Spełniłyście oczekiwania swoich rodziców?

[olpa7]

Bo ja nie chociaż do tej pory mi się wydawało że radzę sobie dobrze. Wyszło to jednak z rozmowy o jej koleżance i jej córce. I nie, tamta też nie spełniła oczekiwań a każda z nas poszła inna ścieżką.

Ciężkie to życie. Niestety moje dzieci też nie spełniły oczekiwań babci, zresztą dzieci mojego brata też nie.

Mam tylko nadzieję, że moje dzieci nie będą próbowały spełniać oczekiwań innych ludzi bo to się chyba rzadko udaje

[kasiaabing]

Jakoś specjalnie się nie starałam żeby spełnić oczekiwania mamy. Ale ostatnio rozmawiałam z mamą i mimochodem rzuciła, że jest dumna ze mnie i z mojego brata. Życie mieliśmy skomplikowane, mama zawsze miała problem z wyrażeniem uczuć jednak po raz pierwszy w życiu usłyszałam, że jest ze mnie dumna. Chyba czekałam na to całe życie.

[hosta_73]

Fajnie. Lepiej późno niż wcale.

[kasiaabing]

Zdecydowanie tak. Jednak ja mojej córce codziennie mówię, że ją kocham, wiem na własnym przykładzie jakie to ważne.

[panna.nasturcja]

Pojęcia nie mam i kompletnie mnie to nie obchodzi.

[daniela34]

Jestem w miarę zadowolonym z życia, nienajgorszym człowiekiem, to chyba tak.

[hosta_73]

Ja nawet nie wiem czy rodzice mieli wobec mnie jakieś oczekiwania
Niczego na mnie nie projektowali itp. Na pewno chcieli żebym była szczęśliwa.

[sandrasj]

Nie, i mam to w nosie. Moje dziecko z niepełnosprawnością też pewnie nie spełnia.

Sama nie mam żadnych oczekiwań wobec nich chociaż musiałam nad tym pracować.
A od swojego dziecka oczekuję że będzie szczęśliwe, co w naszej sytuacji pewnie i tak głównie zależy ode mnie.

[ayelen40]

Ojca tak, matki nie.

[chicaslocas]

W sumie nie wiem czy moi rodzice mieli jakieś oczekiwania wobec mnie, bo nigdy nie czułam, że muszę zrobić coś aby ich zadowolić. Więc albo byli po prostu ze mną szczęśliwi albo położyli na mnie krzyżyk zaraz po porodzie

[mama-ola]

Nie mieli szczególnych oczekiwań, ot, żebyśmy sobie w życiu radzili (ja i moje rodzeństwo). Radzimy sobie, w sensie stabilnie pracujemy, więc ok.
Mama chciała, żeby była szkoła średnia i matura (powiedziała to po latach), a my mamy magisterki z dobrymi ocenami, więc tu jest nawet więcej.

[em_em71]

Jeśli moi rodzice mieli jakiekolwiek oczekiwania to ich nie werbalizowali. Gdybym miała sama się ocenić, powiedziałabym, że z nawiązką.

[beataj1]

Oboje z bratem mamy dobre, wygodnie życie. Nie brakuje nam kasy na spokojne życie. Mamy fajne prace.
Ale to z czego moja mama jest najbardziej dumna, z tego co widzę, to to, że jesteśmy fajnymi ludźmi. Lubimy się nawzajem i mamy dobry kontakt.
Zawsze jej na tym zależało bo sama z siostrą miała zły kontakt i wychowała nas tak byśmy mogli na siebie nawzajem liczyć.
Spełniliśmy jej oczekiwania.

[helka.na.zakrecie]

Ojca - na pewno nie. Powiedział to niedawno, ze bardzo się na mnie zawiódł.. Ale wiadomo,wszystko przez moją matkę,bo jego rodzina jaka jest, to jest, ale ta od matki o samo Zuo......Cóż.. Malo zaangażowany ojciec, z problemem alkoholowym, zapisawszy wszystko synowi z drugiego małżeństwa, jednak od córki oczekiwał opieki i pomocy. I nie doczekał się...
Rodziciielki tez raczej nie... Wyksztalcenie- myślę, ze tak. Ale bez kariery, mąż tez nie taki. I generalnie za mało sie jej słucham..
Cóż, żyję po swojemu. Radząc sobie z rolą - zlej córki

[princesswhitewolf]

mysle ze moja matka nie precyzowala oczekiwan poza zalozeniem ze skoncze studia wyzsze.

Moj ojciec za krotko zyl by precyzowac oczekiwania

[maly_fiolek]

Zdecydowanie tak, jestem szczęśliwa, mam fajne życie, utrzymuję kontakty z rodziną.
Tak, zdecydowanie spełniłam oczekiwania .

[bi_scotti]

Dla mojej matki do konca jej zycia problemem byla nasza emigracja choc uczciwie nas wspierala gdy wyjezdzalismy tudziez rozumiala very well dlaczego po 1990 roku nie wrocilismy. But ... rozumiec to jedno a ubolewac anyway to inna sprawa Poza tym jednak oboje rodzice nigdy przenigdy nie dali mi odczuc, ze jakiekolwiek moje decisions sa niezgodne z ich oczekiwaniami wobec mnie - I don't even know jakie te oczekiwania byly, chyba takie basic: zeby Bi_scotti byla porzadnym & szczesliwym czlowiekiem ... No to jestem Cheers.

[melisananosferatu]

Nie wiem bo oboje nie zyja. Wiele dalabym zeby zyli i mogli mi powiedziec, ze nie spelnilam oczekiwan.

[panna.nasturcja]

Tak, bo usłyszenie, że nie spełniasz oczekiwań i jesteś do dupy to jest takie przyjemne, miłe, świadczy o miłości i trosce…

[melisananosferatu]

Czytanie ze zrozumieniem po raz kolejny cie przerasta.

[szarmszejk123]

Cóż, czasem milsze jest usłyszenie czegoś niemiłego niż świadomość, że od tej osoby już nic nie usłyszymy.

[panna.nasturcja]

Serio? A po co Ci kontakt z kimś, komu na Tobie nie zależy i krzywdzi?
Strasznie mnie wkurza takie pisanie jak u melisy, że chciałaby żeby mogli powiedzieć, że nie spełniła. To jest takie dowalanie tym, których rodzice żyją, ale nigdy nie byli kochającymi rodzicami, źe niby zobaczycie jak umrą, będziecie tęsknić. Gówno zobaczymy, bo tęsknimy całe życie, bez względu na to czy rodzic żyje czy nie (u mnie jedno z rodziców żyje, jedno zmarło).

[wredna_dziewucha_ze_wsi]

panna.nasturcja napisała:

> Serio? A po co Ci kontakt z kimś, komu na Tobie nie zależy i krzywdzi?
> Strasznie mnie wkurza takie pisanie jak u melisy, że chciałaby żeby mogli powie
> dzieć, że nie spełniła. To jest takie dowalanie tym, których rodzice żyją, ale
> nigdy nie byli kochającymi rodzicami, źe niby zobaczycie jak umrą, będziecie tę
> sknić. Gówno zobaczymy, bo tęsknimy całe życie, bez względu na to czy rodzic ży
> je czy nie (u mnie jedno z rodziców żyje, jedno zmarło).

Wiesz, w pierwszym odruchu pomyślałam tak samo jak ty nasturcjo, ale nie napisałabym nigdy czegoś takiego, bo każdy człowiek ma prawo do swoich uczuć. Idź na terapię, bo wszystkim to radzisz, ale masz furę nieprzepracowanych problemów.

[szarmszejk123]

Dlaczego niby dowalaniem komuś jest pisanie o własnych uczuciach do własnych rodziców?? Przecież to kompletnie nie dotyczy innych ludzi.
Melisa nie napisała nic z tego, co wymienilas, pisała o sobie, nie o tobie czy kimkolwiek innym. Ty sobie mysl, czuj I rób co chcesz, nikt ci tu niczego nie narzuca.

[melisananosferatu]

Dzis jest rocznica smierci mojego taty, za tydzien mamy. Myslalam, ze z czasem bedzie mi lzej ale sa dni, jak dzis, ze sie rozklejam i mi smutno.
Coz, mam nadzieje, ze nasturcji ulzylo.

[melisananosferatu]

Dziekuje, Szarm.

[naagaakoo]

Dokładnie... Syty głodnego nie zrozumie.

Rozumiem żal i ból po stracie rodziców, tym bardziej jeśli relacja była świetna.
Natomiast też odbieram to jako dowalanie w stylu: "jeszcze ci się oczy otworzą"

[melisananosferatu]

Przykro mi ale za bzdurne projektowanie i dopowiadanie sobie tego, czego nie napisalam ani tez nie mialam na mysli- nie odpowiadam.

[melisananosferatu]

Piszesz do forumki o IQ rozwielitki, emocjonalnosci pieciolatka i empatii nogi od krzesla.

[melisananosferatu]

Dokladnie tak, Szarm ale panna zgorzkniala nie ogarnie.

[dreg13]

Nektórzy wiele by dali, żeby ich rodzice umarli wcześniej i nie mogli powiedzieć, że dziecko nie spełniłonich oczekiwań.

[melisananosferatu]

Coz, moi rodzice nigdy nie poznali mojego meza, nigdy nie zobzaczyli mojej corki, nie byli przy maturze mojego rodzenstwa ani wtedy, gdy zdawali na studia. Nie beda tez za rok na slubie brata. Dalabym wszystko zebym mogla ich zobaczyc choc raz.

[melisananosferatu]

I mogliby wtedy mowic cokolwiek.

[zerlinda]

No oczywiście że nie. Nie zostałam starą panną i z nią nie mieszkam, żeby jej pomagać. Czyli chodzić do pracy, oddawać jej moje pieniądze, sprzątać i gotować, słuchać się jej. I jeszcze wozić samochodem gdzie sobie zażyczy i kiedy. A skoro już tak jest jak jest, to chociaż bym ją odwiedzała i wyrażała swoją wdzięczność. Bo inni to mają dobre dzieci a ona biedna takie niedobre.
No mam gdzieś opinie o mnie tej kobiety i jej oczekiwania. Kontaktu nie zerwałam, ale ogranicza się do kilku telefonów rocznie i jakichś przypadkowych spotkań.

[maleficent6]

Nie. Od urodzenia byłam niewystarczająco dobra, ładna, bezproblemowa...nigdy nie spełniłam oczekiwań mojej matki względem mnie. Chciała córkę, ale nie taką jak ja. Kiedy założyła nową rodzinę, to udało jej się mieć taką córkę, z której jest zadowolona. Ja, mimo że osiągnęłam naprawdę dużo jak na warunki wyjściowe, dalej jestem jej w oczach nikim. Podobno.

[bei]

Nie mam poczucia winy, ze nie spełniłam. Mieliśmy do końca dobre kontakty, więc jeśli nawet te oczekiwania były, to nie byly priorytetem, i żapewne zaginęły w czeluściach pamięci.

[primula.alpicola]

Z nawiązką, matka była ze mnie dumna i szczęsliwa, że sobie tak w życiu radzę. Dobrze że zdążyła mi o tym powiedzieć przed śmiercią, bo niestety wcześniej nie umiała, nie chciała tego okazać.

[panna.nasturcja]

Wzruszyłaś. To musi być niesamowite uczucie.

[primula.alpicola]

Ja też się wzruszyłam. Ponad rok od jej śmierci, a nadal tak o to łatwo. Uczucie niesamowite, bo przez większość dzieciństwa i młodości była krytyka, powątpiewanie, podcinanie skrzydeł, wierzę że miała dobre intencje, ale dużo szkody mi to przyniosło.
Bardzo się cieszę, że zdążyła te parę ważnych słów powiedzieć.

[extereso]

♥️

[alchemy_alice]

Chyba tak, znaczy mówią, że ja i brat jesteśmy ich dumą i pociechą, więc myślę że jak mieli jakieś oczekiwania, to się im akurat spełniły.

[hippolina]

A skądże. Gdybym została prezydentem Stanów Zjednoczonych, skończyła cztery Harvardy z dyplomami różnistymi, znała pięćdziesiąt języków, miała górę pieniędzy, dom w każdym kraju świata, opłacała matce dziesięć zagranicznych wycieczek rocznie, robiła dla niej zakupy w Paryżu, kupiła rezydencję, opłacała służbę, lekarzy, kosmetyczki, fryzjerów, urodziła czwórkę genialnych i pięknych wnucząt, miała wygląd miss świata, a za męża przystojnego sułtana, który nawrócił się na katolicyzm mamunia zawsze znalazłaby powód, żeby się do mnie przypindolić. I narzekać, jaka jestem beznadziejna i zmarnowałam sobie (i jej) życie.

[berdebul]

Przybijam piątkę. Totalnie tak samo.

[wredna_dziewucha_ze_wsi]

berdebul napisała:

> Przybijam piątkę. Totalnie tak samo.

Same here.

[seaview]

Mamy, która uważała, ze najważniejsze dla kobiety jest bycie niezależną i posiadanie wlasnych pieniędzy, tak. Ojciec chyba nie miał oczekiwań, poza poradzeniem sobie w życiu i byciu z niego zadowolonym, bez popadania w jakieś łajdactwo.

[abecadlowa1]

Ciekawe czy babunia spełniła swoje oczekiwania co do własnego życia?

[alpepe]

Tak i tak. Może mój rozwód rozczarował nieco moich rodziców, ale nie dali mi odczuć.