anulowanie umowy sprzedaży nieruchomości

[allea09]

Jestem ofiarą oszusta! W miesiącu sierpniu sprzedałam nieruchomośc
aktem notarialnym z adnotacją iż należność za w/w nieruchomośc
zostanie zapłacona przelewem na moje konto w ciągu kilku
dni/wyznaczono termin/.Czas ten był rzekomo potrzebny do uzyskania
kredytu przez kupujacego.Do dnia dzisiejszego nabywca nie zapłacił
nawet złotówki a nieruchomość sprzedał/styczeń 2010/ osobie
trzeciej, ta z kolei wystawiła nieruchomośc do ponowej
sprzedaży.\Oczywiście sprawę skierowałam do sądu/grudzień 2009r./ o
anulowanie umowy sprzedaży.Jednakże czas działa na niekorzyść i nie
wiem jak można powstrzymać ten oszukańczy preceder bo jak ktoś może
handlować czymś co nie jest jego.Obawiam się ,że zanim sąd wyda
wyrok będą już nowi właściciele. I co wtedy?Czuję się bezsilna!

[Gość: niesamowite]

nie chce cie straszyc ,ale czytam tutaj porady co do sprzedazy i widze jak
ludzie sie zabezpieczaja przd takimi problemai jak ty doznals .
Jestem calkowicie po twojej stronie i walcz zeby ukarac oszusta .
ale final wyglada zle :(

[allea09]

co masz na myśli? Czy może wiesz coś na temat stosunku naszego sądu
do w/w spraw? Sprawa wydaje się oczywista, jeżeli ktoś nie zapłacił
za coś tzn. nie dotrzymał umowy to nie jest właścicielem. Czy sądy w
tym wypadku są bezsilne?

[Gość: gosc]

Nie jestem specem od prawa, ale czy w akcie notarialnym nie bylo mowy o tym, ze kupujacy z tego tytulu poddaje sie egzekucji z art. 777? Czemu Pani nie poszla krotko po terminie zaplaty z tym aktem do sadu, zeby nadal mu klauzule wykonalnosci a potem do komornika? Teraz zapewne sprawa jest bardziej skomplikowana.

[Gość: Ewa]

Niestety, nie jest to takie proste i nie wygląda wcale tak jak oczekuje tego
autorka wątku.
Umowa sprzedaży zawarta w formie aktu notarialnego przenosi własność
bezwarunkowo. Gdyby notariusz wpisał (co korzystne dla autorki), że własność
przejdzie po dokonaniu zapłaty - umowa byłaby nieważna zgodnie z polskim
kodeksem cywilnym.
Wychodząc od notariusza nabywca wyszedł jako właściciel nieruchomości a
sprzedająca jako ta, która ma roszczenie o zapłatę ceny.
Nie oszukujmy się, że mogło być inaczej - nie mogło, bo żadne notariusz nie chce
sporządzić umowy nieważnej a to tak oczywiste kwestie, że na drugim roku prawa
już o tym uczą.

Ja przepraszam, że mówię Ci o tym tak zupełnie wprost ale nie zamierzam "mydlić
oczu" albo stwarzać pozory, że jest inaczej.

Skoro nabywca wyszedł od notariusza jako właściciel jak napisałam wyżej - mógł
od razu sprzedać nieruchomość: to prawo sprzedaży (szerzej: rozporządzania)
wynika z bycia właścicielem.

Pozostały roszczenia o zapłatę ceny - i teraz pytanie jak masz dochodzić tej
ceny: wg procedury uproszczonej o ile nabywca został poddany w akcie egzekucji z
art. 777 kpc co do zapłaty, czy tez z powodztwa cywilengo (tu jecscze bardziej
wspólczuję bo to pewnie kilkuletni proces).
Poddanie się egzekucji z art 777 kpc nie gwarantowało Ci zapłaty ceny -
stworzyło jedynie możliwość dochodzenia w sposób uproszczony należnej Ci ceny
(klauzula wykonalności i do komornika), bez długotrwałego procesu przed sądem.
Dalsze pytanie: nawet jeśli było poddanie się egzekucji czy komornik będzie miał
z czego egzekwować? Mamy w kraju wydanych wiele wyroków zasądzających, których
nie można wykonać bo zwyczajnie nie ma jak.

Reasumując: szybko dobry adwokat, który oceni czy np istnieje możliwość
uderzania w skargę pauliańską. Tu, skoro rzecz działa się w krótkim czasie,
pewnie nie było wpisu własności do księgi wieczystej a tym samym kolejnego
nabywcy nie chroniła wiara publiczna ksiąg wieczystych. Szkoda oczywiście tych
kolejnych nabywców ale gdyby można było wystąpić ze skargą pauliańską i
zabezpieczyć powództwo o zapłatę na tej nieruchomości - może to miałoby sens,
ale nie wiem czy to w ogóle możliwe: ja nie jestem adwokatem i nie mnie oceniać
przesłanki a poza tym szczegółów zbyt mało do takiej oceny.

Pozdrawiam,
współczując niesamowicie.

[Gość: Maja]

Ewa, przeraziłaś mnie. Tzn., że jak sprzedaję mieszkanie i nabywca płaci z
kredytu, to do czasu wpływu pieniędzy na konto śpię niespokojnie.
Wychodząc od notariusza nabywca, a właściwie już właściciel nieruchomości musi
iść do banku i złożyć dyspozycję wypłaty środków z kredytu. A może wcale nie
dotrzeć do banku i sprzedajacy (były właściciel) może go cmoknąć :(

[Gość: Maja]

PS. I jak moze tu pomóc pośrednik? Za fraki nabywcę i do banku? Przecież nijak
go nie zmusi do uruchomienia kredytu.

Moje mieszkanie kupowałam na kredyt w kwietniu 2009. Korzystałam z usług
pośrednika. Wg mnie pośrednik nie interesował się moim kredytem - nawet nie
wiedział w jakim banku (sprzedający też nie) o kredyt walczę. Potem po akcie
notarialnym nikt nie naciskał, że mam lecieć od razu do banku.

[bezpocztyonline]

Gość portalu: Maja napisał(a):

> PS. I jak moze tu pomóc pośrednik? Za fraki nabywcę i do banku? Przecież nijak
> go nie zmusi do uruchomienia kredytu.

Autorka wątku sprzedała mieszkanie, nabywca przed sprzedażą jeszcze nie zaczął
się starać o kredyt.

Ona sądziła, że umowa sprzedaży jest mu konieczna do rozpoczęcia starań o
kredyt, a własność przeniesie się pod warunkiem, że on kiedyś zapłaci.


> Wg mnie pośrednik nie interesował się moim kredytem - nawet nie
> wiedział w jakim banku (sprzedający też nie) o kredyt walczę.

Może była Pani klientką doradztwa kredytowego współpracującego z tym
pośrednikiem? Miał wtedy informacje "z pierwszej ręki", wcześniej nawet niż Pani.

> Potem po akcie
> notarialnym nikt nie naciskał, że mam lecieć od razu do banku.

To akurat dziwne, ale pewnie jakoś pośrednik sprawę monitorował telefonicznie.
Normalnie idzie się z klientami razem do banku zaraz po wyjściu od notariusza.
Zwłaszcza, że gdyby bank nagle jeszcze coś zapotrzebował z dokumentów
nieruchomości (nie zdarza się, ale zawsze kiedyś może się zdarzyć), to pośrednik
- czary-mary- sięga do teczki i wyciąga.

[Gość: www]

napisz, przez jakiego pośrednika sprzedawałaś to mieszkanie?

A podobno pośrednicy nie są do niczego nie potrzeb

[bezpocztyonline]

allea09 napisała:

> Jestem ofiarą oszusta! W miesiącu sierpniu sprzedałam nieruchomośc
> aktem notarialnym z adnotacją iż należność za w/w nieruchomośc
> zostanie zapłacona przelewem na moje konto w ciągu kilku
> dni/wyznaczono termin/.Czas ten był rzekomo potrzebny do uzyskania
> kredytu przez kupujacego.

A kto tak robi???

Bez podpisanej już umowy kredytowej z bankiem na finansowanie zakupu tej
konkretnej nieruchomości kupujący nie powinien był się nawet pokazywać u
notariusza, bo nie miał po co!


> Do dnia dzisiejszego nabywca nie zapłacił
> nawet złotówki

Nic mnie to nie dziwi. Jak trafił na "jelenia"...

> a nieruchomość sprzedał/styczeń 2010/ osobie
> trzeciej, ta z kolei wystawiła nieruchomośc do ponowej
> sprzedaży.

Czyli "szajka"


> \Oczywiście sprawę skierowałam do sądu/grudzień 2009r./ o
> anulowanie umowy sprzedaży.

Anulowanie? A na jakiej podstawie?

> Jednakże czas działa na niekorzyść i nie
> wiem jak można powstrzymać ten oszukańczy preceder bo jak ktoś może
> handlować czymś co nie jest jego.

Może handlować, bo mieszkanie JEST jego. Tzn. jeśli sprzedał, to mieszkanie
rzeczywiście już nie jest jego, bo jest własnością nabywcy.

> Obawiam się ,że zanim sąd wyda
> wyrok będą już nowi właściciele. I co wtedy?Czuję się bezsilna!

Idź do prokuratora. I do sądu o nadanie klauzuli wykonalności twojemu aktowi
notarialnemu w zakresie dobrowolnego poddania się egzekucji przez kupującego co
do obowiązku zapłaty. I z tym do komornika.

Pytanie, czy komornik ma co i z czego ściągać?

Gdybyś miała pośrednika, to do tego wszystkiego by nie doszło.

[Gość: ala]

> Gdybyś miała pośrednika, to do tego wszystkiego by nie doszło.

bezpocztyonline - Co masz na myśli?

[bezpocztyonline]

allea09 napisała:

> z adnotacją iż należność za w/w nieruchomośc
> zostanie zapłacona przelewem na moje konto w ciągu kilku
> dni/wyznaczono termin/.Czas ten był rzekomo potrzebny do uzyskania
> kredytu przez kupujacego.

> W miesiącu sierpniu sprzedałam nieruchomośc
> aktem notarialnym Do dnia dzisiejszego nabywca nie zapłacił
> nawet złotówki a nieruchomość sprzedał/styczeń 2010/ osobie
> trzeciej, ta z kolei wystawiła nieruchomośc do ponowej
> sprzedaży.

Gość portalu: ala napisał(a):

> > Gdybyś miała pośrednika, to do tego wszystkiego by nie doszło.
>
> bezpocztyonline - Co masz na myśli?

1. Pośrednik wie, jak działają banki i wie, jaka jest procedura. Banki najpierw
domagają się umowy przedwstępnej (ale ona nie przenosi przecież własności),
następnie zawierają (albo nie) umowę kredytową i z umową kredytową i z
oświadczeniem z banku klient kupujący się udaje do notariusza, by zawrzeć ze
sprzedającym umowę przenoszącą własność.

Pośrednik bardzo często kontaktuje się w międzyczasie z bankowcami w tej
sprawie, bo analitycy mają mnóstwo pytań o dokumenty dotyczące nieruchomości, a
pośrednik te dokumenty ma przecież w swojej teczce/szufladzie lub jest w stanie
szybciuteńko zdobyć i przesłać do banku/analityka/rzeczoznawcy. Stąd pośrednik
wie, czy kredyt jest naprawdę udzielany, czy nie.

Żaden pośrednik nie dopuściłby do tego, by kupujący bez przedstawienia już
podpisanej umowy kredytowej z bankiem zjawiał się u notariusza, by zawrzeć umowę
przenoszącą własność, po to, by dopiero zacząć się starać o kredyt.

2. Jeśliby bank z jakichś przyczyn jednak nie uruchomił kredytu, to jeśli umowa
była w sierpniu, a termin płatności "za kilka dni", to po upływie tych kilku dni
autorka wątku już ścigałaby swojego pośrednika z informacją, że płatności nie
ma i nie wyobrażam sobie, by - mając pośrednika - czekała do lutego 2010 by
pytać na forum, co ma zrobić.

Już w sierpniu 2009 pośrednik zacząłby wyjaśniać sprawę z kupującym i bankiem, a
w braku dobrej woli tamtej strony jeszcze w sierpniu 2009 posłałby ją do sądu,
komornika i prokuratury.

[Gość: mm]

To może poszkodowana niech się wypowie czy sprzedawała z pośrednikiem

[allea09]

pośrednika nie było. Zawierzyłam notariuszowi i jego kompetencji.
Teraz wiem, że akt notarialny sporządzony został w sposób
małostaranny i nie zabezpieczał należycie mojej strony. Sprawa jest
w sądzie. Czy notariusz ponosi odpowiedziałnośc cywilną za
nieprawidłowo sporządzony akt notarialny?

[decort]

przeczytaj Ustawę o Notariacie. Tak na szybko - ponosi z pewnością
odpowiedzialność odszkodowawczą i zawodową.

[allea09]

cały czas mam takie pytanie- jeżeli wyrok sądu byłby pomyślny dla
mnie i nabywca będzie musiał zwrócić nieruchomość to czy póżniejsze
umowy sprzedaży zostaną anulowane automatycznie w tym samym czasie
czy każda sprawa będzie rozpatrywana oddzielnie?

[bezpocztyonline]

allea09 napisała:

> cały czas mam takie pytanie- jeżeli wyrok sądu byłby pomyślny dla
> mnie i nabywca będzie musiał zwrócić nieruchomość

Na to nie licz. Sprzedać sprzedałaś, masz jedynie roszczenie o pieniądze.

> to czy póżniejsze
> umowy sprzedaży zostaną anulowane automatycznie w tym samym czasie
> czy każda sprawa będzie rozpatrywana oddzielnie?


Nie sądzę, by sąd unieważnił te umowy sprzedaży, chociaż gołym okiem widać, że i
kupujący i sprzedający to jedna szajka. Ale trudniej to udowodnić.

Ale może to ich nie pierwszy "skok" na czyjeś mieszkanie i już jakaś prokuratura
w ich sprawie śledztwo prowadzi?

Raz kiedyś widziałam, jak ludziom z takim "nabywcą" (tym pierwszym) udało się
doprowadzić do notarialnego "Rozwiązania umowy sprzedaży i przeniesienia
własności" z powrotem na nich.

Nie wiem, w jaki sposób udało im się skłonić "nabywcę", by dobrowolnie (?)
pojawił się notariusza i oddał im nieruchomość, którą wyłudził. Też miał
zapłacić z kredytu, ale kredytu nie dostał (chyba się nawet o niego nie starał),
notariusz to ładnie opisał.

[Gość: suonco]

Nie wiem jak to się ma do nieruchomości ale: jakiś czas temu moi znajomi kupili
samochód, który okazał się skradzionym. Byli chyba już trzecimi nabywcami od
chwili kradzieży (czyli podobnie jak u Ciebie szybka odsprzedaż).Przyjechała
policja, samochód zabrała. Nie znam końca sprawy, wiem, że założyli sprawę w
sądzie, ale czy udało się odzyskać pieniądze...?
Chodziło mi tylko o fakt, że samochód został im odebrany (początkowo) mimo
właściwej umowy i transakcji.

[bezpocztyonline]

Gość portalu: suonco napisał(a):

> Nie wiem jak to się ma do nieruchomości ale: jakiś czas temu moi znajomi kupili
> samochód, który okazał się skradzionym. B

Bo nie można sprzedać czegoś, czego nie jest się właścicielem.

Jeżeli ktoś nie kupił samochodu, to nie może go sprzedać.

Natomiast kupujący nieruchomość nabył ją na własność w momencie złożenia podpisu
na akcie notarialnym przez obie strony. Mógł ją zatem sprzedać legalnie nawet
pół godziny później. Nabywca jest legalnym nabywcą. I może dalej odsprzedać.
Zapłata nie ma tu nic do rzeczy.

[fleshless]

> Bo nie można sprzedać czegoś, czego nie jest się właścicielem.

Ależ oczywiście, że można,
- np. komisant sprzedaje rzeczy, które sprzedać zlecił mu komitent, choć nie są to rzeczy objęte jego (komisanta) prawem własności;
- do istotnych elementów umowy sprzedaży nie należy pozostawanie własności sprzedawanej rzeczy po stronie sprzedającego;
- inną sprawą jest kwestia czy sprzedaży dokonuje uprawniony czy nieuprawniony oraz kwestia dobrej lub złej wiary kupującego;
- wspomniani znajomi utracili samochód prawdopodbnie dlatego, że nie dochowali którejś z przesłanek, o których mowa w art 169 KC

>
> Jeżeli ktoś nie kupił samochodu, to nie może go sprzedać.

To nie jest zdanie prawdziwe.
A co w przypadku gdy ktoś rzecz wytworzył? albo odziedziczył?
albo powstała ona poprzez wydzielenie z innej rzeczy?

[bezpocztyonline]

fleshless napisał:

> > Bo nie można sprzedać czegoś, czego nie jest się właścicielem.
>
> 'które sprzedać zlecił mu komitent'
> > Jeżeli ktoś nie kupił samochodu, to nie może go sprzedać.
>
> To nie jest zdanie prawdziwe.
> A co w przypadku gdy ktoś rzecz wytworzył? albo odziedziczył?
> albo powstała ona poprzez wydzielenie z innej rzeczy?

Samochód powstał w wyniku wydzielenia z innej rzeczy?

Jeżeli samochód został ukradziony, to złodziej nie staje się poprzez fakt
posiadania samochodu jego właścicielem, zatem nie może go zgodnie z prawem
sprzedać. Oczywiście można sprzedać samochód, jeśli się go nabyło umową kupna,
darowizną czy w spadku. Może właściciel zlecić sprzedaż w komisie.

Ale nie można nabyć samochodu od złodzieja (nawet w dobrej wierze) i być jego
pełnoprawnym właścicielem.

Jeśli policja, prokuratura i sąd nie uwierzy w "dobrą wiarę" nabywcy, jeszcze
można odpowiedzieć za paserstwo.

[fleshless]

> Samochód powstał w wyniku wydzielenia z innej rzeczy?

oj, no to niech będzie, że powstał z połączenia wielu rzeczy.


> Jeżeli samochód został ukradziony, to złodziej nie staje się poprzez fakt
posiadania samochodu jego właścicielem

- to prawda, choć - to tak na marginesie - chroni go, jako posiadacza samoistnego, domniemanie zgodności posiadania z prawem ;]

> zatem nie może go zgodnie z prawem sprzedać

- w zasadzie tak, ale może fakt swojego złodziejstwa ukryć w taki sposób, że kupujacemu nie można postawić zarzutu nawet takiego, że powinien i mógł, na podstawie towarzyszących okoliczności, przypuszczać, że rzecz została nabyta przy pomocy czynu zabronionego. I wtedy zgodnie z art. 169 Kodeksu Cywilnego kupujący (będący w dobrej wierze) nabywa własność tej rzeczy, chyba, że nie minęło 3 lata od skradzenia jej, bo wtedy nabywa tę własność z upływem tego trzyletniego terminu (pozostając przez cały ten okres w dobrej wierze).

- Samochód to może nie jest najlepszy przykład do zilustrowania tej konstrukcji, ponieważ praktyka (właśnie w reakcji na fakt, że samochody, jako przedmioty o znacznej wartości, łatwe do przemieszczania, "utrzymujące" wartość nawet po rozmontowaniu, itp., stanowią łakomy kąsek dla różnego rodzaju złodziejstwa, oraz fakt, że takie kradzieże są powszechne i dotkliwe majątkowo) wytworzyła szereg mechanizmów - głównie w postaci rozwinięcia i rozpowszechnienia wzorca starannego działania przy zakupie samochodu (sprawdzanie VIN, dokumentów, ich znajomość, pilnowanie formy pisemnej, itp), systemów identyfikacji pojazdów, wymogów administracyjnych - które powodują, że dość łatwo jest określić sposób postępowania kupującego, którego ten musi dochować aby pozostać w "dobrej wierze".
Aczkolwiek jak widać nie zawsze to wystarcza i dochodzi do sytuacji jak u znajomych piszącego powyżej.
Nie zmienia to reguł, na jakich dochodzi do nabycia własności od uprawnionego.

> Może właściciel zlecić sprzedaż w komisie

- Może. Ale wtedy sprzedającym jest komisant, a nie właściciel samochodu.


>Ale nie można nabyć samochodu od złodzieja (nawet w dobrej wierze) i być jego
pełnoprawnym właścicielem.

- Jest to możliwe - patrz powyżej (i przy okazji do art 169 KC), ale w przypadku kupna kradzionego samochodu, trudno pozostać w dobrej wierze, a nawet jeśli, to dopóki nie minie trzy lata od kradzieży do zbycia, to kupujący nie nabywa tej własności.


>Jeśli policja, prokuratura i sąd nie uwierzy w "dobrą wiarę" nabywcy, jeszcze
można odpowiedzieć za paserstwo.

owszem, przy spełnieniu znamion ze stosownych przepisów KK, tak. Ale to nie zawsze jest takie oczywiste.

[Gość: mmena]

bezpocztyonline napisała:

> Gdybyś miała pośrednika, to do tego wszystkiego by nie doszło.


:-)))))))))))
Bardzo zabawne. Kilkakrotnie sprzedawalam/kupowalam nieruchomosci.
Posrednicy ograniczali sie do podsuwania umowy i zgarniecia
prowizji. Ale - nawet gdyby nie, nawet gdyby posrednik angazowal sie
maksymalnie, nie jest w stanie zmusic kupujacego by zaplacil. Nie
moze NIC zrobic.
Podobno posrednicy sa do niczego nie potrzebni? Zadne "podobno". Oni
sa niepotrzebni.

[bezpocztyonline]

Gość portalu: mmena napisał(a):


> Podobno posrednicy sa do niczego nie potrzebni? Zadne "podobno". Oni
> sa niepotrzebni.
> Kilkakrotnie sprzedawalam/kupowalam nieruchomosci.
> Posrednicy ograniczali sie do podsuwania umowy i zgarniecia
> prowizji.

Bardzo zabawne.

Po co kupowałaś/sprzedawałaś "kilkakrotnie" i zawsze za pośrednictwem
niepotrzebnego pośrednika?

[echo1978]

Bezpocztyonline - za pośrednictwem niepotrzebnego pośrednika kupuje się tylko
dlatego, że ktoś nie jest na tyle cwany/bystry/zorganizowany itp itd., by
namierzyć mieszkania wystawione np. na gratka.pl, domiporta.pl itd sam. I nie
mówię tutaj o podsyłaniu do biura kolegi, który wyciąga adres i telefon do
zbywcy, tylko odszukanie po danych z ogłoszenia, zdjęciach, gdzie często jest
fotografowany blok z zewnątrz, albo widok z okna. Nawet jak mieszkanie w stanie
deweloperskim (niezamieszkałe), to można skontaktować się z administratorem,
który w naszym imieniu zadzwoni do właściciela i poda nasze dane kontaktowe. w
99% przypadków właściciel też woli sprzedać nie przez biuro, bo mu żal na
prowizję i oddzwoni. Co więcej, ludzie idą do biura, biorą adres i potem
kombinują jak im się mieszkanie spodoba, żeby nie zapłacić. Tego nie pochwalam.
Dobrowolnie podpisali umowę, zgodzili się na 1,5 - 3% i płacić trzeba.
Mieszkam w Łodzi. Nie wiem, czy u nas są same "cfaniaki", ale w przypadku
mieszkań (nie działek, domów, lokali usługowych) ludzie niechętnie sprzedają z
biurem, choć wszyscy kuszą się na podpisanie umów. Moje mieszkanie też jest
wystawione w Internecie na sprzedaż. Prywatnych nabywców dzwoniło oglądało około
7. Jedni się zdecydowali i stargowali obniżenie ceny o 2.9%. Nabywcy znaleźli
się szybciej, niż nam udało się znaleźć nowe mieszkanie w interesującej nas
cenie. Biur dzwoniło dużo więcej i każdy nakłaniał na podpisanie umowy, bo już
ma klienta. Nie miałam "noża na gardle" i nie współpracuję z biurem, ale może
kiedyś się skuszę.
Przykro mi to mówić, ale wg mnie w Łodzi biura wcale nie pomagają. Chciałabym,
aby działały tak, jak opisujesz, czy inni pośrednicy z prawdziwego zdarzenia
opisują. By to oni za prowizję załatwiali odpis z KW, zaświadczenia ze
spółdzielni, monitorowali sprawę w banku, byli przy przekazaniu lokalu,
wcześniej sporządzali umowę przedwstępna - i nie podsuwali sztampę z netu, tylko
dopracowywali szczegóły, tak by było korzystnie dla strony, którą reprezentują
(np. może to niektórych śmieszy, ale jak nabywam mieszkanie po remoncie, to
jestem zdania, że bardzo dokładnie należy opisać co zostaje i w jakim stanie. I
co jeśli coś ulegnie zniszczeniu, zepsuciu w czasie do przekazania lokalu -
który moze wynosić 2-4 miesiace od momentu umowy przedwstępnej).
To przykre, ale nasze biura tak działają (w przypadku mieszkań). Wydaje mi się,
że traktują to jako dodatek, łatwiejszy pieniądz.
Natomiast sprawiedliwie dodam, że gdy w firmie nadzorowałam sprzedaż jednego
budynku magazynowego, to biuro pośrednictwa się angażowało (tyle, że tu
transakcja była na 1,5 mln). Znalazło też nabywcę, ale akurat sami sprzedaliśmy.

Pozdr.

[Gość: Ewa]

Mnie się wydaje, że zapędzacie się nieco w ocenach w temacie kto ponosi i za co
odpowiedzialność.
Nie można nic notariuszowi zarzucić, kiedy w umowie sprzedaży strony
postanowiły, że płatność nastąpi za czas jakiś. Ewentualnie jeśli nie ma
poddania egzekucji z art. 777 no, tu jedynie może, ale co do samej płatności po
umowie sprzedaży?
A czy wyobrażacie sobie, że notariusz mógłby odmówić sporządzenia takiej umowy
jeśli strony tak postanowiły, tak się umówiły?

Nie bronię notariusza, nie mnie oceniać, ale wg mnie tak jak wolno wydać
nieruchomość za czas jakiś po umowie sprzedaży tak samo można za nieruchomość za
czas jakiś zapłacić - to przecież ustalenia stron a nie notariusza. Nie plączcie
dziewczynie w głowie bo wg mnie obranie drogi do unieważnienia takiego aktu to
droga błędna, choć każdą trzeba wykorzystać aby dojść do należnych pieniędzy (na
pewno jednak nie tę jako jedyną).

[Gość: .]

najważniejsze, że oboje z kupującym zaoszczędziliście na prowizjach
agentów! reszta nie ważna!

[Gość: ala]

> najważniejsze, że oboje z kupującym zaoszczędziliście na prowizjach
> agentów! reszta nie ważna!

Jeśli jesteś "agentem" to żałosne co piszesz, tyle i tylko tyle!

[Gość: realistka]

Dlaczego czekałaś tak długo?.Nawet jak nie miałaś zapisu o poddaniu
się egzekucji z art.777kpc to w chwili wniesienia pozwu do sądu o
zapłatę ceny należało złożyć wniosek o zabezpieczenie roszczenia o
zapłatę na tej sprzedanej nieruchomości.W księdze wieczystej
znalazłaby się wzmianka o roszczeniu ,zostałaby wyłączona rękojmia
dobrej wiary księgi wieczystej ,oszust nie mógłby jej sprzedać a
jeśli nawet ktoś by ją kupił to po wygranej przez ciebie sprawie
byłyby podstawy do unieważnienia tej umowy .

[Gość: allea09]

Obiecywał, że załatwia kredyt a ja staraam sie zrozumieć jego
problemy,aż w końcu kiedy sprzedał, zrozumiałam, że to oszust.

[bezpocztyonline]

allea09 napisała:

> W miesiącu sierpniu sprzedałam nieruchomośc
> aktem notarialnym z adnotacją iż należność za w/w nieruchomośc
> zostanie zapłacona przelewem na moje konto w ciągu kilku
> dni/wyznaczono termin/.Czas ten był rzekomo potrzebny do uzyskania
> kredytu przez kupujacego.


Gość portalu: allea09 napisał(a):

> Obiecywał, że załatwia kredyt a ja staraam sie zrozumieć jego
> problemy

Tak z czystej ciekawości: jak mieliście w akcie notarialnym opisaną kwestię
płatności?

[Gość: alea09]

już przecież napisałam... płatność przelewem na konto ,,, czy o coś
konkretnego pytasz?

[Gość: Ewa]

Nie zrozumiałaś, a i mnie to bardzo interesuje:
jak dokładnie brzmi postanowienie co do zapłaty reszty ceny.

To może być tak (przykłady tylko):
- strony postanowiły, że reszta ceny zostanie wypłacona przez bank, który
udzieli nabywcy kredytu na r-k sprzedającej w terminie do dnia ...
albo:
- Pan Jan Nowak oświadczył, że zobowiązuje się resztę ceny zapłacić sprzedającej
na jej r-k numer... w terminie do dnia..

albo jeszcze inaczej plus jak z egzekucją z art 777 Kpc - o to chodzi.
Możesz po prostu przepisać odpowiedni paragraf z aktu nie pisząc nazwisk i kwot
oczywiście. Nawet nie wiesz jak w prawie istotne potrafi być każde słowo.

Prawdę powiedziawszy aż zaskakujące, że osoba tak niezorientowana w temacie
potrafi sprzedawać mieszkanie nie wspierając się adwokatem albo prawnikiem z
praktyką w obrocie nieruchomościami- niesamowite.

[Gość: ewa1]

a ty chodzisz do natariusza z adwokatem? Idiotyzm!

[Gość: Ewa]

ewa1 napisała:

>a ty chodzisz do natariusza z adwokatem? Idiotyzm!

Możliwe, że idiotyzm - i z pewnością stąd ten wątek;-)

Ja do notariusza nie chodzę z adwokatem, bo tak się złożyło, że nie muszę (a
domyśl się dlaczego), ale kiedy budowałam dom i walczyłam z procedurami
administracyjnymi, w których biegła się absolutnie nie czuję - a i owszem:
miałam stosownego pełnomocnika.
To wolny wybór, naprawdę, choć ja osobiście wolę zasięgać porad przed
czynnością, której dokonuję a nie po, ale podkreślam: wolny wybór, obowiązku nie
ma.

[Gość: ewa1]

Oczywiscie nalezy zasiegac rad (po to jest i to forum?) ale po to
spisujemy notarialna umowe by byla tranzakcja bezpieczna dla obu
stron. Jaki ma sens zawod notariusza jezeli musimy go sporawdzac
wynajmujac adwokata, a adowkata .....Moim zdaniem w opisanym
przypdaku notariusz nie zabezpieczajac umowy egzekucja komornicza
(czy wogole informowal strony o takiej mozliwoaci?) niedopelnil
swych obowiazkow.

[bezpocztyonline]

Gość portalu: ewa1 napisał(a):

> Moim zdaniem w opisanym
> przypdaku notariusz nie zabezpieczajac umowy egzekucja komornicza
> (czy wogole informowal strony o takiej mozliwoaci?) niedopelnil
> swych obowiazkow.

Po pierwsze: wcale nie wiemy, czy tej klauzuli nie było w umowie.

Po drugie: obie strony (i oszust kupujący i oszukana sprzedająca) zamierzenie i
świadomie ukryły przed notariuszem informację, że kupujący nie posiada środków
własnych i zamierza starać się dopiero o kredyt.

Gdyby ktokolwiek z nich choćby pisnął przy notariuszu o kredycie, notariusz
odmówiłby sporządzenia umowy sprzedaży bez dokumentów kupującego z banku (umowy
kredytowej). Pretensje sprzedająca może mieć zatem tylko do siebie.

Notariusz nie jest duchem świętym, by wiedzieć to, co strony po cichu miedzy
sobą uzgadniają. Jak mu nie powiedzą, to są sobie sami winni.

A strony nieraz bywa, że uzgadniają po cichu rzeczy takie, że włos się jeży na
głowie. Ale przed notariuszem - sza!
A potem - jak się dowiadują, że się zadali z oszustami, to rzucają oskarżeniami,
że notariusz był w zmowie. Notariusz? To oni sami byli w zmowie! Brutalne - ale
prawdziwe.

Głupich - jak widać - nie sieją - na kamieniu się rodzą. XXI wiek, ale natura
ludzka jest niezmienna...

[fleshless]

- o ile w kilku punktach się z kolegą nie zgadzam, to w tym się zgadzam praktycznie w całości.

- notariusz to nie jest niania, żeby brał na siebie całkowitą odpowiedzialność za dorosłych, jakby nie było, ludzi - jeśli oni czegoś chcą, to jeśli nie jest to niezgodne z prawem, to notariusz sporządza czynność
- a to, że ludzie czasami nie wiedzą co czynią, to już jest inna sprawa,

- ale tak to jest jak się nie krozysta z fachowców... (btw, kaloryfery też sobie naprawiacie sami? ;P)

[Gość: ewa1]

By budowac dom nie musisz konczyc studiow inzynierskich, ale chcac
nie chcac musisz przynajmniej do pewnego stopnia zaufac fachowacom
ktorzy to robia. Tak samo z notriuszem on ma obowiazek poinformowac
cie o mozliwosciach zabezpieczenia umowy, podwpowiedziec pewne
rozwiazania prawne. Jezeli tego nie zrobil (najwyraniej autorka
postu nie wiedziala nawet co to egzekucja z 777, wiec chyba nikt
wczesniej jej tego nie wytlumaczyl), to notariusz niedopelnich swych
obowiazkow i nazlezy poinformowac o tym Izbe Notarialna.

[Gość: ewa1]

Autorka postu skorzystala z 'fachowca' notariusza, niestety miala
pecha i z kupujacym i z notriuszem. No i z waszych postow
najwyrazniej wynika ze jak ktos bardzo chce oszukac to to zrobi, bo
nawet egzekucja komornicza (nawet gdyby byla w umowie) nie daja
100% gwaracji zabezpiecznia trazakcji?

[Gość: Ewa]

A mnie się wydaje, że my nieco od jakiegoś już czasu mylimy notariusza z
adwokatem czy choćby radcą prawnym: notariusz nie jest przecież od udzielania
porad, nie kształtuje stosunków pomiędzy stronami, nie bierze udziału w
negocjacjach, nie jest niczyim doradcą. Ktoś kiedyś powiedział (nie pamiętam
gdzie to słyszałam), że notariusz to pisarz w granicach prawa i z pewnością coś
w tym jest.
Jak obserwuję rynek ... niestety: wygląda to fatalnie choć zaczyna drgać ku
lepszemu. Wolimy zapytać o coś notariusza (bo nie wolno notariuszowi pobrać
opłaty za konsultację), niż pójść po poradę do adwokata - tam trzeba zapłacić.
Taki jest dziś rynek: tu podpytam (notariusza), tam podpytam (znajomą -
sprzedawała, z pewnością wie), prawnik doradził w gazecie, którą właśnie
przeczytałam - i już: sprzedaję mieszkanie. Sama! Sprzedaję sama a potem szukam
winnego wszędzie tylko nie w sobie - przecież to żenujące.

Zapewniam Was, że szokująco wysoki procent ludzi uważa, że póki nie zapłacone -
własność nieruchomości nie przeszła, kolejny wysoki procent uważa, że egzekucja
z art 777 kpc jest gwarancja otrzymania zapłaty - a to przecież bzdura, wysoki
procent w ogóle nie zna skutku formy jaką jest akt notarialny choćby dla umowy
przedwstępnej sprzedaży a i dla umowy sprzedaży też (vide: autorka - anulować
umowę).
Wierzcie mi: my to wiemy (skąd? nie wiem!) i nie wszystkim do głowy przychodzi
konsultacja u specjalisty, konsultacja, za którą trzeba zapłacić - dodam.
Ponoć w Polsce najwięcej mamy prawników właśnie, lekarzy i jeszcze kogoś -
pamięta ktoś?

[fleshless]

> A mnie się wydaje, że my nieco od jakiegoś już czasu mylimy notariusza z
> adwokatem czy choćby radcą prawnym: notariusz nie jest przecież od udzielania
> porad,

otóż to.

goła umowa sprzedaży nieruchomości, choćby i z odroczonym terminem płatności nie jest przecież niezgodna z prawem,

przyszli ludzie i tak chcą? przyszli
zdrowi na umyśle? zdrowi
nie ubezwłasnowolnieni? nie

to do czego ma się tutaj notariusz wtrącać?

> Zapewniam Was, że szokująco wysoki procent ludzi uważa

ja aukrat wierzę...

> Ponoć w Polsce najwięcej mamy prawników właśnie, lekarzy i jeszcze kogoś -
> pamięta ktoś?

ekspertów od Formuły 1

[bezpocztyonline]

Gość portalu: alea09 napisał(a):

> już przecież napisałam... płatność przelewem na konto ,,, czy o coś
> konkretnego pytasz?

Jeżeli w akcie było napisane, że cena sprzedaży zostanie zapłacona przelewem na
konto wskazane w akcie notarialnym do iluś-tam dni od podpisania aktu
notarialnego I ANI SŁOWA O TYM, ŻE ŚRODKI NA ZAKUP BĘDĄ POCHODZIŁY Z KREDYTU, to
nie można mieć żadnych pretensji do notariusza.

Chyba, że była wyraźnie przy nim mowa o kredycie i można to udowodnić, że on o
kredycie wiedział.

Jeżeli nie wiedział, to nie miał podstaw by żądać okazania umowy kredytowej czy
oświadczenia z banku, że bank udziela kredytu na zakup tej nieruchomości.

Notariusz działał w przekonaniu, że kupujący posiada środki własne i przeleje je
po akcie notarialnym - do iluś tam dni od aktu - na konto sprzedającego.

Pretensje możesz wtedy mieć tylko do siebie, że nie powiedziałaś notariuszowi o
waszych ustaleniach, ale oczywiście nie zmienia to faktu, że nadal masz prawo
roszczenia do ówczesnego kupującego o zapłatę.

Czy w akcie notarialnym był zapis, że co do obowiązku zapłaty kupujący poddaje
się dobrowolnie egzekucji zgodnie z art. 777 kodeksu postępowania cywilnego?

Jeśli taki zapis był to masz ułatwioną sprawę - ruszaj do sądu o nadanie aktowi
notarialnemu klauzuli wykonalności i do komornika - jak gość sprzedał mieszkanie
to zapewne ma czym ci zapłacić, a skoro jest taki sprytny to pewnie ma i inny
majątek, z którego komornik twoją należność ściągnie.

Jeśli takiego zapisu nie ma, to trzeba wystąpić z powództwem cywilnym o zapłatę,
trochę dłuższa droga do odzyskania twoich pieniędzy, ale przecież nie niemożliwa
do przejścia.

Inna wersja, to do prokuratora i na policję, ale jak gościa wsadzą, to z
odzyskaniem twojej należności może być już trudniejsza i dłuższa procedura. Za
to jest wtedy gwarancja, że nie ulotni się nagle "w siną dal".

a co z nieważnością umowy?

[fleshless]

Witam,

Mam takie pytanie:
- nie siedzę w temacie zbyt szczegółowo, ale czy przypadkiem nie jest tak, że
umowa zawarta w związku z dokonaniem oszustwa (oczywiście jeżeli mamy tu do
czynienia z oszustwem) nie jest, jako sprzeczna z prawem, nieważna?
Tym bardziej, gdyby ten kupujący od kupującego działał w porozumieniu (byłby
jego wspólnikiem) z tym oszukującym?

nawet jeśli nie był, to jeżeli nie był chroniony przez rękojmię wiary
publicznej ksiąg wieczystych (bo np. nie zostały wpisane nowe dane do KW), nie
jest tak, że nie jest to kwestia wyłącznie odzyskania zapłaty, ale również
odzyskania mieszkania?

[bezpocztyonline]

fleshless napisał:

> Witam,
>
> Mam takie pytanie:
> - nie siedzę w temacie zbyt szczegółowo, ale czy przypadkiem nie jest tak, że
> umowa zawarta w związku z dokonaniem oszustwa (oczywiście jeżeli mamy tu do
> czynienia z oszustwem) nie jest, jako sprzeczna z prawem, nieważna?

Byłaby nieważna, gdyby była uczyniona dla pozoru, czyli obie strony wiedzą, że
tylko udają, że sprzedają. Np. na planie filmowym. U tutaj nagły problem - bo
notariusz okazuje się być prawdziwym notariuszem, a nie aktorem.

Ale tutaj mamy do czynienia z legalną umową - sprzedająca chciała sprzedać,
kupujący chciał kupić (tylko zapłacić nie chciał).

Nie da się tego ad hoc unieważnić tak samo, jak nie udało się unieważnić umowy
CBA na zakup willi w Kazimierzu Dolnym i to pomimo, że sprzedający nie dostał
pieniędzy, a kupujący posługiwał się ponoć sfałszowanym dowodem osobistym i jego
prawdziwa tożsamość jest nieznana.

> Tym bardziej, gdyby ten kupujący od kupującego działał w porozumieniu (byłby
> jego wspólnikiem) z tym oszukującym?

Tę umowę można by unieważnić sądownie, ale trzeba by najpierw udowodnić zmowę i
pozorność umowy.

> nawet jeśli nie był, to jeżeli nie był chroniony przez rękojmię wiary
> publicznej ksiąg wieczystych (bo np. nie zostały wpisane nowe dane do KW),

Dlaczego miąłyby nie zostać wpisane? Zostały, a przynajmniej na pewno była
wzmianka o wniosku oczekującym na wpis.

nie
> jest tak, że nie jest to kwestia wyłącznie odzyskania zapłaty, ale również
> odzyskania mieszkania?
>

Nie

[fleshless]

no dobrze, ale z pozornością to mamy do czynienia chyba wtedy, gdy obie strony majataki zmiar aby pod pozorem jednej czynnosci ukryć jakąś inną,
w przypadku gdy jedna oszukuje drugą to chyba nie mamy do czynienia z pozornością tylko ze sprzecznoscią z ustawą.

inna sprawa, że ten zły zamiar trzeba wykazać.


> Dlaczego miąłyby nie zostać wpisane? Zostały, a przynajmniej na pewno była
> wzmianka o wniosku oczekującym na wpis.

a jak tak to tak.

> > jest tak, że nie jest to kwestia wyłącznie odzyskania zapłaty, ale równie
> ż
> > odzyskania mieszkania?
> >
>
> Nie

a ja jednak myślę, że jest to możliwe w przypadku gdybyśmy mieli do czynienia z oszustwem (oczywiście stwierdzonym), no chyba, że rzeczywiście obracanoby dalej tą nieruchomością, a kupujący działałby pod ochroną rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych i nie byłby w zmowie z tym wyłudzającym...

Bardzo bulwersujący przypadek

[jkrystyna_p]

Żeby móc odpowiedzieć na pytania autorki wątku... powinnismy poznać dokładne
zapisy z aktu notarialnego dotyczące sposobu zapłaty za nieruchomość oczywiście
z pominięciem informacji identyfikujących takich jak nr konta.

Ważny tez jest zapis o wydanie nieruchomości nabywcy.

No i oczywiście czy był zapis o poddaniu się nabywcy egzekucji z art 777 kpc.

Z postu allea09 mozna wnioskować, ze kupujący nie przedstawił do aktu umowy
kredytowej... ale wolałaby i w tej kwestii bardziej precyzyjne wyjasnienie.
Była umowa kredytowa czy nie było?

O to pytała osoba o nicku Ewa i inni komentatorzy... ale nie dostali precyzyjnej
odpowiedzi.

Sprawa jest na tyle bulwersująca, że trzeba zaapelować do autorki wątku o to,
zeby odpowiedziała na wyżej postawione pytania. Najlepiej jeśli spojrzy w akt i
przepisze zapisy o które pytamy.

Dalsza dyskusja nad tą sprawą może pomóc jej samej w uporaniu się z problemem...
a i byc przestrogą dla innych.

[Gość: gość]

to jak trzeba postapić przy podpisaniu aktu notarialnego, żeby mieć pewność, ze
dostanie sie pieniadze na konto? Oczywiście mówię ze strony sprzedającego.

[Gość: .]

Pieniądze wręcza się przy notariuszu, żadnych przelewów i opóźnionych płatności.
Kupujący ma tak załatwiać z bankiem, aby pieniądze miał w garści


................
to jak trzeba postapić przy podpisaniu aktu notarialnego, żeby mieć pewność, ze
> dostanie sie pieniadze na konto? Oczywiście mówię ze strony sprzedającego.

[Gość: Ewa]

W przypadku kredytu i rynku wtórnego - nie ma takiej (twierdzę) pewności w 100%,
bo zawsze nawet przy zawartej umowie kredytowej) istnieje gram ryzyka, że z
jakichś przyczyn bank może wstrzymać wypłatę kredytu bo np w ostatniej chwili,
już przed wypłatą, dopatrzy się nieprawidłowości jakichś. Jako prawnik - nigdy
nie wykluczałabym takiego przypadku choć zdarzyć się może sporadycznie.
Myślę, że istnieje możliwość w przypadkach kredytu zawarcia odrębnego
porozumienia przed adwokatem na przykład, który przyjmie do depozytu całą cenę
jako gwarancję tak kształtując w umowie depozytowej treść, a zwróci ją po
wypłacie przez bank kredytu - to można spokojnie ukształtować, problem tylko w
tym, czy nabywcy mają takie dodatkowe własne i wolne środki.

W przypadku własnych środków (patrząc ze strony sprzedającego): albo wpłata na
rachunek przed aktem (ale często nabywcy się nie godzą bo jak potem przymusić do
zawarcia umowy?) albo depozyt notarialny (to uważam za absolutnie bezpieczne),
gdzie nabywca wpłaca wcześniej na specjalne konto notariusza a ten wypłaca
sprzedającemu po zawarciu umowy sprzedaży.
Niestety, depozyty nie są jednak wcale popularne bo kosztują dodatkowe
pieniądze (taksa liczona od wysokości wpłaty), a my jakoś nie lubimy płacić
dodatkowego tysiąca czy półtora tysiąca notariuszowi (jeśli koszt po połowie to
umówmy się naprawdę niewielka kwota w porównaniu z ewentualnym ryzykiem). Zawsze
powtarzam: wolny wybór.

[decort]

depozyt notarialny jest dobrym rozwiązaniem, opłaty z nim wiązane miały być
zniesione - jeśli to jeszcze nie weszło w życie, to z pewnością niebawem
wejdzie. Notariusze to popierają.

[Gość: e]

depozyt ok pod warunkiem ze nie trafimy na notariusza, ktory tylko
po to zalozyl kancelarie by nas okrasc (pamietne Zadlo z
Retfordem), jak juz rozwaza sie wszystkie mozliwosci to ta tez
istnieje ;-). Mysle ze przelew bezposrednio przy notariuszu
korzystajac z jego komputera lub bezposrednio po podpisaniu aktu
wizyta w banku tez jest tez bezpiecznia. Trzeba sie zabezpieczyc
jednak nie popadajac w paranoje, wiekszosc ludzi jest uczciwa.
Ps Rada 'tylko gotowka' i dla kupujacego i sprzedajacego jest dosc
ryzkowna, po drodze z/do banku tez sie moze cos stac?

[Gość: Ewa]

> (...) lub bezposrednio po podpisaniu aktu wizyta w banku tez jest >tez
bezpiecznia.

Naprawdę? Toż po podpisaniu aktu już własność przeszła - i dopiero wtedy do
banku? To ma być bezpieczne?
Nie no, chyba się źle/niedokładnie wypowiedziałeś - myślę.

[Gość: e]

nie ma bezpiecznych 100% trazakcji jak ktos bardzo chce oszukac to
to zrobi, zdolny oszyst wymysli tez cos na depozyt, nie mam co do
tego watpliwosci.
Taki sposob zalatwiania trazakcji - notariusz a pozniej prosto do
banku, jest nadal bardzo czesty tym bardziej ze nie u kazdego
notariusza jest mozliwosc zrobienia depozytu a i przelew u
notariusza nie zawsze wykonalny (nadal nawet za akt trzeba placic
najczesciej w gotowce) no i wymaga w banku 'otwarcia' na pewien
czas mozliwosci robienia przelewow na baaaardzo duze sumy a to tez
bywa niebezpieczne.
No i ile razy Ci sie zdarzylo ze strony umwawiaja sie ze pojada do
banku prosto od natariusza i tego nie zrobily?
Zawsze jest jeszcze egekucja z 777, klopotliwa ale jest.

[jeepwdyzlu]

trzeba poszukać dobrego notariusza
takiego, który albo nie weźmie pieniędzy za obrót na swoim koncie,
albo niewielką..
a Żądło?
dziś takiego numeru nie da się zrobić... Każdego notariusza
sprawdzisz w 3 minuty w necie..
jeep

[ferdel]

Jako sprzedający mieszkanie przecież sam mogę znaleźć notariusza.
Przecież wiedząc, że będę sprzedawał mieszkanie najlepiej już mieć
nagranego notariusza, aby kiedy znajdzie się kupiec szybko zawrzeć
transakcję. A jeżeli chodzi o kredyt bankowy, to czy bank bez
problemu przeleje pieniądze na depozyt notariusza przez podpisaniem
aktu?
Bez depozytu też można to chyba zrobić bezpiecznie tzn. przed
podpisaniem aktu pójść razem z kupującym do banku w celu złożenia
dyspozycji wypłaty z zastrzeżeniem że akt notarialny doniesiemy np.
za dwie godziny. Po podpisaniu aktu udajemy się znowu do banku z
kupującym lub bez już tylko w celu doniesienia aktu.

ferdel myśli dobrze, ale...

[jeepwdyzlu]

Jako sprzedający mieszkanie przecież sam mogę znaleźć notariusza.
Przecież wiedząc, że będę sprzedawał mieszkanie najlepiej już mieć
nagranego notariusza, aby kiedy znajdzie się kupiec szybko zawrzeć
transakcję. A jeżeli chodzi o kredyt bankowy, to czy bank bez
problemu przeleje pieniądze na depozyt notariusza przez podpisaniem
aktu?
Bez depozytu też można to chyba zrobić bezpiecznie tzn. przed
podpisaniem aktu pójść razem z kupującym do banku w celu złożenia
dyspozycji wypłaty z zastrzeżeniem że akt notarialny doniesiemy np.
za dwie godziny. Po podpisaniu aktu udajemy się znowu do banku z
kupującym lub bez już tylko w celu doniesienia aktu
------------
nie sprzedający wskazuje notariusza tylko kupujący
nic dziwnego - to kupujący płaci - a więc wybiera kancelarię i
negocjuje...

co do przelewu warunkowego - taka instytuacja w polskiej bankowości
nie istnieje...
a szkoda

pozdrawiam
jeep

[ferdel]

Nie jest regułą kto wybiera notariusza, spotkałem się z sytuacją
kiedy to kupujący prosił sprzedającego o wskazanie notariusza.

Natomiast nie pisałem tu nic o instytucji przelewu warunkowego.
Przecież bank nie wykona przelewu dopóki nie przedstawisz aktu
notarialnego i to de facto jest warunkiem wykonania przelewu, można
zatem jednak mówić tutaj rzeczywiście o przelewie warunkowym bo
rzeczywiście to jest faktem, nie przedstawisz aktu bank nie wykona
przelewu. A dyspozycję wypłaty możesz przecież zanieść wcześciej,
wykonania przelewu i tak to nie spowoduje dopóki nie doniesiesz
aktu, zatem żadna dodatkowa instytucja nie jest tu potrzebna. Po
prostu dyspozycja będzie sobie leżała w banku i czekała na
doniesienie aktu.
A w przypadku depozytu u notariusza może bank będzie mógł przelać
pieniądze przed aktem. Załatwiałoby to również sprawę.

[bezpocztyonline]

ferdel napisał:


> A w przypadku depozytu u notariusza może bank będzie mógł przelać
> pieniądze przed aktem.

No właśnie tego bank też nie może.

[ferdel]

No to pozostaje tylko ta metoda donoszenia dokumentów na raty.
Najważniejsze jest więc to, że bez kompletu dokumentów bank nie
przeleje pieniędzy, tzn. dopóki nie dostarczę ostatniego wymaganego
dokumentu jakim jest akt notarialny przelew nie zostaje
zrealizowany. W sumie załatwiałoby to sprawę dla dwóch stron.

[bezpocztyonline]

ferdel napisał:

> No to pozostaje tylko ta metoda donoszenia dokumentów na raty.
> Najważniejsze jest więc to, że bez kompletu dokumentów bank nie
> przeleje pieniędzy, tzn. dopóki nie dostarczę ostatniego wymaganego
> dokumentu jakim jest akt notarialny przelew nie zostaje
> zrealizowany. W sumie załatwiałoby to sprawę dla dwóch stron.


Bank do uruchomienia środków z kredytu potrzebuje:

1. wypisu z aktu notarialnego sprzedaży nieruchomości (przed aktem dostarczyć
nie można z przyczyn oczywistych)

2. potwierdzenia złożenia wniosku w sądzie wieczystoksięgowym o wpisanie
hipoteki na rzecz banku w księdze wieczystej prowadzonej dla danej nieruchomości
(można ten wniosek zawrzeć w samym akcie notarialnym sprzedaży, ale jest to
połączone ze sporą opłatą u notariusza za taki wniosek (rzędu nawet kilku
tysięcy złotych - zależy od rodzaju i wielkości hipoteki. Jeżeli w akcie
notarialnym sprzedaży, to złożyć takiego wniosku w sądzie zanim notariusz nie
dostarczy do sądu wypisu z aktu notarialnego sprzedaży nie ma sensu - sąd
wniosek odrzuci, bo wnioskodawca nie będzie figurował ani w księdze ani w już
złożonych wnioskach jako właściciel nieruchomości)
3. Dyspozycji wypłaty złożonej przez kredytobiorcę
4. Do tego często banki mają swoje dodatkowe warunki typu:
- ubezpieczenie na życie (można zawrzeć przed aktem notarialnym)
- ubezpieczenie nieruchomości i cesja odszkodowania na bank (praktycznie nie
można ubezpieczyć, jeśli się nie jest właścicielem, chyba, że jako najemca)
- ubezpieczenie kredytu (można przed aktem notarialnym)

Takie "donoszenie" dokumentów na raty jest o tyle bez sensu, że jeżeli ktoś nie
chce, to i tak ostatniego dokumentu nie doniesie.

A wtedy zostaje licytacja komornicza...

nie ma w Polsce banku, który

[jeepwdyzlu]

zrealizowłby przedstawiona niżej procedurę:


Bez depozytu też można to chyba zrobić bezpiecznie tzn. przed
podpisaniem aktu pójść razem z kupującym do banku w celu złożenia
dyspozycji wypłaty z zastrzeżeniem że akt notarialny doniesiemy np.
za dwie godziny. Po podpisaniu aktu udajemy się znowu do banku z
kupującym lub bez już tylko w celu doniesienia aktu.
----------------------
pomysł przedni ale takiej procedury nie ma
Chyba że bank przelewający cene jest równocześnie kredytodawcą a
kupujacy styrona kredytu hipotecznego...
Ale jesli nie - to nie ma banku który zrealizowałby przelew pod
JAKIMKOLWIEK warunkiem..
Pozdrawiam
jeep

[ferdel]

Nie chodziło mi o to, żeby bank realizował przelew pod jakimkolwiek
moim warunkiem. Bank sam sobie stawia warunek, mianowicie zrealizuje
przelew pod warunkiem dostarczenia aktu notarialnego i o
wykorzystanie tego warunku banku jedynie mi chodziło.