Wierszyki do śmiacia

[leziox]

Wyszukuję w necie, wyczekuję
Archiwa plądruję,
Może się zdarzy co miłego
Smiać się jest dobrze
Nie smucić
Więc co do powyższego
Czytajta wrzucajta
Wierszydła by bałamucić
Serca zasnute deprechą.

[leziox]

WIERSZYKI PAWEŁKA:

W walentynki wilkołak o nowju
Dostał w serce pół kilo ołowju
Patrzył z niemym wyrzutem
Na łowczynię Danutę
A powiedzieć chciał tylko "ajlowju"

***

W walentynki przy drodze na Rygę
Egzorcysta wpadł nagle na strzygę
Siadła nań szybkim susem
Został z mokrym całusem
-Niech się cieszy. Zjem jutro dziadygę!

***

W walentynki w sadzawce pod Skopcem
Z płetwonurkiem tańczyły utopce
Rumbę tango i disco
Aż dech stracił chłopisko
Tańce zawsze mu były zbyt obce

[leziox]

EWA JOWIK

Żabka i byk

W lipcowy dzień gorący szukał raz byk ochłody,

więc przed prażącym słońcem w kierunku poszedł wody.

Staw rzęsą porośnięty wybrał za cel podróży,

by w nim wymoczyć pięty i nozdrza swe zanurzyć.

By napić się H2O (bo taką też miał chrapkę),

nachylił się nieśmiało i ….. ujrzał śliczną żabkę.

Zakochał się byczysko nieomal nieprzytomnie.

Chciał dla niej rzucić wszystko, bo kochał ją ogromnie,

iw pięknych oczach żabki utonął bez pamięci.

Całować chciał jej łapki. Chciał stado krów poświęcić.

O rękę ją poprosił i bukiet kwiatów wręczył,

Robaczki jej przynosił, terminem ślubu dręczył…

Lecz żabka, płaz zielony, rozsądnie zakumkała:

- Ty duży, napalony, ja jestem taka mała!

Twój pomysł jest chybiony i udać się nie może.

Poszukaj sobie żony na łące lub w oborze!

Bo gdybyś był maleńki jak ważka albo świerszczyk,

w kolejce do mej ręki na pewno byłbyś pierwszy.

Byk kochał żabkę małą, więc z wielkiej tej miłości

Przez tydzień wzdychał cały a cały miesiąc pościł.

A gdy już miesiąc minął znów wybrał się nad wodę

By ujrzeć żabkę miłą, podziwiać jej urodę.

To chyba jakieś czary, to chyba jakieś cuda!

Nad wodę przez szuwary idzie byk-krasnoludek!

Skurczył się niczym w praniu i żabka z ciekawości

Pytała: – Skąd ta zmiana? Czy skutek to miłości?

Powiedz, jak takim mikrym stałeś się nagle bykiem?

- Nie jestem bykiem zwykłym. Ja jestem Skurczybykiem!

[leziox]

ZYGMUNT KRÓLAK

Kultura ulicy

Ulicą co wiele widziała
Mknie wypasiona fura
Zza szyby obok łokcia
Wycieka rodzima kultura

Umf umfumf z bagażnika
Zagłusza uliczne rozmowy
Paluszek w wiadomym geście
Wskazuje zawartość głowy

Karczycho wypchane koksem
Pustostan na sobie nosi
Szczęka z gumowym napędem
- Oto dzisiejsi herosi

Obok nich piękne kobiety
Żony – znajome — kochanki
Każda ma chyba kwiaciarnię
Bo ślą przechodnim wiązanki

„Gdzie włazisz stara krowo
Masz we łbie popie——-one
- To co że byłaś na pasach
My mamy zawsze zielone”

Ktoś ma kłopoty ze wzrokiem
A może nawet ze słuchem
Popsułaś coś supernianiu
Więc teraz kieruj ruchem

[leziox]

MARIUSZ PARLICKI

Piła



Pewna miła kiedy była w mieście Piła,

tak popiła, że się nawet nie umyła.

Po tygodniu, gdy wróciła z owej Piły

widok, no a zwłaszcza zapach był niemiły,

a do tego to biedaczka ledwo żyła,

bo w tej Pile się szerzyła wtedy kiła,

no a ona pijąc w Pile w wolne chwile,

nie wiedziała o szerzącej się tam kile.



Teraz będzie biedna miła się leczyła,

a do tego będzie się z myślami biła

-Skąd się wzięła u niej kiła,

winna Pila, czy że piła?

- myśli miła, jednak nic nie ustaliła.

[cambria1.2]

Do zadumy i śmiacia, jeśli jest powód

Artur Andrus:

"Ja mam rzekomo trochę wdzięku
Ty masz jaskrawo smutne oczy
Znajdzie się zatem jakiś powód
Żeby się sobą zauroczyć

I żeby to zauroczenie
Ująć w banalnie wielkie słowa,
Żeby się sobą pozachwycać,
Żeby się sobą rozkoszować...

Ja Cię odszukam bez kłopotu
W tłumie tak zwanych zwykłych ludzi,
Potem się Tobą będę cieszyć,
A Ty się przy mnie nie zanudzisz

Znajdziemy powód by być z sobą,
Żadnych wymagań, planów żadnych
- Ty będziesz piękna...
- A Ty mądry...
- Ty będziesz dobra...
- A Ty ładny...

A potem sam się znajdzie powód
By zwątpić czy to się opłaca
Znajdziemy powód by odchodzić
I sto powodów, żeby wracać

Gdzie nie spojrzymy będzie ładnie,
Bo zamieszkamy wśród ogrodów...
Znajdziemy powód by być z sobą
Albo będziemy bez powodu..."

[cambria1.2]

Artur Andrus po raz drugi:

Tępy palancie w „de” kopany,
Synu najgorszej kurtyzany,
Paskudna mordo, zły pomiocie
Sklejony z genów po idiocie,
Żmijo obmierzła, wredna, śliska,
Gnijąca warstwo torfowiska,
Skutku uboczny chorób licznych,
(W tym - przede wszystkim wenerycznych),
Świeża padlino, brudna ściero,
Trądzie, tyfusie i cholero,
Ścierwo, klejnocie ciemnogrodu,
Żywe ucieleśnienie smrodu,
Jamo, do której plują ptaki,
Ryju podobny do kloaki,
Nędzna przybłędo spod Sodomy,
Świńskie koryto pełne pomyj,
Potwór! Wywłoka! Kreatura!
Krzyżówko skunksa, pchły i szczura,
Poczwaro ty ropnistooka,
Ozdobo szamba i rynsztoka,
Klonie sparszywiałego chwostu,
Odmiano ścieku i kompostu,
Szmato, na której psy siadają,
Bękarcie zła! Nie uwłaczając...

[leziox]

Upadłość
Julian Tuwim

"Puszczała się dziewczyna, puszczała z miłości,
Puszczała dla pieniędzy, puszczała z litości,
Aż taką masę razy upadła moralnie,
że całkiem się skurwiła – i wpadła fatalnie,
Albowiem w ciążę zaszła od jednego z gości:
Tak powstał SKURWYSYNDYK MASY UPADŁOŚCI."

[cambria1.2]

• Artur Andrus i Grupa MoCarta - Beczka piwa

[leziox]

Napadł na turystkę jeden niedźwiedź dziki.
Trafił na artystkę, musi brać zastrzyki.

[leziox]

AUTOR MNIE NIEZNANY
Wiersz powinien się chyba zwać:

Zlany pociąg


Poranek wczesny
Jadę pospiesznym
Wprost do Warszawy
Załatwiać sprawy.
Pociąg o czasie
Ja w drugiej klasie
Wagon się kiwa
Pije trzy piwa.
Łódź Niciarniana,
W pęcherzu zmiana.
Pęcherz nie sługa,
A podróż długa.
Ruszam z tej stacji
Do ubikacji.
Kto zna koleje
Wie, jak się leje.
To co trzęsie się
W Los Angelesie
Formę osiąga
W polskich pociągach.
Wyciągam łapę,
Podnoszę klapę,
Biada mi biada,
Klapa opada.
Rzednie mi mina
Trza klapę trzymać.
Łokieć, kolano
Trzymam skubana.
Celuje w szparkę,
Puszczam Niagarkę,
Tryska kaskada,
Klapa opada.
Fatum złowieszcze-
-wszak wciąż szczę jeszcze.
Organizm płynną
Spełnia powinność.
Najgorsze to, że
Przestać nie może.
Toczę z nim boje
Jak Priam o Troje,
Chce się powstrzymać
-Ratunku ni ma.
Pociąg się giba,
A piwo spływa.
Lecę na ścianę
Z mokrym organem,
Lecąc na druga
Zraszam ją struga,
Wagonem szarpie
Leje do skarpet,
Tańcząc Czardasza
Nogawki zraszam.
O straszna męka,
Kozak, Flamenco,
Tańczę, cholera
Wzorem Astair'a.
Miota mną, ciska,
Ja organ ściskam.
Wagon się chwieje,
Na lustro leje,
Skład się zatacza,
Ja sufit zmaczam.
Wszędzie Łabędzie
Jezioro będzie.
Odtańczam z płaczem
La Kukaraczę,
Zwrotnica, podskok
Spryskuje okno,
Nierówne złącza-
-buty nasączam,
Pociąg hamuje
Drzwi obsikuję
I pasażera
Co drzwi otwiera
Plus dawka spora
Na konduktora.
Resztka mi kapie
Na skrót PKP.
Wreszcie pomału
Brnę do przedziału.
Pasażerowie
Patrzą spod powiek.
Pytania skąpe
"Gdzie pan wziął kąpiel?"
Warszawa, Boże!
Nareszcie dworzec!
Chwila szczęśliwa
Na peron spływam,
Walizkę trzymam,
Odzież wyżymam.
Ach urlop błogi
Od fizjologii.
Ulga bezbrzeżna.
Pociąg odjeżdża,
Rusza maszyna
Hen w dal
Po szczy...
Po szynach.

[leziox]

Ludwik Jerzy Kern
Dwa jeże


Przy­szły do fry­zje­ra dwa jeże.
- Niech nam pan po­wie, pa­nie fry­zje­rze, Ja­kie się te­raz nosi fry­zu­ry?
- Hm... jed­ni się cze­szą po pro­stu do góry,
Dru­dzy zno­wu z prze­dział­kiem,
A inni golą się aż do skó­ry
I cho­dzą bez wło­sów cał­kiem. Nie­któ­rzy cze­szą się jak Wło­si... - A grzyw­ki?
- Grzyw­ki też się nosi. - A locz­ki?
- Locz­ki moż­na tak­że. - A pu­kle?
- Nosi się, a jak­że. - A fale?
- Z wol­na po­wra­ca­ją. -A bacz­ki?
- Rzad­ko, lecz by­wa­ją.
- A czy na jeża ktoś się cze­sze?
- O, pro­szę pa­nów, całe rze­sze.
- A pan uwa­ża, że to mod­ne?
- Nie tyl­ko mod­ne, lecz wy­god­ne.
- Więc nas nie trze­ba dzi­siaj strzyc?
- Moim zda­niem, nic a nic.
- To niech pan cho­ciaż, wie pan, tak z bli­ska, Wodą ko­loń­ską nas tro­chę po­pry­ska.
- Pf!...Pf!...Pf!... - Dzię­ku­je­my za to spry­ska­nie.
Do wi­dze­nia!
- Moje usza­no­wa­nie!

[cambria1.2]

Brzechwa o włosach

Pan starosta jadł przy stole,
Naraz patrzy - włos w rosole.
Krzyknął więc na cały głos:
„Chciałbym wiedzieć, czyj to włos!
Co to jest za zwyczaj taki,
Żeby w zupie były kłaki?
Starościno, co chcesz, rób,
Ja nie jadam takich zup!”

Starościna aż pobladła,
Z przerażenia z krzesła spadła,
Patrzy w talerz: marny los,
Rzeczywiście - w zupie włos.

Wpadła z krzykiem na kucharza:
„Że też taka rzecz się zdarza,
Włos w rosole, ładna rzecz -
Niech pan sobie idzie precz!”

Kucharz zgubił okulary,
Włożył buty nie do pary,
Do talerza wetknął nos:
Rzeczywiście - w zupie włos.

Wstyd okropnie starościnie,
Dowiedziano się w rodzinie,
Że starosta nie chce jeść,
Przybiegł wuj i stryj, i teść.

Teść przybliżył się do misy
I powiada: „Jestem łysy,
Włos na pewno nie jest mój.
Może wie coś o tym wuj?”

Wuj z kieszeni wyjął lupę
I przez lupę bada zupę:
„Widzę włos, lecz nie wiem czyj,
Może zna się na tym stryj”.

Stryj przybliżył się do stołu,
Zajrzał bacznie do rosołu,
Po czym gwizdnął niby kos:
„Znam się na tym - to jest włos”.

Sprowadzono geometrę,
Żeby zmierzył centymetrem
I powiedział wszystkim wprost,
Co to w zupie jest za włos.

Geometra siadł za stołem,
Mierzył, liczył coś z mozołem,
Zużył kartek cały stos
I powiedział: „To jest włos!
Ja się na tym nie znam, lecz czy
Nie pomoże sędzia śledczy?
Węszę tutaj zbrodni ślad,
Skoro włos do zupy wpadł”.

Sędzia śledczy sprawę zbadał
I powiada: „Trudna rada,
Muszę w sprawie zabrać głos,
Proszę państwa, to jest włos”.

Wtem ktoś myśl wysunął nową:
„Trzeba wezwać straż ogniową”.
Pan starosta zmarszczył twarz:
„Może być ogniowa straż”.

Przyjechali wnet strażacy,
Raźnie wzięli się do pracy
I wyjęli z zupy włos:
Taki to był włosa los!

[leziox]

Ludwik Jerzy Kern
Sześć krzyżyków ciotki, czyli kuracja upiększająca

Była so­bie ciot­ka

[cambria1.2]

Myślałam, że ciotka - hafciarka krzyżykowa 😀

[cambria1.2]

Tutaj aż się prosi to:

• Irena Kwiatkowska - Sierotka ver. 2002

[leziox]

Nooo, warto warto tego zawsze posluchać - i od razu morda się cieszy.

[cambria1.2]

Irenka zawsze perfekcyjna 😊😊

[leziox]

URSZULA LEWARTOWICZ

PRAWO CIĄŻENIA

Z wielkiej miłości do złego księcia,
Miała królewna potworne wzdęcia.
Przypadłość była na tyle spora,
Ze król polecił wezwać doktora.
Doktor dni kilka tę sprawę drążył,
Aż się bidulek zasapać zdążył.

W ten oto sposób, biedna królewna
Teraz już wcale nie była pewna,
Kogo powinna zatem obciążyć
Sprawą swej — jakby nie patrzeć — ciąży:
Tego co drążył? Tego od wzdęcia?
Blada bladego nie ma pojęcia.

Wobec takiego obrotu spraw,
Król specjalistę wezwał od praw:
„Niejaki Newton, tak od niechcenia,
Stworzył niedawno prawo ciążenia.
On nam wyjaśni zapewne żwawo,
Komu ciążenia mamy dać prawo”.

Po tej wizycie wszyscy na zamku
Do wyliczania siedli ułamków.
Tak wyliczają już długi cały czas
Jakieś proporcje, iloczyn mas,
Odległość między jakimś środkiem,
Proporcjonalność (wprost i odwrotnie)..

Królewna także coś stale liczy
I w głębi serca po cichu liczy,
Ze się z zagadki tej rozwiązaniem,
Wyrobi jeszcze przed rozwiązaniem…
Czcze to życzenia… Raczej nie zdąży..
Grunt, że się panna nie nudzi w ciąży!

[leziox]

Jan Brzechwa
ZOO

Ma­to­łek raz zwie­dzał zoo
I wo­łał co chwi­la: "O-o!"
"Jaka brzyd­ka pa­pu­ga!"
"Żyra­fa jest za dłu­ga!"
"Słoń za wy­so­ki!"
"A po co komu te foki?"
"Ze­bra ma far­bo­wa­ne że­bra!"
"Ty­grys
Chęt­nie by mnie stąd wy­gryzł!"
"Na, a zaj­rzyj­my pod da­szek:
Żółw - tuś, brat­ku, tuś!"
"A to? Pta­szek.
Nie­zły pta­szek -
Struś!"
Wresz­cie zbli­ża się do wiel­błą­da,
Uważ­nie mu się przy­glą­da
I po­wia­da wska­zu­jąc na nie­go przez kra­ty:
"Ow­szem, nie­zły. Ni­cze­go! Szko­da tyl­ko, że gar­ba­ty!"

[leziox]

A to akurat niekoniecznie śmieszne, ale jakoś bardzo pasujące do dzisiejszych czasów.

LECH MAKOWIECKI
Teorie spiskowe

TEORIE SPISKOWE



Zeszły się przy korycie dwie różowe świnki

Wypasione nad podziw – od ryjków po szynki.

Zachrumkały radośnie na widok obierek

I poczęły ucztować wśród zachwytów szczerych...



Wtem nadeszła ta trzecia – coś jakby markotna,

Zerkając nie w koryto, lecz na kraty w oknach...

Dwie pierwsze zakwiczały: „Chodźże na śniadanie,

Starczy jadła dla wszystkich! I jeszcze zostanie...”



Smutna na to: „Nie głodnam... Rozmawiałam z Burkiem.

On zna zwyczaje ludzi...” – Tu łzy poszły ciurkiem –

„Karmią nas tu i poją (tak jest ponoć wszędzie).

Potem zabiją... Zjedzą... Taki koniec będzie!”



Zapadła cisza w chlewie (brzęcząca jak muchy).

Przerwał ją świński rechot – od ucha do ucha!

Świnie (te przy korycie) nie czuły cykorii:

„Zamknij ryj! Dość już twoich SPISKOWYCH TEORII!

Gadasz jak wuj odyniec – zakała rodziny,

Co przypisywał ludziom niegodziwe czyny...

Za karę w mróz czy upał po lasach dziś hasa...

Żryj i pozwól żreć innym! To dewiza nasza...”



Tu w sen zapadły błogi (w barłogach jak w łóżkach),

By sadełko zawiązać się mogło na brzuszkach.

Ta trzecia – chociaż głodna – walczyła z kratami:

„Schudnę troszkę... Przelezę pomiędzy prętami...”



***

Gdy nad ranem wkroczyli z siekierami ludzie

Burek – ten nadwrażliwiec – schował się w swej budzie...

Dwie świnki do wędzarni za chwilę powieźli.

Po trzeciej garść szczeciny na kratach znaleźli...



***

Tu zakrzyknąć wypada puentę (niczym „bingo!”):

Byt kształtuje świadomość!* Lecz nie wszystkim świnkom...

[dunajec1]

"....lepszy w wolnosci kesek lada jaki nizli w niewoli przysmaki..."

Jakos tak.

[leziox]

W przypadku świnek ma to wymiar podstawowy.

[cambria1.2]

Rozmiar raczej.

[leziox]

Rozmiar świnki to ma znaczenie dla człowieka, który ją potem pożre, śwince raczej obojętne, jak duża wyrośnie.

[cambria1.2]

Duży może więcej

[leziox]

JAN BRZECHWA
Na straganie

Na straganie w dzień targowy
Takie słyszy się rozmowy:

"Może pan się o mnie oprze,
Pan tak więdnie, panie koprze."

"Cóż się dziwić, mój szczypiorku,
Leżę tutaj już od wtorku!"

Rzecze na to kalarepka:
"Spójrz na rzepę - ta jest krzepka!"

Groch po brzuszku rzepę klepie:
"Jak tam, rzepo? Coraz lepiej?"

"Dzięki, dzięki, panie grochu,
Jakoś żyje się po trochu.

Lecz pietruszka - z tą jest gorzej:
Blada, chuda, spać nie może."

"A to feler" -
Westchnął seler.

Burak stroni od cebuli,
A cebula doń się czuli:

"Mój Buraku, mój czerwony,
Czybyś nie chciał takiej żony?"

Burak tylko nos zatyka:
"Niech no pani prędzej zmyka,

Ja chcę żonę mieć buraczą,
Bo przy pani wszyscy płaczą."

"A to feler" -
Westchnął seler.

Naraz słychać głos fasoli:
"Gdzie się pani tu gramoli?!"

"Nie bądź dla mnie taka wielka" -
Odpowiada jej brukselka.

"Widzieliście, jaka krewka!" -
Zaperzyła się marchewka.

"Niech rozsądzi nas kapusta!"
"Co, kapusta?! Głowa pusta?!"

A kapusta rzecze smutnie:
"Moi drodzy, po co kłótnie,

Po co wasze swary głupie,
Wnet i tak zginiemy w zupie!"

"A to feler" -
Westchnął seler.

[leziox]

Jan Brzechwa

Hipopotam

Zachwycony jej powabem
Hipopotam błagał żabę:

"Zostań żoną moją, co tam,
Jestem wprawdzie hipopotam,
Kilogramów ważę z tysiąc,
Ale za to mógłbym przysiąc,
Że wzór męża znajdziesz we mnie
I że ze mną żyć przyjemnie.
Czuję w sobie wielki zapał,
Będę ci motylki łapał
I na grzbiecie, jak w karecie,
Będę woził cię po świecie,
A gdy jazda już cię znuży,
Wrócisz znowu do kałuży.
Krótko mówiąc - twoją wolę
Zawsze chętnie zadowolę,
Każdy rozkaz spełnię ściśle.
Co ty na to?"

"Właśnie myślę...
Dobre chęci twoje cenię,
A więc - owszem. Mam życzenie..."

"Jakie, powiedz? Powiedz szybko,
Moja żabko, moja rybko,
I nie krępuj się zupełnie,
Twe życzenie każde spełnię,
Nawet całkiem niedościgłe..."

"Dobrze, proszę: nawlecz igłę!"

[cambria1.2]

Nie da rady. Tańcowała Igła znitkom...

[dunajec1]

Tancowala?
"Skoczyl stolek do wiaderka,
Zaprosil je do oberka,
Dzbanek s polki-hyc na ziemie
"Ja niezgorszy?Popros-ze mnie!"

A za dzbankiemtalerz skoczyl,
Dokoluska sie potoczyl.
Piec choc grubas,zlapal kija
I ochoczo z nim wywija.

Biedna miotla w kac ie stoi,
Tez by chciala, lecz sie boi,
Bo jak w tancu sie rozluzni,
To ja beda zbierac pozniej.

Tanczy skrzynia i siekiera,
Az sie miotle na placz zbiera,
Juz nie moze ustac dluzej
I tak plasa az sie kurzy!

I jo tancuwolbyf kiebyf mog
kiebyf ni miol krziwyk nog
ale krziwe nogi mom........

[cambria1.2]

Dżokej?

[leziox]

Może witamin brakowało kiedyś, to się pokrzywiły lekuchno.

[cambria1.2]

Albo z natury takie fikuśne

[leziox]

Kiedyś to się mówiło że krzywe nogi to takie na beczce prostowane.

[leziox]

Jan Brzechwa

Żuk

Do biedronki przyszedł żuk,
W okieneczko puk-puk-puk.

Panieneczka widzi żuka:
"Czego pan tu u mnie szuka?"

Skoczył żuk jak polny konik,
Z galanterią zdjął melonik

I powiada: "Wstań, biedronko,
Wyjdź, biedronko, przyjdź na słonko.

Wezmę ciebie aż na łączkę
I poproszę o twą rączkę"

Oburzyła się biedronka:
"Niech pan tutaj się nie błąka,
Niech pan zmiata i nie lata,
I zostawi lepiej mnie,
Bo ja jestem piegowata,
A pan - nie!"

Powiedziała, co wiedziała,
I czym prędzej odleciała,

Poleciała, a wieczorem
Ślub już brała - z muchomorem,

Bo od środka aż po brzegi
Miał wspaniałe, wielkie piegi.

Stąd nauka
Jest dla żuka:
Żuk na żonę żuka szuka.

[cambria1.2]

Żuk jak kruk. Krukowi oka nie wykole.

[leziox]

W relacji odwrotnej nie byłbym tego taki pewien.

[cambria1.2]

Że niby biedronka?

[leziox]

Ze niby kruk żukowi...

[cambria1.2]

Jest żuk jelonek. Twardy zawodnik

[leziox]

A przy tym wg mnie jeden z najpiękniejszych chrząszczy na świecie.

[cambria1.2]

Poroże poraża!

[leziox]

Przy tym zdaje się że jest pod ochroną.

[leziox]

Jan Brzechwa

Stonoga

Mieszkała stonoga pod Białą,
Bo tak się jej podobało.
Raz przychodzi liścik mały
Do stonogi,
Że proszona jest do Białej
Na pierogi.
Ucieszyło to stonogę,
Więc ruszyła szybko w drogę.

Nim zdążyła dojść do Białej,
Nogi jej się poplątały:
Lewa z prawą, przednia z tylną,
Każdej nodze bardzo pilno,
Szósta zdążyć chce za siódmą,
Ale siódmej iść za trudno,
No, bo przed nią stoi ósma,
Która właśnie jakiś guz ma.

Chciała minąć jedenastą,
Poplątała się z piętnastą,
A ta znów z dwudziestą piątą,
Trzydziesta z dziewięćdziesiątą,
A druga z czterdziestą czwartą,
Choć wcale nie było warto.

Stanęła stonoga wśród drogi,
Rozplątać chce sobie nogi;
A w Białej stygną pierogi!

Rozplątała pierwszą, drugą,
Z trzecią trwało bardzo długo,
Zanim doszła do trzydziestej,
Zapomniała o dwudziestej,
Przy czterdziestej już się krząta,
"No, a gdzie jest pięćdziesiąta?"
Sześćdziesiątą nogę beszta:
"Prędzej, prędzej! A gdzie reszta?"

To wszystko tak długo trwało,
Że przez ten czas całą Białą
Przemalowano na zielono,
A do Zielonej stonogi nie proszono.

[cambria1.2]

Hehe, Stonoga, gwiazda yt 😁😁

[leziox]

Ale ta stonoga z wierszyka wcale nie przeklinała.

[cambria1.2]

Niemożliwe. Mając takie pomieszanie z poplątaniem...

[leziox]

Może to była taka śliczna, miła i dobrze wychowana stonoga?

[cambria1.2]

W miękkich kapciach.

[leziox]

Na kapcie mogłaby zbankrutować.

[cambria1.2]

Jest na co pracować

[leziox]

Myśle że wlasnie dlatego stonoga włóczy się bosa.

[leziox]

Jan Brzechwa

Żaba

Pewna żaba
Była słaba
Więc przychodzi do doktora
I powiada, że jest chora.

Doktor włożył okulary,
Bo już był cokolwiek stary,
Potem ją dokładnie zbadał,
No, i wreszcie tak powiada:

"Pani zanadto się poci,
Niech pani unika wilgoci,
Niech pani się czasem nie kąpie,
Niech pani nie siada przy pompie,
Niech pani deszczu unika,
Niech pani nie pływa w strumykach,
Niech pani wody nie pija,
Niech pani kałuże omija,
Niech pani nie myje się z rana,
Niech pani, pani kochana,
Na siebie chucha i dmucha,
Bo pani musi być sucha!"

Wraca żaba od doktora,
Myśli sobie: "Jestem chora,
A doktora chora słucha,
Mam być sucha - będę sucha!"

Leczyła się żaba, leczyła,
Suszyła się długo, suszyła,
Aż wyschła tak, że po troszku
Została z niej garstka proszku.

A doktor drapie się w ucho:
"Nie uszło jej to na sucho!"

[cambria1.2]

Susza na Seszelach.

[leziox]

Ale i tak chętnie pojechałbym tam.

[cambria1.2]

Gdzie nie ma nas...

[leziox]

Tam wszędzie dobrze.

[leziox]

Jan Brzechwa

Wrona i ser

"Niech mi każdy powie szczerze,
Skąd się wzięły dziury w serze?"

Indyk odrzekł: "Ja właściwie
Sam się temu bardzo dziwię."

Kogut zapiał z galanterią:
"Kto by też brał ser na serio?"

Owca stała zadumana:
"Pójdę, spytam się barana."

Koń odezwał się najprościej:
"Moja rzecz to dziury w moście."

Pies obwąchał ser dokładnie:
"Czuję kota: on tu kradnie!"

Kot udając, że nie słyszy,
Miauknął: "Dziury robią myszy."

Przyleciała wreszcie wrona:
"Sprawa będzie wyjaśniona,

Próbę dziur natychmiast zrobię,
Bo mam świetne czucie w dziobie."

Bada dziury jak należy,
Każdą dziurę w serze mierzy,

Każdą zgłębia i przebiera -
A gdzie ser jest? Nie ma sera!

Indyk zsiniał, owca zbladła:
"Gwałtu! Wrona ser nam zjadła!"

Na to wrona na nich z góry:
"Wam chodziło wszak o dziury.

Wprawdzie ser zużyłam cały,
Ale dziury pozostały!

Bo gdy badam, nic nie gadam,
I co trzeba zjeść, to zjadam.

Trudno. Nikt dziś nie docenia
Prawdziwego poświęcenia!"

Po czym wrona, jak to ona,
Poszła sobie obrażona.

[cambria1.2]

Poszła szukać dziury w całym.

[leziox]

Ale dopiero po tym, jak zżarła ser. Mądra. Co będzie się głodna włóczyć...

[cambria1.2]

Wtedy zmysły wyostrzone.

[leziox]

Jan Brzechwa

Na wyspach Bergamutach

Na wyspach Bergamutach
Podobno jest kot w butach,

Widziano także osła,
Którego mrówka niosła,

Jest kura samograjka
Znosząca złote jajka,

Na dębach rosną jabłka
W gronostajowych czapkach,

Jest i wieloryb stary,
Co nosi okulary,

Uczone są łososie
W pomidorowym sosie

I tresowane szczury
Na szczycie szklanej góry,

Jest słoń z trąbami dwiema
I tylko... wysp tych nie ma.

[cambria1.2]

Trąbalski z zapasowym instrumentem.

[leziox]

Jan Brzechwa

Entliczek-pentliczek

Entliczek-pentliczek, czerwony stoliczek,
A na tym stoliczku pleciony koszyczek,

W koszyczku jabłuszko, w jabłuszku robaczek,
A na tym robaczku zielony kubraczek.

Powiada robaczek: "I dziadek, i babka,
I ojciec, i matka jadali wciąż jabłka,

A ja już nie mogę! Już dosyć! Już basta!
Mam chęć na befsztyczek!" I poszedł do miasta.

Szedł tydzień, a jednak nie zmienił zamiaru,
Gdy znalazł się w mieście, poleciał do baru.

Są w barach - wiadomo - zwyczaje utarte:
Podchodzi doń kelner, podaje mu kartę,

A w karcie - okropność! - przyznacie to sami:
Jest zupa jabłkowa i knedle z jabłkami,

Duszone są jabłka, pieczone są jabłka
I z jabłek szarlotka, i komput [placek], i babka!

No, widzisz, robaczku! I gdzie twój befsztyczek?
Entliczek-pentliczek, czerwony stoliczek.

[cambria1.2]

[leziox]

Jakie piękne robaczywe jabłuszko. To pewnie jako ilustracja do wierszyka...

[cambria1.2]

Tak, najbardziej rumiana, jaką znalazłam

[leziox]

Robaczek się ucieszy, widząc siebie na łamach GW.

[cambria1.2]

Oby nie skojarzył z czymś innym...

[leziox]

To najwyżej zapije frustrację alkoholem.

A taki robaczek
Czerwony kubraczek
To lubi koniaczek
I befsztyczek z kaczek.

[cambria1.2]

Może być też wino
Byle z wołowino...

[leziox]

Lub się w winie nurza
Pierś, z reguły kurza.

[cambria1.2]

Kurza twarz
Rację masz!

[leziox]

A jak nie mam racji
Nie będzie kolacji.

[leziox]

Zeby tak każdy człowiek innego rozumiał, jak pies...To by chyba nieco lepiej było na świecie.

Jan Brzechwa

Jak rozmawiać trzeba z psem?

Wy nie wiecie, a ja wiem,
Jak rozmawiać trzeba z psem,

Bo poznałem język psi,
Gdy mieszkałem w pewnej wsi.

A więc wołam: - Do mnie, psie!
I już pies odzywa się.

Potem wołam: - Hop-sa-sa!
I już mam przy sobie psa.

A gdy powiem: - Cicho leż!
Leżę ja i pies mój też.

Kiedy dłoń wyciągam doń,
Grzecznie liże moją dłoń.

I zabawnie szczerzy kły,
Choć nie bywa nigdy zły.

Gdy psu kość dam - pies ją ssie,
Bo to są zwyczaje psie.

Gdy pisałem wierszyk ten,
Pies u nóg mych zapadł w sen,

Potem wstał, wyprężył grzbiet,
Żebym z nim na spacer szedł.

Szliśmy razem - ja i on,
Pies postraszył stado wron,

Potem biegł zwyczajem psim,
A ja biegłem razem z nim.

On ujadał. A ja nie.
Pies i tak rozumie mnie,

Pies rozumie, bo ja wiem,
Jak rozmawiać trzeba z psem.

[cambria1.2]

Tak przy okazji - cudo
I twarz Adama w 11.43 - to już nie ten sam PAN.

• ADAM AND DOG -(2011)- SHORT ANIMATION

[leziox]

Po eksmisji każdy się zmienia, mniej lub więcej.

[leziox]

Jan Brzechwa

Staś Pytalski

Na ulicy Trybunalskiej
Mieszka sobie Staś Pytalski,
Co gdy tylko się obudzi,
Pytaniami dręczy ludzi.

W którym miejscu zaczyna się kula?
Co na deser gotują dla króla?
Ile kroków jest stąd do Powiśla?
O czym myślałby stół, gdyby myślał?
Czy lenistwo na łokcie się mierzy?
Skąd wiadomo, że Jurek to Jerzy?
Kto powiedział, że kury są głupie?
Ile much może zmieścić się w zupie?
Na co łysym potrzebna łysina?
Kto indykom guziki zapina?
Skąd się biorą bruneci na świecie?
Ile ważą dwa kleksy w kajecie?
Czy się wierzy niemowie na słowo?
Czy jaskółka potrafi być krową?

Dziadek już od roku siedzi
I obmyśla odpowiedzi,
Babka jakiś czas myślała,
Ale wkrótce osiwiała.
Matka wpadła w stan nerwowy
I musiała zażyć bromu,
Ojciec zaś poszedł po rozum do głowy
I kiedy powróci - nie wiadomo.

[cambria1.2]

Solidna szkoła dziennikarska

[leziox]

Dzisiaj Staś mógłby męczyć Gugla i Wikipedię, a rodzice mieliby święty spokój.

[cambria1.2]

W końcu Gugiel i Wika też by nie wytrzymali i poszli się... zawiesić

[leziox]

Gdyby Stasiowi się udało zablokować serwery milionami zapytań na sekundę, to i owszem.

[cambria1.2]

Staśki mają moc!

[leziox]

Jan Brzechwa

Foka

Mole foce zjadły futro.
"W czym na spacer wyjdę jutro?"

Poszła foka do oposa:
"Jestem naga, jestem bosa,

Co ja teraz, biedna, pocznę?
Daj choć futro zeszłoroczne."

Opos tylko drzwi zatrzasnął:
"Każdy nosi odzież własną!"

Poszła foka między bobry:
"Może będzie kto tak dobry

I ponosić futro da mi?
Futro przecież się nie splami."

Bobry rzekły na to: "Foko,
Bieda u nas jest w tym roku,

Może jednak ci niedźwiedzie
Dopomogą w twojej biedzie."

Ale niedźwiedź tylko mlasnął:
"Każdy nosi odzież własną!"

Poszła foka do borsuka:
"Może pan mi coś wyszuka?"

Borsuk zmierzył ją z wysoka:
"Z pani jest po prostu - foka!"

Nie pomogły również lisy -
Lis przeważnie sam jest łysy.

Nie zastała gronostajów,
Szenszyl kazał przyjść jej w maju,

Jeszcze gorzej poszło z lutrą,
Skunks miał w pralni swoje futro.

Poszła foka w złym humorze:
"Nikt mi, widzę, nie pomoże."

Pozbierała na dnie szafki
Zniszczonego futra skrawki

I zaniosła do kuśnierza.
Kuśnierz mierzy i przymierza,

Poupinał skrawki modnie,
Potem szył przez dwa tygodnie,

Lecz by dziury zaszyć w futrze,
Musiał futro zrobić krótsze.

Jak tu foka w złość nie wpadnie:
"Ależ mnie pan ubrał ładnie!

Przód jest krótszy o trzy cale,
Moich rąk nie widać wcale,

Pan mi zeszył nogi obie,
Co ja teraz, biedna, zrobię?"

Kuśnierz zmrużył jedno oko:
"Trudno. Będzie pani foką."

Odtąd foka nieszczęśliwa
Już nie chodzi, tylko pływa.

[cambria1.2]

Stanisław Barańczak na przykład:

... tłumaczenie się z tego, że tłumaczy się wiersze również w celu wytłumaczenia innym tłumaczom, iż dla większości tłumaczeń wierszy nie ma wytłumaczenia...

[leziox]

Przeczytałem to.
I chyba muszę się napić.

[leziox]

Jan Brzechwa

Ręce i nogi

Jak wiadomo z zoologii,
Każdy koń ma cztery nogi,
Ale kto z uczonych wie
Czemu cztery, a nie dwie?

Struś nogami biega dwiema,
A wąż nawet jednej nie ma,
Gdyby jedną nogę miał,
Czyby szedł, czy pędził w cwał?

Taki kangur, rzec by można,
To istota czworonożna,
Ale gdy go puścić w ruch,
Nóg używa tylko dwóch.

Ma dwie nogi każdy bociek,
Ale kto z uczonych dociekł,
Czemu każdy bociek w mig
Jedną nogę chować zwykł?

Obliczono, że stonoga
Ma sto nóg, lecz ta nieboga
Wolniej biegłaby niż kret,
Gdyby kret piechotą szedł.

Kiedy ślimak rusza w drogę,
Ma podobno jedną nogę.
Czy to noga? Chyba nie.
Może ktoś pouczy mnie.

Małpa nie ma nóg, lecz ręce,
Obliczyłem je naprędce,
Cztery ręce ma, nie dwie,
I dlatego tak się zwie.

Co jest lepsze? Ręce cztery?
Cztery nogi? Będę szczery
I otwarcie wyznam wam:
Chcę mieć to, co właśnie mam.

Ręka prawa, ręka lewa,
Człowiek innych rąk nie miewa.
Noga lewa, prawa tuż,
No i dość, wystarczy już.

Mam dwie nogi i dwie ręce,
Wcale nie chciałbym mieć więcej,
Bo określa właśnie to,
Co jest co, i kto jest kto.

Stąd wiadomo, żem nie krowa,
Żem nie kret, nie sowa płowa,
Żem nie wąż, nie kot, nie bóbr,
Nie stonoga i nie żubr.

Stąd się właśnie pewność bierze,
Że nie jestem ptak ni zwierzę,
Tylko człowiek, starszy pan,
Który zwie się - Brzechwa Jan.

[cambria1.2]

>>Ręka prawa, ręka lewa,
Człowiek innych rąk nie miewa<<

No to Herbert:

aprzód opiszę siebie
zaczynając od głowy
albo lepiej od nogi
albo od ręki
od małego palca lewej ręki

mój mały palec
jest ciepły
lekko zagięty do środka
zakończony paznokciem
składa się z trzech członów
wyrasta wprost z dłoni
gdyby był od niej oddzielony
byłby sporym robakiem

jest to osobliwy palec
jedyny na świecie mały palec lewej ręki
dany mi bezpośrednio

inne małe palce lewej ręki
są zimną abstrakcją

z moim
mamy wspólną datę urodzin
datę śmierci
wspólną samotność

tylko krew
skandująca ciemne tautologie
spina dalekie brzegi
nicią porozumienia

[leziox]

Jan Brzechwa

Chrzan

Płacze chrzan na salaterce,
Aż się wszystkim kraje serce.
"Panie chrzanie,
Niech pan przestanie!"

Chudy seler płacze także,
Mówiąc czule: "Panie szwagrze,
Panie chrzanie,
Niech pan przestanie!"

Rozpłakała się włoszczyzna:
"Jak to można? Pan mężczyzna,
Panie chrzanie,
Niech pan przestanie!"

Pochlipuje bochen chleba:
"No, już dosyć! No, nie trzeba!
Panie chrzanie,
Niech pan przestanie!"

Ścierka łka nad salaterką:
"Niechże pan nie będzie ścierką,
Panie chrzanie,
Niech pan przestanie!"

Wszystkich żal ogarnął wielki,
Płaczą rondle i rondelki:
"Panie chrzanie,
Niech pan przestanie!"

A chrzan na to: "Wolne żarty,
Płaczę tak, bo jestem tarty,
Lecz mi nie żal tego stanu,
A łzy wasze są do chrzanu!"

[a74-7]

malymi kroczkami dojdziemy do dwoch takich co dziabneli ksiezyc ....

[leziox]

Ta rzecz o księżycu jest już raczej wyczerpana, albowiem na ten temat napisano już wszystko.

[leziox]

Jan Brzechwa

Tydzień

Tydzień dzieci miał siedmioro:
"Niech się tutaj wszystkie zbiorą!"

Ale przecież nie tak łatwo
Radzić sobie z liczną dziatwą:

Poniedziałek już od wtorku
Poszukuje kota w worku,

Wtorek środę wziął pod brodę:
"Chodźmy sitkiem czerpać wodę."

Czwartek w górze igłą grzebie
I zaszywa dziury w niebie.

Chcieli pracę skończyć w piątek,
A to ledwie był początek.

Zamyśliła się sobota:
"Toż dopiero jest robota!"

Poszli razem do niedzieli,
Tam porządnie odpoczęli.

Tydzień drapie się w przedziałek:
"No a gdzie jest poniedziałek?"

Poniedziałek już od wtorku
Poszukuje kota w worku -
I tak dalej...

Wypada życzyć miłego kolejnego tygodnia.

[cambria1.2]

Gałczyński

NOWE NAZWY DNI TYGODNIA

Poniedziałek - obłędnik
Wtorek - niechętnik
Środa - nerwownik
Czwartek - ewentualnik
Piątek - sceptycznik
Sobota - zalajnik
Niedziela - skandalnik

[leziox]

Przepiękne te nazwy tygodnia.
Tropcia oferowała jeszcze nazwę pińdziałek na poniedziałek.

[leziox]

Wizard Oskar
Koronaerotyk

Niech gdzieś daleko
kampania wyborcza
sobie płynie...
Niech sobie lata
wirus podstępny...
A Ty masz Skarbie
zbyt smutną minę.
Ja zaś do pieszczot
jestem chętny.

Zerwę Twą maseczkę,
dwa metry odstępu
przekroczę!
Przytulą się wargi,
choć to przepisom
wbrew.
Całować
namiętnie będę
piersi urocze.
A rękawiczki?
Zębami zerwę!

Spleciemy ciała
w ekstazie
i przyjemności.
Dotkniemy gwiazd
w wspólnej rozkoszy.
Dusze przeniknie
aromat miłości.
Świat stanie się
na chwilę
bardzo uroczy.

[cambria1.2]

A potem mandat. Może wspólny areszt?

[leziox]

Całego kraju nie da się ani upilnować ani aresztować.

[cambria1.2]

Nawet nie warto.

[leziox]

Niektórym się wydaje że i owszem, a niektórzy mają zrytą bańkę po prostu.

[cambria1.2]

Szkoda, że to nie bańka mydlana...

[leziox]

Marzenia dyktatorów przeważnie się w takie bańki zamieniają.

[cambria1.2]

Czasem w bombki...

[leziox]

To przy okazji.
Mordowanie męczy, jakby nie patrzeć.

[cambria1.2]

Więc odwracają głowę.

[leziox]

Sytuacja adekwatna do czasów aktualnych.

Jan Brzechwa

Katar

Spotkał katar Katarzynę -
A - psik!
Katarzyna pod pierzynę -
A - psik!

Sprowadzono wnet doktora -
A - psik!
"Pani jest na katar chora" -
A - psik!

Terpentyną grzbiet jej natarł -
A - psik!
A po chwili sam miał katar -
A - psik!

Poszedł doktor do rejenta -
A - psik!
A to właśnie były święta -
A - psik!

Stoi flaków pełna micha -
A - psik!
A już rejent w michę kicha -
A - psik!

Od rejenta poszło dalej -
A - psik!
Bo się goście pokichali -
A - psik!

Od tych gości ich znów goście -
A - psik!
Że dudniło jak na moście -
A - psik!

Przed godziną jedenastą -
A - psik!
Już kichało całe miasto -
A - psik!

Aż zabrakło terpentyny -
A - psik!
Z winy jednej Katarzyny -
A - psik!

[cambria1.2]

Czyli to nic nowego.

[leziox]

Nowa jest paranoiczna propaganda, podporządkowująca wszystko co robimy, nowemu wirusowi, który zjawił się akurat we własciwym czasie, kiedy to upadające polityczne zarzygane pyski, zaczynały się żegnać ze stanowiskami.
Teraz te skompromitowane mordy zaczynają się nagle mienić zbawcami narodów, wyczyniając z narodami to, co im się żywnie podoba.

[leziox]

Wszystko to oczywiście do czasu.

[leziox]

Jan Brzechwa

Siedmiomilowe buty

Pojechał Michał pod Częstochowę,
Tam kupił buty siedmiomilowe.

Co stąpnie nogą - siedem mil trzaśnie,
Bo Michał takie buty miał właśnie.

Szedł pełen dumy, szedł pełen buty,
W siedmiomilowe buty obuty.

W piętnaście minut był już w Warszawie:
"Tutaj - powiada - dłużej zabawię!"

Żona spojrzała i zapłakała:
"Już nie dopędzę mego Michała."

Dzieci go ciągle tramwajem gonią,
A on już w Kutnie, a on już w Błoniu.

Wybrał się Michał z żoną do kina,
Lecz zawędrował do Radzymina.

Chciał starszą córkę odwiedzić w mieście,
Adres - wiadomo - Złota 30.

Poszedł piechotą, bo było blisko,
Trafił na Złotą, ale w Grodzisku.

Raz się umówił z teściem na rynku,
Zanim się spostrzegł - był w Ciechocinku.

Pobiegł z powrotem, myśląc, że zdąży,
I wnet się znalazł na rynku... w Łomży.

Chciał do Warszawy powrócić wreszcie.
Ale co chwila był w innym mieście:

W Kielcach, w Kaliszu, w Płocku, w Szczecinie
I w Skierniewicach, i w Koszalinie.

Nie mógł utrafić! Więc pod Opocznem
Jęknął żałośnie: "Tutaj odpocznę!"

Usiadł i spojrzał ogromnie struty
Na swoje siedmiomilowe buty,

Zdjął je ze złością, do wody wrzucił
I na bosaka do domu wrócił.

[cambria1.2]

• Kwadrat feat. Macio, Piekarz - Siedmiomilowe Buty

[leziox]

Czy to stąd wzięło się powiedzenie: Lecieć sobie w kulki?

Jan Brzechwa

Kulki

Dwie damulki z Koziej Wólki
Kupowały w sklepie kulki,

Kupiły ich bardzo dużo,
Nie wiedząc, do czego służą.

Kulały je i turlały
Po mieszkaniu przez dzień cały,

Po stołach i po podłodze,
Aż umęczyły się srodze.

Ludzie w okna zaglądali,
Co z tego wyniknie dalej,

Aż każdy po trochu uległ
Powabom tych szklanych kulek,

Bo były to kulki szklane
W siedmiu barwach na odmianę.

Każda kulka już w zarodku
Drugą kulkę miała w środku,

Więc gdy patrzał ktoś przez chwilę,
Widział ich dwa razy tyle.

Zapytywał miejski urząd,
Do czego te kulki służą:

Do wyboru, do koloru,
Do wrzucania do otworu,

Do budowy, do uprawy
Czy, po prostu, do zabawy,

A mieszkańcy Koziej Wólki
Wykupili wszystkie kulki,

Kupili ich bardzo dużo,
Nie wiedząc, do czego służą.

Kulali je i turlali
Przez miasto, a potem dalej,

Aż je pod koniec zabawy
Doturlali do Warszawy

[leziox]

Jan Brzechwa

Rozrzutny wróbel

We wsi Duże Kałuże
Siedział wróbel na murze
I ćwierkał wniebogłosy:
- Jestem nagi i bosy,
Nie mam dachu nad głową,
Nie mam nic, daję słowo!

Poszedł wróbel do pliszki:
- Pożycz mi ze dwie szyszki,
Ogromnie szyszki lubię,
Ziarnka sobie wydłubię...

Odrzekła pliszka w złości:
- To moje oszczędności,
Zrobiłam sobie zapas,
Bierz wróblu nogi za pas.

Zapukał do jaskółki:
- Pożycz okruszek bułki,
Mam taki pusty brzuszek,
Przyda mi się okruszek.

- Mój wróblu, powiem coś ci
To moje oszczędności.
Okruchy suchej bułki
Składam do stodółki,
A tyś rozrzutny ptaszek,
Więc opuść już mój daszek.

Pomknął wróbel do gila
I grzecznie się przymila:
- Mam taki pusty brzuszek
Daj, gilu, parę muszek.

- Mój wróblu, nie ma mowy,
Ja jestem ptak wzorowy,
Mam trochę oszczędności,
Kto ich nie ma, ten pości.

Mknie wróbel do sikorki:
- Masz ziarenek pełne worki,
Strata będzie niewielka,
Gdy nakarmisz wróbelka.

- Składać ziarnko do ziarnka
To mądra gospodarka,
A ty co masz, to zjadasz,
Nic sobie nie odkładasz.
Idź, proś o ziarnka drozda,
Lub może ci coś kos da!

Kos gwiżdżąc rzekł najprościej:
- Mam trochę oszczędności,
Troszeczkę, niezbyt wiele
I z tobą się podzielę,
Lecz wiedz, że kto oszczędza
Temu nie grozi nędza.

[cambria1.2]

To już kiedyś było, ale o kimś innym

[leziox]

O dawnym jakimś pierwszym sekretarzu?

[cambria1.2]

Nie. O koniku polnym i mrówce

[leziox]

To był jeszcze film animowany na podobny temat, tylko tam koniki polne terroryzowały mrowisko i było ich więcej, niż jeden.

[telimena.f.szlafroku]

• Adam Mickiewicz: ,,Lis i Kozieł”

[telimena.f.szlafroku]

• Kwoka

[telimena.f.szlafroku]

• Akademia Pana Kleksa - Kaczka Dziwaczka

[telimena.f.szlafroku]

• Irena Kwiatkowska - Ząb, zupa, dąb

[telimena.f.szlafroku]

• Edward Dziewonski & Kabaret Dudek / Sęk.

[leziox]

Tyle przeglądania na miły początek dnia. Starają się ludziska, jak widać.

[leziox]

Jan Brzechwa

Sum

Mieszkał w Wiśle sum wąsaty,
Znakomity matematyk.

Krzyczał więc na całe skrzele:
- Do mnie, młodzi przyjaciele!

W dni powszednie i w niedziele
Na życzenie mnożę, dzielę,

Odejmuję i dodaję
I pomyłek nie uznję!

Każdy mógł więc przyjść do suma
I zapytać: - jaka suma?

A sum jeden w całej Wiśle
Odpowiadał na to ściśle.

Znała suma cała rzeka,
Więc raz przybył lin z daleka

I powiada: - Drogi panie,
Ja dla pana mam zadanie,

Jeśli pan tak liczyć umie,
Niech pan powie, panie sumie,

Czy pan zdoła w swym pojęciu,
Odjąć zero do dziesięciu?

Sum uśmiechnął się z przekąsem,
Liczy, liczy coś pod wąsem,

Wąs sumiasty jak u suma,
A sum duma, duma, duma.

- To dopiero mam z tym biedę -
Może dziesięć? Może jeden?

Upłynęły dwie godziny,
Sum z wysiłku jest już siny.

Myśli, myśli: "To dopiero!
Od dziesięciu odjąć zero?

Żebym miał przynajmniej kredę!
Zaraz, zaraz... Wiem już... Jeden!

Nie! Nie jeden. Dziesięć chyba...
Ach, ten lin! To wstrętna ryba!"

A lin szydzi: - Panie sumie,
W sumie pan niewiele umie!

Sum ze wstydu schnie i chudnie,
Już mu liczyć coraz trudniej,

A tu minął wieczór cały,
Wszystkie ryby się pospały

I nastało znów południe,
A sum chudnie, chudnie, chudnie...

I nim dni minęło kilka,
Stał się chudy niczym kilka.

Więc opuścił wody słodkie
I za żonę pojął szprotkę.

[leziox]

Jan Brzechwa

Jajko

Było sobie raz jajko mądrzejsze od kury.
Kura wyłazi ze skóry.
Prosi, błaga, namawia: - Bądź głupsze!
Lecz co można poradzić, kiedy się kto uprze?

Kura martwi się bardzo i nad jajkiem gdacze,
A ono powiada, że jest kacze.

Kura prosi serdecznie i szczerze:
- Nie trzęś się, bo będziesz nieświeże.
A ono właśnie się trzęsie
I mówi, że jest gęsie.

Kura do niego zwraca się z nauką,
Że jajka łatwo się tłuką,
A ono powiada, że to bajka,
Bo w wapnie trzyma się jajka.

Kura czule namawia: - Chodź, to cię wysiedzę.
A ono ucieka za miedzę,
Kładzie się na grządkę pustą
I oświadcza, że będzie kapustą.

Kura powiada: - Nie chodź na ulicę,
Bo zrobią z ciebie jajecznicę.
A jajko na to najbezczelniej:
- Na ulicy nie ma patelni.

Kura mówi: - Ostrożnie! To gorąca woda!
A jajko na to: - Zimna woda. - Szkoda!
Wskoczyło do ukropu z miną bardzo hardą
I ugotowało się na twardo.

[leziox]

Hela na Helu
Ludwik Jerzy Kern

Od dni paru, nie­wie­lu,
Sie­dzi Hela na Helu
(A kon­kret­nie to na czym sie­dzi na­zy­wa się pla­ża).

Przy­je­cha­ła w nie­dzie­lę,
Przy­jął słoń­cem Hel Hhe­lę
(ta­kie co rzad­ko, lecz jak wi­dzi­my, cza­sem się zda­rza).

Do­brze z He­lem jest Heli,
Pia­skiem Hel się z nią dzie­li
(by­wa­ją prze­cież w ży­ciu tak­że do­bra­ne pary).

Przy­ciem­nia­ła na cie­le,
Bo tak dba Hel o Helę
(nic dziw­ne­go, ona mło­da jest, a on jed­nak do­syć już sta­ry).

Kwit­nie Hela na helu,
Cho­ciaż nie ma ho­te­lu
(tyl­ko w chat­ce nad mo­rzem klit­kę u bli­sko­mor­skie­go ry­ba­ka).

W wa­liz­ce ma ma­ne­le,
Lecz tak urzekł Hel Helę
(że nie szko­dzi jej by­naj­mniej dro­bia­zga taka).

Co dzień sze­reg ką­pie­li
Ofe­ru­je Hel Heli
(a w ką­pie­li gdy sie­dzi, za­wsze my­śli Hela o raju).

Ob­cho­dzi ją nie­wie­le,
Że Hel inne ma Hele
(któ­re co roku do nie­go zjeż­dża­ją z róż­nych za­kąt­ków kra­ju).

[cambria1.2]

Dziś w niedzielu
Na Helu
W zamkniętym hotelu...

[cambria1.2]

No to żabę gotuje się jednak delikatniej

[cambria1.2]

Suma
Suma rum

[leziox]

A ja jakoś rumu nie lubię.
Smierdzi mi zawsze izolacją do rur wodociągowych.

[cambria1.2]

A nie morską przygodą?

[leziox]

No właśnie nie, takie jakieś dziwne zboczenie.

[cambria1.2]

Czyli bardziej morską... chorobą

[leziox]

Na morską chorobę - seta!
To naprawdę działa, tylko trzeba być przez czas rejsu na okrągło lekko nagrzanym, co w dobie all inclusive nie stanowi problemu.
Wirusa świadomie teraz nie nadmieniam.

[cambria1.2]

Seta, a ciao jak galareta.

[leziox]

Jan Brzechwa

Dwie gaduły

Ponoć dotąd ziemski padół
Nie znał jeszcze takich gaduł,
Jak dwie panie: Madalińska
Z Gadalińską z miasta Młyńska.

W domu, w sklepie czy na rynku
Językami, tak jak w młynku,
Mielą wciąż bez odpoczynku;
Każda gada - byle długo,
Jedna z drugą i przez drugą,
A gdy zasną, nawet we śnie
Rozmawiają jednocześnie:
O tym, co się z wiatrem dzieje,
Wtedy, kiedy wiatr nie wieje,
Że na poczcie wybuchł pożar,
Że się mydlarz z praczką pożarł,
Że aptekarz dostał pryszczy,
Że sędzinie nos się błyszczy,
Że kokoszka od sąsiadki
Zniosła cztery jajka w kratki,
Że cioteczna spod Piaseczna
Okazała się stryjeczna,
Bo kuzynka z Ciechocinka
Zamiast córki miała synka,
Po czym właśnie znikła z Młyńska
Ciechocińska Madalińska.

Madalińska rada gada,
Gadalińskiej opowiada:
Kto, dlaczego, jak i kogo.
A sąsiedzi spać nie mogą.

Krzyczy rejent: "Moje panie,
Czas już skończyć to gadanie!"
Doktor także lubi ciszę,
Do starostwa skargę pisze.

Przyszła władza starościńska:
"Dość już, pani Madalińska,
Dość już, pani Gadalińska,
Bo wysiedlę panie z Młyńska."

Ale nawet pan starosta
Dwóm gadułom tym nie sprosta.

Gadalińska rada gada,
Madalińskiej opowiada:
"Jak się skończy wojna chińska,
Moja pani Madalińska,
Wojna chińska, moja pani,
Może wreszcie będzie taniej!"

Już po jednej tej rozmowie
Pan starosta stracił zdrowie
I jak stał, tak właśnie z rynku
Przeszedł prosto w stan spoczynku.

[cambria1.2]

Tam była jeszcze jedna - Plociuchowa

[a74-7]

Ooo,bingo!

[leziox]

To chyba fragment z jakiegoś horroru, albo horruru.
O babciach trucicielkach.
Grających po popełnieniu przestępstwa w bingo. Dla rozrywki.

[cambria1.2]

Panie właśnie "zabijają wzrokiem" kogoś o odmiennych poglądach

[leziox]

Czyżby Panie należały do pewnej najsympatyczniejszej partii na świecie, której wszyscy członkowie wyglądają z wyrazu twarzy podobnie jak one?

[cambria1.2]

Ponadpartyjny stan umysłu

[telimena.f.szlafroku]

tak jest. Te panie biją na łeb, na szyję, zramolałych panów, zazwyczaj teściów i antyfeministów.
To odwrócenie bajki o brzydkim kaczątku. Z pięknej Calineczki wyrasta ohydna ropucha.
Taki lajf.

[leziox]

No to ja sobie jednak coś mocniejszego wypiję.

[a74-7]

Strzel sobie leziu ,smialo,
byle nie w stope.
Te panie to prawdopodobnie byle amazonki.

[1999_chyba]

amazonki?
mi natrętnie nasuwa się myśl, że ich fizys to efekt ostatniego miejsca w paradzie kapeluszy na Royal Ascot.
A te w "pulmanie" to typowa rasa kucharek, bibliotekarek polskich.
Oo, przypominają mi panie scenki w toalecie na dworcu w Krakowie. Jedna pani do drugiej pani (podając bilon) mówi: "proszę kierowniczko, skasowałam"

[1999_chyba]

dopowiem: "amazonka" to brzmi dumnie.

[leziox]

Złe twarze, wredne twarze, skąd się biorą takie kobiety, skoro w wieku lat dwudziestu wszystkie ( no prawie) piękne są?
Z Wenus czy jaki hoooj?