Tarot, a koszty uboczne wróżbiarstwa..

[marlena.skrabulska]

Często bywam wyczerpana, mam kłopoty zdrowotne, jedeynym ratunkiem staje się Reiki, które pozwala mi wrócic do formy.. po prostu często czuję się źle..
Jest to niewątpliwie związane z wrózbiarstwem, tarotem..
Jakie macie w tym względzie doświadczenia? Co złego słyszycie o tarocie, ja często spotykam się ze strachem wobec tych kart..
Sama nie mam lęku, ale zastanawiam się, czy trzeba jednak płacić haracz za spotkania z tarotem?

[anahella]

Oczywiscie uzaleznienie. Wiele osob uzaleznia sie od tarota, albo innych form
wroznia.

[zlosnica100]

Hmm, sama nie praktykuje, ale korzystałam, interesowałam się m.in. skutkami
ubocznymi które opisywali praktykujący.Były rózne od właśnie wyczerpania,
zmęczenia, jakby nasiąknięcia problemami, kłopotami innych do problemów
psychicznych, depresji, wyrzutów sumienia związanych z praktykowaniem czegoś co
jest zabronione przez Kosciół.Ja sama nie umiem tak do konca udzielic
jednoznacznej odpowiedzi, choc ciągneło mne do kart nie zdecydowalabym sie ich
samodzielnie rozkładać, głownie ze strachu, mimo wszystko to jest balansowanie
na granicy nieznanego, niekoniecznie dobrego.

kiedys z kolezanka chcialysmy pojechac do wrozki..

[hc21370]

podobno rewelacyjna!
I najwazniejsze bylo, ze: niedroga :)
Co prawda daleko, bo na poludniu Polski,
ale podobno "rewela!"
Kobita jest starsza,
ale wie "wszystko".

Tylko, ze...
o tej wrozce mowia: Czarownica,
a kobieta czasami nie otwiera juz drzwi
nie odbiera telefonow...
bo jest na silnych odurzajacych srodkach nasennych...
Coz dodac...?

Poznalam w zyciu kilka wrózek

[comma]

Kazda z nich miala takie czy inne - ale dosyc powazne - problemy osobiste.
Jedna wyladowala w szpitalu, z nie do konca okreslonym rozstrojem organizmu,
ponoc zaden z jej organów wewnetrznych nie dzialal prawidlowo. Wiem, ze w
przypadku wrózenia obcym osobom, trzeba koniecznie przestrzegac swoistego BHP
(ochrona mentalna, swiece, oczyszczanie pomieszczenia, rytualna kapiel) Ja
wróze jedynie sobie, niezbyt czesto, zazwyczaj wtedy, gdy mam wrazenie,
ze "zapetlilam sie" w jakiejs sytuacji i potrzebuje spojrzenia z dystansu.
Wtedy rozklad bardzo czesto - mówie o Tarocie - rzeczywiscie ukazuje mi inne
mozliwosci podejscia do problemu.

[landrynka8]

>Wiem, ze w
> przypadku wrózenia obcym osobom, trzeba koniecznie przestrzegac swoistego BHP
> (ochrona mentalna, swiece, oczyszczanie pomieszczenia, rytualna kapiel)

Comma, czy chcesz powiedzieć że to oczyszczanie jest konieczne tylko w
przypadku wróżenia innym ?

Moja ciocia która podobno wróżyła z Tarota (wiem to z przekazów rodzinnych,
nigdy jej o to nie pytałam) i wywoływała duchy - zwariowała.

Tyle kontrowersji urosło wokół Tarota i jest to hołdowane przez wieki. Taka
swoista legenda urosła wokół tych kart.

Napewno istnieje grupa ludzi którzy nigdy nie powinny sie tym zajmować, bo tak
jak w przypadku mojej cioci prowadzi to do tragedii.

(trochę chaotycznie napisałam ale nie moge sie skupić).

[comma]

Ja bym sądziła raczej, że mogło się do niej przyczepić coś bardzo niemiłego w
trakcie "wywoływania duchów". To się bardzo często zdarza, niestety. Znam takie
przypadki. Znam osobiście kobietę, której udział w seansie spirytystycznym
zniszczył całe życie - jest to przerażająca historia, której nawet nie chcę
opisywać. Tym bardziej, że zbliża się północ...

[zlosnica100]

Hmm, nie wiem czy powinnam to pisac, ale napisze...Jak byłam w wieku ok 23 lat
zaczeły mi się sny które określam proroczymi.Miały zawsze zwartą strukture były
niby symboliczne, ale zawsze zdarzenia w nich mające miejsce były dla mnie
czytelne.Nie mogłam ich "wywołać" sama, czasem próbowałam poprzez intensywne
myslenie gdy miałam problem, ale one same wybierały czas.Zawsze dobrze
pamietalam w calosci taki sen po obudzeniu i towarzyszylo mi uczucie "wiem".
Ale do czego zmierzam... majac pewne problemy osobiste zaczełam sie interesowac
tarotem, choc mialam wątpliwości czy to dobra droga.I pewnej nocy mam sen, tego
typu właśnie.Siedze na kanapie po turecku i tasuje karty tarota, jedna z tych
kart jest bardzo zniszczona, jakby wytarta, taka wyświechtana...cienka ze
zuzycia.Tasuje karty, rozkladam w rzedy i za kazdym razem mylę się i kładę o 1
karte więcej.Znów tasuje, rozkladam, chce sie skupić ale za kazdym razem jest
jedna więcej, więć znow zbieram i odnowa i tak kilka razy.Czuję irytację.W
pewnym momencie tasowania ta cienka karta wypada na podłogę przerywa się wpół i
odwraca do mnie obrazkiem.Na obrazku (przełamany na pół) diabeł...
Nie wezmę sama tych kart do ręki.

[comma]

Diabeł w Tarocie nie oznacza diabła (w sensie demona, szatana) podobnie jak
śmierć nie oznacza fizycznej śmierci. Diabeł oznacza niskie skłonności, niskie
podbudki działania, uzależnienia, nieopanowany popęd seksualny, instynkty, - w
złym tego słowa znaczeniu. Może też oznaczać osobę, która usiłuje nad kimś
zapanować, poprzez manipulację, grę na jego słabościach. Generalnie chodzi o
sprawy, które wiążą sie z ciemną stroną ludzkiej natury. Bardziej szczegółowo
określa to oczywiście rozkład - karty sąsiadujące, pozycja, itp.
Może też oznaczać sukces, ale osiągnięty kosztem odrzucenia norm moralnych.

I jeszcze jedna, ważna uwaga - jeżeli miałaś jakiekolwiek wątpliwości, obawy, a
jeszcze wcześniej nasłuchałaś się opowieści o "kartach szatana" i dodatkowo
miałaś problemy osobiste - nie dziwne, że podświadomość zareagowała takim snem.

[zlosnica100]

Zgadza się, no ale pamiętaj że ta karta była złamana :)

[marlena.skrabulska]

Karta diabła może tez pokazywac uzaleznienia, nie tylko w postaci używek, ale również od jakiejś czynności.. Często bywa tak, że mozna uzaleznić się od tarota, w Twoim przypadku złamany diabeł oznacza (tak przypuszczam), iż pokonałaś to uczucie i nikt nie jest w stanie zmuszać Cię do czegokolwiek lub manipulwoać Toba lub uczuciami.
Diabeł może oznaczać mozliwośc zdrady, nieczystych intencji uczuciowych...

[zlosnica100]

Czyli generalnie wyszło na "MOJE", w tym sensie, kłopot przewalczony:), czyli
rosne w siłę.A tak na serio to wiem że pewien problem "zdeptałam".

[marlena.skrabulska]

Wobec tego wszystko jest jasne..:)

Ja jeszcze dodam...

[comma]

że moim zdaniem sedno problemu wróżek tkwi nie w kartach, ale w stykaniu się z
problemami, z negatywną energią emanującą z ludzi, którzy przychodzą po radę.
Ludzie ci są dodatkowo zestresowani, przeważnie boją się przepowieni, czasami
nieświadomie (lub półświadomie) wywierają mentalny nacisk na wróżkę by
powiedziała im to, co chcieliby usłyszeć. Poza sferą menalno-energetyczną,
jest także kwestia zachowania się ludzi. Moja znajoma na przykład miała zwyczaj
dyskutowania z wróżkami, domagała sie podania szczegółowego czasu realizacji
przepowiedni, itp. Pamiętam, że jedna powiedziała jej, iż zrobiła błąd
rozwodząc się z mężem i bardzo go skrzywdziła swym odejściem. Znajoma wpadła w
furię i za wszelką cenę usiłowała udwodnić swoje racje. Tymczasem moim zdaniem
skrzywdziła tego człowieka w ogóle wychodząc za niego za mąż - ale to już
osobna sprawa i przezornie moją opinię zachowywałam dla siebie. W każdym razie,
po spotkaniu z tego rodzaju klientem (czy jak chcą niektóre podręczniki
wróżenia - kwerentem), nawet najbardziej odporna psychicznie wróżka ma prawo
czuć się jak przepuszczona przez wyżymaczkę.

[marlena.skrabulska]

Zasadniczo jest tak, że właśnie takie osoby rozpaczliwie poszukujące szczęścia nie robiąć nic w tym kierunku wysysają czasem całą pozytywną energię..
Nie mam w zwyczaju kłamać czy tez kolorować przyszłość, ale wiem, ile trzeba włożyć wysiłku, by tę prognozę przerdstawić w jak najwięcej optymistyczny sposób..
Moje koleżanki, również zajmujace się wróżeniem często miewają dolegliwości zdrowotne i okresy niemocy, która bardzo je osłabia..
Mnie też zdarza się mieć takie chwile i muszę paradoksalnie wkładac wiele wysiłku w to, by wychodzić szybko z takiego stanu..
Brzemię ludzkich trosk i brania czasem za nie odpowiedzialności to wielki ciężar, dlatego narasta we mnie bunt, gdy niektórzy tak lekko traktują dar przepowiadania, jakby to było cos zupełnie niewinnego i frywolnego, jak np. kawa i pleoteczki z przyjaciółką..
Co więcej, w każdego czlwoeika trzeba włożyć wysiłek, odpowiednio sie do niego nastroić, niemalże wejśc w jego położenie.. można to w pewnym sensie porównać do aktorstwa, choć uważam, że to jeszcze cięższa praca niż ten niezwykły artystyczny zawód.

[olaj10]

Wielokrotnie słyszałam, że Tarot jest zły.
Koleżanki-Wróżki spaliły karty i jedna z nich mi powiedziała, że jakby ktoś jej
napompował dodatkową dawkę tlenu, poczuła, że żyje. Wszystkie miały kłopoty,
poczynając od zdrowotnych kończywszy na rodzinnych, mniejszych lub większych.
Ostatni kontakt miałam z tarotem kilka tygodni temu i przyznaję, że mam bardzo
mieszane uczucia. Coś mi nie grało. Kobieta miała "wyuczonego" tarota, a
odpowiedzią na pytania były ... pytania.
Ola

[comma]

Cóż - być może koleżanki uczyniły z talii symbol swoich problemów, a jej
spalenie było po prostu uwolnieniem się od nich, przecięciem energetycznego
sznura łączącego ich osoby z personalizacją lękowej sytuacji, złego
samopoczucia. Równie dobrze mogły zakląć problemy w kawałku drewna i wykonać
rytuał uwolnienia poprzez spalenie, zakopanie w ziemi, lub wrzucenie do
rzeki. :-) Tak, jak ludowe gusła zalecają usuwanie brodawek :-)
Uważam, że jeśli ktoś przyswoił sobie przekonanie, że Tarot jest złem - nie
powinien dotykać tych kart, bo ściągnie na siebie nieszczęście. Przy użyciu
własnej podświadomości, nie talii.

[marlena.skrabulska]

Comma ma racje, ważne jest nastawienie, wiadomo, że negatywne, może wywołać nieoczekiwane skutki.. Tarota nie należy się bać, tylko z nim współpracować i darzyc szacunkiem, odpłaci sie tym samym..
ja podchodze do tego co robię z wielką pasją, wróżenie sprawia mi radość, tym bardziej, jesli widzę zadowolenie klientów (wolę takie okreslenie:)), ale mimo wszystko uważam, że coś na wróżącym zostaje, z czego po prostu należy się oczyszczać i zrzucać wtedy, gdy czuje się na sobie jakiś ciężar..
Ostatnio czytałam artukuł o Aidzie - wizjonerce, która też płaci zdrowiem za to co robi.. To juz nie kwestia tarota, tylko w ogóle przepowiadania przyszłości..
Może to jakaś forma haraczu?

[olaj10]

wiem, że ma rację :)
Człowiek lubi usprawiedliwiać swoje niepowodzenia.
Np. ja spaliłam karty, bo się wystraszyłam i już, ale strasznie mnie ciagnie ;).

Jednak musicie przyznac, mówi się o "działaniu" tarota. O tak znanym paleniu i
pozbywaniu się z domu (gabinetu) talii. Dlaczego? JA nie wiem.
Po namyśle stawiam na usprawiedliwianie.
Pozdrawiam
Ola

[marlena.skrabulska]

Niestety, nietrafione spostrzeżenie.. :)
Myslisz, że powinnam podchodzić do każdego w sposób rutynowy? Nie wyobrażam sobie tego...
Zresztą... wiele tarocistek ma podobne problemy, to samo mozna powiedzieć, o bioterapeutach...

[olek13]

Powiedziałem to wedle swojej wiedzy i doświadczenia.
Jeśli Ci to nie odpowiada - szukaj sobie lepszej odpowiedzi.
Pa pa :)

[marlena.skrabulska]

Powiedziałem to wedle swojej wiedzy i doświadczenia.

Bardzo się cieszę, ale lepiej, gdyby,m poczytała o tych doświadczeniach..:)

> Jeśli Ci to nie odpowiada - szukaj sobie lepszej odpowiedzi.

Dzieki za dobrą radę...

Pa pa too...;-))

[zlosnica100]

Lekkości, zabawy... w sensie "wszystko mi wisi"? Według mnie odpowiedzialność
to jest pewien ciężar, ale dzięki temu nie unoszę się jak martwa ryba z
prądem....

[lorddead]

marlena.skrabulska napisała:

> Często bywam wyczerpana, mam kłopoty zdrowotne, jedeynym ratunkiem staje się Re
> iki, które pozwala mi wrócic do formy.. po prostu często czuję się źle..
> Jest to niewątpliwie związane z wrózbiarstwem, tarotem..
> Jakie macie w tym względzie doświadczenia? Co złego słyszycie o tarocie, ja czę
> sto spotykam się ze strachem wobec tych kart..
> Sama nie mam lęku, ale zastanawiam się, czy trzeba jednak płacić haracz za spot
> kania z tarotem?

Po co zajmować się czymś co przynosi negatywne skutki? Zresztą zamiast tarota
proponuje runy oraz i-cing, albo wahadełko (analiza psychometryczna).

[marlena.skrabulska]

Znam osoby, które posługują się runami, I-ching, wahadełkiem, tarotem oraz innymi narzędziami dywinacji i odczuwają to samo. To sa okresy przejściowe i w zależności od posiadanych umiejętności wracają do formy..
Myślę, że to po prostu koszty uboczne tej działalności..
Pasje bywają kosztowne..

Pozdrawiam :)

[lorddead]

marlena.skrabulska napisała:

> Znam osoby, które posługują się runami, I-ching, wahadełkiem, tarotem oraz inny
> mi narzędziami dywinacji i odczuwają to samo. To sa okresy przejściowe i w zale
> żności od posiadanych umiejętności wracają do formy..
> Myślę, że to po prostu koszty uboczne tej działalności..
> Pasje bywają kosztowne..

No sam już nie wiem, ale wydaje mi się, że jeśli coś się nie sprawdza, jeśli coś
powoduje negatywne skutki to znaczy, że to coś jest nieodpowiednie, czy nawet
złe. Pragmatyzm jest tu najlepszym podejściem do sprawy. A co do samego
wahadełka, to raczej nie chodzi tu o dywinację, lecz o w pewnym sensie diagnozę.
Ponadto wydaje mi się, że kluczową rolę odgrywa tu podejście do sprawy, bo
jeśli się nastawiamy na coś tak bezsensownego jak odkrywanie przyszłosci, która
defacto nie jest z góry ustalona, to nic dobrego z tego nie wynika. Moim zdaniem
dywinacja powinna się opierać jedynie na rzetelnej diagnozie obecnego stanu
rzeczy lub ewentualnej prognostyce w zakresie tendencji albo predyspozycji
(potencjalności).

[marlena.skrabulska]

Hmm.. ja nie napisałam, że coś się nie sprawdza..;-)
Wchodzenie w świat astralny to nie zabawa.. nikt do końca nie wie jakie skutki może wywołać.. Ważne jest przestrzeganie bhp, ale mimo wszystko czasem nastepuje moment wyczerpania niezaleznie od używanych narzędzi. W tym momencie przydaje się wszystko co pomoże oczyścić i zniwelować niepożadane efekty..
Jesli chodzi o pragmatyzm, to w moim przypadku nie wyobrażam sobie by było inaczej.. :-)
Co do bezsensowności odkrywania przyszłości mam inne zdanie, ale to tylko moja opinia.. Ja uważam, że jest to czynnośc sensowna, ale oczywiście w wielu przypadkach nie taka oczywista.

[deja.vu]

jesli dodac do tego ze nie odkrywa sie przyszlosci tylko tarot jest aktualna
analiza wszelkich (rowniez tych nieznanych nam) aspektow majacych wplyw na
przyszlosc, to mowimy o analizie terazniejszosci :) O wplywie tej analizy na
mozliwosc poprawy przyszlosci nie wspomne... ;)
Pzdr
DejaVu
www.wrozka.net

[panismok]

Myślę, że każde "nadzwyczajne" działanie, jak wróżenie czy np. wyczuwanie osoby
na odległość, związane jest z utratą energii. Nie dotyczy to oczywiscie
leczenia, jeśli ktoś ma dobrą metodę (reiki np) czyli taką, która nie
wyczerpuje jego zasobów, tylko pozwala pobierać z zewnątrz.
Uzależnienie od Tarota? Całkiem prawdopodobne... mnie też starsza koleżenka
wiedźma na to uczuliła, i np. zaleciła, żebym nie kupowała kart odm razu, tylko
poczekała pół roku. Jesli po tym czasie nadal bedę chciała wróżyć, to można
zacząć. To chyba był chwyt chroniący nieco przed uzależnieniem, bo gdybym od
razu, strasznie napalona, kupiła karty, to pewnie łatwo by mnie "wciągnęło". A
teraz traktuje Tarota jako ciekawą filozofię, pewną drogę. Strach przed
tarotem? Chyab nie, jeśli człowiek nie boi się tematów, jakie te karty
poruszają - śmierci, władzy, oddziaływania jednych ludzi na innych, trudności
towarzyszących rozwojowi duchowemu - to chyba nie ma strachu.
"Skutki uboczne" chyba zawsze będą, jesli człowiek dowiaduje się
czegoś,czego "normalnie" wiedzieć nie powinien. Trzeba tylko mieć jakis sposób
na regenerację sił.

[danuszka1]

Przeczytałam wszystkie wypowiedzi tutaj bardzo uważnie i przyszły mi do głowy
takie różne myśli. Tarot.. nie zajmuje się tym choć byłam już w swoim życiu u
kilku wróżek. Nie uważam żeby był czymś złym... jak napisała w jednej
wypowiedzi Pani Marlena ... za pasje zawsze płaci sie jakąś cene. Za każdą
pasje... myśle że psychologowie także ją płacą..... oczywiście mam na myśli
tych którzy wykonują swój zawód z pasją.... bo o pasji chce tu napisać.
Sportowcy także płacją swoisty haracz za to że chcą zdobywać medale... z różnym
skutkiem. Jednak jeśli wróżka wkłada całe swoje serce w to co robi to tak jakby
pozbywała się "skorupy dystansu" do problemów wróżącej osoby. Nasiąka tymi
kłopotami... ma prawo być zmęczona tym i przygnębiona. Nasze nastroje zawsze
wpływają na druga osobe, bez względu na to jakie są...... to jest nawet
udowodnione, że jeśli przebywamy w towarzystwie odób depresyjnych my sami także
jesteśmy o wiele bardziej narażeni na takie stany..... a co za tym idzie,
zmęczenie i znużenie, obciązenie. Zwyczajnie trzeba sobie z tym radzić w jakiś
sposób.... a sposobów jest bardzo wiele. Jeśli wrózka chce bardzo pomóc i
bierze na siebie odpowiedzialnośc za to co mówi.. nawet jeśli to są niezbyt
przychylne wróżby to nic dziwnego że czuje się zmęczona. Ja też zajmuje się z
pasją całym domem i swoimi dziećmi... ktoś może powiedzieć że trudno to
porónywać z wróżbiarstwem... to prawda..... ale nie mniej jednak każda pasja ma
swoją cene, także bywam bardzo zmęczona i przygnębiona..... pomimo tego jaką
wielką radość mi to przynosi.
Myśle że jeśli osoba wróżąca postawi na szali to co słyszy z tym co się potem
dzieje... że wróżby się sprawdzają, że pomaga ludziom i przynosi im radość.....
być może nie zawsze, ale napewno będą takie chwile kiedy będzie między jednym i
drugim równowaga. Jak w życiu... gdzie smutek tam i radość, gdzie łzy tam i
śmiech :)... Może warto żeby wrózki choć z częścią swoich klientów utrzymywały
kontakt i dowiedziały się czy wróżba pomogła... może satysfakcja i radośc
będzie większa? Nie wiem.....
Pozdrawiam serdecznie i życze jak najłagodniejszych kosztów ubocznych z pomocy
innym... :) ja przyznam że podziwiam..... talent i dar takich osób.

[lavia78]

witam, szukałam włąsnie takich postów , bo zastanawiałam się czy rzeczywiście
moja energia gdzieś uchodzi,,, a problemy dręczą tez potem i mnie samą i fakt,
a jak sobie z tym radzić...starać się wyciszyć i być optymistą. wtarot jest
magiczny i widocznie wymaga pewnej dawki energii, która musimy poswięcić.
uzależnienie coś w tym jest..obecnie mam już trzecią talię i co się pozbywałam
poprzednich(zło skupiało się na mnie i choć miałam przestrogę jakoś w to na
początku nie wierzyłam, teraz słucham i staram się zauwazyc pewne dane nam
znaki, nie tylko tarota, bo tam ukryta jest odpowiedź co dalej robić, tak samo
z utratą energii, może czasem nalezy przestać...na jakiś czas)to jednak po
jakimś czasie ciągnęło mnie, sprawia mi radośc jesli moge komuś pomóc, wczuwam
się indywidualnie w każda osobe i to fakt na pewno jakos rzutuje na moje
zdrowie np. jestem wtrażliwą osobą tak więc tarota stawiam tylko w wyjątkowych
sytuacjach.staram się myslec poztytywnie i widziec jak te osoby też się cieszą
jak im pomagam. nie można zrzucać na wróżby że są złe, owszem coś z siebie
oddajemy, ale nastawienie tu jest bardzo wazne, nie każdy to rozumie, ja wiem,
że powinnam to robić, więc unikam osób zbytnio naładowanych negatywnymi
wibracjami, bo one mnie męczą(łatwo wyczuć więc łatwo tez unikać),
pozdrawiam,
lavia

[moki-73]

mimo, że "zawodowo" nie zajmuję się tarotem ale wyłącznie na własny użytek (ew.
znajomych), również odczuwam pogorszenie samopoczucia. Są to przede wszystkim
duszności, niemożność zaczerpnięcia powietrza, osłabienie. Nie wiązałam tego
bezpośrednio z kartami, ale powtarzalność tej reguły jest zastanawiająca.

[iinka]

Moki 73 - przepraszam że podszepnę tak trywialne rozwiązanie, ale może po
prostu problemy z ciśnieniem??? Uwentualnie anemia??
Pozdrówka

[moki-73]

strzał w 10!- wszystko prawda z przypadłościami, które wymieniłaś. Nie zmienia
to jednak "złożoności" faktu, że objawy te mają miejsce właśnie w momencie kontaktu.
pozdrawiam również :)

[pawpos]

A oto moja historia podzielona na dwie części: teoretyczną i praktyczną. Obie
te części pokazują jednak to samo - siła, która stoi za ezoteryką (w naszym
przypadku Tarot, wahadełko, i numerologia) - możemy ją nazwać złem - nienawidzi
ludzi i dąży do jego unicestwienia. Dlaczego? Ponieważ człowiek jest Bożym
dziełem.

NASZA HISTORIA
Nasza historia dotyczy tzw. sfery duchowej. To ważne - nasza historia
uświadomiła nam bowiem, że świat duchowy jest realny, nie są to wymysły
starszej babci, ale całkiem namacalna rzeczywistość, w której istnieją byty, są
ustalone pewne zasady itd.

Początek
Poznaliśmy się z moją Beatką 5 lat temu i byliśmy bardzo w sobie zakochani.
Szybko zdecydowaliśmy na dziecko. Urodził się nam pierwszy synek - Tomcio,
potem drugi - Kubuś. Żyliśmy dostatnio, dość komfortowo, spokojnie. A
jednak.... Od czasu do czasu nachodziły nas dziwne sytuacje - ataki złości i
agresji, złego nastroju bez powodu. Sytuacje te się nasilały - pojawiła się
obojętność, bezsilność - przeplatana agresją i atakami złości. Dotyczyło to
głównie Beatki, ale nie tylko.

Kłopoty
W naszym domu moja Beatka zaczęła odczuwać czyjąś obecność, a w pewnym momencie
nasze dzieci zaczęły "widzieć" postacie, których myśmy nie widzieli. Wtedy
jednak nie zwracaliśmy na to uwagi. Moja Beatka była wróżką, więc te sprawy nie
były jej tak bardzo obce. Oboje dopuszczaliśmy do siebie możliwość istnienia
duchowej rzeczywistości, choć ja we wróżeniu nie uczestniczyłem. A jednak....
sytuacja stawała się coraz cięższa i cięższa. Obojgu nam bardzo zależało na
byciu razem i rodzinie. Staraliśmy się bardzo – wspólnie planowaliśmy,
spędzaliśmy wspólnie czas bez dzieci, korzystaliśmy z rodzinnych i
indywidualnych terapii.

W kocu sytuacja nabrzmiała do tego stopnia, że kilka razy rozmawialiśmy o tym,
że w zasadzie nie jesteśmy już razem. Oboje bardzo to przeżywaliśmy, ale nie
mogliśmy znaleźć rozwiązania - bo też nie znaliśmy przyczyny. Tłumaczyliśmy to
sobie wpływem doświadczeń z dzieciństwa itd. Koniec końców pod koniec 2002 było
już tak źle, że np. ja nie byłem w stanie praktycznie pracować - przychodziłem
do pracy i praktycznie byłem w stanie wykonywać jedynie mechaniczne czynności -
i to z trudem. Trudno mi było się zmobilizować, skoncentrować. Mój poziom
energii był bardzo niski –byłem jakby "odłączony". Później dowiedziałem się, że
okultyści nazywają to stanem "duchowej śmierci", zresztą biblia nazywa to mniej
więcej tak samo.

Wtedy "przez przypadek" poznałem kilku wierzących ludzi i postanowiłem prosić
Boga o ratunek. Nie potrafiłem sobie poradzić z całą sytuacją - postanowiłam
zaufać Bogu. Gorąco modliłem się o kilka rzeczy: aby Ojciec zaopiekował się
nami, dał nam mądrość co robić i siłę aby zrobić to co zrobić należało.

Wtedy stało się - po ok. miesiącu. Spotkaliśmy "przez przypadek" ludzi
związanych z okultyzmem (różnymi jego odmianami) i okazało się, że nasze
doświadczenia nie są im obce. Okazało się, że stany nerwowe, problemy ze snem
itp. zdarzają się praktycznie wszystkim. Najczęściej kończyło się to jakimś
złem: zdradą, rozwodem, depresją, myślami samobójczymi lub wręcz próbami
samobójstwa.

Wtedy postanowiliśmy z tym skoczyć. Zaufaliśmy słowu bożemu, które mówi:
1) okultyzm jest niczym innym jak wykorzystywaniem sił demonicznych - one na
początku dają hojnie, prędzej czy później jednak przychodzi zapłacić rachunek
2) ratunkiem jest wyraźne zwrócenie się kontra, zaprzestanie praktyk i
zniszczenie (spalenie) wszystkich "akcesoriów". Co więc uczyniliśmy -
spaliliśmy wszystko.

Z perspektywy dzisiejszej – okultyzm został praktycznie wyciśnięty z naszego
życia - jak z tubki od pasty. Kolejni ludzie, kolejne dośwaidczenia, kolejne
decyzje. Sytuacja dzisiejsza Dziś nasza rodzina przeżywa bardzo dobry czas.
Większość rzeczy sobie wybaczyliśmy. Jak lubię to nazywać - "inaczej oddychamy".

Modlitwa i zaprzestanie wróżenia było praktycznie jedyną rzeczą, którą
zrobiliśmy.

Sprawy, których dotykamy są duchowe - nie z naszego świata. One funkcjonują
inaczej niż sprawy na Ziemi, wśród nas. Jeśli więc chcemy np. od czegoś uwolnić
się wtedy musimy skorzystać z duchowego wsparcia – nasze "ziemskie" metody nie
bardzo działają. W naszym przypadku "duchowym" siłą/wsparciem był Bóg.

Do tej pory nie spotkałem nikogo, kto byłby wybawiony w inny sposób.

PODSTAWY BIBLIJNE
Przedstawiam całość aby oddać kontekst:

Księga Wyjścia (exodus) 20 rozdział - to jest oryginał 10 przykadań
Wtedy mówił Bóg wszystkie te słowa: (2) Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię
wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. (3) Nie będziesz miał cudzych bogów
obok Mnie! (4) Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co
jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w
wodach pod ziemią! (5) Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im
służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze
występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych,
którzy Mnie nienawidzą. (6) Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym,
którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.

[lavia78]

ojej przeraziłam sie, ale tez potwierdzam....moze nie warto zajmowac
się ..tarotem..spale swoja talię...co mam jeszcze uczynić to już postanowine
(myslałam wczesniej ale nie miałam odwagi) czy jeszcze coś mam spalic ksiazki o
tarocie wrózbiarstwie...to też? prosze o pomoc....

[pawpos]

Serdecznie polecam spalenie wszystkiego co się łączy z tematyką. My tak
zrobiliśmy - bardzo pomogło. Ale .... pojawiały się "ataki". W sprawie
szczegółów zapraszam na [e-mail]

Wydaje mi się również - ale nie chcę nikogo krytykować, że pisanie o duchowym
BHP jest niestety złudne. Człowiek nie ma duchowych zmysłów, wiedzy i mocy - i
co za tym idzie jest dość.... bezbronny w styczności z duchowymi bytami.
Bezpieczne więc wydaje się.... brak kontaktu.

Pawel ([e-mail])

[deja.vu]

Wow! faktycznie przeszedles straszny dramat i wspolczuje...
Jednak opis tej historii jest wg mnie dosc zrozumialy. Te postacie... Coz zona
najwyrazniej podczas pracy z tarotem korzystala z wplywow astralnych. Co
wiecej, jak czytam rozne fora poswiecone tej tematyce dochodze do wniosku ze
wiekszosc osob ktore zaczynaja wrozyc, a niektorzy wrecz traktujac to jako
zawod, nie stosuja (bo nie znaja!) podstawowych zasad BHP takiej pracy. W
efekcie caly ten tarot jest tozsamy z wywolywaniem duchow co doprowadza w
pewnym etapie natezenia kontaktu do nagromadzenia astrali a to moze prowadzic
do opetania.
Zajmowanie sie tarotem bez rozwoju duchowgo to igraszka z wlasnym zyciem. Skoro
ktos nie umie kontrolowac sfery astralnej nie powinien sie za to zabierac!!! A
jesli juz dochodzi do takiego wypadku jak opisales trzeba po prostu szukac
egzorcysty. Nie trzeba sie bac tego slowa, to wcale nie jest wypedzanie
diabla ;) i tylko brzmi tak groznie. W razie co sluze pomoca.

[dres12]

Gra tarok powstała we Włoszech pomiędzy 1430 i 1440 rokiem jko modyfikacja gry trappola. Powstała ku rozrywce, a nie "wróżeniu". Cała reszta, to bajeczki -
do wyboru - cygańskie, lub żydowskie. To wszystko, dziękuję.

[kozica111]

Hmmm, a nie boicie sie ze uslyszycie kłamstwo, mimo dobrej woli wrożącego...?