obrazacie sie na dzieci??

[mbkow]

dzieci znaczy bachory, tyle powiem jestem wkurzona na maxa na moje dzieci.
dwoch chlopakow. dzis ich widze tak: jeden 6lat niesmialy i rozpuszczony, jak
sie speszy zaczyna ryczec i swirowac, drugi 4 lata, rozpuszczony, na drugie ma
'nie'. poszlismy na zajecia, ktore wybral starszy, mlodszy natychmiast chcial
tez. poszukalam, zapisalam. joga dla dzieci, mlodziutka mila pani, w sumie 5
dzieci. starszy w polowie wybiegl z placzem, bo sie speszyl czy cholera wie
co, potem mala histeria, mlodszy pewnie by wytrzymal, ale po zajeciach zrobil
awanture, ze nie moze wziac klucza od szafki w szatni oraz ze ma ubrac kurtke.
w drodze do auta histeryzowal. sila go zaciagnelam. dal czadu. olewam
zastanawianie sie, dlaczego. wkurzylam sie, opieprzylam, zrobilam jesc i
powiedzialam, ze bawia sie sami.
teraz przylaza, zagaduja, a ja informuje, ze jestem zla. nie zrobie popcornu,
nie obnize siodelka w rowerze itd. mam mieszane uczucia co do tego swojego
focha, ale trudno. takie pochylanie sie nad dziecmi, szukanie przyczyn,
usprawiedliwianie konczy sie tym, ze widze, ze mlodzi sa rozpuszczeni i nie
mobilizuja sie. mala przciwnosc losu, wielki foch. zawsze staram sie wykazac
cierpliwosc, bywa zdecydowanie roznie, oczywiscie lajam sie za jej brak. taraz
mam kupe roboty i cierpliwosci po porstu nie ma, wiec nowa opcja - obrazona
mama. beda miala o czym im wspomniec przy nastepnej akcji
obrazacie sie na swoje dzieci?

[anna_sla]

tak

[paulutek]

Moi są jeszcze za mali zeby sie na nich obrazic ale przyznam ze
nerwa na nich to mam baaaardzo czesto.Chyba nie jestem dobra matka
bo jak pada i nie mozna wyjsc z domu to psycha mi siada i nawet nie
chce mi sie zabaw wymyslac,wkurza mnie ich
marudzenie,stekanie,niejedzenie.W ogóle to ich kocham bardzo ale
czasem chcialabym trzasnac drzwiami i odciac sie od wszystkiego.Nie
dziwie sie Tobie wcale bo czlowiek chce dobrze a póżniej sam wpada w
swoje sidła.

[analist73]

Ja w podobnych sytuacjach ostrzegam, że będą się bawić sami. I dotrzymuję słowa.
Po kilku takich akcjach zaczęli się hamować, bo wiedzą że wrzaskami nic nie
osiągną.

[iv-o]

Ja też się czasem obrażam na mojego łobuza, choć mniejszy. Jak już zakuma, że
jestem na nie, to się łasi i przeprasza, wtedy w stylu superniani na dystans
tłumaczę dlaczego mama jest zła/smutna czekam aż załapie i wtedy przeprosiny i
już dobrze.

[aguska25]

jak moi maja gorszy dzien i to mowie ze mi przykro i nie mam ochoty
na zabawy itp

[kanna]

Nie, jestm dorosła, a moje dzieci nie.

Obrazanie się na złe zachowania to tak, jakby sie obrażac, że
szczeniak sika na podłogę.. człowiek sie może zezłościc, wkurzyć,
ale potem ma się zabrac za wychowanie, nie obrażac..

Czasem mówię :jestem na was strasznie zezłoszczona, prosze iść na
górę. Ale to nie jest obrazanie sie, tylko danaie sobie czasu, zeby
odetchnąc i sie uspokoić.

[mbkow]

e tam, kwestia nomenklatury, bo zachowanie to samo

[kanna]

Wcale nie, obrażam się np. na męża. i wtedy z nim nie rozmawiam
Niech ma

[anna_sla]

> obrażam się np. na męża. i wtedy z nim nie rozmawiam

no bo w stosunku do dziecka tak się nie da

[mbkow]

nie moge sie nie zgodzic w tym temacie

[monisienek]

Nie, ja tam się na nikogo nie obrażam.

Jak dzieci histeryzują, albo mają jazdy, to karam: karne krzesełko,
powrót wcześniejszy do domu ze spaceru, albo coś takiego...
Jak przeprosi, wytłumaczę, pogadamy, to potem jest wszystko OK.

Kilka razu o mało się tak prawie nie obraziłam, to mi się ryczeć
chciało, że mi dzieciak wisi przy nodze, a ja mam focha... Nieee...