Lubicie niezapowiedziane wizyty?

[Gość: kerstin]

Bo mnie szlag trafia jak widzę za drzwiami uśmiechnięte gęby naszych
znajomych. Znowu!!!W domu syf,bo ja z pracy,głodne dzieciaki,lekcje do
odrobienia,a oni ze swoim nieznośnym bachorem,na łeb nam się zwalają!! oni
tylko na herbatkę! A ich dzieciak woła Ammmmmmmm.Głody jestem! No szlag!
przyłażą jakby telefonów nie było! "Bo samochód stoi" !!! NO to co???? mam to
na końcu języka! te biezychaty,maja w nosie co mamy roboty.Nie pomagaja uniki!
oni tylko na chwilę

[nothing.at.all]

A czy nie możesz im grzecznie powiedzieć, że nie zawsze masz czas i ochotę na
spotkanie, zwłaszcza niezapowiedziane? Ja jeśli taka sytuacja występuję mówię
jasno, aby wcześniej dali znać.

[Gość: zulugula]

świetny wątek, piszcie cos więcej

[Gość: uncja]

po co stosować jakies uniki? po prostu nie otwieraj, albo nie wpuszczaj do domu.
Niestety nie mam czasu na herbatkę, musimy się umówić kiedy indziej. Zadzwońcie.
Obrażą się? no chyba niewielka strata w tym przypadku

[bubster]

właśnie :-)

[mirszy]

To niech usiądą na kanapie, a Ty lataj a to do dziecka do lekcji, a
to do kuchni, a może poprasuj przy nich. Jak nie kapną o co chodzi
to im powiedz, że wróciłaś z pracy i nie masz czasu na pogaduchy. A
ci Twoi znajomi to nie pracują?

[linn_linn]

"Bo samochod stoi?" Od kiedy to samochod przed domem rowna sie zaproszeniu?
Przedstaw jasno Twoj punkt widzenia. Jak juz ktos napisal, jesli sie obraza,
mala strata.

[lucusia3]

Lepiej mieć przyjaciół niż wrogów.Ja bym tak łatwo nie obrażała tych ludzi, ale rzeczywiście wyciągnęła stertę prania i baardzo przeprosiła, ale nie masz kiedy tego zrobić, a masz czas rozplanowany...Praca, dzieci, obowiązki domowe. W weekend (np. jak wtedy dopuszczasz gości) to możesz tak sobie posiaedzieć, ale niestety w tygodniu to nie masz na posiedzenie szans. Oczywiście, oni moga siedzieć, ale masz nadzieję, ze nie będzie im prasowanie przeszkadzało. Może pogoń jeszcze dziecko, żeby odkurzyło np. w korytarzu, ale odkurzacza nie wnosiło do pokoju, gdzie siedzicie.No i podkreślać, że nie masz ciastek ŻADNYCH, bo nie spodziewałaś się, że ktoś tak może wpaść spontanicznie, ale oczywiście ci miło. Myślę, że podziała.

[Gość: dom otwarty]

:)Też nie przepadam za takimi wizytami, i bez zapowiedzi nie
odwiedzam, ale przy okazji zrodziła się refleksja, że nastawienie do
takich niezapowiedzianych odwiedzin w ostatnich latach bardzo sie
zmieniło. Jeszcze nie tak dawno nikomu nawet nie przychodziło do
głowy żeby zapowiadać swoją wizyte. Przeciwnie, to miała być dla
odwiedzanych niespodzianka. Nie zapowiadano wizyt tez dlatego, żeby
gospodarzy nie zobowiazywac do jakichś szczególnych przygotowań.
Ludzie "wpadali" do siebie wzajemnie, pogadali, wypili herbatę i po
sprawie:) W każdym domu zawsze była jakas awaryjna paczka kruchych
ciasteczek na wypadek, gdyby ktos wpadł niespodziewanie. W sobotnie
popołudnie i w niedzielę, to już obligatoryjnie można było
spodziewać sie gości, albo samemu robiło się niespodziankę znajomym.
I tak sobie myślę, że to było fajne. Przecież wtedy też raczej
wszyscy pracowali, też musieli uporać się z pracami domowymi, a
dzieci też chodziły do szkoły i odrabiały lekcje. Co w takim razie
się zmieniło, i dlaczego?

[Gość: ixi]

wracjac do postu "domu otwartego"
mysle,że kiedys ludzie nie byli tak zmeczeni jak dziś,
teraz praca jest wymagajaca/stresująca, w korkach sie stoi,
tempo życia jest szybsze a my musimy nadążyć, więc częściej chcemy
odpoczywać w domu w spokoju,
poza tym ludzie krócej pracowali, dzisiaj rzadko kto kończy pracę
około 15 raczej o 17 - 18, potem obowiązki rodzinne, kiedy spotykac
sie ze znajomymi? zostaje tylko weekend
ale on też czasami jest zajety na nadrabianie zaległości domowych

[gnago]

Zgadza się ,kiedyś niewolnicy systemu parakomunistycznego,dziś wolni a zniewoleni bardziej niż ongiś

rzeczywiście kiedyś ludzie krócej pracowali!

[Gość: stasi1]

szczególnie w soboty! A że nikt nie4 miał samochodu (albo paliwa do
n iego) to w korkach nikt nie stał, tylko co najwyżej w autobusie. I
od biedy całą noc w kolejce po papier toaletowy. Ale to pryszcz
oczywiście z dzisiejszymi czasami, kiedy człowiek musi podejść 100
metrów od auta do klatki schodowej(bo niestety ktoś zostawił auto na
miejscu dla niepełnosprawnego. Oczywiście my nie jesteśmy taką osobą
ale przecież miejsce to nam się należy, jak psu kość)

[linn_linn]

Zmienilo sie bardzo wiele. Ja mieszkam za granica i to zauwazylam. Ty nie? W
zeszlym roku spedzilam w Polsce kilka miesiecy. Na szczescie tak dlugo.
Spotkania w tygodniu byly praktycznie nie do uzgodnienia: a to powroty z pracy o
19ej, a to codzienna opieka nad wnukiem / babia wraca o 16ej, a mama o 19ej /
itp. itd.

[Gość: kerstin]

Niespodzianka,niespodzianą...Niespodziankę można zrobic raz na miesiąc,raz na
dwa tygodnie.Ale nie prawie codziennie,lub co niedzielę!!! Mając w du..e plany
innych.do tego przychodzic zawsze z głodnym dzieciakiem! Cz niektórzy ludzie nie
maja mózgu? robia rundy po znajomych i planują im czas oraz stawiają w
kłopotliwej sytuacji,gdzie człowiek zrobi na obiad 4 kotlety lub ma tylko trochę
zupy do podziału pomiędzy członków rodziny...A ich smarkacz krzyczy on chce
kotleta,więc kroję od córki kawałek i daję...A córka pyta dlaczego zabieram jej
jedzenie z talerza...
Ostanio przyszli i poczuli,ze gotowałam rosół,wściekłam się i nie dałam
gó...arzowi.Bo darł sie,że glodny na stole były jabłka i matka jego
ostentacyjnie zaczęła podawac mu jabuszko po kawałku...A jaka minę miała przy
tym! Bo tu rosołek z mięskiem pachniał,a ciocia zimna krew...Kto to widział nie
nakarmic dzieciaka przed wyjsciem.Tak jest notorycznie! A oni czysto w domku i
pełna lodówka!

[Gość: dom otwarty]

W ogole nietaktem jest przyjśc do kogoś w porze posiłkow, nawet z
najedzonym dzieckiem, bo wiadomo, ze gospodarze beda czuli sie
zobowiązani do poczęstunku, albo głodni beda udawali, że sa po
obiedzie. Tak sobie myślę, że Ty po prostu tych ludzi nie lubisz i
dlatego to wszystko. Bywają tacy goście, z którymi człowiek z ochotą
podzieli się talerzem zupy, i są tacy, że denerwuje nas to, że
poczestują się jabłuszkiem. I nie o jabłuszko tu chodzi:) Jeśli ich
nie lubisz, to po co sie meczysz? zerwij kontakty i po kłopocie. Ja
bym tak zrobiła.

[Gość: kerstin]

domku otwarty! Oni robią wszystko abym przestała ich lubic...Nie jestem chytra,
bo pewnie nie przychodzili by tak często do nas..:) Ale moje dzieciaki nigdy w
rewanżu, nie napchały się tak jak oni u nas.Musisz pamiętac, ze to nie tylko
dziecko jest dodatkowa buzią do jedzenia, oni też ochoczo pałaszują...Zatem u
nas 4os + ich 3 ...to wychodzi niezła kwota w miesiacu:)
To są ludzie dla których nie ma szarosci,jest białe,albo czarne...Oni nie
potrafią dozowac znajomości.Są upierdliwi do zas...ia.jak się uwezma to sa
codziennie, tak ze nie ma juz tematów do rozmowy.Tylko wszyscy zajmują sie ich
rozwydrzonym dzieckiem...Co mu sie podoba to bierze! A że jest strasznie kaprysny...

[bubster]

Nie otwieraj drzwi.
Jak już otworzyłaś, to powiedz że nie masz czasu i dziękujesz za
wizytę.
Jak się obrażą - tym lepiej, będziesz miała święty spokój!

[Gość: Ana]

skoro tak często u Was bywają. Daj poprostu tylko swoim i powiedz, że niestety
ale nie masz więcej i nie możesz ich poczęstować.

[lucusia3]

Wiesz, ja też miałam takich znajomych. Oni po prostu żywią się u innych. U mnie się też pojawiali zawsze w porze posiłku. Tak, jak Ciebie krew mnie zalała i w końcu zawsze siedzieliśmy przy pustym stole.Nawet jak pachniało pieczenią. Czekaliśmy jak wyjdą. Absolutnie nie rozumiałam aluzji. Dziecka nie mieli, ale sami byli strasznie żarłoczni. Po kilku wizytach na głodnego, przestali nas odwiedzać. Okazało się, że znaleźli inne ofiary. Kiedyś dogadaliśmy się z tymi drugimi ofiarami, oni też się zorientowali że są obżerani.
No i nasza parka znalazła z konieczności trzecich. Potem straciliśmy kontakt, ale zrobiliśmy im wcześniej, z tą drugą parą, "niespodziewane" odwiedziny. Okazało się, że dostaliśmy tylko kawę rozpuszczalną mieszaną pół na pół ze zbożową - sama gospodyni to potwierdziła z dumą, że smakuje tak samo, a jest dużo tańsza. Dodam tylko, że ta parka była najlepiej zarabiająca z całego towarzystwa.
Ja bym radziła trochę asertywności - można powiedzieć, ze obiad mamy tylko dla nas, ale możemy się np. w sobotę umówić na składkowy. Albo odwiedzić ich radośnie z rodziną w niedzielę w porze obiadu. Nie ma się czego wstydzić, to oni Cię naciągają.

[Gość: dom otwarty]

Z Twoich słów aż bije niechęć do tych ludzi:) Myslę, że sami sobie
na to zapracowali. Nie ma powodu żebyś musiała być niewolnicą we
własnym domu. Z drugiej strony uwazam, że sama dobrze wiesz co
powinnas zrobić w tej sytuacji, ale jestes za mało asertywna. Ja też
kiedys taka byłam. Mam sąsiadke, ogóolnie dobra kobieta, ale
upierdliwa do obrzydliwości. Potrafi przyjść pożyczyć przysłowiową
sól, i siedziec trzy, cztery godziny. Ta kobieta zagląda mi do
garnków, czyta każdy papierek leżący na stole, wypytuje o sprawy
rodzinne. Na dodatek handluje Tupperwarem i kosmetykami i zawsze ma
coś do wciśnięcia:) Gdyby los nie "zameldował" nas tak blisko, to
chyba nawet nie przyszłoby mi do głowy zamienic z nią jednego słowa,
poza "dzień dobry":), ale to najbliżej mieszkająca sąsiadka i chcę
żyć z nią w zgodzie, co nie znaczy żyć pod jej dyktando. Kiedyś
wpadłam na doskonały, jak sie okazało, pomysł. Gdy przyszła i weszła
do przedpokoju ja stanęłam tak, żeby nie mogła przejść dalej i
zaczęłam z nią w tym przedpokoju rozmawiać. Rozmawiałam tak prawie
dwie godziny, aż nogi zaczęły nam wchodzić w pewną część ciała.
Poszla sobie. Teraz, jak nie mam ochoty na jej wizyte robie
podobnie, ale ona juz wie i wycofuje sie po 10 minutach. Jak mam
akurat ochote na jej towarzystwo, to zapraszam ją "na pokoje":)
Zaczęło być znośnie, a nawet czasami zaczynam tęsknić za jej
towarzystwem:)))

[Gość: alaris]

Brak asertywności kosztuje...Chodzi nie tylko o pieniądze, jakie
wydajesz na dodatkowe porcje obiadowe, ale też o gorsze stosunki w
Twojej własnej rodzinie. Dlaczego uwaga Twoja i małżonka ma się
skupiać na gościach, a nie na Waszych własnych dzieciach? Stać Cię na
poświęcanie czasu przypadkowym gościom? Jeszcze pół biedy, gdyby
takie sytuacje zdarzały się raz, dwa w miesiącu, ale w żadnym wypadku
nie powinny być na porządku dziennym!

Może dla odmiany zaparkujecie samochód gdzieś dalej i wpadniecie do
znajomych z taką niezapowiedzianą wizytą? Wytłumaczycie im wtedy - na
ich gruncie, gdy są gospodarzami i wypada im przyjąć gości i ich
wysłuchać - że nie będziecie ich przyjmować u siebie w domu bez
wcześniejszego umówienia się. Szczegółowo określcie zasady odwiedzin,
możecie też podać przyczyny takiej decyzji. I przede wszystkim -
MUSICIE TWARDO EGZEKWOWAĆ USTALENIA!

W końcu chyba rodzina jest ważniejsza niż znajomi i można wytoczyć
poważne argumenty, żeby bronić jej prywatności i integralności.

Myślę, że osiągnęłaś wystarczający poziom wkurzenia, żeby nie
odwlekać rozmowy.

Powodzenia!

Teraz mi to przyszło do głowy -

[bubster]

- oni nie przychodzą do Ciebie dla Ciebie i Twojego towarzystwa.
Oni przychodzą po prostu się najeść.

[Gość: uncja]

Gość portalu: dom otwarty napisał(a):

> Co w takim razie
> się zmieniło, i dlaczego?

dowiedzieliśmy się, że istnieje coś takiego jak kultura osobista?

to o czym piszesz, to domena nastolatków, u nich taki sposób bycia jest normą -
osobiście nie przypominam sobie takich czasów, kiedy nachodziło się kogoś bez
uprzedzenia, ani "niedawno" ani dawniej.

[Gość: dom otwarty]

Gość portalu: uncja napisał(a):

>osobiście nie przypominam sobie takich czasów, kiedy nachodziło się
kogoś bez uprzedzenia, ani "niedawno" ani dawniej.<

:)W takim razie krótko żyjesz, skoro nie pamietasz nie tak znowu
odległych czasów, gdy na przeciętną, polską ulicę przypadały dwa,
trzy telefony, albo nawet żaden. Gdy sie chciało z kimś umówić, to i
tak trzeba było do tego kogoś wpaść chociaz na chwilę,
niespodziewanie.

>to o czym piszesz, to domena nastolatków, u nich taki sposób bycia
jest normą <

To ciekawe... jako matka dwóch dorastających córek zaobserwowałam
coś wręcz przeciwnego. Młodzi spotykają się raczej poza domem, a
kontaktują sie za pomocą sms-ów. Znajomych moich dzieci znam
doskonale, ale raczej ze słyszenia (poza nielicznymi przypadkami),
chociaz nie zabraniam żadnych wizyt, a każda córka ma swój pokój,
gdzie spokojnie, bez skrępowania mogłaby przyjąć swoich gości.

>dowiedzieliśmy się, że istnieje coś takiego jak kultura osobista?<

Powiedziałabym raczej, że to sprawa rozwoju techniki i co za tym
idzie dostępność do usług telefonicznych.

[Gość: uncja]

Młoda nie jestem - w czasach PRLu jakoś kontakty telefoniczne kwitły
znacznie bardziej niż teraz. Korzystało się z automatów, dzwoniło od
sąsiadów - albo robiło się po prostu bardziej dalekosiężne plany
przy okazji jakiegoś kontaktu.

wpadało się do kogoś po zeszyt, czy żeby pożyczyć książkę,
masowego "wpadania" dorosłych ludzi jakoś sobie nie przypominam.
Teraz istotnie relacje są sms-owe, czas wolny jest bardzo cenny, i
nie chcemy go przeznaczać na natrętnych gości.

[Gość: dom otwarty]

Gość portalu: uncja napisał(a):

>Młoda nie jestem - w czasach PRLu jakoś kontakty telefoniczne
kwitły znacznie bardziej niż teraz. Korzystało się z automatów,
dzwoniło od sąsiadów<

:) Dzwoniło się od sąsiadów?? To do sąsiadów wpadało sie
niezapowiedzianym, po to, zeby zapowiedziec swoją wizyte u innej,
ważniejszej osoby? A jak sasiadka miała wlaśnie na twarzy maseczke z
truskawki? :)), albo mąż czekał już w sypialni?? :)) Wychowałam sie
w domu z telefonem i dobrze pamietam te pielgrzymki w przedpokoju.
Czasami było jak w poczekalni u dentysty;) Co ciekawe? nikogo z nas
to nie denerwowało, jako jedyni w kamienicy mieliśmy telefon, więc
wydawało sie sprawą oczywista, że nalezy sie tym telefonem
podzielić. Tu tez bywały osoby bardziej lub mniej kumate. Takie co
załatwiły sprawę w pięć minut, i takie, co prosiły o krzesło i
gadały godzinę. Cóż nam osobiście dawał ten telefon, skoro mieli go
nieliczni i do znajomych należało i tak udac się osobiście? Telefon
to mięta z bóbem, bo stał w przedpokoju. Gorzej było z telewizorem,
też jedynym w "podwórku". Pamietam, że jak była "Kobra",
albo "Bonanza", to nasz pokój zamienial się w osiedlowa swietlice!:)
Wtedy nie do pomyślenia było, żeby nie wpuścić sasiadów na
telewizję. Często nawet nie siedziało sie z tymi ludzmi w pokoju,
albo ogladało cos z grzeczności, dla towarzystwa. Ciekawa jestem kto
teraz by wytrzymał coś podobnego:)))

>wpadało się do kogoś po zeszyt, czy żeby pożyczyć książkę<

...i okazywało sie, że już tam jest klka osób, ktore tez wpadły po
zeszyt. Kwitło zycie towarzyskie, oj, kwitło:) W tym przypadku miało
to dodatkowa zalete, bo rodzice mieli okazje zaobserwowac z kim ich
dziecko sie przyjaźni i czy to wlaściwe towarzystwo. Teraz
nawet "przetrzepanie" komórki nie da tej, jakże potrzebnej, wiedzy.

[Gość: gość]

Jestem w wieku babciowym, też żyłam w PRL-u i mieszkałam w kilku
miastach. Wszędzie i zawsze ustalanie (to coś więcej niż
zapowiadanie) terminu wizyty, nawet nieoficjalnej, było NORMĄ. Potem
coś nam się schamiało, a teraz - jedni mają kulturę osobistą i
empatię, a inni nie. A że tych innych jest większość? Hm, taki
kraj...

Skleroza czy Alzheimer?

[Gość: Bzz]

Babciu droga, czas się przebadać. W pewnym wieku zaczyna się tracić pamięć.
Za czasów PRL-u wizyty umawiało się z rzadka, bo było to po prostu
niemożliwością z przyczyn technicznych! Tyle, że jeśli ktoś wpadł nie w porę to
zwyczajnie wychodził umawiając się na inny termin.

[dominikjandomin]

Gość portalu: Bzz napisał(a):

> Babciu droga, czas się przebadać. W pewnym wieku zaczyna się tracić pamięć.
> Za czasów PRL-u wizyty umawiało się z rzadka, bo było to po prostu
> niemożliwością z przyczyn technicznych!

Spoko, niektórzy mieli zawsze telefon, milicję na posyłki i nawet adiutantów...

[bubster]

O w mordę!
Pani się przyznała że w PRL-u była kultoralna i zaraz ją posądzono o
UB, SB...

[dominikjandomin]

A kto w PRLu miał ZAWSZE telefon i jego WSZYSCY znajomi też? Tylko władze...

[theorema]

ja sobie te norme wywalczam w latwy sposob, choc dla niektorych chamski sie
wydac moze - otoz nie otwieram nikomu drzwi, kto nie jest zapowiedziany.
Dozorczyni zostawi kartke, rodzina ma klucze, a pozostali telefon. Jak raz czy
drugi taki wujek pocalowal klamke, to nastepnym razem zadzwonil. Czasami
inaczej sie nie da...polecam w kazdym razie.

[Gość: aaaa]

ość portalu: dom otwarty napisał(a):


> takich niezapowiedzianych odwiedzin w ostatnich latach bardzo sie
> zmieniło. Jeszcze nie tak dawno nikomu nawet nie przychodziło do
> głowy żeby zapowiadać swoją wizyte. Przeciwnie, to miała być dla
> odwiedzanych niespodzianka. Nie zapowiadano wizyt tez dlatego, żeby
> gospodarzy nie zobowiazywac do jakichś szczególnych przygotowań.

też to zauwazylam

[Gość: Ania]

Ostatnie dwa lata mieszkałam na Bałkanach. Tam wciąż w kulturze
naturalnym jest wpadnie bez zapowiedzi, przesiadywanie godzinami,
ale z drugiej strony naturalnym jest, że jak goście przeszkadzają,
mówi się im wprost, żeby sobie poszli. Ja byłam zachwycona takimi
normami kulturowymi.
Teraz mieszkam z powrotem w Polsce i męczy mnie, ze nawet na głupią
herbatę trzeba się z ludźmi umawiać i to nie, że ja bym chciała do
kogoś, ale i nikt do mnie nie chce wpadac bez zapowiedzi. Chociaż
wszystkich znajomych do tego zachęcam.
Strasznie mi tego brakuje, bo uwielbiałam ten harmider gościnny i
to, że zawsze coś się działo w naszym domu.

[Gość: emi]

Mnie również brakuje tych niespodziewanych wizyt :),lubię jak przychodzą do mnie
goście :)

[Gość: inka]

Gość portalu: dom otwarty napisał(a):
> :)Też nie przepadam za takimi wizytami, i bez zapowiedzi nie
> odwiedzam, ale przy okazji zrodziła się refleksja, że nastawienie do
> takich niezapowiedzianych odwiedzin w ostatnich latach bardzo sie
> zmieniło. Jeszcze nie tak dawno nikomu nawet nie przychodziło do
> głowy żeby zapowiadać swoją wizyte. Przeciwnie, to miała być dla
> odwiedzanych niespodzianka. Nie zapowiadano wizyt tez dlatego, żeby
> gospodarzy nie zobowiazywac do jakichś szczególnych przygotowań.
> Ludzie "wpadali" do siebie wzajemnie, pogadali, wypili herbatę i po
> sprawie:) W każdym domu zawsze była jakas awaryjna paczka kruchych
> ciasteczek na wypadek, gdyby ktos wpadł niespodziewanie. W sobotnie
> popołudnie i w niedzielę, to już obligatoryjnie można było
> spodziewać sie gości, albo samemu robiło się niespodziankę znajomym.
> I tak sobie myślę, że to było fajne. Przecież wtedy też raczej
> wszyscy pracowali, też musieli uporać się z pracami domowymi, a
> dzieci też chodziły do szkoły i odrabiały lekcje. Co w takim razie
> się zmieniło, i dlaczego?

A dlaczego cos sie mialo zmienic? Np. dla mnie zachowania, ktore opisujesz sa
zupelnie obce-nie przypominam sobie "obligatoryjnych" odwiedzin. Dla mnie takie
zachowanie zawsze bylo oznaka braku kultury i zawsze takie bedzie. Nic w tym
fajnego. Zawsze tez mam zarcie w zapasie, ale nie o to chodzi. To po prostu
niegrzeczne tak sie komus zwalac na glowe i nie ma znaczenia, czy gospodarz ma
cos do roboty czy chcial np. legnąć na kanapie i poczytac ksiazke. Warto tez
rozrozniac takie rzeczy jak wizyta np. najlepszej przyjaciolki, ktora istotnie
skads tam miala po drodze i wpadnie na chwile spontanicznie, a najazd
upierdliwcow z rozwydrzonym dzieckiem, ktorzy nie dosc, ze ciagle powtarzaja ten
numer to wcale nie wpadaja na chwile.

[Gość: Sylwia]

To samo pomyślałam po przeczytani kilku pierwszych wpisów.
Trochę żal

[mallina]

Gość portalu: dom otwarty napisał(a):

W sobotnie
> popołudnie i w niedzielę, to już obligatoryjnie można było
> spodziewać sie gości, albo samemu robiło się niespodziankę znajomym.

no wlasnie, weekend
w ciagu tygodnia raczej tak wielu wizyt nie skladano

u siebie w domu tez pamietam jak goscie przychodzili, bo "po drodze im bylo";-)
i nikt sie nie denerwowal, ale od momentu jak w koncu u nas pojawil sie telefon
to raczej dzwoniono.
w dzisiejszych czasach chyba kazdy ma komorke(no zdecydowana wiekszosc), co za
problem zadzwonic i zapytac sie czy w ogole ktos jest w domu>
zreszta po to pewne rzeczy wymyslono(telefony)aby wlasnie w takich sytuacjach z
nich korzystac;-)
sama nikogo nie nawiedzam niespodziewanie, ani nie lubie towarzyskich
niespodzianek, wolalabym miec chocy ten kwadrans, dwa na ogarniecie sie.
blogoslawie domofon w ktorym widze kto na dole dzwoni;-)))
(bo jednak nie kazdemu chce sie pokazywac w szlafroku czy maseczce na twarzy)

[kol.3]

Moi rodzice i teściowie tak wpadali do znajomych, ale było to w
niedzielę po południu i z tzw. 10 ciastkami, a nie w zwykły roboczy
dzień, kiedy się sprawia kłopot Wpadanie miało miejsce ok. godziny 16
i było wpadnięciem na godzinę.

[Gość: miu]

Zwyczaj niezobiowiazujacego "wpadania" wciaz jest kultywowany np. w
Afryce. Nie pisze tego zlosliwie, po prostu tam czas inaczej plynie,
tak jak w Polsce w PRLu.
Na Zachodzie wpadanie z niezapowiedziana wizyta zawsze bylo
nietaktem.

[Gość: minia]

zdecydowanie ` NIE! Ja też się nie pcham do kogos bez uprzedzenia,
bo mam wyobraźnię i nie chcę stawiac kogoś w kłopotliwej sytuacji.
Jaki to problem zadzwonić i zapytać czy można? Są osoby, z którymi
jestem bardzo blisko, na tyle , ze wiedzą co w danej chwili mogę
robić i też nie obawiam się , ze obrobią mi tyłek , ze w chałupie
jakiś bałagan. Takie osoby mogą zawsze jak w dym. Kilka lat temu jak
wyszłam za mąż i rodzina mojego męża zaczęła nas nachodzić, kiedy im
się żywnie podobało dałam lekko do zrozumienia, że jest coś takiego
jak telefon to obraza była niesamowita. Nie mogli za chiny skumać,
że wolimy czasami robić coś innego , niż kawkowac i herbatkować z
nimi. Koszmar. Inny świat. To rodzina , w której ciągle ktoś u kogoś
siedzi i d... obrabia. Odzwyczaiłam ich, na szczęście.

[Gość: dom otwarty]

Gość portalu: minia napisał(a):

>Są osoby, z którymi jestem bardzo blisko, na tyle , ze wiedzą co w
danej chwili mogę robić i też nie obawiam się , ze obrobią mi
tyłek , ze w chałupie jakiś bałagan. Takie osoby mogą zawsze jak
w dym.<

Ano właśnie:) chyba mamy odpowiedz na pytanie, czy lubimy
niezapowiedzianych gosci. Po prostu zalezy kto nas odwiedzi.

>Kilka lat temu jak wyszłam za mąż i rodzina mojego męża zaczęła
nas nachodzić,<

Nachodzić... jedni moga "jak w dym", a drudzy nachodzą.

>Koszmar. Inny świat.<

I w tym cała tajemnica przyjemności z kontaktów miedzyludzkich:)
Może więc nie chodzi o odwiedziny w nieodpowiedniej porze, ale o to,
że nie bardzo potrafimy dobrac sobie znajomych?

[Gość: kl]

Jacys tepi ci Twoi znajomi a to, ze z nimi sie zadajesz tez nie najlepiej o
Tobie swiadczy.

[Gość: pippi]

Nienawidzę niezapowiedzianych wizyt. Sama też ich nie składam. Nawet
bliska mi osoba może zadzwonić i się zapowiedzieć a ja nie mam
oporów przed powiedzeniem 'chętnie, ale za godzinę' lub 'sory, ale
dziś mamy inne plany' bo czasem mamy ochotę pobyć z mężem sami.

bzdura

[donnastregha]

kultura osobista wymaga, żeby się zapowiedieć, gdy się wpada do kogoś w celach towarzyskich. w pięknych czasach mojego dzieciństwa, gdy telefony były rzadkością, to moi rodzice i ich znajomi na towarzyskie spotkania i nasiadówki zawsze się umawiali. jak ktoś wpadał bez zapowiedzi, to zwykle miał jakiś interes i siedział krótko.
jeżeli wśród twoich znajomych było inaczej, to współczuję.

a obecnie mam coś w rodzaju domu otwartego, bo sporo osób nas odwiedza, ale także rządzą tymi odwiedzinami pewne zasady dobrego wychowania. jak bez zapowiedzi wpadnie moja teściowa, przyjaciółka, bratowa, czy ktoś naprawdę bliski, to nie ma sprawy, pod warunkiem, że ta osoba weźmie poprawkę na to, że ja w danym momencie mogę sprzątać/gotować obiad/karmić dziecko czy je usypiać.
i te osoby same sobie zrobią herbatę i nie obrażą się, że nie mam dla nich czasu, a bywa że właczą się w domowe obowiązki.
a jak ktoś chce długą nasadówkę, to niech się umawia, bo inaczej będzie sam siedział na kanapie, a ja będę zajęta w innym pokoju. albo normalnie przeproszę i porposzę o wizytę w innym terminie.
bo nie będę dla czyjejś przyjemności poświęcała czasu mojego dziecka...
i ci wszyscy lubiący "bywać w gościach" powinni to zrozumieć i uszanować.
ja szanuję czas innych i tego wymagam.

[Gość: dom otwarty]

donnastregha napisała:

>gdy telefony były rzadkością, moi rodzice i ich znajomi na
towarzyskie spotkania i nasiadówki zawsze się umawiali<

Listownie??? ;;))

>jak ktoś wpadał bez zapowiedzi, to zwykle miał jakiś interes i sie
dział krótko.<

:)To tez niezapowiedziana wizyta, w czasie której można zauważyć
nieład w mieszkaniu i oderwac pania domu od codziennych obowiązkow.
A co, jesli taki krótki interes będzie miało trzy osoby dziennie?
To, co piszesz dalej tylko potwierdza moje wcześniejsze
przypuszczenie, że zalezy kto nas odwiedza:)

[Gość: wj_2000]

Gość portalu: dom otwarty napisał(a):

> Listownie??? ;;))

A nie przyszło Ci do głowy, że można było w godzinach pracy zadzwonić do
przyjaciela, też w pracy? Albo się razem pracowało. Albo się umawiało na
odwiedziny następne wychodząc z poprzednich. A i listy, to nie była egzotyka!
Dzisiaj nie istnieją, ale kiedyś...

[Gość: minia]

nie wiem czy się dobrze rozumiemy i muszę jeszcze uściślić, to co
napisałam wcześniej. Wypunktowałaś dwie rzeczy z mojej wypowiedzi,
które są oczywiste, że są osoby fajne i fajniejsze..., ale to nie
zmienia faktu i jednocześnie zasady, ze jakieś normy spoleczne
istnieją i należy je stosować. Tym osobom fajniejszym zezwalamy na
dużą poufałość, pozwalamy przychodzić kiedy chcą i nawet dzwonić
niezależnie od pory dnia i nocy, ale na to jest wyraźne pozwolenie z
naszej strony. Dla wszystkich pozostałych są normy i już. Dom
otwarty to nie obora, albo bar dworcowy, do którego mogą wszyscy i
zawsze. Sądząc po wypowiedziach dla większości z nas dom to nasz
azyl, nasza intymność i mamy prawo do tego żeby mieć spokój kiedy
chcemy i robić co chcemy.
Nie rozumiem za bardzo autorki wywołanego tematu, ze nie zrobiła z
tym porządku, ale pewnie dlatego napisała , żeby się poradzić. Muszę
przyznać, że mistrzem asertywności nie jestem.W sytucji, która się
powtarza i jest dyskomfortem dla mnie nie do przyjęcia, potrafię
coś delikatnie zasugerować i czekać ...a jak ktos małokumaty to walę
prosto w oczy.

[Gość: dom otwarty]

Gość portalu: minia napisał(a):

> nie wiem czy się dobrze rozumiemy <

Dobrze sie rozumiemy:) Własnie chodzi o to, że jedni moga wiecej, a
drudzy powinni stosowac sie do norm. Stąd moja uwaga, ze może nie
potrafimy dobierac sobie znajomych tak, zeby wszyscy mogli wiecej.
Nie znaczy to, że mogac więcej musza koniecznie z tego przywileju
korzystać, bo szybko przejda do grupy tych, dla ktorych wyznaczamy
normy:) W życiu nie ma jednak tak dobrze, żeby miec koniecznie to,
co pasuje, czasam trzeba zacisnąć zęby i przetrwać. Ja uważam, że
Autorka doskonale wie, co powinna zrobić, i skoro nie pozbyła sie
problemu, to nasze rady też nic nie pomogą. Poza tym wydaje mi sie,
że ci jej goście wcale nie zdają sobie sprawy z tego, że sa tak
odbierani. No bo jeżeli pozostają w częstym kontakcie, jeżeli sa
przyjmowani i nie słysza słowa skargi, nie widza niezadowolenia, ich
dziecko jest karmione z talerza dziecka gospodarzy, to pewnie
uwazają znajomość za taką z grupy tych, co "mogą więcej":) Może to
sa całkiem fajni ludzie, a po prostu za bardzo zaufali przyjaźni?
Dlaczego tak jest, że ludzie nie potrafią ze sobą rozmawiać
otwarcie? Może wystarczyłoby jedno właściwie wypowiedziane słowo?

[ruta.dl]

to dziala na tej zasadzie, ze nikt nie bedzie z jednakowym
entuzjazmem goscil pod swoim dachem Jaruzelskiego, Walesy i
Kaczynskiego.

[madzioreck]

Gość portalu: dom otwarty napisał(a):

> Nachodzić... jedni moga "jak w dym", a drudzy nachodzą.

Wiesz, myślę, że nawet najlepszy przyjaciel wpadający na chwilę codziennie i
siedzący do wieczora też może zdenerwować.

dobrze to znam...

[mm969696]

Mam znjaomych którzy pracują po kilka godzin dziennie i mają w d*** że mój mąż
pracuje po 12 godzin , że jesteśmy zajęci itd.Wpadają kiedy chcą i nic ich nie
rusza, ani delikatne sugestie że jesteśmy zmęczeni czy że mamy coś do zrobienia.
Podziałało tylko jedno, raz gdy przyszli jak zwykle w środku tygodnia bez
zapowiedzi i się rozsiedli mimo że widzieli że się uczę, nie wytrzymałam i
wściekła wykrzyczałam im wszystko co o nich myślę, o ich odwiedzinach. NIe
odzywali się do nas po tym zdarzeniu przez 3 miesiące. Boże jak ja miło i z
nostalgią wspominam ten czas:) niestety oni znów powrócili i zachowują się tak
samo jak przedtem:(
Nie mamy z mężem dzieci i nasi znajomi również w zdecydowanej większości dzieci
ni mają. MOże dlatego TEn zwyczaj wpadania bez zapowiedzi jest tak popularny.

teraz nie ma niezapowiedzianych wizyt

[Gość: wredna]

A nie możesz po prostu powiedzieć jak przyjdą następnym razem, że masz straszną migrenę/właśnie gdzieś wychodzicie/przepraszasz, ale nie macie czasu/dziecko chore/ i zamknąć drzwi. I tak, kilka kolejnych razy, dodając konsekwentnie: najlepiej zadzwońcie wcześniej. Jeśli za każdym razem wpuszczasz, karmisz i dajesz sobie wejść na głowę, to małe szanse na poprawę sytuacji. Ja jak niechciany gość się wpraszał (przez telefon) mówiłam tak, tak, ale nie mam czasu. A dawniej rzeczywiście ludzie pracowali do drugiej - trzeciej góra, dzieci wracały o pierwszej ze szkoły i telefonów nie było. Ale wpadało się na pół godziny, herbatkę i herbatniczka, a nie na obiad i nie codziennie jednak.

[ratel]

Hmmmm, nie rozumiem.

A nie można znajomym zakomunikować jasno i wyraźnie, ale przy tym grzecznie, że
takie częste wizyty bez uprzedzenia bardzo Wam dezorganizują życie, że chętnie
się spotkacie, ale po uprzednim umówieniu się, że krępuje Was to bardzo.

[Gość: zb]

to im powiedz!!!!! teraz nei masz czasu, a robiac uniki, wcale nie
dajesz im jasno do zrozumienia. no chyba, ze si boisz powiedziec, to
twoj problem

[Gość: lisiczka]

heheh, to teraz WY zacznijcie sie cala rodzinka przez miesiac wbijac
im na chate!!! i upierdliwie siedziec do 22 dzien w dzien!!! niech
zobacza jak to super jest, to sie im odechce ;)

a na serio to jacys tepi sa ci ludzie. a ty troche chyba jednak za
malo asertywna...

Rozwiązanie jest proste...

[Gość: Michał]

Ucieszyć się, na ich widok, mamuśkę zagonić do obierania ziemniaków,
ojca do odkurzania, a dzieciaki do wspólnego sprzątania pokoju
Twojego dziecka.

[jarod17]

Przecież rozwiązanie jest proste - przychodzą to niech się sobą zajmują. Robisz
obiad? Mowisz gosciowi zeby skoczyl po cebule do sklepu a babeczce kazesz
ziemniaki obierac. Nie traktuj ich jako gosci - ze trzeba na ich chuchać
dmuchać. Jak przychodzą często to nie mogą wymagać twojej ciągłej uwagi.
Masz swoje rzeczy do zrobienia to zrób - idź do innego pokoju prasować, zrób
pranie - nie przejmuj się nimi.

Jak zmienisz nastawienie to sie okaze ze calkiem dobrze sie z nimi zyje

[Gość: jackowsky]

No to po prostu zrób im tylko herbatę i zajmij się tym czym zajmowałabyś się
gdyby nie przyszli. Jeszcze większy skutek odniesie zaangażowanie znajomych do
wykonywania tych czynności.
"O fajnie, że przyszliście. Pomożecie mi tylko pozmywać i już będzie herbatka."

[Gość: Alza]

pamiętam jak moja mama się wściekała, bo sąsiad przychodził w
niedzielę zawsze w porze obiadu. Nie pomagały nawet zmiany godzin
posiłków. Sąsiad oczywiście zawsze chętnie jadł u nas obiad. W końcu
mama powiedziała do taty, aby wcześniej przed obiadem poszedł do
sąsiada i przyszedł za godzinę jak będzie obiad gotowy sam. Była
niesamowicie ździwiona jak zobaczyła tatę po dwóch minutach. Pyta go
co się stało, a tato odpowiada nic tylko Heniu je obiad i
powiedział, że przyjdzie do mnie za godzinę.

[misself]

Nie wiem, czy lubię, bo moi znajomi są dobrze wychowani i pytają, czy mogą
wpaść, choćby na herbatę. Tych źle wychowanych spławiłam już dawno :-)

[Gość: kowensulia]

zainwestuj kilka zl, kup im wielka paczke herbaty noname, daj w prezencie i
powiedz ze nie bedziesz miala dla nich teraz czasu, ale tu jest dla nich
herbatka - niech sobie sami robia.
mozesz do pudelka wlozyc troche przepisow np z forum Kuchnia. i link do tego
watku :)

[Gość: anna]

Mam taką sąsiadkę...Starsza pani, nudzi się, ja to nawet rozumiem, ale wpada kiedy jej się chce. Zawsze nie w porę. Składa wizyty późnym wieczorem (fakt, że kładziemy się spać w nocy, mamy wolne zawody i duzo pracujemy w domu) i na ogół wtedy, kiedy właśnie zaczynamy oglądać film, na który czekalismy, albo mamy właśnie ochotę położyć się wcześniej...
Czasem widzi porozkładaną robotę (jestem grafikiem), ale jej to nie przeszkadza, rozsiada się, jak najbardziej, a moje skupienie, a czasem i pomysł szlag trafia. Siedzi do usranej śmierci.
Najbardziej jestem przerażona, kiedy widzę, że zabrała ze sobą robótkę, mamusiuuu, wtedy wiadomo, że planuje posiedzieć.
To nie jest osoba samotna, ma dzieci, wnuki (wnuk z nią mieszka), mnóstwo psiapsiółek. Codziennie kogoś nawiedza, jak nie nas, to innych sąsiadów.
Udziela dobrych rad, wszędzie była, wszystko widziała, jest znakomicie wykształcona, a jej dzieci to geniusze. Jej syn wszystko ma, najlepsze w gatunku, ilekroć zobaczy coś nowego, zaraz słyszę, że Witek takie już dawno kupił, tylko lepsze, oczywiście. Droższe. Z wyższej półki. Jakieś to takie wkurzające, bo wiem, że złośliwe.

[bubster]

Nie wpuszczaj do domu. I tyle.
(Otwórz drzwi, powiedz dzień dobry, jestem zajęta, do widzenia.
Zamknij drzwi).

[Gość: Monika]

Nie przepadam za niespodziewanymi "nasiadówkami" ,dla mnie niezapowiedziana wizyta to szybkie załatwienie sprawy, oczywiście nie cierpiącej zwłoki niemalże w drzwiach. Takie sytuacje się zdarzają, bo coś tam się stało. Ale takich "notorycznych" gości po kolejnej wizycie zaprosiłabym do domu, ale w korytarzu powiedziałabym, że niestety nie dysponuję czasem dla nich i mam absolutnie odmienne plany. Ktoś już napisał, że jak się obrażą to ich problem. Takim znajomym "dziękuję", nie są w moim kalendarzu. Drugą metodą jest zrobienie zdziwionej miny, że nie pamiętasz abyśmy się dzisiaj umawiali, bo w Twoim kalendarzu nie jest to odnotowane. Odprowadzić do drzwi powiedzieć, aby następnym razem uzgodnili termin wizyty, bo Twój prywatny czas jest tylko li i wyłącznie przez Ciebie rozdzielany a nie lubisz jak ktoś Co go reorganizuje. Uwielbiam używać słów, których rozmówca (nachalny albo niekulturalny) nie rozumie, mam ubaw po pachy z zachowanie powagi sytuacji i ogromnego szacunku dla rozmówcy. Osobiście nie karmię cudzych dzieci, bo uważam, że to rodzicie decydują o sposobie odżywiania swoich latorośli. Jeśli młody nadzierałby się, że jest głodny, powiedziałabym, aby udał się do domu, bo tu nie ma dla niego odpowiednich potraw, które powinni jeść dzieci w jego wieku. Jeśli rodzice nie zrozumieją aluzji pozbyć się i autentycznie nie otwierać (moja mama tak zrobiła, a byli namolni nieludzko). To, że Twoje auto stoi pod blokiem to nie znaczy, że jesteś w domu. Spacery to świetny relaks. Napisałaś, że natręci mają czysty dom i pełną lodówkę. Ty z racji tego, że ciągle ich karmisz niekoniecznie. Nie masz żadnego obowiązku, przymusu, gościnność sobie odpuść. Pomysły im bardziej zwariowane, tym lepsze. Życzę cierpliwości i postawienia na swoim.
P.S. nie odkroiłabym swojemu dziecku kawałka kotleta, dla innego dziecka, które ma zdrowych i pełnych werwy rodziców. NIGDY.

[moniowiec]

pochodze z wiochy gdzie telefonów jak na lekarstwo i nie pamietam by ktoś się nie umawiał na wizytę - chyba że chciał mnie wyciągnąć z domu gdzieś na wspólną włóczęgę/imprezę, ale to co innego. teraz też nie mam wizyt bez zapowiedzi, bo nawet jak auto jest przed blokiem (już miastowa jestem :D) to mogę być na spacerze/zakupach i autobusem, a żaden z moich znajomych nie jest na tyle głupi, by tracić czas na całowanie klamki.

[wilk.pustynny]

Ja lubię niezapowiedziane wizyty to dla mnie znak, że się o kimś pamięta, że
jesteśmy na tyle dobrymi znajomymi, że nie musimy traktować się formalnie i
możemy po prostu do siebie wpaść. Z resztą takie spotkania spontaniczne zawsze
dobrze wychodzą. Tylko moja dziewczyna zawsze drze włosy z głowy, że nie ma co
na stół postawić i żebym leciał do monopolowego po jakieś wino i paluszki. I
drałuj chłopie przez śniegi Warszawy do sklepu :) No ale jak to mówią - cygan
dla towarzystwa da się powiesić

[biedny.pawel]

hehe. no mam podobne podejście, co ty. tylko, że ja albo trzymam zapasy w domu, albo wyrabiam nawyk u gości przynoszenia ze sobą rzeczy typu alkohol czy chipsy. chociaż w warszawie otwierają serwis zajmujący się dowozem alkoholu-Meta 24 - może być pomocny w przypadku niezapowiedzianych gości.

no i chyba kobiety zawsze tak mają, że rwą włosy z głowy, że nie mają co na stole postawić. mój ojciec zawsze spraszał do domu ludzi nie mówiąc mamie, a mama potem mu kołki na głowie ciosała, że nawet sałatki żadnej nie zrobiła i jak to wygląda:) takie są kobiety :)

[Gość: kerstin]

biedny.pawel ! Jakby tak było, to wkrótce zostalibyśmy alkoholikami.Moi znajomi
są niestrudzeni w bojach, potrafią nawiedzac codziennie...
I,żeby nie było ja nie jestem niegoscinna...jakby tak było nie wpuszczała bym
ich za próg:) Ale trzeba zrozumiec, ze nawet najsmaczniejsza potrawa po jakimś
czasie brzydnie.
na swój sposób fascynuje mnie, co siedzi takim ludziom w głowie, że też obydwoje
mają takie same gusta...No dobrali się.Mnie aż jest wstyd za nich:(
Muszę zrobic radykalne cięcia, bo mam dosc
Aaaa, jak nas nie ma to ona dzwoni po 30 razy na komórkę:/

[biedny.pawel]

nie no ja lubię niezapowiedziane wizyty co do zasady - to co robią Twoi znajomi
to już nie są wizyty, to nachodzenie... może spróbuj tego samego:) nawiedzaj ich
codziennie

[bubster]

NIE ODBIERAJ OD NICH KOMÓRKI!
Przychodza się po prostu najeść.
Nie możecie zerwać z nimi kontaktów? Toż to pasożyty.

[czwarty.wymiar]

Ale to nie chodzi o formalne traktowanie się i unikanie spontaniczności. Wystarczy telefon: "wpadnę, co ty na to?". Przecież zdarza się czasami np., że człowiek się źle czuje, chce się chwilę przespać, ma coś bardzo pilnego do zrobienia i wtedy raczej nie ma ochoty na gości. Zatem takie telefoniczne "zapowiedzeni się" ułatwia życie.

[Gość: szadoka]

Oj tez takich nie znosze....Lubie gosci i mam starszna frajde jak
moge sie przygotowac na ich przyjscie i upichcic cos fajnego. Ale
takich znienackowych nie znosze. Sama nikogo nie uszczesliwiam
swoimi niezapowiedzianymi wizytami i jak do kogos wpadam to zawsze
staram sie cos ze soba przyniesc ( jesli ma byc dluzsza posiadowka
to jakas salatke i wino, jesli kawka to jakies ciastka albo lody).
Niestety najlepszym sposobem na takich niereformowalnych jest
asertywnosc...

[Gość: mantikora]

Nie znoszę niezapowiedzianych wizyt. To było fajne jak chodziłam do podstawówki
i nikt nie miał komórki, internet sporadycznie. Się szło i tyle. A teraz? Teraz
jestem zmęczona, muszę się zająć domem, swoimi sprawami, nawet po prostu
odpocząć i mieć trochę czasu dla siebie. Mieszkam w domku jednorodzinnym,
zazwyczaj jak mi ktoś dzwoni niezapowiedzianie do drzwi - po prostu nie
otwieram. Udaję że mnie nie ma/popsuł się dzwonek przy furtce/siedziałam w
wannie/spałam... cokolwiek. I zawsze dodaję - zadzwońcie, wyślijcie maila, to
nie średniowiecze, można się bez problemu komunikować. Powiem szczerze - prawie
wszyscy się nauczyli. Prawie - oprócz rodzinki ze wsi - lubią sobie skubańce
przyjechać i dobijać się do mnie w niedzielę o 9 rano. A ja jak nie otwierałam
tak nie otwieram. Jaka reakcja? "Matko Bosko Chrystusowo, jak można spać tyle w
niedziele, do kościółka dziecko poszłaś? Dom oporządziłaś?". Tak tak ciociu,
krowy i świnie też nakarmiłam, a co ;)

[Gość: mmarcinn]

A co na to mąż? Trzeba się zastanowić z jakiej strony są to znajomi. Bardziej męża czy Twoi. To z Was które się bardziej do nich poczuwa powinno pogadać z Panią znajomą lub z Panem zależnie kto i do kogo ma większą "śmiałość":) najlepiej na osobności.

[Gość: ania]

Ja nie toleruję u siebie takich wizyt.Dziś,w dobie komórek telefon
pół godziny wcześniej z zapytaniem "czy nie przeszkodzimy" to
konieczność,bo może akurat:a/żle się czuję i chcę sobie
poleżeć,b/przyniosłam z pracy papierkową robotę,c/poprztykałam się z
mężem i w domu jest ciężka atmosfera,d/gotuję obiad na jutro a mam
jeszcze pranie do zrobienia...może byc tysiąc powodów,dla których
wizyta gości w TYM akurat momencie byłaby co najmniej
kłopotliwa.Kiedyś oczywiście było inaczej,jak ktoś wyżej napisał;z
braku internetu,komórek (zwykłe telefony też nie wszyscy
mieli),ludzie częściej wpadali ot tak,ale czasy się zmieniły..

[Gość: ruda_z_kaszub]

Z nostalgią wspominam dzieciństwo na wsi i niezapowiedziane wizyty sąsiadów,
wujków, cioć, kuzynów u nas i odwrotnie. Bliskie relacje powodowały, że takie
odwiedziny nie były uciążliwe, nikt nie przerywał swoich obowiązków żeby usiąść
i zabawiać gościa. Jak się gotowało, to gość obierał ziemniaki, jak się robiło
pranie, to gość dostawał herbatę i towarzyszył przy "Frani".
Teraz mieszkam w Stolicy, niby mam bliskich znajomych, których mogę najść bez
zapowiedzi, jednak zawsze wizyty uprzedzam telefonem. Bo ani nie chce mi się
klamki całować ani stawiać nikogo w niezręcznej sytuacji przerywania
zaplanowanych działań.
Do tej pory jak odwiedzam wieś kaszubską, to kolęduję po rodzinie i znajomych
jak za dawnych lat i nikogo to nie dziwi. Jednak tam życie toczy się innym
rytmem, mniej więcej wiem, czy kogoś zastanę w domu, czy nie. W mieście, co
innego - wszyscy pędzą i planują, więc nieelegancko jest się wprosić bez
uprzedniego wpisania w kalendarz. amen.

[truscaveczka]

No wiesz, ale istnieje różnica między kulturą wiejską, miejską,
wielkomiejską, proletariacką, inteligencką - każda grupa ma swoje
normy.
Ja akurat jestem z grupy ą ę bułkĘ przez bibułkĘ i do mnie trzeba się
umawiać sporo wcześniej. I niczyją niewolnica nie będę. Nie lubię
ludzi generalnie. Tzn lubię ale na odległość.
Bezwzględnie otwieram drzwi tylko teściom i babci męża. Reszta sobie
musi zasłużyć odpowiednio wczesną zapowiedzią.

[Gość: Gocha]

Ja już nie mam takich znajomych, którzy przychodzą niespodziewanie (przez moją
asertywność ich straciłam, na szczęście), ale moja mama ma. Zawsze, gdy chce
kogoś spławić, mówi, że ma dyżur u wnuków i musi jechać. Każdy to rozumie. Muszę
tylko ją kryć przed psiapsiółkami. Spytałam się mamy, czy nikogo nie zastanowiło
to, że tyle lat te wnuki wymagają pomocy i opieki (obecnie mają 19 i 24 lata).
Ale okazuje się, że nie i wytłumaczenie cały czas działa.

zacznij ich odwiedzać

[Gość: Ana]

Poświęć się i przez parę dni/ tygodni bądż pierwsza oczywiście z
głodnymi dziećmi pod ich drzwiami.

[Gość: magda]

I ja niezapowiedzianym wizytom mówię nie. Nie tak dawno w takiej
sytuacji postawila mnie teściowa.
Dzwonek jakby się paliło. W popłochu szukam spodni od dresu, bo
paradowałam po domu w bluzie. Oczywiście wzorowego porządku nie
było. W łazience sterta rzeczy do prania, w kuchni naczynia do
mycia, w dziecinnym nieuporządkowane zabawki. Na dodatek w pokoju
dziennym papierzyska po sufit, przy komputerze ze 3 filiżanki po
kawie.Obiad zostawiłam "na potem", bo planowałam placki.
Teściowa jest osobą niereformowalną. Argumenty, bo pracujesz
(czyt.siedzisz) w domu, bo w mojej rodzinie nikt nie dzwonił są na
porządku dziennym. Ona czuje się u nas jak w domu i zapomina, że
jest tylko gościem. Może gdyby dała się lubić...

[bubster]

A musisz otwierać drzwi?
Chociaż, w końcu to teściowa. Otwórz drzwi, wpuść do domu, powiedz
że jesteś zajęta - i rób wszystko tak, jakby jej nie było
(sprzątanie, praca itp).

Nieasertywność

[czwarty.wymiar]

Może popracuj nad asertywnością.

[gosc_nie_dzielny]

czwarty.wymiar napisał:

> Może popracuj nad asertywnością.

Dokladnie tak.

Moi znajomi doskonale wiedza, ze jesli nie sie umowia na okreslona godzine i
nie pojawia sie na miejscu punktualnie, to ja nawet nie podejde do domofonu. I
nikt nie probuje mnie odwiedzac bez uprzedniego umowienia sie. Nawet (a moze tym
bardziej) moja dziewczyna nie przychodzi niezapowiedziana.

Osobe, ktora stanelaby w moich drzwiach bez zapowiedzi, zjebalbym jak psa
(wybaczcie wyrafinowane porownanie) i pogonil precz. Chyba, ze byloby to totalne
emergency - siekiera wbita w glowe, albo zbiorowy gwalt, ktory akurat mial
miejsce pod moja kamienica...

Trzeba szanowac swoja prywatnosc!

[Gość: Digoxin]

Dokładnie, idealnie tak trzeba robić ! Podpisuję się pod postem
gościa_nie_dzielnego. Ja też udaję materię nieożywioną jeśli ktoś
mnie nachodzi. My home is my castle!

[xolaptop]

Ta tzw. asertywnosc to egocentryzm polaczony z chamstwem. I tego faktu nie
zmieni korzystanie z modnego slowa asertywnosc uzywanego przez roznych w dupe
lepszych egoistow, a ze sie ich wielu naplenilo, trudno. Potwierdzi to kazdy
pamietajacy, jacy ludzie byli kiedys, co widac wyzej w tym watku.
Skoncentrowanym na sobie i mamonie lajza mowimy 3 x NIE.

[gosc_nie_dzielny]

xolaptop napisał:

> Ta tzw. asertywnosc to egocentryzm polaczony z chamstwem. I
> tego faktu nie zmieni korzystanie z modnego slowa asertywnosc
> uzywanego przez roznych w dupe lepszych egoistow, a ze sie ich
> wielu naplenilo, trudno. Potwierdzi to kazdy pamietajacy, jacy
> ludzie byli kiedys, co widac wyzej w tym watku.

Z tej pelnej jadu wypowiedzi wnioskuje, ze nie potrafisz byc asertywny, w zwiazku z tym kazdy robi z Toba to, na co ma ochote. Kazdy pamietajacy, jacy to ludzie byli kiedys potwiedzi, ze to sie nazywa pantoflarstwo, brak kregoslupa i slaby charakter. :-)

Zgadzam sie jednak, ze w asertywosci jest pewien element egocentryzmu. Nic w tym zlego zreszta. Z chamstwem nie moge sie zgodzic - nie wiaze sie ono w zaden sposob z poziomem asertywnosci.

> Skoncentrowanym na sobie i mamonie lajza mowimy 3 x NIE.

Bede asertywny i powiem Ci wprost: po polsku mowi się "łajzom", nieuku.

[czwarty.wymiar]

Co za zjadliwy bełkot... Tobie chyba żółć mózg zalała.

[asanti]

a nie mozesz im kiedys otworzyć drzwi w negliżu i powiedzieć ze
wlasnie zaczynacie uprawiać seks z mężem? i jeszcze dodać, że skoro
przyszli z dzieckiem to się chyba nie przyłączą....

jest tyle kuszących metod na takich gości... ech...

albo jak przychodzą, za każdym razem mowić: fajnie, że wpadliście,
bo my wlasnie lecimy z mężem do sklepu to posiedzicie z dziećmi...

bo zagonienie do pracy (obieranie ziemniaków, zmywanie itp) to już
oczywista oczywistość:)

[Gość: zzz]

> a nie mozesz im kiedys otworzyć drzwi w negliżu i powiedzieć ze
> wlasnie zaczynacie uprawiać seks z mężem? i jeszcze dodać, że
skoro
> przyszli z dzieckiem to się chyba nie przyłączą....
>


a jak następny raz przyjdą bez dziecka...?