początki :) ezotryka i parapsychologia

[lectin]

Bardzo mnie ciekawi jak zaczęla się Wasza przygoda.. Od czego zacząć? Czy
uważacie,że trzeba mieć do tego dar czy jest to po prostu wiedza dostępna dla
każdego? Zawsze byłam bardzo sceptycznie nastawiona do tych dziedzin, lecz
przez całe życie "natykałam" sie na osoby dzięki którym diametralnie zmieniłam
zdanie. W wieku 16 lat mojej koleżanki mama - osoba "bardzo uduchowiona"
powiedziala mi zaraz po tym jak mnie zobaczyła po raz pierwszy,że powinnam
rozwinąć swoją intuicję,żeby pomagać innym. Korzystając dwa razy z usług dwóch
różnych tarocistów usłyszałam podobna rzecz. A w salonie wróżb powiedziano
mi,że mam nauczyciela duchowego. W jaki sposób można się dowiedzieć, że
rzeczywiście mam do tego predyspozycje? I od czego zacząć? w internecie jest
dość duży zasób informacji lecz z tego co zauważyłam nawet w tej samej
tematyce różnia się one w zależności od strony. Czy najlepiej jest skupić sie
na jednej dziedzinie? Czy lepiej jest korzystać z warsztatów i szkoleń czy
może starać się zgłebiać wiedzę samodzielnie? Dziękuje z góry za wszystkie
opinie i rady.Jeśli ktoś posiada linki na dobre e-booki będę bardzo wdzięczna
- wysyłka zagranicę z księgarni ezoterycznych jest dość droga.
pozdrawiam :)

[herbatazcytryna]

Pewnie każdy sobie obiera inną drogę i każda jest dobra. Skoro jednak to Cię
pociąga, to coś w tym jest, więc wejdź w to:) Co do daru.. Zależy pewnie czym
się człowiek zajmie, choć myślę, że specjalnego daru mieć nie trzeba, część
rzeczy się wypracowuje,rozwija.Wiadomo, w niektórych dziedzinach mistrzem się
nie zostanie nie mając predyspozycji, jednak można być dobrym rzemieślnikiem np.
Myślę, że na początek dobrze jest poczytać, zobaczyć, co to w ogóle jest
ezoteryka,sprawdzić co pociąga najbardziej.Są też różne ciekawe fora dotyczące
różnych dziedzin ezo, niekoniecznie na gazecie. Zabawa jest na całe życie
chyba. Podeślę Ci e-booki, co prawda nie czytałam go jeszcze, ale może Ci się
przyda. Jeśli szukasz konkretniejszej dziedziny, napisz mi ma maila, a może coś
znajdę.

[herbatazcytryna]

Napisz, czy dotarł mail, bo mam jakiś problem z pocztą.

[lectin]

przepraszam,ale jak sie okazało to moja poczta nie była aktywna - założyłam
konto zaraz przed napisaniem postu-wcześniej nie brałam aktywnego udziału w
dyskusjach, kłótniach, a czasami nawet bluźnieniu na innych:) raczej tylko
czytałam. jeśli masz chwilke to spróbuj wysłac jeszcze raz - powinno dojść tym
razem.udało mi się znaleźć kilka e-booków dla początkujących więc napisz czym ty
się interesujesz i w jakim stopniu zaawansowania to może któreś z tych co mam
Cię zainteresują. Proszę też o podania linka na inne fora na które wg Ciebie też
są dobre.Przyznam szczerze,że strasznie mnie do tego wszytskiego "ciągnie"
potrafie godzinami czytać,ale brakuje mi wytrwałości, czasu i zdecydowania na
skupienie się na jednej dziedzinie. Próbowałam z Tarotem mam karty i książke w
domu, ale ostatnio naczytałam sie wypowiedzi na tym forum osoby, która po wielu
latach wróżenia stwierdziła,że to samo zło itp. I jakoś zostawiłam te karty.Może
z racji młodego wieku brakuje mi dystansu-obawiam się,żeby mnie to za bardzo nie
wciągnęło.Moja koleżanka,która zajmowała sie kartami przez dłuższy okres też je
po prostu spaliła bo powiedziała,że w miara jak zdobywała doświadczenie coraz
więcej jej wychodziło w kartach, sprawdzało sie, zaczęła uzależniać podjęcie
jakiejkolwiek decyzji od kart i coraz częściej po nie sięgac i zaczęło ją to po
prostu przerażać. Muszę też przyznać,że wydaje mi się, iż żeby zamienić to z
hobby w praktyke trzeba poświęcić baaaaardzo dużo czasu. Co też mnie czasami
zniechęca jako,że jestem osobą raczej niecierpliwą chiałabym mieć efekty już i
teraz:) Czytałam o osobach, które po wyjściu ze śpiączki odkryły w sobie
"specjalne uzdolnienia" lub miały je po prostu od dzieciństwa. Stąd też czasami
myśle czy ja po prostu nie powinnam sie skupić na studiach-odkąd mam tą
nieodpartą chęć czytania całymi dniami o ezoteryce i wróżbiarstwie nie osiągam
tak dobrych ocen:( Sorki za przydługi post,ale czy uważasz,że np.dużo
doświadczeń życiowych może być rezultatem odczuwania silnej potrzeby rozwoju
duchowego, a niekoniecznie oznaczać,że mam predyspozycje? Jak to było z Tobą czy
poznałaś kogoś kto Cię zainspirował czy może książki i artykuły o tej tematyce
po prostu w dziwny sposób trafiały w Twoje ręce?
pozdrawiam i z góry dziekuje za książke

[herbatazcytryna]

Wysłałam maila :)

[tamara012]

Przyznam szczerze,że strasznie mnie do tego wszytskiego "ciągnie"
> potrafie godzinami czytać,ale brakuje mi wytrwałości, czasu i
zdecydowania na
> skupienie się na jednej dziedzinie. Próbowałam z Tarotem mam karty
i książke w
> domu, ale ostatnio naczytałam sie wypowiedzi na tym forum osoby,
która po wielu
> latach wróżenia stwierdziła,że to samo zło itp. I jakoś zostawiłam
te karty.Moż
> e
> z racji młodego wieku brakuje mi dystansu-obawiam się,żeby mnie to
za bardzo ni
> e
> wciągnęło.

Masz słuszność -za bardzo Cię wciągnęło, inaczej mówiąc za bardzo
odleciałaś.Ludzie nie po to wcielają sie na ziemię , żeby bujać w
obłokach ale żeby żyć tu i teraz , bo to właśnie rozwija
duchowo.Najlepszym co możesz zrobić dla siebie obecnie to
odstawienie ezoteryki całkowicie ,na później , skupienie się na
rzeczywistości i ukończenie studiów(można sobie nie tylko pogorszyć
oceny ale i zawalić zupełnie studia w ten sposób).Tymczasem ucz sie
cierpliwości, to będzie dla Ciebie ważne.Ucz się też samoobserwacji
i uważności na innych. Masz intuicję i powinnaś ją rozwijać ale w
życiu, a nie odlatując tam gdzie przyjemniej.
Jeśli jest Ci przeznaczona działalność ezoteryczna przyjdzie ona do
Ciebie w odpowiednim momencie(to nie ten moment),sama Cię poszuka i
będziesz mieć wtedy pewność. Sama nie szukaj. Poza tym jakie masz
właściwie Twoim zdaniem (nie kogoś innego) predyspozycje, zdolności
parapsychiczne do tego typu działalności?

[herbatazcytryna]

"> Jeśli jest Ci przeznaczona działalność ezoteryczna przyjdzie ona do
> Ciebie w odpowiednim momencie(to nie ten moment),sama Cię poszuka i
> będziesz mieć wtedy pewność. Sama nie szukaj. Poza tym jakie masz
> właściwie Twoim zdaniem (nie kogoś innego) predyspozycje, zdolności
> parapsychiczne do tego typu działalności?"

Skąd wiesz, że nie jest to ten moment? A także szczerze mówiąc określanie swoich
predyspozycji i zdolności jest łatwiejsze, kiedy się więcej rzeczy pozna, można
je w sobie odkryć.
Nie piszę, że to odpowiedni moment, jednak potrafię zrozumieć zachłyśnięcie
-jest ono naturalne na początku, a potem zazwyczaj się stabilizuje. Nie podoba
mi się, że tak szybko wydajesz sądy. No, ale to moje zdanie.

[tamara012]

Nie widzę powodu dla którego miałabym się Tobie przedstawiać i
tłumaczyć się skąd to wiem. Natomiast mnie z kolei nie podoba sie
to , że starasz się robić za nauczyciela przewodnika aby samej z
sobą poczuć się lepiej.Zapytasz pewnie skąd to wiem (ponownie) ale
może lepiej zapytaj sama siebie (żeby nie tracić czasu) dlaczego tak
jest???

[herbatazcytryna]

Rozszyfrowałaś mnie... Mam nadzieję być mistrzem tego forum, żeby potem
rozkręcić np. własny interes.

[tamara012]

Nie to było moim zamiarem ale i tak pokazałaś swoją prawdziwą twarz.

[lectin]

dlaczego tak jest ze kazdy zaczety watek predzej czy pozniej konczy sie tak ze
ktos po kims musi pojechac?! ezoteryka,bioterapia kojarzyla mi sie przede
wszystkim ze spokojnymi, "uduchowionymi" :) ludzmi a przede wszystkim milymi ...
:( dziekuje bardzo za e-booka i maila ... posluchalam rady i rzeczywiscie
skupilam sie na nauce ale w przerwie swiatecznej jade z mezem do iraku na 3 tyg
- nie rozumiem ani slowa z ich jezyka wiec bede miala duzo czasu zeby czytac ...
hmmmm...juz sie nie moge doczekac. a tak przy okazji pytanko ? czy wrozenia z
tarota mozna sie nauczyc tylko i wylacznie korzystajac z ksiazek? czy na
pozniejszym etapie nieodzowne jest zeby skorzystac z jakiego kursu lub porady
osob doswiadczonych? mam ksiazke w domu (ktora wedlug opini osob na forum jest
najlepsza do nauki)i karty ale szczerze mowiac po jej przeczytaniu - jeszcze
wiekszy metlik w glowie.. :)

[wiedz-ma13]

tarota uczysz sie i uczysz...ciągle:-))poznajesz znaczenie kart,czy to z ksiązek,czy to na kursach lub od osob doświadczonych...A potem przepuszczasz to przez siebie,przez swój rozum,emocje,doświadczenia...I ciągle sie uczysz,ciągle zmieniasz.I chyba to jest najlepsze:-))ciągły rozwój,ciekawość,nowe drogi przed nami do poznania...
Życze ci cierpliwości i spełnienia:-))

[lectin]

no wlasnie zawsze chcialam sie dowiedziec skad tarocisci wiedza,ze
te indywidualne interpretacje sa trafne? z doswiadczenia tymu ludzie
ktorym wrozylo sie potwierdzaja czy na podstwie kladzienia kart
samemu sobie?

[wiedz-ma13]

Zaczyna się od kładzenia kart sobie,potem najbliższym,więc jest możliwośc "sprawdzenia".A potem...w kartach widać też przeszłosć,prawda?I jesli osoba,ktorej kładzie sie karty,mówi w pewnej chwili-mówi pani jak moja koleżanka, ona tak samo mnie przekonywala,mój chłopak tak wlaśnie sie tłumaczył!-to znaczy,że interpretacja jest trafna /wszak nic nie wie sie o osobie siedzącej naprzeciwko,ona jeszcze nic nie mówiła/.Poza tym-niektórzy powracaja,bo wrózba się sprawdziła,pytaja o nowe sprawy..
Tak to ogólnie wygląda-z mojej perspektywy:-))

[lectin]

dzieki za odp. jeszcze jedno pytanko? czy przydatna do tego
wszystkiego jest tez medytacja-podobno poprawia wyostrzyc
intuicje ? :)

[wiedz-ma13]

Medytacja,wszelkiego rodzaju techniki relaksacji-pozwalaja się wyciszyc,uspokoic,skoncentrować...co jest przydatne nie tylko przy tarocie:-))

[2.marcel]

czy ktoś z was wie co to jest, a więc tak zbieram myśli nad jakimś problemem czy
zdarzeniem i po jakimś czasie dochodzi do zdarzenia w tym właśnie miejscu co
myślałam i wręcz widzę osobę która ze mną dyskutuje o tym nawet znam przebieg i
treść rozmowy mam tak od dawna co wy na to.

[nelle76]

Opierając się na wiedzy jaką posiadam widzę dwie możliwości, albo
masz silnie rozwinięte tzw.trzecie oko i podświadomie podłączasz się
do tzw.kronik Akaszy skąd "czytasz" te zdarzenia albo też energia
twoich mysli jest tak silna, że myśl wysłana w przestrzeń po prostu
w formie energii umiejscawia się w danym czasie i tworzy te
sytuacje. Powinieneś skupiać się na myśleniu pozytywnym, jesli
odczuwasz strach pomódl się do Anioła stróża. Żadnych guru,
magicznych praktyk itp. To są niebezpieczne rzeczy, a ty
najprawdopodobniej masz otwarte czakramy. Unikaj pseudouzdrowicieli,
mogą chcieć twoje zdolności wykorzystać. Poproś o prowadzenie Anioła
Stróża, a na pewno po jakimś czasie trafisz na osobę godną zaufania
i profesjonalną która ci pomoże.

[2.marcel]

Witam, jestem Gosia napisałam do ciebie ponieważ odezwałaś się do mnie z
wyjaśnieniem ,otóż jeśli chodzi o mój dar to mam tak od bardzo dawna tyle że nie
skupiam myśli nad złymi rzeczami czy zdarzeniami i raczej nad czymś dobrym, na
samym początku nie zwracałam na to uwagi teraz wiem że to coś wyjątkowego,
czasami chcę to zdarzenie opisać zaznaczyć datą jednak po jakimś czasie wydaje
mi się że to zostanie właśnie w ten sposób przeze mnie przywołane, jednak tak
mam i nie wiem co z tym zrobić , proszę o podpowiedź ,gdzie poczytać na ten
temat by rozwinąć ten dar w dobrym kierunku.

[arkadiusznl]

wszelka wiedza i nauka jest w tobie , zacznij uczyć się siebie a
reszte samo sie potoczy(ja bym nikomu nie ufał).

[marwa]

Mogę się pod tym podpisać. Poza tym polecam ZŁOTĄ KSIĘGĘ Saint German - ułatwi
Ci i pokieruje w pracy nad samą sobą - co jest chyba najważniejszą sprawą w
rozwoju duchowym. Pzdr.

[nelle76]

Nie słuchaj wróżek, wiele z nich powie ci to co chcesz usłyszeć, i
będzie czekać az znów twoja ciekawość cię do nich zaprowadzi. Kieruj
się tylko sobą, tylko tym co odczuwasz. Spotkasz wielu uzdrowicieli,
ktorzy będą chcieli cię przeciągnąć na swoja stronę. Ta droga jest
bardzo długa i wymaga niezwykłej siły charakteru i ostrozności.
Temat jakim się zająć przyjdzie sam, może po kilku latach a może
wcale, co jest ci pisane to i tak się wydarzy, nic nie rób na siłę.
Tarot nie jest dobrym pomysłem, ale jesli już masz karty i z nich
wrózyłaś nie wolno ci ich wyrzucić. Schowaj je w domu. Nikt twoich
kart nie powinien dotykać. Nie wiem na ile w tym prawdy, gdyż nie
próbowałam sprawdzać, ale wyrzucony tarot się mści. Rób maleńkie
kroczki do przodu, jeśli jest to twoim przeznaczeniem w końcu
dojdziesz gdzie masz dojść. Wielu ludzi się tym zachłyśnie a potem
jak są trudności to uciekają, a często też są zbyt ciekawi i potem
maja problemy bo ktos im zrobił krzywdę. Medytacja... trzeba lat aby
wejść w stan prawdziwej medytacji, czyli zawieszenia między snem a
jawą, być tam i wiedzieć co dzieje się tu. Wszystko inne nie jest
medytacją, są to techniki relaksacji lub inne mające wywołać stan
alfa. Medytacja to krok do mistrzostwa panowania nad sobą.

[beasingiel_44]

prawda jest, ze niektorzy posiadaja pewnego rodzaju dar, predyspozycje chociazby radiestezja tez jest jednym z nich i bez wzgledu na przekonania religijne mozna go posiadac.

miestey nie kazdy wie o posiadanych predyspozycjach i czesto bywa , ze dopiero po czasie ktos w nim lub sam odkrywa u siebie takie umiejetnosci

wszystko przychodzi samo w stosownym czasie i nalezy nad tym umiejtnie panowac a co wazne nie pozwolic sie wykozystac przez nieuczciwych pseudo-wrozbitow itp.
wszystko w swoim czasie ale samemu nalezy nad tym pracowac, starac sie kierowac i nie nadwyrezac organizmu ani umyslu
posiadajac takie umiejetnosci proponuje nawiazac kontakt z kims sprawdzonym kto juz ma wieksze doswiadczenie, ludzie obdarzeni takim darem wyczuwaja sie momentalnie i bez slowa
wymienic sie doswiadczeniami i moze to byc pozytecznie wykorzystane
bardzo wazna uwage przekazala nelle76

pozdrawiam


pozdrawiam

[wiedz-ma13]

Tak to jest,jak podąża się "własną drogą".I pisze sie potem takie bzdury,jak: kart tarota nie wolno wyrzucic,nie wolno dotykac kart innym ,tarot sie mści itp.,itd.Podobne bzdury na temat medytacji,ech...
Zamiast czerpac wiedze z filmów typu "Czarodziejki" lub podobnych-nalezy po prostu się uczyć,czytać,,doświadczac,rozwijać.Po drodze błedy popelniac,owszem...Iśc drobnymi kroczkami,tak,ale nie bazowac na przesądach i zabobonach,na tandetnej literaturze i filmach.
Intuicja-jak najbardziej,serce-jak najbardziej,ale o rozumie nie zapominać:-)
Powodzenia na drodze duchowej!

[po.prostu.ona]

Z tą medytacją, to jak rozumiem chodzi o stan "bycia obecnym".
Opisuje to m. in. Ken Wilber. Na marginesie - bardzo polecam
wszystkim początkującym i poszukującym.
Medytacja jest narzędziem, dzięki któremu można nieustannie
podtrzymywać stan uważności, obecności, jasności umysłu.
To nie jest jakiś odlot, jakby się mogło wydawać :-)
Oczywiście można poprzez rozmaite ćwiczenia (oddechowe i fizyczne)
wprowadzić się w stan błogostanu, euforii, różnorodnych wizji, ale
to już inna para kaloszy.

[nelle76]

mylisz się w swoich sądach, nie są to głupoty, a jeśli tak wiele
wiesz to powinnaś też wiedzieć że czytanie książek to tylko mała
namiastka, a każdy i tak w książce napisze inaczej. Ja siedzę w tym
od siedemnastu lat, miałam kilku nauczycieli, niektórzy po dziś
dzień są dla mnie przyjaciółmi, i byli to ludzie właśnie z
darami,które dodatkowo zgłębiali np. przez 8 lat u chińskiego
mistrza w Pekinie, pracowali z parapsychologami z Rosji, zresztą
niektórzy z nich stamtąd poczodzą (UKraina, Kazachstan, Syberia), i
wiedzą o wiele więcej niż ktoś kto skończył 2 letnią "szkołę dla
wróżek".

[po.prostu.ona]

nelle76 napisała:

> mylisz się w swoich sądach, nie są to głupoty, a jeśli tak wiele
> wiesz to powinnaś też wiedzieć że czytanie książek to tylko mała
> namiastka,


Owszem, trzeba je jeszcze zrozumieć. Z tym niestety bywa problem.


a każdy i tak w książce napisze inaczej.

No cóż, pisać każdy może, rzecz w tym, by znaleźć te naprawdę
wartościowe, a nie będące zbiorem urban legend i przesądów.


Ja siedzę w tym
> od siedemnastu lat, miałam kilku nauczycieli, niektórzy po dziś
> dzień są dla mnie przyjaciółmi, i byli to ludzie właśnie z
> darami,które dodatkowo zgłębiali np. przez 8 lat u chińskiego
> mistrza w Pekinie,
pracowali z parapsychologami z Rosji, zresztą
> niektórzy z nich stamtąd poczodzą (UKraina, Kazachstan, Syberia),
i
> wiedzą o wiele więcej niż ktoś kto skończył 2 letnią "szkołę dla
> wróżek".


Cóż, nie wiem, do kogo adresujesz te słowa.
A co do Kena Wilbera - on nie jest "każdym", i praktykuje buddyzm
tybetański (nie wchodząc w szczegóły), raczej trudno się na ten
temat czegoś dowiedzieć od "mistrza z Pekinu". "Mistrzowie z Pekinu"
jak wszyscy wiemy, zdecydowanie nie propagują tybetańskiej kultury i
wiedzy.
Nie można wrzucać do jednego wora Tybetańczyków, "mistrza z Pekinu",
parapsychologów z Rosji (większość to raczej spece psychomanipulacji
na usługach KGB) oraz syberyjskich szamanów - w większości
wymordowanych za czasów ZSRR. Rzeczywiście otrzymujemy tu to, co w
tytule postu.

[wiedz-ma13]

Hmm,nie wiem,kto jest po szkole wróżek,ale raczej nie o tym pisalam,nelle.W każdej dziedzinie preferuję przede wszystkim rozsądek,nawet w tak duchowej,jak ezoteryka.Tu potrzebna jest tez silna psychika,bo inaczej można ugrzęznąc w przesądach,uprzedzeniach i iluzjach.
Z tymi "mistrzami duchowymi" byłabym ostrożna,od kilku lat jest ich spory wysyp.Jednak uparcie polecam czytanie,uczenie się,analizowanie.Intuicja,serce i rozum...
A co do K.Wilbera...Lubię jego "Krótka historię wszystkiego":-)

[po.prostu.ona]

wiedz-ma13 napisała:


> A co do K.Wilbera...Lubię jego "Krótka historię wszystkiego":-)

Tę przeczytałam jako pierwszą, a później jeszcze "Śmiertelnych
Nieśmiertelnych" - jeśli nie czytałaś, to polecam, i "Jeden smak" -
tam jest opis tego słynnego pokazu kontroli fal mózgowych, z którego
film można zobaczyć na You Tube.
W kolejce czeka "Niepodzielone", jakoś niestety brak czasu.
:-(

[olek13]

> Bardzo mnie ciekawi jak zaczęla się Wasza przygoda..

Ja mogę napisać, jak skończyła się moja przygoda: po latach
stwierdziłem, że ezoteryka to kit. Psychologia i w ogóle nauka
jest dużo ciekawsza i sensowniejsza.

[wiedz-ma13]

Ja zaczęłam od "Śmiertelnych...",ta walka o życie...
Ezoteryka nie kłóci się z psychologią,ani z nauką:-)to wszystko wzajemnie sie uzupełnia!Ale wcale nie namawiam do zgłebiania ezoteryki,bo to nie zabawa,ani rozrywka.

[olek13]

..."Ale wcale nie namawiam do zgłebiania ezoteryki,
bo to nie zabawa,ani rozrywka"...

- a to już tylko kwestia podejścia, bo można śmiertelnie
poważnie podchodzić nawet do kabaretu...

[po.prostu.ona]

No tak. I można też sobie robić "jaja z pogrzebu". Pytanie - jaki ma
być tego cel? Jaki poziom naszej świadomości podsuwa nam potrzebę
takich, a nie innych działań?

[olek13]

A jaki "poziom świadomości" podsuwa potrzebę traktowania czegoś (np.
religii czy wiary w parapsychlogię) poważnie?

[agawalubkawa]

Ja zaczęłam od studiów... Studiowałam kulturoznawstwo i miałam zajęcia dotyczące
ezoteryki w kulturze europejskiej... Już po studiach zaprzyjaźniłam się z
wahadełkiem i zupełnie niedawno z reiki.
pozdrawiam

[po.prostu.ona]

olek13 napisał:

> A jaki "poziom świadomości" podsuwa potrzebę traktowania czegoś
(np.
> religii czy wiary w parapsychlogię) poważnie?


A mnie zastanawia, jaki "poziom świadomości" wrzuca do jednego wora
religię i parapsychologię oraz narzuca rozważanie dwóch biegunowo
różnych zagadnień z pozycji "wiary" oraz "powagi".

[olek13]

> A mnie zastanawia, jaki "poziom świadomości"
> wrzuca do jednego wora religię i parapsychologię

to proste: wyznawanie religii jak i parapsychologii jest jakimś
rodzajem wiary

> oraz narzuca rozważanie dwóch biegunowo
> różnych zagadnień z pozycji "wiary" oraz "powagi".

ktoś coś narzuca? ot tak sobie pytam, bo gada się o świadomości
a tak jakby nie da się nawet określić co to jest owa świadomość
i skąd się bierze (oczywiście pominąwszy różne
ezoteryczno-parapsychologiczne teorie nie z tej ziemi)

[po.prostu.ona]

olek13 napisał:

> > A mnie zastanawia, jaki "poziom świadomości"
> > wrzuca do jednego wora religię i parapsychologię
>
> to proste: wyznawanie religii jak i parapsychologii jest jakimś
> rodzajem wiary
>

Dość karkołomny pogląd i uproszczenie zupełnie nonsensowne, biorąc
pod uwagę, że wiara opiera się na dogmatach.



bo gada się o świadomości
> a tak jakby nie da się nawet określić co to jest owa świadomość
> i skąd się bierze (oczywiście pominąwszy różne
> ezoteryczno-parapsychologiczne teorie nie z tej ziemi)

Tak samo gada się o grawitacji, a też do dziś tak jakby nie wiadomo,
czym ona w istocie jest. Ale dość dobrze wiadomo jak działa. Tak
samo świadomość.

"Przyjmij je zatem i nie próbuj pojąć.
Więcej jest rzeczy w niebie i na ziemi,
Niż się wydaje naszym filozofom"
W. Shakespeare "Hamlet" (przekł. St. Barańczak)

[olek13]

> Dość karkołomny pogląd i uproszczenie zupełnie nonsensowne, biorąc
> pod uwagę, że wiara opiera się na dogmatach.

I co z tego? Czy wiara w dogmaty jest jakościowo czym innym od
wiary w telepatię, uzdrawianie "energią" albo w homeopatię?
W każdym z tych przypadków chodzi o przywiązanie do mitu i lęk
przed konfrontacją z faktami. Ale oczywiście jest wolność i wolno
sobie wierzyć w co się chce. Podobnie wolno jest pukać się wymownie
w czoło...

> Tak samo gada się o grawitacji, a też do dziś tak jakby nie wiadomo,
> czym ona w istocie jest. Ale dość dobrze wiadomo jak działa. Tak
> samo świadomość.

Grawitacja ma to szczęście, że jest obiektem zainteresowania mniej
lub bardziej błyskotliwych twórców teorii naukowych, które to teorie
mają na celu stworzenie sensownego i spójnego, a także mocno
zakorzenionego w rzeczywistości modelu jej samej. Zaś świadomość
w kręgach ezoteryczno-parapsychologicznych jest przedmiotem
żałosnej paplaniny oraz ewidentnych bredni, roszczących sobie prawo
do bycia głębokimi konstatacjami.

> "Przyjmij je zatem i nie próbuj pojąć.
> Więcej jest rzeczy w niebie i na ziemi,
> Niż się wydaje naszym filozofom"
> W. Shakespeare "Hamlet" (przekł. St. Barańczak)

Czemu mam czegoś nie próbować pojąć? Tak mam, że właśnie wolę coś
pojąć zamiast oddawać się wierze w gusła.

[po.prostu.ona]

olek13 napisał:

> > Dość karkołomny pogląd i uproszczenie zupełnie nonsensowne,
biorąc
> > pod uwagę, że wiara opiera się na dogmatach.
>
> I co z tego?

No brawo! Odpowiedź na tym samym poziomie brzmi: I jajco!



>
> Grawitacja ma to szczęście, że jest obiektem zainteresowania mniej
> lub bardziej błyskotliwych twórców teorii naukowych, które to
teorie
> mają na celu stworzenie sensownego i spójnego, a także mocno
> zakorzenionego w rzeczywistości modelu jej samej.

I dokładnie tak samo jest ze świadomością. Bardzo wiele wybitnych
autorytetów naukowych pracuje nad tym zjawiskiem. Od neurobiologów,
po psychiatrów. Dziwne, że tego nie wiesz.

Zaś świadomość
> w kręgach ezoteryczno-parapsychologicznych jest przedmiotem
> żałosnej paplaniny oraz ewidentnych bredni, roszczących sobie prawo
> do bycia głębokimi konstatacjami.
>
I tak samo jest z grawitacją. Oprócz tzw. "naukowego mainstreamu"
teorie wyjaśniające istotę grawitacji tworzą także przedstawiciele
specjalności nieco bardziej "undergroundowych".



> > "Przyjmij je zatem i nie próbuj pojąć.
> > Więcej jest rzeczy w niebie i na ziemi,
> > Niż się wydaje naszym filozofom"
> > W. Shakespeare "Hamlet" (przekł. St. Barańczak)
>
> Czemu mam czegoś nie próbować pojąć? Tak mam, że właśnie wolę coś
> pojąć zamiast oddawać się wierze w gusła.

Nie chodzi tu o wiarę w gusła, tylko o przyjęcie faktu, że istnieją
zjawiska wymykające się narzędziom poznawczym wykorzystywanym
obecnie przez tzw. "naukę".
Wolisz mniej poetycko - bardzo proszę
Czymże jest zdrowy rozsądek? Jest tym, co ogarnia intelekt
stojący na zmysłach takich samych, jak zmysły małp. Ów intelekt chce
poznawać świat zgodnie z regułami ukształtowanymi przez jego ziemską
niszę życiową. Ale świat poza tą niszą, tą wylęgarnią inteligentnych
małpoludów, ma własności, których nie można wziąć do ręki, zobaczyć,
ugryźć, usłyszeć, opukać i w ten sposób zawłaszczyć. (Stanisław
Lem, Fiasko)

[olek13]

> > I co z tego?
>
> No brawo! Odpowiedź na tym samym poziomie brzmi: I jajco!

Po moim "I co z tego" był kawałek ciągu dalszego. Ale nieważne...

> I dokładnie tak samo jest ze świadomością. Bardzo wiele wybitnych
> autorytetów naukowych pracuje nad tym zjawiskiem. Od neurobiologów,
> po psychiatrów. Dziwne, że tego nie wiesz.

Pewnie się przechwalam, ale przypadkiem wiem. Lecz, jak sie zdaje,
nie o tym mowa.

> I tak samo jest z grawitacją. Oprócz tzw. "naukowego mainstreamu"
> teorie wyjaśniające istotę grawitacji tworzą także przedstawiciele
> specjalności nieco bardziej "undergroundowych".

Tak, jasne: "udergroundowe" bredzenie...

> Nie chodzi tu o wiarę w gusła, tylko o przyjęcie faktu, że istnieją
> zjawiska wymykające się narzędziom poznawczym wykorzystywanym
> obecnie przez tzw. "naukę".

Właśnie. To jest świetne usprawiedliwienie dla pseudonaukowego
paplania o "energiach", "świadomościach" i innych bzdetach.

Tylko że od początku chodziło mi o coś zupełnie innego: o opowiadanie
pierdół i cudów-niewidów jakby były one zweryfikowaną wiedzą i
falsyfikowalnymi teoriami.
A zwyczajna przyzwoitość każe powiedzieć: wiara w duchy itp cuda
nie ma żadnego oparcia poza... wiarą właśnie.

[po.prostu.ona]

Tak to już jest, że jak zaczyna brakować argumentów, pojawiają się
wulgaryzmy. Bardzo "naukowe" i niesłychanie dojrzałe podejście. I
cóż za wysoka kultura dyskusji!

Wiele zjawisk, niewyjaśnialnych przy użyciu instrumentarium
współczesnej nauki akademickiej, zostało zarejestrowanych w
warunkach laboratoryjnych i nie może tu być mowy o falsyfikatach.

A pojęcie "cudu" funkcjonuje w wielu bardzo akademickich
dziedzinach, jak choćby medycyna. Istnieje tu pojęcie - dziwne, że
tego nie wiesz - cudu medycznego. Czyli trwałego cofnięcia się
wszelkich objawów nieuleczalnej choroby, niewytłumaczalne z punktu
widzenia współczesnej akademickiej wiedzy medycznej.
Najbardziej znanym w swiecie przypadkiem "cudu medycznego" jest
przypadek Lawrence'a Stewarta.
Zwyczajna przyzwoitość nakazuje nie negować takich faktów, a są one
bardzo dobrze dokumentowane.

[olek13]

Tak to już jest, że każdy widzi to, co chce, także wulgaryzmy tam,
gdzie ich nie ma.
Z faktu, że istnieją niewyjaśnione zjawiska nie wynika, że są cudami,
lecz tylko to, że nad ich wyjasnieniem trzeba nieco popracować.
No ale wierni wolą w tym widzieć cuda.

[po.prostu.ona]

olek13 napisał:

> Tak to już jest, że każdy widzi to, co chce, także wulgaryzmy tam,
> gdzie ich nie ma.

A za to, że ktoś nie zdaje sobie sprawy z tego, że używa słownictwa
w powszechnym rozumieniu uznanego za wulgarne - to ja już nie mogę
czuć się odpowiedzialna. Mogę jedynie współczuć. Najbliższemu
otoczeniu.




> Z faktu, że istnieją niewyjaśnione zjawiska nie wynika, że są
cudami,
> lecz tylko to, że nad ich wyjasnieniem trzeba nieco popracować.
> No ale wierni wolą w tym widzieć cuda.

Hmm, jeśli za takiego "wiernego" uznać ordynatora oddziału w dużej i
znanej w świecie klinice, z kilkudziesięcioletnim stażem i tytułem
profesorskim - to zaliczanie do takiego grona nikomu ujmy nie
przynosi, wręcz przeciwnie.