Nieznana matura/lub zdana ale nie idzie na studia

[qwuen]

Dwa przypadki w rodzinie
1) Nie zdana matura. Wybrana szkoła policealna (roczna by mieć zawód)
2) Zdana matura i brak chęci studiowania. Również wybrana szkoła policealna (dwuletnia)

Jak dla mnie nie oznacza to gorszego życia, nie po każdych studiach od tak jest praca ale są osoby w rodzinie, które sugerują, że brak studiów to porażka, nie rozumieją jak można nic iść na studia itd.
Czy ktoś spotkał się z taką sytuacją że dziecko własne czy w rodzinie / znajomych nie poszło na studia i jak mu się żyje?

[little_fish]

Serio sądzisz, że wszyscy idą na studia?
Znam wielu młodych ludzi bez studiów (po technikach lub szkołach policealnych), żyje im się nieźle.

[qwuen]

Wiem że nie wszyscy idą na studia, wiem ze studia nie są gwarantem pracy i jest sporo szkół policealnych co także świadczy o tym że nie wszyscy idą na studia. Tu bardziej chodzi o część rodziny która pokładała nadzieję że dziewczyny pójdą na studia, nie rozumieją jak mogą nie chcieć iść ( ta co ma maturę). Ja znam wiele osób po studiach które wcale nie pracują w zawodzie i uważam że nie ma sensu na siłę iść na studia dla samego papierku no ale jak rozmawiać z tymi osobami z rodziny dla których ,,nie do pomyślenia,, jest by nie iść na studia itd

[panna.nasturcja]

Osoba, która nie pracuje w zawodzie wcale nie kończyła studiów „dla papierka”. Studia to rozwój, poszerzenie wiedzy, horyzontów, sposoby myślenia. Nie idą na marne, nawet jeśli zawód wykonywany jest nieco inny.

[pyza-wedrowniczka]

Ja tak mam. Poszłam na studia, po których wiedziałam, że nia ma pracy. Ale to mnie tak bardzo interesowało, że te 3 lata były super przyjemnością, rozwojem własnym i świetnie spędzonym czasem. Uważam, że studia to nie szkoła zawodowa.

[ichi51e]

Jest to tez okres pierwszych prac szukania swojej drogi pod noe oszukujmy się parasolem rodziny i ubezpiecznia

[em_em71]

Znam dziewczynę, która nie zdała matury z matmy, zrobiła szołę policealną /kosmetyczka/, ale jeszcze próbowała zdać i za trzecim razem się udało. Po maturze poszła na studia zaoczne, nie pracuje jako kosmetyczka, ale fajnie się maluje 😀 Pracuje w zupełnie innej branży, zgodnej z kierunkiem studiów. Teraz zacznie mgr.

[waleria_bb]

Nie jest to jakaś egzotyka, przecież w małych mieścinach pełno młodych ludzi nie idzie na studia i żyją. Byle tylko mieć zawód i nie skończyć z gołą maturą, bo wtedy faktycznie nie jest kolorowo i zostają do wyboru same bylejakie prace.

[152kk]

A dlaczego piszesz o "małych mieścinach", w dużych miastach takich ludzi nie ma?🤣🤣 Myślisz, że wszyscy pracownicy Biedronek, salowe, pracownicy fizyczni w dużych miastach to są po studiach?

[waleria_bb]

Odnoszę się tylko do własnych doświadczeń, bo pochodzę z małej miejscowości i z mojego rocznika może 1/4 wyjechała na studia.

[tiffany_obolala]

Wiem, że nie na temat, ale znam kupę dorosłych, którzy po latach pracowania w zawodzie zgodnym z mgr robią kursy kwalifikacyjne (aka szkoła branżowa) i zostają cukiernikami, stolarzami itd.

A na temat - rodzinie nic do tego, swoich wyborów dokonali w swoim czasie, utrzymywać młodych dam nie będą. Lepiej być dobrą fryzjerką niż słabą ekspertką od państw bałtyckich (na baltystyke na UW chyba nadal są wolne miejsca). I finansowo lepiej, i dla poczucia własnej wartości.

[liliawodna222]

Szczęśliwie na studia można pójść w każdym wieku. Rok czy dwa, a nawet więcej to żadna strata w mojej opinii. Mało tego, nie każdy musi mieć wyższe.

[berdebul]

Znam, żyje się srednio. Skończone technikum, ale nie pracuje w zawodzie. Imho dzieciak marnuje życie. Maturę zdał, wystarczająco żeby iść na studia, ale dzienne i praca się nie łączą, a na zaoczne nie ma kasy bo praca marna, brak wsparcia od rodziców.

[ekstereso]

Hmm, w ogóle nie rozumiem dylematu. Mój rodzice nie mogą pojąć, że jeden z bratanków poprzestał na inżynierce. Pracuje w zawodzie, utrzymuje się, cieszy się życiem, a ci ciągle nie dowierzają że jak to tak można przerwać edukację w polowie 🤣. Więc te rozkminy kojarzą mi się właśnie z dylematami mniej elastycznych osób 85 plus.

[berdebul]

W części zawodów dobrze mieć chociaz licencjat, inaczej masz zamknięta drogę awansu, w niektórych mgr, lub dr. Jeżeli dzieciak po maturze idzie do pracy i nie robi studiów, to za X lat może mieć zamknięta ścieżkę awansu. Pytanie czy z perspektywy 18-19 latka o tym wie.

[triss_merigold6]

Może mieć zamkniętą ścieżkę, po prostu.
Licealista z maturą musiałby obudować swoje wykształcenie średnie kursami, szkoleniami, stażami i doświadczeniem w konkretnych zadaniach, żeby wyjść poza niezbyt złożone i tak sobie płatne prace.
Absolwent czy jeszcze uczeń technikum z poszukiwaną specjalnością wchodzi na rynek pracy z totalnie innego miejsca i na innych warunkach.

[panna.nasturcja]

Nie każdy nadaje się do tego żeby skończyć studia, nie każdy z nich cokolwiek wyniesie, nie każdemu da to perspektywę zawodową. Ludzie się różńią.

[waleria_bb]

No ale Triss dobrze pisze, wtedy wykształcenie średnie trzeba obudować kursami itd. Mieć po prostu fach.

[tiffany_obolala]

Dziś widziałam dziewczynkę może 13-letnia z hasłem odręcznie wypisanym na torbie: podążając cudzą ścieżką, nie osiągniesz swoich celów.
Nasi rodzice wierzyli, że jak będziemy studiować i uczyć się języków, to osiągniemy sukces. Może osiągnęliśmy jakiś sukces jako państwo, ale nie przekłada się to za bardzo na poczucie indywidualnego szczęścia. A państwu brakuje wykwalifikowanych pracowników średniego szczebla... Może młodzi będą gorzej wykształceni, ale za to szczęśliwsi?

[triss_merigold6]

Najważniejsze, żeby byli w stanie się utrzymać na poziomie, jaki im odpowiada. Czyli kasa first, poczucie szczęścia w dalszej kolejności.

[agnesx]

Moja córka idzie do szkoły policealnej na asystentkę stomatologiczną.
Wszystko zależy od kierunku czy do danej pracy potrzebne są studia, do pracy asystentki, fryzjerki, opiekunki, pomocy nauczyciela, ratownika medycznego czy kosmetyczki nie i większe szanse znalezienia pracy.
Jeśli natomiast wybierze kierunek w którym jest też możliwość tytułu mgr typu dietetyk, technik rachunkowości, technik administracji, technik informatyk może napotkać trudności w znalezieniu pracy gdyż na ten sam etat mogą być kandydaci w wykształceniem wyższym . No chyba że ktoś ma znajomości i wie że przykładowo po technikum administracji dostanie pracę np w biurze, urzędzie gminy czy spółdzielni mieszkaniowej bądź w innej instytucji i nikt będą patrzeć na brak mgr

[panna.nasturcja]

Ech, ta wiara w znajomości. Ciekawe, że zazwyczaj u tych, u których z wykształceniem słabo.

[kocynder]

W urzędach gminy, spółdzielniach itp - nader częste. Niezależnie od wykształcenia. Może nie w dużych miastach, ale na prowincji. Znam bliżej dwa urzędy gminy i dokładnie tak jest: jeśli Zosia, córeczka kadrowej chce i ma inne możliwości - to oczywiście zostanie lekarka, nauczycielką czy kim innym, ale jeśli Zosia jest niezbyt zdolna, skończyła edukację z gołą maturą, to bez obaw, mamusia ją upchnie w urzędzie jako jakąś archiwistkę, młodszą referentkę d/s parzenia kawy czy coś takiego.

[alex_vause35]

Ale celem kształcenia się (czy to akademickiego, czy praktycznego) chyba nie jest poczucie szczęścia, tylko zdobycie umiejętności przeróżnych i zdolność do samodzielnego utrzymania.
Jeśli nic nie umiesz i wykonujesz tylko nisko płatne prace bez większych perspektyw na rozwój czy zmianę stanowiska, to jakoś trudno mi sobie to szczęście wyobrazić.

[oldrena1]

qwuen napisała:

> Czy ktoś spotkał się z taką sytuacją że dziecko własne czy w rodzinie /
> znajomych nie poszło na studia i jak mu się żyje?

Tak, znam dwa takie przypadki.
Pierwsza młoda osoba po maturze poszła do dwuletniej szkoły policealnej. Pracowała w weekendy. Po skoczeniu szkoły miała epizod samozatrudnienia, a potem przez 2-3 lata pracowała w agencji reklamowej. Doskonaliła język obcy, sama dokształcała się w interesującej ją dziedzinie, miała okazję uczestnictwa w bez- lub niskopłatnych kursach. Zmieniała pracę mniej więcej co dwa lata na coraz lepiej płatną. Obecnie finansowo stoi o wiele lepiej niż rodzice i rodzeństwo po studiach. Z rozwoju zawodowego też jest zadowolona. Wykonywany zawód nie ma nic wspólnego z wyuczonym.

Druga młoda osoba poprawiała maturę z matematyki (raczej dla własnej satysfakcji niż z konieczności). Poszła do szkoły policealnej nie myśląc o studiach. Zatrudniła się w firmie nie mającej nic wspólnego z zawodem, do którego się przygotowywała. Okazało się, że w tej firmie ujawniły się jej wrodzone zdolności. Rzuciła policealną. Po poprawieniu matury z matematyki zdecydowała się na 5-letnie studia. Idzie jej dobrze, a co ważniejsze - osoba jest zadowolona ze swojego wyboru.

Nie wiem, czy te anegdotyczne dowody o czymkolwiek świadczą.

[panna.nasturcja]

Ale serio sądzisz, że ktoś się mógł nie spotkać z ludźmi bez wyższego wykształcenia, którzy mają normalne udane życie?

[em_em71]

Spotkać, nie oznacza dobrze się znać i nie polegać jedynie na wrażeniu. Osobiście miałabym mały kłopot.

[shellyanna]

Ja tak zrobiłam. Nie dostałam się na dzienne studia, wiec poszłam do policealnej po zawód, a po roku do pracy i na studia wieczorowe.
W policealnej (dzienna) nauczyłam się więcej potrzebnych mi w pracy rzeczy (w tym prawdziwy business english z tłumaczeniem umów z roznistych branży, podstawy prawa gospodarczego, rachunkowości, SV, dyplomacja, bezwzrokowe maszynopisanie i wiele innych).
Studia robiłam dla papierka, bo znowu - więcej przydatnej wiedzy dały mi specjalistyczne kursy (SK).
No i po studiach byłam ta mityczna młoda, po studiach i kilkuletnim doświadczeniem.

[alex_vause35]

No to fajnie, córka znajomych, która nie utrzymała się na studiach, poszła do policealnej, jakiś tam technik zarządzania z angielskim na full i niestety, ale była z angielskiego lepsza niż większość prowadzących . Angielskiego była uczona dodatkowo od podstawówki, plus francuski w dużym wymiarze w liceum, dziewczyna z predyspozycjami do nauki języków, z certyfikatami itp.

[demono2004]

Znam taka sytuację i to dziecko ( dorosły chłop), żyje.
Ma dobry zawód (technikum) i zanim chłopak poszedł na studia, znalazł dobra pracę. Zarabia lepiej, niz rodzice . Póki co na studia sie nie wybiera, poniewaz praca bardzo go satysfakcjonuje, choć studiowania w przyszłości nie wyklucza.

[szafireczek]

Ja znam prezesa naprawdę dużej spólki o zasięgu ponadkrajowym (nie jest państwowa) - ma technikum i maturę, ale zna perfekcyjnie 2 j. obce i 1 - komunikatywnie. Wśród pracowników - część po studiach, rada nadzorcza to w komplecie z wyższym wykształceniem. Nie zamierza uzupełniać wykształcenia - w sensie studiów.

[kropkacom]

Moja córka na razie nie idzie na studia. Pracuje.

[kropkacom]

Maturę zdała.

[ichi51e]

Jak się nie chce iść na studia to trzeba mieć pomysł na siebie tudzież fach. Ja znam takich co po maturze od razu zostali zatrudnieni w firmie rodziców i obecnie żyją jak paczki w maśle przyuczeni przez starych i od startu uczeni w tym kierunku. Znam takich co mieli marzenie i od startu było wiadomo chce robic to i tylko to i od 15 roku życia się szkolili i duczali - i dziś tez dobrze żyją. Jak ktoś ma pomysł i chce to sobie poradzi. Najgorzej maja ludzie zaburzeni konfliktowi którym się nie chce za to maja wymagania i wszystko wiedza lepiej wiec w każdej robocie się zaraz pokloca.

[alex_vause35]

Ototo.

[akseinga1975]

Oczywiscie, ze tak. Malzenstwo kafelkarza i sprzataczki obecie ma lepsze warunki finansowe niz np nauczyciele, urzednicy niskiego szczebla itp po studiach.

[waleria_bb]

Warunki finansowe mają lepsze, ale czy mają lepsze warunki pracy? To też jest istotne, jak praca obciąża fizycznie i wpływa na zdrowie.

[mysiulek08]

kolega z liceum skonczyl technikum, od wielu lat jest wzietym optykiem, siec salonow itp
kolezanka z liceum, ledwo zdana matura, potem policealna (w kierunku medycznym), w zawodzie popracowala rok, potem firma wspolnie z mezem
jedna psiapsiola, policealna kosmetyczna, wlasny gabinet, potem non stop kursy, szkolenia itp
moj ex, technikum, radzil sobie swietnie

na drugim biegunie moi wspoldomownicy, dwa kierunki studiow, 3 jezyki a od lat robia w zupelnie innych branzach niz skonczone studia, ktore w niczym nie pomogly

[kocynder]

Zależy od motywacji. Jeśli niezły uczeń matury nie chce, albo zdaje i nie idzie na studia, bo nie ma kierunku... (powiedzmy przykładowo "technik kryminalistyki"), a on się widzi w tym zawodzie, robi kierunkowe kursy, łapie pracę itd (czyli ma na siebie pomysł) to ok. Zapewne z czasem sam się przekona, że lepiej by mu było skończyć mgr i uzupełni. Jeśli to sytuacja, że ów uczeń skończył LO i chce zrobić rok - dwa przerwy, rozejrzeć się po rynku pracy bo w sumie nie wie czego by chciał, a potem zdecyduje - też ok. Jeśli jest uczniem raczej słabym i zdaje sobie sprawę, że studia to by dla niego była męka a ma zamiar po technikum od razu podjąć pracę i po prostu żyć - też fajnie, choć rodzicom może być trudno przyznać, że bombellinka/ bombelek nie jest i nie będzie noblistą. Niepokojącym dla mnie byłoby, jeśli by dobry uczeń oznajmił, że kończy edukację, bo się zakochał w 46letniej żonie nauczyciela i chce kupić chatkę w Karkonoszach, gdzie po jej rozwodzie zajmą się chodowlą owiec i uprawa ekologicznych brokułów...

[triss_merigold6]

Wydaje mi się, że ktoś kto życzy sobie krytycznie oceniać wybory ludzi młodszych o 25 czy 30 lat powinien umieć odruchowo pisać HODOWLA poprawnie.
Zwłaszcza, jeśli pisze coś o maturzystach...

[kocynder]

A nie mam pojęcia czemu telefon wpisał "CH". Oczywiście masz rację. Hodowla. I tak, powinnam przed wysłaniem przejrzeć post, bo edytor w telefonie bywa złośliwy.

[kocynder]

I nie, nie oceniam krytycznie.

[rosie]

Znam chłopaka, który maturę zdał bardzo dobrze (matma na 100, reszta prawie 100%). Dostał się na studia, dobry kierunek, zawód z przyszłoscia. I zrezygnował, po pierwszym semestrze. Szczegółów nie znam ale wrócił do domu rodzinnego, pracuje w jakiejś lokalnej firmie.

[melikles]

Znam, chłopak po technikum przejął rodzinną firmę remontową. Dzisiaj zatrudnia 50 osób, robi wykończeniówkę hoteli w Czechach i Austrii albo hal dla dużych sieci handlowych. Detal już odpuścił. Szkoda, bo jeszcze parę lat temu robił mi lifting domu.