Alopecia

[seremine]

Łysienie plackowate (łac. alopecia areata) – choroba skórna o nieustalonej dotąd etiopatogenezie. Cechuje się występowaniem przejściowych lub trwałych ognisk wyłysienia, w obrębie których skóra nie jest zapalnie zmieniona. Dotyczy 2% pacjentów zgłaszających się do dermatologa.

[seremine]

www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3764743/

[seremine]

grupa chorób objawiających się niekontrolowanym wzrostem komórek, które prowadzą do patologii pacjentów. Co ciekawe, rak może być przyczyną łysienia. To temat do rozważenia w trychologii. Tutaj autor przedstawi i omówi niektóre ważne nowotwory złośliwe. Problem jest często wymieniany w nowotworach hematologicznych. Spośród kilku nowotworów hematologicznych łysienie jest wymieniane jako ważny objaw kliniczny mycosis fungoides i zespołu Sézary'ego.[1] Bi i in. poinformował, że łysienie można zaobserwować u 2,5% tych pacjentów. [2] Ponadto Bi i in. zaobserwowali, że łysienie może być wykrywalne w obrębie zmian mycosis fungoides u 66% [2]. Możliwe współistniejące zmiany skórne u pacjentów obejmują rozsiane grudki rumieniowo-pęcherzykowe oraz zaskórniki i torbiele.[3] Chłoniak skóry powinien być zwykle uwzględniany w diagnostyce różnicowej łysienia, zwłaszcza łysienia skóry głowy.[1,4,5,6] Ważnym stanem, który jest bardzo podobny do łysienia związanego z chłoniakiem skóry jest łysienie wtórne związane z kiłą u ludzi z niedoborem odporności pacjenci zakażeni wirusem.[7] Oprócz chłoniaka łysienie jest również wymieniane w plazmocytomie.[8] Łysienie jest ważnym elementem zespołu paranowotworowego spowodowanego plazmocytomą. [8,9] Oprócz nowotworów hematologicznych guzy lite mogą również powodować łysienie. Łysienie może być wywołane przerzutami guza do skóry głowy.[10] Powszechnym źródłem przerzutów jest rak piersi u kobiet.[10] Innym rzadkim guzem litym, który może powodować łysienie, jest gruczolak.[11] Mechanizm wynika z hiperandrogenemii.[11]

Jednak bardziej znane łysienie związane z rakiem jest efektem ubocznym terapii przeciwnowotworowej. Nie ma wątpliwości, że chemioterapia może wywołać łysienie. Problem ten można zaobserwować u trzech piątych pacjentów poddawanych chemioterapii.[12] Zmiany patologiczne włosów obejmują trichorrheksję, fragmentację, zmniejszoną średnicę włosów i depigmentację trzonu włosa.[12] Skupiając się na historii naturalnej, problem pojawia się zwykle po I lub II cyklu podawania schematu terapeutycznego (około 1 tygodnia do 2 miesięcy po rozpoczęciu terapii przeciwnowotworowej).[12] Większa liczba stosowanych środków chemioterapeutycznych skutkuje cięższym łysieniem.[12] W celu zmniejszenia tego problemu, leki immunomodulujące, zarówno nowoczesne, jak i ziołowe wydają się być przydatne w radzeniu sobie z tym problemem.[12] Ponadto zły stan odżywienia zwiększa ryzyko łysienia, stąd poprawa żywienia pacjentów otrzymujących chemioterapię może być dobrą metodą zapobiegania temu problemowi.[13]