Po co nam te dzieci

[gazaro]

Proponuję tu wpisywać powody dlaczego warto lub nie rodzić dzieci.
Oto są moje:
-Mogę iść i jechać kiedy chce i gdzie chce
-Nie zamartwiam się do śmierci że z maleństwem coś się stanie
-Nie jestem niewolnicą wrzeszczącego bachora jak w superniani.

[magdamroziuk]

To ja argument ZA:
- bez dziecka ominęłaby mnie najwspanialsza przygoda życia, a zarazem jego
największe wyzwanie;
- chyba nigdy nie zrozumiałabym intencji, uczuć, działań i decyzji własnych
rodziców.

[magdamroziuk]

Dodam jeszcze, że argumenty gazaro są stricte egoistyczne - a przy dziecku
trzeba umieć przede wszystkim dawać, a nie brać Jak ktoś nie umie własnego
egoizmu przeskoczyć, to nigdy nie powinien świadomie decydować się na dziecko -
nie wszyscy musimy się rozmnażać

[haganna]

Nie każda musi być Matką Teresą z Kalkuty .

Kto ma ule ten ma miód, kto ma dzieci - smród...

[anna-dark]

Kto ma ule ten ma miód, kto ma dzieci - ten ma smród...

[toman5]

Smród? Być może. Ale ten, kto nie ma dzieci, nie jest Bogiem. A ten kto ma -
czuje się Bogom równy.Z dwóch powodów: o pierwsze po urodzeniu dziecka miałam
uczucie, że je stworzyłam. I był to akt stworzenia nierównie potężniejszy niż
wszystko, czego dokonałam wcześniej, a trochę tego było. Po drugie dla małego
dziecka JEST się Bogiem - absolutną opoką i wszechpotężną dawczynią
wszystkiego. To daje niesłychaną moc, ale tez i wielką odpowiedzialność do
okiełznywania tej mocy.
Oczywiście, potem dziecko podrasta i te uczucia zmieniają się. Wbrew opiniom
bezdzietnych (a w swoim czasie i ja takie opinie miałam) obserwacja rozwoju
dziecka jest absolutnie fascynującym doświadczeniem.
O miłości - zaiste, najpotężniejszej w życiu - pisały już inne osoby, więc
powtarzać nie będę.
I na koniec,tak, dziecko ogranicza, przewraca życie do góry nogami, przestawia
priorytety. Ale zauważcie, że to samo robi z nami też każda inna wielka miłość
czy wielka fascynacja. Możesz mieć rozmaite plany życiowe - na wakacje, na
zawód, na miejsce zamieszkania. Lecz jeżeli poznasz i pokochasz jakąś inną
ludzką istotę, jeżeli natrafisz nagle na cel życia potrafisz przeprogramować
swoje plany od A do Z bez cienia uczucia żalu czy poczucia straty.

[winka53]

<a ty chyba jestes z nawiedzonych,,co...cale szczescie ,ze takich nie ma duzo...

Bo mąż może nas opuścić, a dziecko nie.

[mausia2]

Argumenty ZA:
- żeby przytrzymac przy sobie męża / narzeczonego
- mąż może przestać być moim mężem, a dziecko zawsze będzie moim dzieckiem, nie będę samotna
- żebym nie musiała studiować ani pracować: rodzinie, znajomym i mężowi mówię, że ciężko pracę i
naukę pogodzić z wychowywaniem dziecka, dzięki temu mogę być w domu (a pieniążki i tak mam, bo
mąż pracuje i dobrze zarabia, starcza mi i mojemu dziecku na wszystko)

[szkla_na]

nie ? a ja znam kilka takich przypadków, kiedy dzieci opuszczają swoich
rodziców.
dziecko to nie jest żadne lekarstwo na samotność ani zabezpieczenie na starość,
jak dla mnie - słaby jest to argument "za"

[gabi621]

Nieprawda - moje dziecko mnie opuściło i nie chce mnie znać.Wyhodowałam żmiję na
własnej piersi, która za moją miłość, poświęcenie, trud włożony w wychowanie i
wykształcenie odpłacilo się nienawiścią. To mąż pozostaje przy mnie, ale mój syn
niestety nie. Ostatni raz widziałam go 6 lat temu. Przykro mi i smutno.

[sonia765]

gabi621 napisała:
Wyhodowałam żmiję na własnej piersi, która za moją miłość, poświęcenie, trud
włożony w wychowanie i wykształcenie odpłacilo się nienawiścią.

Hm... gdy czytam takie słowa jawi mi się nieciekawy obraz matki, niestety...

[malgoska13]

żeby przytrzymać przy sobie męża? chore..

[milu100]

czy tak jak mnie fascynuje rozwój małego kota?

[vauban]

Tak.
Mam małego kota, (Duduś jest najmłodszy z trzech), są do obejrzenia tu:
fotoforum.gazeta.pl/72,2,631,46204769.html

[toman5]

Tak, tylko bogaciej i głębiej. Człowiek jest istotą bardziej złożoną od kota, a
jego rozwój trwa dłużej, ma znacznie więcej płaszczyzn i możesz go stymulować
znacznie skuteczniej.
Nie mam nic przeciwko kotom.

To dopiero egoizm

[rudotka]

byc dla dziecka bogiem...

[toman5]

No, nie PO TO ma się dzieci, ale TO się po prostu wydarza. Egozim? Bardzo
możliwe. Każdą przyjemną dla siebie czynność czy uczucie można tak określić,
jak się człowiek zaprze. Ale według słownika Kopalińskiego egoizm to
samolubstwo; przesadna miłość własna, sobkostwo. Egoistato samolub; człowiek
nieużyty, nieuczynny. Nijak nie ma się to do pisywanych przeze mnie uczuć,
prawda?

*** dzieci przeszkadzają w życiu ***

[hans.2000]

piszę w imieniu własnym i proszę o powstrzymanie się od moralizowania itepe dla
mnie sprawa jest prosta dzieci można mieć albo nie ale to jest każdego z osobna
prywatna sprawa - dla mnie byłby to lbrzymi kłopot i nie spodziewam się aby
się to w dającej się przewidzieć przyszłości zmnieniło - o ile nie będzie mnie
stać na 24 godzinną niańkę do 18 roku życia potomka

[gruby_dolar]

> Ale zauważcie, że to samo robi z nami też każda inna wielka miłość
> czy wielka fascynacja.

tak tylko że poznając wielka miłość trafia Cię to jak grom z jasnego nieba, dziecko przychodzi zaplanowane, więc na zmianę wszystkiego decydujesz sie samodzielnie.

Ogólnie zgłaszam postulat aby ludzie od narodzenia byli bezpłodni, płodność powinna być przywracana na czas określony za pomocą pigułki/zastrzyku/czekogoliwek, po uprzedniej weryfikacji czy dana para decydując się na dziecko jest odpowiednio przygotowana mentalnie i finansowo. Niech się medycyna zastanowi jak to zmienić, ale poprawa świata byłaby znakomita.

[oskar_z_mama]

masz absolutna racje odkad mam swojego synka w koncu znalazlam swoje miejsce na
ziemi a nie ma nikogo kogo kocham bardziej i kto bardziej kocha mnie... a jak
zechce podrozowac to razem z nim, zaden problem... wspolczuje tym ktozy nie
doswiadcza tych uczuc...

[hyper_mouse]

uważam, że każdy ma prawo decydować czy chce czy nie chce mieć potomka i
reszcie nic do tego, ale naprawdę wkurzają mnie mamusie opisujące siebie: Mama
Oskarka, Agniesia i Pawełek itp., kurcze jakby zupelnie traciły odrębną
osobowość i kontakt ze światem...

[lady_karolina]

dziecko daje takiego powera że jest się w stanie przenosić góry, nie ma rzeczy
niemożliwych!!!

[jpsi]

ooo, tez mi tak mama mowila w dziecinstwie. Uwielbialem to...

[ania_yeti]

Sama kiedyś nim byłaś.

[clariee]

Własnie!!!
Dlatego gazaro ma prawo miec egoistyczne argumenty

[cloclo80]

Z ciebie egoizm jeszcze nie wylazł. Gdzie pozdrowienia od ojczulka dziecka?
Jesteś wiatropylna czy może nie potrzebujesz już samca który zrobił swoje.

[lady_karolina]

Ja mam 23 lata skończyłam studia i jestem szczęśliwa mamusią. Nie mogę pojąć
jak mogłam życ bez mojej Olenki. Kiedy ją rodziłam byłam strasznie
podekscytowana, a jak ją tylko zobaczyłam jej malutkie rączki i poczułam jej
ciepło a moich piersiach - to był naprawdę cud, łzy same spływały mi po
policzkach. Niedawno ubraliśmy choinkę jak ją Ola zobaczyła to bardzo się
ucieszyła. Wiem że będa chwile kiedy będzie trudno, okres dorastania itp. To
naprawdę nie jest tak że się siedzi w domu i nic się nie robi poza uspakajaniem
płaczącego dziecka. Macierzyństwo daje wiele satysfakcji i może być aktywne.
Praktycznie można prowadzić życie jak dotychczas ( oprócz pijackich imprez i
balowania do rana). To obowiązek ale i wielka przyjemność dać komuś życie - to
poprostu cud!

[milet1]

Największa przygoda życia? Cóż, to argument tyczy się raczej tylko tych, którzy
mało przeżyli. Kontrargumenty: dziecko przeszkadza w osobistym rozwoju. Wszyscy
moi znajomi się zapuścili intelektualnie. No chyba że meska połowa która
olewała wychowanie. Zupki, pieluszki, przeszkole i ten codzienny trud
zarabiania, to wyłacza. Gdyby wszyscy sie tylko rozmnażali, to byśmy byli w
epoce kamienia łupanego. Na szczescie są ci, którzy "egoistycznie" niosą swiatu
kaganek oświaty Argumenty za - dziecko daje poczucie szcześcia i jedyna
autentyczną miłość. A jak wiadomo miłośc to jedyne co zwycięża śmierć.

stereotyp-

[kingaesden]

- nie myśl szablonowo, "zapuszcza się" ten kto chce i komu jest z tym wygodnie,
a prawda jest taka, ze z dzieckiem możesz prawie wszędzie póść, pojechać,
studiować, czytać, spotykać się ze znajomymi. Popierwszym półroczu jego życia
można na prawdę z takim brzdącem wieśc w miarę normalne zycie - no nie
zbierzesz potomka do knajpy czy na koncert ale istnieją jeszcze babcie, nianie
i tatusiowie - kwestia organizacji. A dzięki temu, że twoje życie nabiera
przyspieszenia, stajesz się lepiej zorganizowany i wbrew pozoraom znajdujesz
więcej czasu dla siebie. Ja osobiście jesytem zadowolona, że posiadam potomka,
choć oczywiście to kwestia wyboru.

[wyszynm]

Ani ja , ani też mój mąż nie wyobrażamy sobie życia bez naszej dziewczynki.Od
chwili jej narodzin (a będzie już 2 lata)dziękuję Bogu za to że obdarzył nas
zdrowym i wspaniałym dzieckiem. Kiedy sie do mnie uśmiecha i przytula mnie
małymi raczkami wtedy wiem że dla takiej chwili warto mieć dzieci.

[mona817]

Właściwie dodam tylko jedno. Można z potomkiem wybraźć się na koncert, do
knajpy itd. No chyba, że to knajpa bardzo podrzędna. Bywałam z małym dzieckiem
w dobrych pubach, tych nie zadymionych i nikt na mnie krzywo nie patrzył.
Kelnerki przynosiły małemu ciasteczka i kolorowe mieszadełka z papugami do
zabawy, a barman puszczał parę z ekspresu do kawy, bo się dziecku spodobało
jak "robi ciuchcię".
Tego, że można robić wszystko nie będę powtarzać, bo już kilka osób to
napisało.
Argument pojawiającysię na początku (mogę iść gdzie chcę i kiedy chcę) uważam
za śmieszny. Ja zawsze mogłam iść wszędzie i zawsze kiedy tego chciałam. Owszem
wymaga to tylko lepszego zorganizowania.
Nie wynajmuję niani, nie podrzucam dziecka do babci.
Rozumiem i szanuję zdanie osób, które nie chcą mieć dzieci, bo uważają, że to
nie dla nich, że się nie nadają. Jednak posiadanie dziecka to nie jest osobista
tragedia.
Co do "zapuszczania się" to również głośno zaprotestuję, ponieważ właśnie
macieżyństwo pozwoliło mi znaleźć czas na edukację, a dzięki perspektywicznemu
myśleniu i organizacji (którymi nie mogłabym się pochwalić w okresie
bezdzietności) osiągałam bardzo wysokie wyniki, w grupie wolnych i bezdzietnych
osób byłam bezkonkurencyjna.

[wolnomysliciel1]

mona817 napisała:


> macieżyństwo pozwoliło mi znaleźć czas na edukację,

Ale chyba nie masz na myśli edukacji w kierunku nauki polskiej pisowni ??

[aners]

Nawet jesli dziecko sprawi, że przez jakiś czas nie ma tyle czasu ile kiedyś na
rozrywki także te intelektualne, to dziecko dorasta i w pewnym momencie rodzic
ma trudny do zastąpienia w inny sposób "światłowód" łączący go ze współczesnością!!!

Chcę dodać że zajmując się dzieckiem mam czas na czytanie książek, moze nie tyle
ile bym chciałą ale przed dzieckiem też go nie miałam (więcej uwagi zajmuje mi
siedzenie pogodzinahc w robocie).

Jeśli chodzi o wielką przygodę to nie ma racji ten kto nie zaznał bycia
rodzicem. A wszystko można zmarnować - zarówno wpsaniałą podróż jak i rodzicielstwo.

Argumenty na nie: niemożność wyspania się!, męczące czasem poczucie
odpowiedzialności, bałagan w domu!!!, monotematyczność rozmów...

[wb16]

"dziecko przeszkadza w osobistym rozwoju" - nie moge sie z tym zgodzic.
Wtedy sie wlasnie czlowiek dorosly rozwija swiadomie poznajac tajemnice zycia,
sensu zycia, rozwija sie poprzez podejmowanie decyzji od ktorych zalezy czyjsc
los. I uczy sie, ale nie z ksiazek, bo w ksiazkach tego nie ma, uczy sie na
wlasnych bledach.

"Gdyby wszyscy sie tylko rozmnażali, to byśmy byli w
epoce kamienia łupanego" - moze ci ludzie z tej epoki byli szczesliwsi od nas?
My nie potrafimy sobie takiego zycia wyobrazic, ale i oni nie potrafili sobie
naszego stylu zycia wyobrazic.

"Na szczescie są ci, którzy "egoistycznie" niosą swiatu
kaganek oświaty " - to nie jest warunek konieczny i wystarczajacy do tego
zeby byc szczesliwym.

Wychowujac dziecko uczestniczy sie w procesie tworzenia ludzkosci, czyli w
procesie utrzymujacym swiat. Czym balaby nauka, jakie mialaby znaczenie, gdyby
nie mozna sie bylo nia podzielic z naszymi dziecmi? To one poniasa kagane
oswiaty wlasnym dzieciom.

[malazuzia]

milet1 napisał:

> Największa przygoda życia? Cóż, to argument tyczy się raczej tylko tych,
którzy
>
> mało przeżyli. Kontrargumenty: dziecko przeszkadza w osobistym rozwoju.
Wszyscy
>
> moi znajomi się zapuścili intelektualnie. No chyba że meska połowa która
> olewała wychowanie.
To ja z innej strony. Gdy zaczynałam studia córka miała 2 lata. Przez ostatnie
półtoraroku studiów, dojeżdżałan na uczelnie 600km w jedną strone. Chciałam
skończyć tą uczelnie i udowodnić samej sobie, że to zrobię. Jeździłam razem z
córką. Albo 8 godzin samochodem, albo 12 autokarem. Wstawała o 5 rano, bo o 7
miałyś,y autobus. Wszyscy pasażerowie się dziwili, że taka mała, a tak dzielnie
znosi trudy podróży. Natomiast koleżanka opowiadała mi historię swojej
koleżanki, która z zagranicy dojeżdżała na uczelnie do Polski.
Uważam, że chcieć to móc. A na naukęnigdy nie jest za późno i twoi znajomi
napewno z czasem do tego powrócą.

Zupki, pieluszki, przeszkole i ten codzienny trud
> zarabiania, to wyłacza.
Życie samo w sobie jest trudne. Czy z dziećmi cz bez, zarabianie jest trudne.
Jednak nając dzieci ( tak myślę ) tym bardziej człoiwek dąży do zarabiania.

Gdyby wszyscy sie tylko rozmnażali, to byśmy byli w
> epoce kamienia łupanego. Na szczescie są ci, którzy "egoistycznie" niosą
swiatu
>
> kaganek oświaty Argumenty za - dziecko daje poczucie szcześcia i jedyna
> autentyczną miłość. A jak wiadomo miłośc to jedyne co zwycięża śmierć.

[afryka11]

Pomyslcie, że gdyby wasi rodzice podawali te nieądre argumenty za
nieposiadaniem dzieci, to Was by nie było. Posiadanie dzieci jest naturalnym
etapem w życiu człowiela. mam dwójkę. 18 mies. różnicy. Jest trudno, męcząco,
ale pieknie. Wiem, że mam dla kogo żyć. Dla kogo wstawać, sprzątać, spiewać.
Kogo przytulać. Kim się opiekować. Bo życie dla siebie samej było by nudne.
Kiedy dzieci patrzą na mnie, kładą głowki na kolanach zapominam, jaka jestem
zmęczona ( wstaje o 5 rano, kładę się po 23, 3 razy wstaje w nocy do córeczki).
Nie wiem, po co się zastanawiać. Rodzice nas wydali na świat, my mamy
obowiązek, powinność i tę wielką przyjemność wydać kolejne pokolenie.

... a cóż to za głupi argument ...

[darr.darek]

milet1 napisał:
>Gdyby wszyscy sie tylko rozmnażali, to byśmy byli w
>epoce kamienia łupanego. Na szczescie są ci, którzy "egoistycznie" niosą swiatu
>kaganek oświaty

Przeciez najwięksi odkrywcy, wynalazcy i biznesmeni Świata, to ludzie, którzy
mieli rodziny, czesto liczne. Przytoczę wybranych wielkich ludzi z liczną
rodzinką zmieniających Świat: Albert Einstein, Maria Skłodowska-Curie, Henry
Ford, Bill Gates.

Dla mnie najistotniejszym argumentem posiadania dzieci, to właśnie pozostawienie
po sobie swoich "nowych" wcieleń. A ile radości sprawia, gdy moje nowe
wcielenie, tak jak np. moja córka, mając inną płeć odtwarza dokładnie moje
zalety i wady: powolne, wyluzowane wybieranie się do szkoły mimo ponaglających
krzyków cholerycznej matki, talent do rysowania i malowania, bardzo duża łatwość
przyswajania wiedzy połączona z lenistwem.
A bezdzietni umierają samotnie, nie pozostawiwszy swojego żyjącego wcielenia.

[kostas6]

A bezdzietni umierają samotnie, nie pozostawiwszy swojego żyjącego wcielenia.
UWAZAJ ZEBYS MAJAC DZIECI TEZ NIE UMARL SAMOTNIE.
WYSTARCZY , ZE ZAJZYSZ DO DOMU OPIEKI SPOLECZNEJ A PRZEKONASZ SIE ILE
SZESLIWYCH STARYCH LUDZI ZOSTALO OPUSZCZONYCH PRZEZ SWOI KOCHAJACE POCIECHY ,
BY W DOMU BYLO WIECAJ MIEJSCA.

[moofka]

kostas6 napisał:

>
>
> A bezdzietni umierają samotnie, nie pozostawiwszy swojego żyjącego wcielenia.
> UWAZAJ ZEBYS MAJAC DZIECI TEZ NIE UMARL SAMOTNIE.
> WYSTARCZY , ZE ZAJZYSZ DO DOMU OPIEKI SPOLECZNEJ A PRZEKONASZ SIE ILE
> SZESLIWYCH STARYCH LUDZI ZOSTALO OPUSZCZONYCH PRZEZ SWOI KOCHAJACE POCIECHY ,
> BY W DOMU BYLO WIECAJ MIEJSCA.
>

to tez dziwny argument
prawda jest, ze nie wystarczy miec dzieci, zeby byc wartosciowym czlowiekiem i
zaslugującym na milosc i szacunek rodzicem
splodzic dziecko to nie sztuka - zapewnic mu milosc, spokoj i cieply dom a
sobie jego szacunek i pamiec na stare lata to juz wyzsza szkola jazdy
zaryzykuje twierdzenie, ze osoby, ktore mimo posiadania rodziny sa same na ogól
same sobie na to zapracowaly

[justyna302]

ILE
> SZESLIWYCH STARYCH LUDZI ZOSTALO OPUSZCZONYCH PRZEZ SWOI KOCHAJACE POCIECHY ,
> BY W DOMU BYLO WIECAJ MIEJSCA.
>

Po pierwsze zdecydowanie więcej osób jednak mieszka do końca życia we własnym
domu odwiedzanych przez dzieci lub wręcz mieszka z tymi dziećmi
Po drugie w wiekszosci wypadków za opuszczenie winni są sami staruszkowie, że
wychowali dzieciaki na bezdusznych egoistów - przeważnie głupim rozpieszczaniem
i pobłażaniem, brakiem autentycznego zainteresowania, prawdziwych rozmów i
zastępowaniem rzeczywistej więzi pobłażaniem i prezentami.
Po trzecie nie ma czegoś takiego jak "oddanie" do domu starców! O ile staruszek
nie jest ubezwłasnowolniony to do końca życia pozostaje panem samego siebie i
sam decyduje o swojej osobie, a nikt nie ma prawa nigdzie go oddać!
Jeżeli już się tam znajdzie to zapewne ulegając perswazji i namowom "dzieci".
Chociaż czasami, jeżeli jest to osoba bardzo zniedołężniała, nie kontaktująca,
wymagająca całodobowej opieki, chora na Alzheimera, itd. to czasami naprawdę
jest to najlepsze wyjście, mimo iż spotyka się z ogólnym potępieniem.

[justik24]

No właśnie. Ja i mój partner jeśmy właśnie takim przykładem narcystycznego
związku.Oboje nie potrafimy sobie poradzić sami ze sobą, a co dopiero z
dzieckiem,za które jesteśmy całkowicie odpowiedzialni, o które trzeba się
nieustannie troszczyć, które wymaga całkowitego poświęcenia. Wiem,że w życiu, w
małżeństwie przychodzi taki mament,że czegoś zaczyna brakować, pojawia się
jakaś pustka. Wszystko jest już osiągnięte, pojawia sie rutyna.Wtedy ponoć jest
odpowiedni czas na dziecko. U nas jeszcze taki nie nastąpił.My, jeśli
zdecydujemy się na dziecko, musimy mieć pewność,że zapewnimy i damy mu
wszystko,czego będzie potrzebowało.To nie jest wina dziecka,że rodzice nie moga
dać mu odpowiednich warunków ekonomicznych, nie moga mu zapewnić dostępu do
wszechstronnej edukacji.Nie zniosłabym,gdyby kiedyś przyszło ze szkoły
zapłakane i powiedziało mi, że koledzy sie z niego śmieją,że ma gorsze ubrania
czy coś w tym stylu.To chyba takze mój egoizm ale nic na to nie poradzę.

[wb16]

To jest strach, i on bedzie zawsze dopoki sie go nie pokona.

Wychowanie dziecka nie polega na dawaniu mu niestworzonych rzeczy zeby go tylko
ktos w szkole nie wsmial. Wychowanie polega na przekonaniu dziecka o tym ze
jest niepowtarzalny i jednorazowy, kochany przez rodzow takim jakim jest.
Jezeli ono bedzie mialo w sobie te pewnosc to nie bedzie plakac w szkole z tego
typu powodow.

[magm4]

A czy on powiedział, ze chce mieć dzieci? Poza tym to jest takie typowe. Jeśli ktoś nie chce dziecka, bo chce mieć inne życie to jest egoistą. A ty jak chcesz mieć dzieci żeby nie być samą na starość to nie egoizm?

[d99999]

I tu się nie zgodzę. Jak ja miałbym wybór to wolał bym się nie urodzić. Mnie takiego wyboru nie dano. I dlatego nie chce mieć dzieci. I to czy rodzice mnie kochali (kochali i kochają zanzaczę) czy nie - nie ma nic do rzeczy. I dla mnie np. każdy kto CHCE mieć dziecko to egoista.

[forumowiczek_siedlecki]

Egoizm....Dla mnie szczytem egoizmu jest rodzenie i posiadanie dzieci. Robisz
to tylko dla siebie. Boisz sie samotnosci w przyszlosci, teraz.... Boisz sie
zostas bez srodkow do zycia na starosc. Boisz sie zostac bez emerytury sama.
Nie bierzesz pod uwage takich kwestii jak: skad beda Twoje dzieci mialy srodki
do zycia w przyszlosci, skad emerytury, skad surowce. Nie boisz sie o to, ze
beda narazone na wojny i ataki terrorystyczne, ktore sa bardzo, bardzo
prawdopodobne. Miec dzieci = byc super egoista.....

[sonia765]

forumowiczek_siedlecki napisał:

> Egoizm....Dla mnie szczytem egoizmu jest rodzenie i posiadanie dzieci. Robisz
> to tylko dla siebie.

Nie, forumowiczku. Ja np. nigdy nie pomyślałabym w ten sposób. I nie sądź, że
taka jest motywacja miliardów matek ( aż tyle egoistek od zarania dziejów?? ),
bo prawdziwą motywacją jest.. natura.
I niestety jest egoizmem nie posiadanie dzieci - co by nie mówić.
Mstka która nie dojada, nie dosypia, ubiera się byle jak, żeby tylko dzieciom
było jak najlepiej - to jest egoistka? Matka, która bez wahania oddałaby życie
za dziecko - to jest egoistka?
A ze środkami do życia dla mojego dziecka to jest tak: dopóki jest małe moim
obowiązkiem jest dostarczyć mu je, a ukształtować je, wykształcić i przygotować
do życia tak, aby w przyszłości potrafiło samo sobie poradzić.

Tak na marginesie ta dyskusja w ogóle jest niesmaczna. Ci co nie chcą mieć
dzieci nie będą przecież na siłę zapładniani, wiec po co męczą i atakują
dzieciatych? Niesmaczne jest też to, że tylu ludzi stara się ze wszystkich sił i
płaci grube pieniądze żeby tylko mieć upragnionego potomka, a tu jacyś
inteligenci forumowi wykrzykują, że dziecko to kupy, smród i wrzaski i oni
współczują głupim rodzicom.

[katiuszka78]

niesamowicie mądra i prawdziwa wypowiedź

[forumowiczek_siedlecki]

OOoooo... Po pierwsze wiekszosc dzici jest przypadkowa - masz wiec racje -
natura. Tyle, ze np. w Polsce marne szanse sa na bezpieczne i legalne
przerwanie ciazy.... Po drugie: zastanow sie po co Ci dzieci? To tylko Twoja
decyzja - jesli chcesz miec dzieci - wiec co Toba motywuje? To chyba temat tego
forum....Tak czy owak wspolczuje posiadania dzieci....

[mamosz]

magdamroziuk zarzuca autorce watku egoizm -typowo polskie -nie argumenty tylko
ocenianie.Nikt tu nie prosil o ocene tylko o wyrazenie opinii za i przeciw co
jest z natury rzeczy b.indywidualne.Slyszalas o tym droga magdo ze skrajne
egoistki sa "najlepszymi" matkami jak sie czyta niektore posty na tym forum to
trudno oprzec sie czasami wrazeniu ze najwiekszymi egoistkami sa rozszalale
mamusie ktore poza sSWOIM przychowkiem i soba swiata nie widza -ale nie o to tu
chodzi -z dziecmi jak z gustami kazdy dlaczegos lubi albo dlaczegos nie i ma do
tego pelne prawo.Jeden moj znajomu po kolejnym wystepie swojej nastoletniej
latorosli zwykl mawiac "trza bylo utopic jak bylo slepe i nie robic nowych" tyz
tak mozna.TO JEST ZART -pisze do ewentualnie swiecie oburzonych matek polek.
a moj punkt widzenia
za- fajnie jest miec dzieci ,patrzec jak rosna zmieniaja sie.najpierw odkrywac
z nimi na nowo swiat pozniej bezskutecznie starac sie by nie potykaly sie o to
o co mysmy sie potkneli i odkrywac nowy swiat ktorego nie znalismy a pozniej
widziec jak z poczwarki rodzi sie motyl i naprawde fantastycznie jest miec
dorosle dzieci..
-przeciw -koniecznosc rezygnacji lub odlozenia na pozniej tego o czym marzylo
sie "przed",koniecznosc przejscia przez wszystkie "trudne okresy" o ktorych wy
mlode mamy zaplakujace sie pzy kazdym "nie" dwulatka i rozwazajace czy
konflikty w piaskownicy swiadcza o wyjatkowej agresywnosci waszego brzdaca,a
ktorych jest w zyciu dorastajacych organizmow bezliku,koniecznosc pogodzenia
sie z tym ze nasze dziecko nie zyje tak jak sobie w
marzeniach "zaprogramowalismy" koniecznosc spojrzenia na siebie troche bardziej
obiektywnie -bo oczami dziecka (co moze jest arg.za) koniecznosc pokochania
kolejnych narzeczonych itd itd

[gosvami]

magdamroziuk napisała:

> To ja argument ZA:

Chyba nie zrozumiałaś.... Miały być argumenty przeciw posiadaniu dzieci.

[marakuja1]

gosvami napisał:
> magdamroziuk napisała:
> > To ja argument ZA:
> Chyba nie zrozumiałaś.... Miały być argumenty przeciw posiadaniu dzieci.

To chyba ty nie zrozumiałaś. W pierwszej wiadomości jest napisane:
"Proponuję tu wpisywać powody dlaczego warto lub nie rodzić dzieci."

Dlaczego warto lub dlaczego nie warto ... proste

[agnieszka_cro]

Dziecko to czesc nas to mala istotka taka madra i cudowna ,jestem za wiem ze
mam dla kogo zyc i nie bede sama kiedys a bycie mama to cos najpiekniejszego na
swiecie COS czego nie da sie opisac ta milosc rozumie tylko MATKA POZDRWIAM

[sliwew]

[lola211]

Powod "za" jest jeden- chodzi o doswiadczenie jedynej w swoim rodzaju
milosci.Nikt inny niz dziecko nam tego nie da.
Jesli ktos chce wiesc swoje zycie bez zadnych ograniczen, nie martwic sie o
druga osobe to nie powinien w ogole zakladac rodziny.
I teraz trzeba sie zastanowic, co est dla nas wazniejsze- swiety spokoj czy
milosc.

Szczęscie?

[aquarius44]

Ja nie mam dzieci ( i nie mam zamiaru miec) a nie brakuje mi osób ktore mogę
kochać i czuje sie kochana. Nie ma reguł dla wszystkich- kazdy jest
indywidualną jednostką. Jednak tak czuje, ze niewiele sposrod moich kolezanek :
matek i babć moze spojrzeć sobie w oczy przed lustrem i uczciwie powiedziec :
"JESTEM SZCZESLIWA"!. Ja moge.
A najbardziej żalosne sa kobiety decydujące się na dziecko z powodu presji
społecznej że POWINNY.

[dolska1]

tzn.uważasz , że mając dziecko nie można być szczęśliwą ? Najgorsza głupota !
Mam dziecko i jestem bardzo szczęśliwa - ogólnie , nie tylko z tego powodu.

[turzyca]

Nie umiem czytac ze zrozumieniem?
Dla mnie post jest jasny: majac dziecko mozna byc szczesliwa. Nie majac dziecka
tez mozna byc szczesliwa (i realizowac sie w milosci do innych osob). Majac
dziecko mozna byc nieszczesliwa (szczegolnie gdy dziecko ma sie "z przymusu" a
naprawde sie go nie chcialo.) Logicznie rzecz biorac mozna nie miec dziecka i
byc nieszczesliwa, choc to wprost nie zostalo powiedziane.
Po prostu nie ma reguly: dziecko=szczescie (czy tez moze brak dziecka=brak
szczescia)

Szczęście przez duże "S"!!

[miecia3]

Jeszcze rok temu myślałam podobnie, ale dzisiaj nie wyobrażam sobie życia bez
Zuzi, uwielbiam ją, to jest nie do opisania, jaka rodzi się więź między matką a
dzieckiem, jak ono ufnie patrzy i tylko wodzi oczami za mamą, ta pisanina jest
bez sensu, tego trzeba doświadczyć. Zapraszam na forum jak wszystkie panie,
które dzisiaj zawzięcie twierdzą, że nie chcą dzieci, będą szczęśliwymi
matkami!! pzdr.

[jenna.jameson]

Chciałabym zobaczyć Twoje kolejne posty za 10-15 lat.

[wb16]

"matek i babć moze spojrzeć sobie w oczy przed lustrem i uczciwie powiedziec :
> "JESTEM SZCZESLIWA"!. " moze one nie musza sobie tego mowic stojac przed
lustrem, moze one poprostu to czuja, a tego nie da sie zobaczyc w lustrze.

[rudotka]

ja już wiem na pewno święty spokój

[perse1]

hmm,kiedys tez zastanawiałam sie po co sa te dzieci? nie widziałam żadnego
powodu zeby je miec.zyło nam się z męzem bardzo wygodnie. po 30 tce zachciało mi
sie dziecka, co prawda nie dopadł mnie jakis ogromny instynkt macierzyński ale
pomyslałam czemu nie?los postanowił mnie nieco ukarac, udało mi sie urzodzic
dopiero majac 37 lat. i co? po co warto miec dzieci? bo człowiek nawet nie
podejrzewa jakie pokłady miłosci wyzwala takie małe wrzeszcące i nie do
wytrzymania dziecię. ten kto ich nie ma nigdy nie odkryje i nie zazna tej
obezwładniajacej miłości. oczywiscie czasem z łezka w oku wspominam tzw swiety
spokój kiedy nie było Weroniki, ale... po prostu nie da sie tego z niczym
porównac.nigdy bym nie uwierzyła, ze mozna tak kochac...

[gazaro]

Ależ to nie jest miłość, to jest chore uzależnienie. Jak sama powiedziałaś -
bardzo dobrze żyje się bez dziecka, ale jak już go urodzi się to jest
niesamowite uczucie. Ale też i duuużo kłopotów. Tak samo jest z narkotykami -
bez nich jest normalnie, z nimi jest high, a potem......
Moi znajomi utrzymują dzieci póki "maleństwa" nie skonczą 30 lat...

[lola211]

>Ależ to nie jest miłość, to jest chore uzależnienie.

Alez nie, to wlasnie jest milosc, tylko zeby zrozumiec, trzeba miec dzieci.

[galaxia]

Ta dyskusja jest o tyle bez sensu że osoba która nie odważyła się urodzić
dziecka nigdy nie jest w stanie tego zrozumieć! Dziecko to z pewnością
najwspanialsze wydarzenie w życiu dwojga dorosłych kochających się ludzi.
Przypuszczałam że tak jest ale jak moja dwójka pojawiła się na świecie to
dopiero wtedy "klapy" mi się jesszcze bardziej poprzestawiały.

A poza tym ludzie dzieciaci są pogodniejsi , łagodniejsi , bardziej skorzy do
pomocy itp.

Dzieci są super!

[moniqep]

Masz prawo do wlasnego zdania i to ty zdecydujesz czy chcesz miec dzieci czy
nie. Ja chcialam i mam. Nie zamierzam sie licytowac czy zycie z dzieckiem czy
bez niego jest lepsze. Nie mam zamiaru cie przekonywac bo masz juz zdanie na ten
temat.Zreszta do posiadanie dzieci nie powinno sie nikogo namawiac.
Nie rozumiem po co ci ta (jak sadze)prowokacja.?
To jest forum dla ludzi,ktorzy posiadaja juz dzieci. Dziela sie swoimi
radosciami i troskami. Moga porozmawiac z innymi rodzicami ,poradzic sie lub
sami dac dobra rade.

Jesli chcesz porozmawiac ,pofilozofowac na dreczoce Cie tematy,watpliwosci
poszukaj odpowiedniego forum dla siebie.

Serdecznie pozdrawiam i zycze szczescia.

[jockerkjs]

"Moi znajomi utrzymują dzieci póki "maleństwa" nie skonczą 30 lat..."
Gratuluje znajomych, bo na prawde trzeba miec cholerne "szczescie" zeby znalesc
sobie same ofermy za przyjaciol.

[wb16]

"Tak samo jest z narkotykami" tylko ze narkotyk zawsze na koncu rujnuje
czlowieka a dziecko nie musi. Czyli jest pewne ryzyko w tym ze sie decydujemy
na dzieci, ale "kto nie ryzykuje ten nie jedzie"

[jakw]

gazaro napisała:

> -Nie zamartwiam się do śmierci że z maleństwem coś się stanie
I nikt też o ciebie się pewnie martwił nie będzie. To zwykle działa w obie
strony

[aliennis]

A ja napiszę ZA
-bo jest ktoś ,kto mnie kochA bezgranicznie i całkowicie bezinteresownie
-
bo jest ktoś ,do kogo mogę się przytulić i powidzieć "kocham Cię " i nie
oczekuję ,że bedzie mi za to wdzięczny. BA -to ja jestem wdzięczna ,że jest KTOS
-ta mała istor\ta .która zmieni o 100% mój świaTOPOGLąDAd!

[gazaro]

a ja nie cierpię jak ktoś o mnie się martwi - po co mi to?
oczywiście, mam krewnych, pomagam, ale czy wy od dzieci spodziewacie się że
będą o was martwić - naiwne...

[gazaro]

Ale nie rozumiem PO CO ZMIENIAĆ pogląd i życie??? Wy macie 5 minut szczęścia i
całe życie pełne obowiązków. Poczekajcie, jak wam dorosną...

[mawa73]

Mnie dzieci dają szczęście.
Właściwie tu mogłabym postawić kropkę, ale dodam parę słów. Szczęscie, jak wiadomo, jest jedną z niedefiniowalnych lub, jak kto woli, mających wiele definicji kategorii filozoficznych. W moich zdroworozsądkowym światopoglądzie składa się na to wiele wartości: miłość, przyjemność, poczucie bezpieczeństwa, spełnienia, sensu życia, samorealizacji, samoakceptacji... duzo by wymieniać. Bywałam w życiu szczęśliwa z wielu powodów i przy wielu okazjach, zarówno osobistych, jak i zawodowych, ale największe szczęście przyszło wraz z dziećmi. Jako że szczęscie nie równa się ciągła przyjemność, więc równoczesne zastnienie masy nieoczekiwanych trosk, zmartwień i wyrzeczeń nie ma właściwie nic do rzeczy.
Jeśli ktoś uważa, że dzieci go nie uszczęśliwią, a wprost przeciwnie - niechże tych dzieci nie posiada. Szczerze mówiąc - nie widzę w tym żadnego problemu, a tym bardziej powodu do sporów.

Mama dwójki

[wj_2000]

mawa73 napisała:
> Jeśli ktoś uważa, że dzieci go nie uszczęśliwią, a wprost przeciwnie -
> niechże tych dzieci nie posiada.

To pozornie oczywiste stwierdzenie, jest chyba dyskusyjne.
Jako młody żonkoś odsuwałem problem potomstwa w myślach na jakąś bliżej
nieokreśloną przyszłość. Szczerze mówiąc myślałem sobie (jak inicjatorka tej
dyskusji) po cholerę nam dzieci? Jest fajnie. Można hulać.
Ale z tej fajności dość szybko żona zaszła w ciążę. Robiąc dobrą minę do złej
gry, udawałem że się nie martwię, ale cholernie się martwiłem że skończą się
przyjemności, a zaczną obowiązki, nieprzespane noce i ( w tamtych czasach)
pranie pieluch, etc. etc.
Ludzie! Co to znaczy instynkt! Od urodzenia synka (a za trzy lata córki) nie
było większej frajdy niż zajmowanie się dziećmi. Szybko zresztą stawali się
partnerami zabaw i rozrywek. Z 10 letnim synem poszliśmy - z głupia frant - na
turniej brydżowy w nadmorskim kurorcie i ograli wszystkich!
Było to dawno.
Dzisiaj mam czworo wnucząt i ile radości!
Bezdzietni przyjaciele gorzknieją, gorzknieją i im dłużej im Bozia życia
przeznaczy tym więcej będą cierpieli.
Podsumowując. Nawet nie czując chęci posiadania dzieci warto zaufać Naturze i
jednak te dzieci urodzić. Nagroda jest wielka.

[lola211]

>Wy macie 5 minut szczęścia
A dlaczego tylko tyle?Imo to sa cale lata.
Jakos nie boje sie przyszlosci, coz takiego sie stanie, gdy moja cora dorosnie?

[aihnoa]

> Poczekajcie, jak wam dorosną...

Czy to z autopsji? Aż tak dajesz rodzicom w kość? > Czy jeszcze nie, bo
nie dorosłeś -?

[aliset]

Ja martwię się o moich rodziców i jeżeli tylko mnie potrzebują to im pomagam. A
kiedyś kiedy nie będa mieli siły zająć się sobą zaopiekuję się nimi. Widzisz
wszystko zależy jak się swoje dziecko wychowa. Jak się wychowa na kochajacego
ludzi człowieka to będzie się o ciebie martwić , troszczyć i nie będzie
uważało tego za "karę"( bo i takich przypadkach " kochanych dzieci" słyszałam).
Przykro mi, że twoi rodzice nie wychowali cię tak, bo jeżeli tak uważasz , że
dziecko wychowa się a potem ono powie" spadaj" to musisz to opierać na tym co
sam/sama myślisz i swoim stosunku do rodziców.

[wb16]

"czy wy od dzieci spodziewacie się że będą o was martwić" - wlasciwie to nie,
ale mysle ze moga byc szanse na to. Co w przypadku bycia bezdzietnym te szanse
sa rowne zero.

[malazuzia]

Po co?
1. bo gdy jestem smutna zazwyczaj po kłótni z mężem, moja niunia mnie pocieszy,
gdy płaczę to wytrze mi łzy,
2. bo pisze dla mnie piosenki i układa piosenki
3. bo mówi mi, że jestem wyjątkową mamą,
4. bo lubi ze mną pracować w domu,
5. bo codziennie mam nowy rysunek,
6. bo mogę swoją wiedzę przekazać i widzę tego wspaniałe efekty
7. bo w córce widzę w przyszłości przyjaciółkę i powiernicę,
8. bo ona mi mówi, że mnie nigdy nie opuści,
9. bo codziennie palnie taki tekst, że ja pękam ze śmiechu a ona się na mnie
wkurza ( np. czy może dostać dwa zegarki, aby mieć więcej czasu na spanie ).
10. bo gdy zaczynamy gadać wieczorem, to wychodzi, że świat dorosłych jest
głupi a dzieci fajny,
11. bo mam sens w życiu: mam dla kogo żyć. Mam cel dalszego realizowania się,
dokształacania się właśnie dla niej.
12. bo wtedy życie uczy pokory. Odejme sobie od ust a dam dla niej
13. bo dawanie jest fajniejsze niż branie
14. miłość dziecka jest najpiękniejsza na świecie. I najbardziej prawdziwa.
15. bo nie poznałabym tak fajnych filmów jak: Shrek, MUlan, Garfield, Skok
przez płot, i wiele innych.

A zamartwiać się będzie każda matka o swoje dziecko, nawet gdy te założy własną
rodzinę.
A o tym możńa gadać i dwie noce.....

[kara303]

1. gratuluje meza, nic dziwnego , ze tak desperacko potrzebujesz kogos do
kochania, a od lez to sa chusteczki
2. od halasow i glupiego dzieciecego paplania glowa boli
3. kazda mama jest dla swojego dziecka wyjatkowa, nic wielkiego, i to do czasu
(slyszalas epitet 'stara' tak chetnie wypowiadany juz w postawowce???)
4. pracowac...chyba przeszkadzac
5. smieci wyrzyucamy do kosza...
6. ciekawe jakie efekty przekazywania wiedzy widac u kilkulatki i jaka tez to
wiedze mozna jej przekazac
7. jak corka bedzie nastolatka, nie bedziesz dla niej partnerem do rozmow, nie
ludz sie nawet
8. nigdy nie opusci...akurat, dzieci nie ma sie chyba na wlasnosc
9. eh, dzieci sa glupie, wiadomo
10. pewnie ze swiat dzieci jest fajny - nie maja zadnych obowiazkow ani
klopotow, ani bachorow do opiekowania sie na glowie, pelen luz
11. realizowanie sie przy garach i pieluchach...po co kobietom w ogole
wyksztalcenie skoro ich celem zyciowym sa gary i bachory?
12. nie kazdy jest Matka Teresa
13 veto
14. nieprawda, dopiero milosc zwierzecia jest bezinteresowna i prawdziwa,
dziecko to maly czlowiek: klamie i kombinuje jak dorosli

nie krytykuj cudzego podejscia do zycia, bo ktos moze wypowiedziec sie glupio i
niepotrzebnie o twoim...

[aurita]

> 9. eh, dzieci sa glupie, wiadomo

czasami sie z tego nie wyrasta

[malazuzia]

kara303 napisała:

> 1. gratuluje meza, nic dziwnego , ze tak desperacko potrzebujesz kogos do
> kochania, a od lez to sa chusteczki
Nie jestem wcale desperatką. Nie ma chatki bez zwadki. Za gratulację dziękuję.
Nasza niunia jest planowanym dzieckiem, więc ją mamy i kochamy. A chusteczki
również służą do innych celów.

> 2. od halasow i glupiego dzieciecego paplania glowa boli
Wierz mi, że więcej hałasu robi nasz sąsiad robiąc od roku remont. Kwestia
wychowania.

> 3. kazda mama jest dla swojego dziecka wyjatkowa, nic wielkiego, i to do
czasu
>
> (slyszalas epitet 'stara' tak chetnie wypowiadany juz w postawowce???)
Sama tak dokładnie mówiłam na swoich rodziców. Jednak zanim do tego wieku
dorośńie, będą tą wybranka z dzieckiem, która to usłyszy. Kobiety bezdzietne to
tracą ( i nie tylko ).

> 4. pracowac...chyba przeszkadzac
Nie ogólniaj. Nasz mała bardzo lubi pomagać w domu. Zawsze sprząta swój pokój
i zabawki z innych pokoi. Najlepszą frajdą jest zmywanie podłogi. Jest to też
pewien sposób nauki, że sprzątanie jest rzeczą niełatwą i cudzą pracę należy
szanować.

> 5. smieci wyrzyucamy do kosza...
Tobie być może tak. Ja uważam, że to jest pewien sposób uczucia. Fajnie jest
dostać piękne, czerwone serce z zaczątkiem słowa "dla mamy" ( jest na etapie
nauki literek ).

> 6. ciekawe jakie efekty przekazywania wiedzy widac u kilkulatki i jaka tez to
> wiedze mozna jej przekazac
U, biedna jesteś. Nawet nie wiesz, jak właśńie takie kilkulatki chłoną wiedzę.
Można bardzo dużo wiedzy swojej przekazać na różne tematy. Trzeba tylko chcieć
i umieć to robić.

> 7. jak corka bedzie nastolatka, nie bedziesz dla niej partnerem do rozmow,
nie
> ludz sie nawet
A ty skąd to możesz wiedzieć? Jeżeli masz jakieś trałmy z lat dorastania, to
nie znaczy, że ją to samo spotka. Nie wiem, co mi życie przyniesie za lat 10.
Jak narazie bardzo dużo ze sobą rozmawiamy i mam nadzieję( i będę robiła
wszystko ) aby się te relację nie zatarły. To jest przede wszystkim mój
obowiązek a nie tylko jej chciejstwo.

> 8. nigdy nie opusci...akurat, dzieci nie ma sie chyba na wlasnosc
Oczywiście, że się nie ma. Tylko ona ma narazie 5 lat i jeszcze niedawno
chciała mieć za męża swojego tatę. Trochę być poczytała na temat dzieci w
różnym wieku, to pewne rzeczy nie byłyby dla ciebie tak dziwne.

> 9. eh, dzieci sa glupie, wiadomo
Czy głupie, hm... uważam, że to już jest zdanie subiektywne. Jednak to jest
działka rodziców, jak wychowają dzieci. No cóż, ty też byłaś dzieckiem. Mama
ciebie tak określała?

> 10. pewnie ze swiat dzieci jest fajny - nie maja zadnych obowiazkow ani
> klopotow, ani bachorow do opiekowania sie na glowie, pelen luz
Chyba tylko wg ciebie, dzieci nie mają obowiązków. Należy tylko ich tego
nauczyć. Dziwne, aby dzieci miały tylko luz. Właśnie wówczas włażą swoim
rodzicom "na głowę" i robią z nimi co chcą. Ale jest przecież "super niania". A
jeżeli tobie dziecko jest bachorem, to będzie błogosławieństwem dla nich,
jeżeli raczej na dziecko się nie zdecydujesz.

> 11. realizowanie sie przy garach i pieluchach...po co kobietom w ogole
> wyksztalcenie skoro ich celem zyciowym sa gary i bachory?
Wykształcenie należy do decyzji każdego z osobna. Jeżeli twoim przykładem
kobiety jest to co opisałaś, to przykro mi. Moim celem, jest żyć szczęśliwie.
Ja wolałam z dziećmi. Ty albo inne kobiety wybiorą być może inaczej.

> 12. nie kazdy jest Matka Teresa
Do Matki Teresy jest mi baaaaardzo daleko. Niemniej jest to przykład godny do
naśladowania. Lepiej Taką osobę nasladować, niż matkę zaniedbującą wlasne
dzieci, lub postępującą jeszcze gorzej.

> 13 veto
No cóż, każdy ma jakieś "życiowe memento"

> 14. nieprawda, dopiero milosc zwierzecia jest bezinteresowna i prawdziwa,
> dziecko to maly czlowiek: klamie i kombinuje jak dorosli
Jeżeli wolisz zwierzęta to oczywiście twoja sprawa, jednak nie masz w tym
momencie możliwości porównania. Tylko pamiętaj, że dzieci właśnie biorą
przykład z dorosłych. Trzeba dawać dobry. A zwierzęta śmierdzą.
>
> nie krytykuj cudzego podejscia do zycia, bo ktos moze wypowiedziec sie glupio
i
>
> niepotrzebnie o twoim...
Nie krytykuję nikogo. Jeżeli ktoś nie chce mieć dzieci, a woli stado kotów to
jego osobista sprawa. I lepiej niech ich nie ma. Jeżeli ktoś ma "paplać głupio"
to lepiej niech tego nie robi, gdyż wówczas się sam kompromituje.

[cladcat6]

kara303 napisała:

> 1. gratuluje meza, nic dziwnego , ze tak desperacko potrzebujesz kogos do
> kochania, a od lez to sa chusteczki.....
slowa uznania za madre i zabawno ironiczne poglady, zgadzam sie w 1000%

[patchwork30]

Biedna corka, bo musi nosic ciezar matczynych kłótni z mężem, w przyszlosci,
jako powiernica tez innych klopotow. Jak kiedys bedzie chciala ulozyc swoje
zycie, to mama przypomni jej "a mowilas, ze mnie nigdy nie opuscisz".

Czasem jest lepiej nie miec dzieci, zeby nie przeciazyc ich wlasnymi
oczekiwaniami.

[malazuzia]

patchwork30 napisała:

> Biedna corka, bo musi nosic ciezar matczynych kłótni z mężem, w przyszlosci,
> jako powiernica tez innych klopotow. Jak kiedys bedzie chciala ulozyc swoje
> zycie, to mama przypomni jej "a mowilas, ze mnie nigdy nie opuscisz".
>
Ja nie rozumiem, czy ta wasza ironia wynika z zazdrości? Nasza córka jest
bardzo szczęśliwa. Nie kłócimy się bezpośrednio przy niej. Pragnę być
powiernicą w jej problemach, gdyż za swoje odpowiadam sama. Bo wy oczywiście
byłyście wychowywane w sielankowym domciu!
Jeżeli będzie chciała ułożyć swoje życie to jej pomogę. I przestańcie szukać
dziury w całym. Żyjcie ze swoimi pieskami i kotkami. A jak starość przyjdzie,
to one was odwiedzą i zadzwonią z pytaniem " jak się czujesz mamo?".

> Czasem jest lepiej nie miec dzieci, zeby nie przeciazyc ich wlasnymi
> oczekiwaniami.
Ja oczekuję, że moja córka będzie w życiu szczęśliwa i będzie robiła w życiu
dorosłym to, na co została powołana. Jak narazie uwielbia tańczyć i my w tym
jej pomagamy. Będzie chciała zostać fryzjerką, też to uszanuję. A że są
rodzice, którzy chcą od sych dzieci czasami rzeczy niemożliwych, to jużnie wina
wszystkich rodziców. Taki świat i takie życie.
Ale najważniejsze, to się głupio tłumaczyć i mieć w domu zwierzyniec.
>

[patchwork30]

>Pragnę być powiernicą w jej problemach, gdyż za swoje odpowiadam sama.

To co teraz piszesz, ma zupelnie inna wymowe, niz to, co napisalas wczesniej.

> Żyjcie ze swoimi pieskami i kotkami. A jak starość przyjdzie,
> to one was odwiedzą i zadzwonią z pytaniem " jak się czujesz mamo?".

Teraz na pewno sprawilas przykrosc wielu samotnym, starszym osobom, bez wzgledu
na to, czy same sa "winne" takiej sytuacji, czy nie. Zarzucasz mi ironie, a
sama jestes ironiczna...

[malazuzia]

Zawsze pisałam dokladnie to, co myślałam i jakie miałam intencję. Jednak chyba
sama zauważyłaś, że przelanie myśli i chęci "na papier" nie jest łatwne. Jednak
czasami trzeba "jak łopatą".

Jeżeli chodzi o osoby samotne i z tego co wywnioskowałam również starsze, to
nikomu nie zrobiłam przykrości. Nie wsadzaj wszystkich do jednego wora, tak jak
wielu tu osób traktuje dzieci jak "bachory". Wiele tych ludzi wczesniej miało
rodzinę i z bardzo wielu, z róznych względów zostało teraz samych. Niektórzy z
wyboru a innym tak potoczyło się zycie.
Jeżeli masz przykład takiej samotnej pani lub pana z wyboru, to zapytaj się,
czy gdyby mogli cofnąć czas, to zdecydowaliby się na dziecko czy też nie. A być
może wówczas nie wszystko wyda ci się ironiczne.

[kerry_weaver]

> -Mogę iść i jechać kiedy chce i gdzie chce

Ja zasadniczo też mogę - kwestia organizacji i chęci

> -Nie zamartwiam się do śmierci że z maleństwem coś się stanie

Dlaczego do śmierci, zamartwianie po jakimś czasie mija

> -Nie jestem niewolnicą wrzeszczącego bachora jak w superniani.

ani ja choć mam dwoje

nie obraź się ale ta rozmowa to trochę jak ze ślepym o kolorach

[haganna]

> > -Mogę iść i jechać kiedy chce i gdzie chce
>
> Ja zasadniczo też mogę - kwestia organizacji i chęci
Niby masz rację, ale to zakrawa na porzucenie i chłód emocjonalny wobec dziecka.
Prawda jest taka, że swoje plany "wyjściowe" dostosowujesz do dzieci.

Tęsknię za tym, żeby móc wyjechać o dowolnej porze na dowolnie długo w dowolne
miejsce na świecie .

[kerry_weaver]

Niby masz rację, ale to zakrawa na porzucenie i chłód emocjonalny wobec dziecka.
Prawda jest taka, że swoje plany "wyjściowe" dostosowujesz do dzieci.

a kto napisał że "iść sama"?

[haganna]

Nie wierzę. Jesteś z tych matek, co ciągają dzieci po klubach i jeżdżą z
noworodkiem na safari do Afryki?

[franek31]

haganna napisała:

> Nie wierzę. Jesteś z tych matek, co ciągają dzieci po klubach

Wiesz, nie każda sama lubi hałas, dym, anonimowy tłum i światła walące po oczach

> i jeżdżą z noworodkiem na safari do Afryki?

i nie każda lubi zabijanie zwierząt z samochodu.

Ale jeżeli jakaś matka lubi pojechać pociągiem na wakacje w Beskidy
i pomieszkać we wiejskiej chacie - to spokojnie się da zrobić
i z niemowlakiem. Jeszcze zdrowszy wróci.

[olik164]

Safari nie polega na zabijaniu zwierząt z samochodu, tylko na podgladaniu ich i
robieniu fotografii.
A ja kocham dalekie podroze i podporzadkowuje temu znaczna czesc mojego zycia
(czyli wszystkie przerwy w zarabianiu na te podroze). Nie mam dzieci i nie chce
ich miec; czuje sie spelniona w zyciu; moze moja starosc bedzie gorzka, a moze
nie... Ale to bedzie moj wybor.
Natomiast nie moge zrozumiec tej ogromnej spolecznej presji na posiadanie
dzieci. Musialam zerwac kontakty z wieloma moimi kolezankami posiadajacymi
dzieci po probach przekonywania mnie "na sile", ze dziecko jest najwspanialsze
na swiecie i ja tez powinnam sie zdecydowac; probach "podrzucania" mi dziecka
na dwie godzinki, zebym mogla poczuc, jak to wspaniale jest je miec (oj,
poczulam); zyczeniach urodzinowych typu: "i zebyscie w koncu z mezem zalozyli
prawdziwa rodzine", itp. Po pytaniach: A kiedy? i pełnych współczucia
sugestiach, ze moze jestem bezplodna.
A ja po prostu NIE CHCE.
Czemu ludzie nie moga tego zrozumiec? Przeciez ja nikogo nie namawiam do
posiadania dzieci czy powtorzenia mojego stylu zycia; ja jestem szczesliwa,
zyjac w ten sposob, ale wcale nie sadze, ze innym tez byloby lepiej.
Pozdrawiam
Ola

ale to są argumenty za czy przeciw?

[aluc]

bo spełniam kryteria, a dzieci posiadam

[acorns]

Jak dla mnie jedynym argumentem na nie, jest łączna suma wydatków, które na
Młodą do tej pory poniosłem. Dużo mnie kosztowała. Ale i tak nie zamieniłbym
jej na żadne pieniądze, chociaż często jej mówię, że ją sprzedam jakiemuś
Arabowi

[perse1]

a ja nie cierpię jak ktoś o mnie się martwi - po co mi to?
oczywiście, mam krewnych, pomagam, ale czy wy od dzieci spodziewacie się że
będą o was martwić - naiwne...


Nie. Spodziewam się,ze dziecko będzie mnie kochać, po prostu. Podobnie jak ja
kocham swoich rodziców. Dlaczego to jest naiwne? To zupełnie normalne w
rodzinach,zwykle rodzice i dzieci NAWET jak dorosną kochają się.Chyba ,ze masz
inne doświadczenia w swojej rodzinie?

[vatum]

My, dorośli, już raczej się nie zmienimy. A dzieci cały czas zaskakuja.. Nigdy nie wiesz co powiedza, co zrobia, jak się zachowaja.. Dzięki temu jest mnóstwo śmiechu, radości i dumy.
Dzieci nas rozczulaja, hamuja nasze wybuchy, wymuszaja pewne zachowania. Obejrzyj sobie "Ludzkie dzieci" a zobaczysz o co w tym rodzicielstwie chodzi. Zobaczysz co by było gdyby już nigdy miało nie być dziecka.
Miłość o której w tym poście mowa, jest faktycznie wielkim i wspaniałym uczuciem. Nikt ci nie każe jej doświadczać. Może znalazłaś sobie substytut, który jest dla ciebie wystarczajacy.

[justi54]

Po co nam twój post?

[hanna26]

Powinno być:
1. Po co MNIE te dzieci?
Ewentualnie, jeśli jestes bezdzietna powinno być:
1. Po co WAM te dzieci?

[anek130]

Gazaro, aile ty masz lat? jak jest twoja sytuacja rodzinna? masz mężą?
przyjaciela? odpowiedz

Ania

[andaba]

Zgadzam się co dwóch pierszych punktów w wypowiedzi autorki wątku.
Natomiast co do trzeciego - dziecko to niekoniecznie wrzeszczący bachor.
Masz jednostronne wejrzenie w problem, zdominowane przez oglądanie głupich programów.

[ulaa4]

nie mam jeszcze dzieci, ale nie wyobrażam sobie, ze właśnie tak bedzie
wyglądało moje życie juz do końca... zwyczajnie brakuje mi tego spełnienia,
sprawdzenia się i odkrycia siebie samej wpełni, związku z moim meżem jako
rodzice.

[mamakasienki1]

Żal mi autorki wątku - samolubnej i egoistycznej
JEstem mamą i moje życie wcale nie jest beznadziejne. Dziecko nie przeszkadza
mi w niczym, jeśli mam ochotę gdzieś wyjść czy wyjechać to nie ma problemu.
Dziecko też jest człowiekiem i chce poznawać świat i zamykanie się z nim w
czterech ścianach domu byłoby głupie.
Uczucie bycia rodzicem wcale nie jest uzależnieniem tylko najprawdziwszą
najszczerszą miłością jaką można darzyć drugiego człowieka.
W chwili kiedy pierwszy raz zobaczyłam swoją córeczkę wiedziałam, że kocham ją
nad życie i nigdy nie pozwolę jej nikomu skrzywdzić, teraz mam więcej siły i
ochoty do życia niż kiedykolwiek, teraz mam dla kogo żyć.

[haganna]

> Żal mi autorki wątku - samolubnej i egoistycznej
> JEstem mamą i moje życie wcale nie jest beznadziejne. Dziecko nie przeszkadza
> mi w niczym, jeśli mam ochotę gdzieś wyjść czy wyjechać to nie ma problemu.
> Dziecko też jest człowiekiem i chce poznawać świat i zamykanie się z nim w
> czterech ścianach domu byłoby głupie.

Dlaczego uważasz, że ktoś komu dzieci do szczęścia nie są potrzebne jest
samolubny i egoistyczny? Nie jest to przypadkiem stereotyp?
Dziecko w niczym nie przeszkadza? A to rewolucyjny pogląd, bo dzieci
owszem "przeszkadzają": nie sądzę, że zabierasz dzieci na nocne impry,
kładziesz je spać o której Ci wygodnie i dajesz im jeść to, co akurat jest w
lodówce. Nie sądzę, że przyjmujesz gromady znajomych przed ważnym dla dziecka
dniem i że decydujesz się na wspólny trek po wysokich górach w wakacje.
To, co piszesz, to ułuda.
Trzeba umieć przyznać przed samym sobą, że dzieci, owszem dają szczęście i
poczucie spełnienia, ale też cholernie ograniczają dotychczasową aktywność.

[turzyca]

Czy bezdzietna Matka Teresa byla samolubna i egoistyczna?

[utharaptor]

tobie zal autorki watku, a mnie zal zalsepionych mamusiek z zupka i kupka
zamiast neurownow.

Dzieci to kupa szczescia. Tylko wiecej tej kupy...

[wb16]

> Dzieci to kupa szczescia. Tylko wiecej tej kupy...

to jest zwykly slogan i zaden argument przeciw

[utharaptor]

to jest prawda, a nie pusty argument.

Bachory to przede wszystkim wieczny smierdzacy obowiazek.

[moofka]

utharaptor napisała:

> to jest prawda, a nie pusty argument.
>
> Bachory to przede wszystkim wieczny smierdzacy obowiazek.

bachory to wieczny obowiazek, 100% racji
ale z jednym sie nie zgodze
dzieci pachną cudownie

[justyna302]

Po co warto/nie warto związać się z patnerem/ partnerką:

- żeby mnie kochał i ja jego - "jesteś naiwna, jeżeli myślisz że to będzie
trwać wiecznie"
- żeby mieć się o kogo troszczyć - "jasne, skakać koło chłopa, robić za niańkę
i kuchtę i zero wdzięczności za to", "lepiej inwestuj w siebie, to ci sie
bardziej opłaci"
- żeby być z kimś do późnej starości - "akurat, wymieni cię na młodszą"
- żeby mieć kogoś na kim zawsze bede mogła polegać - "ha, ha wiekszość facetów
zdradza, kłamie i oszukuje"
- bo miłość jest najważniejsza - "to nie miłość tylko instynkt przedłużenia
gatunku. Miłość nie istnieje."
- bo chcę stworzyć rodzinę - "połowa małżeństw kończy się rozwodem"
- bo seks z kochaną osobą jest wyjątkowy - "nieprawda, można oddzielić uczucia
od seksu"
- bo nie wyobrażam sobie samotnego życia - "prawdopodobnie cię zostawi jak
będziesz stara", "ulegasz presji społecznej"
- bo go kocham, po prostu nie chcę bez niego żyć - "współczuję, to utrata
wolności, chorobliwe uzależnienie od drugiej osoby"

TO PO DIABŁA CIEZKIEGO, DLACZEGO WSZYSCY SZUKAMY TEJ DRUGIEJ POLOWKI???

[crises]

żEBY CHOCIAż PRZEZ JAKIś CZAS BYłO FAJNIE.

do Justyna302

[ulaa4]

zgadzam się w 100%

[moofka]

utharaptor napisała:

> tobie zal autorki watku, a mnie zal zalsepionych mamusiek z zupka i kupka
> zamiast neurownow.
>
> Dzieci to kupa szczescia. Tylko wiecej tej kupy...

niektorzy uzywają zupelnie idiotycznych argumentow
w ciekawej skadinad dyskusji ;D
czy fakt, ze ty kupe robisz podwaza sens twojego istnienia rowniez?
czy w ogóle srające istoty na ten łez padole nie powinny sie pojawic
czy ewentualnie kupe powinni robic tylko pelnoletni?

[cladcat6]

pisze by zlozyc slowa uznania za inteligentne i zabawno-ironiczne poglady.mam
dokladnie takie samo zdanie:nikt nigdy nie przekona mnie do posiadania dzieci
choc mam 31 lat.pozdrawiam serdecznie

[gandalf26]

Aby przestac byc egoistami.

[gaba36]

Nie da się zaprzeczyc, że życie przed i po urodzeniu dziecka nigdy nie jest
takie samo. Są plusy i minusy a przewaga jednych albo drugich zależy przede
wszystkim od rodziców. Ja zrezygnowałam prawie bez bólu tylko z alkoholizowania
się w stopniu bardziej niz podstawowym i papieroska palonego i tak tylko na
imprezach. Oczywiście to tylko do czasu zaprzestania karmienia cycem. Dałam
sobie też spokój z karierą - na nią będzie jeszcze czas i siła, na dzieci nie.
A tak to nie opuściłam żadnego sezonu narciarskiego, jeździłam nawet w ciąży,
żadnej imprezy, żadnych wyjazdów, żadnych spotkań, pracy, przyjemności itd.
Mojemu dziecku to jakoś odpowiada, w dodatku bez sprzeciwu uczestniczyło w
każdym naszym wyjściu i wyjeździe (za wyjątkiem kina) przez 13 m-cy.
Przyznam, że dziecko nie wyklucza, ale w pewnym sensie ogranicza całonocna
pogrążenie w błogim śnie oraz czasem chęć spędzenia urywka nocy tylko we
dwoje.

[gazaro]

Ja mam 29 lat i mam partnera. Strasznie przeraża mnie perspektywa urodzenia
dziecka. Dużo tez czytałam forum alergie - życie tych kobiet jest prawie
skonczone

[moniqep]

Juz do Ciebie pisalam - nie wiem czy przeczytalas moja wczesniejsza wypowiedz.
Przeciez nie ma musu ,nie musisz miec dzieci jesli nie chcesz. Rozumiem,ze sie
boisz np ,ze dziecko urodzi sie chore i twoje zycie bedzie pasmem zmartwien
itp,itd. Ja mam jedno dziecko na szczescie nie mam z nim zadnych problemow.
(czasem katar czy kaszel ,podwyzszona temp) - cale problemy. Chcialabym miec
drugie dziecko ale wlasnie boje sie ,ze moze urodzic sie nie daj Boze z jakas
wada genetyczna i moje beztroskie zycie sie skonczy. Mysle,ze jest duzo kobiet
ktore miewaja zle mysli (Np jak sa w ciazy) Boja sie o zdrowie swojego dziecka.
Oczywiscie ,ze dziecko troszke ogranicza. Praca,partner,wlasne slabosci tez
ograniczaja. Ale to nie oznacza,ze ze wszystkiego trzeba rezygnowac. Przed
dzieckiem ,tez nie zawsze moglam robic to na co mialam ochote. Nie zawsze moglam
wyjsc z pracy o wyznaczonej porze wiec plany na wieczor sie zmienial.Nie zawsze
kiedy chcialam dostawalam urlop wiec trzebabylo sie dopasowac. Maz tez nie
zawsze mogl sie dopasowac czy to z urlopem czy z wolnym czasem. Nie wspomne,ze
choc zawsze miaalm ochote na podroze po swiecie czy sporty ekstremalne
ograniczly mnie wlasne leki,pieniadze,praca itp. Nawet jak sie nie ma dzieci to
nie zawsze robisz to na co masz ochote w danej chwili. Takie jest zycie
normalnego,odpowiedzialnego ,doroslego czlowieka. Jak rodzisz dziecko tylko
przez kilka miesiecy jestes ograniczona na maxa. Potem wszedzie mozesz zabrac
dziecko ze soba lub zostawic z babcia/opiekuna. Mam prawie 3 letnia corke.
Chodze na imprezy,do kina,jezdzimy na wakacje. 2tyg temu bylam z mezem w Egipcie
a mala u babci. 29 grudnia idziemy do znajomych na impreze a w Sylwestra bawimy
sie w klubie. Normalne zycie. O szczesciu jakie daje mi dziecko nie bede sie
nawet rozpisywac.(wiesz...jak o slepym o kolorach - i tak nie zrozumiesz)
Zachecam szukania ludzi z podobnymi "problemami" na innym forum ,te nie jest dla
Ciebie.

[anek130]

dobrze, że twoja mama nie miała takich wątpliwości, bo by Cie tu teraz nie było.

[dagu75]

Wiesz co, nie chciałam odpisywac, bo inne dziewczyny napisały rzeczy, pod
którymi sie podpisuję. Ale ten post o alergiach mnie powalił. Ja jestem mamą z
tamtego forum. Nie uważam, żeby moje życie było skończone. Alergia mojej
córeczki ( a teraz też synka) nie jest końcem świata, lecz jego częścią. Tak
jak pryszcz na nosie . Może trochę bardziej uciążliwe, ale do przeżycia.
Wiesz co, może Ty z takim podejściem nie decyduj się rzeczywiście na dzieci, bo
przy pierwszym ząbku i nieprzespanej nocy wpadniesz w histerię? Przepraszam,
nie mogłam się opanować, żeby tego nie napisać.
Tak poważnie- napisz swoje obawy, nawet te najgłupsze ( ja np napisałam coś o
tym, że jeśli ktoś sobie wyobraża karmienie piersią dłuższe niż 6 misięcy to
chyba go powaliło, bo piersi do kolan itp. choć Weronikę karmiłam 2 lata, jak
to czytałam płakałam ze śmiechu nad własną ówczesną niedojrzałością)i jak już
będziesz te dzieci mieć przeczytaj to. Może też się uśmiejesz.
Akurat w tym przypadku żeby zrozumieć trzeba przeżyć.

[kitka05]

Nikt Ci nie każe mieć dziecka, to Twoja decyzja, ale po tym co czytam to współczuje Twoim rodzicom. Myślę jednak ze troche to ich wina, ze wychowali Cię na zimną i wyrachowaną kobietę, która tylko chciałaby brać nie dając nic w zamian, a już napewno nic bezinteresownie. Współczuje takiego podejścia do życia.

[olala84]

Czytam posty w tym wątku i... widać, że obie grupy na siłę chcą sobie coś udowodnić.

Mam 22 lata, dzieci jeszcze nie mam ale planuję mieć w bliżej nie określonej
przyszłości. W dniu dzisiejszym mogę szczerze i z czystym sumieniem powiedzieć,
że nie lubię dzieci - niestety, najlepiej je widać jak się drą, czegoś chcą,
nabrudzą itd. Nie biorę udziału w zbiorowych zachwytach nad dokonaniem jakiegoś
małego szkraba bo po prostu tego nie czuję, nie interesuje mnie to i mam swoje
sprawy. Dla swojego dziecka będę najlepszą mamą świata ale zanim to nastąpi -
nie chcę rozmieniac się na drobne. Kiedy zaczną mnie interesować kupki i zupki,
nie będę z zachwytem patrzeć na czyjeś dzieci a postaram się o własne.

A co do prezentowanych tutaj opinii - szanujmy się wzajemnie! Nie każdy, kto nie
chce mieć dzieci jest wyrachowany i zły. Zresztą - wolny wybór. Jak ktoś nie
chce dziecka, to chyba lepiej żeby go nie miał? Natomiast co do ograniczenia
życia po urodzeniu dziecka - trzeba znaleźć złoty środek. Moi rodzice zawsze
mieli duzo znajomych w z dziecmi w moim wieku i jakoś się organizowali. Mieli
czas na swoje imprezy, swoje wyjazdy a ja z siostrą byłysmy na weekend u wujka i
ciocie, czasem dzieci wujka przyjeżdżały do nas na weekend. A im byłyśmy
starsze, tym więcej rzeczy robiliśmy razem - jaka ja byłam z siebie dumna jak
mnie tata zabrał pierwszy raz na łyżwy albo na narty, albo na konie...

A co do tego, że nie mając dzieci tez jest się kochanym - to nie do końca tak...
Znajomi i przyjaciele są super ale nie zastapia swojej własnej rodziny.
Przecież nie zawsze będą oniw stanie być przy nas bo... będą zajęci swoimi
dziećmi

[gandalf26]

Troche przesadzacie...

Juz sam fakt czytania forum edziecko swiadczy ze jednak do tych dzieci autorke
postu cos pchnie...
Mnie w zyciu przed zajsciem w ciaze nie przyszlo do glowy aby zajmowac sie
tematyka dziecieca a Wam ?

Zycie przed dzieckiem jest zyciem nastawionym na samego siebie.
Nikt Ci nie przeszkasza w czytaniu ksiazki bo wlasnie chce isc do toalety,
idziesz na kawe ze znajoma kiedy masz ochote a nie dopasowujesz sie do godzin
zajec dziecka, wyjezdzajac na wakacje nie nastawiasz sie na caly dzien
zwiedzania starych ruin ale na pewno zainteresujesz sie gdzie jest park i zoo
a moze planetarum...
No jest inaczej nie da sie ukryc...

No ale generalnie to faktycznie rozmowa jak z gluchym o dzwiekach...

Takim tokiem rozumowania nie nalezy wychodzic za maz bo pewnie sie rozwiedziemy
(wystarczy wejsc na odpowiednie forum lub poczytac statystyki), nie bede
jezdzic samochodem bo tyle jest wypadkow itp...

A tak na marginesie jak tez moge isc i jechać kiedy chce i gdzie chce, tyle ze
z rezolutnym 5 latkiem
Nie zamartwiam się do śmierci że z maleństwem coś się stanie - ja tez sie nie
zamartwiam
Nie jestem niewolnicą wrzeszczącego bachora jak w superniani- ja tez nie jestem.
Nie wszystkie dzieci sa takie jak w super niani, niektore maja rozsadnych
rodzicow ))

[utharaptor]

czytanie forum edziecko nie znaczy, ze kogos pchnie do dzieci. Wrecz przeciwnie
Ja tez sobie czasem podfczytuje fora dzieciatych, szczegolnie kiedy mi zle i
wydaje mi sie ze mam za duzo roboty, nie wyrabiam, ze zycie jest do dupy...
czytam sobie wtedy fora mamusiek i widze, ze moglabym miec jeszcze gorzej. I
wtedy dziekuje opatrznosci za srodki anty )

[cooky1]

Miałam odpowiedzieć na twój post ale nie mogę powstrzymac się od skomentowania
go.
Twoje pytanie jest bardzo dziwne a odpowiedź wcale nie pasuje mi do dojrzałej
mamy. Mnie nie zdarzyła się nigdy tak pomysleć, nawet o cudzych dzieciach a nie
mówiąc juz o własnych. A nazywając je bachorami to bardzo nieładnie. To tyle z
mojej strony, nie chcę pisać nic więcej bo byłoby nie na temat.........

To takie proste!

[dagmama]

My żyłyśmy tak jak Ty i rozumiemy Twoje argumenty.
A Ty nie zrozumiesz nas, dopóki nie urodzisz.
A jeśli nie urodzisz to nigdy albo za późno.

[moofka]

ale dlaczego zal autorki?
przeciez prawde pisze
dzieci zabierają nam czas, wolnosc i ogrom pieniedzy i wyrzeczen rozmaitych
kosztują tez tyle nerwow, emocji i strachu, ze nie da sie tego z niczym porownac
przez ladny kawal zycia wszystkie swoje plany i przedsiewziecia trzeba planowac
majac na uwadze dziecko
nikt nie kwestionuje, ze milosc macierzynska jest piekna i inne bla bla
to tez jest prawda
ale manie dzieci jest upierdliwe, dobrze ze autorka ma tego swiadomosc
dzieci mozna swiadomie miec i swiadomie ich nie miec

[moniqep]

pewnie tak. Tak z ciekawosci .Ile masz lat ile tych dzieci i czy ich przyjscie
na swiat bylo przemyslane i zaplanowane?

Argument ZA

[znikad]

Mam troje dzieci wylacznie dla przyjemnosci Ich posiadania Moglem sobie
zrobic 3 dzieci wiec sobie zrobilem. Potem sie okazalo, ze nie zrobilem Ich
sobie ale swiatu ale i tak jest fajnie. Bez dzieciakow byloby beznadziejnie
nudno. No i nigdy bym sie nie dowiedzial jakim jestem super tata ))) Tyel
wiemy o sobie, ile nas sprawdzono, czyz nie?
Droga autorko watku pamietaj o jednym - zawsze lepiej zalowac, ze sie cos
zrobilo - w tym przypadku dziecko )) - niz, ze sie czegos nie zrobilo gdy
byla taka mozliwosc!!!! Dzieci to nieustajace zrodlo rozrywki choc jak Acorns
napisal czasem kosztownej, nie przecze. Ale nic, co ma jakas wartosc nie moze
byc za friko.

[iwucha]

A ja się zastanawiam, czy fakt że dzieci są absorbujące i zabierają wolnośc -
jak twierdzi autorka wątku, to jedyny powód, dla którego autorka odczuwa do nich
niechęc. Myslę, że tutaj może byc jakies drugie dno, o ktorym nawet nie wie ona
sama, ani tym bardziej forumowicze. I sugerowanie, że "lepiej załowac, że się
coś zrobiło itd.." nie jest żadna radą. Bo dziecko to nie jest COS, ale KTOS, na
kim nie robi się experymentów i takie podjście jest co najmniej wątpliwe...
dzieci są dla ludzi dojrzałych i odpowiedzialnych, stabilnych emocjonalnie.
Ktoś, kto ma jakiś nierozwiązany wewnętrzny konflikt tego typu, nie może byc
dobrym rodzicem. W takim wypadku zachodzi duże prawdopodobieństwo niepowodzenia
"experymentu". I co wtedy? Dziecko oddajemy do domu dziecka czy chowamy
frustrata, alkoholika, przestępcę bo mama jest zimna jak lód, nie cierpi
wrzasków ale kocha sporty extremalne...? Dziecko ma cierpiec, ze experyment sie
nie powiódł????

Tam, gdzie jest normalna miłośc, zdrowe relacje w rodzinie pochodzenia i własnej
- tam nie ma miejsca na tego typu wątpliwości. Bo dzieciątko jest naturalną
konsekwencja miłości, a nie - zagrożeniem.

[uwolnic_cyce]

znikad napisał:
> Droga autorko watku pamietaj o jednym - zawsze lepiej zalowac, ze sie cos
> zrobilo - w tym przypadku dziecko )) - niz, ze sie czegos nie zrobilo gdy
> byla taka mozliwosc!!!!

To chyba jakiś żart.Urodzić na siłe dzieciaka i żałować, że się go ma? Skąd ta
dziwaczna pewność, że będzie cudnie. A jeśli będzie odwrotnie i z tym żalem
trzeba będzie zyć? W tym przypadku to zdecydowanie lepiej nie mieć potomstawa i
ewentualnie żałować, że się go nie miało.Nie każda kobieta żeby się spełnić
musi rozłożyc nogi w celu wydalenia płodu.Jest cała masa równie
satysfakcjonujących możliwości i niech każdy robi co chce.Swoją opinię wyrażam
w o oparciu dzienniki osoby, której posiadanie dzieci nie wyszło na zdrowie.

[znikad]

Po pierwsze, noz mi sie w kieszeni otwiera jak czytam lub slysze
okreslenie "dzieciatko" - ani ja w zyciu nie bylem DZIECIATKIEM, ani zadne z
moich dzieci tez nie! Wypraszamy sobie )))
Po drugie, zycie generalnie to ryzyko - kazda decyzja moze miec dziesiatki
ronych skutkow - tak samo jest i z decyzja posiadania dziecka - moze sie okazac
najwiekszym szczesciem, moze sie okazac najwieksza tragedia ALE nie okaze sie
NICZYM jesli sie czlowiek na dziecko nie zdecyduje! I tu jest ten pies
pogrzebany - jesli mozna (zdrowie, wiek itd.) to nalezy sprobowac zeby nie
zalowac, ze sie nie sprobowalo. Proste.
Po trzecie - oczywiscie, ze wychowywanie dziecka to JEDEN WIELKI EKSPERYMENT NA
ZYWYM ORGANIZMIE. I to na dodatek za kazdym razem niepowtarzalny, nie dajacy
zadnych faktycznych doswiadczen przy okazji wychowywania nastepnego dziecka. Bo
kazde kolejne dziecko jest nowym, niepowtrzalnym czlowiekiem, oryginalna
indywidualnoscia wiec eksperymentowanie nie ma konca. Za kazdym razem, przy
kazdym kolejnym dziecku jest sie rodzicem po raz pierwszy. Oczywiscie, latwiej
sie zmienia pieluchy i spokojniej znosi zabkowanie ale kwestia poznawania nowej
osobowosci, uczenia nowego czlowieka swiata i ta cala najwazniejsza sfera
wychowania za kazdym razem znow sa tylko eksperymentem. Esperymentem, ktory
moze sie udac i wypuscimy z domu sensownego, sympatycznego, szczesliwego
czlowieka zainteresowanego swiatem i milego dla ludzi albo sie nie uda, bo bywa
i tak, ze chocby sie czlowiek nie wiem jak staral, cos nie wyjdzie... Kto jest
rodzicem i uczciwie ocenia swoje poczynania wychowawcze ten wie dokladnie jak
latwo jest zrobic blad!
Po czwarte - posiadanie dzieci to nieustajace wyzwanie fizyczne, intelektualne,
moralne, etyczne i kazde inne mozliwe. Czasem czlowiek dorasta do takiego
wyzwania, czasem nie, bo jestesmy tylko ludzmi ale rezygnowanie bez podjecia
tej "rekawicy" od natury mnie osobiscie zaskakuje. To tak jakby czlowiek sobie
powiedzial, ze nie sprobuje chodzic, bo sie to moze skonczyc upadkiem. No moze!

[iwucha]

"Czasem czlowiek dorasta do takiego
wyzwania, czasem nie", bo jestesmy tylko ludzmi ale rezygnowanie bez podjecia
tej "rekawicy" od natury mnie osobiscie zaskakuje - podejmowanie tej rękawicy
powinno miec miejsce, gdy osoba jest dojrzała emocjonalnie. Jesli mamy do
czynienia z takimi argumentami PRZECIW dzieciom tj. autorka wątku, to trudno
wierzyc w ów dojrzałosc i aż strach sie bac, ze ktos miałby tę rekawicę
podejmowac. Doswiadczam na codzień w swojej pracy skutków owych experymentów i
oby nieszczęsliwych dzieci i niedojrzałych (lub zaburzonych matek) było jak
najmniej!

"Czasem człowiek dorasta do takiego
wyzwania, czasem nie" - no właśnie....więc ci co nie dorastają, niech się za
dzieci nie zabierają! istnieje masa innych dróg samorealizacji, macierzyństwo
nie jest dla wszystkich.

i nie kazdy dorasta do przemyslen typu:
"kazde kolejne dziecko jest nowym, niepowtrzalnym czlowiekiem, oryginalna
indywidualnoscia wiec eksperymentowanie nie ma konca." - to nieco inny rodzaj
eksperymentu i nieco inny rodzaj samoświadomości

"i tak, ze chocby sie czlowiek nie wiem jak staral, cos nie wyjdzie... Kto jest
rodzicem i uczciwie ocenia swoje poczynania wychowawcze ten wie dokladnie jak
latwo jest zrobic blad!" - błąd w wychowaniu, który jest zawsze udziałem
wszystkich rodziców to co innego niz błąd związany z decydowaniem się na
urodzenie dziecka gdy brak odpowiednich zasobów psychicznych. Ponadto 90%
rodziców nigdy nie przyznaje sie do własnych błędów wychowawczych, ale to juz
inna sprawa...

"okreslenie "dzieciatko" - ani ja w zyciu nie bylem DZIECIATKIEM, ani zadne z
moich dzieci tez nie! Wypraszamy sobie )))" - uups! Przepraszm za to drobne
faux pas choć moje okreslenie dziecka DZIECIATKIEM dotyczyło ogółu, nie zaś
Twoich dzieci ani Ciebie

To jest dopiero egoizm:

[kotbert]

znikad napisał:

Mam troje dzieci wylacznie dla przyjemnosci Ich posiadania

[moofka]

moniqep napisała:

> pewnie tak. Tak z ciekawosci .Ile masz lat ile tych dzieci i czy ich przyjscie
> na swiat bylo przemyslane i zaplanowane?


ło matko, ale chamskie insynuacje
nie mam zamiaru sie tlumaczyc z milosci do mojego dziecka
fakty sa takie ze dziecko ogranicza, kosztuje i wyczerpuje
z tego co zrozumialam watek dotyczyl ciemniejszychj stron macierzysntwa
zaloz taki o jego rozkoszach to sie tez dopisze ;D

[kaleta76]

bycie matka to najwsanialsze uczucie jakie moze byc. Autorka watku pisze ze ma
partnera, i ok to jest tez wspaniale moc z kims byc ale spelnieniem zwiazku
jest pojawienie sie dziacka. Dotyk raczek, słowo mama, tata, to ze tulisz w
ramionach istote ktora powstala z milosci dwojga osob- tego sie nie da porownac
do niedogodności o jakiej pisze autorka watku- nie mozna gdzies wyjsc.to
banalny powod. Swieta w gronie rodzinnym, z dziecmi potem z wnukami to cos
najwspanialszego. Wazne jest to jak wychowa sie dzieci i jakimi ludzmi beda
potem i to jest prawdziwe wyzwanie dla prawdziwych rodziców. pozdrawiam
wszystkich rodziców i tych ktorzy zastanawiaja sie nad "plusem" posiadania
dzieci

[grzalka]

moofka napisała:

> ale dlaczego zal autorki?
> przeciez prawde pisze
> dzieci zabierają nam czas, wolnosc i ogrom pieniedzy i wyrzeczen rozmaitych
> kosztują tez tyle nerwow, emocji i strachu, ze nie da sie tego z niczym porowna
> c
> przez ladny kawal zycia wszystkie swoje plany i przedsiewziecia trzeba planowac
>
> majac na uwadze dziecko
> nikt nie kwestionuje, ze milosc macierzynska jest piekna i inne bla bla
> to tez jest prawda
> ale manie dzieci jest upierdliwe, dobrze ze autorka ma tego swiadomosc
> dzieci mozna swiadomie miec i swiadomie ich nie miec


podpisuję się po moofką

[ferrari4]

Jakby Twoi rodzice myśleli Twoim tokiem myślenia... to by Cię na świecie nie
było.

Więc odpowiedz sobie sam czy warto było żebyś sie urodził, czy też nie.

Pozdrawiam

też się tak zastanawiałem nie raz....

[blq]

argumenty "za".... może by się znalazły, ale 20 lat temu i dawniej (w tamtej
rzeczywistości), lub za 50-100 lat (może, choć wątpie).

na AD 2006 mam same argumenty PRZECIW:

1. nie chce się ciągle o nie martwić, o to że ktoś lub los je skrzywdzi
2. dziecko to ograniczenie wolności (głównie terytorialnej i czasu dla siebie)
3. dziecko to wielkie koszta
4. dziecko to odpowiedzialność, a ja lubie być odpowiedzialny tylko ZA SIEBIE
5. dziecko niszczy figure i zdrowie partnerki (a piszcie sobie co chcecie, wiem
swoje)
6. dziecko gdy dorasta zmienia się i już wcale nie kocha tak bezgranicznie (jak
ktoś dobrze ujął macie 5 minut szczęścia a potem...?)

i tak bym wymieniał wymieniał aż do 12-13 gdzieś, ale przede wszystkim:

Dzisiejsze dzieci są wychowywane na konsumentów. Już pokolenie urodzone w latach
1992 i pozniejszych to ludzie o kompletnie innej psychice. Są nastawieni na
hedonizm, bez wartości wyższych, szeroko pojętych (sztuka, doskonalenie siebie,
patriotyz,m autorefleksja). Decydując się DZISIAJ na dziecko, stajecie, moi
drodzy, przed wyborem:

Albo poświęcicie mu po pare godzin dziennie, nieprzerwanie przez kilkanaście
lat, albo wychowacie (a raczej wyhodujecie) DZIWKARZA bądź DZIWKE. Będzie ćpać,
palić, puszczać się, dziewictwo straci w wieku 12 lat itd itp. Zwłaszcza jak
mieszkacie w bloku.

Alternatywa jest taka: albo kompletnie wyniszczając siebie wychowacie porządnego
człowieka w nieporządnych czasach, albo żyjąc własnym życiem wasze dzieci będą
(na jakieś 90-95%) śmieciem, nie ludźmi. Takie czasy nastały (a zwłaszcza za 15
lat nastaną). Takie wzorce, takie środowisko, pewnie pomyślicie że bredzę, a po
prostu sporo WIEM.

14. Nie wytrzymałbym psychicznie widząc, jakie mam dziecko. A nie mialbym na
tyle czasu (a pewnie i wiedzy), by wiele godzin dziennie kłaś do głowy
dzieciakowi "TO NIE TAK JAK WIDZISZ, TO NIE TAK JAK SIE WYDAJE, to tylko
propaganda koncernów, mediów, krótkowzroczność Twoich kolegów, to nie tak
kochanie... nie tak"...

[so7b]

blq jeżeli tyle WIESZ jak się chwalisz...to powiedz... WIESZ co to jest miłość?

Ja bardzo długo nie chciałam, bałam się mieć dziecko. Rozumowałam jak gazarro i
blq.
A potem "coś zaskoczyło" i poczułam że bez dziecka jestem namiastką. Ale nie
potrafię powiedzieć co i dlaczego... jedni ludzie mają to coś od "nastolactwa"
inni dochodzą wręcz wtedy, kiedy na biologiczne rodzicielstwo jest za późno -
ale przecież to nie przekreśla rodzicielstwa wogóle!

Nie będę się licytować co mi mój syn dał. Prawidzi rodzice to wiedzą, nie-
rodzice - nie zrozumieją. Ja kiedyś nie rozumiałam.

Po prostu - każdy ma swoją drogę, swoje przekonania... głupio tylko, kiedy
usiłuje się nawrócić kogoś zakładając, że zna się "jedyną i słuszną dla
każdego" prawdę...