Jeśli nie 38, to co?

[angazetka]

Wczoraj uczestniczyłam w opisanym potem przez Zwierza Popkulturalnego (nie da się wstawić linka do bloga, bo "wykrywa spam") zjawisku przyrodniczym i się zastanawiam, na ile jest ono powszechne. Dziewczyny o innej niż "modelowa" figurze, też tak miałyście?

[kaga9]

Znalazłam bloga i się porządnie uchichrałam, choć Zwierzowi współczuję przeżyć, ale i gratuluję nabytku

Co do meritum, to moja noga w salonie żadnym nie postała, bo nie chciałam białej sukni (ani ecru, śmietankowej, waniliowej, kokosowej...), a i fanką ślubnych nie jestem. Niemniej, za mąż wychodząc, reprezentowałam całkiem proporcjonalne 38 za wyjątkiem górnego obwodu i głowę dam, że z tego względu przechodziłabym podobne hece, co Zwierz. Bo w sumie przechodziłam, tylko w "normalnych" sklepach.

SPAM, nie warto

[kaga9]

Nie ma potrzeby "odbijać od tematu". Ze spamerskiej reklamy nikt normalny nie skorzysta. W dodatku wklejanie jej do wątku niezwiązanego z tematem pokazuje, jak szanujecie klientów i dbacie o jakość.

[anka_z_lasu]

Tak, miałyście, potwierdzacie zjawisko.
Szukając sukni ślubnej nosiłam rozmiar 40/42, bliżej 42. Z tym, że ja i tak nie miałam wielkich nadziei na znalezienie sukni w salonie bo chciałam długość mniej więcej do kolan/za kolano, czyli odpadało mi jakieś 90% asortymentu. Gwoli sprawiedliwości muszę przyznać, że trochę tych sukien mierzyłam, czyli jakieś 42 musiały w tych salonach być. Jeden model nawet spięto mi z tyłu, bo był większy niż ja. Ale faktem jest że wielu modeli zmierzyć nie mogłam bo w salonach był tylko jeden egzemplarz w sztandarowym 38.
Przymierzywszy trochę różnych fasonów i sprawdziwszy co pasuje mojej figury z ulgą położyłam krzyżyk na salonach i uszyłam suknię na miarę u krawcowej.