Wolicie rok szkolny czy okres wakacyjny?

[black.imak]

Nie chodzi o wakacje w sensie wyjazdów, tylko o codzienne życie, gdy dzieci nie chodzą do szkoły. Jest to dla was problem w sensie organizacyjnym, lub innym ciągła obecność dzieci, czy wolicie gdy chodzą do szkoły i mają zorganizowany czas przez szkołę? Może źle na was działa zwiększona obecność absorbujących dzieci w domu i nie dajecie rady psychicznie? A może jest to dla was na rękę ,bo można im nakazać dosłownie wylizanie każdego kąta w domu, pomalowanie płotu czy ogarnięcie ogrodu? Dla ich dobra oczywiście żeby się nie nudziły.
Ja osobiście wolę rok szkolny z wyżej wymienionych powodów, a sama gdy byłam dzieckiem, to rodzice z niecierpliwością czekali na wakacje aby wykorzystać mnie jako darmową siłę roboczą do prac w polu i gruntownych porządków a nawet remontów domu.

[lady.madrugada]

Zdecydowanie wolę wakacje, bo nie trzeba gonić do spania, rano nie trzeba wszystkiego na gwizdek robić, śniadaniówki nie muszą być gotowe na konkretną minutę, a dzięki temu ja śpię dłużej.

Ale pracuję z domu, dzieci nie są malutkie, są bardzo fajne i ogarnięte i absolutnie nie zaganiam ich do wymienionych przez Ciebie prac. Obowiązki mają dokładnie te same, co w trakcie roku szkolnego.

[magata.d]

U mnie tak samo. Podpisuję się

[madame_edith]

Kocham wakacje! Ale ja mam duże dzieci, nie ma już od lat tematu opieki, więc w dużej mierze dlatego 😁

[slonko1335]

Odkąd nie muszę dzieciom organizować opieki przez całe wakacje zdecydowanie wolę wakacje.

[no_name33]

Zdecydowanie wakacje. Luz psychiczny.

[little_fish]

Zdecydowanie wolę wakacje. Nie gonię wtedy dzieci do pracy. Im dzieci starsze tym bardziej lubię wakacje, bo oznacza to więcej wypoczynku dla mnie 😊, ale lubiłam zawsze.

[mayaalex]

o wlasnie, tez to zauwazylam - im starsze, tym wakacje z nimi wymagaja mniej energii ode mnie. Ogarna sie, podrzuca fajne pomysly na spedzanie czasu, nie budza mnie rano

[bruy-ere]

Jak dzieciaki były małe, to zdecydowanie rok szkolny.
Teraz można coś porobić czy odpocząć, bo to już nastolatki, natomiast lubię w sumie uporządkowanie, jakie daje rok szkolny.

[arwena_111]

Jak moje dzieci chodziły do szkoły - to zdecydowanie wolałam okres wakacyjny. Nienawidzę rannego wstawania, Potrzebuję ok godziny na ogarnięcie się - kawka, przeczytanie wiadomości, forum. Wstaję najczęściej ok 8 rano.
Jak dzieciaki miały na 8.30 - trzeba było wstać ok 7. Koszmar.
Bardzo mi się podobało w lockdownie - po prostu życie toczyło się spokojniej.

Ale ja nie miałam nigdy problemu z zagospodarowaniem im wakacji.

[unikotka]

Teraz to mi obojętnie, dziecko i tak cały czas zajęty, szkołą czy nie szkołą. Jednak gdy była młodsza, miałam jak Ty.

[heca7]

Oczywiście, że okres wakacyjny (poza obecnym bo czekam na info gdzie syn się dostał na studia). Nie ma zebrań, wiadomości od nauczycieli, wstawania rano bo i tak hałas w domu. Podrzucania pod szkołę bo leje i rowerem się nie da itd.

[primula.alpicola]

Wakacje! Dzieci 15 i 17 lat, czasami mnie zaszczycają swoją atencją i czymś wspólnym
Obowiązki mają oczywiście, no sorry nie będę sama wszystkiego ogarniać (mąż jest teraz tak zarobiony, że nie, nie musi w domu palcem kiwnąć. Będzie kiwać jesienią i zimą), ale i tak zostają im (mnie też) oceany czasu na życie towarzyskie, spanie, książki, seriale. Dolce vita

[damartyn]

Kiedyś się mówiło , że wakacje są dla rodziców😉. Lubiłam okres gdy dzieci miały wolne, w jakiś sposób i ja to odczuwałam jako formę wypoczynku.

[jdylag75]

Wakacje, mniej wkładania ciuchów, mniejsze korki na ulicach. Dzieci duże to nawet ugotują coś, mają czas i cheć.

[szeptucha.z.malucha]

Team wakacje 🌴 ale ja mam dorosłe i nastolatka, zatem nie jęczą mi, tylko ciągle gdzieś lecą😉

[gulcia77]

Od tego roku przestałam odróżniać. Matura zdana, plany na przyszłość ukonkretnione. Dorosło mi dziecko znienacka. Nawet kasę dla siebie już ogarnia samodzielnie od dawna.

[samanta1010]

w wakacje mam nieobecnosc dzieci, a nie obecnosc (obozy)

[aghula]

Zdecydowanie wakacje.
Bez pospiechu, pędu, dzikiego ogarniania rzeczywistości i poczucia niedoczasu.

[kurt.wallander]

Wstęp brzmi jak teza do artykułu

Ale odpowiem.

Zdecydowanie wolę tryb wakacyjny i bynajmniej nie dlatego, że wykorzystuję wtedy dzieci do prac okołodomowych, tylko dlatego, że cieszę się, że mogą odpocząć.

[kurt.wallander]

A, uzupełnię. Dwójka juz dorosła, najmłodsza to starsza nastolatka, ale jak były małe, też wolałam wakacje.

[nellamari]

Zdecydowanie wakacje bez parszywego kołowrotka ! Ale ja mam relatywnie małe dzieci, własną bazę noclegową nad oceanem z bonusem w postaci dziadkow kilka przecznic dalej, cały rok praktycznie czekam na lato, tylko to pozwala mi przetrwać najgorsze doły przedwiośnia kiedy kumuluje się cały syf: mokro, zimno, ciemno, nudno, choro.

[mayaalex]

zdecydowanie wakacje, tym bardziej, ze nawet jesli jeszcze chodze do pracy to dzieci sa juz na tyle duze, ze moga zostac w domu same (wczesniej organizowalam polkolonie bo meza zazwyczaj nie bylo w domu, wiec jeszcze trzeba je bylo dodatkowo rano porozwozic i potem odebrac/zorganizowac odbior). Teraz przez tydzien-dwa moga robic co chca
Ale mamy na tyle luksusowa sytuacje, ze od pandemii zawsze biore 5-6-7 tygodni wolnego, maz pracuje zdalnie z roznych miejsc a ja i dzieci mamy luz i robimy cos razem przez polowe tego czasu (zazwyczaj troche zwiedzamy, troche siedzimy na basenie) a druga polowe spedzamy na „prawdziwych” wakacjach. Mamy super sytuacje wakacyjna bo mamy darmowy dostep np do mieszkania w Turcji, na zamknietym osiedlu z basenem. Maz rano odpala laptopa, ja i dzieci plywamy, idziemy na jakis fajny obiad, plywamy, idziemy na lody, plywamy Wieczorem spedzamy czas razem. To jest dla mnie bardzo wazne i bardzo to doceniam - tym bardziej, ze za jakis czas dzieci pewnie nie beda juz chcialy tyle byc z nami a i mnie bedzie trudniej dostac tyle wolnego.

[mama-ola]

Od kiedy dzieci są samodzielne, wolę wakacje.

[sabina211]

Niezależnie od wieku dzieci wolę wakacje. Zwłaszcza, że moje dzieci w zasadzie do matury (to te, które już studiują, ale z młodszymi jest identycznie) w roku szkolnym potrzebują dużo (chyba) ponadstandardowej uwagi. Te, które same ogarniają edukację i nie muszę wiedzieć, co przynieść, czy co zadane ponadmiarowo przeżywają wszelakie "dramy" towarzyskie i mają potrzebę bardzo szczegółowych opowieści (i rozmów o nich) o nauczycielach i kolegach/koleżankach. A te, które są bardziej skryte potrzebują codziennej/częstej pomocy w ogarnianiu edukacji jako takiej. Ponieważ sama jestem nauczycieką i przynoszę do domu bagaż problemów pracowych, które generalnie zostawiam dla siebie, to rozciągnięcie dysku mózgowego na niemal codzienne śledzenie i adekwatne reagowanie na wszelkie szkolne problemy dzieci bywa wymagające. W wakacje poza wyjazdami każdy robi na co ma ochotę (9-latek z nadzorem, żeby nie było, że olewamy dzieci), spotyka się z kim chce i panuje spokój i harmonia. Dom nie przypomina centrum interwencji kryzysowej.

[liliawodna222]

Moje dziecko już dorosłe, ale w wakacje mam dużo wolnego. Mimo wyjazdów i atmosfery, generalnie wolę rok szkolny, sama jestem wtedy lepiej zorganizowana

[enigma81]

Mam już duże dzieci więc wakacje to dla mnie totalny luz psychiczny.
Nie zaganiam ich do roboty w ogrodzie, nie pilnuję spania i budzenia, za to mam zwykle jakiś obiad czy część obiadu w domu gotową bo gotują sami i jedzą wcześniej.

[1lifecolor]

Bardzo lubię okres wakacyjny i bardzo żałuję, że nie moge posiedzieć dłużej niż dwa tygodnie z córką w domu od rana. Meczy mnie zagospodarowanie pozostałych tygodni wakacji, zazdroszczę nauczycielom (rodzicom młodszych dzieci). Tyle fajnych chwil mi ucieka, mam dola z tego powodu