Forum Regionalne Mazowieckie Warszawa Ursynów
ZMIEŃ
    Dodaj do ulubionych

    Wspomnienia o Ursynowie

    IP: 62.233.164.* 15.12.03, 08:13
    Jak pamiętacie Ursynów i Natolin sprzed lat?

    Ja pamiętam budowe metra. Tu gdzie teraz jest KEN były wykopy głeboki że ho
    ho. Jako dzieciak razem z kumplami chodziliśmy się tam bawić "w wojne".
    Trzeba było tylko uważać zeby nas nikt nie złapał.
    Obserwuj wątek
      • Gość: xxx Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.internetdsl.tpnet.pl 15.12.03, 22:14
        A ja pamietam zanim wykopano dziure ;-)

        Szkola przy 310 przy Hawajskiej byla jeszcze w budowie... Szkoly na Hirszfelda
        w ogole nie bylo, za to byly wykopane w ziemi dziury i usypane gory...

        Ogrodki dzialkowe, najpierw przy Hirszfelda, a potem wszedzie, od centrum
        onkologii, az po natolin (gdy zasypano dziury do skladowania smieci). Pierwszy
        ogrodek wyczailem na "wysypisku" jeszcze na jesieni 1981r ;-)))

        Bloki na ul. Kazury (przy Plaskowickiej) dopiero w budowie, ale Na Uboczu juz
        mieszkali ludzie. Cywilizacja ostatecznie konczyla sie na Belgradzkiej, ktorej
        chyba jeszcze nie bylo ;-)))))))

        I oczywiscie ALEX. Pamieta ktos ALEX'a? ;-)))))))

        Malo znany szczegol: Rozlewisko powstale na skutek odkreconego hydrantu przy
        zbiegu I.Ghandi i Pileckiego (prawie przy plocie Centrum Onkologii) - tak
        gdzies w polowie '80. Byl odkrecony ze 3-4 lata, az w rozlewisku pokazaly sie
        ryby ;-)))))))) Chyba ktos go permanentnie odkrecal, bo w koncu go trwale
        zlikwidowali ;-)))
          • martaa2 Re: Wspomnienia o Ursynowie 16.12.03, 13:50
            Jaki fajny wątek.
            A ja pamietam, jak w miejscu obecnego Leclerca, były chaszcze i łąka i co roku
            na wiosnę przyjeżdżało tam wesołe miasteczko.Na miejscu szkoły nr318 rosły
            maki, w blokach w stanie surowym przy Teligi bawiłam się w chowanego.
            Dziurę zamiast metra też pamiętam, a czy ktoś kojarzy ówczesne "kontenery"
            gdzieś na wysokości Wiolinowej,rodzaj ówczesnego "bazarku".
            No i jedyny sklep w okolicy "Megasam".
            A czy pamietacie komunikację miejską- jedyne autobusy U i A ?
            • spatologizowana_sempiterna Echhh, wspomnienia... 16.12.03, 21:43
              Oj, nie wiem czy nie ZONK - wesołe miasteczko to powstawało po drugiej stronie
              metra. między Służby Polsce i metrem - teraz są tam bloki. A kiedyś była taka
              budka z Totolotkiem.

              A w miejscu Leclerka - była taka rozległa łączka, kiedyś jej część była
              wygrodzona i jakieś baraki tam stały. A częścią Leclerca została taka hala,
              która miała niby być sportowa. Potem tam był parking. Od strony Ciszewskiego
              był zbiornik wodny o przeznaczeniu mi niewiadomym. Cały teren do momentu budowy
              Leclerca coraz bardziej menelał. Raz nawet znaleziono tam zwłoki mężczyzny.

              A pamiętacie objazdy budowy metra? Najpierw na Jatrzębowskiego/Herbsta, potem
              był na Gandhi, Ciszewskiego, Płaskowickiej.

              I jeszcze taka zwalona latarnia (czy słup betonowy) na rogu Rosoła i
              Ciszewskiego, przy przystanku 104 w stronę Dw.Południowego. Robiła za ławkę dla
              czekających na autobus. A a propos autobusów- oczywiście, A,U, 192, 192-bis,
              potem 492. 104 i pętla na Wolicy,
              451, 486 (którego nieudanym bękartem jest dzisiejsze 505), czy 483 (dzisiejsze
              503 w formie i treści). 134, 182, 477, 495 i inne, które uśmierciło metro. A z
              tradycyjnych ursynowskich linii to 136, 185, 195 i właśnie 503 się ostały - no
              i 504 z 505.

              A pamiętacie Cafe Metro? Całkiem się ładnie trzymało - aż któregoś dnia patrzę-
              jakaś Salsa, czy inna Samba.
              Megasam? Mozna było iść "na sam" - albo na przemysłowy - tam pamiętam mroczne
              stoisko monopolowe z równie mroczną kratą i takoż mroczną klientelą.
              A po drugiej stronie - Pszczółka Maja - z kojcem dla dzieci i taką brzydką,
              siną Mają do bujania.

              Handel uspołeczniony... Te osiedlowe spożywczaki, pamiętam jak w soboty stałem
              w ogonku do za koszykiem - i obowiązkowo kupowałem "jogurt owocowy" - którego
              opakowanie nie wiem czemu, ale zawsze pachniało, jakby je ktoś przed chwilą
              brudną szmatą przecierał. I kolejka do kiosku - po Życie Warszawy (Trybuny Ludu
              w moim domu się nie kupowało)

              A Wielobranżowy pamiętacie? Ten, co to później w nim Ikeę zrobili (pierwszą w
              Polsce!), potem jakiś Paged, potem chyba już Globi (chociaż może jakieś
              pośrednie stadium było) - aktualnie CHAM-pion. Tam bączki na parkingu się
              puszczało na tyłach. A to przejście podziemne? Ten syf, który tam jest pamięta
              chyba takie czasy, jakich nie pamięta nikt na tym forum :) I kultowy w pewnych
              kręgach Rzemieślniczy Dom Towarowy po drugiej stronie. Obecnie Fiat/Sklep z
              farbami.

              A budowa metra? I te kafary wbijające pale przed wykopami? I te ciężarówki
              wożące piach...

              I żaby naprzeciwko Lasku Brzozowego, po drugiej stronie Lanciego. Tam miały
              takie bajoro, krzaki, zarośla i kumkały.

              A ocieplanie budynków? I ten "śnieg" styropianowy - i kawałki płyt, ktre się
              wszędzie walały. W moich okolicach obowiązywały dwa kolory tynku : yellow i
              white, z tym, że blok ocieplany jako pierwszy otrzymał kolor off-white - czyli
              brudna szmata.

              Echhhh, można tak godzinami... Dawno tak fajnego wątku nie widziałem ;)

              Co jeszcze?
            • Gość: lalleah Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.acn.waw.pl 06.01.04, 12:06
              Ja to tutaj chyba jedna z najmlodszych...ale wspomnienia swoje tez mam :))
              Pamietam te laczki, a raczej dzialki pod Kabackim z ktorych w koncu i tak sie
              zabieralo zdziczale krzaczki porzeczki do ogrodkow, pamietam jak jeszcze pola
              uprawne byly, na trasie na obecne Kabaty... marecheweczka i kapustka...zawsze
              sie mamusi przynosilo... :)))
              Pamietam tez budowe tych torow pod lasem Kabackim... w koncu musialam ucikac z
              torow przed zolciutka lokomotywka :)
              Jakos teraz to tak ciezko mysli zebrac... a jak sie idzie to glowa pelna
              wspomnien...przeciez caly czas gadam o nich mojej polowce mieszkajacej na
              Ursynowie od 7 lat :)
        • Gość: maja Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.acn.pl 19.12.03, 15:10
          Ja chodziłam do SP nr 313- to byla jedyna oprocz koncertowej szkola 1-3, no i
          pamiętam oczywiscie czerwoniak blisko i cala Maryle Rodowicz,która nigdy tam
          nie musiała stać w kolejce:)..a pszczólka Maja to byla jedyna "nowoczesna"
          rozrywka:)- bujało sie... i pierwszy posterunek policji w bloku mieszkalnym na
          Pięciolinii, oni mieli wówczas jedyny w okolicy telefon:) hehe...no i jeszcze
          sporo bylo pozostałosci po owocowych sadach...takze z bracmi przynosiliśmy
          siaty jablek na dżemiki:),pamiętam jak kręcili "alternatywy4" , albo "dekalog"
          na obszarze dzisiejszego "parku" przy kościele, no i Dom Sztuki miał niezłą
          frekwencję, czasem trudno się było dopchać.
          A teraz wszystko jakies inne....ulica Romera taka zatłoczona i tyle
          samochodów:)a kiedyś czekało sie na U minimum pół godziny:) Pozdrawiam, to były
          zabawne czasy.
          • babik Re: Wspomnienia o Ursynowie 19.12.03, 15:38
            Klub z uatomatami do gier ALEX . Do tej pory pamietam automat symylujący jazdę
            czołgiem , ja pierniczę ile ja kasy tam zostawiłem :))))
            No i oczywiście dwie podstawówki 81 i 305 . Najlepsze lata mojego życia.
            A teraz do 81 chodzi mój syn.
              • Gość: Maja Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.acn.pl 21.12.03, 12:23
                Przy 81 już jako starsza koleżanka wypiłam swój pierwszy mocniejszy
                alkohol..hehe, miałam do niej 5 minut spacerkiem. No i przy 81 byla taka
                zjeżdzalnia...pamiętam ją jeszcze jako sprawną...bawiło się...ech... aż mi
                uśmiech nie schodzi z lica. A na kopecwili to były najlepsze sanki życia. Można
                byłoby dużo wspomnieć, ale juz dość:)-koniec przynudzania:)Pozdrawiam wszytkich
                Ursynowian:) i życzę Wam dużo radości z nadchodzącyh świąt.

                • Gość: cds Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.aster.pl / *.aster.pl 21.12.03, 17:11
                  Ursynów.. ech, przeprowadziłem się tutaj z Pragi w 1982. Pamiętam godzinne
                  spacerki na ulicę Hawajską, do jedynego wtedy otwartego sklepu. Zupełnie w
                  drugim kierunku, tam gdzie dziś są Kabaty, rosły sady owocowe, ile się tam
                  nabiegałem jako parolatek! :-) Pamiętam czasy gdy "cywilizacja" kończyła się
                  na ulicy Belgradzkiej, a dalej to już tylko łąki. No i niezapomniany smak
                  kaszanki z bufetu robotniczego w piwnicy jednego z domów na ulicy Meander.
                  Żadna szynka czy inna polędwica dziś mi tego smaku nie zastąpi! Dziwne, ale
                  mój Ursynów lat dziecięcych pamiętam zawsze słoneczny. Cichy, zielony,
                  spokojny, nie to co dziś. Ech, czasy..
                  • Gość: xxx Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.internetdsl.tpnet.pl 21.12.03, 18:14
                    > Dziwne, ale mój Ursynów lat dziecięcych pamiętam zawsze słoneczny. Cichy

                    Ciekawe, ja tez.

                    > zielony

                    Natomiast co do zieleni, to roznie bywalo ;-))) Pamietam, ze jak na Natolinie
                    (Meander, Na Uboczu) zielen byla na porzadku dziennym, to na Imielinie bylo
                    caly czas klepisko. Chyba dopiero w drugiej polowie '80 posadzono trawe i
                    krzaki.
                    • martaa2 Re: Wspomnienia o Ursynowie 21.12.03, 20:31
                      O a ja też chodziłam do 81 na Puszczyka na początku lat 80, a potem naszą klasę
                      przeniesiono do nowybudowanej szkoły nr 309 przy Koncertowej (tam teraz jest
                      Gimnazjum). Pamiętam naukę na 3 zmiany , straszną ilość dzieciarni na
                      korytarzach i akademie ku czci Rewolucji Październikowej.
                      • Gość: E. Igras Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.aster.pl / *.aster.pl 21.12.03, 21:15
                        Z dużym wzruszeniem przeczytałam Wasze wspomnienia
                        o Ursynowie:)
                        Pozwalam sobie w tym kontekście
                        wraz z najlepszymi życzeniami
                        Pięknych Świąt Bożego Narodzenia
                        i
                        Szczęśliwego Nowego 2004 Roku

                        przesłać wszystkim uczestnikom
                        sentymentalnej podróży do tamtych lat - ten oto wierszyk:

                        "Znam te domy, te balkony całe w kwiatach
                        Te uliczki i ogródki na Kabatach
                        A Imielin jaki piękny, a Stokłosy...
                        Moim Jarom nigdy też nie powiem - dosyć
                        Mam tu bliskich, mam przyjaciół, mam swój świat
                        O tym właśnie ursynowski śpiewa wiatr:

                        Kocham życie na Ursynowie
                        Na Ursynowie nie jest mi źle...
                        Co tam Paryż, Planty w Krakowie -
                        Ja mam tu swoją Aleję KEN!

                        Stąd bliziutko mam spacerkiem do Powsina
                        Gdzie cudownie się czerwieni jarzębina
                        W Natolinie rosną gaje dzikich śliwek
                        A w stadninie pędzą konie wiatrogrzywe
                        W letni wieczór na balkonie spędzam czas
                        Patrząc w niebo, caluteńkie niebo gwiazd...

                        Mandarynki - to uliczka Natolina
                        Zawsze Święta mi swą nazwą przypomina
                        Migdałami wciąż mi pachnie Migdałowa
                        Wiolinowa - to muzyka Ursynowa
                        No a ludzie, a dzieciaki, nawet psy
                        Uśmiechają się najpiękniej - wierzcie mi!
                        Kocham życie na Ursynowie
                        Na Ursynowie nie jest mi źle...
                        Co tam Paryż, Planty w Krakowie -
                        Ja mam tu swoją Aleję KEN!"

                        Spełnienia marzeń. kochani ursynowianie!:))))
                        Elżbieta Igras
            • Gość: ~duduś Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.internetdsl.tpnet.pl 01.06.05, 18:11
              Ja też chodziłem do 81 im. Lucjana Rudnickiego. Klasy 1-3 oczywiście.
              Mieszkałem na Pięciolinii od 1977 (czyli od urodzenia).
              Górka przy pięciolinii wydawała się taaaaka wysoka.
              Nie wspomnę już o Kopie Cwila - był tam kiedyś tor "bobslejowy", kumpel się tam
              nieźle rozwalił na sankach. Kiepsko się hamowało w Relaksax :)
      • Gość: Pionier Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.chello.pl 22.12.03, 23:03
        Kochani. Zdrowych, wesołych i spokojnych świąt Bożego Narodzenia, miłych i
        sympatycznych wspomnień z przeszłości Ursynowa przy świątecznym stole, a potem
        opisanych na forum, życzy wszystkim Ursynowianom Pionier Ursynowa. Proszę nie
        kończcie tego wątku opisujcie wszystkie zdarzenia Ursynowskie, może powstanie
        jakaś kronika. To są cudowne wspomnienia, zwłaszcza dla nas starszych, którzy z
        sentymentem wspominają początki Ursynowa. Szczególne pozdrowienia i życzenia
        dla Eli Igras.
        • Gość: dfg Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: 195.245.217.* 23.12.03, 16:19
          Przed świętami stałem przed drewnianą budką przy jastrzębowskiego, czekając na
          arbuzy. Przyokazji kupowałem "prawie prawdziwy" napój w kartoniku. Gdy
          otworzyło się kartonik, okazywało się, że w środku jest zwykły woreczek z
          rozpuszczonymi landrynkami.

          A pamiętacie górę ziemi z wykopów na tyłach przychodni przy Romera?
          Kiedyś odkryłem, że to nie góra, tylko wieli wał ziemi. W środku był istny
          rajski ogród! Pachniały jasminy, leniwie brzeczały pszczoły a bumelujący
          robotnicy zagryzali piwo mirabelkami.

          Kto pamięta autokary Orbisu, które w stanie wojennym zastapiły autobusy?
          Kto pamięta fugowanie czarnym, śmierdzącym kitem szczelin w wielkich płytach?
          Kto pamięta wielkie jezioro przy Okaryny, tuż obok "bunkrów"- cudu myśli
          technicznej PRL, czyli domków parterowych z wielkiej płyty?

          Wesołych Świąt!
          • Gość: Maja Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.acn.waw.pl 23.12.03, 16:32
            Za przychodnią na Romera w tym "rajskim ogrodzie" czesto robiliśmy ogniska z
            pieczonymi ziemniakami, bo kiełbasa to przeciez byl rarytas:)...bardzo miłe i
            przyjemne chwile. A ten kit szczególbnie jak sie nagrzewał w lato to nieźle
            dawało po nozdrzach....Wogóle często chodnik się również nagrzewał że czasem
            można było w nim utonąć. No i kwadraty..graliście?:)Ja jako jedyna dziewczyna
            miałam swój z imieniem wymalowany:) co to znaczy mieć braci:)A na przystanku
            Pięciolinii( w stronę dembowskiego) była przez wiele lat budka z warzywami.To
            zamierzchłe czasy...ale miło czasem powrócić w myśli.Pozdrawiam i wszytkiego
            pomyślnego z Nowym Rokiem.
          • areck Re: Wspomnienia o Ursynowie 21.02.05, 14:23
            Napoje w folii, "ciepłe lody" i ryż dmuchany w warzywniaku przy przystanku
            autobusowym "dunikowskiego". "Zawaloną wieżę" przy murze wyścigów konnych -
            ileż to tajemnic mogła ona kryć? No tak, ale to była wtedy wyprawa - pomimo że
            Pułąwską na wysokości komendy przechodziło się bez problemów.
      • Gość: kocissa Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.chello.pl 27.12.03, 13:26
        W Domu Rodzinnym na parterze był sklep. Przed Bożym Narodzeniem w 81 r.
        trafiłam tam w poszukiwaniu drożdży. Nie było, ale moje pytanie i burkliwą
        odpowiedź ekspedientki usłyszała pewna pani. Wyjęła z torby paczkę drożdży i
        podzieliła się nimi ze mną jak opłatkiem, mówiąc: "Proszę, w imię Solidarności,
        a wronę niech szlag trafi!" Nigdy tego nie zapomnę.
        • Gość: Regina Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.aster.pl / *.aster.pl 28.12.03, 16:31
          Sprowadziłam się na Ursynów 27.12.79. Kawał czasu. Miałam jedyny sklep, taki
          woda, mydło i powidło, przy Ciszewskiego. Tam mieściła się też administracja.
          Wielką kałużę przy Onkologii pamiętam, bo syn łowił tam karasie i traszki.
          Przez tę żywiznę musiałam założyć akwarium.
          Czy pamiętacie, że wszystkie domy wyglądały jednakowo? Przez to kiedyś,
          wracając do domu taksówką( o 22.00) do własnego mieszkania dotarłam o 2.00 nad
          ranem. Ani ja , ani kierowca nie mogliśmy znaleźć ulicy i mojego budynku. W
          ogromnej desperacji przypomniałam sobie, że jak oglądałam budujący się dom to
          lokalizowałam go po trakcji elektrycznej na obecnej ul. Pileckiego. Tym
          sposobem, ledwie żywa trafiłam na własne cztery kąty.
          Kiedyś chciałam sobie skrócić drogę do domu od przystanku przy Ciszewskiego.
          Przed budynkami na dybowskiego było błotol Myślałam, że zamarznięte na amen,
          ale nic złudniejszego. Weszłam na nie i........... do domu przyszłam na
          bosaka, bo jeden but został tam na zawsze.
          • Gość: kinga Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: 157.25.122.* 29.12.03, 11:12
            Kiedys jako dziecko poszlam na plac zabaw oddalony jakies 100m od mojego bloku
            i jak chcialam wrocic do domu to nie wiedzialam juz ktory to, bo wszystkie
            wygladaly tak samo:), zaczelam plakac bo myslalam, ze juz nigdy nie trafie do
            domu, na szczescie pamietalam numer i jakis mily pan pokazal mi ktory to (co i
            tak jest niesamowite, ja po prawie 20 latach nadal nie umiem wskazac wszystkich
            numerow blokow na swojej ulicy)
            • Gość: andzrej_r Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.netlandia.pl 31.12.03, 03:40
              Witam wszystkich Ursynowian,

              Jest 3 nad ranem, a ja zamiast konczyc pracę i kłaść się spać, na przemian
              śmiałem się i płakałem, czytając Wasze posty. Urodzięłm się wtedy kiedy rodził
              się Ursynów.

              Na początku lat 80-tych mieszkaliśmy na Puszczyka 10 w małym, ale za to bardzo
              sympatycznym mieszkaniu. Znaliśmy wszystkich sąsiadów, każdy sie witał z
              sąsiadem przez podanie ręki. Kiedy byłem w stanie jeździć sam na rowerku
              (później miałem taki fajny gokkart- zazdroscily mi wszystkie dzieciaki na
              podwórku).
              Wraz z mamą, chodziłem na zakupy do Megasamu, Pszczółki Mai, a z tatą do
              Składnicy Harceskiej (z tamtąd był mój pierwszy zdajnie sterowany samochód)
              Później przprowadzilismy sie do 2 poziomowego mieszkania na ZWM, i tam
              chodziłem do szkoły (319-bardzo fajnie ją wspominam)
              Tam gdzie dzisiaj jest KEN pomiedzy jastrzębowskiego a Ciszewskiego, za
              budynkiem Telekomunkacji przez pewien czas mieszakły króliki :)). Do dzis nie
              wiem skąd sie tam wzięły (mozliwe ze ktos je wyrzucił). Za pieniadze z
              sprzedazy butelek kupowałem im na bazarku marchwki.
              Przy Wiolinowej była taka kępa krzaków, do której mzna bylo wejśc. Latem bylo
              tam bardzo chłodno i przyjemnie. Były tam tez różne skarby w tym sama
              kierownica od Zastawy.
              W brew pozorom uważam Ursynów za najciekawszą dzielnice w Warszawie. Nosze się
              z pomysłem zrobienia strony internetowej o Ursynowie. O Ursynowie widzianym z
              pozimu mieszkańca. Moze ktoś z was ma jakieś ciekawe fotografie, które mógłby
              zeskanować ??
              Moze, bysmy zoorganizowali kiedyś spotkanie ze wspominkami o Ursynowie. Miejsce
              i sala bez problemu się znajdzie.
              Dziękuje za ten wątek. Był to dla mnie wspaniały prezent na gwiazdkę.

              Pozdrawiam serdecznie wszystkich Ursynowian !!

              Andrzej

              P.S. Przpraszam za literówki
      • frunze Re: Wspomnienia o Ursynowie 04.01.04, 10:38
        Kiedy sprowadziliśmy się na Ursynów miałam 5 lat. Zamieszkaliśmy na
        Mandarynki, na parterze z ogródkiem. Do dzisiaj jak oglądam zdjęcia sprzed lat
        nie chce mi się wierzyć, że takie obrzydliwce mogli po drugiej stronie Rosoła
        pobudować. "Za moich czasów" ;) na miejscu obecnych ulic Sengera "Cichego",
        czy Pietraszewicza "Lotta" był olbrzymi sad, do którego chodziło się na
        najlepsze jabłka pod słońcem i na zbiórki harcerskie. Ulicą Rosoła codziennie
        po kilka razy przejeżdżał chłop na wozie, jadący do lub z nieodległej Wolicy.
        Pięknie było. Mój tata z lubością do dziś opowiada, jak przyjechali z mamą
        obejrzeć zakupione mieszkanie i moja macierz dostała histerii, że ona chce
        mieszkać na Pradze, a nie na tym zadupiu ;) Fakt, za naszym blokiem to już nic
        nie bylo. Pamiętam też ten ogromny wykop koło Globiego, tam chodziliśmy na
        kijanki. I nie wspomnę już, że musiało być bardzo bezpiecznie, skoro moja mama
        i mamy znajomych dzieci, puszczały nas samopas na podwórko. Ach, i pamiętam
        moją pierwszą wyprawę autobusem. To było 1001 drobiazgów vis-a-vis bazarku na
        skraju. A pierwsze kino to oczywiście Dom Sztuki. Czasami z przyjaciółką
        byłyśmy jedyne chętne na seans, a musiało się zebrać 5 osób. To była rozpacz,
        byłyśmy skłonne dopłacić po kilka złociszy, żeby obejrzeć kaczora donalda ;)
        No, a teraz nie mieszkam już na Mandarynki, ale Ursynowa nie opuściłam. I nie
        opuszczę za żadne skarby ;)
        • Gość: majka Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.chello.pl 05.01.05, 17:24
          Nie wiem czy ktoś jeszcze to pamieta ale kiedyś po podwórkach przy Lasku
          Brzozowym jeździł chłop takim wozem drabiniastym a członkowie jego rodziny
          rozdawali chordom dzieciaków biegnacych za nimi kiszone ogórki jak wpadalam do
          domu z takim łupem to mama wybaczała mi nawet że koszulke wykorzystywałam jako
          siatke na zakupy przez co jeszcze po 3 praniach czuć bylo zapach tego
          kwasu.Pamietam ze jak moj brat mial miec komunie to cale pielgrzymki chodzily
          do proboszcza tego kosciola na skrzyzowaniu Indiri Ghandi i Dereniowej zeby
          pozwolil tam ja zorganizowac bo nasza parafia ( ta na Przy Bazantarni) jeszcze
          nie istniala i msze odbywaly sie pod gołym niebem na boisku pomiedzy Lanciego i
          Laskiem Brzozowym. I pamietam budowe metra razem ze starszym bratem zamiast
          isc do koscioła (juz istniał wtedy barak kosciołopodobny) biegiem pedzilismy w
          okolice stacji Kabaty i z tamtąd w egipskich ciemnosciach wracalismy na Natolin
          tunelem uważajac zeby robotnicy nas nie zlapali.
      • martaa2 Re: Wspomnienia o Ursynowie 04.01.04, 11:25
        Ha, to ja się przeprowadziłam z rodzicami na Ursynów w 1980 roku z
        Muranowa.Miałam 8 lat. Mimo,ze dostaliśmy piekne 4 pokoje, a tam mieszkaliśmy w
        kawalerce, moja mamunia również dostała spazmów co to za zadupie.
        • Gość: Pionier Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.chello.pl 04.01.04, 18:17
          Jak z 6m2 przeprowadziłem się z żoną i córką na Ursynów, do mieszkania 60m2, to
          dla nas i księżyc nie byłby zadupiem. Dlatego kocham ówczesny Ursynów za
          wspaniałych życzliwych i zawsze pomocnych sąsiadów, za błoto i kurz, za brak
          sklepów i autobusów, za ..... i tu można by wyliczać i wyliczać. Dlatego kocham
          obecny Ursynów za to wszystko co było zaś i jest teraz, bo w tym wszystkim jest
          cząstka każdego z nas.
          Pomysł ze stroną internetową o współczesnym Ursynowie to wspaniała sprawa. Jak
          przyjdzie pora to,obiecuję materiały - zdjęcia,slajdy, teksty z 80 - 90 lat.
          Olaf, to ty zacząłeś ten wątek, teraz pilnuj, by nie zniknął. Prowadź dalej te
          wspaniałe wspomnienia. Gratuluje pomysłu. Pionier
        • frunze Re: Wspomnienia o Ursynowie 06.01.04, 18:12
          Ach, jeszcze mi się przypomniało, mama mojego narzeczonego umawiała się z
          sąsiadkami i wszystkie razem, z dzieciakami, wózkami, pieluchami, jechały
          autobusem do Megasamu po zakupy. W kupie raźniej ;) A ja nigdy nie zapomnę,
          jak mi strasznie śmierdział budynek Mai na Surowieckiego. Takim spalonym
          drewnem. I pamiętam jak mnie zastanawiała nazwa Konsumy (dawna nazwa globiego
          vel championa). Kiedyś wszystko było inaczej, mój ojciec szedł po zakupy do
          znajomego sklepiku i przepadał na godzinę, bo się zagadał "o wszystkim",
          podobnie było jak się szło do zaprzyjaźnionej kwiaciarni. Niektórzy nie dali
          się wygryźć supermarketom, sklep u Grubego vis a vis Żabki na Lanciego należy
          nie do kogo innego jak do pana Andrzeja, zwanego grubym od zawsze, a mającego
          kiedyś sklep z najlepszymi wędlinami pod słońcem ;) Pozdrawiam F.
          • Gość: Olaf Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: 62.233.164.* 06.01.04, 20:51
            Pszczółka Maja zawsze kojaży mi się z papierem toaletowym. Kiedyś był to towar
            deficytowy i sprzedawany był w takich wielkich worach (może nawet 50 rolek).
            Jak już rzucili ten papier "na sklep" to nikt nie kupował mniej niż taki
            właśnie woreczek.
            I tu zaczyna się moja historyjka. Do mojego roweru (Wigry3) miałem przymocowany
            koszyk pożyczony z megasamu (trochę źle to o mnie świadczy, ale kiedyś nie bylo
            innego wyjścia) i na tym właśnie koszu woziłem taki wór "papieru do podcieru".
            2 historia związana z tym sklepem. Stałem razem z koleżanką i kolegą w kolejce
            po cukier dla nauczycielki w trakcie godzin lekcyjnych. Dla nas to była radocha
            bo nie musieliśmy siedzieć w szkole, a nauczycielka miała cukier.

            Pozdrawiam
      • Gość: urs. Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: 217.197.160.* 06.01.04, 21:43
        Czytając wspomnienia wyczułem nutę euforii, bez obiektywizmu. Czy wszystko co
        ma już patynę dwudziestu lat ma być rozkoszne i łzawe?
        Ktoś wspomniał o „czerwoniaku” (ul. Barwna). Był tam kiedyś SAM jak budowano
        ulicę Cybisa. Dom należał do jednego z zarządzających wyścigami konnymi przed
        II wojną. Za czasów budowy Ursynowa była tam najbardziej znana melina. Tak
        melina z wódką!!! Taksówki znały bardzo dobrze to miejsce . Po wódkę zawsze do
        czerwoniaka. Po drugiej stronie ulicy Romera był komisariat policji (milicji).
        Dobrze znał też tą metę. Policjanci (milicjanci) też się tam zaopatrywali.
        Interes szedł dobrze. Ceny ustalone. Bimber sprzedawało się po godzinie 3 rano.
        Wtedy tanio. I hulaj dusza bez kontusza.
        Ale. Mieszkali tam bardzo biedni ludzie w koszmarnych warunkach, m.in. Pani
        Jadzia. Jako mała dziewczynka widziała również podjeżdżających różnych
        dygnitarzy kupujących wódkę. Niedaleko komisariat policji. Obok szkoła.
        Naprzeciwko (przy Cybisa) mieszkała nawet Maryla Rodowicz. Pani Jadzia wyrosła
        na dziewczynę na starcie swojego życia uzależnioną od alkoholu. Była bardzo
        dobrym człowiekiem. Jak mogła to pomagała ludziom, zwierzętom, drzewom. Zmarła
        niedawno w wieku 30 lat. Przyczyna prawdopodobna? Choroba uzależnienia od
        alkoholu. Po pani Jadzi zastał piesek. Zajmują się nim jej koledzy. Piesek
        czeka na jej powrót.
        A walka ze społeczną chorobą zwaną alkoholizmem w tej okolicy polega na tym,
        że nie ma ławek. Bo na ławkach siedzą pijacy. Więc precz z ławkami. Była tam
        kiedyś telewizja robić program. Ktoś ściągną dziennikarzy w to miejsce.
        Odbyło się polowanie na biednych ludzi uzależnionych by ich ośmieszyć. Walka z
        uzależnieniami nie jest jednak polowaniem na ludzi chorych. A czy ktoś słyszał
        aby dostał karę policjant (milicjant) za tolerowanie kiedyś nielegalnej
        sprzedaży alkoholu?
        A przecież prawie wszyscy (w tym budowniczowie i mieszkańcy Ursynowa i okolic,
        a więc i rozmaici urzędnicy) kupowali w trudnych czasach w czerwoniaku alkohol.
        Niektórzy mówią ze dostawali tam darmowe prezenty do tzw. degustacji..
        250 metrów od czerwoniaka prosperował do niedawna burdel, w okolicach
        Arctowskiego. Mam nadzieję, że nie pojawi się następny w to miejsce.
      • Gość: kaziak Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.acn.waw.pl 07.01.04, 03:07
        Ja wprowadzilem sie na ursynow w 87' majac na karku cale 4 lata, wtedy jeszcze
        mieszkalem na wasilkowskiego (ten blok po drugiej stronie plaskowicej na
        przeciwko bazarku na dolku), pamietam placyk zabaw w okolicy ulicy meander na
        ktory przychodizlismy sie bawic i zaraz za nim byly ogrodki dzialkowe ktore o
        ile sie nie myle stojaj do dzis (jakim cudem), w miejscu KEN-u byly jakies
        takie chcaszcze ktore w lecie od czasu do czasu sie paliliy. Poamietam Iglopol
        (teraz jest tam Markpol przy dereniowej) sklep w ktorym nic oporcz octu nie
        bylo, czasem jak sie lody trafily to bylo swoeto. Tegojuz nie jesem pewien ale
        za moich czasow za belgradzka cywilizacja choc troche juz teenu zagarnela, ale
        Kabaty to byla jeszcze wies. Pamietam tez poczatek budowy kosciola
        przyskrzyzowaniu dereniowej i I.Ghandi (ktora trwa do dzis). Nikt nie
        wspomnial o mojej podstawowce 323 (klasy 1-3) ktora teraz chyba rozszerzyla
        swoja dzialalnosc na zerowke i klasy do 6. A pamieta ktos zerowke w bloku przy
        wasilkowskeigo (teraz tam jest szkola Jezykowa) jak mi sie nie chcialo butow
        zmieniac (w lecie oczywiscie) to chodzilem tam w papuciach domowych (spacer
        trwal okolo 5 min. pod czulym okiem mamy wygladajacym z balkonu) aw
        podstawowce 323 zawsze przechodilem przez zywoplot na przeciwko okna
        dyrektorki (taki niby skrot ale wiecej sie trzeba bylo z plotkiem napocic i
        przez zywoplot przedrzec) a pozniej trzeba bylo sie schylac zeby dyrektrka nie
        zlapala (jak ona sie nazywala byla taka chyuda wyskoa i wydawala sie byc
        strasznie ostra). A pamietacie zimowe wyprawy na gorke mt Kazury (oficjalnie
        to sie chyba teraz gora trzech szczotow nazywa a fe;P) pamietam tam takch
        gotkow z 10 lat starszychodemnie ktorzy ktorejs zimy znalezli sobie pokrywe od
        smietnika (takiego duzego ktore oproznia smieciara) i na niej we trzech
        zjezdzali w kierunku samochodow zaparkowanych na parkingu przy tamtejszej
        uliczce, w koncu chyba ktorys z samochodow na tej zabawie ucierpial. no i
        coroczne wyparawy do lasu kabackiego w dzien ziemi, podczas ktorejs podsunolem
        wychowawczyni zuzyta prezerwatywe (nie wiedzac co to jest) 'z pytaniem a co z
        tym zrobic?' uzyskalem odpowiedzc "Wyrzuc to jak najdalej odemnie!" :)

        Jak cos mi sie jeszcze przypomi to napisze

        Pozdrawiam Kazik
        • Gość: xxx Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.internetdsl.tpnet.pl 08.01.04, 00:25
          Hehe, zapomniales jeszcze o Iglopolu, ktory stal przy Braci Wagow ;-)))) Teraz
          tam stoi zupelnie inny budynek. Tak w ogole, to budynki stoja tam przy
          ul.Meander. Na poczatku '80 w bloku obok Iglopolu byl sklepik 1001 drobiazgow,
          w ktorym bylo ich moze ze 100 ;-) Glownie haczyki do betonu, ale tez mieli
          saletre potasowa, ktora uzywalismy z kolegami do roznych ciekawych
          eksperymentow ;-)

          Pozatym warto wspomniec, ze na tylach Belgradzkiej - od strony szkoly 325 byl
          Pewex - w owych czasach ziemia obiecana dzieci i mlodzierzy ;-)

          Numer z prezerwatywa pierwszoligowy ;-) U nas tylko wysuwano czasem postulaty,
          aby w charakterze Marzanny zutylizwac pania od jez.polskiego ;-))
          • rubeus Re: Wspomnienia o Ursynowie 09.01.04, 20:16
            Drugi iglopol był chyba niedaleko skrzyżowania Dereniowej i Ciszewksiego.

            W Pewexie pare razy byłem... ba...
            nawet coś nie coś zostało mi zakupione tam :)

            A kto pamięta sklep Baltony w pasażu stokłosy ?
            • Gość: xxx Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.internetdsl.tpnet.pl 09.01.04, 20:59
              To nie byl Iglopol, tylko zwykly Spolem ;-) Pamietam, ze miescila sie tam
              "centrala" dystrybucji mleka. Tzn. Tam trzeba bylo pojsc i sie zarejestrowac,
              aby mleczarz dostarczyl rano mleko pod drzwi.

              A swoja droga, to teraz zamowienie mleka tak aby bylo pod drzwiami przed 7.00,
              a moze nawet 6.00 chyba bylo by niemozliwe. A niby mamy kapitalizm :-/ Z
              drugiej strony, kto by domofon otworzyl o tej porze ;-))))
      • spatologizowana_sempiterna Baniocha!!! 10.01.04, 17:00
        A Baniochę pamiętacie? Na Lechmana- kiedyś był tam taki spozywczak na uboczu,
        potem go zamknęli i otworzyli pod hasłem sklep Rolniczej Spółdzielni
        Produkcyjnej Baniocha. Ponieważ tam gdzie dziś straszy Leclerc straszyły
        krzaczory, Baniocha cieszyła się sporym zainteresowaniem.

        Takie wycinki mi do głowy przychodzą:
        - sklep składał się chyba z czterech stoisk (albo i pięciu - jeśli był osobno
        monopol, bo już nie pamiętam, nie korzystałem wtedy:) - warzywnego, nabiałowo-
        piekarniczego, - cukierniczego i obleśnej garmażerki przy wyjściu na zaplecze.

        -Baniocha miała swoje "hity": masło holenderskie na wagę (aż strach pomysleć z
        jakiego powodu trafiło ono na teren PRL...), śmietana "wiejska" sprzedawana z
        wiadra na wagę - trzeba było przynieść własny słoik, blok - czyli coś pomiędzy
        hałwą a marcepanem, marmolada - chyba też z jakiegoś wiadra sprzedawana.

        -Kiedyś sprzedawali tam jakąś wątróbkę - oczywiście na pniu rozkupioną - i na
        drugi dzień w radiu komunikaty, żeby tą wątróbkę natychmiast oddać do sklepu,
        bo coś z nią jest mocno nie tak.

        -dział cukierniczy cierpiał zawsze na deficyt obsługi. Panie po prostu
        pracowały gdzie indziej a najchętniej na zapleczu. I żeby kupić cokolwiek z
        tego działu trzeba było stać, stać, stać. A że człowiek młody i głupi był, to
        tak stał, zamiast isć na zaplecze i powalczyć o prawa konsumenta.

        -moje pierwsze samodzielne zakupy - to tam! A pani przekazała mojej mamie taką
        karteczkę, gdzie napisała co kupiłem i ile kosztowało, tak, żeby się nie
        martwiłą, że coś źle zrobiłem.

        -innym razem sprzedali mi zepsutego arbuza. Ponieważ człowiek był młody i
        głupi - to arbuz został odniesiony do sklepu już nie przeze mnie, czego żałuję,
        bo na pewno rozmowa przy jego oddawaniu była ciekawa...

        -najbliższy automat telefoniczny był właśnie pod Baniochą - niestety ten pod
        Wielobranżowym często się psuł - trzeba było np. grzmotnąć w tarczę. Niestety,
        było to takie miejsce, gdzie lubiły szczać psy, pijaki i inna zwierzyna.

        -obok Baniochy był (i jest do dziś) DK Stokłosy - kiedyś była tam chyba jakaś
        pracownia modelarstwa kolejowego - w każdym razie żeby popatrzeć na jeżdżące
        kolejki elektryczne nie trzeba było jeździć na Marszałkowską do Składnicy
        Harcerskiej

        -I był koncert Andrzeja Rosiewicza któregoś razu - w lecie jakoś, bo ciepło
        było - on coś tam śpiewał na estradzie w dołku przed Domem Kultury. I na bis
        zaśpiewał Michaiła (a jeszcze nie było chyba roku 1990). Po koncercie
        przechodził tak z półtora metra ode mnie. Dzieciaki rzuciły siępo autografy - a
        ja miałem tylko rower, pamiętnika przy sobie nie miałem, ani nawet kartki i
        długopisu.

        I niestety Baniochy już nie ma - po niej egzystował jeszcze dość długo taki z
        lekka zapyziały osiedlowy spożywczak z samoobsługą - ale i on nie przeżył walki
        z Leclerkiem. A szkoda

        Czy jeszcze ktoś pamięta jakieś ciekawostki z Baniochy?

        A w następnym odcinku będzie o barze "Zbych"!
      • martaa2 Re: Wspomnienia o Ursynowie 11.01.04, 14:43
        O ludzie ! Ja doskonale pamiętam " Bar Zbych" i tego chama co w nim handlował,
        a że miał jedyne w okolicy lody włoskie to zawsze tam się biegało. Nawiasem
        mówiąc lody były ohydne, sama woda bez smaku - ale kto tam wtedy znał te różne
        zagraniczne smaki. Pamiętam,że było tam było koszmarnie brudno, a w rogu stała
        gablota z różnymi deserami to nawet nie było widać co to za smakołyki- tak były
        pokryte warstwą kurzu.
        Potem ten pan miał budkę na bazarku przy Cynamonowej,gdzie handlował kwiatkami.
        • spatologizowana_sempiterna Bar Zbych i Oczko 14.01.04, 19:43
          To teraz o Zbychu.

          Mieścił się on w "dołku" przy budynku Lachmana 6 - od strony ZWM 6. Prowadził
          go taki wysoki, chudy pan z czarnymi włosami i brodą - i jakaś pani - być może
          żona. Sprzedawał rzeczywiście lody włoskie - dla mnie lody to zawsze były lody,
          bez żadnych odcieni ani szaleństw - więc jako lody, lody w Zbychu były w
          porządku. Poza tym były rurki z kremem czy inną śmietaną - to na zimowe czasy
          albo gdy się chorowało. Brudu za Chiny ludowe tam nie pamiętam (będąc małym się
          na to nie patzyło, zwłaszcza gdy kupowało się lody). Pamiętam za to, że stał
          tam telewizor. I któregoś razu jak tam byłem rano, leciała powtórka meczu
          Polska-Portugalia na MŚ w Meksyku - tego co go 1:0 wygraliśmy, a bramkę
          strzelił Smolarek.

          A co do prowadzącego -to mój kolega z klasy twierdził, że to jest jego wujek,
          nawet mówił do niego "wujku" - a do tej pani "ciociu" - ale on do każdego
          mówił "ciociu" albo "wujku", więc różnie mogło być. Coś jednak ten pan musiał
          mieć na rzeczy - bo jak teraz ty piszesz "cham", a jeszcze moja mama z
          koleżanką, jak je zaciągnąłem na lody do Zbycha to mówiły coś o
          jakimś "kryminaliście". Ja go z rok temu widziałem w telewizji jak komentował
          kolejne doroczne wylanie Smródki - jako sprzedawca z budki przy przystanku
          autobusowym róg Sikorskiego i Wilanowskiej. Chyba to też kwiaciarnia jest - nie
          pamiętam.

          I jeszcze ktoś przypomniał "Oczko" ZWM 5, rzut beretem od Zbycha - to dopiero
          było! Jakie tam ciastka mieli! I mieli taką faaaajną butlę z sokiem, w której
          ten sok "tańczył" (każdy szanujący się bar takie coś miał). Kiedyś nawet chyba
          tam na jakiejś imprezie karnwałowej czy mikołajkowej dla przedszkolaków byłem.
          Do Oczka wstępowało się zazwyczaj idąc do domu od 492 a potem 502. Do Zbycha -
          w drodze ze szkoły.

          I jeszcze Cafe Metro - gdzie, jak goście przychodzili, zaopatrywałem rodzinę w
          eklerki i ptysie. Czasem napoleonki. Nigdy nawet nikt się tym nie potruł!

          A teraz nie ma już ani Zbycha, ani Oczka, ani Cafe Metro :(
          • Gość: aga Re: Bar Zbych i Oczko IP: *.zapora / 217.96.25.* 06.02.04, 15:01
            no, ptysie to było to!!!!nie zapomn jak szłam przez całe osiedle z ZWM22 do
            Cafe Metro, było strasznie gorąco, wszystkie okna pootwierane, i z każdego
            slychać było dźwięk rozpoczynającego się filmy pt "Czterdziestolatek"
            Ale u Zbycha sie strułam, w prawdzie nie włoskimi, a taki co to się jadło w
            zime "ciepłe lody". Strasznie słodkie!!!
      • Gość: xxx Prospekt(?) Imielina i Na Skraju IP: *.internetdsl.tpnet.pl 11.01.04, 23:23
        Z pierwszej polowy '80

        www.vsa.internetdsl.pl

        Jak widac lezy na serwerze TPSA, wiec malo dziala - jakby link lub odnosniki
        do poszczegolnych dokumentow nie dzialaly, to trzeba odswierzac az do
        skutku ;-)))))))))))))))))))

        Warto zwrocic uwage na mapke na str. 2 i 3. Jak widac duzo planowanych
        budynkow w ogole nie powstalo, tam, gdzie mialo nic nie byc czasem cos
        zbudowano, jak i oczywiscie w niektoryhc miejscach zbudowano zupelnie inne
        rzeczy niz planowano ;-)
        Ciekawy jest tez widok perspektywiczny ze str. 1 i 6 - najwyrazniej, powstal
        wg jeszcze wczesniejszego projektu niz mapka.

        Zawsze mnie bawilo podkreslanie na wszelkich planach istnienia nieistniejacej
        ulicy Komisji Edukacji Narodowej ;-)))))))))))))))))) , ktora wg rysunku miala
        miec po 4 pasy w kazdym kierunku...
      • pbd2 Re: Wspomnienia o Ursynowie 14.01.04, 20:59
        Pamiętam, a jakże...
        Sprowadziliśmy się w roku 1985, w lutym, na Lasek Brzozowy 2.Zima była ostra,
        autobus 486 miał całe zamarznięte szyby i w dodatku dojeżdżał tylko do
        Płaskowickiej. Dalej każdy musiał radzić sobie sam, tzn. w naszym przypadku
        trzeba było iść na sam koniec Lasku na piechotę. Początek drogi to był taki
        skrót między pętlą, a nieistniejącym jeszcze budynkiem spółdzielni "Przy
        Metrze", wtedy "Natolin". Przez pół roku chodziłem tak codziennie dwa razy,
        później była jazda 486 na plac Dzierżyńskiego, obecnie Bankowy, a stamtąd 111
        do szkoły na Muranowie, bo moja pierwsza szkoła ursynowska była dopiero w
        fazie fundamentów... Cywilizacja kończyła się wówczas na ul. Bażantarni, dalej
        to już były tylko pola, chłopi na furmankach itd. Zimą jeszcze w 1995 roku po
        moim osiedlu sunął jakiś rolniczy obywatel konnymi saniami w stronę Kabat.
        Ulice Lokajskiego i Raabego były już zamieszkałe, ale wyglądały jak
        wioska w Iraku - klockowate domy pośród lotnych piasków. Za to pomiędzy nimi
        był teren zajmowany wcześniej przez zaplecze budowy, pełen górek i dołków, przy
        czym dołki były na stałe wypełnione wodą. Tworzyło to coś w rodzaju miniatury
        jezior fińskich, pełno tam było żab, kijanek, wodnego ptactwa nawet. Później to
        zasypali, na terenie pojawili się jacyś Czesi, którzy mieli wybudować szkołę, a
        wybudowali jedynie azbestowy barak i pojechali do kraju, bo u nas właśnie padał
        komunizm, a u nich miał paść dopiero za parę miesięcy.
        Po drugiej stronie Rosoła - sady i ogrody od Nugatu aż po dzisiejszą Wąwozową,
        żadne tam osiedla dla Millera i kolegów. Zresztą ta ich część, gdzie mieszka
        obecnie p. premier, przetrwała najdłużej, jeszcze na początku studiów chodziłem
        tam na spacery z psem pośród dzikich ogródków działkowych...
        Pierwsza szkoła - 324 przy Szolc - Rogozińskiego. Druga - 70 przy Bruna (Górny
        Mokotów). Trzecia wreszcie - ta upragniona, na własnym osiedlu, numer 330. Na
        pierwszej lekcji podszedł do mnie nowy kolega i z nienacka przyfasolił mi z
        całej siły w łeb, tak dla żartu. Dziś jest dziennikarzem w "Stołku" i chyba
        nawet tego nie pamięta, bo to nie on dostał. Przed szkołą przez rok było
        klepisko zamiast trawnika, salę gimnastyczną otworzyli dopiero po pół roku,
        dyrektorki - rusycystki chyba nikt nie lubił (to był jeszcze 1987 rok) ale i
        tak to były piękne cztery lata. A później cztery jeszcze piękniejsze, w liceum
        Hirszfelda - Kossutha. Do szkoły na Imielin mogłem chodzić skrótami, przez
        tereny nad ślimaczącą się budową metra, bo o osiedlach pod nazwą Migdałowa
        nikomu się nie śniło.
        Z nazwą ulicy było czasem zabawnie. Jedna panienka, gdyśmy oboje byli w wieku
        licealnym, obraziła się na mnie, gdy przyszło do wymiany adresów, bo nie
        uwierzyła, że w Warszawie jest taka ulica. A potrzebną do ślubu metrykę chrztu
        z miasteczka na Podkarpaciu ksiądz tamtejszy wysłał pod adres "ul. Lasek
        Brzozowych".
        Co jeszcze... Milicyjne "Konsumy" przy Belgradzkiej, szare jak cały PRl, które
        nagle zamieniły się w kolorową, pełną towaru świątynię kupowania o
        nazwie "Globi", sklep z rybkami akwariowymi "Brzanka" (Mandarynki 6), którego
        ktoś obsmarował w "Pasmie", że żle traktuje klientów, barek "Natoliński" (Lasek
        B. 13) ze świetnymi lodami z automatu, po które wyskakiwało się ze szkoły na
        przerwach mimo surowych zakazów wspomnianej rusycystki... I drewniane budki na
        tzw. serku przy Lanciego, tam gdzie dziś stoją te okrągłe bloki. Można tam było
        dostać wszystko, od gumki do majtek po pyszne zapiekanki.
        Można tak do rana, może jeszcze tu wrócę i dopiszę więcej. A kiedyś może w
        ogóle wrócę na Natolin?
        Pozdrawiam wszystkich ursynowian, natolińczyków i kabatczyków. To świetnie, że
        tu się pojawił ten wątek. Dzięki.


        pbd2
      • Gość: Bartek Re: Mapa Ursynowa z 1986 roku IP: *.acn.waw.pl 25.01.04, 18:21
        Wątek wspomnieniowy jest super!
        W swoich archiwach znalzałem mapę Ursynowa z 1986 roku i pozwoliłem sobią ją
        zeskanować. Przez jakiś tydzień będzie dostępna pod poniższymi adresami - jeśli
        ktoś ma jakis serwer i chciałby umieścić ją na stałe, to prosze bardzo.

        Lepsza jakość:
        Strona z mapą (ok. 3,5 MB)
        ursynow.dominiak.waw.pl/ursynow1.jpg
        Strona z informacjami (ok. 2,3 MB)
        ursynow.dominiak.waw.pl/ursynow2.jpg
        Gorsza jakośc, ale tez dobra:
        Strona z mapą (ok. 913 KB)
        ursynow.dominiak.waw.pl/ursynow1_small.jpg
        Strona z informacjami (ok. 580 KB)
        ursynow.dominiak.waw.pl/ursynow2_small.jpg
        Pozdrawiam wszystkich z Ursynowa, a szczególnie tych, co przybyli tutaj jeszcze
        w latach 70.
        Bartek
        • Gość: sldpsl Re: Mapa Ursynowa z 1986 roku IP: *.aster.pl / *.aster.pl 31.01.04, 23:28
          Warto zwrócić uwagę na stronę planu Ursynowa z informacjami - jest tam "Klub
          606", Koncertowa 6. O ile pamiętam, w początkach Ursynowa, gdy bloki nie miały
          jeszcze widocznych tabliczek adresowych, swój dom szukało się po numerze. Ten
          przy Koncertowej 6 miał właśnie numer "606" i stąd nazwa tego klubu. Chyba, że
          moja pamięć zawodzi (bo w owych czasach berbeciem jeszcze byłem). Nie pamiętam
          niestety jaki numer miał mój dom przy Koncertowej, ale pamiętam, że te robocze,
          budowlane numery znikły wraz z ociepleniem budynków, bo były malowane farbą na
          szarych wielkich płytach. PS. A ma ktoś plan Ursynowa taki jeszcze z przełomu
          lat 70/80, gdzie byłyby projketowane ulice i bloki? Kiedyś taki plan widziałem,
          pamiętam, że projektowane metro było nazywane "szybką koleją miejską".
      • Gość: kahila Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.aster.pl / *.aster.pl 08.02.04, 00:53
        wracając do "Zbycha" ja jeszcze pamiętam lody na ciepło(takie okropecznie
        słodkie,różowe-ochyda).Na rurki tak chodziłam z rodziną,bo lodów włoskich nie
        lubiliśmy.
        Pamiętam też częste wycieczki do Wilanowa,rozpadające się chałupki na Skarpie
        (niektóre nadal tam są) i takie zbiorniki wodne,do których zrzucialiśmy stare
        opony(brat straszył mnie,że tam mieszka potwór) :)
        Koło Skarpy,zaraz przy ul.Rosoła był sad i wielkie zbiorowisko śmieci..niezłe
        miejsce do zabaw.
        Górki na Szolc-Rogozińskiego nie szpeciła rozpoczęta budowa...mały parczek za
        górką od zawsze był okupowany przez okoliczych amtorów napoi
        wysokoprocentowych..
        Pamiętam wyjścia z bratem do księgarni na Końskim Jarze-nigdzie indziej nie
        można było kupić podręczników...
        Pamiętam stare,porzucone samochody..ten zapach spalonej gumy,który się w nich
        nosił..
        No i oczywiście pamiętam moją pierwszą podstawówkę 318[Teligi] lata 1987/1990
        klasa B (pani Dmochowska potem Rothe)potem 311[Niepodległości,k.Domaniewskiej]
        klasa D (p.Hampel)
        Nadal mieszkam na Ursynowie.. i bardzo dobrze mi tutaj :)
        PZDR.Kahila
      • Gość: sldpsl Bazarek przy Ciszewskiego? IP: *.aster.pl / *.aster.pl 13.02.04, 13:30
        No właśnie. Czy ktoś pamięta, czy był (to będzie jakoś tak w latach '83-'86)
        bazarek składający się z kilku blaszanych bud koło pętli Ursynów Płd przy
        Ciszewskiego? Mi się wydaje, że był, choć wówczas miałem bardzo mało lat a dziś
        moi rodzice już nie są tacy pewni, czy faktycznie owe budy stały. Coś jednak
        chyba musi w tym być, bo jeszcze na początku lat '90 koło pętli od strony
        Ciszewskiego stała drewniana buda (bodajże był w niej serwis rowerów) - dziś
        budy już nie ma, a w miejscu, o które pytam jest parking i dom przy Pasażu
        Ursynowskim 1. No więc jak - był bazar, czy go nie było?
      • pbd2 Re: Wspomnienia o Ursynowie 23.02.04, 18:10
        Wolica tzw. stara

        Pierwszy raz zaniosło mnie tam z kolegą z podstawówki jesienią 1987 roku.
        Nauczycielka kazała nam "odbyć wycieczkę pieszą w najbliższą okolicę" i to
        opisać. Więc odbyliśmy. Tamta Wolica... Asfaltu ani kostki nie było tam w ogóle
        (i aż szkoda, że dziś jest), autobus 104 jeżdził po "kocich łbach" od Nugatu do
        pętli koło zakładu ślusarskiego. To było podobno ostatnie takie miejsce w
        Warszawie. Do tego zakładu od czasu do czasu przxyprowadzano gospodarskie
        konie, bo właściciel był też kowalem, chyba także jednym z ostatnich w mieście.
        Nieprawdopodobne wrażenie robiły na nas czworaki między Kokosową a
        Nowoursynowską i cały ten bałagan pomiędzy nimi, te bieda - domki, wraki
        samochodów, sterty śmieci. To było za komuny, w szkole uczono nas, że w Polsce
        nie ma slumsów, a tu były najprawdziwsze, i to pod nosem. Poza tym były tam
        całkiem schludne drewniane chałupki, jakieś altanki, jedna nawet w kształcie
        beczki z ustawionym na górze...półksiężycem, wyglądało to jak na meczecie. I
        opuszczone, zarośnięte chwastami i krzakami posesje, one były chyba dla
        dwunastolatka najciekawsze... Pod skarpą rozciągały się nietknięte jeszcze Łąki
        Wilanowskie, żadnych budów tam nie było, żednych regularnych ogródków
        działkowych... Jeszcze przez wiele lat przychodziłem na Wolicę, krążyłem po
        krętych uliczkach na skarpie, cieszyło mnie, że w pewnym momencie wioska
        odżyła, zaczęto remontować zapuszczone domy (przez lata całe osiedle było
        przeznaczone do ...rozbiórki, miał tam podobno być park dla Ursynowa czy coś
        takiego),poprawiono bruk na Kokosowej... Niestety, później i tam wkroczyło
        MIASTO ze wszystkimi tego konsekwencjami. I kowal w końcu umarł, zresztą nikt
        by tam dziś nie miał po co do niego przychodzić - mało kto uprawia dziś na
        Wolicy ziemię...
        Ale i tak jest to wciąż piękny zakątek. Oby tylko naszym kochanym władzom
        starczyło mądrości dla zachowania tego, co jeszcze z dawnej Wolicy zostało...
        Plany budowy trasy przelotowej obok stadniny mnie przerażają...
        • Gość: Olaf Kowal IP: 62.233.164.* 23.02.04, 23:00
          Jeszcze na początku lat 90-tych dzialał zakład kowalski, co prawda nie na
          Ursynowie a na Powsinku (to dość blisko). Mieścił się na rogu ulic
          Przyczółkowej i Vogla. Później zakład upadł i tak jest do dziś, a szkoda. Jak
          byłem małym Chłopakiem jeździłem na ryby nad pobliskie jeziorko często zdażało
          się że widziałem jak ten właśnie kowal podkówa konie (ale to było bardzo dawno
          temu).
          • pbd2 Re: Kowal 24.02.04, 16:17
            Powsinek to jeszcze inna historia... Dawno tam nie byłem, pamiętam
            nieprawdopodobnie wąskie uliczki, przy których stały bardzo malownicze
            drewniane domki. Aha, jedna z ulic nazywa sie Brodzik, ciekaw jestem, dlaczego.
            czy tam ciągle jeszcze tak jest? Nie wyobrażam sobie tam bloków...
              • pbd2 Zniszczyli Moczydło! 25.02.04, 17:01
                I hm...Europejska! Zawsze się zastanawiam, kto to wymyślił. Przecież w 1951
                roku to była głęboka wieś! A i Europa dzięki tow. Stalinowi wtedy się trochę
                skurczyła... Nadal intryguje mnie Brodzik. Może tam kiedyś teren był podmokły,
                kałuże się robiły? Ta uliczka jest (była)dość błotnista.
                PS. Byłem parę miesięcy temu w okolicach ulicy Wełnianej. Gdyby mnie tam
                zrzucili w nocy ze spadochronu, to bym myślał, że się pomylili. Miejsce jest
                nierozpoznawalne. Na przykład całkowicie zniknęło wśród śmieci i połamanych
                gałęzi jeziorko na końcu ulicy. Wokół pełno w całości lub częściowo zbudowanych
                tzw. segmentów, Wełniana pokryła się kostką, znikły wierzby rosnące wzdłuż
                dawnego biegu ul. Rybałtów... A jeszcze kilka lat temu widziałem tam uczniów
                szkół plastycznych, jak malowali "pejzaż wsi mazowieckiej", jak mi
                powiedzieli... Szkoda pomnikowych lip przy Moczydłowskiej, stare drzewa nie
                lubią sąsiedztwa budynków tak potężnych, jak ten narożny. I gdzie był
                konserwator zabytków, gdy wydawano pozwolenie na budowę?
      • Gość: sldpsl Pierwsze światła IP: *.aster.pl / *.aster.pl 29.02.04, 14:18
        A pamięta ktoś, gdzie były zainstalowane pierwsze światła uliczne na Ursynowie?
        Na ulicy? Ależ skąd. Na ścianie bloku przy Koncertowej, zawisły w połowie
        lat '80 i migając trójkolorowo reklamowały zakład fotograficzny Foto Metro.
        Reklama była skuteczna, acz nazwa zakładu nieco myląca - pewnego dnia w okolicy
        zaczepił mnie pewien człowiek, pytający "gdzie jest ta wystawa fotograficzna na
        temat metra". Potem sygnalizatory wyłączono i tkwiły tylko na ścianie bloku -
        ostatnio jednak zauważyłem, że niestety je zdemontowano. A szkoda.
      • Gość: xxx Mapka Imielin/Na Skraju z przelomu '70-'80 IP: *.internetdsl.tpnet.pl 28.04.04, 11:48
        Znalazlem w papierach mapke (fotokopie mapki) z przelomu lat '70 i '80.

        Mapka zawiera uklad ulic i budynkow osiedli Imielin i Na Skraju z okresu
        budowy lub jeszcze z przed jej rozpoczecia. Wlaczajac w to "budowlana"
        numeracje budynkow i odrecznie (przez anonimowego urzednika) naniesione nazwy
        ulic.

        Mniej lub bardziej mozna ja pobrac stad:

        www.vsa.internetdsl.pl/ursyn-bud-300dpi.jpg

        Uwaga: Obrazek jest duzy, ok. 1,2MB.
        • Gość: sldpsl Re: Mapka Imielin/Na Skraju z przelomu '70-'80 IP: *.aster.pl / *.aster.pl 28.04.04, 13:05
          Fantastyczna, tu jeszcze metro nazwya się "SKM" i te ambitne plany - szkoła
          FMS, jakiś Centralny Zarząd Spółdzielni, KEN z taką liczbą przejść podziemnych.
          Absolutna rewelacja.
          Warto jednak zwrócić uwagę, że plan sam w sobie jest całkiem ciekawy - z
          centralną Aleją KEN jako przelotową ulicą obudowaną parkingami i cichymi
          uliczkami osiedlowymi zbiegającymi się do centralnego punktu, czyli rzeczonej
          stacji "SKM".
          Nie ma ktoś podobnych planów osiedli Ursynowa Północnego?
          • Gość: xxx Plan z 1961r. ;-) IP: *.internetdsl.tpnet.pl 28.04.04, 14:54
            Planu osiedli Ursynowa Polnocnego na razie nie mam. Tzn. kiedys mialem, ale
            gdzies sie zapodzial w pomroce dziejow. Byl wydany na poczatku '80 razem z
            broszurka o Ursynowie. Mozna by sprobowac poszukac go w bibliotekach
            szkolnych, szkol na Ursynowie, ktore istnialy od 1980 lub 1981r. - o ile nie
            robiono w tych bibliotekach zbyt doglebnego porzadku.

            A na razie wrzucam na strone ( www.vsa.internetdsl.pl ) rowniez plan z
            1961r., ze stanem pierwotnym okolicy "przed rozpoczeciem budowy" Ursunowa i
            Sluzewca ;-)
      • ampolion Re: Wspomnienia o Ursynowie 29.04.04, 05:49
        Czyżbym był jedynym Matuzalemem ursynowskim?
        Pamiętam czasy kiedy to mieszkało się W URSYNOWIE, a nie na Ursynowie. Były to
        lata zaraz po wojnie, druga połowa lat czterdziestych. Matka pracowała w szkole
        zawodowej, chyba ogrodniczej, tam gdzie jest teraz SGGW. Zresztą Prof.
        Zielonko, za którego sprawą miejsce to przeszło pod patronat SGGW, w tejże
        szkole wówczas pracował. Autobusów ani metra nie było, trzeba było na piechotkę
        od Dworca Południowego na Puławskiej, dworca ciuchci do Piaseczna i Góry
        Kalwarii. Czasem tylko wyjątkowo, gdy rządowa "szewroleta" jechała do Natolina
        po jakiegoś dygnitarza można było okazyjnie dojechać na miejsce wygodnie.
        Jako dziecko bawiłem się w "ozdobnem", zjeżdżałem sankami torem na skarpie,
        łaziłem po poziomym drzewie koło pałacu. Na terenie była wtedy i szkoła
        powszechna w której zacząłem swoją karierę nukową. Przy bramie wjazdowej był z
        jednej strony internat, a z drugiej stare zabudowania mieszkalne dla pałacowych
        praconików. Był też tam wojenny schron.Przed bramą nie było nic tylko pola.
        Natomiast między pałacem a skarpą był wciąż jeszcze przyzwoity ogród z wciąż
        całą i piękną barierką, a pod nią, na dole było "akwarium" czyli murowany
        basenik. Przed nim była zwykła sadzawka. Z kolei po jednej stronie pałacu, tej
        drugiej od "ozdobnego", było ogromne drzewo, kasztan włoski.
        Mam trochę zdjęć rodzinnych tamże zrobionych, ale nie oglądam, zbyt to
        sentymentalne.
        • lorentyna Re: Wspomnienia o Ursynowie 05.05.04, 09:50
          Z okazji ogniska sąsiedzkiego na Jarach dowiedziałam się od rodziców co to jest
          Łąka na Olkówkach, teraz tam sama cukiernia stoi: na placu między ulicami
          Puszczyka a Wiolinową, a kiedyś były jeszcze dwa domki jako dzieci bawiliśmy
          się w nich w dom, potem byli tam sataniści taka krążyła legenda, a nastepnie
          się spaliły i je rozebrali i Olkówki to teraz tylko cukiernia i pole.
            • Gość: gaweł2 Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.polkomtel.com.pl 06.05.04, 12:24
              Ja mam takie ciekawe wspomnienia: w mojej szkole podstawowej pewien dyrektor
              powtarzał z uporem że: część z was mieszka w blokach we wsi ursynowo. Ale on
              tak poprostu miał. Zapuszczałem sie czasami w głębszy ursynów na swoim
              wspaniałym Wigry-3 (wersja eksportowa z lusterkiem i dzwonkiem) pojeździć po
              błotach i piachach placów budowy. Miałem kumpla na Meander, działał
              tam "osiedlowy klub majsterkowicza ANATOL", będący jednocześnie modelarnia
              lotniczą. Uczęszczałem tam budując rózne latajace dziwolągi (nawet silnikowe w
              klasie F3b). Instruktor o nazwisku Dzięcioł - człowiek bezbarwny i bez polotu -
              tak potrzebnego w pracy z młodzieżą. Tam przeżewaliśmy katastrofę Challangera,
              tam zaprzyjaźniony pilot PLL LOT pokazywał nam na mapie jak przemieszcza sie
              chmura dymów i pyłów radioaktywnych z Czernobyla (w jego wywody nie za bardzo
              wierzyliśmy, bo w telewizji mówili coś zupełnie innego). miałem paru kumpli z
              zacięciem pirotechnicznym, na szczęście ograniczonym do "bączków" z saletry i
              cukru, wszyscy żyją.
              Odpalali swoje "bomby" na terenie jakiejś budowy obok meander.
              A najbardziej utkwiła mi w pamieci sytuacja z podstawówki, do mojej klasy około
              roku 1983go dołączyła potężna grupa dzieciarni z Ursynowa. Dla zżytej już klasy
              było to jak granat w tłumie. Ludzie ci zachowywali sie nieco inaczej niż my,
              byli niechlujni, niekoleżeńscy, chamscy, reprezentujacy zupełnie inne wzorce
              zachowań (prawie wszyscy z małymi wyjątkami trafili do zawodówek, koleżanki
              stały sie "przedwczesnymi mamami" w wieku jat 16-stu i 17-stu) itp. Któregoś
              dnia wychowawczyni na lekcji "wychowawczej" uzupełniała dane uczniów w
              dzienniku. Dzieci pokolei wstawały i odpowiadały na pytania data urodzenia,
              miejsce urodzenia itd. kiedy mnie zapytano o miejsce urodzenia, odpowiedziałem
              zgodnie z prawdą Warszawa... od tej pory nikt ze mną nawet nie chciał
              rozmawiać. Mimo otwartego atlasu do geografii (tego niebieskiego z "sojuz-
              apollo" na okładce) nawet nie próbowałem odnaleźć miejscowości z których
              pochodzili moi koledzy i koleżanki, za mała podziałka mapy. Później ta grupa
              dzieci miała wycieczke na dworzec Centralny - bo to dla nich nowość - dla mnie
              mało interesująca, gdyż od lat na obozy i kolonie jeździłem z niego. To tak
              wbrew twierdzeniu że napływ do stolicy to zjawisko nowe...
              • Gość: Olaf Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: 62.233.164.* 07.05.04, 07:11
                Oczywiście że napływ ludzi do Warszawy to zjawisko nie nowe.
                W mojej okolicy jest taki blok przy ul. Wiolinowej (numeru nie podam) gdzie
                mieszkańcy na twarzach mają wypisane skąd pochodzą. Oczywiście pochodzenie z
                małej miejscowości to nic złego, ale tylko pod warunkiem że człowiek nie
                zachowuje sie w mieście jakby był nadal na wiosce.

                A pamiętacie coś takiego jak podwórkowe wojny?
                • lorentyna Re: Wspomnienia o Ursynowie 07.05.04, 11:30
                  podwórkowe wojny to było to! po pierwsze ci z innych podwórek byli napadani w
                  Lany Poniedziałek, potem jak się już wszyscy oblali wyruszaliśmy na tych za
                  mostem (Koński Jar, Nutki) wszyscy razem.
                  A jak zakładali chyba telefony, a może jakieś inne kable i całe osiedle było
                  zryte takimi długimi wykopami, że można było przejść kilometry, to była
                  codziennie regularna wojna, w okopach z podchodami (a potem to już byłam za
                  duża)
      • Gość: Kaa Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.chello.pl 10.05.04, 14:00
        Mnie najbardziej wzruszają opowieści o starej Wolicy i SGGW.
        Do tej pory przynajmniej raz w tygodniu spaceruję sobie tamtędty, aczkolwiek to
        juz nie to samo :(
        Upchane segmenty, ściśnięte domki jednorodzinne psują krajobraz, który mógł
        pozostać takim warszawskim unikatem- taka wieś w mieście.
        Na szczęście Nowoursynowska pozostała wybrukowana kocimi łbami.

        A co powiecie o parku natolińskim?
        Pamiętacie rządowe imprezy za zamknietym płotem?

        Co waszym zdaniem pozostało niezmienione od "tamtych" czasów?
      • Gość: TRUSKAVA Re: Wspomnienia o Ursynowie IP: *.neoplus.adsl.tpnet.pl 16.05.04, 11:06
        Wprowadziłem się na Ursynów w II-ej klasie szkoły podstawowej,
        w marcu 1982 r. Szkoły nie zmieniłem, więc do 1988 roku
        dojeżdżałem do SP nr 212 na Stegnach (najpierw autobusem 177,
        potem też 185, albo po przesiadce 195).

        Nie dojeżdżałem nigdy do Pyr, Grabowa czy Dąbrówki, ale pamiętam
        te autobusy szkolne. Wielu kumpli z podwórka tam jeździło.

        Nie wiem gdzie wtedy kończyła się cywilizacja, ale ostatnie zamieszkane
        bloki kończyły się na linii ul. Płaskowickiej. Dalej na południe
        wszystko było w budowie (bloki na ul. Mandarynki, Lasek Brzozowy itp.).
        Być może Meander, albo Na Uboczu też były zasiedlone, ale tego nie wiem...

        Jak wszyscy, pamiętam budowe metra i objazdy z tym związane.
        Tak jak wielu, chodziliśmy tam bawić się "w wojnę" lub "chowanego"...

        Pamiętam ALEX'a. Była tam tak nietypowa, niekomputerowa gra:
        W zamknietym, szklanym pudle była miniaturka helikoptera na uwięzi,
        na takim ramieniu. Helikopterek czaderski, dwu-śmigłowy. Gra nie miała
        jakiegoś większego celu, poza lataniem sobie tym helikopterem w kółko i
        lądowaniem na aktualnie podswietlonych "lądowiskach".
        I ktoregoś dnia jakiś łepek znudzony wielce monotonią gry,
        zamist grać jak należy (czyli startować i lądować co chwilę),
        latał sobie bez przerwy w kółko, tak że w końcu owy helikopter
        urwał sie z ramienia. Szyby nie stłukł, ale gra już była "do dupy".
        Chyba już jej nie naprawili później...

        Pamiętam jak kręcili Alternatywy 4 (zwłaszcza odcinki "z ciuchcią"
        i "ze spadającym z dźwigu samochodem")...

        Pamiętam jak jeździły "luksusuowe" autokary ORBIS w ramach wspomagania
        komunikacji miejskiej (stare MERCEDES'y, jugosłowiańskie TAM'y i
        nowoczesne IKARUS'y, z automatyczie otwieranymi drzwiami).
        To był luksus, bo bilet ulgowy kosztował wtedy 50 gr, "normalny" 1,50 zł,
        a do ORBIS'u 3,00 zł.

        Pamiętam jak budowali BATMAR...

        Pamiętam jak budowali pętlę autobusową przy Płaskowickiej...

        Pamiętam jak zmieniał sie widok z mojego okna:
        Najpierw były wielkie "nieużytki" z wielkimi płytami betonowymi i
        górami gliny. Przez te "pola" chodziłem do najbliższych sklepów
        spożywczych, w których nic nigdy nie było (na Szolc-Rogozińskiego i
        na Grzegorzewskiej).
        Potem wybudowano szkołę (numeru nie pamiętam),
        Później po jednej stronie szkoły powstał "Sobieski",
        po drugiej budynki spółdzielni "Na Skraju".
        Później szkołe rozbudowano, zmodernizowano boisko...


        Pewnie wiele jeszcze innych rzeczy pamiętam, ale nic mi teraz nie przychodzi na
        myśl...


        Pozdr@wiam

        TRUSKAVA
    1 2
    Inne wątki na temat: