Zespół stresu opiekuna

[black_jotka]

Gdy zajmujemy się chorym, często całkowicie skupiamy się na jego potrzebach, zapominając o sobie. Opiekunowie mają problem, by znaleźć chwilę na odpoczynek a co dopiero na rozrywkę. Stąd już tylko krok do "zespołu stresu opiekuna" i depresji.
Opiekun też potrzebuje wsparcia
Opiekunowie niejednokrotnie wobec braku czasu są zmuszeni, by zrezygnować ze swoich planów na najbliższe miesiące, a czasami nawet na lata.

- Opiekun osoby chorej ponosi ogromne koszty - czasu, zaangażowania, wytrwałości fizycznej i odporności psychicznej. W związku z tym osoby, które pełnią funkcje opiekuna, muszą dbać o to, by znaleźć czas dla siebie, bo nie można opiekować się kimś 24 godziny na dobę - tłumaczy dr Anna Siudem, specjalistka w zakresie psychologii rodziny i psychologii społecznej.
Opieka nad chorym to sinusoida. Są dni lepsze i gorsze. Trzeba powiedzieć wprost - kryzysy będą się pojawiały

[black_jotka]

Ekspertka zwraca uwagę na fakt, że opiekunowie to najczęściej osoby stojące w cieniu, mimo że to one wykonują przecież największą pracę, by zapewnić choremu fizyczne i psychiczne wsparcie.

[black_jotka]

Dlatego też opiekun powinien posiadać kogoś z kim może porozmawiać o trudach swojej pracy. Inaczej mówiąc - uzyskać wsparcie z zewnątrz. To jest taki łańcuch powiązany - osoby chore czy niepełnosprawne potrzebują opieki, ale opiekunowie, którzy ją im zapewniają, również nie mogą być pozostawieni sami sobie - zaznacza dr Anna Siudem.
- Opieka nad chorym to sinusoida. Są dni lepsze i gorsze. Trzeba powiedzieć wprost - kryzysy będą się pojawiały - dodaje.
"Zespół stresu opiekuna"
Brak rozmowy, branie na siebie zbyt wielu obowiązków oraz tłumienie emocji przekłada się w niektórych przypadkach na depresję. W tego typu sytuacjach może dojść do rozwinięcia przypadłości nazywanej "zespołem stresu opiekuna". Pojawia się ona u osób, które przez kilka miesięcy lub lat zajmują się niesamodzielną osobą.
- Do symptomów, które powinny być dla opiekuna czerwoną flagą, możemy zaliczyć: zmęczenie zarówno fizyczne i psychiczne, niechęć do podejmowania dalszej pracy, bezsenność, rozdrażnienie. Z czasem pojawiają się również różnego rodzaju lęki - "nie poradzę sobie", "nikt mi nie pomoże". Zwróćmy uwagę na fakt, że to są objawy wypalenia zawodowego - alarmuje specjalistka w zakresie psychologii rodziny i psychologii społecznej.

- Jeśli nie zadbamy o swoje zdrowie psychiczne, z czasem mogą pojawiać się coraz silniejsze emocje, takie jak poczucie żalu, cierpienia, rozczarowanie, gniew, złość, bezsilność, bezradność. Wszystko to świadczy o spadku odporności, o tym, że te zasoby emocjonalne się wyczerpują. Gdy takie emocje się pojawiają, powinniśmy natychmiast poszukać pomocy - przekonuje dr Anna Siudem.
Osoby, które opiekują się chorymi, wykonują pracę na kilka etatów
dr Anna Siudem
specjalistka w zakresie psychologii rodziny i psychologii społecznej
Ekspertka zaznacza, że opiekunowie powinno zrobić wszystko by zapobiec powstaniu "zespołu stresu opiekuna". Muszą pamiętać, że to właśnie oni są głównym wsparciem dla chorego, dlatego sami muszą być w formie.
- Opiekunowie powinni dbać o to, by mieć czas dla siebie - na odpoczynek, na coś, co sprawia im przyjemność, co odwróci uwagę od pracy. Pamiętajmy, że opieka nad osobą chorą to ciężka praca i jak każda praca powinna się kończyć. Opiekunowie często mają problem z postawieniem granic między pracą a własnym życiem. Pomiędzy własnymi relacjami a nadmiernym zaangażowaniem się w opiekę - zaznacza dr Anna Siudem.

- Należy zwiększać świadomość społeczną na ten temat i zaznaczać, że osoby, które opiekują się chorymi, wykonują pracę na kilka etatów. Pełnią funkcje pielęgnacyjne, terapeutyczne, koordynujące, zarządzające - dodaje ekspertka.

[black_jotka]

Podkreśla, że opiekun musi zaspokoić swoje naturalne potrzeby - zainteresowania, szacunku i bycia z innymi, czucia się bezpiecznym.
- Ta profilaktyka jest niezbędna w pracy z osobami, które wymagają naszej pomocy, by móc się nimi opiekować jak najdłużej - tłumaczy dr Anna Siudem.

Pamiętajmy, że opieka nad osobą chorą to ciężka praca i jak każda praca powinna się kończyć
dr Anna Siudem
dr Anna Siudem
specjalistka w zakresie psychologii rodziny i psychologii społecznej
"Nie bierzmy wszystkiego na własne ramiona"
Ekspertka zaznacza, że aby opieka nad chorym nas nie przytłoczyła, powinniśmy rozdzielać zadania.
- W naszej kulturze przyjęło się, że taka opieka przede wszystkim spoczywa na kobietach. Jednak pamiętajmy, że każdy ma ograniczone zasoby, więc matki, córki, siostry, żony również potrzebują regeneracji sił. A trudno o regenerację, gdy obowiązki wykonuje się cały czas - mówi dr Anna Siudem.
- Takie osoby powinny uczciwie komunikować, że też potrzebują czasu dla siebie. Powinny angażować innych do opieki nad osobą chorą. Dzielmy się tymi obowiązkami, nie bierzmy wszystkiego na własne ramiona - podsumowuje ekspertka.