gdzie szukac pracy dodatkowej

[Gość: lida]

witam
moze ktos ma pojecie gdzie mogłąbym dorobic pare groszy
siedzie z dziecmi w domu a bardzo chciałabym wspomóc męża "w tej wielkiej
walcze o godne życia "
z gory wielkie dizeki za wszystkie sugestie

[Gość: luśka]

Ja właśnie "wspomagam" męża. Jestem na wychowawczym i niedawno wkręciłam się na
pół etatu do marketu - grafik mam tak ustalony, że zamiennie z mężem się
dzieckiem zajmujemy. Ja wreszcie wyszłam do ludzi, mam z tego trochę kasy, a
mąż i córka zacieśniają więzy. Nie wiem jak podchodzisz do pracy w marketach i
jakie masz ambicje. Ja postawiłam na razie na dziecko! Jestem z maluchem (już 2-
letnim) niemal cały dzień, a do pracy wychodzę między 16 a 17. Naogół wracam
jak dzieciątko śpi, ale za to mamy potem dla siebie niemal cały dzień :-) Dodam
tylko, że ambicje mam na wiecej, ale nie chcę na razie pracować nigdzie na
pełny etat i poświęcać się pracy - póki co chcę być bardziej matką i żoną niż
pracownikiem...

[Gość: lida]

dzieki ambicje to masz racje muszą i mogą poczekać też myslałam o markecie ze
wzg tych zmian mozesz mi napisac konkretnie w jakim pracujesz jezeli to duza siec
dzieki pozdro

[Gość: luśka]

Udało mi się wkręcić do Auchan. Piszę "udało mi się", bo chciałam żeby mnie
przyjęli na stanowisko kasjera, niestety (?!) mam za wysokie kwalifikacje i
tylko dzięki protekcji mi się udało. Pani manager nie umiała się nadziwić, że
chcę się tak bardzo zdegradować, a ja nie mam zamiaru tej pracy w moich aktach
wykazywać - póki co mam pokrycie u dotychczasowego pracodawcy, bo jestem nadal
na wychowawczym. Bez wątpienia zaletą jest fakt, że moja praca jakiś tam dochód
przynosi, poza tym wreszcie wyszłam do ludzi (a już myślałam, że zwariuję od
siedzenia w domu), no i mąż spędza z dzieciaczkiem więcej czasu sam na sam. Mam
zamiar w przyszłym roku - koło wiosny/lata poszukać bardziej ambitnej pracy,
zgodnej z moimi kwalifikacjami, twórczej, bardziej samodzielnej. Co czas
przyniesie okaże się. Póki co jestem tam gdzie jestem i na szczęście nie
przejmuję się. Pierwszy raz w życiu podeszłam do pracy bez stresu. Idę robię co
mam robić i o określonej godzinie zbieram się do domu. Dzieciątko bardziej się
cieszy czasem spędzanym ze mną, a i ja jestem bardziej kreatywna i więcej mi
się chce :-) Mówi się, że żadna praca nie hańbi. Tą, którą w tej chwili mam
traktuję jak przygodę życiową. Wykonuję ją jaknajlepiej potrafię, ale na luzie
i bez stresu.