Jordania-Petra-Amman-Dead Sea-Wadi Rum-Akaba-Sharm

[bergasse]

Witam, właśnie wróciłem z imprezy objazdowej (Triada) po Jordanii oraz 7
dniowym pobycie w Sharm jeśli ktoś ma pytania to zapraszam .

pozdrawiam

[wojek_samo_zlo]

Opowiedz jak było. Czy jestes zadowolony ?
Jak hotele na trasie przejazdu ? Jak program wycieczki ?

[aga_2]

Hej, no pewnie - opowiadaj !!!
Jak wrazenia, czy bylo fajnie ?

I szczegolowo:
1. Z jakich wycieczek fakult. korzystales, ile kosztowaly, ktore
polecasz najbardziej ?
2. Jaki miales hotel na pobycie ?
3. Co warto kupic w Jordanii ?

Pisz - im wiecej tym lepiej :)

[bergasse]

witam ponownie , więc tak zaczne może od nieszczęśliwego początku kiedy to 31
lipca linie lotnicze air cairo spóźniły się 22 godziny . Więc w pierwszy dzień
zamiast kąpać się w zatoce Akaba zanurzyłem się w swojską atmosferę katowic i
Hoteli Novotel ( Hotel całkiem całkiem) . Ale na drugi dzień tj 1-sierpnia Airbus 32

[aga_2]

no i co dalej ???

[bergasse]

Airbus 321 zabrał nas pod swoje skrzydła i przeniósł w inne-afrykańskie klimaty
. Lot trwał około 4 godzin i przebiegł bez większych emocji ( ponieważ
wyczerpaiśmy już chyba limit emocji w pierwszym dniu ). Na lotnisku w Sharm
gorąco przywitali nas rezydenci Triady i rozdzielili towarzystwo do autobusów (
tych co na pobyt oraz tych co na objazd ) nas skierowano do zielonego ( Chyba)
Mercedesa i w drogę - przed nami ponad ponad 5 godzin drogi do granicy egipsko
izraelskiej więc zapakowaliśmy się do chłodniutkiego wnętrza i
zaczęliśmy podziwiać drogę przez Synaj . Krajobrazy dość księżycowe myślę że
nie jeden film SF mozna by tam nakręcić - cały czas skały i skaliste pustynie w
szarych, białych i żółtych kolorach , absolutnie bez kropelki wody , temperatura
na zewnątrz około 39 - 40 stopni ale powietrze jest suche więc całkiem inaczej
się go odbiera, człowiek praktycznie się nie poci - wszystko bardzo szybko
paruje . Co jakiś czas widoczne posterunki policyjne wraz z prymitywnymi
zaporami z beczek po paliwie i prowizoryczne szlabany - w Egipcie każdy autobus
z turystami ma swoją przepustkę od lokalnego szefa policji - tak pewnie być
musi. Krótki postój przy stacji benzynowej podczas którego mamy czas na
pierwsze zdjęcia i pierwszy łyk "synajskiego" gorącego powietrza , po 15
minutach wracamy do autobusu i dalej w drogę . Mijamy skrzyżowanie do dystryktu
St Katherine ( kiedyś tu wrócimy jadąc na Górę Mojżesza) i lecimy drogą na
Nuveibę oraz Eliat ( granica izraleska) . Za oknami autobusu krajobraz się
trochę zmienia ale nadal jest sucho , gdzie nie gdzie pojawia się skromna
roślinność ale jest nawet bardziej niż skromna , robimy zdjęcia z autobusu (
wiem że wyszły) . Mijamy Nuvejbę - tutaj miał być pierwszy nocleg ale wskutek
problemów pierwszego dnia nie będziemy tu spać i w myślach mijamy opisywany
wcześniej na forum hotel Regina Style - kierujemy się na Eliat . Obrazki za
szybą się zmieniają , pojawiło się już morze ( Zatoka Akaba) i wzdłuż drogi jest
sporo budowanych lub już skończonych hoteli i wiosek turystycznych ale trochę
dziwne -
większość jest pusta - później od przewodniczki dowiemy się że to nie jest sezon
- ( jest za gorąco) . Jedziemy dalej - troszkę już tyłek mnie boli od siedzenia
w autobusie ale jeszcze troszkę zaraz granica i nowe przygody ........
CZY MAM PISAĆ DALEJ ? nie rozwleczone to aby nadto ?

[aga_2]

dla mnei super :)
czekam na ciag dalszy z zapalem !

[bergasse]

Jedziemy więc dalej i jest wreszcie Eliat (to nazwa izraelska) . Autobus się
zatrzymuje przed granicą i zawraca tutaj posiedzimy i poczekamy troszkę na trzy
inne autobusy (te które dowiozą turystów z Warszawy, Poznania i Wrocławia) . Jóż
są - pełne trzy białe autobusy, ludzie z dwóch z nich pojadą na objazd Izraela a
z jednego z nami do Jordanii - zobaczymy kto się nam trafi jako towarzysze
podróży. Najpierw jednak wchodzą kolejno piloci : Krzysztof (pisano o nim
wcześniej na forum) , Anna (to z nią pojedziemy) i chyba pani Barbara ale ona
również pojedzie z grupą izraelską więc nie zawracajmy sobie nią głowy . Pani
Anna (to ta z którą pojedziemy) sprawia pierwsze wrażenie osoby młodej, drobnej
i co tu kryć niedoświadczonej ale jak się wkrótce przekonamy potrafi być też
szorstka i radzi sobie całkiem nieźle z niektórymi polskimi indywiduami jakie
pojawią się w krótce w nowym autobusie do Jordanii . Po zapoznaniu się z pilotem
i zebraniu się grupy jordańskiej zabieramy bagaże z autobusu i w żółwim tempie
(a sprawia to upał) zaczynamy się przemieszczać w kierunku budynków granicznych
. Aby opuścić Egipt musimy prześwietlić bagaże , okazać paszport z wizą i
otrzymać stepel wyjazdowy z Egiptu i tak też się stało . Po wyjściu z egipskiej
strażnicy mamy jakieś 500 m ziemii niczyjej (ale cholernie gorącej) do
przejścia z bagażami na nogach . Już teraz wiem że zrobiłem błąd biorąc wielki
plecak bez kółeczek - ekspedycję chciałem sobie zrobić to mam - niosę sobie
teraz w upale ten wielki wór na szelkach - krótko mówiąc nigdy więcej plecaka na
objazdówkę . Cały spocony docieram wreszcie do budynku granicznego Izraela - i
tu powoli grupa wchodzi z upału do klimatyzowanego baraku . Przed budynkiem
kilka młodych osób w cywilu z małymi słuchaweczkami w uszach i dwoma komórkami
za pasem pali sobie (to też ochrona lub policja) . Taka ciekawostka jest tam
sporo roślinek wiszących , są stale zraszane , więc jest im dośc przyjemnie .
Ale przyjemnie skończyło się za drzwiami baraku . Są dwie kolejki : lewa i prawa
. Lewa jest praktycznie nie kontrolowana ale prawa to będzie jazda bez
trzymanki . Odkuda wy idiot ( słyszę ) - to rosyjski chyba jest myślę sobie
udaję że nie rozumiem , bu wkurza mnie że ktoś do mnie po rusku wali . Młoda
dziewczyna( ładna ) wreszcie przechodzi na jakiś inny język i pyta , skąd
jestem , gdzie jadę , czy mam broń, czy swój bagaż miałem zawsze na oku i w
ogóle czy jestem pewny że to mój bagaz i takie tam pierdoły - odpowiadając na te
pytania piastuję w duchu nadzieję że trafię do lewej kolejki i po tej
przepytance trafię już do wyjścia a tu klops idę do prawej . A prawa kolejka
oznacza kontrolę bezpieczeństwa czyli : prześwietlanie, dżwiganie itd. a potem
na deser rozmowa . Prześwietliłem juz sobie prawie wszystko, myślę że na
ścianie izraelskiego baraku jest już moje zdjęcie rentgenowskie i idę dalej do
pana którego zaciekawiła moja torba ze sprzętem fotograficznym . Pan jest
również bardzo młody (19-20 Years old)ale po angielsku perfect i jest grzeczny .
Prosi o otwarcie torby , staram się tłumaczyć że to standardowy aparat . Ale on
skubany zabiera się do mojego obiektywu , prosi o jego zdemontowanie , uważnie
się przygląda czy to obiektyw i cwaniaczek trzymając mój obiektyw w łapie zamyka
torbę z body aparatu i resztą badziewii ponownie ją skanuje - szuka gość prochu
myślę sobie a niech szuka - boję się tylko o sprzęt żeby coś nie spieprzył . No
wreszcie koniec wychodzę , jeszcze tylko pieczatka wjazdowa i witaj izralelska
ziemio obiecana ( jedynie na 20 minut) . Tak na 20 minut - tyle zajmie nam
przejazd przez Eljat do granicy Jordańskiej . Po krótkiej kłótni przewodniczki z
naczelnikiem przejścia granicznego, który nie wydał zgody na podjazd naszego
autobusu pod bramę przejścia granicznego ruszamy jakieś 300
metrów do parkingu gdzi ejest nasz pojazd na najbliższe 20 minut . Ładujemy się
siadamy i jedziemy . Widok z okien busa zupełnie inny - ładne domy , sklepy,
samochody, knajpy - po prostu zachód . Typowe nadmorskie miasto , dużo
roślinności , plaża jachty - cywilizacja wróciła ( na 20 minut) .

CD też za 20 minut .

[bergasse]

Minęło 20 minut więc wyjeżdżamy z Izraela i za chwilę wiedziemy do Jordanii . Te
dwa państwa nie kochają się zbytnio ( jak każde państwo arabskie nie kocha żydów
i nie tylko ono) więc przejście graniczne nie jest wspólne ale oddalone od
siebie o 500 - 600 m . Izrael opuściliśmy dość łatwo i tu postęp pomiędzy
terminalami granicznymi pojawiły się wózki ( takie jak na lotnisku) więc plecak
w dół i na wózek i jedziemy - na Tablicach WELCOME TO JORDAN . Budynek graniczny
nie tak okazały jak izraelski ale skaning bagaży być musi ( nie wiem co prawda
po co ) ponieważ izraelski rentgen wybadał wszystko i wszystkich nawet do
piątego pokolenia od strony wója o rodzicach nie wspominając . Ale jest i
trzeba się poddać badaniom . Potem krótkie ( godzinne) oczekiwanie na paszporty
- tam pieczęcie wjazdowe wbija się zbiorowo więc czekamy aż wszyscy je
dostaną . Dostali - idziemy do autobusu jordańskiego , towarzyszy nam Safi (to
pomocnik, bankier, cinkciarz, dostawca wody, dostawca baklawy, towarzysz no i
rodowity Jordańczyk) - bardzo pozytywna postać , z którą od teraz będziemy
podróżować po Jordanii . Wita nas nowy kierowca - starszy elegancki pan pod
krawatem zaprasza do pakowania bagaży do bagażnika , włożyłem chcemy pakować się
do autobusu a tu pani Anna mówi stop . ( co jest myślę , system się jej
przegrzał czy co ? ) po chwili wyjaśnia że do autobusu wsiadać będziemy według
kolejności Triadowej - co ona oznacza ? nie wiem - albo numer umowy, albo
wysokość kasy wpłaconej albo data urodzenia sąsiada kompletnie nie wiem , w
końcu wsiadamy jako piąta czy szósta para ( a właściwie trójka) . Zapomniałem
jeszcze dodać że podczas oczekiwania na granicy izraelskiej na autobus pilot
zbiera po 200 USD za tzw pakiet . Większość płaci ale kilka indywiduów nie .
Dlaczego nie ? ponieważ Triada nie dość jednoznacznie sformuowała to w warunkach
imprezy. jedynie zaznaczyła że należy mieć około 200 USD ale nie napisała że
należy całe 200 USD dać pilotowi . I te dwie osoby tak to zrozumiały że 200 USD
miały ale nie dadzą tylko będą sobie sami płacić to co jest do zapłacenia .
Krótko mówiąc niech 48 jeleni zapłaci po 200 a my się jakoś przykleimy i będzie
cacy - tak sobie te dwie osoby pomyślały . Co ja o tych osobach pomyślałem -
niech spowije zasłona milczenia . Wk...wia mnie takie polskie kombinowanie .
Ruszamy z granicy - cel Wadi Musa - miasteczko u stup słynnej Petry tam
zatrzymamy się na dwie noce . Jutro zaś PETRA !!! - czyli dla mnie cel wyjazdu
do Jordanii . A tym czasem zapada zmrok i juz po ciemku przemierzamy pierwsze
kilometry w Jordanii. Safi częstuje wszystkich baklawą - jest pyszna . ( Safi
robi to z sympatii , dodaje jednak że jak ktoś chciałby zamówić taką to do niego
zamówienia ... ) nieważne miły gest . Jest 22:00 dla mnie i mojej rodziny jest
to 17 godzina podróży z Polski dojeżdżamy do Wadi Musa parkujemy przy hotelu
Amra Palace - to będzie nasz dom na dwie noce. Na szczęście plecaka nie muszę
już dźwigać - bagaże wniesie obsługa hotelu aż do pokoju - my mamy jedynie
poczęstowac się napojem i odebrać klucze od pokoi . Oczywiście mamy też zjeść
kolację . Idziemy do pokoju , włączamy klimę , myjemy się i idziemy jeść - to
pierwsza kolacja w innej kuchni - Jordańskiej - jemy na tarasie restauracji i
nagle słyszymy Allah Akbar !!!!!!!!!!!!! - to muezin wzywa na wieczorną
modlitwę - hotel jest połozony 100m od meczetu .... jest pięknie .

do wkrótce - ( PISAĆ ? czy może już wystarczy)

[aga_2]

no zartujesz ? :) pewnie ze pisac !!!!!!!!!!!!!

[bergasse]

Zasypiamy mimo tego że modły w meczecie co prawda jeszcze trwają ale muezin
jest dziś łaskawy i nie będzie już wzywał, po około 30 minutach wierni wysypują
się z meczetu , gdzieś w okolicy rozbrzmiewa jakieś wesele ale odpływamy ... .
Około 8 rano pobudka, śniadanie i wyjazd do Petry . Autobus dowozi nas pod samo
wejście , dostajemy bilety od pani Ani i początkowo zwiedzamy razem podziwiając
to magiczne miejsce . Tym którym nie chce się maszerować do wąwozu pieszo
oferowane są konie i wielbłądy , ja nie pękam, żona tak wybiera konika . Ten
pierwszy odcinek to właściwie droga spacerowa z niewielkimi skałami i
pojedynczymi formacjami z bazaltu w kolorach piaskowych . Niektóre skały mają ni
to wyrzeźbione lub wydrążone otwory jakby drzwiowe i okienne , ale jeszcze nie
robi to wrażenia . Po około 15 minitach marszu i pierwszych zdjęciach zaczyna
się właściwa trasa - droga w ogromnym skalnym wąwozie , którego skalne ściany
wznoszą się na wysokość od kilkudziesięciu do 100-200 metrów to coś podobnego do
wąwozu Samaria na Krecie ale dużo większe i bardziej rozbudowane a poza tym
Skalne miasto Petry zbudował człowiek a Samarię natura lub Bóg . Idąc dalej
wzdłóż ścian wąwozu natrafiamy na rzeźby i skąpą roślinność wybijającą się ze
skał - razem tworzą super scenerię i nastrój . Na szczęście na razie nie ma
wielu turystów więc jest szansa na fajne zdjęcia . Kolory skał mieszają się od
żółtego , przez czerwony do koloru ohry , wraz z ostrym słońcem daje to
niesamowite efekty , co chwilę trzaskam jakąś fotę . Powoli posuwamy się do
przodu, przyznam ze wstydem że nie słucham przewodniczki tylko sam oglądam -
szczerze mówiąc najważniejsze jest tam być a resztę można potem doczytać ...
Więc sunąc tak pzez wąwóz , wyłania się po woli jasny budynek skarbca
oświetlony porannym słońcem - ma w słońcu jasno czerwony kolor ( łososiowy może
nawet - taki łosoś bałtycki) ten kolor w ciągu dnia zmieni jeszcze barwę z kilka
razy w zależności od położenia slońca .Przed skarbcem jest spory plac na którym
są sklepiki z pamiątkami, jest kilka wielbłądów , są takie stylizowane stragany
z przyprawami i innymi duperelami gdzie za ladą stoi przebrany za Nubetyjczyka
Jordańczyk - fajnie to wygląda . Skręcamy w prawo ( patrząc na skarbiec) i
posuwamy się jakby jakimś miejskim traktem do kolejnych zabudowań a właściwie
skał z wydrążonymi w nich budynkami . Jest to niesamowite że jakaś starożytna
cywilizacja potrafiła w litej bazaltowej skale wykonać takie cuda . Jak robiłem
zdjęcia detali architektonicznych skarbca sobie to uświadomiłem - nie jest to
jakiś drewniany Biskupin (Biskupin też mi się podoba) . Nie wspominałem nic o
temperaturze otóż był to 2 sierpień a rano w Petrze było tylko 23 stopnie ,
oczywiście potem było około 30 z hakiem ale było do wytrzymania , ponieważ jest
tam sucho - klimat pustynny . Przewodniczka nawet wspomniała że jak na sierpień
to jest dość chłodno - podobno gorzej ( cieplej) było w maju .
Ale dalej cały czas oglądamy budowle skalnego miasta , czasami zaglądając do
lokalnych kafejek w celu napojenia się .
Po drodze decydujemy się na zdobycie tzw. Monastyru , do którego dostać się
można po około 1,5h marszu górską ścieżką lub na wielbłądzie - wybieram nogi ,
na wielbłądzie się stresuję . żona tez wybiera nogi - idziemy , robi się co raz
cieplej - widzę że nie będzie lekko . Wypiłem podczas podejścia około 2 - 3
litry wody inaczej chyba bym wyparował . Widoki super . Dochodzimy do szczytu
monastiru i otóż tam jest jakby budowla bardzo podobne do skarbca ale mniejsza
trochę , obok jest fajna kafejka osadzona w skale i urządzona w stylu beduińskim
może - zamiast stolików są maty , dywaniki i inne takie - ładnie to wygląda .
Wypijam tam kolejny płyn i udaję się dalej w kierunku jakby gór . Zaintrygowały
mnie takie kolorowe napisy - na drogowskazach "POINT View" . Miejscowi w ten
sposób zachęcają na do odwiedzenia tych kilku Point View a tam w każdym
najwspanialszy widok (lepszy niz u sąsiada) , przy okazji w takim Point View
zawsze są jakieś pamiątki duperelki, kolczyki dzbanki i inne arabskie akcesoria
do położenia na kominku po powrocie . Sporo jest pojedynczych straganów
prowadzonych przez dzieci - sympatycznie to wygląda i jest skuteczne jeśli
chodzi o system sprzedaży .... Robię kilkadziesiąt ujęć i powoli trzeba będzie
schodzić - tym razem w dół . Po około godzinie jestesmy u stóp wzniesienia
monastiru i przed nami jeszcze około 1,5 godziny marszu do wejścia do wąwozu .
Mnie juz nogi do D. wchodzą ale staram się myśleć pozytywnie w końcu to tylko
1,5 h . Jakoś doczołgalismy się ponownie do skarbca , kilka ujęć w popołudniowym
świetle , kilka ujęć pustego skarbca i z powrotem tą samą drogą do wyjścia - tam
jest już klimatyzowany autobus , zjedliśmy z córą najdroższe w życiu lody typu
"Coral" i do autobusu i hotelu . Dzień był odjazdowy ale męczący , więc
kolacyjka , kilka zdjęć widoku z okna hotelu na zachodzące za meczetem słońce ,
mycie i spanko jutro wyjeźdżamy dość wcześnie . Wcześnie dla tego aby nadrobić
dwa stracone zamki Krzyżowców, które mieliśmy zobaczyć w pierwszym dniu . więc
dobranoc ....

[miriam_73]

Akurat wąwóz Siq w Petrze jest tworem naturalnym, dokładnie tak jak Samaria
:)))) Ale cała reszta kuta w litej skale.

[bergasse]

Wstaliśmy około 6.30 rano - wcześnie ponieważ dziś sporo do przejechania oraz
zobaczenia . Jemy szybkie śnadanie , obsługa hotelowa w tym czasie znosi nasze
bagaże z pokoi do autobusu , naszą rolą jest jedynie wskazanie który jest nasz i
dopilnowanie aby wsunięto go do bagażnika autobusu . Około 7.30 stoimy gotowi do
drogi i czekamy na co ? ano na jedną panią , która wypiła coś z barku i nie chce
zapłacić ( to jedna z atrakcji jakie towarzyszyć nam będą na objeździe) w końcu
drobna, ale silnie trzymająca władzę pani Ania ( pilot) sama płaci za ten napój
3$ - konsekwencja pilotka prosi obsługę hotelu aby na przyszły przyjazd polskiej
wycieczki opróżnić wszystkie barki, obsługa hotelu potwierdza że opróżni
wszystkie barki z wyjątkiem tego w pokoju pani Ani . Ta pani , która nie chciała
płacić coś tam jeszcze narzeka i mamrocze ale nikt nie zwraca na nią specjalnej
uwagi . Jedziemy dalej plan na dziś to Amman ( stolica Jordanii) ale wcześniej
po drodze zobaczymy jeszcze dwa zamki Krzyżowców ( w tym ten, który mieliśmy
zobaczyć w pierwszym dniu) . Nie pamiętam dokładnie ale chyba po około 1,5 godz.
jazdy dojeżdżamy do pierwszego z nich to Shoubak - Warownia Krzyżowców . Słowo
warownia jest tu może również semantycznym nadużyciem ponieważ z tej warowni
niewiele zostało . Trudno się dziwić w końcu ładnych kilka wieków panuje tam
inny Bóg . Sam zamek ( ruiny) przypominają te w Polsce np w Tenczynku,
Chęcinach czy Ogrodzieńcu można zrobić kilka romantycznych fotek, zwiedzić
lochy, które są podobne wszędzie i jechać dalej , ciekawostką był miły chłód i
wiatr panujący na zamkowym wzniesieniu . Nie obyło się bez incydentów ( z tą
panią od napoju w hotelu i jej towarzyszem) oni nie płacili pakietu ( po 200 $)
ale stawili się na zamku i wysłuchali prelekcji pilotki a pani Ania w
niewybredny sposób dała im do zrozumienia że nie powinni tam być gdzie są
ponieważ nie zapłacili ani za wstęp ani za prelekcję - nie było to miłe ale cóż
zacznijmy nazywać rzeczy po imieniu a będzie wszystkim lepiej . Zamek więc nie
zachwycił - ruszaliśmy do następnego z pewnym niedosytem - ale cóż to nie wina
Triady że zamek jest jaki jest . Jedziemy dalej około 2 godzin i trafiamy do
zamku Kerak - wrażenia identyczne z tą różnicą że tym razem pani Ania wzbogaciła
opowieść o legendę dotyczącą zrzucania nieszczęśników z murów zamkowych w
przepaść dodając że każdy taki zrzucany delikwent miał zakładaną na głowę
drewnianą skrzyneczkę aby dokładnie wiedzieć i czuć kiedy zginie i co mu właśnie
pęka .... (bez komentarza) . Oba zamki prezentują się więc dość ponuro , tak
ponuro jaka była historia z nimi związana w końcu to Krzyżowcy tam pojechali aby
"nawracać" niewiernych a skończyli tak samo jak Sułtan pod Wiedniem .
Podsumowując jeśli ktoś pasjonuje się tym okresem historii powinien zobaczyć jak
się ktoś nie pasjonuje to też zobaczy bo nie ma innego wyjścia . Wracamy do
autobusu, podczas postoju jest okazja na drobne zakupy ponieważ Kerak leży
praktycznie w miasteczku ( nazwy nie pamiętam) , jest też czas na toaletę .
Autobus rusza - cel najbliższy i ostatni tego dnia to Amman - stolica Jordanii -
jestem ciekawy tego miasta ponieważ ze zdjęć wygląda niezbyt okazale i
przygnębiająco ale jak wkrótce się przekonam jestem w błędzie . Zbliżamy się do
stolicy , po drodze pani Ania informuje nas o dzisiejszej Jordanii, jej
problemach z wodą , o tym że 80 % mieszkańców to Palestyńczycy o tym że 60 %
ludzi na wyższe studia, itd . Z okien autobusu widać czyste , białe budynki,
trochę ładnych rezydencji , wiele biurowców siedzib koncernów i banków arabskich
głownie a także linii lotniczych ( tez arabskich) . Generalnie miasto jest dość
czyste jak na Orient , ciekawostka - droga którą jedziemy jak i większość dróg
ma pozbawioną dziur nawierzchnię - dziwne to . W samym Ammanie nowoczesne
wiadukty , dwupoziomowe skrzyżowania - odbieram miasto bardzo pozytywnie .
Gdzieś majaczy ogromny gmach szpitala, w samym Ammanie jest 11 wyższych uczelni
, pani pilotka opowiada nam kila słów o systemie kształcenia w Jordani a także
wspomina że przejeżdżamy właśnie koło rezydencji jakiejś krewnej obecnego króla
- wspomina też aby nie filmować i nie pstrykać przy tego typu budynkach ponieważ
może być to ostatnia fotka tego aparatu . Powoli dojeżdżamy do naszego hotelu
Sillent Hill ( tak się nazywał chyba) , słowo hotel też jest tu semantycznym
nadużyciem ponieważ pokój jest taki jakby do 16 było w nim biuro a od 16.30
hostel dla powodzian, tzn brak jakiejkolwiek szafki, brak klimatyzacji (ten
drugi brak jak się przekonam nie będzie istotny no i to tyle braków a na plus to
ostatnie 9 piętro , dwa pokoje , duża łazienka (jak na Orient Czysta) i panorama
miasta - ale kiepska . Jadalnia hotelu : stoły przykryte ceratą ( to nie
zbrodnia) , jedzenie znośne , sporo nawet w sumie hotel nie ma 3 gwiazdek ale
spać się da, jeść też a to tylko 2 noce więc nie protestujemy zbytnio tylko
nadal myślimy pozytywnie i zapisujemy się u pani Ani na dwie wycieczki
fakultatywne jedną na jutro ( Dead Sea) i drugą na po jutrze - Wadi Rum . Jemy
więc kolację , spoglądamy na wieczorną panoramę miasta ( kiepską dość) i
zapadamy w sen ( to znaczy planujemy zapaść ale przeciąg , który zrobiłem z
uwagi na brak klimy troszkę przeszkadza ale w końcu zasypiamy , śnimy o tym jacy
będziemy piekni i młodzi po zanurzeniu się w Dead Sea .

do wkrótce

[bergasse]

Pierwsza noc w Ammanie przebiegła OK, możemy się dłużej wyspać tzn wyjazd nad
Morze Martwe dopiero o 9.30 więc mozna spokojnie się przygotować . Ci , którzy
nie wykupili fakultetu mogą zwiedzić Amman ( nie wiem dokładnie co poniewaz
Amman nie ma starówki ani bazaru) , pozostali, którzy nie chcą zwiedzać Ammanu
mogą pojechac nad Morze Martwe na własną rekę - tak robi kilka osób - wychodzi
to taniej o połowę . My założylismy że jedziemy z Triadą więc po śnadaniu
wyruszamy, zabieramy kostiumy, kąpielówki i filtry , oczywiście wodę słodką
pitną . Nad Morze Martwe jest około 1,5 h jazdy, porządną górzystą autostradą .
Po drodze mijamy dość ładne widoczki , trochę roślinności, winnice, no i wszech
obecne góry . Z okien autobusu widać że powoli obniżamy wysokość i schodzimy aż
do zera bezwzględnego tzn 0 mnpm . W punkcie zero autobus się zatrzymuje i
wszyscy robią sobie pamiątkowe fotki pod tablicą określającą punkt wejścia w
depresję ( oczywiście depresję geograficzną, tą drugą pozostawimy na powrót do
pracy) dojeżdżamy do Morza Martwego kierujemy się do strefy hoteli , sporo widać
patroli wojskowych podobno Jordania wciąż boi się agresji ze strony
izraelskiej więc trzyma palec na pulsie (właściwie rękę a palec na spuście
trzyma ) a jest to obszar graniczny więc to normalne . W okolicy kilka potężnych
i drogich hoteli i SPA sieci Marriot i Movenpick oraz jeden skromniejszy ale
niezły nazywa się chyba Dead Sea resort - to z jego plaży i basenów będziemy
przez cały dzień korzystać - podobno Triada opłaciła vaucher - w tym hotelu a
przynajmniej tak nas informuje pani Ania . Wchodzimy przez hotel (ma 4 *) , pani
Ania pokazuje też gdzie są toalety, baseny, bary , przebieralnie i gdzie jest
plaża . Krótko też instruuje nas co i jak w wodzie co jak się okaże później
jest cenną informacją . Nie możemy się już doczekać aby odmłodnieć więc wciągam
kąpielówki, (żona kostium) i idziemy się taplać w błocie . Ale najpierw wejście
do wody - pamiętajcie tylko na plecach . Wchodzimy , woda nie przyzwojcie ciepła
około 30 - 40 stopni ( a jest 11 rano), próbuję płynąć żabką opornie to idzie:
tyłek i nogi zwielokrotnione prawo Arhimedesa wypycha mi do góry wciskając mi
mordę w sól , dziękuję za taki relaks , przechodzę zgodnie z instrukcją na plecy
i płynę jakoś idzie ale zero przyjemności . Decydujemy się na błoto - polega to
na tym że włazisz przy brzegu po kolana , sięgasz ręką na dno i wyciągasz
normalne błoto-muł w takim szarym kolorze i smarujesz co się da : nogi, brzuch ,
twarz ( bez oczu bo szczypie jak jasna cholera) i czekasz z 15 minut aż
wyschnie potem spłukujesz i apiat od nowa co pól godzinki taki zabieg -
powtórzyłem ze dwa trzy razy aby
się nazywało że byłem i ponieważ woda stawała się co raz cieplejsza około
południa miała z 50 stopni powiedziałem dość tego Dead Sea - mogę być brzydki i
poszedłem na basen - tam też woda w basenach miała ze 35 stopni więc nie był to
relaks no ale sam chciałem . Poza tym jedna refleksja w tym jednym miejscu (
mała zatoczka przy hotelu) tapla się co dziennie po kilkadziesiąt (różnych
brudnych i czystych )osób a w sezonie kilkaset nie jestem przekonany o
specjalnej zdrowotnej mocy tej terapii mam wrażenie że skutek jest ten sam co po
kąpieli w wodach geotermalnych na Słowacji - czyli wizyta u dermatologa . Mnie
się nie podobało i było cholernie gorąco i duszno poza tym nie jestem pewny czy
chcę mieć w sobie połowę Tablicy Mendelejewa . Autobus zabrał nas z powrotem
około 16.30 . Jeszcze jedna uwaga: do tej wycieczki jest jeszcze płatna opcja
wizyty w miejscu chrztu w rzece Jordan (Chodzi chyba o chrzest Jezusa albo
Jana Chrzciciela) za 15 $ można tam na chwilkę pojechać ja nie byłem kilka osób
pojechało. Wracamy więc do hotelu, po drodze oczywiście wizyta w zaprzyjaźnionej
z Safim hurtowni kosmetyków z nad Morza Martwego więc Ci którzy wierzą w jego
odmładzającą moc (morza nie Safiego) wstępują na zakupy - kosmetyki dość drogie
ale podobno i tak tańsze niż u nas . Dojeżdżamy do hotelu , tutaj kolacja i
spanko , wcześniej jeszcze spłukuję z siebie resztki morza martwego i jego błota
. Jutro przedostatni dzień w Jordanii i druga perełka tj pustynia Wadi Rum.

do wkrótce

[miriam_73]

czyli co: nie ma Góry Nebo, Madaby i Jerash?

[bergasse]

To już chyba moja ostatnia opowieść o podróży po Jordanii zostały nam tylko 2
dni a właściwie jeden poświęcony zwiedzaniu ale posiadający bardzo obszerny
program . Rano chyba około 7.30 wyjechaliśmy z hotelu Sillent Hill mając w
planie : cytadelę ammańską ,teatr, muzeum archeologiczne , Górę Nebo , jakieś
mozaiki, Matabę , miasto Jerash oraz gwóźdź programu dnia wizytę na Pustyni
Wadi Rum . Może kolejność tych pierwszych elementów pomieszałem ale takie były .
Wizyta na Cytadeli to możliwość ujrzenia panoramy Ammanu z wielką jordańską
flagą i cyknięcia kilkunastu fotek nawet w towarzystwie miłych pań policjantek .
Najważniejszą jednak rzeczą jest muzeum , w którycm przechowywane są obecnie
zwoje papirusów z Kum Ran . To między innymi z treści tych papirusów narodził
się pomysł książki "Da Vinci Code" , w muzeum jest też wiele pamiątek z samej
Petry, kilka sarkofagów , trochę antycznych rzeźb więc warto zerknąć . Jesteśmy
tam około godziny . Ruszamy w dół w kierunku antycznego teatru - teatr jak teatr
jest ich dużo w Europie więc nie ma co pisać - jest dość dobrze zachowany ,
obok teatru jest również muzeum - coś na kształt muzeum etnograficznego
,zobaczyć można tam stroje, meble, przedmioty codziennego użytku - w sumie
fajnie zaprezentowane w postaci scenek rodzajowych z naturalnej wielkości ludzkimi
figurami . Po oglądnięciu muzeum i teatru ruszamy w kierunku Góry Nebo - czas
przejazdu około godziny od Ammanu . Autobus parkuje na sporym parkingu , do
wzniesienia około 100 - 200 metrów zacienionej alei na końcu której stoi
monument upamiętniający wizytę Papieża Jana Pawła II w tym miejscu . Monument
jest w kształcie księgi . Za pomnikiem wyłania się klasztor Franciszkanów
otoczony śródziemnomorską roślinnością - czujemy się jak w Grecji , jest bardzo
sucho i pachnie ziołami , pstrykamy kilka zdjęć z agawami w tle . To stąd
Mojżesz zobaczył ziemię obiecaną . Zwiedzamy też klasztor - bardzo skromny z
kilkoma okrągłymi witrażami , kolumnami . Bardzo spokojne i ciche miejsce ,
sprzyjające zadumie - nie jest bardzo gorąco jest lekki chłodny wiatr , koniec
wizyty jedziemy w kierunku Mataby , w której jest słynny z mozaiki kosciół św
Jerzego . Po drodze zatrzymujemy się jeszcze w małym zakładzie gdzie produkuje
się mozaiki oraz meble nimi zdobione , uwagę przykuwają blaty stolików wykonane
z mozajek - ładne , wykonują je podobno niepełnosprawni , kilka zdjęć i dalej do
Mataby i Jerash . Około południa docieramy do Mataby - to małe miasto gdzie
zobaczymy kościół Św Jerzego oraz mozaikę (na posadzce) ukazującą mapę
ówczesnego starożytnego świata - robi wrażenie ale zmęczenie podróżą robi swoje
więc zmysły postrzegania się przytępiają i percepcja znacznie spada poniżej
przeciętnej ,u innych również - widzę to po komentarzach współtowarzyszy podróży
. Wracając z kościoła do autobusu , pstrykam kilka zdjęć np krzesła z perskimi
dywanami na tle starego muru - ładne kolory i powoli wracamy do autobusu
odjeżdżamy do Jerash , kawałek pojedziemy . Około 15 parkujemy w Jerash miejscu
gdzie zachowane są ruiny starożytnego miasta . Rzeczywiście obszar ruin ogromny
, wszędzie walają się jakieś kolumny ale wrażenie robi jedynie aleja z kolumnadą
i starożytnym brukiem , do teatru niestety nie wejdziemy - zamknięty z powodu
jakiś uroczystości . Same ruiny wrażenia nie robią być moze dla tego że już
kilka podobnych miejsc widziałem w Europie a dodatkowo to jest wyjątkowo
rozwleczone , poza tym jest gorąco i mamy powoli dość zwiedzania ruin - ja tu
przyjechałem dla Petry i Wadi Rum reszta to wypełniacz więc czekam z
niecierpliwością na koniec aby się udać do busa i odjechać na pustynię Wadi Rum
. Poza tym denerwują mnie rzędy plastikowych budek i krzeseł na tle starożytnych
ruin - psuje to całą atmosferę . W końcu wyjeżdżamy i plan na koniec jest taki :
Ci którzy chcą zobaczyć Wadi Rum zboczą z trasy na około 2 godziny a reszta
pojedzie do Akaby do Hotelu . Po zwiedzeniu Wadi Rum , tych którzy zwiedzali
pustynię zabierze autobus do tego samego hotelu w Akabie więc jedźmy nikt nie
woła ....

do wkrótce

[bergasse]

Chyba tym razem już skończę ten maraton. Około 17 rozdzielamy się z grupa główną
tzn. oni wysiadają a nas autobus podwiezie do wejścia parku narodowego Wadi Rum
. W autobusie robi się prawie pusto - zostało kilka osób plus nasza trójka .
Safi włącza taśmę z muzyką Enio Moricone to aby zrobić nastrój taki jak w
westernach . Rzeczywiście kształty i kolory pustynnych gór jeszcze przed
dojazdem do bram parku bardzo przypominają dziki zachód (przynajmniej ten z
filmów) . Słońce biegnie już ku zachodowi a góry zaczynają mieć pomarańczowy i
miodowo-czerwony kolor . Dojechaliśmy do głównego wejścia do parku Wadi Rum,
dalej pojedziemy odkrytymi Jeepami, na razie wysiadamy i czekamy na Jeepy .
Samochody załatwia Safi . Samo wejście to okazały budynek - bedący właściwie
centrum turystycznym , są tam knajpki, sklepy i jakieś biura . Po 10 minutach
na siusiu i picie ruszamy, pakujemy się do samochodów . Auta terenowe to stare
30-40 letnie Toyoty pamiętające jeszcze wojnę 6-dniową ale świadczy to o klasie
aut w końcu Toyota zobowiązuje .Jadą trzy auta w każdym po 6 osób , siadamy na
pace trzymając sie metalowych wsporników od zdjętej plandeki . Na początku
jedzie się po asfalcie około 5 - 6 km , śmierdzi spalinami jak cholera ale nic
to podziwiamy krajobraz , przełączamy aparaty na super szybką migawkę i
trzaskamy w biegu co się da jak wyjdzie to wyjdzie . Po 5 kilometrach skręcamy
do małej osady , w której właściwie z każdego możliwego materiału sklecono coś
na kształt domostw lub też pokoi do wynajęcia . Pojawiają się napisy o
możliwości wynajęcia pokoju wielbłąda, konia i zorganizowaniu "a nice desert
trip" niestety ceny nie znam . Osada wygląda na pustą . Mijamy więc osadę
jedziemy w kierunku czegoś co się nazywa studnią Laurence'a . Właściwie nie
zwracam uwagi na nazwy , trzaskam tylko foty i chłonę pustynię. Z końcem osady
kończy się ten cholerny asfalt wjeżdżamy w prawdziwą pustynię . Nie podoba mi
się to że cały czas jedziemy mijamy kilka ładnych miejsc z których można by
wziąć kilka ładnych pejzaży ( za pomocą aparatu oczywiście) a my gnamy do cienia
. Stajemy wreszcie, wysiadamy na najprawdziwszy czerwony piach, w okolicy
rozbite dwa namioty beduińskie ale puste ,na ziemi walają się jakieś czajniki i
kawałki opon ale nic to podziwiamy. Safi wdrapuje się na wielki głaz u stóp góry
i objaśnia że ten oto głaz służył beduinom jako tablica wymiany informacji,
objaśnia nam znaki , napisy i ich sens . Ja idę troszkę w kierunku Słońca chcąc
złapać trochę innego światła . Po 10 minutach muszę wracać ruszamy dalej .
Jedziemy teraz w kierunku bazaltowej wielkiej czerwonej góry , której faktura
wygląda jakby przed chwilą zastygła - niesamowita faktura skał widać gołym okiem
że kiedyś była to lawa . Niesamowity jest kolor piasku - kolor ohry - taka
czerwień , żółć i brąz razem . Zwraca uwagę skąpa ale jednak roślinność , fajnie
się komponuje zieleń z tym kolorem piasku i skał , wyjdą niezłe zdjęcia. Stajemy
pod samą skałą idziemy do jej stóp, i ukazuje się mały prześwit skalny wchodzimy
- robi się mała Petra , cały czas robimy zdjęcia, niektórzy ( moja żona i córka
też ) zbierają do butelek po wodzie ten czerwony piach - fajnie się
prezentuje w formie kompozycji w jakimś szklanym naczyniu z kawałkami skał -
pamiątka będzie . Powoli wracamy do jeepów, do zachodu Słońca zostało 40 minut,
Safi nas pogania , musimy jeszcze wdrapać się na jedną górę , z której mamy
podziwiać zachód Słońca . Pakujemy się do samochodów i zmierzamy do ostatniego
punktu wyprawy . trzy Toyoty parkują u stóp wzniesienia , my wysiadamy i
niektórzy boso po piasku śmigają do góry , ja idę w sandałach, piasek się
przesypuje . Długie cienie robią niesamowite wrażenie , słońce powoli zachodzi .
Wchodzimy na wzniesienie i jest cisza nikt nie gada i nie papla
słychać jedynie szczęk aparatów fotograficznych siedzimy tak ze 40 minut , długą
chwile jeszcze jak zaszło słónce jest super , niestety czas wracać . Trasa
powrotna jest prawie taka sama z tą różnicą że autobus podjedzie po nas do samej
osady o której pisałem wcześniej . Było super ale dla mnie za krótko ... .
Czekając na autobus zastaja nas zmrok, i pustynna cisza po 15 minutach jest
przyjechał - jedziemy do Akaby . Akaba leży około 1 godzinę jazdy od Wadi Rum -
to duży port i terminal granicznych dla Tirów , wiedzie do niego autostrada pod
koniec nawet oświetlona , czuć że zbliżamy się do morza jest co raz cieplej i
parno , termometr autobusu wskazuje 34 stopnie a jest prawie 21.00 marzę i
klimie w hotelu (wkrótce się przekonam że w hotelu klima to jedynie nawiew) ale
to wkrótce . Około wpól do dziesiątej dojeżdżamy do Hotelu w Akabie na dużym
świetlnym zegarze wyświetla się temperatura jest 36 stopni jest cholernie parno,
czuję się źle , chce mi się pić i chce mi się chłodu - to znak że czas zakończyć
objazd , idziemy na kolację potem próbujemy zasnąć ciężko ale jakoś zasnęliśmy
jutro opuszczamy Jordanię i czas na odpoczynek na rafie w hotelu Sea Club koło
Nama bay to było 6 dni objazdu .

pozdrawiam i dzięki za posty

[bergasse]

W ostatni 7 dziń objazdu powtórzyliśmy przekraczanie granic w odwrotnej
kolejności i udaliśmy się do hotelu w Nuveibie ( Egipt) . Sam hotel budził moje
obawy (na podstawie opisu scorpio) ale byłem całkiem przyjemnie rozczarowany .
Znacznie gorzej (niż scorpio) odebrałem hotele w Ammanie i Akabie (ten pierwszy
to nie hotel a ten drugi ma fatalną klimę co w tamtym klimacie sprawia duży
dyskonfort) .Co do Jedzenia w Nuveibie to musiało się poprawić ponieważ nie było
na co narzekać . Czystość może na 3 z plusem , klima OK . Hotel w Wadi
Musa(Petra) taki sobie na 4 ( w skali od 1-6) . Generalnie hotele na objeździe
akceptowalne - oczywiście tradycyjnie uważam że te 3 * mają naciągnięte ale
rozumiem w końcu to objazd i żaden hotelarz nie lubi przyjmować na 1 - 2 noce bo
potem ma kupę roboty a poza tym Triadzie kasa musiała się zgadzać więc
najdroższych firma nie wybierała (z definiocji ) - chłopaki też muszą zarobić a
trzeba przyznać że były osoby w grupie dla których ta objazdówka z pobytem
kosztowała tylko 2000 PLN !!! więc nie wymagajmy cudów . Co do pilota ( pani
Ani) to dla mnie ok wystarczająco przygotowana i kompetentna, były jednak osoby
w autokarze, ( min jeden dziennikarz chyba z TVN albo TVP )które narzekały że
skandal i w ogóle że pilot opowiada pierduły , ja o takich osobach mamy
wyrobione zdanie i zawsze proponuję im bezpośredni samolot do Ammanu oraz
zwiedzanie na własną rękę zawsze im będzie lepiej w końcu trzeba założyć że
poziom wiedzy historycznej , geograficznej i pozostałej pilota powinien być
troszkę wyższy od poziomu pani Madzi w 40-latku ale nie wymagajmy wiedzy
uniwersyteckiej , sam miałem ochotę przepytać tego dziennikarzyka o parę
szczegółow ale dałem spokój , wkońcu to urlop dla mnie i dla niego . Reasumując
sprawność i wiedzę pilota oceniam na 4+ . Ogólnie oceniam objazd pozytywnie, co
chciałem zobaczyć zobaczyłem, jedna uwaga - zbyt krótko Wadi Rum (płatny
fakultet), zbyt długo sklepiki zaprzyjaźnione z duperelami oraz źle dobrane bary
i restauracje przy drodze - zbyt drogie . Reszta w porządku. Nie jestem pewny co
do polecenia imprezy innym - niech każdy sam zdecyduje w końcu to jego pieniądze .

do następnych wakacji , pozdrawiam

[stecg]

Fajnie to wszystko opisałeś! Przeczytałem "jednym tchem". Faktycznie czytało się lepiej jak przewodnik, rozjaśniłeś mi wiele spraw. Zdjęcia też przeglądnąłem. Pozdrawiam!

Jak nie ma bazaru ?

[aga_2]

Ma, w rejonie meczetu Króla Husajna. Tak wyczytalam w przewodniku.
Moze ktos tam byl i powie, czy warto sie wybrac ? To taki duzy
baszar jak w Tunisie czy Stambule ?
Napiszcie prosze

[miriam_73]

Berg, czy wskutek tego 22-godzinnego opóźnienia, poza noclegiem w Nuweibie,
jeszcze jakieś elementy programu w Jordanii nie zostały zrealizowane? Co z
Shobak, co z Kerakiem, wycieczkami fakultatywnymi, szczególnie Wadi Rum?

[bergasse]

żaden z punktów programu nie został nadszarpnięty .
Zamki widzieliśmy, natomiast Wadi Rum - fakultet odbył się tuż przed wyjazdem do
Akaby w przed ostatnim dniu objazdu .
Wadi Rum to druga perełka .

pozdro

[aga_2]

Ja juz wlaczylam kompa, siedze i niecierpliwie czekam na dalsze
opowiesci :}

[miriam_73]

ooo, super, dzieki, uspokoiłeś mnie. ja lecę za tydzien (28.08)

[moshica]

Siedzę i z niecierpliwością czekam na dalszą kontunuację zwiedzania.
Prosimy o dalszy opis, będę ta może za rok jak Allah pozwoli a
Jordania jest wspaniała. Prosimy o szczegółowy opis Wadi Rum oraz
programu jaki obejmuje podczas bycia na niej...

Pozdrawiam
Moshica

[cover123]

Bergasse - bardzo dziękuje za tak szczegółowy opis - szybko się
czyta, lepiej niż przewodniki - piszesz o tym co ważne a czego nie
zawiera typowy paskal. Tak dalej...
Mam pytanie odnośnie Petry jak dadzą sobie radę osoby po 50 albo
raczej przed 60 - czy w twojej grupie były takie, dodam, że kondycja
mizerna - oj bardzo...Piszesz, że na granicy duzo pytań zadają a gdy
ten ktoś języka ni w ząb - to co zostaje na granicy ;-))Czy
łopatologicznie odpowiada a może jakiś pilot jest w pobliżu. Oj...
tyle pytań się ciśnie na usta - co ja dobrego zrobiłam trza było w
domu siedzieć a nie globtrotera udawać... ;-(((Pozdrawiam!

[aga_2]

Hej !
Nie przejmuj sie, na pewno dasz rade. Jak zobaczysz takie piekne
miejsce to od razu poczujesz energie, zobaczysz ! Podczas objazdu w
Egipcie byl z nami prawie 80-letni dziadek, bylo to pod koniec
sierpnia, upaly na maxa! Dawal sobie swietnie rade, nawet wspial sie
wysoko po schodach w El Amarnie. Bylam pelna podziwu! Wiadomo, ze
takie wyjazdy sa troche meczace, ale to wyjazd turystyczny, a nie
wyczynowy. Wystarcza checi i jesli zdrowie ok to na pewno nie
bedziesz mial problemu.
Pozdrawiam !

[bergasse]

Uważam ,że nie powinieneś się martwić na zapas i przejmować . Gówne nastawienie
to myślenie pozytywne te kilka tysięcy kilometrów od Polski bardzo ułatwia
szybką adaptację . Poza tm klimat pustynny znacznie lepiej się znosi niż upał np
w Krakowie czy Poznaniu ( wilgotność) .
Co do kondycji ( rozumiem że pytasz o kondycję do marszu np w Petrze) to nie ma
z tym problemu, ponieważ to Ty decydujesz ile chcesz zobaczyć a poza tym zawsze
możesz posłużyć się bryczką lub też usiąść w cienistej kafejce beduińskiej i
tylko chłonąć tą atmosferę . W Petrze spędzasz praktycznie cały dzień gdzie z
grupą tylko 2 godziny potem każdy sam zwiedza co i jak chce . Nie ma tam
osobnych wstepów i jest tylko jedna droga powrotu do autobusu . Kondycję trzeba
mieć na Górę Mojżesza ale o tym potem .

pozdrawiam

[yrec61]

berg teraz czas na te fotki- wstawiaj, czekamy

[bergasse]

Wrzuciłem kilkanascie fotek z podóży do fotoforum
fotoforum.gazeta.pl/5,2,bergasse.html
pozdrawiam

[aga_2]

Czy wiesz cos moze na temat hotel Noria ?
Pisales, ze byles na gorze mojzesza - ciezko bylo, jak wrazenia, czy
warto sie tak meczyc ? ;)
Korzystales jeszcze z innych fakultetow?
Co polecasz w Sharm, gdzie warto pojsc, co zobaczyc ?

Czekam na odpis :)

[bergasse]

Niestety hotelu Noria nie znam i nie widziałem - więc jedynie forum. Z
fakultetów to jedynie Góra Mojżesza (Gratis) oraz nurkowanie z butlą na 3 rafach
w Parku Narodowym Ras Mahamed (65 USD) . Poza tym Chciałem trochę pobyć w
genialnym hotelu Sea Club więc specjalnie fakultetów na pobycie w Egipcie nie
szukałem. fakultety w Jordanii to Morze Martwe (50 USD) (nie warto) i Wadi Rum
(30 USD)( krótko ale warto) jeszcze Jordan (Miejsce Chrztu jezusa) (15 USD ale
nie byłem) - innych nie proponowali .

Co do Góry Mojżesza to jest to trochę męczące - te 750 schodów do góry i 3700 w
dół ale warto ( widoki z Góry przecudnej urody) . Ta atmosferka oczekiwania w
grupie na szczycie na wschód słońca też fajna . Część drogi można na wielbłądzie
(10 USD) (żona tak spróbowała) i mówi że było warto oglądała gwiazdy a wielbłąd
po ciemku sobie szedł - gwiazd jest tam znacznie więcej niż u nas .
Mnie się podobało chociaż na początku się podłamałem tłumem i zapachem
wielbłądzich gówien , których tam mnóstwo ale im wyżej tym lepiej . Schodzi się
z góry inną trasą - bardzo widokową ( te 3700 schodów) . Jest na trasie chyba z
10 budek z napojami i batonami czekoladowymi . Temperatura chyba około 15 - 17
stopni , na szczycie , przed świtem jest zimno ( to ponad 2200 mnpm) . Sam
klasztor - umiarkowanie atrakcyjny ( we wnętrzu bazyliki nie można fotografować
a tam jest najciekawiej)

powodzenia , pozdrawiam

[wojek_samo_zlo]

A jaki miałeś aparat fotograficzny ?
Z nazw plików wnioskuje że był to Sony ale jaki model ? :-)
Bo zdjęcia są naprawdę ładne.

[bergasse]

Nikon d70s z kitowym obiektywem

[co-co]

witaj,
jakie sa jeszcze fakultety oprocz pustyni i morza martwego?
a jak z cenami w hotelu?

[bergasse]

Tylko Morze Martwe i Wadi Rum w Jordanii
W Egipcie jest jeszcze Kair, Kolorowy Kanion,
dahab, i wiele innych atrakcji , w Jordanii za mało jest czasu .

[co-co]

a opisz prosze troche sam hotel, czy plaza jest ok, czy nie trzeba
bic sie o lezaki? czy ten kompleks jest bardzo duzy, tzn czy są
budynki bardzo oddalone od plazy? i jakie sa ceny w hotelu?
dzieki :)

[bergasse]

Zrobiłem trochę zdjęć thotel , kliknij na nw link i zobacz, może coś cię
zainteresuje : fotoforum.gazeta.pl/5,2,bergasse.html
Co do hotelu to jest genialny , pod każdym względem z jednym wyjątkiem tzn. w
wodzie nie ma piasku i niemożliwe jest takie zejście do wody jak nad Bałtykiem
czy w Tunezji ale to typowe dla rejonu Sharm z uwagi na klif i rafy , dla
nurkujących jest super ponieważ przy samym hotelu jest rafa , którą oglądasz po
zejściu ze specjalnego pomostu . Po zejściu z pomostu od razu jest głębia (15 -
20 m) i obok rafa . Przy brzegu aż do uskoku rafowego jest woda max po pas a
czasem płycej (odpływ) . Po rafie nie powinno się łazić .

Hotel Sea Club i Sea Life to jeden kompleks trochę różniące się stylem
architektury budynków i kolorem elewacji . Można zamiennie jeść posiłki w obu
hotelach. Są organizowane zamiennie dni kuchni świata w obu restauracjach .
Można korzystać z obu basenów i animacji .Oba baseny są super - są części
płytkie i głębokie (1,85 m) . Codziennie pokoje są sprzątane i wymieniane
ręczniki , są osobne ręczniki plażowe . Jest plaża z łóżkami i jest plaża z
matami beduińskimi , jest też sporo leżaków i parasoli przy basenach ale trzeba
je sobie zarezerwować ręcznikami dość wcześnie (około 7.00) .
Oba hotele są przy plaży (50 - 100 m) . Ceny :

- kola 7LE
- piwo 10 - 16 LE
- sandwich , hamburger - około 4-5 Euro
- grillowane owoce morza - 4-5 Euro
- woda 1,5 Litra - 1 Euro
- internet godzina 8 USD
- autobus do naama bay - gratis (rezerwacja w recepcji)

[wojek_samo_zlo]

A ile w hotelu kosztowało wypozyczenie płetw ?

[bergasse]

niestety nie pożyczałem

[co-co]

a czy na plazy tez trzeba tak wczesniej rezerwowac?

[pozdroztron]

Niezłe to Morze Martwe

skarby-swiata.pl/izrael-zabytki-wczasy/izrael/morze_martwe.html

[lucas_1]

witam

wylatuję do Naama Bay 09.10 z Triady. Hotel - Noria.

Czy ,ktoś był w tym hotelu? Jakie wrażenia? Czegoś brakowało?

Co z fakultetami? Myślałem aby wycieczkę wykupić w miejscowym biurze AABA SHARM
ale przeczytałem na tym forum wiele nieprzychylnych opinii.

Może znacie jakieś inne biura , które sprawdziliście i możecie je polecić.

A może lepiej dać sobie spokój i zapłacić więcej rezydentowi?

Proszę o szybką odpowiedź...czasu jak widać niewiele

pozdrawiam ;-P

[aga_2]

Tez jade 9.10 do Norii. Mam pytanko - czy na przejsciu granicznym
Egipt/Izrael/Jordania mozna przewozic alkohol ? Sprawdzaja czy sie
przewozi ? Nie bede wiozla chleba i kielbasy, ale czy jakies ciastka
itp. mozna przewozic ? ;) Odpiszcie prosze

[yrec61]

Sprawdzają, ale.........można