Pozytywne cechy charakteru

[mona.blue]

Matury rozpoczęte. Przypomniała mi się dzisiaj z. tej okazji moja wpadka z języka polskiego w liceum przy omawianiu "Konrada Wallenroda". Nic nie pamiętam z tej lektury, więc sobie przeczytałam streszczenie i charakterystyki głównych bohaterów.

www.bryk.pl/lektury/adam-mickiewicz/konrad-wallenrod.streszczenie-szczegolowe
www.bryk.pl/lektury/adam-mickiewicz/konrad-wallenrod.charakterystyka-bohaterow
Ale dlaczego to temat na to forum. Dotknęło mnie to, jak nadal aktualne jest przesłanie tej lektury.
Tragiczne losy bohaterów tej lektury przewijają się chyba przez wszystkie pokolenia.
Chciałam też poznać cechy charakteru bohaterów - Konrada i Aldony i zastanowić się, na ile te cechy i postawy tych postaci są nadal aktualne.

Wzruszyłam się tragicznym losem bohaterów., dwojga ludzi, kochających się aż do śmierci.

Jeżeli komuś chciałoby się zapoznać z linkami albo pamięta te lekturę to zapraszam do dyskusji.

[inka.fem]

Pamiętam, że motywem przewodnim jest walka z wrogiem używając podstępu. Jakie cechy Konrada zwróciły Twoją uwagę? Mi Konrad kojarzy się z człowiekiem, który dla dobra sprawy staje się podstępny i przebiegły. Na końcu zdaje się popełnia samobójstwo ze względu na rozterki moralne, bo jednak służył wrogowi.
A tak w ogóle to nie lubiłam nigdy romantyzmu. W naszym polskim przewijał się motyw walki o niepodległość, miłości do ojczyzny aż do obłędu (Konrad z 3cz.Dziadów)' Bliższa mi zawsze była epoka pozytywizmu, Nad Niemnem, Lalka, Ludzie bezdomni itd.

[mona.blue]

Moja uwagę przykuła prawość i patriotyzm Konrada. Poświęcił swoje życie osobiste, żeby ratować swój kraj, Litwę. Podstęp wynikał z tego, że należał również do zakonu Krzyżaków, miał jakby podwójna tożsamość, i aby uratować swój kraj musiał użyć podstępu, ale w szlachetnej intencji. I aby to zrobić musiał poświęcić swoją największą miłość, Aldonę, wyrzec się jej niejako. Poległ dla kraju, otruty bodajże, a ona na wieśćno jego śmierci umarła.

[mona.blue]

A, i Konrad był waleczny i niebywałe odważny. A Aldona umarła z rozpaczy po nim. Taka tragiczna i romantyczna miłość.

[inka.fem]

Mickiewicz pisał KW na wygnaniu, gdzie pracował dla wroga i swoje rozterki przelał na papier. Może i cechy ponadczasowe, zwłaszcza w obliczu wojna za naszą granicą. Swoją drogą jestem ciekawa jak by było z naszym patriotyzmem. Gdy zaczęła się wojna w Ukrainie, to wywiązała się rozmowa u mnie w pracy. Wszyscy koledzy, którzy się wypowiedzieli, deklarowali ucieczkę z kraju.

[mona.blue]

Tak, ciekawe czy by faktycznie uciekli. Tyle wiemy, na ile nas sprawdzono, jak pisała Szymborska.

[inka.fem]

Piszesz, że Aldona umarła z tęsknoty..

Bardziej kojarzy mi się to z obłędem, aniżeli z miłością. Chociaż moja babcia, gdy dziadek zmarł tak strasznie to przeżyła, że zaczęła zachować się jak obłąkana. Włączała mecz i nie pozwalała nikomu wchodzić do pokoju bo tam nieżyjący dziadek oglądał i inne podobne zachowania.

[mona.blue]

Według mnie to nie był obłęd, tylko rozpacz ją zabiła.

Ciekawy jest jeszcze ten watek, dlaczego ostatecznie się rozstali i im się nie powiodło w miłości:

"Konrad przychodzi pod wieżę i opowiada, w jaki sposób wypełnił swe przyrzeczenie i dokonał zemsty. Pragnie, aby Aldona opuściła wieżę i wraz z nim uciekła na Litwę, by tam mogli wspólnie dożyć w spokoju swych dni. Ona jednak nie zgadza się na to, twierdząc że oboje się postarzeli i że lepiej będzie, jeśli pozostawią w swych sercach wzajemne wspomnienie swej młodzieńczej urody nie kalając go ukazaniem swego obecnego wyglądu. Konrad słysząc to ucieka, jednak następnego dnia rano powraca i czując zbliżającą się śmierć, żegna się z Aldoną, a następnie odchodzi."

na podstwie: www.bryk.pl/lektury/adam-mickiewicz/konrad-wallenrod.streszczenie-szczegolowe#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=other

[mona.blue]

To już jakiś kosmos, chociaż można ją zrozumieć poniekąd, ale to destrukcja, zniszczyła życie zarówno Konradowi jak i sobie. Szkoda.

[mona.blue]

A doszła w końcu do siebie?

Co do rozpaczy, to mam przykład współczesny. jakieś 3 tygodnie temu ojciec mojego ulubionego zakonnika o. Adama Szustaka, zasłabł na pogrzebie swojej żony, był reanimowany w kościele, jest w śpiączce i małe są szanse, że wyjdzie z tego żywy.

[inka.fem]

Długo rozpaczała. Nie mogła mieszkać sama, wujek wziął ją do siebie, bo wszyscy martwili się o stan jej zdrowia. Przeżyła dziadka cztery lata.

[mona.blue]

Ja lubiłam zarówno romantyzm jak i pozytywizm. Ale z tego co widzę z perspektywy to w ogóle nie rozumiałam utworów romantycznych. BTW. wydaje mi się, że to Kordian popełnił samobójstwo, nie Konrad, ale też już mylą się bohaterowie romantyczni :) Pozytywistyczne w miarę lubiłam, ale z kolei wydawały mi się dość nudne :)