Czy w poznańskiej GW stracili rozum?

[renepoznan]

Cytat:
"Jest Polska doprawdy dziwną krainą. Tak dziwną, że właściwie już niewytłumaczalną dla kogoś z zagranicy. Przekonałem się o tym niedawno, próbując wyjaśnić kilku obcokrajowcom, dlaczego w Święto Niepodległości Polacy chowają się po domach, a ulice przejmują wspierane przez państwo i Kościół katolicki neofaszystowskie hordy, wykrzykujące co i rusz nienawistne hasła pod adresem rozmaitych grup społecznych i poszczególnych osób, przerywając tę litanię od czasu do czasu okrzykiem: „Śmierć!". A to śmierć Żydom, a to śmierć gejom, ........"

Wiadomo do czego autor pije. W Kaliszu kilku idiotów (zresztą przyjezdnych) urządziło cyrk z akcentami antysemickimi, pro ruskimi itp. Znana i nagłośniona sprawa. Marginalna w sumie.
Tymczasem dla autora to okazja dla sugerowania, iż w Kaliszu odradza się hitleryzm (sformułowanie zakamuflowane - by nie można było autora oskarżyć). I oczywiście okazja do do sugerowania, że to "Polacy" - w pierwszym odruchu uznałem, że autor chciał napisać "polacke" co wiadomo jakie ma konotacje.
I mam naprawdę dylemat. Czy autor realizuje konkretne zamówienie na uogólnianie ocen durni jak Olszański na wszystkich Kaliszan i Polaków, czy też coś innego.
Kiedyś funkcjonowało takie powiedzenie o życiu w wieży - tzn w oderwaniu od ziemi, życie w kręgu swoich wyobrażeń, swoich fobii i nerwic. Może to przypadek autora? Stawiałbym nawet na to drugie.
Szkoda. Kiedyś poznański dodatek do GW był ciekawym medium. Teraz stał się dziwolągiem, którym zainteresowani są tylko dziwni ludzie. Szkoda.
tym bardziej, że takimi tekstami wyautowują się z mediów opiniotwórczych. Kto ich potraktuje poważnie?
Pewnie wpis niedługo zniknie. Jednak czy nie porusza poważnego problemu?

[l.george.l]

Patrzysz oczami Poznańczyka, dla którego 11 listopada jest świętem kulinarno-cukierniczym. Tego dnia idzie się do restauracji na gęsinę, potem na kawę i rogala. Oj, przepraszam, w Poznaniu tradycja nakazuje zjedzenie słodkiego przed obiadem. Spójrz jednak na to, co się dzieje poza naszym fyrtlem. Wczytaj się w encykliki swoich szamanów. Nie bez powodu, gdy któregoś z nich szlag trafia, fora opanowuje euforia, bo jednego faszysty mniej. To nie ja wymyśliłem. Tak lud postrzega swoich niedawnych pasterzy.

[m-dyskretna]

Nie tylko w GW. Teraz trzeba przekazywać informacje szokujące, grające na emocjach. Ostatnio można bylo dowiedzieć się o historii jednego z migrantów na wschodniej granicy. Dziennikarka twierdziła, że ten człowiek przez 6 dni przemieszczał się wzdłuż granicy. Co istotne dniami pływał w rzece, na brzeg wychodził tylko nocą. Przez ten czas nic nie jadł i nie pił. Na głosy zwątpienia, autorka opowieści powiedziała następująco "Oświadczam, że historia Ibrahima jest historią prawdziwą. Ibrahim opowiedział mi ją osobiście. (...)Obawiam się jednak, że moje słowa zostały potraktowane zbyt dosłownie. Zastosowałam pewien skrót myślowy, dotyczący trwającej sześć dni podróży, której traktem była rzeka." Taki mamy poziom dziennikarstwa, w zasadzie bez względu na przynależność redakcyjną.

[renepoznan]

To fakt. Wojna polsko - polska doprowadziła do takiego ogłupienia dziennkarzyn, że obecnie stukają od dna. Ty jeszcze pamiętasz poprzednie ekipy w GW. Biły obecną na głowę. Ale mam wrażenie, że nikt nie jest zainteresowany w miarę dobrym poziomem dziennikarstwa. Bo to i płacić lepiej trzeba, bo to ci dobrzy są mniej sterowalni. W każdym razie dobór negatywny w zawodzie zaczyna bić wszelkie rekordy.
A co do tej babki co to uwierzyła Ibrahimowi to teraz popłakuje ale wpierw pytana przez takiego funkcjonariusza medialnego nie miała oporów by przestawić się jako idiotka.
A złośliwcy drwią zz niej niemiłosiernie..
Wyjaśniając co ona miała na myśli mówiąc o skrócie myślowym tłumaczą, że Ibrahim płynął przez dwa tygodnie, co ona skróciła do jednego.
Inny tłumacząc jej płacz wyjaśnia, iż Ibrahim powiedział jej, że woli Niemkę niż ją i popłynął dalej. No to sie popłakała.
Memy są okrutne.
;)

[l.george.l]

Idealizowanie przeszłości jest objawem starości. Nie tylko biologicznej, ale przede wszystkim mentalnej. Czy dziennikarze zidiocieli? A może odbiorcy? Prasa, nawet ta opiniotwórcza, tabloidyzuje się. Nie mają wyjścia. W walce o kliknięcia chwytają się brzytwy. A co do fantazjowania ludzi o śniadej cerze. Czy to nie jest po prostu ich wrodzona przypadłość? Jesteś znakomitym przykładem łykającym ich baśnie i legendy jak pelikan rybki. Tylko dlaczego nie chcesz uwierzyć w pływającego 6 dni w rzece Ibrahima, a w chodzącego po wodzie wierzysz.