jak pomóc?

[kasiaakasiaa]

Jak pomóc osobie ktora od roku mówi o samobójstwie? powód choroba auimmunologiczna, depresja. Boi sie przyszłości, tego jak rozwinie sie choroba...osoba ktora zawsze bardzo dbałą o zdrowie a choroba uderzyła w najczulszy punkt.długo by pisać. Chodzi do psychiatry bardziej po L4 , leków nie bierze - "sami sobie bierzcie"
Rozmowy nic nie dają odp "nic nie rozumiecie/wiecie" "nie chce żyć" "skończę ze sobą" jazdy codziennie b.nasilone a potem jakby moralniak i spokoj na kilka godzin

[tt-tka]

Od roku ?
Po pol roku gora przestalabym sie zastanawiac, jak pomoc, a zaczelabym, jak sie od osoby uwolnic. Sorry, ale jak kto nie chce zyc, lekow nie bierze, to niech przestanie truc innym, a rzeczywiscie skonczy ze soba.

[makinetka82]

gdyby to było Twoje dziecko lub matka, tez miałabys takie zdanie ?

[lumeria]

makinetka82 napisała:

> gdyby to było Twoje dziecko lub matka, tez miałabys takie zdanie ?

Dorosły mężczyzna to nie autorki dziecko bądź rodzic. Ma być partnerem a nie wyniszczaczem.

Lecz nawet z tak bliskimi osobami, które odmawiają leczenia rodziny czasami muszą ograniczyć badz calkowicie zerwać kontakt - bo dochodzi do sytuacji, gdzie chory niszczy ludzi wokol niego.

[makinetka82]

W poście startowym nie ma nic napisane na temat tego, kto się tak zachowuje. Nie jest podana ani płeć, ani wiek, ani rodzaj relacji z wątkodawczynią. Ponawiam pytanie : Czy gdyby dotyczyło to waszego 19letniego dziecka, zerwałybyście z tym dzieckiem kontakt? I nie pisz, że to "co innego" bo porada żeby się od tej osoby uwolnić została wpisana zanim radząca dowiedziała się, że chodzi o męża.

[lumeria]

Nie. Jesli to by dotyczylo dziecka czy kogos bliskiego to przy drugiej takiej rozmowie powiedzialabym, ze natychmiast idziemy do psychiatry. Szukalabym w necie jak interweniowac i co robic jak temat pojawi sie trzeci raz. Dzwoniłabym by uzyskać informacje i wsparcie:

Linia wsparcia dla dorosłych, działająca przez 7 dni w tygodniu, 24/dobę – 800 70 22 22.

Linia wsparcia dla dzieci i młodzieży, działająca przez 7 dni w tygodniu, 24/dobę – 116 111.

Przy kolejnej wzmiance o samobójstwie dzwoniłabym na pogotowie.

[tt-tka]

makinetka82 napisała:

> W poście startowym nie ma nic napisane na temat tego, kto się tak zachowuje. Ni
> e jest podana ani płeć, ani wiek, ani rodzaj relacji z wątkodawczynią. Ponawiam
> pytanie : Czy gdyby dotyczyło to waszego 19letniego dziecka, zerwałybyście z t
> ym dzieckiem kontakt? I nie pisz, że to "co innego" bo porada żeby się od tej o
> soby uwolnić została wpisana zanim radząca dowiedziała się, że chodzi o męża.
>

Tak. Gdyby po polrocznym naleganiu, prosbach, ofertach pomocy osoba nadal nie chciala sie leczyc, za to straszyla samobojstwem, zaczynam dbac o wlasna, a nie jej psyche. Nawet jesli to byloby moje 19-letnie dziecko.

[pade]

I tak przez cały rok?
Rozumiem żałobę po stracie zdrowia. Żal, gniew, bunt, to wszystko jest zrozumiałe w tej sytuacji.
Ale jeśli ta osoba mówi o samobójstwie od roku to wygląda to na szantaż emocjonalny.
Na L-4 też jest tyle czasu?

[kasiaakasiaa]

szantaż emocjonalny w jakim sensie? w historii przegladarki filmiki, porady na bezbolesną smierc etc, zresztą jawnie o tym mówi.

[kasiaakasiaa]

to nie jest osoba leniwa. Przez chorobę i depresję posypała się tez praca...na L4 z przerwą ponad rok.

[pade]

To czas najwyższy na psychoterapeutę.
Psychiatra pewnie nie wie, że ta osoba nie bierze leków ?

[kasiaakasiaa]

tak tylko do psychoterapeuty trzeba chciec chodzic. był na kilku sesjach ale terapeuta w miedzyczasie zmarł

[pade]

To musi znaleźć innego. Nie ma wyjścia, samo nic się nie zmieni.

[kasiaakasiaa]

u tamtego byl na 3 sesjach ...nie z własnej woli tylko po wielkich namowach i tylko dlatego ze to był mój znajomy.
Do kolejnego nie pojdzie bo nie widzi sensu. Ma plan wykonczyc dom i pozegnac sie ze swiatem

[pade]

To Twój mąż/partner?
Coś mi tu zgrzyta...

[kasiaakasiaa]

tak mój mąż.

[kasiaakasiaa]

to jest taki stan, mówi ze nie ma sekundy w ciągu dnia aby nie myslał o tym ze nie chce żyć chodzi spac o 20, budzi sie o 3 rano zeby zasnać musi miec sluchawki w uszach z muzyką lub jakimis wykładami...

To człowiek ze zrujnowaną psychiką.

[pade]

Ok, wszystko rozumiem. Ale on sobie nie pomaga, a Tobie szkodzi.
Postaw mu ultimatum, albo leki, albo terapia.
Skoro jest w stanie wykańczać dom, to fizycznie nie jest z nim źle.

[kasiaakasiaa]

to nie inwalida ale wlasnie wizji poglebiajacej sie choroby boi sie.

[pade]

kasiaakasiaa napisała:

> to nie inwalida ale wlasnie wizji poglebiajacej sie choroby boi sie.

Ale to tylko wizja a nie rzeczywistość.
A stan psychiczny ma ogromny wpływ na przebieg choroby. Mąż obecnym podejściem bardzo sobie szkodzi.
Szukałaś w necie grup wsparcia dla osób z taką chorobą, jaką on ma?

[kasiaakasiaa]

ale ja to wszystko wiem. Sęk w tym ze osoba w depresji, stanie takim w jakim on jest mysli zapewne inaczej.
Wiem ze powinien brac leki, chodzic na terapie...ale to ta osoba musie chciec.

[pade]

Wydarłaś się kiedyś na niego?
Bo ja, jak sobie zwizualizowałam tą Waszą gehennę, poczułam wściekłość na Twojego męża.

[kasiaakasiaa]

powiem tak, dostał nawet w twarz...moja bezsilność. Usłyszałam ze moge go bic bo i tak nienawidzi swojego ciała.

[pade]

Ok. Miałam depresję, mam chorobę autoimmunologiczną, mam też sporo empatii do ludzi, ale Twój mąż brzmi jak histeryk.
Umów się do psychoterapeuty najpierw sama, zapytaj, co ewentualnie możesz zrobić i czy zajmie się Twoim mężem. Jeśli się zajmie, postaw małżonkowi ultimatum: albo uczestniczy regularnie w sesjach, albo wyprowadzasz się z dzieckiem. Bo, moja droga, Twoje dziecko nie jest ok. Ono codziennie żyje w lęku i jest bezsilne. Tak, jak Ty.

[pade]

I dodam jeszcze: nie tłumacz sobie, ze jest za małe, nie rozumie, nie widzi jazd. Ono czuje, że coś jest bardzo nie ok. A to jest najgorsze, co może być. Nie ma poczucia bezpieczeństwa.

[malgosiagosia]

kasiaakasiaa napisała:

> to jest taki stan, mówi ze nie ma sekundy w ciągu dnia aby nie myslał o tym ze
> nie chce żyć chodzi spac o 20, budzi sie o 3 rano zeby zasnać musi miec sluc
> hawki w uszach z muzyką lub jakimis wykładami...


Po siedmiu godzinach jest wyspany. Sluchanie wykladow dobrze robi na nerwy.


buldog2 - Wyzywacie normalnych ludzi, którzy mają prawo do wątpliwości od foliarzy
tanebo001 - Ciesz się że tylko wyzywamy bo jest też opcja pod mur i kula w łeb.
bi_scotti - tez bym chciala zeby JB odszedl na lono Abrahama relatively soon a wladze przejela Kamala

[pade]

Doczytałam, że mąż.
Po roku straszenia samobójstwem zrobiłabym dziką jazdę. Na uj ten dom ma kończyć, skoro wczesniej Ciebie wykończy? Czy on sobie nie zdaje sprawy z tego, co Tobie robi? Przecież za chwilę, o ile to już się nie stało, sama się będziesz nadawała do leczenia.

[kasiaakasiaa]

wykańcza całą rodzinę, ale to chory człowiek (psychicznie, bardzo mu wspołczuję ale jestem bezsilna)
Co znaczy dzika jazda...?Co konkretnie miałabym zrobić, rozwiezc sie z nim, opuscic? mogę , ale to tez ojciec mojego dziecka i zwyczajnie mi go żal. jak widzisz doroslego 40letniego faceta codziennie płaczacego...

[tt-tka]

Za chwile dziecko bedzie ogladalo nie tylko codziennie placzacego ojca, ale i wykonczona psychicznie matke.

[pade]

Wezwij do domu psychiatrę. Nie tego, do którego on chodzi, bo to jakiś wypisywacz papierków, tylko poszukaj kogoś, kto jest i psychiatrą i terapeutą.
Jak przyjedzie, nie wychodź do innego pokoju, tylko spokojnie opowiedz jak wygląda sytuacja. O tym, jak Ty się z tym wszystkim czujesz również.

Rozumiem, że Twój mąż cierpi. Ale nie masz innego wyjścia jak zmusić go do leczenia. Dla Twojego dobra i dobra dziecka. Obserwowanie od tak długiego czasu rodzica, który jest w depresji, jest traumatyczne.

[kasiaakasiaa]

byłąm w czasie 1 wizyty- psychiatra, psychoterapeuta bardzo dobry (podobno) ale wizyta psychiatryczna...wysłuchal wszystkiego ze stoickim spokojem, ntował, zapisał leki -antydepresanty i tyle.
w sumie byłąm trochę zdziwiona ze tak lekko podszedl do tematu gdy osoba mowi o tm ze mysli o samobojstwie. Co taki lekarz powinien zrobic, jak zareagowac?dac skierowanie do szpitala?

[pade]

No to pozostaje Wam terapeuta. Umów go do kolejnego i idź razem z nim. Cały czas mu powtarzaj, że to dla dobra dziecka.

[pade]

kasiaakasiaa napisała:

> byłąm w czasie 1 wizyty- psychiatra, psychoterapeuta bardzo dobry (podobno) ale
> wizyta psychiatryczna...wysłuchal wszystkiego ze stoickim spokojem, ntował, za
> pisał leki -antydepresanty i tyle.
> w sumie byłąm trochę zdziwiona ze tak lekko podszedl do tematu gdy osoba mowi o
> tm ze mysli o samobojstwie. Co taki lekarz powinien zrobic, jak zareagowac?dac
> skierowanie do szpitala?

Jeszcze jedno, podczas wizyty nie zachowuj się jak ktoś kto tylko towarzyszy, tylko mów jak jest. Że mąż codziennie robi jazdy, ze ogląda filmiki, że to trwa rok, że jest małe dziecko, że masz dość, że mąż leków nie bierze, więc wypisanie recepty w niczym nie pomoże. Uczestnicz aktywnie w tym spotkaniu.

[fragile_f]

A, autorko - są leki o przedłużonym działaniu, dostaje sie zastrzyk w tyłek i tyle. Nie wiem, czy są też na depresje, trzeba dopytać psychiatry.

[samawsnach]

Leki o przedłużonym działaniu są na schozofrenię.

[fragile_f]

Racja, na depresje nie ma.

[fragile_f]

A gdyby był cukrzykiem, który nie chce przejść na dietę i brać insuliny, za to traci przytomność i ma początki stopy cukrzycowej, to co byś zrobiła? Są dwa wyjścia: albo zmuszasz do leczenia, albo stawiasz ultimatum pt. wyprowadzasz się z dzieckiem.

Twoje dziecko po tym roku już prawdopodobnie ma zrytą psychikę i samo powinno być pod opieką terapeuty. To co przezywa dziecko jest koszmarem i będzie miało bardzo poważny wpływ na dalsze życie. Może w ten sposób da się mężowi przemówić do rozumu?

[kasiaakasiaa]

Dziecko na szczescie ok.
Wszytsko to wiem i on wie ze ma zrytą psychikę, zerwał kontakt z bratem... Nie wiem na ile to takie gadanie o smierci a na ile chec...chęć na pewno ma ale boi sie .
Ma przebłyski chęci życia...teraz pojechał robic taras z drewna.
Wczoraj przysiegał sie na swojego nie zyjącego ojca ze tylko dokonczy dla nas dom i kończy ze sobą...

[fragile_f]

Nie, dziecko jest ok.

Jest bardzo daleko od ok, tylko tego nie widzisz, bo dziecko udaje, bo nie chce Cię martwić.

Ojciec od roku grożący samobójstwem, szantażujący całą rodzinę w ten sposób, odmiawiający leczenia = straumatyzowane dziecko, które jak tylko będzie mogło po prostu ucieknie z domu. Pół biedy, jeśli po prostu wyjedzie na studia do innego miasta, ale najprawdopodobniej wpakuje sie w jakieś szemrane towarzystwo, toksyczny związek albo grupę oszolomów, którzy je przyjmą z otwartymi ramionami. Opcja alternatywna to autoagresja albo rozwiniecie zaburzeń osobowości.

[kosmos_pierzasty]

Dziecko ok? Chyba w Twoich życzeniach! Ty, jako matka, masz je chronić również przed takimi sytuacjami. Co do męża to już dziewczyny napisały, nie mam niestety nic do dodania. Ale że olewasz dziecko, to mnie zirytowało.

[12gram]

>Wczoraj przysiegał sie na swojego nie zyjącego ojca ze tylko dokonczy dla nas dom i >kończy ze sobą...

skop mu tyłek, parszywy szantażysta.

[georgia.guidestones]

kasiaakasiaa napisała:

> to nie jest osoba leniwa. Przez chorobę i depresję posypała się tez praca...na
> L4 z przerwą ponad rok.
To chyba nie w Polsce, pol roku z rzedu max.

[kasiaakasiaa]

1 dzien przerwy i kontynuacja w PL

[georgia.guidestones]

To dziwne, ze po tym drugim l4 pracodawca nie wypowiedzial umowy.

[fragile_f]

W takiej sytuacji jedynym wyjściem jest szpital psychiatryczny, istnieje też możliwość że osoba której zostanie to przedstawione jako alternatywa zacznie jednak brać leki.

Czy jest pod opieką terapeuty?

[kasiaakasiaa]

to nie dziadek po 80 tce ktory przestraszy sie takich tekstów o psychiatryku...

[tt-tka]

Mozesz, jesli jeszcze chce ci sie cokolwiek, dzwonic po pogotowie (psychiatryczne) kazdorazowo, gdy osoba zaczyna mowic o samobojstwie, czy to wprost, czy w sposob zawoalowany. Chcesz nastraszyc czy pomoc, czy tylko miec juz spokoj ?

[kasiaakasiaa]

to mój mąż, oczywiscie ze chce pomóc ale juz rece mi opadają. Co pogotowie zdziała. Osoba w pelni poczytalna , w dobrym kontakcie.

[tt-tka]

Osoba w pelni poczytalna i w dobrym kontakcie od roku grozi samobojstwem, ale lekow nie bierze oraz sciaga sobie na kompa porady praktyczne... i mimo to nadal ze soba nie konczy, tylko straszy.
Skontaktuj sie z jego psychiatra i powiadom, ze maz nie bierze lekow, przy okazji dowiesz sie, co moze zdzialac pogotowie.

[kasiaakasiaa]

mysle ze lekarz to wie, tzn wie ze lekow nie bierze bo powiedzial ze juz dluzej l4 wystawiac nie bedzie mogl. Zreszta wizyty wizytami...nie wszystko z pewnoscia mówi.

[kasiaakasiaa]

nawet wpisalam w google pogotowie psychiatryczne i nie ma czegos takiego co najwyzej ostry dyżur psychiatryczny...dzwoniac pod 112 chyba pomocy nie otrzymam.

[tt-tka]

Ostry dyzur, wsio rawno.
Domowa wizyta psychiatry, jak radzi Pade, owszem jak najbardziej. I to do ciebie takze, bo i ty juz tej pomocy potrzebujesz albo za chwile bedziesz potrzebowac.

Zrozum, jesli nie potrafisz meza ani naklonic, ani zmusic do brania lekow ani do psychoterapii, nijak mu nie pomozesz. On was zniszczy wczesniej, niz sam sie wykonczy.

[pade]

"On was zniszczy wczesniej, niz sam sie wykonczy."
Dokładnie.

[fragile_f]

Co to za choroba autoimmunologiczna w ogole?

Przyznam, ze po roku straszenia samobójstwem przy jednoczesnej odmowie leczenia byłabym bardzo zmęczona i postawiłabym sprawę na ostrzu noża.

[kasiaakasiaa]

łuszczycowe zapalenie stawów

[fragile_f]

A ja myślałam, że to coś kalibru stwardnienie rozsiane albo Leśniewski-Crohn...

Szczerze? Kopnełabym męża w dupę tak mocno, że potrzebowałby szpitala z zupełnie innego powodu. Przeciez to się leczy i można normalnie żyć w większości przypadków. On w ogóle bierze leki na zapalenie? Stosuje się do diety? Ćwiczy?

[kasiaakasiaa]

ma leczenie biologiczne.

[fragile_f]

Co to znaczy "leczenie biologiczne"?

[kasiaakasiaa]

to są bardzo nowoczesne leki, programy lekowe przeciwko chorobom antyimmunologicznym.

[fragile_f]

To tym bardziej jego zachowanie jest nie do zaakceptowania - dla dobra dziecka musisz albo go w jakiś sposob umieścić w szpitalu psychiatrycznym, albo zmusic do leczenia domowego, albo po prostu się wyprowadzić.

Aktualnie ryjecie dziecku głowę tak, że może nie być co zbierać, zwłaszcza biorać pod uwagę stan psychiatrii dziecięcej.

Ujmę to w ten sposob: wolisz, żeby w szpitalu było dziecko, czy mąż?

[asia_277]

Powinno być ok. Kuzyn ma podobną chorobę (zzsk - zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa) też bierze biologię i są super efekty. Te leki to wielka rewolucja w leczeniu tego typu chorób. Mówił, że jak bywał w przychodni u reumatologa, to spotykał mnóstwo 60 - 70 latków, całkowicie sprawnych, pracujących. A zzsk też teoretycznie prowadzi do inwalidztwa. Miał to Jaruzelski. Choroba zaczyna się w młodym wieku, więc musiał chorować co najmniej z 50 - 60 lat - schorzenie jest niby postępujące, a jeszcze koło dziewięćdziesiątki z laską, ale łaził i był w niezłej formie.

[jednoraz0w0]

przepraszam bardzo że w ostrych słowach, ale twój mąż to ciul. Łuszczyca się bardzo kocha z nieleczoną depresją. Jeśli go owa łuszczyca i zapalenie stawów tak męczą, to musi zacząć brać leki na depresję, inaczej mu się w życiu z łuszczycą nie poprawi, niezależnie od nowoczesnych terapii.

[memphis90]

Nowoczesny rodzaj terapii.

[pade]

To tym lepiej.
Jemu naprawdę potrzebny jest terapeuta. Na cito.

[kira02]

Jasny gwint, też myślałam, że stwardnienie rozsiane albo podobny kaliber. Ten Twój mąż to nadaje się do wsadzenia do psychiatryka w trybie pilnym. Postawiłbym sprawę na ostrzu noża: albo się leczy, bierze leki i chodzi na psychoterapię (ma czas na rozpoczęcie do tego i tego dnia), albo odchodzę razem z dzieckiem i niech sobie sam mieszka w tym domu. Przecież to jakaś masakra jest, jak Wy dajecie radę żyć w takim koszmarze? Twój mąż wykończy i Ciebie, i dziecko.

[tt-tka]

kasiaakasiaa napisała:

> łuszczycowe zapalenie stawów

I z tego powodu on wam robi jazdy od roku ?

>dziecko ok

Wygodnie ci w to wierzyc ? NIC nie jest ok i nie bedzie, poki maz nie zacznie sie leczyc albo poki od niego nie odejdziesz wraz z dzieckiem.

[szorstkawelna]

kasiaakasiaa napisała:

> łuszczycowe zapalenie stawów

Ciekawe jakby zareagował na wieść o nowtoworze, SM lub toczniu. Twój mąż to histeryk i p..da. Tyle w temacie. Też znam takiego jednego, który ma chorobę z autoagresji (dwa rzuty, ponad 15 lat temu). Też cały czas "umiera" i od 20 lat chrzani, że zdrowie mu się sypie i nie chce mu się żyć. Zerwałam kontakt, bo odmawia leczenia, wszyscy lekarze to konowaly i nic się nie są zrobić, a wszystkie lekarstwa to trucizna i skutki uboczne i on nie pozwoli zepsuć sobie zdrowia jeszcze bardziej. To jakiś koszmar.
Współczuję Ci bardzo, ale może pokaż mu kogoś kto pomimo choroby i niepełnosprawnosci jest przykładem dla dziecka, a nie obciążeniem. Może Twój mąż uważał, że jest nieśmiertelny i będzie zawsze młody i silny.... niedojrzałe to strasznie.
Bierze chociaż te leki na depresję?
Pamiętaj, że niektórym chorym włącza się pewnego rodzaju attention whore i to może być ten przypadek.

[cosmetic.wipes]

kasiaakasiaa napisała:

> łuszczycowe zapalenie stawów

No to bardzo nadmiarowa reakcja, albo miał coś z głową już wcześniej a diagnoza była tylko katalizatorem.

Temat łuszczycy i jej skutków jest mi bardzo bliski.

[umi]

Eeee? Myslalam, ze SM.... Palce drzwiami porzadnie przytrzasnac... to jest... tego.. wyslac do psychoatry i rownolegle do psychoterapeuty. Ktory uswiadomi panu, ze swiat nadal sie nie skonczyl i skonczy jak bedzie dalej tak odp.rdalal. *
* ja to pisze do ludzi zdrowych, choremu tak nie wolno mowic, bo bedzie gorzej. psychoterapeuta bedzie wiedzial jak.

[joana012]

kasiaakasiaa napisała:

> łuszczycowe zapalenie stawów

Mój facet na to choruje, dobrze funkcjonuje po terapii biologicznej. Zakończył terapię po 1,5 roku i na razie dolegliwości zniknęły.
Czy mąż walczy o takie leczenie? Jest naprawdę skuteczne. Może taka nadzieja postawiłaby go na nogi

[cosmetic.wipes]

Ona napisała, że jest w leczeniu biologicznym.

[joana012]

cosmetic.wipes napisała:

> Ona napisała, że jest w leczeniu biologicznym.
>
Ok, nie czytałam całości. Skoro tak to problem z depresją jest pewnie niezależny od tej choroby. Trudno coś doradzić skoro nie chce brać leków, zostawić trudno a żyć razem jeszcze trudniej pewnie

[fragile_f]

Pytanie, czy to faktycznie depresja, czy po prostu pan poczuł że może bezkarnie uprzykrzać życie rodzinie i nie pracować.

[kasiaakasiaa]

Przy kazdym tego typu leczeniu potrzeba chyba dobrej woli i chęci zmiany, tutaj jej nie ma

[kira02]

Ale Ty nie musisz tego znosić. Pomyśl o dziecku, ono wyboru nie ma, w przeciwieństwie do Ciebie i męża.

[kosmos_pierzasty]

Ale Twoje dziecko nie powinno być świadkiem tego, co wyczynia Twój mąż. To że niszczy Ciebie i mu na to pozwalasz, to twoja sprawa.
Też myślałam, że to MS lub coś tego kalibru...

[lifecolor]

Może rozmowa z kimś, kto na to samo choruje, a funkcjonuje dobrze z choroba?Zna kogoś takiego? Żeby moglnpopatrzec z innej perspektywy

[spirit_of_africa]

Nie wiem jak, ale wiem ze nie bagatelizowalabym grożenia samobójstwem wbrew obiegowej opinii, ze osoby które się odgrażają nie zabijają się. W zeszłym roku moja kolezanka 38lat popełniła samobójstwo. Chorowała na ciężka postać Crohna, na tym tle wywiązała się depresja. Po paru latach nie wytrzymała.

[memphis90]

W takiej sytuacji pakowalabym osobiście tabletki do gardła, w dupsko czy inny dowolnie wybrany otwór ciała. Jak to taka ciężka depresja, to nie powinien zbytnio walczyć. Jak nie - szpital psychiatryczny. Osoba, która sciąga filmy instruktażowe dot samobójstwa i odmawia przyjmowania leków oraz terapii kwalifikuje się do leczenia zamkniętego. Moja empatia ma swoje limity - chce pomocy, to ok, niech mi pozwoli działać, ale na szantaże emocjonalne i nieustające jazdy zgody nie ma.

[fragile_f]

>Moja empatia ma swoje limity - chce pomocy, to ok, niech mi pozwoli działać, ale na szantaże emocjonalne i nieustające jazdy zgody nie ma.

Dodaj do tego równania dziecko, które w tym domu przebywa. Ja tam nie mieszkam, nie widzę tego na codzień, nie słucham tych tekstów, a po lekturze wątku mam ochotę pana natrzaskać po gębie.

[kasiaakasiaa]

dziecko cos tam wie o chorobie ale to jest ukrywane.

[pade]

Ile lat ma dziecko?

[fragile_f]

Ile lat ma to dziecko?

Moja mama "ukrywała" przede mną swoją depresję, myślisz że nie wiedziałam co jest grane? Skończyło się to tak, że musiałam sama iść na terapię.

[kasiaakasiaa]

10 lat ale wszelkie jazdy są podczas nieobecnosci

[fragile_f]

Daj spokój, dziecko DOSKONALE wie i czuje, że dzieje się coś bardzo niedobrego. Moja mama też płakała nocami a w dzień trzymała fason - nie zmieniło to absolutnie niczego, miałam przez to ciągnące się latami problemy nerwicowe.

[kira02]

Fragile na rację, dziecko doskonale wie, co się dzieje. Ono widzi, że w domu nie jest normalnie. Współczuję temu dziecku, ja po przeczytaniu Twoich postów mam ochotę potrząsnąć Twoim mężem, straszny z niego egoista.

[fragile_f]

Oczywiście, że widzi.

Widzi też, że inne dzieci jeżdżą z tata na rowerze/graja w piłkę, są odbierane przez ojców ze szkoły, spędzają wspólnie weekendy, wakacje itp.

[kosmos_pierzasty]

Jezu, takich rzeczy nie da się ukryć przed dzieckiem.
Grafikę czytając, ma chęć natrzaskać ojca (i słusznie), a ja matkę. Nieprzytomna... 😟

[kosmos_pierzasty]

Fragile

[cosmetic.wipes]

kasiaakasiaa napisała:

> 10 lat ale wszelkie jazdy są podczas nieobecnosci


Bogu, niestabilny, histeryczny ojciec i umęczona, wypierająca matka.
To przepis na dramat. Szkoda dziecka.

[kasiaakasiaa]

ok, ale praktycznie jak sie to organizuje. Przeciez jesli zadzwonie i powiem ze mowi, mysle, sciąga filiki to przeciez nikt go nie zabierze siłą a po dobroci nie pojedzie.

[fragile_f]

Możesz mu zagrozić ubezwłasnowolnieniem na przykład. Tu masz artykuł:

PRZYJĘCIE DO SZPITALA PSYCHIATRYCZNEGO BEZ ZGODY OSOBY CHOREJ PSYCHICZNIE.

[manala]

Hehe, wiesz jak trudno jest kogoś ubezwłasnowolnić?

[kira02]

Ale tu nie ma mowy o ubezwłasnowolnieniu. Dzwonisz i mówisz, że grozi samobójstwem, ogląda filmiki instruktażowe itd, przyjedźcie, bo boimy się o jego życie.

[manala]

Fragile pisała o ubezwłasnowolnieniu. Do szpitala chyba też musi wyrazić zgodę.

[kira02]

Przeczytaj zalinkowany artykuł. Napisane na stronie kancelarii prawnej

[manala]

Tia, po próbie by go może wzięli wbrew jego woli, ale tak to na pewno nie.

[fragile_f]

Jest trudno, ale może taka wizja pana trochę postawi na nogi. Plus nie wiem, czy trzeba ubezwlasnowolnienie robić do samego przyjęcia, tam pisali o wniosku do sądu opiekuńczego. Nawet jeśli to potrwa, to może pan się ogarnie, bo to jednak trochę wstyd.

[manala]

Jeśli ma depresję, to raczej go na nogi nie postawi. Do samego wniosku potrzebna jest opinia psychiatry. Tu nie ma żadnych podstaw do ubezwłasnowolnienia.

[lumeria]

>ok, ale praktycznie jak sie to organizuje. Przeciez jesli zadzwonie i powiem ze mowi, mysle, sciąga filiki to przeciez nikt go nie zabierze siłą a po dobroci nie pojedzie.

Możesz mężowi powiedzieć, ze masz dosyć nie dajesz sobie rady i jak następny raz powie Ci o samobójstwie, to dzwonisz na pogotowie.

I zadzwoń. Obojętnie co później by się nie działo, jak ratownicy ta sprawę załatwią. Dzwoń, nie boj się.

Jak na razie maz Ci nerwy psuje, sobie nerwy psuje i nie ma żadnych konsekwencji. Wiec będzie miał konsekwencje - za każdym razem jak zacznie mówić o samobójstwie przyjeżdża do niego pogotowie.

Czy nadal chcesz z nim być, czy rozważasz odejście?

[waleria_s]

Stawiasz sprawę jasno, jeszcze raz straszy samobójstwem i Ty dzwonisz po pogotowie. To się musi skończyć i facet mimo swojego złego stanu psychicznego powinien odczuć, że nie ma prawa terroryzować żony, dziecka, może reszty rodziny.

[yadaxad]

Samemu lecieć do psychiatry, z sytuacją niebezpieczną, z którą nie można sobie poradzić. I akcja powinna się rozwinąć, bo potrzebne jest mu leczenie zamknięte.

[manala]

To dobra rada. Poszłabym i zapytała o opcje.

[lumeria]

Szukaj pomocy dla siebie. Grupy wsparcia dla rodzin osob przewlekle chorych / z depresja - poszukaj przy szpitalach.

Takze TY idz na swoja terapie by wzmocnić siebie. Bo juz psychika Ci sie sypie - razem z nim tkwisz w koszmarze.

Doraznie - masz prawo bardzo dobitnie powiedzieć, ze nie chcesz tego wysłuchiwać. Bo on sobie wszystkie obawy na Ciebie wyleje i samobójcze plany wywali, a Ty co masz z tym zrobić? Zastopuj to natychmiast. To nie jest nieempatyczne czy okrutne, masz prawo bronic swojej psychiki - nawet odchodząc od chorego człowieka zanim Ciebie i dziecko doszczętnie zniszczy.

Idz na terapie. To poczatek dla Ciebie. Nie oglądaj sie na niego.

[malgosiagosia]

Czasami ne mozna pomoc. Zostawic w spokoju te osobe. Niech robi co chce.