Masz kota - przeczytaj to - WAŻNE !!!

[mamkamila]

Witam, chciałam podzielić się z wami moim historią z kotem.
Mam (miałam) kokę od jej urodzenia, przez 8 lat. Spokojna, nieufna dla obcych.
Jak byłam w ciąży zastanawiałam się co to będzie, oddać ją szkoda, to jak
członek rodziny. Jak wróciłam z dzieckiem do domu, bardzo szybko go
zaakceptowała. Do dnia wczorajszego (18.05.05) zaatakowała małego ( 8 miesięcy
)i babcię - ja byłam w pracy. Mama zamknęła się w łazience i zadzwoniła po
mnie. Jak przyjechałam ( 5 min. blisko pracuję) to był horror. Mały z
ręcznikiem na głowie, duż krwi wszędzie. Kota szybko zamknęłam w pokoju w
którym się schował.Pojechaliśmy na pogotowie, a potem do kliniki dziecięcej.
Mały ma sześć ran na głowie, w tym dwie spięte plastrami ściągajacymi -
zamiast szycia - po uprzednim ogoleniu miejsc skaleczenia. Gorzej z bacią -
noga pogryziona od małego palca do wysokiego uda i ręka. Kot jest na
obserwacji w schronisku i już tam zostanie. Kamilek czuje się dobrze,bawi się,
śmieje ale musi spać ze mną bo wybudza się z płaczem, ale to dopiero jeden dzień.
Apeluję do wszystkich - nie wierzcie własnym zwierzętom.
Mama Kamila

A oto Kamilek - jeszcze ze wszyskimi włosami
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=621&w=23975803&a=23975803

[nataliamackowiak]

Jejku...mam dwa koty a właściwie teraz cztery, bo dwa malutkie sie urodziły, no
i dwa psy...
Dzieki za ostrzeżenie.
Natalia

[aurelia70]

Sam z siebie, nieprowokowany kot nie zaatakuje czegoś, co nie jest jedzeniem.
Nie wierz w to.
Bardzo mi przykro z powodu ran dziecka i babci. Nie zmienia to faktu, że Twoja
relacja skłąda się prawie wyłącznie ze skutków, a nie przyczyn ataku. Nie
wierzę w to, że kot sobie leżał albo przechodził i nagle, po 8 latach wstąpił w
niego diabeł i nakazał mu zeżreć wszystko co się rusza, a szczególnie ma się
przyłożyć do tej 20x większej od siebie.
Totalny absurd. Ty jako opiekunka kota od 8 lat, powinnaś wiedzeć, że koty nie
są złośliwe, a z pewnością nie są głupie.
Chyba kota mi bardziej szkoda...

[mama_szymka]

To poprostu straszne, ja mam psa (dużego) i też wydaje się, ze zakceptował
Szymonka, ale ja do końca zwierzęciu nie wierzę. Mamokamil bardzo się cieszę,
ze wszystko dobrze się skończyło i współczuję Ci takiego przeżycia.

aurelio70 - czy nie uważasz, ze kot mógł poczuć się zagrożony nowym członkiem
rodziny i dlatego zaatakować. Albo Kamilek mógł do niego podejść i wtedy to się
stało? I czy w takiej sytuacji uważasz,że został sprowokowany? Niestety myślę,
że to dziecko jest ważniejsze w domu i moze bawić się jak chce, a zwierze nie
ma prawa go zaatakować!!

[kropka04]

Zwierzę nie wykazuje agresji do "nowego" członka rodziny, jeśli ma on już 8
miesięcy. Jesteś dorosła, masz dziecko, pomyśl co piszesz, proszę!

[mamkamila]

jeżeli ci szkoda kota to twoja sprawa, nie znasz zachowania kotów. W schronisku
poinformowali że to częsty przypadek u starych kotek bez kontaktów z innymi
kotami. Jak pisałam jest nieufna dla obcych, ale była też złośliwa i uparta.
Przy nas by do tego nie doszło, ale była mama - jako obca. Parę razy na nią
fuczała, jak chciała ją wyrzucić z wózka. Oby nigdy tobie się to nie przytrafiło.

[jusienka]

A Tobie nie jest szkoda wlasnego kota?
Pomysl: wychowana przez Ciebie od malenstwa i w nienajmlodszym wieku na jej
teren wchodzi obca osoba (dziecko). Teraz jest sama w miejscu, ktorego nie zna,
bez bliskich, bez poczucia bezpieczenstwa, wyrzucona z domu...
Bardzo Ci wspolczuje przezyc, Twojemu synkowi jeszcze bardziej, jego Babci
rowniez. Ale nie tylko oni zostali tu skrzywdzeni.
Pozdrawiam.

[mamkamila]

bardzo mi szkoda, ale co mam ją wziąść i oczekiwać na jeszcze gorsze. to może
lepiej ją uspać? dalej trzymałabyś takiego kota, lub psa im przecież też odbija??

[jusienka]

Dlugo zastanawialam sie, czy napisac to, co naprawde mysle. Cisna mi sie rozne
rzeczy na usta, ale sie powstrzymam. Mysle, ze niczego dobrego to nie
przyniesie, a Ty wiele przeszlas.

> bardzo mi szkoda, ale co mam ją wziąść i oczekiwać na jeszcze gorsze.

Przeczytalam Twoje wypowiedzi odnosnie kota. Widze wyraznie, ze od dawna byl ze
zwierzakiem problem. Szkoda, ze wczesniej nie probowalas go rozwiazac. Skoro
wiesz, ze kot atakuje obych (a nawet ja izolowalas, co niewatpliwie jej
pomoglo...), to na efekt nie trzeba bylo dlugo czekac.
Mysle, ze ten kot nie powinien do Ciebie wrocic. Nie radzilas sobie z nia od
dawna, teraz nie bedziesz jej ufala i ona Tobie tez nie. Najlepiej byloby jej u
ludzi, ktorzy naprawde zajeliby sie nia. Mam nadzieje, ze sprobujesz chociaz
poszukac takiego miejsca. Jest wiele mozliwosci: masz internet, sa grupy
dyskusyjne, weterynarz, milosnicy zwierzat. Z doswiadczenia wiem, ze gdy sie
chce, to sie znajdzie kociakowi dom (nawet tak niewychowanemu). Wierze, ze
bedzie Ci sie chcialo.

> to może lepiej ją uspać?
> dalej trzymałabyś takiego kota, lub psa im przecież też odbija

Twoje dziecko bedzie mialo kiedys 8 lat i moze ugryzc mlodsze rodzenstwo, wiesz?
A ludziom tez odbija...

[mp2610]

jusienka napisała:

> Twoje dziecko bedzie mialo kiedys 8 lat i moze ugryzc mlodsze rodzenstwo,
wiesz
> ?
> A ludziom tez odbija...

myślę, ze nie rozumiesz "mamykamila". mama kotkę, jest z nami od 7 lat, jest
członkiem rodziny ale równiez odkąd mam dzieci nie mam do niej zaufania. kot
jest dzikim zwierzęciem. taka jest natura. i uwazam, ze jezeli zwierzę atakuje
domowników to oznacza, ze nie moze być z nimi. jestem za znalezieniem mu domu/
rodziny zastępczej ale wcale nie tak łatwo oddać "dorosłego" kota...
kot zaatakował dziecko - dziecko mogło stracić oko - ślepota do końca zycia...
uważam, ze zagrożenie jest zbyt duze...


>

[jamaska]

hmmmm..........mam córeczkę i w tej chwili nie posiadam kota ale od kiedy
pamietam koty mieszkały z nami. wiem jedno NIESPROWOKOWANY KOT N I E Z A A T
A K U J E i wole nie wiedziec co sie wydarzyło, ze kot zostało doprowadzony do
takiego stanu!!
mamkamila napisała:

> jeżeli ci szkoda kota to twoja sprawa, nie znasz zachowania kotów.

mam rozumieć , że Ty znasz? ale z tego co widze dalej napisałaś, ze kicius był
złośliwy i uparty....więc czego sie spodziewałaś? albo inaczej...czy
zostawiłabys dziecko w towarzystwie osoby złośliwej i upartej? Czego byś się po
niej spodziewała...???
W schronisku
> poinformowali że to częsty przypadek u starych kotek bez kontaktów z innymi
> kotami. Jak pisałam jest nieufna dla obcych, ale była też złośliwa i uparta.

dlaczego nie zrobiłaś wczesniej porządku z kotem??? mam tu na mysli
wyprostowanie charakteru bądź znaleznienie mu nowego domu u kogos kto go
pokocha jakim jest. Czy to nie jest tak, że oskarżasz kota aby usprawiedliwić
swoje zaniedbanie? Bardzo Ci współczuję tego co sie wydarzyło i mam nadzieję,
że Maluszek wróci do siebie i z babcia będzie oki. Jak juz napisałam wole nie
wiedzieć dlaczego kot zaatakował ale Tobie radziłabym podrążyć ....

> Przy nas by do tego nie doszło, ale była mama - jako obca. Parę razy na nią
> fuczała, jak chciała ją wyrzucić z wózka. Oby nigdy tobie się to nie
przytrafił
> o.

Miałam agresywnego kotka i był tak wychowany, gdy zaszłam w ciążę zmienił domek
na domek sąsiadów (ten sam teren) przez myśl, by mi nie przeszło aby go
zostawić z dzieckiem w domu....
Troche samokrytyki a nie oskarżeń kotka.
I troche odpowiedzialności a nie bezduszne oddanie do schroniska, pofatyguj sie
i znajdź mu kochający dom jak przystało na człowieka.

do Jamaska

[bazia74]

Dlaczego ją krytykujesz! Ona tego nie napisała po to aby być skrytykowaną ,
tylko po to aby nas ostrzec.
Uważam że ponad wszystko najważniejsze jest dobro dziecka, a metodę jaką podjęła
aby ten problem rozwiązać ... myślę że to jest jej wyłączną sprawą i nie
potrzebuje ganienia. Kot to tylko zwierze! Bez przesady dziewczyny. Sama całe
życie wychowywałam się ze zwierzętami: psy, koty, króliki. Ale w obliczu dziecka
wszystko bym zrobiła żeby mu zapewnić zdrowie i bezpieczeństwo. Myślę, że jak
ochłonie mama Kamila to coś z tym zrobi. Ale to jest jej wyłączna sprawa i
oskarżanie jej jest tak samo jak piszesz mało ludzkie!

[jamaska]

bazia74 napisała:

> Dlaczego ją krytykujesz!
przepraszam ale to nie słowa krytyki ale wołanie o odrobine samokrytyki!!
>Ona tego nie napisała po to aby być skrytykowaną ,
> tylko po to aby nas ostrzec.

ostrzezenie przyjęte - ale ja nie pozostawie dziecka i mamy w mieszkaniu ze
złośliwym i upartym kotkiem....
> Uważam że ponad wszystko najważniejsze jest dobro dziecka

i tu sie zgadzamy!! oczywiscie, ze najwazniejsze jest Maleństwo ale uważam, ze
odpowiedzialność to zapewnienie kotkowi godnego dalszego zycia i to nie
przeszkadza w tym, aby Maleństwo pozostało w dalszym ciagu najwazniejsze!!
> a metodę jaką podjęł
> a
> aby ten problem rozwiązać ... myślę że to jest jej wyłączną sprawą i nie
> potrzebuje ganienia.
No właśnie! Ale naturalnym fakten jest , ze takie traktowanie zwierzątka
wzbudza emocjie i nikt tu nie mówi o tym, że kotek ponad Maleństwem ale skoro
ktos zdecydował sie na opisanie to powinien sie liczyc z konsekwencjami (tymi
negatywnymi też)

>Ale to jest jej wyłączna sprawa
skoro została opisana na forum przestała byc "jej wyłączną sprawą" - ja mam
prawo do wyrazania swojej opinii tak samo jak MamaKamila ma prawo do opisania
swojej historii

jeszcze raz powtarzam współczuje tego co sie stało, ale uważam, ze mozna było
tego uniknąć, ponieważ kotkowi zdażały sie incydenty i był "złośliwy i uparty"
to liczenie na to, ze nic sie nie stanie to jak liczenie, że agresywnemu
rotweilerowi mozna bezpiecznie pogłaskać główkę....

[kropka04]

A po co wyrzucała kota z wózka? Kot znał dziecko już 8 miesięcy, babci jak
czytam nie. Wg kota to pewnie babcia była zagrożeniem dla dziecka. Tak było gdy
chciałam podejść do mojej malutkiem kuzynki, jej pies chciał mnie zjeść.
Kot pewnie podrapał dziecko przypadkiem i jestem w stanie się założyć o każde
pieniądze, że z winy babci.

[ladykaren]

No i tu sie sprawa wyglada inaczej...fuczala na babcie bo mogla traktowac
wlasnie to male dziecko jak swoje...ja przez 24 lata mieszkania z rodzicami
mialam w domu zawsze psy...jak sie urodzilam moja mama miala hodowle
pekinczykow...gdy mnie przyniosla ze szpitala suka ktora mielismy w domu ( byla
parka pekinczykow) wywachala mnie wszedzie gdzie popadlo, polizala i
potraktowala jak wlasne dziecko...oprocz mojej mamy nikt nie mial prawa zblizyc
sie do mojego lozeczka jak spalam...
A druga sprawa zwierze jakiekolwiek czy to dzikie czy udomowione bez przyczyny
nie zaatakuje...to jest tylko zwierze i nie potrafi nam powiedziec "odejdz bo
moge zaatakowac"
Moze dziecko plakalo babcia chciala kota wygonic i wtedy mogl kot potraktowac
ja jak intruza i zagrozenie...
Przykro mi ze musialas oddac kota do schroniska bo wierze ze przezylas to
bardzo majac ja pewnie od urodzenia...
Zycze zdrowia dla dziecka

[rybalon1]

ojjj koty potrafia być złośliwe i to bardzo ...... mojej mamy kot taki własnie
jest poprostu wredny ja sama mam kota i 6 m dziecko tyle , że mój kot to
oaza spokoju i dziwi mnie tez troche to , że wasz do tej pory zrównowazony kot
tak się zachował cos musiało go do tego sprowokowac może jakieś zachowanie
dziecka i babci - musiał sie chyba wystraszyć ..... ale zgadzam sie ze
stwierdzeniem że zwierzęta to tylko zwierzęta i nie należy im bezgranicznie
ufać .... przykra historia - mam nadzieje , że babcia i synek szybko dojda do
siebie , pozdr

[eenia]

Mam dwie kotki, jedna do rany przyłóż, ale druga nie całkiem zrównoważona, wiem
to, rozumiem ją i dlatego wszelkie kontakty synka z tą kotką odbywają się pod
moim nadzorem. Zdarzyło się że podrapała małego ( nie widziałam zdarzenia),
kilka dni miał zardapania ale to nic wielkiego. Nie mam pojęcia dlaczego Twój
kot aż tak bardzo poranił dziecko i babcię, to zastanawiające, właściwie koty (
a przynajmiej ta moja) mogą podrapać w obronie własnej, kiedy chcą miec spokój
a ktoś je "napastuje", ale to jest drapnięcie i ucieczka. Przykra sprawa, ta
Twoja historia, żal mi Twojego synka i babci, ale nie rozumiem jak możesz
zostawić kota w schronisku po tym jak przez 8 lat był członkiem Waszej rodziny.
Rozumiem że mu nie ufasz, może nawet się go boisz, ale ja bym nigdy, nawet po
takim wydarzeniu, postarałabym się -o ile nie miałabym odwagi wziąc go do domu
gdzie jest dziecko, znaleźć mu miejsce u rodziny, znajomych.

[mama_szymka]

No nie, dopiero teraz doczytałam do końca post aureli70, wcześniej mnie
zbulwersował i ominęłam ostatnie zdanie.
Bardziej Ci szkoda kota!!!!!!!!!! Ciekawe czy tak samo byś sądziła gdyby to
Twoje dziecko było na miejscu Kamilka??
Jestem w głębokim szoku, jak można tak twierdzić no chyba, ze nie jest się
mamą!!!!

[amra1]

I ja się wtrącę, bo temat mi bliski... Też mam kota, akurat teraz jednego, było
więcej. I jak mam 32 lata, to w domu zawsze były koty i psy i ptaszki i Bóg wie
co jeszcze. Cała moja rodzina to kociarze, którzy z zasady mają po kilka kotów
(i wychodzących i absolutnie domowych). Jak przez te 32 lata chowałam się wśród
kotów (o bardzo różnych charakterach i charakterkach), tak jeszcze nie
widziałam kota, który rzuciłby się na kogokolwiek bez konkretnego powodu. Będę
stanowczo twierdzić, że kot w jakikolwiek sposób, ale musiał być sprowokowany.
Od razu mówię, że też mam 6 miesięczne dziecko, więc proszę mi nie zarzucać, że
nie jestem matką, albo nie troszczę się o własne dziecko...

I druga sprawa - absolutnie się zgadzam z koleżanką - szkoda mi kota...
Rozumiem, że może być w tej chwili niepożądanym stworzeniem w domu, że dziecko
może się go bać. Ale z drugiej strony kot to też stworzenie, któremu się należy
odrobina szacunku, nie sądzisz? To nie jest zabawka czy mebel, który wyrzuca
się na śmietnik, bo się znudziła albo zepsuła. Szczególnie, że jak sama
napisałaś, był członkiem rodziny (???). Czy nie uważasz, że mogłabyś w takim
razie wysilić się chociaż na tyle, aby znaleźć mu nowy dom, a nie oddawać do
schroniska? Chyba, że nie masz pojęcia, albo nie chcesz z tego sobie zdać
sprawy, co oznacza dla zwierzaka oddanie go w takie miejsce (po 8 latach bycia
w przytulnym domu). Może spróbuj sobie wyobrazić, jak Ty byś się czuła, gdyby
ktoś Cię oddał dla schroniska dla ludzi (gdyby takie istniały), bo nabroiłaś i
komuś się to nie spodobało?
Pozdrawiam
Asia

[aurelia70]

Amra, jak Ty ładnie piszesz... Ja jak pisałam byłam bardzie zajeżona, więc mój
post był znacnzie mniej stonowany. W momencie, gdy przeczytałam, że kto jest w
schronisku i TAM ZOSTANIE, to nie wytrzymałam. Jak to: przecież to żywa istota,
przeżyła w rodzinie 8 bardzo długich (jak na kota) lat i teraz ma zmarnieć w
schronisku. Przecież tak nie można, trzeba brać pełną odpowiedzialność za to,
co się oswoiło i wpuściła pod swój dach. Przecież bidulka tam uschnie ...
Poszukać mu domu, nawet obcego, ale DOMU.
Sama mam 5 miesięczną córę i 2 koty, które respektują jej terytorium, nawet na
kocyk nie wejdą, ale jej ciekawskie łapki wkrótce będą podrapane, wiem o tym.
Mimo to nie oddam kotów (jedyne co mogłoby mnie do tego zmusić, to silna
alergia, ale póki co tfu tfu nie ma).

MamoKamila, okaż mu serce i litość, znajdź mu dom. W imię tych wspólnie
spędzonych razem lat ...

[mamkamila]

chcesz go, za 15 dni po kwarantannie może być do odboru?? żal mi go, naprawdę. a
jak nie wierzysz to twoja sprawa.

[renka29]

to mnie przestraszyłaś
czy to rasowy kotek?

mam kotkę - dachowiec, która kończy 8 lat w tym roku
jest spokojna, bardzo ufna....
brrrr!!!!!

[balbiniaq]

zgadzam sie z dziewczynami - kot sam z siebie nie zaatakowałby nawet kogoś
obcego. Mam dwie kocice i małe dziecko. Owszem kiedy je łapie za ogony, albo
przydusza reagują fuczeniem - jeśli nie zdążą uciec. Natomiast oprócz maleńkich
ostrzegawczych drapnięć nigdy nikomu nic nie zrobiły, a ni dziecku ani
opiekującej się nim babci. Kotu, który tak się zachował musiano coś zrobić.
Jest tylko pytanie co się stało, że kocica tak zareagowała - o tym nic nie
piszesz - mama ani male dziecko pewnie Ci prawdy o tym co zaszło nie
powiedzą... A kota mi szkoda. Ja bym swoich nie oddała do schroniska - jeśli
już poszukałabym im dobrego domu, ale to tylko w ostateczności. Jesli się ma
zwierzęta dziecko od małego trzeba uczyć relacji z żywym stworzeniem.

[ewcialinka]

Bardzo mi przykro z powodu synka to naprawde był dla niego bolesny szok ale
tez musze stwierdzić że nawet szkoda mi tego kota,sam w obcym otoczeniu, nie
bedzie jadł pewnie z tęsknoty, kiepsko widze jego dalsze zycie...szkoda mógł
mieć dom do ostatnich chwil

[anka10]

Mam 2 koty dachowce i raz 1 przez przypadek podrapał małego, byłam wściekła ale nigdy nie oddałabym go do schroniska!
Poszukałabym mu innego domu
Nie zrobiałam tego i jest ok, koty maja przycinane pazury(w ostateczności można je usunąć, chociaż to robi z kota kalekę ale lepsze to niż jego oddanie).
Synek ma 6 mies i nieustannie"łapie"koty, tarmośi je a one zoszą to,baaa nawet przychodzą same na te"pieszczotki".
Każdy kot ma inny chrakter, jeden z nich jest b spokojny(synek nawet raz na niego zwymiotowała on spokojnie się wylizał).
Niestety drugi kot nie jest juz taki spokojny i czasem podrapie chociaż nie złośliwie(dla niego to zabawa)i muszę uważać.

[lidias82]

Myślę, że z tym kotem jest cos nie tak. Po takim wypadku od razu zmieniłby
zamieszkanie - oddałabym do schroniska. Skoro był nie ufny wobec ludzi, to jak
miałby mieć nowego własciciela? Zwierzęta nie powinny atakować dzieci, tak
sobie wyobrażam tą sytuację, a babcia chciała obronić maluszka i kot się pewnie
wtedy na nią rzucił. Straszne! Jak wyobrażę sobie te rany, to ciarki mi
przechodzą. Jedno jest pewne, nie narażałabym więcej mojego dziecka ani mojej
mamy i uważam, że mama Kamilka postąpiła SŁUSZNIE!

[haika]

O rany! Ja mam 4 koty i niespełna 6 m. dziecko. I co? Teoretycznie tragedia.
Praktycznie... do niedawna Róża była odizolowana od kotów, ale skończyło sie i
dziecięce i kocie więzienie. Zaczęliśmy integrację i jest ok. Oczywiście nie
zdobyłabym się na pozostawienie małej samej z kotami, zawsze ich "spotkania" są
pod moim nadzorem. Mała (narazie) nieinteresuje się kotami, a koty... szanują
jej terytorium. Czasem których bardzo chce się do niej przytulić, polizać, mają
raczej opiekuńcze podejście... Nie mam pojęcia jak to będzie wyglądało później,
ale w obecnej chwili nie wyobrażam sobie oddawać ani jednego kota... Miałabym
taki sam wyrzut sumienia do końca życia jak gdybym oddała dziecko do Domu
Dziecka i zrzekła się praw rodzicielskich, bo nabroiło, lub wystraszyło mnie
swoim krzykiem Tak mi się to kojarzy, albo gorzej Gdybym jednak musiała je
oddać - znalazłabym im inny, ciepły i przyjazny kotom dom. W schronisku kot ma
szansę przeżyć kilka dni - umrze z tęsknoty, albo na chorobę jaką załapie od
innych kotów.
Nie mnie oceniać i jestem daleka od pochopnych sądów, ale może przemyślisz
sprawę i w jakiś sposób postarasz się o nowy dom dla Twojego... do niedawna...
pupila i członka rodziny.
Bardzo mi przykro z powodu tego wypadku, żal mi wszystkich, Ciebie również, bo
podejrzewam, że ot tak sobie - nie zdecydowałaś się na taki drastyczny krok -
pewnie wiele Cię to kosztowało ale nie znaczy to, że taka decyzja była jedynie
słuszna.

[boolva]

Zawsze u nas w domu był kot. Poprzedni pamiętam atakował moje nogi zaraz po
umyciu ich mydłem (wyskakiwał z ukrycia), ale ja nie byłam jako dziecko dla
niego dobra -robiłam z nim różne eksperymenty. W dodatku takie zachowanie
opisywali kiedyś Gucwińscy -kot nie znosił zapachu mydła. No ale to nie było nic
wielkiego -drapnięcie i ucieczka. Zgazdzam się, że kot bez powodu się nie
zachowałby w ten sposób. Obecny nasz kot (pers) nienawidził kiedyś dzieci,
ponieważ przychodziły do mnie koleżanki z potomstwem, które piszczało i męczyło
go niemiłosiernie. Ale gdy pojawiły sie na świecie moje dzieci -kot się do nich
przekonał i nawet przestał unikać. W radiu TOK FM jest chyba raz w tygodniu pani
weterynarz -pamiętam, że jest niesamowita ale nie pamiętam nazwiska, możnaby do
niej zadzwonić może potrafiłaby coś wyjaśnić. Ale faktem jest, że brak w opisie
koleżanki przyczyny całego zdarzenia. A dom dla kota może dałby się znaleźć
zamiast tego schroniska...

[kaktus22]

Nie mam ani kota, ani tym bardziej psa!!! W życiu bym nie ufała zwierzęciu to
tylko zwierzę, dziwię się ludziom co trzymają wielkie grożne psy ( a nawet te
małe) z dzieckiem - SAMI SIĘ PROSZĄ O NIESZCZĘŚCIE!!!
Ale co do kota to jestem zdziwiona!!!

[mueller2]

Mam kotkę, 3 miesieczne dziecko i 7-letnie. Kotka jest spokojna, chyba że się
ją drażni to drapie i ucieka. Ale co do obcych, to NIE SPROWOKOWANA rzuca się i
gryzie!!! Tak, niczym nie sprowokowana, po prostu chyba broni swojego "terenu".
Odkąd urodziła się druga córka, nie pozwalam kotce wchodzić do pokoju i nigdy
nie zostawiam spiącego dziecka nawet na moment, kiedy kotka jest w
pomieszczeniu. Jeżeli drapnie kiedyś małą bez ostrzeżenia i zrobi jej krzywdę,
od razu ją oddam!!!

[demika]

My mamy trzy koty.I wiem,że dopóki Igor ich nie zaczepi nie zwracają na niego
uwagi.Człowiek też się broni gdy jest atakowany.Żal mi Twojego dziecka ale nie
uwierzę,że kot zaatakował sam bez prowokacji.

[demika]

Więc trzeba ją było oddac znim urodziłas córkę

[mamkamila]

cieszę się że wasze kotki i koty nic nie robią dzieciom, ale każdy zwierzak jak
człowiek jest inny. Jak mam trzymać kota, który zaatakował dziecko, jak mam
znaleźć mu nowy dom, kto go będzie chciał po czymś takim. Napewno nie została
sprowokowana, może się czegoś wystraszyła - fakt jak się czegoś wystraszy to
fuczy, ale szybko się uspakaja, moja mama się jej boi( chociaż sama ma kota)
więc na pewno nie zbliżyła by się z dzieckiem do niej. A co powiecie, ze jak mąż
przyszedł po trzech godzinach -ja byłam w poradni - na niego też atakowała??
Jest mi bardzo ciężko, nie pisałam ten post abyście mi współczuli lub oceniali
bo ja najlepiej znam swoją kotkę, i zawsze kiedy przychodzili goście trzeba był
ją izolować bo szukała zaczepku, ( dotyczy obcych)i nigdy nie uciekała,
napisałam ten post abyście nie ufali swiom zwierzakom, będę bardzo szczęśliwa
jeżeli wasze dzieci będą w zgodzie z wwaszymi zwierzakami i doczekają starości w
swoim domu. Ja też tak myślałam. Jest mi bardzo ciężko, nawet nie wiecie jak.
Więc apel do was może znajdziecie kogoś, kto da mu dom. Narazie przechodzi
kwarantannę.
mama Kamila

[demika]

Trzymajcie się z maluchem ciepło.

[amra1]

To jeszcze raz ja... Aurelio 70 wcale Ci się nie dziwię. Może mój post był
bardziej stonowany niż Twój, ale szlag mnie trafił nieziemski...(( Możesz mi
wierzyć... Są dwie rzeczy, których na tym świecie absolutnie nie trawię:
znęcania się nad zwierzętami (a jak nazwać inaczej oddanie kota do schroniska
po 8 latach???)i nad małymi dziećmi - istotami absolutnie bezbronnymi w świecie
ludzi dorosłych, istotami których los jest całkowicie od tychże ludzi zależny,
od ich humorów, chęci i niechęci. Tym bardziej, że w tym przypadku, moim
zdaniem, mamy do czynienia z działaniem pod wpływem stresu i emocji, natomiast
nie do końca przemyślanym. Chyba że było to myślenie tylko o tym, żeby pozbyć
się problemu i z głowy... Kosztem kota oczywiście. Pytanie tylko, czy
rzeczywiście ktoś tu o tymże kocie pomyślał?
A tymczasem naprawdę niewiele być może trzeba by było włożyć wysiłku w to, aby
sytuację opanować, nie krzywdząc zwierzęcia. Po pierwsze wizyta u weterynarza?
Może zachowanie kotki wynika nie tyle z charakteru, co z jakiś problemów
hormonalnych (czy była sterylizowana, czy miała w swoim życiu młode?). Jeśli
już oddawać kota, to dlaczego od razu do schroniska? Czy naprawdę nie było
możliwości poczekać kilku dni, dać ogłoszenie do wyborczej (są bezpłatne w tych
tematach), poszukać kogoś chętnego choćby tutaj, na forum o kotach (jest ich
kilka), na stronach internetowych poświęconych tym zwierzakom (są tam też
ogłoszenia). Itd, itp.
Podsumowując, jak dla mnie wygląda to, że właścicielka kota po prostu poszła na
łatwiznę... Ot, oddać, zapomnieć i problemu nie ma...
Że nie wspomnę o tym, że jest to też bardzo pedagogiczne podejście do własnego
dziecka i uczenie go odpowiedzialności za słabsze stworzenia oraz poszanowania
zwierząt i przyrody. A za parę lat synuś będzie wyrzucał swojego lub swoich
dzieci zwierzaka z samochodu w lesie, bo już nawet nie będzie mu się chciało do
schroniska go zawieźć... A potem się dziwimy takim sytuacjom...
A.

do amra 1

[lidias82]

Przesadzasz i to grubo! Nie teoretyzuj, bo jestem pewna, że oddałabyś swojego
kota, gdyby Twojemu dziecku stała się krzywda.

[lidias82]

I jeszcze jedno: nie pisz o znęcaniu się nad kotem, bo w ten sposób oskarżasz
mamę Kamilka! Zastanów się.

[amra1]

Masz rację, że oskarżam. A dokładniej o pochopne działanie. Masz również rację,
że gdyby mojemu dziecku stała się naprawdę krzywda (tylko co mamy tu na myśli?
zadrapanie? pogryzienie? jak intensywne?)z powodu kota, to być może bym go
oddała. Ale tylko w ostateczności. A wcześniej z pewnością szukałabym innych
możliwych rozwiązań. I na pewno nie oddałabym kota do schroniska.
I nie teoretyzuję ani nie uogólniam. Możesz mi wierzyć albo nie, ale widziałam
w swoim życiu kilka rzeczy związanych właśnie z takim traktowaniem zwierząt. A
wolałabym ich nie widzieć...
A.

do amra1

[lidias82]

Ok, tylko się nie pokłóćmy, bo zrobi się niesmaczna atmosfera, a tego nie chcę
i nie chcę mieć też wrogów na forum. Z mojego punktu widzenia wygląda to tak:
jest kot, który atakuje dziecko i babcię, która usiłuje bronić wnuka. Obrażenia
są poważne (tak sądzę z tego, co opisuje mama Kamilka). Po kilku godzinach do
domu wraca mąż, który też, bez żadnego powodu jest atakowany przez kota. Kot z
natury jest nieufny wobec obcych, więc myślę, że znalezienie mu nowego
właściciela graniczy z cudem, więc nie bardzo wyobrażam sobie, jak ten kot
miałby komuś zaufać. Myślę, że reakcja mamy Kamilka była bardzo spontaniczna -
też pewnie w takiej sytuacji byłabym oszołomiona i pomyślałabym najpierw o
schronisku, a dopiero po ochłonięciu o znalezieniu kotowi nowego domu. Chcę
tylko napisać, że rozumiem zachowanie mamy Kamilka.

[amra1]

Kochana, ja się absolutnie nie chcę kłócić
Generalnie zgadzam się z Tobą co do Twojego postrzegania całego zdarzenia.
Tylko mam dwie wątpliwości. Co się tam naprawdę stało, bo w rzucenie się kota
na człowieka bez powodu nie wierzę. Pewnie się nie dowiemy. Po drugie z moich
naprawdę wieloletnich kocich doświadczeń wynika, że jeśli kot od maleńkiego
jest w jednym domu, to jego zachowania i charakter naprawdę w dość dużej mierze
(acz nie całkowicie) zależą od jego właścicieli i tego, jak go wychowali i
traktowali. I proszę, nie sądź, że oskarżam dziewczynę o maltretowanie kota
przez 8 lat lub coś w tym stylu. Ja się po prostu dziwię i zastanawiam... Może
jest to wyjątkowy przypadek, z jakim się nigdy nie spotkałam...
I jeszcze jedno, wydaje mi się, że fakt, iż kot zaatakował potem jeszcze ojca
dziecka, w pewnym sensie może potwierdzać moją (i chyba nie tylko moją)teorię,
że coś się tam musiało wcześniej wydarzyć i kota naprawdę nieźle wyprowadzić z
równowagi...
A swoją drogą istnieje taki zawód jak psycholog zwierzęcy. Wiem, że to
śmiesznie brzmi, sama nigdy nie korzystałam, ale naprawdę słyszałam, że
ponoć "kocia terapia" przynosi efekty...
Napisałam na forum prywatnym "Koty" o sprawie. Może znajdzie się ktoś chętny do
pomocy.
A.

[jusienka]

> I proszę, nie sądź, że oskarżam dziewczynę o maltretowanie kota
> przez 8 lat lub coś w tym stylu. Ja się po prostu dziwię i zastanawiam...
Może
> jest to wyjątkowy przypadek, z jakim się nigdy nie spotkałam...
> I jeszcze jedno, wydaje mi się, że fakt, iż kot zaatakował potem jeszcze ojca
> dziecka, w pewnym sensie może potwierdzać moją (i chyba nie tylko moją)
teorię,
> że coś się tam musiało wcześniej wydarzyć i kota naprawdę nieźle wyprowadzić
z
> równowagi...

OT
Z doswiadczenia z pracy ze zwierzetami wiem, ze takie poklady agresji maja w
sobie zwierzeta bite. Co nie oznacza, ze kogos oskarzam, absolutnie! Odnosze
sie do Twoich slow: "wyjatkowy przypadek". Wcale nie, to dosc czeste zachowanie
u zwierzakow karanych w ten sposob. Czasami wybucha nagromadzona agresja.
A ta kotke, bohaterke tego watku, najpewniej cos sprowokowalo. Mama pisze, ze
kotka zachowywala sie tak, gdy byla przestraszona. Przestraszenie to rowniez
sprowokowanie pewnych zachowan.
Heh, szkoda calej rodziny. Ogolnie to bardzo nieciekawa sytuacja.

[amra1]

Zgadzam się z Tobą w całej rozciągłości. Generalnie napisałaś to, co myślę,
tylko może nie napisałam tego wprost, tak jak Ty...
Amra

[jusienka]

Ok, ale bardzo chcialabym zaznaczyc, ze nie twierdze, iz ta kotka byla bita.
Nie znamy tak naprawde calej sytuacji, to jest tylko internet, a Mama opisujaca
zdarzenie jest zdenerwowana i mimo, iz pisze czasami niezrozumiale dla mnie
rzeczy, to nie jestesmy w jej domu, na jej miejscu, w jej sytuacji.
Dziewczyny, naprawde warto wychowywac dzieci ze zwierzetami. Tylko warto
pamietac, ze zwierzeta tez wychowujemy. Codziennie. To, co przekazujemy
zwierzeciu wraca do nas z podwojona sila...

[balbiniaq]

ja też mam pewne wątpliwości, bo po pierwsze czy babcia 8 miesięcznego dziecka
jest kimś obcym? Przecież kot widział ją w ciągu tych 8 lat życia w tym domu
wielokrotnie. Po drugie - te pogryzienia sugerują, że ten kot był chyba
rozmiarów pitbula. Po trzecie - babcia pewnie broniąc siebie i dziecka też
poturbowała kota (co oczywiście jest zrozumiałe - obrona własna) więc kot był
zestresowany, a co za tym idzie wściekły mężczyzna, który go pewnie siłą
wyciągał z kryjówki też został zaatakowany przez przestarszone zwierzę. Bo mąż
kamili pewnie nie wołał go czułym i spokojnym głosem...

Rozumiem szok i strach. Rozumiem złość, ale nie mogę uwierzyć w to, że niczym
niesprowokowany kot (domownik o 8 lat, który znał i babcię i dziecko) w taki
sposób napadł nagle na oboje. Moim zdaniem babcia nie dopilnowała wnuczka,
który dorwał kota (np. łapiąc go za ogon) a ten się zaczął bronić... Babcia
stanęła w obronie dziecka - atakując kota i też została przez kota
pokaleczona. I ja bym się zdenerwowała, ale nie oddałabym kota do schroniska.

[mueller2]

Kot jest na kwarantannie, na obserwacji na razie. Mama Kamilka moze go jeszcze
stamtąd zabrać. No i po co oceniać czyjes postępowanie?? To tylko ostrzezenie
dla innych mam, które ufaja bezgranicznie swoim zwierzakom.
Pozdrawiam

do amry1 i innych pań kłócących się..

[g_kasia]

droga amro, mama kamilka dokładnie opisała jak bardzo kotka poraniła jej
synka... w takiej sytuacji - jestem tego pewna i jako matka i jako pedagog -
każda matka oddałaby kota

co do Twojej wypowiedzi dotyczącej niepedagogicznego zachowania matki... wątpię
żeby synek pamiętał o bytności kota w domu... w tym wieku, kiedy pamięć dziecka
jest jeszcze bardzo krótka, oddziaływanie pedagogiczne nie obejmuje "nauki
moralności", oczywiście powinno się pokazywać dziecku co jest dobre a co złe,
ale wątpię, żeby pamiętało o tym dłużej nić 5 minut... w tym wieku dla dziecka
ważniejsze są inne rzeczy i na innych skupia sięjego koncentracja?

dlaczego tak bardzo sprawę przerysowujesz, dlaczego piszesz, że dziecko może w
przyszłości wyrzucać psa czy inne zwierzę w lesie? rozumiem, że Cię poniosła
złość związana z tym co sama widziałaś, ale to nie daje Ci prawa do
oskarżania...

wydaje mi się, że teraz kłótnie nie mają sensu... mama kamilka oddała kota na
kwarantannę, kiedy pisała swój pierwszy post nadal była bardzo wzburzona, potem
pytała o to czy znamy kogoś kto zechciałby jej kota - czego żadna z atakujących
pań nie raczyła zauważyć... wydaje mi się że teraz już za późno na wychowywanie
kota, obcięcie pazurków byłoby dobrym pomysłem, ale już nie dla mamy kamilka -
ona straciła zaufanie do kota, poza tym jego obecność może źle wpływać na
dziecko, maluszek będzie się go nadal bał bo lęk zakorzenia się na długo...

wydaje mi się, że jeżeli chcemy naprawdę pomóc mamie kamilki - a przypomnę, że
po to m.in. jest to forum - to poszukajmy domu dla jej kotki...

pozdrawiam

[sonnja1]

amra1 napisała:
Są dwie rzeczy, których na tym świecie absolutnie nie trawię:
znęcania się nad zwierzętami (a jak nazwać inaczej oddanie kota do schroniska
po 8 latach



Oddanie kota do schroniska nazywasz znecaniem sie nad zwierzetami? Nie
przesadzasz troche?

do amra1

[mama_szymka]

Że nie wspomnę o tym, że jest to też bardzo pedagogiczne podejście do własnego
> dziecka i uczenie go odpowiedzialności za słabsze stworzenia

Czy naprawdę uważasz, ąe ten kot był w tej sytuacji SŁABSZYM stworzeniem??
Bez przesady!!!!!!!

Jeśli
> już oddawać kota, to dlaczego od razu do schroniska?

Ten kot jest teraz w schronisku na obserwacji, czy nie ma np.wścieklizny albo
innego choróbska.

Czy naprawdę nie było
> możliwości poczekać kilku dni, dać ogłoszenie do wyborczej

Nie sądzę, ze jakakolwiek normalna matka, dla której dziecko jest ważniejsz niż
agresywne zwierze czekałaby w takiej sytuacji kilka dni.

I jeszcze jedno w kolejnym poście sama napisałaś, zę oddałabyś kota do
schroniska w ostateczności, moze dla mamykamila to jest ostateczność?

Pytanie tylko, czy
> rzeczywiście ktoś tu o tymże kocie pomyślał?

Niestety tu więcej jest osób myślących o kocie niż o Kamilku, który jest ofiarą
tegoż stworzenia.

do mamy_szymka

[g_kasia]

święte słowa...
ciągle tylko o kocie, zero zainteresowania dzieckiem...
chyba jest wiecej kocich mam niż mam dzieci... tak przynajmniej wynika z tego
wątku...
smutne... że macie więcej litości dla atakującego kota niż dla przerażonego,
poranionego niemowlęcia...

dziękuję Ci mamo_szymka z Twój wyważony i mądry post

[mynia0]

a dla mnie jest wszystko jedno, czy kot został sprowokowany czy nie - efekt
jest taki sam, więc jakie to ma znaczenie?

koty mają różne charaktery. jedne są łagodne, drugie nie, jedne zrównoważone a
inne choleryczne. nie dziwię się mamie Kamila, że pozbyła się kota z domu, choć
ja pewnie starałabym sie poszukać mu innego domu a nie dawać do schroniska.
ale moze nie było innego rozwiązania? nie znamy dokładnie sytuacji, a oceniamy
autorkę postu.

nie zdecydowałabym się na zatrzymanie kota, który zaatakował moje dziecko,
wszystko jedno, czy sprowokowany, czy nie.

[formica25]

Mamo KAmila ja rozumiem Cie ,że nie chcesz kota wząść do domu z powrotem ale
mogłabyś choć troche postaarac się i poszukać mu domku! najlepiej bez dzieci
zareczam Ci , ze dużo osób chce kota starszego! możesz to zrobić np przez net
nie wychodząc z domu wiec az tak dużo sie nie poswiecisz... a przecież zależało
Ci na tym kocie i smutno Ci z powodu tej sytuacji!! (tak z Twojej opowieśći
wynika) zalouj się chociaz na www.forum.miau.pl !! dla kota mieszkającego w
domu przez całe zycie , kochanego , zadbanego oddanie do schroniska jest nieraz
skazaniem na śmierć , wiele z nich zagładza się , a wierz mi w schronisku nikt
o jego życie nie bedzie walczył!! a w gazecie wyborczej można dać darmowe
ogłoszenie ,że kot czeka na człowieka!!
i wyskakuj proszę z tekstem ,że jeśli mi kota żal to mam go sobie wziąść za 15
dni... takie teksty świadczą o tym ,że kota masz poprostu gdzieś...
i wcale nie świadczy to o Tobie dobrze...

wieć choć się o tyle postaraj ,żebys mogła kiedyś sobie powiedzieć ,że
przynajmniej się strałaś by i on w tej sytuacji nie cierpiał...

sianie paniki pod wpływem emocji...

[mama_debiutantka]

jasne... niesprowokowane koty rzucają sie na ludzi. a niektóre to jeszcze
przegryzają dzieciom tętnice albo kładą się na twarzy i duszą...
a może babcia powinna była bardziej kamilka pilnować, żeby kotka na lewą stronę
nie wywracał? zwierzę to nie zabawka. chociaż, jak widać niektórym tak się
wydaje...
dziwne, że mój kocur (duży, niekastrowany) jakoś bobasa nie atakuje. a czasem i
za futro zostanie wytarmoszony, i za ogon pociągnięty. może dlatego, że my
zawsze reagujemy, nie tylko słowem, ale i czynem (zabieramy małą od kota i
mówimy, że nie wolno kocurka męczyć). skutek jest taki, że młoda (a ma dopiero
10 m-cy) coraz rzadziej kocura tarmosi, raczej przytula. i nawet nauczyła się
głaskać delikatnie futerko. ale, jak mówię, trzeba chcieć i, przede wszystkim,
traktować zwierzę z szacunkiem a nie jak zabawkę.

[formica25]

dokładnie!!! ja mam kota od niedawna schroniskowego, ale mała od samego
początku uczyłam delikatności w stosunku do niego i efekt jets tak ze Mała wie
ze nie wolno targać i głaszcze delikatnie!!ale mimo to nigdy , ale to nigdy nie
zostawiam ich sam na sam !!
moja mama zawsze mówi:
DO DZIECI I ZWIERZĄT TRZEBA MIEĆ ZAWSZE OGRANICZONE ZAUFANIE!! tym bardziej ,że
decycując sie na nie bierzemy za nie odpowiedzialność!!
o szacunku nie bede wspominac , bo na niego niejedno zwierze bardziej zasługuje
niż niektórzy ludzie...

[atenka11]

Miałam w zyciu ze 30 kotow obecnie mam 2 kotki, hoduje rasowe i interesuje sie
kotami. Mam devon rexy niczego sie nie boja z synkiem i mna spia , odbierałam
ciezkie ich porody nie zadrapały, a w tej rasie kotki czesto maja komplikavje
porodowe.
Natomiast u kotow agresja i lekliwosc jest przenoszona w genach. Kot bojacy
unikajacy moze si w innych warunkach zacjhowac agresywnie. Takie zwierzeta
eliminuje sie z hodowli, aby nie namnazac "zlych"genow.
Kocham koty bardzo ale zdazyło mi sie wiele lat temu miec kotke ktorej nie
ufałam i zaatakowała mnie . Złe agresywne lub lekliwe skłonnosci łatwiej
zaobserwowac w grupie. Latwiej tez z rasowymi bo przezata w hodowlach utrwalone
geny.
Obserwujcie uwaznie swoje zwierzeta, ale bez paniki i uogolniania.
Bardzo wspołczuje i lepiej nie miej juz kotow bo to ty im nie zaufasz i nie
wychowasz odpowiednio.

[amra1]

Witaj,
bardzo Cię proszę o podanie miejsca, gdzie przebywa kotka. W jakim schronisku i
w jakim mieście. Prośba o pomoc dla niej jest już na forum "Koty" i na
forum.miau.pl.
Mam nadzieję, że znajdzie się ktoś chętny do tego, aby ją przygarnąć.
I jeszcze pytanko, czy ewentualnie, gdyby znalazł się ktoś chętny spoza Twojego
miasta, czy byłabyś skłonna przywieźć kotkę do nowego właściciela? Ludzie chcą
po prostu wiedzieć takie rzeczy.
Pozdrawiam
A.

amra

[kalina_p]

calego watku nie czytałam ale gratuluj Ci tego, co zrobilaś.
Nie wierze w celowo bestialskie i złośliwe zachowanie zwierzecia...
mam nadzieję, że "odpał" kota zostnie zdiagnozowany i znajdzie on dom.

[mamkamila]

Bardzo mnie bolą wasze wypowiedzi, najbardziej te że osądzanie o znęcanie się
nad kotem, który odkąd u nas jest spał mi na plecach, mruczał jak obcinałam mu
paznokcie i czyściłam uszy. Nie chce mi się czytać waszych postów, może powinnam
wziąść go do domu i traktować że nic się stało. Dajcie spokój. Kota dałam do
schroniska bo weterynarz chciał go od razu uspać. Mąż ma alergie na kurz, trawy
i sierść a jednak kot był. Zawsze myśleliśmy że jak coś się z nią stanie to
weźniemy nowego. Jeżeli ktoś jest zainteresowany kotem to po okresie
kwarantanny i jak nic nie wyjdzie to dam ci znać.
Zyczę żeby wam nic takiego się nie przytrafiło i nie musielibyście podejmować
takich decyzji. Aha kotka nie sterylizowana była na tabletkach.

[aamms]

Ale przecież możesz chyba napisać w jakim schronisku i w jakim mieście jest
Twoja kicia.. Może jednak dom dla kici się znajdzie..

[kalina_p]

sama bym wzieła ale juz dwa koty mam
Oba koty stare i roczne dziecko. Póki co zyja w zgodzie - dziecko wie, żeby nie
szarpac i tylko glaskac a koty wiedza, że NIE WOLNO drapnąc.

[bazia74]

NO i widzicie coście narobiły! Piszę do osób krytykujących postępowanie mamy
kamila. Bez przesady dziewczyny! BEZ PRZESADY! Ona i tak wiele przezyła! A swoją
drogą to jest tylko zwierze! Życie i bezpieczeństwo dziecka jest NAJważniejsze!
Kamila i tak jest w ciężkim szoku a wy wcale jej w tym nie pomogłyście. A jej
celem jak myślę była tylko chęć pomocy-przestrogi dla mam posiadających
zwierzaki w domu i małe dzieci. A co w zamian dostała! Eh ... szkoda słów.
Prawdę mówić włos mi się zjeżył jak niektóre "pomocne" wypowiedzi usłyszałam.

[aamms]

bazia74 napisała:

> NO i widzicie coście narobiły! Piszę do osób krytykujących postępowanie mamy
> kamila. Bez przesady dziewczyny! BEZ PRZESADY! Ona i tak wiele przezyła! A
swoj
> ą
> drogą to jest tylko zwierze! Życie i bezpieczeństwo dziecka jest
NAJważniejsze!
> Kamila i tak jest w ciężkim szoku a wy wcale jej w tym nie pomogłyście. A jej
> celem jak myślę była tylko chęć pomocy-przestrogi dla mam posiadających
> zwierzaki w domu i małe dzieci. A co w zamian dostała! Eh ... szkoda słów.
> Prawdę mówić włos mi się zjeżył jak niektóre "pomocne" wypowiedzi usłyszałam.

Absolutnie nie czuję się adresatką powyższej wypowiedzi.. Nie staram się w
żaden sposób oceniać całej sytuacji, bo nie widziałam tego na własne oczy..
Ale po raz trzeci zadaję pytanie GDZIE JEST KOT..i jakoś nie mogę doczekać się
odpowiedzi.. Czy mam rozumieć, że to schronisko to za karę i w żadnym wypadku
nie można nawet spróbować pomóc kotu?

[amra1]

Po pierwsze: Uwaga ogólna... Nie zamierzam podejmować jałowej dyskusji z
osobami, które (tu cytuję koleżankę kociarę) nigdy nie powinny mieć ŻADNEGO
zwierzęcia pod opieką.

Po drugie: Mnie włosy jeżą się na głowie, gdy czytam wypowiedzi w stylu "To
tylko zwierzę..." To tylko zwierzę i aż zwierzę. Stworzenie, które czuje i
przeżywa, tak samo jak człowiek, tylko nie potrafi tego tak wyraźnie jak ludzie
zakomunikować otoczeniu.

I proszę wszystkich, spróbujcie zrozumieć, że są na tym świecie ludzie, którzy
nie wyobrażają sobie życia zarówno bez zwierząt, jak i bez dzieci. Mało tego,
potrafią pogodzić jedno z drugim, nie narażając na niebezpieczeństwo ani
jednych ani drugich. Po prostu wychowując... zarówno dzieci jak i zwierzęta.
Tylko trzeba chcieć i się postarać.

Po trzecie: Mamo Kamila, bardzo Cię proszę, w chwili, w której uznasz za
stosowne, o informację na pocztę gazetową (jeśli nie chcesz podać tego na
forum) na temat miejsca, w którym przebywa kotka oraz jej stanu zdrowia. I
ewentualnie dalszego ciągu sprawy. Ponieważ wierzę, że jednak jej los nie jest
Ci obojętny, postaram się ze wszystkich sił Ci pomóc znaleźć dla niej nowy dom.
Natomiast odradzam Ci zabieranie jej z powrotem do siebie po okresie
kwarantanny. Zgadzam się z którąś z przedmówczyń, że to nie będzie dobre
rozwiązanie dla wszystkich (nie tylko dla kota). Ty nie będziesz miała do niej
zaufania, ona do Ciebie, że nie wspomnę o Twojej mamie i dziecku. Taka
atmosfera nikomu na dobre nie wyjdzie.
Jeżeli Cie uraziłam, używając sformułowania "znęcanie się nad kotem" to
przepraszam. Absolutnie nie posądzam Cię o ŚWIADOMĄ chęć skrzywdzenia
zwierzęcia. Jednak obawiam się, że kot może się tak czuć, a znęcanie się nie
oznacza tylko znęcania się fizycznego.
A tak przy okazji, może szkoda, że nie zdecydowałaś się wcześniej na
sterylizację kotki. Być może byłaby dużo spokojniejsza, szczególnie jeśli jest
to kot typowo domowy i nie wychodzący na zewnątrz.
Pozdrawiam
Asia

[amra1]

I jeszcze drobna prośba... Zanim ktoś, powołując się na moje posty, coś
napisze, zachęcam gorąco do ich UWAŻNEGO czytania. Ciekawe, gdzie ja napisałam,
że swojego kota w ostateczności oddam do schroniska?
A

[pchliczek]

Bolą Cię wypowiedzi forumowiczów a nie pomyślisz o tym co się dzieje z kotem?
Mogę Ci powiedzieć z kilkuletniego doświadczenia ratowania kotów ze schroniska -
domowy, szczególnie starszy, wypięlęgnowany kot przeżywa szok, zaczyna się
głodziś i wpada w totalną depresję, łapie bardzo szybko choroby i umiera,
powoli, nie od razu. A szanse, że 8-letni kot znajdzie dom bez zacięcia
wolontariuszy są równe zeru. Wiem co mówię. Czy chociaż zadzwoniłaś do
schroniska by dowiedzieć się co się stało z kotką? Naprawdę nie dziwi Cię, że
mruczący, spokojny kot tak się zachował? Coś ją śmiertelnie przeraziło a Ty
nawet nie spróbowałaś się dowiedzieć co. A do tego napisałaś posta zniechęcając
innych do kotów.
Tyle dziewczyn prosi Cię byś napisała chociaż w jakim schronisku jest koteczka
ale Ty nie odpisujesz już. Może jednak pozwolisz by inni pomogli tej biednej
kotce jeśli jeszcze żyje.

[progect]

Jestem obecnie włascicielka kotki i bardzo mi przykro,że kotka mamykamila
została potraktowana jak śmieć.
Chociaż rozumiem,że sa zwierzęta, ktore absolutnie nie mogą mieszkac z dziećmi.
Dotyczy to głównie zwierząt starszych, przyzwyczajonych do bycia jedynym i
ukochanym zwierzątkiem, najważniejszą osoba w domu.
Wiem co mówię, bo miałam foksteriera. Kiedy urodził się starszy syn, pies mial
11 lat. Był bardzo agresywny z natury, ale tez bardzo kochany. Dopóki mały nie
chodził było wszystko w porządku, potem zaczął gryżc dziecko. Wprawdzie nie
mocno, ale ślady były. Ciągle trzeba było ich izolować. Albo pies był zamknięty
albo dzieciak. Na zmianę. Nie dałam rady, kiedy byłam w ciąży z drugim z bólem
serca zdecydowałam się na oddanie psa. Domu szukałam mu przez dwa miesiące.
Kazdy kandydat był dokładnie sprawdzony. Psa oddałam na dwa tygodnie przed
porodem i do dziś tego nie mogę zapomnieć. Schronisko nie wchodziło w grę i
myślę,że każdy odpowiedzialny właściciel tak powinien postąpić. A syn ma 20 lat
i na policzku bliznę wielkości ok 3 cm, która powstała kiedy miał 10 m.

[jamaska]

hmmmm..........mam córeczkę i w tej chwili nie posiadam kota ale od kiedy
pamietam koty mieszkały z nami. wiem jedno NIESPROWOKOWANY KOT N I E Z A A T
A K U J E i wole nie wiedziec co sie wydarzyło, ze kot zostało doprowadzony do
takiego stanu!!
mamkamila napisała:

> jeżeli ci szkoda kota to twoja sprawa, nie znasz zachowania kotów.

mam rozumieć , że Ty znasz? ale z tego co widze dalej napisałaś, ze kicius był
złośliwy i uparty....więc czego sie spodziewałaś? albo inaczej...czy
zostawiłabys dziecko w towarzystwie osoby złośliwej i upartej? Czego byś się po
niej spodziewała...???
W schronisku
> poinformowali że to częsty przypadek u starych kotek bez kontaktów z innymi
> kotami. Jak pisałam jest nieufna dla obcych, ale była też złośliwa i uparta.

dlaczego nie zrobiłaś wczesniej porządku z kotem??? mam tu na mysli
wyprostowanie charakteru bądź znaleznienie mu nowego domu u kogos kto go
pokocha jakim jest. Czy to nie jest tak, że oskarżasz kota aby usprawiedliwić
swoje zaniedbanie? Bardzo Ci współczuję tego co sie wydarzyło i mam nadzieję,
że Maluszek wróci do siebie i z babcia będzie oki. Jak juz napisałam wole nie
wiedzieć dlaczego kot zaatakował ale Tobie radziłabym podrążyć ....

> Przy nas by do tego nie doszło, ale była mama - jako obca. Parę razy na nią
> fuczała, jak chciała ją wyrzucić z wózka. Oby nigdy tobie się to nie
przytrafił
> o.

Miałam agresywnego kotka i był tak wychowany, gdy zaszłam w ciążę zmienił domek
na domek sąsiadów (ten sam teren) przez myśl, by mi nie przeszło aby go
zostawić z dzieckiem w domu....
Troche samokrytyki a nie oskarżeń kotka.
I troche odpowiedzialności a nie bezduszne oddanie do schroniska, pofatyguj sie
i znajdź mu kochający dom jak przystało na człowieka.

jesteście NIESPRAWIEDLIWE!!!

[mynia0]

nie wytrzymałam, czytając niektóre wypowiedzi. piszecie, jaka krzywda stała sie
kotu, jakie to biedne stworzenie - pewnie macie racje. ale gdzie w tym
wszystkim jest miejsce na DZIECKO??? czy ono jednak nie jest ważniejsze od
kota? dziewczyny, zastanówcie sie, zanim wydacie osąd. zwalanie winy na bacię
jest nie na miejsu - niejednokrotnie same nie potrafimy upilnować własnych
dzieci, co niestety w pewnym sensie jest normalne.

przeczytajcie dobrze list autorki. uskuteczniłyscie sąd nad nią, zjechałyście
za niemal znęcanie sie nad zwierzęciem, a jej chodziło wylącznie o to, zeby
uświadomić nam, ze zwierzę jest tylko zwierzęciem i może zachować się różnie.
Mama Kamila ma prawo do tego, żeby kota w domu nie było. dlaczego odbieracie
Jej to prawo? to jej sprawa, co zrobiła z kotem, nawet , jeśli się to komuś nie
podoba. nie pozwoliła go uśpić, / choć miała do tego prawo!/ kot jest w
schronisku, może ktoś mu pomoże. szkoda zwierzaka, nie powiem, ale
najważniejsze jest DZIECKO!

[aamms]

Ja tylko bardzo chciałabym wiedzieć GDZIE jest kot.. Czy to jest trudne
pytanie??

[mynia0]

bardzo łatwe, jak się dokładnie czyta -kot jest w schronisku - przynajmniej na
razie.

[aamms]

mynia0 napisała:

> bardzo łatwe, jak się dokładnie czyta -kot jest w schronisku - przynajmniej
na
>
> razie.


Niemożliwe.. A już myślałam, że nie umiem czytać!!
W KTÓRYM schronisku?
W Jakim mieście???

Może ja niewyraźnie piszę..

[mynia0]

ale jesteś złośliwa - a wystarczyło właśnie spytać - W KTÓRYM schonisku jest
kot? i byłoby po sprawie.

uważam, że w kwestiach bardziej prywatnych powinnyście kontaktować się privami.
napisz do autorki e-milka, to może poda Ci szczegóły. może ma swoje powody,
zeby nie podawać publicznie takich informacji.

[aamms]

mynia0 napisała:

> ale jesteś złośliwa - a wystarczyło właśnie spytać - W KTÓRYM schonisku jest
> kot? i byłoby po sprawie.

Ja właśnie Twojego posta odebrałam jako złośliwość.. No, jak koniecznie chcesz,
to przepraszam..
>
> uważam, że w kwestiach bardziej prywatnych powinnyście kontaktować się
privami.
>
> napisz do autorki e-milka, to może poda Ci szczegóły. może ma swoje powody,
> zeby nie podawać publicznie takich informacji.

amra1 już prosiła, ja też.. i dalej nic.. Naprawdę łatwiej jest szukać
pomocy nawet przez forum, ale u osób mieszkających w miarę blisko, a nie np. na
drugim końcu Polski..

Pozdrawiam

[mynia0]

ja również przepraszam, bo fakt -złosliwa byłam.
może mama Kamila już sie z kimś skontaktowała prywatnie - czytajac dolną część
wątku na to wygląda.
szkoda mi kota, ale ją rozumiem. pewnie postąpiłabym podobnie, obawiając się,
że sytuacja moze się powtórzyć. dlatego wkurza mnie ta nagonka. pozdrawiam

[balbiniaq]

Owszem dziecko jest najważniejsze, ale wydaje mi się, że kot też na coś
zasługuje. Mama Kamila pisała post po traumatycznych przejściach - rozumiem,
ale pisząc o tym co się obecnie stało z kotem mogła się chyba spodziewać
negatywnych reakcji... Pewnie gdyby w swoim poście zawarła też choć odrobinę
niepokoju o to co się z kotem stanie w schronisku jej post odebrany byłby
inaczej. Zwłaszcza wobec faktu, że takie obrażenia u dziecka i babci chyba
raczej nie zostały poczynione przez niesprowokowane zwierze.

[anulafla]

ZGADZAM SIE Z TOBA W 100 %.
KTOS SZUKA WSPARCIA PO TAKIM STRASZNYM DOSWIADCZENIU, A TU WSZYSTKIE KOCHAJACE
MAMUSIE ZA NAJWAZNIEJSZA POSTAC W TEJ HISTORII UZNALY KOTA...
...NIKT NIE POMYSLAL JAKI DZIECKO MOZE MIEC URAZ DO ZWIERZAT A MOZE NIE TYLKO...

a Wy nieodpowiedzialne

[kropka04]

Jeśli zawsze i wszędzie najważniejsze jest dziecko, to kobieta chcąca je mieć,
nie powinna brać kota. Bo kot, moja droga, żyje lat naście, niestety dla niego
w takich sytuacjach.
A dziwnym trafem bardzo wiele panienek przed dzieckiem funduje sobie kotka jako
wprawkę, a potem kotek sru do schroniska, jak dziecko przyjdzie na świat. I to
się nazywa odpowiedzialność?!
Wstyd!

[agazet3]

Śmieszą mnie twierdzenia niektórych z Was, że ten kotek czy piesek nie
podrapie, czy nie ugryzie. Skąd możecie to wiedzieć. To są zwierzęta i nigdy
nie wiadomo jak zareagują w pewnych sytuacjach.

[latouche]

agazet3 napisała:

> Śmieszą mnie twierdzenia niektórych z Was, że ten kotek czy piesek nie
> podrapie, czy nie ugryzie. Skąd możecie to wiedzieć. To są zwierzęta i nigdy
> nie wiadomo jak zareagują w pewnych sytuacjach.
może stąd że sama mam dwa koty i dziecko? że od zawsze były w moim domu
zwierzęta? że znam sporo ludzi, którzy mają małe dzieci i koty?

[bardu]

Do Mamykamila: mam nadzieję, że nigdy nie weźmiesz już żadnego zwierzęcia do
domu. Bardzo mi żal Kamilka i babci, ale to co zrobiłaś nie mieści mi się w głowie.

Do Bardu

[bazia74]

Nie przesadzasz lekko Bardu???? Co ci się nie mieści w głowie!!!

[formica25]

Sorki ,że się wtrącam ,ale mi też się ie mieści w głowie i chętnie odpowiem:
Rozumiem, że kota mamakamila nie chce ja też bym się nad tym zastanowiała, ale
nie mieści mi się w głowie ,że chociaż jak sama piszę kota bardzo kochała itp
nie stara się znaleźć mu domu , aby zapewnić jako taką przyszłość i skazuje na
powolną śmierć w schronisku!!!
i wogóle nie jestem w stanie pojąć dlaczego nie chce przynajmniej podać
podstawowych danych np.w którym schronisku kot się znajduje?? aby pomóc kotu
mogli inni zamiast niej!!
I wiem bardzo dobrze ,że dziecko jest najważniejsze , ale chyba członek
rodziny , który istaniał w niej od 8 lat zasługuje chociaż na taka drobną
przysługę...

mamokamila - dobrze zrobiłaś

[mama_szymka]

Tak uważam i piszę to kolejny raz w tym poscie.
Cóż, nie rozumiem tych dziewczyn, które użalają się na kotem. Nie interesuje
mnie czy był sprowokowany i raz jeszcze pytam czy prowokacją jest to że dziecko
go np.dotyka? i ciekawa jestem co Wy Obrończynie "biednego "kotka zrobiłybyście
na miejscu mamykamila?
Łatwo się pisze siedząc w domu, gorzej jak widzi się swoje dziecko (i mamę)
zakrwawione i podrapane przez zwierzę.
Jeśli tak bardzo Wam szkoda tego kota to zabierzcie go do swojego domu, do
Waszych dzieci!!! Pewno wiele chętnych nie będzie.
Pozdrawiam Cię mamokamila i rozumiem.

[bazia74]

Wreszcie! Odetchnęłam, bo już pomyślałam że życie i byt kota dla większości osób
jest ważniejszy niż dziecka.
Gorąco pozdrawiam Mame Kamila i również uważam że dobrze zrobiła.

[pchliczek]

Czytając Twojego posta widzę, że nie lubisz kotów i przede wszystkim totalnie
ich nie znasz.
To ja Ci powiem - gdybym miała warunki na jeszcze jednego kota wziełabym tą
koteczkę bez chwili zastanowienia. Dlaczego? Bo wiem, że jeśli nastąpił taki
incydent to oznacza, że coś śmiertelnie kotkę przeraziło i że to był
jednorazowy indydent - to nie jest normalnie, że łagodny przez 8 lat kot nagle
robi się potworem. I przede wszystkim pisząc takiego posta autorka krzywdzi
wiele zwierząt przedstawiając koty jako mordercze stworzenia którym nie wiadomo
co może strzelić do głowy. Całe życie miałam koty, od trzech lat pomagam
ratować koty ze schroniska, poznałam setki kotów i właśnie dlatego mogę
napisać, że tą koteczkę bym była w stanie zabrać bo trochę się znam na kotach.

[pchliczek]

rany nie zauważyłam, że mój post poszedł z tak durtym tematem, oczywiście, że
nie uważam, że to była dobra decyzja ale mam nadzieję, że choć mamakamila poda
miasto by ktoś inny mógł pomóc kotce

[mamkamila]

skąd jesteś?

[pchliczek]

z Wrocławia i zapewniam Cię, że tu koty traktuje się jak drugą kategorię
zwierząt (w schronisku preferuje się psy) a wiem, że tak jest w wielu
schroniskach bo mam kontakt z wolontariuszami z innych schronisk

jeśli napiszesz gdzie jest kotka i jak wygląda lub sama napiszesz na
forum.miau.pl to z pewnością ludzie postarają się pomóc, jeśli masz zdjęcia
kotki i możesz mi przesłać umieszczę ją na swojej stronie

p.

[mamkamila]

dziękuję - pisząc to mam łzy, nigdy tego nie zrozumią dopóki nie będą w takiej
sytuacji. to jest straszne.

[formica25]

> raz jeszcze pytam czy prowokacją jest to że dziecko go np.dotyka?
dla niektórych kotów napewno , lecz przypuszczam ,że w tym wypadku nie chodziło
o "dotyk" bardziej o próbę wyrwania ogona skoro spokojna kotka się tak
zachowała! przekładjąc na ludzkie gdyby ktoś próbował mi co wyrwać teżbym się
odwinęła...

> i ciekawa jestem co Wy Obrończynie "biednego "kotka zrobiłybyście na miejscu
mamykamila?

może oddałabym kota , ale przynajmniej postarałabym się mu znaleźć dom...

>Jeśli tak bardzo Wam szkoda tego kota to zabierzcie go do swojego domu, do
Waszych dzieci!!

i myślisz ,że byłoby to dobre rozwiązanie ?? ja postarałabym się znaleźć dla
tej kotki dom w którym czułaby się bezpiecznie tak jak czuła się przez 8 lat
swojego życia!
żeby być włąsćiwym opiekunem dla zwierzęcia trzeba choć troszkę się wysilić i
je zrozumieć ...

[mynia0]

a co Mama Kamila takiego zrobiła, co Ci sie w głowie nie mieści? bo mnie sie
nie mieści w głowie, jak można stawiać dobro kota wyżej od dobra dziecka!

odpowiedzialnośc...

[kalina_p]

A kto stawia wyzej?
Kotu nalezy sie opieka - bierzesz zwierze, odpowiadasz za nie.
Nikt tak naprawde nie wie, co sie stalo ale zarówno od lekarzy jak i z wlasnego
doswiadczenia wiem, ze kot sam z siebie, złosliwie i z premedytacja nie
zaatakuje.
Moze mama kamila nie upilnowala sprawy wczesniej, nie oswajala kota z
dzieckiem, nie wysterylizowala (moze by pomoglo)...Dla mnie jest to zachowanie
nieodpowiedzialne - biore zwierzaka a jak mi nie pasuje - wywalam.
Szkoda, z nie moge kota wziąć - sama mam juz dwa i roczne dziecko.

[bardu]

> a co Mama Kamila takiego zrobiła, co Ci sie w głowie nie mieści? bo mnie sie
> nie mieści w głowie, jak można stawiać dobro kota wyżej od dobra dziecka!
Czy tak trudno zrozumieć, że to co zrobiła Mamakamila jest okrutne i po prostu
niemoralne? I kto tu mówi o stawianiu dobra kota nad dobro dziecka? Po prostu
jeśli dorosły i rozumny człowiek bierze zwierzę do domu to rozumiem, że zdaje
sobie sprawę z obowiązków, jakie na nim spoczywają. Jak można żywą istotę
potraktować jak przedmiot, który się po prostu wyrzuca kiedy tylko coś
przestaje pasować? I TO mi się w głowie nie mieści, więc nie przypisuj mi
stawiania wyżej dobra kota nad dobrem dziecka. Można było sprawę rozwiązać
inaczej, ale kto by tam zajmował się głupim kotem - prawda?

[joanekjoanek]

O rany, ale sprawa...

Strasznie ciężka. Ja mam dwa koty i bardzo je kocham, szczególnie za tego bardziej narowistego bym się dała żywym ogniem przypiekać... ale na punkcie swojego maluszka mam takiego hopla, że szlag mnie trafia nawet gdy koty całkiem niewinnie np. położą się na przewijaku czy w łóżeczku (no bo zostawiają kłaki i brud, które Glut mógłby spożyć)... gdyby tak któryś z nich cokolwiek Glutowi zrobił, toby mnie krew zalała, i nie miałabym pojęcia, jak postąpić. Mam o tyle prościej, że jestem z dzieckiem w domu (pracuję przy kompie nocami) i gdyby coś się stało, mogłabym obwiniać siebie, nie zwierzę. Ale tak, kiedy się nie wie, nic się nie widziało, nie ma szans dowiedzieć się prawdy... rany, tylko współczuć. Mamo Kamila, WSPÓŁCZUJĘ Ci bardzo, bardzo.
Życzę podjęcia mądrej i właściwej decyzji. Nic nie doradzam, chyba od tych rad musi Ci się robić słabo...
Pozdrawiam mocno, Ciebie i maluszka, i kota też (jego w smutnym milczeniu)

[anka10]

My OBROŃCZYNIE KOTÓW poszukałybysmy mu innego domu!
Koleżanka już kilka razy prośiła o podanie adresu schroniska i NIC.

[mama_debiutantka]

> Koleżanka już kilka razy prośiła o podanie adresu schroniska i NIC.

bo kot ma dostać za swoje, żeby zagłuszyć wyrzuty sumienia dorosłych...

[latouche]

zapewniam Cię, że Twój synek niejeden kłak czy brud spożyje i nic mu nie będzie
Na twoim miejscu właśnie nie reagowałabym gwałtownie na koty leżące na
przewijaku czy w wózku, bo to je przekona, że dziecko wiąże się z poczuciem
zagrożenia, krzykami pani, nerwową atmosferą.
Żeby nie było, że teoretyzuję: też mam dwa koty, dziecko czteroletnie, i właśnie
oczekuję drugiego.
Nigdy, przenigdy nie widziałam żeby kot skrzywdził dziecko. Mały kot (roczny)
wręcz boi się synka, duży (6-letni) traktuje go z pobłażliwą wyższością.
Współczuję mamie Kamila, ale praktycznie nic nie wiemy o przyczynach całej
sytuacji, nie wiemy też co ostatecznie stało się z kotem... smutne.

[ricotta]

Nie pisałam wcześniej, ale czytałam cały wątek i zaczęłam szukać domu dla
kotka. Mam andzieję, że coś z tego będzie, ale również chciałabym się
dowiedzieć w którym schronisku jest na kwarantannie, w jakim mieście? Jakaś
informacja o nim w celu identyfikacji też by się przydała, gdyby się okazało,
że jest w jakimś dużym schronisku, jak np. Na Paluchu w Warszawie, gdzie takich
kotów może być więcej.
Mamo Kamilka, przekaż nam te informacje. Proponowałaś którejś z dziewczyn
wzięcie go za 15 dni, ale skąd? Z góry wielkie dzięki!

[amra1]

No właśnie... Ja też nadal nic nie wiem...

[ricotta]

Amra, a pisałaś do Mamy Kamilka na priva gazetowego? Może odpisze ...

[sta_mag]

Jako posiadaczka 11-miesięcznego dziecka i 7 letniej kotki pozwolę sobie dodać
swoje 3 grosze. Moja kotka mimo że sterylizowana także potrafi rzucić się na
mnie lub męża i boleśnie poranić. Nie jest istotne dlaczego to robi, do końca
nie wiem, może psycholog by tu pomógł, ale wg mnie nie to jest ważne. Dopóki
nie atakuje mojego dziecka to ok, na pewno jej nie oddam, ale niechby tylko
zrobiła coś dziecku, to nie wiem. Dziewczyny, jak można użalać się nad kotem,
gdy robi dziecku krzywdę? Czy widziałyście kiedyś reakcję samic, gdy ktoś
atakuje ich małe? A co robi autorka postuy? Po prostu separuje kota od dziecka,
które musi chronić!!! No co w tym jest dziwnego? Przeciez nie utopiła kota w
kiblu czy nie przywiązała w lesie do drzewa!! Na pewno schronisko to nie
Eldorado, ale na litość boską, po to są chyba schroniska?

[pchliczek]

Sta_mag myślę, że bardzo mało wiesz o schroniskach powiem Ci jedno mam fioła na
punkcie kotów, staję na głowie by ratować ich życie ale myślę, że bardziej
humanitarne jest uśpienie domowego, odchuchanego kota w podeszłym wieku niż
oddanie go do schroniska bo tam i tak umrze tylko przerażone, z etykietką
bezdomnego i najprawdopodobniej na skutek jakiejś wirusówki (stres obniża
odporność, do tego często wrażliwy kot sam się doprowadza do ruiny przez
głodówkę). Napatrzyłam się na wiele tragedii w schronisku tam nie pracują
ludzie, którzy kochają zwierzęta lecz ludzie na ciepłych posadkach
(przynajmniej u nas tak jest) bardzo byś się zdziwiła gdybyś poznała
schroniskowe klimaty i zaniedbania

p.

[mamkamila]

jestem sama z dzieckiem, wiec nie mam czasu odpisywać, kot żyję jak mówiłam jest
na 15 dniowej kwarantannie, mamy potem tam przzyjechać, kot jest na ślasku.
myślę o kotce cały czas, a jeszcze bbardziej mnie boli, że jak ją ktoś weźmie ze
schroniska to wyrzuci ją po paru dniach, co ten biedny kot wtedy zrobi, czy to
nie byłoby straszne? jaka mam gwarancję. jestem wykończona psychicznie. Jadę
dzisiaj z małym do szpitala leżeć, ma 38,5 goraczki i rany ropieją,, ale nie w
tym rzecz. podaj mi adres gdzie umieściłaś ogłoszenie, odezwę się do chętnych.
za wszyskie słowa "wsparcia" i "zrozumienia" dziękuję

[pchliczek]

napisz koniecznie na www.forum.miau.pl podając dokładnie w którym schronisku
jest kotka
p.

[amra1]

Dziękuję Ci za informację. Przykro mi, że musisz z synkiem jechać do szpitala.
Mam nadzieję, że nic poważnego się z tego nie wywiąże. Sprawa znajduje się na
forum prywatnym "Koty" oraz na forum.miau.pl. Nikt konkretny w tej chwili
jeszcze się nie odezwał. Jednak wiem, że sporo osób rozpytuje, gdzie się da...
Pozwól, że jeśli tylko będzie ktoś zainteresowany, dam Ci znać na mail
gazetowy, dobrze?

Myślę, że nie powinnaś się martwić o to, gdzie trafi kotka. Szukają dla niej
miejsca ludzie kompletnie zakręceni na punkcie tych zwierząt, więc myślę, że
istnieje duża szansa na to, by znalazł się dla niej naprawdę dobry dom. Poza
tym, zawsze będziesz mogła w razie czego osobiście sprawdzić warunki w jakich
mieszka i jak się w nowym miejscu czuje. Przynajmniej ja tak zawsze robiłam,
gdy oddawałam koty, które się np. do mnie przybłąkały do nowych właścicieli.
Pozdrawiam
Asia

[anulafla]

TEGO TO SIE NAPRAWDE NIE SPODZIEWALAM... KOT KOT I KOT !!!
DZIECKO JEST W CIEZKIM STANIE A WY CIAGLE O KOCIE !!!
OPAMIETAJCIE SIE !!!

[ricotta]

Dziecko jest pod troskliwą opieką rodziców i lekarzy. Wiadomo, że nic mu nie
będzie, prócz może lekkiej traumy. Troska, nawet niewypowiedziana o dziecko nie
wyklucza troski o kota. Te sprawy są równoległe, nie wykluczją się. Natomiast
najwięcej zdań padło na temat kota, bo jest to temat kontrowersyjny, a zdrowie
dziecka jest sprawą absolutnie oczywistą i o tym nie trzeba pisać.
Tematem wątku jest atak kota i większość z nas próbuje poznać przyczyny ataku,
ale mama Kamilka to przemilcza. Stąd ta pisanina, między innymi.
Trzymamy kciuki za zdrowie Kamilka, a JEDNOCZEŚNIE możemy działać w sprawie
znalezienia kotu domku. Ot co.

[mama_debiutantka]

> DZIECKO JEST W CIEZKIM STANIE A WY CIAGLE O KOCIE !!!

bawi się, jest pogodne i jest w _ciężkim_ stanie? no bez przesady, bo pomyślę,
że moje jest permanentnie w ciężkim stanie...

[mynia0]

mama Kamila napisała wyżej, że dziecko ma zainfekowane rany...

[ainaw]

Dziewczyny,
Racja, kota ze schroniska trzeba zabrać i to nie ulega wątpliwości. W żadnej z
wypowiedzi Mamy Kamila nie znalazłam informacji jakoby chciała kotkę zostawić
tam na zawsze. Jej tez zalezy, zeby trafiła w dobre ręce. Więc przestańcie ją
oskarżać o bezduszność. Dziewczyna napisała pod wpływem impulsu, nie
zamieszczając wszystkich informacji, co spowodowało frontalny atak. Teraz jak
znamy wszystkie fakty chyba możemy jej odpuścić trochę, co?
Sama od 8 lat mam kota, wydaje mi się, że znam go na tyle by wiedzieć, że nie
zaatakuje mojej 1,5 miesięcznej córeczki. Ale cóż, prawda jest taka, że kota
rozpieszczałam niemożebnie. Prawie wszystko mu było wolno i spał ze mną w
łóżku... W ciąży (nieplanowanej, więc nie było czasu na przyzwyczajenie kota)
okazalo się, ze ma aktywną toksoplazmozę, a ja żadnych przeciwciał... Na
szczęście moi bardzo dobrzy przyjaciele zdecydowali się nim zaopiekować. Efekt?
Kot jest jeszcze bardziej rozpieszczony, moi przyjaciele zakochani w nim do
nieprzytomności, nie mam sumienia go stamtąd zabierać. Bo do czego? Zamkniętej
sypialni? Żadnych pieszczot? Tarmoszącego go dziecka? Gdy tam jest codziennie
zagłaskiwany na śmierć? Z bólem serca zdecydowałam sie go zostawić... To byłby
czysty egoizm z mojej strony...
No ale to inna historia...
W każdym razie, zeby uwiarygodnić historię Mamy Kamila, muszę niestety
przytoczyć podobną historię... Moja kolezanka wróciła do domu ze szpitala z
dwudniowym dzieckiem i kotka (starsza, nieufna i czasami drapiaca w odpowiedzi
na pieszczoty) bez żadnego powodu, rzuciła sie NA DZIECKO! Podrapała ją, jej
męza, z którym przeżyła 7 lat z ewidentną intencja zaatakowania dziecka. Też
trudno mi było w to uwierzyć, ale chyba coś w tym jest...
Oni również znaleźli kotce dom i do tej pory (minęły 4 lata) zapewniają jej
karmę i nawet czasem odwiedzają...
Czasami nie ma innego wyjścia...
Wszystkie Was pozdrawiam
Ania

[mamkamila]

dzięki, jak coś będziesz wiedzieć to daj znać, z pozostałych informacji to że
kotka była chora na kamicę i je tylko chrupki urinary. Dam metrowy drapak
specjalnie dla niej zrobiny i kosz. wszystkie te rzeczy nadal trzymam. Kuwetę
dałam do schroniska.

[ricotta]

Współczuję, że synek choruje i ranki się paprzą. Mam nadzieję, że wkrótce
wszystko będzie ok.
Temat kota przedstawiłam na forum dyskusyjnym zwierzeta/koty. Teraz mogę dodać
informację, że chodzi o Śląsk.
Pozdrowienia dla dzidzi!