Trzeba sięgnąć dna, żeby się ogarnąć?

[tracja4]

W ostatnich dniach zanotowałam kilka zmian w moim życiu, tj. rzuciłam pracę i rzuciłam partnera.
W pracy pewnie dostanę dyscyplinarkę, bo nie przyszłam, ale nie rusza mnie to i mam to gdzieś.
Z partnerem rozstałam się tak, żeby wyglądało na to, że wyszło to od niego, sprowokowałam rozmowę na te tematy, w których on nie chciał ustąpić i zasugerowałam, że "my" to nie ma sensu. Jeszcze dzwoni, chce negocjować warunki bycia razem, ale ja jestem wypruta z emocji względem niego i nie chcę.

Co jeszcze zj...ię w swoim życiu, zanim się ogarnę?
Trzeba jakoś specjalnie nisko upaść, żeby zacząć piąć się do góry?

[al_bundy123]

hmm to zależy dlaczego tak na prawdę rozstałaś się z partnerem i dlaczego masz w nosie pracę no a poza tym to każdy moment jest dobry żeby się odbić i lepiej nie czekać na jakiś szczególnie kryzysowy
Pozdrawiam

[lucyna_n]

oo rety.. no to popłynęłaś
możesz gorzko pożałować
ale możesz też się i odbić, to zależy w jakim stanie ducha podjęlaś te decyzje, na ile to był impuls a na ile wynik podsumowania zysków i strat.

[jagasen]

Wiele razy siegałam dna dosłownie....
Nadal go kocham ..
jestem poważnie chora , w marcu miałam operacje mózgu
chyba go to przerosło:( pomózcie proszę

[canoine]

piszesz, jakbyś nie miała wpływu na to, co robisz. a kto niby, jak nie Ty ma go mieć?

[tracja4]

Jasne, że mam wpływ, to były moje decyzje.
Tylko że wnerwia mnie, że będąc w dołku, rzeczy obiektywnie dobre i fajne ja odbieram jako męczarnię i przeszkodę, więc je odsuwam od siebie albo się od nich odcinam.
Np. leki nie działały, więc je wyrzuciłam do kosza.

[canoine]

dołki i górki rzeczywiście potrafią wypaczać ogląd sytuacji, ale to dalej Ty masz wpływ na bieg zdarzeń i to Twoje decyzje oraz ich konsekwencje.
osobiście, kiedy jestem w dole, staram się możliwie unikać podejmowania istotniejszych życiowych decyzji. zbyt łatwo wtedy coś zepsuć. nadto przydaje się samoświadomość. "mam depę, więc to i to jest prawdopodobnie przerysowane, nie jesteś w stanie się teraz przyjrzeć temu z dystansu? nie rusz, prześpij się, poczekaj aż będziesz w lepszej formie" - to wcale nie takie trudne do nauczenia się, jak by się mogło wydawać.

[canoine]

a, i dobrze jest umieć sobie odpowiedzieć na pytanie - czy przyczyna tkwi w obniżonym nastroju i że wszystko wtedy męczy, uwiera i jest bez sensu, czy to może jedynie pretekst, a stoi za tym coś więcej. ale to też w temacie samoświadomości. do wyrobienia.

[still_dumb]

Zgadzam się z wpisem canoine, depresja to raczej nie jest dobry moment na istotne zmiany w życiu - bardzo się tych zmian potrzebuje, ale rzadko wtedy wychodzą.
Bez faceta da się żyć , bez pieniędzy - tu już gorzej... Będziesz miala z czego życ? Jak dlugo nie bylaś w pracy? Nie da się załatwić na ten okres urlopu lub zwolnienia? Nawet dluższego zwolnienia, może pozowli ci to przemysleć na spokojnie, co dalej zrobić z życiem zawodowym?

[a.g.g.a]

O ile dobrze się orientuję,psychiatra może wypisać zwolnienie do dwóch tygodni wstecz. Z utratą pracy,szczególnie po zwolnieniu dyscyplinarnym,będzie trudno się pozbierać.Radzę się ratować,a nie ciągnąć w dół.

[lalkaika]

ja nie wiem jakie to dno dla mnie zadne,zadna kupa
wiem niemam polskich znakow

[lalkaika]

jak sie piac do gory no
czarna magia ja nigdy nie pielam
ale kto wie ty i nowe ciuchy ..

[agata.em]

czekając na dno od którego można by się odbić może się okazać,że spada się wciąż niżej a żadnego dna nie ma w zasięgu wzroku. żadnej nadziei aby poszło w górę.