DZIĘKUJĘ !

[kogucik.2972]

Moje słodkie, złote Kurki
dziś dziękuję za laurki,
za tą przyjaźń, za tą miłość, za te rymy,
Choć Indorek tu przychodzi,
i me Kurki chce podchodzić,
To Indorka przecież bardzo tu lubimy
Sto lat zatem wszystkim nam
i niech rymy nam tu rosną
ja Wam swoją duszę dam
i Kurniczek z wieczną wiosną.

[hardy1]

Ja? Indorek?
Dobrze słyszę?
Masz to szczęście Koguciku
że nie wierzę. Nawet skrycie,
żeś mnie miał "na pulpicie".
Znaczy myśl ta nie postała
w Twojej głowie. Pewnie miała
coś przekazać. Że nawała
nawet hungwejbinów wrażych
nie da rady. Nie wyważy
drzwi Kurniczka. Bo pilnuje
kurek swoich tu Kogucik. Czuje
On ci we mnie duszę bratnią.

Bo i prawda. Ramię w ramię
tutaj stanę. I nie mamię,
nie szafuję czczymi słowy.
Wraz zrobimy huf bojowy
by na straży kurek stać,
odpór hungwejbinom dać

Kończąc...
Koguciku, chodź na stronę:
to "hungwejbiny są czerwone".
Jak ten indor. To nie ja.
Jam jest Hardy. I to prawda.

[hardy1]

Koguciku - gdzieś Ty zginął?
Lepszy indor się nawinął?
Wolisz jego a nie mnie?
Pewnie miłym słowem łechce.
Kilka pochlebstw, miłych słówek
I Kogucik jego już? Da się
kupić jak "półgłówek"?

Nieee...nie wierzę
ani trochę. Mówię szczerze.
Choć Kogucik jest bojowy
lecz nie traci zimnej głowy.
Pozna kiedy mu się kadzi
i odrzuci. Ten kto radzi,
krytykuje, lecz swym słowem
nie szafuje...
jest mu bliższy. Prawdę powie
choćby przykrą. Ale słowie
jego waży, nie obmawia za
plecami jak pochlebca.

Więc...Kogucie
gdzieś Ty zniknął?
Nie ma Cię...
Czyś obraził na mnie się?
O co? Na co? Wpisz choć słowo
Bo w mej głowie jest nerwowo.
Możem wpisał coś nie tak?
Lub obraził? Ale jak?
Głowę drapię, w brodzie grzebię
Gdzie Kogucik jest? Bo nie wiem
w czym uchybił Kogutowi. Koguciku!
Wpisz choć słowy...zapiej "kukuryku!"
Co bym wiedział że istniejesz.
Pochlebstwami się nie najesz
Ja Ci powiem prawdę w oczy
kiedy trzeba. Nie zaskoczy
z mojej strony nic Cię.
Jakem Hardy. Słowo daję!

Więc wybieraj! Ja czy on?
On pochlebstwa, daje "tron".
U mnie ciagle zimna głowa.
Kiedy trzeba i gorąca. Mowa
moja bedzie krótka - rzuć
choć słowem. Daj mi odczuć
że istniejesz. Nie przepadłeś
za tym drugim. Tym indorem.

Już "Indorek" nawet zmogę,
tylko głos daj. Bo nie mogę
z nerwów spać. Czy Cię
na to jeszcze stać?
Choć słóweczko, choć pół słówka
napisz do mnie. "Boża krówka"
ja nie jestem. Toć "Indorkiem"
ponoć jestem. Więc kolorkiem
nawet czarnym tutaj wpisz:
"Jestem. Żyję. Lecz się ucisz
mój Indorku. Nie wrzeszcz tak.
Bo mi Kurki padną wznak.
Wzniosą rwetes. Kokoczdak!
...wnet zagdaczą. Jam nie cieć
lecz tu spokój pragnę mieć!"

[kogucik.2972]

Ja Ci chyba mój Indorze,
w końcu bęcki sprawię jakie,
bo doprawdy być nie może,
byś zadzierał znów z Kurakiem.

Toż ja się tu nie rozerwę,
tyle wątków muszę zrobić,
jak zrobiłem sobie przerwę -
jakiś Indor chce mnie dobić

Tyś miał mi tu strzec Kurnika,
kiedy ja zajęty będę
A Ty znowu chcesz pofikać ?
zaraz szablę wydobędę

[hardy1]

Ufff...odezwał. Się
Kogucik. Głos swój dał.
Widać jednak - chłop na schwał.
Kurze! Chłopie! A niech Cię!

Żyjesz. A jam w nerwach
i sromocie tyle czasu...
Nie martw się. Ja Kurniczka
dopilnuję.
Tu nie wejdą żadne zbóje

[al-szamanka]

No nie, moi panowie
nikt mi nie powie,
że znowu chcecie się czubić,
zamiast po prostu się lubić.
Chyba gorące z was głowy,
o fikaniu nie ma mowy!!!

[kogucik.2972]

Toż to Indor właśnie fika !
ja Go gonię, a On znika -
ciągle ciągnie mnie za pióra -
co Go dorwę - to On wióra !

[al-szamanka]

Koguciku, bez przesady,
nie szukaj z Indorkiem zwady,
nie zrzucaj na niego winy,
nie rób tutaj kwaśnej miny,
no i proszę bez fikania,
darcia pierza, za łby brania,
pokój tutaj ma być szczery,
miejcie panowie maniery!!!

[hardy1]

Ja? Maniery?
Ja je mam!
Przecież Kogut z pakamery
tu kikuje. A nie ja!
Rzadko! Ja czekałem.
Całą dobę na Koguta.
Ot poruta...
Mało mnie nie trafił szlag!
Bom nie wiedział. Jego brak
myśli złe do głowy nagnał.
Dawnom się już tak nie bał.
Nie o siebie! O Koguta...
Długo trwała chwila ta
mej obawy. Ale jest już,
więc złe myśli precz! Tuż
tuż już Kogucika czuję.
No i AL jest. Się raduję
widząc i ją. Serce skacze,
może kiedyś Was zobaczę
w myśli mojej jako żywo
Hej Kogucie! Chodź na piwo...

[digressie]

ale mnie rozbawiła ta mała bójka
dookoła latją wyrwane piórka
dookoła kurz się unosi
bo drób się tarmosił
ale szamańska dobra metoda
niech przpadnie mąciwoda
niech sympatię dobry żart
zaserwuje każdy pan

[hardy1]

Żarty. Trele...

Tak to lubię. Nawet trochę się poczubię
z Kogucikiem. Aby i digressie nasz żart
oceniła wersalikiem: Wasz żart tynfa wart"

[hardy1]

PS."Wersaliki" to duże litery.
A ja wysłałem małymi. Z pośpiechu.
Czemu się tak śpieszyłem? Do chole...!

[milky_way_1]

jak Cię rozbawiła bójka, choć nie jestem wcale sójka
piórka, poleciały dawno w świat, bo „dobry żart tynfa wart „
to szamańska jest metoda, pokaż gdzie ta mąciwoda ?
czyżby ta szamanka miła ? czyjąś już wybranką była ?
każdy żart sympatii wart,
lecz szamańska ta metoda, to jest właśnie mąciwoda
chyba sama chce żartować, z innych lubi też dworować
na drugi raz niech sama, choć podobno nie jest mama
tylko kurka złoto piórka, co uciekła raz z Podwórka
i znów gdacze tak od rana, jestem wasz ukochana
i jak widać każdy Pan, już serwuje żarty jej
oto miła jest szamanka, nie jednego to wybranka

[hardy1]

AL szamanka...mąciwoda?
W życiu! Jej pogoda
to każdemu zdrowia doda

[kogucik.2972]

czyś zazdrosna milky słodka ,
czy uwagi naszej wołasz ?
czy też taka z ciebie trzpiotka -
i zalotna i wesoła ?
Wszak ja wszystkie - me Kurczątko,
biorę blisko pod serduszko,
Kurki wiedzą od początku,
że je kocham - moja Duszko
choć toczymy boje "krwawe"
- bo mi się Indorek pląta
lecz tu chodzi o zabawę,
tu nie staje nikt do kąta

[milky_way_1]

Zazdrość to mi obce słowo, nie pisz do mnie obcesowo,
Doszukiwać się coś złego, można przecież od bliźniego,
W każdym słowie, wersie prawie, nawet tutaj przy zabawie

Jam nie słodka i nie trzpiotka, wcale też już nie idiotka,
I uwagi też nie wołam, sypnę żartem, rymem czasem,
Lecz też rzadko i obcasem stuknę, bo jak widzisz daję słowo,
Czasem zrobi się rymowo, lecz te rymy daję słowo,
Wyglądają obcesowo, i nic na to nie poradzę,
Miej to czasem na uwadze, ze mnie jest waleczna dusza,
I jak mnie rymami rusza, to nie ważne kto to pisze,
Błogą ciszę wtedy mąci, do kącika mnie nie wtrąci

A Indorka ja uduszę i do kąta wsadzić muszę
Niechaj tutaj przyjdzie do mnie, to oskubię i uduszę
Takie piękne ma korale, karmin czerwień och wspaniale
Więc na szyję je założę, będę dumna, oj mój Boże

Dzięki wielkie Koguciku, kolorowo w Twym kurniku
Wiem już dobrze, że kurczątko bierzesz blisko pod serduszko
Lecz czy jestem twoją duszką, i mnie weźmiesz pod serduszko
Toć to nie wiem, nie dociekam, nie uciekam i nie zwlekam
To zabawa przednia przecie, w Twoim kolorowym świecie
W świecie rymem malowanym, wierszem, słowem tym pisanym

Na dziś koniec wierszowania, jest już późno,więc do spania
Wraz z podusią trzeba bieżyć, bo anioły i motyle
We śnie pojawiają się na chwile
Dobranoc

[hardy1]

Mnie? Hardego?
Tu "Indorka"- chcesz udusić?
Potem skubać? Ups! Oskubać?
Za co na mnie taka zguba
ma tu nadejść? Życia próba
więc jest moja. Się ukryję
aby przetrwać groźną chwilę.

Nie! Kryć się? To nie dla mnie.
Jakem Indor. Jakem Hardy.
Mam swój honor. To nie żarty.
Niebezpieczeństw całe chmary
Mnie nie zmogą.
Bom niestary, jeszczem jary!

[kogucik.2972]

O ! Indorek się rozbrykał
gdzie nie zajrzę, to spotykam,
choć zarzekał - nie żartuję :
"Jakem Hardy - nie rymuję !"

[milky_way_1]

Ludwig
van Beethoven

Więc zaczynam od początku, w rymowanym tym zakątku
Taką mam płochliwą duszę, i ze śmiechu się uduszę
Choć poważną minkę mam zaraz się uduszę wam
Ale dziś się już nie boję, i choć Hardy to dostoję
Ze mnie takie małe dziecię, że w tym Waszym pięknym świecie
Choć rymuję dzisiaj z Wami, to rumieniec lico plami
I już zawsze tak zostanie, nie ma przecież za co ganić
Z moich wad też się natrząsam, także wcale się nie dąsam
Nie nadążam też rymować i posprzątać, poprasować
Ugotować też potrzeba, rymem wzlecieć aż do nieba
Och przepraszam Cię Indorku, nie zaczekam z tym do wtorku
A jak Ci zapchałam skrzynkę, to przepraszam ociupinkę
Tylko wierszem, ach też czasem chciałoby się pisać prozą
Gdyż te wiersze nie do końca wyrażają to co mogą
Ale dzisiaj już ze śmiechu, wiersze wasze już mnie zmogą
Choć to masaż jest przepony, już ze śmiechu przepełniony
Łzy ze śmiechu w oczach stają i rymami też wołają
Niech ten śmiech jest zaraźliwy, jest radosny i prawdziwy
Już na koniec w przeprosiny, proszę o radosne miny
I niech będzie już po krzyku, zaraz dam po batoniku

)))

[hardy1]

Tak tu cicho o tej porze,
chyba jeszcze głowę złożę...
Lecz w przenośni, nie dosłownie.
Ooo...już rano. Jednak włożę spodnie.