Dlaczego ludzie "wstydzą się wyciągnąć rękę"?

[efekt.papageno]

Sami tak zresztą mówią. Patrzę i oczom nie wierzę. Żeby to jeszcze byli jacyś gamonie to rozumiem... Ale spotykam tak wielu ludzi... niektórzy wykształceni, po 3 kierunkach studiów... albo chociaż po dobrym liceum. Dopada ich deprecha, później niejednokrotnie szpital... Ci ludzie nie mają żadnych dochodów! Nie stac ich nawet na doładowanie do telefonu.

Albo twierdzą, że o zasiłkach nigdy nie słyszeli (wychowani pod kamieniem?), albo przyjmują postawę jakiegoś wręcz rycerza który "nie będzie wyciągał ręki do państwa". Ręki tak, ale po co? Po śmieszny zasiłek 700 zł, czy inne pokrycie zakupu odzieży na zimę? Zawsze to COŚ by do tego budżetu dołożyli, a nie wisieli wiecznie na garnuszku mamuśki czy męża.

Mi by było głupio mieszkać z kimś i się w ogóle nie dokładać!!! Przynajmniej przez te 3 miesiące, dopóki nie ogarnęłabym sensownej pracy.

A wy znacie takich "Don Kichotów"?

[wisniowy_sad]

Też to zauważyłam. Widocznie zasiłki są w naszym kraju ostatnio ściśle powiązane z patologią (albo chociaż posiadaniem bombelkòw), więc osoby niepatologiczne i bezdzietne się nimi po prostu nie interesują. Ale to działa tylko wtedy, kiedy ktoś z rodziny zaiwania na daną osobę, bo gdyby ta wspomniana mamuśka z jakiegoś powodu nie podzieliła się pieniążkami, szybko dana osoba zasiliłaby szeregi mopsu 😜 Więc ani to szlachetne, ani nic, bo tylko wiecznie siedzi się na czyimś karku... A pracy tak łatwo można nie dostać, zwłaszcza jak to się kiedyś mówiło "z żółtymi papierami".

[taki-sobie-nick]

wisniowy_sad napisała:

> Też to zauważyłam. Widocznie zasiłki są w naszym kraju ostatnio ściśle powiązan
> e z patologią

Tak są chyba postrzegane.


(albo chociaż posiadaniem bombelkòw)

Ale jeśli chodzi o 500+, to wystarczy złożyć wniosek, a z OPS-em się pewnie trzeba zdrowo naużerać i przeczołgują.

No i jeszcze te urocze granice zarobków uprawniające do zasiłków.

[szara.myszka.555]

Przecież to typowe. Niskie poczucie własnej wartości, poczucie bezsilności, "nie jestem godzien pomocy" - to typowe myślenie u osób z depresją lub innymi trudnościami ze zdrowiem psychicznym.

Często jest o efekt wychowania w domu dysfunkcyjnym, np. gdzie rodzic ma problem alkoholowy, inne uzależnienie, zaburzenie osobowości, depresję etc. Do tego może dojść prześladowanie w szkole, grupie rówieśniczej, albo mobbing w pracy, przemoc w związku...

[mgla_jedwabna]

To skrajne lenistwo - trzeba złożyć wniosek, dostarczyć kopie dokumentów... Nie wystarczy powiedzieć "mama, dej". Trzeba się pofatygować, i to samemu. Niektórych to przerasta.

[okruchlodu]

Może zdrowemu to trudno zrozumieć ale osoba z depresją może mieć problem, żeby taki wysiłek podjąć. Trzeba się dowiedzieć co gdzie, jakie dokumenty. Trzeba wyjąć do ludzi, czasami o coś zawalczyć. Fajnie, gdyby ktoś z rodziny lub otoczenia pomógł ogarnąć pomoc bo faktycznie nawet najmniejsze źródło dochodów w takich chwilach może być na wagę złota.

[taki-sobie-nick]

Trzeba wy
> jść do ludzi

Żeby tylko do ludzi, ale do urzędu państwowego, który przede wszystkim traktuje jak oszusta, upierdliwca i przeczołguje.

[nick_z_desperacji]

Czasami przerasta dojście do wc i trzeba się zbierać 2-3h. Powiem więcej, zorganizowanie samobójstwa mnie przerosło (bo kupić żyletki - za daleko do sklepu, leki - sprawdzić ile czego to za dużo myślenia, powiesić się - ale jak się to wiąże? I tak człowiek leży i nic sobie nie zrobi, bo nie da rady.

[awf-33]

Tylko wyciągnięcie rekinpo zasiłki, to nie takie proste dla nie-patologii.

Kiedyś byłam w naprawdę kiepskiej, ale przejściowej sytuacji. Potrzebowaliśmy kasę na rehabilitację. Najpierw poszły oszczędności, potem wyprzedaż tego, co się dało.
Na końcu poszłam do MOPsU. To, co mnie tam spotkało, tylko upewniło w tym, że to instytucja kombinatorów i palogii.

Pierwsza babka była nawet spoko. Przyszła, opowiedziałam o sytuacji, pokazałam, poryczałam się obie. Dostałam tyle, ile mogła załatwić (naprawdę niewiele, ale zawsze).

Niestety zmienili im rewiry i trafiłam do innej. To była tak koszmarnie odrealniona baba, że jak już wygrzebałam się z bagna to poszłam do niej i wyrzygałam wszystko w twarz.

Potrzebowałam tylko krótkiej, przejściowej pomocy. Miałam już na oku pracę, która pozwoliła nam stanąć na nogi, ale potraktowała mnie jak g...o

[netlii]

O jakim zasiłku mowa? Dla osób bezrobotnych?
Z tego co się orientuje - a interesowało mnie to z dobre 10 lat temu - to przysługiwał przez 6 miesięcy osobom, które zostały zwolnione albo skończyła im się umowa, a 3 miesiące dla osób, które umowe rozwiązały za porozumieniem stron.
Ja wtedy sobie skorzystałam, gdyż i tak planowałam dłuższe wakacje. Jakby jednak mi brakowało szeroko rozumiane "życie" też wolałabym pożyczyć od rodzinki brakujące kilka stówek z zapowiedzią, że dług ureguluje przy pierwszej wypłacie niż jechać do UP, rejestrować, później rozmowy z doradcą zawodowym czy co tam potrzeba, formalne zawnioskowanie o wypłate zasiłku a finalnie w dobie niskiego bezrobocia wychodzi na to, że szybciej człowiek samodzielnie prace znajdzie.

[efekt.papageno]

netlii napisała:

> O jakim zasiłku mowa? Dla osób bezrobotnych?

A zasiłek stały? Dla osób z diagnozą (a tacy są ci ludzie) całkiem fajna sprawa, zwłaszcza jak mieszka się z rodziną to można 7 stówek dołożyć do budżetu na luzie. Samemu to wiadomo, nikt za taką kwotę raczej nie wyżyje (choć znam takich, co próbują).

[netlii]

Nie wiem, nigdy nie wnioskowałam o zasiłek stały. Skoro jednak mimo ukończonych trzech kierunków studiów dana osoba nie jest w stanie utrzymać się z pracy własnych rąk, majątku generującego dochód pasywny nie odziedziczyła to niech wnioskuje.
A dumę schowa sobie do kieszeni na później.

[nick_z_desperacji]

Jak się mieszka z rodziną, to przekracza dochód. Wywalczenie czegokolwiek jeśli się nie jest patologia z wiecznie pijanym kakubetem i 7 bombelków każde z innego kakubęta jest trudne. Ludzie w depresji nie dają z tym rady, a jak już daliby radę, to szukają pracy, nie łaski.

[wisniowy_sad]

nick_z_desperacji napisała:

> Jak się mieszka z rodziną, to przekracza dochód. Wywalczenie czegokolwiek jeśl
> i się nie jest patologia z wiecznie pijanym kakubetem i 7 bombelków każde z inn
> ego kakubęta jest trudne. Ludzie w depresji nie dają z tym rady, a jak już dali
> by radę, to szukają pracy, nie łaski.

Bzdura przez duże B. Moja mama, jak była już stara i schorowana, chodziła do ŚDS i zawsze w OPSach była liczona jako osoba samotnie gospodarująca, chociaż mieszkała z kilkoma dorosłymi dziećmi generującymi jakiś dochód.

[konsta-is-me]

Zawsze się wlicza dochód wszystkich w danym gospodarstwie domowym, nie mam pojęcia na jakich zasadach twojej mamie nie naliczyli, może przymknęli oko.

[m_incubo]

A ty znasz zasady przyznawania zasiłków?

[alicia033]

m_incubo napisała:

> A ty znasz zasady przyznawania zasiłków?
>
Słabo zna, chociaż jej poprzedni nick to "renciarka".

[efekt.papageno]

m_incubo napisała:

> A ty znasz zasady przyznawania zasiłków?
>

Znam pierdylion ludzi na zasiłku stałym i zasady przyznawania nie są jakieś bardzo restrykcyjne. Można by powiedzieć, że to taki nasz polski dochód podstawowy. Samemu to wiadomo, ciężko za to wyżyć (choć znam takich, co próbują), ale z rodziną - why not?

[waleria_bb]

Przestań dziwić się światu jak 15-latka. Ludziom jest bardzo trudno pogodzić się ze swoją niemocą, bezradnością i ustawić w jednym szeregu z kombinatorami, dla których zasiłki to sposób na życie.

[wisniowy_sad]

waleria_bb napisał(a):

> Przestań dziwić się światu jak 15-latka. Ludziom jest bardzo trudno pogodzić si
> ę ze swoją niemocą, bezradnością i ustawić w jednym szeregu z kombinatorami, dl
> a których zasiłki to sposób na życie.

To jak sytuacja żywcem sprzed paru lat, kiedy ogłosili pińcet plus dla niepełnosprawnych. Tak wielu kombinatorów dostało w pierwszym roku funkcjonowania, że później uczciwym (a schorowanym) ludziom zabrakło. Do dzisiaj wielu musi włóczyć się po sądach. Przejmujący jest obraz, że niedowidzą, niedosłyszą, a jeżdżą z naiwnością małego dziecka na kolejne rozprawy.

[taki-sobie-nick]

Przejmujący jest obraz, że niedowidzą, niedosłyszą, a jeżdżą z naiwnością małego dziecka na kolejne rozprawy.

Ale 500+ jest jedynie dla niepełnosprawnych NIEZDOLNYCH DO SAMODZIELNEJ EGZYSTENCJI.

[eagle.eagle]

Jako samotna matka brałam wszystkie zasiłki które mi przysługiwały. To było 300 zł - co miesiąc musiałam składać wniosek. Skończyło się jak zrezygnowałam z wychowawczego i poszłam do pracy. Dofinansowanie do obiadów w przedszkolu, w szkole już mi się chyba nie należały. Dofinansowanie do książek też nie, byłam za bogata , dofinansowanie do kolonii z MOPS też nie , byłam za bogata ( miałam najniższą krajową plus 350 zł alimentów na dwoje dzieci) , za to dzieci koleżanki z pracy pojechały za darmo na w/w kolonie bo jej mąż pracował na czarno. Dofinansowanie do czynszu do mieszkania ok 15 zł dostałam. Na rodzinne też byłam za bogata. Dlatego się dziwię jak można żyć z zapomóg bo mi się to nie udawało. Za to paczek na święta miałam w brud. Same słodycze oczywiście. Jak znalazłam pracę będąc zarejestrowana jako bezrobotna należał mi się zasiłek pokrywający opłaty przedszkolne, niestety ale w UP nie przewidzieli tego w budżecie ... - podobno byłam pierwsza która o to wystąpiła.

[taki-sobie-nick]

w brud.

W BRÓD!

filologpolski.blogspot.com/2015/03/mamy-wszystkiego-w-brod-czy-brud.html

[danaide2.0]

Ha! Zostalam samotną matką krótko po rozpoczęciu wychowawczego i nie należało mi się absolutnie nic. Powiedziano mi, że muszę przynieść wyrok w sprawie alimentów dla ustalenia moich dochodów. Dostałam tylko to, po co od początku przyszłam. Zaświadczenie, że nic nie dostaję.

Wiem, że ematka ma swoje wyobrażenia o pozycji samotnych matek w Polsce, ale jestem sama z dzisckiem od kilkinastu lat i od polskiego państwa nie dostalam z tego tytułu nawet tabliczki czekolady.

[eagle.eagle]

Ja, jak zostałam pełnoprawną samotną matką dla MOPSU - ojciec moich dzieci umarł, to już nic mi się nie należało. Najniższa pensja, najniższa renta rodzinna - dzielona na dwójkę dzieci i już byłam za bogata na wszelką pomoc. W sumie racja, nie umarłam z głodu.

[konsta-is-me]

Spróbuj dostać zasiłek ,a już skąd wzięłas 700 zł...? 🤦
W najlepszym przypadku dostaniesz 50 zł, jednorazowo, a w gorszym nic i będziesz potraktowana jak najgorszy menel , żul I nie wiem co jeszcze.
Naprawdę tylko patologia dostaje , natomiast potrzebujący niekoniecznie.

[nick_z_desperacji]

Po 8 miesiącach w szpitalu, żeby od czegoś zacząć postanowiłam, że złożę papiery "o niepełnosprawność", żeby łatwiej z praca było. Spotkanie z szanowną komisja wyglądało, jakbym im małego kotka w urzędzie tym wnioskiem zabiła. Podejrzewam, że w mopsie byłoby jeszcze "zabawniej"

[panna.nasturcja]

Teraz szczujemy na chorych na depresję?
Na depresję dostaje się normlane zwolnienie od lekarza i masz dochód.
Nie bredź, trollu!

[panna.nasturcja]

Twój poprzedni nick to renciarka, szczujesz t7 cały czas.
Ten wątek powinien polecieć w całości.

[wisniowy_sad]

panna.nasturcja napisała:

> Teraz szczujemy na chorych na depresję?
> Na depresję dostaje się normlane zwolnienie od lekarza i masz dochód.
> Nie bredź, trollu!

I ile tak niby można? 3 miesiące, pół roku, rok? To już lepiej chyba iść po ten zasiłek. Nie namawiajmy do zła i tworzenia fikcyjnych etatów.

[nick_z_desperacji]

Na pół roku, potem na zasiłek rehabilitacyjny. Jeśli ktoś pracuje i jest chory, to idzie na l4 a nie do mops po zasiłek.

[clk]

Czemu?
Bo normalnej, nie patologicznej osobie jest to ciężko załatwić.
Moja matka tak próbowała załatwić pomoc dla leżącej i potrzebującej opieki babci. Biurokracja przerasta i jeśli nie przebijesz się łokciami nic nie dostaniesz

[nick_z_desperacji]

A nie usłyszała "to niech babcia przyjdzie i podpisze"? Tak też bywa.