lubię być zła

[nienill]

i egoistyczna
i nieczula
i zimna
i niekontaktowa
i olewajaca

dobrze mi z tym

najlepsze wyjscie z tych ktore mam



niby powinnam podzwiac wszystkie aidki tego swiata
ale nie umiem
i dobrze mi z tym

obecnie mam jedną wizję: moglo byc gorzej

[olga_w_ogrodzie]

tak trzymaj.
aidki świata zdechną - Ty przetrwasz, bo jesteś silna, choć pewno w
środku Ci cięzko . a może nie - nie wiem.
dasz radę.

[omyszka]

nienill napisała:

> i egoistyczna
> i nieczula
> i zimna
> i niekontaktowa
> i olewajaca
>
> dobrze mi z tym
>
> najlepsze wyjscie z tych ktore mam
>
>
>
> niby powinnam podzwiac wszystkie aidki tego swiata
> ale nie umiem
> i dobrze mi z tym

Staram sie jednak mimo to ciebie akceptowac i lubic bo chyba musisz jednak czuc
sie czasem samotna.

[olga_w_ogrodzie]

omyszka napisała:

>
> Staram sie jednak mimo to ciebie akceptowac i lubic bo chyba
musisz jednak czuc
> sie czasem samotna

Nienill - please. już nie rób krzywdy, weź sarkazm powstrzymaj -
please.

[nienill]

olga_w_ogrodzie napisała:

> omyszka napisała:
>
> >
> > Staram sie jednak mimo to ciebie akceptowac i lubic bo chyba
> musisz jednak czuc
> > sie czasem samotna
>
> Nienill - please. już nie rób krzywdy, weź sarkazm powstrzymaj -
> please.
:DD
czyzby Olgo nawet u ciebie pojawila sie w tym miejscu jakas riposta?

[olga_w_ogrodzie]

omyszka napisała:

>
> Staram sie jednak mimo to ciebie akceptowac i lubic bo chyba
musisz jednak czuc
> sie czasem samotna.

hej Mała Omyszko,
juz Ty tak się nie staraj. a o sobie pomysl - powiedz, co to było z
tym szpitalem ? czemu ?

[omyszka]

Nie gniewaj sie olga ale nie bede pisac o moim prywatnym zyciu bo sie po prostu boje.wybacz

[olga_w_ogrodzie]

i dobrze. tak jest ok. wlaśnie.

[lucyna_n]

każdy próbuje znaleźć dla siebie najlepszą formę ochrony
ja mam agorę
Omyszka pozę dziecka
Ty swoje "bycie złą"
mask ma zaparcie
co kto lubi

[madau]

tez mam agore... nienil a jest jakas recepta na to by
zostac "olewajaca"? Bo ja sie za bardzo pewnymi rzeczami przejmuje.
Serio pytam

Jest. Trzeba sobie przesterowac osobowosc na..

[marouder.eu]

..psychopatyczna:)

madau napisała:

> tez mam agore... nienil a jest jakas recepta na to by
> zostac "olewajaca"? Bo ja sie za bardzo pewnymi rzeczami przejmuje.
> Serio pytam

[nienill]

madau napisała:

> tez mam agore... nienil a jest jakas recepta na to by
> zostac "olewajaca"? Bo ja sie za bardzo pewnymi rzeczami
przejmuje.
> Serio pytam
fajnego tatę mam
wielu rzeczy mnie nauczyl

[only_isabelle]

ja agorę, uciekam w pozycję dziecka, do tego jest jeszcze opór, żeby dać krok na
przód

[lucyna_n]

nie widzę w Tobie dziecka
już prędzej wyuczoną bezradność

[omyszka]

Lucyna dzieki,nie wiem wlasnie czemu tak twierdza ze jestem jak dziecko.Pierwszy raz tutaj na forum ktos mnie tak odebral.Nigdy nikt mi tego nie powiedzial.Moja terapeutka tez nie.Zreszta na nigdy nic prawie nie mowi.

[lucyna_n]

nie wiem, może w realu tak tego nie widać, zresztą człowiek w realu najpierw
sugeruje sie oceną wzrokową, tonem i barwą głosu.
Może też się mylę, ale rzeczywiście jest w Tobei coś takiego jakby się pisało ze
skrzywdzonym dzieckiem, jakbyś się bała być dorosła,jakbyś myślała że ludzie Cię
nie skrzywdzą jak będziesz miała pozę dziecka. Nie wiem, może porozamawiaj o tym
z terapeutką?

[omyszka]

Lucyna,wiesz,napadnieto mnie brutalnie,czulam i czuje sie taka bezbronna,nic nie moglam zrobic i ci zli ludzie sa bezkarni.Moze dlatego teraz przez to co pisze wylewa sie ze mnie ta bezradnosc i niemoc.Mam teraz taki wlasnie trudny czas:(Moze mi to minie.Teraz kazdy szmer wywołuje we mnie lek.Boje sie wychodzic z domu sama,boje jak ktos za mna idzie,koszmar.Moze to jest wszystko prawda co piszecie ale czy to musi byc powod do drwin?

[lucyna_n]

napadnięto Cię w realu? czy na forum? bo jak w realu to wszystko staje się
jasne, i ta postawa też.
Trudno żyć i pisać tylko poważnie, takie drwiny to czasem dobra metoda na
nauczenie się dystansu do wlasnej osoby, na początek choćby forumowego. Taka
nauka pływania na sucho. Za cienka skóra nie da się ochronić samymi smutnymi
minkami.
Ja np nie drwie z Ciebie jako osoby, śmieszy mnie trochę styl pisania,
jakkolwiek zapewniam Cię wcale nei chcę żeby Ci było smutno,

[omyszka]

W realu lucynko.Kilka dni temu.Wyszlam po popierosy.Pisalam o tym na forum u Izy i nie zostalam zrozumiana,malo kto mi wspolczol a wrecz uznano za trola i wykopano z forum:( ale nie chce znow zaczynac wszystkiego od poczatku...staram sie o tym nie myslec i wybaczyc.

[lucyna_n]

Kilka dni temu, to nic dziwnego że jesteś rozbita i taka nadwrażliwa.
Mam nadzieję że z czasem jakoś okrzepniesz,lęk osłabnie i nie będziesz wszędzie
widziała wroga. Nie poddawaj się temu lękowi, nie pozwol by Tobą zawładnął,
szukaj pomocy, póki czas, zanim to wszystko Cię przytłoczy.

[nienill]

> Może też się mylę, ale rzeczywiście jest w Tobei coś takiego jakby
się pisało z
> e
> skrzywdzonym dzieckiem,
w ogole z dzieckiem
takim co to nie potrafi filtrowac informacji i chłonie wszystko jak
leci
naprawde ostatni raz takie reakcje widzialam u tej 2,5letniej
dziewczynki

[only_isabelle]

możliwe, ciekawa interpretacja,

[lucyna_n]

interpretacja na podstawie własnych odczuć, jak się próbuje coś pokonać wiele ,
wiele razy i się nie udaje to w pewnym momencie zaprzestajesz prób, i zaczynasz
być bierna. Tak ja rozumiem wyuczoną bezradność. Można to przykrywać wieloma
pozorami działania, można dojść do absolutnej perfekcji w samooszukiwaiu że cały
czas coś się robi w tym kierunku kiedy gdzieś w głębi już czlowiek zupełnie nie
podejmuje działań, a wszystko co na zewnątrz jest pozorowaniem.
Np zrobię co jakiś czas to czego się panicznie boję, przełamię się, ale gdzieś w
glębi wiem że to tylko po to żeby ne czuć że nic nie robię, żeby uciszyć resztki
czegoś co mówi to nienormalne, powinnaś żyć inaczej. Tak naprawdę to nie są
realne próby pokonania czegoś, zmiany, to ochrona przed poczuciem klęski,
bezradności, przed załamaniem.
Można np dużo o tym co się robi gadać, można chodzić na terapię, można niby to
robić jakieś małe kroki ale jak człowiek podsumuje to wychodzi na to że tak
naprawdę nic z miejsca nei ruszyło, nic się tam w głowie nie zmieniło, że tak
naprawdę nie zaszła żadna istotna poprawa.
Zaczynam się mocno zastanawiać nad tym jak to skonczyć, jak zmienić coś tak
bardzo, jak drastyczne podjąć środki, odczuwam to tak trochę jak bardzo
ryzykowną i ciężką chemioterapię, albo uratuje albo zabije. Dlatego się boję,
jeszcze bardziej się boję i kalkuluję że może tak trwać dalej, że może nie warto
ryzykować. Nie jestem typem ryzykanta, nie wiem jak z ryzyka można czerpać
przyjemność, nie odbieram adrenaliny jako czegoś od czego chce się żyć, raczej
jako kolejne straszliwe zagrożenie.
Co tu z sobą zrobić?
a przecież pozornei wyglądam na zdrową, nawet część osób z forum ktora poznała
mnie w realu zdaje się powątpiewa w moje problemy, a wkażdym razie w ich skalę.

[only_isabelle]

Boże, aż się wzruszyłam, jestem na dokładnie identycznym etapie,
wzruszenie, nie ze szczęścia,ale wkurw z tej niewidzialnej niemocy,
nie wiem, co Tobie poradzić, ja się obciążam problemami, nieodciętymi
pępowinami, stąd moje objawy, uciekałam w pracę, zrobiłam z siebie robota,
dopiero zaczynam uczyć się odczuwać,
ja cały czas wierzę, że to sposób myślenia i interpretacji naszych wpływa na to,
jacy jesteśmy,

> Można np dużo o tym co się robi gadać, można chodzić na terapię, można niby to
> robić jakieś małe kroki ale jak człowiek podsumuje to wychodzi na to że tak
> naprawdę nic z miejsca nei ruszyło

takie jest wrażenie, ale jak zrobię bilans, to myślę, że już mniej rzeczy się
boję, agora, to taki kapsel, dekiel do tego, co się nazbierało od dziecka, jakie
schematy wyrobiłam i nawyki,
myślę, że ustąpienie fobii to ostateczny element zdrowienia, to odpuści
najpóźniej, o ile, bo jest masa konfliktów wewnętrznych, blokad,

[lucyna_n]

każdy czlowiek jest inny i pewnie ma inne przyczyny i powody,Nie wiem, nie czuję
żebym miala jakieś pępowiny, chociaż na 100% muszę je mieć.
Uciekałam w pracę dopóki starczylo mi sił fizycznych, w pewnym momencie już nei
mogłam nic, i wtedy nie mogłam już dłużej uciekać przed prawdą, wtedy do mnie
dotarło z cala siłą i brutalnością.
bezradność była przytłaczająca,
Poczulam że idę z ogromnym tobołem na plecach, albo jakbym była przyczepiona do
jakiejś gumy im dalej odchodziłam tym mocniej ciągnęło w tył.
Wiele lat to wszystko trwało, wypaliło wszystkie siły, depresja właściwie byla
czymś co znam od dziecka, znam ją bardziej niż jakikolwiek inny stan, innych
odczuć musiałam się uczyć jak chodzenia. W pewnym momencie przyszło jakieś takie
wręcz zastygnięcie, skamienienie. przestalam myśleć, przestalam chyba też w
odruchu samoobrony odczuwać. Dotarło do mnei to kiedy się chciałam uśmiechnąć do
małego siostrzeńca i czulam że od tego grymasu bolą mnei wszystkie mięśnie i
wbrew sobie zamiast się śmiać łzy mi napłynęły do oczu, nie byłam w stanie się
uśmiechnąć nawet tak zdawkowo. Szczęściem po wielu miesiącach jakoś zelżało i
przynajmneij w kwestii depresji jest spora poprawa. ale jednak mam uczucie że
wszystko przepływa obok trochę jakby film , jakby nie moje życie, jak
realistyczny sen?
W kwestii agory sukcesy są bardzo małe i nikłe, robię różne rzeczy niby
normalnie, wychodzę z domu, al enie robęi tego bez myślenia, bez lęku, bez
obciążenia, robię to na siłę.

[only_isabelle]

no widzisz, dzieciństwo, jak analizuję, to lęki miałam od dziecka,
u mnie agora maskuje jeszcze lęk przed ludźmi

[lucyna_n]

nie boję się ludzi, chociaż potrzebuję dużo mojej "przestrzeni", więcej niż inni.
Np nie toleruję jak ktoś za blisko stanie czy to fizycznie czy psychicznie.

[only_isabelle]

może agorka to po to, by zachować ten dystans, swoje pole, terytorium, cholerka wie,

[lucyna_n]

agorka jest wynikiem silnych i nagłych ataków lękowych, ktore są z powodu?
no właśnie z jakiego?

[only_isabelle]

jakiegoś konfliktu wewnętrznego,
ja jestem bardzo skonfliktowana, odkopie jedno goowno, wychodzi następne,

[lucyna_n]

przyczyna z pewnośccią w psychice się zaczęła,m ale teraz to mam uczucie jakby
mi naprawdę uszkodzilo mózg nieodwracalnie.
Co prawda pod wpływem bertrandy omal się nie nawrociłam na psychoanalizę ale
jednak nadal myślę że może moja lekarka ma rację i te moje ataki to jest coś jak
padaczka, cała reszta natomiast i moje reakcje ogólne oraz to że rozwinęły się
fobie to już jednak wyuczone przez lata, nauczono mnie się bać, mam to wryte w
czachę.

[only_isabelle]

powiem Tobie, co ja osobiście myślę w tych kwestiach:

> przyczyna z pewnośccią w psychice się zaczęła,m ale teraz to mam uczucie jakby
> mi naprawdę uszkodzilo mózg nieodwracalnie.

- pierwsza rzecz, gdyby chodziło o uszkodzenie, to nie ma bata leki ustawiłyby
Ciebie do pionu, mnie także,
- druga rzecz- ucieczka w zrypany mózg, może wymówka? wytłumaczenie dla siebie,
że to nie jest zależne od Ciebie? :/

> Co prawda pod wpływem bertrandy omal się nie nawrociłam na psychoanalizę

ja się odnalazłam w temacie po ośmiu latach mniejszych lub większych objawów

> jednak nadal myślę że może moja lekarka ma rację i te moje ataki to jest coś ja
> k
> padaczka,

a potwierdzają jakieś wyniki badań tą diagnozę

nauczono mnie się bać, mam to wryte w
> czachę.

ja tu widzę zrzucanie odpowiedzialności na innych, to sa twoje mechanizmy
zachowań, nie innych, Twoje własne

[lucyna_n]

eee faktycznei zamienia się ta rozmowa w psychoanalityczny belkot:)
pozostaję przy wyuczonej bezradności, tyle wystarczy żeby pojąć o co kaman z
moją osobą, reszta to już nadmiar, lampki na choince.

[only_isabelle]

a to się nazywa opór :-)
ja też uciekam, pa

[lucyna_n]

to się nazywa głęboką niechęć do bycia terapeutyzowaną na forum:)

[omyszka]

I znow czuje sie dotknieta ze Izabelle wchodzi sobie w moj watek jak gdyby nigdy nic,nadal egoistycznie skupiona na swoich osobistych analizach:( nic jej nie obchodzi ze mnie zranila ani moje problemy.Znow pisze te swoje bzdury i zasmieca watek.Przepraszam ale mam tak duzo zalu w sobie.

[lucyna_n]

zo Ty wygadujesz?
co to znaczy zaśmieca wątek??
może i masz prawo być nadwrażliwa ale po to jest to forum żeby pisać o tym co
tam kogo boli a nie smarkać na Tobą jedną.
Nie masz żalu, masz dużo egoizmu.

[depresja.sucks]

nic jej nie obchodzi ze mnie zranila ani moje problemy

Isabelle, dba tylko o swoj tylek, zeby bardziej niegrzecznie nie
nazwac jej tlustego d... Nie zorientowalas sie jeszcze omyszko?

[omyszka]

Zasmieca zasmieca bo znow pisze to samo co zawsze i nic nowego.A jak czlowiek ma prawdziwe problemy to nawet nie zauwazy.Podepcze i idzie dalej zapatrzona w swoje urojone psychoanalityczne odkrycia:(

[aidka]

omyszka napisała:

> Zasmieca zasmieca bo znow pisze to samo co zawsze i nic nowego.A
jak czlowiek m
> a prawdziwe problemy to nawet nie zauwazy.Podepcze i idzie dalej
zapatrzona w s
> woje urojone psychoanalityczne odkrycia:(

no dobrze.
jeśli masz problemy i wchodzisz z nimi na forum - to niby chcesz o
nich publicznie mówić.
ale jak spytałam o szpital konkretnie, to mówisz, że nie możesz,
bo ...
dziwnie gadasz - czego oczekujesz?
to hasło o zaśmiecaniu też jest dziwne.
ja nic nie wiem - ja nie spałam - mam zaburzoną orientację.

[lucyna_n]

Ciekawe nie? taka skrzywdzona biedulka, a jak zaatakowala to aż odskoczyłam.
Normalnei szok!
Tak (eufemistycznie to nazwijmy) bezpośrednia i domagająca się uwagi to ja z
początku forumowania nie odważyłabym się być.

[omyszka]

aidka napisała:
> no dobrze.
> jeśli masz problemy i wchodzisz z nimi na forum - to niby chcesz o
> nich publicznie mówić.
> ale jak spytałam o szpital konkretnie, to mówisz, że nie możesz,
> bo ...
> dziwnie gadasz - czego oczekujesz?
> to hasło o zaśmiecaniu też jest dziwne.

Aidka odpisze bo cie szanuje i lubie czytac twoje posty.
Nie chce pisac o szpitalu bo to dla mnie wstydliwy temat,nie chce zeby to ktos
przeciwko mnie kiedys wykorzystal.Zreszta nie uwazam ze to ma tutaj akurat
jakiekolwiek znaczenie.
Moj problem to to ze mnie napadnieto i mam teraz leki bardzo sie boje
chwilami.Jestem teraz sama w domu wiec tym bardziej jest mi trudno.Na forach
jestem jakis czas ale wczesniej nie mialam odwagi i moze ochoty pisac albo tez
nie bylo mnie w domu i tyle.
Nie wiem czemu to jest podejrzane ze jak mnie napadnieto to potrzebowalam to
gdzies wypowiedziec.
Wszyscy tutaj zaczynaja juz wszedzie widziec trole.To jakis koszmar normalnie.Co
bym nie napisala i tak jedni uwierza drudzy beda watpic no i chyba nie ma raczej
sensu sie tlumaczyc.

[omyszka]

Madau przepraszam cie faktycznie pomylilam watki,zalozylam sasiedni.

[madau]

ok, teraz rozumiem

[olga_w_ogrodzie]

Omyszko,
za nic nie chciałabym Cię skrzywdzić jakimś o coś posądzeniem.
nie wiem już , co jest prawdą. ale
nawet w sądzie zakłada się domniemanie o niewinności. durne wręcz
wydaje mi się to moje porównanie, bo chodzi wszak tylko o internet i
jakieś przepychanki. to nie ma znaczenia. nie przejmuj się tym.
dziwne i mnie się wydaje i innym, że może istnieć taka osoba , jak
Ty. tzn. - chodzi mi o to, że ...w sumie to nie mam sił wyjaśniać.
dziwne, ale ja wolę założyć, że jest , jak mówisz, choć wydajesz mi
się nierzeczywista - ale dobrze - nieważne.
myślę tak : jesteś teraz na otwartym forum i , skoro chcesz tu być,
daj sobie prawo do wszystkiego - nie przepraszaj, nie tłumacz się,
nie chcesz mówić o szpitalu - ok. - nie mów.
zostaw za sobą tę historię z forum Izy - pisz tu. jeśli jest Ci
cięzko, ktoś pomoże, bo każdemu tu nielekko.
wszyscy jesteśmy Chrystusami.
tylko odpuść już ten żal z powodu tamtego forum. jesteś tu i teraz.
może jestem głup, ale wolę to, niż krzywdzenie a priori.

[olga_w_ogrodzie]

a - i olga to ja - aidka.

[aidka]

omyszka napisała:

> I znow czuje sie dotknieta ze Izabelle wchodzi sobie w moj watek
jak gdyby nigd
> y nic,nadal egoistycznie skupiona na swoich osobistych analizach:(
nic jej nie
> obchodzi ze mnie zranila ani moje problemy.Znow pisze te swoje
bzdury i zasmiec
> a watek.Przepraszam ale mam tak duzo zalu w sobie.

no i w tym momencie widzę, że dałam z siebie znów zrobić durnia do
kwadratu.
zakładając pieprzone dobro.
oczywiście, że dziewczyny miały rację.

[only_isabelle]

co Aidko się stało? nas masz na myśłi?

[madau]

omyszka napisała:

> I znow czuje sie dotknieta ze Izabelle wchodzi sobie w MOJ watek
jak gdyby nigd
> y nic,nadal egoistycznie skupiona na swoich osobistych analizach:(
nic jej nie
> obchodzi ze mnie zranila ani moje problemy.Znow pisze te swoje
bzdury i zasmiec
> a watek.Przepraszam ale mam tak duzo zalu w sobie.

przepraszam ale czegos nie rozumiem. Watek zalozyla nienil, tak?
(MOJ podkreslilam zmieniajac na duze litery)Skad nagle omyszka pisze
ze to JEJ watek? A moze mi juz sie w glowie przewraca????
Dziewczyny, ratunku bo ja nie wiem co myslec!( chlopaki tez, sorki
za seksizm)

[omyszka]

Ech,ja juz mam dosc takiego analizowania siebie.Chcialabym po prostu normalnie zyc.I na forum tez nie byc rozpracowywana przez was ale tak po ludzku zrozumiana.

[lucyna_n]

ale co to znaczy zrozumiana?
Czego oczekujesz że np co napiszemy?

[depresja.sucks]

Ech,ja juz mam dosc takiego analizowania siebie.Chcialabym po prostu
normalnie zyc.I na forum tez nie byc rozpracowywana przez was ale
tak po ludzku zrozumiana.

Nie widzisz, ze rozmawisz z robotami.

[lucyna_n]

dokładnie, z prototypowym programem automatycznego forum samopiszącego się celem
zarabiania większych kwot za reklamy.

omyszka

[only_isabelle]

byłaś od początku na forum, nie skrobnęłaś ani jednego posta, dopiero w momencie
całej weekendowej atmosfery ujawniłaś się, nie wierzę w Ciebie, już Ci to
powiedziałam, nie prosiłaś w żadnym poście o pomoc, byłaś biernym uczestnikiem,
dopiero przy pomyśle usuwania nieaktywnych nicków napisałaś jeden post, że
Ciebie okradziono, zresztą sama tu przyznałaś o tym fakcie, jak dla mnie to
odważna jesteś, bo twierdzisz, że poszłaś do sklepu po fajki o północy,
skończ wreszcie ten temat, teraz wpasowujesz się w psychoanalizę, ale Ci to nie
wychodzi,
powodzenia, jak masz problemy, pisz u Kontrr na jej forum, tam tez jesteśmy z
dziewczynami, ok?

[lucyna_n]

czyli wracamy do punktu wyjścia

[only_isabelle]

tzn.?

[omyszka]

Isabelle nie wim moze nazwiesz to przeniesieniem ale chyba cala moja agresja
wewnetrzna skierowala sie w twoja strone i nie mam nawet juz poczucia winy jak
moge ci napisac co naprawde mysle o tobie.
Dlugo czytalam twoje posty i masz jakies upodobanie w tych analizach
psychologicznych i moze to wlasnie jest u ciebie taka poza czy obrona tak jak u
mnie taka bezradnosc czasem.
Ja tego nie rozumiem i nie wpisuje sie w psychoanalize,inaczej przezywam swoja
terapie po prostu.Nie czytam ton ksiazek i nie musze w kazdej chwili miec
kontroli nad moja terapia.
Ufam terapeutce tak jak lekarzowi ktory mnie leczy np. na serce i wcae nie musze
wiedziec jakie jest dokladne dzialanie i sklad leku zeby mi lekarstwo pomoglo.
Mnie to smieszy takie ciagle dubanie w sobie jeszcze na publicznym forum,a teraz
jakis swir ma z tych twoich wynurzen ubaw.
I wcale sie nie dziwie ze mi nie wierzysz skoro wszedzie szukasz dowodow ze ktos
nie jest wiarygodny,bo w kazdym mozna takie znalezc jak sie chce.
To tak jak w przyslowiu ze jak sie chce psa uderzyc to kij sie zawsze
znajdzie.Pocieszajace jest tez to ze nie jestem sama taka podejrzana przez
ciebie,bo znalazlo sie mnostwo takich jak ja wyrzuconych przez ciebie "troli"...

[depresja.sucks]

Pocieszajace jest tez to ze nie jestem sama taka podejrzana przez
ciebie,bo znalazlo sie mnostwo takich jak ja wyrzuconych przez
ciebie "troli"...

Mysle, ze ivonne.3 tez troll bo zniknela.

[only_isabelle]

ok, niech tak będzie,
niech każdy dba o siebie najlepiej jak potrafi,

isabelle

[depresja.sucks]

> całej weekendowej atmosfery ujawniłaś się, nie wierzę w Ciebie,
już Ci to
> powiedziałam, nie prosiłaś w żadnym poście o pomoc, byłaś biernym
uczestnikiem,

Trollowa obsesja nadal. Bycie biernym uczestnikiem to grzech?
Pozatym mialas przestac pisac w poniedzialek o 19.24 bo nie dla
Ciebie ta dziecinada.

[depresja.sucks]

powodzenia, jak masz problemy, pisz u Kontrr na jej forum, tam tez
jesteśmy

Tak, omyszko, idz i obsmaruj swoja rodzine na forum kontrrrrrrrrrrrrr

[nienill]

> co kto lubi
i ja lubie
wlasnie dlatego:
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=69731&w=87728634&a=87741753

[brooks_was_here]

ja się o Was zaczynam martwić
o tych forumowych dziadków
wszyscy piszą jak z przymierzalni trumien

[depresja.sucks]

wszyscy piszą jak z przymierzalni trumien

Isabelle podobno tam pracuje.

[abasia471]

lucyna_n napisała:

> mask ma zaparcie
> co kto lubi

Niemożliwe! Podobno marchewka i bieganie regulują pracę jelit a
Mask jest przecież gorącym zwolennikiem pogryzania marchewki i
biegania po plaży. Jedyne zaparcie, jakie wchodzi w grę w przypadku
Maska, to zaparcie emocjonalne - on nie wydala, bo on nie połyka.
Jest impregnowany na wszystko a najbardziej na myślenie.

Nienil robi sobie reklamę, że lubi być zła, to ja bez bicia się
przyznam, że czasami lubię być wredna.

[abasia471]

No to jeszcze ja wtrącę swoje trzy grosze.
Nie wiam o co biega z Omyszką, ale prawdę mówiąc wcale mnie to nie
obchodzi, bo z zasady nie współczuję, gdy ktoś z igły robi widły, a
takie odniosłam wrażenie.
Autodiagnoza Lucyny wzbudziła mój podziw. Widać, że samoświadomość
to jej mocny atut. Wypada tylko życzyć, żeby umiała wykorzystać dla
własnego dobra, to co wie na swój temat.
Jeżeli chodzi o drobiazgowe analizowanie swoich uczuć, dywagacje co
z czego i dlaczego, może być przysłowiowym rzutem kulą w płot. Na
terapii poznałam kilka osób, którym życie upływało jedynie na
analizach, bo na działanie brakło im czasu i energii. Ludzie ci
mieli dużą wiedzę książkową z dziedziny psychologii i ani odrobiny
rzeczywistych umiejętności w radzeniu sobie z życiem. Wybierali
gadanie o problemach zamiast chociażby minimalnych prób
rozwiązywania tego co obrzydzało im życie. Żebym była dobrze
zrozumiana, nie propaguję ciemnoty, zapierania się uczuć itp.
Zwracam jedynie uwagę, że nie każdy włos należy dzielić na czworo,
doszukiwać się drugiego dna, czasami wystarczy zaufać intuicji i
żyć tak jak się umie. Robić cokolwiek zamiast tylko rozgryzać, co
nas boli i dlaczego.
Problem wyuczonej bezradności znam z autopsji. Przez parę lat
stosowałam ten wytrych w radzeniu sobie z życiem. Nic dobrego mi to
nie dało a wprost przeciwnie. Problemy rosły i kwitły, szacunek do
siebie osiągnął poziom kreta na Żuławach a ja leżałam i cierpiałam.
Teraz też nie jest dobrze, ale przynajmniej wiem, że robię wszystko
co mogę, żeby utrzymać się na powierzchni. Nie stosuję świadomie
żadnych wybiegów (choć pewnie podświadomie coś kombinuję), dużo od
siebie wymagam i nie oczekuję zbyt wiele od życia. Uparłam się, że
będę najbardziej zadowolona jak się da i tego się trzymam. To
prawda, że czasami mam dość i chciałabym sobie odpuścić, ale wtedy
przypominam sobie w jakim stanie byłam kilka lat temu i znowu mam
energię, żeby wziąć dupę w troki.
Na koniec wracając do tematu wątku - ja lubię być silna i
odpowiedzialna, bo tylko wtedy czuję, że mam wpływ na swoje życie.
Nietzsche, którego poglądów kiedyś bardzo nie lubiłam w jednym miał
rację. Człowiek nie może być jak szmata gnana wiatrem, człowiek
musi kierować swoim życiem i brać ze nie odpowiedzialność.
Paradoksalnie, czasami to co wydaje się być trudniejsze bardziej
ułatwia życie niż tzw pójście na łatwiznę. Powyższe ma zastosowanie
także w chorobie. A może nawet, szczególnie w chorobie, bo choroba
to sytuacja ekstremalna dla życia człowieka i siła jest niezbędna.

[lucyna_n]

dzisiaj jest dzień szukania pozytywnych efektów tak więc, poł dnia miałam
moralnego kapcia że tak się wywnętrzylam dziadosko i bezpotrzebnie ale jest pozytyw!
Abaśka znowu w formie:)
cieszę się:)