ADHD- Grupa Wsparcia dla rodziców.

[madzikmadzik]

Czy istnieje taka grupa w Zielonej Górze? Prosze o namiary.

Co takiego ADHD?

[Gość: Jolanta]

Bo nie wiem.

[Gość: Jac]

Też jestem zainteresowany ...

[Gość: gość]

jak leczysz swoje dziecko? tez jestem zainteresowany

[Gość: madzikmadzik]

Do Jolanty: ADHD to Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami
koncentracji uwagii.

W tamtym roku taka grupa w Zielonej Górze istniała ale teraz nikt nic o niej
nie wie i nie słyszy. W Poradni Pedagog. Psychol. powiedzieli, że grupa
juz "chyba" nie istnieje. Numeru telefonu do osoby, która prowadziła taką
grupę, też już nie ma na tablicy ogłoszeń w tej poradni. W Polsce takich Grup
Wsparcia dla rodziców dzieci z ADHD działa TYSIĄCE!!! więc dlaczego w ZG nie
ma?

[Gość: gość]

Do madzikmadzik
Jak nie ma takiej grupy w ZG, to może spróbujesz zorganizować ją sama?

[Gość: madzia]

Były już takie wstępne myśli żeby stworzyć taką grupę ponieważ jest wiele osób
chętnych.

[Gość: gość]

Mój syn uczestniczy w zajęciach prowadzonych przez super fachowca w Zielonej
Górze. Pani ta również mnie wspiera w chwilach załamania, czy wątpliwości. Ma
świetne podejście do mojego synka i na mnie działa kojąco.

[Gość: gość?]

Może podasz jakieś bliższe informacje?

[Gość: gość]

Terapia Integracji Sensorycznej - informacja dla rodziców

Dlaczego zdrowe, inteligentne dzieci nie potrafią tego co ich rówieśnikom
przychodzi bez trudu ? Dlaczego często, mimo wielu starań specjalistów istnieją
małe szanse na uzyskanie efektów ?


Zosia lat 5 - jest bardziej zainteresowana odgłosami dobiegającymi zza okna niż
bajką, którą opowiada jej mama.
Jaś lat 9 - ma trudności z pisaniem, problem sprawia mu nawet trzymanie
długopisu.
Ośmioletnia Kasia - mimo wielu prób nie nauczyła się dotąd jeździć na rowerze.
Ola chodzi do drugiej klasy - a nie potrafi wiązać sznurowadeł.
Kuba dziesięciolatek - nie umie odbijać piłki.

Dlaczego zdrowe, inteligentne dzieci nie potrafią tego co ich rówieśnikom
przychodzi bez trudu ?
Dlaczego często, mimo wielu starań specjalistów istnieją małe szanse na
uzyskanie efektów ?

Ponieważ specjaliści ci zajmują się skutkami, a nie przyczyną problemu. My
proponujemy Państwu terapię Integracji Sensorycznej, która poszukuje
neurofizjologicznych przyczyn zaburzeń zachowania. Odwołuje się do wczesnych
etapów rozwoju dziecka.

Zaburzenia Integracji Sensorycznej zauważane są u bardzo licznej grupy dzieci:
1. Dzieci o prawidłowym rozwoju intelektualnym z trudnościami w uczeniu się
(trudności w nauce czytania, obniżony poziom graficzny, trudności z
przepisywaniem z tablicy, kłopoty z różnicowaniem prawo - lewo, słaba
obustronna koordynacja ruchowa, zaburzenia emocjonalne, trudności w
koncentracji uwagi).
2. Zaburzenia werbalno słuchowe, czyli dzieci z opóźnionym rozwojem mowy.
3. ADHD
4. MPD
5. Autyzm i wiele innych.


Terapia Integracji Sensorycznej ma postać „naukowej zabawy”, w której dziecko
chętnie uczestniczy i ma przekonanie, że kreuje zajęcia wspólnie z terapeutą.
Podczas terapii nie uczy się dzieci konkretnych umiejętności lecz poprawiając
Integrację Sensoryczną wzmacnia procesy nerwowe leżące u podstaw tych
umiejętności. Terapeuta nie tyle kieruje zachowaniem dziecka, co kreuje takie
wymagania by dziecko było w stanie odpowiadać na nie coraz bardziej złożonymi
reakcjami adaptacyjnymi. Terapia ta nie jest wyuczonym, stale powtarzanym
schematem ćwiczeń, ale sztuką ciągłej analizy zachowania dziecka i ciągłego
doboru oraz modyfikacji stosowanych zadań.

Terapia Integracji Sensorycznej odbywa się w specjalnie przystosowanej sali
terapeutycznej wyposażonej w wiele urządzeń umożliwiających odbieranie bodźców
związanych zarówno z przyspieszeniem liniowym, jak i kątowym. Duże znaczenie
mają tu: huśtawki, podwieszane platformy, balansery, hamaki, trampoliny, równie
pochyłe, deskorolki, suche baseny oraz sprzęt dostarczający bodźców wzrokowych,
słuchowych, węchowych oraz dotykowych. Zajęcia prowadzone są indywidualnie i
poprzedzone są wnikliwymi testami oraz obserwacją kliniczną, na podstawie
których opracowany zostaje indywidualny program terapii.

Interwencja terapeutyczna powinna mieć miejsce jak najwcześniej, jeszcze przed
rozpoczęciem nauki w szkole, tak aby dziecko na początku tego procesu osiągnęło
maksimum swoich możliwości i mogło funkcjonować na poziomie swojej inteligencji.

[Gość: gość?]

Dzięki za odpowoiedź tak szybką.
Ja znam p. Beatę, która prowadziła (nie wiem, czy nadal) IS w poradni na
Matejki-> to do innych rodziców zainteresowanych tą terapią.

[Gość: gość]

To nie są zajęcia prowadzone przez Panią z PPP. Z nich też korzystaliśmy, ale
niestety efekt był mizerny. Ta Pani przyjmuje niestety prywatnie, ale na
pierwsze efekty nie trzeba było długo czekać.Pani ta nigdzie nie reklamuje się -
info o niej mam od znajomej mamy. Jest rehabilitantem, psychoterapeutą,
terapeutą integracji sensorycznej.
Odpowiadam tak szybko ponieważ mnie również interesuje ten temat. BARDZO

[Gość: gość?]

Czy w takim razie można byłoby od Ciebie dostać jakieś namiary do tej Pani?
Chętnie chociaż porozmawiam o terapii syna.
Tez mnie ten temat interesuje, ale jestem już jak przekłuty balonik. Muszę znów
zebrać się w garść i ruszać do przodu.

[Gość: gość]

Już wcześniej PAJO podał namiary, myślę że jak pogadasz z tą panią nabierzesz
sił do dalszego działania.

[sylwia_zg]

Proponuję podpytać w przedszkolu nr 17 przy ul. Pieniężnego. Tam są oddziały
integracyjne i w grupach są dzieci z ADHD.

[Gość: m]

up

[Gość: m]

up

[Gość: m]

upp[

[Gość: ooo]

Lupnij się w łeb! i jak nie masz nic do powiedzenia to nie zaśmiecaj! To
poważny temat,a nie żarty.Proponuję post humorum

[Gość: gość?]

Zeby stworzyć taką grupę, potrzebny jest przede wszystkim psycholog oraz
pedagog. Oprócz znajomości technik wspierających zagubionych rodziców powinni
oni również umieć doradzić, co począć w danej sytuacji. Czy znajdą się
fachowcy, którzy w wolnym czasie i nieodpłatnie zgodzą się pracować z taką
grupą?
Oczywiście, potrzebni są też rodzice, którzy będą chodzić na zebrania grupy
raczej stale, nie w kratkę albo wcale.

[Gość: madzik]

Grupa wsparcia charakteryzuje sie tym ze nie potrzebny jest zaden psycholog czy
pedagog. Rodzice sami dziela sie roznymi informacjami i wspieraja sie
wzajemnie.

[Gość: Dorota Halama]

Witam serdecznie.Jestem właścicielką nowo powstałej firmy warsztatowo-
szkoleniowej -Akademia Jestem. Wcześniej juz dotarły do mnie informacje,że w
Zielonej Górze jest duza potrzeba stworzenia grupy wsparcia dla rodziców dzieci
z ADHD. Swoją drogą to dziwne,ze w naszym mieście rodzice nie moga liczyć na
fachową pomoc gdyż temat przecież jest trudny i niestety coraz częstszy. Od
jesieni Akadmia będzie miała swoje własne miejsce, sale warsztatowe,
szkoleniowe i moim marzeniem jest zebranie takiej grupy rodziców wokól
Akademii. Regularne spotkania grupy wsparcia, warsztaty ze specjalistami,
wspólna pomoc. Jeżeli wcześniej zawiąże się taka grupa to po wakacjach
zapraszam. Udostępnie sale. Dodam też , że jestem pedagogiem i zajmuje się
trenerstwem rozwoju osobistego. Przy Akademii jednak są psychologowie a
specjalistów z tematyki ADHD zawsze można zaprosić.
Pozdrawiam wszystkich życząc siły, wytrwałości i codziennych małych radości.
Dorota Halama

[madzikmadzik]

Pani Dorotyo proszę o jakieś namiary do Pani w sprawie tej grupy dla
rodziców dzieci z ADHD. Dziękuję

[Gość: monika_iwona]

Ja także byłabym zainteresowana taką grupą wsparcia..

[Gość: gość?]

Madzik, owszem, rodzice sami mogą się wspierać i pomagać sobie nawzajem, coćby
słowem. Powinni też przejawiać inicjatywę lub chociażby chodzić na spotkania
grupy, a z tym może być różnie. Tak to już jest, że często czekamy, aż ktoś
inny coś zrobi, a my się dołączymy. Dlatego musi być ktoś, kto tę grupę będzie
scalał, a ja uważam, że powinien to być fachowiec, który jednocześnie
delikatnie pokieruje nami rodzicami. Jedno z rodziców na czele, które będzie
organizowało innym rodzicom zajęcia nie sprawdzi się, taka osoba przecież sama
też potrzebuje wsparcia, a go nie uzyska, gdyż będzie działała na rzecz innych,
a to jej nie wystarczy.

[Gość: PAJO]

Drodzy Rodzice, może pomoże Wam to co znalazłem jakiś czas temu w gazeta.pl:


Mądralinek pomaga dzieciom

Mirosława Dulat

Nowo powstałe Centrum Rozwoju Dziecka "Mądralinek" prowadzi rehabilitację
dzieci

- Ładna nazwa, prawda? Przynosi radość, więc jest częścią terapii -
o "Mądralinku" mówi jego założycielka Adriana Gendera-Wilczyńska. Centrum
Rozwoju Dziecka ruszyło pełną parą na początku lipca.

Pani Adriana terapią dzieci zajmowała się już dużo wcześniej. Od sześciu lat
prowadzi zajęcia z psychomotoryki. Najpierw pracowała w przychodni przy ul.
Langiewicza. Kiedy jednak okazało się, że nikt w Zielonej Górze nie chce się
podjąć rehabilitacji jej córki, postanowiła działać na własną rękę. - Moja
Zuzia miała zaburzenia integracji sensorycznej. Musiałam sama podjąć się jej
rehabilitacji. Wtedy postanowiłam w domowym zaciszu pomagać też innym dzieciom -
opowiada. Tłumaczy, że zajmuje się dziećmi, które pozornie wyglądają na
zdrowe. Ich problem polega na tym, że mają kłopoty z mową, ich ruchy są
niezgrabne, gubią literki, kiedy piszą, czy mylą d, b, p, g. Jeśli są
nadwrażliwe dotykowo, nie lubią mycia głowy. Jeśli podwrażliwe, uwielbiają się
do wszystkich tulić. - Objawów jest mnóstwo. Występują łącznie lub osobno. I z
różnym nasileniem. Dlatego każdemu dziecku trzeba postawić indywidualną
diagnozę i opracować osobistą terapię - wyjaśnia Gendera-Wilczyńska. Kiedy
zaczyna wymieniać dzieci, którym pomogła, o każdym z nich mówi coś miłego.
Opowiada o chłopcu, który był bardzo nieśmiały, w ogóle nie chciał rozmawiać z
ludźmi. Dziś ma siedem lat, biegle mówi po angielsku, jeździ na nartach i
pływa.

Udało nam wejść na zajęcia pani Adriany z czteroletnią Wiktorią. Rodzice
zostawiają ją przez godzinę pod opieką terapeutki. Jeszcze cztery miesiące temu
dziewczynka miała zaburzenia mowy, były kłopoty z odnalezieniem się w
przedszkolu. Dziś nie ma śladu po wcześniejszych lękach. Poprzednie terapie w
innych ośrodkach nie przynosiły skutku. Zdarza się, że dziecko na zajęciach
zaczyna płakać. Wtedy pani Ada po prostu zabiera je do pokoju jej dzieci. I
zaczynają się bawić zabawkami. Bywa też, że dziecko zasypia na zajęciach. - To
dobrze czy źle? - pytam. - To bardzo dobrze! To znaczy, że dziecko się
maksymalnie rozluźniło. Nie przerywam wtedy masażu. A rodzice odbierają swoje
dziecko śpiące.

Terapeutka prowadzi zajęcia w domu swoich rodziców. W suterenie urządziła trzy
pomieszczenia, w których ćwiczy ze swoimi małymi podopiecznymi. Ma więcej
sprzętów do rehabilitacji niż niejeden ośrodek. Tłumaczy, że zazwyczaj
terapeuci żądają od pacjenta wielu drogich badań. - Ja nic nie chcę. Czasem
tylko potrzebne są badania słuchu - wyjaśnia pani Adriana. Podkreśla, że dzieci
objęte jej opieką często mogą się obejść bez lekarstw. Ceny u niej są dużo
niższe niż u innych terapeutów. - Przyjeżdżają do mnie dzieci z bardzo daleka.
Niektórzy rodzice jadą do mnie ze swoimi pociechami nawet po 100 km - mówi
Gendera-Wilczyńska. Na zajęciach proponuje nowoczesne metody rehabilitacji,
takie jak integracja sensoryczna, EEG-BIOfeedback, neurokinezjologia, terapia
odruchów, terapia pedagogiczna, psychologiczna, logopedyczna.

Terapeutka ma 31 lat. Jest magistrem rehabilitacji. Nadal się kształci,
uczestniczy w wielu kursach. Ma czteroletniego syna Jasia i siedmioletnią
Zuzię. - Przestałam rehabilitować swoją córkę. Czasem tak jest, że lepszy efekt
przynosi terapia z obcą osobą - wyjaśnia.

Rodzice zainteresowani pracą pani Ady mogą pisać do niej na adres
[e-mail].

Może tam znajdziecie pomoc? Jakąś radę?

[Gość: gość?]

Drodzy rodzice wspaniałych dzieci z ADHD, jak również nauczyciele, którzy nie
zawsze wiecie, co możecie jeszcze zrobić dla trudniejszego ucznia:
być może już wiecie, a jeśli nie, to podaję na wszelki wypadek adres:
www.adhd.org.pl
Wspaniały portal, który pomaga już poprzez to, że się go śledzi regularnie. Nie
tylko informacje, ale i prężnie działające forum rodziców takich jak my,
zagubionych, zdesperowanych, czasem zniechęconych. To duży zastrzyk sił i
pomysłów.

[moni_i]

Tak ale fajnie by było gdyby coś takiego było z osób w okolicy, znający lokalną społeczność i mentalność

[michalina3400]

dwie lekcji, syn ma 7 lat jest w klasie 1, nie wiem co robić, zastosować lek ? medikinet brał przez krotki czas medikinet 10 w szkole była po nim znaczna poprawa ale w domu kiedy lek przestał działać synek stawał sie rozdrazniony i miał duze problemy z zasypianiem, męczył sie dwie trzy godziny w łóżku rano wstawał zmęczony, moze przejsc na słabsza dawke medikinet 5? czy może lepszym rozwiązaniem będzie częsciowe nauczanie indywidualne w szkole, proszę o opinie na maila [e-mail], szkoła domaga się konkretnych rozwiązań, gdyż syn uniemożliwia nauczycielom prowadzenie lekcji przez swoje przeszkadzanie i nie wykonywanie poleceń.

[moni_i]

Szukałam już od jakiegoś czasu. Słuchajcie a może stworzymy sami taką grupę? Będzie można wymieniać się doświadczeniami, porównywać doświadczenia, uczyć od siebie nawzajem i przede wszystkim wspierać się, aby rodzice nie czuli się , że są sami. Co Wy na to? Ktoś chętny?