chce oddac dziecko

[zoora]

Witam!
Mam 24 lata i jestem w 6. miesiacu ciazy. Ojciec dziecka zostawil mnie, kiedy
bylam w 2. mies. Ciaza, jak mozna sie domyslic, jest nieplanowana i
niechciana. Ale im blizej porodu tym gorzej-ja po prostu nie jestem w stanie
pokochac dziecka. Wiem, wiele osob napisze mi, ze jestem nienormalna i ze
powinna sie cieszyc, ze mała jest zdrowa. Ale ja nie potrafie. Wie, ze jesli
ja zostawie przy sobie to zrobie jej najwieksza krzywde, jaka tylko moge.
Coraz czesciej mysle o oddaniu jej do adopcji. Nie, nie podjelam jeszcze
decyzji i pewnie nie zrobie tego az do rozwiazania.
Ale chcialabym dowiedziec sie, gdzie moge uzyskac informacje na temat oddania
dziecka do adopcji. Jesli sie na to zdecyduje to wolalabym aby dziecko jak
najszybciej trafilo do rodziny.
Wiem, ze przd taka decyja przydalaby mi sie rozmowa z psychologiem. Czy ktos
moglby mi podac namiary na jakis osrodek w Warszawie, ktory pomogl by mi w
takiej sytuacji?
Obecna sytuacja staje sie powoli nie do zniesienia. Dopoki ciazy nie bylo
widac oraz dziecko sie jeszcze nie ruszalo nie bylo tak zle. Teraz kazdy dzien
jest coraz gorszy. Nie alceptuje mojego bycia w ciąży i nie potrafie kochac
tego dziecka. Bardzo prosze o podpowiedzi, gdzie powinnam sie udac.
Pozdrawiam i z gory dziekuje.

[kalina1]

zoro myślę że ja mogę Ci dużo powiedzieć na ten temat ,bo sama oddawałam
dziecko do adopcji ,napisz do mnie na adres [e-mail] to będziemy mogły
porozmawiać jak to było ze mną .....

[igiii5]

Witam , chciałbym się z toba skontaktować , natomiast e-mail który podałaś jest chyba jakiś nie prawidłowy , ponieważ nie mogę wysłać wiadomości . Jeśli możesz odezwij się na mój e-mail [e-mail] . Chętnie zapoznała bym się z twoja historia . Jestem w podobnej sytuacji , chciałbym wiedzieć co i jak

[anycha]

Jesteśmy zainteresowani adopcją ze wskazaniem, prosimy o kontakt [e-mail]

[ewa2000]

Nikt rozsądny nie napisze, że jesteś niemoralna czy nienormalna. Jeżeli
usłyszysz takie głosy, nie słuchaj ich. Jestem ginekologiem-połoznikiem i od
czasu do czasu zdarza się, że kobiety podejmuja takie decyzje.
Uważam, że jest to najlepsze co możesz zrobić dla dziecka nie kochając go i nie
mając warunków do wychowania.
Jesteś dzielną kobietą. Jeśli nie otrzymalaś jeszcze namiarów spróbuję
popytać . U nas tymi sprawami zajmuje się siostra społeczna i pracownik
socjalny.
Uważaj na psychologów. Zdarzają się panie, które będą uważały, że mają misję
odwiedzenia Cię od tej decyzji ( szczególnie katolickie panie psycholog). Tym
nie mniej rozmowa z mądrym psychologiem jest ważna.

[gocharynka]

W Warszawie jest bardzo dobry ośrodek adopcyjny na ul.Grochowskiej (przy
Rondzie Wiatraczna). Jest to co prawda katolicki osrodek, prowadzony przez
siostry zakonne i nie którym "epanią" pewnie się nie spodoba...
Ale polecam!!! Dla dzieci bardzo starannie i troskliwie szuka się tam
odpowiedniej rodziny.
Odwagi!

[kasiapfk]

Gacharynka! KOAO nie jest prowadzony przez siostry zakonne! Założycielem jest
kruria, ale pracuje tam mnóstwo świeckich osób!
Mądrzę się, bo adoptowałam tam dziecko. Panie, które nami się zajmowały, jak
również mamą biologiczną naszego dziecka - nie były namolne ani "nawiedzone".
Dla wiadomości pozostałych: ośrodki adopcyjno-opiekuńcze mają obowiązek
pracować z matkami biologicznymi, tak by one miały szansę na zmianę tej
dramatycznej decyzji. Kalina, zdaje się pisała, że w jej przypadku NIKT z oao
nie próbował nawet takiej pracy i o to , jako mama biologiczna ma żal!


Powtórzę za przedmówczynią: Nikt rozsądny nie powie,że jesteś nienormalna!!!
Uznałaś, że nie możesz wychowywać dziecka, chcesz urodzić - pomyślałaś o
adopcji. Dla mnie - mamy biologicznej i adopcyjnej - jesteś rozsądna.
Współczuję Ci sytuacji i bardzo doceniam, fakt, że szukasz pomocy już teraz, a
nie po porodzie. To wszystko przemawia bardzo na Twoją korzyść.

Polecam również Grochowską. Możesz napisać
[e-mail]
Ośrodek katolicki


Adres: ul. Grochowska 194/196
04-357 Warszawa
Telefon: [phone]
Fax: [phone]
Kierownik: Zofia Dłutek - /wyjątkowo rozsądna kobieta/.
E-mail: [e-mail] ; katolickioao
Strona WWW: www.adopcja.org
Dyżury: wtorek 10:00 - 12:00, czwartek, piątek 16:00 - 18:00 /praktycznie
jednak zawsze tam ktoś jest/

Jeśli mogę zasugerować, poproś o rozmowę z Zofią Dłutek albo z Justyną Wolską.

pozdrawiam

[agramav]

Generalnie najlepiej udaj się do jakiegoś Ośrodka Adopcyjnego - tam na pewno
Cię wysłuchają i pomogą. Jeśli jesteś z Wwy masz do dyzpozycji jeszcze dwa inne
oprócz KOAO Ośrrodki a tu jest wykaz OAO w innych ośrodkach
www.nasz-bocian.pl/modules.php?nameAO.
Powodzenia - mama adopcyjna.

[magi33]

Witam!
Przeczytałam przed chwilą twój list. Bardzo mnie poruszył. Ja jestem z kolei w
zupełnie odmiennej sytuacji, mam męża i od wielu lat staramy się o dziecko.
Teraz już wiem na pewno, że nigdy go mieć nie będę. Rok temu podjęliśmy decyzję
o adopcji. Byliśmy w tej sprawie w ośrodku adopcyjno opiekuńczym, ale to wcale
nie jest takie proste. Wbrew pozorom wcale nie ma dużo dzieci do adopcji. Jest
ich wiele w domach dziecka, ale ich biologiczni rodzice nie chcą często
uregulować ich prawnej sytuacji dlatego dzieci te muszą przebywać w takich
domach.
Jeśli jesteś zainteresowana skontaktuj się ze mną.
Jestem gotowa spotkać się w każdej chwili.
Bardzo bym chciała żebyś się do mnie odezwała.
Trzymaj się mocno!
[e-mail]

[mama_adrianka]

Wstrzymaj sie! Tylko tyle jestem w stanie ci powiedziec.Poczekaj do narodzic coreczki,a kiedy ja zobaczysz taka malutka bezbronna i tylko twoja to na pewno natychmiast pokochasz ja calym sercem.A jesli nie - to po porodzie bedziesz miala czas na podjecie ostatecznej decyzji.Pamietaj ze twojemu dziecku z nikim nie bedzie lepiej niz z toba!!!
Zastanow sie dobrze,rozwaz wszystkie za i przeciw,musisz byc pewna na 200% swojej decyzji,stad moja rada-poczekaj do porodu
pozdrawam cie serdecznie i zycze tylko trafnych wyborow

[mama_adrianka]

zapomnialam dodac skad taka rada - moja przyjacioka 4 lata temu byla w takiej samej sytuacji. Chlopak ja zostawil,rodzina sie od niej odwróciła,postanowila oddac synka.Rodzila przez cesarskie ciecie,poprosila by jej dziecka nie pokazywali przekonana ze jesli synka nie zobaczy bedzie jej łatwiej. Minely juz 4 lata,a ona ciagle nie moze sobie poradzic.Drecza ja koszmary,co roku w dniu narodzin synka dostaje depresji,placze,krzyczy,istna histeria. 2 razy probowala odebrac sobie zycie.Bardzo chcialaby przynajmniej zobaczyc synka,ale obawia sie konsekwencji,on ma juz przeciez rodzine. Dlatego prosze cie-dobrze sie zastanow. Nikomu nie zycze takich przezyc jakie "zafundowała" sobie moja przyjaciolka. Jesli jednak zdecydujesz sie oddac dziecko,to podkreslam,ze to nic zlego.Zeby nikt sobie nie pomyslał ze "potepiam" taki czyn.Jesli matka biologiczna z jakis powodow nie jest w stanie dac swojemu dziecku milosci,to nalezy dac komus innemu sznase na pokochanie go,
Raz jeszcze pozdrawiam

[bialo_czerwona]

Biorac pod uwage to co napisala mama_adrianka i prawdopodobienstwo, ze jednak
matka i dziecko beda musieli sie rozstac (nie jest istotne z jakiego powodu) to
dobrym wyjsciem jest jednak adopcja ze wskazaniem, ktora bardzo pomaga matce
biologicznej, uspakaja jej obawy o los dziecka.

[agramav]

"(...) to dobrym wyjsciem jest jednak adopcja ze wskazaniem, ktora bardzo
pomaga matce biologicznej, uspakaja jej obawy o los dziecka."


Mam wątpliwości, czy rzeczywiście jest to dobrym rozwiązaniem i czy dobro matki
biologicznej jest tu najważniejsze. Nie mam nic przeciwko adopcji ze wskazaniem
ale - jako rodzic adopcyjny - nie zdecydowałabym się na taką opcję.

[bialo_czerwona]

agramav napisała:

> "(...) to dobrym wyjsciem jest jednak adopcja ze wskazaniem, ktora bardzo
> pomaga matce biologicznej, uspakaja jej obawy o los dziecka."
>
>
> Mam wątpliwości, czy rzeczywiście jest to dobrym rozwiązaniem i czy dobro
matki
>
> biologicznej jest tu najważniejsze. Nie mam nic przeciwko adopcji ze
wskazaniem
>
> ale - jako rodzic adopcyjny - nie zdecydowałabym się na taką opcję.

Jako rodzice adopcyjni nie potrafimy postawic sie w sytuacji matki
biologicznej, tak jak bogaty nigdy nie zrozumie biednego. I nie twierdze, ze
dobro matki biologicznej jest najwazniejsze. Natomiast uwazam, ze maja one
calkowite prawo do wiedzy o swoim dziecku. Wiele z nich zmuszona jest oddac
dziecko poniewaz nie stac jej na utrzymanie go w godziwych warunkach lub tez z
powodu trudnej sytuacji spolecznej, choroby itd. Nalezy sie im szacunek i
pomoc, ktorej nie otrzymuja.

[mowawe]

bialo_czerwona napisała:

> Jako rodzice adopcyjni nie potrafimy postawic sie w sytuacji matki
> biologicznej, tak jak bogaty nigdy nie zrozumie biednego. I nie twierdze, ze
> dobro matki biologicznej jest najwazniejsze. Natomiast uwazam, ze maja one
> calkowite prawo do wiedzy o swoim dziecku.

I tu się bardzo ale to bardzo mylisz.Bo dlaczego takie prawo mają mieć ? Skoro
ZRZEKŁY się praw lub zostały im one odebrane to nie mają absolutnie żadnych
PRAW w sensie prawnym, moralno-etycznym czy społecznym by o dziecku się
dowiadywać !


Wiele z nich zmuszona jest oddac
> dziecko poniewaz nie stac jej na utrzymanie go w godziwych warunkach lub tez
z
> powodu trudnej sytuacji spolecznej, choroby itd. Nalezy sie im szacunek i
> pomoc, ktorej nie otrzymuja.


Szacunek jak najbardziej. Pomoc otrzymują. Pracowników socjalnych, pomoc z
ośrodka itp. Sorry ale zmuszona to nie najlepsze słowo ! Rzouemiem ciężkie
warunki, ubóstwo itpo. ALe nikt niekogo nie zmusza !
>

[kasiapfk]

Nie możemy postawić się całkowicie w sytuacji matki biologicznej ODDAJĄCEJ
dziecko. Bo wiele z nas-adopcyjnych jest rónież matkami biologicznymi i
chociażby z tego powodu potrafimy choć trochę wyobrazić sobie, co one czują.
Szcunek mają te, które na niego zasługują a pomoc te, które (niestety) miały
szczęście trafić na dobry oao. Że są też złe - wiadomo nie od dzisiaj.
pozdrawiam,

[kasiapfk]

to "niestety" miało znaczyć, że niestety nie wszystkie mamy biologiczne mają
szczęście trafić na dobry oao

[bialo_czerwona]

>I tu się bardzo ale to bardzo mylisz.Bo dlaczego takie prawo mają mieć ?
Skoro
> ZRZEKŁY się praw lub zostały im one odebrane to nie mają absolutnie żadnych
> PRAW w sensie prawnym, moralno-etycznym czy społecznym by o dziecku się
> dowiadywać !



Ale po co tyle wykrzyknikow? Wiecej tolerancji, kazdy ma prawo do wlasnego
zdania. Oczywiscie nikt nikogo do zrzeczenia sie wlasnego dziecka nie zmusza
oprocz tych warunkow zyciowych, ktore moga tak przycisnac, ze

[bialo_czerwona]

>I tu się bardzo ale to bardzo mylisz.Bo dlaczego takie prawo mają mieć ? Skoro
> ZRZEKŁY się praw lub zostały im one odebrane to nie mają absolutnie żadnych
> PRAW w sensie prawnym, moralno-etycznym czy społecznym by o dziecku się
> dowiadywać !
>
> Szacunek jak najbardziej. Pomoc otrzymują. Pracowników socjalnych, pomoc z
> ośrodka itp. Sorry ale zmuszona to nie najlepsze słowo ! Rzouemiem ciężkie
> warunki, ubóstwo itpo. ALe nikt niekogo nie zmusza !



Ale po co tyle wykrzyknikow? Wiecej tolerancji, kazdy ma prawo do wlasnego
zdania. Oczywiscie nikt nikogo nie zmusza do zrzeczenia sie wlasnego
dziecka ... oprocz tych warunkow zyciowych, ktore moga tak przycisnac, ze nie
ma innego wyjscia. A zal i rozpacz niejednokrotnie pozostaje z matka
biologiczna do konca zycia.
Co do tej "pomocy" to ja wiem, ze osrodki, ktore ja oferuja mozna policzyc NA
PALCACH JEDNEJ REKI.
Nic nie wspomnialam, ze matka biologiczna ma prawo dowiadywac sie o dziecku.
Napisalam: "maja one calkowite prawo do wiedzy o swoim dziecku". Moze to
znaczyc, ze informacje sa jej przekazywane.
Chyba Nalkowska napisala kiedys "tyle sie znamy na ile nas sprawdzono" wiec nie
oceniajmy innych ...

[mowawe]

Wykrzykniki z reguły słuzą podkreśleniu wypowiedzi
Pisałam głównie o miejscu w którym pracuję i o ośrodku którym mnie wyszkolił.
My udzielamy pomocy, ośrodek w którym się szkoliłam także. Inną rzeczą jest czy
matki chcą z niej korzystać.
A "tyle wiemy o sobie ile nas sprawdzono" to słowa Szymborskiej ))
Także nie oceniajmy )

[bialo_czerwona]

Nie, nie, Szymborska tylko powtorzyla ta mysl za Nalkowska (Madaliony)
zmieniajac troche slowa.

[mufka51]

Zoora bądz dzielna.Jeżeli przemyślałaś dobrze swoją decyzję to gwarantuję ci,że
znajdą się ludzie,którzy będą się za ciebie do konca zycia modlić.Podarujesz im
największe szczescie,jakie można sobie wyobrazić.Tak na marginesie KOAO na
Grochowskiej nie jest prowadzony przez zakonnice.

[gulnara1]

Zora - bardzo przyjazny jest OAO Towarzystwa Przyjaciol Dzieci na ul.
Szpitalnej 5.Ich strona www.adopcja.waw.pl . Udzielaja wsparcia wszystkim mamom
tel. do OAO 827 50 23

[domiab]

Pisalam już wiele razy na różnych forach w sprawie adopcji ze wskazaniem.
Jestem mamą adopcyjna od prawie 4 lat i wybrałam właśnie forme adopcji ze
wskazaniem. Jeśli mogłabym/miałabym adoptować jeszcze jedno (lub więcej)
dziecko, właśnie taką formę adopcji wybrałabym. Dla mnie nie jest bez znaczenia
co czuła i czuje mama biologiczna mojej córki i myślę, że to że znam
pochodzenie mojego dziecka pomaga mi w macierzyństwie adopcyjnym. Nie znaczy to
oczywiscie, ze chcialabym utrzymywac zarzyłe kontakty z rodzicami biologicznymi
ale nie miałabym żadnego problemu dzieleni się informacjami o rozwoju dziecka z
rodzicielką. w końcu to ona rozpoczeła i dała życie najważniejszemu człowiekowi
w moim życiu.
Pozdrawiam
domi

[k.kasia1]

Domiab, a nie obawiasz się takiej sytuacji, że za kilka lat sytuacja m.b. się
zmieni i nagle stanie ona w drzwiach twojego domu i powie, ze chiałaby się
zobaczyć ze SWOIM dzieckiem? Jasne, ze ważne jest co czuje m.b. , jako
ewentualna m.a. chętnie udostępniłabym oao zdjęcia dziecka itp. ale bałabym się,
ze adopcja ze wskazaniem moze być bombą z opóźnionym zapłonem. To wszystko
zależy oczywiście od m.b, ale ostatecznie jest to osoba, której kompletnie nie
znam! I nagle coś jej się "odwidzi" i bedzie chciała aktywnie uczesniczyć w
wychowaniu MOJEGO dziecka, co wtedy??

[baania]

k.kasia1 napisała:

I nagle coś jej się "odwidzi" i bedzie chciała aktywnie uczesniczyć w
> wychowaniu MOJEGO dziecka, co wtedy??

Napdawde uwazasz, ze jest to TWOJE dziecko ? Nie zrozum mnie zle, jestes jego
matka. Tu nie mam watpliwosci. Ale chyba zadne dziecko, tez to urodzone przez
nas, do nas nie nalezy. Jest nam tylko powierzone, bysmy je wychowali.

W przypadku dzieci adoptowanych, one na zawsze beda mialy dwie pary rodzicow.
Nie mamy prawa jako rodzice adopcyjni odbierac im ich rodicow biologicznych.

Ania (matka adopcyjna dwojki dzieci, w tym jednego ze wskazaniem; jestesmy w
stalym kontakcie listowym i telefonicznym z rodzicami i dziadkami biologicznymi)

[kasiapfk]

Aniu, dziecko jest moje. Bo tak określa je moje serce, prawo, obyczaje itepe.
Tak samo jak mój jest mąż (choć nie chcę wcale by był całym moim światem, poza
nim też jest jakaś część mojego życia).Więc nie czepiałabym się słówek. Jestem
mamą biol-ado i w obu przypadkach wiem, że dzieci są mi "czasowo powierzone"bym
się nimi opiekowała.
Kocham obu tak samo jednak jasne jest dla mnie,że kiedyś wybiorą SWOJA drogę
życia. Zgadzam się też, że dzieci ado mają 2 pary rodziców. Ale czym innym jest
akceptacja i zrozumienie tego faktu a czym innym próba "wychowywania" jednego
dziecka przez 2 pary rodzicielskie. I Chyba o to chodziło k.kasi myślę,że
jej obawy idą w kierunku: jak będzie się czuło dziecko gdy mama
biologiczna "wróci" po nie po jakimś czasie.
pozdrawiam,
mama mieszana

[k.kasia1]

dzięki ci za zrozumienie, dokładnie o to chodziło- nie uważam żeby dla dziecka
było zdrowe aby wychowywały je 2 pary rodziców , które mają najprawdopodobniej
odmienne priorytety, wyznają inne wartości. Prosty przykład : co by było, gdyby
np. dziecko trafiło do rodziny wyznającej buddyzm, a tu nagle pojawia się matka
biologiczna , katoliczka , i próbuje przekonywać dziecko, że powinno pójść do
pierwszej komunii?? kto ma rację?? abstrachując od naszego prywatnego pogladu na
temat obu religii!! no tak. przy adopcji ze wskazaniem mozna akurat tego typu
problemy wykluczyć, ale są inne. a poza ty, sorki, moze i jestem egoistką, ale
chciałabym mieć możliwie jak najmniej odbiegającą od normy rodzinę, tj. mąż, ja
plus NASZE dziecko / dzieci, które MY wychowujemy. Jasne, one sobie kiedyś pójdą
w świat, po to je ostatecznie będziemy wychowywać aby sobie w tym, jak
najszerszym mam nadzieję świecie, jak najlepiej radziły, ale skoro adoptuję
dziecko, to chyba nie po to żeby być jedynie zaapleczem ekonomiczno
emocjonalnym!! ja też mam jakieś uczucia. czy na prawdę tak fajnie byłoby gdyby
dzieciak miał dwie pary rodziców, z których każda chciałaby mieć na niego jak
największy wpływ?? Bo z drugiej strony trudno mi uwierzyć, że m.b. ma stały
kontakt z dzieckiem i tak po prostu patrzy jak ktoś inny wpaja mu swój system
wartości i nie robi nic, ot , po prostu ciocia?? mama nr 1 czy dwa?? a jak
maluch chce przepchnąć jakiś swój pomysł, to do kogo najpierw idzie z pytaniem o
zgodę?? a jak r.a. się nie zgodzą, to myślicie, ze nie pódzie do biologicznych??
- w końcu to oni sa jego RODZICAMI!! Sama nie wiem, ale jednego jestem pewna,
jeśli adoptuję dziecko, to nie chcę aby jego m.b. uczestniczyła w procesie
wychowawczym. Tak jak nie zgodziłabym się na 2 żonę męża, tak nie zgodzę się na
2 matkę dziecka. OK, jak będzie dorosłe i zechce ja poznać - pewnie pomogę, ale
nie sądzę żeby było w porządku wymaganie ode mnie żebym tolerowała obcą dla mnie
osobę jako MATKĘ mojego dziecka.

[kasiapfk]

k.kasiu, rozumiem, że temat bardzo emocjonalny .
Tolerować można inną kobietę jako matkę biologiczną. Tak bywa w życiu,że się
dzieci rodzi albo adoptuje. W przypadku adopcji to dziecko ma matkę
biologiczną. Myślę sobie, że może za bardzo demonizujemy temat matki
biologicznej w kontekście adopcji ze wskazaniem. Inna sprawa, że w Polsce nie
ma zbyt wielu przykładów, na których możnaby oprzeć swą wiedzę. I stąd może
wyolbrzymianie problemu. A może lepiej dmuchać na zimne niż się sparzyć?
Na przykład w Kanadzie (biało-czerwona ) jest większe doświadczenie
społeczne w tym temacie. Większa też odpowiedzialnosć, a może przewidywalność?
rodziców biol za decyzję. W naszym kręgu kulturowym, zwłaszcza w kontekście
stereotypów na temat matek biol. może byc ciężko przeforsować ten typ adopcji.

[k.kasia1]

Ja myślę, ze też jest to sprawa tego, ze w Polsce, np w moim mieście, jesli
zdecydowłabym się na adopcję ze wskazaniem, to isnieje ogromna szansa, ze będę
tę kobietę widywała codziennie, a ona mnie i dziecko . I po prostu bałabym sie
jej ewentualnego zachowania. Jednak bardzo powszechne sa u nas postawy
roszczeniowe - taka chyba pozostałość po PRLu - i właśnie obawiałabym się, ze
ona może miec takie podejście pt: "Ja ci oddaję na wychowanie dziecko, oddaję
ci przysługę, bo jesteś bezpłodna, ale w zamian za to chcę je widywać, potem
może zabierać na spacery, potem ... sama nie wiem, ale coś wymyślę" Być moze
demonizuję faktycznie, ale jaką mam pewność, że tak właśnie nie będzie??
Otatecznie, jeśli kobieta czuje się matką, to moze mieć właśie takie podejście
do sprawy i co?? porażka właśnie.

[kalina1]

Czytam i widze te wszystkie pozostałości tylko nie wiem czy to akurat po PRLu .
I daleko nam jeszcze do zwykłej ludzkiej tolerancji i nie oceniania, najpierw
siebie a potem innych ...bądzmy ludzmi tak zwyczajnie po ludzku , bo to co
dajemy wraca do nas ,ale nie na zasadzie przysługa za przysługę ....

pozdrawiam, matka biologiczna

[k.kasia1]

Kalina, ja jestem daleka od oceniania, ale , wybacz, jak czytam, że rodzice
adopcyjni są w pewnych kręgach nazywani "złodziejami dzieci", to będąc początku
trudnej jednak drogi adopcyjnej , nie mając doświadczenia w problematyce relacji
m.b - m.a., mam prawo poczuć się zagrożona! całkiem niedawno myślałam , ze
adopcja ze wskazaniem to świetna sprawa - ja wiem jakie jest pochodzenie mojego
dziecka, a co za tym idzie będzie mi łatwiej odpowiadać na pewne pytania, miałam
nawet pomysł zeby poznać tę kobietę przed porodem i zamrozić krew pępowinową
dziecka (tak jak zrobiłabym to w przypadku urodzonego przez siebie), ale
czytając różne wypowiedzi m.b. stwierdziłam, ze to nie jest dobry pomysł, bo nie
mogę być pewna tego, że m.b. nie będzie chciała aktywnie uczestniczyć w życiu
mojej rodziny. Niestety Gdybym miała pewność, ze m.b. n ie będzie starała się
z nami kontaktować, ingerować w proces wychowania, adopcja ze wskazaniem byłaby
świetnym rozwiązaniem, ale... kto mi to zagwarantuje?? Wiesz, ludzie, którzy
decydują się na adopcję najczęściej mają za soba piekło i wychodzę z założenia,
że należy im się odrobina spokoju i normalności. My z mężem zawsze marzyliśmy o
rodzinie - dzieciach. Nie chcieliśmy kariery, dużych pieniędzy, ale właśnie
rodziny. pół roku przed ślubem okazało się, ze jestem chora, bardzo poważnie
chora i muszę wybierać - życie albo przyszłe dzieci. zdecydowałam- życie, ale
powiem ci, że są chwile, kiedy tego żaluję! adopcja to dla mnie, dla mojego
męza, szansa na spełnienie marzeń, na normalność. nie stać mnie , psychicznie,
na codzienne zastanawianie się czy to już tego dnia moje życie, które tak
ciężko walczyłam po raz kolejny wywróci się do góry nogami. niestety, nie stać
mnie już na tak szlachete gesty, aby dla spokoju sumienie jakiejś kobiety
narażac się na niepwność związaną z jej postawą. powtarzam, gdybym mogłą
przewidzieć zachowanie m.b. adopcja ze wskazaniem byłaby idealnym rozwiązaniem,
ale nie mogę , a ty ?? pozdrawiam

[aga1610]

zorra, szanuję Cię za Twoja decyzję. Jesteś WIELKA, myślisz o swoim dziecku,
żeby było mu jak najlepiej i przez to zachowanie bardzo go kochasz. Nie
stchórzyłaś i nie usunęłąś tej ciąży i bardzo Cię za to szanuję. Ja w podobnej
sytuacji niestety stchórzyłam. Byłam tylko młodsza, ale to mnie
nieusprawiedliwia.
Pozdrawiam i życze słusznych decyzji. Chociaż i tak jaką bys nie podejeła i tak
będzie dobra dla Twojego dziecka.

[kicia291]

Jestem pracownikiem socjalnym w szpitalu ginekologiczno-położniczym. Zajmuję
sie na codzień kobietami chcącymi oddać dziecko do adopcji. Wiem, że to
niełatwa, dramatyczna decyzja. Jednak jeśli jesteś w sytuacji, w której nie
widzisz innego rozwiązania należy o niej porozmawiać z kompetentną osobą.
Jestem z Łodzi i na naszym terenie współpracujemy z dwoma Ośrodkami
Adopcyjnymi. Po urodzeniu dziecka matka podpisuje oświadczenie o chęci oddania
go do adopcji. Nie ma to jeszcze skutków prawnych, lecz uruchamia całą
procedurę. Zgłaszamy dziecko do jednego z Ośrodków, do którego kierujemy matkę.
Ma ona tam możliwość porozmawiania z psychologiem, pedagogiem, prawnikiem.
Otrzymuje też dokładny termin, w którym zobowiązana jest złożyć podpis, iż
zrzeka się praw rodzicielskich. Ma to miejsce w Sądzie (odpowiednim do miejsca
zamieszkania) po 43 dniach od daty urodzenia dziecka. Dopiero wówczas noworodek
ma otwartą drogę do adopcji. W tym czasie maluch przebywa w placówce służby
zdrowia lub opiekuńczo-wychowawczej. Matka przez cały ten okres może bez
żadnych konsekwencji zmienić swoją decyzję i zabrać dziecko. Ma prawo wiedzieć
gdzie ono przebywa i jaki jest jego stan zdrowia. Ośrodki Adopcyjne pracują z
potencjalnymi rodzinami adopcyjnymi, przygotowując je do tej roli. Są to ludzie
sprawdzeni, zakwalifikowani przez specjalną komisję składającą się z
pracowników Ośrodka, odbywają kursy i szkolenia, sprawdzane są ich warunki
mieszkaniowe, materialne, zdrowotne. Należy pamiętać, że adopcja jest sprawą
nieodwracalną (szczególnie dla dobra dziecka) i objęta tajemnicą. Informację o
biologicznych rodzicach uzyskać może wyłącznie dziecko ukończywszy 18 rok
życia. W przypadku, gdy tak jak Pani-matka dziecka jest panną, do zrzeczenia
wystarczy tylko jej podpis. Proszę być dobrej myśli i przede wszystkim
spokojnie oczekiwać na rozwiązanie. Czas pokaże jaka będzie przyszłość. Adres
Ośrodka Adopcyjnego w W-wie może Pani uzyskać np. w informacji telefonicznej.
Pozdrawiam serdecznie. Joanna.

[ewadeutch]

Dzień dobry. Bardzo z mężem pragniemy mieć dziecko. W 2020 roku zmarł nasz synek. To naprawdę największe marzenie jeśli moglibyśmy dać dzieku dom pełen miłości. Bardzo proszę o kontakt.
[e-mail]

[elf_ik]

Zoorko
Myślę, ze ja rozniez mogeę podzielic sie z Tobą garscią informacji, byłam kilka
lat temu w podobnej sytaucji więc rozumiem Cię doskonale. Trzymam za Ciebie
kciuki, nie poddaawaj sie, są jeszcze na tym swiecie przyjaźnie nastawieni do
Ciebie ludzie, na kórxych mozesz liczyć... jest nia bez wątpienia Kalina, mnie
tez mozesz zaliczyc do tego grona ...

napisalam Ci list na priv.

Pozdrawiam serdecznie , nie załamuj się zobzczysz, znajdzie sie wyjscie ...

[renatamiedzinska]

Jak imperia się dorwie do tego wątku to dopiero będzie.

[kam1980]

Witam serdecznie. Proszę mi napisać czy jest Pani obecna na forum gazeta.pl. Czekam na odpowiedz i bede wdzieczna. Pozdrawiam

[nafplio]

Nawet nie wiesz jak barzdo chciałłabym być mamą mautkiej dziewczynki. Sama
czekaw na adopcję malucha i stąd gorąco zapraszam do OAO TPD na ul. Szpitalnej
w Warszawie, ośrodek posiada swój oddział w szpitalu i robi wszystko, aby
maluchy jak najszybciej mogły tarfić do rodziców adopcyjnych. Poza tym
atmosfera jest super i wspaniali ludzie. Szczególnie polecam kontakt z p.
Grażynką Niedzielską.
serdecznie pozdrawiam i dziękuję, że jesteś taka odważna i nie zabiłaś swojego
dziecka, ale masz odwagę powierzyć je rodzinie adopcyjnej.

[senie]

kobiety! wczytajcie się trochę, autorka postu już dawno urodziła!

[johana381]

zoora mam pytanie ojciec dziecka cie zostawil domyslam sie ze kiedys go
kochalas a on okazal sie draniem przykre rozumiem ale powiedzmi mi dlaczego
nie mozesz pokochac dziecka - dlatego ze facet okazal sie swinia `w innych
okolicznosciach podejrzewam ze wszystko byloby inaczej mysle ze sa tak dostepne
srodki antykoncepcyjne ze mozna sie zabezpieczyc roznymi sposobami przed
niechciana ciaza co do oddania dziecka prosze przemysl ta decyzje wiele kobiet
oddaje dzieci ale wiekszosc z nich cierpi potem przez cale zycie ja osobiscie
nie moglabym z tym zyc wczesniej czy pozniej wyrzuty sumienia by sie odezwaly
kiedys zalozysz rodzine urodzisz dziecko i co wtedy myslisz ze zapomnisz nie
sadze

[mdorota11]

zoora, ciąża to jedno, urodzenie dziecka to drugie. Mam koleżanke, która
obraziła się na cały świat o to ze jest w ciąży. I jest szczęśliwa, że ma
małego brzdąca. Co innego jak masz dziecko w brzuchu, a co innego jak takie
malutkie, cieplutkie ciałko na nim leży. Podejmuj decyzję po porodzie i
pamiętaj, że masz prawo do jej zmiany.

[zafir82]

zooro, ja stoje przed takim samym problemem jak ty,Mam 23 lata i jestem teraz w
7 miesiącu ciązy i z podobnych powodów zdecydowałam o oddaniu.Czas szybko
płynie, bardzo szybko..troche sie boje jak to bedzie wygladało wszpitalu,
czytając to jak wspieraja cie tu kobiety zastanawiam sie jak faktycznie reagują
na to lekarze i pielegniarki,boje sie ze mimo iz jestem pewna swojego kroku
ktos zacznie mnie przekonywac o zmianie decyzji,Nikt z was tu też nie pisze w
jak zareagowałty wasze rodziny, moja jeszcze nic nie wie.I czy musze wczesniej
isc do takiego osrodka OAO, w ktorym momencie powiedziec o tym lekarzowi w
szpitalu.Bardzo prosze napiszcie jak to faktycznie wyglada krok po
kroku,,bardzo prosze,,,zostało tak nie wiele czasu,Podaje tez swoj adres
[e-mail],,,zooro naprawde jestem z toba całym sercem

[gabi683]

Moja kolezanka oddała dziecko własnie do osrodka ,pomagałam jej znaleść i byłm
przy niej cały czas to brdzo wazne aby był ktos kto będzie Cię
wspierał.Znalazłam mojej kolezance osrodek Panie z osrodka w Szczecinie to
naprawde przemiłe osoby i zyczliwe.To osrodek powiadamia szpital o tym ze
oddasz dziecko Ty nic nie musisz mówic!Po porodzie powinnas dostac sale gdzie
nie leza kobiety z dziećmi,przyjdzie do Ciebie kobieta ze szpitala i odrecnzie
napiszesz ze zekasz sie dziecka.Po trzch dnaich jak wszystko jest dobrze
wypisza Cię do domu.Osrodek informujesz ze urodzilas dziecko poczym w ośrodku
pomoga Ci napisac do sadu ze chcesz sie ec praw do dzieciatka.Po 6 tygodnaich
przychodzisz do sadu i w pokoiku u sędziecgo piszesz ze sie zekasz
dzieciaczka.Czasem zycie sie tak układa ze tak trzeba ,wazne ze go nie
wyzuciesz na smieci a będzie miło dobra cieplą kochająca rodzineZycze Tobie i
bohaterce tego watku aby waszm zyciu sie poukładła i aby juz takie złe chwile
nie prztrafiły.Moja kolezanka wyszła za mąz jest szczęśliwa ale zawsze bedzie
pamiętac o swojej córece która oddała.Co pół roku dzwoni do ośrodka i ja
informuja co i jak z Alą ale jest naprawde szczęsliwa i ma wszytko czego
dziecko moze pragnąc
Jeszcze raz pozdrawiam Was serdecznie i zycze dorego rozwiazania i dobrych
rodzin i aby byly tak szczesliwe jak Alusia
Gabi

[malvinav1905]

Dzień dobry,
Nasza rodzina jest zainteresowana adopcją że wskazaniem. Bardzo chętnie Cie poznamy i odpowiemy na każde pytanie chcemy żebyś miała pewność, że Twojemu dziecku będzie z nami dobrze.
Proszę napisz [e-mail]

[dyska84]

Kochani piszę tutaj ponieważ już nie wiem gdzie ?
W sumie już tracę wiarę i nadzieję że kiedykolwiek zostanę mamą, od 14lat walczymy z nie płodnością i z systemem adopcyjnym za granicą.
Po długiej drodze starań już nawet invitro po roku postanowiliśmy że teraz czas na adopcje.
Niestety dostaliśmy zwykłą notatkę z informacją że do adopcji zagranicznej idą dzieci chore i leżące bo polska stała się Pro rodzinna , jesteśmy Polakami mieszkającymi w Niemczech. A po drugie koszt adopcji jest koszt+/- 10.000 eu
Nie mamy większych marzeń jak to żeby stać się komuś ważnym i kochanym.
Teraz staramy się tutaj w DE rodzinę zastępczą i adopcje ale niestety już nam dano do zrozumienia że raczej adopcji nie przejdziemy a na rodzinę zastępczą się nie nadajemy ponieważ nie rozmawiamy perfekcyjnie po ich języku..
Pomóżcie lub poradźcie....
Adopcja ze wskazaniem rodziny istnieje w tych krajach..
Email [e-mail]

[lara280409]

Proszę do mnie napisać [e-mail]

[madllen888]

Małżeństwo zaopiekuje się bobaskiem Nie możemy mieć wspólnych dzieci, ja mam jedno dziecko z poprzedniego małżeństwa. Mąż bardzo pragnie dziecka, ja po chorobie nie mogę już urodzić. Pomożemy kobiecie w trudnej sytuacji, wszystko jest do ustalenia. Kochana, jeśli nie możesz z różnych przyczyn zostawić przy sobie swojego Skarba, my z największą miłością go pokochamy. Mamy super warunki bytowe, dom z ogrodem, stałe prace, wykształcenie wyższe(oboje nauczyciele) i MOC MIŁOŚCI Napisz do nas, pomożemy Ci

[e-mail]

[slonceoo84]

Witam, prosze o kontakt.
Chętnie zaopiekujemy się dzidziusiem.
Asia

[101lulilaj90]

Najlepiej porozmawiaj z kimś, psychologiem, panią z Mopsu. To cieżka decyzja, choć ją rozumiem. Przemyśl, porozmawiaj i wybierz najlepszą opcję.

[cyctxmbkvkv]

dziendobry..z żoną juz kilka lat staramy się o dziecko..szukamy osoby, ktora urodzila by nam dziecko, chciałaby nam pomoc, lub zna taka osobe..proszę o kontakt [e-mail] 797276806

[milena-77]

Dzień dobry. Gdyby szukała Pani odpowiedzialnych rodziców do adopcji ze wskazaniem proszę o kontakt tel. [phone]

[doroti0301]

pisz [e-mail]

[aga159]

Dzień dobry, bardzo chcemy mieć dziecko ale niestety nie możemy chętnie zaadoptujemy pani dzidziusia. Proszę o wiadomość [e-mail]

[kasia8300]

Proszę o kontakt [e-mail]