Nasze porody

[kfiatuszek80]

Uwielbiam czytać realcje z porodów,w wolnej chwili opiszę swój(choć
już gdzieś opisywałam),wpisujcie więc dziewczynki swoje
wspomnienia.Ja pamiętam bardzo dobrze cały dzień kiedy to Kubuś się
rodził,familie na korytarzu porodówki ehhh jak ja lubię to wspominać.

[ursgmo]

Na listopadowym testowaniu sobie pisałyśmy , więc ja swoje
przekleję :
Ja z mojego pierwszego porodu najbardziej
pamiętam moment kiedy po kilku godzinach leżakowania na stole , po
aminoskopi , masażach szyjki i podobnych atrakcjach , stwierdziłam
że ja już mam dosyć, dziękuję ,zbieram zabawki i idę do domu.
Zlazłam więc ze stołu , torbę w łapę i do drzwi. Położna taka mocno
już leciwa zagrodziła mi drogę już na klatce i pyta :
- a gdzie ty się kochana wybierasz? ,
- do domu - odpowiedziałam z godnością - ja dziś już rodzić nie
będę , wrócę innym razem
- z tą krwią kapiącą na kapcie - położna spojrzała z politowaniem na
mnie i pokazała mi moje różowe papucie , upstrzone czerwonymi
kropkami i strużki na nogach
rozbeczałam się z bezsilności tak bardzo mi się chciało do domu , na
szczęście nadszedł mój mąż , przeszliśmy do sali rodzinnej i już
było ok , tylko moja "ucieczka" bawiła położne przez kilka dni
teraz już wiem że to był tzw kryzys 7 cm , ale wtedy to przekonanie
że mogę iść do domu i wrócić innym razem było bardzo silne , ale
człowiek był głupi :-D

jeszce tylko mi się przypomniało jak już po porodzie ( Zuzi)
przyszedł lekrz i pyta
-czy był pan Stolczyk ?
-kurcze nie no nikogo nie było ( różni przyłazili ale takiego co by
się tak ślicznie przedstawił na pewno nie )
-chodzi mi o to czy kupę pani robiła
-aaaaaaaaa ( czerwona jak burak) tak !

[chiyo28]

to ja przekleje mój z innej stronki... nie ma tam opisu drastycznych
powikłań, bo nie chciałam straszyc innych rodziców wczesniaczków,
którzy i tak maja to w realu.

Paulinka urodziła się 29.08.2001 r. o godzinie 23:55. Były to
ostatnie minuty w dniu kończącym 28. tydzień ciąży. Jestem dość
młodą mamą. W chwili urodzenia córeczki miałam 21 lat. Paulinka od
początku była dzieckiem planowanym i chcianym. Mój mąż jest 9 lat
starszy. Na dziecko zdecydowaliśmy się zaraz po ślubie. Jednak w
ciążę zaszłam dopiero po kilku miesiącach starań. Całą ciążę czułam
się dobrze (nie licząc standardowych dolegliwości ciążowych). W
niedzielę, 27. tydzień, zauważyłam odrobinę różowego śluzu na
wkładce. Nie chciałam zawracać głowy mojemu lekarzowi w niedzielę,
więc zdecydowaliśmy się pojechać na USG do szpitala. Lekarz
wykonujący USG powiedział, że wszystko jest w porządku. Miałam
niestety małego polipa na szyjce macicy, którego trzeba było
natychmiast usunąć. Do domu już nie wróciłam. Przez pierwsze 3 dni
leżałam na Ginekologii (nie na Patologii Ciąży, bo wytłumaczono mi,
że 27. tydzień to jeszcze niska ciąża).

Po trzech dniach wzięto mnie do zabiegówki. Tam obecnych było kilka
osób. Lekarz pogrzebał coś w mojej szyjce i powiedział, że polip
jest posmarowany jakimś ziołowym lekiem i sam odpadnie. Kiedy
jeszcze przed zabiegiem pytałam, czy jest on bezpieczny, wyśmiano
mnie. W ten sam dzień, kiedy miałam zabieg, wypisano mnie do domu.
Jeszcze przed wyjściem do domu, ok. 2 godziny po zabiegu, zaczęłam
się dziwnie czuć. Dostałam dość bolesnych skurczy brzucha. Zgłosiłam
to lekarzowi, ale on zbagatelizował sprawę. Zostałam odesłana do
domu z bólami. Wieczorem miałam już regularne i bardzo bolesne
skurcze. Zgłosiłam się do lekarza, do którego chodziłam prywatnie.
Próbował mi pomóc lekami (Fenoterol i Isoptin). Nic to jednak nie
dało i w efekcie 2 dni po wypisie trafiłam z powrotem do tego samego
szpitala, już na Patologię Ciąży. Spędziłam tam kilka dni. Wieczorem
29 sierpnia poczułam, jak dziecko pcha się na dół. Wezwany lekarz
powiedział, że w szpitalu, w którym przebywam, nie ma inkubatora na
tak maleńkie dziecko (z ich pomiarów USG córka miała mieć ok. 900
g). Stwierdził, że jedyne co może zrobić, to przewieźć mnie do
Szpitala Wojewódzkiego w Rzeszowie, gdyż mają tam oddział odpowiedni
do ratowania życia wczesniaków. Karetka na sygnale ledwo zdążyła
mnie dowieźć. Oba szpitale są oddalone od siebie ponad 50 km.
Lekarze, którzy przyjmowali mój poród, nie szczędzili słów krytyki
pod adresem poprzedników. Wymienię tylko niektóre błędy i
zaniedbania lekarzy ze szpitala w miejscowości, z której pochodzę:

1.zabieg, który mi wykonano, był zbędny, niczemu nie zagrażał, a
tylko przyczynił się do przedwczesnego porodu;
2.był przyczyną zakażenia wewnątrzmacicznego;
3.karetka przywiozła mnie z niekompletną i niedającą się odczytać
kartą, nie można było odczytać, jaki miałam zabieg, czy i kiedy
podano zastrzyki na rozwój płuc dziecka.
Poród poszedł mi szybko i sprawnie. Cały czas kołatało mi w głowie
jedno wyczytane zdanie: Lekarze ratują dzieci urodzone już w 24.
tygodniu ciąży. Moja córeczka, gdy tylko się urodziła, głośno
płakała i nie wydawała mi się mała. Przecież to był 28. tydzień.
Sytuacja zmieniła się diametralnie na porannym obchodzie. Pani
ordynator z Oddziału ION powiedziała, że malutka oddycha
samodzielnie, ale ma zakażenie, z którym nie mogą sobie dać rady.
Przez cały czas pobytu nastawiała mnie, że dziecko umrze. Dopiero w
8. dobie, dzień przed opuszczeniem przeze mnie szpitala, dała nam
cień nadziei - wyniki zaczęły się znacznie poprawiać, a córka
przestała spadać na wadze. W 4. dobie ochrzciliśmy ją. Była silna i
dzielnie walczyła.

Dopiero takie doświadczenia życiowe pozwalają nam sprawdzić, ile
człowiek jest w stanie wytrzymać. Nie wiem, jak bym przez to
wszystko przeszła, gdyby nie pomoc mojego ukochanego męża. On nie
dopuszczał myśli, że naszej córeczki może nie być. Gdy wychodziłam
do domu, młoda salowa powiedziała mi, że jestem wyrodną matką, bo
nie czekam na dziecko. Ona nie miała pojęcia, że każdy pisk
aparatury i nerwowa krzątanina za drzwiami oddziału, gdzie leżało
moje dziecko, doprowadzały mnie do panicznego strachu. Tym bardziej,
że nie mogłam wejść i sprawdzić, czy z moją córką wszystko w
porządku.

[kfiatuszek80]

No to ja opiszę swój:
Tp miałam na 28 grudnia.Dzień przed wigilią zafundowałam sobie mycie
podłog i w dniu wigilii obudziłam się rano z plamieniem.Jako że to
pierwszy poród(skurczy jeszcze nie czułam wogołe),przestraszona
obudziłam męża i pojechailiśmy na ip.Pani położna po ocenie sytuacji
stwierdziła zostawimy panią na oddziale.Przebrałam się w swoja
piżamkę i hopla na górę na oddział.Dzień minął na czekaniu które nie
przyniosło nic.Dopiero w nocy poczułam pierwsze skurcze.Nad ranem
zgłosiłam w dyżurce ze to chyba już,kazano mi więc się spakować i
przyjść na blok porodowy.Zadzwoniłam do męża że ide rodzić,ten
obdzwonił całą familię która w ilośći chyba 15 osób przybyla do
szpitaala.I tak od godz 9 leżałam sobie na łóżku porodowym czekając
na rozwój akcji.Miałam podpiętą oxy,póżniej położna przebiła mi
pęcherz.Wody były zielone.Akcja rozkręciła się ,parłam,juz prawie
byłam nacięta gdy wszedł lekarz i po badaniu stwierdzł że niestety
ale jedziemy na blok co mnie bardzo ucieszyło:)Wiec dostałam zaraz
głupiego jaśka,czepek zielony i siup na blok.Babcia w płacz ze coś
się dzieje,rodzinka blada jak ściana.na bloku może z 10 min i Jakub
był na świecie.Położna wywiozła go z bloku i razem z mężem poszła
mierzyć,wazyć i ubierać Dzieciątko.Ja wyjechałam za jakieś 15
min.Potem było już tylko cudnieeee..

[rudnicka_a]

Oj u mnie to byla rzeznia - jak to moj maz okreslil 5 minut po
porodzie ;)Niestety nie mialam skurczy wiec 4 dni po terminie moj
lekarz prowadzacy przyjal mnie na oddzial. Dostalam jakis zastrzyk i
po godzinie odeszly mi wody. I sie zaczelo. Niestety szyjka sie nie
rozwierala wiec po calej nocy lekkich boli ale i niespania dostalam
rano oksytocyne. Bole po niej byly straszliwe, zdecydowalam sie na
znieczulenie zewnatrzoponowe. Niestety po nim cala akcja ustala.
Postanowilam wiec nie brac drugiej dawki, prawie mdlalam z bolu i
ostatecznie po 18 godzinach meczarni wzieli mnie na slol. I to bylo
moje wybawienie. Przy nastepnej ciazy od razu zamawiam cesarke :)

[az-82]

Normalnie umiecie nastraszyć dziewczyny :)

[kfiatuszek80]

Ja też nastawiona jestem na cc tylko i wyłącznie:)Porównując te moje
ok 6 h porodu siłami natury a raptem 0,5h cc to dla mnie te cc to
było wybawienie.Owszem rana boli ,ciągnie,miałam w znieczuleniu
ogólnym po którym wyglądałam tragiczinie ,włosy mi strasznie
wypadały ale wole po stokroc to szybkie cięcie bez strachu o dziecko
niż parcie (wszystko na wierzchu,nie dostałam lewatywy więc dla mnie
był to koszmar ,cała w krwi nie nie to nie dla mnie)Aczkolwiek
wolałabym w ZZO niż w zniecz.ogólnym .

[rudnicka_a]

Ja wlasnie mialam cesarke w ZZO. W 4 dobie wyszlam do domu. Czulam
sie rewelacyjnie. Nic mnie nie bolalo. Ogolnie jakis tam dyskonfort
czulam moze w 1 dobie po cesarce a potem pomagalam dziewczynom na
sali po porodach naturalnych. Byly bardziej zmasakrowane. Ale zeby
nikogo nie straszyc, bo po co, moje dwie przyjaciolki urodzily
dzieciaczki w 1 godzine. Jedna prawie urodzila na schodach
szpitalnych, bo jak dojechala do szpitala to miala pelne rozwarcie i
glowke bylo widac. Mowila ze bolu prawie nie czula ;) tak mozna
rodzic naturalnie, pozazdroscic :)

[kfiatuszek80]

A samo wkłucie w kręgosłup boli?Jakie uczucie jest od pasa w dół?
Można np poruszyć palcami od nóg czy zupełnie klocki się robią?
Przyznam ze trochę bym się stresowała przy samym zabiegu
znieczulania.Znieczulenie ogólne to moment i śpisz ,nic nie widzisz
nic nie czujesz.a przy ZZO jesteś świadoma ,prawdopodobnie czujesz
jakieś szarpanie tak to dziewczyny opisywały na CiP.No i sama
swiadomość że leżysz właśnie z rozciętym brzuchem.Jak masz chęć
opisz jak wygląda zabieg znieczulania i jakie jest uczucie podaczas
wyciągania maluszka no i póżniej jak znieczulenie
zaczyna "puszczać".:)

[rudnicka_a]

Wiec tak. Samo wklucie nie boli, przynajmniej ja nie pamietam bolu.
Ogolnie nie boje sie igly wiec mnie to nie przerazalo. Balam sie
jedynie zeby anestezjolog sie dobrze wkul. Trzeba zrobic taki koci
grzbiet, bardzo wygiac kregoslup zeby byly widoczne kregi w
kregoslupie. Na tym sie skoncentrowalam, a byl to nie lada wyczyn z
ogromnym brzuchem ;) Cos niewyobrazalnego. I w miejsce wklucia
zalozyli mi wenflon. Wtedy nie stracilam czucia w nogach bo to bylo
w trakcie porodu. Mniej tylko bolalo. Potem jak szlam na CC to tylko
dali mi nowa dawke w ten wenflon. Stracilam calkowicie czucie w
nogach. Ale swiadomosc jest normalna. Jak wyciagali Maje nic nie
czulam. Wyjeli ja i pokazli mi ja nad glowa. To bylo piekne.
Pocalowalam ja , dotykalam, mowilam jak ja kocham. Mysle ze to cos w
stylu porodu naturalnego. Potem maz poszedl z lekarzem i Maja na
pomiary :). Mnie zszyli i zawiezli na sale. Wazne jest to zeby przez
12 godzin po ZZO lezec i nie podnosic glowy. Podobno zeby nie miec
potem migren. Ja czasmi podnosilam ale, urodzilam Maje o 18.00 wiec
zaraz byla noc ktora cala przespalam. Rano juz normalnie czualm nogi
wiec pewnie w trakcie nocy, znieczulenie przestalo dzialac. Rana
goila sie super, po 7 dniach sciagneli mi szwy. Rodzialm na slasku w
Katowicach w szpitalu na Raciboskiej. Polecam ten szpital. ale sie
rozpisalam, az mi sie lezka zakrecila na te wspomnienia :)

[kfiatuszek80]

A kiedy to znieczulenie działa i nic nie czujesz od pasa w dól
jesteś w stanie poruszyć nogą czy zupełny bezwład?Ja dostałam
kubusia już wykąp[aego i zawiniętego w beciku więc zobaczyć taką
kruszynę zaraz po wyjęciu z brzuszka i usłyszeć pierwszy krzyk to
dla mamy bezcenne.

[rudnicka_a]

Nie mozna ruszac nogami, nie da sie. Ale widok maluszka
wyciagnietego bezposrednio z brzucha, bezcenny :)

[kfiatuszek80]

Jescze jedno zapyta miałaś jakieś wskazanie do cc czy na "zyczenie"?
Ja mam wpisane w książeczkę brak postępu porodu,zagrożenie
wewnątrzmacicznym zamarciem płodu.I tak zastanawiam się czy na
podstawie przebiegu pierwszego porodu przy drugim mogłabym "żądać"cc?

[rudnicka_a]

Z tego co wiem to jezeli pierwszy porod byl przez CC to jest to
wskazanie do drugiego porodu rowniez przez CC.
A jezeli chodzi o moj pierwszy to ja chodzilam na wizyty do
ordynatora szpitala w ktorym rodzilam. Kupe kasy kosztowaly mnie
wizyty ale byla to taka swoista "lapowka" za dobre taktowanie przy
porodzie w szpitalu - samo zycie. Przy samym porodzie juz nic nie
musialam placic a bylam traktowana jakos tak priorytetowo. Mialam
wybor jak chce rodzic, czy cc czy naturalny. Wybralam naturalny,
wiec dostalam super sale z skorzna kanapa :) dla meza ;) wanna,
prysznicem, ktg , polozna i cala reszta mniej istotna :). Ordynator
caly czas kontrolowal sytuacje, ustawial lekarzy. Kiedy juz nie
mialam sily sam zadecydowal o cesarce. Ogolnie zawsze sie tak
troszczyl o swoje pacjentki z wizyt prywatnych. Przy drugim dziecku
tez bede do niego chodzic, bo z tego co policzylam ile wydalam na
wizytach, to tyle samo laski placa za cc na zyczenie lub
znieczulenia ZZO. Ja wszystko na koncu mialam w cenie wizyt.
A wizyty tez byly ok , na kazdej USG, z 6 razy mialam robia
bakteriologie w trakcie ciazy, wymazy, mnostwo badan. Ogolnie lekarz
chuchal na zimne, mimo ze nie mialam ciazy zagrozonej.

[agawa22]

oj dziewczyny, ale straszycie te co jeszce nie rodziły:)
Ja dla odmiany miałam suuuper porody oczywiście naturalne.
Pierwszy trwał 10 min, przyjechałam do szpitala, bo byłam juz po terminie tydzień, lekarz kazał, ja czułam sie swetnie. położna na izbie kazała mi się położyć , zaglada i ze zdziwieniem pyta czy mnie nic nie boli, a ja a co ma boleć. Ona że mam 10 cm rozwarcia i rodze, a ja pytam gdzie te bóle? Przebiła mi pęcherz .
Po tej atrakcji wstałam przebrałam się w koszulę i dosłownie nie zdażyłam się nawet położyć ,krzyczę do tej położnej że juz mi dziecko wychodzi, jeden skórcz i synek był na swiecie (ważył 4200 tak wiec nie mało ). ja właściwie mogłabym wstać, dzieciaka pod pache i do domu.
Drugi był jeszcze szybszy, też byłam tydzień po terminie, w domu nagle pękł mi pęcherz, była noc, ja chłopa do samochodu i dosłownie 100 na h do szpitala, bo już czułam dziecko miedzy nogami. Zadzwoniłam do swojego lekarza, był akurat na dyżurze, to jak wysiadłam z samochodu to tylko doszłam do najblizszego gabinetu lekarskiego i on na kozetce złapał dziecko, nawet nie doszłam do izby przyjęć. A mały też 4200 i długi 66 cm.
TAk więc ja mogę rodzić co rok

[az-82]

A ty to niby nie straszysz? :P
Jak przeczytałam to od razu mi się przypomniała historia, którą kilka dni temu w telewizji pokazywali, jak to kobiecie dziecko gruchnęło głową o podłogę, jak jej się też tak szybko urodziło.

Ja bym chciała szybko, ale nie aż tak szybko jednak.

[ursgmo]

e ja swoje porody wspominam dobrze , no te dwa oczywiście , zawsze
kulturalnie od 8 do 19 się wyrabiałam , kroplóweczka , skurcze
bolesne gdzieś od 15 , masaże szyjki , przebijanie pęcherza ,
żadnych koszmarów , parcie to ulga , choć jakbym miała znów przeć na
boku to bym zagryzła :-)
bardziej dokuczliwe dla mnie jest bolące zębisko albo taki fest ból
głowy , przy porodzie boli dxxx i brzuch , a to się da przeżyć , no
czasami krzyż :-/
marzy mi się takie dramatyczne filmowe "rodzę" i mężowska panika ,
ciekawe jak by to było ?? pomarzyć sobie mogę .....
przy następnym mogę mieć cc na życzenie , po trzech wywoływanych ,
ale dobrowolnie nie skorzystam , nawet mój gin mówił przy odbierniu
Macka że następnym razem zrobimy cc i możemy od razu walnąć plastykę
brzucha ała :-D

z opowieści koleżanek , jedna w czasie cc widziała swój brzuch w
lampie fuuuuj :-D , druga po głupim jasiu zaczęła śpiewać pieśni
kościelne poczynając od tych żałobnych :-D
moja przyjaciółka rodzi tak jak agawa , wpada na izbę położna głowa
między nogi a tam głowa na wierzchu , rodziła w kurtce skórzanej,
spódnicy zadartej i przyciskając torbę do brzucha , za nic podobno
nie chciała jej oddać , wcześniej zdjąć majtek też nie :-D