Szpital UJ Kraków, oddział nerwic dla dorosłych

[maddalena85]

Polecam serdecznie osobom, które chcą się wyleczyć. Prawdą jest, że najlepsi
specjaliści Ci nie pomogą, jeśli sama sobie nie będziesz chciała pomóc...
Wsparcie, jakie tu dostaniecie jest naprawdę imponujące- najważniejsze jednak
oczywiście walczyć samemu o siebie i swoje życie, o jego jakość. Pozdrawiam
cieplutko. Pa! P.S. KONTAKT Szpital Uniwersytecki CMUJ Klinika Psychiatrii,
ul.Kopernika 21a, 31-500 Kraków. Tel.[phone] do gabinetu dr Adama
Curyło- psychiatra, najlepszy z jakim do tej pory się spotkałam; ordynator
oddziału leczenia zaburzeń jedzenia, wchodzącego w skład oddziału leczenia
nerwic (dla dorosłych).

[agi19]

Podaj jakieś szczegóły. Tzn jak wygląda terapia. JA mam rozmowę z dr Curyłło
4.09, a jestem już po terapi w IPiN w Warszawie. Ile razy w tyg. zajęcia, jak
przepustki, jedzenie, ważenie, ile osób na oddziale, czy sami z ED... JAk tam
jest?! Że od nas zależy skuteczność wiem, ale chodzi mi o funkcjonow. oddziału.
Pozdrawiam.

[maddalena85]

Oddział to osoby z zburzeniami jedzenia i nerwicami. Oddział jest niewielki,
dla mnie atmosfera między domową a szpitalną. Zajęcia 2 x w tyg. indywidualna
terapia, 3 x w tyg. grupowa. Wchodząc na oddział podpisujesz kontrakt-
anorektyczny, bulimiczny, albo anorektyczno- bulimiczny. Konkrakt ten określa
Twoje obowiązki i przywileje jako pacjentki... Podobało mi się, że z czsem
miałam możliwość wychodzenia z oddziału- dzięki temu troszkę poznałam Kraków...
Przepustki weekendowe- kiedy określa kontrakt. Oddział nie jest idealny, ale z
tego co wiem najlepszy w kraju, ja osobiście szczerze polecam. Znam dziewczynę,
która po leczeniu w Warszwie podjęła leczenie w Krakowie- wyżej ocenia Kraków.
Pobyt w szpitalu sam w sobie jest trudnym doświadczeniem, stwierdzam, że ten
oddział jest godny pochwały. Pozdrawiam!

[maddalena85]

a jeśli chodzi o terapię to napisałam Ci jak wygląda terapia osób z
zaburzenimi jedzenia przebywającymi na oddziale, na oddział dochodzą także
osoby z zewnątrz tylko na zajęcia- tworzą one odrębną grupę terapeutyczna i
mają zajęcia codziennie od poniedziałku do piątku... i zdaje się jeśli o 'nas'
chodzi to jeszcze raz w tyg. muzykoterapia jest...

[osulka]

Moja droga, do mnie Curyłoma dzwonić na poxczątku sierpnia,bo tak miałam termin
wyznaczony, czy mogłabyśmi coś przybliżyć na temat leczenia tam, Błagam bo
bardzo sięboję, chciałabym by to szybciutko mineło........... :(

[maddalena85]

Wiesz moim zdaniem źle go zrozumiałaś- nie spotkałam się z tym, aby on
dzwonił, raczej to on prosi o telefon... choć może coś się zmieniło (???).
Najważniejsze, abyś pokazała, że Ci zależy. Nie zaszkodzi jak zadzwonisz
wcześniej zapytać, czy może coś się zmieniło odnośnie terminu. Leczenie tam
obejmuje terapię indywidualna i grupową, także oczywiście normalne jedzenie. Co
chciałabyś dokładnie wiedzieć??? Przy wkładzie własnej pracy i zaangażowaniu w
leczenie... powinno być dobrze:)

[osulka]

Hmmm,no cóż co chciałabym wiedzieć......... Jak tam wygląda pobyt, dzień, co
sie je, jakie saterapie, grupy, terapeuci, warynki, czy to jak więzienie czy
jest raczej luz, czy jakbym współpracowała to długo tam posiedze..... :( Boje
się

[maddalena85]

Je się to co jedzą normalni ludzie :) Lekkostrawne i mało szpitalne chodź też
nie to co domowe :) Więzieniem jest ta choroba, szpital nie jest więzieniem :)
Terapeuci i lekarze moim zdaniem ok i na wysokim poziomie... Ile tam posiedzisz
nie wiem- zależy czy chorujesz na anoreksję czy bulimię... i indywidualnie od
osoby to zależy. Bój się nie szpitala tylko swojej choroby, która jest
śmiertelna!

[tof.fee]

czyżby mała reklamka...?

[agi19]

Nie,ale słowa osoby, która chce cos zmienić, walczy, szuka pomocy. Dzieki za
odp. Ja byłam na terapii w W-wie, mam jeszce szansę na dzienną, jeśli się nie
uda to Kraków. To prawda, nikt do niczego nas nie zmusi i niczego za nas nie
zmieni. NIe zrozumiałam tylko: jak długo trwa terapia? W W-wie turnus dla
wszystkich 10tyg. JA mam anoreksję...

[maddalena85]

A i owszem reklamka:) chcę podzielić się info o miejscu, w którym znalazłam
pomoc. Jeśli masz anoreksję to maksymalnie na oddziale będziesz 5 miesięcy,
minimum nie jest określone- zależy od Ciebie:) Pozdrawiam ciepło i trzymam
kciuki:)

[martika567]

Ja mam bulimie i nie wiem czy dałabym rade teraz przebywać w takim miejscu.
Jestem nerwowa jak nie zwymiotuje przynajmiej raz dziennie a nawet i 2 a co
dopiero byłoby tam. Nie wyobrażam sobie chyba bym z nerwów nie wytrzymała.
Ciesze się że tobie to pomogło.

[nin4]

No po prostu idylla ta klinika, prawda?
Szkoda że nie ma innych opinii dotyczących tego miejsca i samego dr Curylo. To
co napisze w penej mierze jest subiektywne, inaczej być nie może, ale miałam u
niego wizyte i odnioslam raczej negatywne wrażenie. Zeby było jasne, nie przyjął
mnie, twierdząc ze moja motywacja jest za mała. To było w grudniu. W styczniu
trafiłam do innej psycholożki i od pól roku jestem zdrowa. Moja motywacja była
ogromna, uwierzcie mi. Chorowałam na bulimie 10 lat z 2-letnia przerwa po
terapii zarówno indywidualnej jak i grupowej na Tokarskiego, i doskonale
zdawałam sobie sprawę ze jedynie ponowne podjecie leczenia uratuje mnie przed
śmiercią. Nie wyobrażam sobie większej motywacji. Odniosłam wrażenie ze pan
doktor jest starym wyga, wysokiej klasy profesjonalista, który niestety popadł w
rutynę i jedna miara ocenia wszystkie pacjentki. Przygotuj sie na ciężką
przeprawę, musisz znać na pamięć odpowiedz na pytanie: "po co Pani tu przyszła,
czego Pani ode mnie oczekuje" Nie wystarczy powiedzieć, ze chcesz sie wyleczyć.
To za mało.
Uważaj na emocje, mnie doprowadził do płaczu, wyszłam od niego z poczuciem
totalnej beznadziei i upokorzenia. Nie byłam nowicjuszka, uczestniczyłam
wcześniej w terapii, miałam kontakt z innymi psychologami, nikt nie zdeptał
moich emocji w taki sposób, nikt nie zanalizował mojej osobowości, po zaledwie
godzinnym spotkaniu, tak okrutnie a zarazem beznamiętnie.

Pisze to po to żebyś nie szla tam jak na kozetkę do miłego terapeuty, który ukoi
twój strach. Z wcześniejszych postów wynika ze to fantastyczny, miły, ciepły
człowiek. Powtarzam, to wysokiej klasy specjalista, ale zimny i zdystansowany.
Poszukaj trochę na tym forum, już pare postów odnośnie dr Curylo się pojawiło.

Mimo wszystko, powodzenia w leczeniu :)

[ankaaa]

;))) pytanie, które Ciebie tak rozwaliło jest pytaniem podstawowym.
Bo jest jasność - po co masz blokować miejsce w szpitalu, kiedy Ty sama chcesz
chorować ? Jasne, można mówić że chce się być zdrowym tylko że to takie sobie
gadanie ;)

Może warto zaufać temu, że jest "wysokiej klasy specjalistą" i zdawał sobie
sprawę, że na ówczas tylko zmarnowałabyś jego i swój czas ?

[joanna2210]

Witam Was.

Do Krakowa na konsultacje do dr Curyły trafiłam na poczatku grudnia. Po
nieprzyjemnej rozmowie, którą podobnie odebrałam jak nin4 wyznaczył mi termin
na maj/czerwiec. Miał zadzwonić. Oczekiwałam na telefon. Nie dzwonił, ani ja
nie zadzwoniłam. Wiem, że to od nas zależy czy chcemy się leczyć - owszem,
chciałam się leczyć, ale każdy człowiek, który poczuł się tak zbruukany już sam
zaczyna wątpić we wszystko. Mój termin minął i ciężko mi zdecydować się samej
dzwonić do tego człowieka, bo normalnie się obawiam.

Pozdrawiam.

[maddalena85]

Żeby była jasność!!!- dr Curyło jest wysokiej klasy specjalistą, co nie
oznacza wcale- do rany przyłóż człowiekiem. Jest surowy, stanowczy... zresztą
same zobaczą dziewczyny, kóre się do niego wybiorą. Ja na konsultacji z nim się
oczywiście rozkleiłam maksymalnie, czułam upokorzona wychodząc z gabinetu.
Podczas leczenia zaobserwowałam następującą tendencję u siebie i pozostałych
pacjentek- strach i negatywne emocje jakie budził na początku, potem ewoluowały
w jak najbardziej pozytywne.
Co do negatywnych opinii na temat tego miejsca... próbuję sobie przypomnieć...
Generalnie to wyglądało tak, że na początku wszyscy chcą uciekaC- łącznie ze
mną oczywiście:) Spakowałam się i powiedziałam dziekuję, do widzenia... ale nie
tak łatwo stamtąd wyjść- pielęgniarki i lekarze walczą bowiem o pacjentki
bardziej nież one same o siebie mam wrażenie. Co do negatywów jeszcze... są dwa
pokoje dziewcząt, z których jeden zdecydowanie moim zdaniem za duży;( Poza tym
ciężko poradzić sobie z tym, że patrzysz na chorobę innych mając swoją na karku.
Podczas mojego leczenia zdarzyły mi się spjęcia z personelem- nie powiem... :)
Jestem grzeczniutka do momentu- potem wychodzi szydło z worka i pokazuje
pazurki:) Denerwowało mnie podejrzliwe nastawienie, choć wiedziałam, że nie
mogą nam ufać do końca- szczególnie, że my same sobie nie ufamy:(

[quiddity77]

Ja również mało radośnie wspominam curyło. Mnie również doprowadził
do płaczu i w takim stanie wyrzucił na ulicę. Ponadto nie wydaje mi
się żeby szpital, jakikolwiek tj. u wspaniałego curyło czy
gdziekolwiek indziej, był dobrym pomysłem na leczenie bulimii.
(Jeśli oczywiście nie ma zagrozenie zycia.) Byłam w szpitalu i kiedy
już się przyzwyczaiłam było faktycznie sympatycznie, tyle, że kiedyś
trzeba z owego szpitala wyjść i już wtedy nikt nie pilnuje co
kupujemy w sklepie i co i jak szybko zjadamy. Nagle samemu trzeba
przygotowywać posiłki a to trudne bo w szpitalu jadło sie co dawali
w porcjach które dawali i t.p. Tak więc myślę sobie, że najlepszy
jest po prostu dobry psycholog i dużo cierpliwości do samej siebie +
niedawanie się oszukać, że tabletką można wszystko wyleczyć, a jeśli
o psychiatrów chodzi to w większości chyba sami wymagają terapii.

[maddalena85]

Uważam, że wszystko jest rzeczą samozaparcia. To, że walczysz nie oznacza, że
w walce będziesz odnosiła same sukcesy... Natomiast walcz- zaczęcam, bo warto:)
Pozdrawiam.

[aniunia1234]

Mam pytanie. Czy w tej klinice istnieje dzienny oddział? Od kilku lat cierpię na anoreksję ale nie chcę się zamykać w szpitalu. Wolałabym dochodzić na terapie.

[maddalena85]

Postanowiłam, że napiszę pare tragokomicznych historyjek, które mnie spotkały
w Kraku:) albo zaobserwowałam u innych;) Płacz nad rosołem, bo "oka pływają"-
pzdr Skarbie jeśli to czytasz to wiesz, że o Tobie. Ucieczka przed szynką-
pozdrawiam Cie kochanie- też wiesz, że to o Tobie:) Spędzanie całych godzin na
stołówce- pzdr kruszynkę moją:) Dopominanie się o kożuch z zupki mlecznej- pzdr
Cię laseczko. A teraz wyobraźcie sobie chodzinkę z siatką jogurtów na cały
tydzień:) bo musi mieć własne a nie równie smaczne szpitalne- i prawie się
łamie pod ich ciężarem :))) całuski dla Ciebie:***... i cała masa innych

[nessska]

Jasne, bo nie można po prostu chcieć się zdrowo odżywiać i nie chcieć jeść nie
wiadomo skąd wziętej i co zawierającej szynki albo zupy, po której pływa ohydny
zwierzęcy tłuszcz.
Świetnie Cię tam wyleczyli...

to ja -od oczek:)))

[amela]

Madziku, sciskam ciE kochanie mocno i gorąco! ale cię znalazłam..co
u ciebie? to ja - ta od oczek w rosole i szynki - rety jak sobie
przypomne co ja tam wyprawiałam...co ta ana z nas robi...do tej pory
snią mi sie koszmary i wstydze sie swojego zachowania w szpitalu,
jak mało rzeczy w życiu..wiem, że byłam b. chora, ale mimo to sie
wstydzę...odezwij się!

[osulka]

Ja wiem jedno, jaksama sięnie zgodze na leczenie rodzice mnie ubezwłasnowolnią,
a tegonie chce.
Tak tak Curyłojest okropny i jego boje sie najbardziej..... a jestem okropnie
wrażliwa więcryczałam u niego non stop :(
Mam anoreksje od 4 lati modlesięby pobyt w szpitalu długo nie potrfał.
Jetem tezbardzo ciekawa co dojasnej anielki tam się robi gdy nie ma terapii,
siedzi i patrzy w ściane ??!!!!!!!! Ja Krak znam bo studiuje tam i mieszkam 2 h
od niego, matko Boje sie, nie wiem corobić.

[maddalena85]

Ja miałam podobną sytuację- jeśli nie zgodziłabym się na leczenie, rodzice
ubezwłasnowolniliby mnie. Dr Curyło nie jest taki okropny- naprawdę;) Teraz z
perspektywy czasu stwierdzam, że ta nasza wrażliwość, albo raczej nadwrażliwość
jest typowa po wieloletnim chorowaniu;/- niestety. Pocieszę Cię- jak się za
siebie weźmiesz, to minie. Wiesz w domu to też nie zawsze jest tak, że ma się
co robić... wtedy wypełniasz sobie czas czytaniem gazet, telewizją,
komputerem... W szpitalu dużo dziewczyny czytały, rozmawiały, słuchały muzyki..
tv jest... weź radio, discmana... jak masz to laptopa;) bo tak tez dziewczyny
robiły. Poza tym komórkę koniecznie;) Biorąc po uwagę, że jesteś z Krakowa,
pewnie często będzie Cię rodzinka odwiedzała;) Trzymam za Ciebie kciuki;)
mocno, mocno.

[agi19]

Można mieć własne jedzenie????????
A pytanie czego Pani ode mnie oczekuje, powinnysmy zadać sobie. Co chcę terapią
osiągnąć. Co chcę dalej... Każdy lekarz je zadaje. Nie raz słyszałam ostre
wypowiedzi nt. dr Curyłłó, ale myślę, że ejst dobrym specjalistą i może jedyną
osobą która może mi pomóc. Nie jest łatwo chorować i niełatwo wyzdrowieć. Ale 6
lat anoreksji... To moja praca, ale jest potrzebna osoba która pomoże
zrozumieć, walczyć, wytrwać, może troszeczkę zmotywować, ale ode mnie to
zależy. Wiem, jakie to trudne. Niby człowiekowi źle, a dalej w tym tkwi.
Uwikłana w iluzji, złości, beznadziei i ciągle powtarzająca: dam radę, jeszce
nie, to nie tak jak chcę...
Powodzenia wszystkim walczącym

[maddalena85]

Własne warzywka na kanapkę, herbatkę, kawkę, jogurt ewentualnie... sama
zobaczysz :)

[osulka]

Podjełam decyzje.............jutro dzwonie do Curyły przypomnieć się.
Poinformuje was co i jakpo kontakcie z nim, ojoj będzie ciężko ijuz się
boję,alemam dośćakcjii jakich dziś miałam w domu z rodzicami i ich krzykami i
rozmowami i uwagami na temat mojego jedzenia, choćna prawde dzis jadłam bardzo
dużoi ok, nawet mama powiedziała że nie musze wszystkiego jeść jak nie dam rady
bo i tak dużo zjadłam :)

[agi19]

Dzięki za to co piszecie. Zdecydowana byłam, ale przerażona.Szczególnie, że
jestem z Warszawy,a w Krakowie nikogo nie mam. Nie wiedziałam, co mnie czeka.
Każdy inaczej przeżywa... ale jakąś orientację mam co sie dzieje na oddziale. I
chcę WYZDROWIEĆ.
Ścsikam Was serdecznie. Buźka.

[maddalena85]

Trzymam za Ciebie kciuki :) Czekam na to co napiszesz... Pozdrawiam
cieplutko ;***

[osulka]

Zadzwoniłam................. i pan dr powiedział że pamięta mnie ale
jednak dopiero moge starac się dzwonic w połowie wrzesnia to może
jakieś miejsce sie zwolni !!!!!!!!!!!!!! Rany ja nie chce tak długo
czekać, życie mi ucieka !!! studia !!!! Pomóżcie dziewczyny sie
zmobilizować i wziąść za siebie, może dam rady, musze !!! za bardzo
mi zależy na studiach by rok przepuścić i na tym co mnie jeszcze
ominie :(
Jakieś pomysły ????!!!

[maddalena85]

Walcz każdego dnia sama, to że czekasz na przyjęcie na oddział nie
zwalnia Cię z tego. Radzę Ci uzbroić się w cierpliwość i starać się-
mnóstwo zależy od Ciebie- nie zapominaj. Ja studia chorując
przerywałam dwukrotnie!!! Teraz mogłabym mieć tytuł licencjata a
dopiero zaczynam ;/ Jest mi bardzo ciężko... natomiast moja 'kochana
siostra' zamiast mnie wspierać- wyśmiewa!!! Życie mi nie ułatwia
funkcjonowania... ale nic na to noe poradzę. Staram się patrzeć do
przodu i wierzyć siebie, uniezależnić się od krytyki podszytej
złością i zawiścią. Ty także staraj się patrzeć przed siebie...
Możesz zastanowić się nad urlopem zdrowotnym na uczelni, zapewne
potzrebne będzie zaświadczenie, że jesteś w szpitalu. Nawet jakbyś
miała rok później zaczynać- nie oznacza to, że rok marnujesz.
Potraktuj ten czas jako takie studia 'życia'. Po opuszczeniu
szpitala możesz zapisać się na jakiś kurs, pracować... masz mnóstwo
możliwości. Szereg z nich otwiera Ci każdy nowy dzień- nie przegap
ich;) Pozdrawiam. P.S. Cieszę się, że zadzwoniłaś do dr.

[magor_ek]

a czym się różnią te poszczególne kontrakty bulimiczny, anorektyczny
itp.? czy kwestia jedzenia/nie pozostaje w twojej gestii, czy jest
mus, pod groźbą sondy, innych kar? czym różni się ten oddział od
innych mu podobnych? jak długo tam przebywałaś i jak długo czekałaś
na przyjęcie? czy dr curyło pojawia sie tam na co dziń czy też jest
jedynie osobą kwalifikującą do leczenia?

[maddalena85]

Inny jest czas trwania leczenia, inny podział na fazy leczenia,
inne obowiązki i przywileje... Niezależnie od kontraktu jaki
podpiszesz pamiętaj- tak czy tak wszystko w Twoich rękach :) Nikt
Cię do leczenia nie zmusza- możesz nie wchodzić na oddział, nie
leczyć się... nie ma czegoś takieo jak 'mus'- sama podejmujesz
decyzję- wchodzę na oddział lub nie, leczę się, albo nie. Masz
wyobrażenie leczenia jako tortury, którą nie jest- torturujesz to w
chorobie sama siebie. Na przyjęcie czekałam koło roku. Dr Curyło
spotyka się z wszystkimi pacjentami oddziału raz w tygodniu...
jeżeli potrzebujesz rozmowy z nim, zawsze możesz "złapać" go jak
przemyka przez oddział ;) i umówić się. Czym różni się ten
oddział???- zależy z jakim oddziałem porównujesz. Jeśli porównujesz
z Warszawą- tym, że jedzenie nie pozostaje całkowicie w twojej
gestii, uczona jesteś prawidłowych nawyków żywieniowych, samej
terapii jest natomiast mniej; po wyjściu z oddziału w Krakowie
najprawdopodobniej otrzymasz propozycję kontynuowania tam leczenia w
innej formie- terapii razem z osobami leczącymi sie na oddziale
dziennie, mieszkałabyś na oddziale, no chyba, że jesteś z Krakowa.
Jeśli porównujesz z Sosnowcem- tym, że się Tobą bardziej interesują
(ja tak przynajmniej odebrałam Sosnowiec, może się tam coś
zmieniło...), poza tym to oddział typowo dla dzieci moim zdaniem a
dla młodzieży zupełnie odpada, nie powinno się na ten oddział
przyjmować powyżej 18 roku życia a nawet 16, 17- nie są do tego
przystosowani zupełnie. Porównując z Łodzią- nie upokarzają Cię, nie
stosują chorych restrykcji. Pozdrawiam Cię serdecznie. P.S. Pisząc
Kraków mam na myśli oddział dla dorosłych, młodzieżowego nie polecam-
nie słyszałam najlepszych opinii, trafiają tam ciężkie przypadki,
jest to oddział uważany za 'trudny'.

[mija991]

Porównując z Łodzią- nie upokarzają Cię, nie
> stosują chorych restrykcji.

Skąd masz takie informacje o Łodzi???... czy chodzi o ten szpital na
Czechosłowackiej???Naprawde jest tam tak strasznie??? ps. wiesz może
coś o nim jeszcze???

[maddalena85]

Przebywając w krakowskim szpitalu i w ogóle podczas leczenia
spotykałam wiele dziewczyn. Jeśli chodzi o szpital w Łodzi miałam
dwie info, jedna dziewczyna wypowiadała się bardzo pozytywnie druga
natomiast mocno negatywnie. Przykro mi, ale nie potrafię Ci udzielić
szczegółowych informacji. Możliwe bowiem, że wypowiadały się o
odrębnnych placówkach, choć nie wiem. Nie jestem kompetentna w tym
temacie. Pozdrawiam Cię serdecznie i proponuję- jeśli chcesz mieć
szczególowe wiadomości o łódzkich placówkach, załóż nowy wątek :)

[magor_ek]

maddalena czy ty masz zakaz mówienia o szczegółach kontraktu który
podpisywałas? bo inaczej nie umiem sobie wytłumaczyc czemu na
konkretne pytania odpowiadasz ogolnikami, jeśli tak to przecież
wystarczyłoby napisać, że się zobowiazałaś by zachować tajemnicę w
tej kwestii. a pytam o szczegóły na typowy kontrakt: za kilogramy
przywileje więcej sie nie zgodzę bo taka forma leczenia przynosi u
mnie rezultaty odwrotne od oczekiwanych, choć może niektórzy właśnie
tego potrzebują
ps.byłam na oddziale młodzieżowym CM UJ i bardzo dobrze go
wspominam. pomogli mi tam bardzo swego czasu, ale też to było parę
dobrych lat temu więc sporo mogło się zmienić
ps2.czy ta dziewczyna co przyszła wprost z warszawy nie miała
przypadkiem na imię ANIA

[maddalena85]

Nie pamiętam szczegółów kontraktu własnego a co dopiero dwóch
pozostałych typów. Kontrakty anorektyczny i anorektyczno-bulimiczny
podzielone są na fazy wg wskaźnika BMI, natomiast bulimiczny na ramy
czasowe. Na anoreksję i aoreksję bulimiczną możesz się leczyć w
szpitalu koło 5 miesięcy maksymalnie, minimum nie jest określone; na
bulimię jakoś koło 2,5 miesiąca z tego co pamiętam. W pierwszej
fazie anorektycznego i anorektyczno- bulimicznego dostaje się
odżywki dodatkowo. W kolejnych fazach wszystkich kontraktów masz
możliwość widywania rodziny, przepustek weekendowych (od pt po
obiedzie do ndz wieczorem). Moja kolażanka była na oddziale
młodzieżowym i bardzo źle to wspomina, nie chodzi o kadrę medyczną,
ale o pacjentów. Nie chcę wymieniać nikogo z imienia- wątpię, że
dziewczyny życzyłyby sobie tego. Nie zobowiązywałam się do
milczenia ;) P.S. Pamiętaj, że leczenie zaburzeń jedzenia to
leczenie i psychiki i ciała, nie tylko psychy :) Pozdrawiam
serdecznie.

[agi19]

Ja też mam kilka pytań. Np. jaki jest kontrakt dla anoreksji?! Czy
jest określone ile muszę zjeść, przybrać na wadze. Jak jest z samym
ważeniem? Wiem, że to część leczenia, ale chcę być świadoma. W
Warszawie zobowiązujesz się do spożywania pełnych posiłków, a co za
tym idzie przybierania ok 300-500gramów tyg. Co pon. rano jest
ważenie i widzisz ile ważysz. Prowadzisz też dzienniczek ile
zjadłaś, co czułaś i potem omawiasz to z terapetą ind. Kolejne pyt.
to od czego uzależniona jest długość terapii? Max. 5m-cy, ale co
określa ten czas? Jak z wyjściami? Można poruszać się po szpitalu
bez ograniczeń? A na zew.?
Pozdrawiam. Możesz odp. na forum lub na pocztę. Z góry dzięki.
Pozdrawiam.

[e-mail]

[maddalena85]

W przypadku wszystkich trzech typów kontraktu, a więc także
anorektycznym są określone ilości jedzenia jakie masz obowiązek
spożywać. Kontrakt anorektyczny i anorektyczno- bulimiczny są
podzielony na fazy wg wskaźnika BMI, przybierając na wadze i
osiągając odpowiednie wskaźniki BMI przechodzisz do kolejnych faz.
Masz obowiązek przybierania na wadze minimum tak jak napisałaś
tygodniowo. Ważenie jest minimum dwa razy w tygodniu- dzień i
godzina nie są określone. Żadnego dzienniczka prowdzić nie masz
obowiązku, podobno kiedyś trzeba było, ale to należy do przeszłości.
Z terapeutą możesz poruszać jakie tylko tematy chcesz- Twoje prawo,
Twoja decyzja. W kontraktach anorektycznym i anorektyczno-
bulimicznym maksymalny czas leczenia to koło 5 miesięcy, jeżeli
szybciej osiągniesz ostatnią fazę leczenia, wyjdziesz wcześniej. W
kontrakcie bulimicznym czas leczenia to koło 2,5 miesiąca,
poszczególne fazy nie są wyznaczone przez BMI, ale czas pobytu na
oddziale. We wszystkich kontraktach w miarę przechodzenia do
kolejnych faz uzyskujesz możliwośc- początkowo wyjść pod opieką
pielęgniarki, które odbywają się 2-3razy/tydz. i są wspólnymi
wyjściami dziewczyn z oddziału, plus niedzielne wyjście do Kościoła,
także pod opieką. Potem masz możliwość odwiedzin rodziny, później
dochodzą weekendy w domu. Poruszasz się po oddziale- wyjścia jak
wyżej.

[joanna2210]

Dzwoniłam dzisiaj na Kraków do dr Curyły. Powiem Wam, że był całkiem
miły - może to przez urlop;) Czekam na miejsce od grudnia. Miałam
termin wyznaczony na maj/czerwiec ale jeszcze nie ma miejsc i być
może coś się znajdzie za miesiąc/dwa. Zobaczymy co przyniesie
przyszłość. Zostaje czekać i myśleć co dalej ze sobą robić, jakie
wyjście najlepsze..

[maddalena85]

Joanna2210- pozdrawiam Cię i trzymam kciuki. Powodzenia.

[joanna2210]

Dziękuje:) Ja Tobie również życzę dobrego.

[osulka]

Hej dziewczyny, joasiu :)
no ja miałam termin wyznaczony na sierpień ale pomoim tel. dr Curyło
kazał się kontaktować najwczesniej w połowie września, no i mam taki
zamiar.Chce to juz mieć za sobą !!!!!

[joanna2210]

Witaj osulka:)

Kto wie, może razem trafimy na oddział w tym samym czasie? Odezwę
się w każdym bądź razie, gdy będę coś już wiedzieć.

Pozdrawiam ciepło.

[maddalena85]

Polecam gnębić doktorka- nie ironicznie, ale z sympatią
zdrabniam :) :) :) Ja dzwoniłam co miesiąc średnio:) A moja
koleżanka, którą poznałam w Krakowie, nie przypominała o sobie i
czekała sumie chyba z niecałe 2 lata- parodia ;) A czasem się coś
zwalnia, ktoś rezygnuje itp. różnie bywa ;)

[agi19]

Witam, ja przed wczoraj byłam u dr Curyłło na kwalifikacji. Przyznam
się, że jadąc(z Warszawy), bałam się panicznie. A to jak mnie
przyjmie, że nie zakwalifikuje, że się zdołuję... A CHCĘ pomocy.
Mam dość takiego zniewolonego, koczowniczego życia, rozpaczy,
bezradności i rozczarowania światem, życiem, sobą, problemów z
jedzeniem i koncentracji na nim, która źli mnie max. Przyznam, że po
tym, co się naczytałam na forum, bałam się podwójnie, ale miło
zostałam zaskoczona wielokroć. Dr jest człowiekiem życzliwym i
konkretnym. Nie głaszcze, ale chce pomóc. Jeśli ja chcę tej pomocy.
Nie ma czasu dla tych, które jeszcze nie są gotowe do zmian. Mam
zadzwonić w połowie października, ale tam pojadę. I będę jeździć,
póki mnie nie przyjmie. A miejsce mam określone na przełom grudnia/
stycznia. Dziewczyny, nie warto marnować życia. Skorzystajcie z
pomocy jaką można dostać. Oddział wygląda sympatycznie. Weszłam,
pielęgniarka nie robiła szumu, że chcę zajrzeć do pokoju, jadalni,
łazienki. Sam oddział jest mały, raptem kilka pomieszczeń. Dwa
6osobowe pokoje, jadalnia, łazienka, dyżurka pielęgniarek, sala
terapii. Powiedzmy, jak internat. Wcale nie poczułam się jak w
szpitalu. Może dlatego, że tak bardzo chcę się wyrwać z choroby, że
nic więcej się nie liczy. Chcę oddać kontrolę, omówić problemy,
wątpliwości, zmienić swoje myślenie, postawę. Zacząć żyć i się tym
życiem cieszyć. Ktoś się wypowiadał, że trzeba mieć wg dr Curyłło
motywację, żeby go przyjął. Wystarczy powiedzieć: potrzebuję pomocy
i chcę się leczyć na odddziale. Oto tajemnica. I nie
wyolbrzymiajcie, strasząc innych.
Pozdrawiam i dzięki Magdalena za szczegóły. Nie są najważniejsze,
ale dobrze wiedzieć jak oddział funkcjonuje.
Pozdrawiam i życzę odwagi w walce z chorobą. 3mam kciuki za siebie i
za Was.

[maddalena85]

Zakładając wątek nie miałam najmniejszego zamiaru straszyć
kogokolwiek, wręcz odwrotnie. Chcę pokazać, że szpital, mimo iż to
trudne doświadczenie, nie jest taki straszny jak się większości
wydaje... a przede wszystkim, uważam, że straszniejsze stokroć jest
chorowanie. Czytając to co napisałaś, prezypomniało mi się jak sama
do Kraka jechałam ;) Co do tych szczegółów:) mam wrażenie, że
większość dziewczyn chce je znać:) Będę upierdliwa:) i dopiszę, że
są trzy pokoje- sześcioosobowy, trzyosobowy, czteroosobowy (te
większe dla dziewczyn z zaburzeniami jedzenia głównie, choć to się
zmienia)- może jakieś rewolucje zaszły:) 'I nie
wyolbrzymiajcie, strasząc innych'
- strachliwa jesteś- ja też byłam:) Pozdrawiam.

[joanna2210]

agi19, dzięki za post i opis oddziału. Rozumiem, że to oddział dla
dorosłych? Sama nie wpadłam, aby zaglądnąć do środka, a szkoda.

[agi19]

hej, może i 3 pokoje, ja widziałam ten 6-osobowy. NIe tak źle, mi
się podobało. Ale tam sa tylko osoby z ED. Zdradź mi, skoro
rozumiesz moją ciekawośc czym tam żywią? Jak byłam w klinice w
warszawie, to nie mogłysmy mieć nic swojego. Na śniad. była zupa
mleczna i kanapki, na drugie śniad. różnie: kisiele, budynie,
galaretki, krakersy, hernatniki, surówki, jogurty, na obiad zupa,
doozowana jak mleczna samodzielnie i drugie, gł. ziemniaki z mięsem
i zielskiem, ale zdarzały sie knedle, pierogi, gulasz z kaszą,
kotrlet rybny, czy ryż zjabłkami, na kolację kanapki, a na
podwieczorek o 20 różności: np naleśniki, drożdżówki, lub coś z
rzeczy typu 2 śniad. I chleb czy bułke brałaś ile chciałąś. A jak
tam jest? i do czego służy kuchenka, która widziałam? same cos
gotowałyście? Jak często sa sapcery? Co z odwiedinami? Można wybyć w
weekend na cały dzień? Samemu, czy obstawą pielęgniarki. A jak ktoś
przyjedzie może mnie skonfiskować do wieczora? Jest gimnastyka? Odp.
np na mail'a [e-mail]
dzięki za ten wątek. To nie ty Magdalena straszyłąś, już niejedną
opowieśc czytaąłm na tym forum. Najlepszego. A jak się teraz masz?
Ile trzeba tam jeśc? Jest jakieś założenie kaloryczne?

[maddalena85]

choć SZPITALNE to SMACZNE MENU:
1.śn. 3kromki(maslo+dodatek) + kawa zb./kakao
2.śn. 2kromki(margaryna+dodatek) + supa ml./jogurt(swój)
Obiad zupa+ 2.danie(ziemn.+warz.got.+mięso/ryba pieczona; makaron z
gulaszem; makaron+ twróg mielony+ jabłko tarte
pieczone)+ kompot/woda z sokiem zagęszcz.
Podwieczorek jogurt+ 2 biszkopty
Kolacja 3kromki(maslo+dodatek)+ herbata
Do kanapek można mieć extra własne warzywa, ale nie przesadzać z
ilością un plus. Możesz mieć włąsna kawę i herbatę- między posiłkami
pić (1kawa dziennie, 1herbata owocowa, ewentualnie 2 zwykłe, czy
jakoś tak). Wieczorem można zjeść własny owoc lub słodycz. W 1.fazie
kontraktu anorektycznego i anorektyczno- bulimicznego do 2.śn. i
podwieczorku po 250ml odżywki Nutrison lub Fresubin.
Kromki są do 1.śn. i kol. 2 ciemne+ 1jasna, do 2.śn. 2 ciemne.
Dodatkiem może być wędlina, ryba, galaretka, pasztet, twarożek,
twarożek+ dżem/miód, ser top., żadko żółty ser. Dieta jest
lekkostrawna, smaczna- moim zdaniem, choć rzecz gustu. Oj mam
nadzieję, że docenicie moje poświęcenie, bo wcale mi się pisać tego
nie chciało:) Porcje dostaje się wydzielone, inne zależnie od
kontraktu i fazy. Z czasem można samemu nakładać sobie.
Straszne, że dostawałyście takie tłustości w W-wie, fe. W K-owie
czasem sie zdaża słodka bułka na piątkowe śniadanie. 'Brałaś ile
chciałaś' też mi się nie podoba, przecież my zatraciłyśmy chorując
zdrowe proporcje. Co do tego jak inne dziewczyny oceniały to menu,
przytoczę pare opini, żeby uciec od subiektywizmu zbytniego. Oka na
rosole- to komenterz, który mi utkwił najbardziej. Ja narzekałam, że
czasem makaron, bo nie przepadam;/ Za mało doprawione- wiele
dziewczyn narzekało, pozwalano nam lekko dosalać, ale ja tego nie
potrzebowałam. Innych przypraw nie można mieć, z solą nie można
kombinową- jakieś ziłowe itp. zabronione. Nie można mieć też warzyw
pikantnych, np. cebula, czosnek itp.
Samemu nie można gotować:) Ta kuchenka, to się przydaje czsem, aby
podgrzać jedzenie ociągającym się z nim anorektyczkom, spędzającym
godziny na stołówce- zdarza się rzadko... Albo depresyjnym osobom
spóźnionym na posiłek- oni nie muszą tak jak dziewczyny z
zaburzeniami jedzenia przychodzić punktualnie co do minuty.
O spacerach zdaje się pisałam- 3 w tyg. (zimą i w pierwszych fazach
ograniczone)+ msza niedzielna; odwiedziny w miarę przechodzenia do
kolejnych faz- godzina czasu zdaje się. Weekendy w domu lub wolne
wyjścia między posiłkami- także w kolejnych fazach. Ćwiczenia
zabronione ;/ też mi się to nie podobało, choć rozumiem powody.
Piszę tu a nie na mail, bo podejrzewam, że innych także może
zainteresować ten wątek ;) Trzeba jeść to co Ci dadzą na talerz, na
początku- pare dni- dają mniej, musi się wkońcu organizm powoli
przestawić na jedzenie normalne, a nie jakieś nasze udziwniane, np.
jabłko+ nic;) Kalorii nigdy tam nie liczyłam- niemożliwe doliczyć
się, bo nie patrzysz im na ręce jak przygotowują:) Mam nadzieję, że
dość wyczerpującej odpowiedzi udzieliłam, pozdrawiam serdecznie.
A mam się bardzo dobrze, choć początki miałam ciężko-strawne:)
BUZIAKI P.S. No i oczywiście do jedzenia dostajesz extra kolorowe
dodatki w postaci przepisanych przez lekarza cudeniek tabletkowych-
choć nie wszyscy mają to szczęście, to inywidualne:) A i jak jesteś
wycieńczona i badania źle wyjdą, to możesz jeszcze liczyć na
kroplówki:) Czyż to nie piękne, a wszystko to za free, tylko
chorować- ironizuję oczywiście. Pa laseczki z agi19 na czele.
Trzymam kciuki.

[joanna2210]

Aaa!! To przeraziłaś mnie madalenko. Poważnie tyle trzeba jeść? I
żadnych ustąpst? Nawet jak się waży "w miare" tzn. 49kg na 170cm
wzrostu? Jestem przerażona. Do tego ostatnio próbuje odkryć w sobie
jakieś zainteresowania i zaczęłam leciutki, krótki jogging z którego
pewnie będę musiała zrezygnować :| Oczywiście jogging nie aby spalać
kalorie, a po prostu dla poprawy kondycji. Teraz już sama nie wiem
czy chce tam trafić. Nie chce stamtąd wyjść utuczona i bez energii.

[maddalena85]

A mi się wydaje, że jak zobaczysz ile tego jest to nie będziesz aż
tak przerażona, choć nie obiecuję ;) A ja to się przeraziłam tymi
ilościami warszawskimi, masakra i skład, ble ;) Dlatego też międziy
innymi nie chciałam tak szczegółowo pisać, bo jak się nie widzi tego
to jak ocenić?- prawda?

[martika567]

Pewnie popsuje wam nastroje ale jak ja bym trafiła na taki oddział
to napewno po zjedzeniu tego bym zwymiotowała(chociaż raz dziennie).
Nie choruje na anoreksje ale na bulimie i nie wyobrażam sobie żebym
mogła w ciągu dnia nie najeść się i nie zwymiotować. Pewnie z takim
podejściem nie kwalifikowałabym się wogle na ten oddział. Jeżeli
jednak czujecie się silniejsze to chociaż wy walczcie. Pozdrawiam

[maddalena85]

Dużo to kwestia nastawienia, jeśli nastawisz sie na nie to wiadomo,
że nie wyjdzie, jeśli będziesz walczyć, będziesz odnosić sukcesy.
Może więc przestań nastawiać się na nie, zacznij walczyć z
chorobą ,zamiast wypisywać takie rzeczy.

[sweetdevilka]

a w krakowie musieliscie wszystko jesc??czy mozna bylo zostawic lub wyrzucic do specjalnego pojemnika ??

[blon-dynka]

na krakowskim oddziale nie było możliwości czegoś nie zjeść lub
cokolwiek zostawić na talerzu.... nawet jeśli miałabyś jeść kilka
godzin....

[anima00]

O rany...a jak ktoś po prostu odmówił jedzenia? Słyszałam, że zdarzało się nawet
dziewczynom nie jeść nic przez kilka dni. Mówiły nie i koniec. Wiem doskonale,
że jedzenie jest w interesie chorej a nie kogokolwiek z personelu, więc jezeli
ktoś na prawdę nie da rady lub po prostu się buntuje bo akurat ma fatalny
dzień...może jest możliwość jakoś to "przeskoczyć"?

[blon-dynka]

Tak, to prawda, jedzenie jest w interesie chorej...i tak naprawdę
jest jedynym dla nas-anorektyczek lekarstwem. Dzięki dyscyplinie na
oddziale nauczyłam się jeść. Fakt, spędzałam godziny na jadalni,
wylewałam nad obiadem (i nie tylko zresztą) morze łez, ale
pokonywałam siebie i powoli oswajałam się z jedzeniem. Dzisiaj,
dzięki temu wychodzę na prostą. A personel? To cudowne osoby, które
pozostaną na zawsze w moim sercu.....

[anima00]

hej blond-ynko! chciałabym porozmawiać z kimś, kto leczył się na tym oddziale.
czy mogłabyś mi podać swojego maila? będę bardzo wdzięczna :)
pozdrawiam.

[blon-dynka]

hmm... wolałabym uniknąć podawania adresu e-mail na takim forum....

[anima00]

aha. w takim razie, jeżeli byłabyś tak miła, napisz do mnie na [e-mail]
dzięki!

[treadstone72]

Faktycznie dlugo sie oczekuje na wolne miejsce... Coz, wszystko co
najlepsze jest ciezko dostepne. <br />
Moglby ktos opisac chociaz jeden dzien z zycia pacjenta (jakie
zajecia sa prowadzone, jakie posilki i kiedy, wyjscia grupowe na
zewnatrz, spedzanie wolnego czasu, ogladanie TV, itp.)?<br />
Czy mozna ze soba zabrac ksiazki do czytania? Jak wyglada sytuacja z
biezacymi informacjami ze sceny politycznej (TV / gazety)? <br />
Czy nalezy posiadac jakies kieszonkowe?<br />
A propos wizyt - od jakiej wagi sa dopuszczane odwiedziny?<br />
Ile trzeba przytyc aby zostac wyleczonym/wypisanym?<br />
Jak wyglada kwestia miejsc w pokoju? <br />
Jaki jest mniej wiecej przedzial wiekowy pacjentow, rodzaj
schorzenia, na ktore cierpia, plec pacjentow, itp.?<br />
Konczac ile dostaje sie kcal racji dziennej?<br />

[osulka]

Oj dziewczyny mnie też przeraziło to co przeczytałam o tym jedzeniu :
(
Matko kochana ja tam po 2 tyg wróce dowagi z 34 kg na 54 pewnie.
Zdaje sobie z tego sprawy że na tym leczenie teżpolega, aler ja
miejsca nie mam a do tego takie żarcie !!!!!!!! i ja lubie konkretne
smaki a nie jakieś syfy, to nie przejdzie mi przez gardło. Chyba nie
będę mogła spaćze strachu i myśli o tym :(

[maddalena85]

Normalnie reagujecie biorąc pod uwagę to co jadacie pewnie teraz,
albo czego nie jadacie. Wiadomo- jak się nie je, wymiotuje i tu
przeczyta coś takiego to panika:) Jak ja trafiałam do szpitala, to
byłam tak zmęczona chorowaniem i tak miałam dość tego, że nie wiem
jak jeść, że przyjęłam pomoc. Co wy zrobicie z wyciągniętą do Was
ręką- zależy od Was tylko i wyłącznie.

[maddalena85]

1.śn. 3kromki(maslo+dodatek) + kawa zb. lub kakao
2.śn. 2kromki(margaryna+dodatek) + zupa ml. lub jogurt(swój)
Obiad zupa+ 2.danie(np. ziemn.+warz.got.+mięso/ryba pieczona lub
makaron z gulaszem lub makaron+ twróg mielony+ jabłko tarte
pieczone)+ kompot lub woda z sokiem zagęszcz.
Podwieczorek jogurt+ 2 biszkopty
Kolacja 3kromki(maslo+dodatek)+ herbata
TO WCALE NIE TAK TRAGICZNIE PRZECIEŻ. Chyba, że porównacie z trzema
jabłkami na dzień np. Buziakuje.

[agi19]

Hej, dzięki za tak szczegółową odp. O to mi chodziło. Wydaje mi się,
że to normalna porcja, nie jakaś na upas wyrośnięta. Mam już dość
odchudzania, które wymskło się spod kontroli i jest silniejsze ode
mnie. Kieruje całą mną. Humorem, planem dnia, myślami. I za nic nie
mogę się uwolnić. Pomijam konsekwencje: brak przyjaciół, odbieranie
ludzi jako negatywnie do mnie nastawionych czy obojętnych. Sporo
wiem, a nic nie czuje. NIe mam się gdzie podziać, żadne zajęcie nie
wchodzi w rachubę. I pomijam te koszmarne noce. Takie długie. A
rano... pustka. Szkoda tylko, że nie ma codziennie zup mlecznych,
które kocham, a nienawidze od zawsze kawy mlecznej i ciemnego
pieczywa, wolę biały chleb, bułki. Możliwe jest jakieś uzgodnienie?
Przecież nie zmuszę się do tej kawy. Kakao owszem lubię. Nie chodzi
mi o ograniczanie i wybieranie, ale to przecież normalne, że nawet
najzdrowszy człowiek pewnych produktów nie lubi. Ja po razowym
umieram, cięzko mi i niedobrze. A o jakie leki chodzi? Ja mam
anoreksję. I depresję niedawno stwierdzoną. Na obecnie ważę 46kg,
ale było i 36 na 174 cm wzrostu, ale wyniki mam dobre. Jest
prawdopodobieństwo, że czymś mnie będą faszerować? Terapię mam
grudzień/styczeń i wiem, że schudnę. Nie potrafię jeśc więcej.
Wychodzi jakieś 500-600 kcal, ale normalnych rzeczy. Pł.owsiane,
chleb staropolski z ż.serem, warzywa, mięso, jogurty nat. z
truskawkami.
Pozdrawiam i 3majcie za mnie kciuki. JA za Was też trzymam.
Agi

[maddalena85]

Też mi się wydaje, że porcje znośne:) Jesz co Ci dają- bez zamian
itp. :) Wegetarianki jedzą mięso na oddziale, więc Ty z pewnością
dasz radę z kawą zbożową- ja ją w szpitalu polubiłam:) Zupkę mleczna
masz codziennie do 2.śniadania (taka porcja jak pojemniczek
jogurtu), chyba, że wolisz własny jogurt.
Nie będą Cię faszerować a leczyć :) Może np. dostaniesz lek
przeciwdepresyjny. Pozdrawiam :)

[mamakoliber]

Madaleno!moja córka jest od 2 dni na odz.młodzieżowym,pomimo iż było
ustalone z lekarzem...dostała mix z kurczakiem zamiast
wegetarianskiego.Awantura na całego,powiedziała,że już nie tknie ich
jedzenia.

[mycha823]

Ja na tym oddziale, w tym szpitalu spędziłam w sumie dwa lata... Bardzo sobie
ich chwale i bardzo polecam, świetny szpital... Mimo tego,że dalej jestem chora,
jest duża poprawa i jest lepiej...Jeśli dostała, takie jedzenie, oznacza to,że
to dla niej lepsze... Niestety musi się dostosować do tego co będą jej podawać
do jedzenia... Pewnie na jadalni wyleje mnóstwo łez podczas pobytu tam, wiem to
sama ze swojego doświadczenia, ale to jest wszystko dla jej dobra, a nie przeciw
niej...

[zawsze_olaola]

oj dziewczynki dziewczynki, przesadzacie- ale rozumiem, choroba. Nie
wiem czy ja mam już tak rozszerzony żołądek, ale dla mnie te porcje
jedzenia są o.k., nawet powiedziałabym za małe- co prawda na
sniadanie jem z kromkę, czasem płatki z jogutrem , 3 kromek z rana
nie lubie zjeść, ale za to na kolacje jem o wiele wiecjej. Jestem
chora już długie długie lata i od pewnego czasu sama postanowiłam
się wziąść w garść- zaczęłam jeść śniadania, czego nigdy nie robiłam-
nie chcialam zaczynać dnia będąc syta na dzieńdobry:/, nie jadlam
normalnych obiadow bo uwazalam ze np kartofle czy miesą tuczą, ale
oczywiscie bylam glodna i zamiast obiadu wpychalam w siebie bulki,
tony masła na nich , sery itp. glupie , ale prawdziwe, nie rozumiem
tego.
Wymiotuję już bardzo sporadycznie- albo wciąż za często?? raz na
tydzien, dwa tygodnie, raz na miesiąc, ale i zdarza się dwa razy w
tygodniu. Wiem, że to dużo, ale w porównaniu z "ciągami" jakie
kiedyś miałam - np 3 dni pod rząd po np 2-3 razy dziennie, to
naprawde zaczynam dostrzegac w sobie zmiany. Ale wciąż mam problemy,
chce wreszcie w pelni swiadoma powiedziec "to bylo kiedys", i raz na
zawsze byc pewną tego stwierdzenia... Teraz tez tak mowie- koniec
kropka juz zaczynam nowe zycie- ale za jakis czas, zwykle gdy moje
plany zawiodą, lub się pokrzyżują, gdy coś mi "niewypali", lub gdy
mam duzo na glowie- wtedy ten stres powoduje ze idą do sklepu po
slodycze, opycham się i wymiotuję. Boję się miec w poblizu, jak w
kazdym normalnym domu jakis kącik ze słodkoscimi- bo wiem, ze tam są
i chcąc nie chcac ide, i je jem-konsekwencją jest "zmulenie",
nienawiść do samej siebie- i nie zawsze(staram sie powstrzymywac,
walczyc jak pisalam wczesniej), ale jednak - wymioty....

W związku z powyzszym, mam prośbe dziewczyny, bo nie mogę się
doszukać- czy jest w tym szpitalu mozliwosc zapisac się na wizytę do
psychoterapeuty, i leczyc się indywidualnie, cos a`la wizyta u
psychiartry, nawet kilka razy w tygodniu, obojętne, chodzi mi o to,
ze nie chce mieszkac w szpitalu, mam licencjata w tym roku, ponadto
uczeszczam na kolko teatralne, a pozatym mam chlopaka od 1,5 roku,,
ktory o niczym nie wie, bladego pojecia nie ma, nie chce mu nic
mowic. Jeżeli orientujecie się w temacie proszę odpiszcie, a jak
wiecie jeszcze ile taka wizyta , terapia indywiualna kosztuje za 1
spotkainie, to zupelnie bylabym wam wdzieczna. :)

[bulimka24]

Hej dziewczyny. Ja na bulimie choruje juz od piedciu lat i równiez
zdecydowałam sie na leczenie szpitalne. Polecono mi oddział zaburzeń
osobowości i nerwic w szpitalu babińskiego w krakowie. Czy ktos wie
jak tam jest. czy ten szpital UJ w krakowie to inna placówka. Czy
moge prosic o tel. do tego lekarza Cyryło czy jak mu tam.

[maddalena85]

To inne szpitale, do omawianego w tym wątku kontakt na samej
górze ;)

[bulimka24]

MAddalenka a jak wygląda procedura przyjęcia?JA 17 wrzesnia jade na
pierwsza konsultacje kwalifikacyjna do krakowa do szpitala
babinskieg0 (jestem z trójmiasta) i chciałabym przy okazji za jednym
razem spróbowac przyjśc na konsultacje do tego dr Curyło. Czy termin
konsultacji jest wyznaczany telefonicznie czy moge sie umówic do tej
poradni i zajrzec jak bede teraz w krakowie bo daleko mam tutaj. A
wogóle czy mam isc bezpośrednio do tego doktora czy gdzie bo na
stronie szpitala podano kierownika dr Piotra Drozdowskiego. Bardzo
Cie prosze o pomoc. MAsz jakies gg?

Pozdrawiam

[maddalena85]

Dzwonisz do dr Curyło (nr podałam), umawiasz się na konsultację, na
konsultacji dostajesz termin przyjęcia na oddział przybliżony.
Idziesz do gabinetu dr Curyło, kiedy będziesz dzwoniła do niego poda
Ci zapewne wszystko dokładnie- żebyś się tam nie pogubiła :)
112860083 to moje gg :) Jakbym była za chmurką a nie odpisywała
tzn., że mam ruch w pracy i jak tylko będę miała chwilkę z pewnością
kliknę. Pozdrawiam. Pa.

[magor_ek]

a jakie BMI jest tym wyjściowym- kończącym kontrakt? lub z jakim ty
wyszłaś? jak powadziłaś sobie z taką dziurą w życiorysie- pół roku
to jednak sporo czasu- chodzi mi to to jak poradziłaś sobie ze
zmianą trybu życia po szpitalu- gdzie jednak panują inne warunki
(uporządkowanie, bezpieczeństwo, stabilny, przewidywalny i spokojny
rytm dnia) niż w świecie?

[maddalena85]

Wyjściowe BMI zależy od kontraktu- czy anorektyczny (zdaje się koło
18 BMI), czy anorektyczno-bulimiczny(zdaje się koło 19 BMI). Do tej
pory ciężko jest mi sobie poradzić z czasem, jaki spędziłam
chorując, czasu spędzonego w szpitalu absolutnie nie żałuję, choć
sam pobyt był dla mnie trudnym doświadczeniem. Miałam wahania
emocjonalne, chwile załamania, chciałam się wypisywać, uciekać itp.
Teraz z perspektywy czasu staram się traktować zarówno czas choroby
jak i wychodzenia z niej jako częśc życiorysu, trudną, pouczającą.
Nie czuję, żebym miałą jakąś dziurę w nim, choć czas chorowania,
kiedy staram go sobie odtworzyć w pamięci czasem zlewa mi się w taka
jedną czarną plamę. Moja psycholog, powiedziała mi, żebym
potraktowała czas chorowania jak takie studia- życia; mądre, choć
trudne.
Po wyjściu ze szpitala było mi ciężko, szczególnie przez fakt, że
byłam zdana sama na siebie, miałam finansowe i emocjonalne wsparcie
rodziców, ale nie miałam ich fizycznie przy sobie codziennie.
Siła własnej woli, wsparciem rodziny i przyjaciół poradziłam sobie
myślę nie najgorzej:).
Pozdrawiam

[bulimka24]

Madalenka dzieki za umer gg wysłałam Ci wiadomosc. Jutro zadzwonie
do tego dr Curyło i spytam czy by mnie nie przyjął na konsultacje 17
wrzesnia.

[pomyslowa12]

Maddalena85 chciałabym ci zadać pytanie. Pewnie podczas pobytu w
szpitalu poznałaś dziewczyny chorujące na bulimie. Prosze powiedz mi
jak one sobie radziły będąc w takiej sytuacji w której jednak ciężko
jest wymiotować. Kiedy one mogły wyjść z tamtąd bo przecież
większość bulimiczek ma wage w normie to kiedy lekarz wiedział czy
już są zdrowe. Przepraszam za takie głupie pytanie ale ostatnio
zaczęłam się leczyć i mam nadzieje że niedługo będe w stanie
wytrzymać dzień bez objadania sie i wymiotoawania.

[maddalena85]

Nie przepraszaj za to, że pytasz :) Kontrakt anorektyczny to ok
3miesięczny pobyt. Będąc na tym kontrakcie nie je się dużo- małe
porcje, dziewczyny chudły na tym co dostawały. Tu ułatwia sprawę
niewymiotowania:), poza tym wszystko sprawą samozaparcia. W czasie
pobytu odniosłam wrażenie, że bulimiczkom łatwiej było nie
wymiotować, niż anorektyczkom bulimicznym i anorektyczkom. Ze
szpitala nie wychodzi się zdrowym- to dopiero wstęp co zdrowienia,
czas leczenia jest długotrwały i mam wrażnie- na zawsze zostanie
ślad w psychice.

[maddalena85]

gg11286083- to właściwy nr gg przepraszam za pomyłkę

[osulka]

No dziewczynki, dzwoniłam poraz kolejny do dr Curyły i zostałam
poinformowana że najprawdopodobniej początkiem października będzie
miejsce for me...... z jednej strony boje się i juz denerwuje z
drugiej czuje ulge.

[joanna2210]

Witaj osulka.
Z tego co pamiętam to miałaś pierwszy termin wyznaczony na sierpień?
Ja miałam maj/czerwiec i mimo, że z początkiem września dzwoniłam -
miało się coś zwolnić końcem września lub w październiku. Więc nie
wiem czy będziesz szybsza. Chociaż Ty chyba kwalifikujesz się na
oddział dla dzieci i młodzieży (??) więc może tam inaczej stoi
sprawa z miejscami, bo ja trafiłabym dla dorosłych. No chyba że to
jest jeden oddział?
Pozdrawiam.

[magor_ek]

nie. oddzialy są na pewno dwa, choć oddzielają je tylko drzwi;)
z tego co wiem to do dr curyły trzeba dwzonić i sie mu przypominać
uporczywie, a nie czekać aż sam zadzwoni. pozdrawiam

[joanna2210]

Tez tak własnie pomyślałam, że trzeba być natrętnym i wręcz
wpakowywać się siłą.
Dzięki magor_ek za informacje:)

[agi19]

No, to się spotkamy, mam być w grudniu, a kiedy miałyście
kwalifikację. Pytam, bo miałąm we wrześniu i powiedział, że w
grudniu, a jak to ma być "grudzień" w marcu to padne, żyję nadzieją
i odliczam dni. "Trochę" mnie przestraszyłyście!!!

[joanna2210]

Nie chce straszyć ale ja miałam rozmowe kwalifikacyjną w grudniu i -
jak widać - jeszcze nie ma dla mnie miejsc.Pozdrawiam

[bulimka24]

Hej dziewczynki:_)
JA mam dopiero rozmowe kwalifikacyjna u dr Curyło pod koniec
listopada. Także zobacze kiedy bedzie dla mnie miejsce. Ale w
poniedziałek mam tez rozmowe kwalifikacyjna w szpitaku babinskiego w
krakowie na odzdziale nerwic i zaburzen osobowości zobaczymy.
Trzymajcie za mnie kckiuki.

[arra20]

hehe, oj wygląda na to że Pan dr. Curyło założył sobie swoją mała reklamkę na tym portalu i podając się za rózne osoby sam siebie poleca :) przeczytałam wszystkie wypowiedzi. Podaję się pan za conajmniej 5 dziewczyn, czy da się to w miare logicznie wytłumaczyć? Owszem da jeśli ma się troche inteligencji, sprytu i wyostrzone zmysły myśleniowe na kontakt z innymi ludzmi. 3 lata bulimii to własnie mi dało :) Oczywiście nic w tym złego Panie Curyło, ale to troche dziwne że stosuje pan takie 'niekonwencjonalne' metody do zachęcania innych do leczenia u Pana :)

[osulka]

Witajcie dziewczyny.
Po pierwsze to ja mam 21 lat i kwalifikuje sie na część dladorosłych.
Podrugie to jak toze mną jest- Curyło dobrze mnie pamięta bo miałam
troche wtyki boczne, był tym zirytowany ale cóż nie mogłam czekać bo
leżełam w szpitalu i gdyby nie ostry dyżur już by mnie tu nie było.
Nie dam mu spokoju na pewno, ale wierze że jesdnak w październiku
zawitam tam. A jak nie , to mama mi powiedziała że dość czekania i
jeżeli nawet wtyki nie pomagają i inni "Guru" hhe, to załatwia mi
prwatna klinike. ZOBACZYMY,
Buziaki
Przepraszam za otwartość

[osulka]

Hej dziewczyny,
pisze bo mam wieści to podzielenia się no i równiez dlatego że
smutek i nieporadnośćwmym sercu zawitało.
Po pierwsze to źle mi bardzo bo studia się zaczęły a ja w domu
siedze i czekam na to cholerne miejsce w krk, brak mi ludzi
przyjaciół, zajęć, mam dość mamy, cZasem taty, domu !!!!!
kłótni !!!! sprawdzania mnie, zaglądania mi w kanapki czy wodzenia
wzrokiem czy widelec idzie do buzi :( KOSZMARNIE się czuje !!!!!!
Zadzwoniłam dzis do dr. Curyły- miał dla mnie dobra i złą wiadomość-
dobra to to że jestem 1 na liście oczekjących, a zła że pewnie
miejsce będzie nie teraz jak zapowiadał wczesniej ale po raz klejny
przełożył termin żeza 3 tyg. :( nie wiem czy mam sie cieszyć czy
płakać..... Ale po raz pierwszy usłyszałam cospozytywnegood niego,
żedocenia to i chwali że walcze omiejscei uparcie dzwonie do niego.
Ale ciągle serce boli zesmutku, jest strach, a do tego przy tej
żałości i dołku od wczoraj, nie chce mi się jeść-nie znaczy to żenie
jem bo przy takim pilnowaniu.... ale nawet myślećo jedzeniu nie chce
mi się :(

[joanna2210]

Droga osulko,

To świetne wieści! Powinnaś się cieszyć i w dalszym ciągu jeść -
nawet z tego nie zryzygnuj, bo jak będziesz ograniczać jedzenie, to
będzie Ci trudniej napewno jeść w szpitalu ilości jedzenia jakie tam
zapodają. Poza tym 3 tygodnie to naprawde niewiele i na pewno uda Ci
się ten czas przetrwać. Tym bardziej, że jestem na liście jako
pierwsza. Trzymam kciuki.

A ja pomału biorę się za siebie. Dzisiaj zjadłam nawet 4 kanapki na
śniadanie:) Rozpoczęłam kurs i nawet jeśli w końcu zadzwonią z
Krakowa to nie wiem czy się zdecyduje. Nie chciałabym zawalać sobie
nauki, którą z tak wielkim trudem rozpoczęłam. No najwyżej zwolnie
miejsce dla którejś z Was:)

Powodzenia.

[osulka]

Dzięki joasiu,
ale pamiętaj że też masz problem i wcale nie mówie że nie
poradziszsobie sama i nie znajdziesz zaparcia w sobie, ale pomyśl
poważnie o tej klinice, bo ja siei wszystkich dokoła oszukiwałam
przez 4 lata że sama dam rady i co.......... raz na wozie, ale
częściej pod wozem, tym bardziej na studiach jak byłamsama, bez
pilnowania.............
Papusie

[joanna2210]

Dziękuje za poradę. Wiem, że mam problem dlatego leczę się
nieprzerwanie tyle czasu u różnych specjalistów i wreszcie widzę
poprawę w mojej depresji. Wyszłam do ludzi i boję się, że gdy zamknę
się w klinice, gdzie głównie będą się skupiać na utuczeniu mnie
(choć waże już sama 50kg do czego sama doszłam) zawalę i znów zamknę
się w sobie.

[osulka]

W takim razie Joasiu, BARDZO bardzo mocno cię dopinguje byś jak
najszybciej wróciła do normy psychiczno- fizycznej :) i walczyła o
swoje szczęście !!!!!!!!!! obys dała rady sama, a jak nie to może
wkrótce się spotkamy :) /// :( ->nie wiem czy mam być happy czy sad
z tego powodu
Poza tym ostatnio miałam jazdy w domu, ale to troche taż z mojej
winy, choć uważam że nie tylko ja jestem "zapalnikiem tych Bomb"
Hmmm musze sie pilnowac teraz co pisze bo okazuje sie że nigdzie nie
mam juz prywatności, bo tu mama tez zagląda i wie że ja to
ja....hhe. CześćMamciu !!!! ani pamiętnik, ani telefon, ani nawet
forum już...
Dziewczyny, mam pytanie, pewnie głównie do maddaleny- czy ja moge
mieć na oddziale, laptopai komórke?? i przyjmowac odwiedziny, czy
musze na to zasłużyć ?
Buziaki, mi już lepiej na psyche po tych ostatnich jazdach,
spowodowanych głównie faktem - Co ja robie w domu, a nie na studiach
i tesknotąza ludziskami z gr

[maddalena85]

> Dziewczyny, mam pytanie, pewnie głównie do maddaleny- czy ja moge
> mieć na oddziale, laptopai komórke?? i przyjmowac odwiedziny, czy
> musze na to zasłużyć ?
Laptopka i komórkę możesz mieć, odwiedzin możliwość zyskujesz z
czasem, albo w miarę przybierania na wadze- w zależności od
kontraktu.

[paulag1]

Czesc dziewczyny mam do was pytanie czy w tej klinice sa osoby nie wygladaja na os z anoreksja ale mysla jak anorektyczki?? tzn chodzi mi o wage bo moja waga nie przypomina ale zachowuje i mysle jak wlasnie os z tym zaburzeniem. tak mi pani doktor mowi ostatnio juz mi chciala do krakowa do tej kliniki skierowanie wypisac tylko wlasnie balam sie bardzo jak tam jest. a po drugie szkoda mi troche studii na ktorych jestem

[joanna2210]

Dziękuje bardzo, osulka:)
Coraz bardziej wszystko skłania mnie do tego, aby jednak nie jechać
na klinikę, bo tu mam zbyt dużo do zrobienia - nauka, może
wolontariat w innym mieście. Ale mam nadzieję, że jakby co/jakby
było gorzej przyjęliby mnie mimo, że np. termin minął.
Jeśli będą dzwonić to po prostu będę musiała o tym z doktorem
porozmawiać.

Tymczasem powodzenia:)

[koliberkomotylek]

mam pytanie - często przewija się tu wątek Warszawy - który szpital dokładnie?
ja mam spotkanie w babińskim w sierpniu, ale tak strasznie negatywnie jestem nastawiona do tego miejsca, że nie wierzę w jego skuteczność (w stosunku do mnie) - no i pół roku mnie przeraża!!!
Mam już serdecznie dosyć choroby. to, co dzieje się u mnie w domu to katastrofa i muszę wreszcie się z tego wyrwać! Choroba jest najgorsza, wiem, ale wciąż mam to 'chorobowe' myślenie, więc jestem przerażona perspektywą konieczności normalnego jedzenia.
Co wieczor mam 'genialne pomysly' na to jak sama sobie poradzę, ale rano wszystko znika i myślę tylko o tym, żeby się najeść, zjeść jak najwięcej i zwrócić.
Dziewczyny, czy zamknięty oddział jest konieczny? Żadna z Was nie poradziła sobie z B. przy pomocy terapii dziennej, a później terapeutycznej?
Mi to nie wychodzi, ale wciąż wierzę, że jest to możliwe (pomiędzy zwątpieniem, że cokolwiek mi pomoże)...

Pytanie: wiem, że terapia dla B. w Krakowie Trwa 2,5 miesiąca - ale max czy minimalnie? Oraz pytanie z serii głupich - czy papierosy są dozwolone?

Laseczki, z góry dzięki za odpowiedź! Wszystkim Wam (oraz sobie) życzę powodzenia, wiary, siły i samozaparcia!!!

koliberkomotylek

[nejna24]

Ja byłam na bulimię tam i max to jest 3 miesiące nie dłużej. W kontrakcie B jest niby 9 tygodnie ale ja byłam 12 bo do każdego pacjenta podchodzą indywidualnie. Tam można palić w łazience. Wszyscy palący pacjenci tam palą.. Legalnie. ;)) Babińskiego odradzam.. Koszmarny szpital. Niektórzy mówili że wyśli z tamtąd głupsi niż przyśli... także odradzam. A na Kopernika 21a jest naprawdę bardzo fajnie.. dobry, miły oddział. Jak chcesz więcej wiedzieć to pytaj;)) A czy jest dzienny oddział?? To nie wiem, ale chyba nie. Jest dzienny ale tam chodziły osoby z nerwicą depresją itp. Możesz tam zadzwonić i się dowiedzieć. ;)

[koliberkomotylek]

Bardzo Ci dziękuję za odpowiedź!
Babiński wzbudza we mnie przerażenie, a opinie o nim są koszmarne.
Będę w takim razie się kontaktować z oddziałem w Koperniku i dowiem się co i jak :)
Zastanawiałam się również nad Instytutem Psychiatrii i Neurologii na ul. Sobieskiego w Warszawie - czy ktoś może mi udzielić informacji na ten temat?
pozdrawiam!

[stokrot5]

ja osobiscie polecam dr. Gutowskiego.
"W ostatni weekend sierpnia (3 dni) oraz ostatni weekend września planowane są warsztaty z mistrzem hipnozy (najlepszy w całej Polsce!! nie wierzysz? wpisz "hipnoza" w google) Piotrem Gutowskim.
* Od lat chcesz schudnąć ale nie możesz z jakiejś przyczyny?
*Masz zaburzenia odżywiania?
*Cierpisz na alkoholizm, chcesz rzucić palenie?
*Chcesz przekonać się tak naprawdę czy to działa?
*Cierpisz na depresję, przygnębienie?
Jesli na chociaż jedno pytanie odpowiedziałeś "tak", ten kurs jest dla Ciebie!!
Kurs odbedzie się w Warszawie. Im wiecej osób tym taniej, bo bardzo duzo kosztuje sala. Dlatego koszt dla ucznia do 349 zł, dla studenta 399 zł, zaś dla osoby dorosłej 499 zł.
Kontakt 663 180 500.
Rezerwacja miejsc do 10 sierpnia!!"

[kasiarg]

hej! czy już podjełaś się leczenia ? wczoraj też postanowiłam zakończyć moją 6 letnią walkę z wiatrakami... może wspólnie było by raźniej.?? proszę o kontakt na priv [e-mail], jutro tam dzwonie i ustalam termin. pzdr.

[osulka]

Może to nie miejsce na forum do tego co teraz napisze ale musze sie
pochwalić a udzielam siętylko w tym temacie :)
Cały dzień byłam sama w domu, poradziłam sobie z jedzeniem- zjadłam
barzdo ładnie obiad o który okropnie siemartwiłam,mama pewnie też i
wspaniale, tylke że 2 min pozjedzeniu ogromniaste wyrzuty sumienia
miałam,zepo co to zrobiłam, można było ukryć, będę gruba, brzuch mi
urośnie. Więc zadzwoniłam do mamy by chyba dostaćochrzan za te
myśli.......... dziwne ale tak jest, niestety mama nie odebrała,
więc pomeczyłam się troche, oj ciężko było, ALE kochane dziewczyny
Dałam rade, ZJADŁAM!!!!!! :) :( <- to za te wyrzuty

[joanna2210]

osulka, jestem z Ciebie bardzo dumna:) Brawo!

[nstyrna]

Dziewczyny chorujące na anoreksję. Proszę - odezwijcie sie do mnie - [e-mail]

[osulka]

Ach, joanno Bardzo dziękuję !!! Staram się , ale z różnymi skutkami.
Najgorsze te myśli, wyrzuty, ten mój głupi brzuch- bo to moja
obsesja.
Dziś zastanawiałam się nad pewna sprawą. Czytałam jak dużo trzeba
jeść na klinice, byłam i nadal jestem przerażona :( lecz przyszło mi
coś do głowy. Ja codziennie jem, na śniadanie czy kolacje poi 2
kanapki lub bułke, czy to z wędliną, czy z serami białymi różnego
rodzaju, a czasem nawet sałatki z majonezem. A na obiad dostaje
pożądną,tak jak MÓJ TATO porcje np. ziemniaki 3-4, mięso każdego
rodzaju pod każdą postacią i surówka, lub makarony z sosami, czy tez
4 pyzy, knadle, pierogi 11-12. Żadko jakamy zupy. I szczerze mówiąc
ja raczej nie tyje, no możeodkąd rodzice zabrali mnie ze studiów i
wylądowałam w szpitalu to może 1 kg, przez okres 5 miesięcy. To
troche dziwne-

[osulka]

Już nie wiem jak to jest ze mną........ ??!!
Kiedy mam wolną rękędo jedzenia- czyli że mnie nie pilnują, nie
zaglądają, robie co chce, albo nawet jak jestem samapodczas posiłków
to mi wychodzi, Walcze, nie jest lekko ale nie oszukujei jest mi z
tym przyjemnie. No nie licząc faktu że po jedzeniu męczamnie głupie
pierońskie wyrzuty WRRR....
A jak jestem pilnowana, zaglądająmi w talerz czy kanapke i stoja jak
kat nade mną, to zrobiłabym jak najbardziej na złość, nie jadła i
kombinowała. Chęci moich rodziców wpomocy mi przez pilnowane opadają
na laurach bo mają odwrotny skutek.
A do tego ostatnio wielki smutek i złość we mnie siedzi i coraz
bardziej sie nienawidze..... może dlatego że zbliża sie termin na
klinike ??

[iwonka9898]

Witam, w ten poniedziałek udałam się z pilnym skierowaniem od lekarza na leczenie właśnie w klinice nerwic w Krakowie. Nie daje już rady stan jest fatalny BMI 15 a oni odmówili mi pomocy i kazali się zgłosić na pierwszą konsultację za 4 miesiące!!! Ludzie ja teraz potrzebuje pomocy a nie za 4 miesiące to chore do tego czasu człowiek może umrzeć!!! Jestem przerażona tym co się dzieje!

[virginia.11]

Jak widać, nie tylko Ty potrzebujesz pilnej pomocy. Dodatkowo, takie są realia w polskiej służbie zdrowia.

[panna-dekadencja]

15? Ja czekałam ponad pół roku, a bmi miałam nieco ponad 13. Ledwo przytylam do 14, zeby mnie przyjeli.

[osulka]

A jak jest z godzinami posiłków, oraz z cisza nocna i wstawaniem. Bo
ja jestem nocnym markiem i załamie sięjak po 22 do spanka każą iść,
a do tego lubie pospać, ale to domyślam siebędzie nie możliwe :(

ILE?

[szacki]

ile trzeba wazyc zeby przyjeli na odział? przypuscmy zprzy wzroscie
164?

[osulka]

tu nie ma takiego rygoru z wagą jak np. w wawie.

A tak poza tym to dzis dzwoniłam i w tym tyg jade na Klinike mam
miejsce--

[joanna2210]

To osulko trzymaj się ciepło. Przede wszystkim bądź otwarta na leczenie, bo po
to tyle czekałaś, aby Cię wyleczyli. Do mnie się jeszcze nie odezwali, więc
zapewne się nie spotkamy. Życzę naprawde dużo, dużo siły, cierpliwości i
wytrwałości. I żebyś wróciła do nas tutaj za parę tygodni i napisała, że jest
lepiej :) Czekam na wieści w tym temacie.

Pozdrawiam ciepło.

[szacki]

dziewczyny powiedzcie mi jakie musi byc BMI zeby sie dostac na
leczenie ? ile wy wazycie ze sie kwalifikujecie do leczenia? ja tego
nie kumam

[szacki]

mam 164 cm i waze 44,5 kilo - nie moge ( nie chce?) jesc. patrzac na
jałko i kartke papieru mam takie same mysli - to nie jest do jedzenia
nie moge spac ciesze sie na rano, na mysl o stanieciu na wadze i
drze na mysl ze drgnie w gore chocby o gram. wyrzuty - norma
w lodowce chlodzi sie jeden jedyny jogurt - jescze nie otwarty az
mnie mdli na sama mysl. obsesja psychodela. Osulka fajnie ze
zdrowiejesz i chcesz - ja nie chce ( jeszcze?)
przeczytalam caly wasz watek/ przylaczam sie do kibicowania Osulce -
w koncu jedziemy na jednym wozku ;- )

pozdarwiam Was bardzo bardzo

[maddalena85]

kryterium przyjęcia jest stan psychofizyczny a nie fizyczny jedynie

[agikom]

powiedzcie,jaki jest orientacyjny (w szerokim tego slowa znaczeniu) czas oczekiwania od kwalifikacji?pol roku, rok, dwa lata?

[agikom]

podbijam, napiszcie prosze jak dlugo czekalyscie?
i jeszcze... jakie sa okresy leczenia?tzn ile trwa leczenie?

[anima00]

Ja od momentu kwalifikacji czekałam pół roku, ale sama dopytywałam się o
miejsce, dlatego pewnie to było tak "szybko". Czasami czeka się dłużej,
czasami(w dziwnych okolicznościach) można się dostać na oddział już po miesiącu
czekania. Nie mam pojęcia na jakiej zasadzie przydzielane jest miejsce. Kiedyś
myślałam, że odbywa się to po prostu w kolejności pojawiania się na konsultacji.
Okazuje się, że jednak nie. W każdym razie trzeba się uzbroić w cierpliwość i
liczyć na łut szczęścia.
Co do długości pobytu, wszystko zależy od tego jaki podpiszesz kontrakt i jaki
jest Twój stan somatyczny. Generalnie jest to sprawa bardzo indywidualna. Gdy
jest taka potrzeba można być pół roku lub nawet dłużej.

[arra20]

hehe, oj wygląda na to że Pan dr. Curyło założył sobie swoją mała reklamkę na tym portalu i podając się za rózne osoby sam siebie poleca :) przeczytałam wszystkie wypowiedzi. Podaję się pan za conajmniej 5 dziewczyn, czy da się to w miare logicznie wytłumaczyć? Owszem da jeśli ma się troche inteligencji, sprytu i wyostrzone zmysły myśleniowe na kontakt z innymi ludzmi. 3 lata bulimii to własnie mi dało :) Oczywiście nic w tym złego Panie Curyło, ale to troche dziwne że stosuje pan takie 'niekonwencjonalne' metody do zachęcania innych do leczenia u Pana :)