Po jakim czasie zadziałała asentra?

[monicjut]

Witam.
Podaję synowi asentre 50mg już 3 tygodnie pełna dawkę ( wcześniej połowa, a ostatnie 5 dni 1,5). Nadal są skutki uboczne, a efektów poprawy brak. Wcześniej lęk przed szkołą. Po lekach pojawiły się ataki paniki, lęk przed wychodzeniem z domu, biegunka, podły nastrój cały czas, rozedrganie....
Od 5 dni dodatkowo 2x dziennie Olzapin pół dawki 5mg...
Doraźnie jest Lorafen ale po nim jest jeszcze gorzej.
Lekarz uspakaja by jeszcze zaczekać na efekty ale nie wiem czy to zadziała...
Jakie są Wasze doświadczenia?

[mardaani.74]

W takim przypadku najważniejsza jest psychoterapia. Leki przeciwdepresyjne bez usunięci przyczyny lęku niewiele zdziałają, mogą przytłumić lęk, ale mogą też u młodocianych nasilić myśli samobójcze.
Pamiętaj, że uspokajacze typu lorafen to tylko chwilowa podpora i mogą być brane tylko przez krotki czas, a co zmieni się w szkole przed dajmy na to dwa tygodnie?
Dąż do ustalenia przyczyny, czy jest to problem z nauką, grupą rówieśniczą, kompleksy, jakiś konkretny nauczyciel, może ma adhd czy inne tego typu problemy? Może też jak to często się zdarza oczekiwania co do ocen go przerosły?
Jeżeli dziecko ma tak silne problemy lękowe rodzic zawsze powinien zacząć od mocnego zastanowienia się nad swoim postępowaniem, nad metodami wychowawczymi, atmosferą w domu i optymalnie byłoby udać się na terapię.I to nie chodzi o obwinianie ale o znalezienie przyczyny. Potraktowałabym to bardzo poważnie.

[monicjut]

Syn jest pod opieką psychologa, który zaordynował psychoterapię tylko że teraz nie wychodzi z domu. Dziękuję za rady.

[mardaani.74]

W tej chwili podobno jest możliwość psychoterapii przez internet. Im prędzej ją zacznie tym lepiej. Póki co trzeba potraktować jak chorego z zapaleniem płuc, dużo troski, miłości, bycia obok, choć ten nie przesadnie, nie chodzi o traktowanie go jak osobę bez sprawnych rąk i nóg.
Czy syn zupełnie nie wychodzi z domu, nawet na spacer, czy do znajomych? Czy On nie chce czy chce ale z powodu lęku nie może wyjść z domu?

[monicjut]

Hej. Tak, z powodu lęku nie wychodzi. Nigdzie. W poniedziałek dałam mu doraźnie Lorafen żeby pojechać do psychologa ale ten lek bardzo źle na Niego zadziałał- najpierw oszołomienie, potem zmienne nastroje , krzyki, płacze... Jeśli chodzi o psychoterapię to też bym chciała jak najszybciej, natomiast nasza psycholog jej nie prowadzi i wydaje mi się że rozpoczynać online z nową osobą to nie jest dobry pomysł. Dzisiaj spróbujmy przejechać się kawałek samochodem... Zobaczymy czy się uda... Poświęcamy synowi dużo uwagi, troski, przez dzień zostaje z babcią. Mam nadzieję że w końcu leki zaczną działać i będzie coraz lepiej. Od wczoraj widzę małe "światełko w tunelu", bo zauważam trochę więcej energii... Dziękuję za odpowiedź. Pozdrawiam

[mardaani.74]

Psycholog nigdy nie prowadzi psychoterapii, to może tylko psychoterapeuta. Psycholog to humanista z którym można pogadać o problemach, psychoterapeuta i psychoterapia to dużo więcej.
Z tego co piszesz lęk jest bardzo silny, jeżeli ten lorafen mu nie pomaga to nie dawaj mu tego leku, bo to silny środek, to trochę tak jakby napił się wódki, działa na te same receptory w mózgu.

Co do wychodzenia z domu, nawet minimalny spacer, choćby wyniesienie śmieci ale cokolwiek wymyśl żeby on z tego domu wychodził nawet jeśli się boi, musi się przekonać że lęk chociaż nieprzyjemny nic mu nie zrobi, że to tylko uczucie, nie fizyczne realne zagrożenie. Inaczej lęk będzie się rozrastał i za chwilę przejmie kontrolę, to jest silna fobia i bardzo trudna rzecz, ale nie można lękowi ulegać bo nieleczona fobia społeczna może dosłownie zniszczyć życie. Trzeba robić wszystko żeby to przełamać, malutkimi kroczkami, ale musi wychodzić, żeby nie przywykł do zamkniętego pokoju i w nim nie utknął, bo taki bezruch i samotność to paliwo dla wszelkich zaburzeń.
Czy możesz napisać ile syn ma lat, chociaż w przybliżeniu, czy to bardziej 10 czy 17?

[monicjut]

13 lat, 8 klasa. Po ogrodzie daje radę spacerować ale za bramkę nie chce wychodzić. Za chwilę mamy się przejechać kawałek, a On już się nakręca.

[mardaani.74]

To jest fobia, są dwa rodzaje fobii które uniemożliwiają opuszczenie"bezpiecznego" miejsca, fobia społeczna i agorafobia. Agorafobia dotyczy częściej kobiet niż mężczyzn. Czasami są one jednym z objawów depresji i ustępują wraz z epizodem depresji, ale mogą być problemem samym w sobie. Gdyby chodziło tylko i wyłącznie o szkołę to nie miałby problemu żeby z Tobą gdzieś iść czy jechać samochodem, tu problem obejmuje już wszystko poza bardzo małą strefą w której on czyje się bezpiecznie, z czasem i ta strefa może zacząć się kurczyć.
Moim zdaniem czym prędzej szukaj terapeuty specjalizującego się w terapii behawioralno poznawczej, w leczeniu fobii społecznej, ataków paniki itd. Dobrze byłoby najpierw samemu bez dziecka porozmawiać na ten temat z psychoterapeutą żebyś wiedziała jak postępować z synem żeby mu niechcący nie pogłębić problemu. Postaraj się zdobyć trochę wiedzy z tego zakresu.