NIE posyłajacie dziecka do żłobka

[kobylka311]

Dziewczyny

Jeżeli tylko możecie, to nie posyłajcie swoich dzieci do żłobka. To
ostateczność. Piszę to jako psycholog dziecięcy i jako matka. Dzieci w wieku
do trzech lat powinny mieć zapewnioną stałą opiekę jednej osoby, który
zajmowałaby się tylko nim oraz jego rodzeństwem. To, że dzieci tak chorują w
żłobkach wynika nie tylko z wzajemnego zarażania się przez dzieci nawzajem,
ale też z osłabienia spowodowanego silnym stresem przeżywanym przez dziecko.
Zjawisko to nazywa się hospitalizm.

Jeżeli nie jest to absolutną koniecznością (a nie jest nią moim zdaniem nią
lepszy samochód czy wakacje na Majorce), zostańcie ze swoimi dziećmi, dajcie
im te parę lat wyłącznej opieki. Lub zapewnijcie opiekę innej osoby (babcia
niania), aby miało możliwość stałego kontaktu jeden na jeden.

W tych pierwszych latach życia powstają zręby osobowości człowieka, które
potem w sposób nieświadomy w nim funkcjonują i wpływają na całe jego dalsze
życie. W efekcie tych pierwszych doświadczeń w dziecku powstanie postawa
ufności wobec świata lub braku ufności. Świat i inni ludzie będą postrzegani
jako bezpieczni i przewidywalni lub jako groźni i nieprzewidywalni. Dziecko
będzie miało poczucie, że ma moc, może zrobić to co chce, albo przeciwnie,
będzie niepewne siebie. Na tym, etapie rozwoju bardzo wiele zależy od Was.

Pozdrawiam i rozumiem, że żłobek to czasem KONIECZNOŚĆ

[oluszek29]

Jak jesteś taka mądra to powiedz, co czuje dziecko siedząc w domu z frustrowaną
i nieszczęsliwą matką? Czy to nie zostawi u dziecka śladów w psychice? Nie
każda kobieta jest w stanie wytrzymać kilku lat nawet z najukochańszym
dzieckiem. Nie każda tego chce i trudno mieć o to pretensje...Nie każdą stać na
takie rozwiązanie. I nie panikuj, tyle dzieci (teraz dorosłych) chodziło do
żlobka i teraz postrzegają świat jako "ufny i bezpieczny". Wyluzuj.
Pozdrawiam,
Ola

[agawamala]

Kobyłka przedstawia swój punkt widzenia. I ma w tym sporo racji. Pewnie, że
dziecko wychowa się ( prawie wszędzie) - w domu z mamą, z babcia, z nianią, w
żłobku a nawet w melinie. I co ciekawsze z meliny też może pójść pokonując
wszystkie kolejne etapy, na studia. Tyle, że będzie to trudniejsze.
Osobiście jestem przeciwniczką żłobka , zaś okres, w którym byłam dużo z
dziećmi w domu uważam za najspokojniejszy i najbardziej twórczy. Choć potem
zrobiłam doktorat.

[buzinka1]

Ja chodziłam do żłobka i później do przedszkola. Nie wywarło to na mnie jakichś
złych wspomnień bądź uprzedzeń czy strachu itp. Jestem bardzo związana z moimi
rodzicami i mam z nimi świetny kontakt. Moja córka w wieku 15 m-cy poszła do
żłobka i od tego czasu miała tylko ze dwa razy katar (czyli od pół roku). Do
żłobka lubi chodzić, nie przeżywa tam stresów, wszystko zjada, nauczyła się
nocnikować i wiele innych rzeczy. Jest wesołym i szczęśliwym dzieckiem. Jestem
ze żłobka bardzo zadowolona. Na nianię mnie nie stać, do pracy musiałam pójść,
a nawet gdybym nie musiała to bym po prostu chciała.
Proszę Cię, nie siej paniki i nie dramatyzuj.

[ysssa]

buzinka podpisuję pod Tobą ,mam identyczne zdanie.

[agab72]

OK - Kobylka wyraziła swoją opinię i oczywiście ma do tego prawo. Ale czy
dobrze, że o tym pisała ? - sama nie wiem. Myślę, że jednak większość z nas
wysyła swoje dzieci do żłobka dlatego (ja od października), że po prostu nie ma
innego wyjścia. Moja córka będzie miała 14.5 mies. kiedy trafi w to "straszne
miejsce" i podobnie jak wiele mam jestem pełna obaw. Po co więc jeszcze nas
straszyć ?


Pozdrawiam.
Aga.

[agawamala]

Kobyłka nie straszy. Przedstawiła swój punkt widzenia. Rzadko się zdarza, że
jest tylko jedno wyjście. Może warto zatem spojrzeć na sprawę ( nie tylko
zresztą żłobkową) szerzej.

[misi24]

uważasz że to straszne miejsce to nie p[osyłaj tam dziecka a chociaż byłaś i
widziałaś żłobek?? moje dziecko ma 1,6 miesiecy chodzi do żłobka od 4 i jestem
bardzo zadowolona(naprawde opieka super na 14 maleństw jest 5 pań a mój synek
też lubi tam chodzić wyciąga ręce do pani fakt ma jedna która lubi najbardziej
ale ogólnie jest dobrze) ale gdybym uważała że to straszne miejsce zrobiłabym
wszystko nawet zrezygnowała z pracy żeby tam nie chodził.

[babsee]

U nas-koniecznośc.
Ale gdybym miala wiecej kasy-Jaga też chodzilaby do żłobka.Widze te dzieci w
parkach ze znudzonymi do granic możliwsoci Mamami lub też olewającymi sprawe
opiekunkami albo ze zmeczonymi Babciami.Nie wiem co gorsze...
Dzieci nie potrafią spiewać, ledwo mówią(bo opiekunkom sie nie chce a babcie
zgadują myśli), nie potrafią kompltenie nawiązac kontaktu z rówiesnikami, co
więcej-czaedm nie potrafią sie bawić!
Jesli Matka nie czuje powołania do opieki z prawdziwego zdarzenia i twórczej
opieki nad dzieckiem-lepiej niech powierzy te opiekę profesjonalistom.
A te rewelacje psychologiczne to tylko trend który niedługo sie zmieni...

[agab72]

Babsee - dziękuję za Twoją wypowiedź - już mi lepiej )

Pozdrawiam.
Aga.

[agawamala]

Moje dzieci nie chodziły do żłobka. nie jest jednak wszystko ani białe ani
czarne.
1. W większości żłobków - i wiem to od mam żłobkowiczów- dzień nie jest tak
piękny i kolorowy. Panie tez są znudzone, sfrustrowane ( zarobki), nie
wszystkie lubią dzieci, zaś z higieną jest mocno na bakier. Karmienie jedną
łyżeczka wszystkich, przenoszenie chorób przy wydatnej pomocy 'cioć", jest na
porządku dziennym. Oczywiście jedne żłobki są lepsze, inne gorsze, ale
najczęściej dzieci muszą swoje odchorować. Rozwijają się różnie - u jednych
jest regres, początki choroby sierocej, inne poznają piosenki, wierszyki, są
samodzielne.
2. Nianie są różne. Częściej znudzone, sfrustrowane ( degradacja bezrobotnej
urzędniczki), złe. Bywa, że po prostu nie lubią dzieci, a pracę traktują jako
zło konieczne. O jakiejkolwiek nauce nie ma mowy. Dziecko przebywa w dymie z
paierosów, chociaż niania zaklina się, że nie pali/nie pali przy dziecku.
Zdarzają się nianie -cud, ale to wyjątki.
3. Mamy - są różne - czujące w sobie powołanie , twórcze, twierdzące, że każdy
dzień spęczony z dzieckiem to odkrywanie nowego, nieznanego świata i takie,
które ze wstrętem myślą i o piaskownicy i o zupkach; zaś z zazdrością o
awansujących koleżankach. Wolą pobiec do banku czy firmy niż na plac zabaw.
4. Babcie - także każda jest inna. Można trafić na babcię, które pozostanie z
wnukiem traktuje jak karę. Można mieć taką, która z miłości do wnuka wpycha w
niego jedzenie bez ograniczenia, nie pozwala na kontakty spoleczne, zabawę w
piaskownicy ( znam - O ZGROZO - babcię, która oddała, na szczęście niegroźnie,
dziecku łopatką, bo ten odważył się uderzyć jej wnusia). Są babcie po prostu
głupie - zaślepione miłością w złym tego słowa znaczeniu. Są babcie -
pracujące, które bywają mało dyspozycyjne, są zajęte własnymi sprawami ( i mają
do tego prawo), są babcie-skarby. Twórcze jak matki ( ale mające
doświadczenie), nowoczesne, znajdujące we wnukach radość życia. Są też babcie
chore, mieszkające daleko.
Pytanie co jest nejlepszym rozwiązaniem? Opowiem Wam co ja znalazłam.
Moja siostra ma dzieci w podobnym wieku do moich. Tak się złozyło, że nasze
urlopy macierzyńskie i wychowawcze trochę się pokrywały a trochę nie. Mam do
tego szczęście - siostra mieszka 200 metrów ode mnie , no i jesteśmy bardzo ze
sobą zżyte. Obie mamy nienormowany czas pracy - ja na uczelni, siostra w
redakcji. Nasi rodzice byli w chwili gdy zostali dziadkami młodzi - pracowali,
ale mieli dużo siły i ochoty , aby zająć się wnukami - szczególnie po południu.
Nasi mężowie mieli 1001 pomysłów ( niektóre twórcze inne niebezpieczne) jak
zaktywizować dzieci.
Dzieliliśmy się opieką, wakacjami, obowiązkami ( np. gotowaniem), sprzątaniem,
zakupami. Nikt z nas nie wypadł z rytmu pracy, nikt nie był znudzony,
sfrustrowany, dzieci mało chorowały.
Mankamentem tego przedsięwzięcia było to, że dzieci najlepiej rozumialy się i
bawiły we własnym gronie, trudniej akceptowały "obcych". Budziliśmy też
sensację, bo 4 dzieci w podobnym wieku była ubierana prawie identycznie.
Miałyśmy też 2 bliźniacze wózki ( choć dzieci rózniły się nieco wiekiem).
Co jest dobre a co złe? Nie ma jednoznacznej recepty. Agata

[ewa_mama_jasia]

Teoretycznie masz rację. Ale nic nie jest czarne ani białe. I nie chodzi tu o
samochód czy Majorkę ale najczęściej o zwykłe bezpieczeństwo pracy, jakich -
takich dochodów i wszystkiego, co się z tym wiąże.
Jako doradca zawodowy znam wilcze prawa panujące na naszym rynku pracy i wiem,
jak często pozostanie z dzieckiem w domu przez okres kilku lat powoduje
wyrzucenie matki z grona aktywnych zawodowo. A powrót może okazać się ciężki,
niezaleznie od kwalifikacji i zasobów młodej matki.
Wiele matek wracając do pracy nie zarobi na nianię (np. ja, z 14 letnim stażem
pracy i dwoma fakultetami) a dziadkowie najczęściej są jeszcze aktywni
zawodowo.
A kwestia socjalizacji dzieci? Nie jestem psychologiem, ale wydaje mi się, że w
społeczeństwie, gdzie większość rodzin ma jedno dziecko, żłobek pełni funkcję
socjalizacyjną, jakiej nie zapewni jedynakom samodzielny opiekun.
Ja posłałam dziecko do żłobka kiedy mały nie miał jeszcze 6 miesięcy i jestem
zadowolona. Mały zaadaptował sie dobrze praktycznie od pierwszego dnia, w
rekordowym czasie nauczył sie jesc cos wiecej niz moje mleko, no i chyba
aktualnie bardzo łagodnie przechodzi lek separacyjny.

[bestiaa]

nasza córka skończyła właśnie edukację złobkową i rozpocznie przedszkolną.
Nawet gdybym miała nie wiadomo jak dużo pieniędzy to i tak chodziłaby do
żłobka, ponieważ tam bardzo dużo się nauczyła. Dowodem jest koleżanki syn,
który w tym samym wieku nie umie tyle rzeczy co moja córka.
Jeśli chodzi o choroby, to bez przesady, jakbym miała tak patrzeć to nie
mogłabym wyjść na dwór, bo np teraz jest mocne promieniowanie, powietrze
zanieczyszczone itd.
Nie dajmy się w tym wszytkim zwariować i szukajmy złotego środka
najodpowiedniejszego dla nas i nie patrzmy co robią inni, bo to jest nasze życie

[iwonkatb]

Miewam mieszane uczucia czy dobrze zrobiłam posyłając synka do żłobka, gdy
czytam takie posty. Ja swoją decyzję podjęłam po długich przemyśleniach i
stwierdziłam, że to najlepsze wyjście. Nie kierowałam się finansami, bo stać by
mnie było na nianię, ale tym, że ja żadnej zaufanej niani nie znalazłam, a w
jakiekolwiek, nie sprawdzone ręce oddać go nie chciałam. Wiadomo, że w żłobkach
też różne panie bywają, ale opiekunki z mojego żłobka są super. Dzieci do nich
wręcz lgną. To chyba o czymś świadczy. Wiem też, że panie, które się nie
sprawdzają w kontaktach z dziećmi są zwalniane.
Mój synek chodzi do żłobka odkąd skończył 4 miesiące. W swojej grupie jest
weteranem i to nie on jeden. Zdarza mu sie chorować, ale nie częściej niż synek
przyjaciół, który jest w domu z nianią. Poza tym nie mam astrzeżeń. Jest
kontaktowy, lubi towarzystwo dzieci, chce się z nimi bawić, chociaż zabawkami
to się nie lubi dzielić. Umie sam jeść, pić z kubeczka, korzystać z nocnika.
Uwielbia tańce i wszelkie zabawy ruchowe. Większość tych umiejętności zdobył w
żłobku.
Czy rzeczywiście krzywdzę go posyłając do żłobka?

[mmala6]

Tez jestem psychologiem i to na dodatek takim, ktory dziecko do zlobka wysyla.
Nie mozna rzucic w eter hasla, 'nie posylajcie dziecka do zlobka' bo co maja
teraz zrobic z tym haslem mamy, ktore dziecko wysylaly? zwolnic sie z pracy i
zabrac dziecko ze zlobka, czy do konca zycia miec wyrzuty czy dziecku zycia nie
spapraly?
Ja chodzilam i do zlobka i do przedszkola, a wiadomo jakie to byly instytucje
30lat temu.Mam bardzo silna i zdrowa wiez z moimi rodzicami, mimo ze moja mama
opowiadala mi jakies tragiczne historie zwiazane ze zlobkiem.
Problemow z otoczeniem i poczuciem bezpieczenstwa rowniez nie mam.
Widocznie jej milosc i opieka wygraly ze zlobemI chyba o to w tym wszystkim
chodzi.
Nie wiem jak moj syn zareaguje na zlobek, idzie tam we wrzesniu.Szykuje sie na
ciezki okres dla calej naszej rodziny, bede go wspierac z calych sil ale jak
sie okaze, ze za ciezko to przechodzi i cierpi, to go zabiore i....nie wiem co
zrobie.Bede myslec pozniej.

[aberggren]

czytam te wasze posty i nie wiem co powiedziec...Żłobek nie jest taki jak 30
lat temu...teraz jest inaczej!A wiem to z doświadczenia,bo jestem kierownikiem
takiej właśnie instytucji. U nas dzieci są zadowolone, mamy pewne,że ich
dzieciom nie dzieje się krzywda i o to przecież wszystkim chodzi.My nie
wychowujemy dzieci za rodzica!My jestesmy od tego,żeby wspierać rozwój dziecka,
żeby służyć fachową radą i doświadczeniem.Mam też doświadczenie w pracy w
przedszkolu i to nie małe!Dzieci,które chodziły wcześniej do żłobka szybciej
potrafią opanować stres, są lepiej przygotowane do "wejścia" w życie, nie
przerażają ich nowe sytuacje, są bardziej pewne siebie,a przez to bezpieczne.
Świetnym rozwiązaniem do poznania żłobka, sposobu jego działnia są tzw, grupy
rodzinne. W takiej grupie rodzice mogą zapoznać się z systemem pracy żłobka,
dzieci mają okazję pobyć z rówiesnikami, my mamy okazję poznac oczekiwania
rodziców.Prosze spojrzeć: same plusy!!A jesli rodzice uznają,że na grupę
żłobkową jest za wczesnie, mogą korzystać z grupy rodzinnej tak długo,aż oni i
dziecko dojrzeją do momentu, kiedy będą mogli wkroczyć w kolejny etap w życiu.

[dzida133]

Witam, ja chętnie posłałabym Jagę od razu do przedszkola, ale nikt mi jej nie
chce przyjąc, bo we wrześniu będzie miała 2,5 roku. Pójdzie zatem do żłobka i
podstawowym powodem, dlaczego rezygnuję z opiekunki jest to, że mała się już po
prostu potwornie nudzi, przebywając przez większą część dnia z opiekunką. Nawet
z nami, rodzicami nie może się wybawić, bo wiadomo, a to trzeba coś sprzątnąć a
to coś innego, zawsze coś. Ale z tego co obserwuję, to dzieci są różne, moja
lata cały dzień za dzieciakami a córka koleżanki, starsza od Jagódki o 2
miesiące, siedzi cały dzień na kolanach u babci. Moim zdaniem nie należy
uogólniać, tylko obserwować, co będzie dla dziecka lepsze.

[agaphi]

a mi się słabo robi jak czytam takie posty jak kobylki. Pracuję w żłobku, moja
córcia też chodziła do żłobka i jestem absolutnie za posyłaniem dzieci do
takich miejsc. I to nie tylko wtedy, gdy podyktowane jest to względami
finansowymi. Ja wychodzę z założenia, że szczęśliwa, spełniona mama zapewni
fajniejsze dzieciństwo niż taka, która całymi dniami snuje się w dresie po
domu. Sama siedziałam z córką długo w domu i były to super chwile ale w
momencie jak poczułam ,że trochę się zatracam wróciłam do pracy. Teraz moja
córcia jest fajną odważną dziewczynką i ostatnie miesiące, kiedy to chodziła do
żłobka bardzo pozytywnie na nią wpłynęły.
a co do znudzonych pań , to mam nadzieje, że są to tylko niechlubne wyjątki .
Życzę wszystkim mamom podjęcia słusznych decyzji i łagodnego przejścia ich
dzieciaczków przez czasem niestety trudne początki

[ineze]

Ja się podpiszę pod twoim postem. I też mnie zmroził ten watek - po co?! Moje
dziecko chodzi 1,5 roku do żłobka. Mam same pozytywne odczucia. Zauważam dobry
wpływ żłobka na córkę. Ja nie chodziłam do żłobka ani przedszkola - wychowywała
mnie "najlepsza pod słoncem" babcia a byłam bardzo nieśmiałym dzieckiem - z
nieśmiałością poradziłam sobie dopiero na studiach. Więc jestem przeciwnym
przykładem do tego co pisała Autorka wątku. Chciałam, żeby moje dziecko miało
wcześnie kontakt z rówieśnikami. Sama znam dwóch psychologów posyłających
dzieci do żłobka. Pozatym dzieci przez całe wieki wychowywały się w grupach
zatem całe społeczeństwa byłyby "skrzywione"?

[ineze]

Dodam w kwestii chorowania z powodu rozstania, że w przypadku mojego dziecka
chorowanie było jednak zwiazane z zetknięciem z chorobami. Po dwóch miesiacach
zdarzają sie tylko epizodyczne "katary". Ten "argument" wydaje mi sie mocno
naciągany. A jeśli chodzi o psychologię -kiedyś rozmawiałam z sąsiadką
psycholog (posyłającą dziecko do żłobka)m.in.na temat koncepcji
psychologicznych przeciwnych "żłobkowaniu" i ona wspominała, ze owszem są takie
jak zaprezentowany tu ale i wprost przeciwne kładzące nacisk na pozytywne
strony np. właśnie żłobków - dlaczego nie napiszesz obiektywnie, tylko
straszysz mamy mające właśnie wysłać dziecko do żłobka, przestraszone samym
rozstaniem?! Jeśli jesteś przeciwna - dobrze napisz to ale tak jednostronnie to
nie w porządku!

[hicksowa]

Ten post wydaje mi się po prostu nie na miejscu. Na tym forum wspierają się
wzajemnie rodzice dzieci, które do żłobka uczęszczały, uczęszczają lub
uczęszczać będą. Z różnych powodów tak musi być lub chcemy, żeby tak było -
żeby nasze dzieci "chodziły" do żłobka.
Zatem po co ten post?

[ineze]

to chyba jakaś większa "akcja" bo również na wychowaniu jest ten wątek
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=575&w=44747606

[nilgau]

może to nie psycholog tylko psychopata

[agawamala]

Czy, jeżeli ktoś włoży kij w mrowisko, ma inne zdanie a na dodatek nieporawne
politycznie to od razu jest psychopatą?

[niusia77]

Witam, dzieci cierpia niemilosiernie w zlobku, potem maja zachwiana psychike i
zostaja seryjnymi mordercami Matki poslajace tam dzieci sa wyrodne bo chca
miec lepszy kosmetyk lub ciuch beee wstydzcie sie
jak czytam takie wypowiedzi to zastanawiam sie czemu ma to sluzyc, bo nie sadze
ze po jednej wypowiedzi nagle matki zabiora dzieci ze zlobkow
moj maly chodzi do zlobka jak skonczyl 4 miechy i jest bardzo zadowolony, jak
go zaprowadzam to szczerzy swoje 2 zabki do pani
ladnie sie rozwija, bardzo ladnie gaworzy i jest usmiechnie
P.S. psychologie studiuja osoby ktore nie potrafia poradzic sobie ze swoimi
problemami

[agawamala]

"Psychologię studiują osoby, które nie potrafią poradzić sobie ze swoimi
problemami" - teza tak samo prawdziwa jak taka, że w żłobkach hoduje się
morderców, a matki żłobkowiczów należą do wyrodnych, każdy Arab to terrorysta.
Są różni jak w każdym fachu.
P.S Skończyłam AWF, nie psychologię.

[bestiaa]

ja myślę że należy "olać" ten wątek i robić to co dla naszych dzieci jest
dobre. Zawsze idzie znaleźć złoty środek i ja zawsze będę polecała żłobek.
pozdrawiam

[malylos]

bzdura pani doktor.
gdybym siedziała w domu z dzieckiem nie miałabym za co życ.
Bo na wychowawczym nie dostałabym ani grosza
A tak moje dziecko chodząc od 5 miesiąca życia jest zadowolone bo ma kontakt z
dziecmi a jak ich nie widzi to bardzo tęskni za nimi. A że choruje to normalne.
ludzie całe życie chorują raz wiecej raz mniej.
Więcej umie ze żłobka niz bym była w stanie ją nauczyć.
Pani chyba żyje w innym świecie.
Bo Polska to kraj gdzie każdy walczy o prace i jakikolwiek grosz na zycie.A na
Majorke też można z dzieckiem pojechac

[mmala6]

malylos napisała:

> bzdura pani doktor.

Psycholog to nie lekarz

[grzalka]

już dwa razy moi chłopcy dostali się do żłobka i dwa razy udało nam się tam ich
nie posłać- ja żłobkom nie ufam o tyle, że po pierwsze jestem zdania, że dziecko
poniżej 3 lat nie potrzebuje jeszcze socjalizacji (tzn. wystarczy mu
socjalizacja na placu zabaw, lub 1-2 razy w tygodniu spotkania ze znajomymi
dziećmi) po drugie nie da się pielęgnować indywidualności dziecka w grupie, po
trzecie wreszcie dzieci w znanych mi żłobkach zdecydowanie za mało wychodzą na
dwór (a ja mam na tym punkcie świra)

teraz chłopcy dostali się do żłobka od września po raz trzeci, ale znowu mam
nadzieję, ze uda nam sie ich tam nie posłać...pomimo tego, że "teoretycznie" nie
stać mnie na nianię (tzn. pensja niani plus opłata za przedszkole dla córki to
dokładnie moja pensja- z pracy zrezygnować nie chcę, poza tym mam taki zawód, że
to niewskazane)

to prawda, że nianie są różne, tak jak rózni są rodzice, są takie nianie, że
zdecydowanie dla dziecka lepiej byłoby, żeby chodziło do złobka...ja sama
chodziłam do rewelacyjnego żłobka, mimo, że to były lata 70-te...mimo to wolę
żłobka unikać

[edycia274]

a ja nie pracuje, mam 2 letnią córkę, która zapisałam do żłobka od września i
co ciekawe poleciła to mi Pani psycholog. Widząc jakie mam dziecko i moją
bezsilność i rezygnacje co do czegokolwiek to mi właśnie zaproponowała,
pewnie jestem zła wyrodna itd
miałam staż w żłobku i nie jest tak zle
a ja musze odpocząć
jestem sama z małą od 5 do 20
nikt mi nie pomaga
i pójdzie do żłobka po to by mama miała choc 5 min dla siebie

Grzalka!!!

[bonnie75]

Jestes "swietna"!!!!!! Blokujesz kazdego roku dwa miejsca w zlobku, po to by
beztrosko nie poslac tam swoich dzieci. Po kiego grzyba to robisz? Jesli jestes
tak bardzo antyzlobkowa, to siedz w domu i nie zapisuj swoich dzieci gdzies,
gdzie nie masz zamiaru ich poslac. Co za idiotyzm!!!!! Jestem zniesmaczona...

[mamaluna]

nie poslalam starszej corki do zlobka, bo tak jakos utrwalilo mi sie nie wiadomo skad, ze zlobek jest zlem.
Poszla do przedszkola - chorowala wiecej niz byla zdrowa przez 2,5 roku.

Mlodsza corke poslalam do zlobka. Wcale nie z koniecznosci, tylko uznalam to za najlepszy wybor.

Owszem, tez chorowala w pierwszym roku, ale glownie lapala choroby od starszej przedszkolnej siostry.

Panie w zlobku cudowne, wcale nie byly znudzone.
Zlobek nasz tak jest polecany przez matki (ktore mialy dzieci w tym zlobku), ze do kazdej z 3 grup jest lista rezerwowych dzieci.

Zaluje, ze tej starszej corce 'oszczedzilam' zlobka.

Ta mlodsza, zlobkowa corka jest juz od roku w przedszkolu. Zmian w psychice nie ma zadnych.

A nawiasem mowiac, to ja tez chodzilam do zlobka, 30 lat temu, tez zmian w psychice nie mam
z tego co mama mi opowiadala, to obecny zlobek ma sie nijak do tego, co bylo kiedys (oczywiscie dobry zlobek).

Bardzo sie ciesze, ze nie posluchalam tych osob, ktore mi zlobek odradzaly przed poslaniem tam mojej corki. Zaznaczam, ze te odradzajace osoby nigdy nie mialy dziecka w zlobku.

[agniecha1976]

Grzalka !!!! no blokuj do ch.... miejsca innym dzieciom. Niektorzy placza, ze
nie ma miejsc, a TY sobie beztrosko i znow sie dostali, ale mam nadzieje, ze
ich nie posle. Przegiecie

[nilgau]

Grzalka "zaradna mamuśka" rezerwuje sobie żłobek jak hotel
A w tym czasie rodzice innych dzieci, które się nie dostały do tego żłobka
zastanawiają się co począć z maluchem...
Jeszcze powinnna wykupić cukier ze wszystkich sklepów w okolicy i zbadać ile
jest cukru w cukrze))

[dukacik]

Uważam, że "kobylka311" jeśli nie jest aktywisyką LPR, to jest na najlepszej
drodze do wychowania dramatyzującego frustrata na swój wzór i podobieństwo.

Kochani rodzice, każdy z Was wie najlepiej co dla waszego dziecka jest dobre.
Najnowsze badania amerykanów dowodzą, że dzieci posyłane w tak wczesnym wieku
do tego typu placówek mają łatwieszy start w szkole, uczą się lepiej od
rówieśników, którzy do żłobków (w Polsce) nie uczęszczali, przede wszystkim
łatwiej przychodzi nauka przedmiotów ścisłych.

A nasza pani psycholog od siedmiu boleści jest wyedukowana na podręcznikach z
lat 60-tych ubiegłego stulecia.

Nie ma tu miejsca na rozpisywanie się, ale wspomnę tylko o jednym przypadku z
życia żłobka, do którego chodzi mój syn. Nie wszyscy rodzice są doskonale
wyedukowani, nie wszyscy mają czas na czytanie literatury i prasy fachowej,
wydaje się, że wystarczy, że kochają swoje dzieci i postępują tak by ich
dzieciom było jak najlepiej. To "zaslepienie" miłością do dziecka spowodowało,
że jedni rodzice nie zauważyli drobnego "opóźnienia" swojego dziecka, a fachowa
obsługa żłobka zwróciła uwagę na tę drobną "inność" - dzięki szybkiej
interwencji dziecko ma szansę na normalne dorosłe życie w przyszłości - strach
pomyśleć co byłoby, gdyby siedziało dalej z kochającą mamą w domu.

Irytuje mnie post kobylki311, bo jest pseudonaukowym "biciem piany". Natomiast
jeśli ktoś ma prawdziwe traumatyczne przeżycia ze żłobka lub jego dziecko
przeżyło jakąś tragedię związaną ze żłobkiem, to bardzo proszę niech pomimo
swego cierpienia opisze to na tym forum - ku przestrodze innym.

Kiedy nasz synek ukończył 7 m-cy zdecydowaliśmy o posłaniu go do żłobka choć
stać nas na nianię. Nasz lekarz pediatra sugerował, żebyśmy poszukali
opiekunki. Z duszą na ramieniu zostawiałem dziecko nieznajomym, obcym Paniom w
żłobku...
Dziś boję się dnia, w którym mój synek będzie się musiał pożegnać ze żłobkiem
na Krowiej, a nastąpi to niezwykle szybko, bo już za rok. Wybór żłobka na
Krowiej to była najbardziej trafna decyzja rodzicielska w życiu. I miło jest
usłyszeć, gdy ten sam lekarz pediatra stwierdza, że dziecku żłobek służy, no
może nie pod względem ilości przebywanych chorób (co jest nie uniknione), ale
pod względem rozwoju fizycznego, umysłowego i emocjonalnego. Nasz synek zdaniem
lekarza rozwija się dużo szybciej i lepiej niż rówieśnicy zamknięci w domu. Co
mogę potwierdzić własnymi obserwacjami, bo mój synek ma o 4 m-ce starszego
kuzyna siedzącego z nianią w domu. Ale to nie miejsce na chwalenie się
osiągnięciami dziecka.

Bzdury Totalne!!!! n/t

[aniak04]

[agawka2]

No nie mogę nie zaprotestować. Tak się składa, że pracuję we wszystkich
miejskich żłobkach od 2 lat jako psycholog właśnie, jestem też mamą
żłobkowicza. Owszem, podobną "wiedzę" posiadałam po studiach nie znając
specyfiki żłobków, jednak doświadczenie to zweryfikowało. Moja droga
koleżanko "po fachu" - nie można zasłaniać się maską profesjonalisty i serwować
tak radykalnego poglądu odbiorcom, którzy raczej potrzebują wsparcia, otuchy i
porady a taka przecież jest rola psychologa. Poza tym jak mamy słusznie
napisały świat nie jest czarno-biały a zwłaszcza wie to oczytany psycholog!!!
Takie stwierdzenia delikatnie mowiąc są nieprofesjonalene. Tyle ode mnie.

[renka14]

gdyby mnie bylo stac na wakacje na Majorce, nie wiedzialabym co to jest zlobek,
raczej nie wierze ze jest ktos kto posyla dziecko do zlobka a dochody ma na
poziomie ww.

[aneczka7777]

We wrzesniu muszę wrócić do pracy!!!! Jestem nauczycielką, więc wczasy na
Majorce to odlegle marzenie. Muszę oddać synka do żłobka. Czy wszystkie nianie
są takie za jakie je uwarzamy?1

[iwonkatb]

Mnie stać na wakacje na Majorce, a wiem co to jest żłobek. Już wcześniej
zabierałam głos w tej sprawie, więc się nie będę powtarzać. Mogę tylko dodać,
że kilka moich znajomych też posłało w ostatnim czasie dzieci do żłobka widząc
jak świetnie rozwija się mój synek i jak mu sie tam podoba.

[sziwar]

Moje dziecko chodzi do żłobka, bo tak się sklada, że MUSZĘ pracować. Nie mam
też w miejscu zamieszkania babci, ale nawet, gdybym miała nie sądzę, żeby
babcia była lepsza niż żłobek. Dziecko chodzące do żłobka jest bardziej
zdyscyplinowane i ułożone, więcej umie, jest wybawione itd. Z babciami,
podobnie jak z opiekunkami dzieci siedzą w domach i oglądają telewizję. To
radykalny sąd - ale proszę bardzo: radykalizm za radykalizm.
Domorosła psycholozka.

[kola45]

Nigdy więcej nie zaprowadziłabym własnego dziecka do żłobka,
okropne przeżycia dla dziecko, to był błąd i do tej pory nie mogę sobie tego
darować, a mała jeszcze wspomina, jak Panie nie pozwalały jej miec przy sobie
ukochanej lalki, którą traktuje jak siostrę. Dzieci były niemal wyrywane z
krzykiem z rąk, to było coś strasznego.
Być może trafiłam na zły żłobek, nie wiem jak jest w innych.

[mamaluna]

masz racje!! trafilas zle
moja coreczka nosila ze soba ulubiony jasiek do zlobka
z nim spala, a nawet siedziala przy stole w czasie posilkow - nie bylo zadnych problemow z tym

[makapi]

Moja córka chodzi do żłobka już ponad dwa lata i będzie chodziła jeszcze przez
rok. Moi teściowie są na emeryturze i mieszkają dwa przystanki od nas, a mimo
to wybrałam żłobek. Jestem bardzo zadowolona i nie żałuję mojej decyzji. Córcia
rozwija się dobrze, NIE CHORUJE i więcej zaburzeń zauważam u dzieci
wychowywanych przez nianie i babcie niż u niej. Ja również chodziłam do żłobka
i uważam się za normalną i otwartą na ludzi kobietę, która nie ma żadnych
kompleksów i idzie przez życie pewnie, spełniając swoje marzenia !!! Wierzę, że
moja córcia też taka będzie

[mmc3]

Witam,
Droga Kobylko311 myślę, że swoim postem obrażasz rodziców posyłajacych swoje
dzieci do żłobka. Bo jak nazwać stwierdzenie - że posyła się dziecko do żłobka
po to aby kupić sobie nowy samochód czy spędzić wakacje na Majorce. Nie wiem
czy wiesz ale większość rodziców posyła do żobka swoje dziecko z obawy przed
utratą pracy a także dlatego, że dzieci "żłobkowe" w większości lepiej się
rozwijają od swoich rówieśników siedzących w domu ze znudzonymi mamami,
babciami czy niańkami, które traktują swoją pracę jako zło konieczne. Proszę o
więcej wyrozumiałości, a jako psycholog powinnaś chyba wskazać obie strony
żłobkowania a nie tylko tę złą.
Magda

[anestezjolog2]

Każdy medal ma dwie strony .
Każde dziecko jest inne zarówno pod względem psychicznym jak i zdrowotnym.
Każda mama jest inna, jednej odpowiada siedzenie z dzieckiem w domu, inna rwie
się do pracy; jedna robi to z wyboru inna z przymusu.
Każda rodzina jest inna, w jednej babcie pomagają, bo chcą, w innej widują
dziecko 2 razy w roku.
Dlaczego o tym piszę?
Ponieważ nie ma żadnej reguły, że dzieci żłobkowe rozwijają się lepiej lub
gorzej; że dzieje im się większa albo mniejsza krzywda.
Natomiast prawdą jest, że: w większych skupiskach ludzi/dzieci maluchy częściej
chorują, szczególnie jeśli są niedoleczone; nie ma nic gorszego niż znudzona i
sfrustrowana matka siedząca w domu, bo tak trzeba, albo matka targana wyrzutami
sumienia, bo jest w pracy a powinna w domu.
Pamiętajmy, że żłobek żłobkowi nierówny, są takie, które powodują u dzieci
traumę i takie, do których tęsknią po weekendzie.
C'est la vie.

[taja11]

Mam pytanie,jak dzieci majA nie chorować skoro grupa liczy 30 dzieci tak jak
jest to u nas?

[mmala6]

ale to jest kwestia nabycia odporności. Przecież my dorośli mamy kontakt na
pewno z więcej niż 30stoma osobami i jakoś co chwilę nie chorujemy. Wcale nie
jest powiedziane że jakby grupa liczyła 15 dzieci to dzieciaki by nie
chorowały. Nieprawda. Mojej znajomej syn chodził do żłobka prywatnego gdzie nie
było więcej niż 10 dzieci i też chorował, znacznie bardziej i poważniej niż mój
syn. Nie ma reguły.
Mój syn nie chorował od ok lutego. Teraz byliśmy dwa tygodnie na urlopie,
wrócił do żłobka i na drugi dzień miał katar. Dzisiaj gorączkuje.Cóż...

[aada100]

Mój synek tak szybko biegnie do swojego "kola" (starsza córka chodzi do
przedszkola więc on również ) że trudno za nim nadążyć. Mam nadzieję, że
nie jest i nie będzie "zwichrowany psychicznie".
I niezależnie jakie mną motywy kierowały 4 miesiące temu, gdy posyłałam go do
żłobka (Majorka, samochód, praca czy lenistwo) mój synek jest tam szczęśliwy i
cudnie się rozwija!

[agapit73]

Przeczytawszy ten watek mialam ochote pobiec i zabrac swoja roczna coreczke ze
zlobka, w ktorym jest dzis po raz pierwszy. Na szczescie zostalam i
przeczytalam wypowiedzi innych mam, ktore sa przeciwnego zdania. Spadl mi z
serca kamien nie tylko z powodu Kobylki ale takze wczesniejszych obaw o wiez z
coreczka, ktora zostanie rozluzniona przez rozstanie. Nie mam juz tych obaw i
jestem przekonana ze dobrze zrobilam wysylajac corke do zlobka. Tak wiec twoj
post, Kobylka, odniosl przeciwny do zamierzonego efekt. Wierze ze mialas dobre
zamiary, ale takimi jest pieklo wybrukowane. Pozdrawiam.

Żłobek z zalecenia psychologa!

[trojakowamama]

A mi z kolei to p. psycholog i logopeda zaleciły posłanie mojej dwuletniej
córki do żłobka!!! Widać co psycholog to opinia.

[pampeliszka]

A moja corka chodzi do zlobka od pazdziernika, juz od dawna nie choruje. Kiedy
sie zaczyna nudzic w niedziele, to za nami chodzi i pyta, czy juz moze isc do
dzieci.
Ma tam swoja najlepsza przyjaciolke i panie, ktore lubi. Po czesku zaczyna mowic
lepiej od nas (co nie jest taka znow wielka sztuka), nauczyla sie obywac bez
pieluch.
Pierwszy plan byla taki, zeby sie nia opiekowaly na zmiane 2 studentki, na
szczescie cos im wypadlo i nie mogly zaczac. Jak ja sie dzis z tego ciesze.
A pomysl, zeby z dzieckiem zostawala babcia jest dla mnie co najmniej dziwny,
jak patrze na swoja mame. Jej sie nie chce bawic z Oska, nie umie, nie ma siły.
To jest jej czas na odpoczynek, a nie na prace na caly etat.
Oska jest w stanie wykonczyc nas dwoje przez weekend, oczekuje bardzo duzej
aktywnosci z naszej strony, wycieczek, chodzenia ciagle w nowe miejsca, wyjazdow
itp. Zadna opiekunka by jej nie dala tego, co potrafi żłobek. Maja juz swoj
miesieczny plan, jednego dnia zajmuja sie "sztuką" i cos tam tworzą, drugiego
opieką nad lalkami (i Oska, gotuje, przebiera, prasuje, sprzata), trzeciego
muzyka, czwartego czytają, a piątego maja zajecia ruchowe. Czy jakos tak to idzie.
Gdyby cos tam nie grało, to ona byłaby pierwsza, która by nam o tym powiedziała,
spokojna głowa.

[karpatka8]

to jest własne zdanie ? moim zdaniem brzmi jak ostrzeżenie i sianie starchu
paniki , niepokoju i wyrzutów sumienia u rodziców , nie sądze że jesteś
psychologiem
mama tata chodzi do pracy a dziecko żłobek przedszkole szkoła taka jest kolej
rzeczy
nie wiem dlaczego uważa się że dziecko powinno iść do babci przepraszam ale
babcie z dziadkiem mają swoje życie a nie całe życie najpierw swoje dzieci a
potem wnuki no naprawde rewelacyjna perspektywa
nie dokońca masz rację bo jeżeli mam siedzi z dzieckiem cały dzień cały tydzień
cały miesiąc i tak wkółko cały czas jest sama z dzieckiem, a w dodatku musi
zająć się domem objadem zamienia sie w zaniedbaną sflurtrowaną kobietę nie
zadowoloną z życia co powinnaś wiedzieć że przenosi się na dziecko i z tego
błędnego koła nie ma wyjścia ile dzieciaków dostało klapsa za głupotę bo mama
nie wytrzymała nerwowo,
babcia która nie ma siły labo wyręcza ze wszystkiego wnuczka, plus awanturki bo
robi inaczej niz my chcemy
polecam wizytę na placu zabaw tam widac cudowne zajęcia dla dzieci jak babcie i
opiekunki dyskutują w między czasie strofując dzieci i tylko słychac zostaw
przestań nie idz tam nie biegaj bo się przewrucisz bo się ubrudzić chodz coś
zjedz a do małych dzieci rewelacyjnie seplenią bardzo pozytywnie wpływając na
rozwoj mowy, w domu tez pewnie serwują dziecku zestaw zajęc rozwojowych

każde dziecko będzie w żłobku na początku płakało, wyobrazcie sobie że
jesteście tylko z mama w domu i nagle ktos was z tego bezpieznego swiata który
znacie wyrywa i prowadzi w inne miejsce gdzie jest ładnie kolorowo ale
odwracacie się nie ma nikogo znajomego jest głośno inaczej nie ma mamy ... no i
jak tu nie płakać
dzieci w żłobku mają zorganizowane zajęcia edukacyjno rozwojowe, szybciej
nauczą się kontaktu i zasad współżycia w grupie po przez naśladownictwo
szybciej nauczą się nocnikowac pić z kubków , jeść stałe potrawy bo jednak dużo
babć mieli dziecku potrawy bo się zakrztusi i tak niektórzy potrafią do 5 lat,
dziecko jest zadowolone mama jest zadowolona a wakacje niekoniecznie na majorce
też są ważne dla wszystkich człowiek msui oderwać się od rzeczywistości i
wypocząć, nowy ciucha a i owszem dlaczego mamy chodzić kilka lat w tym samym z
jednej pęsji bardzo trudno wyzyć , porzucić pracę tu już każdy musi się
zastanowić
a nienia - nainia to luksus prywatny żłobek jest tańszy niż niania , a mamy
które miały styczność z tym tematem chyba doskonale wiedzią kto przychodzi na
spotkania jako opiekunka dziecienca
a to czy dziecko będzie takie jak opisałaś nie zależy tylko od pierwszych 3 lat
życia dziecka ale również od pózniejszego wychowania więc nie można tak
uogulniać
każdy sam musi zdecydowac co dla jego rodziny jest najlepszym rozwiązaniem,
i nie strasz rodziców i nie siej paniki bow idać że w żłobku dawno nie byłaś a
o psychologi dziecięcej nie masz pojęcia

[karpatka8]

kobylka311 napisała:

> Dziewczyny
>
To, że dzieci tak chorują w
> żłobkach wynika nie tylko z wzajemnego zarażania się przez dzieci nawzajem,
> > W tych pierwszych latach życia powstają zręby osobowości człowieka, które
> potem w sposób nieświadomy w nim funkcjonują i wpływają na całe jego dalsze
> życie. W efekcie tych pierwszych doświadczeń w dziecku powstanie postawa
> ufności wobec świata lub braku ufności. Świat i inni ludzie będą postrzegani
> jako bezpieczni i przewidywalni lub jako groźni i nieprzewidywalni. Dziecko
> będzie miało poczucie, że ma moc, może zrobić to co chce, albo przeciwnie,
> będzie niepewne siebie. Na tym, etapie rozwoju bardzo wiele zależy od Was.
>


śiwtne zdanie

co do reszty wszytsko jest autentycznie nie wiem czy osoby z dziecmi to
opiekunki, babcie czy mamy

wszystko się dzieje na placu zabaw

nie idz tam bo cię ktoś porwie

chłopiec chce wspinać sie po drabinkach jego opiekunka nie wstanie i nie
asekuruje go tylko przerywając dyskusje krzyczy nie wchodz tam bo spadniesz

nie baw sie na słoncu bo cie spali

nie możesz się huśtać na hustwce bo jestes zamaly dziecko ok 3 lat hustawka z
oparciem

zobacz jak sie dzieci ladnie bawia a latasz jak wariat

sa to na szybko przyklady ktorych jest mnustwo naprawde poleam wizyte na placu
zabaw i czego to uczy bo dla mnie sa to co mam okazję obserowować sa podstawowe
błedy które właśnie mają swoję odbicie w pózniejszym życiu