1 dzien przed Smiercia ....

[kassiuniek]

Pytanie dos nietypowe :
Co byscie zrobiły gdybyscie sie dwoedzialy ze jutro umieracie , ze zostal wam
jeden dzien zycia ??

pS.Prosze o bezposrednia szczerosc i ... jeszcze jedno to nie jest wcale
idiotyczne

[asica666]

Wyszlabym z domu i szla caly czas przed siebie usmiechając sie do
ludzi..obejrzałabym zachod slonca, uronila kilka lez...usmiechneła sie do
siebie samej i.....umarła..?

[koken17]

Hmm odwiedziłabym wszystkich byłych przyjaciół,
znalazłabym trochę czasu na spacer z psem
oderwałabym się od rzeczywistości,
uśmiechnęłabym się ekspedientki w sklepie
hmm no i może spisałabym testament :P

Patrząc z perspektywy początkującego stadium bulimi zadałam sobie pytanie czy
nie obżarłabym się czekoladkami, ale nie. Tej jedynej rzeczy napewno bym nie
zrobiła.

[purecharm]

Bzdura. Ogarnalby Was paniczny strach, a swiadomosc, ze zmarnowalyscie sobie zycie przez anoreksje/bulimie/BED doprowadzilaby Was do rozpaczy.

[m_o_n_a]

to byłby szok..
napewno starałabym powiedzieć wszystkim to czego nigdy nie powiedziałam...
zrobić to na co nigdy nie miałam odwagi, na co nie było mnie stać...
bałabym się usiąść i zacząć rozmyślać ponieważ nie chciałabym sie załamać...
pomyśleć z perspektywą że sama odebrałam sobie kilka lat życia?.. bałabym sie
chole.rnie co bedzie pozniej... napewno chcialabym oddac sie ludzia...
choc na ten 1 dzien... zapomniec o tym co mnie boli... pragnelabym otworzyc oczy
ten ostatni raz.. wiec zapewne wstalabym, usmiechala sie do kazdego kogo
napotkam.. .wyszla z domu i cieszyla sie ostatnim dniem, ostatnim podmuchem
wiatru.. ostatnim otuleniem slonecznych promieni... ostatnimi krokami
postawionymi na drodze zycia... pozniej odwiedzilabym wszystkich znajomych i
tate, zadzwonilabym do siostry i porozmawiala z mama... i.. umarlabym?


boze nawet nie chce o tym myslec.

[kwietniowe_cappuccino]

piękne wizje, takie wzniosłe i poetyckie, te ostatnie podmuchy wiatru...
no, wzruszyłam się, chlip, chlip

a jaką macie gwarancję, że faktycznie jutrzejszy dzień nie jest ostatni?
żadnej, jak wszyscy
a założę się, ze zamiast delektowania się podmuchami wiatru i dzwonieniem do
zapomnianych przyjaciół większość i tak wybierze tradycyjne spędzenie czasu -
głowa w muszli klozetowej albo przeliczanie listka sałaty na kalorie

[m_o_n_a]

zadnej nie mamy rzeczywiscie zadnej gwarancji...
masz racje..
ale cholernie ciezko jest zyc z ta mysla ze kazdy dzien i kazda godzina jaka
zyjesz to moze byc wlasnie ta ostatnia...
ale ludzie kochaja sie oszukiwac.(na kazdym kroku).

[kassiuniek]

Kwietniowe capucino moze Ty chcialabys zeby ten dzien wlasnie tak wygladal ...
tak jak napisalas .. Moj post byl wlasnie dla uzycia troche wyobrazni , troche
podswiadomosci i przedewszystkim troche serca ...
Jezeli ktos nie chce nie musi odpowiwadac.. przeciez nie ma tu zadnych przymusow
, ani potrzeby kolekcjonowania zgryzliwych tematow ... Ahh zaraz ktos powie
"Wolnosc słowa "..a moze ta wolnosc ogranicza czasem zadnie innych ..Wiec czasem
lepiej ustapic .., po to zeby tak "bezsensu" sobie pogdybac, moze komus co
akurat to da

[alfa334]

wiesz kassiunek to co napisalas mna wstrzasa boje sie o tym myslec bo jesy takie
rzeczywiste...nie wiem co bym zrobila na pewno rozmawialabym, przytulala sie i
plakala z osobami ktore sa mi najblizsze, nie byloby wtedy czasu na wzajemne
oskarzenia i pretensje Chociaz nie potrafie teraz rozmawiac z mama chcialabym
sie przytulic i umrzec w jej ramionach aha no i bym sie wyspowiadala oczywiscie
i napisala do przyjaciol pozegnalne listy Poza tym pewnie bym nie zarla bo
mialabym ogromnego stresa ale poszlabym moze na zakupy i zrobila kochanym osoba
jakies niespodzianki do rozpakowania po mojej smierci...

[alfa334]

i ogolilabym nogi zeby nikt nie musial tego robic po mijej smierci...

[kassiuniek]

wiem ze to moze wydawac sie straszne , ale juz wczesniej tlumaczyłam sie , co i
dlaczego :)...coz widze ze kazda z was ma niezla wybraznie;)

[kassiuniek]

"zyj tak jakby ta chwila miała byc Twoja ostatnia" P.C.
..W wiekszosci ten ostani dzien był warznym wydarzeniem .. Chciało sie zobaczy
bliskie osoby , te troche zapomniane , oddalic sie od chałasu , powiedziec cos
bardzo waznego , cos dotad ukrywanego ...moze tego Wam poprostu brakuje ..
Moze warto sprobowac usmiechnac sie do tlumu zrobic to co ciagle jest zostawiane
na pozniej ..
Moze narodzimy sie jeszcze raz ......(duchowo)
Ps.Jak bardzo jestescie w stanie zaryzykowac ??

[m_o_n_a]

> Ps.Jak bardzo jestescie w stanie zaryzykowac ??
coraz bardziej widze jakim jestem chole.rnym tchórzem... :(

> "zyj tak jakby ta chwila miała byc Twoja ostatnia" P.C.
kocham te mysl.... ah ale jakże ciezko jest ja wprowadzic w zycie... ?

[kassiuniek]

Faktycznie , trudno jest ja wprowadzic w zycie niemale ze we wszystkich
dziedzinach zycia ... ale mzoe czasem warto sie zapomniec :) i przezyc dzien
troche inaczej :)
Po co z gory mowic sobie ze jest sie tchorzem , jestesmy tutaj po to aby walczyc
a nie poddawac sie :)!!
Sa dni ze wszystkiego sie odechciewa (sama to wiem ), trudno przelamac
przyzwyczajenia i rutne codzennosci ..., ale z wlasnego doswiadczenia wiem ze
warto probowac !!!

[kassiuniek]

Ja dzien przed smiercia pozegnałabym sie z rodzina , powiedziała jak ich bardzo
kocham i jak bardzo bedzie mi ich brakowac na tamtym swiecie , potem poszła do
mojej przyjaciółki, wyciagnełabym ja na miasto i jak zwykle pokomentowałybysmy
sobie, ale jej nie wspomniałabym ze to moje ostatni dzien ..tak samo jak mojemu
chlopakowi , przytulałabym , całowała az do samego switu (hehe a tak na
marginesie moze skusiłabym sie na sex, wtedy bylby moj pierwszy i otatni raz :P)

[apolonina13]

kiedyś pewnie bym zrobiła wielkie zakupy i się obżarła a potem wiadomo:/

dzisiaj-mam dziecko więc ostatnie chwile spędziłabym z nią:)

[kassiuniek]

:) wlasnie o to chodzi , o swiadomosc tego ze zyjemy , ze tworzymy zycie nie
tylko dla nas samych , ale tez i dla innych :)
Coz .. jezeli radykalne srodki nie działaja ...moze chwila refleksji :) Napewno
nie zaszkodzi :*

"zyj tak jakby ta chwila miała byc Twoja ostatnia"

[dormeuse_infante]

--------------------------------------------------------------------------------
"zyj tak jakby ta chwila miała byc Twoja ostatnia"

To piękne.....
Dało mi to dużo do myślenia, właśnie tak chciałabym żyć!!!!:))))))

Będzie to moja dewiza na cały 2007 rok i oby jak najdłuzej :))))

p.s. Dzięki za bardzo pobudzające do myślenia stwierdzenia!!:))))))

[mykaaa]

Mi dano rok życia. Stwierdzono białaczkę. Nurkowałam (mimo zagrożenia życia,
wolałam umrzeć jakby co w wodzie, niż na łóżku), pojechałam do Paryża, pociełam
się, wzięłam kilkadziesiąt acodinów, naćpałam się, robiłam wszystko to, czego
wcześniej nie odważyłam się robić lub chciałam to zrobić.
To było 3 lata temu. Po 3 mies. od stwierdzenia choroby okazało się, że nie mam
białaczki. Jednak żyję.
Ostatniego dnia życia.. chciałabym być nad Morzem Bałtyckim z Ł., po czym
pojechać do domu i umrzeć w moim łóżku z Rodzicami.
Ostatni dzień miałam dosyć dobrze przemyślany.

Do Mykiii

[purecharm]

Myka, przepraszam za to pytanie...zrozumiem jak nie odpowiesz. Co poczulas jak to uslyszalas? Zal do siebie, ze mialas wczesniej jakies zahamowania, ze nie realizowalas swoich celow i marzen, ze mialas kompleksy i nie wierzylas w siebie..., ze nie zylas pelnia zycia? To doswiadczenie zmienilo Ciebie? Pytam, bo powyzej opisalam siebie i swoje odczucia i szukam sposobu, aby przestac marnowac swoje mlode lata. Moze Twoja odpowiedz sprawi, ze wyjde z tego marazmu...

Pozdrawiam...

[mykaaa]

Oczywiście, że odczuwałam żal. Wpadłam w depresję, załamałam się. Schudłam
bardzo dużo i wisiałam nad kiblem ciąglę, rzygając głównie wodą, bo nie jadłam.
Ale kiedy tak wisiałam i zaczęłam mi lecieć krew, pomyślałam, że nie chcę za
jakiś czas umrzeć wisząc nad kiblem.
Zaczęłam myśleć, marzyć.. i spełniać te marzenia.
Mimo, że mam anoreksję bulimiczną, nigdy nie chciałam umrzeć.
Wtedy tym bardziej.
To bardzo trudne uczucie, mając podaną mniej więcej datę śmierci.
Od tamtego czasu jednak sama doprowadziłam się do stanu niemalże krytycznego.
Mówiąc kolokwialnie, o włos nie umarłam.
Mimo to, nadal choruję, chociaż jest już o wiele lepiej. Ważę 54 kg przy 176
cm. Obecnie przygotowuję się do sesji, więc pewnie przytyję. Chcę zacząć walkę.
Muszę doprowadzić swój organizm do zdrowia, bo chcę mieć dziecko. I to obecnie
MUSI dać mi siłę! To nie jest egoizm, nie, nie. Ja po prostu myślę o dziecku,
chcę, żeby było zdrowe, więc muszę podjąć walkę o - najpierw - moje zdrowie.
Wierzę, że i Tobie się uda.

[marcysia1991]

A wiec.... trudne pytanie. Ja chyba wzielabym stopem sprobowalabym przyjechac
do Polski z Irlandii. Jesli zdarzylabyl w ten sam dzien dojechac wykapalabym
sie w Polskim morzu, pozniej pochodzilabym po dachach najwyzszych budynkow bez
zabezpieczenia. Na koniec polozylabym sie na plazy i z dzwiekiem fal odeszlabym
z tego swiata!! Nie chcialabym byc wtedy z bliskimi zeby nie widzieli jak
umieram!!

[kassiuniek]

tak sobie traz dochodze do wniosku ze nie zdarzylybysmy przemyslec ostaniego dnia

[troche_smutna1]

A mój wygladał by tak:
owszem, pomyślałam o jedzeniu ale nie nażarłabym się- zjadłabym pizzę albo
dobre spaghetti. Potem poszłabym na zakupy i wydała wszyściutko, co mam- dla
siebie (chociaż i tak umieram ale byłoby fajnie) i kupiłabym bliskim (mamie,
siostrze) to o czym marzą. Napisałabym listy do części osób, którym chciałabym
coś ważnego powiedzieć, wyjasnić. Potem kupiłabym bilet na samolot i poleciała
w jakieś ciepłe miejsce, poszła na plażę, wykąpała się w morzu, położyła na
piasku i mogłabym umrzeć.

[kanika18]

zjadłabym cos przepysznego, cos co zawsze sobie odmawiam, nawet podczas napadów...Nastepnie napisałabym dłuuuugi list do ogółu plus do najbliższych mi osób odzielnie,pogodziłabym sie z osobami, z którymi jestem w jakimś konflikcie, posłuchała ulubionej płyty, przeczytała po raz ostatni "Małego Księcia" i mogłabym umierać...

[vogel21]

jadlabym,
wszystko to na co mam ochote,a czego sobie ciagle odmawiam ze strachu ze
przytyje. albo powiekszy mi sie jesczce brzuch ktorego nie nawidze, nie duzo mu
do brzucha mojej kolezanki ktora jest w 5 miesiacu ciazy.tylko go wziac i
wyciac, cwicze,nic nie daje, brzucch jak byl taki jest, niby chudne ale jak juz
to 2 3 kilo ktore po tyg wracaja (waze sie co tydzien)

[lekkomyslna]

..mozebym sie sponiewierala ,nazarla,wyzygala, usiadla i plakala nad swoim
okrutnym losem..zasnela i juz nigdy sie nieobudzila(przynajmniej bez zalu ze
umieram a na smierc bym sie cieszyla)..


...badz cos spontanicznego .. np.ubralabym sie na czerwono, najlepiej w
czerwona seksowna sukienke, doprowadzilabym sie do najlepszego stanu jaki moge
osiagnac..wybieglabym na ulice i pocalowala kazdego mezczyzne ktory
zainteresowal by moja osobe..a co! niech maja mnie za wariatke bo tylko takich
ludzi zamapamietaja na dluzej niz 15 minut..
..zadnych pozegnan tylko bym sie witala majac nadzieje ze to przedluzy ten
dzien i pozwoli mi pozostac wiecznie..bo najgorzej jest gdy wszyscy zapomna o
tobie chociaz ty sie tak staralas, tak poswiecalas zeby ich wszystkich
zadowolic, zdobyc szacunek a dzialo sie na odwrot..wiec sokro maja cie za
wariatke to nia badz to i tak.. ten ostatni dzien, niech bedzie dla ciebie
pierwszym dniem wiosny chociaz wszedzie widac snieg;)
rozkwitniesz najpiekniej jak potrafisz po to tylko zeby moc zwiednac!

[olunia2501]

wiesz co pierwszą moja myślą był...mój przyjaciel... to jego odwiedziłabym jako
pierwszego spedziłabymz nim prawie cały dzień, rodzina, znajomi... popłakałabym
troche ale w ostatnim dniu ważny jest uśmiech... gdy umierasz- nie jest to
łatwe ;( ale jak to mówili średniowieczni filozofowie... śmierc to nagroda po
dobrym życiu

[sama.ze.soba]

ja bym sie postarala zrobic cos zeby odejsc z pompą a nie w zapomnieniu nie
wiem moze skok z palacu kultury :)(o ile to mozliwe) a nastempnego dnia w
wiadomosciach: "zabila ja bulimia" i moze zaczal by ktos uswiadamiac mlode
dziewczyny czym to grozi(tylko oby znowu nie giertych:)) bo gdybym wiedziala to
raczej bym sie w to nie ladowala. hehe zartuje raczej mnie na to nie stac ale z
tym uswiadamianiem to dobry pomysl mysle

[karolina817]

nic

[i.am.done]

1. Zadzwoniłabym do pracy i wzięła urlop na żądanie żeby mi tu dzień przed śmiercią nie wydzwaniali czemu mnie nie ma.
2. Ogarnęłabym trochę mieszkanie, tak żeby nikt po mnie starych garów myć nie musiał czy śmieci wyrzucać.
3. Zniszczyłabym wszystkie swoje zdjęcia, dyplomy, listy, pamiętniki i inne osobiste rzeczy.
4. Wydepilowałabym się.
5. Zadzwoniłabym do pewnej osoby tylko po żeby usłyszeć jej głos. Nie rozmawiamy ze sobą od 8 lat, więc to byłaby krótka rozmowa:
On: Halo (lub Słucham)
Ja: (odłożenie słuchawki).
6. A może nawet zaszalałbym i pojechała go zobaczyć z daleka? W końcu raz się żyje.
7. Pojechałabym do lasu pobiegać.
8. Zrobiłabym sobie długą kąpiel przy świecach.
9. Zniszczyłabym swojego laptopa i komórkę.
10. No i już...

[lina46]

Gdybym wiedziała że jutro umrę...
Nie poszłabym do pracy. Ubrałabym się szałowo i zjadła wielkie śniadanie w wykwintnej restauracji. Wszędzie jeździłabym taksówkami. Pojechałabym odwiedzić rodziców, babcię i kuzynów. Zabrałabym psa na spacer po lesie, mówiłabym do niego nie przejmując się co ludzie pomyślą, tarzałabym się z nim w liściach. Zdrzemnęłabym się przed kominkiem, pijąc kakao i oglądając filmy. Zamknęłabym się w pokoju żeby posłuchać w skupieniu muzyki która towarzyszyła mi w najważniejszych momentach życia. Wieczorem poszłabym na imprezę, piłabym morze alkoholu, tańczyłabym, a potem namiętnie się kochała z przystojnym nieznajomym.

[melanie.k]

Pięknie to opisałaś. Naprawdę cudownie:)

A ktoś z Was oglądał ten film? Moje życie beze mnie Gorąco polecam.

[niezniszczalna2906]

Długo zastanawiałam się co ta naprawdę zrobiłabym gdybym dowiedziała się,że został mi jeden dzień życia ... Przede wszystkim zrobiłabym wszystko czego do tej pory nie spróbowałam, bo jest zakazane lub łatwo się od tego uzależnić. Spotkałabym się wtedy też z moimi dawnymi przyjaciółmi, z którymi przez różne koleje losu zerwałam kontakt. Urządziłabym huczną imprezę, pozapraszałabym wszystkich znajomych, a sama ubrała się w jakąś zjawiskową sukienkę. I przede wszystkim spotkałabym się z moim niedoszłym facetem (przez niego moje życie wywróciło się do góry nogami, niestety w te złą stronę) i pokazałabym mu co stracił i,ze powinien żałować. Ot ..! zrobiłabym wszystko, żeby żałował ;) Mam nadzieję ,że taki dzień kiedyś nadejdzie lecz,że nie będzie to ostatni dzień mojego życia. Wręcz przeciwnie, to będzie początek ... ;)

[sp9tcu]

Nie jest głupie pytanie
Po 1 poszedłbym do spowiedzi
Po 2 około 2 do 3 godzin spęndziłbym w kościelelub na modlitwie
Po 3 przez 12 godzin dzwoniłbym i pojednałbym sięz wszystkimi
Potem, bym trochę zasnał
Przed samą śmiercią modliłbym się przez godzine
Do tego rozmowa z rodziną