oddać dziecko do adopcji

[gakar]

widze, ze na forum sa sami chetni do zaadoptowania dziecka.
czy moze jest jakas kobieta, ktora podobnie jak ja musi swoje oddac do adopcji? jak ona sie z tym czuje? jak przezywa? chcialabym znalezc kogos, kto jest w podobnej sytuacji do mojej...

[kalina1]

Witaj ...jestem taką matką,i nie jestem sama znam sporą grupę takich kobiet ,
jesli chcesz z nami porozmawiać napisz do mnie na adres gazetowy .

pozdrawiam

[kasiapfk]

Gakar, na forum gazety też niedawno była mama, któa musiała oddać malucha do
adopcji. Na www.nasz-bocian.pl wypowiada isę kalina jako Robin, na rónych
forach znana jest jako Jola41, Jola. Gość, Kalina, Mariola, Maryla, Beata (w
wywiadzie w Wysokich Obcasach) itp.
Bardzo proszę cię zanim podejmniejsz jakąkolwiek decyzję (np o sposobie
przeprowadzneia adopcji) zapoznaj się ZE WSZYSTKIMI opiniami na ten temat.
Kalinka ma zdecydowanie jednostronne podejście (ściślej: do niedawna jeszcze
miała, jak jest teraz nie wiem). Ważne byś zanim podejmiejsz decyzję miała jak
najszerszy obraz tego na co możesz liczyć, co cię może czekać. Decyzja na pewno
będzie Twoja.
Na e-pomoc jest też krótko o adopcji od strony rodzicó adopcyjnych, na www.nasz-
bocian.pl wejdź na forum Adopcyjne Dylematy, tam na pewno coś znajdziesz dla
siebie. (czasem są to burzliwe dyskusje,ale przy odrobinie dystansu można
wszystko spokojnie przeczytać), na www.adoptuj.pl, forum Przed adopcją też
wypowiada się Kalina, oraz inne mamy.

Pozdrawiam ciepło,

[kalina1]

Oczywiscie że mam jednostronne podejscie, nie zmieniłam zdania jak do tej
pory , miedzy innymi po tym jak pewna dziewczyna dała się przekonać do adopcji
anonimowej ,ale potem już sobie z tym nie radziła i ledwo udało się ją
uratować , dużo by o tym pisać .....a Gakar wcale nie musi rozmawiać ze mną ,
mogę skontaktować ją z innymi dziewczynami i to na osobiste spotkanie [bo tak
się dzieje że ktora z nas mieszka najbliżej kontaktuje się z osobą potrzebującą
wsparcia ,a chyba nikt tak go nie udzieli jak ktoś kto sam doświadczył tego
samego , ta dziewczyna ktora niedawno pisała i inne też kontaktują się ze mną .

[kasiapfk]

Nie napisałąm,że nie możesz udzielić wsparcia, albo,że ktoś kto przeszedł
podobną drogę nie udzieli takiego wsparcia.
Prawdą też jest, że najlepszymi tarapeutami są osoby, któe moga zdobyć się na
dystans.
Gakar wierze,że znajdziesz najlepsze rozwiązanie.

[gakar]

dzieki dziewczyny. kazda pomoc w tej kwestii sie dla mnie w tej chwili liczy. zwlaszcza, ze czuje sie zamotana i zagubiona w tym temacie...
Kalina - wyslalam Ci maila

[janinka25]

Proszę Pani
Czytam Pani wpis na forum- nie byłam nigdy w takiej sytuacji, chociaż zawodowo
temat nie jest mi obcy.Przede wszystkim przestrzegam Panią przed szukaniem
odpowiedzi na nurtujące Panią pytania na internecie.Trafi Pani na różnych ludzi.
Wsparcia powinna szukać Pani w sobie samej, zadać sobie samej pytania, czy
faktycznie oddanie dziecka do adopcji jest konieczne- jeśli tak-proszę szukać
wsparcia, rad i pomocy w ośrodkach do tego przeznaczonych- wśród ludzi, którzy
nie są emocjonalnie np.przez własne doświadczenia związani z tym
problemem.Wielokrotnie obraz jaki kreują jest zafałszowany przez ich własne
emocje z którymi sami nie mogą sobie poradzić i szukają pocieszenia,zrozumienia
na forach internetowych, wielkorotnie zmieniając pseudonimy.Ci ludzie nie są
fachowcami, nie mają żadnych innych doświadczeń- oprócz własnych,a to nie
zawsze pomaga.Wsparcie osób- matek, które były zmuszone oddać dziecko do
adopcji, jest ważne- ale nie powinno ono przeistaczać się w tworzenie ideologi
i stowarzyszenia dobrych rad-np.jaki rodzaj adopcji jest lepszy-anonimowy czy
ze wskazaniem?
Jedyną radę,pomoc i wsparcie może Pani uzyskac tylko od osoby nie związanej z
Panią bezpośrednio np. tym samym problemem.Od dobrego psychologa, pracownika
opieki społecznej,pedagoga, pracownika ośrodka adopcyjnego.
I być może, że pierwszy kontakt wyda się Pani zimny, ale prosze mi wierzyć-
przez to uzyska Pani wyczerpujące informacje, jak przeżyć, jak przygotowac się
pod każdym względem do procesu adopcji.
Nie neguję roli kaliny, występującej na różnych forach- jak słusznie zauważyła
Pani wypowiadająca się wcześniej-ale Pani ta, powinna zastanowić się czy na
pewno jest w stanie zapewnić Pani i innym matkom będącym w podobnej sytuacji
właściwą pomoc, czy jest na tyle dobrym psychologiem, ma na tyle doświadczenia
oprócz swojego,by stanowić jedyną podporę w tak bardzo trudnej sytuacji.
Opisywanie w szumnych słowach tu i tam swojej historii,być może dla tej Pani
jest formą terapii, ale niekoniecznie musi się sprawdzić w innych przypadkach.
Najlepszym doradcą człowieka jest jego rozsądek.

[gakar]

oczywiscie, zdaje sobie sprawe z tego, ze odpowiedzi uzyskane od kobiet, ktore byly juz w takiej sytuacji nie moga byc moja jedyna wykladnia. ze nie moge ropatrywac tego tylko przez pryzmat ich doswiadczen. i nie mam zamiaru rezygnowac z pomocy osrodka - wiem, ze odgrywa on tu wazna role i na pewno mi pomoze. jednakze potrzebuje tez po prostu zwyklej wymiany zdan z kims, kto przez to przeszedl. przede wszystkim od strony emocjonalnej...

[kalina1]

Jesli ktoś kto zna moje pseudonimy a nie wie że bardzo ale to bardzo
chciałabym żeby wszystkie kobiety ktore rozważają oddanie dziecka do
adopcji ,mogły liczyć na pomoc i wsparcie własnie w instytucjach do tego
powołanych , to znaczy że nie czytał moich postow .
a co do rodzaju adopcji ...to nie poznałam jeszcze matki ktora nie chciałaby
poznać rodzicow adopcyjnych dziecka ..[pewnie są takie ale] ....
Ale zato bardzo chciałabym usłyszeć ktore ośrodki zajmują się adopcjami ze
wskazaniem ?

[ludwiczek7]

> Ale zato bardzo chciałabym usłyszeć ktore ośrodki zajmują się adopcjami ze
> wskazaniem ?

Czyli, jak widzę, zapoiada się kolejna dyskusja nad adopcją ze wskazaniem?
Ale przecież autorce wątku zależy na wsparciu a nie na wykladzie o wyższości
racji jednej strony nad drugą?

[elawerka]

kim pani jest?

[po_la1]

Przez dwa lata byłam wolontariuszka w domu malego dziecka. Z kilkoma dziecmi,
ktore pokochalam udalo mi sie nawiazac kontakt. Fakt, niektore maja raj, istne
niebo i wspanialych rodzicow, ale nieprawda jest, ze osrodki adopcyjne robia
wszystko... Dwoje z tych dzieci ma wojsko, nie dom. Sa tresowane jak w cyrku,
ale nikt tym ludziom nie odbierze dzieci, bo nie sa karani, maja stala prace,
dobra opinie wsrod sasiadow, pomyslnie przeszli kurs adopcyjny i maj pieniadze.
Nikt nie rozbiera tych dzieci, nie patrzy czy nie sa bite i krzywdzone. Ta
dwojka, ktora odwiedzam jest zastraszona!!! Pamietam jaki ten chlopiec byl zywy
w domu dziecka, jaki radosny, a teraz? cichy, cokolwiek chce zrobic to patrz
wystraszonym wzrokiem czy mu wolno! Rodzice wyksztalceni, w domu spokoj i
posprzatane na blysk, bo dziecko ma prawo sie bawic tylko jedna zabawka i potem
odlozyc ja na miejsce. Kto widzial tak wytresowac roczne dziecko?
Mamy, ktore chca oddac swoje dziecko do adopcji, niech szukaja rodziny na
wlasna reke. Dlaczego nikt z nienacka nie przeprowadza kontroli w takich
domach? Adopcja ze wskazaniem powinna byc jedyna forma oddawania dzieci. Ja za
dwa lata razem z mezem bede starala sie o adopcje. Wlasnie taka ze wskazaniem.
Matka sama zdecyduje czy jestem odpowiednia osoba do wychowania jej dziecka i
bedzie miala mozliwosc kontaktu, a dziecko bedzie wiedzialo, ze urodzila je
inna mamusia.

[kasiapfk]

po_la1 - sądząc po bardzo emocjonalnym i jednoznacznym poscie jesteś jeszcze
baaardzo młoda. I świat widzisz czarno-biały.
Adopcja ze wskazaniem jest JEDNA z form adopcji. A nie jedyna i jak sądze
jedyną nigdy nie będzie. Bo NIGDZIE na świecie tak nie jest.
To,że dzieci sa tresowane to dramat. Ale nawoływanie do KONTROLI w rodzinach to
jakiś absurd. skoro rodzina adopcyjna ma być zrównan z biologiczną to niby
dlaczego ma być kontrolowana! może jednak droga w większej selekcji kandydató
na rodziców, co?
A moze skoro jedna para tresuje dzieci to zakazać wszystkim adopcji bo być może
dziecko będzie tresowane.



-------------
najbardziej nie lubię radykałów

[marakuja1]

po_la1 napisała:
> Dwoje z tych dzieci ma wojsko, nie dom. Sa tresowane jak w cyrku,
> ale nikt tym ludziom nie odbierze dzieci, bo nie sa karani, maja stala prace,
> dobra opinie wsrod sasiadow, pomyslnie przeszli kurs adopcyjny i maj
pieniadze.

Zgłaszałaś to w Ośrodku Adopcyjnym lub w MOPS-ie?
Jeśli nie - zrób to natychmiast! Obie te organizacje mają obowiązek zająć się
takim zgłoszeniem. Podejrzewam, że po ostatnich wpadkach MOPS-ów będą bardziej
wyczuleni na takie informacje.

Może ta rodzina nie potrafi inaczej? Może ojciec był tak tresowany przez
swojego ojca i nie umie inaczej? Im jest potrzebna pomoc psychologa, bo
przecież mogą być świetną rodziną.

[maxima10]

Do konca swoich dni bedziesz cierpiala.

[mircea]

maxima10 napisała:

> Do konca swoich dni bedziesz cierpiala.

A to ma być klątwa jakaś??
Jak można ferować takie wyroki nie znając sytuacji konkretnej osoby?! To do
prawdy niepoważne podejście.

[gabi683]

maxima10 napisała:

> Do konca swoich dni bedziesz cierpiala.

Czytam to i az mna wstrzasnelo jak mozna tak napisac .Przeciez mama ktora sie
zaka praw do dziecka .Daje mu nowe zycie radosc korej sama nie moze dac
dziecku.To szczęscie ze sa mamy ktore oddaj dzieci a nie wyzucają na
smietnisko .Kazda kobieta do końca swych dni bedzie myslec o swoim oddany
dziecku,bo to jest serce mamtaki.

[kalina1]

"Do konca swoich dni bedziesz cierpiala."
niedawno skontaktowała się ze mną mama adopcyjna ktora adoptowała anonimowo
przez osrodek dziecko ma juz prawie 4 latka i jak sama mowi zawsze coś ją
pchało żeby poznać rodzine biologiczną swojego dziecka ,w osrodku mowiono jej
że matki nie chcą kontaktow ......
długo rozmawiałyśmy, zadawała mi wiele pytań,
i zadzwoniła za jakiś czas, powiedziała o spotkaniu z matką biologiczną,
oczywiscie obie płakały usciskały się a matka powiedziała " że jej koszmary się
skonczyły "

"Kazda kobieta do końca swych dni bedzie myslec o swoim oddany
> dziecku,bo to jest serce mamtaki."
myśleć matka zawsze bedzie , ale co z tymi ktore nie wiedzą nic o losach
dziecka , szkoda że nie znacie takich kobiet, ja znam i cierpie sama z tego
powodu bo nie wiem jak im pomoc ?

[pasodoble]

kalina1 napisała:

> długo rozmawiałyśmy, zadawała mi wiele pytań,
> i zadzwoniła za jakiś czas, powiedziała o spotkaniu z matką biologiczną,
> oczywiscie obie płakały usciskały się a matka powiedziała " że jej koszmary
się skonczyły "

Kalina, a w jaki sposób spotkały się, skąd miały swoje dane i adresy?

"Matka powiedziała, że jaj koszmary się skończyły". O której matce piszesz?
Adopcyjnej czy biologicznej?

[pasodoble]

kalina1 napisała:


> ja znam i cierpie sama z tego
> powodu bo nie wiem jak im pomoc ?
>

Będę szczera i powiem, ze od pomagania w takich sytuacjachsa wykwalifikowani i
odpowiednio przygotowani specjaliści, np. psychologowie w ośrodkach adopcyjnych.
Ty możesdz pomóc opowiadając o swoich przeżyciach, ale na pewno nie
ułatwiając " na własną ręke" kontakty rodzin biologicznych i adopcyjnych.
Sama chyba powinnas poprościc o pomoc psychologa, bo mam wrażenie, ż enadal
jeszcze nie przebolałas swojej decyzji.

[gabi683]

pasodoble napisała:

> kalina1 napisała:
>
>
> > ja znam i cierpie sama z tego
> > powodu bo nie wiem jak im pomoc ?
> >
>
> Będę szczera i powiem, ze od pomagania w takich sytuacjachsa wykwalifikowani
i
> odpowiednio przygotowani specjaliści, np. psychologowie w ośrodkach
adopcyjnych
> .
> Ty możesdz pomóc opowiadając o swoich przeżyciach, ale na pewno nie
> ułatwiając " na własną ręke" kontakty rodzin biologicznych i adopcyjnych.
> Sama chyba powinnas poprościc o pomoc psychologa, bo mam wrażenie, ż enadal
> jeszcze nie przebolałas swojej decyzji.
>

I tu sie zgadzam myśle tak samo...

[gabi683]

kalina1 napisała:

> "Do konca swoich dni bedziesz cierpiala."
> niedawno skontaktowała się ze mną mama adopcyjna ktora adoptowała anonimowo
> przez osrodek dziecko ma juz prawie 4 latka i jak sama mowi zawsze coś ją
> pchało żeby poznać rodzine biologiczną swojego dziecka ,w osrodku mowiono jej
> że matki nie chcą kontaktow ......
> długo rozmawiałyśmy, zadawała mi wiele pytań,
> i zadzwoniła za jakiś czas, powiedziała o spotkaniu z matką biologiczną,
> oczywiscie obie płakały usciskały się a matka powiedziała " że jej koszmary
się
>
> skonczyły "
>
> "Kazda kobieta do końca swych dni bedzie myslec o swoim oddany
> > dziecku,bo to jest serce mamtaki."
> myśleć matka zawsze bedzie , ale co z tymi ktore nie wiedzą nic o losach
> dziecka , szkoda że nie znacie takich kobiet, ja znam i cierpie sama z tego
> powodu bo nie wiem jak im pomoc ?
>
>
Ja znam dobrze ten temat i powiem Ci ze gdybym nie miala pojęcia oczym moie nie
zabralabym w tym temacie glosu.Pozdrawiam Cie i trzymam za Ciebie kciuki.

[gakar]

maxima10 - nie twierdze, ze to latwa decyzja. bo wcale taka nie jest. i zdaje sobie sprawe jakie moga byc dla mnie tego konsekwencje. ale wiem tez, ze zatrzymanie tego dziecka przy sobie bedzie mialo tragiczne konsekwencje dla samego dziecka. i prawde mowiac wole ja cierpiec przez to do konca zycia, niz skazywac na to dziecko...

[lolilo]

gakar, jestes dzielna dziewczyna

trzymaj sie i nie daj sie zakrzyczec.


lilka

[gakar]

dziekuje
staram sie. aczkolwiek lekko nie jest.

[mamamonika1]

Kiedyś wydawało mi się okropne to, że mama moze oddać dziecko do adopcji. Teraz
uważam, ze cudem jest to, że chce je urodzić i dobre, gdy decyduje się oddać do
adopcji a nie doprowadza do tego, aż zabiorą jej to dziecko, umieszczą w
placówce i nigdy nikt go nie adoptuje z powodu "nieuregulowanej sytuacji
prawnej". Teraz myślę, że oddanie dziecka też wymaga ogromnej miłości - właśnie
do tego dziecka. ja skierowałabym się do Karolickiego Ośrodka Adopcyjnego, tam
ciepło Cię przyjmą, pomoga i doradzą.

[moniczynka1]

Gakar - nie wiem jaka będzie Twoja ostateczna decyzja, ale chcę napisać tylko
tyle, iż dzięki matce, która oddała dziecko (od razu po porodzie)- ja stałam
się mamą adopcyjną! Cieszę się, że myślisz o dobru dziecka (swoim kosztem), i
na pewno nie jestem w stanie zrozumiec co przeżywasz...
Nie będziemy ukrywać faktu adopcji i spróbujemy "wytłumaczyć" podjętą decyzję
matki biol. Będzimy kochać nasze dzieciątko i wychowywać najlepiej jak umiemy!
A gdy będzie pełnoletnie i będzie chciało odszukać swoich rodziców biol.
chętnie mu w tym pomogę z nadzieją, że stawi temu wszystkiemu czoła....
Taki ten świat....czasami straszny, dziwny, piękny-inaczej......

Gakar - życzę Ci spokoju ducha i (nadziei która umiera ostatnia) podczas
podejmowania życiowej decyzji!

Dzie

[gakar]

decyzje jest juz podjeta... niestety, albo i stety... co prawda walcze caly czas ze soba, ale innego wyjscia nie mam.
teraz zalezy mi na tym, zeby Malutki jak najszybciej trafil do nowych rodzicow, zeby mu zaoszczedzic jak najwiecej z tego calego 'piekla'. chcialabym, zeby trafil wlasnie do kogos takiego jak Ty
dziekuje

[mamamonika1]

Z pewnoscia nowi Rodzice zwariują na jego punkcie i będzie miał tam dobrze A
Ty zawsze będziesz go wspierać myślami.

[aniabgd]

JA w ubiegłym roku adoptowałam moją córkę. Jestem bardzo wdzięczna jej mamie
biologicznej, że ja urodziła. A jednocześnie żal mi jej, że nie może zobaczyć,
jak wspaniałą dziewczynką jest moje dziecko

[koci]

Gakar,

Myślimy o tobie ciepło, Twój synek na pewno znajdzie kochającą rodzinę, w
której znajdzie bezpieczną przystań. Nasza adaptowana córeczka jest dla nas
całym światem, kochamy ją nad życie i mamy nadzieję, że kiedyś będę miała
okazję podziękować jej biologicznej matce za to, że pozwoliła mi ją wychowywać.

[leli1]

gakar!!! wirtualne uściski dla Ciebie.

[gabi683]

Po pierwsze trzymam za Ciebie kciuki i ściskam serdecznie
Nie dawno pomagalm mojej kolezace w znalezieniu osrodka ,aby mogla normalnie
oddac dzieciatko do adopcji.Ale juz ma nowy dom i kochająca rodzine ,a moja
kolezanka ma bol ale i wilkka radosc ze nie skazła swojego dziecka na tulaczke
po domach dziecka!Bdzie dobrze bo musi byc buziaki dla Ciebie.

Moje dzieciaczki
Moje nowe miejsce na świecie

[adoptujaca]

ściskam b. mocno trzeba wielkiej, wielkiej siły żeby oddać dziecko do
adopcji. żeby wybrac JEGO szczeście, a nie swoje. nie przejmowac się swoim
bólem, myślec tylko o nim taki czyn zasługuje na wielkie brawa, a nie na
naganę nie martw się, ludzie którzy adoptują to ludzie dobrzy. przechodzą
WIELE testów. wiem coś o tym twój synek napewno trafi na ludzi ciepłych i
kochających. będzie dobrze, musi być!

[gakar]

staram sie w to wierzyc. ze trafi na dobrych ludzi. po prostu dobrych.

dziekuje Wam za te slowa.

to pomaga.

naprawde.

[mamakasia40]

ja adoptowałam syna i jestem wdzięczna jego mamie biologicznej że go urodziła
idała mu szanse na życie w pełnej rodinie a nie usuneła nie nam osądzać

[gakar]

mam juz za soba wizyte w osrodku adopcyjnym. nie bylo latwo, ale jakos dalam rade. obawialam sie jakiejs krytyki czy tez osadzania. ale na szczescie nie bylo czegos takiego. pani magda potraktowala mnie bardzo cieplo i wyrozumiale. wszystko wytlumaczyla, jak wyglada to wszystko od strony prawnej, wszystkie procedury etc. dlugo tez rozmawiala ze mna na temat tej decyzji. wreszcie moglam z kims na ten temat porozmawiac, bez stresu, ze zostane osadzona i bez zadnych naciskow. wiem juz dokladnie co sie stanie z Maluchem, ile to bedzie trwalo, jak bedzie wygladalo. to przynosi jakis spokoj...

[kasiapfk]

Gakar,
dziękuję ci bardzo, że napisałaś. Że jasno powiedziałaś o swoich obawach i że
doznałaś ukojenia. Przynajmniej w jakimś stopniu.
Tak sobie myślę, że i my rodzice adoptujący i Wy - mamy oddające dziecko do
adopcji, musimy komuś zaufać. Cieszę się, że miejscem gdzie te obie strony moga
znaleźć zaufanie jest oao. Oby jak najwięcej takich miejsc było.
A Tobie życzę byś podjęła najlepszą z możliwych decyzję.
Ze swojej strony mogę powiedzieć, że podczas szkolenia - ogromny nacisk
kładziono na to, byśmy zrozumieli, że mamy świadomie oddajace dziecko do
adopcji to nie są gorsze osoby niż my, że o nich nie można myśleć negatywnie.
I, że wszelka krytyka ich postępowania, wobec nieznajomośći okoliczności
towarzyszących, jest co najmniej nieuprawniona.
Zwróć uwagę, że znakomita większośc osób, które kończą kursy, lub tych, które
już adoptowały dziecko -nigdy nie napisała niczego pejoratywnego o takich
właśnie mamach. Co więcej, jestem przekonana, że NIE MYŚLĄ o nich źle.
pozdrawiam,
Kasia, mama dwóch.

[chmurka_257]

JA tez jestem mama adopcyjna i jestem wdzieczna takim mama jak ty ze decydujecie
sie oddac swoje dziecko.tylko dzieki wam ,my rodzice adopcyjni mamy szanse bycia
rodzicem a wasze dzieci beda mialy cieplo domowego ogniska.
jestes dzielna i dziekuje ci ze podjelas taka decyzje.pozdrawiam .

[zafir82]

Trzy miesiące temu była w takiej samej sytuacji jak ty.Tez szukałam kobiet
które preszły cos takiego, szukałam dokładnych infor,macji co czuły i jak to
dokładnie wygląda...nikt nie odpowiedział. Bardzo sie bałam, zgłosiłam sie do
OAO, opowiedziałam o tym co chce zrobic..i wiesz co ? Jestem dzis mamą
córeczki, do niczego cie nie namawiam ani nie potępiam, bo wiem doskonale co
czujesz i co sie z tobą dzieje, ale los czasem sam nas zaskakuje i bez wzgledu
na powody kltóre karza nam szukać takich rozwiązań znajdujemy w sobie siły zeby
wziąść odpowiedzialność za mała istotke.Jesli potrzebujesz sie wygadac albo
zapytac o cos albo poprostu potrzebujesz kogos przyjaznego to napisz do
mnie,,bardzo chetnie pomoge.

[viki2005]

gakar ja tez jestem w takiej sytuacji, chetnie porozmawiam z toba bo tez sama
sie tego wszystkiego boje, napisz do mnie

[anowi2]

Gakar, podziwiam Ciebie i trzymam kciuki, ja mam 6-letniego synka i niedawno
podjęliśmy decyzję o adopcji dziecka, chcemy aby to była adopcja ze wskazaniem.
Nie po to, aby utrzymywać z biologiczną matką kontakt (bo to byłoby trudne dla
obu stron) ale po to, aby ominąć całą machinę biurokracji i co najważniejsze,
aby spojrzeć sobie w oczy i mieć przekonanie, że nie można było inaczej
pozdrawiam i życzę dużo szczęścia

[koci]

podjęliśmy decyzję o adopcji dziecka, chcemy aby to była adopcja ze wskazaniem.
>
> Nie po to, aby utrzymywać z biologiczną matką kontakt (bo to byłoby trudne
dla
> obu stron) ale po to, aby ominąć całą machinę biurokracji ...

Anowi, nie bardzo rozumiem co masz na myśli? Kurs PRIDE, warsztaty
przygotowujące do bycia rodzicem adopcyjnym, testy psychologiczne, rozmowy w
OAO? To dla ciebie jest biurokracja?!?
Mam nadzieję, że żadna, rozsądnie myśląca matka oddająca dziecko do adopcji nie
wybierze formy "adopcji ze wskazaniem" (chyba że bardzo dobrze zna te osoby),
która pozwoli potencjalnym rodzicom unikną tak rozumianej "biurokracji".