Pytanie do ludzi z depresją.

[honeybeam]

Pewno zatem do większości uczestników tego forum. Nie traktujcie tego pytania
jak złośliwości. Pytam, bo jestem ciekawa, czy pamiętacie jeszcze jak to było
przed depresją, jak się czuliście, jak porafiliście żyć i cieszyć się życiem,
bez zastanawiania się czy kolejna tabletka pomoże czy też nie?
Proszę nie doszukujcie się w tym pytaniu złośliwości. To czysta ciekawość.
Kiedyś miałam epizod depresyjny i na szczęście chęć do walki o normalność
była silniejsza, niż lęk przed wyjściem z domu i strach przed ludźmi.
Poczułam, że jeśli nie wezmę sie w garść, nie będzie w moim otoczeniu nikogo,
kto mnie z tego wyciągnie. Nie mówię, że udało się od razu ale powoli,
powoli, bez leków wykaraskałam się z tego.

[koala1212]

> Pewno zatem do większości uczestników tego forum. Nie traktujcie tego pytania
> jak złośliwości. Pytam, bo jestem ciekawa, czy pamiętacie jeszcze jak to było
> przed depresją, jak się czuliście, jak porafiliście żyć i cieszyć się życiem,
> bez zastanawiania się czy kolejna tabletka pomoże czy też nie?

Pamietam, az takiej sklerozy nie mam, zeby nie pamietac jak bylo w moim zyciu
przez cale zycie 8 lat temu.


> Kiedyś miałam epizod depresyjny i na szczęście chęć do walki o normalność
> była silniejsza, niż lęk przed wyjściem z domu i strach przed ludźmi.
Tylko nie myslj, ze ludzie cierpiacy na depresja maja slba chec do walki o
normalnosc i dlatego ja maja. Prawdziwa depresja to cholernie ciezka choroba i
w zadnym razie nie da sie wtedy wziac w garsc. Cos mi sie wydaje, ze Ty nie
mialas prawdziwej depresji skoro tak latwo z niej wyszlas.
A osoby cierpiace na deprsje nie biora tabletek po to zeby sie cieszyc zyciem
ale po to zeby w ogole przezyc

[honeybeam]

Mam wrażenie, że nie dałam jej rozwinąć skrzydeł. Wierzę, że walczycie i wierzę
w to, że można z tym wygrać.

[nikusia85]

było cudownie-cieszyły nawet małe rzeczy, a jak bywało źle, to chciało mi się
walczyć...teraz chcę,ale rzadko mogę podjąć jakikolwiek wysiłek w walce o
siebie ;-(

[figa543]

ja półtora roku byłam w silnej depresji: leżałam, nie spałam, prawie się nie
myłam, myślałam o samobójstwie. Teraz widzę już jej końcówkę i powiem, że
bardziej cieszę się życiem niż zanim w nią wpadłam. Zaczyna mnie cieszyć po
prostu wszystko. Odzyskuję powoli życie. Ale niestety myśli do złych chwil
wracają...no cóż...boję się podświadomie jej powrotu. Ale póki co zamierzam w
miarę moich obecnych sił cieszyć się
f.
-----
nie miałam nigdy idola

[koalaa8]

U mnie jest podobnie jak u figi, odkąd pamiętam od dzieciństwa miałam depresję.
Od pół roku odzyskuję siebie, moje życie nabiera kolorów, mogę się z niego
cieszyć. Czasami bywa różnie, jest lepiej jak było. Nawrotów się nie boję, kiedy
jestem pozytywna, nie ma we mnie strachu, lęku, muszę za wszelką cenę utrzymać
tą pozytywność, wówczas mój krytyk wewnętrzny nie ma szans.
pozdrawiam

[honeybeam]

Myślę, że zbyt mało osób, którym sie udało jasno i wyraźnie mówi o tym na tym
forum. Fajnie dziewczyny, że wychodzicie z tego dajecie nadzieję tym, którzy
jej teraz nie widzą.

[zoltanek]

prawda jest taka, że tak potępiane na FD stwierdzenie "weź się w garść" jest
jedynym skutecznym wyjściem z choroby. wygodnie jest stwierdzić, że na chorobe
nie ma mocnych.

nie znam życia bez depresji, byłem wtedy zbyt młody i nie umiem się już
identyfikować z tym moim małym pierwowzorem
w ciągu tych 5 lat były jednak też dobre chwile, fantactyczne czasy i zajebiste
momenty. wiem co to szczęście :D

[lucyna_n]

to prawda że w ktorymś momencie trzeba się wziąć w garść bo inaczej się z żadnej choroby nie
wyjdzie, ale chodzi raczej o to że porady tego typu nie dość że nic nie dają to jeszcze dobijają. Co
zrobić to tak po prawdzie każdy wie lub przeczuwa instynktownie, tylko najczęściej nie wie jak lub nie
ma na to siły.
Zresztą moim zdaniem rola rodziny w wyjściu z depresji jest niestety dużo mniej skuteczna niż rola
rodziny we wpędzaniu w nią. czasem mam wyrzuy sumienia widząc jak nikłe efekty dają ogromne
codzienne cierpliwe starania mojego męża, jest to dla mnie nieustannie powodem do poczucia winy.

[honeybeam]

Tu już nawet nie o graść chodzi tylko o zrobienie pierwszego kroku.

[anatemka]

pamietam jak było kiedys: tak jak teraz tylko bez tabsów.

[lusi65]

Witam.Choruję na depresję od 2003, raz jest lepiej ,raz gorzej,ale staram się z
nią walczyć.Chodzę do pracy na siłę , w domu robie wszystko na siłę albo wcale
nic nie robię i wiem napewno ze trzeba wysiłku też fizycznego, np jazda na
rowerze-intensywna( przynajmniej dla mnie).Trzeba oprócz leków sammu sobie
pomóc, bo nikt Cię nie zrozumie jeśli sam nie przeszedł przez to. Pozdrawiam

[baja39]

A mnie w depresje wpędziła matka. Zawsze mnie hamowała, zamiast aktywizować: nie
ruszaj, uważaj ,ostrożnie, nie dotykaj bo..., nie oddalaj się, nie biegaj,bądź
grzeczna, nie obcinaj grzywki, ty nie musisz depilować nóg, bo masz cienki
włoski itp, itd.Sama krytycznie nastawiona do życia- dostrzegała we wszystkim
najpierw błędy i niedociągnięcia- potem dopiero pozytywy.Ale dla małego dziecka
liczyło się pierwsze zdanie i opinia. Krytyk siedzi we mnie do dziś.I jeszcze ta
troska, bym czasem nie wyrosła na egoistkę, samoluba, zawsze mówiła prawdę i nie
sprawiała innym kłopotu, by kogoś nie urazić, narazić się- pomagać każdemu, kto
poprosi, jeśli prosić o pomoc, to najgrzeczniej, jak umiem, broń Boże nie
domagać się czegoś -mówiła, "co ty chcesz, to jest mało ważne". Tresura niezła.
I byłam taka posłuszna i grzeczna i b. dobrze wychowana, nie sprawiałam żadnych
kłopotów <powód do dumy> I odpowiedzialnie ciągle się przejmowałam wszystkim,
byleniepowodzeniem i wracałam ze szkoły załamana, bo nauczyciel lub koleżanka
krzywo na mnie spojrzeli lub dostałam tróję. A matka od progu witała mnie
słowami: powiedz, co ci się nie udało. Więc wałkowałam wszystkie niepowodzenia,
by usłyszeć: Nie martw się. Najgorsze, że ja myślałam, że to jest OK. To moje
"Wyposażenie" na resztę życia, z którym walczę do dziś.

Baja

[honeybeam]

Współczuję. Masz rodzeństwo, czy Oni też byli traktowani w ten sposób?

[tristezza]

lucyna_n napisała:

rola rodziny w wyjściu z depresji jest niestety dużo mniej
> skuteczna niż rola
> rodziny we wpędzaniu w nią.

wyszedl Ci bardzo zgrabny aforyzm, Lucy :-)

dokladnie tak jest. tyle ze do depresji trzeba miec jednak predyspozycje, a w
wypadku endogennej rodzina czesto tylko naciska spust.

w moim wypadku pomoc w wychodzeniu niemal zawsze powoduje poczucie winy i nic
poza tym. zostalam np. setki razy wyciagnieta przez meza do kina, a pamietam
tylko jedna sytuacje, kiedy udalo mi sie skupic na filmie i nie zalowalam, ze
dalam sie namowic

[mbwj88]

wiecie to jednak jest wspaniałe że zmiast " weź się w garść" od trzech lekarzy
usłyszałam " niech pani pozwoli sobie pomóc"
nie potrafię wytłumaczyć dlaczego mówiąc jak się czuję płakałam ale myśle że to
było wołanie o pomoc chociaż to jeszcze nie depresja

[sneeper_1]

została dobrowolnie ukradziona,
ale błagam nie zmieniaj i nie przeinaczaj

[eizo1]

ludzi któży wzieli się z garść i dzięki temu wyszli z depresji
nie wzieli się w garść tylko depresja sama sobie poszła
a im się wydje że coś z nią zrobili

[tristezza]

honeybeam napisała:

Poczułam, że jeśli nie wezmę sie w garść, nie będzie w moim otoczeniu nikogo,
kto mnie z tego wyciągnie. Nie mówię, że udało się od razu ale powoli,
powoli, bez leków wykaraskałam się z tego.

a na czym to Twoje wziecie sie w garsc polegalo?

nie bede powtarzala oczywistosci jak szerokie spektrum zaburzen nastroju bywa
okreslane depresja i jak czesto jest to okreslenie naduzywane.
osobiscie jestem lekooporna, ale na szczescie miewam calkiem niekiedy dlugie
remisje. jak mi depresja mija, to uwazam ze po prostu minela, podobnie jak
najdluzsza zmija. rozumiem, ze optymisci nie spodziewaja sie nawrotow i daj im
boze zdrowie. zawsze jednak zastanawia mnie, dlaczego ktos uwaza, ze koniec
depresji to jego osobista zasluga i wygrana.

[demole]

dzieki Tristezza za noszenie za taszczenie takiej ciezkiej i karkolomnej
sygnaturki, dzieki takim ludzom jak Ty mozna nie martwic sie o nic,a
mózg staje się niepotrzebny

--
nikt nie będzie jadł z ciebie owocu

[tristezza]

czyzbys Sneeper zapomnial skad wzielam te sygnaturke?
pozdrawiam :-)

[koala1212]

zawsze jednak zastanawia mnie, dlaczego ktos uwaza, ze koniec
> depresji to jego osobista zasluga i wygrana.

Dlatego, ze nie doswiadczyl glebokiej depresji i po prostu nie wie o czym mowi.

Jedyna moja zasluga jest to, ze jak mnie po dwoch latach potwor wypuscil ze
swoich lap, to poszlam na terapie, zeby przy pomocy terapeutki lagodzic lagodna
depresje i z tej lagodnej depresji wyjsc i to naprawde dziala. Na gelboka
depresje tylko depresja moze cos poradzic.

[demole]

koala, to do mnie bylo ?

--
nikt nie bedzie jadł z ciebie owocu

[koala1212]

> koala, to do mnie bylo ?

Nie do Ciebie, pisalam do tristezzy

[demole]

"staraj sie aby psy które wieszasz na ludziach były rasowe" - /Tristezza


--
nikt nie będzie jadł z ciebie owocu

[honeybeam]

tristezza napisała:

> a na czym to Twoje wziecie sie w garsc polegalo?

Na tym, że nie czekając na dalszy rozwój zdarzeń, typu: nie wstawanie z łóżka
do pracy, choć szczerze miałam ochotę, poszłam do pscyhologa po pomoc i
otrzymałam ją i w dodatku zadziałało.


> nie bede powtarzala oczywistosci jak szerokie spektrum zaburzen nastroju bywa
> okreslane depresja i jak czesto jest to okreslenie naduzywane.
> osobiscie jestem lekooporna, ale na szczescie miewam calkiem niekiedy dlugie
> remisje. jak mi depresja mija, to uwazam ze po prostu minela, podobnie jak
> najdluzsza zmija. rozumiem, ze optymisci nie spodziewaja sie nawrotow i daj
im
> boze zdrowie. zawsze jednak zastanawia mnie, dlaczego ktos uwaza, ze koniec
> depresji to jego osobista zasluga i wygrana.

Bo można leżeć i czekać, aż samo przejdzie i można też zrobić cokolwiek żeby
sobie pomóc.
Co do objawów depresji zapewniam Cię, że nie mylę ich z innymi zaburzeniami
nastroju. W moim przypadku była to zdecydowanie depresja z klasycznymi
objawami. Tyle tylko, że wywołana była określonymi okolicznościami (czy.
egzogenna) i zapewne łatwiej się z taką uporać. Nie mniej jednak nie dałam się
czarnemu ludowi i nie spodziewam się w związku z tym nawrotów.

[tristezza]

sadzisz, ze jak poszlas do psychologa, to zachwalas sie jakos szalenie
nowatorsko i niekonwencjonalnie?
taka garsc to zadna garsc
ale dobrze ze poszlas i ze Ci pomogl. zycia bez nawrotow zycze

[koala1212]

>
> > a na czym to Twoje wziecie sie w garsc polegalo?
>
> Na tym, że nie czekając na dalszy rozwój zdarzeń, typu: nie wstawanie z łóżka
> do pracy, choć szczerze miałam ochotę, poszłam do pscyhologa po pomoc i
> otrzymałam ją i w dodatku zadziałało.
>
>

>
> Bo można leżeć i czekać, aż samo przejdzie i można też zrobić cokolwiek żeby
> sobie pomóc.
> Co do objawów depresji zapewniam Cię, że nie mylę ich z innymi zaburzeniami
> nastroju. W moim przypadku była to zdecydowanie depresja z klasycznymi
> objawami. Tyle tylko, że wywołana była określonymi okolicznościami (czy.
> egzogenna) i zapewne łatwiej się z taką uporać. Nie mniej jednak nie dałam
się
> czarnemu ludowi i nie spodziewam się w związku z tym nawrotów.
>

Taki opis swiadczy o tym, ze mialas lagodna depresje i dobrze by bylo, gdybys
zrozumiala, ze nie wiesz jak czuja sie ludzie, ktorzy sa w glebokiej depresji.
Nie o to chodzi, ze chce Ci cos udowodnic, ale o to, zebys przestala wypisywac
takie rzeczy, bo mozesz trafic na kogos, komu zrobisz krzywde.
Uwierz mi na slowo, ze osoby z glegoka depresja kazdego dnia podejmuja straszny
wysilek zeby w ogole przezyc, nieporownywaly z tym wysilkiem, jaki podejmuje
ktos w lagodnym dole, zeby pojsc do psychologa.
I naprawde ludzie w prawdziwej depresji nie leza w lozku i nie czekaja az im
samo przejdzie, bo tak sie zachowuja wydelikacone panienki i rozpieszczone
maminsynki. Jezeli czlowiek w glebokiej depresji lezy w lozku, to nie dlatego,
ze czeka az mu przejdzie, ale dlatego ze nie moze sie podniesc.
Nie bede sie z Toba spierac, ale zastanowc zanim znou tu cos napiszesz, bo
mozesz zorbic komus krzywde.

[tristezza]

nie przesadzaj Koala z ta krzywda. jak ktos przechodzi powazne stany
depresyjne, to widzi przeciez, ze Honeybeam jest z innej bajki. "po co babcie
denerwowac, niech sie babcia cieszy"

[koala1212]

> nie przesadzaj Koala z ta krzywda. jak ktos przechodzi powazne stany
> depresyjne, to widzi przeciez, ze Honeybeam jest z innej bajki.

Nie wiem czy kazdy widzi, ale wiem, ze ja 8 lat temu kiedy mnie depresja
dopadla na 100% nie widzialabym i jestem pewna, ze wiezialbym sobie te slowa do
serca i nie wiem co wtedy by sie stalo. Moze sie myle, ale wydaje mi sie, ze Ty
nie czujesz sie winna, ze chorujesz. Ja od samego pocztaku mam glebokie
poczucie winy i przekonanie, ze jestem chora, bo sie nad soba uzalam. Teraz
jakos nad na tym panuje, ale na pocztaku bardzo mnie takie slowa krzywdzily.
Nie przesadzam, takie slowa ludzi, ktorzy odbieraja te choroba tak jak ja,
krzywdza.

[mskaiq]

Pamietam czas kiedy na tym forum gdy ktos wspomial o tym ze trzeba wziac sie w
garsc wywolywalo potezny atak na osobe ktora o tym mowila. Na szczescie coraz
wiecej ludzi rozumie ze trzeba sie wziac w garsc, coraz mniej ludzi jest
przeciwko temu.
Co innego pozostaje? Polozyc sie, poddac, pozwolic aby depresja zabila, ona
potrafi to zrobic i my jej w tym czesto pomagamy.
Trzeba sie wziac w garsc, trzeba dbac o diete, trzeba cwiczyc fizycznie i to
regularnie. Nie mozna pozwolic sobie na bezczynnosc. Trzeba wybierac
pozytywnosc, depresja jest negatywnoscia ktora probuje wywolac niechec do
pozotywnosci. Bardzo czesto sie jej udaje.
Zeby pokonac depresje, trzeba udowadniac sobie ze moge, ze poradze sobie z
kazdym problemem, ze nie jestem glupi, ze poradze sobie ze strachem.
Kazda depresja nawet ta najbardziej zaawanowana jest do pokonania, warunek jest
jeden, trzeba w to uwierzyc. Trzeba kazdej negatywnosci ktora przynosi depresja
przeciwstawiac pozytywnosc.
Serdeczne pozdrowienia.

[honeybeam]

mskaiq napisał:

> Pamietam czas kiedy na tym forum gdy ktos wspomial o tym ze trzeba wziac sie
w
> garsc wywolywalo potezny atak na osobe ktora o tym mowila. Na szczescie coraz
> wiecej ludzi rozumie ze trzeba sie wziac w garsc, coraz mniej ludzi jest
> przeciwko temu.
> Co innego pozostaje? Polozyc sie, poddac, pozwolic aby depresja zabila, ona
> potrafi to zrobic i my jej w tym czesto pomagamy.
> Trzeba sie wziac w garsc, trzeba dbac o diete, trzeba cwiczyc fizycznie i to
> regularnie. Nie mozna pozwolic sobie na bezczynnosc. Trzeba wybierac
> pozytywnosc, depresja jest negatywnoscia ktora probuje wywolac niechec do
> pozotywnosci. Bardzo czesto sie jej udaje.
> Zeby pokonac depresje, trzeba udowadniac sobie ze moge, ze poradze sobie z
> kazdym problemem, ze nie jestem glupi, ze poradze sobie ze strachem.
> Kazda depresja nawet ta najbardziej zaawanowana jest do pokonania, warunek
jest
>
> jeden, trzeba w to uwierzyc. Trzeba kazdej negatywnosci ktora przynosi
depresja
>
> przeciwstawiac pozytywnosc.
> Serdeczne pozdrowienia.

To wygląda na to, że Ci którym udało się zwalczyć depresję - poprostu jej nigdy
nie mieli. Bo Ci którzy ją mają są poprostu zdani do końca życia na zwałę i
dzielenie sie informacjami o skuteczności lub nieskuteczności kolejnych prochów.
Zdaniem niektórych tutaj widać najlepiej rzeczywiście poprostu położyć się i
czekać, może samo przejdzie - skoro nic nie działa i nikt tego nie rozumie.
Pławcie się dalej w swojej niedoli - Wy nawet nie bardzo chcecie uwierzyć w to,
że można z tego wyjść.

[mskaiq]

Honeybeam napisala
> Bo Ci którzy ją mają są poprostu zdani do końca życia na zwałę i
> dzielenie sie informacjami o skuteczności lub nieskuteczności kolejnych
prochów.
> Zdaniem niektórych tutaj widać najlepiej rzeczywiście poprostu położyć się i
> czekać, może samo przejdzie - skoro nic nie działa i nikt tego nie rozumie.
> Pławcie się dalej w swojej niedoli - Wy nawet nie bardzo chcecie uwierzyć

To nie jest prawda co napisalas Honeybeam. Osoby ktore biora leki trwaja dzieki
nim. Bez nich nie istnialaby zadna nadzieja a wtedy trudno poradzic sobie z
depresja. Ludzie szukaja lekow ktore pomagaja, ucza sie tego co pomaga a co
nie. Sa ludzie ktorzy wyszli z depresji bez lekow, sa ktorzy wyszli z niej
biorac leki. Leki daja czas aby zmienic siebie, odnalesc co jest wazne co za
nia stoi.
To bardzo normalne ze ludzie klada sie kiedy czuja sie fatalnie. Robia to
ludzioe z depresja i bez. Z czasem osoba z depresja zaczyna rozumiec ze lezenie
poglebia depresje i zaczyna zmieniac to. Nie mozna nigdy potepiac osoby z
depresja, trzeba jej pomoc bo samemu bardzo trudno ja pokonac.
Mylisz sie piszac ze ludzie plawia sie tutaj w niedoli. Oni szukaja rozwiazania
i pomocy, pisza o Swoim bolu.
Serdeczne pozdrowienia.

[honeybeam]

mskaiq napisał:
> To nie jest prawda co napisalas Honeybeam. Osoby ktore biora leki trwaja
dzieki
>
> nim. Bez nich nie istnialaby zadna nadzieja a wtedy trudno poradzic sobie z
> depresja. Ludzie szukaja lekow ktore pomagaja, ucza sie tego co pomaga a co
> nie. Sa ludzie ktorzy wyszli z depresji bez lekow, sa ktorzy wyszli z niej
> biorac leki. Leki daja czas aby zmienic siebie, odnalesc co jest wazne co za
> nia stoi.
> To bardzo normalne ze ludzie klada sie kiedy czuja sie fatalnie. Robia to
> ludzioe z depresja i bez. Z czasem osoba z depresja zaczyna rozumiec ze
lezenie
>
> poglebia depresje i zaczyna zmieniac to. Nie mozna nigdy potepiac osoby z
> depresja, trzeba jej pomoc bo samemu bardzo trudno ja pokonac.
> Mylisz sie piszac ze ludzie plawia sie tutaj w niedoli. Oni szukaja
rozwiazania
>
> i pomocy, pisza o Swoim bolu.
> Serdeczne pozdrowienia.

Ok przyznaję Ci rację, w dużej ilości przypadków leki są rzeczywiście
niezbędne. Natomiast poczytaj sobie posty ludzi tutaj i zważ proporcje między
wymianą doświadczeń o lekach a wymianą doświadczeń wychodzenia z choroby. Bo
chyba zgodzisz się ze mną, że leki nawet dla tych którzy bezwględnie muszą je
brać są tylko częścia terapii wychodzenia z choroby. Tu trzeba walczyć o zmianę
schematów myślowych, o zmianę priorytetów, często trzeba poprostu zweryfikować
cały swój sposób pojmowania świata i myślenia. Natomiast znakomite gros ludzi
wierzy w to, że to czy wyjdą z tego paskudztwa zależy tylko od tego jakie i w
jakich ilościach leki przyjmą. I powoli ich całe życie zaczyna koncetrować się
na tym czy zadziała, jak zadziała i czy na długo...nie uważasz, że to nie
wystarczy do tego aby pokonać depresję. Pomijam już fakt, że osoby które mają
czelność twierdzić że im się udało, są dyskredytowane i wprost mówi się im, że
skoro im się udało, to nie mieli doczynienia z depresją, utwierdzając tym samym
siebie i innych w przekonaniu, ze jedynym wyjściem jest bierna kontestacja
choroby, czy jako to nazwałeś ładniej "dzielenie się bólem". Nie uważasz, że w
ten sposób utrwala się tylko mechanizm bezwoli?

[mskaiq]

Czlowiek uczy sie powoli Honeybeam. Sa rozne okresy w zaleznosci od tego jak
sie czuje czlowiek. Sa okresy kiedy wierzy sie tylko w leki. Czesto leki nie
pomagaja wtedy wymieniane sa informacje o lekach, ludzi probuja innych albo
inne dawki.
Zgadzam sie ze depresja to sprawa psychologiczna ale zdania sa podzielone.
Lekarze przepisuja leki i tego trzyma sie wiekszosc osob. Czy dziwisz sie ze
sluchaja lekarzy ?
Kiedys zrozumialem ze leki nie przeszkadzaja w zmianach ktore sa potrzebne aby
pozbyc sie depresji. Trzeba mowic o koniecznosci zmian, o tym ze trzeba pozbyc
sie negatywizmu, krytyki, pokonywac strach, ze mozna pokonac depresje.
Serdeczne pozdrowienia.

sa momenty kiedy od nich odchodzi i probuje psychoterapi. Moze potem zow
wrocic do lekow.
Czxesto

[patrix29]

Witam skad ten syf sie wogóle bierze, chyba ludzie musza miec jakies predyspozycje, musi istniec jakis gen ktory odpowiada za depresje, ja sam nie wiem jak w nia wpadlem
mialem sporo problemów i bardzo duzo stresu ale jakos nigdy wczesniej nic mi sie nie dzialo,
rozstalem sie z dziewczyna pozniej cos we mnie peklo, nie przypuszczalem ze depresja to taka straszna rzecz, codziennie mysle czy nie zejsc z tego swiata, co do leków to niby jest teoria ze to biochemia mózgu za to odpowiada a mi sie wydaje ze to sa bzdury, co ma serotonina do stresu nic, juz predzej chormon stresu ma tu znaczenie czyli kortyzol, a leki nic nie lecza tylka lagodza objawy,depresja z czasem sama mija.

[iso_1]

i oto objawił nam się na forum kolejny "wioskowy szaman"...

[lucyna_n]

bardzo ładnie to ująłeś Masku,
naprawdę
jestem pod wrażeniem

[koala1212]

> To wygląda na to, że Ci którym udało się zwalczyć depresję - poprostu jej
nigdy
>
> nie mieli. Bo Ci którzy ją mają są poprostu zdani do końca życia na zwałę i
> dzielenie sie informacjami o skuteczności lub nieskuteczności kolejnych
prochów
> .
> Zdaniem niektórych tutaj widać najlepiej rzeczywiście poprostu położyć się i
> czekać, może samo przejdzie - skoro nic nie działa i nikt tego nie rozumie.
> Pławcie się dalej w swojej niedoli - Wy nawet nie bardzo chcecie uwierzyć w
to,
>
> że można z tego wyjść.

A dlaczego Ty te chorobe jakos tak dziwnie widzisz, ze albo sie chce i sie
wyjdzie albo sie nie chce i sie nie wyjdzie. A dlaczego w ogole myslisz, ze
zeby z tego wyjsc trzeba chciec?
Przeciez to choroba jak kazda inna, z niej sie wychodzi kiedy sie wychodzi i
koniec.
Jak Ci zrobie przeszczep nerki, to ona Ci sie przyjmie albo nie przyjmie,
niewazne czy bedziesz chciala czy nie bedziesz chciala. Tak samo jest z
depresja. Mozna sobie pomoc, mozna ja lekko zlagodzic, mozna jak juz przejdzie
najgorsze isc na terapie, ale jak Cie trzyma to trzyma i naprawde Twoje chcenie
czy nie, nic tu nie ma do rzeczy.
>

[mbwj88]

jeżeli an depresję chorują ci którzy chcą być chorzy i nie biorą się w garść
to wychodzi na to, że depresja to nie jest prawdziwa choroba

[koala1212]

> jeżeli an depresję chorują ci którzy chcą być chorzy i nie biorą się w garść
> to wychodzi na to, że depresja to nie jest prawdziwa choroba

No wlasnie! Niestety mnostwo ludzi nie rozumie, ze depresja to choroba.

[dolor]

> Pamietam czas kiedy na tym forum gdy ktos wspomial o tym ze trzeba wziac sie w
> garsc wywolywalo potezny atak na osobe ktora o tym mowila.

Faktycznie, coraz mniej Syzyfów, zresztą po co się powtarzać, skoro wystarczy
zrobić tak:
www.google.pl/search?q=depresja+we%C5%BC+si%C4%99+w+gar%C5%9B%C4%87&ie=utf-8&oe=utf-8&aq=t&rls=org.mozilla:pl:official&client=firefox-a

[honeybeam]

dolor napisał(a):

> > Pamietam czas kiedy na tym forum gdy ktos wspomial o tym ze trzeba wziac
> sie w
> > garsc wywolywalo potezny atak na osobe ktora o tym mowila.
>
> Faktycznie, coraz mniej Syzyfów, zresztą po co się powtarzać, skoro wystarczy
> zrobić tak:
> www.google.pl/search?q=depresja+we%C5%BC+si%C4%99+w+gar%C5%9B%C4%87&ie=utf-8&oe=utf-8&aq=t&rls=org.mozilla:pl:official&client=firefox-a


Nie bardzo wiem o co Ci chodzi? Może mogłabyś sprecyzować?

[dolor]

Mógłbym. Należy wpisać w wyszukiwarce "deprsja weź się w garść" i przeczytać
część z piętnastu tysięcy odpowiedzi.

A poważniej, parafrazując Tołstoja: Wszystkie szczęśliwe osoby są do siebie
podobne, każda nieszczęśliwa osoba jest nieszczęśliwa na swój sposób. Moje
doświadczenia są zupełnie inne niż Twoje, ale nie staram się przekonywać
każdego, że ma robić to co ja. Udzielanie porad ogółowi (czy jak robi to Mask,
pisanie każdemu z osobna tego samego) nie tylko mija się z celem, ale może
zaszkodzić (był moment, kiedy rady "musisz się wziąć za siebie" omal nie
potraktowałem poważnie, tylko nie byłem w stanie doczołgać się do narzędzi
niezbędnych by to dokończyć). A przez depresję, tu się powtarzam, rozumiem
zespół objawów różnych chorób, na dodatek bardzo słabo poznanych (rewelacje o
nowych wynikach badań nad przyczynami, diagnostyką i niezwykle skutecznymi
metodami leczenia pojawiają się kilka razy w miesiącu).

[mskaiq]

Nie jest tak zle Dolor, coraz wiecej ludzi rozumie potrzebe wziecia sie w garsc
bo nie ma innej alternatywy. To wziecie sie w garasc oznacza przeciez pojscie
do lekarza, wstanie z lozka, zjedzenie sniadania czy obiadu, umycie sie, itp.
Mysle ze te stwierdzenia ze nie mozna mowic czlowiekowi z depresja zeby sie
wzial w garsc dotycza tylko slow, nie dotycza tresci tych slow.
Serdeczne pozdrowienia.

[dolor]

Jest tak źle. Treść słów "zachorowałeś, musisz iść do lekarza" jest różna od
"musisz wstać z łóżka" czy "musisz codziennie ćwiczyć", a "weź się w garść"
oznacza coś jeszcze innego.

[mskaiq]

Wszystkie te slowa Dolor znacza jedno, pomoz Sobie.
Musisz wstac aby isc do lekarza, zrobic sobie jedzenie, itp. Musisz sie myc bo
inaczej pojawia sie inne choroby. Jesli bedziesz bezczynny bedzie pojawialo sie
dziesiatki negatywnych mysli. Jesli chcesz sie tego pozbyc musisz byc aktywny.
To samo dotyczy cwiczen fizycznych. Potrzebujesz ich. Jest dziesiatki czynnosci
ktore musisz wykonywac aby zyc. Jesli ich nie wykonujesz to musisz sie wziac w
garsc, musisz je wykonywac. Trzeba sie przelamac, tego nie dokona za Ciebie
nikt i nic.
Serdeczne pozdrowienia.

[demole]

całkiem dobry pomysł

ja będę ci przepisywał leki powodujące senność osłabienie i trudności z mysleniem
a Ty będziesz się przełamywał

[honeybeam]

mskaiq napisał:

> Wszystkie te slowa Dolor znacza jedno, pomoz Sobie.
> Musisz wstac aby isc do lekarza, zrobic sobie jedzenie, itp. Musisz sie myc
bo
> inaczej pojawia sie inne choroby. Jesli bedziesz bezczynny bedzie pojawialo
sie
>
> dziesiatki negatywnych mysli. Jesli chcesz sie tego pozbyc musisz byc
aktywny.
> To samo dotyczy cwiczen fizycznych. Potrzebujesz ich. Jest dziesiatki
czynnosci
>
> ktore musisz wykonywac aby zyc. Jesli ich nie wykonujesz to musisz sie wziac
w
> garsc, musisz je wykonywac. Trzeba sie przelamac, tego nie dokona za Ciebie
> nikt i nic.
> Serdeczne pozdrowienia.


Sama lepiej tego bym nie określiła :). Dokładnie o to mi chodzi. A ponieważ
część ludzi uważa zwrot "wziąć się w graść" za strsznie deprymujący, możemy
zastąpić go, nie wiem, słowem jakimkolwiek ale prowadzi do jednego do tego, aby
w każdy możliwy sposób zmusić się do jakiegokolwiek działania. A czy nazwiemy
to wzięciem się w graść, czy ogórkiem, ma drugorzędne znaczenie. Nie ma innego
wyjścia. Myślę, że dlatego też jest tyle nawrotów depresji, bo ludzie myslą, że
leki załatwiają problem. Natomiast one niewelują tylko objaw, nie dotykają
nawet przyczyny.
Tym bardziej dziwi mnie komentarz osoby znającej depresję, że pójście po pomoc,
nie jest wyczynem. Otóż w wielu przypadkach, jesli nie w większości, jest
ogromnym wyczynem i krokiem do przodu, jakby na to nie patrzeć.

Pozdrawiam Cię :)

[demole]

zmoczyć w proszku, zostawić i pójść, "samo sie wypierze"

jednak ,nie zawsze jest aż tak żle
"antydepresanty klasyczne odwracają kataleptyczne działanie rezerpiny w testach"
czyli usuwają przyczyne ,od samego dna

[tristezza]

honeybeam napisała:

> Tym bardziej dziwi mnie komentarz osoby znającej depresję, że pójście po
pomoc,
>
> nie jest wyczynem. Otóż w wielu przypadkach, jesli nie w większości, jest
> ogromnym wyczynem i krokiem do przodu, jakby na to nie patrzeć

a mnie dziwi Twoje poczucie wyjatkowosci. czyzbys nie rozumiala, ze taki wyczyn
wszyscy tutaj (albo prawie wszyscy) maja za soba?

[dolor]

>Myślę, że dlatego też jest tyle nawrotów depresji, bo ludzie myslą, że
>leki załatwiają problem. Natomiast one niewelują tylko objaw, nie dotykają
> nawet przyczyny.

Więc przeczytaj np. to:
www.przychodnia.pl/psychiatria/index9.php3?s=3&d=24&t=9
Tyle jeśli chodzi o rzetelne podejście do problemu.
Nie należałoby też zapominać, że człowiek nie jest jedynym gatunkiem na depresję
podatnym, ani jedynym, u którego stosuje się antydepresanty. Choć większość
badań wydaje się usiłować wyjaśnić, jak i dlaczego one działają. (np.
"...sugeruje się, że cytokiny mogą być odbierane przez organizm jako stresory, a
układ immunologiczny może w pewnym sensie pełnić rolę narządu czucia. Wspólnym
efektem działania stresu oraz chorób przebiegających ze stanem zapalnym jest
zwiększona produkcja cytokin prozapalnych, które wywierają szkodliwy wpływ nie
tylko na elementy układu odpornościowego, ale także na wyższe ośrodki nerwowe
odpowiedzialne za nastrój i zachowanie." itp.
Ponoć "wszystko ma swoje proste wytłumaczenie, najczęściej błędne".

[dolor]

> Wszystkie te slowa Dolor znacza jedno, pomoz Sobie.
> Musisz wstac aby isc do lekarza, zrobic sobie jedzenie, itp. Musisz sie myc bo
> inaczej pojawia sie inne choroby.

Cóż, osoba przygnieciona ścianą w zawalonym budynku też musi się myć czy jeść.
Tylko że jeśli przypadkiem skończyła 4 lata, świetnie o tym wie. Jakoś przy
zapaleniu płuc, chorobie nerek czy wypadku komunikacyjnym komunikat: potrzebna
ci pomoc lekarska, jest formułowany inaczej niż weź się w garść. Może to mój
brak wyobraźni, ale ja ten komunikat odczytuję: czujesz się źle, bo za mało się
starałeś. Chcesz się czuć jak wszyscy - staraj się bardziej. Przy czym jeśli
trafi to do osoby, która trzyma się resztkami sił i zastanawia, czy przetrzyma
kolejną godzinę, to mogą być ostatnie skierowane do niej słowa.

>Jesli bedziesz bezczynny bedzie pojawialo sie dziesiatki negatywnych mysli.
>Jesli chcesz sie tego pozbyc musisz byc aktywn To samo dotyczy cwiczen
>fizycznych. Potrzebujesz ich. Jest dziesiatki czynnosci ktore musisz wykonywac
>aby zyc.

Czym więc wytłumaczyć, że znam żyjących ludzi, którzy o ćwiczeniach fizycznych
coś tam pamiętają ze szkoły podstawowej, okresowa bezczynność jest dla nich
przyjemna, posługują się całą gamą uczuć, łącznie ze strachem, żalem i gniewem,
a depresję uważają za dziwaczną fanaberię?

[lucyna_n]

otóż to
wszyscy zdrowi psychicznie jakich znam nie robią doslownie nic żeby być w dobrej formie, wręcz robią
wszystko co powinno ich natychmiast wpędzić w jakieś straszliwe choroby, od jedzenia, przez palenie,
picie , zarywanie nocek, i totalnie leniwy, bezsportowy , siedzący tryb życia i morze kawy.
Śpią smacznie, pracują z werwą, bawią sie i czują się świetnie w swojej skórze. Kwestie pracy nad
swoim wnętrzem, kontrolowaniem emocji i takie tam to dla nich abstrakcja. Przejmują się czymś co ja
mogę określić tylko jako "pozytywne problemy które miloby było mieć". O depresji nie chce im się
nawet myśleć bo to przecież wymowka dla leniwych. Owszem często miewają depresje, straaszne,
czasem nawet cały wieczór bylo im baardzo smutno i mieli mega doła.
O stanach lękowych nie wiedzą nic, fobia kojarzy im się z lękiem wysokości i nie wydaje się niczym
strasznym.
ja nie wiem dlaczego tak jest i dlaczego to nie działa, ale wiem z doświadczenia że naśladownictwo
"zdrowych" jest nieskuteczne. Jakkolwiek bycie w stadzie chociaż często bywa bardziej bolesne niż
samotność pomaga, mimo wszystko.

[mskaiq]

To nie jest prawda co piszesz o zdrowych ludziach. Czesto musza sie przelamywac
zeby wstac, czesto musza zmusic sie do pojscia do pracy. Pracuje z takimi
ludzmi, czesto slysze jak trudno sie im przelamac.
Czesto pija kawe czy maja bardzo zla diete. Organizm bardzo szybko daje znac o
sobie. Jesli nie zmienia niczego to wszystko sie poglebia.
Sen, nawet nie wiesz ile zdrowych ludzi skarzy sie na brak snu. Nie moga spac,
czesto przychodza do pracy zmeczeni zli, wbuchaja z byle powodu. Piszesz o
pracy z werwa. Ten kto prowadzi zly tryb zycia nie ma sily na prace, jest
zmeczony, nie moze sie skupic.
Piszesz ze ludzie zdrowi nie maja pojecia o leku. Praca tworzy nieustanny lek,
o pozycje, o to ze mozna stracic prace, pojawiaja sie rowniez nieustanne tarcia
pomiedzy ludzmi. Jest tam wiecej leku niz myslisz.
Ci ludzie ktorzy nie wytrzymuja napiecia, strachu, stresu, przestaja byc
zdrowi, pojawia sie u nich depresja.
Owszem, sa ludzie ktorzy sa pelni werwy, nie maja stresu, ale Ci sa pozytywni,
biegaja cwicza, dbaja o diete. Umieja rowniez unikac strachu, rozwiazuja
problemy zanim zamienia sie one w strach. Umieja rowniez unikac negatywnosci,
szukaja radosci. Zamiast siedziec w domu wybieraja aktywnosc, w ten sposob
unikaja negatywnych mysli. Mam wrazenie ze masz bardzo nieprawdziwa wizje
swiata ludzi zdrowych Lucynko.
Serdeczne pozdrowienia.

[dolor]

Brawo Mask. Starasz się napisać, że ludzie, którzy uważają się za zdrowych nie
są zdrowi, bo nie pasują do Twojej wizji świata. To jest jakaś metoda, ale
gdybyś na pół minuty dopuścił do głosu wewnętrznego krytyka, suchej nitki by na
tobie za to nie zostawił. Te wybryki natury, którymi się nie zajmujesz, a którzy
sobie świetnie radzą, mimo że przez chwilę są zrozpaczeni czy wściekli,
istnieją, nawet w mojej rodzinie.

Idę pospacerować, to świetna, przyjemna rzecz, jak się jest w dobrej formie, bo
ze zmuszania się do tego jeszcze nigdy nic dobrego u mnie nie wniknęło.
Pozdrowienia najserdeczniejsze z możliwych.

[demole]

wdepneles na wrodzona ambicje i przyzwoitosc, alwe to tylko internet, to zludzenie

[lucyna_n]

Masku, wbrew pozorom nie żyję na pustyni,
zanim dopadlo mnie na dobre bylam istotą niezwykle społeczną, miałam problemy z psychiką ale
jeszcze wtedy nie uniemożliwiało to w miarę normalnego funkcjonowania, a i potem w okresach
remisji pracowalam w różnych firmach, i z bardzo różnymi ludźmi się stykałam.
Ja Ci powiadam że większość nie robi nic z tych rzeczy ktore Ty uważasz za niezbędne do dobrego
samopoczucia a subiektywnie czują się zupełnie zdrowi. ja nie twierdzę że na nic nie chorują i nie mają
problemow, mają ale jak inaczej wygląda ich życie, jak inne są ich "granice", jak moja choroba jest dla
nich niezrozumiała. To po co ja muszę soię wspinać na palcach oni mają na wyciągnięcie ręki i jeszcze
tej ręki nei chce im się wyciągać i czekają aż samo im spadnie.
Ta różnica bije po oczach.

[koala1212]

> To nie jest prawda co piszesz o zdrowych ludziach. Czesto musza sie
przelamywac
>
> zeby wstac, czesto musza zmusic sie do pojscia do pracy. Pracuje z takimi
> ludzmi, czesto slysze jak trudno sie im przelamac.

Jest przelamywanie i przelamywanie. To, ze sie komus nie chce wstac rano to nie
znaczy, ze ten ktos czuje to samo, co ktos chory, kto nie moze wstac.


> Piszesz ze ludzie zdrowi nie maja pojecia o leku. Praca tworzy nieustanny
lek,
> o pozycje, o to ze mozna stracic prace, pojawiaja sie rowniez nieustanne
tarcia
>
> pomiedzy ludzmi. Jest tam wiecej leku niz myslisz.
Znowu to samo. Jest lęk i lęk. Osoba, ktora stoi pod sala i czeka na egzamin
tez czuje lęk, ale przeciez nikt nie powie, ze ona ma pojecie o zaburzeniach
lękowych.


> Owszem, sa ludzie ktorzy sa pelni werwy, nie maja stresu, ale Ci sa
pozytywni,
> biegaja cwicza, dbaja o diete. Umieja rowniez unikac strachu, rozwiazuja
> problemy zanim zamienia sie one w strach. Zamiast siedziec w domu wybieraja
aktywnosc

Nieprawda! Moj maz jest bardzo pozytywny, odnosci same sukcesy, a cwiczyl
ostatnio w liceum na wfie, ma powazna prace, ale radzi sobie z nia bez zadnego
wysilku, a je to na co ma ochote, wcale nie dba szczegolnie o diete. I nie musi
sie strasznie starac, zeby unikac negatywnych mysli. I jak tylko ma wolne, to
oglada filmy albo robi cos do jedzenia i siedzi w domu.
Tylko mi prosze nie wkrecac, ze w nim sie koltuja negatywne mysli, ktore kiedys
wybuchna albo ze umrze na zawal w wieku 40 lat. To ja z nim mieszkam, to ja
znam jego rodzicow, jego dziadkow, to ja widze ze sa to zdrowi, zadowoleni z
zycia ludzie, ktorym psychiatra, cwiczenia, terapia, szczegolna aktywnosc nie
sa potrzbne do zdrowego zycia i to ja mam racje.

[abasia471]

Dawno mnie tu nie było, bo życie znowu mnie przeczołgało i dało w kość, ale jak
widzę na forum niewiele się zmieniło, optymistyczne podejście do choroby dalej
jest "fo pa". Starzy bywalcy twierdzą, że jeżeli ktoś wyszedł z depresji, to
widocznie to nie była taka prawdziwa depresja na jaką cierpią oni. Ja od lat
zmagam się z depresją endogenną, a że życie mnie nie oszczędza, więc mam też
inne powody do przygnębienia. Ostatnie dwa miesiące spędziłam w łóżku zdana na
opiekę innych. Ból fizyczny, strach przed śmiercią, poczucie bezradności nie
sprzyjają pozytywnemu myśleniu, ale ja wychodziłam wprost ze skóry żeby
odganiać czarne myśli. Strasznie się bałam, że jeżeli pozwolę sobie na rozpacz,
rezygnację, rozczulanie się nad sobą, to zapadnę się znowu w czarną dziurę.
Niczego na świecie nie boję się tak bardzo jak klinicznej depresji. Jest to tak
straszny ból, że na samą myśl o jej powrocie wpadam w panikę. Z tego właśnie
powodu co dzień pazurami trzymam się normalności i robię wszystko, żeby o
siebie dbać najlepiej jak umiem. Mogę tylko zazdrościć ludziom zdrowym
psychicznie, że im żyje się łatwiej i nie muszą walczyć o każdy dzień, ja
muszę. Wiem, że jeżeli sobie odpuszczę, to otwieram drzwi przez które może
wejść ostra depresja, a na to nie mogę sobie pozwolić. Dlatego popieram każdego
kto ma aktywny stosunek do choroby i walczy z nią. Czuję się odpowiedzialna za
swoje życie i staram się żeby mimo choroby umieć się nim cieszyć. Nie jest to
łatwe, ale alternatywą jest pogrążanie się w marazmie, a na to mnie nie stać.
Wkurzają mnie ludzie którzy oczekują, że piguły załatwią za nich problem, bo
jeżeli nie, to trudno będą chorzy. Trzeba się pogodzić, że życie czasem boli i
wymaga dużo wysiłku. Po sobie wiem, że praca nad sobą, dobrze dobrane leki mogą
pomóc w tej chorobie, a cirpiętnictwo i biadolenie, to strzelanie sobie
samobója. Depresja, to zaburzenia bio-chemiczne, ale także choroba duszy i od
tego trzeba zacząć. Siły trzeba szukać w sobie. Mi pomaga modlitwa i inni
ludzie. Nauczyłam się pokory i cierpliwości, ale nauczyłam się też śmiać i
kochać życie mimo bólu jaki ze sobą niesie. Ja mam depresję, ale ona nie ma
mnie i tego będę się trzymać. Wszystkim depresyjnym życzę pogody ducha.

[lucyna_n]

Cześć Basiu
widzisz tak to jest, że depresyjny w obliczu realnej choroby, realnego cierpienia dostaje "kopa" i bywa
najcierpliwszym pacjentem, z uporem maniaka czepiającym się każdej szansy, co więcej wspierającym
połowę ludzi na szpitalnej sali.
Za jakiś czas, adrenalina opada, instynkt przetrwania słabszym glosem woła i wszystko wraca do
"normy".
Strach że jak sobie odpuszczę to się rozsypię jest w sumie typowo nerwicowym objawem, ludzie którzy
mieli to szczęście nie załapać się na nerwicę wogóle tego nie rozpatrują. Ten aspekt w ich życiu nie
istnieje. Jak im się chce biadolić to biadolą na całego, rozczulają sie nad takimi pie..mi że szok, co
nie przeszkadza im uczyć się, kończyć studia, pracować, rodzić dzieci, budować domy.....itd
Depresyjny może udawać że wszystko jest ok, i słowa skargi nie wypowie, a życie wygląda jak coraz
bardziej chwiejna, sypiąca się ruina, a każdy dzień to wysiłek ponad siły.
No tak już jest, można to sobie teoretycznie porozpatrywać, co oczywiście niczego nie zmieni, ja
muszę się wysilać żeby oddychać i każdy spokojny, normalnie przeżyty dzień traktuję jak dar od losu,
inni latają w kosmos żeby poczuć jakiś dreszczyk emocji bo im się zwykłe życie nie wydaje niczym
szczególnym.
a inni z kolei umierają teraz na raka, i moje życie jest dla nich jak marzenie.

____II______ ______ii__ -

[sneeper_1]

[abasia471]

Cześć Lucyna. Zgadzam się z Tobą i smutno mi, że masz tak samo prz...ane jak
ja. Uważam, że w ostrym epizodzie depresyjnym człowiek jest zupełnie bezbronny
i cały jest cierpieniem, więc pogaduchy o braniu się w garść to brednie. Kiedy
jednak deprecha trochę zelżeje, najczęściej po odpowiednich lekach, to trzeba
aktywnie się włączyć w proces zdrowienia. Trzeba stawać na rzęsach żeby
utrzymać pion, bo inaczej ta cholera szybko wraca. Niestety chory na depresję
ma ciągle pod górkę. Tak jak mówisz, to co dla innych jest oczywistym prawem on
musi sobie wypracować. Ostatnio przeżyłam gehennę w szpitalu, bo po nieudanej
operacji byłam na granicy. Kiedy leżałam taka obolała i ledwie ciepła
zastanawiałam się nad swoim strachem o życie. Pomyślałam sobie, że żyje mi się
ciężko i w bólu, więc nad czym się tak trzęsę. Wtedy wpadła mi myśl, że mimo
wszystko moje życie ma sens. Moi bliscy potrzebują mojej miłości i obecności, a
ja chcę jeszcze patrzeć na świat i cieszyć się nawet najmniejszymi rzeczami.
Dlatego już nigdy nie powiem, że niechce mi się żyć. Nie naśladuję Maska i nie
wypieram negatywnych emocji, ale z całych sił pracuję nad optymistycznym
widzeniem świata. Nie jest mi lekko, tym bardziej, że po ostatnich przejściach
moja kondycja psychiczna jest zła. Znowu wróciły napady lęku i paniki, a z
lekami muszę ostrożnie, bo mój stan ogólny jest kiepski. Postanowiłam jednak,
że dalej będę pazurami trzymać się życia i jeszcze chcę mieć z tego jakąś
radość. W maju czeka mnie kolejna operacja, która ma pomóc mi wyjść z g...a w
którym teraz siedzę, więc muszę mieć siłę. Wiem, że robię wszystko na co mnie
stać, żeby sobie pomóc i to daje mi poczucie kierowania swoim życiem. Strasznie
się rozpisałam, bo jestem zamotana i trudno mi wyrażać się zwięźle, ale chodzi
mi o to, że w każdej sytuacji można zrobić coś żeby sobie poprawić jakość
życia. Szczególnie trzeba dbać o siebie kiedy ma się to nieszczęście bycia
chorym na depresję. Wierzę, że dopóki się nie poddaję mam szansę na względnie
dobre życie mimo depresji. Pozdrawiam i życzę dużo siły i uśmiechu.

[koala1212]

> widzę na forum niewiele się zmieniło, optymistyczne podejście do choroby
dalej
> jest "fo pa". Starzy bywalcy twierdzą, że jeżeli ktoś wyszedł z depresji, to
> widocznie to nie była taka prawdziwa depresja na jaką cierpią oni.

ja z glebokiej depesji wyszlam. Jestem w takiej bardzo lajtowej, ktora sie
czasem na jakis czas zmienia w troche glebsza. A z tej glebokiej nie tyle ja
wyszlam, co depresja mi odpuscila. Podczas glebokiej depresji robilam wszystko
co mozna nazwac aktywnym i optymistycznym podejsciem do choroby (na miare
swoich mozliwosci, czyli czasem tak malo, ze prawie nic), a ona i tak bardzo
dlugo nie chciala odejsc. Ja bym to rozdzielila. Na depresje gleboka zadna
garsc nie pomoze, na zadna aktywnosc nie ma po postu szans i gleboka depresja
sama musi odejsci. Na lagodniejsza pomaga terapia, cwiczenia, nie ogladanie tv
i wczesne wstawanie (tv i dlugie spanie u mnie zawsze konczy sie dolem). Takie
zabiegi, takie aktywne dzialanie, to tylko przy depresji lagodnej. To wziecie
sie w garsc dziala tylko jak sie nie ma glebokiej depresji i jestem na 100%
pewna, ze na gleboka depresje nic nie pomoze poza tym, ze ona sama musi odejsc.

[sneeper_1]

musi odejść niczym nowoczesne płyty główne i procesory,dla których zmiana
napięcia rzędu 0.1 V , to zabójstwo.
Przyjdzie kryzys ekonomiczny /może już jest/
i jedyne co sie będzie liczyć to prymitywne radio na fale srednie i długie,
trzeszczące ,charczące, zamokłe w plecaku , ale grające


a że pozegnamy się z informatyką - sami sie o to prosilismy
acha, i jeszcze pomodlić sie o rowerek z prądnicą, żeby mieć prąd do tego radyjka

info

[demole]

tak sneeeper_1 to moje alter ego
zewby nie mowić prawa ręka ;)


--
kachaa !!
coo !!
komórka nie chce się palić !!

[patrix29]

Bardziej pasuja tu slowa nie poddawaj sie.

Dwa światy.

[j215]

Po tym wątku widać kto jest kto i co sobą reprezentuje.Wystarczy porównać Maska
z dolorem, czy też Elżbietę 007(występuje w wątku obok) z Lucynką.Dwa światy.

[mskaiq]

Nie ma depresji kiedy jestesmy pozytywni, kiedy jest w nas wiele radosci,
milosc. Kiedy ktos odnosi sukcesy to oznacza ze jest pozytywny radosny, wtedy
nie ma depresji, nie trzeba wtedy cwiczyc bo posiada naturalna radosc, bardzo
malo strachu, zalu.
Zycie potrafi zmienic ten balans, pojawia sie strach, zal, nieudana milosc,
zdrada, niepowodzenia w pracy, choroba, smierc kogos bliskiego, nienawisc, itp.
Wtedy odzywa sie negatywnosc, pojawia sie strach, zal, zlosc. Kiedy nasza
negatywnosc jest coraz czestsza znika radosc, milosc, pojawia sie depresja.
Najzdrowszy czlowiek pod wplywem okolicznosci z ktorymi nie potrafi sobie
poradzic popada w depresje.
Kiedy pojawia sie depresja trzeba wrocic do radosci, milosci, do tego aby
odnajdowac sens we wszystkim co jest wokol.
Pozbycie sie depresji to walka o milosc, pozbycie sie negatywnych mysli,
krytyki, braku sensu, nienawisci i zlosci.
Negatywnosc nie chce odejsc sama. Jesli uda sie nam jej pozbyc wtedy nie ma
depresji, wraca dawna radosc, chce do dzialania, entuzjazm.
Zeby wrocic do radosci i milosci trzeba te wartosci doceniac i trzeba o nie
walczyc. Bardzo czesto powrot pozytywnych wartosci jest blokowana przez
negatwnosc, strach lub zlosc.
Zeby pokonac depresje potrzebny jest dzialanie ktore kazdej negatywnosci ktora
sie pojawia przeciwstawiac pozytywnosc. Nie trzeba sily potrzebne jest
rozumienie ze nie wolno ulegac negatywnosci ze trzeba ja wymieniac na
pozytywnosc, radosc, uprzejmosc, szacunek.
Na koncu pare slow o cwiczeniach fizycznych, pomagaja one kontrolowac nasze
cialo. Nasze cialo przynosi wiele odczuc somatycznych ktore potrafia byc nie do
zniesienia kiedy cialo jest zaniedbane.
Serdeczne pozdrowienia.

[demole]

zabijaja tych ktorzy nie powinni umierac...
a pozwalaja zyc ludziom ktorzy zasluzyli na kare

a to wszystko dla garsci kaszy i kromki chleba

smutno stracic kromke chleba
ale jeszcze smutniej wyladowac dozywotnio na galerach albo w kopalni

[demole]

znajdą sie faceci którzy obrzucają tynkiem mur ,
do którego ręki nie przyłozyli i nie połozyli nań ani jednej cegły

z takich samych pobudek
dla zysku

nie z glupoty i łakomstwa nawet
dlatego bardziej zasługują na kare bo przestępstwa dokonują rozumnie

Aktorzy i statyści.

[j215]

Mask, twoje słowa są zrozumiałe dla ludzi,którzy zmienili już swoje życie,lub
je zmieniają,lub też chcą je zmienić.Aktorzy,którzy wyznaczają sobie trudne
lub bardzo trudne role życiowe.Natomiast od dawna nie rozumieją i przez to
ciebie cały czas krytykują tzw.statyści życiowi.Im większy statysta, tym
więcej krytykuje.Nie będę ich tu wymieniał,bo po co.Widać to w tym wątku.

[mskaiq]

Mysle ze moje slowa sa zrozumiale dla wszystkich, tylko nie wszyscy sie z nimi
zgadzaja. Potrzeba jest wiele czasu, wielu drog i wybrow. Ja tez szedlem
roznymi drogami, czasem byly falszywe, przynosily bol, depresje. Uczylem sie co
jest wazne, gdzie popelniam bledy a gdzie odnosze sukcesy.
Kiedy cierpie, jest we mnie wiele bolu i strachu to wiem ze ide zla droga,
kiedy pojawia sie radosc, chec dzialania, znika obojetnosc, stres, zlosc to
wiem ze jestem na dobrej drodze.
Serdeczne pozdrowienia.

[dolor]

Istotnie, między rozumieniem a zgodą jest poważna różnica. Jako że mamy tu
jednak do czynienia z pewnym nieortodoksyjnym wyznawcą techniki serdecznego
pozdrawiania, chciałbym jednak przy okazji zadać małe pytanie, znam Twój
stosunek do herbaty, kawy, alkoholu czy czekolady. Co natomiast
sądzisz o uleczaniu przy pomocy tabletki ekstazy?

[dolor]

Właśnie. Dochodzimy do sedna, zdrowy człowiek nie musi tego wszystkiego
wykonywać, do wystąpienia depresji potrzebny jest jakiś dodatkowy czynnik. Może
nim być traumatyczne wydarzenie, hipoteza, że każdy w pewnych okolicznościach
może zapaść na depresję jest dość przekonująca (choć na niektórych bardzo dużo
trzeba), a twoja metoda wydaje się przydatna dla ludzi cierpiących z powodu
smutku czy gniewu, także w lekkiej, czy nawet średniej depresji egzogennej,
pewnie też w rekonwalescencji przy cięższej. Ale dlaczego upieram się, przy
traktowaniu depresji jako zespołu objawów różnych chorób? Bo mówimy wciąż tylko
o tzw. depresji egzogennej, wywołanej czynnikami psychologicznymi, a ujmując
rzecz w skrócie, depresja może, ale nie musi być problemem psychologicznym (choć
właściwie każdy problem człowieka po części nim jest). Twoja metoda nie pomoże
np. w takich przypadkach:
"Są również tzw. czynniki fizjologiczne wywołujące depresję. Np. słabe
wydzielanie hormonu tarczycy (niedoczynność tarczycy) powodujące zły nastrój i
brak energii. Kolejną dolegliwością jest anemia, związana głównie z brakiem
żelaza i hemoglobiny we krwi. Rzadszymi przyczynami są: guz mózgu, rak trzustki,
stwardnienie rozsiane, udar, grypa, zapalenie mózgu, a nawet zwykłe
przeziębienie, które może obniżyć nastrój człowieka, ponieważ zachwiane są
procesy chemiczne w mózgu.
Wiadomo też, że stosowanie niektórych leków może spowodować działanie uboczne,
jakim jest depresja. Są to np. Valium, tabletki nasenne oraz środki
uspokajające. Powodują one to zaburzenie zazwyczaj przy długim stosowaniu. Znane
są także przypadki depresji po stosowaniu Aldometu - leku na nadciśnienie
tętnicze."
A istnieje jeszcze depresja poporodowa, no i ta najciekawsza, endogenna, o
fenomenalnej definicji: "której innych przyczyn nie zdołano ustalić", a o której
wiadomo jedynie, że bywa dziedziczona, a jeśli wierzyć tekstowi cytowanemu tu
kiedyś przez Tristezzę, mająca coś wspólnego z wadliwym genem związanym z
hipokampem.
Reasumując, to co piszesz, jest słuszne tylko dla pewnej części zaburzeń
określanych wspólnym mianem depresji, a nie jest sposobem uniwersalnym. Jeśli
coś pomaga jednej osobie, nie oznacza to jeszcze, że pomaga każdemu, zaś jeśli
jednej osobie nie pomaga, oznacza, że pomaga nie każdemu.
Co do odczuć związanych z ciałem, nie mają one większego znaczenia jeśli
odczuwasz głównie nadludzkie zmęczenie. Wreszcie, może się mylę, ale wzbudzanie
w depresyjnych poczucia winy przypomina mi trochę gaszenie pożaru benzyną.

[j215]

Ty mamejo,podyskutuj sobie z euforkiem.Dwa takie same ćmoki.Żadnych czynów
tylko non stop pseudofilozofie....brrr....

[demole]

zeby uzyc twojej z deczka niedojrzalej niestety filozofii
pisze jakies pierdy w wiezieniu,

[pero-lotniarz-jakich.malo]

215 napisał:

> Ty mamejo,podyskutuj sobie z euforkiem.Dwa takie same ćmoki.Żadnych czynów
> tylko non stop pseudofilozofie....brrr....






> Im większy statysta, tym więcej krytykuje.Nie będę ich tu wymieniał,bo po
co.Widać to w tym wątku.

[demole]

pero- lotniarzu , to do mnie było, z tym statystą ?

[pero-lotniarz-jakich.malo]

nie. to ktos siebie tlumaczy.

[pero-lotniarz-jakich.malo]

Swoją drogą 215 siegnal istoty. tu chodzi o aktorstwo i granie.

roznica zdan polega na tym czy trzeba dojsc do siebie, czy zagrac role. role
ktory wyznaczyl swiat, ktory kazal stac sie kims innym niz sie jest i grac.
aktorowi sama gra nie wystarczy. z czasem staje sie rezyserem i innym kaze grac.

[demole]

w tej chwili miałem na mysli zwykłą ludzką obawę przed serwerem wirtualnym

dialoguje, powiedzmy, tylko z siwą, która i tak cały czas dyżuruje
a jeśli napisze słowa nadmiernej krytyki, wtedy one zostają, ale tylko na moim
ekraniku, na innych komputerach w internecie są niewidoczne

[pero-lotniarz-jakich.malo]

dolor napisał :

a twoja metoda wydaje się przydatna dla ludzi cierpiących z powodu
> smutku czy gniewu, także w lekkiej, czy nawet średniej depresji egzogennej,
> pewnie też w rekonwalescencji przy cięższej.

ale jaka metoda? w tym watku widze tylko ze mask pisze ze depresja jest czyms
innym niz brak depresji. ja tam metody zadnej nie widze. no chyba ze na serio tu
dyskutuje sie na temat tak banalny, czy warto cos zrobic z depresja czy nie
warto. czy wedlug mskaiq ktokolwiek pisal, ze nie warto nic robic z deprsja?

dla mnie pisarsto maska nie jest sposobem na egzogenna. jest emanacja
egzogennej. stan swiadomosci czlowieka urzeczowionego.

[pero-lotniarz-jakich.malo]

215 nie napisal mskaiq, tylko mask. moze nie wiedzial, ale to byl przydomek
ktory mu przypisano na tym forum ze wzgledu na jego dzialalnosc. mask czyli
maska. wlasnie o te aktorstwo chodzi.

[tavie]

skoro wyjaśniasz wszystko, wyjaśnij i to

[j215]

Jaki ty mdlący jesteś.

[demole]

no a te momenty gdy zdejmie maske, sie wytnie

[demole]

mysle ze wynika to z faktu ze czlowiek dzieli sie na gatunki i rodzaje,

rasa to zbyt banalna rzeczywistość aby było wniej coś odkrywczego

niektóre rzekome choroby - to oddzielanie się gatunku
ci którzy usiłują niedopuścić, sami sobie nie zdają sprawy, że korzystaliby z
tego ,a nieświadomie i tak z tego doddzielania się nowego gatunku korzystają

wypowiedż dotyczy gatunku
nie sposobu na życie, czy filozofii

[j215]

Schizofreniczny filozof.

[dolor]

pero-lotniarz-jakich.malo napisał:

>to byl przydomek
> ktory mu przypisano na tym forum ze wzgledu na jego dzialalnosc. mask czyli
> maska. wlasnie o te aktorstwo chodzi.

"Jesteśmy tym, kogo udajemy, i dlatego musimy bardzo uważać, kogo udajemy".
(nieodżałowany Vonnegut).

[dolor]

pero-lotniarz-jakich.malo napisał:
> ale jaka metoda? w tym watku widze tylko ze mask pisze ze depresja jest czyms
> innym niz brak depresji. ja tam metody zadnej nie widze. no chyba ze na serio
>tu dyskutuje sie na temat tak banalny, czy warto cos zrobic z depresja czy nie
> warto. czy wedlug mskaiq ktokolwiek pisal, ze nie warto nic robic z deprsja?
>
> dla mnie pisarsto maska nie jest sposobem na egzogenna. jest emanacja
> egzogennej. stan swiadomosci czlowieka urzeczowionego.

O przepraszam, jeśli ktoś każe ci zrobić ze swojego życia coś pomiędzy koszarami
a klasztorem buddyjskim, to jakaś metoda to jest, łatwo przecież ją odszukać w
innych wątkach, a że trochę w tym banału i tłumaczeń, że depresji trzeba się
pozbyć a zęby umyć, to inna sprawa.

[j215]

ty dupku, sam ze sobą już dyskutujesz....

[dolor]

biedny jot, już się znów pogubił. Coś ci to pomaganie sobie za bardzo nie wyszło
na zdrowie.

[mskaiq]

Czesto spotykam ludzi dla ktorych depresja to choroba ktorej nie mozna pokonac.
Znam dziesiatki argumentow, kazdy z argumentow podkresla ze tego nie mozna
pokonac ze trzeba z tym zyc. Kiedy ktos mowi ze udalo mu sie pokonal depresje
wtedy czesto pojawia sie stwierdzenie ze to nie byla depresja albo taka inna
depresja, lzejsza, slabsza.
Kazda depresja jest wywolana czynnikami psychologicznym.
Pracuje duzo z ludzmi ktorzy maja powazne uszkodzenia mozgu, pisze o ludziach z
cerbral palsy. Wiekszosc z nich nie ma depresji a Ci ktorzy ja maja to nie
bierze sie ona z czynnikow fizjologicznych.
Niejednokrotnie zmienialem stan depresyjne u ludzi z fizycznymi uszkodzeniami
mozgu na pozytywny, daleki od depresji. Ten stan pozytywny trwal pare godzin,
tak dlugo jak dlugo osoba byla w stanie bronic sie przed negatywnoscia,
strachem, zalem, zloscia, ogolnie negatywnymi emocjami.
Jesli mozna zmienic stan depresyjny na pozytywny to mozna sie pozbyc depresji.
Spotykalem sie rowniez z depresja kliniczna, czesto idaca w parze ze
schizofrenia.
Wtedy osoba zwykle nie mowi wcale, czesto odmawia jedzenia i picia. Takiej
osobie tez mozna pomoc. Pracuje z taka osoba od paru miesiecy. Potrafi juz
powiedziec pare slow, ma dni kiedy sama chce jesc.
Sa dni kiedy jest w letargu, sa dni kiedy jest pod silnym wplywem glosow wtedy
atakuje siebie, rozdrapuje twarz. Nie mniej wygrywa coraz wiecej tych dni
dobrych. Jej zycie zalezy od milosci innych ludzi od ich cierpliwosci.
Serdeczne pozdrowienia.

[pero-lotniarz-jakich.malo]

> Kazda depresja jest wywolana czynnikami psychologicznym.

powiedz mi na jakiej podstawie tak sadziesz? przeciez takie zdanie jest
irracjonalne. skad mozesz wiedziec o kazdej depresji. a moze to co nie jest
wywolane czynnikami psychologicznymi to z definicji nie jest depresja?



Ten stan pozytywny trwal pare godzin,
> tak dlugo jak dlugo osoba byla w stanie bronic sie przed negatywnoscia,
> strachem, zalem, zloscia, ogolnie negatywnymi emocjami.

a moze jakbys zrozumial, ze chodzi o cos innego niz obrone przed czyms, ze nie
chodzi o walke, to stan pozytywny bylby trwaly.

[demole]

> Kazda depresja jest wywolana czynnikami psychologicznym.


"euforia posposyciu amfetaminy spowodowana jest aktywacją receptorów dopaminowych
idealna imitacja satysfakcji po dobrze wykonanej pracy...

[demole]

dobra ,bedę szczery
nie amfetaminy ale inhibitora wychwytu dopaamint w poączeniu z kofeiną ;)

a teraz będę całkiem szczery

[demole]

- całkiemn szczery nie byłem niestety, i nie będę,
dopuki nie będę miał prawa otrzymać legalnej recepty na subiektywnie
realne problemy,

[j215]

Mask pomógł sobie,pomógł innym ludziom,ja pomogłem sobie,pomogłem innym
ludziom.Pytam komu ty pomogłeś? Nawet sobie nie potrafisz pomóc,tylko cały czas
schizofrenicznie dyskutujesz.

[pero-lotniarz-jakich.malo]

j215 napisał:

> Mask pomógł sobie,pomógł innym ludziom,ja pomogłem sobie,pomogłem innym
> ludziom.Pytam komu ty pomogłeś? Nawet sobie nie potrafisz pomóc,tylko cały czas
>
> schizofrenicznie dyskutujesz.


nie wiem czy mask pomogl czy niepomogl, ty nie wiesz czy ja pomoglem czy nie
pomoglem. to jest nijak wazne dla rozmowy na forum, aczkolwiek pewnie jest wazne
dla ciebie. pewnie potrzebujesz obrazu mojej osoby w celu dramatycznej obrony
nie wiem przed czym.

[czekolada_z_orzechami]

pero, pozdrawiam:D [macha łapką]

[demole]

czekolada z orzechami napisała:
< poddaję sie edukacji, nie poddaję sie tresurze

a szkoda, tresure wiele daje, ale zawsze musisz pamiętac, że możesz się z
tresury wyłamac, czyli masz moralne prawo, wyłamać się

ale jesli jestes cały czas wyłamana z tresury
to itak jestes wczyis rękach

[czekolada_z_orzechami]

jak napisałam, tak jest. No.

[demole]

kiedys chciałem zalogowac sie,jako zaczarowana_czekolada,
ale Ciebie jeszcze wtedy na swiecie nie było ;)

[demole]

co myslisz o nowoczesnych szpitalach
za szybą na intensywnej sali jest w sumie starodawna psychiatria
jeden pacjent siedzi, dwóch lezy,
wyglądają całkiem normalnie, ale są posępni i smutni,
a ten który spaceruje po korytarzu ma kłopoty z zespołem parkinsonowym...

przechodze koło tej szyby na intensywnej, spoglądam na aparat do ekg,
obraz dzieli mi w głowie na kwadraty, niczym raster,
tak bywa w zespołach drgawkowych w czasie aury,

widze tych samych pacjentów ,ale mam wrażenie jakby tam było biedniej,
cos jak kryzys lat 20- tych w USA, ale blizej Kanady, dlatego że wygląda jakby
zamarzali,

ten nieprzyjemny stan jest realistyczny i raczej nudny,
jakby ktos na to patrzył, wystawiałoby to jego cierpliwośc na próbę,
trwa to nawet do 2 3 minut a potem mija,
wzrok sie poprawia i znów widze dobrze te sale z wlotami na tlen, azot, próżnie,
gniazdkami na aparature, łykam leki i wychodze z kolejki,
własnie ten czas sie odwraca w aurze, i nie wiem czy najpierw łyknałem leki, czy
na końcu,

drugi raz powtórzyło sie to gdy stałem przed gabinetem lekarza ,
a stałem też długo, chciałem zmiany tych leków,

to czasem sie wplata, te zaburzenie przytomności

[j215]

Może podyskutuj sobie z dolorkiem....hehe....on cię słucha a ty
jego....hehe....Nie nudzicie się sobie i macie ku sobie....napewno dzieci z
tego nie będzie....hehe....

[dolor]

Sądząc z ilości "....hehe...." najwyższy czas byś wziął zimny prysznic i
przebiegł 5 km.

[abasia471]

> Sądząc z ilości "....hehe...." najwyższy czas byś wziął zimny prysznic i
> przebiegł 5 km.

Świetna rada, ale jokuś 215 raczej jej nie zrozumie, bo ma przerost ambicji nad
rozumem. W swoim mniemaniu jest aktorem, bo nie zauważył, że robi za błazna.
Twoje wpisy są ciekawe, warte uwagi i w wielu miejscach mam podobne zdanie.

[j215]

ty baśka musisz faktycznie mieć jeszcze jedną operację na głowę, bo ta pierwsza
nic ci nie dała-jesteś tak samo głupia jak przedtem....hehe....

[j215]

Jak pójdziesz na oprację to znowu będzie przez jakiś czas trochę spokoju na
forum od twoich prostackich i głupkowatych wpisów....hehe....

[abasia471]

Jokuś nie wysilaj się na sarkazm, bo ci nie wychodzi ponieważ do tego potrzebna
jest inteligencja a ciebie stać jedynie na małpie he, he he... O moją głowę
możesz być spokojny, ale rozumiem, że twoim małym rozumkiem trudno ci to pojąć.
Ty raczej nie kwalifikujesz się do żadnej operacji, bo tego co masz za uszami,
to nawet najlepszy neurochirurg nie wyprostuje. Biedna z ciebie chłopczyna, ale
wybacz nie będę ci współczuć.

[...]

[j215]

Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.

[abasia471]

j215 napisał:

> Baśka,ciebie za twoją tępotę i prostactwo olewają tu wszyscy, dobitnie w tym
> wątku zrobiła to nawet gruba i ślepa Lucynka....hehe....

Jokuś, odpowiedź jak zwykle w twoim stylu czyli po chamsku i bez odrobiny
polotu, ale za to z fałszywymi wnioskami i przeniesieniem. Rozumiem, że nie
można od ciebie dużo wymagać, ale patrzenie jak się plujesz bardzo mnie śmieszy
i tylko dlatego odpowiadam na twoje kretyńskie wpisy. Teraz już mi się
znudziłeś więc heeehaj się do woli, bo na nic innego cię nie stać.

[izyrider]

zycie przed depresja bylo troszke zbyt nerwowe,zbyt szaro-bure,zbyt bez sensu,zbyt stresowe i zadna niespodzianka ze jedyna rozrywka dla tej podobnej do budyniu masy w czaszce byly pojedynki z wlasnym psem ,,na zeby,,zamiast wyprowadzic go na spacer..az budyn ze swoimi 1000 000 000 000 celami nerwow sie usamodzielnil i robil psikusy..kazdemu jego wlasne wiadomo..to jest bez znaczenia i niewarte wzmianki poniewaz zycie to monolit , bez podzialu na przed i po ..jest sie bogatszym o nieprawdopodobne doswiadczenie i to robi happy day..

[dolor]

mskaiq napisał:

> Czesto spotykam ludzi dla ktorych depresja to choroba ktorej nie mozna pokonac.

Niekiedy to może być prawda, ale nigdy nie wiesz, czy to Twój przypadek. Tylko
tyle można im odpowiedzieć. W porównaniu z resztą medycyny psychiatria jest
jeszcze na poziomie przystawiania pijawek i wsadzania na trzy zdrowaśki do pieca.

> Kazda depresja jest wywolana czynnikami psychologicznym.

Równie dobrze możesz się upierać, że Ziemia jest płaska. Akurat to, że nie
każda, już udowodniono. I racz zauważyć, że mózg jest najbardziej skomplikowanym
wynalazkiem natury i nie można o nim pisać tak, jakbyś pisał czy uszkodzony
palec pozwala czy nie pozwala grać na skrzypcach. Umysł to tylko funkcja mózgu.

[demole]

przeczytało mie sie :
"czy uszkodzony- piec -pozwala,czy nie pozwala grac na skrzypcach"


bywało i tak :
cierpisz na depresje ze skłonnościami samobójczymi
prawdopodobnie ktos krzywdził cię w dzieciństwie,
albo zostałeś odłączony od matki, a potem
społeczeństwo nie bardzo cie rozumiało
stosowane leki tylko częściowo,widzę,ci pomagają

ale tak na prawdę to mósimy cię udupić

żle okresliłeś poziom rozwoju psychiatrii

[demole]

leki są wyjątkowo skuteczne ,ale w beznadziejny sposób stosowane
to jest twór na miare technologii kosmicznej, ale zawsze dostępny dla
przeciętnego obywatela

ustrój socjospołeczny jest żle zbudowany i standardy medyczne,...szkoda,

[dolor]

Właściwie masz rację, skoro toczy się dyskusja, jak to się dzieje, że SRRI
działają. Zresztą co komu po wyjątkowej skuteczności, skoro i diagnoza, i
leczenie ustalane są na podstawie objawów.

[demole]

właśnie mam wrażenie takiego wirtualnego serwera,
w którym rozmawiam ze siwą, która i tak dyżuruje,
a co bardziej niewygodne posty, widze tylko na swoim ekraniku

czy ktos to czyta ?
czy może mam problemy z inteligencją i rozumieniem czyis aluzji, problemy z
empatia i wczuwaniem sie w czyjś stan umysłu

a może jest tak jak w szpitalu
że więkrzosc pacjentów jest tak najumamna lekami,
że nie jest juz w stanie sensownie ze sobą rozmawiać

i o ot własnie tam ,w szpitalu chodzio

[dolor]

Ktoś czyta, ale Twoje skojarzenia są tak nietypowe, że mnie np. czasem trudno
nadążyć. Czyli wzajemne problemy z empatią, ale by nie być w stanie z sobą
sensownie rozmawiać, wielu nie potrzebuje leków.

[demole]

ja miałem taki pomysł, najblizsza osoba zeżre takie prochy, i wtedy będzie w
stanie wniknąć w mój stan umysłu, ale ta osoba nie ucieszyła się ;(

oglądalismy razemjeux nnfants,
ale i to nie skłoniło ją do opuszczenia się na dno tej studni
zakończenie miało byc inne niz w jeux enfants
zostałaby wyciągnięta

[mskaiq]

Dolor napisal
> Czesto spotykam ludzi dla ktorych depresja to choroba ktorej nie mozna
pokonac.

Niekiedy to może być prawda, ale nigdy nie wiesz, czy to Twój przypadek. Tylko
tyle można im odpowiedzieć. W porównaniu z resztą medycyny psychiatria jest
jeszcze na poziomie przystawiania pijawek i wsadzania na trzy zdrowaśki do
pieca.

> Kazda depresja jest wywolana czynnikami psychologicznym.

Równie dobrze możesz się upierać, że Ziemia jest płaska. Akurat to, że nie
każda, już udowodniono. I racz zauważyć, że mózg jest najbardziej skomplikowanym
wynalazkiem natury i nie można o nim pisać tak, jakbyś pisał czy uszkodzony
palec pozwala czy nie pozwala grać na skrzypcach. Umysł to tylko funkcja mózgu.

[demole]

czyli mozna przełamac sie psychologicznie,
i normalnie zyć,
ale depresja pozostanie, tylko będziesz funkcjonować, pomimo niedomogów
biologicznych.../ uważam ,ze nie jest to jednak reguła

podobnie, człowiek niewidomy może nauzcyc poruszac,
i nikt nie domysli sie , kalectwa, jesli wzrok uszkodzony jest ześciowo

ma to swoje konsekwencje pozytywne
- życie z ostrym zespołem urojeniowym, ale wykorzystanie tego zaburzenia dla
własnej korzysci, w taki sposób aby nie było widoczne dla innych

Bardzo smutne
gdyz innym raczej pasuje / pasozytuje...
twoja obozona inteligencja,

literówki

[demole]

pasuje - pasozytuje
obozona - obniżona

[pero-lotniarz-jakich.malo]

>Piszesz ze rownie dobrze moge sie upierac sie ze ziemia jest plaska. Nie bede
>sie upieral ze ziemia jest plaska ale bede sie upieral ze depresja to problem
>psychologiczny.

ale napisz jaki problem psychologiczny. piszesz o psychologii, negujac
jakakolwiek psychologie. po prostu piszesz, zeby walczyc z depresja, walczyc o
dobre mysli itd...gdzie tu problem? nie interesuje cie dlaczego ktos nie moze
sie wziasc w garsc. piszesz tylko zeby sie wzial. czytajac cie mozna odniesc
wrazenie ze depresja to raczej problem etyczny.

[mskaiq]

Depresja znika Demole, wiekszosc niedomogow biologicznych rowniez. Razem ze
zniknieciem depresji znikaja wszystkie problemy ktore ja wywoluja. Jesli
pozostana problemy depresja nie znika bo ciagle istnieje przyczyna jej
powstawania.
Zwykle po pozbyciu sie depresji rozumiesz znacznie lepiej swiat wokol Siebie,
potrafisz sie nim cieszyc, jestes optymistyczny, otwarty na ludzi, przestajesz
krytykowac. Powraca rowniez pamiec, inteligencja.

Pero-lotniarzu-jakich-malo
Wiem co to znaczy kiedy nie mozna sie wziac w garsc bo przez dlugi czas nie
moglem sie wziac w garsc rowniez.
Napisze o trzech podstawowych emocjach i ich wplywie na nas. Zaczne od zalu.
Pojawia sie krzywda ktora wywoluje zal, on rozrasta w nas az do utraty kontroli
nad soba. Wtedy pojawia sie obojetnosc, zlosc, chec dzialania przeciwko sobie i
bol, w przypadkach ekstremalnych moze pojawic sie proba samobojcza.
To samo dotyczy strachu, pojawia sie panika a to oznacza utrate kontroli nad
soba. Podobny mechanizm zwiazany jest ze zloscia.
Kazda utrata kontroli nad soba prowadzi do depresji bo przynosi bol, odbiera
poczucie wartosci i sensu, odbiera nam wole dzialania. Emocje powoduja ze
zaczynamy uciekac przed zyciem, zamykamy sie w domu, czesto spedzamy czas w
lozku.
Nasz sposob myslenia potrafi dzialac przeciwko nam rowniez. Jesli nieustannie
krytykujemy to wszystko traci wartosc, w taki sposob pozbawiamy sie sensu
zycia. Odbieramy go sobie sami.
Nasze dzialanie prowadzi do tego ze nie mozemy sie wziac w garsc, bo nie
kontrolujemy siebie. Decduja za nas negatywne emocje i negatywne mysli.
Kiedy zaczynamy je kontrolowac problem wziecia sie w garsc zaczyna znikac,
odzyskujemy kontrole nad soba.
Serdeczne pozdrowienia.

[pero-lotniarz-jakich.malo]

czym sie rożni nakaz : weź sie w garsć, od nakazu: kontroluj sie. mskaiq, czy ty
nie dostrzegasz, ze poza stwierdzeniem, ze trzeba sie wziasc w garsc i
wytresować, negatywne emocje, caly czas lejesz wode?

a jesli za depresja kryje sie nadmierna kontrola?

[czekolada_z_orzechami]

pero, czemu wczoraj uciekłes? a ja chciałam pogadać:/

[pero-lotniarz-jakich.malo]

tak maja depresyjni

> pero, czemu wczoraj uciekłes?

uciekaja

> a ja chciałam pogadać:/

chca i nie mają

[koalaa8]

Depresja jest sprawą psychologiczną dlatego że polega na kontrolowaniu emocji,
których nie umiesz opanować np. żal, strach, poczucie krzywdy, bóle, lęki.
Jedyna droga to ignorowanie ich, trzeba żyć jakby ich nie było. Lęk, strach, żal
są to odczucia somatycznie które sama tworzysz i sama możesz się ich pozbyć.
Może na przykładzie kiedy pojawia się lęk, nie możesz myśleć że się boisz, idź
na spacer, pobiegaj, basen, rower, jakakolwiek aktywność, wówczas odwrócisz
uwagę i nie będziesz myślała o lęku. Tak samo jest z cierpieniem w depresji, ból
przychodzi i się nakręca poprzez bezczynność, wówczas trzeba odwrócić uwagę
poprzez radość, miłość, rozmowę z kimś, przytuleniem, wówczas cierpienie
przechodzi, zapominamy o nim, bo jesteśmy pozytywnie nastawieni.
pozdrawiam

[dolor]

mskaiq napisał:
>Piszesz ze rownie dobrze moge sie upierac sie ze ziemia jest plaska. Nie bede
>sie upieral ze ziemia jest plaska ale bede sie upieral ze depresja to problem
>psychologiczny.

A większość, jeśli nie wszyscy specjaliści, będą twierdzić inaczej, zarówno co
do Ziemi, jak i depresji.

>Jesli depresja bylaby sprawa fizjologiczna to wyjscie z depresji bez zmiany
>mozgu na zdrowy byloby sprawa niemozliwa a temu przeczy statystyka.

Czemu niby miałaby tu przeczyć statystyka? Większość "fizjologicznych" chorób
udaje się opanować bez konieczności transplantacji, choć niektóre wymagają
dożywotniego leczenia, inne są nieuleczalne. Statystyka podaje odsetek
wyleczonych przez lekarzy, mówi o przypadkach samowyleczenia (np. dla
schizofrenii to ok. 20%), dalej o tych, którym pomóc się nie udało i o
samobójcach. Podaje też odsetek ludzi z jednym epizodem oraz z nawrotami. Na
podstawie tych danych nie sposób udowodnić nie tylko że każda ,ale nawet że
jakakolwiek depresja ma podłoże psychologiczne.

[anatemka]

troche jestem ciekawa co wy tu wypisujecie /watek gigant!/ ale bardziej nie chce
mi sie tego wszystkiego czytać. Może ktoś stresci?

[czekolada_z_orzechami]

Mogę streścić ostatni odcinek magdy m:)

[demole]

depresja,czyli wadłeś w kłopoty
coś cie tam zawiodło, albo wplątało
o własnych siłach nie możesz sie odwiesic od kłopotów,
chociaz możesz wyplątać

aby odwiesić od popadania w niemoc
musisz miec nozyk w postaci leków