Dziecko zabrało mi miłość żony

[32adam]

Odkąd mamy dziecko żona jest oschła, ciągle rozżalona, ma w stosunku do mnie same żale i negatywne emocje, a wszystkie pozytywne i czułość jest tylko dla dziecka. Myślałem ze to depresja, że minie, ale syn jest coraz większy, niedługo będzie miał 3,5 roku, a miedzy nami jest coraz gorzej. Już niechęcią myślę o powrotach do domu. Pracuje coraz więcej bo mamy problemy ze spłaceniem kredytów, biorę nadgodziny, a jak wracam wykończony, załatwiam urzędy, ciągnę sprawy mojej schorowanej samotnej matki i ciotki, wożę ją na leczenie, a potem jeszcze na dodatek żona rozżalona że nie pomagam jej przy dziecku, kiedy cały dzień siedzi w domu totalny bajzel i jeszcze tym muszę się zajmować. Ale najbardziej dołuje mnie brak jej uczuć, wsparcia, całkowity brak seksu miedzy nami jet katastrofą, na każda czułość dotkniecie reaguje złością albo obojętnością.
Ja już nie chcę być wcale ojcem, chcę kochająca wspierającą mnie zonę którą miałem kiedyś.
Czy ktoś tak miał?

[wsb123]

ZAPYTAJ KTO TAK NIE MIAL bedzie szybciej
witam w swiecie ojcow

[sheefez]

Jako kobieta i jako osoba, która zna wiele kobiet i ich najskrytsze
tajemnice to moge Ci powiedzieć, że często kobieta wychodzi za mąz
za swoja wizje faceta, za swoja wizje milości, a co niektóre
traktuja mężczyzn jak reproduktorów, aby mieć dziecko ( dzieci) -
kobieta ktora nie pokocha mężczyzny jako tego czlowieka z ktorym
jest ale tylko kocha wczesniej opisane wizje to tak wlasnie sie
zachowuje ....smutne to ale prawdziwe......

smutna prawda - reproduktor:(

[uruk.hai]

sheefez napisała:

> Jako kobieta i jako osoba, która zna wiele kobiet i ich najskrytsze
> tajemnice to moge Ci powiedzieć, że często kobieta wychodzi za mąz
> za swoja wizje faceta, za swoja wizje milości, a co niektóre
> traktuja mężczyzn jak reproduktorów, aby mieć dziecko ( dzieci) -
> kobieta ktora nie pokocha mężczyzny jako tego czlowieka z ktorym
> jest ale tylko kocha wczesniej opisane wizje to tak wlasnie sie
> zachowuje ....smutne to ale prawdziwe......

Tak to bywa niestety nazbyt często... Kobiety czuja presje czasu. Z
macierzyństwem nie można czekać w nieskończoność. "Chwytają" faceta, który sie
trafi, kiedy zaczynają odczuwać presję zegara biologicznego. Oczywiście nie
chce tu powiedzieć, że to wyrachowanie - po prostu tak bardzo chcą już zaliczać
sie do grona młodych matek , że wmawiają sobie miłość. Kiedy cel zostaje
osiągnięty - dzieciątko jest na świecie - jest trudniej zmuszać się do miłości,
której tak naprawdę nigdy nie było(
Kobieta, która kocha swojego mężczyznę, po urodzeniu dziecka kocha go jeszcze
bardziej.

[tomasz_wiking]

Bardzo smutna prawda. Dziwi mnie tylko, że jeszcze wytrzymuje takiej sytuacji.
Jest w tej rodzinie bankomatem i robotem wielofunkcyjnym. Tylko jak są dzieci,
to trudniej się wyplątać z koszmaru.
Pewnie skończy się kochanka na boku.

i dla tej kochanki czas znajdzie?

[sir.vimes]

ten sam czas, którego NIE MA dla dziecka i żony?

[misiuras]

Mężczyzni rówiez żenią się z własną wizją żony...potem przychodzi rozczarowanie. Kobieta jego marzen tak naorawde chciała jedynie zajsc w ciaze - teraz ma go gdzies. Zycie nie znosi prózni i w ten sposób powstały agencje towarzyskie, w ten sposób pojawiła sie instytucja kochanki, sekretarki w biurze, koleżanki w pracy...
Moze potrzeba u kobiet wiekszej odpowiedzialnosci - nie tylko egocentrycznosci i realizacji swoich małych marzen?

[kckk]

Musisz wpierw polubić swojego syneczka TATUŚKU Bez tego ani rusz!

Cytując Shreka: "A masz jakieś wsparcie"?

[tata_tomek]

kckk napisał:

> Musisz wpierw polubić swojego syneczka TATUŚKU Bez tego ani rusz!

Adamie:
Odwrotnie. Nie pozwól, żeby kłopoty z żoną zasugerowały ci, że dziecko jest im winne (bo się zaczęły jak przyszło na świat). Czyli: nie przestań lubić i kochać dziecka.

Masz jakieś wsparcie od rodziny? Oni nie mogą pomóc?

"Wpierw" to on musi dojrzec!!! n/t

[gacusia1]

gacusia przestań pierdo...lić

[hagi_no]

czytam twoje bzdety i mi się nóż w kieszeni otwiera. Przeczytaj raz
jeszcze co facet napisał to może dotrze do łba o co mu chodzi.

[tacx]

tak to jest jak się ślub bierze z kwoką a nie z kobietą. za chwilę zacznie
hodować to dziecko a nie wychowywać i będzie już zupełny dramat. dookoła mam
pełno przypadków kiedy facet frajer po bierze ślub caly w skowronkach a po
ślubie i ciąży nagle budzi się w sytuacji kiedy zostaje sprowadzony do
dostarczyciela dóbr doczesnych do chałupy w postaci kasy i żarcia a w zamian
dostaje przykaz wetknięcia mordy w kubeł i podporządkowania się jedynemu
życiowemu posłannictwu kwoki - wychowywania pisklaków. jełśi próbuje oponowac
słyszy "bądź mężczyzną", "dojrzej" itd...
A koniec tej historii jest znany.. Atrakcyjna koleżanka w pracy samotna albo
rozwódka albo i niedopieszczona przez męża... czasem zwykła kochanka za kasę.
Świat przerabia to od setek lat i nic się nie zmieni. jedni ludzie stworzeni są
tylko do reprodukcji i niczego więcej . Dramat gdy ktoś taki omota i poślubi
człowieka który oprócz spłodzenia potomstwa i histerycznej dbalosci o nie ma
jeszcze inne aspiracje.
Niemniej jednak szukalbym w tej sytuacji pozytywów... Ciesz się że twoją żoną
nie jest jednak ta potencjalnie atrakcyjna koleżanka z pracy która mozesz sobie
przegruchać. zresztą... co ja tu będę ci oczywiste oczywistosci wypisywał.

Gwoli scislosci...

[kretynofil]

...to Atrakcyjna Kolezanka z Biura okaze sie byc dokladnym klonem jego Kwoki -
tylko ze po przejsciach, opuszczonym przez bylego meza w identycznej sytuacji,
nauczonym ze w zyciu trzeba szanowac druga osobe. Kwoka z kolei, kiedy odkryje
"uroki" braku wsparcia w zyciu okaze sie demonem seksu, pucharem czulosci i
tytanem wsparcia - ale dopiero w drugim malzenstwie. Reszta sie zgadza

Nie pisze wprawdzie ze swojego doswiadczenia; to raczej wiara w Wyzsza Sile
Sprawcza, ktora ma wyjatkowo wredne poczucie humoru

A do autora watku kilka pytan:
- skoro macie problemy z kredytami to moze nie powinienes sie zapracowywac na
smierc, tylko niech Szanowna Malzonka poprosi o podwyzke w swojej pracy, co?
Heh, naiwny jestem
- skoro Twoja zona dalej sie tak czuje to moze ma depresje, co? To naprawde
trzeba leczyc!
- bocian Wam to dziecko przyniosl i zabronil rozmawiac o podziale obowiazkow?
Sorry, ale problemy ktore macie wynikaja z tego ze Was przerosla ta sytuacja - a
stalo sie tak dlatego ze nie ustaliliscie najpierw co kto bedzie robil...

No, powodzenia chlopie, bo jak przez trzy i pol roku nie daliscie rady pogadac
jak dorosli ludzie, to chyba pozostaje poczekac nastepnych dwadziescia az Wam
dzieciak dorosnie i przemowi do rozumu...

[tmate]

Źle przeczytałeś:

(...) kiedy ***cały dzień siedzi w domu*** totalny bajzel i jeszcze tym muszę
się zajmować (...)

z czego wynika, że małżonka nie ma pracy

[kindofmagic]

i chwilowo przerasta ja zajmowanie sie dzieckiem i domem, co nie jest
niewykonalne i tak bardzo trudne. Wiem, mam dziecko, zone i jakos to
rozdzielilismy gdy nie pracowala. Tylko ze ten stan nie powinien trwac kilka
lat, bo od czyszczenia garnkow i kup kazdy by w koncu zwariowal. Nawet
najnudniejsza praca pozwala na kontakt z ludzmi i dowartosciowanie sie w innych
dziedzinach niz mopowanie mieszkania. To blad obojga, ze tak rozplanowali sobie
zycie z dzieckiem.

[pyzz]

Seksistka!
Do dojrzałości kobiet, które zachodzą w ciąże przy pomocy podstępu, czy
szantażu, mając zdanie przyszłego ojca (albo tego któremu się tylko tak będzie
wydawać) głęboko, bo one chcą mieć żywą wersję lalki-bobaska z dzieciństwa nie
masz zastrzeżeń?

32adam... dam Ci dobra rade...

[lol76]

Po prostu zostaw te dziwke i sie wyprowadz. Nie ma sensu tracic
zycia na to pieklo, ktore ona ci zgotowala.

[pikapikaczu]

tak właśnie robi sprawdzimy Macho co?? Współczuję twojej kobiecie bo za dwa lata
zostanie "tą dziwką".
Lepiej wymienić niż postarać się rozwiązać problem co?? Tchórz z Ciebie. Na
łatwiznę każdy potrafi iść. A rada w tym stylu jest na poziomie przedszkolnym.

kobiety również bywają nie fair

[ranita_08]

Z doświadczenia mojej bliskiej przyjaciółki powiem ci że niestety
czasami takie sytuacje jak opisana przez autora się zdarzają i
rozmowy nic nie pomagają.

Owa przyjaciółka ma dziecko , już 5 letnie. Znam całą rodzinę.
Schemat podobny. Mąż ciężko pracuje bo bardzo ich kocha, mają ładne
mieszkanie, 2 samochody, dziecko w prywatnym przedszkolu itp, ich
jedynym problemem jest to, że żona od momentu urodzenia dziecka
zapomniała że jest żoną ( nie będę opisywać bo schemat identyczny)


Kiedy ją zapytałam o to odpowiedziała że cytuję " jakoś nie czuje do
niego już tego samego", "woli spać w łożku z synem", " nie ma ochoty
na sex z mężem" , dodam że z innym miała ( nie zdradziła, miała
tylko ochotę).


Kiedy znów zapytałam czemu się nie rozwiedze skoro już nie jest
szczęśliwa i nie daje szczęścia mężowi ( czego sama jest świadoma),
odpowiedziała, że ona na sobie i dziecku nie zapewni życia na takim
poziomie na jakim zapewnia im mąż więc niech już tak zostanie.


Tylko czy to jest fair? Chyba nie.

[daga_1]

Jestem kobietą i gardzę facetami, którzy zostawiają swoje żony, ale w tym
przypadku, to nie dziwiłabym się jakby ją zostawił. Baby też potrafią być wredne
albo głupie. Ona ma fochy i nerwy a przy tym jest jeszcze leniwa i nie widzi
problemu, a on ma jeszcze z nią rozmawiać. A o czym, o tym, że ona nie sprząta
domu, o tym, że on nie pomaga jej przy dziecku bo kiedy ma to robić jeśli długo
pracuje, czy wreszcie o seksie, którego nie ma. Jeśli ona tego nie dostrzega, to
rozmowa z nią nic nie da.

[eye-witness]

wow, a z jakiego powodu ona jest DZIWKA? moze jeszcze poradzisz co z dzieckiem
zrobic. w reklamowke i na smietnik?

[tata_tomek]

32adam napisał:

> Czy ktoś tak miał?

Tak, niektórzy mają do tej pory (a dziecko już w podstawówce)

[wysoki.brunet]

Też tak miałem z pierwszą żoną, druga jest zupełnie inna. Trzeba było się lepiej
przyglądać jak się wybierało. Dla jednych kobiet związek z mężczyzną jest celem,
dla innych tylko środkiem do realizacji innego celu jakim jest macierzyństwo. To
się nazywa syndrom modliszki.

[kckk]

W tym życiu nic mnie już nie zdziwi.

Może pamiętacie z opowieści kung-fu jakim stylem można pokonać modliszkę?

[miacasa]

Myślałem ze to depresja, że minie, ale syn jest coraz większy, niedługo bę
> dzie miał 3,5 roku, a miedzy nami jest coraz gorzej. Już niechęcią myślę o powr
> otach do domu.

To samo nie mija, o ile to faktycznie depresja. Kobiecie bardzo łatwo zapędzić
się w kozi róg w podobnych okolicznościach. Ty się zaharowujesz, uciekasz w
pracę i zaczynasz żywić niechęć do własnego dziecka, które "zabrało" Ci
żonę/kochankę/przyjaciółkę a ona coraz dłużej kisi się sama z dzieckiem, coraz
bardziej przytłacza ją uwiązanie do domu i dziecka, narasta frustracja i
rozczarowanie zmianami a żale przelewa na Ciebie. Bardzo łatwo bezpowrotnie się
oddalić. Wasze dziecko jest już spore, czas najwyższy by poszło do przedszkola
by żona wróciła do świata dorosłych ludzi choć na kilka godzin dziennie. Na
początek postaraj się z zaskoczenia wrócić z pracy wcześniej i postaraj się
fajnie spędzić czas z żoną i synkiem, jesteście rodziną i możecie czerpać wiele
przyjemności z bycia razem. Po kilku takich dobrych popołudniach poproś żonę o
rozmowę i powiedz jej jak bardzo Ci jej brakuje, jak bardzo rani Cię odrzucenie
i przytłacza życie w bałaganie i wzajemnych pretensjach.
Czasu nie cofniesz, już zawsze będziesz ojcem więc nie ma co płakać nad rozlanym
mlekiem. Po ciąży Twoja żona może mieć zaburzenia hormonalne, które spowodowały
tak drastyczny spadek libido, może też mieć źle dobraną antykoncepcję hormonalną
lub wspomnianą przez Ciebie depresję. Warto zrobić badania hormonalne.
Dziecko będzie z Wami przez jakiś czas Waszego życia, później wyfrunie z domu,
porozmawiaj z żoną jak ona widzi Wasze wspólne życie za kilka/kilkanaście lat.

[erillzw]

miacasa napisała:
>Na
> początek postaraj się z zaskoczenia wrócić z pracy wcześniej i
postaraj się
> fajnie spędzić czas z żoną i synkiem, jesteście rodziną i możecie
czerpać wiele
> przyjemności z bycia razem.

Zgadzam sie, ale...
Nie w sytuacji gdy oni chca naprawic relacje miedzy soba.
kazdy terapetua malezenstw powie Ci, ze jesli malzonkowie sie
oddalaja to zeby mogli sie znow zblizyc MUSZA spedzic czas we dwoje.
Wyjsc z perspektywy "ramie w ramie" i wejsc w "oko w oko".
Bo to tego im brakuje.
Nie brakuje im rodzinnego czasu ale tego we dwoje.
Jak dla mnie to powinni synka tak raz w tygodniu zostawic i babci -
ma 3.5 roku to nie jest niemowle, zeby sobie nie poradzilo bez
rodzicow bedac pod opieka dziadkow - i spedzic czas we dwoje. Czyli
tak jak bylo przed synkiem
Po prostu.

gacusia1 napisała:

> Dziecko zabralo Ci uczucia zony,jaki ty biedny jestes,taki malutki
> chlopczyk,ktoremu jakis KTOS zabral milosc i czulosc. No pewnie,ze
> wazniejsza mamusia i ciotka niz wlasna zona i syn! No kto by sie
tam
> zajmowal WLASNA RODZINA gdy sie ma matke chora,no nie? I jeszcze
> ciotke??? Wrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr........NIEDOJRZALY
> MAMINSYNEK!!!!!!!!!!! Kopa w tylek powinienes od zony dostac a nie
> UCZUCIA!

Zawsze jakl czytam tego typu wypowiedzi to gleboko powatpiewam w
dojrzalosc emocjonalna kobiet, ktora to niby jest standardowa cecha
u damskiej czesci populacji.
Przepraszam za mocne slowa, ale trzeba byc skonczona idiotka, zeby
wypisywac takie farmazony!
Jesli ktokolwiek w tej relacji jest niedojrzaly to ta zona. I mowie
to jako kobieta, bo wstyd mi za wszystkie kobiety, ktora
macierzynstwm zaslaniaja swoje uposledzenie w tworzeniu dojrzalego
zwiazku partnerskiego.
Tylko ktos kto ma podobnie uzna, ze to problem faceta.
patriarchalne przeklenstwo przyzwolenia polegajace na tym, ze
kobieta jest w pelni wytlumaczona rola matki z tego, ze ma w dupie
swoje meza.. No super..

helenkq napisała:

> hmm... nie wiem w sumie co siedzi w glowie twojej zony ale moze
czas
> sie zastanowic ile w tym twojej winy...

chcialam zauwazyc, ze to kobieta jest osoba ktora ma wieksza latwosc
w mowieniu o emocjach i to niestety na jej barkach spoczywa
nauczenie tego mezczyzn, czy to synow czy to mezow. Jej fochy i zale
w zaden sposob nie pomoga mu zrozumiec co sie z nia dzieje. A jej
obojetnosc i zlosc szybciej zniecheci go do prob dowiedzenia sie o
co chodzi...


Aha i apropo tego, ze to 3.5 letnie dziecko wymaga takiej strasznej
uwagi i człowiek jest niby tak strasznie zmeczony po spedzeniu dnia
calego.. Poplakalam sie ze smiechu.
To noworodek, dziecko do 12 miesica zycia absorbuje maksymalna ilosc
uwagi, i faktycznie poziom zmeczenia jest ogromny - szczegolnie
wtedy gdy matki nie stosuja sie do prostej zasady "spij wtedy gdy
spi dziecko". Ale wypisywanie takich tekstow aoporo 3.5 rocznego
dziecka albo swiadczy o braku znajomoscu tematu albo o tym, ze ma
sie problem z opanowaniem tego dziecka..
Znam calkiem sporo rodzin, które maja dzieci w tym wieku i nikt z
nich takich bzdur nie wypisuje. A jeszcze zaznaczaja, ze dziecko w
tym wieku jest o wiele bardziej samodzielne i nie trzeba nad nim
skakac...

[ahhna]

> Aha i apropo tego, ze to 3.5 letnie dziecko wymaga takiej strasznej
> uwagi i człowiek jest niby tak strasznie zmeczony po spedzeniu dnia
> calego.. Poplakalam sie ze smiechu.
> To noworodek, dziecko do 12 miesica zycia absorbuje maksymalna ilosc
> uwagi, i faktycznie poziom zmeczenia jest ogromny - szczegolnie
> wtedy gdy matki nie stosuja sie do prostej zasady "spij wtedy gdy
> spi dziecko". Ale wypisywanie takich tekstow aoporo 3.5 rocznego
> dziecka albo swiadczy o braku znajomoscu tematu albo o tym, ze ma
> sie problem z opanowaniem tego dziecka..
> Znam calkiem sporo rodzin, które maja dzieci w tym wieku i nikt z
> nich takich bzdur nie wypisuje. A jeszcze zaznaczaja, ze dziecko w
> tym wieku jest o wiele bardziej samodzielne i nie trzeba nad nim
> skakac...

Zastanawiam sie, czy ty masz dziecko, czy wiesz o nim co nieco tylko od
znajomych? Bo właśnie to ja płaczę ze śmiechu nad twoja wypowiedzią.
zdajesz sobie sprawę, co to znaczy spędzać z trzylatkiem 24 h na dobę 7
dni w tygodniu? Uwagi o noworodku (do roku!) też trafione, brawo. Zanim
zaczniesz wypisywac farmazony pt "śpij wtedy kiedy dziecko" wejdź na forum
Małe dziecko lub Niemowlę i poczytaj sobie, ile energii czsem trzeba
włożyć, żeby dziecko zasnęło i ilu matkom udaje sie je bezproblemowo
odłożyc śpiace do łóżeczka albo w nim uspić. A nawet jeśli, to jak wiesz,
pranie, prasowanie, obiad - to nie robi się samo. to robi matka właśnie
wtedy, kiedy dziecko spi. nie wypowiadaj sie na temat wychowywania
dziecka, nie mając o tym zielonego pojęcia.

[erillzw]

ahhna napisała:

> Zastanawiam sie, czy ty masz dziecko, czy wiesz o nim co nieco
tylko od
> znajomych?

Nie, nie jestem matka.
Ale moj narzeczony ma prawie 4 letnia corke...
I gro moich przyjaciol ma dzieci..

> Bo właśnie to ja płaczę ze śmiechu nad twoja wypowiedzią.
> zdajesz sobie sprawę, co to znaczy spędzać z trzylatkiem 24 h na
dobę 7
> dni w tygodniu?

Wyobraz sobie, ze tak.
Nie tylko matki maja do czynienia z kilkulatkami.
Opiekunki w domach rowniez - nie tylko z zewnatrz ale i wtedy gdy
robi sie przysluge rodzinie.
Chcesz mi powiedziec, ze padasz na twarz po tygodniu z 3 latekiem?
Ze tak Cie wyzbuwa z energii i tylko Ty mozesz sie nim/nia zajmowac
i ledwo masz sile na cokolwiek innego..?
Jaaasneee...
Jakos mialam pod opieka 3 dzieciakow w przedziale wiekowym 3-7 przez
dwa tygodnie.. [tak, tak dobe] I owszem bylo ciezko, tym bardziej
osobie mlodej ale jakos nie przypominam sobie wykonczenia
granicacego z wycienczeniem...



> Uwagi o noworodku (do roku!) też trafione, brawo.

Mhm.. czyzbys byla w gronie ludzi, ktorzy sa zdania ze tylko
autopsja jest zrodlem wiedzy?

> Zanim
> zaczniesz wypisywac farmazony pt "śpij wtedy kiedy dziecko" wejdź
na forum
> Małe dziecko lub Niemowlę i poczytaj sobie, ile energii czsem
trzeba
> włożyć, żeby dziecko zasnęło i ilu matkom udaje sie je
bezproblemowo
> odłożyc śpiace do łóżeczka albo w nim uspić. A nawet jeśli, to jak
wiesz,
> pranie, prasowanie, obiad - to nie robi się samo.

Wlasnie o to chodzi. A potem sie mowi, ze "ja cale zycie przestawiam
pod dziecko" i to widac wtedy gdy spi sie po 3 godziny.. Bo przeciez
ja-matka ZAWSZE spalam w nocy.. To teraz tez bede "spac" w nocy...
Nie, pranie sie nie zrobi samo, obiad tez, ani prasowanie.. Ale
wybacz z tych trzech rzeczy tylko prania nie mozesz zrobic w nocy..
Poza tym nie wiem jakim wyczynem musialoby byc spanie tak dlugio jak
noworodek.. Nie napisalam ze masz na sile spac tyle ile dziecko..
ale zeby korzystac z tego, ze skoro spi to i ja moge sie zdrzemnac
bo slaniam sie na nogach.
Wybacz, ale fundowanie dziecku nerwicy na dzien dobry w pierwszym
roku zycia bo mamusia usypia tulac je i czasem nie uslyszy jego
kwilenia mimo, ze lezy tuz obok niego to nie jest cos co mam ochote
fundowac moim dzieciom na poczatku zycia...
Tak, wiem, ze kobiety slysza niskie tony..
Znam gro matek ktore sie poukladaly z wychowaniem dzieci nie chodza
jak zwłoki i nie jecza jaaakie to zmeeeeczoneee...

Druga rzecz.. troche wiedzy o tym czym jest wrazliwosc macierzynska
ktorej brakuje wielu matkom i jestem przekonana ze ich problemy z
usypianiem dzieci spadly by dosc drastycznie. I nie, ze sobie
teoretyzuje ale mam na to wiedze poparta badaniami
I ku jasnosci, zanim mnie zlinczujecie. Ja nie osadzam matek ktore
skupiaja sie tylko na dzieciach, ani nie osadzam tych ktore maja
problemy z usypianiem ich [watki czytam regulanie, potrzebuje ich do
poszerzania kompetancji i wiedzy, zawsze lepiej z pierwszej reki
takie informacje], tylko zaznaczam, ze wiedza na temat wrazliwosci i
kompetencji macierzynskich jest za mala u wielu ludzi i fajnie
byloby to zmienic. DLa dobra wszystkich.



> to robi matka właśnie
> wtedy, kiedy dziecko spi. nie wypowiadaj sie na temat wychowywania
> dziecka, nie mając o tym zielonego pojęcia.

Ciekawe.. naukowcom badajacych mechanizmy przywiazania tez rzucisz
tak ambitna tresc?
To ze nie jestem matka nie znaczy ze nie mam pojecia o tym jak to
jest nia byc. Moze bycie opiekunka nie rowna sie byciu matka ale ma
sie pojecie o mechanice funkcjonowania dziecka...
Poza tym.. wystarczy poczytac tutaj wypowiedzi kobiet, ktore
wychowuja dzieci, utrzymuja dom w czystosci, gotuja obiady i jeszcze
pracuja.. da sie.
Sciema jest, ze nie.

[ahhna]

> Jakos mialam pod opieka 3 dzieciakow w przedziale wiekowym 3-7
przez
> dwa tygodnie..

Wybacz, nic do Ciebie nie mam, zapewne jesteś sympatyczną młodą
osobą, ale dla mnie w tym momencie dyskusja sie kończy. Dwa tygodnie
to matka wytrzymuje spanie na podłodze w szpitalu przy chorym
dziecku. I więcej. Bez żadnego problemu zazwyczaj. My tu mówimy o
3,5 roku.

Ale
> wybacz z tych trzech rzeczy tylko prania nie mozesz zrobic w nocy..

Bo twoim zdaniem niemowlę ładnie śpi w nocy..? No, znam takie
rzadkie przypadki, fakt.

I nie, ze sobie
> teoretyzuje ale mam na to wiedze poparta badaniami

Wiedza, która nie musi być poparta żadnymi badaniami: noworodek jest
do miesiąca. Potem do roku jest niemowlę.

wystarczy poczytac tutaj wypowiedzi kobiet, ktore
> wychowuja dzieci, utrzymuja dom w czystosci, gotuja obiady i
jeszcze
> pracuja.. da sie.
> Sciema jest, ze nie.

Oczywiście, że się da. Ja to wiem z autopsji. A ty skąd, że mówisz
to z taką pewnością? Pytanie nie brzmi: czy się da. Pytanie brzmi:
za jaką cenę? Otóż ta cena jest wysoka. Ale jak mówię: nikt, kto sam
tego nie przeszedł, nie zrozumie
Pzdr.

[erillzw]

ahhna napisała:
> Wybacz, nic do Ciebie nie mam, zapewne jesteś sympatyczną młodą
> osobą, ale dla mnie w tym momencie dyskusja sie kończy. Dwa
tygodnie
> to matka wytrzymuje spanie na podłodze w szpitalu przy chorym
> dziecku. I więcej. Bez żadnego problemu zazwyczaj. My tu mówimy o
> 3,5 roku.

Ale ja nie neguje jej poswiecenia, energii jaką włożyła w wychowanie
dziecka i wszystkich zasobów jakie poświecała na jego wychowanie.
I tak wiem, ze matka jest w stanie wiele zrobic.. Ale jakby moja
trafila do szpitala to bym tez warowala przy jej lozku. Milosc
bezwarunkowa po prostu. calkowicie zrozumiala.
rzecz w tym, ze milosc malzenska nie jest tak beztrosko
bezwarunkowo. I sztuka jest jednak umiec pogodzic obie.. A nie cala
uwage skupic na dziecku i nie wprowadzic faceta w swoje uczucia..
Bo tu lezy problem. On nie ma pojecia co ona czuje. A jedyne emocje
jakimi go czestuje to obojetnosc lub zlosc..
Caly czas zwracam uwage, zeby spojrzec na to z jego strony..
Wszyscy bronia matek. Nie neguje ich rol, ale czasem warto sie
zastanowic jak sie czuje w tym facet. To trojka jest rodzina a nie
matka dziecka a maz to dodatek z kontem w banku..



> Bo twoim zdaniem niemowlę ładnie śpi w nocy..? No, znam takie
> rzadkie przypadki, fakt.

Nie, napisałam cos dokładnie odwrotnego. Stad tez lincz prawie na
mnie gdy powiedziałam, ze zaleca sie matkom by spaly wtedy gdy spia
dzieci.
Mowiac o nocy mialam na mysli to, ze gdy kobieta spi w dzien w
dzieckiem moze byc tak, ze w nocy nie bedzie spala bo sie wyspi w
dzien. Tylko i wylaczanie to.


> Wiedza, która nie musi być poparta żadnymi badaniami: noworodek
jest
> do miesiąca. Potem do roku jest niemowlę.

O przepraszam.. uzywam tego nieopatrznie widac naprzemiennie..



> Oczywiście, że się da. Ja to wiem z autopsji. A ty skąd, że mówisz
> to z taką pewnością?

Z doswiadczen innych. Chcesz podwazac takie doswiadczenia tylko
dlatego, ze ja sama ich nie przezylam?
Nie sztuka jest uczyc sie tylko na podstwie tego co ja sama
przezylam ale i na podstawie tego co przezyli inni. Nazywa to
otwartoscia umyslowa.
Ale, jak sie chce na sile mi pokazac, ze nie mam bladego pojecia o
czym mowie bo przeciez tego nie przezylam to w takim razie poprosze
tak powiedziec lekarzowi, ktory leczy chorych na raka w hospicjum,
ze tez nie ma prawa sie wypowiadac z czystej empatii skoro nie wie
jak to jest zmagac sie z ta choroba, prawda?
To nie dziala tak, ze tylko autopsja daje Ci jedyna slusza wiedze..

> Pytanie nie brzmi: czy się da. Pytanie brzmi:
> za jaką cenę? Otóż ta cena jest wysoka. Ale jak mówię: nikt, kto
sam
> tego nie przeszedł, nie zrozumie
> Pzdr.

Opowiedz mi zatem o tej cenie...
Brak kontaku z dzieckiem? Nie uczestniczenie w jego zyciu?
Nawiazujac strikte do tematu.. mowimy o 3.5 letnim synu.. ktory
powienen byc juz w przedszkolu. Autor nie skarzy nam sie na matke
niemowlecia.. ale przedszkolaka..
Dla rozwoju dziecka najbardziej znamienny jest pierwszy rok zycia.
Bowlby u Harlow maja calkiem pokazne publikacje na ten temat. I nie
mowie, ze kolejne lata nie sa wazne, ale mowie o tym, ze inaczej juz
oddzialuja na dziecko gdy odróznia słowa i potrafi niektótre
artykułowac a inaczej gdy nagrywa "tasmy" ze schematami na początku.
3.5 letni chłopiec powinenen byc wyprowadzony w swoim zachowaniu do
tego by fukncjonowac z innymi dziecmi na wlasciwym do swojego wieku
poziomie i by matka nie musiala nad nich chcuac 24/h..
nadopiekunczosc tez nie jest zdrowa..

[gozal]

oj, przemądrzała jesteś i na wszystko masz gotową odpowiedź, aż się
nieprzyjemnie to wszystko czyta. jako osoba dotychczas obserwująca
ten wątek z boku, dam ci jedną radę: trochę pokory.

oczywiście możesz korzystać z wycinkowych doświadczeń swoich
znajomych (bo kto jest w stanie przedstawiać ci pełną analizę
sytuacji rodzicem?) oraz własnych, szczątkowych, jako opiekunka
(czego w ogóle nie można równać z byciem rodzicem non stop przez
kilka lat), ale nie udawaj mądrzejszej od tych, którzy mają LEPSZY
ogląd sprawy, ponieważ sami są rodzicami. w tym wypadku rodzicami o
odmiennych nieco doświadczeniach, co twoi znajomi (dzieci i ludzie
dorośli są przecież różni, ich sytuacja majątkowo-rodzinno-
charakterno-...jakaś tam jeszcze też się różni, w dodatku po
urodzeniu dziecka może się okazać, że jednym rodzicielstwo służy,
drugim nie, a niektórym innym po części - z różnych względów).

a te dyskusje o rodzicielstwie i rady cioci kloci dotyczące chowania
dzieci nadają się raczej na inny wątek.

[lia.13]

a ja się akurat z ową "przemądrzałą" osóbką w 100% zgadzam a więcej pokory to
by się Tobie przydało, skoro nie radzisz sobie ze swoimi dziećmi ani mężem

[erillzw]

lia.13 napisała:

> a ja się akurat z ową "przemądrzałą" osóbką w 100% zgadzam a
więcej pokory t
> o
> by się Tobie przydało, skoro nie radzisz sobie ze swoimi dziećmi
ani mężem

do gozal

[erillzw]

gozal napisała:

> oj, przemądrzała jesteś i na wszystko masz gotową odpowiedź,

Byc moze tak moge brzmiec, a pisanie ze na wszystko mam gotowa
odpowiedz jest daleko idacym jednak uoglnieniem ktore nie ma tak
wiele wspolnego z rzeczywistoscia.

>
aż się
> nieprzyjemnie to wszystko czyta.

Zdaje sobie sprawe, ze mam czasem apodyktyczny ton. Ale dziwi mnie,
ze nieprzyjemnie czyta Ci sie wlasnie moje wypowiedzi a jakos nie
odczuwasz niesmaku gdy ludzie jada po człowieku jak po lysej kobyle
walac w niego inwektywami bo osmielil sie powiedziec, ze nie czuje
sie dobrze z tym, ze poszedl w odstawke..

>jako osoba dotychczas obserwująca
> ten wątek z boku, dam ci jedną radę: trochę pokory.

Dziekuje. Zapamietam. Wiem, ze mi jej brakuje gdy naklade sobie do
glowy wiedzy ze studiow


> oczywiście możesz korzystać z wycinkowych doświadczeń swoich
> znajomych (bo kto jest w stanie przedstawiać ci pełną analizę
> sytuacji rodzicem?) oraz własnych, szczątkowych, jako opiekunka
> (czego w ogóle nie można równać z byciem rodzicem non stop przez
> kilka lat), ale nie udawaj mądrzejszej od tych, którzy mają LEPSZY
> ogląd sprawy, ponieważ sami są rodzicami.

Jesli brzmie jak ktos kto usilnie chce powiedziec, ze jest
madrzejszy od rodzicow to widac mam nieadekwatny ton wypowiedzi w
stosunku do tego co chce przekazac.
Po pierwsze nie chodzi mi o mowienie, ze mam patnent na racje ale
zalezalo mi na zwrocenie uwagi na druga strone medalu. Dla mnie
patologia tchnie wypowiedz ojca i meza, ktory kwituje obojetnosc i
zlosc zony czowieka "wiataj w swiecie ojcow, juz tu tak bedzie". To
nie jest normalne.
Po drugie, troche nie fair jest uwazanie, ze tylko osoba ktora jest
rodzicem moze sie wypowiadac na jakis temat i w "hierarchi" ma
wiecej racji niz osoba, ktora wypowiada sie przytaczajac przykady
znajomych ktorzy sa rodzicami. czyzby te przyklady byly mniej
rodzicami bo to nie autopsja? Nie koniecznie zrozumiana przeze mnie
logika.. Ale skoro to tak razi to konczy sie moje powolywanie na
dosiwadczenia innych rodzicow, skoro sa dyskredytowane...
Ponadto.. nikt nie przedstawi mi szczegolowej analizy.. ani rodzic
ktory sie tu wypowada ani ten ktory mi cos opowiada, nie sadzisz?
I jedni i drudzy sa zbyt subiketywni na jakas rzetelna analize
jedank..


> w tym wypadku rodzicami o
> odmiennych nieco doświadczeniach, co twoi znajomi (dzieci i ludzie
> dorośli są przecież różni, ich sytuacja majątkowo-rodzinno-
> charakterno-...jakaś tam jeszcze też się różni, w dodatku po
> urodzeniu dziecka może się okazać, że jednym rodzicielstwo służy,
> drugim nie, a niektórym innym po części - z różnych względów).

Dokladnie tak. Ale to nie znaczy, ze trzeba jednych i drugich
wartosciowac. Ani tym bardziej jechac epitetami po człowieku ktory
wybija sie ze schematu spolecznego ktory wyraza pelna zgode na to,
by meza i ojca odsuwac od zony bo przeciez ona zajmuje sie
dzieckiem.
I nie chodzi mi o wymiar seksu.. ale zwyczajnej bliskosci, ktora
umiera bo kobiety zapominaja zadbac i o meza, a maz nie domysli sie
co siedzi w glowie kobiety jesli ona mu tego nie powie..
Mimo, ze z moim narzeczonym mamy swiety kontakt on nie czyta mi w
myslach i wiele rzeczy musze mu powiedziec.
Caly czas rozbijam swoje wypowiedzi o poziom komunikacji...


> a te dyskusje o rodzicielstwie i rady cioci kloci dotyczące
chowania
> dzieci nadają się raczej na inny wątek.

rady cioci kloci.. obrazasz w tym momencie badania znanych
naukowcow.. :]

[plodny]

ahhna napisała:

> Bo twoim zdaniem niemowlę ładnie śpi w nocy..? No, znam takie
> rzadkie przypadki, fakt.

Zalezy co masz na mysli mowiac 'ladnie spi'. Pierwsze trzy miesiace sa
rzeczywiscie maczace, ale potem juz jest duzo latwiej. Mam dziecku pare razy
cyca w gebe wlozy, a poza tym dzieciaki spia.

Generalnie to ja nie bardzo rozumiem ten caly kobiecy lament nad trudnoscia i
znojem wychowywania malych dzieci. To jest chyba li tylko kwestia braku
zorganizowania oraz niewlasciwego ustawienia priorytetow przez ten gatunek. Ja
nie raz zostawalem z trojka dzieciakow w domu. Nakarmilem - robiac samodzielnie
posilki, pozmywalem, popralem, na spacer zwykle poszedlem. I na dodatek zawsze
musialem znalezc czas na moje sprawy zawodowe.
Tak wiec, nasze wspolczesne drogie panie, ciekaw jestem jak byscie sie odnalzly
z tym calym Waszym jojczeniem te 100 lat temu, kiedy nie bylo pralek, lodowek,
zmywarek, itd.

A ten numer, ze facet musi zarobic, znalezc czas na dzieci, znosic ze stoickim
spokojem PMSy, byc zaangazowany w zwiazku (ktoras pani pisala o ciaglym
zdobywaniu zony). Wspaniale zescie, drogie panie, to wykombinowaly. Ale czy
przypadkiem nie zapomnialyscie o Waszych obowiazkach?

[ahhna]

> Zalezy co masz na mysli mowiac 'ladnie spi'. Pierwsze trzy
miesiace sa
> rzeczywiscie maczace, ale potem juz jest duzo latwiej. Mam dziecku
pare razy
> cyca w gebe wlozy, a poza tym dzieciaki spia.

Ja z autopsji miałam pierwszy rok b. ciężki, ppotem dwa kolejne lata
dość ciężkie. Naprawdę polecam lekturę forum Niemowlę i Małe
dziecko. Miałeś po prostu szczęście, zwłaszcza że to nie ty dawałeś
cyca w nocy. Dawanie cyca w nocy oznacza kilka pobudek. Nawet jeśli
jest to karmienie w półśnie, to nie jest to normalnie przespana noc.
Przerabiam to teraz z drugim dzieckiem, 3-miesięcznym synkiem.

Ja
> nie raz zostawalem z trojka dzieciakow w domu. Nakarmilem - robiac
samodzielnie
> posilki, pozmywalem, popralem, na spacer zwykle poszedlem. I na
dodatek zawsze
> musialem znalezc czas na moje sprawy zawodowe.

Naprawdę jest różnica między "nie raz" a 3,5 roku. Właśnie o to
chodzi, że "nie raz": to każdy daje radę. Spróbuj tak dzień w dzień
kilka lat.

> Tak wiec, nasze wspolczesne drogie panie, ciekaw jestem jak byscie
sie odnalzly
> z tym calym Waszym jojczeniem te 100 lat temu, kiedy nie bylo
pralek, lodowek,
> zmywarek, itd.

Ano właśnie. Uwielbiam ten argument. W obliczu braku zmywarek to my
mamy sie odnajdywać, a mnie ciekawi, jak wy byście się odnaleźli w
obliczu braku tego sprzętu te 100 lat temu? Nie byoby poprane ani
pozmywane. A kobiety? Zyły wtedy krócej, nie zarabiały na siebie,
nie miały żadnych praw, dzieci marły jak muchy. Tak by się
odnalazły, taka jest cena. Mamy do tego wrócić?

Porównajmy, co poświęca kobieta, co mężczyzna. Kobieta w ciąży: 9
miesięcy ogromnego wysiłku organizmu przy różnych sensacjach.
MEżczyzna: nic. Poród: kobieta: ból, nacięte krocze, krwawienie,
potem połóg, częst powikłania. M: nic. Laktacja: 700 kcal dziennie
dodatkowo, często na początku ból, trud, nieprzespane noce. M: nic.
Praca/kariera: kobieta min. 20 tygodni. M: jeśli nie chce, nic.
Zazwyczaj utrata figury. A na koniec wyzwiska od tłustych krów,
opasłych kwok. Mój mąż nawet na tenisa nie przestał chodzić. Od
mężczyzny wymaga się tylko, żeby zarabiał. Dla mnie jest to "tylko",
bo zarabiać też potrafię, mam teraz macierzyński. A o ile więcej ja
z siebie daję.

Nie mam pretensji, taka jest fizjologia. Przydałoby się jednak panom
trochę świadomości, ile nas to kosztuje.

[kisielki]

Ja mam bliźniaki, mają w tym momencie 5 lat. najtrudniejsze były pierwsze dwa
lata, i przez ten czas ja byłam z nimi w domu a mój mąz pracował. On bardzo mi
wtedy przy dziaciach pomagał, wieczorami i w weekendy. ale ja nawet przy
bliźniakach rocznych miałąm w ciągu dnia czas na to żeby się z nimi zdrzemnąć,
ugotowac obiad, posprzątac, pobawić się z dziecmi, iść na spaceritp...Więc
jeżeli kobieta siedzi w domu z trzylatkiem to tym bardziej powinna sobie dać z
tym radę. Z wypowiedzi załozyciela wątku wynika, że jest on jedynym "żywicielem
rodziny". Trzeba się czasem zastanowic jak duża to presja_kredyty, czynsz,
opłaty, jedzenie- wszystko na głowie jednej osoby. U nas było tak, że
zdecydowaliśmy sie na dzieci z pełna swiadomością co to oznacza-dla mojego męża
przez jakiś czas bycie odpowiedzialnym za utrzymanie wszystkich, dla mnie na
jakis czas rezygnacja z kariery zawodowej. Jakoś się udało. Po dwóch latach
wróciałam do pracy, po jakims czasie zmieniłąm ja na dużo lepszą, w tym momencie
oboje pracujemy, oboje dzielimy obowiązki domowe, staramy się znależc równowagę
miżedzy życiem rodzinnym a zawodowym i wspieramy się wzajemnie. Może ta
dziewczyna ma przesyt bycia tylko mamą? Jej maż jeśli tyle pracuje, to sorki,
ale dla mnie to zrozumiałe że nie ma siły wieczorem zmywać naczyń, usypiać
dziecka i jeszcze może przygpootywać romantyczna lkolację dla dwojga...Zalecam
poważna rozmowę o Waszej przyszłości, w ten sposób doprowadzicie do rozwodu,
niczego więcej. Zona powinna iść do pracy i mieć po pierwsze udział w
utrzymawaniu domu, po drugie pewnie polepszy się jej samoocena, a mąz wtedy
będzie mógł zrezygnowac z nadgodzin i poświęcić więcej czasu rodzinie...

jeśli ktoś naprawdę zajmuje się dzieckiem

[sir.vimes]

to 3 latek JEST bardziej męczący niż małe, które trzeba jedynie tulić, karmić i
przewijać.

A 3 latek przez 24h na dobę jest wybitnie męczący.


"Aha i apropo tego, ze to 3.5 letnie dziecko wymaga takiej strasznej
uwagi i człowiek jest niby tak strasznie zmeczony po spedzeniu dnia
calego.. Poplakalam sie ze smiechu.
To noworodek, dziecko do 12 miesica zycia absorbuje maksymalna ilosc
uwagi, i faktycznie poziom zmeczenia jest ogromny "

[erillzw]

sir.vimes napisała:

> to 3 latek JEST bardziej męczący niż małe, które trzeba jedynie
tulić, karmić i
> przewijać.
>
> A 3 latek przez 24h na dobę jest wybitnie męczący.

Jakie 24h na dobe????
3 latek od 8 do 15 spedza czas w przedszkolu. A poza tym potrzebuje
przynajmniej 8 godzin snu. O jakich 24 godzin piszesz?
Conajwyzej możemy mówic o 9 godzinach dnia...

Biedactwo...ojjj....

[gacusia1]

Dziecko zabralo Ci uczucia zony,jaki ty biedny jestes,taki malutki
chlopczyk,ktoremu jakis KTOS zabral milosc i czulosc. No pewnie,ze
wazniejsza mamusia i ciotka niz wlasna zona i syn! No kto by sie tam
zajmowal WLASNA RODZINA gdy sie ma matke chora,no nie? I jeszcze
ciotke??? Wrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr........NIEDOJRZALY
MAMINSYNEK!!!!!!!!!!! Kopa w tylek powinienes od zony dostac a nie
UCZUCIA!

Kogo obchodzą uczucia woła pociągowego

[wysoki.brunet]

gacusia1 napisała:

> MAMINSYNEK!!!!!!!!!!! Kopa w tylek powinienes od zony dostac a nie
> UCZUCIA!

Wygląda na to że trzy baby zrobiły sobie woła pociągowego i sobie go wydzierają...
Kogo obchodzą do cholery uczucia woła pociągowego. Jak piszesz kopa w tyłek i do
roboty.
Ty swojego widać lepiej widać wytresowałaś.
Ewidentnie pisze to żona jest niedojrzała bo dziecko jej przesłania wszystko
inne, sam to przeżyłem.
Być może ty masz na myśli dojrzałość do myślenia macicą? Faktycznie z powodów
biologicznych mężczyznom raczej sie to nie zdarza.

[kckk]

> Ewidentnie pisze to żona jest niedojrzała bo dziecko jej przesłania wszystko

Ewidentnie to Adaś chce żone na wyłączność, a najlepiej bez synka. I to się
nadaje do prasy!
No niestety obowiązki względem rodziny ma każdy, mówię Ci ciesz się z tych
obowiązków póki masz je komu świadczyć

[miacasa]

A ja myślę, że przygniotło ich nieprzyjemne życie: obowiązki względem dziecka,
matki, banków, ciotki.... a zabrakło w ich życiu przyjemności i radości z bycia
we dwoje, z bycia we troje i w pojedynkę również. Brak pieniędzy, ograniczenie
wyjść i wydatków, ciągłe pretensje ale to wszystko idzie wyprostować, z tym, że
zacząć trzeba od tego co w głowie i stopniowo będzie lepiej, równowaga w
rodzinie powoli wróci ale samo się to nie stanie, trzeba zewrzeć szeregi.

[wysoki.brunet]

miacasa napisała:

> A ja myślę, że przygniotło ich nieprzyjemne życie: obowiązki względem dziecka,
> matki, banków, ciotki.... a zabrakło w ich życiu przyjemności i radości z bycia
> we dwoje, z bycia we troje i w pojedynkę również. Brak pieniędzy, ograniczenie
> wyjść i wydatków, ciągłe pretensje ale to wszystko idzie wyprostować,

Krótko mówiąc to facet jest po to żeby oczekiwania, potrzeby zobowiązania wszystkich dookoła spełniać zasuwać i taka jest jego rola, tylko jeszcze do swojej roli nie dorósł bo ma sam jakieś tam oczekiwania i potrzeby?

[miacasa]

> Krótko mówiąc to facet jest po to żeby oczekiwania, potrzeby zobowiązania wszys
> tkich dookoła spełniać zasuwać i taka jest jego rola,


O nie, nie... niczego takiego nie napisałam, w małżeństwie ważne jest by tak
dzielić obowiązki by wszyscy byli jednakowo wypoczęci/zmęczeni a skoro jest już
tak beznadziejnie to trzeba zwiększyć wysiłek umysłowy by sytuację naprawić
jeśli dotychczasowe starania i ogromny wysiłek nie szły w dobrym kierunku to
wspólnie trzeba się zastanowić jak sobie życie poprawić i uprzyjemnić. W
kieracie zwiększonego trudu związanego z odchowaniem dziecka, spłatą kredytów i
koniecznością opieki nad ciężko chorą osobą bardzo łatwo popaść w przygnębienie
i niemoc. Trzeba się wtedy na chwilę zatrzymać i wspólnie zastanowić nad dalszym
życiem. Nie znam małżeństwa, którego nigdy nie dopadłby kryzys, ważne by go
przezwyciężyć i ruszyć do przodu.

[kindofmagic]

Trzeba isc do poradni w takim przypadku.

Ja tam przeczytalem o zonie, ktora dostala depresji od siedzenia w domu. Brakuje
jej kontaktu z ludzmi, nie radzi sobie z tego powodu z domem. Maz zasuwa jak wol
i nie ma go w domu, wiec jest pretensja, ze nie dba o zone, o dom, o dziecko.
Wtedy maz sie zlosci, ze tyra i sie nie rozdwoi, a ona tylko umie wypominac.
Zarzucaja sobie niekochanie, brak uczuc, staran i wszystkiego innego, lacznie z
seksem.

Nie wroze dobrze jesli nie skorzystaja z profesjonalnej pomocy, bo przy tylu
pretensjach nie sluchaja sie nawzajem tylko obrzucaja pretensjami.

[kzwti]

No wreszcie ktoś konkretnie coś poradził i z głową. Punkt dla
Kindofmagic

[eye-witness]

nie, gdy facet ma rodzine, powinien sie nia zajac. bycie mezem i ojcem nie
polega tylko na zarabianiu kasy. moze by ktos zapytal, jakie potrzeby ma jego
zona i matka jego dziecka?

Masz racje!

[gacusia1]

Bo najwazniejsze sa priorytety! WLASNA RODZINA to priorytet. Matka i
ciotka to juz zdecydowanie "drugorytet" ,-))))

[hella_79]

Gacusia, czyli rozumiem, że jeżeli któreś z Twoich rodziców zachoruje, stanie sie niedołężne to nie będzie mogło liczyć na Twoją pomoc? niech sobie ojciec/matka sami radzą? w końcu to już nie jest Twoja rodzina... co Ciebie to obchodzi, nie?

Priorytety i jeszcze raz priorytety!!! n/t

[gacusia1]

[goodwater]

Hehe po tym co piszesz mam nadzieje, ze dzieci kopna Cie w tylek na
starosc

[daga_1]

Jakby miał mądrą żonę, to miałby czas i dla rodziny i dla matki i dla ciotki.
Matkę ma odstawic do kąta, bo ma żonę i dziecko. Nigdy nie wymagałabym tego od
swojego męża, bo to jest jego matka i ona też potrzebuje pomocy. Może bardziej
niż ja, bo jest już stara i niezaradna. Nie daj Bóg miec taką córkę albo synową
jak Ty gacusiu.

Kopniak w tyłek kwoce się nie opłaca

[troll_bagienny]

Bo nie wyżyje za 500 zł alimentów. Najgorzej, że gość tyra od rana
do wieczora, a w domu czeka na niego zrzędząca wiedźma, która już
pewnie zapomniała, jak to jest żyć bez garów i pieluch, takie
przypadki to polska norma. Wystarczy pójść na plac zabaw i zobaczyć
te roztyte balerony opieprzające przez telefon mężów, a czym taka
może zabłysnąć? Praca-nie, dziecko-wymęcza, dom-bajzel, obiad-
przypalony, a ona pół dnia na plotach z matką lub sąsiadką.

[eye-witness]

w czym problem, mozna sie zamienic. zrezygnuj z pracy, zostan w domu, zajmij sie
wszystkim i badz zadowolony z zycia. wiele z tych kobiet, o ktorych piszesz tez
by chetnie wszystko zostawilo i poszlo tam gdzie im lepiej.

[ofiara_przemian]

Słuchaj, macierzyństwo to raczej żaden przymus. Ja rozwiązałam
sprawę w sposób cywilizowany, oświadczając mężowi, że obowiązki będą
dzielone na pół, a ja wracam w stosownym czasie do pracy, żeby nie
było, że jestem na czyjejś łasce. Znam niewiele rodzin, które
obiektywnie mogą sobie pozwolić na to, żeby jeden z partnerów nie
pracował i zajmował się dzieckiem lub dziećmi. Moja znajoma
pracowała w "Biedronce", a jej mąż w "Makro". Ona kasjerka, on
magazynier. Zarobki, wiadomo, marne. I mimo, że dziecko dostało się
do żłobka, a obok była chętna teściowa, która chciała pomóc im przy
dziecku, młoda mamuśka do dziś nie pracuje, choć mały ma już prawie
4 lata. Pieniędzy im brakuje, rachunki nie popłacone, a ona siedzi
na tyłku i pół dnia spędza w parku albo placu zabaw plotkując z
innymi mamuśkami. Oczywiście narzekają na biedę i niezaradnych
mężów. Leniwe baby i tyle. Mąż tej dziewczyny zasuwa już teraz na
dwóch etatach, a ona tylko obmyśla, jak tu wziąć pożyczkę na kolejny
duperel do ich mieszkania. Mierzmy siły na zamiary. Mój mąż marzył o
tym, żeby posiedzieć z dzieckiem w domu, tak dla przyjemności i w
ramach urlopu wychowawczego, ale nas na to nie stać. Znam kilku
facetów, którzy naprawdę by chcieli i mają ten luksus finansowy, ale
z kolei ich żony wolą zostać w domu albo zatrudnić nianie, bo mąż w
roli opiekunki to takie niemęskie.

[wilk132]

dobrze napisane, takie powinno być malżeństwo, popieram

[phalaphael]

Młoda jesteś, głupia...
Ale dorośniesz... Tyle że wtedy to już będziesz stara i brzydka. I wtedy to Ty
będziesz się musiała starać o faceta a nie odwrotnie.
Trochę pokory dziecino.

[ahhna]

Mądra kobieta w życiu nie będzie się starać o faceta )) Moja
ciotka 30 lat spędziła w marnym związku z pijakiem, w końcu
owdowiała, wiedzie skromny i szczęśliwy zywot, a na pytanie o faceta
odpowiada: a choćby ze złota był,to nawet dotknąć bym nie
chciała )) Na nic jej uroda się nie przydała w tym jej ciężkim
życiu, jeszcze, jak mówi, zaszkodziła, bo tak to może byłaby
szczęśliwą starą panną i dorobiłaby się jakiegoś mająteczku. I
młodość z urodą kupiłaby sobie teraz w jednym z licznych gabinetów
kosmetycznych. I to jest dla mnie mądra doświadczona kobieta

[...]

[freedon]

Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.

[aniorek]

Obecnosc i aktywny udzial Gacusi na forum o problemach z seksem w malzenstwie absolutnie mnie nie dziwi po tym, co zobaczylam w tym watku.

[mondego1]

to co facet ma kopnac w tylek swoja chora matke i ciotke bo ma
rodzine.Matka to tez rodzina.zastanow sie co ty pieprzysz bo sie noz
w kieszni otwiera.To ze gosc sie zajmuje swoja matka to tyko dobrze
o nim swiadczy , jest dobrym synem!!

[mondego1]

aha ty gocusia uwazaj zeby cie twoj synus demolka nie oddal do domu
starcow skoro przekarzesz mu informacje , ze matka to nie rodzina

[gacusia1]

On mnie oddawac nie musi,sama pojde z przyjemnoscia wieksza niz
bycie czyims ciezarem...

[kindofmagic]

Albo masz nie wiecaj jak dwadziesciakilka lat albo nigdy nie doroslas. Malo
wiesz o zyciu. Dla ciebie wina lezy po jednej stronie, a to najbardziej
destrukcyjna i niesprawiedliwa postawa.

[janznepomuka]

Nie pisz głupot gacusiu jedna, bo facet ma przerąbane i mieć będzie,
dopóki baby nie zostawi. Ja niestety swojej nie zostawiłem i cierpię
tak już od 15 lat. Zero seksu, za to dziecko od samego urodzenia
było tylko moje. W wypadku natomiast chorych osób, którym trzeba
pomagać, to były to osoby z rodziny żony, którym jednakowoż
pomagałem tylko ja.

Są kobiety, których organizm po urodzeniu dziecka się przestawia
diametralnie i trudno. W moim przypadku po latach rozmów nawet
groźba złożenia pozwu rozwodowego w dniu 18 urodzin naszego dziecka
(już napisany z odpowiednią datą) nie dała żadnego efektu. Żyjemy
obok siebie, na zewnątrz pozory OK, ja już się zdecydowałem

[wjw2]

> Ja niestety swojej nie zostawiłem i cierpię
> tak już od 15 lat.


oj bidulek, oczekujesz współczucia czy czego????

[helenkq]

hmm... nie wiem w sumie co siedzi w glowie twojej zony ale moze czas
sie zastanowic ile w tym twojej winy...
owszem po porodzie targaja nami czasem bardzo sprzeczne emocje i
dajemy sie wam we znaki ale czesto z doswiadczenia wiem ze to wasze
zachowanie doprowadza do takich sytuacji a brak porozumienia
pogarsza sytuacje... mimo ze moje malzenstwo uwazam za udane nie
moge powiedziec ze jest latwo
a wracajac do twojej zony... postaraj sie ja zrozumiec a z mojego
punktu widzenia wyglada to tak ze wracasz do domu po wielu godzinach
i chcialbys zeby zona zajela sie toba, mowisz ze jestes wykonczony a
nie pomyslisz o tym jak ona sie czuje

po calym dniu z trzylatkiem to ona jest bardziej zmeczona niz ty!!!!

i nie dziwie sie jej ze nie chce sie kochac bo dla nas kobiet bardzo
wazne jest samopoczucie i rozzalona napewno nie ma ochoty na seks...

jak juz pisalam nie moge wiedziec jaka macie miedzy soba sytuacje
ale ja chcialabym zeby maz wzial jeden dzien wolnego i zajal sie
dzieckiem a zona niech wroci do poprzedniego zycia chociaz na jeden
dzien wyslij ja do fryzjera, kosmetyczki czy kolezanki a nastepnego
dna zostaw dziecko tesciowej i zabierz ja gdzies np na kolacje
mysle ze jak wrocicie do domu bedziecie mieli czas porozmawiac
szczerze i wazne zebys takze wysluchal co zona ma do powiedzenia a
nie wpuscil jednym uchem a wypuscil drugim...
to chyba nie bedzie duzy wysilek a napewno pomoze
a potem sami zobaczycie co dalej...

[lineczkaa]

>załatwiam urzędy, ciągnę sprawy mojej schorowanej samotnej matki i
ciotki, wożę ją na leczenie,>

No normalnie forma i przekaz tego zdania dopełniło moje podejrzenie,
że to zwykłe bajkopisarstwo
Jeśli jednak nie, to wieczorem usiądź z żoną i prostymi zdaniami
przekaż o co Ci chodzi. Krótko i na temat, no i na tyle szybko, żeby
Ci nie przerwała . Skoro proste komunikaty działają na mężczyzn to
i działają na kobiety .

[blackglass]

32adam napisał:
> Odkąd mamy dziecko żona jest oschła, ciągle rozżalona, ma w stosunku do mnie
sa me żale i negatywne emocje, a wszystkie pozytywne i czułość jest tylko dla
dziecka.
Bycie zazdrosnym o uczucia żony do dziecka dla mnie osobiście nie są normalne...

32adam napisał:
> Pracuje coraz więcej bo mamy problemy ze spłaceniem kredytów,
> biorę nadgodziny, a jak wracam wykończony,
Pan egoista! Myślisz ze ona po całym dniu nie jest zmęczona/ wykonczona?

32adam napisał:
> załatwiam urzędy,ciągnę sprawy mojej schorowanej samotnej matki i > ciotki,
wożę ją na leczenie, a potem jeszcze na do
> datek żona rozżalona że nie pomagam jej przy dziecku,
No i ma racje, bo z tego co piszesz nie pomagasz ale masz czas pomagać ciotce i
matce?

32adam napisał:
> kiedy cały dzień siedzi w domu totalny bajzel i jeszcze tym muszę > się zajmować.
No straszne, tak ciężko jest pomóc żonie w sprzątaniu?

32adam napisał:
> Ale najbardziej dołuje mnie brak jej uczuć, wsparcia, całkowity
> brak seksu miedzy nami jet katastrofą,
> na każda czułość dotkniecie reaguje złością albo obojętnością.

Pytanie zasadnicze czy Ty (wg. niej) dajesz jej to czego sam oczekujesz?

32adam napisał:
> Ja już nie chcę być wcale ojcem, chcę kochająca wspierającą mnie zonę którą
miałem kiedyś.
Dorośnij na tym polega macierzyństwo/ojcostwo/rodzina.
Wszyscy powinni się wspierać i pomagać sobie a nie patrzeć przez pryzmat
własnego ja!
Bo kiedy żenisz się i rodzi się dziecko jest my a nie ja

[purpurowa_komnata]

To nie dziecko zabrało Ci miłość żony...Za zaistniałą sytuację
jesteście odpowiedzialni tylko Ty i Żona.
Co do porady to usiądź na spokojnie i przedyskutujcie swoje wzajemne
oczekiwania i potrzeby-bez oskarżania.
A i jeszcze jedno nie oczekuj,że się zmieni sytuacja: Ale
najbardziej dołuje m
> nie brak jej uczuć, wsparcia, całkowity brak seksu miedzy nami jet
katastrofą,
> na każda czułość dotkniecie reaguje złością albo obojętnością"
skoro jak wynika z tego co napisałeś- Żona czuje się pozostawiona
sama sobie...
Na koniec:Twoja rodzina to na 1 miejscu Żona i synek-warto by
poprosić kogoś o pomoc w załatwianiu spraw Twojej Mamy i Ciotki.
Człowiek nie jest w stanie wszystkiego robić sam -bo nie jest
cyborgiem.

[ranita_08]

> Na koniec:Twoja rodzina to na 1 miejscu Żona i synek-warto by
> poprosić kogoś o pomoc w załatwianiu spraw Twojej Mamy i Ciotki.
> Człowiek nie jest w stanie wszystkiego robić sam -bo nie jest
> cyborgiem.

To chyba jednak powinno zależeć od tego na jaką chorobę cierpi
rodzic. Jeśli jest to poważna choroba, to jeddnak wypadałoby pomóc
matce w odwiezieniu do szpitala niż żonie w zmywaniu.


Kwestia priorytetów i tego, która z osób jest aktualnie bardziej
potrzebująca.
Inaczej reaguje się na katar matki czy ojca a inaczej na np. raka,
prawda?

Wybacz ale absurdem byłoby gdyby syn, którego całe życie
wychowywałaś w momencie kiedy zapadasz na ciężką chorobę wynajmował
obcą osobę do podcierania ci pupy ponieważ on musi pozmywać.

[purpurowa_komnata]

> To chyba jednak powinno zależeć od tego na jaką chorobę cierpi
> rodzic. Jeśli jest to poważna choroba, to jeddnak wypadałoby pomóc
> matce w odwiezieniu do szpitala niż żonie w zmywaniu.
>
>
> Kwestia priorytetów i tego, która z osób jest aktualnie bardziej
> potrzebująca.
> Inaczej reaguje się na katar matki czy ojca a inaczej na np. raka,
> prawda?
>
> Wybacz ale absurdem byłoby gdyby syn, którego całe życie
> wychowywałaś w momencie kiedy zapadasz na ciężką chorobę
wynajmował
> obcą osobę do podcierania ci pupy ponieważ on musi pozmywać.

Nie żartuj-takie porównania są śmieszne.
Tu nie chodzi o zmywanie.
Tu nie chodzi o kilkumiesięczną stałą pomoc. Chodzi tu o
fakt"mamusia cie urodziła to ty teraz masz się jej do końca życia
odwdzięczać-a i tak niezależnie od tego co zrobisz mamusia i tak
zrobiła więcej"
Fakt wybiera się to co w danej chwili jest ważniejsze-ale jeśli
najważniejsza zawsze jest mama-niezależnie od wszystkiego to wkrótce
może nie być mażeństwa bo rodzina się rozpada.

Powiem to mojemu synowi aby w przyszłości nie krzywdził swojej żony
i dziecka.
Mama wychowała i wiele poświęciła-ale kiedy jest żona i dziecko to
nie wolno się zachowywać tak, jakby ich nie było...
Czasem potrzebana jest całodobowa opieka przez wiele lat nad chorą
matką, ojcem,żoną, mężem, dzieckiem...-czasem trzeba mieć pomoc
obcych osób-nawet płatną-po to, żeby pozostali członkowie rodziny
nie byli poozostawieni sami sobie.
I nie chodziło mi tutaj o oddawanie do zakładu opiekuńczego-to
indywidualna sprawa.

[wj_2000]

Różne baby na tym forum próbują dodatkowo Cię dołować w trudnej
sytuacji. Pieprzą coś jak to męczące mieć 3,5 latka pod całodzienną
opieką. A co ma powiedzieć przedszkolanka z grupą 15-osobową? Twoja
żona pracuje w domu na ...1/15 etatu.
Feminizm zamulił jej głowę i zamiast się cieszyć, że może - dzięki
Twoim adekwatnym zarobkom - spędzać czas ze swoim ukochanym
dzieckiem, ma nieprawdopodobne MUCHY W NOSIE.
A weź ty ją pieprznij i poszukaj sobie kochanki!

[damap]

Przedszkolanka w czasie opieki nad dzieckiem nie pierze, nie
prasuje, nie gotuje, nie sprząta itp. Poza tym to jej praca i to
zazwyczaj 8 godzinna, a nie 24 godzinna, jak w przypadku matki
siedzącej non stop w domu, pozostawionej bez pomocy męża, a to
chyba różnica. Po powrocie do domu jeśli ma taką możliwość i
normalnego męża, z którym dzieli obowiązki, może walnąć się na
łóżko i obejrzeć TV, albo iść do fryzjera.
A Twojemu dziecku- autorze postu- po prostu składam szczere wyrazy
współczucia z powodu takiego "OJCA".

[kaszalot-pl]

damap napisała:

> jak w przypadku matki
> siedzącej non stop w domu, pozostawionej bez pomocy męża, a to
> chyba różnica.

A moze zwrocisz uwage ze maz w tym czasie pracuje, ciezko to nazwac
brakiem pomocy w sytuacji kiedy jest jedynym zywicielem rodziny.
Gdzie wasze protesty w kwesti tego ze moze w ramach wspolnej
odpowiedzialnosci ta pani tez zacznie zarabiac na dom?

kaszalot

[eye-witness]

adam nic napisal dlaczego zona nie pracuje, dlaczego dziecko jest w domu, nie w
przedszkolu, wiec moze nie oceniajmy z gory. gdy pojawia sie dziecko, podzial
obowiazkow staje sie dosc jasny, zgoda. ale chyba nic facetowi sie nie stanie,
jesli po powrocie do domu pomoze TROCHE zonie, zajmie sie chwile dzieckiem, zeby
ona mogla odpoczac (tak, zajmowanie sie dzieckiem 24h/dobe jest cholernie
meczace), wyjsc na troche z domu, czy cos w tym stylu. dziecko w koncu jest nie
tylko jej. a jak sie nie chce miec dziecka i 'wiedzmy' w domu, trzeba nalozyc gume.

[ren95]

Praca przedszkolanki to 4 godziny dziennie-pełen etat, i wygląda
zupełnie inaczej niż samodzielna całodobowa opieka nad dzieckiem
plus dodatkowo zakupy, sprzatanie gotowanie, karmienie, zabawianie,
itd (przedszkolanka zajmuje się dziećmi, kucharki w przedszkolu
gotują, obsługa sprząta, panie "pomoce" pomagają karmić, itd

[ewa1125]

Mam pomysł, a właściwie prosty test, który sprawdzi czy żona autora
wątku tak bardzo go potrzebuje-niech jej zada pytanie, czy zgodzi
się na obniżenie statusu materialnego w zamian za to,że on będzie
wcześniej wracał z pracy, pomagał jej w domu i przy dziecku,że w
końcu będa dzielić po równo obowiązki rodzicielskie? Bo ja mnie się
wydaje, że owa żona jest z tych,co to wybieraja sobie zaradnych
facetów nie po to,żeby dzielić z nimi zycie,tylko miec źródło
finansowania.Po urodzeniu dziecka,mąz zostaje bankomatem,a jej
pretensje względem niego wynikają z tego,że ona go nie kocha i być
może nigdy nie kochała.Potrzebowała tylko zamożnego opiekuna i,
niestety,mam wrażenie,że opcja obniżenia poziomu życia w zamian za
pomoc męża w domu, wpędzi ją w panikę.

[axio-mat]

tiaaa, az slabo sie robi od glupoty niektorych.
przeszkolanka nie jest sama z grupa dzieci, nie gotuje im obiadow, nie robi
zakupow jednoczesnie, nie pierze, nie gotuje, jasne?
proponuje, zebys sam zostal z dzieckiem w domu, niech kobieta idzie do pracy,
zarabia, bedzie wsrod ludzi. jak tak sobie posiedzisz, pobawisz z dzieckiem,
zmienisz pieluche, ugotujesz, popierzesz, poprasujesz, a potem jeszcze dasz dupy
kobiecie, to moze zrozumiesz. i tylko sprobuj miec focha!

[ahhna]

> Feminizm zamulił jej głowę i zamiast się cieszyć, że może - dzięki
> Twoim adekwatnym zarobkom - spędzać czas ze swoim ukochanym
> dzieckiem, ma nieprawdopodobne MUCHY W NOSIE.
> A weź ty ją pieprznij i poszukaj sobie kochanki!

Niewiele zrozumiałeś z postu autora wątku. Przecież właśnie jego
żona nic innego nie robi, tylko cieszy się synkiem - całą miłośc na
niego przelała. I nie pasuje mu to.
W sumie to może i słuszna rada, niech poszuka kochanki: ma wszak
duużo kaski, bo dużo pracuje. Tylko niech nastawi się na obiadki na
mieście, z kochanką oczywiście, za które będzie płacił oczywiście, i
naukę obsługi pralki. Bo kochanki "niezamulonej feminizmem" raczej
nie znajdzie w 21 wieku.

[pikapikaczu]

Bla Bla biedny mały facecik, co to ma cały świat na głowie... Może jej tez
brakuje twojego ciepła a ty taki zmęczony wracasz, nie wiem ale ja tam bym się
nie chciała do worka kartofli przytulać.

No bez przesady proszę państwa!

[limonka02]

Facet się stara jak może, pracuje cały dzień, utrzymuje rodzinę,
ogarnia chorą matkę! A jak wraca do domu to dostaje opieprz i
pretensje! Może tak drogie panie wyobraziłybyście sobie sytuacje
odwrotną. Wy cały dzień praca/szpitale/urzędy/nadgodziny, wracacie do
domu a tam burdel i pretensje...

Oburza mnie to, że kobiety nie doceniają mężczyzn utrzymujących
rodzinę. A feminizm nie ma tu nic do rzeczy! To jego dobra wola i
miłość sprawiają, że stara się dbać o rodzinę.

A poza tym wy też kiedyś będziecie starymi schorowanymi matkami!!!!
I lepiej żeby wasi synowie zechcieli się wami zająć.

Ja widziałam już takie związki. Mąż od lat śpi w drugim pokoju, żonka
siedzi w domu i nie jest w stanie ogarnąć dziecka, musi brać
opiekunkę, a na obiad i tak są parówki i kanapki.

Trochę pokory by się przydało.

[mamrotek77]

-> limonka
no wreszcie jakiś rozsądny wyważony komentarz !

[pikapikaczu]

No może i masz rację ale w niewielu przypadkach, ja z obserwacji wiem, że facet
potrafi kota ogonem umiejętnie odwrócić i wychodzi zawsze na winę kobiety. Moja
wypowiedz była troszkę przerysowana ale celowo.
Ktoś tu już i tak mądrze odpowiedział, że należy porozmawiać szczerze, bo
inaczej robi się z tej sytuacji błędne koło, czyli ja mam cię gdzieś bo nie
sprzątasz i nie dbasz o mnie i dom, a Ty tego nie robisz, bo ja mam Cię gdzieś.
Tylko rozmowa, ale bez użalania się nad sobą.
Albo może niech żona wyjdzie załatwić mnie "ważne" urzędowe sprawy np z
dzieciakiem, co jej pozwoli wyjść z domu i odetchnąć, a Tobie odejdzie trochę
obowiązków.
I więcej szacunku do drugiej osoby.

[pikapikaczu]

Aha i nie ma usprawiedliwienia w temacie że niby żona nic nie robi, spróbuj się
kiedyś wymienić.

[kindofmagic]

Owszem jest usprawiedliwienie. To ciezsza robota niz sie wielu wydaje, zwlaszcza
przez pierwszy rok ale bez przesady. Przez 8 miesiecy zona siedziala w domu z
synem i dawala sobie rade ze wszystkim. Jakos nie bylo dramatu, raczej szczescie
i niewyspanie. I nie jest mi obce wstawanie w nocy po 10 razy, czyszczenie
tylka z kupy, wiec wiem jak to dziala.

Po prostu kazdemu po 3,5 roku siedzenia przy pieluchach i garach moze odwalic
korba i wtedy czlowiek nie radzi sobie z niczym. Pytanie - dlaczego ta pani
siedzi nadal w domu i nianczy 3,5 letnie dziecko zamiast wyjsc do ludzi ? To
jest raczej ich problem, bo takie rzeczy ustala sie wspolnie.

[90robson]

Tak sobie czytam te wszystkie posty i trochę śmieszą mnie argumenty
biorących w obronę zmęczone macierzyństwem żony; że facet po pracy
na kilku etatach, po pomaganiu schorowanej matce nie ma prawa być
zwyczajnie padnięty? Może gościu rzeczywiście pragnie od żony, by
zainteresowała się jego problemami. I nie mówcie, że można o tym ze
zmęczoną żoną porozmawiać. Cholernie dobrze znam problemy takich
facetów, jak ten, ktory wrzucił ten temat na forum. Znam z autopsji.
Takie kobiety nie silą się nawet na to by sojego faceta wysłuchać do
końca, nie mówiąc już o rozmowie. Bo "TO ONE MAJĄ RACJĘ!!!!".
Mimo wszystko jednak ne odważyłbym się powiedzieć, że dziecko
zabrało mi miłość żony. Mam dwóch synów i tylko oni pozwalają mi
jako tako funkcjonować w moim związku.

[titta]

No to prosz sobie wyobrazic ze facet siedzi caly dzien z dzieckiem,
a potem wieczorem zjawia sie zona z pracy, obslugi mamy i cioci, nie
zapyta sie co slychac tylko z fochem wyjezdza, ze nieposprzatane.
Nie przytuli, nie usmiechnie sie tylko zyczy sobie jedzenia, potem
czulosci i idzie spac. Jak szybko nabralibyscie panowie przekonania,
ze w takim ukladzie trzyma was tylko aspekt finansowy?

[eye-witness]

masz racje. czesciowo. poniewaz kobiet, ktore zajmuja sie dzieckiem i domem tez
nikt nie docenia. wiekszosc facetow uwaza, ze to zadne zajecie. nie zauwazylas?
kobieta rodzac dziecko rezygnuje z wlasnego zycia, ona, nie ojciec dziecka. czy
to ze facet pracuje na dom zwlania go z obowiazku dbania o dziecko i zone
inaczej niz tylko finansowo?
mezczyznom tez by sie troche pokory przydalo. nazywanie takiej kobiety wiedzma
czy dziwka i radzenie facetowi, zeby znalazl sobie kochanke, chyba nie swiadczy
dobrze. jak myslisz?

[limonka02]

Uważam, że teksty o wiedźmie, dziwce i kochance nie są warte oceniania
i komentowania. Ignoruję je. Radzę wszystkim to samo.

Zgadzam się z tym, że bycie przy dziecku to TRUDNA I NIEDOCENIANA
praca.
Boli mnie tylko, że panie popadają w przesadę i obrażają kolesia,
który chyba się stara. Są tysiące takich, którzy mają w dupie bardziej
niż autor wątku.

Życia w miłości i rodzinie trzeba się nauczyć. Nie róbmy z Adama
histeryka, nieroba i maminsynka bo to naprawdę jest nie w porządku.

[kaszalot-pl]

Hej
Ja bym poszedl troche pod prad wojujacym feministkom dominujacych w
tym watku, a czesciowo razem z nimi.
1. Maja racje, powinienes podzielic sie z zona obowiazkami w domu i
tymi zwiazanymi z dzieckiem, inaczej nie bedziesz mial z nimi
dobrego kontaktu. Tylko na litosc boska, dlaczego zona ma nie
dzielic sie z toba rowniez pozostalymi obowiazkami?
a. poslij dziecko do przedszkola, ma 3,5 roku przyda mu sie
kontakt z kims innym niz tylko toksyczna matka, sorki ale skoro nie
ma czasu przez caly dzien na nic innego to jest toksyczna bo
ogranicza i siebie i dziecko.
b. poslij zone do pracy. zamiast pracowac po godzinach bedziesz
mial czas dla niej i dla dziecka. to chyba dobrze?
c. jesli zona w pracy nie wchodzi w rachube to moze w tym czasie
zajmie sie domem, urzedami, pomoca twojej rodzinie? przypominam,
dziecko w przedszkolu. bedziesz mial czas dla niej i dla dziecka. to
chyba dobrze?
d. razem sprzatacie, zajmuecie sie dzieckiem, gotujecie.
chodzicie do kina, ty piwo, ona kosmetyczka. to jest czas dla niej i
dla dziecka. to chyba dobrze?


Kolacje, kosmetyczki, kino jest fajne ale nie rozwiazuje problemu ze
twoja zona ma w dupie ze sobie nie radzisz ze wszyskim, sama sobie
tez nie radzi wiec musicie popracowac.
Drogie feministki, kiedy dzielenie sie obowiazkami zacznie obejmowac
cale ich spektrum?

kaszalot

[e.cartman]

I jeszcze brakuje zdania.."zaraz zabiorę zabawki i pójdę z tej piaskownicy!!!"
no i płacz i zgrzytanie zębów. hmm co by tu poradzić? może zachoruj na jakąś
ciężką nieuleczalną chorobę. może wtedy docenisz to mozolne zwykłe życie?? może
olśni cię że problemy się rozwiązuje a nie czeka aż same odejdą. szkoda słów na
ciebie, bo z twojego postu wynika że nie masz sobie nic do zarzucenia

[vijet]

Jestem w SZOKU, co wypisuja niektore (a nawet wiekszosc) kobiet w
tym temacie. Jezeli jest tak, jak mowi autor watku, to jest on
EWIDENTNIE pokrzywdzony. Chwala mu za to, ze zajmuje sie chora matka
(do kobiety, ktora twierdzi, ze najwazniejsza jest rodzina - a matka
to nie najblizsza rodzina??? jakby moja ewentualna zona by cos
takiego wypomniala, to chyba wkrotce przestalaby byc zona), bierze
nadgodziny i jeszcze zajmuje sie domem. Jak mozna krytykowac tego
czlowieka? Sam bylem swiadkiem podobnych przemian kobiet... ktore
jednak przyznawaly, ze postepowaly nie w porzadku. Przynajmniej
mialy na tyle honoru, zeby przyznac, ze wina lezala po ich stronie.
Precz pierd***** nastrojom uzaleznionym od hormonow, czy innych
substancji. Precz z pieprzeniem, ze praca w domu to wielce meczace i
stresujace zajecie. No chyba ze maz jest tyranem i pedantem w
jednym. A ze nudne i nierozwijajace to inna sprawa. No wlasnie? Moze
zona oszalala przez to siedzenie z dzieckiem? Moze lepiej juz poslac
chlopczyka do przedszkola, a zone do pracy? Jak to nie pomoze, to
nie wiem co pomoze. I nie sluchaj tych kobiet, co wypisuja takie
bzdury, ze glowa od nich moze tylko rozbolec.

[purpurowa_komnata]

Chwala mu za to, ze zajmuje sie chora matka
> (do kobiety, ktora twierdzi, ze najwazniejsza jest rodzina - a
matka
> to nie najblizsza rodzina??? jakby moja ewentualna zona by cos
> takiego wypomniala, to chyba wkrotce przestalaby byc zona),

Tak to ja napisałam,że na pierwszym miejscu powinna być żona, mąż i
dziecko...
To samo twierdzi moja Teściowa-tak dokładnie.
Proponuję czytać że zrozumieniem bo napisałam też,że Matci i Ciotce
pomoc się należy ale nie kosztem zero czasu dla żony i dziecko-
dlatego potrzebna jest pomoc kogoś innego-wszystko jedno czy będzie
to ktoś bliski czy nawet od czasu do czasu żona.
A co do bzdur to przeczytaj sobie jeszcze raz to co napisałeś
człowieku-nie znasz relacji drugiej strony to nie oceniaj-proste.

[purpurowa_komnata]

Miało być Proponuję czytać że zrozumieniem bo napisałam też,że Matce
i Ciotce
> pomoc się należy ale nie kosztem zero czasu dla żony i dziecka-

[vijet]

Po pierwsze na poczatku poczynilem zalozenie, ze "jezeli jest jak
autor watku mowi". Po drugie: ma czas dla rodziny, co rowniez
zostalo wyraznie napisane. Moze troche mniej, niz gdyby nie zajmowal
sie matka i ciotka, ale jednak go ma. Uwierz mi - do maminsynka mi
daleko, moja matka na mnie raczej narzeka, niz mnie chwali (w sensie
traktowania jej), ale jakby byla chora, to bym sie nia na pewno
zajal (zreszta juz mialem okazje). Beznadziejne egoistki, tyle mam
do powiedzenia o kobietach w tym watku.

[vijet]

I nie czepiajcie sie stylu, bo pisalem to wszystko w uniesieniu.

[purpurowa_komnata]

Piszesz nie na temat i tyle chwaląc się jakim jesteś dobrym synem.
Inna sprawa-nagła choroba a inna starszy wiek, kiedy człowiek czuje
się niezdrów i nie jest tak sprawny jak za młodu.Pewnie,że wtedy
byłoby miło mieć syna na codzień przy sobie-ale ten syn ma też inne
zobowiązania-o to chodziło w mojej wypowiedzi.
Co do egoizmu przywołanego przez Pana to oprócz wypowiadających się
powinieneś powiedzieć też to samo o Matce i Ciotce-łatwo jest
oceniać-bardzo łatwo.
A założenie to chyba poczyniłeś jedynie w myślach-pozdrawiam

[vijet]

Chwalac sie jakim jestem dobrym synem? Przeciez wyraznie napisalem,
ze matka na mnie raczej narzeka. Z tego co napisal autor tematu,
mozna wnioskowac, ze pomaga mamie/ciotce od czasu do czasu, a nie
spedza z nimi cale dni. Mam tylko nadzieje, ze wypowiedzi w tym
temacie nie sa reprezentacyjne i kobiety jednak nie sa tak
egoistyczne i pozbawione obiektywizmu, jak mozna stad wnioskowac.

[purpurowa_komnata]

Wg mnie gdyby pomagał od czasu do czasu -to by o tym nie pisał w
ogóle bo taka sytuacja jest oczywista,ze że rodzicom się pomaga-
kiedy potrzebują właśnie.

[sojkaj2]

Vijet,

musze sie z Tobą zgodzić, włosy staja na głowie, jak sie czyta
niektóre komentarze babeczek. Też mam dziecko - bynajmniej nie
aniołka i nie zgadzam sie z twierdzeniem, że opieka nad jednym
dzieckiem to ciężka harówa. Wszystko to kwestia zorganizowania
czasu. Pracuję, prowadzę dom, mam czas dla dziecka, męża i dalszej
rodziny i nie ma z tym żadnego problemu. Fakt jest taki, że dzielimy
się z mężem obowiązkami, z dzieckiem siedzi niania, potem pójdzie do
przedszkola. Siedziałam w domu 9 miesięcy po urodzeniu dziecka i
naprawdę opowieści o straszliwych zaharowaniu matek niepracujących
to pin na wodę fotomontarz!

[atina44]

Nikt nie ma pojęcia jak jest w tym przypadku, nie ma sensu
kogokolwiek porównywać bo każdy przypadek jest inny.Jak ktos ma
nianię to nich nie mówi ,że to kwestia oragnizacji i
wychowywania,pracowania i czasu na wszystko.Znam też osoby, które
palcem nie kiwneły przy własnych dzieciach mając 2 nianie na zmianę
dzień/noc kucharkę i pania do sprzatania i też twierdzą,że pracuja ,
dzieci wychowują i maja czas na wszystko.
To bardziej wydatki finansowe niż praca i zorganizowanie.Bo dzieci
czasami mówia do obcych kobiet mamo zamiast do własnej matki, którą
kojarzą jako panią z dużą ilością makijażu i długimi paznokciami,
która od czasu do czasu odzywa się do nich jak tatuś w domu.
Te kobiety też uważaja ze wychowuja dzieci i ciężko pracują .
Ja tego nie komentuję ,bo każdy ma prawo żyć po swojemu,a ludzie
dorośli powinni mieć tego świadomość.

rozwiedź się

[altkin]

Może to ją nieco otrzeźwi, a jak nie, to chyba nie chcesz być
masochistą do końca życia?

[cegielka612]

Aż się we mnie gotuje jak czytam takie posty od umęczonych pracą
zawodową. Byłam w domu z dzieckiem przez rok czasu, obecnie pracuje -
na 1,5 etatu tj. raz normalnie w pracy plus zlecenia wieczorami,
ale regularnie. Wstaje o 6 żeby na 7 dojechać do pracy, kładę się
średnio koło 11-12. I jestem dużo mniej zmęczona niż jak "tylko"
siedziałam w domu. Ja wiem że Panom się wydaje że zajmowanie się
dzieckiem to jest praca na 1/10 etatu, sama zresztą dopóki
nie "posiedziałam" w domu też miałam takie zdanie. Ale prawda jest
taka że opieka nad dzieckiem plus sprzątanie, gotowanie, pranie i
inne czynności jest dużo bardziej męcząca niż praca zawodowa.
Autor postu znajduje czas dla wszystkich - ale nie ma czasu dla
własnej rodziny, do tego jest przekonany że żona codzienie ma plażę.
Rozumiem że powinno to wyglądać tak, że żona zajmuje się dzieckiem,
pierze, sprząta i gotuje, a jak mąż przyjdzie z pracy, straaasznie
zmęczony to zajmuje sie jeszcze nim do poźnych godzin wieczornych,
bo w końcu nic nie robi i nie zasługuje na odpoczynek.
Rozwiązaniem sytuacji faktycznie wydaje się przedszkole a żona do
pracy. I wtedy jak oboje wrócą po pracy to raz posprząta mąż, raz
żona, to samo z obiadami, praniem i innymi obowiązkami. A i dziecko
ktoś będzie musiał z przedszkola odebrać i ciekawe kto to bedzie. A
co do chorej matki to rozumiem że autor jest jedynakiem, a ciocia
jest bezdzietna i nie ma innej rodziny. Bo inaczej to wygląda tak że
matka z ciotką wykorzystują jedną osobę a ta osoba w związku z tym
zrzuca wszystkie swoje obowiązki na żonę i jeszcze ma do niej
pretensje że nie pieje z zachwytu, jakiego to ma dobrego męża.

[nomk]

i dodam jeszcze że zawsze może wrócić do mamusi i do cioci.Znajdzie u
nich wsparcie , tylko gdzie żona ma szukać tego wsparcia? Jak on cały
czas wozi je po lekarzach? Adam weź się w garść i pomóż żonie.

jesteś leniem i tyle

[evvik]

Żona cały dzień siedzi z dzieciakiem, musi się nim zajmować a ty się dziwisz że ma pretensje-dlaczego dla ciebi jast dziwnw, że po powrocie do domu masz posprzątać, czy zająć się dzieckiem?Żona siedzie w domu nie poto,by sprzątać tylko dobrze opiekować się synem.Równie dobrze ona może powiedzieć że cały dzień odpoczywasz w pracy a potem nic nie chcesz robić.Jak nie chcesz sprzątać to zatrudnij sprzątacza/czkę , a nie miej pretensj do żony.Co do seksu- nie dziwię się że przemęczona kobieta nie ma na to choty z takim dupkiem jak ty.

Ogarnijcie się, kwoki!

[ofiara_przemian]

Ręce opadają, jakiż to "ciężki" żywot mają te "biedactwa" na
macierzyńskim względnie wychowawczym. A obrazek jest aż nadto
przerażający: zapasiona, zaniedbana, znerwicowana i obrażona na cały
świat kwoka, która nie potrafi się ogarnąć i żyć, jak normalni
ludzie. Pół dnia spędzone na oglądaniu seriali, pół dnia na
ploteczkach z mamusią, jaki to mąż jest egoistyczny i jak to nie
potrafi zadbać o dom i rodzinę. Jakoś nigdy nie żaliła mi się (a mam
mnóstwo koleżanek mężatek-matek) żadna znajoma, która zaraz po
macierzyńskim wróciła do pracy, mimo tego, że dziecko trzeba było
zawieźć do żłobka na czas, odebrać na czas, w międzyczasie pracować
na etacie, a po powrocie jeszcze zrobić zakupy. Otóż, nie ma nic
gorszego, jak usiąść na tyłku w domu i czekać na oklaski. Niektórym
paniom wydaje się, że macierzyństwo jest szczytem ich łaski
wyrządzonej społeczeństwu i rodzinie. Siedzi taka na dupsku cały
dzień i jeszcze narzeka. Mąż zarabia - źle, mąż nie zarabia - źle,
najlepiej jakby wszystkie obowiązki przejął, a ona tylko by leżała i
pachniała. Z nudów babom się w głowach przewraca. Każdy dzień taki
sam - przerabiałam to: wstajesz, karmisz cycem, przewijasz,
spacerek, obiadek, karmienie, sprzątanie. Ale to przecież nie
przymus. Są żłobki, babcie, nianie. Jak baba ma zwariować od
siedzenia w czterech ścianach i jeszcze tylko dziecku i małżeństwu
zaszkodzić, to niech lepiej idzie do jakiejkolwiek pracy, jeśli
przed urodzeniem dziecka sprawiało jej to przyjemność. Niestety,
wiele bab to lenie. Moja macocha tłumaczyła i tłumaczy się do dziś,
że nie pracuje, bo robi to dla dobra dziecka (brat ma 18 lat), a dla
mnie baba po prostu kłamie, nie chce jej się wychodzić z domu, bo
praca to konieczność przystosowania się do ram czasowych, nie można
się spóźnić, trzeba przyjść na czas, słuchać innych. A w domu, z
dzieckiem jest łatwiej, zwłaszcza, jeśli ma już 2-3 lata i może
zająć się same sobą. Moja koleżanka odepchnęła męża po urodzeniu
syna, po prostu, przyznała się, że wykorzystała faceta na zasadzie
reproduktora, a zainteresowanie nim straciła po pojawieniu się
dziecka. Wtedy skończył się seks i inne przyjemności. Dziewczyna
siedziała w domu 3 lata i ciągle była na wszystko i wszystkich
obrażona, a facet tyrał i tylko "opieprz" dostawał, że jest do
niczego. Teraz koleś tyra dalej, a ona poszła do pracy i znalazła
sobie faceta na boku, ale przed rodziną gra skrzywdzoną matkę,
której nikt nie rozumie, a ona przecież urodziła i jest żoną! Ktoś
napisał, że małżeństwo jest grobem miłości,"ona" od początku udaje
kogoś, kim nie jest. Siostra mojego męża schudła przed ślubem 20 kg,
żeby tylko pociągnąć faceta do ołtarza, a jak już było "po", zapasła
się jak wielorybica, siedzi w domu i płacze nad "M jak Miłość".
Gdyby jej facet nie zarabiał dużo i musiałaby iść do pracy, miałaby
impuls do tego, żeby ładnie wyglądać i zachowywać się na poziomie, a
tymczasem mamy 25-letniego kocmołucha, którego jedynym problemem
jest "nieksiążkowy" kolor kupy dziecka i pomysł na obiad, który i
tak zawsze wychodzi na kolację. Kobiety przestają dbać o siebie i
związek tuż po podpisaniu magicznego papierka, a faceci - wzrokowcy
szukają wrażeń dalej - w miejscu pracy, u sąsiadki, na delegacji, bo
żonę-kurę permanentnie "boli głowa" lub jest w kolejnej ciąży (jak
już dojdzie do przypadkowego seksu, bo "pani" ma dzień dobroci dla
zwierząt.

[titta]

Slusznie. wroca do pracy i wtedy maz nie bedzie mial wymowek, ze
nieposprzatane. Pracuja po rowno, wiec dziecko, gotowanie i porzadki
tez po rowno. Wiec moze jednak docenic, ze zona siedzi w domu i
zaczac sie z nia dogadywac?

Choc zgodze sie ze siedzac w domu nawet z kilkorgiem malych dzieci,
mozna, a nawet trzeba sie tym domem takze zajac. Jednak i tutaj
uznanie dziala znacznie lepiej niz pretensje.

[ofiara_przemian]

Moja siostra skończyła dwa fakultety i całe życie kpiła z kobiet
gorzej wykształconych, w tym własnej matki, która nigdy nie
pracowała, tylko niańczyła ją i jej brata, póki nie osiągnęli
pełnoletności. I co? Mentalność mamuśki przeniosła się na córeczkę.
Córcia nigdy się nie przyzna, że woli siedzieć na tyłku w domu z
gromadką dzieci, zamiast pracować i być pożyteczną społecznie, skoro
już studiowała za darmo na państwowej uczelni przez 10 lat, a teraz
nie daje z siebie nic. Dziewczyna nigdy nie pracowała i nie
zamierza. Więc nie ważne, czy pani magister czy osoba z podstawowym
wykształceniem, mentalność kury dziedziczy się w genach lub wynosi z
domu. Mnie przerażało zawsze jedno: a jeśli facet straci pracę albo
się mną znudzi, albo ulegnie wypadkowi, co gorsza...umrze, co zrobię
po kilku latach siedzenia w garach i pieluchach, jeśli nagle będę
musiała utrzymać dom? Dlatego nie tylko warto, będąc kurą domową,
docenić ciężką pracę faceta, partnera, lecz również należy się
zabezpieczyć w razie niespodziewanej odmiany losu, która może choć
nie musi nastąpić, a upupienie w domu na łasce męża to najgorsze
możliwe rozwiązanie. Ja jestem osobą, która nie lubi być na czyimś
utrzymaniu, a jeśli tylko facet zarabia pieniądze, to prędzej czy
później, przy pierwszej lepszej kłótni wypomni nam to lub zrobi to
ktoś z jego rodziny, albo nawet nasza własna matka. Warto zarabiać
choćby grosze, ale mieć te swoje pieniądze, poza tym, praca
niesamowicie dowartościowuje, zwłaszcza, kiedy się parę miesięcy
hodowało niemowlaka i nie było czasu na inne zajęcia.

[titta]

Nie rozumiem dlaczego uwazasz, ze sie jest na czyjejs "lasce". dla
mnie to normalny podzial obowiazkow. Moga dwie strony identycznie
zarabiac, zajmowac sie domem po rowno i dzieckiem, a moga sie
wyspecjalizowac: jesdno zarabia, drugie zajmuje sie domem i
potomstwem. Obydwa systemy sa jednakowo dobre i o zadnej "lasce" nie
ma mowy.
Inna sprawa, ze zawsze cos moze sie stac i wtedy jedna osoba bedzie
musiala sobie poradzic z wszystkimi rolami. Latwiej jest tym
niewyspecjalizowanym (dzielacym prace i dom). Jednak koszty takiego
podzialu moga by spore lub moze byc on niemozliwy (male lub chore
dzieci). Moze byc tez tak, ze godzi sie na ryzyko, z innych
wzgladow.

Ps. Jedno wypomnienie ze strony faceta i sam by musial robic
absolutnie wszystko

[wjw2]

> Córcia nigdy się nie przyzna, że woli siedzieć na tyłku w domu z
> gromadką dzieci, zamiast pracować i być pożyteczną społecznie
, skoro
> już studiowała za darmo na państwowej uczelni przez 10 lat, a
teraz
> nie daje z siebie nic



to jest hit tego wątku, "być pożyteczną społecznie"



Pochwal się zatem, ja Ty jesteś pożyteczny/a społecznie???

[kaszalot-pl]

titta napisała:

> Wiec moze jednak docenic, ze zona siedzi w domu i
> zaczac sie z nia dogadywac?

Co on ma docenic? Ze wraca z roboty to musi pojechac ogarnac dom,
urzad i chora matke? Docenic to moze obiad i porzadek w domu ale
niestety tego nie zastaje.

Moj syn ma teraz 15 miesiecy i miedzy bajki mozna wlozyc ze dziecka
na 2 minuty nie mozna spuscic z oka. Franek potrafi sam bawic sie 30
minut bez niczyjej opieki. W tym czasie nawet ja jestem w stanie
wstawic pranie.
kaszalot

[kzwti]

Dobre dziecko masz i tyle. Nie wszystkie takie są. Moja starsza
córka też taka była. A póltoraroczny syn to "żywe srebro" jak 3
minuty go nie słychać to czy my czy babcia z dziadkiem mamy alarm,
że coś broi, albo już coś takiego zmajstrował, ze jak to zobaczymy
to nas zamuruje. A połączywszy tych dwoje powstaje już mieszanka
wybuchowa "ciężkokontrolowalna" i nieprzewidywalna, więc trzeba mieć
oczy naokoło głowy. Nie wrzucaj wszystkich dzieci do jednego wora bo
to są dopiero bajki.
Btw: nie bierz tego do siebie - to do wszystkich dyskutujących
Pisał autor wątku jaki jest jego syn? (Według mnie jak siedzi non
stop z mamusią, tatę widzi od czasu do czasu to pewnie jedynak
typowy wydmuchany i wychuchany z niego rośnie). Skąd on ma to jednak
wiedzieć skoro syna mało co widzi i ma niewielki wpływ na jego
wychowanie (sfrustrowana żona, matka, ciotka, praca, nadgodziny,
dodatkowa robota, banki, zagrożone kredyty, urzędy i Bóg raczy
wiedzieć co jeszcze)?. A jeszcze niektóre lebiegi umysłowe do tego
wszystkiego radzą mu kochankę. Jak ta bida to wydoli? I tak go
podziwiam, że przy takiej organizacji życia jeszcze nie osiwiał i
nie ołysiał do tego. Albo mu nie odbiło. Dobrze, ze mu jeszcze
tesciowa nie dop......dala. Ja to bym sobie w główkę palnął jakbym
miał tak zorganizowane życie. Dobry chłop z niego i radzić mu trzeba
co zrobić, żeby się jakoś z tego pozbierać ... i to mądrze, nie
piep....yć farmazony o kochankach, kopaniu w d..., kurach domowych,
kwokach i dobrych czy złych dzieciach.

[titta]

Zakupy tez pewnie sam robi, gotuje dla siebie i dla dzieci?
Ja tez opiekujac sie dwujka dzieci znajomych bylam w stanie (z
nudow) posprzatac im mieszkanie. Co nie znaczy ze z innym jednym
mozna miec na to czas.
Poza tym sa osoby, ktorym balagan organicznie nie przeszkadza

[wjw2]

> Co on ma docenic? Ze wraca z roboty to musi pojechac ogarnac dom,
> urzad i chora matke?

To się chłopina nie przepracowuje, zważywszy na fakt, że urzędy są
czynne do 15-ej, raz w tygodniu do 17-ej lub 18-ej

[erillzw]

wjw2 napisała:

> > Co on ma docenic? Ze wraca z roboty to musi pojechac ogarnac
dom,
> > urzad i chora matke?
>
> To się chłopina nie przepracowuje, zważywszy na fakt, że urzędy są
> czynne do 15-ej, raz w tygodniu do 17-ej lub 18-ej

uau, szacun, ze jestes w urzedach codziennie...
Nie macie sie juz czego czepiac to i tego, ze gosc administracyjne
rzeczy w domu ogarnia.. taaaa...
Jeszcze mu zarzucie, ze nie terminowo z pracy wraca i to tez dowod
na to jakim jest egoista i jak ma w dupie ta biedna, cierpiaca i
zajmujaca sie domem zona, bo wlasnie stoi w korku ktory czasem trwa
nie 20 min tylko 1.5 godz..

[ahhna]

O rany, ale jadu, nadaje się to dla socjologa i psychologa
jednocześnie, normalnie zatkało mnie )))))))))

Moja stara po porodzie też poczuła się Boginią

[welcometopoland]

..wszak to "ona" stworzyła życie. "Wyprodukowała z siebie" człowieczka,
pozwoliła mu siedzieć w brzuchu 9 m-cy więc jest niemal jak Bóg ! Jest lepsza,
jest mega-maszyną do tworzenia życia.

A ja akurat w czasie porodu byłem bez pracy więc pluła i rzygała na mnie na
każdym kroku. A to że zajmowałem się małym i domem miała w d..

jaja sobie robisz?

[barry.the.babtist]

Ja rozumiem, ze niemowlę wymaga opieki 24 godziny na dobę ale dziecko
3,5 letnie chyba potrafi się samo bawić przez chwilę.

Ja mylę, że podział ról -tymczasowy lub nie- "ty zajmujesz się domem
i synem, ja załatwiam sprawy urzędowe i pracuje" jest
sprawiedliwy....o ile obie strony wywiązują się z obowiązków....

[erillzw]

barry.the.babtist napisał:

> Ja rozumiem, ze niemowlę wymaga opieki 24 godziny na dobę ale
dziecko
> 3,5 letnie chyba potrafi się samo bawić przez chwilę.


Nawet nie przez chwilę.


> Ja mylę, że podział ról -tymczasowy lub nie- "ty zajmujesz się
domem
> i synem, ja załatwiam sprawy urzędowe i pracuje" jest
> sprawiedliwy....o ile obie strony wywiązują się z obowiązków....

Podzial.. hmmm... generalnie chyba bardziej bym sie sklaniala do
podzialu i wspolpracy..

[kzwti]

Masz chłopie problem i to wielki !!! Bo albo ci oczy p...ką zaszły
przed ślubem i się w "księżniczkę" dałeś wrobić, albo masz poważny
problem ze sobą.
Albo za miękki w stosunku do żonki byłeś na początku i teraz
beczysz "baranku boży", albo do roli męża i ojca nie dorosłeś. Weź
się zastanów nad sobą przede wszystkim!!!!
Dopóki byliście we dwoje było superek, kupa czasu dla siebie, zero
zobowiązań wobec innych itd. tju, tju, kocham Cię. Życie to nie
bajka chłopie, weź się ogarnij i zacznij działać i mysleć co zrobić
z waszym małżeństwem.
Co ja mam powiedzieć? Żona, dwójka dzieci (jedno 3,5 roku, drugie
1,5 roku), chorzy rodzice bez samochodu i jeszcze czasem teściom
trzeba pomóc. Ja pracuję i podyplomowo studiuję zaocznie, żona
pracuje, robi doktorat i jeszcze ostatnio musiała iść na studia
podyplomowe (wymóg pracodawcy). Czasem wieczorem człowiek myśli
tylko o łóżku i poduszce. I co? Mam płakać i użalać się nad sobą bo
sobie wieczorem nie "potrzymałem"? Że młoda mnie nie posmerała bo
padła na łóżko i usnęła? Czy twoja żona ma pomoc do dziecka? Może z
domu wyjść, odpocząć? Może babcia czy ciocia w zamian za twoje
zaangażowanie w ich sprawy czasem by dały twojej żonie wychodne. W
końcu dzieciak nie jest już malutki.
Też się czasem zżymałem, że moja siedziała z dwójką dzieci w domu
cały dzień i nie zdążyła posprzątać. Dopóki nie musiałem też czasem
z nimi zostawać ze względu na jej pracę i studia. Jak trzeba
zostaję, przeżyłem to, wiem do czego są zdolne małe dzieci i
rozumiem czemu jak wróciłem był czasem bałagan. 10 godzin w firmie z
kontrahentami nawet upierdliwymi to pikuś przy tym samym czasie z
dwójką maluchów. Człowiek madrzeje w miarę doświadczeń. I pchamy ten
wózek razem, choć czasem nie jest różowo. Staramy się też być jak
najwięcej z bąblami bo to dla nich przede wszystkim człowiek żyje i
się stara.
A i jeszcze jedno zacznijcie ze soba szczerze rozmawiać o tym
wszystkim. Mówisz że jest oschła i zła. A jaka ma być "głowo
rodziny"? Zwaliłeś kobiecie dzieciaka na wyłączność, nie robi nic
innego tylko dziecko i dziecko na okrągło. Ty jesteś w pracy między
ludźmi, co kawałek inne wyzwanie. A ona co? Dd trzech i pół roku
dom, obiadek, najpierw był na okrągło cyc i pampers, teraz "mama bo
chcę kupę, siku, zalałem się, umazałem podłogę" i tak naokoło
Wojtek. Chćbyś pracował i 24 godziny na dobę to i tak powiem, że
wygodny jesteś i tyle.
Może czas dziecko do przedszkola wysłać i dać żonie możliwość
samorealizacji w pracy, co? Ona też chce się dowartościować. Postaw
sie w jej sytuacji siedzi na okragło w domu z dzieckiem ma zszarpane
nerwy bo w koło to samo, jest niedowartościowana i sfrustrowana bo
może też by coś chciała w życiu osiągnąć i tobie się jeszcze marzy
że cie przytuli i d...py da? Pomyśl no trochę facet!!! Ogarnij się!!!
Może zamiast brać nadgodziny, dodatkową robotę pomóż jej z dzieckiem
i daj jej możliwość pójścia do pracy (choćby zarabiała tylko na
przedszkole). Niech się poczuje dowartościowana, że ona też się
dokłada do waszego budżetu, do tych waszych kredytów. Moja czasem
żartuje i marudzi, że pół jej pensji idzie na spłaty (takie terminy
płatności co zrobić), za to za moją pensję żyjemy .
Jak wkrótce nie zaczniecie rozmawiać i starać się oboje wspólnie
rozwiązywać problemy to zacznij się chłopie rozglądać za dobrym
adwokatem, szykuj kasę na alimenty bo niedługo mozesz przestać być
mężem i tatusiem bo, chyba do tego nie dorosłeś. A wtedy ona sobie
sama radę da i z dzieckiem i z samorealizacją. I to bez dodatkowego
dorosłego "dziecka" przy cycku. A i tobie będzie wygodniej raz w
miesiącu zapłacić na dzieciaka i nie mieć taaaaaaaaaakich wielkich
problemów. Sorry chłopie za ostre słowa, ale pytam jesteś facetem
czy babą? Masz jaja czy wiatr w gaciach? Problemy sa po to aby je
rozwiazywać. Tak czy inaczej spróbuj pomyśleć, wczuć się w sytuację
swojej żony. Życzę Ci z całego serca żebyście wybrnęli z tej matni w
którą wpadliście. Zacznij myśleć i działać!!! Już, nie jutro czy
pojutrze!!! Uszy do góry, bedzie dobrze...
Mówi ci to dumny ojciec dwójki babli i mąż swojej żony.
Cześć i trzymaj się. W.

[limonka02]

W większości zgadzam się z przedmówcą.

Jednak z moich obserwacji wynika, że wiele pań domu NIE CHCE iśc
znów do pracy.
A na propozycę przedszkola dostają spazmów.
Raczej proponują drugie dziecko.

Może miałam pecha, ale naprawdę znam takie panie i to ona
najczęściej mają wieczne pretensje do mężów.

Trzeba facetowi podpowiedzieć rozwiązanie (przedszkole, żłobek,
opiekunka, ciocia do pomocy,a może wrócę na pól etatu?) a nie tylko
się boczyć, że on po 12 godzinach pracy nie wpada na pomysły jak
ułatwić życie żonie.

[kzwti]

Limonko
A ja powiem tak, w większości obserwowanych przypadków z mojego
otoczenia to faceci (moi koledzy zresztą?) są wygodni. Wolą
zapiepszać 12 godzin dziennie niż zostać 4 godziny samemu z
dzieckiem i taka jest prawda. Jeśli mądra żona nie wydębi na nich
swojego powrotu do pracy, z różnych powodów będą unikać tego tematu
jak ognia dopóki nie jest za późno (czyt. kryzys w małżeństwie czu
nawet rozwód). Btw: tacy panowie nie wiedza co tracą - nie mówię tu
o seksie ale o udanym związku i "tacieżyństwie" w ogóle. Takie
przypadki życiowego wygodnictwa i malkontenctwa u kobiet a i owszem
są, ale to margines. W takim przypadku trzeba próbować rozmawiać i
mieć jaja żeby wiedzieć kiedy skończyć. Bo lepiej jest skończyć taki
zwiazek póki wcześniej niż męczyć sie całe życie. Nawet ze względu
na dobro dziecka. Takie jest moje zdanie. I kropka.

[czwarty.wymiar]

kzwti napisał:

A ja powiem tak, w większości obserwowanych przypadków z mojego otoczenia to faceci (moi koledzy zresztą?) są wygodni. Wolą
zapiepszać 12 godzin dziennie niż zostać 4 godziny samemu z dzieckiem i taka jest prawda. Jeśli mądra żona nie wydębi na nich swojego powrotu do pracy, z różnych powodów będą unikać tego tematu jak ognia dopóki nie jest za późno [...]

Ja obserwuję zazwyczaj coś dokładnie odwrotnego. Faceci namawiają swoje żony do powrotu do pracy (chociażby ze względów finansowych), ale one wolą siedzieć w domu, bo " dziecko za małe", "w przedszkolu będzie mu źle" itp.

[kzwti]

Widać znamy inne kobiety przyjacielu. Chociaż może nie?
Czekaj, czekaj ...hm. Znam taki przypadek. Oj chyba to się niewesoło
skończyło. Coś mi się przypomina, że pani jednak poszła do pracy. W
końcu. Po rozwodzie. Powiem ci coś. Jeśli kobieta jest ambitna to
wróci do pracy bo będzie chciała się sprawdzić i cos osiągnąć. Jeśli
jest typem kury domowej to powinna być raczej szczęśliwa w domu z
dziećmi i nie robić męźowi wstętów i fochów. A jeśli byłaby typową
niedodziumdzianą "księzniczką" to chłopak by się wcześniej
zorientował, jaka to mimoza (chyba że jest totalnie niekumaty). Na
mój rozum są dwa wyjścia: albo kobieta ma dość siedzenia w domu i
chciałaby zacząć coś robić ze swoim życiem, ale wpadła w
pułapkę "pieluchową", wcześniej odpuściła sobie pomoc ze strony męża
bo ten utrzymywał rodzinę. Mąż się przyzwyczaił do takiej sytuacji i
teraz na nic poza pracą czasu nie ma. I nie wiedzą oboje jak z tego
wybrnąć, więc chyba najlepsza byłaby tu szybka pomoc specjalisty.
Albo to żart oczywiścieniech chłopak popilnuje listonosza co
listy przynosi . Może to coś da w wyjaśnieniu?.

[sheefez]

udzie nie potrafia sie dobrać i tworzyć dojrzałych związków bo nawet
nie znaja dobzre siebie. potem ratują sie u specjalistów nawet
tak trzeba bo wtedy ktoś zarobi.....męczą się . tworzą sobie pieklo
i domagaja sie, aby ich kochano ..... zadaj swojej zonie pytanie -
czy czuje sie kochana przez Ciebie ? i powiedz też zonie że Ty sie
czujesz niekochany przez nia ...a ze wspolnej rozmowy zobaczysz co
wyniknie....ale to musi być rozmowa a nie kłotnia bo z tego co
piszesz to między wami brak jest wzajemnej bliskości

[eye-witness]

limonka, przyznam, ze nie znam kobiet, ktore nie chca pracowac i miec wlasnego
zycia. znam natomiast to, co kzwti - kobieta w domu, facet ma wygodnie, wychodzi
z domu, ma swoj swiat, a do domu nie chce mu sie wracasz, bo tak zmeczona i
znudzona zona. jasne, po czesci zgadzam sie z tym co napisalas w kilku
miejscach, ale powiem Ci tak - znam kilku facetow, ktorzy zajmowali sie
dzieckiem, zas kobieta pracowala i dopiero wtedy dotarlo do nich, ze bycie
ojcem, niania, kucharka, sprzataczka, praczka, itd. nie jest ani lekkie, ani
zachwycajace. kij ma dwa konce. rozumiem, ze Adam ma dosc, ale tez nie dziwie
sie zonie. powinna sie kobieta zmobilizowac i zajac swoim zyciem. na pewno
pomoze to im obojgu.

[limonka02]

Ja wogóle uważam, że to zdrowo się czasem zamienić obowiązkami.
Tacierzyńskie to naprawdę świetny pomysł - dopiero wtedy można
prawdziwie się zrozumieć i ustalić zmiany na lepsze.

To jest dla mnie istota partnerstwa w związku!