Poprawianie klasyki czyli dzieci dzisiaj wrażliwe

[ichi51e]

Rzucił mi się w oczy plakat „O psie który jeździł koleja”. Reklamują go jako historie przyjaźni z happy endem.
Ani żadnej przyjaźni nie wspominam w tej książce ani happy endu. Odchodzą niesmiertelni… Tylko czekać na pana Kleksa (><

[arthwen]

Ee, jak to przyjaźni nie pamiętasz? Happy endu to nie, ale przyjaźni?

[dreg13]

Nie będzie smutnego zakończenia bajki o psie, za to są wiadomości od koleżanek i kolegów z Ukrainy, którzy wrócili. Nie będzie psa, ale jest o tym, że codziennie są alarmy bombowe i że śpią w schronach. BOMBY lecą na głowy koleżanek i kolegów. Za chwilę być może któryś z kolegów zamilknie i już nic nie napisze (tego się codziennie boję). Ale nie będzie psa…

I wiem, wiem, nic nie możemy zrobić, ale kurczę - mimo wszystko…

[triss_merigold6]

A co ma piernik do wiatraka? Może bez przesady z tym wciskaniem okołoukrainskich wzruszeń w każdy temat.

[ggrr.ruu]

Dla Ciebie dozwolone są tylko okołoukraińskeo fobie, dlatego się tak wzmożyłaś od razu. Jak tam, prasówka z polskiej patologii już zrobiona? Bo ostatnio kolejne patusy znęcający się nad dziećmi i sąsiedzi tłumaczący: bo chlali, chlali widzieliśmy jak pijani chodzą. Ale żodyn nie ruszył siły, żeby z tym coś zrobić, bo przecież chlańsko normalne. Ale nie, polska patologia nigdy się nie tłumaczy w ten sposób

[triss_merigold6]

Ichi założyła wątek o cenzurowaniu i fałszowaniu literatury w imię wydumek poppsychologow, a nie o wojennym PTSD.
W swojej eleganckiej i czystej bance aż tak bliskich kontaktów z pijąca patolą nie mam, tyle co z pierwszych stron portali i forum. Zaznaczam "pierwszych".

[kandyzowana3x]

Przecież tu nie o wydumki psychologów chodzi ale o sprzedaż filmu familijnego.

[evening.vibes]

triss_merigold6 napisała:
> Ichi założyła wątek o cenzurowaniu i fałszowaniu literatury w imię wydumek popp
> sychologow, a nie o wojennym PTSD.

A dyskutantka porównała to co informacji, które mamy na co dzień. To się nazywa refleksja wystarczy do niej mieć parę komórek mózgowych.

[triss_merigold6]

To tak jakby do kolacji w restauracji czytać "Głód" Caparrosa.

[dreg13]

Wez sie k*rwa triss odpierol. Ja wiem, że ty masz wrażliwość kartofla, ale ze az tak?
Konkretnie wczoraj przeczytalam te wiadomosc na klasowym whatsappie.
To jest lektura klasy 3? No to u dzieci raptem o dwa lata starszych. A wiadomość od dziecka, które znam i które bywało u mnie często w domu. I które nie wiem, czy jeszcze napisze, czy nie. Czy przeżyje, czy nie. I miałam emocjonalny hardkor w domu, i u starszej, i u młodszych.
A tu wjeżdża, że trzeba poprawiać „Psa…”, bo smutny.
Brak słów na to, jakim jesteś emocjonalnym pustakiem.

[triss_merigold6]

A po co dzielisz się tym w wątku o filmie familijnym i książce?
Nie wiem dlaczego nie chronisz dzieci przed takimi informacjami, ale to Twój wybór.

[evening.vibes]

triss_merigold6 napisała:
> Nie wiem dlaczego nie chronisz dzieci przed takimi informacjami, ale to Twój wy
> bór.

'Chronisz'? Chyba tylko totalne debile nie wiedzą co się dzieje.

[dreg13]

Triss peron tak faleko odjechał, że chronić to musiałabym przed nią. I pewnie przed jej potomstwem, dopóki utrzymują z nią kontakty (już niedługo, to modelowy przykład matki, którą się odcina).

[stephanie.plum]

przyjaciel mojego syna Zachar wrócił z mamą na Ukrainę w lipcu zeszłego roku.

z zimną premedytacją ucięłam kontakt (między chłopakami). ze strachu. bo może przyjść taki dzień, gdy go już nie będzie.

[ichi51e]

No to akurat głupie na maksa.

[stephanie.plum]

może, ale to moja decyzja.
tak samo, jak jej decyzją (zrozumiałą) był powrót do ojczyzny .

wszystko jest do odkręcenia, póki co. na szczęście.

[ichi51e]

Ale jaki to ma związek z tym ze Psa co jeździł koleja przerobili? Tym bardziej należałoby nie przerabiać.

[livia.kalina]

ale widziałaś film? Wiesz na czym polega "przerabianie"?

[stephanie.plum]

to jest rzeczywistość.

w świecie rzeczywistym bywa, też, że czyjaś mama choruje na raka, albo że komuś umrze malutki braciszek.
ktoś już nigdy nie będzie chodził. albo widział.

w świecie rzeczywistym usiłujemy odratować zwierzaka potrąconego na drodze, i to nie zawsze się udaje.

odchodzi nasz kot, nasz pies.

książka to co innego. ja zawsze NIENAWIDZIŁAM tych ze smutnym zakończeniem, mało tego w życiu mamy?

[dreg13]

A mało mamy książek? Koniecznie trzeba brać stare i stare poprawiać?

[stephanie.plum]

nie, to chory pomysł.

ja raczej o Twoich odniesieniach do wojny pisałam...

[angazetka]

Pana Kleksa i tak nienawidzę, może mnie tylko miło zaskoczyć
A poprawianie klasyki to było w reklamie, że "żyli długo i szczęśliwie w Weronie".

[ichi51e]

Pan Kleks książka jest świetny - weź go przeczytaj ze świadomością ze powstaje w 1944 roku i w kontekście kultury żydowskiej (pan Kleks jako golem zobiony prze doktora Paj Chi Wo) do tego jeszcze jak się poczyta o życiu Brzechwy to już w ogóle! fkn.tvp.pl/66138993/pan-kleks-wojna-i-milosc

[alex_vause35]

Przypomina mi to redagowanie przeszłości wciąż od nowa w 1984.

[triss_merigold6]

Och, i dlatego warto mieć w domu papierowe wydania klasyki w wersjach sprzed czasu poprawności politycznej.
"Rok 1984" Orwella zawsze aktualne przesłanie i nie wolno być smutnym- "Nowy wspaniały świat" Huxleya.

[semihora]

Histeryczka 🤣

[angazetka]

Ale wiesz, że Orwell był lewakiem, prawda?

[alex_vause35]

The same.

[chococaffe]

Ja miałam poważny problem z "klasyką" ponieważ na rynku było mnóstwo badziewia, napisanego (=przetłumaczonego) w sposób skandalicznie beznadziejny. Nazwiska tłumacza nawet nie było, może to jakiś prototyp google translate tłumaczył. I to tłumaczył jakieś wersje skrócone, pozmieniane (aby było szubcjiej i krócej bo papier kosztuje itd) O błędach ortograficznych już nie wspominam. Za to tanich , brzydkich ilustracji obsypanych brokatem mnóstwo. Dlatego wiele klasycznych utworów, bajek albo sama opowiadałam "z głowy" albo wykopywałam jakieś stare wydania.

[triss_merigold6]

Ale owe shitowe przeslodzone produkty wydawnicze nie trafiały do szkół jako lektura.

[kandyzowana3x]

Imo " o psie..." Lektura powinno przestać już być dawno, dawno. Niezależnie od zakończenia.

[triss_merigold6]

Może, nie upieram się, że ta książka powinna być w zestawie lektura po wsze czasy, co nie zmienia faktu, że fałszowanie literatury w imię jakichś durnych teoryjek to zbrodnia przeciwko prawdzie.

[chococaffe]

ale jesteś pewna , że została sfałszowana?

[lauren6]

Matkobosko to tylko książka o psie. Wymyślona historia, którą twórcy filmu postanowili nieco zmienić.
Prezentujesz oburz, jakby ktoś oskarżał Polaków o holokaust.

[triss_merigold6]

Przecież mogli zrobić kolejny z zyliona pogodnych filmów familijnych z motywem podróżującego psa i nikt by się nie czepiał. Autorom był potrzebny rozpoznawalny tytuł i skojarzenie z konkretną książką.

[asia_i_p]

No nie jest wymyślona. Pies istniał, nazywał sie Lampo, jeździł pociągami i zginął potrącony przez pociąg, pomnik istnieje. NIe jestem tylko pewna, czy motyw ratowania dziecka nie jest dodany.

[m_incubo]

Jaka wymyślona, przecież to jest historia o prawdziwym psie.

[chococaffe]

Swoją drogą. Co z prawami autorskimi - autor zmarł w 1969 czyli nie minęło 70 lat i utwór nie znajduje się w domenie publicznej. Na jakiej podstawie ktoś zmienił treśc utworu i kogo podano jako autora?

[leosia-wspaniala]

[evening.vibes]

chococaffe napisała:
> Swoją drogą. Co z prawami autorskimi - autor zmarł w 1969 czyli nie minęło 70 l
> at i utwór nie znajduje się w domenie publicznej. Na jakiej podstawie ktoś zmi
> enił treśc utworu i kogo podano jako autora?

Zapewne kupili prawa do ekranizacji i zrobili film 'na motywach powieści'.

[ichi51e]

o tak a najlepszy jest "pamiętnik czarnego noska" który uwspółcześniono i wyciągnięto z kontekstu epoki...

[memphis90]

Jak dla mnie Czarny Nosek w orginale to była ramota nie do przejścia, te wszystkie: a co to? Pstryczek co zapala lampę, a tu kapu, kap, woda z rurki kapie… Ojoooooj, mis się pomoczyl!

[asia_i_p]

A ja uwielbiam. Za inną skalę patrzenia, no i to jest taka trochę "Czarodziejska podróż" - opowieść dla dzieci z miasta, jak wyglądają różne regiony ich kraju i życie w nich.

[triss_merigold6]

Moje dzieci miały klasyczne utwory w starszych wersjach, książkowych. Bajki - filmy Disneya też poznały w klasycznej interpretacji, w której taka mała syrenka była prześliczna szczupłą dziewczyną.

[lauren6]

O nowej małej syrence można napisać wiele, ale nie to, że jest gruba. Fatfobia już ostro wali ci w dekiel.

[triss_merigold6]

Jest brzydką czarną dziewczyną z dziwacznym rozstawem oczu, gruba nie jest, ale to kwestia czasu.

[lauren6]

To po co ta uwaga o ślicznej szczupłej dziewczynie?
Po pierwsze stara Arielka nie jest żadną "dziewczyną", tylko animacją. Syreny, fantastycznej postaci.
Po drugie po co ta sugestia, że postać z najnowszego filmu Disneya jest gruba, choć nie jest?

Fobia na punkcie singielek już ci przeszła, fajnie. Za to czytając to forum coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że twój stary musi rooochać otyłą Ukrainkę. Niestety za obrabianie twojego konkubenta nie deportują jej, co musi cię strasznie uwierać.

[triss_merigold6]

🤣

[ggrr.ruu]

Start jak stary, on już chyba roochał wszystko co żyje, ale syn... Temat triggeruje Triss wyjątkowo mocno

[triss_merigold6]

Mój syn nie jest zainteresowany Ukrainkami ani w ogóle paniami ze Wschodu.

[ggrr.ruu]

Bo jak wiadomo 18-latek odczuwa potrzebę szczerego zwierzania się matce z upodobań i szczegółów życia seksualnego To zadziwiające, jak Twój cynizm przeradza się w porażającą naiwność gdy chodzi o własne dzieci

[lauren6]

Jak na tak doświadczoną kobietę masz dziwne pojęcie na temat męskiej seksualności jeśli uważasz, że popęd kieruje się stronami świata 🤣

[angazetka]

Triss, przekraczasz granice żenady.

[semihora]

>>>Fatfobia już ostro wali ci w dekiel.

Generalnie dużo różnych problemów da się u niej zauważyć. A z wiekiem jest coraz gorzej...

[evening.vibes]

triss_merigold6 napisała:
> w której taka mała syrenka
> była prześliczna szczupłą dziewczyną.

I najważniejszym celem życiowym twojej córki wdrukowanym przez matkę będzie być 'szczupłą i śliczną'. Wiemy.

[triss_merigold6]

Nie, to tylko element, prozdrowotny zresztą. Śliczna nie musi być, nie jest księżniczką Disneya.

[ggrr.ruu]

Przesłodzona syrenka Disneya nijak się ma do klasycznej wersji baśni, to jest dokładnie to co krytykujesz

[andaba]

Akurat w "O psie, który jeździł koleją" to sama chętnie zmieniłabym zakończenie.

[shellyanna]

Ja tez. Ostatnio najmłodsze dziecko przerabialo. Czytaliśmy razem. Na końcu puściłam taką ryksę, że mnie dziecko musiało pocieszać 🥹

[chococaffe]

ichi- jesteś pewna, że utwór został zmieniony czy to tylko głupia reklama>

[iwles]

Niestety, wersja filmowa zmieniona

kultura.gazeta.pl/kultura/7,114438,29745188,przez-te-lekture-plakalismy-wszyscy-w-filmie-bedzie-inne-zakonczenie.html

[lauren6]

Dlaczego niestety?

[iwles]

Ja wiem, że to wizja reżysera, ale jak dzieci zapamiętają takie zakończenie, to czytając w szkole lekturę, przeżyją bardziej.

[turzyca]

W "Ani czy Mani" w nowym wydaniu (tym wydanym jako lektura szkolna, z audiobookiem Fronczewskiego) jest pominięty kawałek dialogu - gdy pierwszy raz Mania plecie Ani warkocze, Ania się wierci, Mania ją upomina i pyta się, czy w domu jej nie dyscyplinują podczas czesania. Ania mówi, że jej tata nie ma głowy, żeby trzepać jej spodnie, dlatego też jest takim rozpuszczonym bachorem, Mania kwituje, że do tego nie trzeba głowy tylko jednej wolnej ręki. I ten cały kawałek wyleciał. Co niszczy klamrę narracyjną.
Cenzurę wyłapało moje wówczas pięcioletnie dziecko, które uwielbiało tę książkę, a gdy tata nie miał czasu czytać oryginału, to słuchało płyty. Co ciekawe ten eufemizm wcale nie był czytelny, ja w tym wieku aluzję załapałam, mimo że mnie nigdy nie bito. Mieliśmy całkiem długą rozmowę o standardach wychowania, o zmianie cywilizacyjnej jeśli chodzi o rozwody, a przecież Kästner jak na swoje czasy był postępowy, np. w scenie kuchennej Marianna nie bije "Mani" mimo konkretnych zniszczeń, które przy napiętym budżecie na pewno nie przeszły niezauważone. Ale żeby pokazać Mariannę jako empatyczną matkę, musiał najpierw zaznaczyć, że ona umie prawidłowo wychować dziecko.

[iwles]

Ale książki nikt nie poprawia.
Chodzi o luźna adaptacje filmowa. Często reżyserzy wprowadzają swoje zmiany.

[chococaffe]

Ach, to o film chodzi. Myślałam, że o książkę.

[chococaffe]

p.s. czyli chodzi mniej więcej o związek Andersena z Disneyem a nie poprawaki literatury.

[asia_i_p]

E tam, dzeci sobie same poprawiają.

Moja siostra krążyła na palcach wokól synka czytającego "O psie, który jeździł koleją", szykując się, żeby pocieszać i utulać. Skończył, odłożył, nic nie mówi, ona myśli, że się dziecko straumatyzowało na amen, no i pyta "I jak, podobało ci się?" "Fajne" "Trochę smutne na końcu, prawda?" "E tam, pociąg go potrącił, chyba sobie łapę złamał czy coś, ale ogólnie to mu się nic nie stalo". Siostra przełknęła i zabrała się za uświadamianie, żeby nie dotarło do niego w klasie w środku lekcji...

[cegehana]

Nie dzieci są wrażliwe tylko dorośli skłonni do nadkontrolowania każdego aspektu życia. A film to nie książka - to osobny, nowy utwór, tylko inspirowany starą książką, w której nikt nic nie zmienił i nie cenzurowal.

[livia.kalina]

>A film to nie książka - to osobny, nowy utwór, tylko inspirowany starą książką, w której nikt nic nie zmienił i nie cenzurowal.

Dokładnie. Właśnie przed chwilą wyświetlił mi się post u Krystyny Jandy ze wspomnieniem z filmu "Kochankowie mojej mamy". Film (zresztą świetny) jest na podstawie książki "Najważniejszy dzień w życiu" (jeszcze lepszej). Film i książka mają dokładnie odwrotne zakończenia bo to dwa zupełnie rozłączne dzieła a nie "cenzura".

[livia.kalina]

Pies, który jeździł koleją to pół biedy ale w dzieciństwie zobaczyłam film "Biały bim, czarne ucho" to była dla mnie autentyczna trauma. To film dla dzieci, puszczany był w ramach teleranka czy innego pasma dla dzieci. Wszystkie dzieci na podwórku płakały. Teraz bym sie w życiu nie odważyła zobaczyć tego po raz drugi, w życiu bym dzieciom nie pokazała.
Nie widzę sensu takiego epatowania okrucieństwem dzieci. Życie codzienne dostarcza go w zupełności w wystarczającej ilości.

[renciarka]

Jak Was czytam, to mi się kojarzy spektakl tv "W Nieparyżu i gdzie indziej" - tam funkcjonowała odsmucalnia publiczna, która wypożyczała tylko książki, z których powyrywano wszystkie smutne strony 😉 ale nie polecam oglądać wrażliwym, bo spektakl kończy się wojną i nawet występuje tam tyran - choć raczej młodociany, to baardzo podobny do Putina...