Odwiedziny rodziny

[akilo1]

Witam,

Bardzo stresują mnie wszystkie przyjazdy gości. Chciałabym aby było idealnie wszystko dopięte na ostatni guzik, żeby wszyscy byli zadowoleni.
Najchętniej ułożyłabym gotowy scenariusz dala go dzieciom i mężowi i wtedy może nie byłoby nieprzewidzianych sytuacji.
Boje się że np mąż coś głupiego powie albo zrobi i rodzice go skrytykują albo się obraza. Oni są bardzo drobiazgowi zwracają uwagę na takie pierdoły poźniej foch.
Nie raz tak było.
Zawsze znajdą coś o co można się przyczepić.
Bardzo mnie to stresuje
Do tego stopnia ze wolę zeby nikt nas nie odwiedzał.

[grrrrw]

Twoi rodzice sa drobiazgowi czy męża?

[akilo1]

Moi. Wizyta teściów nigdy się nie przejmuje

[grrrrw]

A mąż robi i mówi głupie rzeczy, czy tylko sie boisz tego ?

[akilo1]

Czasami coś palnie albo zrobi nie tak jakbym chciała ale nie robi tego specjalnie on po prostu się nie spina jest sobą nikogo nie udaje. Ja mu czasami wręcz narzucam co kiedy ma mówić zeby było dobrze. U niego w domu jest inaczej mówi się i rozmawia o wszystkim. Można mieć swoje zdanie. U mnie każde krzywe spojrzenie jest wyłapywane przez rodziców. Zaraz siedza niezadowoleni. Mysla ze ktos im robi lub mówi coś specjalnie.

[grrrrw]

Robi coś nie tak jakbyś chciała, to nie znaczy, że głupio.

Chodzi o tzw. kanony savoir-vivre'u (powinien podac twej mamie płaszcz itp.) czy dyskusje swiatopogladowe ?

[akilo1]

Ciężko mi to określić. Jest kulturalny. To fakt. Ale np zwróci moim rodzicom na coś uwagę że np mają na białych firanach nie zabijać konarów bo te plamy później nie schodzą.generalnie mój mąż uważa że jsk ktoś do nas przyjeżdża to wie jakie mamy warunki i powinien się dostosować a nie ze my mamy teraz stawać na głowie zeby wszystkim dogodzić.
Albo jak za mało z nimi rozmawia to oni myślą że jest niezadowolony ze przyjechali itd
To chyba nawet nie chodzi o niego tylko problem leży we mnie... Za bardzo się tym wszystkim stresuje tym ze nie moge wszystkiego kontrolować ułożyć że nie zawsze będzie tak ze wszyscy będą super zadowoleni. No i problem jest też trochę w rodzicach No.... Ale ich nie zmienię

[grrrrw]

Z komarami to raczej mąż się rodziców czepia :) .
Czy rodzice sie obrazaja, że mąż zwraca uwagę o te komary ?
Zwracanie uwagi i obrażanie sięeo nie leży głównie w tonie, jakim robiona jest uwaga.

Goście cieszą się tym przywilejem, ze to gospodarz ma się skupić, by goście czuli się miło.

Jak się gości nie lubi lub nie lubi się dostosowywać do nich, to się ich nie przyjmuje.

Ale tu chodzi o rodziców, sprawa bardziej złożona, bo wizyty rodziców są często odbywane na prawach pół-domowników, szczególnie matka żony. Można sobie pozwolić na niedystyngowany styl wizyty.

Jakie sa te wizyty - na pół-domownika czy z dystansem ?

[akilo1]

Ciężko powiedzieć roznie

[lumeria]

Jesli wiesz, ze wizyty beda dla rodzicow przykroscia, zawsze ktos cos powie lub zrobi tak, ze ich urazi, to dlaczego robisz im krzywde zapraszania ich do siebie?

Uwolnij ich od tortur znoszenia waszego braku spiny pupy. Jak chcą mieć wszystko zgodnie z protokołem, to chyba pozostaje im zorganizowanie sobie zaproszenia do królowej angielskiej. Tam będzie im odpowiednio sztywno.

Nie widzę problemu w mężu czy dzieciach - to rodzice chcą się obrazić, wiec to osiągają.

[akilo1]

Odwiedzają nas raz do roku No rzadziej się nie da

[lumeria]

Raz na trzy lata :) Albo spotkac sie w neutralnym miejscu np. na wakacjach, z osobnymi pokojami hotelowymi.

A co powoduje, ze nie jesteś sobie w stanie powiedzieć - no rodzice znowu wpadną z wizytacja, obojętnie co zrobimy, to będą obrażeni, wiec po prostu będziemy zachowywać sie normalnie, a ich fochy ignorować jakby nic się nie działo.

[akilo1]

No właśnie nie umiem tak dobie powiedzieć. Przejmuje się każda ich uwaga i fochem. Po każdym ich wyjeździe kłócę się z mężem przez 2 tyg ze to czy tamto zrobił zle

[lumeria]

Przepraszam, ale napisze, ze mnie Twoi rodzice jawią się jak świry. Zamiast raz w roku do córki przyjechać i fajnie sie z Wami bawic, nacieszyc sie dziecmi, wnukami, bliskością, to robią wszystko aby skwasić atmosferę.

To Ty musisz sobie poukładać w głowie relacje z rodzinami, i nauczyć się włączać olewator. To bardzo przydatna umiejętność. Bo naprawdę nic takiego się nie dzieje, żeby sobie tak nerwy psuć.

[enith]

lumeria napisała:

> Przepraszam, ale napisze, ze mnie Twoi rodzice jawią się jak świry. Zamiast ra
> z w roku do córki przyjechać i fajnie sie z Wami bawic, nacieszyc sie dziecmi,
> wnukami, bliskością, to robią wszystko aby skwasić atmosferę.

Rodzice najwyraźniej przyjeżdżają nie na wizytę, a na wizytację. I żądają dla siebie statusu świętych krów, którym nawet grzecznie uwagi nie można zwrócić. A domownicy zastraszeni chodzą na paluszkach i starają się każdy pyłek spod świętych kopytek usuwać. Idę o zakład, że wizytacje skończą się wtedy, gdy mężowi w końcu puszczą nerwy i spuści teściów po brzytwie z zakazem kolejnych odwiedzin.

[agniesia331]

Mam podobnych rodziców tylko że blisko mieszkają więc wizyty to święta i okazję. Nigdy jaśniej państwu nie dogodzisz, ograniczyliśmy to do rzadkich wizyt i olewamy uwagi. Znajomi rodziców się wykruszyli, mają swoje problemy i nikt nie chce z czepialski i przebywać. Nikt ich nie zaprasza, bo to wizyty sanepidu i krolwej angielskiej w 1.

[lumeria]

>Ale np zwróci moim rodzicom na coś uwagę że np mają na białych firanach nie zabijać konarów bo te plamy później nie schodzą.

I gdzie tu problem? Dlaczego dla nich to obraza?

[akilo1]

Bo im zwrócił uwagę

[lumeria]

Ale co w tym złego?

[lumeria]

To jest męża dom, nie chciał by ktoś mu plamy robił, poprosił normalnie - nie róbcie tego.

Dlaczego Twoi rodzice widza obrazę w zwróceniu im uwagi, jeśli robią coś szkodliwego lub co się nie podoba panu domu?

[akilo1]

Nie wiem. Tak jest. Oni zwracają uwagę na różne rzeczy na które normalny człowiek by nie patrzył i to mnie właśnie stresuje.

[akilo1]

Mój brat np nie może przy moich rodzicach zwrócić uwagi swoim dzieciom choćby były niegrzeczne bo zaraz lawina komentarzy i fochów ze za ostro reaguje i czemu tak krzyczy na dzieci

[lumeria]

Po co ich zapraszasz nawet raz w roku? Bo tak wypada? Co by sie stalo, gdybys ich nie zaprosiła? Obraziliby sie?

[akilo1]

To nawet nie tak ze ich zapraszam. Sami mowili ze nas odwiedza

[lumeria]

Wiec nawet oni decydują czy i kiedy przyjada do waszego domu?

[akilo1]

To nie do końca tak. Odwiedzają nas raz w roku od zawsze

[lumeria]

Zdajesz sobie sprawę, ze możesz odmówić takiej wizyty?

Czy jesteś zupełnie bezwolna?

[lumeria]

Sorry, to nie bylo sprawiedliwe, ale naprawde wydajesz sie niesamowicie zastraszona przez rodzicow.

Pośrednio tez Twój mąż i dzieci, bo ty im robisz piekło z zycia starając sie ich wtłoczyć w służalczość i bezrefleksyjne uleganie Twoim rodzicom - kłócąc się z nimi tygodniami (jak sama piszesz). Robisz swojej rodzinie koszmar.

Co Wy w ogóle pozytywnego z takiej wizyty macie? Czy tylko wiele dni męki?

[akilo1]

Wiem, masz sporo racji ake tak jak mówię problem chyba leży we mnie może i rodzice nie oczekują takie służalczosci tylko ja tak to wszystko nakręcam nie wiem już sama

[lumeria]

Bardzo polecam terapie, zeby nauczyc sie nie przejmowac takimi bzdetami i nie przenosic stresu na meza i dzieci.

[akilo1]

Myslalam o terapii wlasnie

[widosna]

Rodzice kulturalnie nie powinni zabijać komarów na firankach będąc w gościach. Wcale nie czyja się tak sztywno skoro to robią. A maz miał prawo grzecznie zwrócić im uwagę (skoro nie domyślają się, ze białe firanki plus komary -jeszcze opite, to kłopoty). Weź wyluzuj. Powód do obrazy zawsze się znajdzie. Może i to dobrze, ze się obraza to będziesz miała spokój.

[marsylvik]

akilo1 napisał(a):

> No i problem jest też trochę w
> rodzicach No.... Ale ich nie zmienię

Dziwię się, że użyłaś słowa "trochę".
To prawda, ich nie zmienisz. Natomiast ich stosunek do Ciebie i do Twojego męża, to jak Was traktują, w dużej mierze zależy od tego, na co Ty im pozwolisz. Tak po prostu. Nie musisz ich w tym celu wcale zmieniać.

[aqua48]

akilo1 napisał(a):

> mój mąż uważa że jsk ktoś do nas przyjeżdża to wie ja
> kie mamy warunki i powinien się dostosować a nie ze my mamy teraz stawać na gło
> wie zeby wszystkim dogodzić.

Twój mąż ma całkowitą rację. Zastanów się może dlaczego TY masz potrzebę takiego stawania na głowie?

[tt-tka]

Ze ona ma potrzebe, to w koncu male miki, skoro jej ta pozycja pasuje :P
Czemu ma - i realizuje - potrzebe stawiania na glowie swoich najblizszych ???

[quba]

akilo1 napisał(a):

Ale np zwróci moim rodzicom na
> coś uwagę że np mają na białych firanach nie zabijać konarów bo te plamy późni
> ej nie schodzą.


A Twoi rodzice przyjeżdżają do Was zabijać komary?

[alba27]

Skoro rodzice obrażają się o takie pierdoły a ciebie spotkanie z rodzicami stresuje to znaczy że to toksyczni ludzie. Odpuść sobie poczucie winy, że nie jesteś zbyt dobra. Mąż ma rację a Ty zamiast kłócić się z mężem, podejdź do tego z dystansem i humorem. Rodziców nie zmienisz, swoje podejście zmienić jeszcze możesz. Gdyby mój mąż nie pozwoliłby mi się zachowywać naturalnie przy rodzicach to na czas ich przyjazdu również zorganizowała bym sobie wyjazd.

[grrrrw]

Kocham tę logikę "kiedy kontakty z X cię stresują, to znaczy że X jest nie-w-porządku". :)))).

[alba27]

To bardziej chodzi o to że ich relacje nie są w porządku. Autorka się męczy a potem kłóci z mężem. Mam takiego wujka, najświętsza krowa w rodzinie😉 każda jego wizyta to był dla mnie stres czy na pewno dobrze dom wysprzatalam. Kilka lat trwało zanim zrozumiałam że problemem jest moje podejście.

[akilo1]

To prawda też uważam że problemem jest moje podejście

[marsylvik]

grrrrw napisała:

> Kocham tę logikę "kiedy kontakty z X cię stresują, to znaczy że X jest nie-w-p
> orządku". :)))).

Manipulator każde zdanie potrafi przerobić tak, żeby brzmiało nielogicznie. A internetowy troll dodatkowo się potem z takim przekręconym zdaniem wykłóca i nawet nie widzi, że kłóci się sam ze sobą, a nie z prawdziwą osobą.

[enith]

Nieźle cię rodzice wytresowali. We własnym domu boisz się własnego cienia. A teraz próbujesz jeszcze tresować męża i dzieci. Gdybym była nim, wzięłabym dzieci pod pachę i wyjechała z domu na czas wizyty teściów. A tobie pozwoliła w pojedynkę cackać z nimi, jak ze zgniłym jajem, skoro nie potrafisz/nie chcesz postawić im granic. Ma ten twój chłop cierpliwość, to na pewno. Pytanie, na jak długo mu jej starczy.

[szpil1]

enith napisała:

> Nieźle cię rodzice wytresowali. We własnym domu boisz się własnego cienia. A te
> raz próbujesz jeszcze tresować męża i dzieci. Gdybym była nim, wzięłabym dzieci
> pod pachę i wyjechała z domu na czas wizyty teściów. A tobie pozwoliła w pojed
> ynkę cackać z nimi, jak ze zgniłym jajem, skoro nie potrafisz/nie chcesz postaw
> ić im granic. Ma ten twój chłop cierpliwość, to na pewno. Pytanie, na jak długo
> mu jej starczy.

10/10

[pade]

Dokładnie.
Pierwszy post brzmi jak pisany przez kogoś, kto się przeraźliwie czegoś boi. A to się nie bierze z powietrza. Na bank autorka była wychowywana w kulcie krytyki i czepiania się każdego drobiazgu, i oczywiście nie dorastała standardom rodziców do pięt. Terapia na cito.

[tt-tka]

akilo1 napisał(a):

> Witam,
>
> Bardzo stresują mnie wszystkie przyjazdy gości. Chciałabym aby było idealnie ws
> zystko dopięte na ostatni guzik, żeby wszyscy byli zadowoleni.
> Najchętniej ułożyłabym gotowy scenariusz dala go dzieciom i mężowi i wtedy może
> nie byłoby nieprzewidzianych sytuacji.

Ty czytasz, co piszesz ? Chcialabys, zeby wszyscy byli zadowoleni i sadzisz, ze maz i dzieci grajac w nieswoim scenariuszu zadowoleni beda ? Czy jednak ICH zadowolenie jest nieistotne ? W swoim wlasnym domu oni maja odgrywac salonowa farse ?

Doczekasz sie, ze ci rodzina wyprysnie z domu i handluj z tym. Sama sobie przyjmuj rodzicow trzesac sie przed fochem i tlumaczac nieobecnych.

[krokodil123]

A jak jako dziecko miałaś. Jaki dzieciństwio, jak wyglądała wasza rodzina. Teraz to foch i matka i ojciec mają czy tak?

[akilo1]

Miałam dobre dzieciństwo...
Moi rodzice wzajemnie się nakręcają na zasadzie "patrz Zocha ty mu podałaś rękę zeby się przywitać a on udał specjalnie ze nie widzi" a faktycznie nie zauważył w danym momencie i przywitał się za chwilę

[krokodil123]

Dla mnie takie przykłady są drobnostki. Po prostu gadanie którego puszczam mimo uszy . Mam znajomych u których ciągle są takiego typu jak dla mnie ,, płytkich,, komentarzy jaka jest ta sąsiadka, co powiedział ktoś z rodziny, jak się ubrała ta prezenterka czy co myślą na temat zachowania aktora w serialu który właśnie leci.Dla mnie nie jest to powód stresu (nawet jeżeli mnie komentują ) a raczej taki folklor czytaj nieeleganckie zachowanie delikatnie powiedziane brak kulturty
Po za tym w innych sprawach są w porządku. To powiedz mi dlaczego męczysz i dzieci i męża przez to że twoim rodzicom brak taktu i jakiekolwiek chęci zintegrowania się z rodziną?
Niech robią komentarze i ty to olewają. Ale....po co im robił uwagę-bo tak chciał. A po co to powiedział-ma prawo do własnego zdania.
Padło to już od ciebie że tego nie znoszą. A na jakiej podstawie oni myślą osobie że dorosła osoba nie ma prawa wyrażać własnego zdania? Ty w tym dobrym dzieciństwie miałaś prawo do tego?

[akilo1]

Mama dużo rzeczy narzuca do wielu rzeczy się miesza zawsze tak było i choć jej się wydaje że robi to dla naszego dobra to niestety pozniej jest jak jest.
Mój mąż to kochany człowiek ale powiedział że nie będzie przed nikim niczego udawał. Jak jest wesoły to jest a jak się wkurza to też to widać i ze jak się to komuś nie podoba to trudno. No i czasem skomentuje coś jak z tymi plamami od konarów na firance tzn zeby rodzice nie zabijali nam komarów bo sie robią plamy albo powie do mojego taty ze na mu nie przestawiać czegoś w aucie bo mój tata wsiada jak do swojego i kręci wszystkimi przyciskami
I moi rodzice o takie coś foch dozgonny

[tt-tka]

To twoi rodzice. Zatem do ciebie nalezy powiedzenie, ze w waszym domu panuja wasze zasady, a goscie sa mile widziani, jednak tylko gdy pamietaja, ze sa goscmi, a nie nadgospodarzami czy inspekcja. Dobrze wychowany gosc szanuje obyczaje gospodarza.

[grrrrw]

A na jakich zasadach odbywają się wasze wizyty w domu twoich rodziców ?
Starają się, żeby wam było miło czy im ?

[akilo1]

Tak starają się zeby nam było miło ale też potrafią powiedzieć zeby np im czegoś nie gnieść nie otwierać okien bo coś tam itd.
Oni po prostu uważają ze rodzicom wszystko wolno a dzieciom czy zięciom już nie

[tt-tka]

akilo1 napisał(a):

> Tak starają się zeby nam było miło ale też potrafią powiedzieć zeby np im czego
> ś nie gnieść nie otwierać okien bo coś tam itd.
> Oni po prostu uważają ze rodzicom wszystko wolno a dzieciom czy zięciom już nie

To ich wyprowadz z tego blednego przekonania. Np tekstem "mamo, tato, u nas nie rozgniata sie komarow na firance".

[akilo1]

Ja jak powiem to pół biedy najbardziej mnie stresuje to jak mąż coś powie i wtedy oni są na niego obrazeni

[lumeria]

Nie bardzo do ciebie dociera, ze to rodzice się źle zachowują.

I ty również źle się zachowujesz robiąc mężowi awantury za to, ze zachowuje się normalnie i odpowiednio.

[akilo1]

Dociera ale nie umiem tego zmienić. Tak ich nauczyłam przez 13 lat małżeństwa ze mąż musi skakac i broń boże nic nie powiedzieć i teraz ciężko jest

[grrrrw]

Jakąś "łaskę" mu twoi rodzice uczynili ? Wspomogli was kasą na wesele, mieszkanie, ksztalcenie się lub waszych dzieci ?

[lumeria]

>Jakąś "łaskę" mu twoi rodzice uczynili ? Wspomogli was kasą na wesele, mieszkanie, kształcenie się lub waszych dzieci ?

Gdyby nawet, to jaka robi to różnicę? To, ze pomogli, nie czyni ich świętymi krowami, którym nie wolno uwagi zwrócić.

[lumeria]

Terapia, terapia, terapia - by zmienić własne myślenie, nauczyć sie stawiać granice rodzicom.

13 lat takich jazd to 12 i 10 miesięcy za dużo. Czas z tym skończyć.

Naprawdę terapia przyniesie ci ogromna ulgę - oczywiście ta praca jest trudna emocjonalnie, trudne jest tez robienie rzeczy, na które czujemy opór - a są konieczne.

To jest bardzo wazne, bo rodzice sie starzeja, beda potrzebowali pomocy - nie zawsze takiej, jakiej wy zechcecie udzielić. Ich zachowania tez raczej sie pogorszą a nie polepsza. Wiec to Ty musisz sie na tyle wzmocnić i wyzdrowieć w terapii, by moc temu zaradzić bez niszczenia siebie i swojej rodziny.

Trzymam kciuki i zycze Ci duzo powodzenia - da sie!! :)

[akilo1]

Dziękuję wiem że na starość może być właśnie problem bo moi rodzice nie myślą o przyszłości nie zabezpieczają się w żaden sposób. Uważają ze jak zaniemoga to mają od tego dzieci zeby je wzięły do siebie i sie nimi zajmowaly

[tt-tka]

A Ty podzielasz to zdanie czy masz odmienne ? Czy rodzice znaja twoje stanowisko ? Czy zna je maz ?
No i czy do ciebie dociera, ze "u siebie" nie jestes sama, tylko z mezem i dziecmi i ze inni niz ty domownicy tez maja prawo glosu w kwestii, kto u was bedzie lub nie bedzie mieszkac ?

[akilo1]

Ja uważam że wychodzenie z założenia ze mam wszystko gdzieś niech się dzieci mną zajmą nie jest ok. Pewnie ze dzieci powinny pomoc ale nie mają obowiązku wzięcia do domu. Ale gdybym o tym głośno powiedziala to by się do mnie już do końca życia nie odezwali

[tt-tka]

Czyli co ? Pozwalasz im trwac w przekonaniu, ze wezmiesz ? A gdy zajdzie potrzeba odmowisz , przykro zaskakujac rodzicow czy nie odmowisz przykro zaskakujac meza i dzieci ?

Ta strusia polityka bokiem ci wyjdzie predzej czy pozniej.

[akilo1]

Poki co nie było tematu więc nie mówię nic. Zresztą jest jeszcze brat

[tt-tka]

Jak nie bylo tematu, skoro wiesz, jakie jest przekonanie rodzicow w tej kwestii ?
Ciekawe skadinad, co o tym sadzi brat. A i bratowa, bo byc moze brat ze zdaniem rodziny sie liczy...

[akilo1]

Wiem bo mama mi to powiedziala wprost kiedy zasugerowalam jej ze moze przeprowadziliby się bliżej dzieci w razie pomocy na starość lub zeby zamieszkali na parterze bo pozniej będzie im ciężko na co Mama stwierdzila ze jsk będzie im ciężko to pójdą do dzieci mieszkac

[tt-tka]

Czyli temat byl. Mama zakomunikowala ci, co zrobi, a ty zamiast "to nie wchodzi w gre, moge pomoc jako dchodzaca" zostawilas ja w przekonaniu, ze tak wlasnie bedzie, jak ona zamierza.

[lumeria]

Ttko - autorka zwykłej granicy nie potrafi postawić, fochów zignorować, ale oczekujesz, ze przeprowadzi poważna rozmowę na trudne tematy z rodzicami - i będzie odpowiednio asertywna i uświadomi im realia, których zdecydowanie nie zechcą z uśmiechem przyjąć?

[tt-tka]

lumeria napisała:

> Ttko - autorka zwykłej granicy nie potrafi postawić, fochów zignorować, ale ocz
> ekujesz, ze przeprowadzi poważna rozmowę na trudne tematy z rodzicami - i będzi
> e odpowiednio asertywna i uświadomi im realia, których zdecydowanie nie zechcą
> z uśmiechem przyjąć?
>
>

Alez skad !
Rodzice przeciez tez nie rozmawiaja, prawda ? Komunikuja swoje decyzje. No wiec oczekuje wymiany komunikatow - "zamieszkam u dzieci" vs "nie ma mowy" :)

[lumeria]

Autorka nie komunikuje niczego rodzicom.

[berber_rock]

akilo1 napisał(a):

Ale gdybym o tym głośno powiedziala to by się do mnie już do końca
> życia nie odezwali

_ i co by się wtedy stało?
_ dlaczego Ci zależy żeby się odzywali? Co masz z kontaktów z nimi?
_ Dlaczego boisz się ich focha? Czy w domu za Twojego dzieciństwa rodzice stosowali wobec Ciebie ciche dni?

[grrrrw]

Pracują jeszcze czy emeryci ?
Jak pracują, to siłowo ściągają ZUS i coś będą mieli.

[akilo1]

Nie pracuja

[grrrrw]

Czyli emeryture już mają, zabezpieczeni sa.

[akilo1]

Tylko tata

[grrrrw]

Mama nie zarobkowała ?

[akilo1]

Nie

[zuzi.1]

Nigdy?

[akilo1]

Nigdy

[pade]

akilo1 napisał(a):

> Ja jak powiem to pół biedy najbardziej mnie stresuje to jak mąż coś powie i wte
> dy oni są na niego obrazeni

To brzmi jak "foch rodziców=koniec świata".
Przy okazji wizyty rodziców mogą się w Tobie odzywać mocniej różne schematy, ale jestem pewna, że i na co dzień wybrzmiewają, tylko pewnie w innych sytuacjach, albo trochę lżej.
Generalnie masz wpojone, że nie wolno zwracać uwagi, bo będzie foch. A foch to po prostu tragedia. Musi Ci to bardzo utrudniać życie:/

[heniek.8]

eksperyment myślowy :
a gdyby przyjechali twoi rodzice ale mąż z dziećmi byliby nieobecni w tym terminie - czy wtedy przeczuwasz że i tak byłoby napięcie? czy raczej atmosfera luzu i serdeczności?

[akilo1]

U mnie atmosfera luzu bo sama siebie kontroluje

[heniek.8]

czyli małzonek nie spełnia wysokich standardów które próbujesz na nim wymóc :)
dla niego wizyta "Mamusi" to pewnie też żaden rarytas, a czy dałoby się to zorganizować tak że jak ma przyjechać teściowa to on jedzie gdzies na narty? albo do swoich rodziców? albo coś tam jeszcze

[akilo1]

Nie bo wtedy będzie że specjalnie wyjeżdża

[heniek.8]

akilo1 napisał(a):

> Nie bo wtedy będzie że specjalnie wyjeżdża

ale kto będzie z tego powodu bardziej niezadowolony?
w sytuacji obecnej mamy:
1. ty się spinasz bo on coś tam
2. on się wkurza bo mu teściowa owady rozgniata na firankach
3. teściowa ma urażone uczucia bo jej wypomina te robaki

czyli z grubsza każde z was wychodzi na minus

w sytuacji gdyby on pojechał na ryby:
1. ty byś miała dobrą relację z mamusią - piszesz że bez niego nie ma spiny - na plus
2. on by się zrelaksował i nie miał okazji do "gaf" - na plus
3. jedynie może twoja mamusia by się nafoszyła bo on "specjalnie wyjeżdża"?
a może nie - może byś powiedziała "a pojechał sobie na grzyby, w sumie po co on tu nam :)" a mamusia by to przyjęła z wyrozumiałością

bo jeżeli nie, to widzę tu coś niepokojącego w sposobie w jakim zostałaś wychowana i jaka relacja łączy cię teraz z matką, nie wygląda to zdrowo

[lumeria]

Rodzice z gatunku "jeszcze się nie urodził, kto by im dogodził".

Autorka jest zaszczuta psychicznie, bo cokolwiek by nie zrobiła, to będą fochy i obraza.

Ciekawa jestem dlaczego ona tak panicznie boi się, ze rodzice się obrazą?

[heniek.8]

lumeria napisała:


> Ciekawa jestem dlaczego ona tak panicznie boi się, ze rodzice się obrazą?

nie lubię używania takich przysłówków typu "panicznie" boi się - bo raz to jest trochę zapalne w stosunku do osoby do której się pisze, a dwa ujawnia że piszący nie podchodzi chłodno do tematu tylko prawie się nie zes.a pisząc swoje słowa :D

[lumeria]

Ok, to pominawszy slowo "panicznie" - co jest grane?

[lumeria]

A napisałam "panicznie" bo wydaje mi się to adekwatne - przez trzy (czy ile) tygodni robić mężowi awanturę, za to, ze zwrócił teściom uwagę żeby komarów nie rozgniatali na firanach?

[heniek.8]

no taka jest prawidłowość w tego typu związkach - łatwiej jest robić awanturę mężowi i dzieciom niż skonfrontować się ze źródłem problemu

"bo wszystko byłoby ok tylko oni nie potrafią się zachować"

[grrrrw]

Czyli, wg. ciebie, dzieci mogą krytykować rodzicow i teściów, ale rodzice i teściowie nie mają prawa zrobić drobnego przytyku dzieciom (miracle999) ?

[heniek.8]

grrrrw napisała:

> Czyli, wg. ciebie, dzieci mogą krytykować rodzicow i teściów, ale rodzice i te
> ściowie nie mają prawa zrobić drobnego przytyku dzieciom (miracle999) ?

a dlaczego taką niesymetrię od razu malujesz
z jednej strony "krytykować rodziców i teściów" a z drugiej tylko "zrobić drobny przytyk" ? :)

znam takie zaburzone klimaty i powiem ci że ja bym na miejscu tego gościa nie krytykował teściowej tylko trzymał się od niej jak najdalej, z wyjazdem do spa na okres jej przyjazdu włacznie

tylko że dziwnym zbiegiem okoliczności autorka gra w jakąś grecką tragedię z której nie ma dobrego wyjścia - jak mąż jest w domu to jest napięcie bo jest, a gdyby chciał się usunąć to by było napięcie bo wyjechał

[pade]

lumeria napisała:

> A napisałam "panicznie" bo wydaje mi się to adekwatne - przez trzy (czy ile) ty
> godni robić mężowi awanturę, za to, ze zwrócił teściom uwagę żeby komarów nie r
> ozgniatali na firanach?
>
>
Zgadzam się z Twoim odbiorem. To samo napisałam wyżej, wypowiedzi autorki brzmią jakby była przerażona.

[enith]

Bo skutecznie ją wytresowali stosując "metodę focha i obrazy"? No przecież tą uległość i podporządkowanie rodzicom za wszelką cenę wyniosła z domu rodzinnego, bo skąd indziej? A teraz sama, przy okazji wizytacji rodziców, stosuje tą metodę w swoim własnym domu, wobec męża i dzieci.
Autorka wątku mentalnie nigdy nie wyszła z roli besztanego przez niezadowolonych rodziców dziecka. I teraz, przy okazji odwiedzin rodziców, ponownie odgrywa tę rolę. Bo musi. Bo inaczej nie potrafi.
Ja w to szczęśliwe dzieciństwo, gdzie dziecko nonstop musi chodzić jak w zegarku, bo jak nie, to bura i foch, zwyczajnie nie wierzę.

[pade]

Ja też nie wierzę.

[tt-tka]

Zostaja jeszcze dzieci autorki, Heniu... dzieci, ktorym ona najchetniej "rozpisalaby scenariusz", a potem pilnowala, zeby od niego ani na literke nie odstapily.
No chyba ze dla zadowolenia rodzicow dzieci tez mialyby emigrowac z wlasnego domu.

[heniek.8]

tt-tka napisała:

> Zostaja jeszcze dzieci autorki, Heniu... dzieci, ktorym ona najchetniej "rozpis
> alaby scenariusz", a potem pilnowala, zeby od niego ani na literke nie odstapil
> y.
> No chyba ze dla zadowolenia rodzicow dzieci tez mialyby emigrowac z wlasnego do
> mu.

no to z dziećmi musiałaby się pomęczyć, o ile zięć moim zdaniem czasem lepiej jeśli zejdzie z oczu teściowej, to jakiś kontakt z wnukami babci się należy, zwłaszcza jeżeli chodzi o jedną wizytę w roku

[grrrrw]

I odwrotnie. Robi się dzieciom wielką krzywdę alienując je od dziadków !

[marsylvik]

grrrrw napisała:

> I odwrotnie. Robi się dzieciom wielką krzywdę alienując je od dziadków !

Na jakiej podstawie uważasz to za krzywdę?

[grrrrw]

Na mojej prywatnej podstawie.;).

Tak samo jak brak kontaktu z rodzicem krzywdzi dziecko i alienować dziecko od niego można tylko w uzasadnionym przypadku i to sad wyrokuje o zakazie zbliżania się.

[marsylvik]

Aha, no to mi się klaruje. Całokształt Twoich poglądów jest coraz bardziej spójny.

Nie wiem czy zdajesz sobie sprawę, ale "syndrom alienacji rodzicielskiej" został wymyślony przez niezrównoważonego psychicznie obrońcę pedofilii. Nie udało się jego teorii w żaden sposób potwierdzić naukowo. Natomiast udaje się używać jej w celu ukrycia przemocy wobec dzieci i rzucania fałszywych oskarżeń wobec osób, które te dzieci przed przemocą chronią.

Polska jest jednym z nielicznych krajów, w których działały ośrodki badawcze próbujące "syndrom alienacji" naukowo potwierdzić. W 1990 roku polski ośrodek został zamknięty, wznowiono co prawda jego działalność, ale już bez prób badań na temat tego, czy on rzeczywiście istnieje.

Polska jest jednym z nielicznych krajów, których system prawny bierze w ogóle pod uwagę ten "syndrom", jest oficjalne zalecenie dla sądów i ośrodków opiniujących w sprawach sądowych. Wpisuje się to dość logicznie w całościowy obraz, na który składa się zamiar wypowiedzenia konwencji antyprzemocowej, czy systemowa ochrona pedofili będących księżmi.
I spójne z wieloma Twoimi wypowiedziami popierającymi, bagatelizującymi i usprawiedliwiającymi przemoc. Teraz rozumiem: przemoc - sprawa rodzinna.

Nie będę więcej karmić trolla.

[grrrrw]

Czy syndrom istnieje, czy nie istnieje, nie moja sprawa,
Ale każdy się zgodzi, że nawet podważanie autorytetu, krytyka osoby znaczacej w życiu dziecka jest błedem pedagogicznym i może spowodować trudności wychowawcze.

Co dopiero zabranianie kontaktów, pranie mózgu, obgadywanie czy oczernianie drugiego rodzica i jego rodziny.

[marsylvik]

grrrrw napisała:

> Czy syndrom istnieje, czy nie istnieje, nie moja sprawa,
> Ale każdy się zgodzi, że nawet podważanie autorytetu, krytyka osoby znaczacej
> w życiu dziecka jest błedem pedagogicznym i może spowodować trudności wychowaw
> cze.
>
> Co dopiero zabranianie kontaktów, pranie mózgu, obgadywanie czy oczernianie dru
> giego rodzica i jego rodziny.

Buahahaha xD

akilo1, to właśnie miałam na myśli pisząc, żeby nie brać forum eksperckiego za grupę ekspertów. Właśnie się od jednego "experta" dowiedziałaś, że widywani raz do roku dziadkowie są ogromnymi autorytetami i bardzo znaczącymi osobami w życiu Twoich dzieci, a Ty zabraniasz dzieciom kontaktów z dziadkami, pierzesz im mózg, obgadujesz dziadków przed dziećmi i ich oczerniasz. No, generalnie zła matka z Ciebie ;)
Więc proszę, pamiętaj o dystansie do udzielanych tu rad :)

Swoją drogą oderwanie od rzeczywistości niektórych trolli internetowych jest powalające... Taki świat równoległy, całkowicie ignorujący rzeczywistość.

[grrrrw]

www.youtube.com/watch?v=4-htBDTdWic

[quba]

Dajcie spokój Dziewczynie, juz przestańcie na nią krzyczeć!!!

[emmi-nika]

Niezle. Jakbym miala sie tak stresowac wizytą gosci, zwlaszcza najblizszej rodziny, to tez wolałabym, by nikt mnie nie odwiedzal ;P ..
Wyglada na to, ze chcialabys miec wszystko i wszystkich pod kontrolą, a tak sie niestety nie da.
Odpusc. Stawiasz rodzicow wyzej niz męza czy dzieci, czyli swoją obecną rodzinę, a to nie jest dobre.

[akilo1]

Ostatnio w ogóle nawet poprosiłam męża zeby wziął urlop na przyjazd moich rodziców ale się nie zgodził. Powiedział że nie widzi powodu dla którego miałby brać te kilka dni bo mogą się przydać pozniej

[tt-tka]

Zeby wzial urlop w jakim celu ? Zmycia sie z domu, zeby tesciow nie denerwowac, czy pozostania w domu do pelnej dyspozycji tesciow ?

Tez bym sie nie zgodzila, tak przy okazji. Urlop to ma byc odpoczynek. Poswiecac swoj wolny czas, ktorego zawsze jest za malo, na skakanie wokol tesciow czy, opcjonalnie, ucieczke przed tesciami ? Takimi tesciami, jakich ma twoj maz ? Smiech na sali.

[lumeria]

akilo1 napisał(a):

> Ostatnio w ogóle nawet poprosiłam męża zeby wziął urlop na przyjazd moich rodzi
> ców ale się nie zgodził. Powiedział że nie widzi powodu dla którego miałby brać
> te kilka dni bo mogą się przydać pozniej

To jest prowokacja...

Autorka tylko podkręca watek, co wpis to gorzej.

[akilo1]

To nie jest prowokacja taka niestety jest prawda. Niczego nie podkręcam odpisuje jsk ktoś o coś pyta a jak mi się przypomnialo to dopisałam cos

[emmi-nika]

Ale widzisz w tym jakąs niestosownosc swojego zachowania?
Dlaczego mąz mialby uciekac ze swojego wlasnego domu?
Za bardzo skupiasz sie na sobie i tym, co TY bys chciala.

[tt-tka]

Lumeria, a malo tu takich bylo ? Czy prowokatorzy, czy autentyki, ale co wpis, to gorzej i stosunkowo blahy problem okazywal sie tylko tycim wierzcholeczkiem wielkiej gory lodowej :P

[akilo1]

Jak się zakłada wątek to po zeby podyskutować z ludźmi a nie napisać i już się później do tego nie odnosić. Przykro mi jeśli ktoś rozumie to inaczej

[tt-tka]

Jasne. No to napisz, po co byl ci potrzebny urlop meza w czasie pobytu twoich rodzicow.

[akilo1]

Maz pracuje zdalnie ma dużo sprzętu rozłożonego w domu gdyby wziął urlop byłoby łatwiej funkcjonować przy większej liczbie osób np zwolniłby się stół w kuchni bo teraz jest zajęty sprzętem. Po to

[tt-tka]

Skoro na co dzien obywacie sie bez stolu w kuchni, to i w czasie wizyty mozna sie obejsc. Niech goscie egzystuja w salonie.

[akilo1]

Jasne tylko łatwiej jest przy 4 osobach niż przy 6. Taki był powod

[tt-tka]

Nadal nie rozumiem. Albo stol kuchenny jest uzywany, albo nie.
I co goscie robia w kuchni ?

[akilo1]

Jedza obiad. Stół w salonie jest niski i niewygodny. My przez ostatnie miesiące i tak jedlismy na raty nie wszyscy razem więc siadaliśmy po 2 osoby w kuchni ale przy 6 osobach sprawa się trochę komplikuje

[tt-tka]

To bedziecie jesc na trzy raty.
Sorry, czy twoj maz nie ma w domu kata dla siebie, w ktorym moglby pracowac bez osob jedzacych na jego sprzecie ? Zamiast kazac mu brac urlop wygospodaruj lepiej miejsce do pracy.

[akilo1]

Nie ma

[enith]

Ale cyrk. Mąż ma marnować swój urlop na przyjazd teściów, bo nie potraficie kupić mu biurka do pracy? Albo składanego stolika, przy którym możecie jeść posiłki?
Zamiast wymyślać idiotyczne powody, czemu nie napiszesz wprost: że chcesz męża wypędzić z domu, żeby nie powodował konfliktów z twoimi rodzicami. Ewidentnie uważasz, że mąż się nie potrafi zachować. Uważasz, że nie wykonuje należycie twoich poleceń cackania się z nimi i chodzenia wokół nich na paluszkach, żeby się jaśnie państwo przypadkiem nie obrazili. Nie pitol więc, że męża wysyłasz na urlop, żeby sobie wypoczął. Ty pozbywasz się go z domu, bo ci psuje twój misternie napisany scenariusz wdupęwłażenia teściom. A wymawiasz się idiotyzmem w postaci braku stołu do posiłków. Weź ty się dobrze nad swoim zachowaniem wobec męża i dzieci zastanów.

[akilo1]

Chcialam zeby wziął urlop i był w domu a nie zeby wyjechal

[tt-tka]

akilo1 napisał(a):

> Chcialam zeby wziął urlop i był w domu a nie zeby wyjechal

Tak zrozumialam. Zeby byl, ale zeby nie pracowal, bo jego sprzet przeszkadza jesc, a zatem zeby bedac w domu w trakcie urlopu ... co mialby robic ? bawic tesciow ? Jakie zajecia przewidzialas dla niego w swoim scenariuszu ?

[akilo1]

Nic nie przewidziałam chodziło mi o praktyczne rozwiązanie

[tt-tka]

Praktyczne dla kogo ? Dla gosci, tak ? Bo dla meza to ani praktyczne, ani wygodne i sensu w tym za grosz.
Powiedz, naprawde nie przyszlo ci/wam do glowy kupienie mebla (stolu, biurka czy skladanca), przy ktorym maz moglby spokojnie pracowac nie blokujac zarazem innego stolu potrzebnego do innych czynnosci ? Bo mnie wlasnie taki zakup wydaje sie rozwiazaniem praktycznym

[akilo1]

Nie bo nie mamy miejsca na dodatkowy mebel a musiałby być duży

[tt-tka]

Serio ? Macie miejsce na kilkudniowy pobyt dwoch dodatkowych osob (ktore gdzies przeciez musza sie polozyc), macie na niewygodny i bezuzyteczny stol w salonie, a nie macie na mebel do pracy ? Od miesiecy (ilu?) maz koczuje na tym kuchennym, w pomieszczeniu, gdzie nie tylko je sie, ale i gotuje, warunki do pracy ma szatanskie, ale co tam. Coraz bardziej mi go zal.

[enith]

akilo1 napisał(a):

> Chcialam zeby wziął urlop i był w domu a nie zeby wyjechal

Czyli jeszcze gorzej. Ma zmarnować swój urlop, swój ciężko wypracowany czas na wypoczynek, by siedzieć z twoimi nabzdyczającymi się bez powodu rodzicami. A na prawdziwy relaks dni wolnych już nie będzie lub będzie mniej, ale to, jak rozumiem, TOBIE nie przeszkadza.
Z tego co piszesz, nie macie możliwości logistycznych na przyjęcie gości, bo mąż pracuje zdalnie z domu. Więc łapiesz za telefon, dzwonisz do rodziców i oznajmiasz, że nie możecie ich teraz przyjąć z racji pracy męża. Przyjazd rodzice mogą przełożyć, mogą też zatrzymać się hotelu, motelu, airB&B, gdziekolwiek. Nie u was. Bo jeśli nie macie miejsca na składany stół, to na dwóch nocujących i stołujących się gości tym bardziej nie macie.

[aqua48]

A dlaczego nie powiesz rodzicom wprost że teraz absolutnie nie mogą przyjechać do Was bo ze względu na zdalną pracę męża nie macie wystarczająco miejsca by ich gościć?

[akilo1]

Oni wiedzą że pracuje zdalnie. Mowili nawet ze nie chcą mu przeszkadzać więc pójdą posiedziec do drugiego pokoju

[heniek.8]

To ciekawe, oni mówią że nie chcą przeszkadzać i posiedzą w innym pokoju

on chce pracować spkojnie u siebie, nikomu nie przeszkadzają

A ty wymyślasz gimnastykę z urlopem itp

kto tu w tej rodzince ma najwiekszy bałagan w bani?

[akilo1]

Wiem że ja już przyznałam że mam problem

[marsylvik]

No dobra, a czego oczekujesz od forumowiczów?

[akilo1]

Po pierwsze potwierdzenia ze faktycznie problem leży we mnie. Jak ktoś obcy spojrzy z boku to może trochę bardziej obiektywnie ocenić. Po drugie nie wiem jak sobie poradzić z tym

[heniek.8]

Mnie to wygląda na nieodcieta pepowinę
nie opusciłaś mentalnie rodzinnego domu i nie stałas się pełnoprawną gospodynią na własnym
trochę jak mała dziewczynka która od aprobaty matki uzależnia swoje zdanie o sobie

prawdopodobnie nie wzięło się to znikąd i historia waszych relacji jest obciążona szczegółami o których teraz obu wam wygodniej nie pamiętać , więc odwracacie uwagę w stronę męża itp

Taka jest moja teoria :)

[marsylvik]

akilo1 napisał(a):

> Po pierwsze potwierdzenia ze faktycznie problem leży we mnie. Jak ktoś obcy spo
> jrzy z boku to może trochę bardziej obiektywnie ocenić.

No to faktycznie, wg mnie spora część problemu leży w Tobie. A na pewno ta część, którą jesteś w stanie zmienić.

> Po drugie nie wiem jak
> sobie poradzić z tym

No to właśnie po to powstała profesja psychologa. Do pomocy w rozwiązaniu tego typu problemów wewnętrznych. Ja to nazywam nauczeniem tego, czego rodzice nie nauczyli, na przykład stawiania granic, rozpoznawania swoich uczuć, rozpoznawania, za co i za kogo jest się odpowiedzialnym, a za co nie jest. Psychologa w trybie darmowej konsultacji znajdziesz w każdym MOPSie, często wiszą ogłoszenia w przychodniach i parafiach. Taki psycholog może w bezpośredniej rozmowie znacznie trafniej określić czy i jak duży masz problem, czy przydałoby Ci się kilka spotkań i rozwianie jakiś wątpliwości, a z resztą sobie wtedy poradzisz, czy psychoterapia, jaka, a może to nerwica czy inny poważniejszy problem i przydałaby się wtedy wizyta u lekarza. My, domorośli "psychologowie" na forum raczej nie zdiagnozujemy, a jeśli się nas potraktuje jak ekspertów, a nie przypadkowych ludzi, to można sobie tym nawet zaszkodzić :P

[akilo1]

Postaram się w trakcie tej wizyty nie schizowac i nie spinać i nie stresowac siebie i innych zobaczymy jak wyjdzie

[marsylvik]

Mało prawdopodobne, że Ci się uda od pierwszego razu.
Za to dobrze jest próbować złapać swoją pierwszą myśl za każdym razem, kiedy przyjdzie mocniejsze, niechciane uczucie. A potem tę myśl sobie obejrzeć z każdej strony... Czy prawdziwa? Czy pomocna? A co by było, gdyby...?