Jestem w rozpaczy

[inna57]

Mój ukochany wnuk leży w szpitalu z roztrzaskaną czaszką i zmasakrowaną twarzą bo dumny suweren wyposażony w tasaki postanowił się na kimś w biały dzień wyżyć. W tym samym czasie „dzielna” policja zajmowała się pilnowaniem żoliborskiej rudery, tuszowaniem własnej nieudolności i sadyzmu i rychtowaniem teleskopowych pałek do rozprawy z planowanym strajkiem medyków.
Mam dość!!!

[ave.duce]

Trzymaj się, będzie dobrze.

[trusiaa]

Kciuki trzymam mocno. Musi być dobrze.

[eulalija]

Zaciskam kciuki z całych sił.
Przesyłam najcieplejsze myśli.

Dziękuję Wam serdecznie

[inna57]

Już jest troszkę lepiej, jeszcze nie ma decyzji o operacji głowy. Ja teraz zieję nienawiścią do chwastów które tak skrzywdziły wartościowego człowieka. Pisałam Wam czasami o moim wnuku. Nawet jeśli kiedyś nazywał mnie babcią zasadową to dziś za te zasady jest mi wdzięczny. Dobry, mądry, zaangażowany, wysportowany, szlachetny niestety w starciu z tępą brutalną siłą wyposażoną w tasaki nie miał żadnych szans. Miał dużo szczęścia że przeżył ale trauma zostanie z nim już na zawsze.
Dziękuję Wam za wsparcie, dla mnie asparagusa to bardzo ważne.

[scoutek]

Trzymaj się, przetrwacie ....

[tojajurek]

Tojajurkowe fluidy optymizmu w drodze. Będzie dobrze, bo nie ma innej opcji.

Z każdą chwilą jest lepiej

[inna57]

Chwasty już siedzą ale oczywiście bez potężnego kopa w dupę się nie obyło. Może i jestem mała, drobna i łeb mam siwy ale jako rozjuszona do imentu słonica i lwica w jednym staję się groźna dla każdego kto stanie mi na drodze. Poruszyłam niebo i ziemię, już mają sanki a ja jako oskarżyciel posiłkowy staram się o podwyższenie kwalifikacji czynu tak żeby minimalna kara dla chwastów wyniosła 15 lat. Zdrowia to mojemu wnukowi nie przywróci, jego trauma nie będzie mniejsza ale o dwa chwasty krążące po ulicach z tasakami będzie mniej.

[eulalija]

Brawo Inna.
Najcieplejsze myśli dla Wnuka.

[mysza_na_prochach]

żeby dzieciak się zebrał.

[inna57]

Zebrał się. Jest Aspergerem jak ja. Złożył zeznania w szpitalu, w przyszłym tygodniu będzie miał operację rekonstrukcji nosa i szczęki. Psychicznie jest jak ja - skała. Chwila rozpaczy a później spinamy poślady i przemy do przodu. Ale nawet mój mąż stwierdził że nie wiedział że 45 lat temu poślubił furię w niewielkim opakowaniu.
Podziwiam naszego syna od tygodnia nie opuszcza szpitala. Jest i trwa.

[ave.duce]

[trusiaa]

[inna57]

Przesyłałam Wasze grafiki zainteresowanemu. Powiedział że jest bardzo zbudowany tym że tylu ludzi trzyma za niego kciuki.
Dziekuję Wam bardzo. Asparagusom trudno artykułuje się uczucia, a jednak... Dlatego dziękuję.

Proszę trzymajcie kciuki

[inna57]

Właśnie trwa operacja.

[eulalija]

Łapię trzy kciuki.
Złapię czwarty, jak skończę stukać w klawiaturę.
Mnóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóstwooooooooooooooo dobrych myśli.

[trusiaa]

[inna57]

Dziękuję już po operacji. Wszystko ok. Wasze kciuki i nasze zadziałały na 100%

[scoutek]

YES!

Prawie cała prawda

[inna57]

Jakbyście chcieli poczytać jak zachował się mój wnuk to wklejcie do przeglądarki kppotwock.policja.waw.pl a prawie cała prawda dlatego że pani młodszy aspirant nie odróżnia ulicy od skweru z placem zabaw dla dzieci. Nie mamy już siły tego dalej prostować. Ważne że jest do przodu, mamy już dobrego prawnika który będzie nas reprezentował jako oskarżycieli posiłkowych. Nie damy się omamić nazwaniem czynu pobiciem i groźbami byleby tylko chwasty szybko wyszły na wolność. Będziemy się domagać kwalifikacji jako usiłowanie zabójstwa który to czyn zagrożony jest karą minimum 8 lat za kratami.

[ave.duce]

I tak trzymać! Pozdrowienia dla wnuka. Serdeczne.

[magdolot]

Rany boskie! Z całej siły zaciskam kciuki za Twojego Wnu i za Was wszystkich. Niech mu się goi szybko i pięknie wszystko - i ciało i jestestwo.




A furii w niewielkim opakowaniu życzę sukcesu w wyplenianiu chwastów. Z ulic, skwerów i... policji.

[inna57]

Dziękuję Ci Magdolocie. Czy wiesz że po raz pierwszy napisałaś nie po „magdolocku”.
Wczoraj był dzień kryzysu po operacji która w opinii chirurga łatwa nie była. Niestety nie ma szans żeby wyszli ze szpitala przed niedzielą. Piszę wyszli bo od 8 września mój syn trwa 24 godziny na dobę przy łóżku Michała. Z krótkimi przerwami na matczyne utulanie. W szpitalu jest, pracuje i łapie krótkie chwile snu. Dziękuje całemu personelowi za zwyczajne ludzkie potraktowanie rodziny. Dawno temu w tym samym szpitalu operowano jako trzylatka mojego syna. Ówczesna cudowna ordynator pediatrii potrafiła dogadać się z malcem i w porę operowano ostry wyrostek. Wtedy na pediatrii nie było żadnych odwiedzin. Mój tata jako pracownik służby zdrowia przemykał się do szpitala i przez szybę doglądał ukochanego wnuka. Raz prawie wpadł. Został zauważony przez (też) Michała, który zaczął domagać się od personelu „pani zadzwoni do mojego dziadka, on jeździ karetką, on mnie stąd zabierze”. Po tygodniu odbieraliśmy synka ze szpitala z pierwszymi objawami choroby sierocej.

Jak jest?

[ave.duce]

[ave.duce]

scouteu.s3.amazonaws.com/cards/images_vt/thumbs/trzymaj_sie_4.jpg

[inna57]

Sama nie wiem. Dziś po raz pierwszy syn pokazał mi zdjęcia. Popłakałam się. Misiek jest dzielny ale to przecież ciągle dziecko. Rozsądne, odważne ale wydaje mi się że bardziej nadrabia miną. W głowie kłębią mi się najróżniejsze scenariusze. Chyba najchętniej spakowałabym się i uciekła z tego grajdoła zabierając ze sobą wszystkich których kocham tylko czuję że jestem już bardzo stary drzewem. Przez ostatnie dwa tygodnie przybyło mi wiele lat.

[ewa9717]

Ojej, z opóźnieniem, ale ze wszystkimi kciukami, fluidami i pufffaniem całym popiersiem!

"Chyba za szybko dorosłem"

[inna57]

To wyszeptał mi do ucha mój wnuk na pożegnanie niedzielnego spotkania. Trzyma się dzielnie, planuje narty z ukochanym dziadkiem (znacie innego 17-latka który nie wyobraża sobie sezonu bez wypadu z dziadkiem na narty). Kupił sobie specjalną maskę która będzie chroniła delikatne, zrastające się kości twarzoczaszki. Ale i ja i on mamy świadomość że będzie się musiał zmagać z demonami które go dopadły bo Asperger niczego nie zapomina. Mamy w mózgach gigantyczne twarde dyski które zapamiętują obrazy. To błogosławieństwo i przekleństwo jednocześnie.

[mysza_na_prochach]

niech te narty udadzą się wybitnie
i żebyście wszyscy powoli doszli do siebie

ukłony od najmłodszego w rodzinie do najstarszego
i od najłagodniejszego do Ciebie

[czan-dra]

Skończyło się dobrze, żebyś wiedziała jak trzymałem kciuki, wiem że to nic nie pomoże, ale mam marzenie, chciałbym by te istoty dostały się w moje ręce, na parę minut, gwarantuję że nigdy by nie podniosły ręki na kogokolwiek, nogi również.
Nie jestem dobry w wklejaniu pozytywnych obrazków, więc muszę słowami.

Serdwcznie dziękuję

[inna57]

Wam wszystkim za to że byliście razem z nami w tych trudnych dla nas chwilach. Wiele trudnych jeszcze przed nami ale sama świadomość że jesteście nawet jeśli nie wszyscy mieli odwagę się tu wpisać to dla mnie Himalaje dobrych myśli które nas otoczyły.
Dziękujemy.
Inka z Lawendowej Szufladki
dwa Michały
Mama od utulania
mój Kolega M. czyli Dziadek od sportów
Babcia z Dziadkiem
Starszy Brat z Małą Anią
Prawnuczek Staś

[behemot17-13]

Nie było mnie na "moim" forum jakiś czas. Mama idąc do łazienki się wywróciła i aż nieprawdopodobne, złamała rękę, złamała biodro, koszmar. Jakoś powoli wraca do żywych, więc pozbawiony stresu, obowiązków, oczywiście nie całkiem, zaglądam na "moje"forum i ...
Inna, jest mi cholernie przykro, współczuję Twojemu wnukowi, Tobie, Jego rodzicom.
Będzie dobrze, bo co można napisać, trzymajcie się!

[inna57]

Dziękuję Ci Behemocie. Już jest dobrze.
Dbaj o Mamę. Niech wraca do zdrowia. Wszyscy we dworum będą trzymali za Nią kciuki. Z wiekiem nasze kości stają się kruche jak weneckie szkło.

[trusiaa]

Dla Twojej Mamy, Behemocie: niech wraca do zdrowia!

[behemot17-13]

Dziękuję za życzenia dla mojej mamy, bardzo. Wczorajszy dzień miał być taki jak kiedyś, se wdepnę na forum, se poczytam, wreszcie pełny relaks. Po przeczytaniu wpisów w wątku dopadł mnie ogromny smutek i trzymał dobre kilkadziesiąt minut. Naprawdę nie mogłem uwierzyć w to co czytałem. Rozumiem, osoby w wieku nazwijmy nieelegancko - w podeszłym wieku, muszą borykać się ze swoimi niedoskonałościami, taka kolej rzeczy. Wkur.... mnie to, że młodzi ludzie w tak bezsensowny sposób zostają okaleczeni fizycznie i psychicznie, jestem od wczoraj wkurw... bo tak.

[behemot17-13]

*nie elegancko

[mysza_na_prochach]

sił dla mamy i jej pomagaczy

[behemot17-13]

Wybacz, nicka nie kojarzę. Dziękuję tak po prostu, pozdrawiam.

@ Inna & Behemot

[ave.duce]

Będzie gud. 3majcie się, reszta FzD 3ma kciuki z całych sił...

[ave.duce]

Jak tam rekonwalescenci?

[inna57]

Bardzo dobrze. Ostatnia operacja w maju. A jutro… siedemnaste urodziny!!!

[eulalija]

Najserdeczniejsze słowa przekazuję.

[ave.duce]

Też :)

[behemot17-13]

Wszystkiego naj! i jeszcze na dokładkę !

[behemot17-13]

Jest dobrze. Szwy zdjęte, stabilizator na ręce jeszcze jest, a mama jak na torze wyścigowym, śmiga z balkonikiem że "gumy" się palą.

[inna57]

Cieszę się że Twoja Mama ma się już dobrze i że wigoru Jej nie brakuje.
Dziękuję za życzenia dla wnuka. Jak sam mi powiedział nawet nie przypuszczał że wśród wiekowych jest tylu fajnych ludzi.

[mysza_na_prochach]

i tak ma być :-)

[behemot17-13]

Inna jest moją koleżanką od lat, tak se mniemam. Tobie serdecznie dziękuję za wpis, nawet nie wiesz jakie ma znaczenie, pozdrawiam.

[ave.duce]

Same dobre wiadomości, hurrra!

[inna57]

Dziękuję Behemocie za ciepłe słowa. Dla mnie to zaszczyt i radość być w tak zacnym gronie

Zapadł wyrok

[inna57]

Bezwzględne wieloletnie więzienie dla obu sprawców. Szans w apelacji nie mają żadnych bo raz recydywa dwa dokonali czynu w trakcie zawiasów za to co zrobili wcześniej.
Czy czuję satysfakcję? Nie, bo chwasty wyrywa się od razu skutecznie a nie czeka się. Może nie odrosną, może jednak wyrośnie z nich piękny kwiat. Nie! Nie wyrośnie.

[ave.duce]

Jak się czuje wnuk?

[inna57]

Bardzo dobrze. Aspergery tak mają, trudno je złamać gdy maja cel, a Michał taki cel ma.

[trusiaa]

Gratuluję Wam determinacji.

[ewa9717]

Super! Dziś każda dobra wiadomość na wagę złota!

[behemot17-13]

Się przyłączam, się podłączam, się raduję, tak wirtualnie. Ktoś z boku może zapytać, po co się produkujesz jak nie znasz osoby na wskroś.. A czy ja muszę, no nie, pozdrowionka.