Eustachy Rylski. Kto nie czytał, ten trąba

[Gość: jd]

Eustachy Rylski pisuje od lat, choć rzadko. Ale gdy już napisze, to ulubieńcy
krytyków umierają z zazdrości i gryzą paznokcie z niemocy. Pierwsza rzecz
sprzed wielu lat nazywała się "Stankiewicz. Powrót" – był to rewelacyjny
debiut w prestiżowym wówczas PIW-ie. Potem było "Tylko chłód" – rzeczywiście
chłodne, ale świetne i wysmakowane. Zaś ostatnio wydano niewielką powieść
Rylskiego "Człowiek w cieniu" – tytuł chyba nieco banalny, ale tekst
finezyjny, wzorowy językowo, natchniony nastrojowo i z psychologicznym
rozmachem.
To absolutnie niemożliwe, że nie możesz go, rita, dostać w swej kulturalnej
stolicy Polski.

[Gość: rita]

Człowiek w cieniu to książka, która jest faktycznie cieniem, kupuję ją od
dwóch, a może i więcej miesięcy i jakoś nie moze do mnie dotrzeć, dlatego jutro
mam wyzwnie osobistego wyjścia do księgarni i wyciągnięcia tego biednego
czlowieka z cienia. Wybieram sie również na spektakt na UL.Kanoniczej na UBU ,
oraz na proszoną zastawę objadową przez córkę z okazji skończonej sesji.
Tak więc człowiek z cienia wyjdzie z cienia i spędzi ze mną czas.
A propos jd- kto to jest Eustachy Rylski ?

[oso1]

Pomiędzy palcami tak często ucieka
- gdy człowiek niestety nie zna człowieka
:)

[oso1]

Cyt.:
Eustachy Rylski – pisarz, który niedawno opublikował nową, świetną książkę
Człowiek w cieniu. „Zachwycająca jak diabli, piękna literatura! Pierwsza od lat
książka, od której nie mogłem się oderwać” – napisał Kazimierz Kutz.
Pierwsza powieść Eustachego Rylskiego od czasu głośnego w latach 80. dyptyku
Stankiewicz. Powrót. Jest to rzadkie w Polsce połączenie sensacyjnej fabuły ze
znakomitym językiem literackim, mistrzowsko budowanym nastrojem i pogłębioną
psychologią postaci. Początek lat 90. Wakacyjna, wołżańska podróż Aleksego
Rańskiego, trzydziestokilkuletniego, znudzonego życiem notariusza, staje się
początkiem przygody z własną wyobraźnią. Zainspirowany przypadkowym rosyjskim
kontaktem, mistyfikuje banalną rzeczywistość, która nieoczekiwanie zaczyna żyć
własnym życiem. Gangster, któremu Rański świadczy obsługę prawną, wpada w
paranoję, święcie przekonany, że jego notariusz pracuje dla rosyjskiej mafii.
Gra wciąga Rańskiego tak bardzo, że nie orientuje się nawet kiedy sam staje się
w niej pionkiem...

[oso1]

To są powieści.
Trafiając kiedyś na jedną z bardziej sławnych i poczytnych książek, nie mniej
sławnego i poczytnego prof. Michaela Novaka, zmieniłem (lub został u mnie
zmieniony) pewien punkt widzenia. Inaczej spojrzałem, a może wreszcie dojrzałem
to co powinienem wcześniej zobaczyć - pozdrawiam serdecznie o. dr Macieja Ziębę
OP.
:)

[Gość: rita]

tak, cos w tych książkach jest, że czlowiek czytając zmienia się, staje się
częścią książki i zaczyna wczuwać sie w sytuację.
Tak więc czeka mnie czytająca uczta

[oso1]

Ja jednak skłaniam się ku klasyce, lub dziełom autorów, których wymieniłem i
ich mistrzów.
Bo co do dzisiejszych powieści to:
"jaki jest koń, to każdy widzi",
zaś podnietą krytyka jest cnota,
więc prawidła na bok
chociaż czasami krok - zależy od wygodnych butów
;)

[brzoza]

No juz dobrze, niech będzie, kupię TEGO WASZEGO Rylskiego, odżałuję te
ponadczterydychy (taką cenę podali mi w księgarni na wwskim Dw. Centralnym,
łobuzy jedne), choć u Rity, w stolicy kulturalnej, jest dużo tańsza. W
poniedziałek jednak oblece jeszcze ze dwie, trzy inne książnice - nie to, żeby
ściubigrosz była, ale gdy kasy brakuje, człowiek bruki szlifuje.

[Gość: rita]

jedno jest pewne, żeby coś ocenić trzeba przeczzytać, więc bez wachania
przyłaczamy sie do akcji czytamy wszyscy ;)
dobranoc

Do Brzozy

[oso1]

Od bruków do dyjamentów niedaleko
;)

[spinkaa]

Szczególnie, gdy owe dyjamenty poniewierają sie gdzieś przez zapomnienie przy
krawężnikach... Idziesz piechotą - zobaczysz i podniesiesz, jedziesz autem -
zmiażdżysz jedynie, nawet o tym nie wiedząc.
I jaki z tego wniosek? Idziemy spać, bo we snach mamy wszystkie brylanty
świata... Barwnych, drogocennych i radosnych snów:-)))))))

To była brzoza, oczywiście n/txt

[brzoza]

[oso1]

dyjamenty - sentymenty
a brylanty - to tęsknota
Dzisiaj lepiej mieć kota
niźli tworzyć gniota
bo już nawet malec wie co to jest zakalec
:)

[Gość: jd]

Cena, którą podaje brzoza jest zupełnie bezczelna. Jak kupiłem w drogiej
księgarni za 30.

[Gość: rita]

a więc co do ceny to zobaczymy, wszystko dziś sie rozstrzygnie, jest słońce ale
idą chmury, plan jest ogromny: człowiek z cienia idzie do Tacco , pózniej na
UBU, a pózniej na wianki ho, ho, ho moze na mecz jeszcze zdąży ;)

[Gość: rita]

a więc już jestem i jest ze mną Człowiek z cienia i jestem pełna podziwu dla
wyczucia ceny książki 29.90 , tyle dałam sąsiadce na zakup tej ksiązki czyli
30.00 zł, ale i ja ją kupiłam, bez żadnych komplikacji. Paulina powiedziała ,
że książki sa poukładane według autorów i natychmiast mieliśmy ją w rękach.
Jutro zacznę ją przeglądać. Pózniej było Tacco, ale , że już tego jedzenia mam
dośc to dla odmiany zamówiłam zupkę meksykańską, a na deser płonącego banana i
właśnie przez tego banana nie zdążyliśmy na spektakt UBU, poszliśmy więc
prościutko na wianeczki ulicą Grodzką. Rynek zatłoczony, pieknie, wokoło
kawiarenki, cięzko przechodzić przez tłum w którym wypatrywałam gdzieś kozę.
Na Grodzkiej mnóstwo grajków i śmiesznych osób, które swoimi pozami zarabiają
na życie. Grodzka stała sie moją ulubioną ulicą, na niej nigdy czlowiek się nie
nudzi. Odbywał się również kiermasz staropanieński i rózne gadzety były, oprócz
tego sprzedaż zakopiańskich oscypek, mnóstwo straganów. Kanonicza też śliczna.
Doszliśmy do Wisły, a tam tłumy , grał zespół De Mono i ludzi i ludzi i ludzi i
tłum i......... zrobilismy odwrót , a tu nad Wawelem śliczniuteńka tęcza, co za
widok, tęcza nad Wawelem - czujecie to, tęcza wielokolorowa, ludzie robili z
zachwytu zdjęcia, a ja poprowadziłam mlodych na Kazimierz. Wiedziałam , że
odbywają sie Dni Kultury Zydowskiej, myślałam , ze będzie ciekawie, ale nic się
nie dzialo. Ze zmęczenia weszliśmy do kanajpki, a paulina zamówiła grzaniec z
rumem, cos strasznego (właśnie sztrzelają teraz ognie sztuczne, słysze przez
okno), no i ten grzaniec z rumem był nie do wypicia, fuj, maltretacja
podniebienia, ale co sie nie robi dla dobra sprawy. Padłam i teraz jestem w
domu i sobie klikam, patrzę na mecz, gdzie dogryweczka. Tak minąl dzień, jutro
może sie wybierzemy na to UBU.
Na zakończenie dnia powtórze występ wiankowy De Mono
Zamykasz oczy
Chciałbyś, żeby się czas zatrzymał
Ty nie chcesz czekać
Jaki będzie historii finał
Korzystaj z chwili
Nie musisz teraz robić więcej nic
Każdy się myli
Dlatego lepiej chwilą żyć

Nic trzeba robić dla zasady
I nie wszystko musi mieć swój sens
Niech uczucie teraz cię prowadzi
Każda chwila najważniejszą jest

Rozmieniasz życie
Jedno je masz dla siebie
Korzystaj z niego
Zanim gwiazdą będzie na niebie
Poddaj się chwili
Przyjmij do siebie jak kochankę swą
Ten się pomyli
Kto nie spróbuje nigdy życia z nią

Nic trzeba robić dla zasady
I nie wszystko musi mieć swój sens
Niech uczucie teraz cię prowadzi
Każda chwila najważniejszą jest (2x)

Żyj tylko chwilą
Żyj tylko chwilą

[Gość: jd]

Sama widzisz, jak to było łatwe. Piękny dzień spędziłaś, godny kulturalnej
stolicy Polski.

[Gość: rita]

Tak, dzień wczorajszy był śliczny, a dziś całkowicie domowy - przyszła
teściowa, kuzyneczka i w ogrodzie znów grillek, było przyjemnie, upiekłam
kurczaki i ziemniaki, lody, piwo i gadka szmatka, ale z jednej dyskusji się
uśmiałam. Otóż opowiadanie o studencie prawa, którego wszyscy w Krakowie się
boją. A to dlatego, że nic nie przejdzie jego uwadze. Ponieważ codziennie
przebywa, przechodzi przez Rynek Główny to wszystko już poznał i teraz
wszystkich na Rynku szpieguje i jest znawcą wszystkich rynkowych band,
złodzieji, którzy zajmują się okradaniem turystów. Bandy są tak zorganizowane,
że każdy czlonek bandy ma przydzieloną pracę. Tak więc przyszły prokurator ma w
jednym palcu organizaję szajek na rynku, zna twarze i ma dużą wiedzę o nich.
Wyobrażcie sobie, że kiedy na Rynku pokażą się Policjanci, to momentalnie z
mikrofaluweczką idzie za nimi członek bandy i ich pilnuje, następni w tym
rejonie rozchodzi sie szajeczka złodzieji, a wyglądają jak doktorki, są ubrani
bardzo elegacko i mówią róznymi językami, dosiadają się do strszych turystek i
nawiązują dialogi i tak zostaje zebrane żniwo - mogłabym dużo o tym pisać, jako
że ten student prawa dużo już narozrabiał, ma założone mnóstwo spraw, sądzi sie
z pocztą, z koleją itd - ciekawe sprawy, z nim zadrzeć to wszystko kończy się w
sądzie.
Teraz nawiążę wstępnie do tytułu - jd - gdybym nie znała autora ,
powiedziałabym, że ta książkę mogłeś napisać właśnie Ty, a wiesz dlaczego ?
Dlatego, że zdania, słownictwo jest Twojego typu, całkowicie napisana Twoim
stylem, tyle nowych określeń, tyle przymiotników, cała rozciągłość zdań i myśli
są mi znane z Twoich tekstów. Ale zaskoczyło mnie znajomość grypsów więc tylko
mogę powiedzieć, że autor ściągną styl pisania od Ciebie. Przeczytałam
niewiele, doszłam do III rozdziału , książka jest trudna, ze względu na
skomplikowane i nieproste niekiedy wyrażenia ale historia zaczyna mnie ciekawić.

Teraz grają Czechy - moj faworyt

[brzoza]

Rita - dobrze masz z tym swoim Krakowem. Z wielu powodów.
No juz dobrze, może jutro poszukam tego Rylskiego, oczywiście tańszego niz na
Centralnym, a gdy juz kupie gdzie indziej, to wróce tam i zrobie awanture. No!
Ciekawa jestem, czy faktycznie styl Rylskiego moze kojarzyc sie z jd. Czy
chodzi o zwięzłość, wręcz ascetyzm formy? Czy o dystans do wszystkiego, co
chocby ociera sie o emocje?
No, ciekawam....
Cały dzień dzisiaj przesiedziałam przy komputerze (rita, zazdroszczę Ci
wrażeń), niewiele zdziaławszy w rezultacie - nie ten dzień, nie ta forma, w
każdym razie swoich lekcji nie odrobiłam. Teraz rzucam wszystko w cziortu i ide
na mecz. Tez trzymam za Czechów.

[Gość: jd]

Nie jestem Eustachym Rylskim, ale dzięki za postawienie mnie w pobliżu, a nawet
domniemanie, że ze mnie ściąga. Pewnie dlatego tak mi się podoba i pewnie to ja
ściągam. Czytaj bardzo powoli, nie ma się gdzie śpieszyć, bo tekst jest krótki.
I jeśli nie spodoba się za bardzo, napisz szczerze. Nie ma przecież żadnych
obowiązków podobania się. Co najwyżej naciągnąłem cię na 30 zł.

[Gość: jd]

Określiłbym to brzozo tak: krótka barokowa fraza i romantyczna powściągliwość
narracji.

[Gość: rita]

jd- właśnie ten ostatni wpis, to jak zdanie wyjęte z ksiązki, może napiszesz
następną część ?
witaj brzozo - ja też przeleniuchowałam dzień
Teraz wiesz jakie atrakcje mogą Cię czekać w Krakowie : piękne zabytki i piękni
złodzieje - w Warszawie pewnie podobnie

Hej, moi mili czy choć byliście w Łazienkach ? - ja byłam bardzo dawno, czy na
tej wyspie tam odbywają się spektakle teatralne ? - dawniej były chyba

[brzoza]

Rita - ja nie leniuchowałam, tylko cięzko pracowałam. Gorzej, że nic z tego nie
wyszło!
W Wwarszawie sa zabytki, owszem, tez piękne... Za to złodzieje - niestety -
mniej pociągający. Ni nie maja z klimatu krakowskiego. A wŁAzienkach
rzeczywiście - ostatni raz byłam kilka lat temu, z całkiem małą jeszcze
córeczką. I po co my tak zyjemy bez sensu!
jd - ta romantyczna powściagliwośc narracji to było odniesienie do Ciebie czy
Rylskiego?

[Gość: rita]

jd - ta romantyczna powściagliwośc narracji to było odniesienie do Ciebie czy
> Rylskiego?

brzoza - jak zaczniesz czytać książkę to zobaczysz, że Rylski to to samo co jd:)

Czyli musisz kiedyś wziąść kajecik i wybrać się do Łazienek i zdobyć
natchnienie z nich - zobaczysz jak sie odrodzisz. Ja jak siedze w domu to nie
widze świata, a jak już przejdę dwie ulice świat sie otwiera
Praca, która idzie na marne może wprowadzić w depresje, więc otwórz okno i
zobacz świat :)
3:0 dla Czech to wyśmienity wynik

[lustroo]

Nie czytałam nic tego pana i za trąbę się nie uważam. Czytam co innego, a skoro
inni nie czytali tego co ja, nie nazywam ich trąbami.

[Gość: jd]

Lustroo, wiem, że gdybyś się nie droczyła, to byś nie żyła, ale dziś wstałaś za
wcześniej i lewą nogą. Nazwij mnie w tej sytuacji trąbą-bombą - na pewno cię to
pokrzepi i życzliwie nastawi do świata. A wieczorem kup Rylskiego.

[lustroo]

Nie chcę ani kupować książki, bo mam co innego w planie przeczytać, a nie wiem
czy mi będzie odpowiadało, wolę pożyczyć od kogoś. A co do wstania lewą nogą,
to raczej niemożliwe :)

[Gość: rita]

Lustro, tak się nie przejmuj, jeśli przeczytasz ten wpis to już nie będziesz
trąbą, przytocze Ci urywek i czuj się jakbyś przeczytała całość Człowieka z
cienia i sama zadecydujesz czy warto ją kupić. Ja sie nią delektuję , a Ty
próbuj włączyć luz i uśmiech na twarzy - no to jedziemy z tym cytatem,
uprzedzam , że jest on długi, ale warto uzbroić się w cierpliwość i popaść w
zadumę jak może i w euforię z zachwytu trafności opisu.
zaczynam cytować :
Rylski przedstawia swojego bohatera Rańskiego i mówi:
" Z wielkimi nadziejami przyjął zmianę ustroju w 1989 roku, jak każdy uczciwy
człowiek w jakiejś mierze się do niej przyczyniająć.
Umiarkowana, chlodna natura nie predysponowała go do działań radykalnych czy
ryzykownych, ale inteligencja, elegancja i refleks utrzymywały go na
powierzchni przyzwoitości, wymuszając, chciał czy nie chciał, konsekwentny opór
wobec niegodziwości i absurdów reżimu.
Ofensywę motłochu, tę całą górę ludzkiego śmiecia sunącego w awangardzie zmian
uznał za dziecięcą chorobę nowego porządku i oczekiwał, że państwo się z tego
otrząsnie. Gdy po dwóch latach nadziei przekonał się, że
państwo, nie tyle w swej naiwności i mlodości, ale w starym jak świat
kurewstwie sankcjonuje ten stan, stając się jego depozytariuszem, że państwo
nie tępi hołoty, ale ją osmiela, wynosi, wręcz sakralizuje, że przez swe
instytucje samo staje się sprzedajną, rozchwianą od ściany do ściany hołorą,
że rozwielmożniony motłoch tam i tu pociągniety politurą zachodniości nie jest
nieszczęściem tego państwa, ale jego tężyzną, jego chojrackością, to nabrał do
tej konstrukcji rezerwy. A od rezerwy do pogardy był tylko krok. "

no kto , kto by tak pięknie ujął to co myślę, no kto do piórnika żaby
wkładał ;)))))))))))
właśnie tego typu ksiązki uwielbiam
jd - miestety, burza przeszła w godzinach mojego treningu, zalało korty i znów
zostało mi tylko rzucanie nożem - po przerwie na dwadzieścia rzutów trzy celne.
Może być, spokojniutko się wytrenuję. Również całkiem spokojnie podeszłam do
ksiązki i czytam sobie z przyjemnością. Ciekawi mnie jak się skończy.
Chcę zagrać na giełdzie, lecz nikt nie chce mi dac pieniędzy, więc
postanowiłam, że obstawię pauliny stypendium.

[Gość: jd]

Na pewno się podoba? Czy mówisz tak z uprzejmości? Nie sądzisz, że Pilch musi
być w zazdrości?
A teraz wyjaśnienie trąby. Wzięła się ona z zakończenia "Ferdydurke"
Gombrowicza, które zostało lekko (a właściwie ciężko) strawestowane, i które w
oryginale brzmi: "Koniec i bomba, a kto czytał ten trąba! - WG".

[lustroo]

Dzięki Rita za urywek. Nie jest on w moim stylu, a już nie cierpię w książkach
wyrazów zwanych brzydkimi, książka traci od razu na wartości, moim zdaniem
oczywiście.

[Gość: rita]

ok Lustro, przypuszałam, że ta książka nie przypadnie Ci do gustu, a to z tego
powodu, że chcesz widzieć świat piekny, a świat wulgarny odrzucasz. Tylko jak
się rozglądniesz wokół siebie to takiego świata nie znajdziesz, chyba , że
fałszywy.
jd- ksiązka mi się podoba, jest inna, a już porównywanie jej do Pilcha, czy
Twojej ulubienicy Masłowskiej jest nie na miejscu. Rylski inny typ prozy
reprezentuje, całkiem inny. Pokazał brud świata w inny sposób, w sposób
delikatny, inteligentny ocierając sie o wszystkie sfery życia. Jego słownictwo
jest na najwyższym poziomie, te wyrażenia , te określenia, które w specyficzny
sposób wyrażają myśli, których nikt by nie wyraził. To powinna być ksiązka do
analizy dla studentów polinistyki, powinna być przykładem dla nich. Dialogi w
niej są krótkie , zwięzłe i prawdziwe, wyrażają sedno sytuacji w której znalazł
się bohater notariusz Rański.
Jeszcze jej nie przeczytałam, nie śpieszy mi się.
Aha, zapomniałam powiedzieć, że wulgaryzmów w niej nie ma, są tylko sceny
sytuacyjne tak delikatne, tak zagrypsowane, że czasmi cięzko się domyśleć o co
w tym chodzi.
Pilch nie ma co zazdrościć - z jednego powodu, ksiązki Pilcha są w ksiegarni
wystawione na celowniku, każdy wchodząc widzi Miasto utrapienia i chcąc nie
chcąc kupi ją, kiedy książka Rylskiego jest schowana gdzieś na dolnej półce i
nie zauwazalna, trzeba ją specjalnie poszukać znając tytuł i autora. Po drugie
Pilcha reklamują , kiedy Rylskiego nie. Mimo to nie miałam chęci wzięcia do
ręki Pilcha, mam już chyba przesyt pijaństwa , prostactwa i jego pinów. Prawdą
jest , ze byłam nim zauroczona, ale mineło. Pod Mocnym Aniołem uważam za
najwieksze jego dzieło.
Wydaje mi się , że może być starcie między Chwinem, a Rylskim, oni mogą walczyć
o piekność stylu.

jd- a ja mam ciekawe pytanie - co Ciebie skierowało i ukierowało na Rylskiego ?

ładnie ak wyszedł na zdjęciu !

[brzoza]

Gość portalu: rita napisał(a):
Wydaje mi się , że może być starcie między Chwinem, a Rylskim, oni mogą walczyć
> o piekność stylu."


rita, zlituj się, Chwin i piękność stylu! Toż to grafoman pierwszej wody,
przerabialismy to, pamietasz? Przeciez Ty masz takie znakomite wyczucie
literatury, przypomnij sobie te frazy i stlistykę Chiwna, brrr... Emfaza,
patos, napuszenie, sztuczność i drętwota językowa - oto co charakteryzuje
Chwina "literata".
Rylskiego jeszcze nie oceniam, wszak go nie zna, a po fragmencie przez Ciebie
zacytowanym trudno cos powiedzieć. Przyznam jednak, ze nie bardzo mi sie podoba
w tymże cytacie naduzywanie słow "trudnych", ale byc moze mieści się to w
konwecji, która autor skonstruował świadomie, z powodu jakiegos przesłania. Nie
wiem, wiec w ogóle na temat na razie głosu nie będę zabierać. Być może wreszcie
jutro kupie ksiązkę, ale i tak przeczytam ją pewnie dopiero na urlopie. No,
chyba że wczesniej mnie wessie.
I powtarzam: Chwin to grafoman!!!! (widzisz, jak mnie poruszyło!)

[Gość: jd]

Tak, Chwin to grafoman. Cytat rity nie jest zbyt reprezentatywny dla całości.
Ale poza tym ładnie rita napisała. A mnie nic szczególnego do Rylskiego nie
przygnało poza jego świetnym debiutem sprzed lat i poza lubieniem dobrego
pisania tudzież dobrego czyytania, co zazwyczaj pozostaje z sobą w związku.

[Gość: brzoza]

No popatrz, jd, czytasz w moich myslach - juz myslałam, że jesteś jakimś dobrym
kumplem Rylskiego i robisz mu promocje za darmo;-)))
Żartuję, oczywiście:)))
Rita w ogóle ładnie pisze i bardzo trafnie, juz wiele razy o tym pisałam przy
różnych okazjach.

[Gość: rita]

oczywiście, że górą jest Rylski - kup tą książkę brzoza, to jest książka ,
gdzie taka akcja była też w Olsztynie w mieszkaniu przy ul. Samulowskiego 10.
Książka , która siedzi mi w glowie, mam zamiar jutro o niej napisać jak ochlonę.
Teraz czyta ją paulina, bo zapytała sie - mamo - dlaczego płaczesz ?
dziś już nie mogę pisać na forum
przypomniała mi ona tragedię, która identycznie się zakończyła

[Gość: rita]

wiecie co , to nie jest żadna mistyfikacja , to cala prawda, tak jest w życiu,
można zostać wciągniętym z przypadku, z losu, z nieświadomości - to jest
straszna prawda, to świństwo świata, że taki jest świat.
Ale w żadnych myślach nie myślałam, że kiedykolwiek przeczytam taką ksiązkę, o
takiej tematyce i tak pieknie napisanej, z takim patetyzmem. Jak doszłam do
ostatnich stron, to książką rzuciłam, zostawiłam kartkę do przeczytania na
jutro. Tak pieknie opisać losy ludzkie w tym zasranym świecie, gdzie mafia
mafią rządzi - to sztuka. Ja jestem pod ogromnym wrażeniem, może dlatego , że
to gdzieś we mnie siedzi.
jd- tak trafić w dziesiątkę, ta książka zawsze będzie przy mnie, ona jest
właściwie częścią mnie.
Co ciekawe , w niej nie ma emocji, a na mnie zrobiła takie wrażenie.

[Gość: jd]

Kurczę, rita, wcale nie chciałem wkładać takiego kija w mrowisko. Miałem
intencję czysto literacką.

[Gość: rita]

ale gdyby zmienić postacie i zawód notariusza to powstanie scena z życia wzięta.
jd- kurcze, tą ksiązką zrobiłes mi ogromną przyjeność, w takim tłoku książek
nigdy bym jej nie znalazła, nie wiedziałabym o jej istnieniu, a tak mam wielką
satysfakcję, że czlowiek jakikolwik to by był jest wreszcze ukazany w
prawdziwym obliczu. Jak miałam dziewczynkom wytłumaczyć, czy by mi uwierzyły ?
A tak będą wiedzieć jakie naprawdę jest życie, jakie było dla innych ludzi.
Pewnie, ze jest to smutne, ale prawda musi kiedyś wyjść na jaw i to zrobił
Eustachy Rylski. Ktoś powiedział, ze prawda jest ojcem czasu, chyba Pantagruel
i miał rację.
Trochę na gorąco odbieram to wszystko, ale już wiem , ze jestem zadowolona i
wiem , ze nie jestem osamotniona w swoich przekonaniach i podejrzeniach.
To jest piękne, mimo wszystko, doczekać takiej lektury . A to wszystko dotarło
do mnie przy końcu ksiązki, wcześniej spodziewałam się tylko uczty literackie i
tak do niej przystąpiłam, kiedy zaczełam kojarzyć fakty to nastąpił szok, ktory
mija i jestem wdzięczna Rylskiemu za napisanie takiej pozycji - nalezy sie to
ludziom, którzy zgaśli , a błędne zostali osądzeni.
jd- nie wiem jak Ci wytłumaczyć jak jestem wdzięczna za tą pozycję.
z całego serca dziękuję i bardzo szczerze

[Gość: brzoza]

rita - pewnie teraz będziesz musiała sobie odpowiedziec na pytanie: ile jest
Ciebie w tej ksiązce, a ile ksiązki w Tobie. Losy ludzkie, wbrew temu, o czym
jestesmy przekonani, bardzo często się sie pokrywają, a nasze zycie nie odbiega
az tak bardzo od zycia wielu innych - choc nam się zdaje, że jesteśmy jedyni i
niepowtarzalni. Bo jestesmy, ale zdarzenia i to, co nas dotyka, nie jest nie do
powielenia. Wszystko sie powtarza, tylko w rozmaitych konfiguracjach.

[Gość: melodia]

Lteratura uniwersalistyczna, o sprzężeniu zwrotnym empatii.
"Dosyć łez, po co te smutki..."

[Gość: rita]

brzoza - bez przeczytania tej ksiąki nie da się dyskutować, przecież będziesz w
sierpniu w Krakowie to Ci wytłumaczę
niestety tem przypadek jest przypadkiem odosobnionym

[lustroo]

rita 29.06.2004 20:13 odpowiedz na list odpowiedz cytując


ok Lustro, przypuszałam, że ta książka nie przypadnie Ci do gustu, a to z tego
powodu, że chcesz widzieć świat piekny, a świat wulgarny odrzucasz. Tylko jak
się rozglądniesz wokół siebie to takiego świata nie znajdziesz, chyba , że
fałszywy.


Właśnie dlatego, że tak dużo jest brzydkich wyrazów naświecie, nie cierpię
takich książek, tudzież przesadzonych wulgaryzmami filmów. No, wiem, że takie
jest zycie, ale po co to jeszcze popularyzować?

[Gość: rita]

wpadłam, bo trzymam kciuki, dziś jd ma wielki dzień i spodziewam się wpisu.

Lustro nie przejmuj się tak, własnie ta ksiązka ukazuje jak beznadziejna jest
walka z kurewskim swiatem.

[Gość: jd]

Poszło świetnie. Nie ma jeszcze oficjalnych decyzji, ale po ilości punktów
wygląda na to, że się dostał bez kłopotu.

Książka Rylskiego ani trochę nie popularyzuje wulgaryzmów, przeciwnie - jest
nad wyraz kunsztowna i elegancka. Opinia z kolei rity o kurewskim w niej
obrazie świata również jest pochopna. Cała treść jest niedopowiedzianą do końca
grą, w której nie jest jasne kto jest reżyserem, kto wykonawcą, kto wygranym, a
kto przegranym. Rita, nie wpadaj zbyt łatwo w pospieszną i tragiczną
uczuciowosć. To raczej łatwo i ładnie być pesymistą i kimś kto zawiódł sie na
świecie, ale to właśnie zbyt łatwa poza. Ani szlachetna, ani prawdziwa, ani
słuszna. Nie jest lekko, ale jest. A w dodatku bywa tu i ówdzie nawet lżej. I
to nie jest byle co.

[Gość: rita]

Gratulacje i cieszę sie razem z kubusiem, który pewno ma u Ciebie fory :)
Jaka nagroda ?

hej, co za zakończenie ksiązki, wschód słońca, imponujący widok.
Wszystko przemija, a słońce zachodzi i wschodzi. Ksiązka z głową napisana,
żadnej emocji, a jednak dusza gra.
To największa sztuka pisarska , tak pewne wydarzenia opisać i przedstawić, tak
delikatnie, a tak dobitnie to wszystko ujął. Jest w niej ukryty sens życia i
obejetność świata. Zresztą wydaje mi się , że każdy swoje wnioski wysuwa i
każdy odbiera ją inaczej, bo ona dociera do czytelnika , drązy umysł i każe się
zastanowić.
Tak więc jd , zasiadając do tej ksiązki i ją czytając nie spodziewałam się
takich wrażeń. Teraz po przespaniu się z myślami mogę być tylko zadowolona z
przypadku jej poznania i powiedzieć sobie, że zycie nie jest nudne, ciągle
czymś nas zaskakuje.
Przepraszam za swoją niesamowitą wrażliwość, przy przeczytaniu tej pozycji, nie
mogłam powstrzymać się od emocji, ale pamiętacie, też płakałam też przy Małym
Księciu.
Wiem , ze nic nie wiem, taki powinna mieć tytuł ta ksiązka i nie jest mi
przykro, ani cięzko po prostu mnie poniosło, jak się to mowi przekroczyłam
granice zdrowego rozsądku, jeżeli można ją przekroczyć.

dzis zagrałam na chybił trafił w totku

[Gość: jd]

Przy pogrzebie Iliuszy też płakałaś? (Jeśli tak, to słusznie).
Jak dużo wygrasz w tego totolotka, to pamiętaj że trzeba natychmiast oddać
połowę komuś w rodzaju Jacka Kuronia.

[Gość: rita]

niestety, trafiłam tylko w jeden numereczek - strata 5zł
ale nadzieja była piękna
jutro wcześnie wstaję , bardzo wczesnie, odwożę pauliną na wakacje

Wróciłam do Wojny i Pokój drugi tom
dobranoc

[Gość: brzoza]

rita - Ty sie nie tłumacz ze swoich uczuc, wzruszeń, emocji. One są jakie są, i
dlatego właśnie są wspaniałe, bo prawdziwe i naturalne. A jd jest po
prostu "emocjonalny inaczej" i zawsze wyskoczy z jakims zdaniem które sprawi,
ze czujesz sie nagle głupio, bo wzruszyłas sie w jakims momencie swojego życia,
czy chociazby właśnie czytanej ksiązki. Ten typ tak ma i chyba juz sie do tego
przyzwyczaiłaś:-))

jd - juz nie ma ludzi w rodzaju Jacka Kuronia. Albo ja nic o nich nie wiem.
Jeśli rita wygra w totka, to - jak myśle - powinna spełnic marzenie swojego
zycia i założyc szkołę tenisową. Taką z prawdziwego zdarzenia. O reszte sie nie
martwię, bo ona chyba potrafi sie dzielić z tymi, którzy tego potrzebują.
Hej, fajnie jest, zarządzamy zawczasu majątkiem rity:-)))
Przyznam sie, że ja tez puściłam na dzisiaj i nawet nie wiem, czy było juz
losowanie.
Wiem natomiast, ze jak na razie Portugalczycy prowadza 2 do 1:))

[Gość: brzoza]

rita - tym razem nie wygrałaś, wygrasz następnym. Zaraz w takim razie wejde na
strone lotto - sprawdzę swoje. Może ja Ci sie dorzuce do tej szkółki tenisowej?

[Gość: rita]

podziwiam wschód słońca nad Krakowem

[Gość: brzoza]

rita - piekny jest świat o tej porze, prawda? Dokąd wyprawiłas Pauline?

Kupiłam wczoraj Rylskiego kosztował 29 zł i jakies grosze - cena, która mi
podano porzednio okazała sie byc wzięta z sufitu, po prostu ktos nie sprawdził
i rzucił informacje z głowy, czyli z niczego.
Nawet przeczytałam w tramwaju kilka stron. Styl rzeczywiście zblizony do jd -
zwiezły, konkretny, oschły ....:-)))

jd - gratuluje Kubusiowi!!! (no i rodzicom także, oczywiście:-) Przypomnij mi
tylko (nie chce mi sie grzebać w watkach), na co on zdawał?

A ja podziwiam

[Gość: Lolek]

Ciebie, bo ja nie wstałbym tak wcześnie.
Wybierasz się na koncert finałowy festiwalu na ul. Szerokiej ?

Hej.

[Gość: jd]

Może chociaż brzoza wygrała w totolotka?
Kubek zdawał na prawo.
W związku z wiadomymi insynuacjami przypomnę, że jestem w zasadzie
sentymentalny i romantyczny.

[Gość: rita]

ha, świetnie brzoza, że kupiłas, teraz jd nie będzie mógł zaprzeczyć, że
spółkował z Rylskim. W opisach są przede wszystkim wyrażenia jd i nie ma
podstaw, by zaprzeczać faktom. Jestem bardzo ciekawa Twojej opini brzoza, jest
ta ksiązka inna od innych i niby nic takiego się w niej nie dzieje, a jednak
końcówka jest szokująca. To zachowanie się policjantów, ta obojętność, to że
jest sie wszystkim i nikim i obraz tego swiata ukazujący nicość.

A wstałam dziś rzeczywiście wczesnie, odwoziłam mlodych na Dworzec. Przywitała
mnie pełnia czerwonego słońca, śliczny widok, też tak sobie w duchu
pomyslałam , sliczne słoneczko ale biec trzeba dalej. Dworzec w Krakowie się
zmienia, cos budują i nie było gdzie parkować, a jak już sie zaparkuje to droga
daleka.

Lolek - chodzi Ci o Dni Kultury Żydowskiej, tak to jest piękny okres dla
Kazimierza, kawiarenki zapełnione i pełno rozrywki, czuć tą atmosferę kultury.
Niestety nie mogę iśc, mam pełne rece pracy , a w tamtym tygodniu byłam na
Kazimierzu. Proponuję Tobie zaglądanąć do Zamku na Festiwal Poezji Śpiewanej -
to już tradycja olsztyńska.

jd - i jak zdał to prawko ?
Czy Czesi górą ?

[Gość: rita]

Mam , mam kota, udało mi się go ujarzmić. Wprawdzie kot sąsiaski, ma na imię
Amelka. Była bardzo glodna i z włascicielką weszła do sklepu, a ja podałam kotu
jedzenie na talerzyku i już została. Dała się nawet pogłaskać, od wielu lat nie
głaskałam kota, zawsze psy mi je wystraszały. Amelka siedziała przy mnie i się
łasiła. Póżniej smacznie spała. A póznie gdzieś się ulotniła. Mam nadzieję, że
będzie do mnie przychodziła, wchodzi sibie do sklepu i siada na półce z
kitiketem.
Wiem, wiem, nie można , ale traktuję ją jako zywą reklamę kitiketa. Jest
urocza, szarobura z białą krawatką i białymi skarpetkami. Muszę jej kupić
obrożę przeciwpchelną.

[brzoza]

Gość portalu: jd napisał(a):
> W związku z wiadomymi insynuacjami przypomnę, że jestem w zasadzie
> sentymentalny i romantyczny.

Dobrze, że napisałeś: "w zasadzie"...
W totolotka oczywiście nie wygrałam, jak zwykle zreszta, gdy w ogole gram. A
gram rzadko: albo gdy znajde sie w poblizu maszyny, albo gdy totalnie brak mi
pieniędzy. A ponieważ z reguły mam totalne braki, powinnam grać stale. Tyle, że
nie mam pieniędzy na wyrzucanie... Fajnie, prawda?

Chciałabym miec kotka, ale mam juz pieska i kanarka (miałam jeszcze rybke, ale
zdechła). I mam tez współmałzonka, który nie wiedzieć czemu nie czuje do kotów
tego co ja.
rita - żywa kocurka na półce z żarciem dla kotków to musi bardzo ładnie
wyglądac. Zrób kiedyś zdjęcie.
Pozdrawiam do poniedziałku (jedziemy kosic trawę, szukac sztachet do ogrodzenia
i opryskac roślinki zżerane przez mszyce. Paskudztwo, brrr....)
Bawcie się dobrze:-)))

[Gość: jd]

Czy kot u rity oznacza ostateczną rezygnację z psa?

[Gość: rita]

włąsnie brzoza, pogoda dopisuje wegetacji roślin. Trawę kosze co trzeci dzień.
Tego roku podziwiam krzew Perukowiec, jest fzntastyczny i okazem w ogrodzie.
Mszyc ogromna ilość, tempieniem ich zajmuje sie mąż.
Kota musze mieć, jakoś przywykłam do zwierzat, najgorzej jest z robieniem
zdjęć, spółka aparatu cyfrowego z córką oznacza brak wogóle aparatu.
Zaczytuję sie w Wojnie i Pokój
lubisz motto:
" zródło szczęśliwości jest nie na zewnątrz, lecz wewnątrz"
Czy można zapisać sie do loży masonów ? Pytam sie, bo Pierr nalezy do masonów i
ciekawe co z tego wyjdzie ?

[Gość: rita]

tak jd , siły wyższe , ale jest jakaś szansa i nadzieja , gdybyś tak odchował
mi psa przez rok, to może takiego odchowanego odbiorę od Ciebie :)
owczarek niemiecki będzie najlepszy, dla Twoich dzieci będzie maskotką , a
pózniej przejmę go na własność :)

[Gość: jd]

Nie, rita, psa to można mieć na Alei Przyjaciół albo u ciebie, ale nie w
blokach na Ursynowie. W tej sprawie jestem bezwzględnie racjonalny - żadnych
tanich sentymentów i podejrzanej miłości do zwierząt. Oglądam to na co dzień
dookoła i mózg mi staje od np. bernardynów trzymanych na 40 metrach
kwadratowych na 9 piętrze.

[Gość: rita]

dlatego proponuję Ci układ - wychowasz mi pieska od małego, a ja odbiorę
dużego - weż tylko sukę

[Gość: rita]

o 23.00 - w czwartek , bedę Wam machać do kamery - jutro dokładnie powiem,
tylko patrzcie

[Gość: jd]

Mały też wykluczony - nie jestem sadystą.
Dobra, będę w czwartek lukał.

[Gość: rita]

właściwie to jestem bardzo rozkojarzona, już jeżdze na rowerku wodnym po
Krzywym, czuję tą wodę pod stopami i tą radośc , jestem już zakręcona. W
niedzielę idę po bilety. Musze też jecjać do Kołobrzegu odwiedzić Paulinę.
Jazda przede mną długa.
Ale jd , popatrz, kupisz w nagrodę dla Kubka małą owczrkę niemiecką, dasz mu
się pobawić, zaopiekować, cała rodzina szczęśliwa i kiedy Wam sie znudzi, kiedy
będzie już duży przejmę ją w swoje ręce. Czy to nie będzie piękne ?
A słuchy chodza, że mają podnieść stawkę Zusu, jak podniosą, likwiduję interes
i na bezrobociu będę sobie czekać na emeryturkę w domku przy garczkach i
sprzatając dom oraz opieką nad psem.

[Gość: jd]

No to czeka cię piękna włóczęga po kraju. Czy mąż w tym czasie będzie
ekspedientem w firmie?
Psa nie biorę nawet za dopłatą; nawet za poważną dopłatą.

[Gość: rita]

urlop w sklepie - ale nie na długo , planowy przyjazd do Olsztyna to czwrtek
22.00 do niedzieli, a pózniej na dwa dni do Kołobrzegu i powrót 14-ego.
I to cały mój urlop - ale i za to będzie wdzieczna Bogu.
A co wiesz o masonach ?

[Gość: rita]

idę już spać jd
dobranoc
La, la, la, la...

Plaża, dzika plaża, morze dookoła...
Z wysokiego brzegu wieczór mewy woła...
Twarz przy twarzy, dłonie w dłoniach...
Przytuleni, zamyśleni, zakochani
idą brzegiem ku jesieni.

La, la, la, la...

Jeszcze nie tak dawno szedłem tędy z tobą,
wiatr nas szumem fali jak ramieniem objął.
Twarz przy twarzy, dłonie w dłoniach...
W blasku słońca, roześmiany razem z tobą
szedłem plażą zakochany

La, la, la, la...

Plaża, dzika plaża dzisiaj nas nie słyszy.
Już nie moje imię w mokrym piasku pisze...
Twarz przy twarzy, dłonie w dłoniach...
Wspominamy, rozmyślamy, dziś dalecy,
chociaż wczoraj zakochani.

La, la, la, la...

[Gość: jd]

Tak, tak, to największy wakacyjny wyciskacz łez. No może jeszcze "Historia
jednej znajomości".
O masonach trudno w dwóch słowach. Tajny miedzynarodowy związek o charakterze
religijno-intelektualnym - ku doskonaleniu jego członków i ich oddziaływaniu na
doskonalenie społeczeństwa, ale wedle innych opinii - ku opanowaniu całego
świata i podporządkowaniu go sobie.

[oso1]

Wrócmy nad jeziora...
:)

[Gość: jd]

To też, ale tytuł jest "Wrócmy na jeziora".

[Gość: rita]

jest coś takiego jak zmęczenie psychiczne, własnie to odczuwam, pociąg , który
miał jechać już nie jeżdzi, będzie inny, a w międzyczasie musze wszysko w domu
poustawiać. Na dodatek zbuntował się żołądek, nie chce jeść, a sen woli dzień
niż noc.
Musze się doprowadzić do porządku, dlatego jutro mam urlop i zamykam się w
prcach domowych,a wieczorkiem jedziemy z Asią po bilety. Może wtenczas wszystko
wróci do normy.

I popatrz, masoni istnieją do dziś ale w Wojnie i Pokój
pieknie się wypowiadają, psłuchaj :
"Lękam się, że nie sprostam oczekiwaniom. Lękam się, że mój sposób myślenia o
sprawach wszechświata jest tak rózny od pańskiego, że się nie zrozumiemy."
odpowiedż też cudowna , słuchaj:
" Pański sposób myslenia, wydaje mi się jest tworem pańskich mysli, jest
sposobem myślenia wiekszości ludzi, jest niezmiennym produktem puchy, lenistwa
i ignorancji.
Pański sposób myślenia jest pożałowania godną omyłką."
wybacz dobrodzieju"

ale całą tą sytuację zmieniła sąsiadka. Kiedy tak depresyjnie siedziałam przed
sklepem, wygrzewając sie do słoneczka z ksiązką Tołstoja dochodzi sąsiadeczka i
sie pyta czy może ze mną porozmawiać. Siadłyśmy i zaczyna mi sie wyzalać, ma
kłopoty i tajemnice przed mamą. I kiedy tak sobie rozmawialiśmy i wytłumaczyłam
jej, że powinna wszystko i bez względu na wszystko przyznać się mamie, okazać
skruchę to przynajmiej będzie spokojnie spałai będzie miała czyte sumieni.
Długo rozmawialismy jako , ze ona zna na pamięć dzieła Dostojewskiego i
Tołstoja i przypomina mi biednego Roskolnika. Ale rzecz nie w mojej sąsiadce,
która wyznała, że uwielbia ze mną rozmawiać, ale rzecz w tym, że mnie przeszła
momentalnie depresja i zamiast sąsiadkę uzdrowić , uzdrowiłam siebie - ha, ha
Teraz wracam na jeziora z ochotą . Pociag mam w nocy, bede jednak rano pod
Bramą.

[Gość: rita]

Teksty K Krzysztof Krawczyk Pośpieszny pociąg 8'02

O świcie wstałem ja wielki leń
i tak się zaczął właśnie mój pechowy dzień
Pakując bagaż przekręcam klucz
i wkrótce biegnę ile sił, na dworzec już

A na peronach codzienny gwar
a z nieba leje się lipcowy żar
Lecz ja z emocji nie czuję nic
Chce jak najprędzej ruszyć i u celu być

Pośpieszny pociąg ósma dwie,
do ciebie wkrótce dowiezie mnie
Turkocą koła aż się serce naprzód rwie,
pośpieszny pociąg ósma dwie

Mijane stacje na pamięć znam
i świat za oknem jakby wciąż był taki sam
Więc choć to wszystko przybliża nas
to mnie w przedziale dłuży się okropnie czas

Wysiadam wreszcie rozglądam się
Lecz na końcowej stacji nikt nie czeka mnie
Podróże kształcą konduktor rzekł
Powrotny pociąg złapie pan o ósmej dwie.

Pośpieszny pociąg ...

[Gość: rita]

zrobiłam dziś wspaniały urlopik, cały dom mam do dyspozycji, wszystkie pokoje
przeglądam , a wieczorkiem tez coś będę robić :)
wstawaj jd

[Gość: jd]

Ja zawsze jestem od rana na nogach.
A kiedy wyjazd?

[Gość: rita]

ja też zawsze jestem od rana na nogach, ale ta niedziela była inna niz
zwykle ,nie otwierałam sklepu tylko wziełam się za dom. Teraz spokojnie chodze
po wysprzatnym domu, od gory do dołu.
Po południu z Asią pojechałyśmy po bilety, tak jd -będę w czertek raniuteńko.
Wiecej nic nie napiszę, bo sprawa mojego wyjazdu jest skomplikowana ale i
prościutka. Udało się. Prosze Cie o nic wiecej sie nie pytaj, po przyjezdzie
wszysko napiszę.
Wiesz, dziś jak wychodziłam z domu patrzę a drzwi były obsikane i sie bardzo
zdziwiłam, ponieważ psów nie ma, a tylko widziałam kota i teraz sie
zastanawiam czy kot tez przy suikaniu podnosi nogę ????????
A kiedy Ty masz urlop ?

[Gość: jd]

Ja urlopuję w sierpniu.
Grecy wygrali i podoba mi się to, a jeszcze bardziej zwycięska Rosjanka na
Wimbledonie.

[Gość: rita]

Powiem szczerze, dwa dni przed wyjazdem nie wiem o czym pisać, z tego powodu,
że właściwie powtarzałabym się wpisami z zeszłego roku, gdzie były wielkie
emocje związane z wyjazdem. Teraz wyjazd jest otoczką mojej tajemniczości,
mojego cienia życia, jest czymś innym.
Nie biorę aparatu fotograficznego, ale biorę lornetkę, już jestem przygotowana
na oglądanie widoków. Deszcze mnie nie zaskoczą, nie jesteśmy z cukru, książek
żdnych też nie biorę. Nawet się nie oglądnę jak czas szybko zleci i zostaną
wspomnienia.
W sierpniu zapowiadają wreszcie upał, chociaż wieczory już są chlodne, więc
dobry termin urlopu sobie wybrałeś.

[Gość: jd]

Pisanie o niczym też bywa interesujące. Dopilnuj więc wszystkiego na miejscu.

[brzoza]

A ja na urlop juz za kilka dni, w sobote. Na razie jednak mam jeszcze tyle
roboty, że w ogole sobie tego nie wyborazam.
rita - dlaczego nie beirzesz na zjazd aparatu? Mogłabys uwiecznic sobie swoje
ukochane miejsca i swoim (aparatu) okiem spojrzeć na zjazdowiczów. Ja w ogóle
licze na jakiś przekaz medialny ze zjazdu, zebym choc wirtualnie jego atmosfere
odczuła. Przeciez nie wytrzymam tyle czasu i na pewno do jakiej kawiarenki z
netem zajrze.
jd - dokąd sie wybierasz na urlop?

[Gość: jd]

Ja jeżdzę od lat w Bory Tucholskie.

[Gość: rita]

zdecydowałam się wziąść ten aparat, mam taki stary ale jary niech uwieczni
piekne chwile. Przecież będę budzić duchy przeszlości, mam zamiar szukać stare
miejsca, które mnie pamiętają i otoczyć je czułym wzrokiem. Niestety sentymentu
czlowiek się nie pozbędzie.
Ale słuchajcie, przychodzi do mnie kotka Amelka i juz czuje się swojsko, łazi
po ladzie, wita klientów i znalazła sobie dobre miejsce pod ladą do spania. I
kiedy tak sobie spała smacznie wchodzi klientka, lubi troche sobie jak to się
popularnie mówi golnąc, wchodzi i nagle z drugiej lady alkoholowej jak nie
zeskoczy czarny kot i uciekł drzwiami tuz obok niej przeleciał. Klienta się
pyta - to już pani koty ma ????? zdziwiona, a ja wiem, że Amelka śpi pod ladą i
nikt jej nie widzi.
Nie - pewnie odpowiadam, żadnych kotów nie mam.
Poprosze seteczkę gorzkiej - klientka prosi, a ja odpowiadam - chyba nie
podam , bo pni zacznie podwójnie widzieć koty - mówię smiejąc się w głos, a ona
na to oburzona - no wie pani , jak pani może mnie tak osądzać ! Podałam jej tą
seteczkę, zapłaciła, a Amelka takim moim smiechem i glosem oburzonej klientki
obudziła się wskoczyła na ladę - czy dalej opowiadać ????
Klientka wpadła w szok i mówi : to są cuda, kot zmienił kolor, przysiegam, że
tamten był czarny z białymi łapkami, a ten jest szary z białą krawarką. Co się
u pani dzieje, ja przysiegam , normalnie nic nie piłam, a żeby tyle kotów
widzieć :) A nie mówiłam , że zacznie podwójnie pani widzieć - spokojnie jej
tłumacze.
Ciekawe też bylo dalsze opowiadanie mojej klientki, mówi, że normalnie nie lubi
kotów, kiedyś normalnie miała otwarte okno i normalnie kot mylił sobie okna,
normalnie położyłam się na chwilkę, budze się normalnie, a tu normalnie kot mi
pałaszuje danie na stole, jak go normalnie nie przegoniłam , tak normalnie nie
mogłam go przegonić, musiałam normalnie k.... firanke odsunąć i tak normalnie
k.... go przegonić i normalnie jak to słuchałam to mnie normalnie ubawiła.
A kot Amela całkiem spokojnie poszedł spać pod ladę.
ha, ha, ha
Ale wróćmy do tematu, będe pod kamerą i bedę machać rekami przez 16 minut, bo
wiem, że kamera czasmi szwankuje, zachodzi mgłą. Wiem, że ciężko jest też się
coś w niej dopatrzeć, więc 8.00 rano w czwartek powinno Wam pasować. Będę dla
odróżnienia z bagażem w całej swej rozciągłości w nazwie bagażu. Wiecie, że nie
lubię pożegnań, wsiądę i pojadę.

Brzoza, na pogodę nie ma co liczyć, zapakuj radośc życia i tyle i nie przejmuj
się korupcją w oświacie, łap motylki lub w czasie urlopu możesz sobie
wytatułować je ;)))))) Tak żartuję, bo czytałam fajny artykuł w miesięczniku.

i piekny wiersz na koniec

Konstanty Ildefons Gałczyński

Przecie nie dla mnie spokój ksiąg lśniących wysoko
i wiosna też nie dla mnie, słońce i ruń wonna,
tylko noc deszczowa i wiatr, i alkohol -
serwus madonna
Byli inni przede mną. Przyjdą inni po mnie,
albowiem życie wiekuiste, a śmierć płonna.
Wszystko jak sen wariata śniony nieprzytomnie -
serwus, madonna.

[Gość: rita]

wiecie, być może was zaskocze, mamuta , bo szubienicę udekoruję i Ciebie , bo i
o szkole nie zapomnę
groszówki cigle noszę
no to....

[brzoza]

Rita - trzymaj się, rób zdjęcia, przeżywaj jak najwiecej, płacz w miejscach
wspomnień i smiej sie w terażniejszości, wśród zjazdowiczów:)))
Jesli dorze zrozumiałam, to mamy Cie szukac przed kamerami o 8 rano w czwartek.
Zgadza się? Czyli pod kamery pobiegniesz prosto z pociągu, tak?
I wrzuć ode mnie grosik do Dlugiego, jesli tam bedziesz, dobrze?
A mnie na urlop pogoda nie jest potrzebna.
Zabieram jak zwykle pozytywny ogląd świata i to wystarcza:)
Ciesze sie, że motylki Ci sie spodobały:)))

I w ogóle - odzywaj sie, jak dopadniesz gdzies kompa. O tym, że masz uściskac
OSOBIŚCIE ODE MNIE WSZYSTKICH ZJAzDOWICZÓW chyba nawet nie musze prosić, prawda?
Buziaczki:)))
(dla kuzyneczki oczywiście także)

[Gość: jd]

Tak jest, powodzenia.

[Gość: brzoza]

Ales sie nagadał....

[Gość: jd]

Za to trafnie, szczerze, czyli adekwatnie do intencji.

[brzoza]

Akurat! Idziesz na łatwizne językowa i emocjonalna, ot co!
Jak Kubuś, masz juz wyniki?

[Gość: jd]

Dostał się. Kochane dziecko.

[brzoza]

Jeszcze raz gratulacje:)))
Czyli teraz juz tylko zasłużone wakacje i słodkie lenistwo. Dokąd się wybiera
na wakacje?

[Gość: jd]

Aż tak kochany, żeby zdać sprawę z planów wakacyjnych, to on nie jest.

[brzoza]

Myślę jednak, ze będzie musiał zeznawać, gdy poprosi o kase na te wakacje.
Chyba że dysponuje własną, co czasami sie zdarza juz zdarza w tym wieku.

[Gość: rita]

witam Was - ooooooooooooo dużo mowić, ale króciutko - jd-miałes rację jezioro
Dlugie jest piekne, bardzo długo trzeba chodzić by go obchodzić, ale
zaznaczyłam swoje ścieżki , jak jest cudownie , znalazłam miejsce , o którym
Ty mnie nie poinformowałeś, a jest w dole za domkami , jest tam aleja
spacerowa, równoległa do al .przyjaciół, musze kończyć ale Krzywe tez
przerobilam na rowerku, tak mnie spaliło , że jestem indianką

[Gość: rita]

Wysoka Brama bardzo mnie zaskoczyła , ale o tym potym
brzoza - wszystkiego najlepszego na urlopie , jak wrócisz - kliknij

[brzoza]

Rita - klinkne na pewno, pewnie nie wytrzymam i klikne któregos dnia z Gminnego
Centrum Medialnego (3 km ode mnie), jesli mnie dopuszcza miejscowe władze.
A Ty baw sie tak, jak o tym marzyłas, czyli cudownie i szaleńczo, abys miała do
czego wracac wspomnieniami przez caly następny rok:)))))
jd - bywaj zdrowo i często się usmiechaj:-))))

[Gość: rita]

dzis się żegnam z Olsztynem, misję prawię wypełniłam

brzoza, widziałam naocznie jak młodzi chłopacy kradli w sklepie na Starówce,
kradli przy mnie, a ja nic, nic nie mogłam zrobić, bałam się, odeszłam na bok ,
by przy okazji mnie nie okradli, a jak robili to sprytnie ho, ho
bałam sie wejść do lasu , bo napotkałam rowerzystę , a taksówkarzbał się nas
zwieżć do lasu, bo również sie bał o siebie iatk koło się zamyka, bałam się
kwiaty złożyć przy szubienicach , by mnie ktoś nie przegonił, ale udało się ,
pięknie wyglądaja teraz.
jutro wyjeżdzam z samego rana

[Gość: jd]

Rita, ta aleja spacerowa nad Jeziorem Długim wzdłuż Alei Przyjaciół to
oczywistość i nie musiałem ci o tym pisać, bo to wynikało z wszystkich tekstów
o Długim. Wzdłuż właśnie tej alei, trzy metry od brzegu jeziora rosły słynne
powycinane topole.
Czy w końcu machałaś w czwartek o 8 rano przez jakieś 5 minut, czy też nie?
Brzozo, ja się uśmiecham aż za często, choć w zasadzie jest to niemożliwe.

[Gość: rita]

jd- machałam, bardzo długo, robiłam cyrk pod Bramą, jd- po tej aaleii nad
jeziorem pierwszy raz chodziłam, widziałam rzeżby i na każdej podpisałam się
oraz na poręczy mostku RITA , długopisem, woreczek groszówk rozrzuciłam z
polotem i wiele innych rzeczy widziałam, ale musze się pozbierać, za duży skok
wrażeń , piszę bo muszę, chciałabym wszystko napisać ale muszę się uspokoić. W
Kolobrzegu czekał na mnie apartament, na zaproszenie i jestem całkowicie dobita
wrażeniami
jd- byłam na koncercie Urszuli
w ogole jest pisania, ale i robota mnie goni
pozdrawiam

[Gość: jd]

No to cię widziałem pod tą bramą, ale około 8.05 skończyłaś i dlatego brzoza
cię nie widziała.
Ochłoń, a potem wszystko spokojnie i powoli opowiedz.

[Gość: rita]

tak, trzeba ochłonąć, jakoś ciężko wskoczyć w trybki forum, a teraz zanurzam
się w ciszy - czas na cisze , tę w która w mym sercu słyszę
blizej, bliżej
ciszej i ciszej co dnia
bliżej , bliżej
ciszej i ciszej co dnia
tu jest wstawka muzyczna
własnie słucham
dostałam od osy ta płytkę z koncertem Budki
teraz sa brawa i następna piosenka
oto relacja z dzisiejszego wieczoru
poznałam detritusa i rozmawiałam z nim - czy wiesz, że ponoć Ty go
zdopingowałeś do zrobienia stronki - wiesz o tym ?
a wiesz, że Kołobrzeg jest nad morzem i to samiuteńkim, wiesz jak ciekawie
było, kiedy tu oglądam jeziora, a tu morze i to wszystko w jednym dniu, ale
morze zrobiło na mnie wrażenie i dorsze też, ale pstrąg na Przystani był
niesmaczny, lecz Przystań była ładna , bardzo wiało więc byliśmy w środku.
Widzisz jak się nie mogę skoncentrować :)
brzoza już wczasuje
a paulina, nie pojechała do pracy, ona jest w gościach chyba ulubienicą,
nazywają ją tam Paola
jd- ja już nie wiem co pisać , za dużo wrażeń
zacznę może od pierwszego dnia jutro :)

Nie wiem czemu dziś ulica jakby szara ..........
za parę lat kiedy dojrzę twoją twarz
odnajdę pejzarz, który jest w oddali
tak sobie śpiewa Cugowski
Glos codzienności jest już w mych ramionach

[Gość: rita]

robię seteczkę tradycyjnie, by nie wypaść z formy :)

[Gość: koza]

Co Wy tu wypisujecie. Chwin to grafoman? Rylskiego kupiłem, ale tej Jego nowej ksia żki nie czytałem, ta z lat 80-tych była świetna.

[Gość: rita]

a ta jest świetna i warta przeczytania.
Co do Chwina to trochę przesadzają, ale czasmi trzeba się niezgadzać, by się
nie zanudzić, a wymiana strzałów to wymiana poglądów :)

[Gość: jd]

Wszystko się zgadza: Chwin to salonowy grafoman. W zdecydowanym odróżnieniu od
Rylskiego (no i Doroty).

[Gość: rita]

teraz powinnam zacząć swoją spowiedż i zacznę, zacznę od wyjazdu z Krakowa.
Nasza kolej państwowa bardzo się pogorszyła. Kiedy kupowałam bilet poprosiłam o
miejscówkę , pani w okienku powiedziała, że miejcówek ten pociąg nie posiada,
czym wywołałam dyskusje, bo na taką odległość chciałabym siedzieć a nie stać w
korytarzu, więc zaczeliśmy debatę komunistyczną przed kasą, że przeciez XXI
wiek, że taka jazda w tłoku i w sezonie nas nie bawi itd. Wpadłam na pomysł,
żeby kupić jedynkę, wtenczas będzie wiekszy konfort w staniu na korytarzu. Pani
w okienku sprzedała bilety na wagon z jedynką i już byłysmy z kuzynką
zadowolone i z nadzieją na lepsze jutro.
Kiedy przeszedł dzień odjazdu i idziemy na peron skąd z Zakopanego jechał
pociąg mocny do Olsztyna, byłyśmy pełne obawy, kto wskakuje , kto zajmuje
miejsca, jak oknem będziemy wpychać bagaże, zaczelismy się śmiać , że jest to
pociąg naszej mlodości, ścisk, tłok , lezenie na bagażach w korytrzu. Już w
megafonach rozlega się glos o pociagu z Zakopanego wjeżdzającego na peron ,
przy torze , juz wzrosła nasza nerwowość, pociąg wjeżdza, stoi, a my szukamy
jedyneczki, doszlismu do końca pociagu, a kolejarz mówi , że na początku jest
jedyneczka, wleczemy się z bagażami na poczatek, a tam nie ma jedyneczki,
wołamy kolejarzy, konduktora i zaczyna sie głosna debata w poszukiwaniu
jedyneczki, jeszcze dołączyli się inni pasażerowie z wykupionymi biletami na
jedynkę i wszyscy szukają wagonu. Nie powiem , że cały prawie pociąg był pusty,
ale my uparcie nacieramy i poszukujemy jedynki.
Wreszcie dowiadujemy się , że dziś jedynki wagonu nie przyczepili i że musimy
jechać dwójką. Zajeliśmy cały wagon dwójki , był pusty , że aż strach nas
obleciał - czy aby to pociąg do celu ? No i zaczeła się jazda. Ja z tego
wszystkiego ze wzgledu na bezpieczeństwo ubrałam pas z nożem, czym wystraszyłam
Asię, która natychmiast zareagowała słowami - przecież nie jedziemy do Iraku !.
Moja riposta brzmiała, że do Iraku nie, ale mamy zapewniony wolny przedział,
nikt ze strachu do nas nie wsiądzie. Trochę pożartowałysmy i sen nas zmorzył.
Jechalismy przez Warszawę, a póżniej znany nam krajobraz Warmiński. Słońce
pieknie wstawało, było czerwone razem z chmurkami, ktore tez stawały się całe
czerwone, ho, ho mysle, dobry znak i poszłam dalej spać jako , że mieliśmy
miejca leżace. Do Warszawy kontrolował nas jeden konduktor, który kończył
trasę, po Warszawie drugi, który zaczynał trasę, a każdy robił protokół aby w
kasie zwrócili nam pieniądze za jedynkę. Wspomnę jeszcze, że wszyscy panowie
mają zbereżne myśli, a zaczeło się od taksówkarza w Krakowie , który wioząc nas
na dworzec pyta się - a panie gdzie jadą ? - na odpoczynek mówię.
Tak bez mężów ? - pyta dalej. Odpowiadam, bez mężów bo jedziemy do małżeństw i
znów zaczął rozmowę , która była dwuznaczna, raczej prowokował. Tak samo
konduktorzy, a panie gdzie ? Kończyłam na ich pytaniu rozmowę, bo wiem do
jakiego celu zmierzali, a jak im wytłumaczyć, że my niewinnie jedziemy. O 6.00
na dworcu czekał na nas bpkw i z tego miejsca dziekujemy, bo jednak byłysmy
ogromnie zmęczone tym komfortem jazdy.
Jutro naposzę pierwszy dzień zwiadzania w Olsztynie, chociaż co za zwiedzanie
jesli się nocowało w Wysokiej Bramie - a tam kwitnie życie tak nocne jak
dzienne. Nie przypuszczałam, że noce można mieć tam koszmarne.
Wracając do dnia dzisiejszego i wczorajszego to musze przyznać, że wyjazd dał
jakies korzyści, szczególnie dla kota Amelki. Dzięki mojej nieobecności
zaprzyjaznił się z mężem i córką, którzy go dokarmiali pod domem, a spał
wiernie na parapecie okna. Teraz go już mąż nie przegania i może nawet wchodzić
do sklepu tylko dostał przestrogę by uważał na butelki wódki. Teraz cały dzień
odsypia pod ladą. Jest szczęśliwy i daje się głaskać, myslę, że w zimie będzie
mieszkał z nami. Nie wiem czy da się już kota wyrzucić, chyba już nie.
Co do Chwina, to myślę, że prawdziwi znawcy literatury go nie doceniają, to
chyba komplement jd :)
Jaką teraz kasiązkę czytasz ?
Wychodząc z cienia coś w czlowieku się zmienia
i powraca na rodzinny ląd
aaaaaaaaaaa i znów Budka Suflera, cały regulatorek
tylko w porze wieczornej
na wyprawy się wypuszczam gdzie bywałem już
mmmmmmmmmmmmm mmmmmmmmmmmm

[Gość: jd]

Tak, już raczej nie ma takich pociagów, do których nie było pewności, czy się
wsiądzie i przez okna podaje się bagaże albo dzieci, by zająć miejsca. Taki był
w dawnych czasach pociąg z Warszawy do Zakopanego i z Wrocławia przez Poznań do
Olsztyna.
Chwin jest zdecydowanie przeceniany.
Czytam teraz mocno zawodowe książki.

[Gość: rita]

ja mam kłopoty z kotką, przed chwilą dzwoniła sąsiadka czy u nas nie ma Amelki,
a mąż mówi, że nie ma, że jet kot ale Almettka i jak przekroczy naszą
posiadłosc to ma na imię Almettka i kiedy poszliśmy ją szukać znalezliśmy ją u
doroty, kot nie chciał wrócic do włascicielki i nas podrapał ze wścieklości.
Jutro kupujemy Alemettce obrożę przeciwpchelną , kamyczki i zabaweczki - fajnie
mieć zwierzaka.

[Gość: rita]

Pierwszy dzień zaczął sie od wyspania po podróży. Kiedy bpkw przywiózł nas do
Wysokiej Bramy i zakwaterowaliśmy się , bpkw wyszedł z propozycją zwidzania
okolic miasta swoim samochodem. Propozycja została z radościa przyjęta i
umówilismy się na 12.00. Pamietaj, że była to godzina 6.00, więc Asia poszła
spać , a ja czatowałam do 8.00, by według umowy poskakać przy kamerze. Tak więc
czatowałam przy zegarze i punktualnie wstawiłam się przed kamerą. Teraz
rozumiesz dlaczego nie mogłam skakać przez całe 16 min, to jednak cięzko, kiedy
przechodnie sie patrzą, chociaż łapałam ich by razem ze mną machali.
Starsza kobieta dała się złapać i machneła , ale krótko.
Wszyscy raczej przechodzili obojętnie. Tak więc skakałam, skakałam ale ponieważ
nie czuć odzewu to zrezygnowałam, nie mówiać , że dość często w innych
godzinach starałam się pozowac do kamerki. Kiedy się już tak wymęczyłam poszłam
spać i doprowadzić sie do porządku.
cdn

[Gość: rita]

Piękną rzeczą jest mieszkać w Wysokiej Bramie, wszystko masz pod samiutkim
nosem. A sam hotel nie wywarł na mnie wrażenia, jest przeciętny, jest on w tej
przybudówce Wysokiej Bramy, to ten obiekt, który szpeci Bramę i powinien być
jak najszybciej może nie zburzony ale stylem dostosowany do Wysokiej Bramy, a
sam hotel powinien być o najwyższym standarcie - ciekawe gdzie konserwator
zabytków ?- tak zmarnować tą przybudówkę. Nie wiem, nie wiem jd , żeby nie mieć
wyobrażni, projektu na tą ochydną budowlę. Przecież to w centrum Starówki, obok
nakpiekniejszej zabytkowej budowli jak Wysoka Brama, toż wszystko wokół hotelu
bylo piekniejsze, a to takie szkaradzrwo tymbardziej, że można z tego hotelu
wejść schodami na samą Wysoka Bramę i zerkać z okienek na Starówkę i Ratusz, co
czyniłam. Schody tam są drewniane i nawet nie zdają sobie z tego sprawy , że
niedopałek papierosa może spowodować pożar naszej Bramy, a wejść może każdy
bywalec hotelu. Wiesz co w tej Bramie porobili ? - pranię, suszarnię i nie wiem
co jeszcze - czy to nie profanacja zabytku ? Konserwator zabytku uważa, że jak
wygładzi cegłę od zewnątrz to wszystko, ale nie wsadził w środek duszy, a tak
się ona prosi.
Jestem zawiedzona, bo myślałam, że mieszkając w Wysokiej Bramie chwycę jej
historię, poczuję jej dostojnośc i w ogóle , ze mam zaszczyt tam mieszkać, nie
wiem jak Ci to określić, że zabytkowość tego obiektu będzie w całej swej
szerokości i długości i wnętrzności i, że mogę być dumna tam mieszkając. Pokoje
takie sobie, a obsługa miała zasadę tuwimisizmu, dopiero w trzeci dzień był
pan, którego mianowałabym na dyrektora hotelu ponieważ był uprzejmy, z
uśmiechem i miał kawę, o którą prosiłam przez wszystkie te dni, ponieważ jestem
kawoszem i bez porannej kawy ani rusz. Ciągle mówili , że będzie i oferowali
herbatkę. Jemu jednemu zależało na gościach.
Pewnie, że każdy, a szczególnie Olsztyniacy pomyslą, że jak mi się nie podoba,
to moge nocować w Warmińskim, tylko sęk w tym, że Wysoka Brama jest kultem i
nie tego się spodziwałam i oczekiwałam i właśnie co jak co ale Wysoka Brama
powinna być oczkiem w głowie Olsztyników , a nie jest. Najważniejsze, że na
zdjęciach ładnie wychodzi i to tak trzeba robić zdjęcia by uciąć ten hotelowy
budynek - najlepiej to robić je od strony Ratusza tak by objąć piekne
kamieniczki po prawej stronie, to one dodaja blasku Bramie i stoja dumnie przy
niej nie szpecąc jej. Tak, to jest najpiękniejszy widok Olsztyna. Alem się
rozpisała, a to dopiero ranek.
cdn

[Gość: rita]

O 12.00 umówiliśmy się na wycieczkę i bpkw miał czekać na takiej bocznej
uliczce przy Ratuszu. Poszliśmy tam, była to uliczka M.C.Sklodowskiej - dużo by
i o niej pisać, sliczna uliczka, powinna mieć swoje święto, ponieważ jest ona
ułożona z kocich łbów i jest pod górkę i idziemy, idziemy, żadnego samochodu
nie widzimy, ja wskakuję do pomieszczenia gdzie internet i nie ma mnie.
Siadłam za komputerem i o całym swiecie zapomniałam.
Na szczęście został przy mnie zdrowy rozsądek i szybko wyszłam, a na ulicy
nikogo nie ma, rozglądam się i nic.
Biorę za komórkę i dzwonię, okazuje się , ze Asia gubiąc mnie wróciła do
hotelu , a bpkw czeka i nic nie widzi.
Dzięki nowoczesnemu łączu odnależliśmy sie i wszyscy wsiedliśmy do auta.
Jeżdziliśmy wszędzie i plaża na Krzywym gdzie zrobiliśmy wędrówkę , bo są tam
dwie i bylismy na molo, gdzie się potkłam na bosaka i ubiłam sobie palec, który
spuchł i nie mogłam ubarć szpileczek na zjazd. Było ciepło i słonecznie,
wreszcze widziałam dużo ludzi kąpiących sie, póżniej bylismy na Przystani, tam
byłam pierwszy raz, wywarła wrażenia, bpkw powiedział, że tam jest najlepsze
jedzenie, póżniej pojechaliśmy na Al. Przyjaciół i oblechaliśmy wszystkie
uliczki, by wiedzieć o czym sobie tak szeptacie w szkole. Tak jest, jest
prowadzony remont sklepu, bedzie więcej filarków, tylko zastanawiam się czy w
dobie marketów warto w handel inwestować ?

[Gość: rita]

Dalej pojechaliśmy do Kortowa i tu jd - trochę sie ztrzymam i smię twierdzić ,
że jest to najpiękniejsze miasteczko studenckie w Polsce. Tu pracując czy
studiując trzeba byś dumnym. Bardzo dbają o rekreację studentów, mnóstwo
kortów, plaża przy j. Kortowskim, piekne molo, rowerki, kajaczki , dzika
roślinność i kaczuszki, studiować tam to sama przyjemność, czy zdasz egzamin
czy nie to masz gdzie się odstresować fizycznie, a nie jak w innych uczelniach
marichuanka czeka przy wyjściu i planty z pijakami. Tu masz komfort natury.
Obiekt przy plaży też niczego sobie - jednym słowem ślicznie jest studiować w
Olsztynie, a w zimie stoi tam balon tenisowy. Te wszystkie budowle są również
jak z zewnątrz ciekawe i mają swoją klasę. Pózniej jeszcze jeżdziliśmy, aż
dojechalismy do domu bpkw, gdzie jego wspaniała córka podała mi pierwszą kawę w
Olsztynie, a była to chyba godz. 14.00 - podziwiałam się za wytrzymanie tyle
czasu bez kawy, za to ta była tak smaczna i z taką radością pita, że mam cichą
nadzieję, że nie była to ostatnia. Dobrze wiem, że bpkw się poświęcił dla nas,
wstać o 5.00 i jeszcze nas wozić, ugościć - jeszcze raz bardzo mu dziękuję za
opiekę.

[Gość: jd]

Wszystko to widzę dokładnie i precyzyjnie. Ten hotel-przybudówka był od zawsze.
A przystań to kiedyś była plaża Budowlanka, no i w Przystani dwa lata temu była
szalona impreza szkoły 7.

[Gość: rita]

Dalej jd - zmęczone poszlyśmy odpocząc, by znów stanąć do boju z Olsztynem.
Pogoda była śliczna ,nie wiedziałam czy iść na plażę , ale że byłyśmy trochę
otumanione to postanowilismy najpierw załatwić bilety do Kolobrzegu, żeby miec
spokój i nie myśleć już o tym oraz w poszukiwaniu odpowiednich klapek na mój
spuchnięty palec. I wyobraż sobie co drugi sklep w Olsztynie to sklep z
obuwiem, tego jest ogromna ilość , gdzie nie spojrzysz obuwie, a już
zaskoczona byłam kiedy na straganach zobaczyłam obuwie góralskie i kupiłam tam
klapeczki góralskie takie ze skórki - gdzie tam, one to pogorszyły sprawę
palców u nogi, więc nie daliśmy za wygraną, chodziliśmy po sklepach i mierzyłam
wszystkie klapeczki, dopiero przy dworcu w takiej bramie natrafiłam
pantofelkiem na nogę i już zapanowała wygoda chodzenia. A byłam nawet w
sławetnym Manhatanie - tam specjalnie liczyłam ilość stoisk z obuwiem - bylo
ich 15, pietnaście stoisk - uśmiałam się , że miasto Olsztyn zostanie w mej
pamięci jako stolica obuwia, a dawniej pamiętam to jeżdziłam po zimowe buty do
samej fabryki obuwia Chełmek by coś kupić. Wiesz jd, chyba na tym skończę dziś,
siadając do pisania martwiłam się o czym cCi będę pisać, przecież nic takiego
się nie działo, a ciężko mi to zakończyć, urwę tu nagle i energicznie
jutro tez jest dzień
zapomniałam powiedzieć, że cały czas chodziłam w koszulce Olsztyn jest piękny
po Olsztynie z czym spotykałam się z wyrazami uznania, słyszałam jak za mną
szeptali Olsztyn jest piekny, uśmiechałam się do tych ludzi, byli to turyści.
zaraz wracam

[Gość: jd]

Każde miasto ma swoją specjalność handlową, która zazwyczaj powstaje
spontanicznie i bez powodu jak te sklepy z butami w Olsztynie. Ja kiedyś byłem
w niewielkim mieście, w którym na rynku było siedem lodziarni, a innym razem w
niewielkim miasteczku podpowiatowym, które spacjalizowało sie w szaletach. Było
ich kilkanaście, co sto metrów.

[Gość: rita]

pewnie na szaletach był najlepszy dochód ;)
a do Przystani dojdę , tam miałam specjalną wyprawę
jeszcze nawet nie doszliśmy do rowerków
do Długiego
do nocy blusowych
a jutro przystawiam się do pierwszej nocy w Wysokiej Bramie - szokującej
zjazd w Przstani to trochę za drogi jak na forumowiczów
mam projekt połączenia molo Krzywego z Przystania przez wiszący most oświetlany
lub wiszącą kolejkę linową jak na gubałówkę z przymusową kąpielą wodną ;)
jd- nie przejmuj się naszymi wybrykami klubowymi, a zaproszenie aktualne

[Gość: rita]

jd- dalej wędrujemy po Olsztynie, skończyliśmy na tym, że w koszulce Olsztyn
jest piękny paradowałam przez czały czas. Pogoda nam dopisywała, więc
zrobilismy sobie po objedzie spacer po Starówce, póżniej po parku zamkowym, a
następnie spacer wzdłuż Łyny. Do Łyny też wrzuciliśmy groszówki, wziełam ich
ogromną ilość, składałam je w kasie z myślą zabrania je do Olsztyna. Tak
pierwsze groszóweczki znalazły się w wodach Łyny. Doszlismy do ogromnych dwóch
mostów, które wywarły na nas wrażenie, za tymi mostami już zgubiliśmy się i nie
wiedzieliśmy gdzie idziemy, szlyśmy w ciemno, ale było bardzo, bardzo
przyjemnie, tereny nieznajome, ciekawe, inne . Czulo się tajemniczość tej
okolicy, weszliśmy znów w park i wyszliśmy pod Zamkiem gdzie udaliśmy się do
Amfiteatru, a tam czynili już przygotowania na noce blusowe, póżniej znowu na
Starówkę gdzie była przygotowywana i nagłasniana scena pod występy. Własciwie,
ruch na Starówce był duży. Dużo szumu lecz czekać do 21.00 na wytępy było
trudno. Tu zrobiono błąd, bo takie występy powinny być od popołudnia, nie
mówiąc , ze i z rana też powinni występować, a tak to wielki rajwach, a na
scenie nic nie było i nic się ciekawego nie działo.
Zmęczone tym rajwachem wróciłyśmy do hotelu. Asia padła, a ja jeszcze w
koszulce Olsztyn jest piekny powędrowałam na Starówkę z myślą , że kogoś
wreszcie spotkam, przecież ta Starówka nie jest taka duża . Połaziłam,
posłuchałam wstępnych koncertów, przymiarek do blusu i sama się również
znudziłam, jednak brakowało mi rozmów, stać samej i się przyglądać nie było
wesołe, a samej pić piwo też nie nalezy do przyjemności . Więc i ja wróciłam do
hotelu.

[Gość: rita]

Nastąpiła pierwsza noc, z myślą , że się wyśpię i całkiem spokojnie zasnełam.
Jednak obudził mnie przed dziesiątą szum i życie na Starówce, ciagłe
przemieszczanie się ludzi, życię tętniło gwarą przy kawiarnianych stolikach,
głośne rozmowy, śmiechy, w oddali muzyka i oklaski, jakoś udało się zasnąć, za
chwilę następna pobutka innego rodzaju, głucha cisza i unoszący się w powietrzu
piękny śpiew piosenek blusowych, tak pieknych , że postanowiłam wysłuchać,
miałam zamiar wstać i iść. Coś niesamowitego, wysłuchałam ostatnich dwóch
piosenek z wielką przyjemnością, nie wiem kto śpiewał ostatnie kawałki, ale
wrażenie zrobił ogromne, zapanowała głucha cisza i tylko ten śpiew, żednych
rozmów, żadnych śmiechów i w tej ciszy usnełam ponownie, ale nie na długo,
dobrze mówią ludzie, po ciszy przychodzi burza, to co się działo po tej pieknej
ciszy to przeszlo moje wyobrażenia o śnie. Otóż na Starówkę wyległy maszyny
sprzatające lub remontowe brygady nocne. Jak nie zaczeły szuru-buru, jak nie
zaczeły hałasować, warkotać aż wstałam na równe nogi myśląc , że odbywa się
Rajd Kormoran po Starówce. Ale to nie możliwe, zaczełam podejrzewać , że
zaczeła się wycinka topol, ale Starówka nie ma drzew, co to może być ? Patrzę
przez okno, nic nie widzę, jedynie panie biegające po ulicy z wiaderkami i
miotłami, sprzatające.
Gdzie nigdzie stali bywalcy Starówki plątają się poszukują czegoś mokrego, też
głośno debatowali i stojące zawsze w tym miejscu auto firmowe securite.
Najgorsze w tym wszystkim była tonacja hałasu, raz cicha i nagle mocna i
głośna. Mogło to doprowadzić do wściekłości czlowieka. Ale wszystko się kiedyś
kończy i Olsztynem znów zawładneła cisza , a ja spokojnie zasypiam zmęczona tym
hukiem, nie nadługo jednak, teraz przyszedł czas na stojące pod oknem Wysokiej
Bramy auto firmy securite, panowie z tego auta zaczeli głośną rozmowę przez
radiostację chyba z szefem. I nic by sie takiego nie działo gdyby ich głos nie
roznosił się wśród głuchej ciszy dość głośno i gdyby jeszcze rozmawiali nudno,
ale rozmowa była tak ekspresywna taka emocjonalna, że nie sposób było parsnąć
śmiechem leżąc w łóżku. Nie przytocze tej rozmowy, ale powiem krótko, że
panowie podpuszczali swojego szefa, a ten w nerwach odpowiadał odpowiednio jak
na szefa przystało, potokiem słów jakby wstał lewą nogą. Chyba był to już ranek.
Tylko nam się oczy otworzyły rano jak razem z Asią wymówilismy jednakowe
zdanie - co za noc ! i opowiadałyśmy sobie jakie odgłosy nas budziły i ile razy.
A dzień zapowiadał się dobrze i słońce i rowerek i pierwsze spotkanie z gigą w
eNce, o czym nie wiedziałam, że spotkam tam z radością innych forumowiczów. O
tym jeszcze wspomnę.
jd, brzoza i jak czy choć trochę zachęcę was do wspólnego przyjadu ?
Teraz czeka mnie wiele pracy , do ścięcia czeka żywopłot z ligustera, z ognika,
z tui oraz skoszenie trawnika.
W niedzielę robię grilla. Dobrze, że zrobiłam sobie taki urlop, choć czasm
wydaje mi sie , ze to sen.
jd- czy w Warszawie jest piwo Dublin ?- sprawdz w sklepie.

[Gość: jd]

Wszystko to widzę i słyszę jakbym tam był i wędrował.
Sprawdzę to piwo, ale dotychczas go nie używałem.

[Gość: rita]

Burzliwą noc trzeba było sobie wynagrodzić dobrym śniadankiem. Już wcześniej
rozglądałam się za jakimś typowym barem bez ekstrawagandzkich posiłków. Taki
barek znalazłam pod Arkadami na Starówce "Dziupla". Lokal bardzo przyjemny,
skromny, czysty i obsługa pań fantastyczna. Zestaw śniadaniowy układa się w/g
życzeń, a więc serek, szyneczka, masełko , pomidorek, ogóreczek i świżuteńka
bułeczka. Do tego kawusia lub herbatka podana z uśmiechem i muzyczka.
Polecam "Dziuplę " dla turystów, można tam nawet zrobić sobie kanapki na drogę.

Pogoda jak mówiłam dość dobra, chociaż czuło się ochlodzenie i zbliżajżący
front chmur, chmureczek, ale nie ma jak męska decyzja i zdecydować się na plażę.
Więc ubrane cieplutko wyruszylyśmy na plażę. Miałam ogromne szczęście, bo Asia
nie lubi jeżdzić taxi, a nie wiedziała gdzie plaża sie znajduje dokładnie więc
zgodziła się dojechać taxi, bo wiesz jd, od tej pory cały Olsztyn schodziłam
piechotą, na własnych nogach.
Okazało się , że Asia szybciej pojeła plan miasta niż ja i doprowadzała mnie do
celu na nogach. O to były największe awantury między nami, a zaczynały się tak :
idziemy, idziemy, idziemy i nagle wołam - o taxi, siadamy, a ona - to sobie
siadaj, ja idę na nogach - odpowiadała i co było robić, taka wędrówka ludów .
Ale na plażę dojechaliśmy taksówką, pan w taxi oczywiście się dopytywał kto
czeka na plaży i tłumacz się. Wejście na plażę wreszczie bezpłatne, bez tych
fiskalnych bilecików i skierowałam się prosto do rowerków. Asia mówi - ja tu
poczekam, ja nie umię pływać, jedż sama, ale kiedy zobaczyła te masywne maszyny
i kapoki kolorowe bez oporów siadła ze mną.
cdn

[Gość: rita]

I jd - zaczyna się rajd po Krzywym, woda pod nogami, słońce, chmury, nad Tobą
i wiatr z przodu i z tyłu. Płyniemy, pedałujemy na środek jeziora,a ze mną
płyną groszóweczki, doskonała jazda, fale nas moczę, wiatr duży, a tu fruuuu,
wiesz kto ? - deskorolkarz z żaglem na jeziorze, złapał wiatr i przejechał nam
pod nosem. Chyba sie uczył, bo nie umiał hamować i wpadał do wody, co
chwileczkę miał przymusową kąpiel. Asia mówi, zjedżmy mu z toru, bo
niebezpieczeństwo stwarzamy i pomalutku płyniemy dalej, szybko się nie da. W
oddali widzimy jak jezioro Krzywe ma taki przesmyk i obrałyśmy sobie jako cel
naszej wędrówki turystycznej po jeziorze. Wiesz, to pływanie tak nam się
spodobało, że Asia zadzwoniła do domu ze środka jeziora z pytaniem - zgadnijcie
gdzie się znajduję ? - na środku jeziora ! hihihi

Płyniemy, płyniemy do tego przesmyku ale nic do przedu, wydawało nam się , ze
stoimy w miejscu, chyba płyneliśmy pod wiatr, a fale nas wstrzymywały i tak
poddałyśmy się i zawróciliśmy z obranej trasy. Na hotyzoncie pokazali się nowi
serfingowcy i tylko glowy nam się odwracały , to w tył , to w bok, a oni
fruuuuu pięknie. Za chwilę ukazał sie kajakarz i szybciuteńko, zgrabnie
przepłynął kolo nas, my się odwracamu, a on już prawie przy naszym przesmyku i
zniknął, tak szybko tam dopłynął, więc biorąc wzór z dzielnego kajakarza
postanowiliśmy się spiąć, nawróciliśmy i jeszcze raz wznowić próbę dopłynięcia
do tego przesmyku. Energia była, ochota była, cel był ,tylko fale przeciwne
spychały nas w odwrotnym kierunku. Nie dało się tam dopłyną. Ogłosiliśmy pas i
znów spokojnie , wyluzowane wracamy, może innym razem pokonamy fale. Płyniemy
sobie, Asia się opala do slońca, a ja wyciągam groszówki i pojedynczo,
dostojnie wyrzucam do wody, przy każej mówiąc za kogo i tak wymieniam,
wszystkie niki, wszystkich znajomych po kolei, a Asia się pyta - nie masz tu
kalendarza, czytałabym wszystkie imiona, bys kogoś nie omineła :) I tak
miluteńko biegł czas na wodzie, relaksująco, a wodę karmiłam złotymi monetami.
Nagle kolo nas niezauwazalnie przepłyną już z powrotem podziwiany przez nas
kajakarz, a my dalej w tym samym miejscu, na środku jeziora, a on już zdążył
obrócić przesmyk na drugą stronę. Serfingowcy dalej ryzykowali trafienie w nas,
błyskawicznie się przemieszczając. Kiedy nasze siły się wyczerpały i kiedy
poczułyśmy głód wrócilysmy na plaże oddałyśmy wspaniały rowerek i myslami już
byłam w wygodnej taxi do hotelu.
cdn

[Gość: rita]

Nie przypuszczałam, że będzie mnie czekać powrót z plaży na nogach. Idziemy
pamiętną drogą asfaltową, przy pamietnych drzewach jak za czasów 30 lat temu i
więcej. Przypuszczam, że asfalt był nie zmieniany, przechodzimy przez tory, a
po lewej stronie widzimy slicznie zadbany park z jeziorkiem. Właśnie odbywały
się tam sianokosy i unosił się zapach. Cieszyłam się , bo na skrzyzowaniu już
widziałam postój taksówek, ale skąd żdnej taxi tam nie było, po drugiej stronie
widok na Bałtycką i znajmy Twój teren, skręciliśmy w prawo i dalej prosto,
prosto, prosto, idziemy i idziemy, a ja padam ze zmęczenia, jest mi już tak
obojętnie, że nie zauważyłam jak doszliśmy do Starówki, jeszcze wdepneliśmy na
objad i zaczelyśmy sjestę. O 17.00 umówione byłyśmy w eNce z gigą i z inką.
Niestety z innymi nie miałam kontaktu, ale zrobili mi niespodziankę.
Tyle na dziś

[Gość: rita]

nie tyle, bo zapomniałabym najważniejszego, przeciez byłam po drodze jeszcze
nad Długim. Więc jak wracaliśmy z plaży to na skrzyżowaniu poszilismy na
Bałtycką, ponieważ sobie przypomniałam , że resztę groszówek miałam wrzucić do
tego jeziora, a że nie byłam pewna jak dalej potoczą się moje losy zaciągłam
Asię do jeziora Długiego.
Zlecieliśmy z takiej skarpy między domkami na początku al.Przyjaciół i bylismy
nad samiuteńkim jeziorem Długim.
Po raz pierwszy zobaczyłam go w całej swej okazałości i... nie powiem , bardzo
ciekawe miejsce, ma swój urok, szczególnie spacerowy. Zaczełam szukać
najlepszego zakola by z rozmachem rzucić resztę groszowek. Jak zaczełam szukać
tego właściwego punktu tak wędrowalyśmy wędrowalyśmy, aż znów zdrowy rozsądek
mi podpowiedział, że jutro obejdziemy jezioro wokoło, tak nam się tam podobało.
Widziałam i dotykałam ścięte konary topoli, część z nich były zdrowe, ale część
topoli były chore.
Uważam jd- że dobrze zrobili, topole musiały zaśmiecać jezioro, a poza tym
więcej słońca jest na alejce spacerowej. Wreszcie znalazłam miejsce między
dwoma rzezbami i z rozmachem, energicznie , w górę i z radością wyrzuciłam te
zlote pieniądze - poleciały w górę , zabłysneły w słońcu i wleciały z urokiem
do wody.
Jakie to było piękne, wyglądało to jakgdyby nad jeziorem Długim przez moment
zawisła złota fontanna lub złoty deszcz. Od tej pory będę zbierać wszystkie
groszówki, by przywozić nad nasze jeziora. O Długim jeszcz popisze , bo
spędziłam tam pół dnia w dniu zjadu, przytocze Ci cały tekst tablicy
umieszconej nad jeziorem, o rzeżbach, o dziurawym mostku, a Ty mi powiesz jako
znawca terenu, jak wygląda jezioro dalej , jest tam taki przesmyk , do którego
nie doszłam , przeszkodził mi strach - ciągle się bałam , ze ktoś mnie złapie i
utopi w nim.
Jeszcze Wam powiem, że kiedy wracałam z wojażów to się martwiłam, że tak
naprawdę nie będę miała co Wam (i brzoza) napisać ?. Nic się nie działo, a tu
jeszcze czeka opowieść o złodzieju.

[Gość: rita]

Warto jeszcze powiedzieć, ze tego roku fale jezior były inne, miały dziwny
blask, czubeczki tych fal były bieluteńkie jak kryształki i lśniły jak słońce
wychodzące z za chmur. Śliczne świecące kryształki pływające po jeziorze.
Niesamowite wrażenie wzrokowe, samo patrzenie na taką wodę było ucztą wzrokową
w najwyższym stopniu. Tego się nie da opisać, kto tam nie był, ten tego nie
czuje. Gdyby ktoś długo siedział w zamknięciu, odosobnieniu i nagle posadzono
by go na środku jeziora na tym rowerku i o tym czasie , myślę, że by oślepł od
jaskrawości pieknych iskrzących fal. To było wyjątkowe i niezapomniane. Powiem
Ci szczerze, jezioro Krzywe ma magię w sobie, ma coś w sobie, szkoda, że tak
malo jest doceniane.

jd- pytanie zagadka - nad j. Dlugim jest sliczne stare, bardzo stare drzewo,
nie słyszałam byś o nim wspomniał - jakie to drzewo ?- dla uatwienia,
odpowiedż tak łatwa, że koła ratunkowego Ci nie rzucę. To drzewo mam do tej
pory w myślach i myślę , że pomyślę nad jego wykorzystaniem i sponsoringiem :)

[Gość: jd]

Ze Starówki nad Jezioro Krzywe jest piękny skrót przez Zamek, Łynę i koło
Dworca Zachodniego, i po 15 minutach jest się na miejscu. Zdaje się, że to
przećwiczyłaś przy powrocie.
Przesmyk Krzywego to świetne miejsce. To dzięki niemu Krzywe jest Krzywym.
Ten park za torami to jeziorko Czarne.
Bardzo bystro znalazłyście to zejście miedzy domami nad Długie. Z topolami
zrobili bardzo źle. Nic nie zaśmiecały, tylko i jedynie upiększały to miejsce.
Nie wiem, o które stare drzewo chodzi. Może o to przy wyjściu ze ścieżki
spacerowej na Bałtycką już w stronę Śródmieścia, ale o nim wiele razy
wspominano.

[Gość: KOZA]

o.k.

[Gość: rita]

jd- jakie to jest drzewo, jaka nazwa drzewa ??????????? - to bardzo ważne

ale dziś opowiem Ci historię walki muzyki między muzyką ogrodową sąsiadów, a
moją muzyką ogrodową. Zaczło sie od tego, ze na obydwa ogrody wyległy swoi
bywalcy. Ja pierwsza zaczełam grillowanie i nie puszczałam żadnej muzyki
jedynie czekałam na śpiew ptaków. Zaraz wyległa do ogrodu brygada blokersów i
sie zaczeło. Włączyli muzykę techno , cały full, a w moim ogrodzie teściowa ,
mąż i Aśka. Rozmow juz nie było slychać jedynie muzykę , więc ja wyniosłam
swoje radio włączyłam muzykę lat 60-70-80 i cały ful, czyli zaczełam
rywalizować muzycznie. Prawa mamy wszyscy równe. Ale moja grupa nie wytrzymała
i kazali mi wyłączyć, co uczyniłam, chociaż zastanawiałam sie dlaczego ja mam
wyłaczać ?. Dla spokoju rodziny wyłaczyłam i czekałam , aż moi się rozejdą.
Pojedli , popili, podyskutowali o gospodarce i polityce i o 19.00 się rozeszli.
A ja nie opóściłam ogrodu, postanowiłam psychologicznie do mlodzieży podejść.
Włączyłam na cały full swoje radio , postawiłam glośnikami do ich ogrodzenia i
wyłożyłam sie spokojnie na huśtawce, całkiem spokojniutko, czekając kto
przetrwa ? A nie łatwo było słuchać takiej mieszanki, można dostać świra i
wyobraż sobie słyszę w konkurencyjnych głośnikach piosenkę - W moim ogrodzie
smutek gości ...., zapomniałam kto śpiewa, .............i szybko wyłaczyłam
swoje radio i słuchałam tej pięknej piosenki, a pózniej słysze piosenkę
Sosnickiej, znasz chyba - pod niebem gwiazd... , pózniej o Ela straciłaś
przyjaciela i wszyscy tam śpiewali glośno i z emocją, że fajnie sie zrobiło.
Ja podeszłam do ogrodzenia między przerwą w piosenkach i podziękowałam za dobrą
muzykę, a oni, niech pani nie odchodzi , bedą jeszcze piosenki - mowię , ze nie
odejdę , będę słuchać z miła chęcią i tak znów się wyłożyłam na huśtawce,
patrząc w niebo i sluchając, a tu pioseneczka - mniej niż zero z ich śpiewam i
w ogóle wesoło się zrobiło, kiedy mąz otworzył okno i mnie zawołał - żoneczko ,
juz po ósmej, do domu - ha, ha - ja grzecznie odpowiadam , juz idę,
podziękowałam jeszcze raz za pioseneczki, a oni jeszcze będzie Budka Suflera.
Niestety , juz wróciłam do domu .
Tak więc jd przegrywając wygrałam - wszyscy sie zastanawiają jak ja to
zrobiłam ?
jutro dalej o Olsztynie

[Gość: rita]

Teksty D Daab W moim ogrodzie

W moim ogrodzie, gdzie czas leniwy
Powolną strugą płynął wytrwale,
W moim ogrodzie, gdzie jeszcze nigdy,
Tak dawno słów przyjaznych parę.

W moim ogrodzie, gdzie smutek gości,
Gdzie gorzkie dni i gorzkie noce,
W moim ogrodzie, gdzie samotności
Nikt nie rozjaśniał, gdzie nigdy dosyć.

W moim ogrodzie, gdzie długa zima,
Zmroziła wszelkie ciepłe uczucia,
W moim ogrodzie, gdzie strumień źródła
Zastygł w bezruchu, a czas umyka.

Aż pewnej nocy puściły lody,
Ogrodu serce mocniej zabiło,
Przyszłaś, nabrałaś źródlanej wody
I napoiłaś, a wszystko ożyło.

Byłaś tak śliczna, niczym poranek,
Niczym wiosenny kwiat jabłoni
I nie zapomnę nigdy tej chwili,
Gdy dłoń dotknęła twojej dłoni.

I nie zapomnę tych chwil radosnych,
Kiedy nie mogąc wydobyć słowa,
Z zapartym tchem patrzyłem Ci w oczy,
Tak trwała nasza bez słów rozmowa.

Ja twoje włosy dotykałem ukradkiem,
Gdy zamyślona z pochyloną głową,
Byłaś mi jak prześliczna nimfa,
Co się przegląda nad tafli wodą.

I choć tak blisko byłaś przy mnie,
Choć twoje oczy śmiały się do mnie,
Doprawdy niczego nie jestem pewien,
Co czułaś wtedy, czy wart jestem wspomnień.

Ten utwór pogodził sąsiadów :)

[Gość: rita]

skończyliśmy na tym, że po rowerkach na jeziorze Krzywym zrobiłam piechotką
rekonesans Olsztyna . Po południu wybierałyśmy sie do eNki na przedzjazdowe
spotkanie. Po odpoczynku, zebrałysmy się na wymarsz, ja dalej w tej koszulce
Olsztyn jest piekny pardaowałam, wybiegałam w rózne miejsca, a to tu, a to tu ,
właściwie bezcelowo , nawet wpadałam szybciuteńko do kafejki internetowej na
M.C.Skłodowskiej, gdzie już mnie poznawali, te kocie łby tej uliczki, te piekne
uliczki przyratuszowe i ten antykwariat , który jako jedyny chyba prztrwał tyle
lat. Pamiętam jak do niego oddawałam wszystkie ksiązki domowe, opuszczając
Olsztyn. Ciągle podziwima ten antykwariat, bo tak się złożyło, że nie liczyłam
na pieniądze ze sparzedaży tych ksiażek i czasopis, a nawet o nich całkowicie
zapomniałam , jednak po długim czasie przysłali mi pieniądze w
najodpowiedniejszym momencie, kiedy to miałam dołeczek finansowy i wydałam je
na żywnośc. Tak własnie często sie zdarza, że coś jest nieoczekiwanego z
nieoczekiwanej strony. Więc ten mój antykawriat istnieje, byłam w nim w środku.
Ha, zapomniałabym powiedzieć, że byłam tez w swoim domu, drzwi były otwarte do
klatki, te same schody, te same drzwi - weszłam cichutko po nich na górę,
zeszłam, usiadłam na schodach, gdzie mam pamiętne zdjecie bandy podwórkowej i
nic - wiesz co jd - stwierdzilYśmy, że jednak nie powinnam tego miejsca
odwiedzać, po co ?
A jak już odwiedzać to w samotności, po cóż zawracać głowę sobie wspomnieniami,
wpadać w melancholię i psuć humor innym. Tu zaszła zmiana......

[Gość: rita]

I tak pomalutku, idąc obok szubienic, więzienia i Dąbrowszczków doszlyśmy do
eNki, gdzie byłyśmy pierwsze.
Zaraz przyszli inka z beingiem, giga, andulka z lustrem, jola, zbyszek. Giga
odważyła się poraz pierwszy przyjść i myślę , że była zdowolona z wszystkich
ludzi, a gadatliwa, że ho, ho , nudzić sie nie można było. Zaczeły sie
rozmowy , smiechy i debaty. Mój projekt tortu upadł, właściwie na banknot
tortowy wylało się piwo od gestykulacji i nieoczekiwanie wkroczył dostojnie Ed.
Miał ze sobą dwa bukiety dla andulki i dla mnie. Swój bukiet jak wiesz,
złożywłam przy szubienicach.
Długo w eNce siedzieliśmy, czekaliśmy na Angele i pózniej od nowa rozmowy.
Wreszcie się zebraliśmy i poszliśmy ku miastu. Połaziliśmy tocząc dalsze
rozmowy i rozeszliśmy się. Ja jednak jestem dusza niespokojna, Asia poszla
spać , a ja jeszcze skok na miasto, własciwie bezcelowo, ale będąc prawie w
środku Starówki robiłam co chwileczkę skok i wyskok, co byłam w pokoju to już
zatęskniłam za ulicą. I tak wieczorem weszłam do Delikatesów na Starówce, tuż
za Wysoką Bramą po lewej stronie. Było parę ludzi, ja stanełam ostatnia w
kolejce, za mną stanął chlopak, który stał już w sklepie obok, przede mną tez
jakiś chlopak, ale jakoś dziwnie się ten zza mną kręcił, podejrzanie , więc
wyszłam z kolejeczki na bok i obserwuję, a on całkiem spokojnie sięgał za lade
chlodniczą i wyciągał sery zółte, bo taki towar leżął na końcu lady i chował je
do kurtki. Wszystko na moich oczach, ja zdębiałam, żadnego obciachu ani
respektu przede mną. Kolejeczka sie skończyła , pani zaczeła obsługiwać
chlopaka tego przede mną i juz widzaiałam, że to jest jedna banda, ponieważ
kolega był zainteresowany konserwami i pyatał się co chwilę o cenę każdej, nie
będąc nimi zainteresowany, a szybko myśląc o cenie następnej konserwy. Pani
odwrócona tyłem do klientów mówiła ceny, oglądała konserwy , a ten drugi kradł
na żywca, a to były cięzkie przecież sery zółte, w kostkach i tak kiedy gablota
robiła się juz prawie pusta, pani się nagle odwróciła i złapała złodziejszka.
jd- ja to wszystko widziałam naocznie, bo ja znam na pamięć takie numery,
teraz czułam to od strony zwykłego klienta. No i pani mówi do złodziejaszka -
prosze mi to oddać, a złodziejaszek - co ?, no to co pan ma za sobą i całkiem
spokojnie złodziejaszek oddał jeden kawałeczek sera i wyszedł. Wyszli wszyscy,
bo nie jestem pewna czy było ich tylko dwóch czy jeszcze na stanowisku
alkoholowym nie było obstawy. A wszystko się to działo kiedy była jena pani,
dwóch złodziejaszków i ja samiutka w sklepie, dla relaksu kupiłam dwa jogurciki
i też wyszłam. Poszłam predko do hotelu, bo bałam sie co jeszcze mnie moze
spotkaćw w Olsztynie nocnym i już nie wyszłam z niego, dopiero rano.

jd- zostało mi jeszcze jezioro Długie i Przystań do opisania jako ostanie
wędrówki w ostanim dniu pobytu w Olszynie. Samego Zjazdu nie mogę opisywać,
gdyż należał on do forumowiczów, a bez ich zgody tego nie mogę zrobić. Mogę ,
ze swej strony podziękować oso za dobranie świetnego repertuatu muzycznego
przy , którym mogłam doskonale się wybawić - czy coś Ci mówi - plaża , dzika ,
plaża i wróćmy nad jeziora i toasty za tych co na morzu ?

teraz niespodzianka dla brzozy będzie :)
cdn

[Gość: jd]

Teraz uważaj, bo młodzi sąsiedzi zatrują ci życie twoimi ulubionymi piosenkami.
Ja też pamiętam ten antykwariat, cenię go bardzo i kupiłem w nim mnóstwo
książek.
Słuszne jest samotne odwiedzanie takich najbardziej osobistych miejsc.

[Gość: rita]

jd- chodzi o brzozę, ogromną, dużą , starą brzozę, która spokojnie sobie rośnie
nad brzegiem jeziora Długiego. Jest to okazałe drzewo, które śladu nie ma kory
brzozowej , a poznałam ją po liściach. Oprócz tego ma wspaniałe ogrone konary i
napewno pamięta czasy bitwy pod Grunwaldem. Znajduje się przy wejściu na alejkę
spacerową lub wyjściu z niej, zalezy jak do tego podejdziemy. Brzoza okaz,
jeszcze takiej nie widziałam, tak starej i tak dorodnej i z takim wdziękiem
witająca i żegnająca spacerowiczów. Od razu sobie pomyślałam, że brzoza z
brzozą powinna się spotkać i długo rozmyślałam nad nią. Zdawała się mówić:
lato, miłość , szczęście !
Jak Tołstoj do starego dębu :)
ale brzoza nie miała racji tak mówić do mnie
"Niech inni, młodzi, dadzą się zwodzić temu kłamstwu, my już znamy życie -
nasze życie jest skończone. Podczas tej podróży jak gdyby na nowo przemyślałam
całe swe życie i doszłam do dawnej, uspakajającej a beznadziejnej konkluzji, że
nic już nie potrzebuję zaczynać, że powinnam przeżyć życie nie czyniąc zła, nie
niepokojąc się i niczego nie pragnąć."
piekne i prawdziwe
ale brzozie dedykuję optymistyczny tekst Tołstoja:
brzoza mówi :
"Nie dość tego, że wiem o wszystkim, co jest we mnie, ale trzeba, żeby wszyscy
o tym wiedzieli, trzeba, żeby wszyscy mnie (brzozę) znali, ażeby żyła nie tylko
dla siebie, żeby wszyscy nie żyli tak niezależnie od mego życia, żeby się ono
odbijało na nich i żeby oni żyli wraz ze mną. "
Tak brzoza, ten tekst jest dla Ciebie, masz swoją brzozę w Olsztynie, ona Cię
potrzebuje jak Ty ją - masz cel podróży do Olsztyna, nie jesteś sama, a chwycić
sie za rece wokól jej pnia będzie kiedyś naszą wspólną radością. Myślę , ze
strażnikiem brzozy mianujemy jd.
Czy ta brzoza może być nasza , naszą żywą maskotką olsztyńską ?
jutro dalej o Dlugim

[Gość: rita]

a dziś straszna była ulewa w Krakowie, ściana deszczu, wyobraż sobie, że lało i
otwierało mi drzwi do sklepu, więc dla wygody zamkłam od wewnątrz i chodziłam
po zapleczu, kiedy w tej ulewie podjechał mąż samochodem i szybko chciał
wskoczyć do pomieszczenia, by nie zmoknąć, a tu zastał drzwi zamknięte, a ja
sobie siedze na zapleczu i nic nie widzę. Mąż stał na tym deszczu i dobijał się
do sklepu. Ja z wrażenia zapomniałam gdzie dałam klucze i kiedy je znalazłam
mąż był tak przemoczony, że wyglądał przed drzwiami jak deszczowy czlowiek,
woda spływająca ciurkiem po nim i zdenerwowany. Alez miał pecha z deszczu pod
rynnę wpadł. Tak bywa, żeby to był koniec to ok, ale kiedy po ulewie poszedł do
swojego pokoju w którym miał otwarte okno zastał jezioro i pół łózka
przemoknięte - fiksował strasznie - teraz wszystko sie suszy.

jd- kojarzysz to drzewo czy nie ?

[Gość: jd]

Brzozy rosną bardzo szybko, więc ta nie musi być bardzo stara. Mnie zapadły w
pamięć raczej topole, sosny i wierzby, no i jabłonie oraz śliwy w ogrodach. Ale
przy najbliższej okazji - możliwe że całkiem niedługo - sprawdzę tę brzozę i
obejmę patronatem.
Ulewy połączyły dzis wszystkie ważne miejsca w kraju.

[Gość: rita]

ha, ha, sprawdz, bo wydaje mi sie , ze lepiej ten teren poznałam niż Ty :)
jutro Cię zaskoczę drobiazgami

może przy okazji zmierzysz się z dopłynięciem do przesmyku rowerkiem wodnym ?

[Gość: jd]

Dawaj te drobiazgi.
Przesmyk niewykluczony, choć mogę nie mieć czasu.

[Gość: rita]

a więc , zaczmę od a więc, wstałyśmy rano w sobotę, pogoda taka sobie, na plażę
już nie mieliśmy ochoty iśc więc zaproponowałam las. Lasy olsztyńskie są
również piękne, tak sobie myślę, dobrze będzie połazić między drzewami. Ale
gdzie tu się wybrać w lasy ? Jedynie pamiętam, że dano, dawno temu jechało się
tramwajem do końca, do pętli i zaczynał się las, chyba w odwrotną stronę niż na
plażę. Tramwajów już nie ma, została taksówka i przekonałam Asię , że kto jak
kto ale gdzie znajduje się las to kierowca powienien wiedzieć. Buch ,siadamy do
taxi i mówię - do lasu proszę !. Chyba kierowca wpadł w strach, pomyslał
sobie , że kurs niebezpieczny, że w lesie mogą do obrabować i zabić i zaczął
pytać się o szczegóły. Wyjaśniam mu, że chodzi nam o taki las, by były drzewa i
jeziorko i , żeby bylo pięknie. Wiesz , gdzie nas zwaiózł ? - nad jezioro
Długie i znów znależliśmy się w miejscu nam znajomym czyli trasa naszej
wędrówki zaczynała się od starej brzozy. Postanowiłyśmy obejść całe jezioro.
Fajna trasa wycieczkowa, bardzo fajna, pogoda w sam raz na takie marsze.
Spacerujemy, po prawej stronie tafla jeziora, po lewaej ogródki z działeczkami,
na alejce pojedyncze ławeczki.
cdn

[Gość: rita]

no to sobie spacerujemy, zaczynamy podziwiać scięte topole, zostały po nich
ogromne pnie, ładnie , równo je ścieli i wspaniały pomysł był z tymi rzeżbami,
szkoda , ze tak mało ich jest, byłaby to aleja rzeżb. Pierwszą rzeżbą jaką
spotkaliśmy była rzeżba Świątka. Stoi okazale na pmiu topoli, pełno na niej
podpisów , to i ja poprawiłam swój nik i zobacz jest na ogromnym jego nosie po
prawej stronie. Kawałek dalej leży upadły piekny anioł, brzydko to wygląda, ale
choćbym chciała go podnieść i ustawić na swoim miejscu to i tak bym nie dała
rady. Może Ty zbierzesz brygade i aniołaka ustawisz ? Aniołek też miał podpisy
to i ja się na nim podpisałam. Tego aniołka trzeba podnieść, to jest ogromna,
wielka i piekna rzeżba, ma śliczne skrzydła - co to za twórca był ?
Wędrujemy dalej, wśród drzew obok wody i się zastanawiamy jak wysoko woda
podchodzi gdy są ulewy i powodzie ? Ciekawe czy zalewa alejkę ? Ale to tylko
nasze takie dysputy, bardziej podziwiamy widoki. Po lewej stronie znależliśmy
kamienne schodki, chyba prowadzą do szkoły, bo nad jeziorem widać nowo
postawioną tablicę z napisem -" Szkoła Podstawiwa Nr 7 w Olsztynie opiekuje się
terenem wokół j. Długiego i pobliskim lasem". Czytając to cieplutko mi sie
zrobiło, bo tak brzmialo jakby ktoś z moich znajomych się tym opiekował i musze
Ci powiedzieć, ze czlowiek robi się w tym momencie dumny, że znajduje się w tym
miejcu, w miejscu o którym są ciągle i nieustanne rozmowy forumowiczów.
Ponieważ była to świeża tablica jeszcze bez podpisów to i ja nie zostawiłam
żadnego śladu na niej. Ale nie powiem, że właśnie pomyślałam sobie - oto jestem
w świętym miejscu szkoły :)
cdn

[Gość: rita]

Dochodzimy do mostku, drewnianego z drewnianym parkanem. Trzeba bardzo uwaznie
iść , bo są dziury i można nogą zamoczyć sie w jeziorze. Na poręczy pełno
podpisów i mój też tam się znajduje. Widok z mostku jest też wspaniały , po obu
stronach to samo jezioro, a patrząc w lewo widzimy w oddali przesmyk , który
korci by tam dojść.
Tak jd, ucieka tam jezioro do tego przesmyku.
Mostek prowadzi do sosnowego lasu i tam się udalyśmy. Lasy sosnowe i brzozowe
są najpiękniejsze. Kiedy wychodziłyśmy z mostku na horyzoncie pojawił się
kolarz i zjechał z górki z lasu na rowerze na mostek i wszystko byłoby w
porządku gdyby pojechał sobie dalej, ale on zrobił numer, zobaczył nas i wrócił
się, a ja wpadłam w paniczny strach i mówię do Asi wracajmy się , ja nie wiem
kto to jest i jakie ma zamiary. Ale Asia, chodż , chodz i skręciliśmy w lewo
zagłębiając się w las, a ja dalej niespokojna byłam, patrzyłam w wodę
przybrzeżna jeziora i się bałam. Już nie byłam zainteresowana dalszą wycieczką,
ciagle sie odwracałam i szukałam wzrokiem tego rowerzystę oczywiście
podejrzanego. Wreszcie udalo mi się przekonać do zawrócenia z drogi, bardzo
byłam niezadowolona z takiego obrotu sprawy, ale iść w strachu nie nalezy do
przyjemności. Więc większość czasu spędzilismy na mostku przyglądając sie falom
joziora. Patrzę, a tu powraca mój rowerzysta, zjeżdza z górki chyba uprawia
kolarstwo górskie, bo miał całe uposażenie roweru i siebie kolarstwa górskiego
i przejechał spokojnie przez mostek do domu. Przechodził też pan z dużym
czarnym psem, pan z dzieckiem w wózeczku, a my już udaliśmy się w drogę
powrotną. Gdybm jd wiedziała, że te groszówki tak błyskawicznie zadziałają,
zostawiłabym pozdrowienia pod jakimś kamyczkiem, a drzewo przybrałabym
wstążeczką.
cdn