ogromny dylemat! poradzcie...!!!

[samamama8]

witam! mam ogromny dylemat! chodzi oczywiscie o dobro mojego dziecka...
tylko najpierw musze troszkę wyjasnic sytuację...
tata mojego syna zostawil mnie jeszcze jak bylam w ciazy...nie mamy ze soba
dobrych relacji! gdy syn mial rok zalozyl sprawe o widzenia (tuz po tym jak
ja zalozylam sprawe o alimenty!!!) zostaly mu zasadzone 2 widzenia w miesiacu
po 2 godziny! Gdy syn jest chory, albo on nie moze zamienic sie w pracy
widzen nie ma...czyli moj syn widzi go kilkanascie razy w roku! Jest to dla
niego zupelnie obca osoba (tak mysle!) bo moj syn do roku wogole z nim nie
przebywal, nie zna zupelnie jego rodzicow czyli swoich dziadkow! Wlasciwie to
czesciej widuje naszych sasiadow niz ojca! ale jemu najwyrazniej to
odpowiada...bo nic nie robi, zeby to zmienic...nie wykazuje zadnego
zainteresowania synem...nic mu nigdy nie przynosi, tak jak wspomnialam te
widzenia to jedyny kontakt...tzn. nie dzwoni nie pyta o nic, gdy dziecko jest
chore zupelnie niczym sie nie interesuje...!
Niedlugo po tym ustaleniu widzen wpadl z panienka ktora znal miesiac i sie
ozenil...ma teraz drugie dziecko i zone...ja rowniez chcialabym zalozyc
rodzine...jestem zareczona! moj syn ma rewelacyjny kontakt z moim partnerem!
Mowi do niego tata! klei sie do niego, sam mu wchodzi na kolana i sie
przytula...widac ze mu brakuje ojca!
Z jednej strony chce zeby moj syn (obecnie 3 lata) mial kontakt z
biologicznym ojcem! ale skoro jemu najwyrazniej az tak nie zalezy....skoro
on moze miec rodzinę, dlaczego moj syn nie moglby wychowywac się w normalnym
domu, z mama, tata...po co w takim razie te widzenia???????
Czy to troche nie jest tak, że bedzie ta sytuacja mieszac dziecku w glowie!
Jest maly i nie jest w stanie zrozumiec calej tej sytuacji... z moim
narzeczonym maja kontakt wlasciwe od 10 miesiaca zycia mojego syna! Moj syn
traktuje go naprawde jak swojego tate! zawsze gdy jest mowa o tacie on niegdy
nie mysli o tym biologicznym tylko o moim narzeczonym! O biologicznym nigdy
nic nie mowi, o nic nie pyta, nie rozmawiam z nim o tym...bo skoro nie
pyta...sama wlasciwie nie wiem co mu mowic...ojciec biologiczny tez nie
rozmawia z nim na ten temat...nic mu nie mowi, nie tlumaczy...tylko ukladaja
klocki przez 2 godziny albo jezdza samochodami...i tyle a potem wychodzi...i
tak co dwa tygodnie. Moje dziecko nawet nie wie jak ma na imie ten jego
biologiczny ojciec, bo skoro on mu nic nie mowi to ja tez nie bede...!
Czy w tej sytuacji nie byloby lepiej dla mojego dziecka, aby nie mial z nim
kontaktow! aby pozwolic mu zyc w normalnej rodzinie, a gdy dorosnie zeby sam
wybral czy chce miec kontakt z biologicznym...?!?!

Prosze napiszcie cokolwiek! Jak uwazacie?
Jesli chcecie cos wiedziec pytajcie...!!!
czekam na odpowiedzi!

[anetina]

rozumiem, że ojciec bilogiczny ma prawa do dziecka
dziecko nazwisko ojca tez ma ?

w przypadku twojego ślubu, twój partner może przysposobić syna
pod warunkiem, że eks nie ma praw albo się ich zrzeknie

od ciebie zależy, co zrobicie
ale wygląda na to, ze po stwierdzeniu, ze eks nie musiałby płacić alimentów,
zrzeknie się praw
i twój partner mógłby zostać tata i w dokumentach

ale ogólnie stwierdzę jedno, że jesli tata bio0logiczny jest kontaktowny, nie
robi problemów, pomaga w wychowaniu dziecka, to nic nie stoi na przeszkodzie,
aby dziecko miało dwie osoby, do których mówi tata





u mnie jest sprawa na tyle prosta, ze eks się z nami nie kontaktuje
nie ma praw
dziecko ma moje nazwisko

po slubie M. chce w pełni przysposic Małego
Mały będzie wtedy w dokumentach synem M.

Mały wie, ze gdzieś tam ma tatę
ale na pytanie, jakl tata ma naimię, odpowiada zawsze M.

do M. zwraca sie po imieniu
ale jak ktos mu każe iśc do taty, idzie prosto do M.\

[samamama8]

tata biologiczny nie jest kontaktowy...od kiedy mnie zostawil nigdy nie
rozmawialismy (jedynie klocilismy!!!) syn ma jego nazwisko! wydaje mi sie ze
raczej nie zrzeknie sie widzen i praw! chyba, ze ja zrzeklabym sie alimentow!
Mysle, za pod tym warunkiem moze by sie zgodzil...tylko, ze nie rozmawialam z
nim o tym! nie wiem jak...i nie chce mi sie, bo pewnie znow zakonczy sie
klotnia...i wyzywaniem mnie !!! a naprawde mam juz tego dosc!!!

zgadzam sie , moglby miec 2 ojców...ale gdybym naprawde widziala ze jemu
zalezy, a nie ze jezdzi na te widzenia....nie wiem, chyba teraz to dlatego, że
musi! zeby uspokoic sumienie! zeby w oczach sasiadow dobrze wygladac! (jestesmy
z tej samej miejscowosci!!! wiec sasiedzi wszystko wiedza!!!)...nie wiem czy to
ma jakis sens...dziecko przeciez predzej czy pozniej bedzie czulo jak jest...i
co mu wtedy powiem, ze tata w domu poswieca Ci duzo uwagi, bawi sie z Toba
itp.itd. a ten drugi niby tez tata to tylko tak troche ....?!?!

[anetina]

więc póki co nie myśl o tym

dziecko ma w tym momencie dwóch ojców

tylko ja też jestem zdania, że dziecko póki związek nie jest zalegalizowany
(mimo że to równiez nie jest gwarancją) nie powinno zweracac się do towjego
partnera tata

ja nie pozwalam
co prawda wychodząc nikomu nie tłumaczę, ze to nie jest tata
na angielskim wiedza, ze Mały przychodzi z tatą
w przedszkolu, że to mój partner
chociaz wyrywa się im słowo tata


Mały nie mówi na codzień tata
on tylko na stwierdzenie, jak tata ma imię, odpowiada M.

[pelagaa]

A jesli rozstaniesz sie z nowym partnerem to co? Poszukasz nowego tatusia dla
dziecka? I tak w nieskonczonosc? Juz kazda z nas przekonala sie, ze zwiazki nie
sa trwale i nic nie zapewnia 100% trwalosci, a slub najmniej.
Czy jestes pewna, ze jesli Tobie sie cos stanie Twoj nowy partner, zamiast
ukladac sobie nowe zycie z nowa kobieta bedzie wychowywal Twoje dziecko?
No nie wiem. Ja mam stosunek sceptyczny. Przeszlosci nie da sie wymazac gumka
myszka, ona istnieje, bez wzgledu na ilosc popelnionych bledow.
Jesli ojciec chce sie widywac z dzieckiem i widuje sie REGULARNIE, to ja nie
widze powodu, aby mu tego zabraniac i nie dostrzegam tu walki o dobro dziecka.

[anetina]

masz rację Pelaga

w swoim przypadku rozmawiałam dużo na temat tej adopcji
to M. wyszedł z załozenia, że chciałby być tatą i w dokumenatch

rozmawialiśmy tez na temat ewentualnego rozstania itp.
i ... po prostu każde z nas ma taki charakter, że wiemy, ze razem będziemy
obojetnie co by się działo

a eks ... nie istnieje dla dziecka
i szczerze to mam nadzieje, ze nie pojawi się w naszym życiu

to byłą moja wielka pomyłka zyciowa, zadawać się z tym chłopakiem
ale jak on stwierdził, dostałam to, co chciałam (synka) i jak chcę, on znika z
życia
w przypadku M., wiem, że tu nie ma mowy o pomyłce
to jest to

a poza tym Mały jest jeszcze mały
co innego, jakby juz był starszy
sam byłby w stanie świadomie nam stwierdzić, co by chciał

[samamama8]

wiem o tym, tez o tym myslalam, juz raz przekonalam się, ze nigdy nie mozna byc
pewnym na 100 procent niczego! dlatego nie chce zabierac ojcu biologicznemu
praw a mojemu partnerowi je dawac! Bo moj syn ma ojca...jaki by nie byl to
ojciec! Tylko chodzi mi o to czy w sytuacji kiedy moje dziecko moze miec
normalny dom, normalna rodzine...po co mu jeszcze takie mieszanie ze chodzi z
drugim sie pobawic!!!

Czy wedlug Was gdyby ten biologiczny mial odrobinę honoru, pozwolilby mojemu
dziecku normalnie zyc i funkcjonowac w spoleczenstwie tzn. miec swoja rodzine (
tak jak i on mogl zalozyc!)
Nie chce go pozbawiac praw! Tylko uwazam ze teraz te widzenia mieszaja w glowie
mojemu dziecku! chce tylko, zeby mial normalna rodzine i normalny
dom...niedlugo idzie do przedszkola....
i jak pani kaze im namalowac mame i tate...to co ...on ma malowac dwóch?

rozumiem, gdyby moj eks byl z nami przynajmniej przez jakis czas i rozstalismy
sie jak juz maly byl...to troszke inna sytuacja, bo wtedy dziecko ma kontakt z
ojcem biologicznym...nawet jesli przez krotki tylko okres, ale jest przy nim na
co dzien... a moj syn nigdy tego nie mial!
To zupelnie obca osoba dla mojego syna! moje dziecko nie slyszalo jego glosu
gdy bylo w moim brzuchu..ten czlowiek nigdy w zyciu go nie przewijal, nie
karmil...nigdy nie budzil sie przy nim i nie zasypial z nim...pojawil sie nagle
po 1 urodzinach...uklada klocki przez dwie godziny a potem wychodzi...i maly o
nic nie pyta, jak idziemy na widzenie to maly nie leci do niego tylko do
zabawek!!! wiec po co to wszystko??????

[anetina]

a wyobraź sobie sytuację z drugiej strony

po iluś tam latach robisz spotkanie
i co?
mówisz dziecku, ze do tego pana ma mówić tata?

nie
póki się spotykają, niech się spotykaja
nawet takie spotkania sa dla dziecka
nie sa złe
nie mieszają dziecku

dziecko po pewnym czasie samo poukłąda wszystko w swojej główce


teraz nie ma praktycznie żadnych

[pelagaa]

> dlatego nie chce zabierac ojcu biologicznemu
> praw a mojemu partnerowi je dawac! Bo moj syn ma ojca...jaki by nie byl to
> ojciec! Tylko chodzi mi o to czy w sytuacji kiedy moje dziecko moze miec
> normalny dom, normalna rodzine...po co mu jeszcze takie mieszanie ze chodzi z
> drugim sie pobawic!!!

Czyli niech ojciec teraz zniknie, ale jakbys tak przypadkiem kopnela w
kalendarz to na wszelki wypadek niech bedzie, ze jest ojcem, bo KTOS musi zajac
sie dzieckiem i na pewno nie bedzie to obcy czlowiek, do ktorego mowi "tato"?
Dla mnie totalny brak konsekwencji.

Ja nie uznaje rozwiazan polowicznych. Albo jest ojcem i sie widuje, albo ojcem
jest Twoj partner, przysposabia dziecko i dziecko ma opiekuna na CALE zycie, a
nie chwilowo, bo teraz jest dobrze, ale nie wiadomo co bedzie kiedys.

> Czy wedlug Was gdyby ten biologiczny mial odrobinę honoru, pozwolilby mojemu
> dziecku normalnie zyc i funkcjonowac w spoleczenstwie tzn. miec swoja
> rodzine

Chyba myslisz pojecie honoru. Gdyby mial honor, to nie pozwolilby na
zastepowanie siebie obcym facetem.

> Tylko uwazam ze teraz te widzenia mieszaja w glowie
> mojemu dziecku!

Nie sadze, ale przeciez Ty juz podjelas decyzje. Czego tu szukasz poparcia, ze
dobrze postepujesz? Ode mnie go nie dostaniesz.


> chce tylko, zeby mial normalna rodzine i normalny
> dom...niedlugo idzie do przedszkola....

Rodzina rekonstruowana nie jest "normalna", jak juz pisalam za bledy trzeba
poniesc kare, nie da sie przszlosci wymazac gumka myszka. Kogo Ty chcesz
oszukac? Wlasne dziecko stwarzajac mu pseudo_normalnosci? Siebie?
Przedszkolanki? Zastanow sie nad soba.

> i jak pani kaze im namalowac mame i tate...to co ...on ma malowac dwóch?

A przez kogo dziecko ma taka sieczke w glowie? Przez ojca? Nie sadze, raczej to
Ty dopuscilas do posiadania dwoj tatusiow i namieszalas dziecku w glowie. Ja
nie twierdze, ze ojciec Twojego dziecka jest wzorem ojca, ale nie popieram
takich dzialan, jakie prezentujesz. Bedziesz zadowolona, jesli Twoje dziecko
rysujac rodzine pominelo ojca?????

> moje dziecko nie slyszalo jego glosu
> gdy bylo w moim brzuchu..ten czlowiek nigdy w zyciu go nie przewijal, nie
> karmil...nigdy nie budzil sie przy nim i nie zasypial z nim...pojawil sie
> nagle

To zupelnie tak samo jak Twoj partner, pojawil sie nagle, kiedy dziecko bylo
juz na swiecie.

> wiec po co to wszystko??????

Bo taka jest PRAWDA i RZECZYWISTOSC.

Ja uwazam, ze albo przysposobienie przez nowego partnera i jasnosc w temacie,
kto jest ojcem, albo pelnia praw dla ojca, alimenty i mozliwosc spotkan z synem.

[samamama8]

wlasnie po to napisalam bo nie wiem co byloby najlepsze w tej sytuacji...gdybym
wiedziala na 100 % co byloby dobre dla mojego dziecka nie pisalam bym tutaj!
myslalam o wielu rozwiazaniach i zadne nie jest w 100 % dobre! dlatego chcialam
abyscie wypowidzieli sie na ten temat! ja pewnie nie potrafie obiektywnie
ocenic sytuacji!!!
Tylko tak cholernie wsciekla jestem po kolejnym widzeniu kiedy on zupelnie w
zaden sposob nie wykazuje zainteresowania mojemu dziecku...kiedy w zaden sposob
nie probuje wyjasnic tej sytuacji, porozmawiac, kiedy widze, ze jego to
wszystko wali...i kiedy widze, jak kocha go zupelnie obca osoba??!?! ile
milosci mu daje...a tu ....!!!! szlag mnie trafia na mysl, ze obca osoba
bardziej kocha moje dziecko niz jego biologiczny ojciec! a jeszcze wiekszy
szlag mnie trafia gdy pomysle, ze kiedys moje dziecko zrozumie...zobaczy,
przekona się, ze jego prawdziwy ojciec sie nim nie interesuje...i wiem, ze
bedzie bolało...!!! szlag mnie trafia, ze nic nie moge zrobic ...

a co do tej mojej winy, mam cale zycie byc sama...?!?!czy to byloby lepsze dla
mojego dziecka? stara zgryzliwa panna, nadopiekuncza matka, ktora nikogo nie ma
poza synem???

[pelagaa]

> a co do tej mojej winy, mam cale zycie byc sama...?!?!

Dziewczyno, mylisz pojecia. Nowy partner nie oznacza automatycznie zastepstwa
ojca, szczegolnie jesli ojciec sie z dzieckiem kontaktuje.
Najpierw naucz sie oddzielac swoj interes, od dobra dziecka.

[anetina]

z drugiej strony - nie możesz mówić, ze ojciec nie interesuje
jaki by nie był i jaki by powód nie był, przychodzi do dziecka

[samamama8]

czyli wedlug Was lepiej ze przychodzi odbębnic dwie godziny i znika...niz gdyby
mial wcale nie przychodzic? ja wlasnie tego nie jestem pewna!!!

[anetina]

jeśli ojciec jest w porządku i chce widywać dziecko, nie możesz mu zakazać
dziecko zrozumie, ze ma ojca i ojczyma, nawet jak będzie mówiło do nich dwóch
tato

nam chodzi o to, ze jeśli jest kontakt, nie trać go
dziecko będzie ci wdzieczne za to, ze samo mogło póxniej podjąć decyzję

u mnie jest trochę inaczej
eks nie zna dziecka
dziecko nie zna "ojca"
ja nie pzowolę więc, aby po prawie 4 latach nie widzenia go, odezwał sie

ale jeśli chodzi o ciebie, mimo wszystko bym próbowała utrzymac kontakty ojca z
synem

[samamama8]

dobrze, skoro tak bedzie lepiej...to oczywiscie tak bedzie...tylko ja juz
czasem nie mam sił do tego czlowieka...i jak dlugo tak jeszcze bedzie trwala
taka atmosfera...moje dziecko powoli zaczyna rozumiec cos nie cos...
ostatnio jak ojciec wyszedl na chwilke...z pokoju moje dziecko zapytalo mnie
czy ja jestem na niego obrazona!!! dlaczego? bo widzenie polega na tym ze my
przychodzimy, on przyjezdza do RODOKU rozbieram dziecko z kurtki i oni sie
bawia na podlodze, a ja siedze jak idiotka i nic sie nie odzywam (no chyba ze
mnie dziecko o cos zapyta) ! ten idiota udaje ze mnie nie ma...nie mowimy sobie
ani czesc ani dzien dobry ...nic ...jakbysmy sie nie widzieli....
Jak na ktoryms widzeniu syn podszedl i wzielam go na kolana...on do mnie
wyskoczyl z pyskiem zebym go zostawila, ze teraz sa jego 2 godziny i ze on moze
robic z moim synem co sie mu podoba a ja nie mam prawa sie nim zajmowac i mu
utrudniac kontakt w ten sposob, i ze ma adwokatow...itp.
wiec sie nie odzywam wogole...staram sie byc jak najbradziej z boku....i syn
chyba to zaczyna zauwazac !!!
a jak sie kiedys poklocilismy w rodoku przyszla ta babka i powiedziala, ze jak
chcemy rozmawiac to nie przy dziecku i zebysmy wyszli...to on powiedzial, ze
nie ma mi nic do powiedzenia....
WIĘC O CZYM JA MAM Z NIM ROZMAWIAC!!!

[anetina]

gdzie wy się z tym dzieckiem widujecie ?

taka atmosfera na pewno nie sprzyja dziecku
albo zmieńcią miejsce
a na pewno zmieńcie swój stosunek do siebie przy dziecku

[anetina]

to jest rozumiem, ze 3 latek
więc jeśli widują się u ciebie w domu, zostaw ich na godzinę
możesz zagladac, co robią, ale nie siedź z nimi
tak zeby cię nie widzieli

jak masz większe zaufanie, to może eks weźmie dziecko na spacer
do jakiegoś miejsce, gdzie moze się z nim pobawić typu figloraj albo kino dla
dziecka

[samamama8]

no wlasnie nie mam zaufania zadnego!!! jak synek mial rok to on powiedzial
kiedys cos takiego przy mnie " wspolczuje Ci ze masz taka glupia mame!" " oj,
biedna dziecino jestes...itp.itd"...to nawet nie kwestia zaufania...tylko ten
czlowiek nie umialby sie nim zajac...nawet jak sie mu chce siku to on go nie
umie wysadzic! nigdy tego nie robil!

[samamama8]

widujemy sie w RODOKu to taki pokoj w sadzie z zabawkami...specjalnie na takie
widzenia przygotowany!!!wiem, ze to dziwnie ale co mialam zrobic dac obcemu
facetowi dziecko 10 miesieczne do domu!!!!!!!! sad tak zadecydowal bo moj syn
byl za maly zeby go dawac mu do domu!!!i do tej pory nic sie nie zmienilo....

[anetina]

nie wiem, czemu sobie skojarzyłam, że masz starsze dziecko

czyli ciągle dziecko się widuje z ojcem w RODK
w tym przypadku może rzeczywiście nie warto ciągnąć tego dalej

sorry za określenie, ale to jest jakaś chora sytuacja
dziecku ojciec się kojarzy z sądem, ze słowem RODK


długo tak ma być według sądu ?

[samamama8]

dziecko ma w tej chwili 3 lata, a sytuacja zaczela sie gdy mialo 10
miesiecy...jak dlugo to ma trwac? sad ustalil to tymczasowo, ale jesli nikt nie
bedzie chcial tego zmieniac...to nie wiem wlasnie...zawsze tak bedzie???

ta chora sytuacja tez mnie zastanawia, przerazilam sie kiedys gdy przechodzac
niedawno z synem obok sadu...on powiedzial, ze tam mieszka jego tata! Mowila
mu, ze on mieszka gdzie indziej a tam tylko przyjezdza, zeby sie z nim
pobawic...ale on i tak swoje (trwalo to chyba ze dwa tygodnie, zanim dal sie
przekonac, ze tam nie mieszka!!!)

Nie chce zeby tak bylo!
Ale jak mam rozmawiac i tlumaczyc 3-letniemu dziecku!
ok, z ojcem moze porozmawiam...musze to sobie wszystko poukladac jeszcze...ale
pogadam
a co z synem? lepiej nic nie mowic na razie dopoki nie zacznie sam pytac???

[anetina]

dlatego własnie napisałam, że dla mnie taka sytuacja jest chora

chociaż rozumiem, że nie ma wyjścia
ja bym tez nie chciała, aby dziecko widywało się u nas w domu z "ojcem"
ani tym bardziej z nim wychodziło

nie wiem, co ci poradzic

[kai_30]

Chcesz powiedzieć, że od dwóch lat ciągasz dziecko do RODKu??

Przepraszam, jeśli to zabrzmi brutalnie, ale dla mnie to chore. Rozumiem jakiś
okres takich "widzeń" na początku, ale na stałe? Rzeczywiście, nie ma co marzyć
o tym, że dziecko sobie to wszystko poukłada jakoś.

A "poukładanie" jest możliwe. Tak się boisz, jak dziecko sobie poradzi przy np
rysowaniu rodziny w przedszkolu? Mogę Ci powiedzieć, jak sobie poradził mój syn,
wtedy pięcioletni. Pani psycholog poprosiła go o to, żeby narysował swoją
rodzinę pod postacią zwierząt. Narysował na środku kartki mnie, siebie i swojego
młodszego brata, obok dorysował naszego kota, a swojego tatę narysował jako rybę
- w górnym rogu kartki, wyraźnie mniejszego od innych "zwierząt". Poproszony o
uzasadnienie, wyjaśnił, że tata jest daleko, i rzadko go widzi, żyje w trochę
innym świecie - jak ryba w oceanie. (Mój eks kontaktuje się z dziećmi średnio
raz do roku.)

Mojego partnera nie narysował wcale, mimo że z nami mieszka - i słusznie! On nie
jest naszą rodziną! Nie jest ich tatą! Moje dzieci mają ojca, choć widzą go tak
samo często jak ryby pod powierzchnią wody

Ogólny wniosek pani psycholog był taki, że dziecko bardzo ładnie poukładało
sobie w głowie cały ten "tatusiowy" galimatias. U Ciebie gorzej - Ty nawet nie
usiłujesz z małym o to rozmawiać. Złość na eksa przysłania Ci dobro dziecka.

[anetina]

Kai ma rację

ja mam w domu 3 latka
rozmawiamy czesto o tacie

w wieku 1,5 roku pierwszy raz zdziwiło go słowo tata dziecka w piaskownicy
zaczął się pytac
powiedziałam, że jest daleko, ze z nami nie mieszka

później zaczął tak mówić do dziadka
więc ja w obecności Małego mówiłam dziadek do swego taty

w wieku 2 lat mówił, że ma tatę daleko i tyle
mając 2,5 roku zaczął się pytać, czy M. może byc jego tatą
rozmawialiśmy w trójkę
Mały stwierdził, ze chce, żeby M. był tatą
ale ja go ciągle poprawiałam, że ma mówić po imieniu do M.

i tak zostało
Mały ma swój poukładany świat
ma mamę i jej rodzinę
ma M. i jego rodzinę
tata M. poprosił, aby Mały mówił na niego dziadek
więc czasami Mały mówi dziadek, a czasami tata M.


u ciebie tego nie ma
jest tata w domu
i jakiś tata w sądzie

3 latek dużo rozumie
usiądź z nim i porozmawiajcie spokojnie
a najlepiej porozmawiaj z eksem

[samamama8]

dobrze, ale skoro mój trzylatek nie pyta...!!!może lepiej poczekac, aż sam do
wszystkiego dojdzie...aż zacznie go to zastanawiac i wtedy o cos zapyta...i
wtedy powiedziec, ...tylko co...?!?!

do tej pory wszyscy mówili, zeby nic nie mówic bo za mały, zeby poczekac, aż
zacznie pytac...ale on nic nie mówi...

o babci, dziadku, cioci, wujku mówi bez przerwy...pyta kiedy pojedziemy do nich
itd. a co do ojca...nigdy w życiu nie powiedział cos w stylu...kiedy pojdziemy
do taty! idziemy...on wie gdzie, wychodzimy...i nic !!! on nic nie mowi juz
pozniej o tych widzenia, nic nie opowiada w domu...o nic nie pyta, nie wspomina
nigdy nic....!
Więc co mam mówic.... moze jest jeszcze za mały?

[anetina]

są książeczki o rozwodach dla dzieci
poszukaj
albo wymysl mu sama takie opowiadanie

albo pobawcie się misiami

ja długo unkałam książek o pełnych rodzinach
sytuacji takich

az Mały sam zaczął się pytac
rozmawiać
mówić o tacie

[samamama8]

rozwodach? kiedy ja nie jestem po rozwodzie...jego tatus zostawil mnie jak sie
dowiedzial, ze jestem w ciazy, bo jak mowil nie chcial jeszcze dziecka!!!
Mam powiedziec malemu, ze tata go nie chcial, ze nie byl gotowy i ze mnie
zostawil jak jeszcze byl w brzuchu...bezsensu!!!!

nie jestem w stanie powiedziec dziecku nic dobrego o ojcu!!! zlego tez nie bede
mowic!!!
wiec mam sobie zmyslac?!?! klamac?!?!

[anetina]

powiedz, ze ojciec miał inne plany w zyciu
że sad zdecydował, ze z ojcem dziecko bedzie się widywało w sądzie
że ojciec jest dużym dzieckiem, dlatego bawią się ciagle w tym samym pokoju dwa
razy w tygodniu od dwóch lat

[samamama8]

taaak dobre powiem mu ze ojciec jest duzym dzieckiem....!?
a malemu sie kiedys przypomni, powtorzy ojcu, ze jest duzym dzieckiem i bedzie,
ze buntuje malego przeciwko ojcu!!!!
super!!!!!!!

[anetina]

to wymyśl sama, co możesz dziecku powiedziec o ojcu
to jest twoje dziecko
ty jesteś mamą
ty znasz swojego syna i wiesz, co on zrozumie

[oskar131]

Przez ponad cztery lata moja ex kazała dziecku na swojego fagasa/kolejnego/
mówić "tatuś" równocześnie izolując dziecko ode mnie.
Później,jak w końcu udało mi się sprawić aby w końcu dziecko wiedziało kto jest
jego prawdziwym ojcem,mówiła dziecku,że ma dwóch tatusiów.
Teraz fagas/"tatuś"/uciekł od niej,ja mam dzieci przy sobie,a dziecko ma
pretensje do matki,że usiłowała mu odebrać ojca i okłamywała je.
A odnośnie tego,co piszesz o swoim mężu,to ja tam wolał bym posłuchać też i jego
wersji bo to co piszesz o nim jest tak pełne negatywów/samych/że wydaje się
conajmniej wyolbrzymione.

[mrs_ka]

Myślę, że to nie jest sprawa honoru Twojego eksa, ale jakiegoś pomieszania
pojęć, nazw i porządków. Wychodzi na to, że nie chcesz -jak to ujęłaś- "widzeń",
bo zaburzają rytm zycia Twojej rodziny i mieszają dziecku w głowie (ale z
drugiej strony nie porozmawiasz o tym z dzieckiem "bo nie!").

Uważam, że powinnaś pomyśleć. Dokładnie tak.
Przenalizować sytuację od różnych stron i od jej początku. Jak na razie to widzę
w tym wszystkim myślowy chaos i stawianie na równi kwestii, które mają zupełnie
inny ciężar gatunkowy: z jednej strony pomysł na ucięcie kontaktów z ojcem, z
drugiej pomysł na tworzenie "normalnej" rodziny, której normalność w takim razie
przejawia się chyba głównie w zewnętrzu, bo jedyny jej aspekt, jaki dostrzegasz,
to problem z posiadaniem "dwóch tatusiów".

Pierwsze primo: przestań o tym myśleć w kategoriach widzeń
drugie primo: w tej grze stawką jest Twoje dziecko, a nie Wasze (dorosłych)
honory, humory i upory. Dlatego skoro ojciec nie rozmawia z dzieckiem-
porozmawiaj Ty. To żaden dyshonor. Dziecko ma prawo wiedzieć, co jest grane, a
nie bezmyslnie uczestniczyć w jakiejś kołomyi, którą stworzył mu tatuś i mamusia.
Trzecie primo: pogadaj z Eksem o backgroundzie: jak on widzi to wszystko? Jak
widzi kontakty między przyrodnim rodzeństwem? Co z dziadkami? Jak widzi swoje
kontakty z dzieckiem: może już najwyższy czas na wizyty w domu taty, wyjazdy do
"drugich" dziadków, wspólne wyprawy gdzieś tam?

Zauwaz, że w pełnych rodzinach na ogół matki pracują nad kontaktem ojciec-
dziecko, bo męzczyźni nie odczuwają szczególnej więzi z noworodkiem. W rodzinach
rozbitych czujemy sie automatycznie zwolnione z tego obowiązku- czy słusznie? W
końcu to nie o nasze dobro chodzi, ale o dobro dziecka. POdchodząc do sprawy
wyłącznie ambicjonalnie ("jak nie to nie") nie tyle karzemy eksa, co krzywdzimy
własne dziecko. Dziecku potrzebna jest więź z drugim rodzicem i uwazam, że warto
pomóc tej więzi się wytworzyć. Jasne, że są mężczyźni, którzy tego nie docenią i
nie mają ochoty na kontakt- ale szansę należy dać IMHO każdemu, bo jest to nasz
obowiązek wobec własnego dziecka.
Dziewczyno, Bozia nam po to dała język, abyśmy z niego korzystali, a nie
zacinali się w zawziętości. Skoro eks jest durniem- Ty bądź mądra i przynajmniej
spróbuj komunikacji. W razie czego będziesz mieć spokojne sumienie, bo dalaś mu
szansę.
To, że Twojego eksa nie było przy Tobie w ciągu ciąży ma może znaczenie dla
Ciebie, ale nie dla tej sytuacji. Naucz się odróżniać własne problemy, żale i
zaszłości od aktualnego interesu Twojego dziecka. Jest wielu mężczyzn
sukinsynów, którzy ojcami są wspaniałymi. I wielu świetnych męzów, którzy dzieci
nie chcą, nie potrzebują i nie lubią.
Żony marynarzy tez spędzają okresy ciązy samotnie i nie ma to potem znaczenia
dla więzi w ich rodzinach, więc przestań myśleć kliszą "skoro mnie zostawiłeś w
ciązy to kij ci w oko, nie zasłużyłeś na dziecko".
Przemyśl to wszystko porządnie.
Jestem za naprawą i uzdrowieniem tej sytuacji, a nie na chaotycznych ruchach
oczyszczania przestrzeni dla "nowego tatusia".
Dodam na koniec, że dla dziecka najmniejszym problemem jest istnienie dwóch
mężczyzn, którzy je kochają (ojca i ojczyma). Nie jest to również problem ani
interes przedszkolanek.
Wszystko nalezy umieć zobaczyć we właściwych proporcjach, czego Ci życzę


a.

[samamama8]

ok ok ok!!!
naprawde chodzi mi o dobro mojego dziecka...nie chce sie mscic czy utrudniac
cos specjalnie mojemu bylemu kosztem dziecka...bo niby po co? jestem
szczesliwa! a przede wszystkim bardziej kocham swoje dziecko niz jego
nielubie...!!!
Nie chce zeby maly kiedys mi cos wypomnial ze przeze mnie stracil kontakt z
ojcem...chce zeby moje dziecko bylo szczesliwe!
a co do tej rozmowy z bylym...skoro on nie wykazuje zadnej checi jakiejkolwiek
rozmowy ze mna...to sorry ja pierwsza nie pojde i nie zapytam : "moze chcialbys
go wziac do siebie do domu?" sorry ale nie bede zebrac, prosic czy pytac o
zainteresowanie sie moim dzieckiem...skoro on nie wykazuje takiej checi!!!!

[mrs_ka]

"a co do tej rozmowy z bylym...skoro on nie wykazuje zadnej checi jakiejkolwiek
rozmowy ze mna...to sorry ja pierwsza nie pojde i nie zapytam : "moze chcialbys
go wziac do siebie do domu?"

dlaczego nie? W końcu bardziej kochasz swoje dziecko niż jego nie lubisz, prawda?
A tutaj nie walczysz o swoją godność i honor, ale konkretne korzyści dla swojego
dziecka: kontakt z dziadkami jest taką korzyścią, kontakt z rodzeństwem jest
taką korzyścią, ukorzenienie dziecka jest taką korzyścią.
Jasne, milczcie tak dalej i zmieniajcie kontakty ojca z dzieckiem w "widzenia".
Bo to faktycznie są "widzenia"- dwie godziny, ktore należy odbębnić i już możesz
się czuć dobrą matką, a on obowiązkowym ojcem. To, że dziecko nic z tego nie
rozumie i traci coś waznego umyka w obliczu tak waznych spraw, jak źle rozumiany
własny honor.
Idą święta- masz okazję nawiązać kontakt z dziadkami. Twoje dziecko nie jest
samotna wyspą, a jest zbyt małe, aby samo mogło sobie wywalczyć pewne kontakty.
Jesteś jego rzeczniczką, pamiętaj.
Niektórym ludziom trzeba pomóc w dorośnięciu do miłości, dziadkom równiez.

a.

[martina.15]

nie mamy mozliwosci utrudniac kontaktu ojca biologicznego... jestem samotna od 4
mc, teraz cora ma 10, 5 miesiaca a ja od 2 jestem ze wspanialym czlowiekiem i
chocby nie wiem jak on chcial byc jej tata calkowicie no ojciec biologiczny moze
sie z mala spotykac (no bo przeciez chce prawda? sam przyjezdza no nie?).

ja mysle ze cala sytuacja toczy sie sama a ja skorzystam z rad psychologa jak
corce wytlumaczyc to wszystko...

[tatagdansk]

Obecnie ojcowie aktywniej niż kiedyś uczestniczą w życiu dzieci i coraz więcej
mężczyzn ma motywację do bliższego kontaktu ze swoim potomstwem.
Para matka - dziecko przestaje być autonomiczną enklawą, której nikt, nawet
ojciec, nie powinien zakłócać .
Wszystko co piszesz ,ja to odbieram bardzo osobiście .
Na codzień jesteśmy właśnie postrzegani tak jak to opisujesz ,jako oszolomy
chcący krzywdzić własne dziecko a tylko matka ma prawo decydować co jest dla
dobra dziecka słuszne. A co większym jest niezrównoważniem czy ojciec walczacy
o kontakt z dzieckiem czy matka utrudniajaca ten kontakt ?
Wychowanie i opieka nad dzieckiem nie jest wyłącznie domeną samotnych i
samolubnych kobiet .
Więzy krwi decydują o pokrewieństwie, a nie miejsce zamieszkania.
Więzi rodzinne ,wiezi krwi sa święte i kazde dziecko musi mieć prawo do
kontaktu z rodzicami .
A jeżeli toksyczna matka pod pozorem bezstronności i obiektywizmu mu tego
zabrania dokonuje przestępstwa najbardziej ochydnego pod słońcem. Dziecko ma
tylko jednego ojca ,a nigdy nim nie będzie kochanek ,dziadek czy wójek, bez
wzgledu na trwajacą rozłąkę .
Obecność biologicznego ojca w życiu dziecka w konstruktywny sposób rozbija
symbiotyczną całość matka - dziecko i sprzyja rodzeniu się autonomii i
procesowi indywidualizacji .
Jakim prawem szastasz uczuciami własnego syna?
Pewno , że kazde dziecko jest inne ale wszystkie wyrodne matki izolujące
dziecko od ojca używają tych samych argumentów .
Jak ojciec olewa dziecko to wszyscy wrzeszczą jaki to z niego drań a jak chce
mieć kontakt z dzieckiem to też mu sie przypisuje Bóg wie jakie opinie.
Ciągle mówisz o żalach , pretensjach i nieufności ,żeby dziecko się nie
dowiedziało całej prawdy .Prawdy o mamuśce.!! Tego najbardziej się boisz .Zeby
ngdy ojciec złego słowa nie powiedział na Ciebie ,żeby dziecko nie dowiedziało
się . Bo sama wiesz ile jesteś warta .
Dlaczego , jakim prawem wykluczasz istnienie prawdziwej miłości do dziecka u
jego ojca, a przypisujesz tylko sobie usiłującej realizować "swoje" szczęście,
układać "sobie" życie na nowo ,,,chcącej tylko mieć święty spokój " , kosztem
dobra dziecka ,kosztem prawa syna do posiadania ojca .
To leży w interesie dziecka by ojciec miał prawo spotkać się ze swoim własnym
dzieckiem w miarę swoich możliwości, miłości i potrzeb samego Dziecka w każdym
dowolnym terminie.
Ingerencja sądu w sferę osobistej styczności rodziców z dzieckiem jest
niemożliwa zarówno przy zawieszeniu władzy rodzicielskiej, jak i przy
ograniczeniu władzy rodzicielskiej dokonanym z przesłanek wskazanych w art. 109
KRO, innych niż te, o których mowa w art. 113 § 2 KRO. W sytuacji, gdy sąd
ograniczy władzę rodzicielską jednego z rodziców na podstawie art. 58 § 1 lub
art. 107 KRO do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do dziecka, nie
jest dopuszczalne zakazanie lub ograniczenie osobistej styczności z dzieckiem
takiego rodzica (Glosa do postanowienia SN z 7.11.2000 r., I CKN 1115/00, OSP
Nr 7–8/2001, poz. 114).
Zakazanie rodzicom osobistej styczności z dzieckiem może być bowiem orzeczone
wyjątkowo, np. gdy utrzymywanie osobistych kontaktów rodziców z dzieckiem
zagraża jego życiu, zdrowiu, bezpieczeństwu bądź wpływa demoralizująco na
dziecko tak stwierdził Sąd Najwyższy w postanowieniu z 7.11.2000 r., I CKN
1115/00, OSNC Nr 3/2001, poz. 50.
Czyli może to nastąpić tylko i wyłącznie, gdy ojciec stanowi zagrożenie dla
dziecka


tatagdańsk

[mrs_ka]

Istotnie, musisz to odbierać bardzo osobiście, skoro poetyka "konstruktywnego
sposobu na rozbicie autonomii" (nawiasem mówiąc jest to błąd logiczny, bo jeśli
coś jest konstruktywne to nie może być destrukcyjne, ale mniejsza z tym) nie
kłoci Ci się z poetyką "prawdy o mamuśce, która sama wie, ile jest warta".

Cóż, Ty tego też nie wiesz, więc wstrzymaj się może z ferowaniem tego rodzaju
wyroków i w ogóle napij się melisy celem uspokojenia i oczyszczenia umysłu.
Nikt tutaj nie prawi autorce, że slusznie czyni. Wręcz przeciwnie: informacja o
tym, że dziecko spotyka się z ojcem w RODeKU (!!!) została przyjęta ze
zdumieniem. Jesli zadałbyś sobie trud PRZECZYTANIA tego wątku, to dowiedzialbyś
się również, ze występują tutaj różne opinie (w tym moja).

Tak więc zanim pojedziesz między pogany mieczem i ogniem nawracać na wiarę Pana.
zbierz podstawowe dane o miejscu swej misji, bo dzikie ostępy dawno
zelektryfikowano.

Dla mnie sama idea spotkań w RODeKu jest tak...tak kuriozalna, że zamilkłam w
tym wątku nie mogąc pozbierac myśli. Faktycznie jest prawdą, że normalne
dzieciństwo nie tyle zalezy od tego, czy tatuś i mamusia się rozwiedli, ile od
tego, czy są ludźmi dojrzałymi i cechującymi się pewną kulturą osobistą.

Mam wrażenie (to bardzo, bardzo robocza hipoteza), że istnieje jakaś korelacja
między niskim wykształceniem i mieszkaniem w mniejszych miejscowościach, a
tendencją do traktowania rozwodu w kategoriach "co było a nie jest nie pisze się
w rejestr". Mam tu na myśli taką bardzo zdecydowaną i kategoryczną "grubą
krechę". Idzie z tym w parze skłonność do "drugich tatusiów" (nowy partner matki
nazywany jest tatusiem) oraz do pragnienia stworzenia sobie "nowego wspaniałego
świata", gdzie stare musi zostać eksterminowane i całkowicie zdewaluowane.

Przyznam się, że mam spore problemy ze zrozumieniem takiej postawy, bo moja jest
zupełnie inna. Poniekąd wynika to- tak sądzę- z potrzeby udowodnienia otoczeniu,
że pierwszy związek był całkowitym błędem; to coś w rodzaju ponownego wkupnego w
łaski opinii publicznej, której względy utraciło się wraz z rozpadem pierwszego
zwiazku (zamężne koleżanki, ciotki, szkola, parafia, whatever).

W gruncie rzeczy ponowne ułożenie sobie zycia nie jest problemem dla nikogo. I
być nie musi. Nie trzeba znikać tatusia, aby wyjść po raz drugi za mąż- setki
tysięcy przykładów to potwierdzają z moim włącznie. Tak samo nie ma problemu z
zaproponowaniem eks męzowi herbaty, zatelefonowaniem, odezwaniem się jak
człowiek, wyciągnieciem ręki itd. To jest taki sam człowiek jak każdy inny- nie
ma czułek ani ogona. Jak w ogóle można godzić się na tak maksymalnie
nienaturalną sytuację (kontakty w RODeK)?! Nie rozumiem też przedziwnej
nomenklatury pod tytułem "widzenia"- widzenia to są w zakładzie karnym.

Argumentacja "bo z nim nie da się gadać" i "dałabym mu szansę, gdyby o nią
poprosił" wyklucza się w swoich zakresach.
Facet jest sukinsynem, bo jego kontakt z dzieckiem jest praktycznie żaden- nie
rozszerzę im kontaktów, bo facet nie umie się tym dzieckiem zająć- nie umie się
zając, bo nigdy wczesniej nie dałam mu szansy ani okazji- a więc facet jest
sukinsynem, bo jego kontakt z dzieckiem jest praktycznie żaden.
Autorka z dziecięcą wręcz ufnością opisuje nam ten schemat i dziwi się, czemu
jednak namawiamy Ją do zmiany podejścia.
Dziewczyno: sama blokujesz wszystkie wyjścia i nic dziwnego, że ta maszyna nie
działa.
Traktujesz eksa jak petenta, który dwa razy w tygodniu zgłasza się po towar
(dziecko). Towar jest reglamentowany, wydawany w ścisłych przedziałach
czasowych, w anonimowej instytucji. Wymarzone wręcz warunki, aby tworzyć
płaszczyznę normalnych stosunków z Eksem i pokazać dziecku, że jego sytuacja-
choć odmienna- jest całkowicie normalna. Matko jedyna- to dziecko nawet nei zna
swojego przyrodniego rodzeństwa! Gdzie Ty tutaj widzisz normalność? O jaką
normalnośc chcesz walczyć w swojej nowej rodzinie, skoro trampoliną dla niej ma
być to, co opisujesz?
Przemyśl to.

a.

[samamama8]

najłatwiej jest krytykowac, wiem...i oceniac...tez wiem!
Przykro mi, iż uwazacie mnie za wyrodna matke! wiem, ze zawsze wina lezy po obu
stronach...ale niestety nie znacie calej prawdy!!! nie chce sie
usprawiedliwiac...bo po co...i tak macie juz swoje zdanie na ten temat!!!

Co do Rodoku!!!! powiedzcie proszę...jak byscie rozwiązali sytuację, gdzie niby
mialby sie widziec ojciec z 11-miesięcznym niemowlakiem: wariant 1 u mnie w
domu!!! odpada po roznych indycentach, na zyczenie ojca dziecka...dluga
historia i nie chce sie rozpisywac....bo zajeloby mi to conajmniej godzine! W
kazdym badz razie ojciec byl kilka razy po porodzie u mnie w domu, zakonczylo
sie to tym, ze prawie pobil moja mame...dlatego, ze weszla do pokoju i chciala
zobaczyc malego...a przeciez w tym czasie on byl u malego i nie zyczyl sobie
aby babcia mu przeszkadzala!!! wiele, wiele jeszcze spowodowalo, ze rodzice
powiedzieli, ze sobie go nie zycza w domu!!!
(zaraz bedziecie mowic ze dla dobra malego powinnam mu mimo wszystko
pozwolic!!!) powiedzcie jak mialam mu pozwolic przychodzic jak on przychodzil i
mowil malemu ze wspolczuje Ci ze masz glupia matke, nie chce pisac szczegolow,
ale wyrzywal sie na mnie, ze mu zrujnowalam zycie...(ze on sie chcial dorabiac,
skonczyc szkole a ja zaszlam w ciaze!!!)
i tego sobie nie zmyslilam po to by mu cos utrudniac, mam smsy, w ktorych
pisze, ze jeszcze mnie zalatwi, ze jeszcze pozaluje!!!
Jak wytlumaczycie w takim razie "dobrego tatusia" ktory daje swojemu dziecku
dobrowolnie nazwisko a gdy po pol roku zalozylam sprawe o alimenty, bo on do
tej pory nic nie wspominal o jakimkolwiek lozeniu na dziecko (mowil, ze taki
maly to niczego nie potrzebuje na razie, bo przeciez go karmie piersia! a
wyprawke tez mu zreszta kupilam wczesniej sama, wiec wszystko ma...mowil tylko
czasem ze jak dorosnie to mu kupi wranglery!!!!!)...gdy zalozylam sprawe o
alimenty...to dostalam kilka smsow w ktorych pisal cos mniej wiecej w tym
stylu : dziadu idz sobie zarob a nie na mnie wolasz! jak smiesz wolac???

faktycznie! jak smialam wolac!!!???!!!
zaraz powiecie, ze sie mszcze teraz na nim!!!!

mam juz tego dosyc!!! ciaglego tlumaczenia się! sorry to on mnie zostawil, to
on nie chcial dziecka, to on urwal kontakt, nigdy nie podjal jakijkolwiek proby
rozmowy, bo on uwaza ze sie mu wszystko nalezy, ze nie ma o czym rozmawiac, bo
on ma do wszystkiego prawo!!! ( to jego slowa!!!)...
dlaczego teraz to ja mam sie calemu swiatu tlumaczyc na kazdym kroku ze sie nie
mszcze! Moze i bylam wsciekla, zrozpaczona...ale jak bylam w ciazy! po
urodzeniu malego wszystko sie zmienilo!!! i potym jak ten czlowiek zaczal mnie
traktowac! naprawde dotarlo do mnie, ze tak jest lepiej, ciesze sie ze mnie
zostawil!!! i nie chce sie mscic!!!...chce tylko byc szczesliwa...i chce zeby
moje dziecko bylo szczesliwe...!!! bo jest dla mnie najwazniejsze!!!
i skoro sad zadecydowal, ze te widzenia to dobre dla mojego dziecka, wiec
chodze tam...mimo iz nie chce patrzec nawet na tego...!!!

sad zadecydowal, ze widzenia beda w rodoku (bo jak mozna z 10 miesiecznym
dzieckiem spacerowac dwie godziny na mrozie czy deszczu), uwazam, ze tam
przynajmniej jest cieplo i deszcz nam na glowe nie kapie, jest mnostwo zabawek
i pokoj naprawde jest przytulny!!!
Od tamtej pory nic sie nie zmienilo! bo przeciez sad sam z siebie nie moze nic
zmienic! skoro tata nie chce niczego zmieniac!!! to chyba on powinien cokolwiek
powiedziec czy zlozyc jakis wniosek do sadu!!!
...wiec co ja moge w takiej sytuacji robic!!!
jesli wciaz uwazacie, ze robie wszystko, zeby mu utrudniac...to ciekawe po co
tu pisze...?! chyba po to byscie mi podpowiedzieli jak jeszce mu zatruc
zycie?!?!?!

chce zeby cala ta sytuacja jakos sie rozwinęla ...tylko nie wiem jak!!! dlatego
pytam Jak dlugo tak jeszcze bedzie...i co mam zrobic? tak zeby dla mojego
dziecka bylo jak najlepiej...nie dla mnie, nie dla jego ojca, tylko dla mojego
dziecka...!!!

[virtual_moth]

Krótka piłka - zaproponuj ojcu dziecka "wizyty" u siebie w domu. Zapytaj jak
chciałby, aby wyglądały, powiedz że te wizyty w rodku nie są dobre dla dziecka.
Dodaj, że chciałabyś, aby wkrótce zabierał dziecko do siebie, może nawet już
jest na to czas.

[samamama8]

tylko, ze ja nie chce aby on przychodzil do mojego domu! (nie ma takiej mowy!!!
mam swoje powody!!!)
moze spacery na wiosnę!!! zobaczymy!! a jesli on nic nie mowi, ze chce go brac
do siebie...Moze nie chce, bo ma zone, drugie 1,5 roczne dziecko...i moze nie
chce...nie wiem!!!moze mu tak wygodnie, ze przyjezdza do Rodoku gdzie go nikt
nie zna...a potem wraca do domu i udaje, jakby nigdy nic...jakby "problemu"
tzn. mojego syna nie bylo????
ja bynajmniej tak to odbieram!!!
W kazdym badz razie uwazam, iz nie powinnam pierwsza proponowac zmiany
jakiejkolwiek, jesli on nie wykazuje checi...to bylo by jakbym żebrała o
akceptacje dla mojego syna...czyz nie tak?

[anetina]

powiedz jedno eksowi, że syn twierdzi, ze on mieszka w sądzie
może to da mu do myślenia !?

[virtual_moth]

Wizyty u Ciebie w domu nie, spacery nie, wizyty w domu ojca nie, bo MOŻE nie
chce a sama nie zapytasz.

Naprawdę czas na rozmowę z ojcem dziecka. Bądź mądrzejsza i zacznij działać
pierwsza.

[mrs_ka]

krótko i na temat. Podpisuję sie pod Virtual.


a.

[anetina]

ale dziewczyna odpowiedziała, ze nie w domu

rozumiem to
ale jakoś innego wyjścia nie moge znaleźć

[anetina]

to jest twoja sprawa, dlaczego w domu wizyt nie było

ale szczerze, ja bym się tez nie zgodziła w domu
tym bardziej, ze jest to dom moich rodziców



dlatego jestem tylko za rozmową z dzieckiem
jak już rzeczywiście rozmowa z eksem nic nie daje
wyjaśnij dziecku cała sprawę, dlaczego z jednym tatą widuje się w sądzie

i masz racje, ojciec coś powinien wnieść


pytanie, czy pozwoliłabyś, aby dziecko poszło samo z ojcem ???

[samamama8]

tak, rozmowa z dzieckiem...tylko co mozna powiedziec 3 latkowi?????????????????

czy pozwolilabym im samym pojsc na spacer??? tego tez się boję!!! raczej bym
nie pozwoliła...ale skoro to miałoby byc lepsze niz ten RODOK to może...ale
chlernie bym się bała...i nie mam zupełnie zaufania do ojca, co do jego
zamiarów...czy jest szczery...itp.itd czy by się potrafił nim zając, a jakby mu
się cos stało...przewróciłby się, czy by go nie dopilnował...mój mały biega bez
przerwy...a ojciec nigdy nie był z nim sam na spacerze tym bardziej!!! Nie wiem
jakbym to zniosła....

wiec co mi pozostaje????????????????????????????????????????????

[anetina]

nie wiem, co ci zostaje

eks widuje dziecko od ponad 2 lat w jednym pokoiku
nie zna dziecka innego niż malującego, bawiącego się itp.

nigdy praktycznie nie był z dzieckiem sam na sam

nie dałabym dziecka
nie miałabym zaufania



nie wiem, co ci dokładnie napisac, abyś powiedziała dziecku
najlepiej, jakby on się zaczął pytać

czy twój partner przebywa z dzieckiem sam na sam?
robią coś tylko we dwóch?

[samamama8]

tak, mieszkamy juz razem! moj partner bardzo mi pomaga we wszystkim! jest
kochany i cudowny nie tylko dla mnie ale i dla mojego dziecka...tak samo i jego
rodzina!!!
czesto jezdzimy do przybranych dziadkow do ktorych mowi babcia, dziadek!
a moj partner zajmuje sie moim synkiem...czasem jak mi wypadnie zmiana
popoludniowa...odbiera mojego synka z przedszkola, chodza na spacery, bawia sie
razem w domu...moj syn za nim szaleje! ciagle pyta kiedy przyjedzie z
pracy...jak ide po niego do przedszkola to nie moze sie doczekac kiedy
przyjedzie moj narzeczony z pracy! wyglupiaja sie razem, smieja! jak mam
zajecia na studiach...tez sa sami w domu...i czekaja na mnie!!!
widze jak moj syn jest dumny jak idziemy gdzies razem w trojke i jak bawi sie z
innymi dziecmi...to z taka duma moj...a ja..cos tam z moim tata!!!

[anetina]

też się cieszę, jak mój Mały ma swój świat z M.
mają swoje męskie tajemnice przed mamą

tylko M. potrafi nad nim zapanować
ma tyle cierpliwości

ciesze się, że mimo swoich przeżyć masz kogoś, komu możecie zaufac

[anetina]

Mrs_ka

coś jest w twojej wypowiedzi

jestem po studiach
mieszkam w mieście - dawniej w wojewódzkim
i ... zakazuję, aby Mały mówił do M. tata

to nie jest jego tata
mimo że kocha go jak syna i pomaga mi w jego wychowaniu

ale z drugiej zas strony
chcemy, aby dziecko samo zaczęło świadomie mówić tata
M. chce adoptować Małego

eks nie uczestniczy w życiu dziecka
i szczerze, watpie, aby się pojawił

i ... tak do końca nie wiem, co zrobić z nazwiskiem dziecka, ojcem w jego
metryce po moim ślubie
nie wiem
cieszę się, że mam jeszcze czas na decyzję, ale to jest tak trudna decyzja

dziwię się, że Samamama podjęła tak szybko tego typu decyzje

[samamama8]

o czym tak szybko decyzję... podjęlam?
ze moj syn mowi do mojego partnera "tata"!!!
Ja mu nie kazałam, ja sie tak do niego nie zwracam..." typu idz do taty"
zawsze mowil mu po imieniu ...jak ja!
Ale zawsze gdy byla mowa o tacie..to on wskazywal wlasnie na mojego obecnego!
pare razy jak ktos na ulicy np. zapytal skad masz taki ladny samochod...to on
zawsze odpowiadal, ze tata mu kupil (chodzilo o mojego partnera!)
i sam tak zaczal mówic...ale nie zawsze, zalezy jak sie mu przypomni!!!
I ja mu tego nie zabraniam!!!
Bo uwazam ze gdyby moj syn mial z 10 lat i wtedy poznalabym partnera to nie
mowilby do niego tata...ale skoro mial, rok jak go poznal i sam wykazuje taka
chec...to nie widze problemu!
a jak mialby mowic inaczej na niego? wujku!!!!( to byloby moim zdaniem chore,
ze maly mieszka z mama i wujkiem!!!!!!!!)
po imieniu? tez bezsensu moim zdaniem...do mnie przeciez nie mowi po imieniu!
do babci, dziadka i pani na ulicy tez nie mowi po imieniu! Mysle ze to troche
kwestia szacunku, ze dziecko nie powinno mowic do starszych po imieniu!!!

wiec niech mowi jak chce!!!
jak czuje!!!
co w tym zlego?

[anetina]

samamama8 napisała:

> o czym tak szybko decyzję... podjęlam?
> ze moj syn mowi do mojego partnera "tata"!!!


poniekąd jest to i twoja decyzja

> Ja mu nie kazałam, ja sie tak do niego nie zwracam..." typu idz do taty"
> zawsze mowil mu po imieniu ...jak ja!

ale i nie zabraniałaś



> Ale zawsze gdy byla mowa o tacie..to on wskazywal wlasnie na mojego obecnego!
> pare razy jak ktos na ulicy np. zapytal skad masz taki ladny samochod...to on
> zawsze odpowiadal, ze tata mu kupil (chodzilo o mojego partnera!)
> i sam tak zaczal mówic...ale nie zawsze, zalezy jak sie mu przypomni!!!
> I ja mu tego nie zabraniam!!!


właśnie o to chodzi, że to nie jest jego tata
oczywiście nie tłumacz wszytskim na około, że to nie od taty dostał itp.

chodzi mi o to, że twój syn nie ma prawdziwego pojecia taty
ma dwóch ojców
a tak nie mozna
zawsze jest jeden tata


podobnie u mnie
jakby nie było Mały ma ojca
nie wazne, ze się nie znaja

ale nie pozwalam Małemu mówić tata do M.
bo to nie jest jego tata
tatą M. chce zostac
a to jest różnica


> Bo uwazam ze gdyby moj syn mial z 10 lat i wtedy poznalabym partnera to nie
> mowilby do niego tata...ale skoro mial, rok jak go poznal i sam wykazuje taka
> chec...to nie widze problemu!


ale jest problem
dziecko nie może uporządkowac sobie swojego świata


> a jak mialby mowic inaczej na niego? wujku!!!!( to byloby moim zdaniem chore,
> ze maly mieszka z mama i wujkiem!!!!!!!!)

wujek odpada


> po imieniu? tez bezsensu moim zdaniem...do mnie przeciez nie mowi po imieniu!


do ciebie nie mówi, bo jesteś jego mamą
a twój partner jest twoim partnerem
a nie jego ojcem

to jest różnica
nie potrafisz tego rozdzielić


> do babci, dziadka i pani na ulicy tez nie mowi po imieniu!


bo to jest babcia, dziadek
bo to jest pani



Mysle ze to troche
> kwestia szacunku, ze dziecko nie powinno mowic do starszych po imieniu!!!



zgadza się
ale tu jest jeszcze coś innego - twój partner jest domownikiem
jest (w kazdym razie powinien) przyjacielem twojego dziecka
partnerem do zabaw
i dlatego dziecko ma prawo do niego mówić po imieniu




>
> wiec niech mowi jak chce!!!
> jak czuje!!!
> co w tym zlego?



nic złego
a co bedzie odpukać, gdy się rozstaniecie?

jednego ojca dziecko odwiedza w sadzie
a drugie ojca gdzie będzie odwiedzał?

[virtual_moth]

samamama8 napisała:

> wiec niech mowi jak chce!!!
> jak czuje!!!
> co w tym zlego?

OK, niech mówi, ale to ma być też TWOJA decyzja. Rodzic jest od tego, aby
sterować dzieckiem, wskazywać mu drogę, a nie przyglądać się co dziecko
wymyśli. Nie rozbisz nic i liczysz na to, że dziecko SAMO sobie poukłada w
glowie sprawę z widzeniami 1 tatusi aw RODKu i 2 tatusia na co dzień.
Powtarzam - najpierw wyprostowanie widzeń z ojcem dziecka, inaczej nie ma co
gadać o normalności. Kwestia nazewnictwa w świetle sprawy z RODKiem to naprawdę
pikuś.

[anetina]

i dlatego ja dziękuję eksowi, ze się z nami nie kontaktuje

[samamama8]

a dlatego, ja się zastanawiam...czy nie byłoby lepiej, gdyby nie kontaktowal
sie z moim synem i pozwolim mu samemu zdecydowac jak podrosnie...

[mrs_ka]

coraz mniej rozumiem: kobieto, o co Ci chodzi? Oczekujesz, że "klepniemy" Ci
tutaj pomysł odcięcia dziecka od ojca? Naprawdę, Twój eks nie jest pierwszym
sukinsynem opisywanym na tym forum. To, że nie skupiam się na Twojej krzywdzie w
tej sytuacji nie oznacza, że mam tę krzywdę gdzieś- przychodzisz tu pisząc
wyraźnie, że zależy Ci na dobru dziecka, więc koncentrujemy się na dobru
dziecka, a nie na tym, czy był partnerem do dupy czy nie był. Wierzę, że był do
dupy i nadal zresztą jest do dupy, ale to nie ma nic do rzeczy w tym watku.

Mój syn też nic nie mówił na temat rozstania rodziców. Dziwi mnie Twoja
interpretacja, że skoro dziecko nie daje Ci informacji zwrotnych to znaczy, że
nie jest zainteresowane tematem. Radzę poczytać trochę książek z zakresu
psychologii dzieci i młodzieży. Mój syn był tak dalece zablokowany tematem i
sytuacją, że wyczuwał, iż jest to temat tabu, temat budzący emocje. Odblokowałam
go dopiero po sugestii psychologa, aby dać ujście jego emocjom poprzez szereg
terapeutycznych zabaw.
Idę o zakład, że Twój syn doskonale wyczuwa, jak bardzo nieprzepracowany u
Ciebie jest temat ojca (nawiasem mówiąc ten temat nawet nie tyle nie jest
nieprzepracowany, co jest UGOREM) i po prostu go nie porusza dusząc wszystko w
sobie. Pracowałaś z nim jakoś? Byłaś u psychologa?
Największe krzywdy i traumy przeżywa się w milczeniu i wycofaniu. Na ogół to o
rzeczach błahych i nie budzących emocji krzyczy się głośno. Natomiast o tym, co
najwazniejsze, szepcze się lub wcale nei mówi.
Mam coraz silniejsze przekonanie, że pomogłaby Ci rozmowa z psychologiem na
temat tego, jak teraz poukładać tę sytuację. Twoje pomysły sprowadzają sie
jedynie do zniknięcia problemu, co widać wyraźnie w tym wątku.
Ja rozumiem, że nie znosisz Eksa i masz ku temu powody, ale stawiając sprawę
następująco: "RODeK jest stresogenny, a do domu eksa nie wpuszczę" jednocześnie
ucinasz jakiekolwiek możliwości. To tak, jakbyś chorując na nowotwór oznajmiła,
że nie interesuje Cię żadna forma medycyny konwencjonalnej i niekonwencjonalnej,
ale całym sercem pragniesz leczenia.

Zdecyduj się, czego TY chcesz, bo to co piszesz to jeden wielki chaos.
Rozmawiać z eksem nie chcesz, wpuścić do domu nie chcesz, z dziadkami dziecka
skontaktować się nie chcesz, na herbatę umówić nie chcesz, a jednocześnie
powtarzasz nam tu uparcie, że wykorzystałaś wszelkie szanse i że nie widzisz
wyjścia. No więc ja też nie widzę wyjścia, jeśli tak stawiasz sprawę.
Miej jednak świadomośc, że kontakt Twojego dziecka z ojcem nie umiera śmiercią
naturalną, a schodzi z tego świata za sprawą zastrzyku eutanazyjnego, który Ty
sama chcesz wykonać.
Co wiecej: ten pacjent rokuje i nie ma powodu, aby go uśmiercać. Tyle, że Ty nie
chcesz o niego powalczyć i iść do lekarza. Wolisz usłyszeć, że i tak kopnie w
kalendarz, więc humanitarnie będzie ten proces przyspieszyć.

I jeszcze raz powtórzę: ja jako osoba prywatna całym sercem z Tobą empatyzuję i
jest mi szczerze przykro, że spotkało Cię tyle krzywd od takiego dupka. Tutaj
jednak skupiam się wyłącznie na dziecku, bo to o jego interes należy powalczyć.
Pamiętaj, że ojciec, któremu nie dało się szansy na bycie ojcem, rzadko kiedy
OJKCEM się stanie. Najpierw daj rzeczywistą szansę, a potem oceniaj, czy umiał
ją wykorzystać czy nie.

a.

[samamama8]

ok, to co mam zrobic!
isc do niego i powiedziec, zeby zaczal sie bardziej przykladac do roli ojca!!!
moze i masz racje to nie dotyczy dziecka co bylo miedzy nami!
ale mysle iz wyjasnia choc troche dlaczego miedzy nami jest jak jest...
wiesz nie problem sie dogadac, jak ktos przychodzi i mowi, sluchaj moze bysmy
zrobili tak i tak co ty na to...
tylko jak sie dogadac z kims kto nie dosc ze nie wykazuje zadnej checi rozmowy
jakiejkolwiek bo uwaza ze nie musi ze mna o niczym rozmawiac bo i tak sie mu
wszystko nalezy....to w dodatku kazdy krok, gest czy slowo wysmiewa...i daje do
zrozumienia, ze jestem dla niego nikim i smieciem!!!
tak sie czuje niestety patrzac na te jego szydercze usmiechy i glupie aluzje!!!

jak z takim czlowiekiem rozmawiac?????????????
po? i o czym?

[anetina]

o czym??????????

o dziecku

zacznij ty rozmowe
jak nie bedzie gadać, to chociaz bedziesz miała czyste sumienie, że próbowałaś

[virtual_moth]

samamama8 napisała:

> isc do niego i powiedziec, zeby zaczal sie bardziej przykladac do roli ojca!!!


No jeśli TAK chcesz do niego uderzać, to ja się nie zdziwię, że nie będzie
chciał z Tobą gadać.

Zwykła kwestia formy powinna załatwić sprawę. Idziesz i zagadujesz spokojnym
głosem, że chcesz porozmawiać. Pomijasz milczeniem agresję z jego strony i jak
krowie na rowie tłumaczysz, że wizyty RODK to niezbyt fajna sprawa. Zapytaj czy
chciałby coś zmienić, jeśli nie, spróbuj go namówić. Nie wierzę, aby facet,
który wnioskował o wizyty nie widzial, że kontakt ojca z synem w RODKu to jakaś
paranoja.
Jesli Ci zależy, to nawet kawkę mu w domu podasz i powiesz ojczymowi, aby
wyszedł do kina podczas wizyty.

[samamama8]

kawki na pewno nie podam czlowiekowi ktory wyzywal mnie od dziadow!!! jak mam
nauczyc dziecko honoru skoro sama go nie bede miala!

wiem, wiem ze powinnam dla dobra dziecka...tylko nikt nie odpisal na kwestie
czy moje dziecko naprawde bedzie szczesliwsze jak bede udawala, ze lubie jego
ojca i bede sie do niego sztucznie usmiechala!
czy moje dziecko chcialoby zebym je oklamywala, zebym udawala???

wiem ze tak to wyglada! z jednej strony chce zeby moje dziecko bylo
szczesliwe...z drugiej, nie widze mozliwosci pogodzenia sie z jego ojcem!
a czy nie daloby sie tak wyposrodkowac, ze ja nie bede z nim sie godzila,
rozmawiala, unikala...a moje dziecko bedzie mialo z nik kontakt, nie bede
nastawiala dziecka przeciwko! bo nie zamierzam!!!

ja i moje dziecko to dwie rozne osoby wiec dlaczego nie moze tak byc ze ja mam
inny kontakt z jego ojcem (czyli brak!!!) a on ma z nim dobry kontakt i
tyle!!!! bo w koncu to jego ojciem...a dla mnie NIKT wazny!!! po prostu NIKT!!!

[anetina]

po takim czasi mi szkoda byłoby nerw na eksa tracic
dziewczyno, olej faceta
podchodź do tego bez emocji
bezosobową
ciężko, ale on ma satysfakcje widząć, jak ty się wściekasz

a może twój partner by zaprowadzał dziecko na kontakty z ojcem?.

[mrs_ka]

Nazywasz "honorem" to co ja zdefiniowałabym jako "upór". Różnica jest spora. Z
biegiem czasu i zycia przekonuję się, że honor to coś, co powinniśmy realizować
jedynie wewnątrz siebie, bo prawdziwa dobroć opiera się na pokorze, a nie na
honorze. Ja dałam w swoim życiu niezliczone szanse tym, którzy od dawna
przestali na nie zasługiwać- i nie żałuję, bo nawet jeśli te szanse zmarnowali,
to ja je dałam i nie mam sobie nic do zarzucenia.
Zresztą co to znaczy "honor" w tym kontekście? Człowiek walczący o małżeństwo
jest absolutnie niehonorowy, bo powinien odejść, kiedy pierwszy raz usłyszy
"nienawidzę cię". Tymczasem ludzie walczą o innych ludzi i dla innych ludzi, bo
natura miłości nie opiera się na honorze, a na dobrowolnym poświęceniu.

Uporczywe przywiązanie się do pojęcia "honoru" wyrządziło bardzo wiele krzywd w
ludzkich relacjach. Ja jestem za tym, aby się pochylać i uginać karku, bo lepiej
być niehonorowym i ludzkim, niż hołdować honorowi, za którym nie idzie nic
pozytywnego i wartościowego. Co wartościowego idzie za Twoim honorem? Co ma z
tego Twoje dziecko? Co masz z tego Ty- poza troskliwą pielęgnacją niechęci do
eksa w swoim sercu? Twój honor nie tylko nie rozwiązuje i nie leczy problemu,
ale otorbia zgorzel i wydłuża stan zapalny.
To nie honor uzdrawia, to rozmowa i konfrontacja uzdrawiają. Skoro Twój eks
budzi w Tobie tyle emocji to znaczy, że mimo swojego honoru nie Jesteś od niego
wolna, nadal Jesteś niewolnikiem eksa.

Utrzymuję ciepłe kontakty z Eksem nie dlatego, bo go lubię, ale dlatego, bo tak
trzeba i ze względu na moje dziecko. Mnie od tego ani nie ubędzie, ani nie
przybędzie. Już parę razy przełykałam swój honor i nigdy tego nie żałowałam, bo
pozostajemy dla otoczenia wzorem stosunków porozwodowych i kultutralnych relacji
między rozwiedzionymi rodzicami. Z drugiej strony widzę, że nasi rozwiedzeni
znajomi chcieliby mieć ciastko i mieć tak dobre układy jak my, ale chcieliby też
zjeść ciastko i zachować honor, wysokie alimenty, ścisłe godziny odwiedzin oraz
prawo do naplucia Neksi w twarz. Niestety: coś za coś.
Mój syn ma świetne relacje rodzinne, ale ja mam mnóstwo stresu (ciągłe
kompromisy), często miewam kace moralne (godząc się na sprawy, których
rozstrzygnięcia powinnam się właściwie domagać sądownie), a moje plany wciąż
ulegają zmianie (nie mamy z eksem żadnego "planu wizyt"- eks ma nieograniczone i
swobodne kontakty z synem). Podejrzewam, że Eks też często odczuwa dyskomfort.

Ale tak naprawdę co z tego? Nasz rozwód nie jest sprawą naszego syna, który
powinien odczuć jak najmniejsze konsekwencje, bo to nie on się rozwodził.
Dlatego godzę się na szereg niedogodności, bo dobro mojego dziecka na tym
zyskuje. Skoro miałam życzenie wziąć rozwód, to teraz muszę ponieść tego skutki
i uginać karku przy różnych ustaleniach. Tu nie ma miejsca na honor, dumę i inne
pie..ty. Umożliwienie swobodnego kontaktu ojciec- syn jest moim psim
obowiązkiem i nie traktuję tego jako wlasnej uprzejmości, bo to nei jest uprzejmość.

Ja nie udaję, że lubię Eksa. Uważam siebie za człowieka, który odebrał w życiu
elementarne wychowanie jeśli idzie o kulturę społeczną i osobistą. Dlatego nie
mam problemu z mówieniem "dzień dobry" i usmiechaniem się do osób, za ktorymi
nie przepadam. Mój usmiech i uprzejmość nie są obietnicami na przyszłość, są
normą. I Tobie też tak radzę do tego podejść.

a.

[anetina]

Mrs_ka podziwiam cię za twój "spokój" i uporzadkowanie życia dziecka

ja mimo wszystko cieszę się, że mój eks jest niekontaktowny

[anetina]

całkowicie się zgadzam z Mrs_ka

dziewczyno, przemysl to wszystko

[samamama8]

...i jeszcze jedno musze napisac!!! wiem, wszyscy to w kolko powtarzaja, ze dla
dziecka niezdrowa jest sytuacja gdy widzi, ze rodzice sie nie odzywaja, czy
kloca...i wiem, ze powinno sie schowac dume w kieszen, gdy chodzi o dziecko...
Ja z tym czlowiekiem nie chce miec nic wspolnego nie dlatego, ze mnie zostawil
zupelnie sama ( a przeciez to nie tylko moja wina, ze bylam w ciazy!!!)...nie
odzywamy sie do tego czlowieka za to, co bylo pozniej...za to, ze mnie wyzywal,
ze sie nasmiewal z mojej rodziny, ze jestesmy biedni...itp. itd. ze potrafil
przy moim dwuletnim dziecku powiedziec, ze i tak jestem byle kim!!! jak tak
mozna!!!

dlaczego ja mam zawsze uginac się z mysla o moim dziecku...a on nie potrafi
zdobyc się ( nie mowię na cos dobrego!) ale na neutralnosc! Dlaczego on nie
mysli o synu nawet przez chwile!!!
Moim zdaniem, gdybym teraz po tym wszystkim podala mu reke...to tak jakbym
stracila szacunek do samej siebie! Jak bym mu przyzwalala na to, zeby mnie tak
traktowal!
wiem, pewnie moglabym jeszcze raz sie ugiac...ale po co? skoro on nie potrafi
nawet przez sekunde zrobic cos z mysla o synku, dla jego dobra ... tylko ja mam
tak cale zycie, usmiechac sie do niego, nawet jak bedzie mnie wyzywal czy
nasmiewal sie...bo to dobre dla mojego dziecka?
Czy moje dziecko wolaloby, zebym udawala, ze go lubie ??? usmiechala
sie..sztucznie? czy moje dziecko zawsze bedzie takie glupiutkie i nie pozna
sie, ze to wszystko jest takie sztuczne...tylko ze wzgledu na Niego?!?! Czy
moze wolaloby, zeby mama byla szczera???

[anetina]

wiesz co ja bym chyba zrobiła na twoim miejscu?


jeśli rzeczywiście cała sytuacja wygląda tu tak, jak napisałaś, założyłabym
sprawę o odebranie praw rodzicielskich (o ile je ma)

i zaniechanie kontaktów ojca z dzieckiem szczególnie w takim miejscu, jakim
jest sąd

[samamama8]

tak, tylko na jakiej podstawie! znow bedzie, ze sie mszcze!!!
prawa rodzicielskie to odbieraja tylko takim co sie znecaja, albo wogole sie
nie interesuja...a on sie niby interesuje! skoro zalozyl sprawe o widzenia...to
znaczy ze chce! dla sadu nie ma znaczenia czy on tam jezdzi naprawde z sercem
do dziecka, czy dlatego ze tak wypada!!! odbebnic swoje!!!!!!!

[anetina]

a badania w RODKU?
nie udowodnią, że nie ma sensu tak życ?
badania u psychologa?
chodiz mi o to, czy takie kontakty dobrze wpływają na dziecko?

[bartek987]

chodiz mi o to, czy takie kontakty dobrze wpływają na dziecko?

a brak kontaktów?
nad tym sie zastanowiłaś???
jak to wpłynie na dziecko?

[anetina]

lepszy jest brak kontaktu z "ojcem" niz kontakt z byle kim

[wyksztalciuh]

> znaczy ze chce! dla sadu nie ma znaczenia czy on tam jezdzi naprawde z sercem
> do dziecka, czy dlatego ze tak wypada!!! odbebnic swoje!!!!!!!

Nie badz smieszna niuniu. Poczytaj sobie inne watki tutaj i na macochach i nie
wypisuj dyrdymalow, ze facet zapyla regularnie do RODKa na widzenia z bachorem
tylko dlatego, ze tak wypada. Gdyby mu nie zalezalo, to by sie nie widywal tak
jak to robi wielu innych.

[tatagdansk]

Prawo rodziców oraz prawo samego dziecka do styczności z rodzicami,są
fragmentem sfery zycia prywatnego i rodzinnego człowieka chronionej przez
konstytucję R P (art47),oraz przez Europejską Konwencję Praw Człowieka i
Podstawowych Wolności (art8)
Osobista styczność z dzieckiem jest zjawiskiem naturalnym ,oczywistym i
zrozumiałym ,wynikającym z najbliższego pokrewieństwa ,nawet nie z władzy
rodzicielskiej .
Nazywa się to prawem rodziców do osobistej styczności z dzieckiem .Prawo to
wynika z blizkiej więzi rodzinnej i uczuciowej i jest ono niezależne od władzy
rodzicielskiej .
Oznacza to że nikt i nigdy nie może nas pozbawić prawa do kontaktowania się z
dzieckiem .

tatagdansk . www.ojcowie.pl

[samamama8]

ale przeciez ja nie chce zabronic kontaku dziecku z ojcem!!! Gdybym chciala to
robic...to juz bym dawno to robila!!! zastanawiam sie tylko czy sa one dobre
dla mojego dziecka i potrzebne w mojej sytuacji...?!?!

[anetina]

to własciwie, co chcesz?

ja ci jedno napiszę
złe są kontak\ty ojca z dzieckiem w jednym pokoju w sądzie
ani jedno nie pozna drugie ani odwrotnie

złe sa też widoki mamy i ojca ciągle wrzeszczących na siebie i z minami typu
nie podchodź, bo zabiję

dla dziecka kontakt z ojcem jest potrzebny
ale normalny kontakt

[anetina]

to cieszę się, że eks nie chce sie powoływać na konstytucje
i w dodatku żaden sąd nie da mu praw do kontaktowania się z dzieckiem

[samamama8]

dzięki anetina za czas poświęcony!!! chyba faktycznie musze pogadac z tym...nie
ma wyjscia! dzis widzenie! ale chyba nie dziś...musze sobie wszystko poukladac
i przemyslec!!!

dzieki bardzo wszystkim za odpowiedzi!!!

[samamama8]

i cholernie sie boje...ale macie racje tak dluzej byc nie moze!!!

[anetina]

trzymamy kciuki, że ci się uda podjąć właściwa decyzję

[anetina]

czy dziecku też mówisz, że idzie na widzenie ???

a powaznie
przemysl sobie
poukładaj sobie wszystko
i zacznij ty rozmowe z eksem

będziesz i sama przed sobą czuła w porzadku

skoczyłyśmy na ciebie, aby cię obudzić
szkoda nam ciebie i dziecka
twojej rodziny

pamiętaj jedno, takie słowa co tu padły, potrzebne są, aby się obudzić

mi kiedyś tego typu teksty pomogły
zaczęłam mysleć o sobie, o dziecku

przeszła złość na eksa
a energię wykorzystuję w korzystny sposób

tego i tobie życzę

[samamama8]

dziecku mowie, ze idziemy sie pobawic z tata!

[omama]

MOja rada byłaby taka:
nie rozmawiaj z ojcem dziecka na widzeniu. Umów się oddzielnie, w miejscu
publicznym, na jakiejś kawie.
Spokojnym, życzliwym tonem powiedz, że na pewno też zdaje sobie sprawę, że
widzenia w sądzie źle działają na dziecko. Że chciałabyś to inaczej uregulować
dla dobra wszystkich zainteresowanych stron, w nadziei że skoro dziecko jest
już spore, będą mogli niedługo zacząć widywać się także bez twojej obecności.
Zapyatałabym, czy zgadza się z takim pubktem widzenia.
Jeżeli mieszkasz w dużym mieście, to zaproponuj, by kolejne spotkanie odbyło
się w jakiejś Hulakuli czy innym tego typu miejscu. Wtedy ty będziesz miała ich
na oku, a ojciec będzie mógł bawić się z dzieckiem bardziej samodzielnie.
Dodatkowo zaproponowałabym ym takie spotkanie jako ponadnormatywne - jako gest
dobrej woli z twojej strony. Zapewniłabym sobie świadka, któy mógłby
potwierdzić odbycie się takiego spotkania. I obserwowałabym ich relacje. Jeżeli
nie zobaczysz niczego ciężo niepokojącego, to powtarzałąbym takie spotkania, z
wiosną przenosząc je na place zabaw. A jesienią albo i latem zaczęłabym
puszczać dziecko na parę godzin do ojca.
Dziecku nie mwiłabym, że ojciec jest "dużym dzieckiem". Raczej, że wolał
mieszkać sam. Mówiłabym tak, żeby nie obciążać go zbytnią winą. Nie robiłabym
ego w stylu "teraz usiądziemy i opowiem ci o tym, dlaczego ojciec z nami nie
mieszka", tylko raczej korzystałabym z okazji zewnętrznych: np. kiedy na
imprezie w przedszkolu większość publiczności to matki, skomentowałabym: wiele
dzieci mieszka bez swoich ojców. Czasem dorośli się kochają, ale nie umieją się
pogodzić i zaczynają mieszkać odzielnie." Nie wiem, co twoje dziecko wie o
biologi - moje wie od jakiegoś 2 roku życia, że do powstania człowieka
potrzebna jest komórka matki i komórka ojca. Przy tej wiedzy dziecko łatwiej
rozumie czym jest biologiczne rodzicielstwo.
Bez względu na to, jak silnie dziecko jest związane z twoim partnerem,
najczęściej biologiczni rodzice są dla dziecka ważni - po to, by ustawić jakoś
samego siebie, rozumieć swoje korzenie. Dlatego tyle dzieci adoptowanych szuka
swoich bilogicznych rodziców, ktzy oddali je z własnej nieprzymuszonej woli. I
dla dorastającego za kilkanaście lat dziecka to jak kiedyś twój eks cie
potraktował będzie o wiele mniej ważne niż to co uda im się - lub nie uda -
zbudować między sobą.

[jowita771]

nareszcie ktoś Ci napisał to, co chciałaś przeczytać. weszłaś po radę i
naprowadzasz, naprowadzasz, a głupie dziewczyny radzą, że może tak, a może
inaczej zorganizować te kontakty. a Ty najpierw piszesz, że dziecko w ogóle nie
kojarzy, że ten pan to jego tata, ale potem okazuje się, że synek mówi, że jego
tata mieszka w RODKu. więc jednak wie, że to tata. i nareszcie ktoś to napisał -
takie kontakty nie są dobre, może pomysl o ograniczeniu albo odebraniu praw.
przecież o taką radę chodziło, prawda? bo masz dla swojego synka nowego,
lepszego tatę.

PS

[jowita771]

na klawiaturze jest też kropka, trochę męczące te wykrzykniki. i sprawiasz
wrażenie pieniaczki przez to.

[anetina]

Jowita

ale życie nie polega na tym, ze znajdując nowego partnera dla siebie mama ma
zabrać dziecku biologicznego ojca

Samamama musi po prostu sama zrozumieć, co ona chce
właściwie do końca to sama nie wie, czego chce

niech zacznie rozmowę z eksem
i wtedy zobaczy

[jowita771]

ja wiem. też jestem dzieckiem rozwiedzionych rodziców, tez mam ojczyma (i
miałam go jako dziecko).
chodziło mi o to, że każdą Waszą radę na temat zorganizowania kontaktów ojciec -
dziecko założycielka wątku kwitowała, że tak się nie da. porozmawiać - nie, u
niej w domu - nie, puścić dziecko z ojcem - nie. bo jej honor nie pozwala. z
takim podejściem nie rozważy żadnej rady. mam wrażenie, że czekała tylko na
jedną radę - żeby odsunąć ojca.

[anetina]

po części masz rację

człowiek wypisując tu pytanie oczekuje potwierdzenia swojej decyzji
niekoniecznie najmadrzejszej

[jowita771]

z tym, że nieraz wart naprawdę rozważyć czyjeś rady, bo z boku coś może
wyglądać inaczej. gołym okiem widać, że samamama nie uporała się z uczuciami do
eksa. dla niej napewno wygodniej, żeby facet zniknął z jej życia i nie pokazał
się nigdy więcej. ale po co dorabianie ideologii, że chodzi o doro dziecka.
dziewczyna chciałaby założyć rodzinę i przeszłość wymazać gumką myszką. a
prawda jest taka, że to, co dla niej jest przeszłością, dla jej dziecka jest
teraźniejszością i przyszłością.

[anetina]

tez bym chciała tak wytrzeć przeszłość
ale ze względu na dziecko tak nie zrobie

dla siebie, dla dziecka ustaliłam sądownie ojcostwo
a że eks się nie chce z nami widywać - dzięki jemu wielkie

[jowita771]

anetina napisała:

> tez bym chciała tak wytrzeć przeszłość
> ale ze względu na dziecko tak nie zrobie

no i o to chodzi, dla dziecka warto zacisnąć zęby.

[samamama8]

sorry , ale czy dlatego, ze on mnie zostawil...ja mam teraz byc cale zycie
sama! nie wmowicie mi, ze dla mojego dziecka lepiej by bylo gdyby mieszkal sam
z samotna matka, a z ojcem widywal sie kilkanascie razy w roku i wszyscy
udawali by szczesliwa rodzine!
to nie ja jego zostawilam, tylko on mnie! dlaczego w zwiazku z tym nie moge
sobie ulozyc zycia na nowo, z kims innym skoro on nie chcial!
Czy to takie dziwne! Caly czas sie mowi, ze nie mozna budowac zwiazku tylko ze
względu na dziecko, więc pewnie i nie mozna całe zycie być samemu tylko
dlatego, żeby dziecko było szczęśliwe! bo i tak by nie było! Tym bardziej, ze
to chlopiec, ktory potrzebuje kontaktu z ojcem! ale nie takiego na odwal
się...tylko takiego z sercem!
I jeszcze raz podkreślam, gdybym chciała facetowi zabronic kontaktów...dawno
bym to zrobiła...bo od dawna mam partnera! Nie od wczoraj!!!!!!!
Mojemu partnerowi nie przeszkadzają kontakty małego z ojcem, wręcz przeciwnie
uważa, że powinny być...
tylko ja mam mieszane uczucia...bo widze, że on nie interesuje się nim tak jak
normalnie rodzic powinien interesowac się dzieckiem!!!

I gdyby on choć raz, raz w życiu zrobił coś czy powiedział, ze ja byłabym
spokojna, że nie skrzywdzi mojego syna, że wszystko co robi, robi z miłości do
niego, że nie będzie mu mówił, że ma głupią matkę tylko po to by się na mnie
znów wyrzyć...ale tak się nie da!
Nie da się teraz odkupić zaufania w kilka godzin czy nawet dni!
Po prostu się nie da i już!
Są takie chwile, że już nawet jestem w stanie sobie jakoś to wszystko ułozyc,
poukładac, uwierzyć, że będzie dobrze...i zawsze wtedy on robi coś takiego...że
ręce opadają!

I dopóki ja nie będę miała zaufania, dopoki nie będe na 100 % pewna, że ten
człowiek ma szczere intencje co do mojego dziecka...zawsze będę miała
wątpliwości!!! bo nie pozwolę, by znów go skrzywdził, by się nim bawił tylko po
to by zaspokoić swoje cholerne ego! I nie wmówicie mi również, że każdy
człowiek robi tylko to co sam chce!!! bzdura! żyjemy w społeczeństwie i
niestety musimy się czasem dostosowywać!
Powiedzcie w takim razie dlaczego pod byle pretekstem odwołuje te widzenia
tekstem np. wszyscy w domu są chorzy i nie chce zarazic małego dzwoniąc na dwie
godziny przed widzeniem! Ciekawe, że wszyscy się rozchorowali 2 godziny przed
widzeniem i ciekawe, że są tak bardzo chorzy a następnego dnia ( jego
współmieskzańcy)jego matka jedzie rowerkiem o 7 rano do pracy i młodszy brat
(lat 14) idzie do szkoły!!! bardzo ciekawe...a może mu coś ważniejszego
wypadło, tak ważnego, że nie może 2 razy w miesiącu znaleźc czasu dla swojego
ponoć syna! i że tak strasznie nie może się spotkania doczekać, że mu się o nim
przypomina na dwie godziny przed widzeniem!


a wykrzykniki stawiam...nie dlatego, że jestem narwana, tylko dlatego, że mnie
sprawa bezpośrednio dotyczy i wten sposób ukazuję, że mi naprawdę zależy na
odpowiedzi, że chcę jak najdokładniej opisać to wszystko...a nie że sobie piszę
jakieś tam historyjki zupełnie mi obojętne!!!

[anetina]

samamama8 napisała:

> sorry , ale czy dlatego, ze on mnie zostawil...ja mam teraz byc cale zycie
> sama! nie wmowicie mi, ze dla mojego dziecka lepiej by bylo gdyby mieszkal
sam
> z samotna matka, a z ojcem widywal sie kilkanascie razy w roku i wszyscy
> udawali by szczesliwa rodzine!



co jest nalepsze dla dziecka - wie mama
mam podobną sytuację
syn mój ma "pełną" rodzinę
ma mamę i ma kogoś, kogo traktuje jak tatę
kogoś, kto go kocha i traktuje jak syna

dobrze, ze macie kogoś, komu możesz zaufać bezgranicznie

nam tylko chodzi o chorą sytuację
jeden tata w domu, drugi tata w sądzie




> to nie ja jego zostawilam, tylko on mnie! dlaczego w zwiazku z tym nie moge
> sobie ulozyc zycia na nowo, z kims innym skoro on nie chcial!



jak najbardziej jestem za tym, abyś ułożyła swoje zycie po swojemu
kochaj i bądź kochana




> Czy to takie dziwne! Caly czas sie mowi, ze nie mozna budowac zwiazku tylko
ze
> względu na dziecko, więc pewnie i nie mozna całe zycie być samemu tylko
> dlatego, żeby dziecko było szczęśliwe! bo i tak by nie było!



ale czy dziecko byłoby szczęśliwsze bez twopjego partnera
z twojego opisu wynika jasno, ze traktują się jak tata i syn
dziecko jest więc szczęśliwe



Tym bardziej, ze
> to chlopiec, ktory potrzebuje kontaktu z ojcem! ale nie takiego na odwal
> się...tylko takiego z sercem!
> I jeszcze raz podkreślam, gdybym chciała facetowi zabronic kontaktów...dawno
> bym to zrobiła...bo od dawna mam partnera! Nie od wczoraj!!!!!!!



więc o co tak naprawdę chodzi w tym wątku !?



> Mojemu partnerowi nie przeszkadzają kontakty małego z ojcem, wręcz przeciwnie
> uważa, że powinny być...
> tylko ja mam mieszane uczucia...bo widze, że on nie interesuje się nim tak
jak
> normalnie rodzic powinien interesowac się dzieckiem!!!




u mnie jest to samo
ja jestem za tym, że jak Mały zdecyduje się poznać ojca, ja mu pomogę
a M. jest przeciwnego zdania
nie zna mego eksa, ale już na samą myśl, ze nie chce mieć kontaktu z dzieckiem,
na sam widok dostałby w ...



>
> I gdyby on choć raz, raz w życiu zrobił coś czy powiedział, ze ja byłabym
> spokojna, że nie skrzywdzi mojego syna, że wszystko co robi, robi z miłości
do
> niego, że nie będzie mu mówił, że ma głupią matkę tylko po to by się na mnie
> znów wyrzyć...ale tak się nie da!
> Nie da się teraz odkupić zaufania w kilka godzin czy nawet dni!
> Po prostu się nie da i już!



zgadzam się




> Są takie chwile, że już nawet jestem w stanie sobie jakoś to wszystko ułozyc,
> poukładac, uwierzyć, że będzie dobrze...i zawsze wtedy on robi coś
takiego...że
>
> ręce opadają!
>
> I dopóki ja nie będę miała zaufania, dopoki nie będe na 100 % pewna, że ten
> człowiek ma szczere intencje co do mojego dziecka...zawsze będę miała
> wątpliwości!!! bo nie pozwolę, by znów go skrzywdził, by się nim bawił tylko
po
>
> to by zaspokoić swoje cholerne ego! I nie wmówicie mi również, że każdy
> człowiek robi tylko to co sam chce!!! bzdura! żyjemy w społeczeństwie i
> niestety musimy się czasem dostosowywać!
> Powiedzcie w takim razie dlaczego pod byle pretekstem odwołuje te widzenia
> tekstem np. wszyscy w domu są chorzy i nie chce zarazic małego dzwoniąc na
dwie
>
> godziny przed widzeniem! Ciekawe, że wszyscy się rozchorowali 2 godziny przed
> widzeniem i ciekawe, że są tak bardzo chorzy a następnego dnia ( jego
> współmieskzańcy)jego matka jedzie rowerkiem o 7 rano do pracy i młodszy brat
> (lat 14) idzie do szkoły!!! bardzo ciekawe...a może mu coś ważniejszego
> wypadło, tak ważnego, że nie może 2 razy w miesiącu znaleźc czasu dla swojego
> ponoć syna! i że tak strasznie nie może się spotkania doczekać, że mu się o
nim
>
> przypomina na dwie godziny przed widzeniem!



jak w końcu - widuje się z dzieckiem 2 razy w tygodniu czy 2 razy w miesiącu ?
dlatego porozmawiaj z eksem spokojnie na temat widzenia się z dzieckiem
lepiej żeby się nie widywali tylko w sądzie
już lepiej w ogóle
ale najpierw musicie spokojnie porozmawiać

[samamama8]

cyt. "nam tylko chodzi o chorą sytuację
jeden tata w domu, drugi tata w sądzie"

Mnie własnie o to chodzi, by się dowiedziec czy to jest chora sytuacja taka, że
jeden tata w domu drugi 2 razy w miesiącu!
Czy dziecko to zrozumie...i czy jest mu to potrzebne w sytuacji gdy ma tate na
codzien w domu?
Nie sądze, abym kiedykolwiek rozstała się z moim partnerem, ale życie mi
pokazało, że wszystko jest możliwe...dlatego to jest dla mnie bynajmniej takie
trudne! Co robić! Jak dziecku to tłumaczyc? ciągnąc dalej taką sytuację, ze
jeden tata w domu a drugi od czasu do czasu, czy przerwac? właśnie o to mi
chodzi???? co robić...? tak, żeby dziecku było jak najlepiej

[anetina]

nie jest chorą sytacją to, ze dziecko ma dwóch ojców
nie jest chorą sytuacja to, że jednego tatę dziecko widuje codziennie, a
drugiego 2 razy w miesiacu

[anetina]

chorą sytuacją jest to, ze nie potraficie bez emocji pogadać
musisz najpierw przemyśleć wszystko spokojnie
wyrzucić żale
na komentarze eksa się nie odzywać

niech dziecko widzi, ze ty jesteś spokojna
inaczej dziecko nie zrozumie nic z tego
samo nie będzie potrafiło ocenić tej sytuacji

[anetina]

nie możesz zakazać ojcu kontaktów tylko dlatego, ze ty masz innego partnera
dziecko nawet nie powinno mówić na niego tata
to jest chore

[samamama8]

o tym jak powinno do niego mówic już pisałysmy...
Moim zdaniem tata to nie tylko ten co dał nasienie, tylko ten co wychowuje, co
się opiekuje, co pomaga, radzi, uczy...
Czyli dzieci z domów dziecka, którzy mają biologicznych rodziców, a adoptuje je
zupełnie obca osoba też nie powinny mówić mama i tata bo przecież oni nie są
biologiczni!
Nie rozumiem dlaczego Ty nie pozwalasz swojemu dziecku mówić tata do M. skoro
piszesz, że M zamierza Go adoptować! Czyli co narazie ma mówić po imieniu do
czasu adopcji, a nagle pewnego dnia wrócicie z sądu z papierami adopcyjnymi i
powiesz synu teraz możesz mówić do niego tata!

A dzieci zapłodniane metodą in vitro, które nigdy nie dowiedzą się kto jest ich
biologicznym ojcem też nie powinny mówić do meża zapłodnionej w ten sposób
mamy "tato"????????

Tato czy mama moim zdaniem nie oznacza tego który ofiarował Ci komórkę i
zostawił na pastwę losu...tylko tego, który Cię kocha i wychowuje!!!

[anetina]

samamama8 napisała:

> o tym jak powinno do niego mówic już pisałysmy...
> Moim zdaniem tata to nie tylko ten co dał nasienie, tylko ten co wychowuje,
co
> się opiekuje, co pomaga, radzi, uczy...


dlatego mój syn ma "ojca", którego nie zna i M., którego traktuje jak tata



> Czyli dzieci z domów dziecka, którzy mają biologicznych rodziców, a adoptuje
je
>
> zupełnie obca osoba też nie powinny mówić mama i tata bo przecież oni nie są
> biologiczni!



i dla mnie jest wazne słowo - adopcja
tylko wtedy dziecko ma prawo zdecydować o mówieniu tata




> Nie rozumiem dlaczego Ty nie pozwalasz swojemu dziecku mówić tata do M. skoro
> piszesz, że M zamierza Go adoptować!



bo M. nie jest tatą
po adopcji - nie ma problemu
w tym momencie M. jest moim partnerem i przyjacielem mojego syna
a że obydwoje sie traktują jak tata i syn, to wcale nie oznacza, ze Mały ma tak
do niego mówić





Czyli co narazie ma mówić po imieniu do
> czasu adopcji, a nagle pewnego dnia wrócicie z sądu z papierami adopcyjnymi i
> powiesz synu teraz możesz mówić do niego tata!



ja tak dziecku nie powiem
dziecko ma samo zdecydować
M. nie jest tatą, aby Mały tak do niego mówił

tak samo po sprawie - nie powiem mu, ze od tej pory ma mówić tata
dziecko ma samo dorosnąć do tej decyzji


a tak w ogóle, ja już pisałam co prawda
ale i tak do końca się waham odnośnie adopcji
mam jeszcze trochę czasu do decyzji\




>
> A dzieci zapłodniane metodą in vitro, które nigdy nie dowiedzą się kto jest
ich
>
> biologicznym ojcem też nie powinny mówić do meża zapłodnionej w ten sposób
> mamy "tato"????????



to tez jest kompletnie inna sytuacja
w dokumentach jako tata mają męża matki
on też ich wychowuje



>
> Tato czy mama moim zdaniem nie oznacza tego który ofiarował Ci komórkę i
> zostawił na pastwę losu...tylko tego, który Cię kocha i wychowuje!!!
>



tak
pod warunkiem, ze masz pewność bycia razem

już niedawno był wątek
dziecko ma biolgicznego ojca
matka związała się z kims innym
dziecko mówiło tata do partnera
i co?
rozstali się
i rozwiązali sytuację, ze dziecko widywało się od czasu z partnerem matki, niby
swoim ojcem


tak więc dla mnie adopcja przez partnera matki
mówienie przez dziecko tata do partnera
jest poprzedzona pewnością związku
chociażby i papierkiem ślubu

ale i tak mam o czym myśleć, czy na pewno dobrze robimy, czy M. jest pewny, ze
chce byc ojcem i na papierze
jest to bardzo duża odpowiedzialność

[samamama8]

no właśnie, my bierzemy ślub za kilka miesięcy, kupiliśmy wspólnie mieszkanie i
ja nie kazałam małemu mówić tata. Sam zaczał więc stwierdziłam, że nie ma sensu
mieszać dziecku i narazie mu to w jakiś sposób odradzać a za jakiś czas
pozwalać!

[anetina]

więc tego tatę zostaw w spokoju
nic tu dziecku już nie plącz

wyjasnij tylko z eksem
ustalcie może inne miejce spotkań
a moze rzeczywiście eks nie chce się kontaktować
dlatego najpierw musisz porozmawiać z eksem

kwestia tylko taka
jeśli twój partner będzie chciał adoptować w pełni dziecko, eks nie będzie już
płacił alimentów
a prawo do kontaktów - chyba nadal mógłby mieć
chociaz tego nie jestem pewna

[samamama8]

mój obecny nie może go adoptować (choć chciałby) bo mój eks ma prawa
rodzicielskie. Adoptować mógłby gdyby biologiczny ojciec się ich zrzekł a to by
oznaczało że ani nie płaci ani się nie widuje

[anetina]

brak praw rodzicielskich wcale nie oznacza, ze nie musi płacić ani widywac
dziecka
musi płącić i może widywać

[samamama8]

nie wydaje mi się, to by oznaczało, że skoro nie ma praw to może go adoptowac
np. mój mąż i wtedy i mój mąż ma obowiązek łożenia na dziecko i wychowania i
ten biologiczny tez?
tak być nie może!
wg. prawa tylko jeden może był tym prawnym opiekunem, czyli tym który ma
obowiazek łożenia i wychowywania

[anetina]

samamama8 napisała:

> nie wydaje mi się, to by oznaczało, że skoro nie ma praw to może go adoptowac
> np. mój mąż i wtedy i mój mąż ma obowiązek łożenia na dziecko i wychowania i
> ten biologiczny tez?
> tak być nie może!
> wg. prawa tylko jeden może był tym prawnym opiekunem, czyli tym który ma
> obowiazek łożenia i wychowywania



mój eks nie ma praw
nie dałam mu też nazwiska jego dziecku


w tym momencie dziecko może w pełni przysposobić mój partner


ale w tym momencie eks nie miałby zadnych problemów ze staraniem się o kontakt
z dzieckiem

[anetina]

jesli twój partner adoptuje, eks już nie płaci alimentów\

[samamama8]

ale adoptować przecież nie może dopóki tamten ma prawa rodzicielskie!!!!

[anetina]

tak, nie może adoptować, jesli eks ma prawa rodzicielskie

[anetina]

> wg. prawa tylko jeden może był tym prawnym opiekunem, czyli tym który ma
> obowiazek łożenia i wychowywania


nie
prawny opiekun wcale nie ma obowiązku wychowania
prawny - czyli ustaklone ojcostwo
a jak nie ma praw rodzicielskich?

jest ojcem w dokumentach
a nie ma prawa decydować o życiu dziecka

[samamama8]

ja sie za bardzo nie orientuje w tym temacie, więc nie wiem napewno, tak mi się
tylko wydaje...

[anetina]

podsumowując eks nie musi mieć praw, a i tak ma obowiązek łożyć na dziecko i ma
prawo widywac sie z dzieckiem

[samamama8]

nawet jakby go mój mąż adoptował to i tak by musiał płacić alimenty????? nie
wierzę...

[anetina]

ja tak napisałam !?

nie
twój mąż adoptując dziecko - automatycznie zrzekacie się alimentów płaconych
prze eksa

ja napisałam
że nawet jak eks nie ma praw rodzicielskich, ma obowiązek płacic na dziecko


a jak eks nie ma praw, to wcale nie oznacza, ze twój partner ma
za szybko połaczyłaś fakty

mój eks nie ma praw, wiec u nas nie ma żadnego problemu z adopcją
jest tylko szansa, ze eks się pojawi na sprwie
choć nie musi
nikt sie jego nie będzie pytał o zgodę na adopcję

u ciebie jest to trochę inaczej
bo eks ma prawa

[alicja_wk]

Przeczytałam cały wątek i po zapoznaniu się z sytuacją pojawia się we mnie
tylko jedno pytanie: Czy to dla dobra dziecka?
Cały czas tylko ta myśl przewija się przez wszystkie posty, bo rzeczywiście
dobro dziecka jest zawsze najważniejsze. Ono nie powinno cierpiec za błędy
swoich rodziców, wiec musimy się starać stworzyc mu takie warunki, aby jak
najmniej odczuło rozstanie swoich rodziców, bo przeciez to nie ono się z nimi
rozwodzi. Ale jesli dziecko wczesniej nie znało swojego ojca, tak jak w tym
przypadku, jesli jego rola i udział w życiu dziecka zakonczył się na
zapłodnieniu, to po co nagle stwarzac sztuczne rodzicielstwo?!
Co innego jesli rodzice sie rozstaja, ale do tego czasu dziecko miało dobry
kontakt z ojcem, zdążyło wytworzyc z nim więź emocjonalną, a ich spotkania i
relacje pozostana niezmienione i są wręcz konieczne, bo inaczej wyrządzilibysmy
dziecku ogromną krzywdę pozbawiając je tego.
Ale co w Twojej sytuacji dają dziecku te spotkania z ojcem?! Dla mnie wygląda
to jedynie na chęć stworzenia pozorów troskliwego i kochającego ojca, aby tak
jak napisałaś, nikt z tych, którzy go znaja nie mógł mu zarzucić, że sie nie
interesuje dzieckiem, bo juz piętno porzucenia matki i własnego dziecka na nim
ciązy, wiec chyba po prostu chce sie zrehabilitowac i udowodnic wszystkim w
koło, ze wcale nie jest taki zły. Przecież wystarczy przeczytać tych kilka
postów, aby zauwazyć, że nie ma w nim wielkiej miłosci do syna, bo tak nie
zachowuje się ktoś kto kocha. Owszem mozna spekulowac nad tym czy kocha czy
nie, bo niby skąd my to mozemy wiedziec co czuje, ale przeciez to czyny sa
wyrazem miłosci, a w jego przypadku miłosc do syna wyraza sie poprzez spotkania
2 razy w miesiącu. Wybaczcie, ale według mnie tak nie zachowuje sie kochający
tata. A skoro kontakt z synem nie wypływa z potrzeby serca, jesli oprócz
odbębnienia 2 godzinek ojciec nie wykazuje żadnego zainteresowania i żadnej
troski o syna, to dla mnie taka sytuacja jest rzeczywiscie mąceniem dziecku w
głowie i wyrządza mu więcej krzywdy niz pożytku, bo narusza jego stabilizację i
porządek świata.
Dlaczego te kontakty z biologicznym ojcem są tak ważne, jesli nie wnoszą nic
pozytywnego w zycie dziecka? Dla samej zasady? Dla spokojnosci sumienia? Dla
własnej asekuracji, w razie gdyby dziecko kiedys miało nam cos wypomniec?
Jesli ktos nigdy nie był ojcem dla własnego dziecka, to nagle sie nim nie
stanie dzieki dwugodzinnym spotkaniom, bo widac, że czasem nawet na to go nie
stać, wiec nie ma tu mowy o częstszych kontaktach w celu wytworzenia więzi. Czy
myslicie, ze człowiek, który przyczynił sie do tego, że ten chłopczyk żyje jest
mu bliższy niz ten, który go wychowuje, poswieca czas, uwagę, troszczy sie o
niego, daje swoja miłosc i opiekę? Ja szczerze w to wątpię!
Czy uważacie, że dziecko nie jest w stanie stworzyc takiej bliskości z
partnerem matki, aby to własnie od niego miec wsparcie w każdej sytuacji?

[anetina]

na ostatnie pytanie

dziecko jest w stanie zaufać i pokochać partnera mamy
jest w stanie zaakcptowac go jako tatę




ale tu jest taka kwestia, ze to sąd nakazał kontakt w RODK
poniekąd nie było innego wyjścia
tylko pytanie jest najważniejsze, dlaczego te spotkania w RODk tak długo trwają?
to już ponad 2 lata

tu już dawno powinno się rozwiązac tą sytuację

dlatego Samamama jest namawiana do rozmowy z eksem
do ustalenia najlepszego wyjścia

część z nas woła, żeby odizolować kontakt ojca z dzieckiem
część z nas - kontynuować, ale w innym miejscu

a tak naprawdę my nie znamy całej sytuacji ze wszystkich stron
nie możemy za tą dziewczynę zdecydować, co ma zrobić

ja na jej miejscu już dawno cokolwiek zrobiła
na szczęście, ja nie jestem na jej miejscu
mój eks zdecydował się nie utrudniać nam życia i my z Małym nie narzekamy z
tego powodu

[chalsia]

> na szczęście, ja nie jestem na jej miejscu
> mój eks zdecydował się nie utrudniać nam życia i my z Małym nie narzekamy z
> tego powodu
>

i dlatego nie powinnaś (bo nie da się) porównywać swojej sytuacji do sytuacji
autorki watku, bo ojciec Twojego dziecka W OGÓLE GO NIE ZNA.

Chalsia

[anetina]

dlatego Chalsiu ja nie porównuję
bo moja sytuacja jest całkiem inna

poza tym ja już dorosłąm do decyzji, ze dziecko powinno znać swojego
biologicznego ojca
ale w tym momencie to eks powinien o tym zdecydować
dziecko samo w sobie jest teraz za małe
jak podrośnie i będzie rozumiało całą sytuację i poprosi o kontakt z ojcem, ja
mu pomogę



a tutaj w tym watku jestem za tym, aby Samamama sama zaczęła rozmowę z eksem,
jeśli on nie potrafi
żeby sama zrobiła pierwszy krok

i nie jestem za tym, aby w tym momencie jej dziecko na jej partnera mówiło tata

[alicja_wk]

"ale tu jest taka kwestia, ze to sąd nakazał kontakt w RODK
poniekąd nie było innego wyjścia
tylko pytanie jest najważniejsze, dlaczego te spotkania w RODk tak długo trwają?
to już ponad 2 lata"

Według mnie nie to jest najważniejsze gdzie ojciec sie spotyka z dzieckiem, bo
to jest tylko otoczka, to jest tylko miejsce, ono nie ma znaczenia w relacjach
ojciec - dziecko, bo gdyby tylko ojciec chciał, to robiłby wszystko, aby
stworzyc więź ze swoim dzieckiem, niezależnie od miejsca. Ale własnie dlatego,
ze najpierw go w ogole nie było, a potem sie nagle zaczął sporadycznie pojawiać
to uniemożliwił sobie uczestniczenie w zyciu dziecka. Przeciez wystarczyłaby
odrobina chęci, aby stworzyć zdrowe relacje, ale trzeba po prostu chciec, a
jesli sie chce, to sie o to walczy, nawet jesli matka utrudnia. Ale w tym
przypadku widac ewidentne pojscie na łatwizne "skoro sąd tak ustalił to niech
tak będzie" - wilk syty i owca cała.
Powiedzcie mi, który na prawdę kochajacy ojciec tak się zachowuje? Czy jesli
zalezy nam na własnym dziecku, to ograniczamy swoje kontakty z nim do spotkan 2
razy w miesiacu, zeby tylko odfajkować?
Według mnie zachowanie tego pana nie przynosi żadnych korzyści dla dziecka, a
wręcz wyrządza mu krzywdę, bo jesli ktos chce byc dobrym ojcem, to niech nim
będzie na codzien, a jesli jest bylejakim, to lepiej nich zniknie z jego życia.
Dla mnie jest to sztuczne tworzenie pozytywnych relacji. Kojarzy mi się to
trochę ze swataniem w pary w krajach arabskich. Po prostu pewne prawa (w
przypadku dziecka biologia) decyduja o tym, że ludzie MUSZĄ być ze sobą, nie
ważne czy chcą czy nie, czy jest to im do szczęścia potrzebne, po prostu tak
musi byc, bo tak wypada, bo tak jest przyjęte.
A przecież jesli ludzie chcą ze sobą przebywać, to nie trzeba prowadzić żadnych
negacjacji, nie trzeba im stwarzać dogodnych warunków, nie trzeba ich o to
prosić, namawiać, proponować, nadskakiwać, bo oni to robią sami z siebie,
wypływa to z nich naturalnie. Co z tego, że nie ojciec nie moze mieszkac z
dzieckiem, tak jak któraś z was wspomniała o ojcu marynarzu, który wypływa w
rejs i tez nie jest ze swoim dzieckiem na codzien, ale to nie znaczy, że ich
relacje są złe.

[samamama8]

o to mi własnie cały czas chodzi...tylko strasznie ciężko kogokolwiek było mi
przekonać! Bo każdy zarzuca, że próbuję zabronić synowi kontaktów z ojcem, bo
sobie znalazłam faceta! Tylko, że tego nowego faceta nie znalazłam wczoraj i
nagle postanowiłam, że tego "starego" usuniemy...
z moim obecnym partnerem, wkrótce mężem jestem właściwie od 9 miesiąca życia
mojego dziecka, i mój syn jest z nim bardziej zżyty niż z
biologicznym...własciwie wątpię w to czy z tym biologicznym jest jakolwiek wieź
emocjonalna, bo niby jakim cudem miałaby się narodzić????

Dlatego czasem przeraża mnie, gdy widze jak moje dziecko lgnie do mojego
przyszłego męża, a jest zupełnie obojętne w stosunku do biologicznego!
I stąd te wątpliwości czy to wogóle jest mu potrzebne? Czy mu to nie miesza w
głowie????

Alicja_wk dziękuję bardzo za Twój post!!!!!!!!!!!!!!!!

[wyksztalciuh]

Qrcze kobieto ty jestes zupelnie nieprzemakalna.

> sorry , ale czy dlatego, ze on mnie zostawil...ja mam teraz byc cale zycie
> sama! nie wmowicie mi, ze dla mojego dziecka lepiej by bylo gdyby mieszkal sam
> z samotna matka, a z ojcem widywal sie kilkanascie razy w roku i wszyscy
> udawali by szczesliwa rodzine!

A kto probowal Ci cos takiego wmowic? Dyskutuj z tym, co zostalo napisane, a nie
z tezami, ktore sobie sama wymyslasz.

> to nie ja jego zostawilam, tylko on mnie! dlaczego w zwiazku z tym nie moge
> sobie ulozyc zycia na nowo, z kims innym skoro on nie chcial!

Alez ukladaj sobie na zdrowie.

> I jeszcze raz podkreślam, gdybym chciała facetowi zabronic kontaktów...dawno
> bym to zrobiła...bo od dawna mam partnera! Nie od wczoraj!!!!!!!

Nie zabronilabys, bo nie masz do tego podstaw ani prawa. Prawa rodzicielskie
moze ograniczyc lub odebrac jedynie sad z waznych powodow, a nie z powodu
widzimisie niezrownowazonej matki.

> I gdyby on choć raz, raz w życiu zrobił coś czy powiedział, ze ja byłabym
> spokojna, że nie skrzywdzi mojego syna, że wszystko co robi, robi z miłości do
> niego, że nie będzie mu mówił, że ma głupią matkę tylko po to by się na mnie
> znów wyrzyć...ale tak się nie da!

Ja mu sie nie dziwie, ze tak mowi - po tym co zaprezentowalas na forum to i tak
lagodne okreslenie.

[samamama8]

tak się składa człowieku, że gdybym tylko nie chciała to mój syn nie widywałby
się z bilogicznym ojcem...wiesz roczne dziecko często choruje, może mieć
alergię i milion innych rzeczy...mówiłabym co dwa tyg. że jest chore...i co sąd
wsadziłby mnie do więzienia jak miałabym zaświadczenie lekarskie???!!!
Na jakim Ty świecie żyjesz? Wszyscy kombinują jak tylko mogą na każdym kroku i
ja również bym mogła...jakbym tylko chciała! Adwokat powiedział mi, że gdybym
tak robiła to po jakichś dwóch latach gdyby mi ojciec udowodnił, że to
specjalnie, a nie że dziecko naprawdę choruję ( a ciężko podwarzyć
zaświadczenie lekarskie!) sąd co najwyżej mógłby mnie ukarać grzywną w
wysokości kilkuset złotych!!! a potem znowu od nowa....

tylko, że ja tak nie chcę...
bo chciałam, żeby mój synek miał ojca, który by go kochał...żeby wokól niego
było mnóstwo kochających osób...dlaczego miałabym mu to odbierać!?

Tylko, że ojciec poza wniesieniem do sądu pisma o widzenia i poza
przyjeżdzaniem kilkanaście razy w roku nic kompletnie nie robi...
o nic nigdy nie zapyta, nie zasugeruje...

Jak na wiosnę tego roku zasugerowałam, że syn chciałby mieć rowerek, strasznie
się oburzył i wściekły powiedział, żebym mu nigdy więcej takich aluzji nie
robiła, bo on nie ma pieniędzy, bo jego jeszcze wtedy nie-żona jest w ciąży i
że ma w związku z tym straszne wydatki!!! ( tak jakbym ja nie była nigdy w
ciąży i nie wiedziała )

A dwa miesiące później przyjechał z nowiutkim aparatem cyfrowym za tysiąc
złotych i robił małemu zdjęcia...

Masz rację może i jestem głupia, ale na pewno nie dlatego, że kocham swoje
dziecko tylko dlatego, że byłam z takim podłym i dwulicowym człowiekiem i
wcześniej tego nie widziałam!
Jak ja mogłam być taka głupia!!!!i przeze mnie, że byłam tak głupia i tak ślepo
zakochana moje dziecko ma takiego ojca...
z jednej strony nie moge sobie wytłumaczyć jak mogłam byc tak długo taka ślepa,
z drugiej gdybym nie była taka nie miałabym syna...i znów koło się zamyka...!

[bartek987]

<<nareszcie ktoś Ci napisał to, co chciałaś przeczytać. weszłaś po radę i
naprowadzasz, naprowadzasz, a głupie dziewczyny radzą, że może tak, a może
inaczej zorganizować te kontakty. a Ty najpierw piszesz, że dziecko w ogóle nie
kojarzy, że ten pan to jego tata, ale potem okazuje się, że synek mówi, że jego
tata mieszka w RODKu. więc jednak wie, że to tata.>>

miesza jak zupe w garze bo sama nie wie co chce....

[samamama8]

nie napisałam nigdzie, że mój syn nie wie, że ten pan w rodoku to jego tata!

[pelagaa]

> Nazywa się to prawem rodziców do osobistej styczności z dzieckiem .Prawo to
> wynika z blizkiej więzi rodzinnej i uczuciowej i jest ono niezależne od
> władzy rodzicielskiej .

Masz gebe pelna frazesow, ciekawe co z prawem dziecka z stycznosci z ojcem,
kiedy to ojciec olewa dziecko. Tez cos madrego napiszesz?
Kolejny zblakany kaganek oswiaty... ech

[maria_rosa]

>kawki na pewno nie podam czlowiekowi ktory wyzywal mnie od dziadow!!! jak mam
>nauczyc dziecko honoru skoro sama go nie bede miala!

Prawdziwa matka nie ma honoru!!!

[samamama8]

Prawdziwa matka nie ma honoru!!!


aha, czyli mam się uśmiechąc, przynosić kawki czlowiekowi, który na każdym
kroku gdy probuję podjąc z nim rozmowę zlewa mnie głupimi aluzjami, który
napluł moim rodzicom, że są dziadami, że nic nie mają, ze są głupi bo nie mają
wykształcenia jak jego najmądrzejsza na świecie mama która ma skończoną szkołę
średnia!!!! czlowiekowi, który założył sprawę o widzenia tylko dlatego, że
podałam go o alimenty, sam mówił kiedyś, że skoro płaci to ma prawo się
widywać...więc chyba gdyby nie musiał płacić to by się nie widywał...ja
bynajmniej tak to rozumiem...człowiekowi, który od dnia porodu do dnia
dzisiejszego, gdy nas widzi na ulicy udaje, że nas nie zna i jego rodzina
zresztą również, człowiekowi, który pannie by ją poderwać powiedział, że miał
dziecko, ale ono umarło!
Powiedzcie czy on jest nienormalny czy ja jestem!
Bo przed sądem strasznie kocha swoje dziecko, a poza nim...szkoda gadać!

Dlaczego tak jest? Nie wiem czy on tylko udaje przed sądem, czy faktycznie mu
zależy...jakoś tam na swój sposób, czy po prostu zlewa wszystko...ma wszystko w
d... tylko robi to wszystko aby wyjść teraz z twarzą z całej sytuacji!
weżcie pod uwage to, że mieszkamy w małej miejscowości, w której wszystcy
wszystko wiedzą, w której jak on sam nawet mówił ludzie mają go teraz za jakieś
najgorsze zło, dlatego, że mnie zostawił w ciąży...
weźcie pod uwagę, że to jest tata który nigdy nie został osikany przez swoje
dziecko, nigdy dziecku nie podcierał pupy, nigdy nie wycierał łez, nigdy nie
musiał wysłuchiwać marudzeń, krzyków, tupań nogą, nigdy go mały nie obudził w
nocy płaczem...czy może być między nimi jakakolwiek więź...czy to, że jest
dawcą nasienia to już oznacza, że można mówić o jakiejkolwiek więzi między
dzieckiem a niby rodzicem! Czy to wystarczy! Czy wystarczy dac jedynie nasienie
i być ojcem????
Waszym zdaniem mam na zarzut jestes byle kim, uśmiechnąc sie i podać kawę, bo
dziecko patrzy...????????

[virtual_moth]

samamama8 napisała:

> Waszym zdaniem mam na zarzut jestes byle kim, uśmiechnąc sie i podać kawę, bo
> dziecko patrzy...????????

Zrobisz jak uważasz, wszyscy juz wiemy, że najlepiej wykreśliłabyś
tego "rodkowego" tatusia z życia dziecka, bo mówi, że jesteś byle kim.

Teraz skłaniam się ku takim rozwiązaniu - lepiej nic nie rób, moze lepszy
rodkowy tatuś niż żaden.

[anetina]

ale czy taki rodkowy tatuś nie "uszkadza" psychiki dziecka !?

w tym przypadku jestem za umawianiem się na spacery, do mcdonalda itp.
a nie sąd

[samamama8]

> Zrobisz jak uważasz, wszyscy juz wiemy, że najlepiej wykreśliłabyś
> tego "rodkowego" tatusia z życia dziecka, bo mówi, że jesteś byle kim.
>

a Waszym zdaniem trzeba zawsze robic tak jak piszą poradniki z psychologii
czyli uśmiechac się do byłego, żeby dziecko myslało, że wszyscy się lubią i
jest fajnie! Tylko nikt nie myśli o tym, że są pewne sytuacje, które wychodzą
poza granice przewidywane w tych poradnikach, że czasem po prostu tak się nie
da!Ze gdyby on mnie zostawił, powiedział przepraszam, dogadajmy się, w końcu
chodzi o nasze dziecko...nie ma żadnego problemu! a Gdy tatuś poniża i upokarza
mamę, nie ma jakiekolwiek szacunku ( nie mówię, żeby on mnie lubił, nie musi,
ale chyba mam prawo żeby mnie szanował, bo w końcu urodziłam mu i wychowuję
jego dziecko!!!)...to sorry ale tak się chyba nie da!
Mam pozwolić się tak traktować, bo to bedzie lepsze dla dziecka!
Ok, mogę zrobić wszystko dla mojego dziecka1 Każda matka chyba wszystko
zrobiłaby dla dziecka...tym bardziej trudno mi zrozumieć dlaczego ojciec miałby
nic nie robić!
Wydaję mi się, ża zawsze sukces powinien opierać się o dwie osoby! Bo nie można
budować jakichkolwiek relacji gdy druga osoba tego nie chcę lub nie widzi sensu!

I jak ma mnie moje kiedyś dorosłe dziecko szanować, gdy dowie się, co tatuś
robił a ja sobie na to pozwalałam! I na miłośc boską dziecko nie będzie całe
życie małe i głupiutkie, w końcu kiedyś będzie rozumiało...czy naprawdę można
tak całe życie udawać sympatię do drugiej osoby i dziecko nie zorientuje się o
co chodzi?

[anetina]

samamama8 napisała:


> a Waszym zdaniem trzeba zawsze robic tak jak piszą poradniki z psychologii
> czyli uśmiechac się do byłego, żeby dziecko myslało, że wszyscy się lubią i
> jest fajnie!


ja bym nie była w stanie
mimo ze już nic do niego nie mam



Tylko nikt nie myśli o tym, że są pewne sytuacje, które wychodzą
> poza granice przewidywane w tych poradnikach, że czasem po prostu tak się nie
> da!Ze gdyby on mnie zostawił, powiedział przepraszam, dogadajmy się, w końcu
> chodzi o nasze dziecko...nie ma żadnego problemu! a Gdy tatuś poniża i
upokarza
>
> mamę, nie ma jakiekolwiek szacunku ( nie mówię, żeby on mnie lubił, nie musi,
> ale chyba mam prawo żeby mnie szanował, bo w końcu urodziłam mu i wychowuję
> jego dziecko!!!)...to sorry ale tak się chyba nie da!



nie da się
wystarczy więc zacisnąć zęby
i ... olać to
a dziecko niech widzi, ze ty spokoojnie do etgo podchodzisz
a gdy już będziesz sama - trzaśnij ręką w ścianę albo krzyknij mocno
to ci pomoze rozładować emocje



> Mam pozwolić się tak traktować, bo to bedzie lepsze dla dziecka!
> Ok, mogę zrobić wszystko dla mojego dziecka1 Każda matka chyba wszystko
> zrobiłaby dla dziecka...tym bardziej trudno mi zrozumieć dlaczego ojciec
miałby
>
> nic nie robić!


ty i tak dużo robisz
wozić dziecko do sądu



> Wydaję mi się, ża zawsze sukces powinien opierać się o dwie osoby! Bo nie
można
>
> budować jakichkolwiek relacji gdy druga osoba tego nie chcę lub nie widzi
sensu
> !



dlatego jestem za tym, abyś to ty zaczęła rozmowę
nawet jak on nie będzie chciał gadać, ty będziesz miała spokojne sumienie
będziesz w porzadku wobec dziecka




> I jak ma mnie moje kiedyś dorosłe dziecko szanować, gdy dowie się, co tatuś
> robił a ja sobie na to pozwalałam! I na miłośc boską dziecko nie będzie całe
> życie małe i głupiutkie, w końcu kiedyś będzie rozumiało...czy naprawdę można
> tak całe życie udawać sympatię do drugiej osoby i dziecko nie zorientuje się
o
> co chodzi?


masz nie udawać sympatii
masz tylko starac się olać eksak, gdy próbuje ci coś nie tak powiedzieć

[samamama8]

>
> masz nie udawać sympatii
> masz tylko starac się olać eksak, gdy próbuje ci coś nie tak powiedzieć
>
>

No ale jak będę olewać ojca mojego dziecka, to mały też się zorientuje, że coś
jest nie tak i to też przecież będzie nie dobre dla niego!!!
Nie ma wyjścia z sytuacji...tak źle i tak nie dobrze!

[anetina]

olać - nie odzywać się na zaczepki
powiedzieć, że rozmowa nie powinna sie odbywac przy dziecku

dziecko nie powinno byc świadkiem waszych kłótni
\waszych słów