Skrzynka na listy

[1agfa]

Rzędy szarych skrzynek, zgrupowanych w kolumny, w szeregi ponumerowanych, anonimowych, bezosobowych pudełek. Mały prześwit ukazuje pustkę, czasem krzykliwe kolory natrętnych reklam - śmieci. Czasem pieczątkę listów urzędowych, logo zapowiadające kolejne rachunki do płacenia.
Tradycyjne listy, pocztówki z czasem zastąpione zostały przez maile.
Okazjonalnie (od rodzinnych osób kultywujących smak i widok żywego słowa, opisu, słowa żywego choć umieszczonego na papierze) kartka z widokiem ujrzanym w podróży w odległe strony - dzielenie się własnym przeżyciem, wrażeniem.
To jak świąteczny wyjazd, jak współudział w wyprawie. Radosne wydarzenie, kontynuacja bliskości emocjonalnej.

Tym razem w skrzynce zabielało coś dużego, jasna koperta, ze znaczkiem.
W środku cenna przesyłka, książki z twórczością ludzi, przelewających na papier swoje emocje, myśli, czucie - może nawet najgłębsze. Tym bardziej wartościowe, że wyrażone - wprawdzie wprost - ale jednak w sposób wysmakowany, kształtny, zachowujący przy tym świeżość wrażenia lub przeżycia. Całą emocję, przygnębienie, radość, humor lub ból.
Potrafią tak tylko ludzie wybitnie utalentowani; nie uciekając w sferę udziwnień, mówiąc o sobie i własnym oglądzie świata i zdarzeń, szczerze i wprost do czytelnika - trafiają najcelniej. Zmuszają do wspólnego przeżywania, współdzielenia.

Z pyłków kolejnych utworów powstają nie tylko trwałe kamienne kręgi - powstają monolity, ostańce.
Tkwiące w pamięci długo i na długo zapisujące się w dziejach ludzkiej twórczości.
Bo tyle człowiek znaczy, ile stworzył, nawet w codzienności, szczególnie w dziedzinach zmuszających do rozwoju.
Kultura, twórczość, to rzecz najcenniejsza, im więcej jej - tym więcej człowieczeństwa w ludziach : )

WU, Sorelino - paczuszka znalazła się w skrzynce. Zachwycająca zawartość (kolejne nagrody WU, kolejne wyróżnienia : )), brawo! obiecujące wiele godzin na czytanie, smakowanie, na posiłek dla ducha.

Jako że Almanach, zatem zawitali do mojego domu także Inni twórcy, współtowarzysze WU niedoli zawodowej, medycznej. W czasie tak niewdzięcznym i ciężkim w obecnym, wrednym dla indywidualności i twórczości czasie wszechobecnej, odgórnie dysponowanej miałkości i miernot. Powiew świeżego powietrza, kontaktu myśli, współ-czucia.

Dziękuję, niskie ukłony : )

[wscieklyuklad]

Dziękuję Agfo za ciepłe słowa. Cieszę się, źe Almanach i antologia pokonkursowa dotarły, bo przecież poczta słono licząc sobie za usługi nie zawsze wykonuje je jak naleźy - wiele adresowanych do mnie i potwierdzonych przez nadawcę przesyłek niestety przepadło.
Almanach to wydawnictwo Związku Literatów Polskich, nic więc dziwnego, że znalazły się w niej dokonania najbardziej wartościowe. Tym większy dla mnie to zaszczyt, że zauważono też moją twórczość.
Weny wystarcza, ale czasy nastały niełatwe i teraz większość czasu muszę poświęcać na walkę z COVID, zwłaszcza, źe w DPS coraz więcej zgonów o nieustalonej przyczynie - w tym półroczu odeszło 20 podopiecznych, a więc 1/6 stanu. Część osób zmarła w szpitalach a te nie przekazują placówce przyczyny zgonu. Oczywiście nie wszyscy trafiali tam z objawami infekcji, COVID potwierdzono u jednej z dializowanych chorych i ją udało się akurat uratować. Sale świecą pustkami, bo mniejsza liczba pensjonariuszy podraża ich koszty pobytu - tworzenie długu jest wykluczone.
Do tego dochodzi opieka nad POZ, dziesiątki teleporad i innych interwencji- pisałem o tym kilkanaście dni wstecz, liczba porad jest mniej więcej stała, w listopadzie udzieliłem ich łącznie 965 (roczny „urobek” szwedzkiego lekarza tomik. 650 porad).
Harówka osłabia chęć tworzenia, zmęczenie przenosi w krainę snów na długo przed północą, dyźury musiałem przesunąć na siódma rano, bo inaczej nie byłoby szansy by zrealizować zadania.

Miłej lektury Wam życzę! Mam nadzieję, źe za rok pojawi się nowy Almanach -to dla mnie wyzwanie nie lada, postaram się sklecić coś równie wartościowego, by w nim zaistnieć po raz już kolejny.