Rodzice biologiczni trzymajmy się razem

[norman11]

Bardzo proszę o kontakt, w wątku lub na priv, wszystkich rodziców
biologicznych, którzy mają dostęp do netu i przez przypadek lub nie, trafią
na to forum. Musimy się wspierać. Nie możemy pozwolić na tak ohydne
traktowanie nas przez ośrodki i/lub rodziców adopcyjnych, którzy sądzą, że to
ich dziecko/dzieci, często ukrywają fakt adopcji, stosują szantaż
emocjonalny, którego celem głównym jest spowodowanie, iż dziecko nie zechce
szukać swoich rodziców biologicznych. Mówi się, m.in. na bocianie, iż jestem
chory z nienawiści. A wy, drodzy moi adopcyjni, nie jesteście chorzy na lęki
i egoistycznie zazdrośni o miłośc naszych dzieci? Pamiętajcie, one nie są
waszą własnością, i czy tego chcecie, czy nie, gdy będą dorosłymi osobami,
same zdecydują, czy bedą do nas, biologicznych, mówiły po imieniu, czy
też "mamo" i "tato".

[kalina1]

My dziś tylko wpisujemy się na listę ...kalina z mężem ....

[tochter]

kalino ale czy dalej będiesz na bocianie bratać się z adopcyjnymi jako robin?

[kalina1]

tochter....a dlaczego uważasz że bratam się z adopcyjnymi na bocianie ,ja tam
probowałam znależć rodzicow dla mojego dziecka ,ktorzy byliby gotowi mnie
poznać i wziąść odemnie dziecko! nie dziecko NN porzucone zaraz po
urodzeniu ,może czytałeś chciałam cie oddać nie porzucić , i dalej pokazać że
nie wszyscy rodzice ktorzy oddają dzieci to bezzębne kocmołuchy bez
honoru ,ktorzy jak chcą adopcji ze wskazaniem to napewno chcą dziecko
sprzedać ...sama usłyszałam to w ośrodku jak odwołałam zgode na adopcje
aninimową .....że musi mi chodzić o piniądze !!!! itd
teraz pora urlopow ale mam nadzieję że te wszystkie matki ktore poznałam zechcą
się tu wpisać ...i może jeśli jakaś kobieta w ciąży napisze tu ,to postaramy
się jej pomoc porozmawiać i powiedzieć jaka jest droga ktorą my już
szlismy !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[znajoma11]

Robin...jestem zaszokowana Twoją wypowiedzią...i tym że dołączasz do grupy
nienawiści do rodziców adopcyjnych. Tym że wypierasz się "bratania" z kimś kto
Cię ani potępiał, ani nie pomyślał przez chwilę że robisz to dla pieniędzy i
komu wydawało się kiedy rozmawiał z Tobą w cztery oczy że rozumie. Jak widać
tylko się wydawało.
Dobrze jest porozmawiać z kimś kto dzieli podobny los, ale obawiam się, że
gdybyście osiągnęli swój cel - to kolejni rodzice biologiczni zmuszeni do
oddania swoich dzieci przestaną mieć świadomość że wychowują się one w
kochającej rodzinie. Czy tego właśnie chcecie? Żeby nie było rodzin adopcyjnych
a dzieci oddawało się "na przechowanie" do bidulów?
Nie jestem i raczej nie będę matką adopcyjną, nie dotyczą mnie już te problemy,
ale jestem zdziwiona tą polaryzacją, gdzie ważne jest wasze zranione "JA" a
nie - dziecko. I smutno mi z Twojego powodu Robin, chociaż powinnam się już
przyzwyczaić do zawodów. Masz zrozumiały żal do ośrodka, żałujesz też swojej
decyzji, oczywiście że należy mówić że są inne możliwości jeżeli są... ale
dlaczego wyrażać się z pogardą o rodzicach adopcyjnych? Czy tak jak Norman
planujesz przekupstwo swojej córki? Nie o tym mi opowiadałaś w kotekście
adopcji w Twojej rodzinie, nie o tym....

[kalina1]

Tak wpisałam się po hasło "rodzice biologiczni trzymajmy się razem " .. to co
pisze norman to jego przeżycia ,a rodzice są rożni i adopcyjni też ,weżmy
chociaz art.o oddanym Krzysiu ,........i ....

gdybyście osiągnęli swój cel - to kolejni rodzice biologiczni zmuszeni do
> oddania swoich dzieci przestaną mieć świadomość że wychowują się one w
> kochającej rodzinie. Czy tego właśnie chcecie? Żeby nie było rodzin
adopcyjnych
proszę o wyjaśnienie !!!

[znajoma11]

Z kim przestajesz takim się staniesz. Jeżeli nie przeszkadza Ci nienawiść
Normana, to nic więcej nie musisz mówić. Chyba że po trupach do celu.

Zamiast drzeć teraz szaty jedno i drugie mogło wcześniej przemyśleć wszelkie
konsekwencje swoich czynów. I wybacz, w świetle tego co teraz robisz - nie
trafia już do mnie Twoje tłumaczenie że chodziło ci o dobro dziecka. Chciałaś
oddać nie porzucić - rozumiem, okazało się że są z tym straszne kłopoty i
korowody - gdzie w tym było dziecko? Mam nadzieję że rodzice twojej córki nie
będą mieli z Tobą takich kłopotów jakie niewątpliwie przy adopcji ze wskazaniem
mieliby z Normanem.

Prosisz o wyjaśnienie? Myślisz że świadomość że się jest dla rodzica
biologicznego wyłącznie "przechowalnią" "złem koniecznym" "osobą manipulującą
uczuciami" jest dobrym startem do bycia rodzicem adopcyjnym który ma budować
pozytywny obraz tego który w ten sposób się wyraża?

Uważaj, bo tutaj droga jest bardzo wąska - pomiędzy tworzeniem pomostu pomiędzy
rodzicami adopcyjnymi i biologicznymi, a zbudowaniem jeszcze większej bariery
nieufności niż mamy teraz.
I niestety widzę i czuję że Ty Robin nie budujesz w tej chwili - tylko burzysz
to co już udało ci się stworzyć.

[tochter]

Robin: albo jesteś na bocianie albo przyłączasz sie do Normana. jego posty sa
pełne nienawiści a ty widze godzisz się z tym dołaczając do jego grupy i
deklarując akces. Czy napewno przeczytałaś co pisze norman o rodzicach ado: on
twierdzi, że oni manipulują dziecmi, że trzeba z nimi walczyć.
jak godzisz ta postawę z pełnymi zrozumienia swoimi uwagami na forum.
Ja to wybacz robin nazywam hipokryzją: nie można być za i przeciw jednocześnie.
Moja teoria na twój temat nie ma tu teraz znaczenia. Uważam jednak że powinnaś
wybrać. Ja na twoim miejscu i po takich deklaracjach jaki złożyłaś na ręce
normana nie pokazałabym sie na bocianie.
Byłoby mi wstyd i tylko uprzejmyść tych dziewczyn które cię tam z taką atencją
podejmują uchroni cię przed słowani krytyki.
Dla mnie wszystko co napisałaś dotąd na forum i twoje złożone tam deklaracje z
chwilą wkroczenia przez ciebie na droge normana tracą wiarygodność i zostają
wymazane.

[galia29]

Jestem biologiczną matką dziecka które wychowuje, ale uważam że rodzicem jest
nie ten kto zapłodnił i urodził a ten kto kochał i wychował.Zwłaszcza dotyczy
to ojców - bo biologiczna matka dbała o to dziecko przynajmniej przez dziewięć
miesięcy, a tatuś miał z tego jedynie chwilę prawdy- więc tak normanie
uważam ,że biologiczni rodzice dziecka , którzy zdecydowali się go oddać nie są
jego rodzicami dobrowolnie zżekli się prawa do tato i mamo!Ja broń Boże nie
potępiam oddawania dzieci do adopcji bo różne są w życiu sytuacje, ale w swoich
wyborach trzeba być konsekwentnym- nie można zjeść ciastka i mieć ciastka.Nie
wychowywać , nie ponosić kosztów ale być tatusiem.Jasne!!!Ja się przyłączam ale
do wszystkich rodziców adopcyjnych którzy dają miłość i dom dzieciom, które
inaczej czekałby "bidul".Nie znam Twej histori Norman ale Twoje dziecko zostało
oddane chyba nie bez Twojej winy, więc czego chcesz?????ewa

[kalina1]

Właściwie powinnam to napisać na adopcji ze wskazaniem ,przeczytałam kolejny
post : jak odnależć rodzine biologiczną ,i to chyba o czymś
świadczy ???,.....Ja tyle razy pisałam żeby każdy kto chce adoptować postawił
się na moment w naszej sytuacji ?????? i teraz [o powodach to dłuższe pisanie ]
idzie do ośrodka i po urodzeniu po 6 tyg zrzeka się praw i nikt naprawde nie
chce nic wiedzieć o dalszych losach dziecka nic nic nic jakich ma rodzicow !!!
jakoś na to nigdy nikt mi nie odpowiedział ??????i czy to że się chce wiedzieć
komu oddaje się dziecko jest niekonsekwencją ???? przecież w naszym prawie jest
taka możliwość bo o to toczy się walka ,a przecież w innych krajach taka
adopcja jest normą ?!!!!!!!!!!!!!!mam nadzieje że w naszym kraju też bedzie
kiedyś normalnie ,bo wybierając adopcje zamiast aborcji nie robimy nic złego ,a
dać komuś coś najcenniejszego to żadna hańba ...tylko tej normalności i
tolerancji u nas brak .....bo u nas oddanie jest winą ..nie darem !!

[daria.1]

kalina1 napisała:

> Ja tyle razy pisałam żeby każdy kto chce adoptować postawił
> się na moment w naszej sytuacji ??????

I nawzajem!!!!!!!!!!

Robin pisz z Normanem więcej, to adopcja ze wskazaniem zupełnie zniknkie, bo nikt nie będzie się na to godził.

> dać komuś coś najcenniejszego to żadna hańba ...tylko tej normalności i
> tolerancji u nas brak .....bo u nas oddanie jest winą ..nie darem !!

Taka byłaś wspaniałomyślna i dobra, że dałaś komuś swoje najcenniejsze dziecko. Zrobiłaś to z potrzeby serca.

My rodzice adopcyji jesteśmy wam wdzięczni za życie dziecka, ale wy biologiczni chyba też powinniście mieć więcej do nas szacunku.

[znajoma11]

Robin, przykro mi to mówić ale coś się z Tobą stało. Twoja sytuacja rozwiązała
się po Twojej myśli a Ty dalej chodzisz po forach i domagasz się współczucia
coraz bardziej rwanymi zdaniami. Sieć ci nie pomoże. Czas zrobić coś ze sobą.

Adopcja za granicą o wiele częściej jest jawna, ale za granicą nie ma tabu
adopcji. Poza tym "za granicą" adoptuje się coraz częściej dzieci zza granicy -
i to dalekiej - i mimo tej jawności raczej nie ma dużego prawdopodobieństwa że
rodzice biologiczni będą kontrolować proces wychowawczy swojego dziecka dzień
po dniu tydzień po tygodniu.

Co do poszukiwania przez dorosłe dzieci - może zauważyłaś że jest to ich własna
potrzeba i realizacja. Chociaż nie wszystkie dzieci, a zwłaszcza te które "od
małego" wiedziały że są adoptowane - mają taką potrzebę. Nie sądzę żeby w tej
chwili było zbyt wiele rodzin "świeżo adopcyjnych" które ukrywałyby ten fakt
przed dziećmi. O ile wiem problemem jest tylko - kiedy powiedzieć - czy w wieku
3-4 czy 7-8 lat.

[bialo_czerwona]

co do adopcji za granica ... adoptuje sie dzieci zza granicy bo NIE MA innego
wyjscia ... bo kraje, o ktorych wspominasz, dopuszczaja aborcje i nie maja
wlasnych dzieci ... a dalekiej dlatego, ze z najbiedniejszych krajow gdzie jest
przeludnienie i gdzie dzieci jest "pod dostatkiem"

[tochter]

Robin tak jak ci napisała madźka na bocianie: nie każdy rodzic chce wiedzieć co
dalej wielu wogóle chce zapomnnieć. Czytałaś jej posta? Nie jej powtarzać, rzuć
okiem na wątek bawicie się w dom.
a co do daru serca. No sorry można używać dowolne efenizmy ty biologiczna matka
wykonujesz dar serca, adopcyjne nosza pod sercem a i tak gołe fakty są takie: z
takich czy innych powodów ktoś nie może i/albo nie chce wychowywać swojego
dziecka. ktoś inny natomiast nie może mieć swoich dzieci albo chce chować takie
dzieci niechciane i je adoptuje.
ja jestem adopcyjną matką dwójki dzieci.
Nikt ich SPECJALNIE dla mnie nie urodził, podobnie jak ty nie dałaś żadnego
daru serca. Przecież nie umówiłaś się z jakąś panią, że urodzisz jej dziecko.
Po prostu byłą wpadka i trzeba było zrobić coś dalej.
uczucia to skomplikowana sprawa. Rozumiem, że kochasz swoje dziecko i mówisz
sobie że tak u innych ma lepiej. Nie możesz jednak zamykać oczu na fakty. otóż
fakty są takie że chciałabyś mieć prawa a nie mieć obowiązków. Bo dziecko to
obowiązek też: to łożenie na szkołę, to zarwane noce, to zmiana życia to
tysiące takich spraw. I ty o tym wiesz jako biologi9czna matka i ja jako
adopcyjna.
Ty tymczasem chcesz żeby ktos chodował ci dziekco kochał je troszczył sie o nie
latał z anginami do łóżka a ty będziesz dochodząca? kim? Dobrą wróżką?.
Ja nie chciałabym żadnych biologicznych rodziców moich dzieci pod drzwiami. I
powiem ci dlaczego: matka musi byc autonomiczna a dziecko musi wiedzieć kto
jest jego rodzicem i kto mu pokazuje życie komu ma ufać, komu ma wierzyć. Czy
ty wyobrażasz sobie sytuację w której twoja teściowa siedzi ci na karku i
sprawdza: czy dobrze chowasz dziecko czy go kochasz, ba jeszcze sugeruje że ona
ma większe prawa do tego dziecka?
Robin twoja argumentacja jest jednak nielogiczna.
Sądzę że nie pogodziłas sie z tym co zrobiłaś i teraz próbujesz szukać
usprawiedlienia.
Dopóki nie uwewnętrznisz przekonania , ze nie ma czego usprawiedliwiać dopóty
nie zaznasz spokoju. Bo póki co go nie masz. Skaczesz z forum na forum,
czepiasz się matek adopcyjnych domagasz sie od nich jakichś specjalnych
względów tak jak to robisz na bocianie i szukasz w ten sposób wybaczenia i
spokoju.
Sadząc z artykułu w GW masz kochającego męża i dzieciaki. Im nie jesteś
potrzebna? Może z mężem powinnaś porozmawiać o terapi da ciebie może dla
rodziny.
Wkurza mnie twoja argumentacja i postawa na forach ale prywatnie żal mi cię,
współczuję ci i ta propozycja terapii nie jest szyderstwem czy czyms podobnym.
naprawde to przemyśł. Ja w sytuacji kryzysowej też wylądowałam u pani doktor i
mnie osobiście pomogło: uporałam się ze swoimi strachami.
A już napewno będzie psychoterapeuta skuteczniejszy niż Norman 11.

[bialo_czerwona]

tochter, kto ty jestes, ze pozwalasz sobie na wyciaganie bata i smaganie nim
innych? Panem Bogiem? Co z ciebie za czlowiek? Nie tobie jest dane oceniac
innych i probowac przeprowadzac analizy psychologiczne. Skad ty kobieto
bierzesz takie informacje? Wkladasz w usta innych to co sama masz na mysli.
FAKTY? Jakie fakty? Robilas dochodzenie? A moze masz jakies dowody? Wiem ...
teraz bedziesz Robin linczowac ... nie ... ukamieniujesz ja! Szkoda, ze nie ma
na gazecie takiej ikonki - ludzika, ktory stuka sie w glowke. Pasowaloby do
ciebie. Rzadko sie unosze ... no ale ... niech audytorium wybaczy.
Ja uwazam, ze takie oddanie dziecka do adopcji jakiego dokonala Robin to JEST
DAR SERCA. Jezeli ty tego kobieto nie rozumiesz to znaczy, ze nic o tym
wlasciwie nie wiesz.
Mam nadzieje, ze zdazylas zwrocic uwage na fakt, ze jestemy ludzmi i wszystko
co ludzkie nie powinno byc nam obce oraz, ze swiat nie dzieli sie na glupich i
madrych a takze nie ma tylko koloru bialego i czarnego. Nasze uczucia sa
ambiwalentne i cierpimy a to oznacza, ze jezeli podejmiemy jakas decyzje to nie
znaczy, ze nie bedziemy pozniej zastanawiac sie nad tym czy tez zalowac jej,
mimo tego, ze rozwazalismy ja bardzo dlugo. I obys nigdy nie musiala uczyc
obcych dzieci. Amen

[verdana]

Dla mnie to zaden dar serca - to albo krzyk rozpaczy albo obojetność. Dar to
coś dobrowolnego - ja ci coś oddaję. Dzieci oddawane do adopcji to raczej
znalezisko - nie daję, tylko zostawiam, kto "znajdzie", bedzie jego. A moze
zdarzyć się i tak, ze dziecko trafi do bardzo niedobrej rodziny, bedzie
odtracane, nieszczęśliwe. Niektóre dzieci - np. chore - pozostają całe zycie w
domach dziecka - dla kogo to dar? Niektórzy rozwiazują adopcję.
Uważam, ze rodzice biologiczni wyrzekając się dziecka powinni być pozbawieni
wszelkich praw. Co innego, gdy chodzi o dzieci - one mają prawo dowiedzieć się,
kto je urodził. Ale i tu powstaje problem. Przecież wiele matek ukrywa fakt
porzucenia dziecka. One wcale nie chcą, by kiedyś ono pojawiło się pod ich
drzwiami.
Rodzice, którzy oddali swoje dziecko w nieznane ręce - nie róbcie z siebie
świetych!

[kalina1]

Rodzice, którzy oddali swoje dziecko w nieznane ręce - nie róbcie z siebie
świetych! ............

I o to chodzi żebyśmy mogli ODDAWAĆ dzieci w znane ręce ,o to walczymy !!!!!!!!

[paulajal]

Dar serca? Istnieje takowy, ale nie był to ten rzekomo "ofiarowany" z twojej
strony. Dar serca to jest dar rodziców adopcyjnych, którzy wychowują, utrzymują
i kochają dziecko adoptowane i dar tego adoptowanego dziecka, które pomimo
trudnej sytuacji, w jakiej sie znalazło, żyjąc z rodziną niebiologiczną
odwzajemnia milość, dając tym samym upragnioną więź tej rodzinie.

I jak Ty to sobie Kalina wyobrażasz? Dziecko zaaklimatyzowałoby się w
adopcyjnej rodzinie, odnalazło tam szczęście i Ty pojawiałabys sie po co? Zeby
zaburzyc tą wypracowaną harmonię, jaką udało się osiągnąć nowej rodzinie.
Wypowiedzi takie jak Twoje czy Normana tylko zniechęcają mnie, jako potencjalną
matke adopcyjną (która biologiczne dzieci mieć może jak najbardziej, i właśnie
takowego oczekuje, ale pragnie obdarzyć domem i miłością także czyjeś dziecko,
które wówczas nie będzie już czyjes lecz jej, bo to ona je wychowuje), do
podjęcia decyzji o adopcji, choć staram się byc ponad to i skupić się na sensie
adopcji, a nie na takich uwagach jak Wasze. Róbcie tak dalej, a ciekawa jestem
gdzie będą trafiać dzieci oddawane do adopcji. tylko szkodzicie w ten sposób
dzieciakom.

[znajoma11]

Chwileczke - Norman zna te rece w ktore "oddal" swoje dziecko. I co? Jak
zamierza to wykorzystac? Dla dobra dziecka czy wlasnego?
Zakladasz Robin ze wszyscy rodzice biologiczni chca dla dziecka jak najlepiej,
ale moze nie wszyscy mysla tak jak Ty? Zastanowilas sie czy nie zrobisz krzywdy
takim namawianiem jakiejs rodzinie adopcyjnej ktora bedzie nachodzona o
pieniadze "za dar serca" i straszona nalotem "dedektywow"?
Kazdy kij ma dwa konce. Zawsze mowisz zeby postawic sie w Twojej sytuacji. No
to teraz postaw sie w sytuacji rodzicow corki Normana.

[verdana]

Rodzice biologicznioddali swoje dziecko - nie mieli chęci, by sie nim zajmować.
Nie widze absolutnie żadnego powodu, by ktoś, kto raz zżekł się praw, miał z
niewiadomych przyczyn te prawa odzyskać. Jeśli oddasz dom, samochód, psa - też
nie maż już nigdy do niego najmniejszych praw. Dlaczego mielibyscie miec
jakiekolwiek prawo do dziecka, którego nie chcieliście wychowywać? Trudno. To
tylko wasza wina.
A takie posty utwierdzaja mnie w przekonaniu,m ze wiele osób oddajacych dziecka
nie ma krzty empatii i serca. najpierw rujnują życie niemowlecia oddając je, a
potem dla własnej przyjemnosci skłonni są zrujnować życie ludzi, którzy ich
dzieckiem się zaopiekowali. Absolutnie - żadnych praw dla biologicznych
rodziców!

[kasiapfk]

Verdana, to nie do końca tak, jak piszesz. I piszę to z perspektywy matki
wychowującej swoje biologiczne i adopcyjne dzieci. Życie, niestety nie jest
takie proste. Szarość, to kolor któego zdecydowanie więcej niż czrno-białych
sytuacji.
pozdrawiam.

[verdana]

Ja nie potepiam wszystkich osób oddających dzieci do adopcji! Rozumiem, ze
czasem nie ma innwgo wyjscia. Ale trudno - niestety nie mozna miec wszystkiego.
Jesli wyrzekłam sie praw do dziecka - nie mam do niego praw - chyba, ze jest
jakaś wczesniejsza umowa z rodzicami adopcyjnymi. Ale po paru latach mieszać
się w zycie dziecka, wchodzić nieproszonym w rodzinę adopcyjna, uważać, ze z
racji urodzenia cokolwiek się należy - nie, z tym absolutnie nie mogę się
zgodzić. Bo tym rodzicom przecież nie chodzi o dziecko, chodzi o dobre
samopoczucie ich samych.

[asik69]

"Rodzice" biologiczni? Daj spokój! To żadni rodzice, obcy ludzie po prostu, przypakowi dawcy materiału genetycznego.
Oczywiście, dorastające dziecko zrobi, co zechce, może tych ludzi odszukać, ma do tego prawo (zresztą na ogól ten kontakt nie jest podtrzymywany). A wy nie macie żadnych praw wobec oddanego kiedyś dziecka. Przykro mi, ale tak stanowi prawo (wykluczam tu adopcje ze wskazaniem).
Bycie Rodzicem, takim prawidziwym, przez duże R, nie ogranicza się do aktu prokracji.
A co do zwracania się po imieniu... albo "mamo, tato"... nastaw się raczej na: "proszę pani/prosze pana" Zgodnie ze stanem faktycznym zresztą.

[berlin75]

Czytam i nie mogę uwierzyć w bezczelność rodziców biologicznych. Po pierwsze rodzicem nie jest ten kto urodził tylko ten kto wychował dziecko. Po drugie co to znaczy że byłam zmuszona oddać dziecko ? Czy ktoś wam groził utratą życia, co wy wypisujecie, a może prawda jest taka że wolicie pić ćpać i puszczać się niż wychowywać dziecko, a może macie już czwarte lub piąte dziecko a każde z innym partnerem, który siedzi w więzieniu. Znam ten temat i znam ludzi którzy oddają dzieci i jeszcze chcą na tym zarobić, skrajna patologia, żyjąca z zasiłków. Jest coś takiego jak antykoncepcja, jeśli zachodzisz w ciąże to ponoś tego konsekwencje dziecko to nie przedmiot. Powinniście być wdzięczni RODZICOM ADOPCYJNYM bo to oni dają dom i wychowują wasze dzieci, które często mają FAS , ADHD, albo są upośledzone, bo matka biologiczna była tak pijana i naćpana że nawet nie wiedziała że jest w ciąży a jak się dowiedziała to i tak niczego nie zmieniło. To że te dzieci są trudne jest wyłączną winą rodziców biologicznych. To RODZICE ADOPCYJNI na te dzieci pracują, utrzymują je, kochają, chodzą do psychiatrów i psychologów nie przesypiają nocy a matka biologiczna ma dziecko gdzieś. Te dzieci nie mają żadnej wdzięczności jak podrosną to kradną kłamią piją ćpają i są taką samą patologią jak rodzice biologiczni. W podsumowaniu wy biologiczni ,, rodzice,, macie czelność cokolwiek zarzucać RODZICĄ ADOPCYJNYM ? , nie macie praw, to dzięki nim wasze dziecko ma normalny dom a nie melinę. Trzeba było nie oddawać, nie pić nie ćpać nie zmieniać co chwilę facetów tylko iść to pracy i stanąć na wysokości zadania tak jak robią RODZCE ADOPCYJNI. Teraz wam się nagle przypomniały dzieci ,, mamusie i tatusiowie ,,z patologii. Skoro oddaliście dziecko to ono nie jest wasze i nie macie do niego żadnych praw i dlatego też ośrodki adopcyjne nie ujawniają danych rodzin adopcyjnych. Nikt normalny nie oddaje własnego dziecka. Bardzo proszę żeby rodzice biologiczni nie odpisywali bo opinia patologii mnie nie interesuje. Pozdrawiam RODZICÓW ADOPCYJNYCH

[berlin75]

I jeszcze jedno ile razy wy biologiczni ,,rodzice,, byliście w czasu ciąży u ginekologa. Podpowiem wam bo pewnie nie pamiętacie ani razu.

[studentkarobibadania]

Adopcja
Czy oddanie dziecka z niepełnosprawnością do adopcji jest zawsze szybką i bezbolesną decyzją? Co z osobami, które w ten sposób dają szanse dziecku na lepsze życie?
Co z radością i szczęściem rodziny, która z miłością zaopiekuje się tym właśnie dzieckiem i bedzie w stanie zapewnić mu opiekę i dostęp do rehabilitacji i opieki medycznej? Jestem studentką i pisze prace magisterska właśnie o adopcji. O adopcji z dwóch stron. Perspektywa otrzymania szansy na stworzenie rodziny dla maluszka z niepełnosprawnością. Ale również perspektywa trudnej decyzji. Decyzji o oddaniu dziecka do adopcji. Chciałbym móc przeprowadzić wywiad z rodzinami, które dały dom dzieciom, oraz z tymi, które podjęły tą trudną decyzje o oddaniu dziecka. Wywiady byłyby anonimowe, dobrowolne, pozbawione jakiejkolwiek krytyki związanej z podjętą decyzją. Zależy mi jedynie na pokazaniu dwóch perspektyw, które często nie są zrozumiane ❤️ jeżeli ktoś byłby w stanie mi pomóc, napisz na maila [e-mail]
Będę bardzo wdzięczna, a być może twoje wyznanie sprawi, że więcej osób zrozumie proces adopcji lepiej ❤️