silna fobia szkolna u 13-letniej dziewczynki

[o-solitude]

chodzi o moją siostrzenicę. w zeszłym roku kończyła podstawówkę, miała
nauczanie indywidualne, bo nie była w stanie chodzić do szkoły. była u
psychiatry i psychologa, stwierdzono silną fobię szkolną.
teraz jest w gimnazjum, a problem się powtarza. sam widok budynku budzi w niej
przerażenie. przestała chodzić do szkoły, nauczania indywidualnego nie
dostała, rodzice są bezradni.

Czy znacie namiary na dobrego psychiatrę / psychologa dziecięcego W WARSZAWIE
LUB OKOLICACH? może być prywatnie. (te osoby, u których była, nie pomogły jej,
a jedynie straszyły zamknięciem w ośrodku w Józefowie (psychiatra) albo kazały
wziąć się w garść (psycholog) )
Problem jest naprawdę poważny i potrzebny jest ktoś kompetentny, kto pomoże
dotrzeć do istoty problemu, nie będzie straszył i nie będzie rozkładał
bezradnie rąk. Jeśli znacie namiary na dobrego fachowca, to dajcie znać.

[mskaiq]

Ona sie panicznie boi szkoly. Byc moze dokuczaja Jej inne dzieci,
moga to byc problemy z nauka, niska somoocena, a moze byc jeszcze
cos innego. Postaraj sie dowiedziec od Niej dlaczego nie chce
chodzic do szkoly. Zawsze jest powod i musisz go znalesc.
Dowiedz sie rowniez od Niej co lubi w szkole bo moga byc ludzie alo
rzeczy ktore lubi.
Kiedy bedziesz wiedziala co jest powodem wtedy musisz dzialac w taki
sposob aby przestala sie bac, rozwiazac problemy ktore go wywoluja
albo nauczyc Ja jak unikac tych problemow.
Najlepiej bedzie Ci sie z Nia rozmawialo kiedy wyciagac bedziesz Ja
na dlugie spacery. Spacer zmiejsza stres i wtedy latwiej bedzie sie
otwierala przed Toba. Najlepiej wyciagaj Ja na spacer zakonczony
jakas niespodzianka, na przyklad do cukierni na ciastko, itp.
Serdeczne pozdrowienia.

[o-solitude]

masku kochany, ja już byłam z nią na spacerze, niejeden raz. nawet w kinie z nią
byłam. i doskonale wiem, co jest przyczyną: w poprzedniej szkole jej dokuczali,
a do nowej boi się chodzić po poprzedniej traumie. oczywiście, że z nią
rozmawiam. ale jej problemu nie wyleczę. jej potrzebna jest PROFESJONALNA pomoc.

[wszafki]

> Ona sie panicznie boi szkoly. Byc moze dokuczaja Jej inne dzieci,
> moga to byc problemy z nauka, niska somoocena, a moze byc jeszcze
> cos innego. Postaraj sie dowiedziec od Niej dlaczego nie chce
> chodzic do szkoly. Zawsze jest powod i musisz go znalesc.


to nie takie latwe. sam mam fobie spoleczna juz nie tak silna i tez jakas fobie
szkolna mialem. przyczyny wcale nie musza byc w szkole, tylko w domu i nie
zawsze dziecko moze powiedziec co jest przyczyna. dzieci dokouczaja, ale dzieci
slabsze przyciagaja przemoc, bo niestety zawsze sobie znajda kozla ofiarnego
dzieci silniejsze, a slabsze sa bo.... roznie bywa z tymi przyczynami i skutkami.

[ulpe]

Mogę Ci dać namiary na psychologa w Warszawie. Napisać ci na maila?

[o-solitude]

pisz pisz. będę wdźwięczna :)

[koalaa8]

Myślę że w tym przypadku potrzebna jest miłość, ona musi czuć się potrzebna w
szkole, w domu, myślę że codzienne przytulenie bardzo pomogłoby dziewczynce.
pozdrawiam

[karina_rulez]

też mam fobię szkolną, też budynek wzbudzał we mnie strach.
takiej dziewczynce potrzebna jest dobra atmosfera w domu, dowartościowywanie:
uświadamianie jakie ma w sobie wspaniałe cechy, czym (uwazam ze nie powinno sie
jej mowic ze jest lepsza, ale np. "popatrz malujesz tak ladnie jak kasia z
twojej klasy), by pokazac jej ze nie jest "inna" a przede wszystkim
PRZYJACIOLKA, najlepiej z tej samej klasy.
Piszesz ze specjalisci nie pomogli, bo wlasnie to (przynajmniej u mnie) moze byc
tak, ze dorosli nie docieraja do niej, moze uwazac ze gadaja bajki, a rowiesnik
moze zdzialac cuda.
Wiem co pisze, bo przez to przechodzilam.
Swoja droga, ciesze sie ze nie mialam indywidualnego nauczania, bo w szkole
pomimo stresu nabylam jakies umiejetnosci interpersonalne, ktore obecnie
zbieraja duze plony. Sam - na sam z nauczycielem, nie sposob sie ich nauczyc

[karina_rulez]

POZDRAWIAM!! :D

[koalaa8]

Myslę że dziewczynka ma poważne problemy z rówieśnikami, nie potrafi nawiązywać
kontaktów i dlatego występuje problem.
Może zaproś do domu jakąś koleżankę, potem pójdziecie do niej do domu, powinno
to pomóc.
Najważniejsze muszę dodać miłość i cierpliwość, czynią cuda.
pozdrawiam

[demole]

wyslac na bliski wschod do szkoly- wyzdrowieje,
oczywiscie w jakas bezpieczna okolice

[demole]

ostrzegam znalem chlopaka w szpitalu na stale tam zamieszkujacego ktory wydawal
sie kompletnie niedorozwiniety i uposledzony a teraz po wieelu latach
zrozumialem ze to wszystko leki ,choroba byla calkiem zakryta.
Lepiej byloby dla niego zeby sie nigdy nie leczyl w tym szpitalu.

[demole]

kiedy zaczyna sie leczyc,wraca ze wszystkim do poczatku,
zajecia rozpoczyna od zabawek,potem trudniejsze rzeczy,
ciezsze tylko zniecheca,
ale czasu jest malo bo to powtarzanie klasy,

najlepiej,jesli byla w szpitalu raz,zeby nie musiala tam wracac,bo potem moze
sie okazac,ze musi zaczynac z powrotem wszystko od poczatku

cdn

[paragraf.31]

moze nawet potem byc lepsza od innych dzieci w klasie,ktos ci chyba te lekcje
prywatne odradza ...

[paragraf.31]

Oddaj jej podrecznik,

/a facet odda ksiazke,
jezeli nie placil

[donella]

O-sulitude, znam 14-letnią dziewczynkę, która przechodzi przez takie
męki jak Twoja siostrenica. Uczy się indywidualnie.
Po wielu różnorakich badaniach okazało się, że przyczyna tej fobii
leży w rodzicach dziewczyny. Jest jedynaczką, rodzice wiążą z nią
wielkie nadzieje. Z tej przyczyny stawiają jej bardzo wysoką
poprzeczkę, za wysoką, której ona pokonać nie może. Oczekują (z
dobrej woli) wyłącznie najlepszych ocen, na które ją zwyczajnie nie
stać. Nie sugeruję, że i z Twoją siostrzenicą tak jest.
Znam ten temat zawodowo i niestety nie jest to przypadek jedyny, że
rodzice postępują tak jak ci, o których napisałam. W takich
przypadkach dość często rodzą się fobie szkolne a to , to już
prawdziwy dramat dla młodego człowieka.
Najlepiej znaleźć mądrego psychologa szkolnego a to nie jest łatwe.
Pozdrawiam

[crysstiano]

ale cemu nikt sie jej niezapytal czemu niechce chodzic do szkoly?
mze ktos ja prasladuje np. w szkole, rowiesnicy albo nauczyciele, albo przezyła cos- jakis incydent w przeszlosci ktory zaważył.ja tez mialem fobie szkolna ale to przez adhd i zle traktowanie w zwiazku z tym skonczylo sie ze niechodzilem i niezdalem/

[o-solitude]

pytali się jej. i przyczyna - przynajmniej jedna z przyczyn - jest jasna: w
poprzedniej szkole bardzo jej dokuczano, była tzw. kozłem ofiarnym. a do nowej
się boi chodzić, ma uraz po poprzedniej. tyle że psycholodzy u których była,
olewają problem i mówią, że przyczyna musi tkwić W NIEJ, przez co wpędzają ją w
jeszcz większe poczucie winy.

[o-solitude]

z rodzicami też moze być coś na rzeczy. relacje z nimi ma raczej dobre, chcą dla
niej jak najlepiej, ale - już nawet na moje oko - popełniają całą masę błędów
wychowawczych.
właśnie zbieram adresy psychologów, jutro będę dzwonić do rodziców (sami nie
mają internetu, stąd ja podjęłam się zadania). mam nadzieję, że w końcu trafią
na kogoś kompetentnego, kto będzie potrafił spojrzeć na problem całościowo i
rzeczywiście pomóc, zamiast zbywać frazesami w stylu "dziecko jest samo sobie winne"

ps. ULPE - dzięki za maila!

[crysstiano]

ja niewiem czy taki psycholog to pomoze...
niechce cie zniechcecac ale to jest chyba naprawde bagno, zalatwcie jej indyw.
nauczanie albo szkole prywatna gdzie pare osub w klasie

[o-solitude]

problem w tym, że psychiatra (państwowa) nie chciała jej załatwić
indywidualnego, bo stwierdziła, że "to nie rozwiąże problemu". dlatego szukamy
kogoś, kto spojrzy na sprawę inaczej. może np. dałoby się przyznać jej
indywidualne na jakiś określony czas, a jednocześnie wysłać na terapię.

[ulpe]

Nie ma za co. Oby tylko to pomogło.
A tak poza tym to może rodzice coś powinni zrobić z tymi, co jej
dokuczają. Mnie np. chłopaki dokuczali w szóstej klasie. Mój brat
jednemu z nich powiedział coś do słowa i od tamtej pory problemy
zniknęły.

[lucyna_n]

bo prawda jest talka że to rzeczywiście nie rozwiąże problemu, o
czym już soę przekonala bo miała nauiczanie indywidualne i nie
zmniejszyło to fobii. Jedynie pozytywne doświadczenia w interakcji z
rówieśnikami mogą to zacząć łagodzić. Do głowy mi przychodzi może
nie tyle pchanie jej na siłę do klasy ale jakieś kółka zainteresowań
, może plastyczne? tam zawsze są spokojni ludzie i komfortowa
atmosfera, gdzie najpierw przełamie strach przed małą grupą i w ten
sposób jakoś zacznie się przyzwyczajać do życia wśrod rówieśnikow,
bo jak teraz nic z tym problemem nie uda się zrobić to dalej będzie
tylko trudniej.
Nie jestem specem , ale bylam bardzo nieśmiałym dzieckiem i mi
dobrze zrobiły takie właśnie formy kontaktu z rowieśnikami, nie
trzeba mieć wielu znajomych, ważne żeby gdziekolwiek czuć się
akceptowanym i nie czuć się samotną wyspą.

[o-solitude]

chodzi na lekcje śpiewu i jest bardzo zadowolona. (wcześniej była też na kółku
teatralnym) a jej fobia wiąże się wyłącznie ze szkołą.
mam świadomość (i jej rodzice też mają), że problem jest głębszy. na pewno
częściowo zahacza o sprawy rodzinne i w ogóle jej spostrzeganie samej siebie i
świata. ale jak do tej pory, siostrzenica miała pecha trafiać na
niekompetentnych psychologów, którzy nie potrafili jej pomóc, odsyłali z
kwitkiem, twierdząc, że musi się przełamać albo że musi zdać sobie sprawę, że
problem tkwi w niej. tyle że samo gadanie ogólnikami nic nie pomoże. dlatego
szukamy dobrego psychoterapeuty.

[lucyna_n]

fobia społeczna i dobrze się czuje na kółku teatralnym?
to brzmi nieprawdopodobnie.
Może ona boi się konkretnych osób i z jakichś konkretnych powodów
tylko boi się przyznać?
W dobrych psychologow to jak zapewne wiesz ja nie wierzę, niestety i
po raz kolejny potwierdza się to że są nieskuteczni.

[o-solitude]

szkolna, nie społeczna.
a dobrzy psychologowie się zdarzają - ale na moje oko, stanowią jakieś 2 - 3 %
wszystkich uprawiających ten zawód...

[lucyna_n]

jakoś tak myślałam o społecznej
jak myślisz trafić na te 2-3%?

[o-solitude]

> jak myślisz trafić na te 2-3%?

takich rzeczy to można się dowiedzieć chyba tylko drogą pantoflową, ew. metodą
prób i błędów - ale ta ostatnia może wiele kosztować.
udało mi się znaleźć 2 psychoterapeutów z polecenia - 1 dla siebie i 1 dla
siostrzenicy. a czy te osoby rzeczywiście są godne polecenia - okaże się. (jak
to się mówi - kto nie ryzykuje, ten... :)

[ulpe]

Psychologowie to nie cudotwórcy - niestety. Chociaż czasami się za
takich mają. Oni sami nam nie rozwiążą problemów. My sami musimy
tego chcieć i pracować nad sobą - co jest trudne i czasem wydaje
się, że nie ma sensu.
Może się mylę, ale nie jest np. możliwe "przerobienie" przez
psychologa nieśmiałka w duszę towarzysta. Każdy ma przecież jakieś
predyspozycje, o czym decydują geny a ich nie zmienimy.
Może ktoś udowodni mi że się mylę?

[demole]

dusza towarzystwa nie moze zostac,
tylko mlodzieniaszki myslicie o imprezach,
natomiast dobrze skierowac na agresywne zachowania,kiedy asertywne nie sa skuteczne,

niestety propozycje skladane przez psychologa sa bardzo zniechecajace