Jak zaczac pisac do gazet , czasopism ?

[adam81w]

Jak nawiazac taki kontakt ? Chcialbym sie sprawdzic czy mam w tej dziedzinie
jakies szanse . W jaki sposob czasopisma i gazety rekrutuja nowych
wspolracownikow ? Firmy szukajace tlumaczy daja np do przetlumaczenia probki
tekstow i na podstawie takiego tlumaczenia decyduja czy ktos sie nadaje czy
nie . Jak to jest z gazetami ? Czy one wogole szukaja nowych redaktorow ? A
jak tak to jak to robią ? Interesuje sie sportem , polityka i wieloma innymi
sprawami . Gdzie powinienem probowac ?

[Gość: eoaiou]

do redaktora, mój drogi, droga daleka...
skontaktuj sie z redakcjami i spytaj, kiedy przyjmują stażystów
zaczniesz od pisania notatek o wystawie ptaków śpiewających, a potem może,
może...

[Gość: ja]

Tak, ho hoo, mlody czlowieku, to nie tak prosto. My, dziennikarze, to swoj klan.
Pierdoly, nie potraficie nawet po polsku pisac. Daleko Wam do Kischa,
Wankowicza itd. I udowodnie to za chwile.

[david.locke]

adam81w napisał:

> Jak nawiazac taki kontakt ? /ciach/ ? Czy one wogole szukaja nowych
redaktorow ? /ciach/I Gdzie powinienem probowac ?


Zacznij od zainwestowania w slownik ortograficzny (z takim podejsciem do jezyka
ojczystego nie masz zadnych szans zeby zostac redaktorem). A potem pomysl jak
sie przebcic do mediow. W tym zawodzie liczy sie kreatywnosc i pomyslowosc. To
jest pierwsze sito :)
A potem trzeba duzo pracowac piszac glupoty o plonacych smietnikach zeby
wreszcie zaczac pisac o powazniejszych sprawach.

[pressforum]

bo widzisz adasiu kazdy redaktor to dziennikarz ale nie kazdy dziennikarz to
redaktor ;) a tak poza tym to po prostu pisz i stazuj w jakiejs redakcji gdzie
zechca cie wykorzystac jako stazyste. no i duzo duzo duzo czytaj - gazet,
ksiazek, periodykow itp i zwracaj uwage na konstrukcje tekstow. innych zasad
nauczysz sie w praniu. acha, nie licz, ze bedziesz gwaizda w ciagu kilku
miesiecy, choc pewnie twoje otoczenie bedzie sie zachowywac jakby w nim byly
tylko same gwiazdy. ten zawod strasznie dziala na ego :)

[Gość: ja]

W tekscie nic nie mozna poprawic, nalezaloby napisac od nowa.

david.locke jest super

[Gość: ja]

Nie spodziewalem sie tak szybko znakomitego przykladu masla maslanego. Ale
wowczas nie ostrzegano jeszcze przed tautologia. Ta kreatywna pomyslowosc, to
jest pierwsze sito. I nie smiej sie Baranie, albowiem caly czas siedzisz w
plonacym smietniku!

[Gość: ortograf]

david.locke napisał:

>>
> Zacznij od zainwestowania w slownik ortograficzny (z takim podejsciem do
jezyka
>
> ojczystego nie masz zadnych szans zeby zostac redaktorem).

Więc ty chyba nie jesteś redaktorem, bo robisz dokładnie to samo, co zarzucasz
temu pytającemu: nie stawiasz znaków diakrytycznych. Przyganiała motyka....

[b.krakus]

Pisze się "gazet lub czasopism"!

[pressforum]

:) oj tak....

[Gość: Vp]

Jak zacząć?

1. Poprawnie posługiwać się edytorem tekstu. Niedopuszczalne jest dawanie
spacji (odstępu) przed znakami przestankowymi. Niedopuszczalne jest nie
wpisywanie polskich liter (potrafiłeś raz napisać 'ą' to znaczy brak tych
ogonków i kreseczek wynika z Twojego niechlujstwa a nie rodzaju klawiatury).

2. Wybierz dziedzinę, na której najlepiej się znasz i gdzie masz kontakty.
Znacznie ważniejsza od chęci jest możliwość dotarcia do właściwej osoby, im
wyżej postawionej tym lepiej. Jeżeli od razu się pochwalisz w redakcji, że na
każde zawołanie możesz uzyskać wywiad z burmistrzem/komendantem
policji/prezesem/rektorem/aktorem/dyrektorem szpitala/mistrzem Polski to raczej
pewne że zostaniesz do tego celu wykorzystany przy najbliższej okazji, wtedy
masz pole do popisu w jakiejś dziedzinie, może ją kiedyś dostaniesz do stałej
obsługi. Jeżeli kontaktów nie masz, to dobrze abyś był z gatunku takich, co jak
się ich wyrzuci drzwiami, to wejdą oknem i wszędzie potrafią się wkręcić,
pociągnąć człowieka za język, wydobyć informacje. Kwestia osobowości. W każdym
razie lepiej na początku skierować się na jeden temat, postawa typu: mam
szerokie zainteresowania i mógłbym pisać o wszystkim jest odbierana jako brak
samodzielności, czekanie na poprowadzenie za rączkę.

3. Zgłaszaj się do redakcji gazety/czasopisma do osoby odpowiedzialnej za daną
dziedzinę. Może będziesz musiał się umówić, spróbuj podpytać sekretarkę o tę
osobę, im więcej wiesz tym lepiej. Nie mów od razu, że chciałbyś tu pracować,
ale właśnie to, że masz dużą wiedzę w dziedzinie xxx, że bardzo się
interesujesz tematami takimi a takimi, wobec tego chciałbyś zapytać czy pan X
może poświęcić Ci trochę czasu... itd. A potem musisz wykazać że znasz się na
rzeczy, byle nie lepiej od swojego rozmówcy :-)
Nie zostawiaj cefałki i nie czekaj aż zadzwonią, musisz pokazać że masz
inicjatywę, ani nie próbuj startować od razu do redaktora naczelnego. Licz się
z tym, że nikt nie będzie chciał z tobą gadać. Próbuj raz, drugi, trzeci,
dziesiąty... Tu właśnie potrzebna jest umiejętność wciskania się gdzie trzeba i
nawet nachalność i upierdliwość. Musisz pokazać, że naprawdę ci zależy i masz
coś do powiedzenia. Może za którymś razem dadzą Ci do napisania jakąś pierdołę,
oczywiście za jakąś groszową wierszówkę, ale nie ma wyjścia, od tego się
zaczyna. Potem sam stwierdzisz, czy naprawdę to jest to.

Powodzenia

PS. Moje uwagi dotyczyły lokalnego dziennika, raczej kiepskiej jakości i
baaaaardzo słabo płacącego. Dlatego też czasem ukazują się ogłoszenia o pracy
dla dziennikarzy, dużo osób startuje, kilka zostaje z tych co się godzą na
bardzo kiepskie warunki, ale prawie wszyscy potem odchodzą bo nawet
zapierniczając jak woły trudno im z wierszówki zarobić na utrzymanie. Ci,
którzy są dłużej i jakoś się urządzili, w większości mają swoje działki
tematyczne. Dzięki temu, że piszą o czymś konkretnym mają kontakty z firmami i
dorabiają sobie zbieraniem ogłoszeń i reklam. Gdybyś miał chęć być takim
właśnie zbieraczem reklam, to nawet nie musiałbyś się starać, sprzedasz
powierzchnię reklamową to zarobisz na prowizji.

[Gość: g]

pamiętam, że kolega był takim stażystą w opolskiej bodajże GW - no i tak jak
inni napisali - zajmował się głupotami - płacili mu wierszówkę, czyli grosze,
nie wszystko oczywiście przyjmowali, a oczym tu pisać jeśli takich jak on było
wielu. Oprócz tego miał dyżury - siedział w redakcji przez pół nocy, potem
wracał taksówką na koszt firmy.
Znalazł się tam , bo odpowiedział na ogłoszenie - trzeba było znać język obcy
dobrze (nie znał, ale wpisał, że zna - nie sprawdzali) i mieć ukończoną wyższą -
nie miał skończonej - napisał, że jest na czwartym roku, chociaż już nie uczył
się)
Po pewnym czasie, chyba po roku, dał sobie spokój, bo wyciągał poniżej średniej
krajowej.

[Gość: g]

można też i w jakiś miejskich gazetkach, ale tutaj to nawet jak napisze się
kupe tekstu to zarabia się ze 200 na mies. - ale zazwyczaj każdy może przyjść,
przynieść tekst - mogą nie opublikować, ale że chętnych wielu zazwyczaj nie
mają, a często sami po polskiemu nie umieją można się tam wprosić....

W opolskim nie ma o czym pisac!???

[Gość: ja]

Jeszcze na boku mozna dorobic, piszac auf Deutsch!
Ale jak nie sprawdzali, to nie trzeba pisac!

[Gość: miu]

ad. 1 ;)))
Autor watku ma wlaczona francuska korekte tekstu lub uzywa francuskich zasad.
Spacje przed znakami interpunkcyjnymi sa w tym jezyku regula. Moze rowniez w
jakims innym...

[adam81w]

hehe. Dzięki za odpowiedzi. Miło też, że gazeta uznała mój wątek za ciekawy i
postanowiła dać linka na głównej forumowej. Nie wiedziałem o tej spacji.
Pozdrawiam.

he, he, he! Ale jaja!

[Gość: ja]

Po przeczytaniu wskazowek zawodowych Szanownych Kolezanek i
Kolegow "Dziennikarek" i "Dziennikarzy" obsmialem sie jak norka.

O tej porze pioro jest gietsze anizeli jezyk, zycze milego weekendu! :-)))))

Zapomnij edytora tekstu, pisz tak,

[Gość: ja]

...zeby ludzie Ciebie czytali.
Sraj na burmistrza, komendanta, prezesa, rektora, dyrektora szpitala, mistrza
Polski. Wiecej sie dowiesz od kochanki burmistrza, asystentki komendanta,
przyjaciolki prezsa, bylej zony rektora, zawiedzionej pielegniarki i mistrza
Europy. Mistrz Polski interesuje tylko swoja rodzine, nikogo wiecej.

P.S. Uwagi autora P.S. swiadcza o nim samym.

Jak zaczac pisac do gazet - nie dla nastolatków

[andy_b]

No właśnie...
Są jakieś pomysły/sugestie nie dla nastolatków, tzn. dla ludzi, co nie mogą
sobie pozwolić na dłuższe przebywanie poniżej średniej krajowej?

nie badz zarozumialy... albo pisz

[Gość: ja]

do szuflady.

[after_eight]

ja odpowiedziałam na jedno ogłoszenie, wybrali mój tekst i tak zaczęla się
współpraca z pewnym miesięcznikiem, potem drugie ogłoszenie, a że już miałam
doświadczenie nabyte w miesięczniku, zaczęłam współpracować z ogólnopolskim
dziennikiem. To były moje dodatkowe prace - pisałam na tematy związane z moją
działką zawodową, dlatego - jak pisali już inni w tym wątku - też uwazam, że
wazne jest, by wiedzieć, o czym chce się pisać i rzeczywiscie dobrze znać tę
dziedzinę, mieć kontakty itd.

I wazna jedna stara, wyprobowana zasada...

[wlodekbar]

... od pierwszego zdania chwycic czytelnika za leb.

uwazaj zeby czytelnik nie chwycil Ciebie za...

[Gość: ja]

[wlodekbar]

Chwycic czytelnika za leb, ale z a zacunkime dla niego, naturalnie:)

[wlodekbar]

Chweycic czytelnika za leb, ale z szacunkiem dla niego:)

[wlodekbar]

Aha, zapomnialem...
Bardzo wazny jest tytul.
Niekiedy sleczy sie nad tytulem dluzej niz nad calym tekstem...:)

autor watku ujawnil sie, tym bardziej

[Gość: ja]

proponuje taka zabawe: daje tytul, a Wy piszecie artykul, obojetnie jaki:
interwencyjny, reportaz, co dusza zapragnie: "Zolte, a sie nie blyszczy", moze
tez byc "Zolte, i tak sie nie swieci" itd. Mozna zmienic, powinno byc zawsze
skojarzenie ze zlotem "czyli to Zolte" i rozczarowanie, np. nie wszystko zloto,
co sie...
Wszystko jasne!
O czym piszemy?
Powinno byc proste, jak swinski ogon. :-)))

Po adresie widac, ze nagrody moga byc ... interesujace.

P.S. Pomysl przyszedl po przeczytaniu wlodekbara. :-))

Dla mnie bylo oczywiste, dla Was nie: nie chce artykulu, tylko konkretny temat,
ktory by pasowal do tego tytulu. Wystarczy np. piasek nad baltykiem

czy ktos to czytal?

[Gość: ja]

[Gość: andante]

Nie znam pisma ani gazety która nie wzięłaby bardzo dobrego tekstu który
przyniesiesz, czy przyślesz. Gazety wciąz szukają ludzi którzy potrafiliby
dobrze pisać. Niestety, nie znaczy to że biorą wszystkich. Przeważnie zgłasza
się tłum ludzi przekonanych że pisanie jest to uderzanie w klawisze komputera i
w sumie każdy to potrafi robić. Niestety nie :) Mało kto to potrafi robić.
Jeśli chcesz spróbować, to dobra rada. Nie bierz się za rzeczy wielkie. Piszesz
że interesujesz się sportem i polityką. Nie zaczynaj od tego. Żadna gazeta nie
weźmie od debiutanta tekstu o premierze Belce, albo derbach Warszawy. W ogóle
daruj sobie wszelkie aktualności. Od recenzji, sprawozdań z meczów, spraw
politycznych gazety mają swoich ludzi.
Spróbuj znaleźć jakiś temat którego w gazecie nie ma - bo powiedzmy żaden
dziennikarz na niego nie trafił. Całe lata temu w mieście zaczęły pojawiać się
grafitti z "Józefem tkaczukiem". Długo trwało zanim sprawa została opisana. Łap
się za takie rzeczy. Widzisz takie grafitti, próbujesz dowiedzieć się o co
chodzi, kto to maluje, dlaczego. Piszesz historyjkę. Nawet jeśli jest kiepsko
napisana i redakcja wyśle dziennikarza, żeby to opisał - jest szansa że
zostaniesz zauważony.
A najlepiej żeby po prostu ktoś zobaczył twoje teksty i powiedział czy z ciebie
coś będzie czy nie :) Niestety - jak napisałem. Osób które potrafią pisać jest
szalenie mało.

[vacia]

Gość portalu: andante napisał(a):

> Nie znam pisma ani gazety która nie wzięłaby bardzo dobrego tekstu który
> przyniesiesz, czy przyślesz.

Mam do Ciebie i do innych pytanie.
Lubię pisać,wielokrotnie pisałam do gazet i byłam publikowana w ramach rubryki
"Listy do redakcji". Jednak ja chciałabym choć raz mieć tekst wydrukowany poza
rubryką" Listy do redakcji" i otrzymać tak zwaną wierszówkę a z tym się jeszcze
nie zetknęłam.
Czy na końcu listu do Redakcji pisze się : Proszę mi zapłacić. :)
To dla mnie krępujące.

[peut-etre]

Dokładnie tak.
Z pisaniem do gazet czy pism jest tak samo jak z każdą inną działanością.
Róznica jest tylko taka, że o ile człowiek oglądający w akcji Zinedina Zidane'a
nie sądzi że tęz tak potrafi, to człowiek czytający Kapuścińskiego sądzi, że tak
pisać to nic trudnego - ma przecież edytor tekstu i dużo swoich przemyśleń.
A tymczase sytuacja jest identyczna. Zidane żeby zostać Zidanem musiał oprócz
talentu, spędzić masę godzin ćwicząc wolne, podania i drybling. I tak samo z
tobą. Jesli ostatnie parę lat spędziłeś na treningu: czytałeś codzinnie gazety,
tygodniki, oglądałeś wiadomości, czytałeś książki - to masz podbudowę
teoretyczną. Jeśli ćwiczyłeś pisanie, patrzyłeś na teksty pod kątem technicznym
- jak są zbudowane, jak są rożlożone akcenty - to masz podbudowę praktyczną. I
możesz teraz się starać zeby z tego zrobić swój zawód.
Jeśli nie - to niestety szanse są marne. Mniej więcej takie jak to że zgłosisz
się do Realu Madryt, Wisły Kraków, czy powiedzmy Jagielonii Białystok (zależy
jak wysoko mierzysz). zaproponujesz swoje usługi i wybiegniesz za tydzień czy
nawet za pół roku w pierwszym składzie.

[wlodekbar]

Dlaczego ja takiego tekstu (jak i takiego, jak poprzedni) nie napisalem,
jedynie jakies wycinkowe rzeczy poruszylem...?
Bardzo dobre porownania, o ktorych powinni pamietac wszyscy przyszli autorzy
tekstow dziennikarskich!

[Gość: lidka]

a moze ktos opowie o swoich doswiadczeniach w konkretnych tytulach? gdzie
najlepiej traktuja wspolpracownikow, freelancerow itd?

Pani Lidko, prosze sie zglosic, to opowi

[Gość: ja]

em. Ale bez jaj, tylko w miare powaznie OK?.
Czesc Twoich pytan odpowiedzialem powyzej "ja".

To Ty musisz szukac, kto Ciebie wydrukuje

[Gość: ja]

... kazda drukarnia po oplaceniu zlecenia. Napisz ciekawie i wyslij!
Napisz ciekawie, rozumiesz to?
Tobie nie powinien ten tekst sie podobac! Ale czytelnikom tak!

a na przyklad szan.pan.red. zaglebie siarkowe

[Gość: ja]

ten temat oczywiscie jest skreslony z listy.
Co porabia adam81w? Tez mysli?
Jestem caly czas powazny!
A leniwi pseudo-wolontariusze albo sie bawia i bajeruja o dziennikarstwie (na
quick wystarczy, ale nie na tworczy zwiazek).
Znajduje sie w radiusie ?, nie powiem, ze Was widze, ale juz teraz ubolewam!

[Gość: lidka]

przepraszam, czy ty jestes normalny? czy wlasnie dajesz nam probke swojego
stylu?

Na litosc Boska! Tylko bez "ladnego pisania",

[kropekuk]

szlaczkow i bibulki na niebieskiej wstazeczce... O, Jezu Milosierny...

Co mam rozumiec jako wiele innych spraw?

[Gość: ja]

adamie81w traktuj to powaznie....!

[Gość: ja]

[Gość: doratca]

adam81w napisał:

> Jak nawiazac taki kontakt ?

zapytaj bywalczynie forumów Marianne Rokite vel pauline kaczanow. Ona
udanie "nawiazywala kontakt" z paroma tytulami a raczej ich redaktorami... Ale
to metoda dostepna raczej tylko tylko dla pań.

[Gość: Pismak]

Dziś dziennikarzem może zostać każdy. I to jest bardzo mało optymistyczne.

Na szczęście, istnieją mechanizmy naturalnej selekcji. Staże; gwiazdorstwo
starszych, którzy powinni się starzystą opiekować; wykorzystywanie stażysty
przez naczelnego lub red. odpowiedzialnych do wypuszczania na tematy, którymi
chcą załatwić swoje osobiste sprawy oraz marne pieniążki dla stażysty. Bardzo
marne. Oczywiście, te mechanizmy selekcji powinny wyglądać inaczej: umiejętność
posługiwania się językiem, szybkość przyswajania warsztatu, kreatywność, nos
dziennikarski, umiejętność wywoływania tematów, intuicja, właściwy dobór formy
do tematu itd. To powinno decydować, czy ktoś się nadaje. Nie znajomości,
nazwisko mamusi, czy tatusia, układzik, włazidupstwo, możliwość
sterowania "młodym". A potem wielkie tuzy dziennikarskie rzucają korektorkom na
stół teksty, które one piszą od nowa. Bo po korekcie w tekście jest czerwono,
jak w pezetpeerowskiej legitymacji.

[e-mail]

A Pilch radził...

[Gość: Jakon]

A Pilch Jerzy radził, by nie brać się za pisanie, bo to bardzo trudne.
Uwierzmy mu więc, i dajmy sobie z tym spokój.

[wlodekbar]

Niech kazdy w miare mozliwosci robi to, co chce, byle rozumnie:)

[Gość: phi...]

I tylko można żałować, że sam się do tej rady nie zastosował...

[wlodekbar]

Pilch?
Wlasnie, tu jest sprzecznosc:)

[wlodekbar]

Choc ti zapewne po prostu wyjete z kontekstu...:)

A Boy-Żeleński radził...

[Gość: Pismak]

Gdy pytali, jak pisać - mówił: "trzeba pisać źle"...
Ale to pewnie też wyrwane z kontekstu :))).

[e-mail]

[wlodekbar]

Heh, Boy-Żeleński mial tkie poczucie humoru, ze ho ho:)

[wlodekbar]

'Nie znajomości,
nazwisko mamusi, czy tatusia, układzik, włazidupstwo, możliwość
sterowania "młodym".'

Brrr....:)

[tomek854]

To co ja proponuje nie jest moze odpowiedzia na pytanie "jak szybko zaczac psiac w gazetach" ale w moim przypadku dziala.

Udzielac sie jak najwiecej gdzie tylko sie da, nawet non profit - w portalach internetowych, w pismach studenckich, branzowych itp. Z czasem poprawi sie warsztat a i zacznie sie miec wlasna marke - i choc moze nie bedzie to od razu mercedes, ale raczej tavrija, to juz sie bedzie rozpoznawalnym - a wtedy robota sama zapuka do Ciebie. I nie bedzie to smieszny stazyk w lokalnej gazetce, tylko juz cos o oczko wyzej...

W moim przypadku tak sie stalo i dziennikarstwo z hobby stalo sie zrodlem dochodow - a jestem dopiero na poczatku sciezki...

Hah, hah, hah...

[Gość: madmag.com]

Nie ma to, jak tuman bez zdolności, ale o dużym ego. Chłoptasiu: z twoją
antyznajomością ortografii, interpunkcji i składni (no i z tym dwucyfrowym VIQ,
które widać niczym przez siatkową pończochę) szukaj zatrudnienia w redakcji...
na stanowisku zamiatacza magazynu zwrotów.

Albo pchaj się w politykę. Tam niejeden pajac o pustej głowie i wielkich
ambicjach zrobił karierę.

[Gość: Jakon]

Ale się brutal-purysta znalazł. A jak napiszę np. miut,
albo rzempolot, to co mi zrobisz cwaniaczku? //;:""

[kawa_malinowa]

1 droga - warsztaty dziennikarskie w prasie. Zwlaszcza w lokalnej sie zdarzaja.
Do miejskich tytulow mozna przyjsc i zapytac, czy kogos nie potrzebuja.
ALe wtedy piszesz o popsutych budkach telefonicznych ;/

2 droga- zacznij pisac bezplatnie do jakiejs dobrej gazety / portalu w necie.
Na poczatku za darmo. ALe mozesz liczyc, ze ktos Cie zauwazy, lub po kilku
miesiacach uderzyc do redakcji gazety zwyklej majac juz jakis dorobek.

Pozdrawiam!

[wlodekbar]

I nie zapomnij o zbieraniu wycinkow (badz calych numerow)czy plikow z Twymi
tekstami:)

:))))))

[Gość: Pismak]

No właśnie. Przyda się dla potomnych :))).

Właściwie nie ma reguły na start. Jest tyle możliwości. Przecież nie trzeba
kończyć studiów dziennikarskich, by zostać dziennikarzem. Ponoć absolwenci tego
kierunku to ledwie 5 proc. rynku. Ciekawe, gdzie reszta się podziewa? Pewnie
idą w PRy :))).

Jakby tak zebrać opowieści różnych pismaków, okazałoby się, że każdy inaczej
wpadł w te sidła. Dziś wielu starych wyjadaczy narzeka, że powinno być
klasycznie. Najpierw długi staż. Robienie kawy redaktorom, przepisywanie depesz
(faksów), research, umawianie dziennikarzom spotkań. Dopiero po jakimś czasie
zaszczyt pisania małych kawałków lub kręcenia przebitek o budkach
telefonicznych. Wreszcie: jakiś większy temat. Potem następny i następny. I
jeśli się nadajesz - wchodzisz do gry. Jeśli nie, adios - zostajesz gwiazdą
lokalnego szmatławca.

Moim skromnym zdaniem, nie moment debiutu jest tutaj najbardziej znaczący. Nie
ma znaczenia też moment, w którym kończy się staż i dostajesz upragniony,
wyczekany etat. Nieważne, czy to było po roku, sześciu miesiącach, czy ośmiu
tygodniach. Jest takie stare powiedzonko dziennikarskie: "Po pierwszym roku
pracy w tym zawodzie uważasz, że zjadłeś wszystkie rozumy. Z każdym kolejnym
przekonujesz się, że wiesz coraz mniej". I to jest właśnie moment, w którym
stajesz się dziennikarzem. Kiedy przestajesz wierzyć, że wiesz wszystko, a
zaczynasz rozumieć, jak mało jeszcze potrafisz. Bywa, że dziennikarz w ogóle
nie dorośnie do tej chwili. Albo przeoczy ten moment. Wtedy nie pomoże mu ani
dobry warsztat, ani sztab korektorek, ani nazwisko mamusi, czy układzik.
Ludzie, z którymi będzie rozmawiał - po prostu będą wiedzieć.

Tak mi się przynajmniej wydaje :))).
[e-mail]

[wlodekbar]

Gość portalu: Pismak napisał(a):

> No właśnie. Przyda się dla potomnych :))).
Ale takze i wczesniej:)
>
> Właściwie nie ma reguły na start. Jest tyle możliwości. Przecież nie trzeba
> kończyć studiów dziennikarskich, by zostać dziennikarzem. Ponoć absolwenci
tego
>
> kierunku to ledwie 5 proc. rynku. Ciekawe, gdzie reszta się podziewa? Pewnie
> idą w PRy :))).
Niektorzy mowia, ze dziennikarzem trzeba sie urodzic. I, sadze, w duzej mierze
maja racje. Predyspozycje sa bardzo wazne. Lacznie z checia czy - jeszcze
lepiej - imperatywem przekazywani, dawania, naprostowywania, ulepszania
rzeczywistosci.
>
> Jakby tak zebrać opowieści różnych pismaków, okazałoby się, że każdy inaczej
> wpadł w te sidła. Dziś wielu starych wyjadaczy narzeka, że powinno być
> klasycznie. Najpierw długi staż. Robienie kawy redaktorom, przepisywanie
depesz
>
> (faksów), research, umawianie dziennikarzom spotkań. Dopiero po jakimś czasie
> zaszczyt pisania małych kawałków lub kręcenia przebitek o budkach
> telefonicznych. Wreszcie: jakiś większy temat. Potem następny i następny. I
> jeśli się nadajesz - wchodzisz do gry. Jeśli nie, adios - zostajesz gwiazdą
> lokalnego szmatławca.
>
> Moim skromnym zdaniem, nie moment debiutu jest tutaj najbardziej znaczący.
Nie
> ma znaczenia też moment, w którym kończy się staż i dostajesz upragniony,
> wyczekany etat. Nieważne, czy to było po roku, sześciu miesiącach, czy ośmiu
> tygodniach. Jest takie stare powiedzonko dziennikarskie: "Po pierwszym roku
> pracy w tym zawodzie uważasz, że zjadłeś wszystkie rozumy. Z każdym kolejnym
> przekonujesz się, że wiesz coraz mniej". I to jest właśnie moment, w którym
> stajesz się dziennikarzem. Kiedy przestajesz wierzyć, że wiesz wszystko, a
> zaczynasz rozumieć, jak mało jeszcze potrafisz. Bywa, że dziennikarz w ogóle
> nie dorośnie do tej chwili. Albo przeoczy ten moment. Wtedy nie pomoże mu ani
> dobry warsztat, ani sztab korektorek, ani nazwisko mamusi, czy układzik.
> Ludzie, z którymi będzie rozmawiał - po prostu będą wiedzieć.
>
> Tak mi się przynajmniej wydaje :))).
> [e-mail]

Pewnie, ze nie ma reguly. A reszta Twoich tu mysli tez mojej skromnej osobie
przypada do gustu, bo sa 'trafione'.

[xv123]

wlodekbar napisał:

> > >
> > Właściwie nie ma reguły na start. Jest tyle możliwości. Przecież nie trze
> ba
> > kończyć studiów dziennikarskich, by zostać dziennikarzem. >
> Pewnie, ze nie ma reguly. A reszta Twoich tu mysli tez mojej skromnej osobie
> przypada do gustu, bo sa 'trafione'.

Załóżmy,że ktoś napisał ciekawy tekst i wysyła do gazety lub czasopisma i
Redakcja uznaje materiał za ciekawy i go drukuje,to co z zapłatą,czy wysyłając
tekst trzeba zaznaczyć,że w przypadku druku oczekujemy wierszówki.

[pressforum]

najpierw wypadaloby uprzedzic ze taki tekst chce sie przyslac. z wielu powodow.

[xv123]

pressforum napisał:

> najpierw wypadaloby uprzedzic ze taki tekst chce sie przyslac. z wielu
powodow.

Aha, rozumiem. Najpierw uprzedzić a potem czekać na odpowiedź. Czy tak?
A jakie są niektóre z tych powodów ,o których wspominasz.

[pressforum]

powody m. in. - byc moze nie wstrzelisz sie w profil pisma ze swoja propozycja,
byc moze wlasnie o tym pisali miesiac temu, byc moze potraktuja to jako list
czytelnika a wtedy przerobią i zegnaj kaso, poza tym moga miec swoje sugestie do
twojej propozycji, ktorym musisz sie podporzadkowac. ewentualnie warto napisac i
przyjsc z tekstem (jesli jestes jego pewien) zeby sie osobiscie zaprezentowac.
nie wysylaj poczta czekajac na efekt. acha! raczej zawsze pamietaj o tym, ze
tekst bez foty (albo kilku) teraz raczej sie nie sprzeda.

[xv123]

pressforum napisał:

> przyjsc z tekstem (jesli jestes jego pewien) zeby sie osobiscie zaprezentowac.

To nie jest takie łatwe :D
W dobie e-maili osobiste przychodzenie z tekstem jest moim zdaniem
staroświeckie, tym bardziej jeśli się chce napisać tekst do Redakcji, której
siedziba jest daleko od miejsca zamieszkania.
W końcu to tekst jest ważny a nie wrażenie jakie wywrze osoba autora, czyż nie
tak?
Podsumowując całą tą dyskusję, dochodzę do wniosku, że najlepiej jest pisać i
nie ogladać się na kasę, najłatwiej być chyba opublikowanym w postaci "Listu do
Redakcji" ,co nie pociąga kosztów dla Gazety a nam daje satysfakcję, co też ma
wartość.

[pressforum]

no jesli tak "nowoczesnie" stawiasz sprawe... siedziba mowisz daleko. to ty
chlopie chyba chcesz od razu w newsweeku albo innym wproscie publikowac? jakby
to powiedziec, zacznij od redakcji mieszczacej sie w twoim miescie lub powiecie.

[xv123]

pressforum napisał:

> no jesli tak "nowoczesnie" stawiasz sprawe... siedziba mowisz daleko. to ty
> chlopie chyba chcesz od razu w newsweeku albo innym wproscie publikowac? jakby
> to powiedziec, zacznij od redakcji mieszczacej sie w twoim miescie lub
powiecie

Nie zależy mi na etacie, chcę pisać z doskoku ale za pieniądze.
Kiedy daję tekst do lokalnej gazety jest on drukowany w postaci" Listów do
redakcji",oczywiście bez wynagrodzenia ale kiedy daję tekst za wierszówkę to
napotykam na trudności w druku, wyraźnie odczuwam niechęć do jakiegokolwiek
płacenia, nawet paru groszy, na przykład mój temat zostaje podchwycony ale
tekst napisany jest od początku przez dziennikarza na etacie.
Małe gazety mają małe fundusze i jest chyba o wiele trudniej otrzymać
wynagrodzenie.
Określenie "Chłopie" pasowałoby do Ciebie :D, do mnie jakiś żeński termin.
Dzięki za rady.

[pressforum]

no chlopie skoro jestes dziewucha :)

[Gość: werka]

a dlaczego zakladasz, ze nie moglby publikowac w Newsweeku czy Wprost? Przeciez
tam tez skads ludzie sie biora, rotacja jest, dobry tekst zawsze chwyci. Ja bym
mierzyla wlasnie wysoko, a nie w gazetce powiatowej. Szkoda czasu.

[Gość: Pismak]

Dobry temat chwyci, jak będzie dobrze napisany. Każdy temat można koncertowo
spieprzyć. To kwestia warsztatu. Dlatego nie spodziewaj się, że jakoś nagle
trafisz na afisz. Nawet samorodne talenty muszą znać rzemiosło. A znawcy
rzemiosła muszą jeszcze potrafić pisać pod konkretny tytuł. Zgodnie ze stylem
redakcji, rzecz jasna (nie linią programową). Doświadczenia nabiera się na
stażach albo etatach w tytułach lokalnych i regionalnych. Do prasy
ogólnopolskiej trzeba zawodowo dorosnąć. To nie jest spisek redakcji pism
ogólnopolskich - to rynek. Byle co publikuje się tylko uznanym nazwiskom.
Pretendent musi umieć dobrze pisać.

Scenariusz jest taki:
- najpierw przedstawiasz się redakcji jako dziennikarz (info, dorobek, jakaś
próbka)
- potem zgłaszasz temat sekretarzowi redakcji albo redaktorowi wydania
- redakcja omówi z Tobą temat (wypyta o sprawę), zastanowi się na kolegium,
poda sugestie i ewentualnie zamówi tekst
- napiszesz knota - nie pójdzie, a Ty spadasz
- napiszesz cośkolwiek zdatnego w miarę - redaktor to poprawi i kiedyś tam puści
- jeśli Cię nie znają i nie ufają, a temat jest wart zachodu - mogą Ci
przydzielić etatowego i napiszecie to razem
- napiszesz dobry materiał - pójdzie i dostaniesz wierszówkę

Jeśli będziesz słać niezamówione teksty mailem - do końca życia będziesz
dostarczał "listy czytelników" albo tematy dla etatowych.
Jeśli publikują Ci listy - nie jesteś dziennikarzem, tylko czytelnikiem.
Jeśli piszesz za darmo - jesteś frajerem.
Jeśli nie chcą Cię publikować mimo dobrego tematu - piszesz knoty.
Jeśli redaktor poprawia Twoje teksty - jest dla Ciebie jakaś nadzieja. Pilnie
patrz, co Ci wycina i co wyrabia z tekstem.
Jeśli po zgłoszeniu tekstu przez Ciebie wysyłają etatowego, który wykorzystuje
Twój research i wiedzę o sprawie - zmień redakcję.

[e-mail]

[Gość: mac]

pisze się tekst i wysyła. Trudne nie?

[cogitoergosigh]

Test

[aleusik]

Przede wszystkim - pisać, pisać, pisać!!! Bloga z recenzjami, prowadzić konto na Twitterze, fanpage informacyjny lub tematyczny itp. (zależy dokąd chcesz uderzać). Następnie wysyłać teksty, oferty współpracy itp.