Wypalenie

[bzdety2019]

Kurczę już nie wiem co na mam robić. Dwoje się i Troję, a im więcej robię, tym gorszy efekt.
Mąż miał kilka lat temu depresje…leki, terapia, niby wyszedł z tego, ale dawny on nie wrócił. Mamy dziecko które po 15 latach związku wywaliło nam wszystko do góry nogami swoimi problemami zdrowotnymi. Nie chce wchodzić w szczegóły, ale było mega ciężko i oboje się tym załamalismy.

Od pewnego czasu jest już lepiej, chociaż życie nas od paru lat nie oszczędza. Mąż ostatnio super zmęczony, wraca z pracy śpi, albo siedzi jak zombie. Był wyjazd na samodzielne wakacje, nic nie dało. Staram się go odciążać w opiece nad dzieckiem, bo widzę ze z łagodnego cierpliwego człowieka stał się mega poirytowanym gościem.
Mam wrażenie ze jest wypalony zawodowo, sam mówił ze podejrzewa u siebie wypalenie, ae uważa ze niewiele można z tym zrobić.
Dziś rozmawialiśmy i ja mu tłumacze, ze dla mnie najważniejsze żeby czuł się dobrze…a on na to, ze mam niska poprzeczkę dla niego (facepalm).
Nie przemawia do niego żeby iść do psychiatry wziąć L4 na wypalenie, albo wybrać urlop ( o nie bo ma mało - całe 30 dni!- i moze będzie do czegoś potrzebny). Uważa ze nic się nie da z tym zrobić….mi już witki opadły. Ja nie oczekuje ze będzie wypoczęty na komendę, ani ze już teraz coś się zmieni, chce mu pomoc, ae totalnie nie wiem jak…Any ideas?

[is-laura]

Na wypalenie zawodowe nie przysługuje L4
www.google.com/amp/s/kadry.infor.pl/kadry/bhp/profilaktyczna_ochrona_zdrowia/5445457,Wypalenie-zawodowe-to-nie-podstawa-do-L4.html.amp

[bzdety2019]

Dzieki, super pomogłas . Dla mnie niech weźmie i bezpłatny urlop. To ze był pod opieka psychiatry nie jest bez znaczenia, bo i objawy wypalenie mogą być preludium do nawrotu stanów depresyjnych. W tym poście akurat L4 było najmniejszym problemem….

[is-laura]

Oczywiście że mogą. Niepotrzebny ten sarkazm
Chodzi mi o to, żeby nie mówił psychiatrze, że chce L4 na wypalenie zawodowe, bo nie dostanie

[bzdety2019]

Problem w tym, ze on nie chce iść do psychiatry, nie chce robić badań, uważa ze zwyczajnie jest przemęczony i nic się nie dam z tym zrobić….to ja staram się jakoś podsunąć rozwiązania, ae nie wiem jak pomoc bo mąż to odbiera jako ingerowanie (zbyt mocne) w jego życie próbę kontroli…sorry to mocne emocje….

[is-laura]

Może spotkanie z psychoterapeutą i szczera rozmowa by mu pomogły zdjąć z siebie ciężar odpowiedzialności za rodzinę

[joana012]

Obydwoje pracujecie? Pytam bo być może jest pod presją zarabiania na kredyt i ciągle rosnące potrzeby rodziny i boi się że nie podoła

[bzdety2019]

Tak obydwoje. Kredy spłaciliśmy w zeszłym roku, żyje nam się dobrze, nią ma presji od 1 do1

[simply_z]

Czytając twoje wątki, mam wrażenie i piszę to niezłośliwe, że najlepiej byłoby wam po prostu bez dziecka. Wygląda jakby wszystko się posypało z chwilą jego urodzenia.

[bzdety2019]

Wiem, tyle lat bylismy w udanym związku a dziecko nas przerosło. Brak wsparcia, spanie 4h na dobę interwałami przez kilka lat, krańcowe wycieńczenie, brak diagnozy etc. To każdego złamie. Teraz jest lepiej ale jakoś nie możemy wrócić do tego co było…

[joana012]

Do tego co było już nie wrócicie. Musicie nauczyć się relaksować w nowej rzeczywistości. Spokojna rozmowa, troska o siebie, spędzanie czasu z dzieckiem ale i też we dwoje, szukanie fajnych chwil w zwykłej codzienności. No i psychoterapia może dla siebie, może ktoś mądry podpowie jak postępować z mężem

[dwa_kubki_herbaty]

Pamiętasz wątek dziewczyny co ma dziecko w depresji, męża w depresji nie leczącego się i sama też jest już na skraju?
Moze niech dziewczyny zalinkują, bo nie pamiętam tytulu.
Poczytaj go sobie i pomyśl co będzie za 10 lat, gdy będziesz się tak starać.

[bzdety2019]

To mam przestać ? (Nie kojarzę tego wątku…)