Kulinarny koncert życzeń

Wigilijnie

[kis-moho]

To znowu ja... Zostałam zaproszona na Wigilię do rodziny Lubego, i niebacznie zgodziłam się zrobić:
- przystawkę/przystawki
- dodatki typu sałatka do smażonej ryby w paprykowej panierce i ziemniaków
Najlepiej by było, żeby to było coś typowo polskiego, ale najwyżej pozmyślam, że to nasze narodowe danie. Siedzę i myślę, i nie przychodzi mi nic ciekawego do głowy. U mnie w domu jadło się tylko rybę, a tu będzie zupa rybna i ta smażona ryba na drugie, więc nie chcę przesadzać. Grzyby też odpadają, bo pół rodziny nie je (boją się zatrucia i nie da się tego zmienić...). Pomożecie?

[kis-moho]

Jeszcze jedno ograniczenie - do stycznia nie będziemy mieli piekarnika...

[szarsz]

kis-moho napisała:
> ryba na drugie, więc nie chcę przesadzać. Grzyby też odpadają, bo pół rodziny
> nie je (boją się zatrucia i nie da się tego zmienić...). Pomożecie?

A pieczarki?

[kis-moho]

A tak, pieczarki mogą być.

[besame.mucho]

U mnie na przystawkę są zawsze śledzie (nie cierpię, więc nie podam żadnego przepisu, ale Szarsz wrzucała niedawno na bloga) i sałatka wielowarzywna. W sałatce są:
ugotowane i obrane: marchewka, seler, ziemniaki, pietruszka, jajka
poza tym: ogórki kiszone, kwaśne jabłka, groszek z puszki, por

Wszystkie składniki kroi się po prostu w kostkę i miesza. Dodaję do tego majonez pomieszany z musztardą, jogurtem naturalnym, solą i pieprzem. Najlepiej zrobić na dzień wcześniej, żeby się przegryzła (jabłka, ogórki i musztarda są ważne, bez nich sałatka jest dosyć mdła).

Co roku robię też pieczone pierożki z kapustą albo z kapustą i grzybami. U mnie je się je do barszczu zamiast uszek, ale można je też zjeść same jako przystawkę. Przepis na pieczone kruche pierogi wrzucałam na bloga, tylko z innym nadzieniem, w czwartek będę je robiła w wersji świątecznej z kapustą, to też mogę wrzucić.

[kis-moho]

No właśnie śledzie lubię, ale takie stężenie ryby to chyba i dla mnie będzie za dużo. Wszelkiej maści sałatek z gotowanych warzyw z majonezem nie znoszę szczerze. Stąd ten problem, bo standardowe punkty programu mi odpadają. Ale może przemyślę te pierożki z kapustą na przekąskę? Zastanawiam się też nad warzywami w galaretce, to mogłoby im chyba podejść...

[besame.mucho]

A cholera, ale doczytałam, że nie macie piekarnika. No ale może w takim razie pierogi ze zwykłego ciasta, a nie kruche-pieczone.

Albo wmów im, że w Polsce się jada słodkie przystawki i zrób kutię albo kluchy z makiem ;)

[kis-moho]

> A cholera, ale doczytałam, że nie macie piekarnika. No ale może w takim razie p
> ierogi ze zwykłego ciasta, a nie kruche-pieczone.

O tym myślę. Nie wiem, czy to nie będzie za dużo jedzenia - najpierw pierogi, potem zupa rybna (z kawałkami ryby), a dalej ta nieszczęsna ryba w paprykowej panierce. Ale może zrobię jeszcze kompot ze śliwek na kłopoty z trawieniem :o)

> Albo wmów im, że w Polsce się jada słodkie przystawki i zrób kutię albo kluchy
> z makiem ;)

Ja chyba mam ten problem ogólnie z jedzeniem wigilijnym, bo kutii i kluch z makiem też nie znoszę :o)

[besame.mucho]

> Ja chyba mam ten problem ogólnie z jedzeniem wigilijnym, bo kutii i kluch z mak
> iem też nie znoszę

Ja też nie lubię :). I też nie jestem w stanie wczuć się w dolę tych, którzy tyją na święta - ja lubię tylko początek (sałatkę warzywną, śledzi nie), później żeby nie było łyknę trochę barszczu i zagryzę pierożkiem, ale bez szału, a później poszczę aż do ciast, bo nie znoszę ryb i bigosu, nie przepadam za pierogami, itd. Więc po świętach nie jestem nigdy przejedzona, ot trochę sałatki, łyk barszczu i kawałek ciasta :).

[kis-moho]

No właśnie, nie wiem, jak można utyć w świeta :o) Ja lubię tylko sałatkę śledziową (gotowane ziemniaki + śledzie + jabłka + kiszone ogórki, wszystko pokrojone w kostkę i w sosie majonezowo-jogurtowym), ale tutaj bez prawdziwych kiszonych ogórków tego nie zrobię, bo tutejsze są na occie. Poza tym świąteczne jedzenie kompletnie mnie nie rusza.

[szarsz]

To ja wam wyznam, że też od wigilijnego stołu wstaję głodna.

W moim rodzinnym domu to był wypas, lubiłam wszystko, a u mojego chłopa to jakiś dramat. Pierogi ruskie są tylko jadalne dla mnie. A, i barszcz z uszkami. już nawet przestał mnie dziwić pomysł, żeby ruskie pierogi jeść na święta. Ot, zderzenie dwóch kuchennych kultur :)

Moja teściowa nie chce, żeby cokolwiek przywozić, no to robimy ze starszakiem pierniczki chociaż. A tam na stole ryba w galarecie (fuuuj), kutia (fuuuuuuj), kompot z suszu (fuuuuuuuuuj), sos rybno-cebulowy (fuuuuuuuuuuuuuuuj)...
Mój mąż się zawsze po cichu ze mnie śmieje, że mam prawdziwą postną wigilię :D

[jul-kaa]

Ja chciałam zaproponować sałatkę, doskonałą do śledzia. Robi się ją z buraków i fasoli. Podać przepis?

Współczuję Wam, że nie macie na stole ulubionych potraw. Ja lubię chyba wszystkie wigilijne dania, ale to jest efekt wieloletnich prób i błędów moich i mamy, a potem także wpływu męża. Nie lubimy karpia, więc go nie jemy. Kapustę uwielbiam, pierogi, uszka, barszcz także, sałatkę mamy tę buraczaną, są jeszcze pyszne gołąbki z kaszą i grzybami, dwa rodzaje śledzia, w zeszłym roku był łosoś ze szpinakiem w cieście francuskim - pyszny, ale już za dużo było tego szczęscia. Nie lubię sernika i makowca - robi je moja mama, bo ona i tata lubią. Ja robię ciasto mandarynkowe i bakaliowe (mnóstwo migdałów, orzechów i śliwek). Kiedyś były paskudne keksy, fuj!
Myślę, ze każdy mógłby znaleźć takie potrawy, które by mu pasowały, ale niestety jak widzę po tym wątku, większość jest skazana na cudzą kuchnię. Szczerze Wam współczuję!

[pierwszalitera]

jul-kaa napisała:

> Myślę, ze każdy mógłby znaleźć takie potrawy, które by mu pasowały, ale niestet
> y jak widzę po tym wątku, większość jest skazana na cudzą kuchnię. Szczerze Wam
> współczuję!

Nie ma czego współczuć, wigilia nie musi być ciągłym powtarzeniem tego samego, nawet jak coś się lubi. Ja na szczęście nie jestem uwiązana żadną tradycją i robię co roku coś zupełnie innego. U mnie była już sałatka ziemniaczana z kiełbaskami (tradcja z domu męża), pieczeń wieprzowa, wołowa, gęś, ryba i szaszłyki z wieprzowej polędwicy. Rozumiem, jak ktoś chce zachować post, ale nawet w rybach wybór jest o wiele większy niż tylko smażona ryba w panierce. Słodycze też robię co roku inne, mam mnóstwo przepisów, dlaczego więc się ograniczać? To musi być straszne, gdy coś uciera się w repertuarze na zawsze i nikt nie ma odwagi tego zmnienić, by nie popsuć nastroju, nawet jak potrawy wychodzą nam po latach już uszami.

[jul-kaa]

pierwszalitera napisała:
> Nie ma czego współczuć, wigilia nie musi być ciągłym powtarzeniem tego samego,
> nawet jak coś się lubi.

Nie musi, ale może. Ja bardzo lubię nasze wigilijne dania i lubię właśnie to, że są w miarę stałe, a przy okazji ulubione. Nie robię ich kiedy indziej, są specjalne, wyjątkowe, w większości dość pracochłonne. Na tym właśnie zwykle polega tradycja - na powtarzaniu pewnych rytuałów, gestów, zachowań, potraw. Jeśli są one miłe, to ich zachowanie daje człowiekowi dużo satysfakcji. Nie wszyscy jednak to rozumieją i podzielają.

>To musi
> być straszne, gdy coś uciera się w repertuarze na zawsze i nikt nie ma odwagi t
> ego zmnienić, by nie popsuć nastroju, nawet jak potrawy wychodzą nam po latach
> już uszami.

I tego właśnie współczułam innym...

[pierwszalitera]

jul-kaa napisała:

> Nie musi, ale może. Ja bardzo lubię nasze wigilijne dania i lubię właśnie to, ż
> e są w miarę stałe, a przy okazji ulubione. Nie robię ich kiedy indziej, są spe
> cjalne, wyjątkowe, w większości dość pracochłonne. Na tym właśnie zwykle polega
> tradycja - na powtarzaniu pewnych rytuałów, gestów, zachowań, potraw. Jeśli są
> one miłe, to ich zachowanie daje człowiekowi dużo satysfakcji. Nie wszyscy jed
> nak to rozumieją i podzielają.

Ale to wymaga pewnego tradycyjnego konsensusu, a ten nie zawsze jest do osiągnięcia. Moja mama przyzwyczajona była do tradycji kresowych, mój tato do śląskich. Oprócz karpia nie było na wigilijnym stole żadnych zbieżności. Nawet opłatek podawało się inaczej. Więc wigilia u nas była pragmatycznym wyjściem, raz robiło się tak, raz inaczej i zawsze ktoś był mniej zadowolony. Mój mąż nie najadł by się przy naszym wigilijnym stole w ogóle, a dla mnie wychowanej przy karpiu, sałatka ziemniaczna z kiełbaskami w wigilię też była na początku lekkim szokiem. Tradycją jest więc, że tego wieczora siadamy wspólnie do stołu, wszystko inne moim zdaniem wiele nie znaczy i jest wymienialne. To nie jest tak, że ja postawy opisanej przez ciebie nie podzielam i nie rozumiem, tylko niektórzy nie potrafią wyobrazić sobie, że nie wszyscy siadający do wspólnego stołu pochodzą z tej samej wioski i lubią te same rzeczy.

[jul-kaa]

pierwszalitera napisała:
> niektórzy nie po
> trafią wyobrazić sobie, że nie wszyscy siadający do wspólnego stołu pochodzą z
> tej samej wioski i lubią te same rzeczy.

Moja rodzina ma tradycje: beskidzkie, wileńskie, podkarpackie. Mojego męża: podlaskie, wielkopolskie, podkarpackie. To bardzo różne wioski :P
Podczas pierwszej Wigilii, którą przygotowywaliśmy z mężem, ustaliliśmy, co lubimy, co jest dla nas ważne, jakie potrawy nam smakują, a jakie nie. Połączyliśmy to z gustem pozostałych osób na Wigilii obecnych. Po jakimś czasie niektóre potrawy się znudziły, pojawiły się inne. Co roku przed świętami siadamy i zastanawiamy się wspólnie, czy zmieniamy coś w zeszłorocznym menu, czy nie. Próbnie był np. sernik piernikowy, ale się nie przyjął. Wiele lat był pasztet z fasoli, teraz nie bedzie, bo się przejadł.
Potraw jest dużo, więc moim zdaniem do gospodarzy należy takie ich dobranie, żeby wszyscy byli zadowoleni. Zwykle da się to zrobić.

[besame.mucho]

Zgadzam się :). Jak byłam dzieckiem i mi było przykro, że wszyscy jedzą, a ja nic nie lubię (wtedy nie lubiłam też tej sałatki ;) ) to coś na tym stole dla siebie miałam, raczej to nie były potrawy wigilijne, ale ja byłam dzieckiem, które najchętniej jadałoby tylko kanapki z serkiem topionym i pomidorem i biały ser z miodem, resztą gardziłam ;).

Teraz u mnie "wszyscy zadowoleni" nie oznacza "wszyscy w każdym momencie siedzenia przy stole widzą coś, co lubią" - ja jestem zupełnie zadowolona z jedzenia na początku i na końcu kolacji.

[pierwszalitera]

jul-kaa napisała:

> Podczas pierwszej Wigilii, którą przygotowywaliśmy z mężem, ustaliliśmy, co lub
> imy, co jest dla nas ważne, jakie potrawy nam smakują, a jakie nie. Połączyliśm
> y to z gustem pozostałych osób na Wigilii obecnych. Po jakimś czasie niektóre p
> otrawy się znudziły, pojawiły się inne. Co roku przed świętami siadamy i zastan
> awiamy się wspólnie, czy zmieniamy coś w zeszłorocznym menu, czy nie. Próbnie b
> ył np. sernik piernikowy, ale się nie przyjął. Wiele lat był pasztet z fasoli,
> teraz nie bedzie, bo się przejadł.
> Potraw jest dużo, więc moim zdaniem do gospodarzy należy takie ich dobranie, że
> by wszyscy byli zadowoleni. Zwykle da się to zrobić.

No więc nie trzymasz się stałych rytuałów, jak pisałaś, tylko dopuszczasz zmiany i urozmaicenia. Wiele z tych potraw na twoim stole nie są pewnie w ogóle tradycyjnie wigilijne. Ja robię dokładnie tak samo, tyle, że nie nadaję tym potrawom jakiegoś metafizycznego znaczenia. Znajoma starsza pani opowiadała mi kiedyś o wigili podczas wojny, gdzie jedyną słodką atrakcją były w połowie spleśniałe herbatniki. Nie mówię, by porównywać tą sytuację do naszych warunków, ale nie ma co wyskakiwać ze współczuciem, bo komuś nie udało się dogadać co do gatunku sałatki na wigilijnym stole. To nie świadczy ani o gorszych świętach, ani braku zrozumienia w rodzinie. Mój mąż po 20 latach życia ze mną ciągle ma swój własny gust kulinarny, którego ja do końca nie podzielam i vice versa, w ogóle nam to nie przeszkadza. To tylko żywność i nic więcej.

[jul-kaa]

pierwszalitera napisała:
> No więc nie trzymasz się stałych rytuałów, jak pisałaś, tylko dopuszczasz zmian
> y i urozmaicenia. Wiele z tych potraw na twoim stole nie są pewnie w ogóle trad
> ycyjnie wigilijne. Ja robię dokładnie tak samo,

Nie, Ty "robisz co roku coś zupełnie innego", a moje potrawy są "w miarę stałe" i ulegają drobnym modyfikacjom.
Tradycyjnie wigilijne potrawy nie istnieją. Dla każdego regionu co innego jest tradycją. Bardziej tradycyjne są składniki, czyli te rzeczy, które w zimie były dostępne: kapusta, grzyby, kasza, miód, mak itd.

[pierwszalitera]

jul-kaa napisała:

> Nie, Ty "robisz co roku coś zupełnie innego", a moje potrawy są "w miarę stałe"
> i ulegają drobnym modyfikacjom.
> Tradycyjnie wigilijne potrawy nie istnieją. Dla każdego regionu co innego jest
> tradycją. Bardziej tradycyjne są składniki, czyli te rzeczy, które w zimie były
> dostępne: kapusta, grzyby, kasza, miód, mak itd.

Tak, co roku coś innego, ale też w pewnym świątecznym zakresie, bo gęś u mnie to danie wyjątkowo zimowe, ale nie będę robiła gęsi dwa lata pod rząd. Piszesz, że nie ma wigilijnych potraw, a jednak u większości powtarzają się ciągle te same potrawy. Jest karp, jest śledź, barszcz, kapusta z grzybami albo grochem, są pierogi i makowiec. Odrobinę dalej, za zachodnią granicą je się zupełnie inne rzeczy, pomimo tego, że w zimie dostępne były tam te same składniki.

[jul-kaa]

pierwszalitera napisała:
> jednak u większości powtarzają się ciągle te sa
> me potrawy.

Inaczej było, przypominam, w Twojej rodzinie: "Moja mama przyzwyczajona była do tradycji kresowych, mój tato do śląskich. Oprócz karpia nie było na wigilijnym stole żadnych zbieżności."
:)

[pierwszalitera]

jul-kaa napisała:

> Inaczej było, przypominam, w Twojej rodzinie: "Moja mama przyzwyczajona była do
> tradycji kresowych, mój tato do śląskich. Oprócz karpia nie było na wigilijnym
> stole żadnych zbieżności."
> :)

Owszem. Ale mój przypadek, w którym wpadają na siebie tradycje z Podola i nadodrzańskie, to nie jest większość. W domu mojego ojca nie praktykowano też "polskiej" kuchni i takie rzeczy jak barszcz, bigos i pierogi były nieznane.

[kis-moho]

> Owszem. Ale mój przypadek, w którym wpadają na siebie tradycje z Podola i nadod
> rzańskie, to nie jest większość.

Bo ja wiem? U mnie w domu każdy dziadek i babcia pochodzili z innych rejonów, i to tak dalekich od siebie jak Zagłębie, zachodnia Ukraina, Irkuck i Wilno. Mam wrażenie, że w naszym rejonie Europy ludzie mają bardzo często niesamowicie poplątane korzenie.

[pierwszalitera]

kis-moho napisała:

> Bo ja wiem? U mnie w domu każdy dziadek i babcia pochodzili z innych rejonów, i
> to tak dalekich od siebie jak Zagłębie, zachodnia Ukraina, Irkuck i Wilno. Mam
> wrażenie, że w naszym rejonie Europy ludzie mają bardzo często niesamowicie po
> plątane korzenie.

Ja wiem, że mają, ale jeżeli jednym wspólnym zbiorem na stole jest PRL-owski karp, to reszta może być dowolna, zupełnie niezwiązana ze świętami i niekoniecznie co roku ta sama, bo po co mi coroczny rytuał zupy pomidorowej i mizerii z ogórków? Co innego, gdy możemy się umówić na coś dla wszystkich tradycyjnego, na przykład rodzaj pierogów, czy sposób przygotowania śledzia, bo obie strony znają, lubią i kojarzą z wigilijnym stołem.

[kis-moho]

> Ja wiem, że mają, ale jeżeli jednym wspólnym zbiorem na stole jest PRL-owski ka
> rp, to reszta może być dowolna, zupełnie niezwiązana ze świętami i niekonieczn
> ie co roku ta sama, bo po co mi coroczny rytuał zupy pomidorowej i mizerii z og
> órków?

Przyznaję, że sie pogubiłam w dyskusji :o) Skomentowałam tylko to, że przypadek, kiedy pół rodziny jest z jednej części Polski i okolic, a drugie pół z zupełnie innej to nie jest taka rzadka sytuacja. I tyle - nie łączę tego ani z karpiem, ani z mizerią :o)

[jul-kaa]

pierwszalitera napisała:
> Owszem. Ale mój przypadek, w którym wpadają na siebie tradycje z Podola i nadod
> rzańskie, to nie jest większość.

Z pewnością Twój przypadek nie stanowi większości, bo to fizycznie niemożliwe :P
Ale generalnie potraw jest bardzo dużo, nie ma jednego sztywnego menu, są - jak już pisałam - tradycyjne składniki, a różne rodziny robią z nich bardzo różne rzeczy.
Trudno, żeby z tak wielu potraw na wigilijnym stole wszystkie smakowały każdemu biesiadnikowi, ale myślę, ze jest miło, gdy każdemu smakuje ich choć kilka.

[szarsz]

pierwszalitera napisała:
> bię co roku inne, mam mnóstwo przepisów, dlaczego więc się ograniczać? To musi
> być straszne, gdy coś uciera się w repertuarze na zawsze i nikt nie ma odwagi t
> ego zmnienić, by nie popsuć nastroju, nawet jak potrawy wychodzą nam po latach
> już uszami.

U mnie jest tak, że ja jednak weszłam w zupełnie inną kuchnię, niż moja. Bardzo specyficzną i taką, która nie trafiła w mój gust. A wszystkim poza mną to co jest jak najbardziej pasuje. Parę lat temu próbowałam jeszcze coś tam robić, przywozić, ale uznałam, że to nie ma sensu. Reszta i tak je to co zwykle, bo to wigilia przecież :) A ja nie muszę się objadać tego akurat wieczora.

[besame.mucho]

Ja mam moje ulubione potrawy - sernik i mazurek kajmakowy (tak, jem mazurek na wigilię ;P ).

Ogólnie rzecz biorąc jestem z sytuacji świątecznej zadowolona - bardzo lubię tę sałatkę i lubię ciasta na koniec. Nie lubię się za to przejadać, gdybym po sałatce miała zjeść ze dwa ciepłe dania i później jeszcze wepchnąć ciasto, to by było kiepsko, a tak jestem w pełni usatysfakcjonowana :).

> Myślę, ze każdy mógłby znaleźć takie potrawy, które by mu pasowały, ale niestet
> y jak widzę po tym wątku, większość jest skazana na cudzą kuchnię.

Hmm, w sumie nie. Z takich tradycyjnych świątecznych potraw podawanych na ciepło chyba byłoby trudno znaleźć jakąś, którą bym lubiła. Na cudzą kuchnię skazana nie jestem - robię na święta prawie wszystko (poza rybami, tych za bardzo nie lubię, żeby kogoś wyręczać w przygotowaniu).

Na Wielkanoc zresztą mam tak samo - jestem zadowolona z jajek, sałatki i ciast. Omijam żurek, kiełbasy i inne takie. Ale mi taka wersja pasuje :)

[jul-kaa]

besame.mucho napisała:
> Hmm, w sumie nie. Z takich tradycyjnych świątecznych potraw podawanych na ciepł
> o chyba byłoby trudno znaleźć jakąś, którą bym lubiła.

Oj kusisz, kusisz. Jak będę miała chwilę, to kiedyś poszukam tradycyjnych potraw z różnych stron Polski i coś Ci znajdę :P

[szarsz]

Prawda? Niemal niemożliwe jest, aby w różnorodności potaw wigilijnych nie znaleźć żadnej, która by pasowała :)

[besame.mucho]

> Oj kusisz, kusisz. Jak będę miała chwilę, to kiedyś poszukam tradycyjnych potra
> w z różnych stron Polski i coś Ci znajdę :P

Okej, trzymam za słowo ;). Dla ułatwienia dodam, że nie lubię: ryb, rzeczy kluchowatych (pierogi, kopytka, itd), rzeczy kiszonych, grzybów w innej formie niż świeżo zebrane i podsmażone, rodzynków, galarety. To tak z rzeczy, które mi się kojarzą z tradycyjną świąteczną kuchnią.

[slotna]

Jakies osiem-dziesiec lat temu moja mama z braku lepszego pomyslu zrobila zupe grzybowa normalnie na obiad. Mimo, ze ja uwielbialismy, zapalalismy z bratem oburzeniem. Ten zapach byl tak charakterystyczny, o smaku nie mowiac, ze nie moglismy przestac myslec, ze to juz swieta! (a byl, dajmy na to, wrzesien) Pierogi z kapusta i grzybami moze nie wywolalyby podobnego efektu, bo az tak nie pachna, ale i tak wole je jesc tylko ten raz w roku. Obzeram sie wtedy nieprzytomnie, przyznaje. Nie lubie za to karpia, kapusty z grochem i domowych ciast (kupnych zreszta tez, wole czekolade), wiec oprocz wymienionej zupy i pierogow jem jeszcze tylko sledzie w smietanie z cieplymi ziemniakami. I znow - lubie sledzie, jem je dosc czesto, ale z ziemniakami tylko w Wigilie. Chociaz latwo by je bylo przyrzadzic. W ten sposob mam delicje i autentyczna wyjatkowosc niezbyt duzym kosztem ;)

[jul-kaa]

Moja mama kiedyś zrobiła tak kutię latem. Nikt jej nie chciał jeść :)

[amoureuse]

A u nas daniem tego typu jest karp. Ryby jadam tylko morskie, ale ten jeden raz w roku (jeden! Pierwszego dnia Świąt to już nie to samo) karp musi być i już. Poza Wigilią kijem bym nie tknęła :P

[pierwszalitera]

slotna napisała:

I znow - lubie sledzie,
> jem je dosc czesto, ale z ziemniakami tylko w Wigilie. Chociaz latwo by je bylo
> przyrzadzic. W ten sposob mam delicje i autentyczna wyjatkowosc niezbyt duzym
> kosztem ;)

A to ciekawe, bo u mnie domu nigdy nie jadało się śledzi w wigilię. Nigdy też nie było zupy grzybowej. Za to i jedno i drugie często w innych porach roku. :-)

[slotna]

> A to ciekawe, bo u mnie domu nigdy nie jadało się śledzi w wigilię. Nigdy też n
> ie było zupy grzybowej. Za to i jedno i drugie często w innych porach roku. :-)

U wielu moich znajomych byl czerwony barszcz, ktory tez lubie, ale latwiej go przyrzadzic o kazdej porze roku, jest o wiele tanszy i mniej pachnie, wiec jest dla mnie "normalna" potrawa. Grzyby teraz kupujemy, ale kiedys sie czekalo, az dziadkowie nazbieraja i ususza ;) Sledzie natomiast lubimy wszyscy, sa postne i pasuja. Takich w smietanie akurat tez nikt w domu nie robi z innej okazji, raczej w oleju z cebulka albo z czosnkiem i majerankiem. Jak mam ochote na smietane, kupuje Lisnera, ale smakuja zupelnie inaczej (sa z octu) i do ziemniakow by sie chyba nie nadaly.

Gdybym sama robila wigilie, zrezygnowalabym z karpia, kapusty z grochem, sernika, zostawila ukochane pierogi, zupe i sledzie, a dodatkowo chetnie zrobila kutie albo makielki. Niestety to pozostanie w sferze marzen, bo moj facet pewnie by i pomogl w lepieniu pierogow i zjadl ze mna zupke, ale na drugie chcialby na bank dobry stek z frytkami i szparagi ;))

[kis-moho]

> Ja chciałam zaproponować sałatkę, doskonałą do śledzia. Robi się ją z buraków i
> fasoli.

Jul-kaa, dzięki, ja chyba już zostanę przy tej burakowo-ziemniaczanej. Korniszonom nie odmówię :o)

> Myślę, ze każdy mógłby znaleźć takie potrawy, które by mu pasowały, ale niestet
> y jak widzę po tym wątku, większość jest skazana na cudzą kuchnię. Szczerze Wam
> współczuję!

Tak, ja jestem skazana. Zwykle spędzałam Wigilię z najbliższą rodziną, nie powiem, żeby to był hit roku. Zdolności kulinarnych w rodzinie (poza mną) nie brakuje, ale repertuar wigilijny był jaki był. Ryby pod każdą postacią uwielbiam (sałatka śledziowa, śledź pod pierzynką, śledź z cebulką, ryba smażona, ryba w galarecie), ale jednak nie można cały wieczór jeść wyłącznie ryby. Nie znoszę wszelkich makowych kombinacji, pierogów nikomu nie chciało się lepić, barszcz lubię, ale to też bez szaleństw. Więc dla mnie jedzenie zaczynało się dopiero drugiego dnia, wtedy były w domu faktycznie pyszne rzeczy. A Wigilia była raczej przaśna i postna.
A w tym roku będzie gorzej, bo z powodów logistycznych Wigilia będzie u mamy Lubego, która gotować nie umie za grosz. Poza tym jest mistrzem kontroli, i chciała już w zeszłym tygodniu ode mnie planu przystawek i sałatek, które mogę oczywiście zrobić w jej kuchni, ona mi pomoże... Na takie atrakcję oczywiście nie poszłam, ale zależy mi na dobrych przystawko-sałatkach, bo nic innego nie będę pewnie niestety jadła. Odbiję sobie w drugi dzień świąt, więc nie będzie źle, ale - tak, niektórzy są skazani na cudzą kuchnię, tak się czasami układa.

[szarsz]

Moja babcia robiła zawsze pierogi smażone, z drożdżowego ciasta. Cały rok na nie czekałam :)

Udało mi się odtworzyć jej przepis i teraz robię często, codzienne są z pieczarkami, babcine, świąteczne były na prawdziwych grzybach. A ja zarówno lubię obydwie wersje. Postaram się skompilować i wkeić.

[kis-moho]

> Udało mi się odtworzyć jej przepis i teraz robię często, codzienne są z pieczar
> kami, babcine, świąteczne były na prawdziwych grzybach. A ja zarówno lubię obyd
> wie wersje. Postaram się skompilować i wkeić.

Szarsz, nie zostanę fanką Twojej kuchni, bo już nią jestem :o) Ale wdzięczna będę dozgonnie!

[szarsz]

Ciasto drożdżowe było bogate, na jajach i mleku:
25 dag mąki
15 g drożdży
2 jaja
3 łyżki masła (bardzo miękkie albo rozpuszczone i ostudzone)
4 - 5 g soli
ciepłe mleko
łyżeczka cukru

Zaczyn: drożdże rozetrzeć z łyżeczką cukru, łyżką mąki i odrobiną ciepłego mleka. Zaczyn zostawić w cieple do wyrośnięcia. Dodać resztę mąki, sól, jajka, masło. Jeśli potrzeba (raczej nie) dodać ciepłe mleko. Wyrobić miękkie, elastyczne, łatwo dające się formować ciasto. Dobrze się z nim pracuje, nie lepi się do rąk. Zostawić do wyrośnięcia.

W tym czasie przygotować farsz:

0.5 kg pieczarek
paczka suszonych prawdziwków (jeśli i takich się rodzina boi, to można pominąć, dać w zamian więcej pieczarek)
2 cebule,
sól,
świeżo zmielony pieprz (duuużo)
ew. malutka gałązka rozmarynu.
łyżka masła

Cebule obrać, posiekać, zeszklić na maśle z gałązką rozmarynu. Dodać posiekane pieczarki. Smażyć, aż pieczarki oddadzą wodę i masą będzie dość stabilna. Przyprawić solą i pieprzem.

Ciasto rozwałkować na grubość 3 - 4 milimetrów. Wykrawać pierogi - u mojej babci były wielkie, solidne, jak pięść, ale można też mniejsze, szklankowe :) Nakładać farsz, dokładnie zlepić brzegi.

Smażyć mniejszym średnim ogniu na oleju (albo mieszance oleju z masłem), krótko, ciasto jest cienkie, błyskawicznie przestaje być surowe a pierogi momentalnie nabierają pięknego koloru. Trzeba ich pilnować, żeby się nie spaliły!

Najlepsze od razu, na świeżo. Ale jak babcia przywoziła od siebie z domu zrobione poprzedniego dnia - to też znikały w zastraszającym tempie :)

[kis-moho]

Szarsz, to brzmi super. Jesteście świetne, pół godziny i mam menu na Wigilię :o) Czy te pierogi myślisz poszłyby też na zimno, jak paszteciki, czy lepiej odsmażyć i podać na ciepło?

[szarsz]

Jak moja babcia je przywoziła, to jedliśmy na zimno. Ale to najlepiej spróbować samemu.

[pierwszalitera]

kis-moho napisała:

> - przystawkę/przystawki
> - dodatki typu sałatka do smażonej ryby w paprykowej panierce i ziemniaków
> Najlepiej by było, żeby to było coś typowo polskiego, ale najwyżej pozmyślam, ż
> e to nasze narodowe danie.

Jak polska sałatka do smażonej ryby i ziemniaków, to może prosta surówka z kiszonej kapusty? Z marcheweczką, troszkę soku cytrynowego z solą i pierzem i kroplą oleju. Nie ma wiele roboty. Możesz zrobić też mizerię ze świeżych ogórków z kwaśną śmietaną, albo gęstym jogurtem i koperkiem. Do paprykowej ryby w sam raz. Do smażonej ryby bardzo dobry jest też świeży szpinak, albo mangold (odmiana buraka liściowego) przyduszony krótko w rondlu na odrobinie masła, z gałką muszkatołową i czosnkiem. Fajnie smakują też glazurowane marchewki. W rondlu zagotoujesz kilka łyżek wody z łychą masła i odrobiną miodu, można dodać też trochę świeżego imbiru i dusisz w tym sosie jakiś 10-15 minut małe, wyszorowane marchewki w całości, takie kupowane z wiązance z zieleniną. To wygląda mniej więcej tak

Z przystawkami spraw trochę trudniejsza, bo tu trzeba wiedzieć, co jedzą goście. Jeżeli reszta ma być rybna, to może coś z drobiu? Ja na mój pierwszy polski wieczór za granicą (sto lat temu) jako przystawkę zrobiłam kurczaka w galarecie. W małych salaterkach, dekoracyjnie, w środku z zielonym groszkiem i marchewką.

[pierwszalitera]

I jeszcze możesz zrobić sałatkę z potartego na grubej tarce selera z jabłkiem i sosem z gęstej kwaśnej śmietany z solą, cukrem, pieprzem i odrobiną octu jabłkowego. Na górę włoskie orzechy. Pasuje do smażonego mięsa, ale do ryby też.
Ja do ryby lubię też sałatkę z poszatkowanej surowej białej kapusty. Kapustę należy posolić, pognieść ręką, by puściła trochę soki i stała się delikatniejsza. Po 30 minutach mieszasz do kapusty kwaśną śmietanę i pieprz. Dużo ze śmietaną, ale kwaśna śmietana jest przecież bardzo polska. ;-)

[szarsz]

O popatrz, mi Waldorf przyszedł do głowy (którego zresztą bardzo lubię), tylko miałam obiekcje, że to niezbyt polskie jednak.

A taką kapustę, o której piszesz, uwielbiam, tylko ja nie daję do niej śmietany, a sok z cytryny i zwykły olej. Musi być cieniusieńko poszatkowana i odstawiona po posoleniu nawet na kilka godzin.

[pierwszalitera]

szarsz napisała:

> O popatrz, mi Waldorf przyszedł do głowy (którego zresztą bardzo lubię), tylko
> miałam obiekcje, że to niezbyt polskie jednak.

Tą sałatkę z selera robiła moja bacia i nie sądzę, by wiedziała, co to Waldorf. ;-) Waldorf zresztą częściej robi się z majonezem, ja wolę tą polską wersję ze śmietaną.


> A taką kapustę, o której piszesz, uwielbiam, tylko ja nie daję do niej śmietany
> , a sok z cytryny i zwykły olej. Musi być cieniusieńko poszatkowana i odstawion
> a po posoleniu nawet na kilka godzin.

Dokładnie. Bardzo cieńko poszatkowana, im dłużej odstawiona tym lepsza, ale nie zawsze mam tyle czasu. Kapusta jest arcypolska i jak na dodatek lubisz, to nie musisz robić jakiś skomplikowanych rzeczy, do ryby pasują raczej świeże i proste dodatki. Moim zdaniem coś w kierunku rodzimych warzyw i produktów i tak wystarczy. Nie musi być przecież aż tak tradycjonalnie wigilijnie jak kapusta z grochem. Nawet nie wszyscy Polacy za tym przepadają.

[szarsz]

pierwszalitera napisała:

> Tą sałatkę z selera robiła moja bacia i nie sądzę, by wiedziała, co to Waldorf.
> ;-) Waldorf zresztą częściej robi się z majonezem, ja wolę tą polską wersję z
> e śmietaną.

Nooo, ja nie napisałam, że Twoja to Waldorf, ale jest jednak na tyle podobna, że mi się skojarzyła :)
Swoją drogą ciekawe jest, jak się mieszają różne wpływy kulinarne i czym się inspirowali kucharze z Waldorfa. Nie wiedziałam, że ta sałatka może mieć polskie (śląskie, tak?) korzenie. A może w drugą stronę, polscy imigranci przywieźli ją z powrotem do ojczyzny? A może związku w ogóle nie ma, seler z jabłkiem to jednak dość klasyczne połączenie.

[kis-moho]

Litero, bardzo podobają mi się te sałatki! Coś świeżego będzie nie od rzeczy, bo o to w tutejszej kuchni ciężko.

[agafka88]

To może sałatka buraczkowo- ziemniaczana na przystawkę? Wszyscy się nią zajadają, jest naprawdę niezła.

Przepis:
Sałatka buraczkowo-ziemniaczana
Autor (źródełko): agafka
Data: 15-03-2011
Kuchnia: polska
Kategoria: Sałatki, Wegetariańskie.
Ocena: 5
Składniki:
700 gr ziemniaków
300 gr buraków
2 szt cebul czerwonych
2 ząbki czosnku
3 szt ogórków kiszonych
3 łyżki majonezu
1 łyżka musztardy
sól
pieprz
1 pęczek dymki

Buraki z ziemniakami gotujemy bez obierania. Najpierw wyciągamy ziemniaki, czekamy aż buraki się dogotują. Po ostudzeniu buraki i ziemniaki obieramy i kroimy w kostkę. Cebulę, dymkę i czosnek siekamy. Łączymy ze sobą wszystkie składniki. Podawać schłodzone.

Ja zamiast kiszonych daję korniszony, bo kiszonych nie lubię.

[kis-moho]

> To może sałatka buraczkowo- ziemniaczana na przystawkę?

Zaczynam mieć kryzys z powodu zbyt dużego wyboru :o) Fajna ta sałatka.

[kis-moho]

> To może sałatka buraczkowo- ziemniaczana na przystawkę?

Agafka, sałatka jest mistrzowska! Bardzo dziękuję :o)

[agafka88]

Ha, super! :)

My też mieliśmy w tym roku na Święta :)

zupa migdałowa

[anna-pia]

trafiłam oczywiście za późno, nie mam pojęcia, co to jest, ale może się przyda i po Wigilii
forum.gazeta.pl/forum/w,25788,131597773,131597773,wigilijna_zupa_migdalowa.html

Inspiracje - Emperor's crumbs

[kis-moho]

Na moim ulubionym blogu kulinarnym pojawiła się właśnie lista przykładowych kolacji z linkami do przepisów - może komuś też się przyda :o)
Kalendarz z przepisami jest tu:
www.emperorscrumbs.com/wp-content/uploads/2011/12/2011-Year-in-Menus.pdf
A tutaj sam blog (polecam!):
www.emperorscrumbs.com/

Sumak

[ederlezi1981]

Mam trochę i niezbyt wiem, co z nim zrobic. Lubię rzeczy kwaśne, ale mam wrażenie, że temperatura zabija jego smak (próbowałam upiec rybę z pomidorami i sumakiem- wyszło mdłe).
Internet tez niezbyt pomaga.

Pstrąg

[kis-moho]

Dziewczyny, mam w zamrażarce cztery pstrągi, i nie wiem, jak do nich sensownie podejść. Wiem, że pstrągi robi się zwykle bez większych dodatków, ale co to oznacza w praktyce? Przepisy mówią o grillu (u mnie niewykonalne) albo o piekarniku - to drugie chętnie, ale nigdy nie wiem, jak długo się taką rybę piecze... Za wszelkie przepisy będę jak zwykle bardzo wdzięczna.

[ansil]

a filety masz czy cale ryby? bo jak cale to moga byc z luskami jeszcze..

a pstrag rzeczywscie najlepszy prosty- posolic, skropic cytryna na lekko posmarowana oliwa blache do piekarnika..
ja pieke najpierw 20-30 minut przykryte folia aluminiowa, potem odkrywam, i pieke do przyrumienienia, juz na samym koncu kladac kilka kropek masla roztartego z czosnkiem, pietruszka i sola..

[mszn]

Można mu jeszcze do brzucha włożyć plastry cytryny i posiekane zioła.

[kis-moho]

> a filety masz czy cale ryby? bo jak cale to moga byc z luskami jeszcze..

Całe ryby, z głową i ogonem, tylko wypatroszone. O sprawianiu ryby kiedyś tutaj było, więc znajdę i sobie pewnie poradzę. Te łuski to albo są drobniutkie, albo ich nie ma (pstrąga zwykle oglądam w formie gotowej do jedzenia, nie wiem, jakie powinien mieć łuski), ale w zamrożonym przez folię nie zmacam - obejrzę, jak będę się brać do gotowania. Ale jak mówię, ze sprawianiem pewnie dam radę, gorzej z przepisem.
A Twój z piekarnikiem bardzo mi się podoba, dzięki!

sprawdzone przepisy na dziczyznę!

[tfu.tfu]

mój jeszcze nie teść jest myśliwym i zwozi różne różności: a to dzik, a to jeleń :-/ a ja umiem zrobić krowę i świnię, a nie tam jakieś leśne stworzenia :-/
helpunku!

upiec

[amoureuse]

Po prostu upiec. Przypraw solą, pieprzem, czosnkiem i czym chcesz i do piekarnika. Taka sarnina jest po prostu pyszna, nie jadłam chyba lepszego mięsa. Do dzika może pasować też przepis na moją karkówkę. strasznie Ci zazdraszczam, bo uwielbiam dziczyznę :)

[tfu.tfu]

całe szczęście polowanie było nieudane :-)
mam z głowy na razie, ale pieczenie zapamiętam i dziękuję za pomysł z karkówką :-)

Skórka pomarańczowa

[kis-moho]

Skoro już pytam o pstrąga, to zapytam i o pomarańcze. Mam teraz w domu sporo bardzo ładnych pomarańczy, do tego podobno niepryskane, bio i inne cuda. Pomyślałam o tym, jak to już wiele razy szukałam w panice przy pieczeniu ciasta skórki pomarańczowej - czy taką skórkę z pomarańczy trzeba używać na świeżo, czy można sobie, no nie wiem, wysuszyć czy zakonserwować w cukrze? Jeżeli tak, to ładnie proszę o patenty :o)

[mszn]

mojewypieki.blox.pl/2009/12/Kandyzowana-pomaranczowa-skorka-w-czekoladzie.html

Oczywiście nie musisz oblewać czekoladą.

[kis-moho]

> rel="nofollow">mojewypieki.blox.pl/2009/12/Kandyzowana-pomaranczowa-skorka-w-czekoladzie.html
>
> Oczywiście nie musisz oblewać czekoladą.

Widzisz, nawet kiedyś to robiłam. Tylko za nic nie chciała mi wyschnąć po tym cukrowym syropie, wszystko mi się zlepiło w jeden wielki glut...

[besame.mucho]

Ja nie lubię kandyzowanej skórki, więc czasem suszę normalną. Pomarańczę trzeba sparzyć, zetrzeć skórkę na tarce i wsadzić do piekarnika ustawionego na niewielką temperaturę (ok. 50 stopni wystarczy) albo po prostu rozłożyć w suchym i ciepłym miejscu na kilka dni.

Można też zrobić takie słodkie dżemowate coś, co też można później wykorzystywać do ciast, marynowania mięsa, itd - robi się jak kandyzowaną skórkę, tylko nie wykonuje się ostatniego kroku, czyli nie wyjmuje skórki z syropu i nie suszy, tylko przelewa do słoika skórkę razem z syropem. Ja zdecydowanie bardziej lubię po prostu suszoną skórkę niż takie coś, ale co kto woli :).

[kis-moho]

> Ja nie lubię kandyzowanej skórki, więc czasem suszę normalną. Pomarańczę trzeba
> sparzyć, zetrzeć skórkę na tarce i wsadzić do piekarnika ustawionego na niewie
> lką temperaturę (ok. 50 stopni wystarczy) albo po prostu rozłożyć w suchym i ci
> epłym miejscu na kilka dni.
>
> Można też zrobić takie słodkie dżemowate coś, co też można później wykorzystywa
> ć do ciast, marynowania mięsa, itd - robi się jak kandyzowaną skórkę, tylko nie
> wykonuje się ostatniego kroku, czyli nie wyjmuje skórki z syropu i nie suszy,
> tylko przelewa do słoika skórkę razem z syropem. Ja zdecydowanie bardziej lubię
> po prostu suszoną skórkę niż takie coś, ale co kto woli :).
>

Dzięki! A ta sucha mi się nie zepsuje z czasem? W sumie bym taką wolała, ale chciałabym móc ją włożyć do słoika i zapomnieć o niej na jakiś czas - da radę? Nie spleśnieje? Ta w syropie też dla mnie OK, ta się na pewno nie zepsuje :o)

[besame.mucho]

Jak dobrze wysuszysz to nic się jej raczej nie powinno stać :).

Bezmięsne solidne niemakaronowe kolacje

[kis-moho]

Znowu mam pytanie za 100 punktów. Ostatnio dużo więcej jem w domu, i kończą mi się pomysły na solidne kolacje (dla osób jedzących lunch typu zupa + sałata), bez mięsa, i nie oparte na makaronie z sosem lub warzywami. Nie muszą być z soją, bo nie dla wegetarian, chciałabym tylko uniknąć jedzenia codziennie mięsa lub makaronu w różnych konfiguracjach. Np. taki szpinak w cieście francuskim z gotujących lobbystek jest super pomysłem - macie więcej takich patentów? Bo mi się już kompletnie pokończyły pomysły...

[besame.mucho]

Wytrawne: ryż z warzywami, ratatouille, naleśniki z farszem warzywnym/grzybowym, tarty z dowolnym czymś na wierzchu, gotowane lub pieczone pierogi z farszem warzywnym/grzybowym, pieczone ziemniaki z jogurtowym albo kefirowym sosem (jeśli wracasz zmęczona po robocie, to jest tu sporo rzeczy, które można przygotować wcześniej, a wieczorem tylko odgrzać albo wstawić do piekarnika i zapiec).

Słodkie: omlet grzybek z jagodami czy innym przetworem, naleśniki na słodko, pierogi na słodko, racuchy jabłkowe.

[besame.mucho]

A, no i takie bardziej konkretne niż sałata z pomidorem sałatki - np. brokuły z ziemniakami i jajkami na twardo, itd.

[nanana_2]

besame.mucho napisała:

> Wytrawne: ryż z warzywami, ratatouille, naleśniki z farszem warzywnym/grzybowym
> , tarty z dowolnym czymś na wierzchu, gotowane lub pieczone pierogi z farszem w
> arzywnym/grzybowym, pieczone ziemniaki z jogurtowym albo kefirowym sosem (jeśli
> wracasz zmęczona po robocie, to jest tu sporo rzeczy, które można przygotować
> wcześniej, a wieczorem tylko odgrzać albo wstawić do piekarnika i zapiec).
>
> Słodkie: omlet grzybek z jagodami czy innym przetworem, naleśniki na słodko, pi
> erogi na słodko, racuchy jabłkowe.

fajne przepisy, dzieki

[amoureuse]

A kasze? Można przyrządzić z warzywami, tak jak makarony, są zdrowe i zapychające. I cieszę się, że szpinak pasuje :)

[kis-moho]

Szpinak pyszny! Dzięki dziewczyny za pomysły.

Tołpyga

[ederlezi1981]

Niby wiem, jak każda rybę, usmażyc można lub do galarety.
Jadłam pieczona niedawno- w sumie niezła, ale za chuda (mój ideał ryby to łosoś lub karp, koniecznie ze skórą). Dziś kupiłam całe rybsko, ważące ponad 2,5 kg- pokrowilam na dzwonka i myslę, co dalej. Ze dwa zaleję maślanką na noc (internet mówi o mleku, i że tołpyga niedobra- musi cos być na rzeczy, bo moja siostra & jej facet jakoś się nie zachwycili, delikatnie mowiąc).
Promocja w Tesco była :-)

Wołowina w sosie pieprzowym - umie ktoś?

[madzioreck]

W części gastronomicznej jednego centrum handlowego jest taka orientalna "knajpka" - i jadłam tam kiedyś czadową, po prostu czadową wołowinę w sosie pieprzowym. Pyszne to było i pikantne jak diabli. No i chciałabym takie coś zrobić w domu, bo do tegoż centrum mam zupełnie nie po drodze... pytałam wujka googla, ale to zupełnie nie to... może któraś jadła coś takiego? Wołowina pocięta w cieniutkie płatki, dużo cebuli pokrojonej w ósemki, chyba trochę jakiejś kapusty - i to wszystko w bardzo, bardzo ciemnobrązowym sosie (pewnie dużo ciemnego sojowego), dość tłuste. Jak coś takiego zrobić...? (wiem, nudzi mi się ;))

Sos (śmietanowy?) do makaronu

[yaga7]

Poszukuję przepisu na sos na bazie śmietany do makaronu (zasadniczo z łososiem, ale chodzi mi o sam sos).

Znalazłam na sieci jakieś przepisy, ale na kilka prób wyszła jedna, w innych przypadkach śmietana się rozwarstwiła i nie było to dobre. Czy to kwestia tłustości śmietany? Jestem lewa noga kulinarna, więc się nie znam :)

Ewentualnie chętnie też przygarnę przepis na jakiś inny sos do makaronu (z łososiem ;)), tylko taki mega prosty :))

Makaron z łososiem mogę jeść hurtowo, ale jednak wolałabym, żeby miał sos :)

[anna-pia]

yaga7 napisała:

> Poszukuję przepisu na sos na bazie śmietany do makaronu (zasadniczo z łososiem,
> ale chodzi mi o sam sos).
>
> Znalazłam na sieci jakieś przepisy, ale na kilka prób wyszła jedna, w innych pr
> zypadkach śmietana się rozwarstwiła i nie było to dobre. Czy to kwestia tłustoś
> ci śmietany? Jestem lewa noga kulinarna, więc się nie znam :)
>
> Ewentualnie chętnie też przygarnę przepis na jakiś inny sos do makaronu (z łoso
> siem ;)), tylko taki mega prosty :))

Kup trójkątny serek Lazur, otwórz i przeczytaj przepis :) Prostszego sosu nie znam.

> Makaron z łososiem mogę jeść hurtowo, ale jednak wolałabym, żeby miał sos :)

Wybacz, więcej nie pomogę, bo sos robię raz na 2 miesiące co najwyżej. Ostatnio robiłam z przepisu na curry z lobbygotuje.blox.pl.

[yaga7]

Czy Lazur to ten pleśniowy? Bo jak tak, to ja zasadniczo jestem niepleśniowa :) Raz na parę miesięcy mogę zjeść taki pleśniowy w panierce, ale pewnie dlatego, że nie widać, że włochaty.

> Wybacz, więcej nie pomogę, bo sos robię raz na 2 miesiące co najwyżej. Ostatnio
> robiłam z przepisu na curry z lobbygotuje.blox.pl.

Mnie się curry kojarzy po pierwsze z czyms ostrym (czyli nie dla mnie), a po drugie z mięsem (czyli też nie dla mnie) i po trzecie nie z łososiem ;) Ale może się mylę?

Ja w ogóle rzadko robię coś bardziej skomplikowanego, ale właśnie chętnie bym się podszkoliła w tych sosach do łososia.

[anna-pia]

yaga7 napisała:

> Czy Lazur to ten pleśniowy? Bo jak tak, to ja zasadniczo jestem niepleśniowa :)
> Raz na parę miesięcy mogę zjeść taki pleśniowy w panierce, ale pewnie dlatego,
> że nie widać, że włochaty.

Tak, lajtowo pleśniowy, ale jak nie lubisz, to nie ma co, ja takie wciągam na kolację z pomidorem.

> > Wybacz, więcej nie pomogę, bo sos robię raz na 2 miesiące co najwyżej. Os
> tatnio
> > robiłam z przepisu na curry z lobbygotuje.blox.pl.
>
> Mnie się curry kojarzy po pierwsze z czyms ostrym (czyli nie dla mnie), a po dr
> ugie z mięsem (czyli też nie dla mnie) i po trzecie nie z łososiem ;) Ale może
> się mylę?

Curry może być bez mięsa, ostrość zależy od tego, jak i czym doprawisz (nie lubię na ostro, więc doprawiam tym, co lubię), a do czego dodasz, to już zależy od Ciebie :) W prepisie była po prostu podana technika wykonywania sosu.

> Ja w ogóle rzadko robię coś bardziej skomplikowanego, ale właśnie chętnie bym s
> ię podszkoliła w tych sosach do łososia.

To może być jakikolwiek sos, akurat łosoś moim zdaniem jest tolerancyjny i da się jeść z czym się chce.

[yaga7]

> Curry może być bez mięsa, ostrość zależy od tego, jak i czym doprawisz (nie lub
> ię na ostro, więc doprawiam tym, co lubię), a do czego dodasz, to już zależy od
> Ciebie :) W prepisie była po prostu podana technika wykonywania sosu.

A to to jest technika wykonania? O matko, ja się nie znam ;)

> To może być jakikolwiek sos, akurat łosoś moim zdaniem jest tolerancyjny i da s
> ię jeść z czym się chce.

Ale dla mnie jakikolwiek sos oznacza keczup ;) Nigdy nie gotowałam, pierwszy sos w swoim życiu robiłam parę miesięcy temu, do owego łososia ;)

[anna-pia]

Obawiam się, że w kwestii sosów istniejemy w światach równoległych, które właśnie zaczynają się przenikać ;) Przejrzyj lobbygotuje, naprawdę jest tam sporo fajnych rzeczy otagowanych jako proste.

łosoś i sos

[anna-pia]

www.kwestiasmaku.com/ryby_i_owoce_morza/losos/losos_z_sosem_bazyliowym/przepis.html

Jak nie dodasz bazylii, to będzie inny sos, śmietanowy z przyprawami; możesz zamienić bazylię na koperek itd. Albo główkę czy dwie czosnku.
BTW, zamiast śmietanki 30% dałabym taką kwaśną 36%, słodka śmietanka średnio mi się tu widzi. Albo tylko 18%. IMO przepis jest bardzo prosty, no i masz z łososiem.

[mniickhiateal]

anna-pia napisała:

> www.kwestiasmaku.com/ryby_i_owoce_morza/losos/losos_z_sosem_bazyliowym/przepis.html
>
> Jak nie dodasz bazylii, to będzie inny sos, śmietanowy z przyprawami; możesz za
> mienić bazylię na koperek itd. Albo główkę czy dwie czosnku.
> BTW, zamiast śmietanki 30% dałabym taką kwaśną 36%, słodka śmietanka średnio mi
> się tu widzi. Albo tylko 18%. IMO przepis jest bardzo prosty, no i masz z łoso
> siem.
>

Wersję z koperkiem lubię chyba najbardziej. Ewt. z szafranem.

Jak chodzi o nabiał, słodka śmietanka pasuje świetnie, kwaśna mi się znacznie gorzej tu komponuje. Co więcej, w kwestii tego co, Yaga, napisałaś o rozwarstwianiu: śmietankę wlewamy przy zredukowanym ogniu i pilnujemy cały czas mieszając, żeby się całość gotowała spokojnie, tak, aby odparować nadmiar wody i zrobić zagęszczony, lekko spieniony, puszysty sos, ale bez przegrzania, bo wtedy właśnie następuje rozfazowanie. Poza tym prawda okrutna jest taka, że ser mascarpone jest absolutnie fantastycznym zastępnikiem śmietany w takich sosach, bo jest tłustszy i szybciej, bez długiego gotowania (= groźby rozfazowania), daje efekt cudnie kremowego sosu, a nie dziwacznego mleka smakowego. No tylko że to opcja dla istot o mocnych nerwach vel niehisterycznych na tle diet.

[mniickhiateal]

A, i jak chcesz iść na totalnie szybkościową łatwiznę, kup w ogóle wędzonego łososia. Czosnek na oliwę, do tego rozdrobniony łosoś sru, śmietanka/mascarpone, pieprz, koperek tudzież inne przyprawy (tylko w tej wersji już bez soli!). Wtedy czas przygotowania to chyba 5 min bez krojenia.

[yaga7]

A tak, makaron z wędzonym łosiem też robiłam, więc wiem, że nie musi być świeży.

Czyli tak to mascarpone mam po prostu wrzucić na patelnię? Dobra, będę próbować.

A ten czosnek to pognieciony? Pokrojony? :)

[anna-pia]

yaga7 napisała:

> A ten czosnek to pognieciony? Pokrojony? :)

Obrać i potem rób, jak chcesz.

[yaga7]

Pod pewnymi względami jestem umysł ścisły (a raczej laboratoryjny) i te wszystkie jak chcesz, do smaku, szczypta soli, aż będzie miękkie, itp. doprowadzają mnie do szału :)) Ja lubię konkrety, pokrojony, posiekany, 10 minut ;)

[szarsz]

Yaga, jako umysł ścisły możesz przyjąć, że "aż będzie miękkie" jest znacznie bardziej ścisłe od "10 minut", które kompletnie nie jest ścisłe, bo zależy od mocy kuchenki, użytego garnka, przykrycia i wielu jeszcze innych niezidentyfikowanych czynników.

[yaga7]

Tak, tak, ja to doskonale rozumiem, dlatego to mnie wkurza, bo nie jestem w stanie uwzględnić wszystkich możliwych czynników, które będą mieć wpływ na całokształt. I między innymi dlatego nie lubię gotować w sensie stać nad garami, sprawdzać, próbować, testować itp.

[anna-pia]

yaga7 napisała:

> Tak, tak, ja to doskonale rozumiem, dlatego to mnie wkurza, bo nie jestem w sta
> nie uwzględnić wszystkich możliwych czynników, które będą mieć wpływ na całoksz
> tałt. I między innymi dlatego nie lubię gotować w sensie stać nad garami, spraw
> dzać, próbować, testować itp.

Pocieszyć Cię? Gotowanie to też całe mnóstwo możliwości wstawienia potrawy do piecyka/zostawienia na płycie na jakieś 2 - 3 godziny. Od jakichś 10 lat tak gotuję, nie siedzę w kuchni z kompem przecież :) Takiego łososia wstawiam do piecyka na jakieś 2h na 130 czy 150 stopni, potem nakrywam naczynie i czeka w 60 stopniach, aż będziemy jeść obiad. Lenistwo rulez ;)

[yaga7]

No, takie gotowanie to rozumiem ;)

Jakiś czas temu odkryłam w Almie świeży makaron (4 min. gotowania), w tym czasie robi się łosoś i po 10 minutach mam obiad :D

[anna-pia]

yaga7 napisała:

> Jakiś czas temu odkryłam w Almie świeży makaron (4 min. gotowania), w tym czasi
> e robi się łosoś i po 10 minutach mam obiad :D

O, dzięki, potrzebowałam argumentu, żeby zrobić tam zamówienie :)

[yaga7]

Ja od Almy online jestem uzależniona ;) Pan przynosi, wnosi, nikt tego tachać nie musi, cudo.

[anna-pia]

Ja się właśnie - BTW, dzięki Lobby - uzależniłam od zakupów on-line jako takich. Pan wnosi hektolitry wody itp., ja nie tracę czasu, a jeszcze pan mi zeznał, że on się cieszy, że jest taka usługa, bo on wykształcenia nie ma, a dzięki usłudze zakupów on-line on ma pracę. Mam dodatkową motywację ;)

[anna-pia]

Ale kiedy to zależy od tego, co lubisz :) Jak wolisz, żeby był w różnych plasterkach, to pokrój na plasterki, jak wolisz, żeby zgrzytał w zębach, to rozdrabniasz (są takie ustrojstwa do rozdrabniania, nawet nie trzeba obierać).
Szczypta to określenie bardzo konkretne, czyli bierzesz tyle, ile zmieści się w palcach po wykonaniu ruchu szczypania soli.
Do smaku - czyli tak, żeby Tobie odpowiadało. Faktycznie określenie bardzo niefajne, tym bardziej, że w zależności od temperatury różne smaki postrzega się z różną intensywnością.
Aż będzie miękkie - mnie to też wkurza, przecież nie będę nad garami stała. Rozwiązaniem jest zostawienie na płycie na niskim poziomie grzania i niech się sobie grzeje pół godziny czy godzinę (tak robię żurek, wstawiam rano i pichci się na poziomie grzania 3 z 9 do 13.00).

[yaga7]

W sumie masz rację, jak się to rozbierze na czynniki pierwsze, to nawet nie takie straszne ;)

Nie mam płyty, mam normalną kuchenkę gazową. Zostawianie na ogniu w moim przypadku może się skończyć przypaloną wodą, jeżeli nie nastawię timera ;)

[anna-pia]

yaga7 napisała:

> Nie mam płyty, mam normalną kuchenkę gazową. Zostawianie na ogniu w moim przypa
> dku może się skończyć przypaloną wodą, jeżeli nie nastawię timera ;)

A piecyk masz gazowy czy elektryczny?
Pytam, bo kiedyś przez miesiąc (mniej więcej) czekałam na wymianę płyty ceramicznej i obiady szykowałam li i jedynie w piecyku, na szczęście elektrycznym. Jeszcze miesiąc i nauczyłabym się gotować ziemniaki w piecyku ;) Elektryczny jest bardzo tolerancyjny.

[yaga7]

Normalnie, gazowy ;)
Nie wyobrażam sobie zostawienia czegoś na 2 godziny, wolę jednak te potrawy, które po prostu przygotuję szybko.

[mniickhiateal]

yaga7 napisała:

> A tak, makaron z wędzonym łosiem też robiłam, więc wiem, że nie musi być świeży
> .
>
> Czyli tak to mascarpone mam po prostu wrzucić na patelnię? Dobra, będę próbować
> .
>
> A ten czosnek to pognieciony? Pokrojony? :)
>

Przepis wypracowałam sama, więc nie podam dokładnych ilości, ale to idzie mniej więcej jak następuje. Na kawałek wędzonego łososia wielkości mniej więcej mojej drobnej dłoni biorę 1-1.5 ząbka czosnku. Siekam drobno albo zgniatam zgniatarką i wrzucam w ok. 1-2 Ł rozgrzanej oliwy. Używam zwykle albo patelni z grubym dnem z wysokimi boczkami, albo (częściej) płaskiego rondla z bardzo grubym dnem (mam super-porządny garnek jakości przemysłowej od producenta Kapp, sklep.gastropro.pl/21-garnki-kapp, to BTW też może robić różnicę - cienkie dno garnka oznacza większe niebezpieczeństwo przegrzania = rozfazowania). Doprowadzam czosnek do stanu lekkiego zezłocenia na brzegach, po czym wrzucam mu do towarzystwa pokrojonego w kostki (tzn. zwykle nieregularne kawałki mniej więcej takiej objętości) ok. 1.5 cm. Łosoś się od razu zaczyna ścinać i rozpadać, mielę na niego trochę pieprzu, trochę pomieszam i niespecjalnie długo czekając redukuję palnik na średnio-małą moc i zalewam śmietanką (tak, żeby był porządnie podtopiony), albo dorzucam bezpośrednio z pudełka mascarpone. Na taką ilość łososia prawdopodobnie zużyłabym 0.5-0.75 małego pudełka Piątnicy. Ser po wrzuceniu do rozgrzanego garnka natychmiast zaczyna topnieć i płynnieć, więc teraz trzeba mieszać, aż się równomiernie roztopi i utopi łososia. Dorzucamy koperek tudzież inne przyprawy, mieszamy aż do zabulgotania (ser) tudzież zredukowania i skremowania się (śmietanka) i voila.

Ten sam przepis z bardzo drobnymi modyfikacjami stosuję do innych zestawień, np. chili-kurak (chili idzie na oliwę razem z czosnkiem, i czekam z dolaniem nabiału w przypadku kuraka, aż się cały na wskroś przesmaży), kurak+ugotowane na parze brokuły, łosoś+szpinak, szpinak+gorgonzola+prażone orzechy włoskie.

[szarsz]

> bardzo grubym dnem (mam super-porządny garnek jakości przemysłowej od producenta
> Kapp, sklep.gastropro.pl/21-garnki-kapp, to BTW

otak, prawdziwy stalowy garnek z grubym dnem to wynalazek nie do zastąpienia. Nie wiem jakim cudem producentom teflonu udało się wmówić ludziom, żeby kupować takie garnki i patelnie, bardzo drogie nieraz. Ja w moich stalowych rondlach topię też czekoladę bez kąpieli wodnej.

[mniickhiateal]

Święte słowa Wujcia Wacia. Ja niekiedy wzdycham w ogóle do żeliwnych, ale to nie ma jednak sensu, bo nie jestem w stanie udźwignąć cholerstwa, niestety.

[besame.mucho]

Żeliwne są genialne, na początku w żeliwnym garze tylko piekłam chleb, teraz też gotuję wszelkie jednogarnkowe paciaje.

[szarsz]

Besame, a jaki chleb? Zakwasowy? Wyrastasz w nim?

[besame.mucho]

W garnku robię większość, ale do wyrastania w nim zostawiam rzadko.
Najczęściej robię tak, że pusty garnek mocno nagrzewam w piekarniku, a chleb wyrasta w misce na ściereczce i przekładam go do gorącego garnka. Wyjątkiem są chleby, które wkładam do zimnego piekarnika, te wyrastają w garnku (zakwasowe też), ale garnek wykładam papierem do pieczenia, żeby się nie niszczył.
Nie w garnku robię w zasadzie tylko żytnie chleby z mocno klejącego ciasta.

[szarsz]

No właśnie ten diabelski zakwas przeżera wszystko. A ja wciąż szukam jak najleniwszej opcji, bez papieru do pieczenia.

[yaga7]

Dzięki :)

Mam patelnię z grubym dnem, więc myślę, że będzie dobra. Już mi ślinka cieknie ;)

[yaga7]

Mnie się to rozwarstwiało na samym początku, więc nie wiedziałam, czy wylewać, gotować dalej, co z tym robić. Albo może miałam za kwaśną śmietanę? Na śmietanie się nie znam, bo nie gotuję, nie używam, to była pierwsza śmietana, którą kupowałam od lat ;)

Z mascarpone może kiedyś spróbuję - aż tak histeryczna nie jestem, nie sądzę, żebym przytyła od łososia z mascarpone, jeżeli jednocześnie odetnę inne kaloryczne źródła w ten dzień czy następne dni.

A masz jakiś przepis na sos z mascarpone? :)

[yaga7]

Ooo, dzięki, przetestuję :)
Bazylię lubię, więc myślę, że ładnie się to będzie komponować.

[besame.mucho]

Sos śmietanowy najczęściej robi się ze śmietanki (30 lub 36%). Trzeba gotować powoli i w odpowiednim momencie (kiedy zgęstnieje) zdjąć z kuchenki, żeby się nie spaskudził.
W wersji lżejszej można wymieszać bulion ze zwykłą kwaśną śmietaną (12 lub 18%, można też pól na pół ze śmietaną i jogurtem) i gotować z takimi samymi uwagami jak wyżej.

Śmietanowe sosy są bardzo dobre jak poza solą, pieprzem, itd, dorzuci się trochę gałki muszkatołowej i białego wina.

[yaga7]

Bulion nie jest dla mnie - a) nie robię zup, b) nie jem mięsa, c) z kostki to chyba bez sensu :)

Ale właśnie wydaje mi się, że mnie się rozwarstwiało dlatego, że to była kwaśna śmietana, 12% chyba.
Na 30% nie robiłam, muszę sprawdzić.

[besame.mucho]

> Bulion nie jest dla mnie - a) nie robię zup, b) nie jem mięsa, c) z kostki to c
> hyba bez sensu :)

Ja jak mam lenia, to używam eko-kostki bulionowej - kupuję czasem w sklepie ze zdrową żywnością takie kostki bez glutaminianu sodu i innych polepszaczy smaku. IMO do takiego celu jak śmietankowy sos są zupełnie wystarczające :).

[yaga7]

Wyjdzie ze mnie straszny leń, ale nie mam żadnego eko-sklepu w okolicy ;)
Nawet nie wiedziałam, że takie są - jakbym kiedyś była w jakiejś zdrowej żywności, to sobie zobaczę.

[besame.mucho]

> Wyjdzie ze mnie straszny leń, ale nie mam żadnego eko-sklepu w okolicy ;)

E tam leń, ja kupuję, bo mam cztery przecznice od domu ;)

[szarsz]

są stoiska w każdym prawie supermarkecie. Od nas w ciemno mogę polecać pss społem.

[anna-pia]

yaga7 napisała:

> Bulion nie jest dla mnie - a) nie robię zup, b) nie jem mięsa, c) z kostki to c
> hyba bez sensu :)

Bulion warzywny zrób, tego nie da się zepsuć, chyba że wstawisz rano i wyjdziesz na 12 godzin :) Same warzywa, włoszczyzna czyli, bez mięsa.

[yaga7]

A można zrobić dwie łyżeczki bulionu warzywnego? ;) Bo jeżeli mam go używać tylko do sosu, to robienie na pewno nie ma sensu, wolę już kostkę, albo po prostu wersję bez bulionu, na tłusto, a co tam ;)
Wizja gotowania bulionu (tudzież zwykłej zupy) napawa mnie wielką niechęcią, to już wolałabym po prostu siedzieć i pracować ;)

[akna]

Nadmiar bulionu spokojnie zamrozisz- możesz w mniejszych kubełkach np. albo nawet wlać do ostudzony do woreczków do lodu i zamrozić.
Bulion sam się robi, nie jest taki straszny. Pamiętać trzeba o dodaniu do niego łyżeczki masła/oliwy z oliwek, żeby witaminy mogły sobie popracować ;-)
Zacytuję koleżankę.
"do gara, tak cholera no na oko, ja wiem...z 6 litrów, wlewamy wodę i wrzucamy ze 4-5 obrane włoszczyny (jak duże włoszczyzny to 3-4), dorzucamy liść laurowy, ziele angielskie, sól (nie za wiele) i możemy dodać ze 2-3 opalone na gazie cebule. Gdy to się zagotuje, zmniejszamy ciut ogień i gotujemy z jakieś 30 minut, później zmniejszamy ogień i gotujemy...ja gotuję z godzinę, czasami nawet dłużej. Ma się wygotować "z rozumu". Ważne by gotować z liśćmi selera i natką z pietruchy.

Podczas gotowania po ok.40minutach-godzinie, możemy to podzielić na pół i jedną część gotować z kapustą włoską, nada inny smak.Możemy dodać czerwoną paprykę taką normalną, surową"

A co do curry - możesz sobie zrobić warzywa z pastą curry i mango np.

ps. dla unikających glutaminy - ekstrakt drożdżowy to prawie to samo.

[yaga7]

Ja wiem, że Wy chcecie jak najlepiej z tym bulionem, ale serio, w życiu nie będę tego robić :))

Zup nie jemy, więc z zamrożonym bulionem też nie miałabym co robić :)

Aha, nie myślcie sobie, że mam taką niedobrą rodzicielkę, która nie chciała mnie nauczyć gotować. Moja mama gotuje świetnie, ale ja od dziecka wolałam siedzieć w książkach niż w garach. A jak w garach, to wolałam zmywać niż gotować ;)

> A co do curry - możesz sobie zrobić warzywa z pastą curry i mango np.

Hmm, u mnie wchodziłaby pewnie opcja typu ryż / kasza + warzywa + curry, ale to może kiedyś.

[smallfemme]

Takie głupie pytanka
1. co to włoszczyzna i ile to jest 4? ;) Jakkolwiek to głupio nie brzmi.
2. jak się opala na gazie cebulę i co zrobić jak się nie ma gazu, a chce cebulę? :>
Też wolałam książki, ale tęskno mi za zupą...

[akna]

Ee tam, nie ma głupich pytań :)
Włoszczyzna to taki zestaw dla leniwych, u mnie w warzywniaku sprzedają. Czyli cytując wiki ;-)
Na włoszczyznę składają się porcje następujących roślin: korzenie marchwi, pietruszki, selera, oraz liście pora. W niektórych regionach dodawane są liście kapusty włoskiej a czasem również nać pietruszki.
najczęściej są to 2 marchewki, 1 pietruszka, kawałek pora i selera, natka pojedyncza pietruszki.
Jako te 4 porcje bym wzięła 8 marchewek, 4 pietruszki, cały por, cały średni seler, pół pęczka pietruchy. Można też dać seler naciowy.
Co do cebulki - jam też nie gazowa, internet radzi, żeby np. podpiec w kawałkach na patelni lub w piekarniku - tak ma być przypalona :)

A dobra zupa nie jest zła, szczególnie zupa krem w zimie. Cholera, mam smaka na krem z pieczonego selera i jabłka z orzechami. Chyba sobie zrobię w weekend.

[besame.mucho]

> A dobra zupa nie jest zła, szczególnie zupa krem w zimie. Cholera, mam smaka na
> krem z pieczonego selera i jabłka z orzechami. Chyba sobie zrobię w weekend.

Naciowego czy z bulwy? Bo mi zalega trochę naciowego w lodówce po ostatniej zupie, właśnie się zastanawiam czy zamrozić czy przygarnąć jakiś ciekawy przepis, a Twoja zupa brzmi smacznie :)

[akna]

bulwa, a naciowy fajnie podbija smak np. risotto.

[besame.mucho]

Że podbija to wiem, ale już go tak wykorzystywałam do ragu i do risotto w ostatnich dniach i mam trochę dosyć, chyba jednak cholerę zamrożę ;).
Dasz przepis na zupę z bulwy? Bo te jabłka i orzechy kuszą!

[akna]

Na oko będzie oczywiście ;-) nie pytajcie o dokładne proporcje.
podsmażasz na maśle cebulę, por, czosnek, marchew, bulwy i jabłka do piekarnika i pieczesz aż zmiękną(1 do 1). Później to wszystko siup do gara, zalać bulionem warzywnym i podgotować, zmiksować i podawać posypane orzechami włoskimi (pokruszonymi)

[besame.mucho]

Dzięki!
Tylko jedno pytanie - nie wiem który przecinek co znaczy ;). W sensie: "podsmażasz na maśle cebulę, por, czosnek, marchew, bulwy i jabłka do piekarnika i pieczesz aż zmiękną(1 do 1)" - chodzi o to, że wszystko to podsmażam a później wszystko piekę, czy też któryś przecinek jest kropką, np: "podsmażasz na maśle cebulę, por, czosnek, marchew. Bulwy i jabłka do piekarnika i pieczesz aż zmiękną(1 do 1)" albo "podsmażasz na maśle cebulę, por, czosnek. Marchew, bulwy i jabłka do piekarnika i pieczesz aż zmiękną(1 do 1)"

[akna]

Tak, namieszałam ;-) zabrakło kropki. Bulwy+ jabłka idą do piekarnika na pieczenie tylko, a reszta sobie na nie czeka ;-)

[szarsz]

Wyobraziłam sobie tę zupę i zapachniały mi winogrona. Położyłabym dodatkowo kilka połówek na talerz.

[besame.mucho]

Dzięki, na pewno zrobię :)

Łosoś z makaronem

[kry0]

Przeczytałam kawałek o makaronie, łososiu i sosie i powiem, że Was podziwiam.
Napiszę co ja robię:
Biorę łososia wędzonego i kroję na bardzo wąskie paseczki. Wrzucam do miski, do tego dodaję smietanę (kiedyś) lub jogurt grecki (teraz), sól, pieprz i koniecznie koperek (często suszony), mieszam.
Gotuję makaron, cedzę i wrzucam do miski z łososiem. ZAWSZE się udaje.
Mieszam i jem :-)

[yaga7]

Też tak robię, spokojnie :)

Ale czasem mam ochotę na coś naprawdę ciepłego, a nie letniego, stąd pomysł z sosem.

[justinehh]

Ja ostatnio zrobiłam tak: ugotowałam torebkę ryżu, do tego dodałam puszkę kukurydzy. Wcześniej upiekłam łosia pokrojonego w cienkie plastry, po czym dodałam go do ryżu.

Bezglutenowa kolacja

[kis-moho]

Niedługo wpadają do mnie dawno niewidziani znajomi. Znajomi bardzo lubią dobrze zjeść, a mi zależy, żeby im zrobić kulinarną przyjemność. Problem jest taki, że kolacja musi być bezglutenowa, tutaj mam trochę doświadczeń, ale niestety niezbyt dużo... Szukam pomysłów na samą kolację, ale też na fajne drobne przystawki czy deser. Jak zwykle będę bardzo zobowiązana :o)

[agafka88]

kis-moho napisała:

> Niedługo wpadają do mnie dawno niewidziani znajomi. Znajomi bardzo lubią dobrze
> zjeść, a mi zależy, żeby im zrobić kulinarną przyjemność. Problem jest taki, ż
> e kolacja musi być bezglutenowa, tutaj mam trochę doświadczeń, ale niestety nie
> zbyt dużo... Szukam pomysłów na samą kolację, ale też na fajne drobne przystawk
> i czy deser. Jak zwykle będę bardzo zobowiązana :o)

Przystawki tak na szybko:
- roladki z grilowanej cukinii - cukinię kroisz w zdłuż, grillujesz powstałe paski lekko posmarowane oliwą, smarujesz serkiem (kozim, typu philadelphia, może myć kawałek mozarelli), w to wkładasz np. suszonego pomidora, bazylę, łososia
- słupki z warzyw (marchewka, papryka, kawałki selera naciowego), do tego dipy: np. tzatziki, hummus, sos czosnkowy, 1000 wysp, baba ganoush, guacamole itp, itd.
- zupa z czosnku i cukinii (szarsz podała przepis w komentarzach)
- pieczarki zapiekane z serem i czosnkiem
- sałatka z buraków, orzechów włoskich
- zupa krem z brokułów

z głównych na taką pogodę może być:
- chili con carne
- shepherd pie
- briami
- ciecierzyca ze szpinakiem
- curry z kalafiora i pieczarek
- curry z kurczakiem i warzywami
- hiszpański kurczak w pomarańczach
-
Deser:
- pieczone banany nadziewane czekoladą
- bezglutenowe ciasto dyniowe

Możesz też zerknąć na tego bloga.
zawsze możesz też w poszukiwnaiu inspiracji zerknąć tutaj

tak naprawdę łatwiej by było, jakbyś powiedziała w jakim stylu ma być ta kolacja, to będzie łatwiej coś podrzucić :)

najlepiej jeszcze jakby na przepisy zerknęła Magdalena, ale wydaje mi się, że niczego głupiego nie palnęłam

[kis-moho]

> tak naprawdę łatwiej by było, jakbyś powiedziała w jakim stylu ma być ta kolacj
> a, to będzie łatwiej coś podrzucić :)

Niezobowiązującym, pt. dawno niewidziany kuzyn z nową żoną odwiedza dawno niewidzianą kuzynkę :o)
Dzięki za pomysły! Jestem gapa, i w ogóle nie pomyślałam, że bbc good food ma dział "bezglutenowe". Z Twoimi pomysłami i tą stroną na pewno nie zginę.
Nie wiem tylko, na ile powinnam uważać z przyprawami (z tego co pamiętam nie są obojętne), ale o to muszę zapytać gości.

[agafka88]

I lobbygotuje, lobbygotuje też ma przepisy bezglutenowe :)

[szarsz]

Jeśli masz kokilki to na deser krem (ekstremalnie) cytrynowy:

5 cytryn (sok + skórka)
300 g kremówki jak najtłustszej, co najmniej 36%
390 g cukru
10 jaj

wymieszać ostrożnie i podgrzać do 62 stopni (gorący, ale nie parzący) ciągle mieszając w kąpieli wodnej. To trwa dłuższą chwilę. Potem przesączyć na sicie wyłożonym gazą do pojemnika z dziubkiem.
Nalewać ostrożnie do kokilek (8 porcji). Zapiec 25 minut w temperaturze 120 stopni. PPrzed wyciągnięciem sprawdzić, czy krem nie jest płynny. Wystudzić.

Bezpośrednio przed podaniem posypać odrobiną cukru i skarmelizować palnikiem.


To z książki Hestona Blumenthala "at home"

[kis-moho]

> Jeśli masz kokilki to na deser krem (ekstremalnie) cytrynowy

Szarsz, to brzmi genialnie, już mi ślinka cieknie... Zapamiętam sobie ten przepis, nie wiem, czy koniecznie na tą kolację, bo kuzyn z tego co pamiętam bierze leki na wysoki cholesterol, byłabym świnia dając mu na deser taką bombę :o) Ale brzmi fantastycznie.

[besame.mucho]

Bezglutenowa i nietłusta jest też beza, bo to białka, cukier i sok z cytryny, ew. łyżeczka mąki ziemniaczanej/kukurydzianej (robiłam kiedyś bezę kiedy spotkałyśmy się z bezglutenową forumką, pamiętam, że powiedziała, że którąś z tych mąk mogę dosypać, tylko nie pamiętam którą, ale jeśli byś chciała to mogę poszukać w mailach). Krem można do niej oczywiście zrobić tłusty ;), ale nie trzeba.

[szarsz]

kis-moho napisała:
> Zapamiętam sobie ten przepis, nie wiem, czy koniecznie na tą kolację,

No to jeszcze podpowiem, że oryginalnie krem jest wypełnieniem tarty. Do ulubionego ciasta kruchego ścierasz skórkę z połowy cytryny, podpiekasz w formie i na to przelewasz gorącą masę. Dalej bez zmian, czyli do piekarnika na 25 minut (120 stopni), a tuż przed podaniem palisz cukier.

besame.mucho napisała:

> Bezglutenowa i nietłusta jest też beza, bo to białka, cukier i sok z cytryny, e
> w. łyżeczka mąki ziemniaczanej/kukurydzianej (robiłam kiedyś bezę kiedy spotkał
> yśmy się z bezglutenową forumką, pamiętam, że powiedziała, że którąś z tych mąk
> mogę dosypać, tylko nie pamiętam którą, ale jeśli byś chciała to mogę poszukać
> w mailach).

Można też nie dosypywać w ogóle, tylko ten sok z cytryny, też się pięknie trzyma (tak, to moje lenistwo wymusza te "usprawnienia" ;)

> Krem można do niej oczywiście zrobić tłusty ;), ale nie trzeba.

A nawet po prostu ubić śmietanę (36%), przez sitko posypać kakao i obrzucić owocami. Nie wiem czy się da chudziej :)

[besame.mucho]

> A nawet po prostu ubić śmietanę (36%), przez sitko posypać kakao i obrzucić owo
> cami. Nie wiem czy się da chudziej :)

Tak kombinuję, że beza nieźle wchodzi z lodami :). Można by było na przykład zamiast dużej bezy zrobić małe beziki/duży ale płaski placek bezowy, pokruszyć i wymieszać z jakimś sorbetem i owocami. Taki jakby Eton mess, tylko sorbet zamiast bitej śmietany. Wtedy nie będzie tłusto, a może być bardzo smaczne. Tylko to pewnie raczej nie na tę porę roku, jakoś w taką pogodę cieplej się myśli o tej bitej śmietanie i kakao niż o zimnym sorbecie.

[kis-moho]

Już po kolacji, pomyślałam, że podzielę się przepisami, bo może komuś też się przydadzą, a wyszły naprawdę świetnie.
Przy przeglądaniu netu wpadłam na ten blog. Przepisy są świetne, myślę, że będę tam zaglądać nie tylko przed wizytami bezglutenowych gości. Zrobiłam takiego łososia, do tego ziemniaki z estragonem i zapiekane warzywa luźno oparte na tym przepisie. Plus wino i lemoniada. Nie było jesiennie :o) ale mam już trochę dość tych ciężkich przepisów. W każdym razie wszystko wyszło bardzo pyszne.
Na deser był mus pomarańczowo-czekoladowy (tak wiem, miało być bardziej dietetycznie...(, tu przepis już nie był z netu. Z musem miałam pewien problem, ale to już chyba w oddzielnym poście, żeby nie robić bałaganu w wątku. W każdym razie bardzo polecam ten blog, nie tylko dla bezglutenowców.