Depresja u mlodych ludzi - przyczyny?

[manala]

Obserwuję, że bardzo duży procent współczesnej młodzieży chodzi do psychologa, na terapię, leczy się psychiatrycznie. Lub się nie leczy, ale (tak jak chłopak z watku obok) ma jakieś zachowania depresyjne.
Zastanawiam się z czego to wynika.
Czy jest to jakaś moda (wszak przy dostepności informacji na temat różnych zaburzeń, łatwo można sobie coś przypasować)? Koledzy chodzą, więc i ja też?
Czy to wynik nieudolności rodziców - braku stawiania granic i wymagań (pomijam przypadki, gdzie wymagania są zbyt wysokie - wiem, ze tak też czasem bywa)? Przy byle pobolewaniu brzucha, czy głowy dziecię zostaje w domciu, do szkoły nie idzie. A potem trzeba oprócz pisania przewidzianych sprawdzianów, trzeba pozaliczać zaległe i koło się zamyka...
Czy jest to związne z digitalizacją życia społecznego? (Każdy nos w telefon...) Trudnosci w relacjach z rówieśnikami?
Czy dzieciaki szybciej dziś dojrzewają i szybciej zauważają bezsens życia?
Czy może zawsze tak było?

Jak myślicie?

[simply_z]

Przebodzcowanie, presja srodowiska, media spolecznosciowe.

[cegehana]

Krótka acz treściwa odpowiedź.

[sueellen]

Kiedyś były cierpienia młodego Wertera, dzisiaj są cierpienia młodego brajanusza.

Za dobrze im po prostu. Gdyby musieli się martwić o przyziemne sprawy, nie mieliby czasu myśleć o sensie życia bo byliby zbyt zajęci tym co się dzieje tu i teraz.

[pursuedbyabear]

Tak tak, gdyby chodzili 5 kilometrów boso przez śnieg do szkoły albo musieli ziemniaki zbierać, albo w kanałach siedzieć, to w dópach by się nie przewracało. A tak to się przewraca.

[shule_aroon]

Toż przecież suellen jest tak oderwana od czegokolwiek, że swiecie wierzy w to co wypisuje.

[ardzuna]

Coś w tym jest, choć napisałaś to zgryźliwie i nienawidzę tych wszechobecnych wulgaryzmów (przewraca się w głowie tak naprawdę).

[seeview]

> cierpienia młodego brajanusza.

Dobre, będę używać 🙂

[kanna]

Myślę, że jest multum rzeczowych publikacji i badań na ten temat.

Postrzeganie depresji jako "mody" i wyniku "nieudolności rodziców" powoduje, że umniejszasz poważną chorobę, która jest depresja.
Nie idź tą drogą.

[manala]

Ale ja nie piszę wyłącznie o depresji (jjeśli nie zauważyłaś). Poza tym to nie jest stwierdzenie, tylko pytanie.

[manala]

Chetnie poczytam rzeczową publikację dotyczącą przyczyn coraz częstych zaburzeń u młodych ludzi. Możesz coś zalinkowac?

[turzyca]

A może raczej "coraz częstszego diagnozowania"?

Kiedyś nie było depresji, było za to chlanie, bójki i inne ryzykowne zachowania, które kończyły się śmiercią. Ale to na pewno nie były samobójstwa, to były tylko nieszczęśliwe wypadki. Spowodowane brakiem instynktu samozachowawczego.
Ale wyłączenie instynktu samozachowawczego nie było objawem depresji, skądże, to była po prostu młodzieńcza głupota.

Porównajmy liczbę zgonów teraz i historycznie i dopiero potem dyskutujmy.

[nangaparbat3]

No nie.
Dawniej była jedna - dwie osoby "dziwne" na szkołę, teraz wiem, że nieneurotypowe. Obecnie mam co najmniej jedną na klasę - i nie mówię o osobach z orzeczeniami, tylko o takich, co to widać gołym okiem, orzeczenia brak. Natomiast zdarza się, że orzeczenie przynosi osoba, często dziewczyna, po której "nie widać". Zdiagnozowana.
W moim pokoleniu i moich rodziców w naszej rodzinie nie było osób ze spektrum, w pokoleniu naszych dzieci - dwoje na 9.
Dzieci, które przychodzą do nas do pierwszej licealnej z historią psychiatryczną, w tym hospitalizacji, też wielokrotnych, to coś nowego. Owszem, może dawniej ukrywano to, ale powrót do zwykłego życia, a już zwłaszcza wejście do "dobrego" ogólniaka po pobycie w szpitalu to wielkie wyzwanie, coś by się działo, nie szłoby gładko, przynajmniej o części byśmy wiedzieli.
To się dzieje.

[angazetka]

Hm. Ja w swojej klasie w podstawówce miałam dwie osoby na granicy normy intelektualnej (teraz to wiem). Nieneurotypową jedną. Czego to dowodzi?

[nangaparbat3]

An, jedna niczego nie dowodzi, my obserwujemy 30 klas w ciągu jednego roku, około 80 przez 10 lat.

[shule_aroon]

nangaparbat3 napisała:

> An, jedna niczego nie dowodzi, my obserwujemy 30 klas w ciągu jednego roku, oko
> ło 80 przez 10 lat.
>
A czy Ty w ogole kojarzysz jeszcze, czym się różni liceum z wysokim progiem na wejsciu od podstawowki-rejonowki?

[kariwitch00]

Za dużo presji czyli jesteś tym co masz co osiągasz i okresla cie wygląd, masz warunkowa akceptację podczas gdy każdy jej potrzebuje bez stawiania wymagań i coraz wyższych poprzeczek.

[kariwitch00]

Poza tym nierealistyczne wzorce i porównania 70% młodych ludzi byłoby zadowolonych z tego co ma jak wyglada gdyby nie konfrontowali się z tymi nierealistycznymi wzorcami, nie ścigali z innymi żeby do nich doskoczyć żeby dostać akceptacje bo ludzie, nawet najbliższa rodzina jest coraz bardziej wymagająca bo tez operuje na wzorcach płynących z kultury.

[memphis90]

Przy czym wzorce nie dotyczą tylko wygladu i nie tylko najmłodszego pokolenia. Dużo się teraz mówi o nierealistycznych oczekiwaniach jakim było poddane już nasze pokolenie millenialsow - „musisz tylko się uczyć, a osiągniesz sukces”, „musisz tylko ciężko pracować, a osiągniesz sukces”, „biec do końca, potem odpoczniesz,”, wartość człowieka postrzegana jako odzwierciedlenie jego finansowego sukcesu (przypomina mi się teraz Jola Kotka, która chwaliła sie, ze jej ojciec wartośc człowieka! postrzega po cenie zegarka, jaki nosi…).

[manala]

Niestety mam podobne obserwacje. Dzieciaki już od podsawówki na silnych lekach.

[kariwitch00]

Starym tez odbija od 2008 roku pomału wszyscy się stali estetami i dzis krytykują wystrój twojego salonu, nie pamiętając w jakim badziewiu i bezguścia zyli kiedyś przed era internetu bo żaden z nich nie interesował się wystrojem wnętrz, teraz ściagają gotowe wzorce szara kanapa i monstera i kręcą nosem.

[memphis90]

No akurat dzieciom się „silnych leków” nie daje, tylko te o wysokim profilu bezpieczeństwa. Chyba, ze „silne leki” oznacza ogólnie każdy lek stosowany w psychiatrii i niebędący herbatką z meliski?

[ardzuna]

nangaparbat3 napisała:

> W moim pokoleniu i moich rodziców w naszej rodzinie nie było osób ze spektrum,
> w pokoleniu naszych dzieci - dwoje na 9.

Oczywiście, że były. Było ich tyle samo, ile teraz jest. Różnica jest taka, że teraz się to diagnozuje i terapeutyzuje, a kiedyś - mniej lub bardziej przyjmowało jako dane. Osobiście uważam, że nastąpiła przesada w drugą stronę - pod płaszczykiem pomocy stygmatyzuje się dzieci, które kiedyś byłyby traktowane jako całkowicie normalne, tylko lubiące/nielubiące czegoś (bo "ten typ tak ma" i "tak już jest").

[taniax]

Bzdura, nie chodzi o diagnostykę każdy specjalista powie ci że tych dzieci jest więcej

[ardzuna]

Bzdura, nikt mi nie powie, że jest ich więcej, jeśli się ich nie diagnozowało. Nie ma z czym porównać aktualnych danych.

[taniax]

Specjaliści mają dane na przestrzeni lat więc obserwują z roku na rok tą statystykę to chyba oczywiste.

[taniax]

w 2021 roku osób z rozpoznaniem autyzmu i zespołu Aspergera do 17 lat było w Polsce blisko 74 tys.;
w 2020 roku prawie 62,5 tys.,
w 2019 roku blisko 57 tys.

Te statystyki rosną i to jest fakt w świecie w którym można skutecznie diagnozować więc opowiadasz bzdury.

[asia_i_p]

Pytanie, ile było w danych latach zdiagnozowanych dzieci z afazją i z całościowymi zaburzeniami rozwoju - czy to nie są przepływy między diagnozami.
Pytanie, jakie są moce przerobowe centrów diagnostycznych i czy wzrost jest wynikiem wzrostu liczby zaburzonych dzieci czy wzrotu tych mocy przerobowych.

[ardzuna]

taniax napisała:

> w 2021 roku osób z rozpoznaniem autyzmu i zespołu Aspergera do 17 lat było w Po
> lsce blisko 74 tys.;
> w 2020 roku prawie 62,5 tys.,
> w 2019 roku blisko 57 tys.
>
> Te statystyki rosną i to jest fakt w świecie w którym można skutecznie diagnozo
> wać więc opowiadasz bzdury.

Ale wcześniej nie można było skutecznie diagnozować. Teraz mi napisz, geniuszko, ile osób z rozpoznaniem autyzmu i zespołu Aspergera do 17 lat było w 1974 roku.

[triss_merigold6]

Autyzm niskofunkcjonujacy był rozpoznawalny, w latach 70. popularny był pogląd, że za autyzm u dziecka odpowiada zimna, odrzucająca matka.

[ardzuna]

Tak, autyzm był rozpoznawany. Ale pytałam o konkretne dane w ujęciu porównywalnym do danych dzisiejszych.

[szeptucha.z.malucha]

Jednostkę AS wprowadzono pod koniec lat 80- tych, w Europie w latach 90- tych. Pod koniec 90- tych pierwsze diagnozy pojawiały się w PL.

[nangaparbat3]

W mojej rodzinie nie było. Teraz są. To nie jest dowód na nic, ale obserwacja.

[login-zajety321]

moja obserwacja z mojej rodziny jest taka, że teraz dwojka mlodziezy (dziecko 10 lat i nastolatek) jest zdiagnozowana, a dwójka innych osób tez z objawiami (jedna w wieku ok 50 lat, druga 60+) lata temu nie została zdiagnozowana. Tylko po prostu było podejście, o którym ktoś tu już w wątku pisał- ,,oni po prostu tacy sa"

[ardzuna]

login-zajety321 napisała:

> edna w wieku ok 50 lat, druga 60+) lata temu nie została zdiagnozowana. Tylko p
> o prostu było podejście, o którym ktoś tu już w wątku pisał- ,,oni po prostu ta
> cy sa"

I w większości przypadków jest to znacznie lepsze podejście. Bo oni już tacy są, tacy będą, a terapie mogą im prawdopodobnie pomóc w stopniu nieznacznym. Nie wiem, czy ktoś już dokonał sterapeutyzowania osoby ze spektrum do tego stopnia, żeby "znormalniala".

W odniesieniu do osób ze spektrum (nie mówię o autyzmie, tylko o objawach utrudniających, ale nie uniemożliwiających normalne funkcjonowanie) należy przede wszystkim:
- zaakceptować je razem z ich spektrum;
- pomóc im zrozumieć i zaakceptować siebie;
- wspierać ich poprawę kontaktu z otoczeniem.

Robienie wariatów z ludzi, który tysiące lat nie byli wariatami i nigdy tak nie byli traktowani to najgorsza rzecz, jaką można zrobić. Wypaczenie, od którego za jakiś czas się z oburzeniem odejdzie.

[ardzuna]

Według mnie i ja jestem ze spektrum, i mój mąż (on dużo bardziej). Przypuszczalnie ojciec też był, a dziadek to prawie na pewno. I co teraz?

[elinborg]

No o mnie nie powiedziałabyś, że mam depresję (w szkole). Byłam tylko wycofana i nieśmiała (opinia z zewnątrz). Czyli- taki charakter. Chodziłam do szkoły, kolekcjonowałam dobre oceny, miałam przyjaciółkę i koleżanki, uśmiechałam się i śmiałam też. W środku było co innego, jak czasem wychodziło na twarz, słyszałam od moich rodziców- co masz taką minę, . Wtedy przybierałam maskę nr 5 i znów wg otoczenia byłam tylko nieśmiała. Szansy na pomoc nie było żadnej, nie było szansy na uzyskanie jakiejkolwiek samoświadomości, co ze mną nie tak, co się dzieje.
Wsród moich licealnych kolegów przynajmniej czworo- pięcioro miało różne problemy, niezdiagnozowane, jeden popełnił później samobójstwo. Nie mówiąc o dyslektykach- kilka osób na pewno. Mikt się tym nie przejmował po prostu. Ten był dziwny, tamten się zabił, ten nieśmiały- radziłeś sobie z tym sam, płacąc straszna cenę albo ginąłeś. Stygmat "psychicznego", wstyd, poczucie wyobcowania- to naprawdę dawało napęd do udawania "normalnego".

[1matka-polka]

"Stygmat "psychicznego", wstyd, poczucie wyobcowania- to naprawdę dawało napęd do udawania "normalnego"."

Tez tak to odbieram. Wtedy czlowiek mial do wyboru albo totalne wyrzeczenie sie siebie, swoich potrzeb i emocji, stworzenie kreacji na potrzeby szkolne i pracowe, albo skok z bloku, czy pod pociąg. To byly pewne sposoby, nie to co te glupie tabletki, czy urwany sznur do robienia dramy, po ktorych mozna latwo odratować. 😉

[hanusinamama]

Nanga ty juz nie powinnaś uczyć młodzieży. Serio Zapewne jesteś dobrą specjalistką ale masz myślenie dziadersa...

[nangaparbat3]

A to w jakiej sprawie?

[ardzuna]

kanna napisała:

> Myślę, że jest multum rzeczowych publikacji i badań na ten temat.

Ja też poproszę. O jedną, ale przekrojową i wiarygodną, a także realnie poszerzającą wiedzę (a nie tylko zaczerniającą papier).

[grruu.u]

Moda, na pewno moda. To tak fajnie chodzić do psychiatry, każdy o tym marzy 🤦

[taniax]

Może nie moda na terapię ale faktem jest że terapeutyzowanie wchodzi w miejsce religii.

[livia.kalina]

w sensie, że osobę ze schizofrenią prowadzi się do psychiatry a nie do egzorcysty? To chyba dobry trend?

[szeptucha.z.malucha]

Akurat schizofrenia utrzymuje się na stałym poziomie i odsetek dzieci i młodzieży z tym schorzeniem nie dominuje oddziałów psychiatrycznych.

[pani_tau]

Moda. Zanim nastała nic się nikomu nie działo, wszyscy byli przeszczęśliwi mieszkając w jeziorze.

[manala]

Tak, uważam, że w temacie zdrowia psychicznego też bywają mody. Tak jak moda na "zaburzenia ze spektrum". Tak na prawdę u każdego takie zaburzenia da się stwierdzić.

[grruu.u]

Nie u każdego się stwierdza jakiekolwiek zaburzenia

[manala]

naprawdę - sorry, błąd

[marusia_ogoniok_102]

Wiesz, słoneczko, co się dawniej robiło z dziećmi, które zaczynały wykazywać objawy spektrum autyzmu?

One często zaczynają się pojawiać poważnie w wieku przedszkolnym, dziecko m.in. może przestać nawiązywać kontakt wzrokowy, cofa mu się mowa - albo inaczej, zaczyna wykazywać hiperleksję, pojawiają się tiki, stimy... do tej pory dziecko było "normalne", a teraz nagle jakby je coś podmieniło.

I podmieniło. Stwora nazywano "mamuną". W innych częściach świata były to "fae" albo "fairies". Zabierają zdrowe dziecko do siebie i podrzucają swoje "potworki".

Jak odzyskać swoje, zdrowe dziecko? Należy potworka rzucić na górę gnoju i tłuc rózgą tak długo, aż mamuna usłyszy jego płacz. Wtedy przyleci i odda to, które zabrała.

Dzieci często tej terapii nie przeżywały. Rózga tnie skórę. Gnój wchodzi w rany. Zakażenie, gangrena, problem rozwiązuje się sam w sumie. Toż następne jest za darmo, a nuż będzie zdrowe.
A jeśli przeżywały i były w spektrum nieci wyżej - uczyły się maskować. Patrzyły w oczy na siłę, na siłę trzymały dłonie razem, nienawidziły samych siebie i nie wiedziały, dlaczego.
Albo zostawały wiejskimi głupkami lub dziwakami, których albo tolerowano, albo i nie.

Mamuny porywały dzieci akurat w wieku, w którym dziś dostaje się "wywołujące autyzm" szczepionki, tak swoją drogą.

[bazia_morska]

Kocham Cię Marusiu ❤️

[lalkaika]

O matko i córka i Józefie święty.

[marusia_ogoniok_102]

"Dochodzi nawet do tego, że jeśli narzucona matka chłoszcze często odmieńca, boginka odbiera go sobie napowrót, a zwraca śmiertelniczce jej własne, skradzione dziecko"1
"Jedna matka poszła przed wywodem na wesele, zostawiwszy sobie dwumiesięczne dziecko w kolebce. Skorzystała z tej sposobności boginka, czyhając na jej nieobecność w konopiach na zaogrodziu, i zamieniła swego brzydkiego odmieńca za śliczne dziecko kobiety. Kobieta, przybywszy do domu, zauważyła od razu tę przemianę, bo dziecko boginki miało wielki łeb, zęby ogromne, oczy jak wół, pod siebie narobiło nieporządku i za zerciem szukało" . Po poradzeniu się proboszcza i wyczyniwszy polecane przez niego rytuały, sprowokowała dziecko do "strasznego na nią przeklinania". "(…) nie mogła przenieść tych przekleństw na siebie, wpadła więc czemprędzej do izby i zaczęła bić okropnie odmieńca. Gdy temu już mało brakło do życia (sic!), wpada boginka, przynosi kobiecie jej własne dziecko a zabiera swoje, oświadczając: "Ja twego, tyranko, nie biję; nie bij i ty mojego!" .2"
"wskuocuła do chałpy, wywlekła toto na gnój i biuła okropnie a uono straśnie wrzescało. Tak mamuny usysały, przylecia i ji dzieckuo ji uoddały, a swoje wziąły""3
""Ten bękart ma wielką głowę, brzuch duży i ciągle płacze. Skoro podrośnie, nigdy nie da się nasycić, a choćby nawet zjadł „dół ziemniaków”, to i tak będzie głodny. Aby się takiego bękarta pozbyć z zmusić mamunę do oddania wziętej dzieciny, należy go bić rózgą, ale nie gdzie indziej, tylko na progu domu" . 4


1 Świętek Jan, "Lud nadrabski: od Gdowa po Bochnię. Obraz etnograficzny", nakładem Akademii Umiejętności, Kraków, 1893, ss. 476.
2. to samo
3 Świętek Jan, "Brzozowa i okolica Zakliczyna nad Dunajcem: obraz etnograficzny z lat 1897-1906", cz. III, Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, Wrocław, 1999, ss. 156.
4 Sumcow Mikołaj, "Boginki – mamuny", „Wisła” 1891, t. 5, s.572.

[manala]

Starasz się być zabawna?

[angazetka]

Nie, podaje źródła na temat.

[marusia_ogoniok_102]

A widzisz tu gdzieś coś zabawnego?

[manala]

Raczej żałosnego...

[marusia_ogoniok_102]

Taa, coś żałosnego to ja też w tym wątku widzę.

[35wcieniu]

Raczej żałosnego...

Po prostu jak w większości dyskusji, tak i teraz-nie jesteś w stanie zrozumieć słowa pisanego. Nic innego nie tłumaczy określenia powyższych wypowiedzi mianem śmiesznych i żałosnych. Najnormalniej w świecie nie rozumiesz co czytasz. Widać to w każdej "dyskusji", którą usilujesz prowadzić.

[manala]

Może po prostu ze spektrum jestem? Skoro nic nie rozumiem.

[1matka-polka]

manala napisała:

> Może po prostu ze spektrum jestem? Skoro nic nie rozumiem.

A diagnozowalas sie kiedys?

[danaide2.0]

Nie ma to jak rzucać perły przed wieprze.

[1matka-polka]

Zupelnie podobną opowiesc odnalzłam kiedys wsrod bajek indyjskich, ze bili odmienca (swoje uposledzone niemowle) jakimis rozgami, zeby sie darło i zeby jego matka to usłyszała i oddała podmienione dziecko.
Musi jakis powszechny wsrod ludzi mechanizm obronny, co brzydkie i uposledzone, to nie moje... 😉

[martishia7]

Legendy o "odmieńcach"(changelinlgs) podmienionych przez wróżki (fae) w mitologii irlandzkiej.

[nangaparbat3]

Marysiu, a znasz opowiadanie Selmy Lagerlof "Zamieniec"? Tam dzieci podmienia trołica, a my matka na przekór wszystkim dba o trollątko, chroni je, ratuje, nawet ryzykując własnym życiem.

[ponis1990]

[danaide2.0]

Przejrzałam "Bestiariusz słowiański" mojego dziecka, mamuna jest w pierwszym tomie, a oto zakończenie opowieści: "regularnie powtarzana operacja dawała zadziwiające rezultaty..." I tu następuje happy end w postaci wartościowego członka społeczności, a na deser cytat z Księgi Przysłów. Ten usprawiedliwiający bicie.

Co ja dziecku na półkę postawiłam?

[marusia_ogoniok_102]

O to to. To jest właśnie to. Zawsze na wykładach, prelekcjach i tak dalej jak mowa jest o mamunie i sposobach na powrót "dobrego" dziecka to z widowni padają salwy śmiechu. A mnie wyp... wywala żyły na karku.

Osobiście zwróciłam autorowi "Bestiariusza" uwagę ale chyba się nie przejął. Swój egzemplarz oddałam.

[danaide2.0]

Mechanizm, który zna moje pokolenie, gdy nie było możliwości pozbierania pojedynczych głosów odrębnych w jeden wspólny głos - tylko ty tak sądzisz, tylko ty to mówisz, tylko tobie to przeszkadza - ergo: problem jest w tobie.

[seeview]

> Tak, uważam, że w temacie zdrowia psychicznego też bywają mody.

Oczywiście, w ogóle u nastolatków bywają mody na styl życia, na przeżywanie w okreslony sposob swoich nastoletnich problemów (emo, anyone?), a w czasach woke to już w ogóle. Nie neguję istnienia poważnych problemów wynikających z przyczyn wewnętrznych lub zewnętrznych, no ale skala panie, skala.

[manala]

Oczywiście, ze depresja i choroby afektywne istniały od zawsze (pewnie), ale jednak nie na taką skalę.

[mikams75]

Istnialy ale nie byly diagnozowane.
Podobnie z wieloma nowotworami. Kiedys ludzie albo nie dozywali do takiego wieku albo przyczyna smierci nie byla okreslana dokladnie.

[memphis90]

No to skoro jednak nie moda, to na bank nasze pokolenie, tak cudownie wychowywane rżnięciem w dupę i liczbie stawianymi granicami, wyrosło na najbardziej chuj…wych rodziców w historii ludzkości.

[1matka-polka]

memphis90 napisała:

> No to skoro jednak nie moda, to na bank nasze pokolenie, tak cudownie wychowywa
> ne rżnięciem w dupę i liczbie stawianymi granicami, wyrosło na najbardziej chuj
> …wych rodziców w historii ludzkości.
>

O, to to!

[seeview]

> No to skoro jednak nie moda, to na bank nasze pokolenie, tak cudownie wychowywa
> ne rżnięciem w dupę i liczbie stawianymi granicami, wyrosło na najbardziej chuj
> …wych rodziców w historii ludzkości.

Postanowili zrobić wszystko odwrotnie niż ich rodzice, a okazali się najbardziej ch..mówi? Nawet bardziej niż ci zamordysci? No smutne.

[memphis90]

I żaden z nich, naprawdę ani jeden, nigdy nie miał depresji ani nerwicy, w życiu nie był na terapii i nie widział psychologa na oczy! Każdy jeden umie zbudować trwałą, dojrzałą relację, a pojęcie uzależnienia jest w tym pokoleniu nieznane.

Dopiero z tymi nastolatkami wszystko sie zje…LO!

[1matka-polka]

memphis90 napisała:

> Każdy jeden umie zbudowa
> ć trwałą, dojrzałą relację,


O wlasnie, czy ktos slyszal o rozwodach, albo o wiazaniu sie wciaz z kolejnymi patologicznymi typami?
A jeszcze te 40-60 letnie dzieci, ktore nie chca opiekowac sie swoimi starymi rodzicami, tylko mysla o kasie, skad to sie bierze?

[seeview]

Dojrzałą i trwałą relację mało kto umie zbudować.
Kiedy niektóre ematki odkryją, że rozmnażanie się nie jest obowiązkowe, to mogą też odkryć, że rozwód sam w sobie nie musi być zły, gorsze jest tkwienie w kiepskim związku.
Poza tym jak już pisałam - skala zjawiska.

[1matka-polka]

seeview napisała:

> Dojrzałą i trwałą relację mało kto umie zbudować.
>

Mozna sie tego nauczyć, albo w swoim zdrowym domu, albo później, np. na terapii. Na terapii mozesz nauczyc sie rzeczy, o ktorych w twoim domu nikt nie wiedzial, a sa bardzo przydatne w zyciu...

[seeview]

Przecież nikt ci nie zabrania uważania terapii za cudowny lek i remedium na wszystko.

[1matka-polka]

seeview napisała:

> Przecież nikt ci nie zabrania uważania terapii za cudowny lek i remedium na wsz
> ystko.

Piszesz, ze rzadko kto umie w relacje, ja ci piszę, ze mozna to naprawić, ze mozna sie mauczyć, a ty bez spróbowania (bo nie bylas na terapii?) i mimo licznych dowodow naukowych na skutecznosc terapii, i mojego osobistego doswiadczenia, natychmiast odrzucasz moją sugestię. O czym to świadczy?

[seeview]

Mozna. A mozna i nie, latami chodząc na terapie. Można też chodzić na terapię, bo ma sie depresję lub "depresję", gdyż świat zewnetrzny okazał się być inny niż wykreowany w domu rodzinnym.

[1matka-polka]

seeview napisała:

> gdyż świat zewnetrzny okazał się być inny ni
> ż wykreowany w domu rodzinnym.

Najczęściej o wiele lepszy, tylko np. zyjąc w oblężonej twierdzy ciezko to ocenić...

[1matka-polka]

seeview napisała:

> Mozna. A mozna i nie, latami chodząc na terapie.

Czyli w sumie sie zgadzamy, terapia może czasami pomóc, można sie tam czegoś nauczyc, np. Jak tworzyc zdrowe relacje. 😊

[grruu.u]

Biorąc pod uwagę jaki procent małżeństw się rozpada, a statystyki nie uwzględniają związków nieformalnych przecież, to naprawdę nie jest żadne odkrycie, że nie trzeba tkwić w związku

[seeview]

> Biorąc pod uwagę jaki procent małżeństw się rozpada, a statystyki nie uwzględni
> ają związków nieformalnych przecież, to naprawdę nie jest żadne odkrycie, że nie
> trzeba tkwić w związku

Ale mi tego nie tłumacz.

[nangaparbat3]

Przecież to nie sprawa rodziców tylko całej kultury, w której żyjemy. I rodzice, i dzieci.

[1matka-polka]

seeview napisała:

>
> Postanowili zrobić wszystko odwrotnie niż ich rodzice, a okazali się najbardzie
> j ch..mówi? Nawet bardziej niż ci zamordysci? No smutne.

To jest o pokoleniu dzisiejszych 40 latkow, czyli tez chyba o tobie. To moze napisz w jakim stylu wychowywalas swoje dzieci? I jak ci poszło.

[seeview]

Odnioslam się do dosyć ożywczego na tym forum komentarza, że pokolenie ematek zj..bało jako rodzice i jest w tej roli najgorsze. Jeśli wzięłaś to do siebie, to twoja sprawa.

[hanusinamama]

Skąd wiesz skoro:
- wtyedy się nie diagnozowało
- skoro nie było diagnoz nie było statystyk na ten temat
Bo tobie się wydaje??? Gratuluje ego wielkości słonia

[hanusinamama]

A dość powrzechny alkoholizm w PL wcale nie ma związku z depresją i próbą jej leczenia alkoholem...

[triss_merigold6]

Alkohol akurat jest depresantem czyli nadużywanie sprzyja pojawieniu się depresji i utrudnia leczenie.

[shule_aroon]

Ale od zarania dziejow jest też bardziej dostępny niż wizyta u specjalisty.

[hanusinamama]

Co nie jest orzeszkoadą w tym, ze od lat działa jako zagłuszać emocji i włąsnie do "samoleczenia".

[andaba]

Chowanie pod kloszem.
Wszystko jest cacy, dopóki rodzice nad wszystkim trzymają pieczę i zmiatają pyłki spod nóg. Potem się dziecko spotyka z brutalną rzeczywistością - nauczyciele wymagają, rówieśnicy dokuczają, deszcz moczy, słońce grzeje.

To, że depresja występuje znacznie częściej teraz, niz kiedykolwiek, podczas gdy nigdy dzieciom nie było jak dobrze jak teraz (o Polsce piszę) o czymś świadczy. Czyli albo to moda, albo błędy wychowawcze. Tak, moje też, widzę to po swoich dzieciach. Gdybym mogła cofnąć czas, to moja córka byłaby inaczej traktowana, zapewne nie byłaby taką ofiarą losu.

[grruu.u]

Wprost fantastycznie się żyje. A regularne informacje o pobitych niemowlętach to z tego dobrobytu...
Ja proponuję popatrzeć chociażby na skalę problemu alkoholizmu to się okaże, czy tak cudownie mają dzieci

[andaba]

Pobite niemowlęta i alkoholizm były zawsze.
Chyba na znacznie większą skalę, zwłaszcza to ostatnie.

Gdyby to było takie proste, że na depresję chorują te pobite niemowlęta i dzieci alkoholików, podczas gdy jest raczej odwrotnie, im 'lepsza" rodzina, tym problemów więcej.

[grruu.u]

Ależ chorują bardzo często, tylko równie często się o tym nie mówi, bo to przecież "taka dobra rodzina". Nie jesteś w tych rodzinach to nie wiesz, co tam się tak naprawdę dzieje

[banicazarbuzem]

I młodzież nękana w szkole przez rówieśników i do tego różne używki.
Do a internetu i hejtowanie rówieśników.
No faktycznie, młodym żyje się bardzo dobrze

[andaba]

Młodzież dokuczała sobie zawsze. Z tą różnicą, że dawniej jak się dzieciak poskarżył to w większości przypadków był zbyty, o ile nie wyśmiany (zarówno przez rodziców, jak i przez nauczycieli).

Używki też były zawsze. Może mniej wyrafinowane, ale równie łatwe do zdobycia.

Jedynie internetu nie było, moim zdaniem przecenianego w tej roli.
Przecież nie ma przymusu korzystania z mediów społecznościowych, jak kogoś to nie bawi, to gra w kulki i ogląda seriale.

No i kasy dzieci nie miały. Drobne na lody i tyle.

[akseinga1975]

Pandemia, przeladowany program w szkole, oczekiwania rodzicow, niedoscignione "wzory" z insta itp.

[asia_i_p]

No i młodzież depresję miewała zawsze, tylko wcześniej mało kto się tym przejmował. Jak przetrwał, to przetrwał, jak nie przetrwał, to się "zaćpał" albo "stoczył".

Ja też wydaje mi się miałam w liceum początki depresji, tylko ją brałam za natchnienie poetyckie, bo pisanie wierszy podnosiło mi nastrój. W bardziej typową depresję (z myślami może nie tyle samobójczymi, ile bardziej ze stałym przeczuciem śmierci w połączeniu z totalną wobec tej śmierci obojętnością - wsiadałam do samolotu i myślałam "Aha, więc to teraz") rozwinęło się to po śmierci mamy i wszyscy zaliczyli na poczet żałoby, a w sumie teraz nie wiem, czy to na pewno była jedyna przyczyna, czy tylko element wzmacniający + zbieg w czasie.

[andaba]

Oczywiście, że chorowali zawsze.
Ale porównaj sobie ile osób z twojego otoczenia opuściło szkołę, stoczyło się, czy zaćpało (przy niemal zerowej opiece psychiatrycznej i leczeniu), a ile teraz.
Z mojej klasy w liceum (42 osoby) wykruszyła się jedna (bo wpadła, może depresja spowodowała, że olała szkołę, bo nikt problemu z ciąży nie robił), reszta zdała maturę. Ze szkół moich dzieci wykruszały się w niektórych wypadkach połowy początkowego składu (nawet w tch renomowanych było to po kilka osób). No jakim cudem tyle zdrowych dziewuch się zebrało, podczas gdy u mojej córki na 4 jedna normalna? U starszej też było różnie, chyba połowa odpadła (to mała klasa była, ale i tak...).

[memphis90]

>jakim cudem tyle zdrowych dziewuch >się zebrało, podczas gdy u mojej córki >na 4 jedna normalna?
Proszę, nie pisz więcej 🤮🤮🤮

[asia_i_p]

Bo nie wszystkie osoby mające depresję zaćpały i się stoczyły, część jak ja się wygrzebała. Po czym depresję terapeutyzują ich dzieci, jak w moim przypadku. Nieleczone zapalenie płuc też nie zawsze zabije, ale jakoś nikt nie postuluje nieleczenia zapalenia płuc.

[eglantine]

andaba napisała:

> Jedynie internetu nie było, moim zdaniem przecenianego w tej roli.
> Przecież nie ma przymusu korzystania z mediów społecznościowych, jak kogoś to n
> ie bawi, to gra w kulki i ogląda seriale.

Z kim pogra w te kulki, jak rówieśnicy przykuci do ekranów? IMO w tym właśnie problem, że dzieciaki nie przebywają ze sobą w realu tylko kontaktują się przez ekrany. Media społecznościowe dokładają swoją cegiełkę ale najgorszy jest brak kontaktu na żywo, wspólnych doświadczeń, brak możliwości nawiązania prawdziwej więzi.

[kariwitch00]

Nie ma przymusu korzystania się nawet jak młody człowiek nie korzysta to inni korzystają i czerpią z nich wzorce wiec podwyższają innym i sobie poprzeczkę, musiałoby się odłączyć całe otoczenie żeby to nie miało wpływu a to jest niemożliwe.

[banicazarbuzem]

Szkodliwe jest to co piszesz, wiesz? Bo właśnie internet w dzisiejszych czasach jest bardzo niebezpieczny. I nie, kiedyś tak nie było jak dzisiaj. Ja pamiętam zupełnie inne czasy i inne podejście młodych do siebie nawzajem.

[nangaparbat3]

Internet jest bardzo ważny, bo decyduje o braku snu i ruchu na dworze oraz o ograniczeniu kontaktów społecznych w realu. To są zupełnie podstawowe potrzeby, niezaspokajane, i na pewno ich deficyt przyczynia się do wzrostu liczby problemów. Plus fatalny sposób odżywiania się bardzo dużej części nastolatków i części dzieci.
A potem nasilenie wymagań, jakie im się stawia - nie że w szkole, ale w życiu: od dziecka mają planować karierę zawodową, brać udział w dziesiątkach rankingów, wyglądać wg z dupy wziętych kanonów, które atakują w telefonie, komputerze, na ulicy, co tam jeszcze chcecie. Jeśli szesnastoletni chłopiec nie lata z kolegami za piłką, nie gra w szachy czy nie jeździ na rowerze albo się wspina, tylko w słuchawkach na uszach w siłowni "buduje sylwetkę", to jakim cudem ma być w dobrej formie? Czy choćby znośnej?

[triss_merigold6]

Za organizację czasu dzieciom oraz ich żywienie odpowiadają rodzice, za umożliwienie skorzystania z diagnostyki i pomocy lekarskiej w razie potrzeby również.
No ale wtedy rodzic - zamiast tłumaczyć, że dziewczynka jest gruba, bo tak ma i lubi słodycze więc nie należy zabraniać przyjemności - powinien dziewczynkę solidnie przebadać endokrynologicznie.

Odnośnie do kontaktów społecznych, zdaje się byłaś fanką lockdownow i zamknięcia placówek edukacyjnych?

[1matka-polka]

triss_merigold6 napisała:

>
> No ale wtedy rodzic - zamiast tłumaczyć, że dziewczynka jest gruba, bo tak ma i
> lubi słodycze więc nie należy zabraniać przyjemności - powinien dziewczynkę so
> lidnie przebadać endokrynologicznie.
>

Dziewczynka jest również gruba, bo rodzice nie zaspokajają jej potrzeb emocjonalnych i dlatego musi zajadac problemy. Gruba dziewczynka, ma najczesciej grubych rodzicow, ktorzy nie umieja sie odzywiac, a jedzenie traktuja jak tabletke na uspokojenie. Dlaczego myslisz tylko o problemach fizycznych? Skoro od dawna wiadomo, ze to chora psychika potrafi prowadzic do fizycznych chorob?
Co zrobisz z grubym dzieckiem, ktore nie bedzie wymagac pomocy endokrynologicznej?

[triss_merigold6]

Nie wiem, nie mam grubych dzieci. Nie miały dostępu do słodyczy, napojów gazowanych, śmieciowego jedzenia bez ograniczeń + sport regularnie od lat więc mam nadzieję, że pewne nawyki zostały wyrobione.

[1matka-polka]

Nawyki nawykami, tyle ze dzieci to nie psy. Na mnie np. metody behawioralne w ogole nie dzialają.

[triss_merigold6]

Najwyraźniej więc nie są na tyle nieszczęśliwe, żeby mieć problemy z przejadaniem się lub głodzeniem.

[nangaparbat3]

Przeciętne dzieci w wieku lat kilkunastu nie słuchają się mamusi.
W świecie nie ma wyłącznie fanów i zagorzałych przeciwników. To religijni fanatycy nienawidzą - i chyba strasznie się boją - "letnich", niezdecydowanych, dostrzegających różne, także sprzeczne aspekty tej samej sprawy. A Ty podobno niewierząca?

[triss_merigold6]

Ja widzę rzeczywistość w zdrowych odcieniach szarości, oczywiście, że jestem niewierząca. I pozbawiona złudzeń.

Dzieci w wieku kilkunastu lat mają jakieś podstawy postaw i poglądów, upodobania, nawyki etc. Nie oczekuję, że moje będą odmawiać kfc czy innego syfu z obrzydzeniem, oczekuję że nie będzie to ich podstawowa preferencja.😁
Tak samo zupełnie nie oczekuję, że starszy nastolatek nie pójdzie na piwo z kolegami. Wręcz przeciwnie, za normę rozwojową uważam, że czasem pójdzie, byleby nie był to coweekendowy model spędzania wolnego czasu.

[memphis90]

>Chowanie pod kloszem.
Czyli ze dorosłe baby tez maja depresje, bo za dobrze z życiu maja - gdyby im chłop w mordę strzelił tak raz w tygodniu i zdarzyła się regularnie jakas katastrofa - gwałt, pożar domu, powódź i znów od nowa gwałt…. itd - to by się zahartowały i by im depresyje z durnego łba wywietrzały…?

>podczas gdy nigdy dzieciom nie było jak dobrze >jak teraz (o Polsce piszę)
Postrzeganie potrzeb dzieci wyłącznie jako pełnej michy i butów na zimę tez o czymś świadczy… O piramidzie potrzeb Masłowa pani słyszała…?

[seeview]

> Czyli ze dorosłe baby tez maja depresje, bo za dobrze z życiu maja

Dorosłe baby zazwyczaj są już ukształtowane pod względem emocjonalnym. I były wychowywane inaczej niż obecni nastolatkowie. Poza tym muszą mierzyć się z codziennością, klopotami i obowiązkami, więc najczęściej nie mają czasu na dramy.

[memphis90]

>Dorosłe baby zazwyczaj są już ukształtowane pod względem emocjonalnym
I dlatego nie miewają depresji czy miewają, ale jest za późno by je „ukształtować” traumatycznymi wydarzeniami dla zahartowania?

>były wychowywane inaczej niż obecni nastolatkowie
No tak - wychowawczym rznieciem w dupę pasem, „stawianiem granic” (dzieci i ryby…, co wolno wojewodzie…, dziewczynka nie pyskuje tylko słucha, starszym sie nie sprzeciwia itd), ujemnym wsparciem i uwaznosicą rodziców (weź sie w garść, migrenę to ma królowa, umiesz liczyć- licz na siebie itd)

> najczęściej nie mają czasu na dramy.
I dlatego tyle kobiet ma depresje, tak…? Bo nie ma czasu na dramy…?

[seeview]

Czekajcie, myślicie, że jeśli udowodnicie, że "dorosłe baby" też mają problemy, to podważy to przewrazliwienie współczesnych nastolatków i błędy sposobu ich wychowywania? Ok, good luck.
Z ciekawości - ile kobiet ma depresję? Faktyczną i zdiagnozowana, bo to nie musi być to samo.
Szkoda, że między rznieciem pasem a traktowaniem nastolatka jak małe bobo całe ze złota, trudno znaleźć złoty środek. 🤷‍♀️

[grruu.u]

Gdyby rodzice tych nastolatków było tak cudownie wychowani to umieliby tworzyć z dziećmi zdrowe więzi, budować relację i dobrze je wychowywać.

[seeview]

A kto napisał, że rodzice nastolatków zostali cudownie wychowani? Bo na pewno nie ja.
Poza tym może sama znam rodziców, którzy polegli wychowawczo dopiero kiedy dziecko bylo poźniejszym nastolatkiem. Bo np. obchodzili sie z nim jak z jajkiem i nie mówili "nie". Niedobrze, ale nie jest to kaliber typu nieumiejętność tworzenia więzi i inne traumy, ktore wspominają tutaj ematki. Aha, współcześni 40-latkowie to już pokolenie, które chodzi na terapię.

[grruu.u]

No właśnie, dlaczego to pokolenie 40-latkow potrzebuje terapii, jak kiedyś było tak fajnie?

[seeview]

A to nie wiem, zapytaj kogoś, kto twierdzi, że "kiedyś było tak fajnie".

[memphis90]

To może okresl wreszcie co tak naprawdę „twierdzisz”, bo cały czas rzucasz jakieś komentarze, by po kilku postach wycofywać sie rakiem…

[grruu.u]

Nie mają czasu na dramy, po prostu szybciutko przed pracą skoczą do sklepu po małpkę. Wystarczy na forum spojrzeć: wszystkie zdrowe, zrównoważone i dobrze sobie radzące xd

[1matka-polka]

grruu.u napisała:

> Nie mają czasu na dramy, po prostu szybciutko przed pracą skoczą do sklepu po m
> ałpkę. Wystarczy na forum spojrzeć: wszystkie zdrowe, zrównoważone i dobrze sob
> ie radzące xd

Wyparcie, tworzenie alternatywnego zycia w mediach spolecznosciowych, uzaleznienie od alko i barbituanów, to jest pokolenie aktualnych 40-60 latkow😆

[nangaparbat3]

Me
Mphis, przecież człowiek trzymany pod kloszem NIE MA dobrze, na odwrót, jest w niewoli.

[seeview]

> Chowanie pod kloszem.
> Wszystko jest cacy, dopóki rodzice nad wszystkim trzymają pieczę i zmiatają pył
> ki spod nóg. Potem się dziecko spotyka z brutalną rzeczywistością - nauczyciele
> wymagają, rówieśnicy dokuczają, deszcz moczy, słońce grzeje.

100/100

[fogito]

Tez obserwuje to zjawisko. Dzieciaki wychuchane a takie bezwolne i pasywne, ze aż żal.

[grruu.u]

Co za zmiana narracji. Niedawno pisałaś że większość dzieci jest zaniedbana

[fogito]

Nadmierne wychuchanie to tez zaniedbanie wychowawcze. Wahadło przekręcone w druga stronę i mamy bezwolna istotę, która nie umie sobie w życiu poradzić.

[memphis90]

Ja mam zupełnie inne obserwacje. I psychologia potwierdza zupełnie przeciwne - niż opisujesz - zależności, w zasadzie od okresu niemowlęcego. Dzieci mające stabilne oparcie w rodzicu i pewne jego obecności, wsparcia czy wręcz ratunku w chwili zagrożenia - są bardziej samodzielne, chętniej eksplorują otoczenie, aktywniej poszerzają zakres własnych doświadczeń. Dzieci poddane deprywacji emocjonalnej są bierne, lękliwe, są skupione na poszukiwaniu kontaktu z (nieobecnym) opiekunem, a nie na otoczeniu, zabawach, rozwoju.

• 1965. Effect of emotional deprivation and neglect on babies. Subtitled in English

[1matka-polka]

To juz w 1965 roku o tym wiedzieli a do dzisiaj sie to nie przebilo do zbiorowej swiadomości🙄

[nangaparbat3]

Czym innym jest dbanie i zapewnienie dziecku poczucia bezpieczeństwa, czym innym ograniczanie i kontrola mające wyciszyć lęki rodzica, jego paniczny strach przed ewentualnym cierpieniem dziecka, nawet niewielkim - tak rozumiem "trzymanie pod kloszem".

[hanusinamama]

Ale o cudzych dzieciach mowisz, bo twoje własne uciekło od ciebie daleko...

[fogito]

Uciekło? Pojechanie do szkoły i na studia to ucieczka? Czy może dowód na to, ze został dobrze wychowany i sobie radzi w świecie. Lepiej byłoby, alby się spódnicy matki do 40tki trzymał. Jak ci Włosi co im sąd wyprowadzkę nakazał z domu matki.

[elinborg]

I co byś tej córce robiła? Bo synowie pewnie idealni, tylko ta córka taka nie taka?
W czym tym dzieciom tak dobrze teraz? Że nie zbierają jagód po lasach i świń nie pasają? Za to są inne wymagania i wyzwania, inne zagrożenia. Inne czasy po prostu. Pełna micha i kąt do spania i łachy na grzbiet to żadna łaska rodziców, tylko obowiązek obecnie. I dziecko musi dostać o wiele więcej, żeby była mowa o normalności.

[memphis90]

Może by jej pozwoliła stosować tusz do rzęs, bez pytania o zgodę mężczyzny-właściciela (męża, ojca), nie wmawiając jej, ze tuszu używają tylko prostytutki i nie wyznaczała starszych braci na strażników „prowadzenia sie” siostry…?

No dobra, wiem, ze przesadziłam teraz… Na pewno to by zostało…

[shule_aroon]

memphis90 napisała:

> Może by jej pozwoliła stosować tusz do rzęs, bez pytania o zgodę mężczyzny-właś
> ciciela (męża, ojca), nie wmawiając jej, ze tuszu używają tylko prostytutki i n
> ie wyznaczała starszych braci na strażników „prowadzenia sie” siostry…?
>
> No dobra, wiem, ze przesadziłam teraz… Na pewno to by zostało…
>
Nie przesadzilas. dziadzio engine wyznaczył standard dna, a tu w wątku już jest srogi odwiert od spodu.