Kiedy uznajecie swoje dzieci za dorosłe?

[kropkacom]

Kiedy uznajecie swoje dzieci za dorosłe?

[stokrotka00000]

Myślę, że to nastąpi po maturze, tak na razie zakładam.

[auksencja15]

Jak pójdą same do gastrologa z zaparciami.

[mebloscianka_dziadka_franka]

[aniani7]

Kiedy skończyły studia i wyjechały z domu.

[triss_merigold6]

Kiedy są w stanie podejmować kluczowe decyzje i odpowiadać za nie?
To proces, a nie zdarzenie.
Za dorosłych uważam znajomych syna, obecnie 19-latkow, którzy nie mając sensownego wsparcia w domu byli w stanie w słabych liceach zdać przyzwoicie maturę i wybrać bardzo przytomne kierunki studiów + ogarnąć sobie pracę. W zasadzie wszyscy teraz jeszcze pracują i to dużo, zwolnią w październiku.

[little_fish]

Tak jak napisała triss - to proces. U jednych (często z konieczności) przebiega szybko. U innych wolniej i na różnych płaszczyznach.
Syn od roku mieszka poza domem. Sam ogarnia swoje sprawy, również medyczne, w tym wzywanie pogotowia oraz wizyta na SOR. Podejmuje decyzje dotyczące studiów i przyszłości. Owszem, czasem je z nami przegada, ale tego nie uznaję za brak dorosłości, nawet przeciwnie. Ale nie utrzymuje się samodzielnie. Dorabia, owszem. Więc całkiem dorosły jeszcze nie jest 😉

[triss_merigold6]

Gdyby patrzeć tylko przez pryzmat samodzielnego utrzymywania się, to mnóstwo dojrzałych wiekiem osób również nie jest dorosłych.

[m_incubo]

Utrzymywanie się samodzielne nie jest wyznacznikiem dorosłości. Gdyby tak było, śmiało połowę kobiet można by uznać za niesamodzielne dzieci 🤷🏻‍♀️

[little_fish]

Może i nie jest wyznacznikiem jedynym. Ale dla mnie dorosły człowiek, to taki, który utrzymuje się sam (pomijam czasowe wyłączenie z różnych przyczyn).
Co do kobiet, których piszesz, to niestety większość z nich nie spełnia nie tylko tego warunku bycia dorosłym.😟

[triss_merigold6]

Cóż... dla mnie kluczowym warunkami dorosłości są decyzyjność i sprawczosc. Jeśli pani nie pracuje, nie potrafi ułożyć relacji z ludźmi w taki sposób, żeby się z nią liczono, nie ma wpływu nawet na miejsce spędzania wakacji, ba - nawet pies jej nie słucha, to wprawdzie formalnie jest dorosła, ale trudno traktowac ją serio.

[ekstereso]

Niestety spełniam warunek dotyczący psa. Robi mnie jak chce.

[igge]

Oszalałabym gdyby 3 psy robiły co chciały i nie słuchały mnie.
Nie dałoby się żyć.
Nawet u kotów mnie to nieco denerwuje czasami.
1 pies ok, da się.
U nas tylko seniorka 16 lat psina robi co chce, ale to husky więc ma to w genach.

[little_fish]

Zgadzam się. Brak własnej kasy jest tu tylko jednym z elementów. Ale często decyzyjnym/kluczowym

[gryzelda71]

Absolutnie nie w momencie skończenia 18lat. I nie po maturze. Córka.juz od 1,5 roku po studiach pracuje, zarabia, ogarnia swoją rzeczywistość. Ona już dorosła. Syn na 2 roku, mieszka z nami. Owszem zarabia i jest bezkosztowy, ale nie jest samodzielny, więc nie uznaje go za dorosłego.

[ritual2019]

Corka 20 lat, uwazam ja za dorosla od 18 urodzin. Syn ma 16 lat, za dwa lata bedzie dorosly.

[igge]

Ja podobnie. Choć w myśli stosuję taką dodatkową kategorię pt " młody dorosły".

[po_godzinach_1]

Wtedy, gdy zaczynają żyć i radzić sobie samodzielnie.

[princesswhitewolf]

jak podejma pelnoetatowa prace zarobkowa wtedy beda w pelni dorosle spolecznie

[panna.nasturcja]

Czyli niektórzy nigdy w życiu, bo mnóstwo ludzi nigdy nie podejmuje pracy na etacie, są różne formy pracy zarobkowej.

[czekolladamientowa]

Nigdy

[triss_merigold6]

Coś z nimi jest nie tak?

[panna.nasturcja]

Są niepełnosprawne czy Ty masz problem by da im dorosnąć?

[alpepe]

W dniu ukończenia 18. urodzin. Wspieram, ale nie wychowuję, nie moralizuję, pozwalam się sparzyć. I czekam z niecierpliwością na wyprowadzkę .

[figa_z_makiem99]

Kiedy będą w stanie ponosić konsekwencje swoich decyzji jak dorosły człowiek. I kiedy będą same za siebie odpowiadały.

[mamtrzykotyidwato5]

Wtedy, gdy zaczynają działać i myśleć, jak odpowiedzialni ludzie i gdyby zaszła taka potrzeba, to by sobie sami w życiu dalszym poradzili, czyli u moich dzieci to 15-16 lat.

[bi_scotti]

Sredni podjal pewna important decision w sprawie jego zdrowia majac 14 lat. Doctors agreed, nam (rodzicom) zakomunikowano, przyjelismy do wiadomosci i mysle, ze to byl ten moment "zero" jego doroslosci.
Najstarsza & Najmlodszy troche pozniej, pewnie tak gdy mieli kolo 16 lat i zaczeli samodzielnie jezdzic po swiecie, ona jako volunteer, on grajac tu i tam.
Zgadzam sie, ze to jest process. Kwestii pieniedzy w ogole bym nie traktowala jako miernik - iluz ludzi jest zaleznych finansowo od swoich partners czy innych relatives a jednak uwazamy ich za "doroslych" Jesli juz, to predzej pozyskanie prawa jazdy (moich 2 dzieci w wielu 17 lat), szczegolnie w duzych miastach. Choc z drugiej strony, 14latek na traktorze (legal!) na polu tez jest juz pewnie dorosly skoro mozna mu powierzyc taka prace & responsibility, a osoby, ktore nigdy aut nie prowadzily i nie beda nie sa wszak dziecmi forever Cheers.

[panna.nasturcja]

Bi, mam pytanie, jeśli zechcesz odpowiedzieć. A jak jest prawnie w Kanadzie z decyzjami małoletnich o leczeniu? Ti znaczy chodzi mi o to co by było gdybyście Wy chcieli inaczej niż syn zdecydował, jak by wtedy było?

[bi_scotti]

13 lat - jesli decyzja nie dotyczy "zycia & smierci" czyli np. dziewczynka moze chciec a moze nie chciec zeby mama byla przy conversation o contraception & lekarz taka decyzje uszanuje, ale gdyby rzecz dotyczyla np. koniecznosci hospitalizacji, to dopiero od 16 roku zycia decision nalezy wylacznie do pacjenta.
W przypadku mojego syna to nie byla kwestia zycia i smierci (ufff ), raczej kontynuowania badz nie one specific form of rehab. Sredni sie nawet nie upieral, zeby bez nas ale sam doctor mu zasugerowal, ze powinien to przemyslec sam & sam decyzje podjac, bo to on bedzie sie bujal z jej konsekwencjami. Mysmy nie protestowali. Nie tylko ze wzgledu na "dojrzalosc" Sredniego ale rowniez dlatego, ze zwyczajnie byl duuuuzy trust/respect pomiedzy nami i "dochtorami"
Ale dla przykladu, jest wiele rodzin zmagajacych sie z eating disorders czy depression nastolatkow - dla bardzo wielu rodzicow to, ze np. nie moga "sila" umiescic swoich 16+ teens na przymusowe leczenie jest wielkim problemem. Troche takich rodzin znam, eh ... Life.

[panna.nasturcja]

Rozumiem, dziękuję.
W Polsce to jest spory problem, źe nawet prawie dorosłych nastolatków traktuje się jak dzieci i lekarz mówi o nich, przy nich, do rodziców w trzeciej osobie, jakby ich tam w ogóle nie było. I nie czyni z nich podmiotów leczenie, wyłącznie przedmiot.
To jest bardzo trudne zwłaszcza dla starszych dojrzałych nastolatków przy długim trudnym leczeniu, ja akurat miałam do czynienia z chorymi onkologicznie.
A znowu to, co piszesz na końcu to druga strona medalu, bo takim dzieciakom leczenie może uratować życie.

[asia_i_p]

Trochę się poprawia, na razie w sferze prywatnej. Od siedemnastych urodzin córki dla lekarzy prywatnych, poza psychiatrą ściśle dziecięcą (bo już mieszany sam mnie nauczył tego podejścia), wystarczająca była informacja, że jestem w poczekalni.

[ggrr.ruu]

Nie wyobrażam sobie, że miałabym uważać osiemnastoletniego człowieka za niedorosłego.

[gryzelda71]

W świetle prawa jest dorosly, nie mam już nad nim pieczy rodzicielskiej, ale życiowo średnio. Of kors piszę o moim bąbelku.
Ale wiem też, że gdybysmy nagle zniknęli, to poradzi sobie koncertowo. Ot korzysta z tego co oferuje dom rodzinny.

[bazia_morska]

To zależy
Myślę, że moja mała córeczka jest już prawie dorosła. Skończyła 17 lat, pracowała w wakacje, ma chlopaka, podróżuje samodzielnie, ogarnia rzeczywistość, jest odpowiedzialna.

[asia_i_p]

W sensie decyduje o sobie? To proces stopniowy, ale moja 18-letnia minus 1,5 miesiąca córka jest u końca tego procesu, nie u początku.

W sensie nie potrzebują pomocy mamusi? Bez motywacji zewnętrznej to chyba nigdy, ale córka tak wygląda, że będzie mnie raczej krótko trzymać .

[geez_louise]

Nigdy!

Uwielbiam styl rodzicielstwa z rodziny mojego ojca, w której 80-latkowie mówią do 60-latków „dziecko” i nadal się nad nimi trzęsą.

[asia.sthm]

> 80-latkowie mówią do 60-latków „dziecko”

Też taka będę i co mi kto wtedy zrobi.
Teraz się hamuję kiedy np. z głośnika wydobywa się głos: Kapitan R.B wita państwa na pokładzie..... itd tym typowym samolotowo zniekształconym głosem, to przeciež nie powiem pasażerom obok: to moje dziecko, spoko, dolecimy gdzie trzeba.
Dziecko to zawsze dziecko. Niech se będzie dorosłe dla całego świata, ja nie zabraniam.

[rzepicha-piastowa]

Ale fajnie! W takiej sytuacji tez bylabym niesamowicie dumna mama! 🤩

[ekstereso]

Extra! Nie wiem, czy umiałabym się powstrzymać. Chociaż tego na fotelu obok wtajemniczyć...

[babcia47]

Uznałam gdy staly się samowystarczalne finansowo. Starszy osiągnął to jeszcze w czasie studiów mlodszy juz po

[babcia47]

Pod względem decydowania o sobie od uzyskania pelnoletnosci, gdy pod względem prawnym sami odpowiadali za to co robią ale wczesniej im uświadomiłam ten fakt.

[engine8t]

Kiedy przestaja winic rodzicow za swoje problemy

[71tosia]

Wg tej definicji większość pan z tego forum nigdy nie osiągnie dorosłości

[bazia_morska]

Poczulas sie lepsza, co? Taki sojusznik ci się trafil!

[ggrr.ruu]

W tej definicji to ja byłam dorosła jako pięciolatka, bo uważałam że to ja jestem winna wszystkim problemom rodziców

[panna.nasturcja]

Bardzo śmieszne, po prostu boki zrywać, prawda tosiu?

[71tosia]

Dopóki żyją rodzice to zawsze będę się czuć trochę dzieckiem

[szeptucha.z.malucha]

A to prawda. Po śmierci drugiego rodzica poczułam się seniorką i skończyła się era bycia czyimkolwiek dzieckiem.

[szeptucha.z.malucha]

Byłam wtedy po 30. Ale moja mama miała tak po 60.

[szczera.wiera]

Ja też, okropny moment i w głowie piosenka Kasi Groniec "przed tobą świat,
Za tobą ja,
A za mną już nikt..."

[dzikka]

71tosia napisała:

> Dopóki żyją rodzice to zawsze będę się czuć trochę dzieckiem

Szczęściara. Ale to prawda, ja już nie jestem dzieckiem od wielu lat. I tak kuuuurefffsko mi z tym źle, mimo, że 50 u progu
A moje dziecko uważam za dorosłe,choć jeszcze nastoletnie. Jej dojrzałość mnie powala.

[71tosia]

pewnie kazdy czul sie bardzo doroslym gdy byl nastolatkiem

[afro.ninja]

Wtedy,.kiedy codziennie będą się musiały zastanawiać, co zrobić na obiad.

[szczera.wiera]

Na pewno nie dzień po 18. urodzinach. Myślę, że po studiach (oby😄)

[asia.sthm]

szczera.wiera napisał(a):

> Na pewno nie dzień po 18. urodzinach. Myślę, że po studiach (oby😄)


To tak mniej więcej wtedy ta dorosłość dopada.
I dobrze jest 👍

[czarna_kita]

W dniu w którym ukończyli 18 lat. Od tego momentu sami za siebie odpowiadają prawnie, więc skoro dla państwa są dorośli to i dla mnie też. Pomagam na poczatku ogarnac sprawy urzędowe czy inne jak poproszą o pomoc. Wyjaśniam i tłumaczę na miarę moich możliwości.

[triss_merigold6]

Ja pilotuję w sprawach urzędowych tzn. przekazuję gdzie i w jaki sposób, pomogłam 18-latkowi napisać cv, ułożyć w punktach informacje do rozmowy kwalifikacyjnej etc. Ze sprawami medycznymi i hr-ami na dalszym etapie radzi sobie sam.