Nie mroki, a smaki średniowiecza

[hera9]

a folia aluminiowa byla w sredniowieczu?

[Gość: jaca]

folii nie bylo, za to byly wyjatkowo zdrowe i kojace inhalacje z olowiu i rteci.

[innuit]

no jasne,a z czego mieli zbroje?

[Gość: jaca]

zbroje byly z kewlaru

Nie mroki, a smaki średniowiecza

[Gość: melinek]

Witam,

w przepisach pani Caponi stosuje się dużo przypraw (imbir, cynamon, gałka
muszkatołowa, pieprz). Z lekcji historii wiadomo, że przyprawy w dawnych
czasach zwłaszcza w XIV w. jeszcze przed wyprawą Krzysztofa Columba były na
wagę złota, bo sprowadzano z dalekich krajów. Z tego wniosek, że musiały być
to przepisy dla bogatych ludzi.
Czy aby na pewno potrawy średniowieczne pachniały cynamonem, imbirem i gałką
muszkatołową?

[Gość: hr anna von hubner]

Ja zdecydowanie wole kuchnie Renesansowa, smaczna , kulturalna, melodyjna i
wspaniala(bardziej urozmajcona niz sredniowiecze) ( przeciez kr. Bona nauczyla
Polakow jak maja sie zachowac przy stole) i za to jej dziekujemy!. To dopiero
Renesans wprowadzil rozoj kulminariow!, a nie sredniowiecze!

Nie mroki, a smaki średniowiecza

[strikemaster]

Będzie pasowało do naszych dzisiejszych realiów. Czym np. taki Rydzyk różni się od ówczesnych kardynałów? Też kultywuje średniowieczne tradycje zaangażowania kleru w politykę i biznes. Nie wspominając o tym, że wielu obywatelom wciąż marzy się, żeby moc sobie spalić jakąś czarownicę.
--
Blog kiltowy strikemastera:
strikemaster.blog.interia.pl/
Forum kiltowe strikemastera:
forumkiltowe.e-fora.pl/

[gaudia]

strikemaster napisał:
Nie wspominając o tym, że wielu obywatelom wciąż mar
> zy się, żeby moc sobie spalić jakąś czarownicę.

może raczej upiec?
w folii, rzecz jasna

[strikemaster]

Średniowiecznej, aluminiowej. :)
--
Blog kiltowy strikemastera:
strikemaster.blog.interia.pl/
Forum kiltowe strikemastera:
forumkiltowe.e-fora.pl/

no ale cukru-pudru to nie mieli na pewno

[Gość: cukiernik]

ciekawe czym ta tarta była słodzona? miodem może? ale to byłby przecież
zupełnie inny smak, niż z cukru-pudru...

W tym czasie mogli mieć

[Gość: Szalony Kucharz]

Zwróć uwagę, że księgi, z których autorka zaczerpnęła przepisy pochodzą dość
późnego okresu średniowiecza, a jeżeli chodzi o umiejscowienie geograficzne
(kupieckie republiki północnych Włoch), to należałoby pamiętać o tym, że to nie
jest to średniowiecze, które nam się automatycznie kojarzy: francuskie i
niemieckie rycerstwo, wasalizm, rozbicie dzielnicowe, angielscy łucznicy czy
woje Mieszka I polujący na tury w leśnej gęstwinie. Przecież właśnie stamtąd
rozpromieniał na całą Europę Renesans, tam powstały pierwsze banki, stamtąd
pochodzi europejski "odkrywca" Ameryki oraz europejski "odkrywca" Dalekiego
Wschodu. W owym czasie Wenecja sporo handlowała z Lewantem i cukier spokojnie
mógł brać się od Arabów, którzy w owym czasie byli potentatami cukrowego
przemysłu. Pewnie niektórzy błędnie kojarzą trzcinę cukrową z Karaibami - w
rzeczywistości jest to roślina natywna dla północnych Indii i to Hindusi właśnie
wynaleźli sposób na krystalizację cukru, i to jeszcze w IV w. n.e.

Swoją drogą te włoskie "średniowieczne" przepisy dostarczają arcyważnego
kulinarnego tła dla następujących już wkrótce głębokich gospodarczych przemian w
Europie: geograficznych odkryć, kolonializmu, światowego handlu i powolnego
rozkładu systemu feudalnego. Koniec końców Kolumb szukał nowej drogi do Indii
między innymi dlatego, żeby wyeliminować arabskiego pośrednika w sprowadzaniu...
przypraw. I zgadnijcie, co zabrał ze sobą z Kanarów podczas wyprawy z 1492.
Podarowane przez gubernator Gomery, Beatrice de Bobadilla, sadzonki trzciny.

Pomysł ciekawy, jednak dla lepszego obrazu ówczesnych czasów przydałoby się
odtworzyć przepisy ze średniowiecza "właściwego", a więc tyczącego regionów
troszkę na północ od ówczesnych postępowych, światowych i zapewne obrzydliwie
bogatych republik weneckich. W innym wypadku otrzymamy wykoślawione wyobrażenie
owego okresu - tak, jakby za 100 lat opisując dietę przeciętnego współczesnego
Europejczyka czerpać wiedzę jedynie z kulinarnych programów TV z udziałem
celebrity chefs, przemilczając zupełnie istnienie fast-foodów, takeawayów, czy
gotowych dań ze sklepu do odgrzania w mikrofali.

[Gość: ppz]

ten komentarz jest tak dobry i tak na temat, ze az sprawdzilem czy to gazeta.

[Gość: arszenickowa]

:D

[Gość: WS]

Tylko czy istnieją źródła do odtworzenia takich dań z "prawdziwego"
średniowiecza. Podejrzewam, że tylko takie elitarne przepisy są
dostępne bo po prostu przeciętni mieszkańcy europy w tej epoce nie
umieli pisać więc przepisy raczej przekazywano z pokolenia na
pokolenie.

[Gość: Pawka]

Brawo, jedyny rozsądny komentarz, chyba sam w sobie lepszy od
komentowanego art.

Pzdr

Nie mroki, a smaki średniowiecza

[Gość: qweery]

A co tu robi panga ?!

[Gość: Czubaty]

No jak to co? Pangę włoscy kupcy otrzymywali z handlu z wietnamskimi
sprzedawcami. Cena: garść bursztynu za jedną hodowlaną rybę.

Nie mroki, a smaki średniowiecza

[lernakow]

A kiedy ktoś wpadnie na pomysł, by otworzyć średniowieczną pralnię? Taką z babami nad rzeką, najlepiej poniżej jakiejś spalarni odpadów zwierzęcych, żeby woda miała lepsze właściwości piorące.
Albo średniowieczne toalety publiczne?

A może wrócimy do neolitu?
Sashimi z jelenia opieczonego z grubsza nad ogniskiem.

--
Sigillum Diaboli - mój blog na czarownice

Ja czekam na średniowieczną kuchnię POLSKĄ

[wuk4]

potrawy ze stołu Mieszka I i Bolesława Chrobrego - żur z razowego
chleba z przepiórczymi jajami i plasterkami marchwi, pęczak ze
skwarkami i maślanką po gnieźnieńsku, karaś po kruszwicku zapiekany
w glinianych korytkach z cebulką i smalcem. Wszystko przyprawione
solą i pieprzem z Bursztynowego Szlaku. Na deser: placek z jabłkami
i piwo na miodzie. Czy nie dobre?



--
Żyję i mam szyję.

[Gość: do wuk4]

Dobrze dobrodzieju prawisz, trzeba to co nasze swiatu pokazac!!, a smaczne to
jak anielskie podniebienie::))

[lernakow]

Ale dlaczego czekasz?
Przepis znasz (nawet jeśli niedokładnie, to z samego opisu potraw wiadomo już, co robić) - bierz się za gotowanie. Poważnie. Jak znajdę trochę gliny (w ostateczności w sklepie dla plastyków, ale to drogo) to biorę się za tego karasia (tylko skąd karaś? może być pstrąg?).

--
Sigillum Diaboli - mój blog na czarownice

Do bani z takim średniowieczem!

[Gość: Listekklonu]

Jeśli rycerze mogli jeść pangę i tilapię prosto z folii aluminiowej, to pewnie
też i na każdym zamku jadano hamburgery i frytki z keczupem.

Nie mroki, a smaki średniowiecza

[Gość: mis]

panga taaa w sredniowieczu

Wszystkie storzenia

[Gość: Zofia]

Panga przeciez byla stworzona jak i wszystkie ryby przez Pana Boga zaraz na
poczatku, wiec dlaczego nie mialo by byc jej w sredniowieczu?

bo panga to smiec z wietnamu

[Gość: slawek wedkarz]

czy mekongu konkretniej. i w sredniowieczu tego syfu nie jadano w europie

[Gość: Dorota]

Panga mogła sobie żyć w średniowieczu; z pewnością miała niewiele
wspólnego z tą dzisiejszą, naszpikowaną hormonami

Nie mroki, a smaki średniowiecza

[desmond108]

Wprowadzenie do epoki przez Szalonego Kucharza znakomite. Rola
Wenecji w średniowiecznej Europie była rzeczywiście szczególna. Tym
bardziej cenna jest praca Pani Capponi w przybliżeniu nam życia
codziennego Wenecjan w tamtych czasach. To dosłownie zaglądanie do
talerza dożom przez weneckie okno :)))
--
www.gourmet.blox.pl

[desmond108]

Mialem na myśli oczywiście wenecke lustro, przez ktore można
obserwowac kogos samemu bedąc niewidocznym. Myślę, że trochę
niedoceniamy umiejętności średniowiecznych szefow kuchni. Potrafili
przygotowywać potrawy o ktorych dziś już nikt nie pamięta. Np.
Maestro Martino potrafił świniaka wywracac na lewą stronę jak
rękawiczkę, zewnętrze, które lądowało w środku wypełniał farszem i
całość piekł na ruszcie. Podobne sztuki robiono nawet z sardynkami -
wywracając je na lewą stronę i patrosząc bez przecinania brzucha...
--
www.gourmet.blox.pl

Weneckie "pomyliłeś"* z lustrem fenickim.

[Gość: lalala]

* po prostu nie wiedziałeś :>

[szyderczy_szyderca]

> a folia aluminiowa byla w sredniowieczu?

Oczywiście, że była. Folię robiono ze zużytych zbroi rycerzy. Brało się zbroję i
wyklepywało tak długo aż miała niecały milimetr grubości. Wtedy zwijano to na
rolkę i cięto.

[Gość: gościu]

Hahaha, aż się osmarkałem :)))

Niekiedy średniowiecze jest na wyciągnięcie ręki..

[eulalia11]

A ja myślę nieco inaczej o średniowieczu, dodam że czwarty rok mieszkam w Anglii
i właśnie wczoraj znajomy męża, gdy ten mówił, że jeździ sporo na rowerze,
zachęcił go do odwiedzenia jego wsi (rejon naszego zamieszkania jest bardzo
ciekawy) i podsumował to tak - wiesz w mojej wsi nie ma nic ciekawego, no tylko
kościół z...XII wieku (a tam zapewne i stare księgi kościelne się zachowały i
przepisy)
--
Leksykon diet

pani borawska, bez jaj

[wybitniemadry]

oczywiscie ze przyprawy sluzyly i sluza do zabijania smrodu miesa, ktore niekoniecznie musi byc nieswieze

[loginn99]

Przede wszystkim kupa mięsiwa z kaszą popijane berbeluchą zwaną piwem (alkohol
zabijał bakterie przez co piwo było zdrowsze od zwykłej wody)

[olcha11]

Ciekaw jestem czy, lansując kuchnię średniowieczną, autorka
potraw otworzy także restaurację, gdzie jada się w ówczesnym stylu:
tasak, ręce, kości rzucane za siebie, no i prawdziwie średniowieczne
oświetlenie: pochodnie na ścianach i kaganki na stołach. Bywałem w
takich przybytkach w innych krajach i muszę przyznać, że zabawa jest
przednia. Tylko trzeba się do tego odpowiedni ubrać (najlepiej w
zbroję) lub rozebrać. Miałem to nieszczęście, że poszedłem na
pierwszy średniowieczny obiad wprost z obrad - w garniturze i
krawacie. Jagnię, które probowałem poćwiartować tasakiem w tych
ciemnościach, natychmiast oblało mnie sosem z góry na dół, po czym
zeskoczyło na kolana - i tak już je jadłem. Ale garnitur był do
wyrzucenia.

[Gość: ja]

Współbiesiadnicy pozostali w całości?

[Gość: Dorota]

hera9 napisała:

> a folia aluminiowa byla w sredniowieczu?

Mnie też rozczarowała ten artykuł. Kiedyś miałam okazję jadać chleb
pieczony z prawdziwego pieca chlebowego. Był przepyszny. Czy czosnek
pieczony w folii aluminowej to to samo co czosnek upieczony np. na
fajerkach ??? Co ja mówię, w średniowieczu kuchnia pewnie nawet
fajerek nie miała.