Boicie sie? Ulegacie panice.

[martyna2525]

Pytam o pandemie? Pracujecie?
Pytam bo z racji zawodu u mnie duzo stresu. Jestem podwojnie zagrozona z racji zawodu i stanu zdrowia.
Zamykane poeadnie rowniez PZP bedzie wiecej samobojstw, nasilajacych sie zaburzen lękowych...

[mardaani.74]

Ja jestem jak zwykle pokręcona. Po latach agorafobii i niewychodzenia z domu teraz wychodzę i przebywam wiele godzin w tłumie ludzi, bo pracuję w markecie i nie odczuwam żadnego lęku.

Powiem wam tak, ostatni tydzień to mieliśmy przejebane jak w ruskim czołgu, bez przesady, prędzej padniemy z tej harówy i wkurwu na niektórych klientów niż na tego wirusa, np w największym kotle kiedy na sklepie aż czarno od ludzi "czy mogłaby pani przynieść z magazyny rum ciemny bo jest tylko jasny?" i ze sto razy dziennie "wy na pewno tam macie pochowaną mąkę i papier toaletowy tylko nie chcecie wystawić". Pytanie o mleko i drożdże też było nieco drażliwe, podobnie jak "a jak często odkażacie koszyki?" :D
No i małe dzieci z mamusiami które przegrzebują godzinami nonfood, safetyknife mi się już dzisiaj sam w kieszeni otwierał i warczałam na ludzi, jak nigdy.

Sory za prywatę w twoim watku ale pozwolę sobie zaapelować. Błagam ograniczcie czas spędzony w sklepie, róbcie tylko konieczne zakupy, płaćcie zbliżeniowo i zmykajcie, serio.

[vermieter]

Ja nikogo się nie boję, bo mam w ..... trzy naboje! wspomnienie z dzieciństwa :)

[lelum3]

martyna2525 napisała:

> bedzie wiecej samobojstw, nasilajacych sie zaburz
> en lękowych...

Wprost przeciwnie! W czasie wojen i klęsk żywiołowych ilość samobójców wydatnie spada. Daje to do myślenia;)

[martyna2525]

Nie dostana pomocy, pozostawieni sami sobie...
Wojenne pokolenie jest duzo silniejsze niz obecni np milenialsi

[mardaani.74]

A może milenialsi nie wiedza jak silni sa bo nie mieli jeszcze możliwości skonfrontować się ze sobą w trudnych warunkach zewnętrznych. Myślę ze ludzie się nie zmieniają, milenialsi maja inny tryb życia ale taki sam mozg jak pokolenie sprzed stu lat. W kryzysie odrzuca się rzeczy zbędne zostaje tylko to co istotne. Nie sadze żeby więcej ludzi miało mysli samobójcza, raczej włącza się mechanizmy przetrwania o których wydaje się ze ich nie maja w taki stopniu jak przyslowiowe pokolenie wojenne,, ale maja tak samo jak zawsze.

[martyna2525]

O myslach s pisze w kontekscie leczących sie i zamykanych PZP. O zaburzeniach lėkowych nie wspomne.
Ja mam terapie przez tel inni online.
Nie odwolano mi terapii w poprzednim tyg jako jedynejbo jestem w kryzysie.

[mardaani.74]

Pozostaje wirtual, choćby i to forum. Wiem że leczenie się w necie to kiepski pomysł ale już otrzymanie wsparcia czy pogadania o problemach podobnie jak to się dzieje na wielu terapiach jest możliwe.
Recepty na leki można teraz otrzymać bez wizyty w przychodni.
Jakoś trzeba jeden drugiego wspierać a nie dołować się czarnymi scenariuszami.

Czy Ty się bardzo boisz że zachorujesz? czy martwisz się o innych?

[martyna2525]

Bardziej o innych. Ja jak ja bedzie co ma byc najwyzej...
Ja musze sie do lekarza dostac po prostu musze😞

[lelum3]

Ja zadaję sobie dodatkowe zadanie - nie zarazić nikogo innego.

[mardaani.74]

Dziękuję Ci za to że tak myślisz i postępujesz, żeby tak inni wzięli przykład, to co ludzie wyprawiają to się w głowie nie mieści. Dzisiaj w sklepie byli w 90 procentach Ci co nie musieli robić zakupów, czyli seniorzy po przysłowiowe 2 bułeczki i jogurt i dwie godziny zwiedzania sklepu powolnym kroczkiem. Do tego oczywiście rodzice z dziećmi. Nic do niektórych nie dociera, zakaszlani, zasmarkani, konfidencjonalnie pochylający się nad personelem rozkładającym towar. Znienawidziłam ich dzisiaj, serio. Dosłownie było kilka osób które z listą zakupów robiło zakupy "dla babci" i zachowywali odstęp, nie podchodzili do personelu, zachowywali odstęp od innych przy kasie. I wiecie co? te aspołeczne zachowania to jest w przeważającej większości domena osób 65+. Tak myślę że skoro im na życiu nie zależy to może nie ma sensu walczyć o nich wbrew ich woli. Złe myśli mi się lęgną. Ale też czuję się jak wystawiona na linię strzału na rzecz sraj taśmy i makaronu.

[martyna2525]

Wczoraj po 13godz dyzuru wrocilam wykonczona psychicznie, z agresja na ustach...
Ludzie klamia narazajac innych, inni sie smieja, czesc jest bezmyslnych...
Nie nadaje sie do pracy bo ich "pozabijam".

[mardaani.74]

Otóż to. Pracownicy służby zdrowia są jak na linii frontu z chorobą i ludzka wredotą i głupotą i nie wiem co z tego jest najgorsze ale mam wrażenie że nie wirus.

[mgasg]

zgadza sie. To nie jest lek,to jest realny strach i wlacza sie tryb: "jak przezyc" odreagowanie przyjdzie duzo pozniej.Ja tak mam z kazda duza trudnoscia: mobilizuje sie,potrafie po dlugim czasie niewychodznie z domu, spakowac sie i leciec do Polski bo matka chora a jak juz przyjdzie wzgledny spokoj to moj mozg znow produkuje "co by bylo gdyby" i prask! nogi z waty,koszmary i inne przyjemnosci depresyjne

[mardaani.74]

Kiedyś tak miałam, ale odkąd podejmuję decyzje w większej zgodzie ze sobą i biorąc pod uwagę swoje realne siły i możliwości to już nie, a w każdym razie nie w takiej druzgoczącej skali. Zatraciłam skłonność do poświęceń i świat się nie zapadł w czarną dziurę.

[lelum3]

martyna2525 napisała:

> Wojenne pokolenie jest duzo silniejsze niz obecni np milenialsi

Na podstawie czego wysnuwasz takie wnioski?

[martyna2525]

Obserwacji wsrod swoich pacjentow przez lata swietlne pracy z nimi.

[mardaani.74]

Żeby to porównać musiałabyś się cofnąć w czasie i obserwować rownie długo i wnikliwie tamto pokolenie a nie tylko relacje tych co przerwali i pewnie byli tymi najsilniejszymi. Słabsi nie mieli tylu okazji przekazania swoich wrażeń, obawiam się.

[yadaxad]

Wrażenia są nie przekazywalne. Mity o zachowaniu tworzy się at post. Od antyki, ludzie trzymają jednego rozumienia i nie rozumienia w linii falującej. Co mówił Cyceron jest takie samo jak my. Smartfony niczego zasadniczo nie zmieniają.

[vermieter]

w czym problem, zawód można zawsze zmienić, żadne studia nie trwają wiecznie.

[martyna2525]

Kocham to co robie i nie widze sie winnej dziedzinie.

[mardaani.74]

a jakie studia oprócz medycznych i informatycznych dają teraz gwarancję pracy w zawodzie?

[101lulilaj90]

Ja bardzo często, zwłaszcza ostatnio. Jak pojawia się jakiś problem, nawet najmniejszy to bywa że wpadam w histerię. Nigdy wcześniej tak nie maiłam.

[martyna2525]

Po 3tyg urlopu wracam na front. Odpoczelam. Zauwazylam ze jestem od jakiegos czasu malo odporna na stress.
Teraz bedzie mi potrzebne cos wiecej niz szczescie. Jak macie jakas moc sprawcza to trzymajce kciuki.

[lelum3]

Kciuki będę trzymać. Za efekty nie odpowiadam;)

[martyna2525]

Lenum3 dziękuję, wystarczy poczucie ze nie jestem z tym sama.

[mardaani.74]

Witaj Marty:) Ja oczywiście, jak wszystkim na tym forum wiadomo, mam wielką moc sprawczą, tak że spoko.

[martyna2525]

Działaj 😉

[martyna2525]

Sąsiad mi sie powiesił, impulsywnie.
Znajoma ukrywa ze ma covid +i prosi o dyskrecje, a w oczekiwaniu na wynik wymazu zaprowadzila swoje dziecko do innych dzieci. Wszyscy spanikowani bo teraz to ich dotyczy a nie tylko w tv
W pracy kolezanka na kwarantannie.
Kolega czeka na wynik i dalsze postepowanie tez w zwiazku z tym my jako z kontaktu. To juz druga taka syt w tym tyg dla mnie, cale 13godz z kims kto dzien wcześniej pracowal z osoba covid dodatnia, na szczescie wynik ujemny, mam nadzieje ze bedzie tak tym razem.
Sanepid nie ogarnia bo jestesmy w zoltej strefie.
4h czekania na wymaz.
Ludzie sa wylajtowani nie chronia siebie i nas, nie rozumieja, ze nie chodzi o zachorowanie bo to nas czeka wczesniej czy pozniej a o to by jednoczasowo to sie nie stalo bo ochrona zdrowia nie udzwignie tego. Nie dbajac o nas skazuja siebie na brak pomocy.
Lekarze rodzinni sie zabarykadowali, ZRM jezdzi do boli stawow od lat, mnie rodzinny przyjmowal przez okno. Wspolczuje ludziom chorym bo maja moco podgorke teraz z leczeniem.
W pracy mnie strasza zebym uwazala bo moge to przejsc duzo ciezej niz inni. Bardziej się obawiam o stan psychiczny niz fiz takie to priorytety.

[mardaani.74]

U mnie nikt w pracy oficjalnie nie choruje, nikt na kwarantannie, na wiosze wszyscy ukrywają chorobę, biorą l4 przez telefon i nie przyznają się do objawów.
Ten sąsiad to jakiś znany Tobie? miałaś z nim kontakt czy tylko anonimowy sąsiad? Moi sąsiedzi mogliby wszyscy wymrzeć i nie zorientowałabym się, nie znam nikogo, z widzenia może zapamiętałam dwie osoby bo mam prozopagnozję i od lat świadomie trzymam dystans.

[martyna2525]

Znałam go. Znam ludzo wokol, nie interesuje mnie jakos szczegolnie ale klepsydry czytam.

[martyna2525]

Czekam ma wynik covid, pracowalam z kims dodatnim.
Nie czuje sie ostatnio dobrze ale juz sama nie wiem czy to stress czy cos wiecej.

[mardaani.74]

Trzymam kciuki za bezobjawowe przejście dziadostwa lub niezarażenie się, co wolisz.
Daj znać jak będziesz wiedzieć.

[martyna2525]

Jestem ujemna
Psychicznie ciezko.

[mardaani.74]

dobrze, że nie złapałaś wirusa.
na psychiczną ciężkość nie wiem co robić, mi najlepiej robi ogrodnictwo, ale nawet na to nie specjalnie mam siłę, trochę czasem trzeba przeczekać, a czasem wbrew samopoczuciu starać się żyć "normalnie"

[martyna2525]

Zyje ostatnio w takim stresie ze wplywa to na cala reszte, sen, jedzenie itp a to napedza spirale destabilizacji.

[lelum3]

A jak to teraz u Was, gdy zakażenia szybują pod niebiosa? Oswoiliście się ze skutkami pandemii?

[martyna2525]

Osłuchałam się o wirusie , od pół roku prawie nie oglądam wiadomości nie czytam, już nie dyskutuje, staram się robić to do mnie należy i żyć jak najbardziej normalnie. Wiem, że będe chora i to jest nieuniknione, coraz więcej moich znajomych są dodatnich, róznie chorują.
Na ten moment bardziej niż wirusa boje się decyzji rządzących, przymusowa praca medyków poprzez nakaz wojewody do szpitali polowych... Moja firma ma wytypować 20 % ludzi do takiej pracy, to jak rosyjska ruletka. To są trudne i stresujące sprawy.
Każdy dzień to taka niepewność, nie wiem jak pracuje jak długo, sanepid sobie nie radzi więc już nas nie wysyła na kwarantannę bo bym musiała tam siedzieć ciągle przy dużym kontakcie z chorymi.
Już się nie boję w formie lęku a jedynie obawiam, to takie czekanie chyba jest najgorsze. Chodź staram się chronić .

[mardaani.74]

Nie wiem dlaczego ale nadal nie odczuwam lęku. Nie chciałabym trafić do szpitala, ale nie myślę o tym. Zachowuję środki ostrożności, i staram się funkcjonować najnormalniej jak umiem. Po latach lęku panicznego i głębokiej agorafobii nie mam na to już siły chyba, albo nie wiem, może przegiełam z autopsychoterepią, czy co? Tak się teraz zastanowiłam, że ja chyba ogólnie niewiele emocji odczuwam ostatnio. Nie chce mi się już odczuwać.

[mardaani.74]

dla wszystkich zalęknionych macie tu Zenka (tego dobrego, nie tamtego Zenka) i klip o jakże aktualnym tytule "Chryzantemy". Słuchajcie i nie bójcie się jako i ja się nie boję.

www.youtube.com/watch?v=lol45FHe01s&ab_channel=ZenekKupatasa