Bycie dobrym i złym człowiekiem

[dotera]

Łatwo jest myśleć o sobie jako o dobrej ofierze złych ludzi. ALe niezależnie nawet jeśli źli ldzie byli, nie znaczy że samemu było się takim dobrym. To uświadomienie sobie grzechu pierworodnego dopiero jest oznaką, że wchodzi się na wlaściwszą droge.

Inną zaś kwestią to że zaczełem w tym roku rozumieć jak można się wytrenować w byciu złym człowiekem. Jak dokładnie we wszystkim.

"Pewien stary Indianin Cherokee nauczał swoje wnuki. Powiedział im tak:

– Wewnątrz mnie odbywa się walka. To straszna walka.

Walczą dwa wilki: jeden reprezentuje strach, złość, zazdrość, smutek, żal, chciwość, arogancję, użalanie się nad sobą, poczucie winy, urazę, poczucie niższości, kłamstwa, fałszywą dumę i poczucie wyższości. Drugi to radość, zadowolenie, zgoda, pokój, miłość, nadzieja, akceptacja, chęć zrozumienia, hojność, prawda, życzliwość, współczucie i wiara.

Taka sama walka odbywa się wewnątrz was i każdej innej osoby.

Dzieci myślały o tym przez chwilę, po czym jedno z nich zapytało:

– Dziadku, a który wilk wygra?

– Ten, którego nakarmisz – odpowiedział stary Indianin."



Chyba w tym samym czasie zaczełem rozumieć do końca sens bycia dobrym i jednocześnie jak staje się złym.

[dotera]

Każdy z nas jest unikalny i taka jest nasza sciezka życiowa. Ale w tych kwestiach podstawowych emocjonalnych lepiej tak o sobie nie myśleć, że jest się lepszym , ale też gorszym. A tu najbardziej przez mechanizmy obronne lubimy się oszukiwać . Walka dobrego i złego wilka trwa u wszystkich podobnie. Należy być świadomym swojej i nie zajmować się cudzą.